Review!! รถไฟด่วนพิเศษ ตู้นอน ปรับอากาศ ชั้น2
|
 |
นั่งจากเด่นชัย-กรุงเทพ ตั้งแต่ 4 ทุ่มกว่า ยัน 9 โมงเช้าของวันถัดมา เวลาในตั๋วคือ 21.34-6.50 น.
พอขึ้นรถปุ๊บ ที่นอนเขาก็จัดให้เรียบร้อย (แหงล่ะ ก็มันสี่ทุ่มกว่าแล้วนี่นา) ก่อนขึ้นรถเดินผ่านบาร์บนรถไฟ ฝรั่งแด๊นซ์กระจาย เสียงดนตรีจังหวะฮิปฮอปดังกระหื่ม(ก็ไม่ดังจนเกินไป) สอบถามพนักงาน พี่เขาบอกปิดห้าทุ่ม ไปตอนนี้ยังทัน ถ้าจะไป เดี๋ยวจะไปเป็นเพื่อน จขกทอยากไปใจจะขาดแต่ฤิทธิ์ยาแก้เมารถที่กินไปก่อนหน้านี้ดันออกลาย ง่วงนอนซะก่อน ขนาดตอนเดินตรวจ พี่เขายังมากระซิบถามว่าไปมั้ย พี่กำลังจะไป เราก็ต้องเซย์กู๊ดไนท์อย่างเดียวล่ะตอนนี้ ง่วงมาก
แต่ด้วยความตื่นเต้นกับครั้งแรกที่นอนบนรถไฟ (ปกตินั่งตลอด) ประกอบกับรถที่เคลื่อนที่ไปด้วยความเร็วและโคลงเคลงจึงกระสับกระส่าย แม้จะง่วงยังไงก็นอนไม่หลับ นึกในใจว่า ถ้าพี่พนักงานมาถามอีกรอบจะไปด้วย โผล่หน้าออกมานอกม่าน มองซ้ายมองขวาก็ไม่มีใคร มีแต่ม่านสีฟ้ากับทางเดินสีเทา เฮ้อ
ด้วยความเซ็งและหงุดหงิดที่นอนไม่หลับก็ควักโน๊ตบุ๊คออกมาเล่นพร้อมซิมเนต สัญญาณชัดบ้าง ขาดหายบ้าง เล่นไปเรื่อยๆ ง่วงขึ้นมาก็ปิดคอมนอน หลับไปตอนไหนไม่ทราบแต่แว่วเสียงฝรั่งเดินผ่านหลายคน (คงกลับมาจากบาร์) ไม่สนใจ หลับต่อไป แรกๆรู้สึกร้อน นานๆไปรู้สึกหนาว และเนื่องจากเป็นรถไฟจึงเมื่อยมาก นอนเปลี่ยนท่าทั้งคืนแต่ก็หลับอย่างเต็มอิ่มจนได้ยินเสียงคนคุยกันนอกม่านพร้อมกับเสียง "น้ำส้มมั้ยคร๊าบบ" เราก็โผล่หน้าออกไป "แก้วนึงค่ะ" นึกว่าฟรี ที่ไหนได้ "ห้าสิบบาทครับ" "อ๋อ ค่ะ" ควักให้ไป พอชิมดู เออ อร่อยแฮะ ^^
ล้างหน้า แปรงฟันเสร็จก็รีบแต่งหน้าทาปาก และกินขนมปังที่เอามาด้วยความหิว และ เซอร์ไพร์ซ!!! ฝรั่งหล่อ มีหนวดเคราดูเซอร์ๆคนหนึ่งโผล่หน้าออกมาจากม่าน "กู๊ด มอร์นิ่ง" ฉันก็ "กู๊ดมอร์นิ่ง" แหม หล่อจริงอะไรจริง เราก็แค่มองว่า เป็นสิ่งที่ดีอย่างหนึ่งในตอนเช้า และแหงล่ะ ฝรั่งก็หน้าตาคล้ายๆกัน คือ ดูดี ก็คือดูดีในแบบฝรั่งอ่ะนะ ก็โอเค ไม่สนใจ อีกครึ่งชั่วโมงเขาจะเก็บที่นอนก็เล่นคอมต่อ พี่พนักงานคนเมื่อคืนก็เป็นคนมาเก็บที่นอนตอนเช้านี้ด้วย เขาทักทายผู้โดยสารเกือบทุกคนอย่างอารมณ์ดี เขาบอกไม่ต้องรีบก็ได้ ยังไม่เก็บ เดี๋ยวถ้าจะเก็บแล้วจะมาบอก เราก็เล่นคอมไปชมทิวทัศน์กับพระอาทิตย์ยามเช้าไป
| จากคุณ |
:
wapainunoon  
|
| เขียนเมื่อ |
:
27 ส.ค. 55 23:30:51
|
|
|
| 
