PANTIP.COM : V12609005 เส้นทางแถวๆบางบอน เอกชัยปลอดภัยมั้ยครับ ปั่นช่วงไหนดี [จักรยาน]

ความคิดเห็นที่ 9

กลับมาแล้วครับ

เหนื่อยเอาเรื่องเลย รถพับกับระยะทาง 40 กม.

เริ่มต้นจากสายสี่ เข้าเส้นริมคลองตรงปั้มPtt ไปโผล่ทวีวัฒนา เลี้ยวซ้ายตรงแยกหน้าวัดศาลาแดง
ตรงนี้เจอน้ำท่วมขังเต็มๆ เลอะทั้งรถทั้งรองเท้า ขี่ไปเจอสี่แยกก็ตรงไป
ผ่านแยกทศกัณฐ์ มุ่ีงหน้ากาญนาภิเษก

ตรงนี้ผมข้ามฝั่งด้วยการยกรถข้ามสะพานลอย เสร็จแล้วก็ตะลุยต่อ ไปแวะพักที่เดอะมอลล์บางแค
จิบน้ำจนชื่นใจก็ไปต่อ รอข้ามถนนตรงไฟแดง ตรงนี้เจอเสือหมอบรุ่นน้อง
ทักทายได้ความว่าขี่ไปเรียน ม.สยาม แต่น้องเค้าไม่เซฟตี้เลย ไม่ใส่หมวก
ก็แยกย้ายกันไป ผมข้ามถนนตรงดิ่งเส้นกาญนาุมุ่งหน้าเอกชัย-บางบอน

ตรงนี้ผมทั้งโชคดีและโชคร้าย
โชคดีคือไม่มีลมสวน สามารถใส่เกียร์หนักได้เต็มๆ ทำความเร็วไปได้ 30 กว่ากิโลฯ
แต่โชคร้ายตรงที่ แดดวันนี้มาเต็ม ร้อนแรงชวนแสบผิวเหลือเกิน
ช่วงนี้รถไม่มาก สามารถขี่ได้อย่างสะบายๆ แต่ก็ต้องคอยระวังมอไซค์ย้อนศร ที่มีมาเป็นระยะๆ

เมื่อถึงแยกเอกชัย-บางบอน ผมก็เลี้ยวซ้ายเข้าถนนเอกชัย ถนนค่อยๆแคบลง และมีฝาท่อคอยทักทายอยู่มากมาย
ก็ตะลุยไปจนถึงจุดกลับรถหน้าไปรษณีย์บางบอน รถเยอะมาก รออยู่เกือบสิบนาที
เอาล่ะ ได้กลับรถแล้ว อัดเลย ตรงดิ่งขึ้นสะพานข้ามแยกบางบอน
โอว แม่เจ้า ฝาท่อมันไปอยู่อะไรบนสะพาน เป็นสิบเลยครับ ต้องโยกหลบไปเสียวหลังไป

ลงสะพานมาแล้วไม่ใช่ว่าจะดีขึ้น รถจอดเลนซ้ายกันเพียบ ต้องระวังมาก
อุปสรรคทั้งหลายได้มารวมตัวกันที่นี่เอง ทั้งรถจอด รถออกจากซอย มอไซค์ย้อนศร ฝาท่อ ฯลฯ

ก็กัดฟันตะลุยไปถึงไฟแดงแยกบางบอน 5 ก้มลงมองอุณภูมิบนหน้าจอไมล์ของจีนแดง
42 องศา! โอย ขอให้ไมล์เพี้ยนเถอะ ร้อนเกินไปละ

ผมก็ยิงยาวเส้นนั้นมุ่งตรงดิ่งไปออกปากซอย เพชรเกษม81
ตรงนี้แหละครับผมใกล้หมดแล้ว อัดแถวกาญจนาสนุกมากไปหน่อย
ความเร็วเริ่มตกแล้วครับ เหลือไม่ถึง 20 กม./ชม. ผ่านร้านอาหารแต่ละที กลิ่นมันยั่วยวนดีจัง

เส้นนี้ยาวมากครับ ไม่ไหวละ อดทน อดทน อดทน
ลากสังขารต่อไป พยายามใช้แรงให้น้อยที่สุด เพราะรู้ว่ายังมีปราการด่านสุดท้ายขวางทางอยู่
สะพานข้ามคลองนั่นเองครับ
สั้นๆ แต่ขยัน เอ้ย! สั้นๆแต่ชันครับ ผมกดโชว์เลย ไม่ยอมเสียหน้าหรอก
พอลงมาได้เท่านั้นแหละ ได้ยินเสียงตัวเองบ่น ..หมดแล้ว... ...ไม่ไหวแล้ว..

ตอนนี้ผมเริ่มไม่สนใจสิ่งรอบข้างแล้วครับ ค่อยๆคลานๆๆ แล้วก็คลาน ต้องไปให้ถึงปากซอยให้ได้

เอ๊ะ ป้ายข้างหน้าคุ้นๆตานั่นมันอะไร สวรรค์ทรงโปรดแล้วครับ ป้ายโรงงานไทยรุ่งฯนั่นเอง
อีกนิดเดียวครับ ผมจะถึงแล้ว

เย้ๆๆๆ ออกมาได้แล้ว ออกมาเจอถนนเพชรเกษมที่คุ้นตา เผลอดีใจจนลืมไปว่า ยังไม่ถึงบ้านสักหน่อย
คราวนี้ก็ชิลๆครับ โขยกเขยกลัดเลาะไปเรื่อย ไม่นานนักก็ทะลุเข้าซอยบ้าน

ลงจากรถได้แทบเป็นลม หน้ามืดไปหมด กินน้ำ กินเกลือแร่ นั่งตากพัดลม เป็นสิบๆนาทีเลยครับ

จนกระทั่งมีแรงกินข้าวอาบน้ำ หายเหนื่อยแล้วได้มาเล่าเรื่องราวให้เพื่อนๆฟังนี่แหละครับ

จากคุณ : ดินแดนที่ไม่มีความปวดร้าว

เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 15:03:20