(เล่าเรื่อง)วันนี้ผมไปส่ง คนแปลกหน้า ครับ
|
|
เป็นน้องๆ นักเรียนโรงเรียนพนัสพิทยาคาร 4 คน
พอดีเข้าไปทำธุระที่เมืองทองธานีครับ พอทำธุระเสร็จ รถติดมากๆ เห็นเด็กเยอะแยะกำลังรอรถเพื่อกลับบ้าน (ท่านใดอยู่เมืองทองธานีจะทราบว่าเวลามีงานรถโดยสารประจำทางหรือแท็กซี่มันไม่พอจริงๆ)
แระก็เห็นเด็กหลายคน ขออาศัยรถกระบะติดออกไปลงหน้าปากทาง
เราคิดในใจรถเราก็ว่างผ่านหน้าปากทางเช่นกัน ก็เลยลองถามเด็กกลุ่มนึงดู
ผม:น้องไปลงปากทางไหม
น้อง:ผมจะไปเอกมัยอ่ะครับพี่ รอเรียกแท็กซี่อยู่
ผม:งั้นน้องไปลงปากทางไหมล่ะ น่าจะหารถง่ายกว่า
น้องตกลงขึ้นรถมา....
ผม:น้องมาทำอะไรกันกันครับ
น้อง:มาสอบเข้า มศว ครับ น้องบอกว่ายังไม่รู้เลยว่าจะกลับยังไงบ้านอยู่ ชลบุรีอาจจะหาที่นอนที่นี่ให้พ่อมารับวันพรุ่งนี้
ผม:พี่มีคอนโดน๊ะน้องจะนอนไหม
น้อง:ปรึกษาเพื่อนๆแล้วบอกว่าจะนอนกัน แต่จริงๆน้องบอกอยากกลับบ้านมากกว่าเพราะพ่อแม่ไม่สะดวกมารับวันนี้ ตังค์ก็ไม่ค่อยมี จะไปขึ้นรถที่เอกมัยกันก็กลัวว่าพอไปถึงรถจะหมด
ผม:เลยถามว่าน้องอยู่ ชลบุรี ช่วงไหนแล้วก็ตัดสินใจไปส่งเลย เพราะคิดว่าน้องๆคงอยากกลับบ้านไปอ่านหนังสือเพื่อสอบวันจันทร์อีก พ่อแม่ก็คงเป็นห่วง นอนอยู่ที่นี่ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร
ระหว่างทางก็คุยกันเรื่อยเปื่อยโดยผมให้นามบัตรกับน้องไว้ จนถึงที่น้องบอกขอบคุณแล้วขอบคุณอีก ^^ ไม่มีพี่ผมก็คงไม่ได้กลับบ้านแน่ๆแถมส่งข้อความมาขอบคุณอีก ส่วนผมอิ่มใจครับ
(อยากเล่าให้ฟังครับ)
ปล.ผมเล่าไม่ค่อยเก่งครับ
| จากคุณ |
:
I_am_Patrick 
|
| เขียนเมื่อ |
:
คาร์ฟรีเดย์ 55 23:09:47
|
|
|
| 
