ความคิดเห็นที่ 1 แต่เรื่องมันเกิดหลังจากนั้นนะสิครับ ยางรถจากที่แบนเล็กน้อย เหมือนฟ้ากลั่นแกล้งหลังจากกลับมาจากถามคุณป้า ล้อหลังผมแบบติดพื้นเลยทันที เลยเดินไปหยิบเครื่องมือประจำรถ แต่ดันเจอว่าแม่แรงประจำรถมันดันหมุดไม่ได้นี่สิฝืดมาก ตอนนั้นคุณป้าแกเดินมาหาแล้วถามว่าเป็นไงบ้าง ผมก็เล่าไปให้ฟังว่าแม่แรงเสีย คุณป้าพูดขึ้นมาว่า เอารถมอเตอร์ไซค์ป้าไปตามช่างสิ   คุณป้าให้ยืมรถมอเตอร์ไซค์แบบให้เอาไปใช้เลยไปวิ่งตามหาเลย (ทำเอาผมอึ้งเลยว่า เขาไม่กลัวรถหายกันเลยหรอ) ซึ่งผมขี่รถห่างไปประมาณ 200 เมตร ก็ไปพบกับคุณลุงเจ้าของอู่ ซึ่งคุณลุงจะให้ยืมแม่แรงรถแก แต่แกบอกว่ากระบะยกสูงแบบผมต้องหาไม้รองดีกว่าจะได้ไม่ต้องขึ้นแม่แรงสูง แกเลยบอกว่างั้นเอาตะเข้แกไปเลยจะได้ไม่ต้องเสียเวลา ผมก็ขอบคุณคุณลุงแล้วก็ลากตะเข้ตัวใหญ่ๆกลับมา แล้วค่อยเดินกลับมาขี่มอเตอร์ไซค์ขี่กลับไปคืนคุณป้า พอยกรถได้ดันเจอเหตุการณ์ช็อคต่อมาคือ ผมมุดใต้ท้องไปถอดยางอะไหล่แต่กุญแจล๊อคยางอะไหล่ที่เก็บไว้ในรถหาย ซึ่งก่อนหน้านี้พ่อเอารถไปเคลือบสีมา สงสัยเอาออกไปเก็บที่ไหนไม่รู้ ปกติจะไว้กันตรงที่ท้าวแขนตรงกลาง งานนี้ผมต้องหาร้านปะยางแน่ๆแล้วเพราะถอดยางอะไหล่ไม่ได้ อันนี้รูปร้านของคุณป้าใจดีท่านนะครับ ตอนวุ่นวายไม่มีกะจิตกะใจถ่ายรูปเลยทีเดียว ปล.แก้ไขคำผิด แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 55 14:06:04 จากคุณ : of911 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 14:05:20

ความคิดเห็นที่ 2 จากนั้นผมไม่รู้จะทำอย่างไรญาติพี่น้องที่ต่างจังหวัดก็ไม่มี ที่บ้านก็ไปเที่ยวต่างประเทศกันหมด ผมเลยโทรหาทุกอย่างที่นึกขึ้นได้จากเอกสารในรถ เริ่มจาก ที่พึ่งที่1 ประกันรถยนต์ของเจ้าที่โฆษณาว่ามีกิจกรรมให้สมาชิกทำเยอะมากมาย โทรเข้า call center ให้เบอร์ที่ดูแลเขตสัตหีบมา ผมโทรไปสายไม่ว่างตลอด โทรติดก็ไม่มีใครรับสาย (ผมอยากรู้ว่าพวกนี้เขาโทรกลับหาลูกค้าไม่ได้ใช่ไหมครับ เพราะตลอดทริปนี้เขาก็ไม่ได้โทรกลับมาถามเหตุการณ์เลย ผมสงสัยเพราะที่พึ่งที่2ที่กำลังจะเล่าเนี่ยแหละครับ) ซึ่งเหตุการณ์ที่ผมเจอในครั้งนี้เป็นเหตุที่ผมตัดสินใจได้เลยว่าปีหน้าผมไม่เลือกคุณแล้วแน่ๆ   เวลาออกต่างจังหวัดช่วยอะไรไม่ได้เลยถ้าเป็นอุบัติเหตุผมไม่ต้องเคลียร์เองหรอเนี่ย ที่พึ่งที่2 ผมนึกขึ้นได้เกี่ยวกับบัตรโซฮอล์คลับซึ่งผมใช้ทั้ง โซฮอล์คลับ และ ดีเซลคลับ มาหลายปีมากๆ เคยอ่านเจอในคู่มือของว่า โซฮอล์คลับ มีบริการ road assistant ผมโทรไปได้ความว่าให้ผมแจ้งเลขที่สมาชิกซึ่งผมจำไม่ได้เพราะผมเอารถกระบะมาซึ่งมันมีแต่บัตรดีเซลคลับติดรถที่มันไม่มีบริการ road assistant พนักงานก็เลยถามชื่อผมเอาไปค้นในระบบแล้วจะแจ้งกลับมาแล้วก็วางไป ตอนนี้ผมรู้สึกเซงมากว่าถ้าชีวิตนี้ไม่มีเลขที่สมาชิกก็ไม่ต้องทำอะไรกันแล้วใช่ไหม  สักครู่เจ้าหน้าที่โทรกลับมาและแจ้งว่าชื่อผมไม่มีในระบบ (อ้าวแล้วที่ผมส่งใบลงทะเบียนให้กับปั้มที่ไปสมัครบัตรเขาเอาของผมไปทิ้งที่ไหน) แต่เจ้าหน้าที่ได้ทิ้งท้ายไว้ว่าถ้ามีอะไรให้ช่วยก็โทรกลับมาแจ้งเจ้าหน้าที่คนนี้ได้เลย(ผมจำชื่อคุณเจ้าหน้าที่ไม่ได้แล้ว ผมขออภัยด้วยนะครับ) ซึ่งตอนนี้ผมรู้สึกหมดที่พึ่งเลยไม่รู้จะทำอย่างไร จะไปทางไหนต่อ แดดยามเที่ยงก็ร้อนขึ้นเรื่อยๆ ทันใดนั้นคุณป้าตะโกนมาว่าเป็นไงบ้างติดต่อใครได้ไหม ซึ่งตอนนั้นผมเลยคิดที่จะถอดล้อแล้วคงจะหาโบกรถแถวๆนั้น (แถวนั้นมันเงียบมากไม่มีรถเลย มีแต่ลานตากปลา) ไปที่ถนนใหญ่ด้านนอกแล้วไปหาร้านเอาดาบหน้า พอคุณป้าได้ยินเลยพูดมาว่า ถอดล้อมาเลยเดี๋ยวแกให้ลูกชายแกขับรถออกไปหาร้านปะยางให้ ผมรู้ซึ่งถึงคำว่า น้ำใจคนไทย ตอนนี้บอกคำเดียวว่าสุดยอด!!! คุณป้าในรูปเสื้อสีเหลือนั้นครับ มีรูปคุณป้าแค่นี้เอง ตอนนั้นไม่ได้ถ่ายรูปไว้เลย จากคุณ : of911 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 14:12:31

ความคิดเห็นที่ 3 รอชมคนมีน้ำใจครับ "คนไทยไม่ทิ้งกัน" จากคุณ : Mr.boykop เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 14:15:55

ความคิดเห็นที่ 4 ซึ่งผมเกิดและโตในกรุงเทพฯ ผมเคยแค่ขับออกไปช่วยเพื่อนที่ยางแตกบ้าง ขับรถไปช่วยเพื่อนยกรถมอเตอร์ไซค์เพื่อนบ้าง แต่ผมยังไม่เคยได้รับความช่วยเหลือจากคนแปลกหน้าเลย (ไม่ใช่ว่าคนข้างนอกไม่มีน้ำใจนะครับ เพราะปกติรถที่ใช้ยางมันชอบมารั่วที่บ้านตลอดเลย นี่จึงเป็นครั้งแรกที่มายางรั่วนอกสถานที่) แล้วลูกคุณป้าก็ขับรถออกมาให้ซึ่งรวมระยะทางจากที่บ้านคุณป้ามาเจอร้านปะยางทั้งหมด 12 กิโลเมตร ระหว่างทางเท่าที่ผมมองไม่มีร้านปะยางจริงๆนะครับ ไม่น่าเชื่อ ระหว่างทางลูกชายคุณป้าถามผมว่ารู้จักที่แสมสารได้ยังไง เพราะแกบอกว่าที่นี่ไม่ค่อยมีใครเข้ามาขนาดคนชลบุรีบางคนยังไม่รู้จักเลย (จริงหรือเปล่าผมไม่รู้ เขาบอกมาแบบนี้ครับ) และบอกอีกว่าสงสัยไม่ได้ไปไหว้วิหารหลวงพ่อดำใช่ไหม ที่ผมรู้จักที่นี้เพราะไปดูที่เที่ยวจากห้องบลูใน pantip พอดี เลยจะมาดูปลาแถวๆนั้น พอกลับมาผมขอบคุณน้ำใจของลูกชายแกและบอกกลับมาว่า ช่วยๆกันวันนี้ผมมีปัญหาเขาช่วย วันหน้าถ้าเขามีปัญหาแล้วผมเจอเขาก็ขอให้ผมช่วยเขาบ้างละกัน   พอกลับมาผมก็ลงไปประกอบล้อเข้าที่ ผมกลับไปหาคุณป้าเพื่อจะจะให้ค่าน้ำมันรถที่ขับออกไปไกลมากและค่าเสียเวลา แต่คุณป้ายืนยันว่าจะไปเอา ผมเลยเอาไปซื้อของกินที่ร้านคุณป้าแทน จากไปได้พกของกินมาทีนี้ของกินเต็มรถเลยทีเดียว ขอบคุณคุณป้าใจดีและลูกชายคุณป้าไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ทางเข้าบ้านแสมสาร ที่นี่มีแต่คนดี จากคุณ : of911 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 14:16:44

ความคิดเห็นที่ 5 นี่คือพิกัดของร้านของชำคุณป้า พิกัดGPS 12.604472,100.956003 หลังจากนั้นผมก็เข็นตะเข้ไปคืนคุณลุง ต้องออกแรงเหนื่อยอีกรอบเพราะต้องลากตะเข้ตัวใหญ่ๆขึ้นเนินตอนกลับอีก พอถึงจะให้ค่าเครื่องมือคุณลุงแต่ลุงแกไม่รับ ยังไงก็จะไม่รับอย่างเดียวเลย ผมขอบคุณคุณลุงไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ และผมก็ได้ไปเที่ยวตามทริปที่จัดไว้สักที แต่ก็เพิ่มไปอีกที่คือสักการะวิหารหลวงพ่อดำ พอขึ้นไปแล้วสิ่งที่พบอีกคือวิวสวยมากๆเห็นทั้งตัวเมือง แล้วก็อ่าวไทยเลย ส่วนนี่อู่คุณลุง พิกัดGPS 12.604598,100.957604 (ผมไม่ได้ถ่ายรูปลุงเอาไว้อ่า เพราะต้องลากตะเข้ขึ้นเนินเกือบ 200 เมตรเหนื่อยเลย) งานนี้คนไม่รู้จักกันแต่ช่วยเหลือกันแบบไม่หวง เหตุการณ์นี้ทำให้ผมรู้สึกรักน้ำใจของคนไทยขึ้นอีกเยอะเลยครับ จบแล้วนะครับ เป็นการพูดถึงน้ำใจของคนไทยสั้นๆ ผมแค่อยากชื่นชมและขอบคุณทุกท่านที่ช่วยผมที่บ้านแสมสาร แต่ยังมีอีกหลายๆท่านที่ผมไม่ได้กล่าวถึงช่วยแนะนำให้ผมขี่รถของคุณป้าไปนู้นทีนี่ที เหนื่อยครับแต่สนุกดี รูปผมอาจจะถ่ายไม่สวยนะครับ เป็นคนถ่ายรูปไม่ค่อยเก่้ง ยกถ่ายเป็นอย่างเดียว ขออภัยด้วยนะครับ รูปจากวิหารหลวงพ่อดำครับ แต่นี่ถ่ายจากหลังซุ้มประตูทางเข้าครับ ด้านหลังสวยกว่านี้เยอะเลย จากคุณ : of911 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 14:22:44

ความคิดเห็นที่ 6 ^ ^ จากคุณ : pae_partech เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 14:23:20

ความคิดเห็นที่ 7 ดีใจจังครับ น้ำใจคนไทย อยากให้หลั่งไหลเหมือนเดิมจริงๆ ทุกวันนี้ในกรุงเทพมีแต่คนเป็นโรคหวาดระแวงไปหมดแล้ว ผมเองก็เป็น เวลาเป็นโรคนี้แล้ว หัวใจมันจะปิด หูตามันจะมองอะไรไม่เห็น รอดตายไปวันๆก็เสมอตัวแล้ว จากคุณ : V.GUNNER เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 14:31:34

ความคิดเห็นที่ 8 ดีใจกับ จขกท. ที่ได้เจอคนดีมีน้ำใจครับ จากคุณ : ACCURATE เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 14:44:26

ความคิดเห็นที่ 9 คนไทย นอกเมื่องส่วนใหญ่น้ำใจงามครับ จากคุณ : IceZy_ProZeeDs (IceZy_ProZeeDs) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 14:45:18

ความคิดเห็นที่ 10 "คนไทยไม่ทิ้งกัน" อ่านแล้วชื่นใจ จากคุณ : ขาวเข้ม (ขาวเข้ม) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 15:39:46

ความคิดเห็นที่ 11 พื้นฐานคนไทย มีน้ำใจกันทุกคน เพียงแต่หลายคนคิดว่าไม่มีเท่านั้นเองครับ เมื่อนานมาแล้ว ผมเคยขี่รถมอเตอร์ไซค์น้ำมันหมดก็เข็นไปตามถนนเรื่อยๆ จนเจอคนมีน้ำใจจอดถามแล้วขี่รถดันกันไปจนถึงปั้ม หลังจากนั้นมันก็ติดในใจเราเพราะเขาช่วยโดยเราไม่ได้สิ่งตอบแทนใดนอกจากคำขอบคุณ มันก็เลยรู้สึกเหมือนเราต้องทำต่อ จนมีโอกาสเจอรถน้ำมันหมดเหมือนเรา ผมก็ช่วยเขาอย่างที่ได้เคยรับความช่วยเหลือ แต่มากกว่าเราตรงที่เขาไม่มีเงิน ซึ่งผมก็ยินดีออกค่าน้ำมันให้ด้วยพอประมาณ เชื่อมั้ยว่า รู้สึกดีมากมายอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกดีกว่าได้รับความช่วยเหลืออีกนะ เคยจอดหยุดรถให้รถคันอื่นที่ออกจากซอยผ่านไปก่อน ทั้งคนขับและผู้หญิงอีกคนในรถคันนั้น ยกมือไหว้ขอบคุณกันเลยทีเดียว ผมอึ้งและยิ้มอยู่คนเดียวในรถ จนตอนนี้ ใครมีน้ำใจบนท้องถนนให้ผม ผมยกมือไหว้โดยอัตโนมัติไปเลย... แปลกเนอะ? จนวันนึงได้ดูหนังเรื่อง pay it forward หนังเรื่องนี้กินใจผมมาก และมันก็รู้สึกว่าใช่เลยมันต้องอย่างนี้สิ นอกจาก จขกท. จะขอบคุณผู้ช่วยเหลือในครั้งนั้นแล้ว สิ่งที่ควรทำคือ ส่งต่อความประทับใจนั้นให้คนอื่นต่อไปครับ จากคุณ : หนุ่มกรุง เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 15:44:38

ความคิดเห็นที่ 12 โดยเนื้อแท้ของคนไทยมีน้ำใจกันทุกคนครับ เพียงแต่ชีวิตในเมืองกรุงมันไว้ใจใครยาก ทุกคนจึงสร้างเกราะป้องกันตัวจากคนแปลกหน้า ก็เท่านั้นเอง จากคุณ : Seabiscuit เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 16:54:50

ความคิดเห็นที่ 13 ส่วนตัวคิดว่าใครๆ ก็อยากช่วยเหลือกันยามฉุกเฉิน แต่......... สังคมสมัยนี้มันไว้ใจใครไม่ได้ง่ายๆ   เพราะผู้ไม่หวังดีมักจะเอาจุดอ่อนตรงนี้มาเป็นเครื่องมือ พอเจอแล้วโอนหลอก  ครั้งต่อไปเค้าก็ไม่ไว้ใจใครง่ายๆ อีก กลายเป็นอยากช่วยแต่กลัวโดนหลอก ไม่ช่วยดีกว่าไม่ใช่เรื่อง ประมาณนี้แล จากคุณ : พาไล เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 17:09:14

ความคิดเห็นที่ 14 ถึงจะจน แต่ไม่จนน้ำใจนะครับ ไม่เหมือนคนเมืองขับรถโก้หรู เสื้อผ้า เครื่องแต่งกายราคาแพง แต่จนด้วยน้ำใจยิ่งนัก... รู้จักแต่การเอาชนะ และเอาเปรียบผู้อื่น... จากคุณ : XChao เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 17:20:00

ความคิดเห็นที่ 15 ที่ผมซึ้งในน้ำใจของคุณป้านั้น เพราะผมไม่คิดว่าคุณป้าจะยอมเอารถมอเตอร์ไซค์มาให้ผมยืมใช้ แบบที่ว่าให้ผมเอาไปขี่เลย ซึ่งผมไม่ใช่คนแถวนั้น มาที่นี่ก็ครั้งแรกในชีวิต ถ้าในกรุงเทพฯอย่างมากก็คงให้ซ้อนไปหาช่างเท่านั้น ที่ผมเข้าไปเที่ยวเพราะผมจะไปดูเจ้าพวกนี้ครับ แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 55 17:25:20 จากคุณ : of911 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 17:24:45

ความคิดเห็นที่ 16 โหวตล่ะคร้าบผม อยากให้มีอะไรดีๆขึ้นไปแปะข้างบนบ้าง จากคุณ : เด็กชายพุงห่วงยาง เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 17:28:59

ความคิดเห็นที่ 17 ต่างจังหวัด เขาก็เป็นแบบนี้ปกติ ถึง 95% นะผมว่า จากคุณ : Red Sparrow เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 17:39:46

ความคิดเห็นที่ 18 ใช่ครับ  ตามต่างจังหวัดยังมีเยอะครับ แบบนี้ จากคุณ : i-dine เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 18:51:06

ความคิดเห็นที่ 19 นั่นแน่ะ คนกรุง อยากไปอยู่ต่างจังหวัดกันหละสิ อิอิ จากคุณ : rukthaichonburi เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 19:38:49

ความคิดเห็นที่ 20 กลัวหายทำไม ก็รถยนต์คุณจอดตรงนั้น จากคุณ : อีกออินึนเด เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 20:25:46

ความคิดเห็นที่ 21 บางทีความมีน้ำใจของเรา ก็ได้รับความไม่ไว้วางใจจากผู้เดือดร้อน ผมเคยขับรถตามเก๋งคันหนึ่ง ซึ่งยางซ้ายหลังแบนแต๋ พยายามบุ้ยไบ้ โบกไม้โบกมือ พวกทำหน้ารำคาญ แล้วเร่งหนี ผมก็เร่งตามไม่ลดละ สุดท้ายติดไฟแดง ผมจอดเคียงได้สำเร็จ ผมจึงเขียนกระดาษเปิดกระจกรถผมให้เขาอ่านว่า  ยางแบน เขาก็ไม่มอง พอไฟเขียว ก็เร่งหนี   หมดปัญญาช่วยแล้ว ไปเปลี่ยนยางใหม่ 1 เส้นแล้วกัน จากคุณ : NAGOYA เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 21:38:39

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านแล้วรู้สึกดีจัง จากคุณ : ปฏิจจสมุปบาท (ปฏิจจสมุปบาท) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 22:38:56

ความคิดเห็นที่ 23 คนไทย...ไม่เคยทิ้งกันจริงๆครับ   ^  ^ จากคุณ : AUNBkk เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 00:00:43

ความคิดเห็นที่ 24 ต่างจังหวัดก็อย่างนี้แหละครับ ขับมอไซค์ล้ม เคยได้กินเหล้าขาวผสมน้ำตาลชาวบ้านวิ่งเอามาให้กิน จากคุณ : ข่อยขอนแก่น เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 00:04:44

ความคิดเห็นที่ 25 ผมไม่ชอบพวกมิจฉาชีพที่เอาความมีน้ำใจมาใช้เป็นโอกาสในการหากิน เลยทำให้หลายคนที่อยากมีน้ำใจช่วยเหลือต้องระแวง จริงๆคนไทยมีน้ำใจเยอะ จากคุณ : สุดโหดโคตรโรแมนติค เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 00:18:16

ความคิดเห็นที่ 26 . จากคุณ : MlCHAEL เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 03:12:39

ความคิดเห็นที่ 27 ^ ^ ^ ^ เฮ้ย ไอหนูเอ็งลืมสเกตบอร์ด จากคุณ : หนูน้อยเหล็กดัดฟัน เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 05:19:45

ความคิดเห็นที่ 28 จริงๆครับพื้นฐานคนไทยมีความช่วยเหลือกันอยู่ในสันดานครับ แต่ด้วย สังคมที่เปลี่ยนไปให้ลืมจุดนี้ไปบ้าง อย่างผมเมื่อซัก 2-3 เดือนที่ผ่านมา ไป ทำธุระแถวๆ อบต.ใกล้บ้าน กำลังอยู่นรถเจอพี่มอเตอร์ใซค์คนนีึงกำลังสตาร์ ทรถแต่ไม่มันไม่ติดซะที ผมเลยลงไปถามว่ารถเป็นอะไร พี่มอเตอร์ไซ ค์แจ้งว่า คงเป็นที่แบตแล้วครับว่าจะเปลี่ยนแต่ยังไม่มีเงินเลยต้องทนใช้ไป ก่อน แล้วเค้าก็ไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร ผมก็บอกว่างั้นลองจัีมแบตดูมั๊ย เค้า ก็บอกว่าดีเลยครับ พอจั๊มแบตรถก็สตาร์ทติดทันที เห็นรอยยิ้มแล้วก็ชื่นใจ ครับ สุดท้ายเค้าก็มาบอกว่า ถ้าไม่ได้พี่สงสัยผมต้องเข็นถึงบ้านแน่ๆ อยากจะฝากไว้ครับ ถ้าไม่เหลือกว่าแรงก็ช่วยๆไปเถอะครับ คนไทยไม่ทิ้ง กัน จากคุณ : หนุ่ม ณ เมืองนนท์ เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 08:34:16

ความคิดเห็นที่ 29 กลับมาอีกทีขึ้นเป็นกระทู้แนะนำซะแล้ว ดีใจจริงๆ ลงครั้งแรกก็เป็นกระทู้แนะนำเลย จากคุณ : of911 เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 08:56:12

ความคิดเห็นที่ 30 ชอบ ความคิดเห็นที่ 26 จัง จากคุณ : เงาะสีชมพู เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 09:54:00

ความคิดเห็นที่ 31 วันอาทิตย์ที่25พึ่งผ่านมาประมาณ5โมงเย็นเจอเรื่องประทับใจเหมือนกันครับ ผมขับรถผ่านมาเจอจังหวะนั้นพอดี ที่ตรงสะพานเส้นปู่เจ้าสมิงพราย จะมีสะพานก่อนถึงท่าน้ำพระประแดงซัก1-2กิโลเมตร ผมเห็นคุณยาย คนหนึ่งกำลังเข็ญรถเข็ญขึ้นสะพานซึ่งผมคิดว่าน่าจะเป็นรถขายกับข้าว ผมขับรถมาช้าๆสังเกตุดูคุณยายคนนั้นเข็ญรถขึ้นมาตีนสะพานอย่างช้าๆ ด้วยวัยของคุณยายไม่น่าจะต่ำกว่า65 จึงทำให้ต้องออกแรงและค่อยๆ เข็ญขึ้นสะพานอย่างช้าๆ จู่ๆผมก็เห็นมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งที่ขับนำหน้าผม เป็นผู้ชายวัยประมาณสามสิบต้นๆแล้วจอดลงไปช่วยคุณยายเข็ญรถขึ้น สะพาน ผมเห็นรอยยิ้มของคนสองคน ผมขับรถมาเรื่อยๆก็ยังคิดถึงเรื่อง ประทับใจที่ผมพึ่งเจอ เรื่องจริงที่ไม่มีโอกาสได้บอกเล่า พอดีมาเจอกระทู้ นี้เข้าเลยขอใช้พื้นที่ตรงนี้เลยแล้วกันนะครับ จากคุณ : deram66 เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 11:03:19

ความคิดเห็นที่ 32 วันก่อนปั่นจักรยาน เหนื่อยเลยแวะข้างทาง เพื่อนๆชาวจักรยานเห็น เค้าก็จอดถามว่ามีอะไรไหนช่วยหรือเปล่า  กระผมรู้สึกดีใจมากเลยครับ น้ำใจบนถนนไม่เคยแห้งจริงๆครับ จากคุณ : hpl-1710loki เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 13:36:04

ความคิดเห็นที่ 33 #26 ชอบฮะ ถ่ายช็อตเดียวด้วย จากคุณ : Robbie_God เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 13:53:41

ความคิดเห็นที่ 34 แสมสาร ตอนแรกผมก็ไม่รู้จักครับ แต่เคยไปเที่ยวและพักที่ของกองทัพเรือ ถือว่าดีมากเลยทีเดียว คนไม่ค่อยมี สงบดีครับ แสมสารจะอยู่ใต้ของจังหวัดชลบุรีครับ ช่วงเทศกาลคนก็เยอะเหมือนกันนะ แต่มันมีแค่ทะเล กับไหว้พระนิดๆหน่อยเท่านั้นเอง ทีเด็ดมันอยุ่ที่ ของสดจากทะเลเนี้ยละครับ ตอนนั้นไปกับญาติพี่น้อง ซื้อกันซะ ซัดกันไปกินจนพุงออก ไม่แพงนะครับ แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 55 14:01:30 จากคุณ : popzeta เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 14:00:39

ความคิดเห็นที่ 35 น้ำใจคนไทยไม่เคยแล้งครับ วันก่อนน้องที่ทำงานเก็บกระเป๋าสตางค์ได้บนรถเมล์ แต่ไม่รู้จะทำยังไง ภายในมีบัตรประชาชน บัตรเดบิต บัตรเอทีเอ็ม เงิน สด นิดหน่อย สแตมป์เซเว่น และคีย์การด์หอพัก เีราก็โทรไปหาแบงค์ให้ติดต่อเจ้าของบัตร จะส่งไปคืนให้ที่กทม. เจ้าหน้าที่ก็บอกว่าติดต่อไม่ได้ เราเลยตัดสินใจส่งไปให้ที่บ้านราชบุรี ซะเลย ไม่รู้จะช่วยยังไงจริงๆ ช้าหน่อยแต่ก็หวังว่าคงจะได้รับนะครับ เพราะตัวผมเองเคยกระเป๋าเงินหายในนั้นมีเงิน 17,000 มีพนักงานทำความสะอาดเอามาคืนแบบเงินอยู่ครบๆ ตื้นตันจนพูดไม่ออกในน้ำใจของคนเลยครับ เข้าใจคนของหายเลยครับ จากคุณ : tosamart เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 14:08:05

ความคิดเห็นที่ 36 ถ้าเป็น 5-10 ปีที่แล้ว ไม่เหลือทั้งคนทั้งรถครับ แถวนั้นน่ากลัวจริงๆ จากคุณ : Speed Talk Thailand เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 14:49:15

ความคิดเห็นที่ 39 เพอคูล่าฟาร์มรึเปล่าครับ น้องๆไปฝึกงานกันบ่อย จากคุณ : Panaz (PanAZ) เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 15:19:39

ความคิดเห็นที่ 40 คห.39 คุณ Panaz (PanAZ) : ใช่ครับผม ผมเจาะจงไปเที่ยวที่นี่ เพราะตอนแรกผมไปจอดที่ฟาร์มแล้วเห็นยางเริ่มแบน กะว่าจะหาปะยางก่อนสุดท้ายไปยางแบนอยู่เลย อบต.แสมสาร ไปนิดนึง ซึ่งร้านคุณป้าก็อยู่ตรงนั้นพอดีเลย ปล.ทำไม คห.ที่ 37-38 ผมโดนลบละนิ แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 55 16:07:44 จากคุณ : of911 เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 16:00:27

ความคิดเห็นที่ 41 ยิ้มได้ คนไทยไม่ทิ้งกัน จากคุณ : fhinn_sk เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 20:20:31

ความคิดเห็นที่ 42 ชื่นชมครับ  น้ำใจคนไทยไม่มีวันหาย จากคุณ : บราวนี่ชีสเค้กท็อปปิ้งวิคครีม เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 55 10:24:54

ความคิดเห็นที่ 43 ชอบเรื่องดีๆแบบนี้จริงๆ  อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะ จากคุณ : อ่องตวน เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 55 13:16:42

ความคิดเห็นที่ 44 ความคิดเห็นที่ 43   ตามนั้น จากคุณ : Galim เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 55 15:19:01

ความคิดเห็นที่ 45 ดีใจจัง ที่ได้ยินเรื่องราวแบบนี้ จากคุณ : ดาวน้อยใต้พระจันทร์ เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 55 22:06:55

ความคิดเห็นที่ 46 คนเมืองมักไม่รู้วิถีชีวิตของคนต่างจังหวัดหรอกครับ ว่าคนต่างจังหวัดเขาพึ่งพาอาศัยกัน อาศัยน้ำใจกัน อยู่ห่างออกไปกัน10โล 20โล ยังรู้จักกัน บ้านนู่นทำกับข้าว ก็ยกไปให้บ้านนี้ มีงานบุญงานบ้าน ไม่ต้องออกการ์ด ไม่ต้องเชิญ เดี๋ยวไปช่วยงาน เกี่ยวข้าว ก็ขอแรงกัน มีอะไรก็ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ถึงงานวัดงานวา ก็ไปช่วยลงแรงกัน ฯลฯ สมัยผมเล็กๆ เวลาเจอผู้ใหญ่(ไม่ใช่ผู้ใหญ่บ้านนะ) มักถูกถามว่า "เองลูกใคร???" ผมก็บอกชื่อพ่อชื่อแม่ไป "อ๋อ...ลูกตานี่บ้านนี่ เออ พ่อเองสบายดีมั๊ย" นู่นเป็นไง นี่เป็นไง ไม่เหมือนคนเมือง บ้านข้างๆกันแท้ๆ ไม่รู้จักกัน แถมบางบ้านยังมองหน้ากันไม่ติดซะอีก จากคุณ : shobajung เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 07:06:16

ความคิดเห็นที่ 47 ครับน้ำใจยังมีตลอดผมว่าสำหรับคนไทย   โดยเฉพาะในต่างจังหวัดยังหาได้ตลอดครับ  มันค่อยๆหายากขึ้น ก็ตรงที่ความเจริญมาเข้าไปถึงนั่นแหล่ะครับ กด Like ให้ คุณป้า ลูกคุณป้า และคุณลุง ด้วยครับ จากคุณ : เม่าปีกหลุด เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 08:40:16

ความคิดเห็นที่ 48 (เข้ามาอ่านแล้วยิ้ม ต่างจากกระทู้นึง ที่คนท้องขึ้นรถเมล์ไม่ยอมลุกให้นั่ง อ่านแล้วเกลียดสังคมเมือง) จากคุณ : เค้าเปล่านะ เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 12:20:20

ความคิดเห็นที่ 49 คห.11 อยากเจอคุณจังครับ น่ารักดี ผมเคยจอดให้รถทีจะกลับรถ พอขัีบมาข้่างหน้าผม พี่เขายกมือไหว้เฉย ผมอึ้งงงงงงงงงง จากคุณ : แค่เหงา (kikicity96) เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 12:45:41

ความคิดเห็นที่ 50 @ 49 ถ้าคุณตระเวนอยู่ภาคเหนือตอนบน อาจเจอผมก็ได้ครับ เพราะผมอยู่กทม.เดือนละไม่กี่วัน และที่สำคัญ เชียงรายขาวมาก ลำปางขาวกว่า เชียงใหม่ขาวโอโม่... ใครไม่เห็นด้วยแย้งได้นะครับ 55+ จากคุณ : หนุ่มกรุง เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 15:17:17

ความคิดเห็นที่ 51 ผมยังไม่ได้ดูเรื่องนี้ เค้าว่าหนังหนัก แต่เนื้อหาดี Pay It Forward >>>> จากคุณ : Cnone on the way เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 22:29:28

ความคิดเห็นที่ 52 @ 51 ใช่เลยครับ นังเรื่องนี้ดีมาก อยากให้ทุกคนแสดงน้ำใจต่อผู้อื่นในระบบขายตรง(แม้เพียงเล็กน้อย) และมันจะยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เหมือนในหนังครับ จากคุณ : หนุ่มกรุง เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 08:40:02

ความคิดเห็นที่ 53 ผมไปแสมสารทุกเดือน (พาอาสาสมัครไปปลูกปะการังที่วิหารหลวงพ่อดำ) ไว้จะไปอุดหนุนป้าร้านนี้แล้วเปิดกระทู้นี้ให้แกดูนะครับ จากคุณ : สมัญตาชีวบุตร (omega_13) เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 09:53:07

ความคิดเห็นที่ 54 คุณป้าใจดีมาก มาชื่นชมสังคม ต่างจังหวัดค่ะ ยิ้มๆ จากคุณ : jiji_ch เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 10:57:12

ความคิดเห็นที่ 55 คห.53 คุณ สมัญตาชีวบุตร (omega_13) ถ้าแวะไปจริงๆผมฝากขอบคุณคุณป้าอีกครั้งด้วยนะครับ แล้วในอนาคตผมจะแวะไปเยี่ยมคุณป้าอีกครั้งแน่นอนครับ (อ้อ ไม่ได้จะไปยางรั่วหน้าบ้านคุณป้าอีกครั้งหรอกนะครับ แหะๆ) ขอบคุณ คุณสมัญตาชีวบุตร (omega_13) มากครับ จากคุณ : of911 เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 13:51:17

ความคิดเห็นที่ 56 เรามา pay it forward กันค่ะ จากคุณ : หนูลีลี เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 21:51:05

ความคิดเห็นที่ 57 ถ้าช่วยกันได้ก็ช่วยกันไปครับ คนไทยหัวใจเดียวกัน ผมก็เพิ่งไปหาดนางรอง สัตหีบเมื่อ 27 พย 55 ครับ เงียบสงบเหมาะแก่การหลบความวุ่นวายจาก กทม จากคุณ : crazy 505 เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 19:45:27

ความคิดเห็นที่ 58 จากคุณ : เซ็งอูฐ เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 55 18:52:15