หวิดมีเรื่อง......

    เรื่องเกิดวันอังคารที่ผ่านมา เรากับคู่กรณีเกิดเหตุรถชนกันที่แถวๆ รร.ดอนบอสโก สักพักใหญ่ตำรวจจราจรมาพ่นสี spray แล้วให้เรากับคู่กรณีแอบข้างทางฝั่งตรงข้ามรร.ดอนบอสโก ตำรวจชี้ไปยังจุดๆนึงให้เราแอบไปไม่ให้เกะกะ ส่วนคู่กรณีเราเค้าจอดไม่ได้ต้องเขยิบไปจอดอีกข้างนึง เราตกใจมากเพราะเป็นครั้งแรกที่รถชน พอเราจอดในที่ที่ตำรวจจราจรบอกแล้วเราก็ยุ่งอยู่กับการโทรหาประกัน โทรหาที่บ้านเราไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรบ้าง ตกใจมาก จังหวะกำลังยุ่งอยู่นั้น มียามของอู่ๆนึงแถวๆนั้น (ที่เราไปจอดอยู่) มาเคาะกระจก และบอกว่า "เฮ้ย..จอดขวางทางเข้า-ออก เลื่อนรถไปหน่อยเดะ คนจะเข้าออกยังไง" เราขอบอกตามตรงว่าพอตำรวจชี้ให้เรามาจอด เราก็มาจอดเลยไม่ทันได้มองว่ามันปิดทางเข้าออกรึเปล่า (เวลา 6 โมงเย็นกว่าๆ) เราก็กำลังจะเลื่อนรถให้เพราะเรารู้ว่าเราผิด แต่มันติดนิดนึงในใจนะว่าทำไมต้องพูดจากับเราไม่สุภาพด้วย เค้าก็เห็นอยู่ว่าตำรวจชี้ให้เรามาจอด โอเคสรุปว่าเราผิดละกันที่จอดขวางทาง จังหวะที่เราจะสตาร์ทรถเพื่อเลื่อนรถไม่ให้เกะกะขวางทาง (เราปิดประตูรถทั้งหมดแล้ว) ยามมันบ่นออกมาอีกว่า mang จอดไม่รู้จักดูตาม้าตาเรือ จอดขวางทางเข้าออกได้อย่างไร {^_^} อะไรประมาณนี้ เราของขึ้นเลยนะ ตอนแรกว่าจะเก็บอารมณ์แล้ว เพราะเรากำลังจะเลื่อนรถออกแล้ว มันบ่นออกมาเท่านั้นแหล่ะ เราของขึ้น เปิดประตูรถไปยืนด่ากับมันว่า คุณไปถามตำรวจจราจรได้เลยว่าเค้าให้ชั้นจอดตรงนี้ และชั้นกำลังยุ่งอยู่กับการเรียกประกัน และที่สำคัญคุณจะให้ชั้นเลื่อนรถคุณพูดจาดีๆได้เปล่า ไม่ต้องตะคอก เพราะถ้าเราเห็นแต่แรกว่าจอดขวางทางเข้าออก เราเลื่อนให้อยู่แล้ว แต่ ณ เวลานั้น เราตกใจทำอะไรไม่ถูก (ใครจะคิดว่าเราแก้ตัวก็ตามใจนะ) สรุปว่าเราเลื่อนรถให้มัน มันมองเราตาขวางตลอดเวลา คุณคิดดูละกันเราเป็นผู้หญิงมาคนเดียว แล้วมันมีพรรคพวกเป็นยามอยู่ข้างใน มันจ้องเราไม่วางตา ส่วนรถคู่กรณีเราเป็นแท๊กซี่ท่าทางเป็นคนใจเย็น เราคิดว่าไม่สามารถช่วยเราแน่ๆเลย เพราะยามคนนี้ตอนที่เราว่ามันว่าให้พูดจากับเราดีๆ มันทำท่าจะชกเรา อ้อลืมเล่าไป แท๊กซี่คู่กรณีไปนั่งอยู่ที่ศาลพระภูมิตรงขั้นบันได เค้านั่งมาตั้งนานแล้วนะ พอยามคนนี้รู้ว่ามีเรื่องกับเราเท่านั้นหล่ะ มันไล่แท๊กซี่ให้ออกไปจากที่นั่งในศาลพระภูมิบอกว่านั่งไม่ได้ ตอนนั้นเราเดือดสุดๆ เราต้องรอประกันโดยอยู่กัน 3 คน มีเรา แท๊กซี่ และยาม มันจ้องเราขนาดนี้ เราก็ไม่ได้กลัวมันหรอกเราก็จ้องมันคืน ประมาณว่าถ้ามีเรื่องเราก็พร้อมที่จะมี แต่ใจนึงเราก็รู้ว่าเราสู้มันไม่ได้หรอกยังไงซะแรงผู้ชายก็เยอะกว่าแรงผู้หญิงมาก เราเลยเรียกคนที่รู้จักกันให้มาเป็นเพื่อนเราก่อนที่ที่บ้านเราจะมาหา พอคนที่รู้จักเราเค้ามาเค้าก็เคลียร์เรื่องให้เรา โดยไปพูดกับยาม ยามมัน[^_^]มากๆ มันบอกว่ามันพูดกับเราดี เราก็เลยด่ามันเลยว่า ถ้าคุณพูดกับชั้นดีๆ ชั้นจะของขึ้นขนาดนี้เหรอ แล้วคุณเป็นลูกผู้ชายพอมั๊ย ถ้าเป็นลูกผู้ชายพอคุณต้องกล้าสาบานว่าคุณไม่ได้พูดจาไม่ดีกับชั้น มันไม่ตอบอะไรเลยกลับเดินหนีไปเฉยๆ สักพักใหญ่เจ้าของที่เค้าออกมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น พอเค้ารู้เรื่องเค้าก็ขอโทษยามแทนเค้า เค้าบอกว่าจะอบรมยามให้ เพราะเราหนีร้อนมาพึ่งเย็น คนเรามีน้ำใจต้องช่วยเหลือกัน เราก็ขอบคุณเจ้าของที่เค้าไป
    เรื่องนี้ที่เกิดขึ้นทำให้เราคิดได้ว่า ถ้ายามมาทำร้ายเรา เราจะสู้ยามได้อย่างไร เราจะหาวิธีควบคุมอารมณ์ตัวเองได้อย่างไร และอยากถามเพื่อนๆรัชดาว่า ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับตัวคุณ คุณจะทำอย่างไร ??

    จากคุณ : โอ้หลั่นล้า - [ 27 พ.ย. 46 08:00:57 ]