ความคิดเห็นที่ 1 กระทู้นานรึยังครับ สงสัยโดนลบไปแล้วมั้ง จากคุณ : Teerasae - [ 18 ม.ค. 47 22:54:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ปีนึงพอดีครับ ที่มาถามเนี่ย 55555 วันนี้ 18 มกราคม 2547 ผมเจอเหตุการณ์นี้ 25 มกราคม 2546 รีโพสต์อีกสักครั้งก็คงไม่เสียหายมั้ง... --------------------------- 25 มกราคม 2546 โดนหลอกกับแอมเวย์ เมื่อคืนนี้ หลังกลับจากไปธุระ เพื่อนคนหนึ่งที่ผมรู้จักกันใน pantip.com กลุ่มสยาม โทรเข้ามือถือขณะที่ผมกำลังเดินทางกลับ ต้องการนัดเจอที่กระท่อมร้านกาแฟ ที่ปั้มน้ำมันใกล้บ้านผม เพื่อนมาทั้งที เจอกันสักทีก็ดีเหมือนกัน เพื่อนมาเล่ามาชวนว่าน่าจะลองมาทำธุรกิจกัน แต่ยังไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี ผมก็แนะนำไป 2 โมเดลธุรกิจที่น่าทำในตอนนี้ ค่อยๆทำไป มีทั้ง แฟรนไชส์ร้านอาหารไทย คุณภาพเดียวทั่วโลก หรือ ที่ผมเรียกมันเล่นๆว่า "ฟาสต์ฟู้ดไทยๆ สไตล์แมคโดนัลด์" ผสานเอาความโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ของอาหารไทย ผสานกับวัฒนธรรมการกินด่วนของตะวันตก โครงการนี้ มีคนคิดไว้แล้ว แต่ยังไม่เห็นใครที่ทำออกมาเป็นรูปธรรมชัดเจน เพราะ S&P เอง ก็ไม่ถือว่าโดดเด่น MK สุกี้ ก็เน้นสุกี้อย่างเดียวเป็นหลัก ส่วนร้านอาหารไทยในอเมริกา ก็มีอยู่ 7-8 สาขา แต่ยังไม่โดดเด่นเข้าหูคนไทยและชาวต่างชาติมากนัก แต่ด้วย สเกลของโครงการ และเงินทุนที่มากไป เพื่อนผมขอให้ลองลดสเกลลงมาหน่อย ก็คิดโครงการให้อีก 1 เป็นร้านกาแฟเล็กๆ ย่านอนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ แต่เป็นจุดศูนย์รวมสำหรับผู้ที่นิยมและชื่นชอบ "ดนตรีทางเลือก" ไว้เป็นสถานที่พบปะแลกเปลี่ยนความคิดกัน และเป็นสถานที่วางจำหน่าย ผลงานเพลงของพวกเขา เน้นกลุ่มวัยรุ่นและวัยทำงานเป็นหลัก ยิ่งตอนนี้ย่านอนุเสาวรีย์ กำลังมีการปรับปรุงภูมิทัศน์ เพื่อเปิดเป็นพื้นที่ VICTORY POINT จำลองสไตล์การจัดร้านแบบ เซ็นเตอร์พอยนต์ ในสยามสแควร์ มาไว้ที่นี่ ซึ่งเป็นพื้นทื่ที่น่าสนใจมากๆ หากมีการโปรโมทให้ดีๆ สม่ำเสมอ จัดกิจกรรม ร่วมกับสถานีวิทยุบางค่าย ที่ดีลกิจกรรมกับกลุ่มดนตรีอินดี้เยอะๆ ควบคุมดูแลรายละเอียดนิดหน่อย ก็อยู่ได้ยาวแล้ว จากนั้น ขยายสัก 5 สาขา ตามหัวมุมเมือง (ไอเดียทั้ง 2 นี้ ใครอยากจะนำไปใช้ ตามสบายครับ ไม่หวงห้าม แต่ถ้าไปได้ดีกรุณาส่งข่าวคราวมาบอกกันบ้าง จะได้ส่งให้รายการ "สู้แล้วรวย" ของคุณดำรงฯ ทางไอทีวี ไปถ่ายรายการ เพื่อที่คุณจะได้รับโทรศัพท์มือเป็นระวิงลิงบาบู จนไม่ต้องเป็นอันทำมาหากินกันไปอย่างน้อยร่วมๆเดือน เอิ๊กๆๆ) -------------------------------- (ไอ้ที่เกริ่นมานี้ มันเป็นแค่ส่วนประกอบของเรื่องครับ แต่ที่จะเริ่มเข้าเรื่องนี้ คือสิ่งที่ผมยังนึกไม่ออกจนถึงตอนนี้ว่า "กรูจาขำดีไหมเนี่ย?" ) ทืนี้ ไอ้เพื่อนตัวดีมันก็อยากได้ไอเดีย เลยชวนผมไปชมงานแสดงสินค้า ที่ อิมแพ็ค เมืองทองธานี ในเช้าวันนี้ ด้วยความที่ "เพื่อน" อธิบายให้ผมเข้าใจว่า มันเป็นงานออกร้านของบรรดา "แฟรนไชซี" ทั้งหลาย ก็เลยหลวมตัวไปดูสักหน่อย เพราะ "เพื่อน" จะแนะนำ "รุ่นพี่" คนหนึ่งให้รู้จัก เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น "เพื่อน" บอกให้ผม สงวนท่าที ยังไม่ต้องออกความเห็นใดๆ จนกว่าจะถึงช่วงสุดท้ายที่เขาพูดจบแล้ว ผมเริ่มสงสัยแล้วละว่า ผู้คนประเภทที่ผมต้องไปเจอนี้ เชื่อได้เลยว่า คงจะเป็นการพบเจอกันครั้งเดียวอย่างแน่นอน ไม่มีสานสัมพันธ์ต่อ แทบไม่ยากเชื่อเลยว่า สิ่งที่คิดไว้เมื่อคืน มันกลายเป็นความจริงเมื่อเช้าครับคุณผู้อ่าน! ตอนแรกที่เดินทางมาถึง อิมแพ็ค เมืองทองธานี ผมไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่หรอกครับ คิดแต่ว่า คงเป็นงานแสดงสินค้าอะไรสักอย่าง แต่พอเดินเข้าไปในฮอลล์ 1-4 แล้ว สังเกตดูก็รู้ว่า มันเป็นงานออกร้านสภากาชาดไทย เฮ้ย! สภากาชาดไทย ไม่มีทางคิดทำแฟรนไชส์หรอกน่า! สินค้าก็ไม่มีของตัวเอง จะให้ไปรีดพิษงู เป็นเซรุ่มอัดกระป๋อง ขายในซูเปอร์มาร์เก็ตแข่งกับปลากระป๋องตราสามแม่ครัว ก็ยังต้องคิดหนักว่าอนาคตจะรุ่งเรืองหรือรุ่งริ่งกันแน่?... ไม่ใช่อะไรหรอกครับ สงสารงูเห่าเหล่านั้น คงได้ตัวเหี่ยว ชนิดที่ไวอะกร้า ก็หมดปัญญาช่วย ! หลังจากติดต่อกันกับ "รุ่นพี่" คนที่นัดไว้ทางมือถือ อีกสักพัก เลยได้รู้ว่า ต้องเดินไปที่ ฮอลล์ 5 ซึ่งแยกตัวจากฮอลล์ 1-4 อย่างโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ ผมเดินด้วยใจที่เริ่มไม่เป็นสุข เพราะเริ่มรู้สึกได้ถึง "สังหรณ์" ที่แรงชัดเจนยิ่งกว่าคลื่น จีเอสเอ็ม 2 วัตต์ ของ ฯพณฯ ท่านทักกี้ แห่งค่ายไทยรักไทย เสียอีก แต่ทันทีที่ผมได้พบเห็นธงของ "แอมเวย์" โดดเด่นปลิวไสวควบคู่กับธงชาติไทย ควบคู่ไปกับอาการเสียวสันหลังวาบ ผมระลึกได้ทันทีว่า สิ่งที่กำลังคิดอยู่นั้น ไม่ผิดแน่.... "กรูกำลังโดนหลอกใช่ไหม ฮั่นแน่ๆ" ยิ่งเมื่อเดือนไปตามสะพานลอยติดแอร์เชื่อมฮอลล์ 1-4 กับฮอลล์ 5 ยิ่งรู้สึกว่า "มันต้องใช่แน่ๆเลย " และแล้วเมื่อไปถึงกลาง ฮอลล์5 จ๊ะ....เอ๋ๆๆๆๆๆๆๆ (เสียงเอ็กโค่ ก้องกังวาลในโสตประสาท เหมือนเสียงของนักพากย์หนังขายยาตามต่าจังหวัด) บรรยากาศผู้คนมากมาย บูธขนาดใหญ่ ตัวอักษรภาษาอังกฤษที่เรียงกัน 5 ตัว เรียงกันในตำแหน่งที่ผมจะไม่มีวันลืมชั่วชีวิต มันเขียนเด่นตระหง่านว่า " A m w a y "......(!!!!!!!!!!!!!!) แน่นอนว่า สีหน้าผม เปลี่ยนเป็นแบบข้างล่างนี้ทันที -_-' ตั้งแต่เกิดมาและมีชีวิตรอดปากเหยี่ยวปากกาอยู่บนโลกมาตลอด 23 ปี ไม่เคยเสียรู้ "เพื่อน" มากถึงขนาดนี้มาก่อน! ผมอุตส่าห์ถ่อสังขาร ตื่นแต่เช้า 8.30 น. ทั้งที่เมื่อคืน นอนประมาณ ตี 4 เพราะนั่งทำต้นฉบับที่ค้างอยู่ให้เสร็จ ผมอุตส่าห์ออกจากบ้าน ตอน 10 โมงเช้า มานัดเจอมันที่สถานีรถไฟฟ้าอ่อนนุช ลงที่อนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ราคา 40 บาท ผมอุตส่าห์เสียค่าแท็กซี่ เพื่อที่จะไปให้ทันนัดของ "เพื่อน" หมดไปอีก 90 บาท ผมอุตส่าห์ออกค่ารถตู้ อนุเสาวรีย์ฯ - เมืองทองธานี เที่ยวไป 25 บาท เที่ยวกลับอีก 25 บาท รวมทั้งสิ้น 50 ยาท ผมอุตส่าห์ต้องเสียเวลาในการทำงานอยู่ที่บ้าน ในบรรยากาศยามเช้าวันเสาร์อันแสนสุขสบายใจยิ่ง ฝ่าควันพิษ ฝ่ารถติด เพื่อข้ามฝากจากมุมเมือง สู่อีกมุมเมือง รวมแล้ว ผมต้องเสียเงินทั้งสิ้น มากถึง 180 บาท เพียงเพื่อที่จะไปถึงแล้วพบว่า ผมโดน คนที่ผมมองว่าเป็น "เพื่อน" มาตลอด หลอกลวงให้มานั่งฟังแอมเวย์ครับ.... (ต่อ) จากคุณ : JIMMY - [ 18 ม.ค. 47 23:00:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตลอดเวลาที่ผมได้เจอกับ "รุ่นพี่" คนนั้น จริงอยู่ครับ ว่าเขา ไม่ใช่พวก "แอมเวย์จ๋าทุกลมฟายใจ" เหมือนที่คุณแอนดรูว บิกส์ แห่งเดอะเนชัน หรือแม้แต่ผมเคยเจอมา จริงอยู่ครับ ว่าเขา พูดคุยเก่งมากตามสไตล์ของผู้ทื่ได้รับการฝึกอบรมจากแอมเวย์มาอย่างดี จริงอยู่ครับ ว่าเขา แค่กำลังเสนอทางเลือกของการหาเงิน ให้กับรุ่นน้องของ "เพื่อน" อย่างผม เพื่อไปสานฝันของตัวเอง จริงอยู่ครับ ว่าเขา แค่กำลังพยายามขายความฝันของเขาเองให้เราได้ลองทำความรู้จัก จริงอยู่ครับ ว่าเขา "ไม่ได้ยัดเยียดการเสนอขายสินค้าใดๆแต่อย่างใด" จริงอยู่ครับ ว่าเขา ระมัดระวังคำพูดกับผมอย่างมาก และไม่ได้ทำให้ผมพอจะใส่หน้ากาก และจริงอยู่อีกนั่นแหละครับ ว่าเขา ก็คือคนคนหนึ่งที่อยากจะทำฝันให้เป็นจริง และเล็งเห็นว่า การดำเนินธุรกิจแบบแอมเวย์จะช่วยเขาได้ แต่ทันทีที่เดินเข้ามาในบรรยากาศของงานแสดงสินค้าของเขา เขาก็พาผมเดินเข้าไปชมที่ ทางเดินรูปตัว U ซึ่งในนั้น เต็มไปด้วย รูปถ่ายขนาดเท่าของจริง หรือใหญ่กว่านั้น ของบรรดา "อภิมหาอมตะโคตรอัญมณีฉีกระจ่างสว่างโล่ ขนเพชรโตเบ้อเริ่มเทิ่ม" หรือเรียกให้สั้นหน่อยคือ บรรดา "อัพไลน์" ทั้งหลายนั่นเอง และหลายครั้งหลายครา ที่เขามักจะพูดถึงผู้ที่เข้ามาร่วมธุรกิจในฐานะ นักธุรกิจอิสระขายตรง คนอื่นๆ ที่ประสบความสำเร็จ ด้วยความชื่นชมยินดี อ้างว่าแต่ละคน หมอวิศวะยักธุรกิจ เจ้าของกิจการ ก็มาขายแอมเวย์ อะไรกันเนี่ย? แถมยังเล่าว่า บางคน ทำธุรกิจไป ก็ไม่มีลูก แต่ก็ทำเพื่อพ่อแม่สบายๆ ทุกวันนี้ รวยแล้วรายได้ทั้งหมด เตรียมเซ็นยกมรดกให้กับองค์กรสาธารณกุศล เอ่อ ผมไม่ขอวิจารณ์เรื่องหลังนี้แล้วกันนะครับ พยามมองในแง่ดีอยู่ว่า เขาอาจคิดตั้งใจแบบนี้จริงๆ ซึ่งก็เป็นเรื่องดีหนะนะ ผมเขียนโดยพยามไม่คิดถึงในอีกด้านหนึ่งอยู่ แน่นอนครับ ผม "ยอมรับอย่างสบายใจ" ว่าสินค้าของแอมเวย์นั้น บางตัวก็น่าใช่จริงๆ บางตัวก็ไม่ได้แพงเลย และอีกหลายตัวก็แพงโคตรๆ ทั้งที่ถ้าดูจริงๆแล้วก็ไม่ได้โดดเด่นดีเด่เหนือผลิตภัณฑ์อื่นๆที่วางขาย ในท้องตลาดด้วยซ้ำไป จะเครื่องสำอางอาทิสทรี ที่พยายามยกตัวเองว่า ดีเทียบเท่า ESTEE LAUDER หรือ LANCOME ฝรั่งเศส หรือแม้แต่สินค้าอื่นๆทั่วๆไป แล้วยังไงละ ? แต่ที่ผม เกลียดที่สุดคือวิธีการที่พวกเขาดำเนินธุรกิจ ถึงคุณจะมีบทบัญญัติไว้ในเอกสารคู่มือการขายของคุณว่า ไม่สนับสนุนให้เบียดบังเวลางานประจำ ไม่สนับสนุนให้ตัดราคาแข่งกับคนอื่น ไม่สนับสนุนให้หลอกลวงคุณภาพสินค้าเกินจริง แต่...มันก็แค่การ "ไม่สนับสนุน" พวกเขา "ไม่ได้ห้าม แต่แค่ไม่สนับสนุน" อีกทั้งกลยุทธ์การกล่อมความคิดและโน้มน้าวจิตใจของคน ตามระบบของแอมเวย์นั้น ผมถือว่าเป็นการ "ไม่เคารพซึ่งความเป็นมนุษย์" อย่างสูง เพราะแค่การเริ่มต้นพยายามชักชวนผมมา โดยไม่บอกว่า ความจริง พวกเขาจะพาผมไปเจอกับงานอะไร นี่คือเรื่องที่แย่ที่สุด ที่ผมได้รับจากพวกเขา ยังไม่นับความพยายามในการโน้มน้าวให้เห็นถึงประโยชน์จากตัวเงินที่จะได้รับ รวมทั้งโน้มน้าวว่า งานประจำ คุณทำได้ แต่จะดีกว่าถ้าได้รายได้เพิ่มอีกนิด ไปทำความฝันให้เป็นจริง เช่นพาคุณพ่อคุณแม่ไปเที่ยวต่างประเทศ ขอโทษเถอะ การไปเที่ยว จะพาคนที่รักไป หรือไปกับใครก็ตาม สุดท้ายแล้ว มันแค่การไปแสวงหา "บรรยากาศที่ก่อให้เกิดความสุขต่างหาก" สุดท้ายแล้ว เราก็ต้องกลับเข้ามาสู่โลกแห่งความเป็นจริงด้วยกันทั้งสิ้น สุดท้ายแล้ว มันก้แค่คำพูดสวยหรู ที่พวกแอมเวย์ใช้ในการหว่านล้อม จน "เพื่อน" ผม ตัดสินใจจะร่วมธุรกิจนี้ไปอีกคนหนึ่งแล้ว เอาเถอะครับ แอมเวย์ คงได้ลากเพื่อนผมคนนี้ไปร่วมธุรกิจมูลค่า 5,400 ล้านบาทต่อปีของเขา เรียบร้อยแล้ว ซึ่งนั่นคือทางเลือกชีวิตของเขา ผมได้เพียงแต่เตือน เมื่อเขายังยืนยันจะไป ก็เป็นสิทธิ์ของเขา สำหรับ "เพื่อน" คนนี้ ผมคงได้แต่ดูพฤติกรรมต่อไป ถ้าเขายังไม่เปลี่ยนแปลง และไม่พูดเรื่องแอมเวย์ให้ผมฟัง เว้นแต่เมื่อตอนผมถาม นั่นก็ไม่เลวร้าย และความสัมพันธ์ของเพื่อน ก็จะยังคงอยู่ แต่ด้วยความที่ผมรู้ดีว่า ด้วยการศึกษาที่ไม่มากนักของเขา ทำให้ง่ายต่อการที่เขาจะโดนล้างสมองโดยใครก็ได้ ถ้า เขาโดนล้างสมองมาจากแอมเวย์ และเอาแต่พล่ามในเรื่องแอมเวย์ ตลอดเวลาที่เจอหน้าผม ผมคงประกาศตัดเพื่อนคนนี้ชนิด "ไม่แยแส" กันอีกต่อไป! ขากลับที่นั่งรถตู้กลับมาอนุเสาวรีย์ชัยฯ นั้น ยอมรับว่าเซ็งสุดๆ ไม่นึกว่าจะเจออะไรแบบนี้ แต่อารมณ์เซ็งๆ ก็หายไปหมดสิ้น เปลี่ยนเป็นความตลกโปกฮา เรื่องใหม่ของครอบครัวเราไปแทน เมื่อคุณพ่อโทรมาถามทางมือถือ ว่า เมื่อเช้านี้ เป็นอย่างไรบ้าง ได้แต่พูดด้วยน้ำเสียงงอแงสุดๆตอบกลับไปอย่างเซ็งระเบิดว่า โดนหลอกให้ไปฟังแอมเวย์ เท่านั้นแหละครับ คุณพ่อซึ่งเป็นคนที่ไม่ค่อยยิ้มได้ง่ายนัก ก็ระเบิดหัวร่อออกมาชะนิดที่ลูกบังเกิดเกล้าคนนี้ฟังแล้วถึงกับผงะ! แถมด้วยวลีสุดคัน จากปากของพ่อสุดที่รักที่กำลังขำกระจัดกระจายสุดขีด ชนิดที่ลูกบ้าๆคนนี้จะไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิตโดยเด็ดขาด (อีกครั้ง) ว่า "เฮ้ย! ยิ่งเกลียดก็ยิ่งหนีไม่พ้นจนได้หวะ!" ตามด้วยเสียงหัวเราะที่ดังกระหึ่ม พ่อนะพ่อ....แง่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ----------------------------------------------- ด้วยความที่ยังรู้สึกว่า อารมณ์ยังไม่เข้าที่เข้าทางนัก เลยแวะไปเยี่ยมร้านอินเตอร์เน็ตของ เพื่อนรุ่นน้องในเน็ตคนหนึ่ง ที่คบหาสนิทกันมา 4 ปีเศษๆได้แล้ว น้องเขาเรียนอยู่ จุฬาฯ แต่ก็คิดอยากเป็นเจ้าของกิจการของตัวเอง หาเงิน ทำรายได้ให้ตัวเอง เขาร่วมหุ้นกับเพื่อนๆอีก 4 คน ทุ่มทุนสร้าง เปิดร้านอินเตอร์เน็ต และเกมออนไลน์ แถวสามย่าน ผมยังตกใจอยู่ว่า เพียง 2 สัปดาห์ที่น้องเขาโทรมาปรึกษาผม และผม แนะนำส่งต่อให้ไปคุยกับนายช่างซ่อมคอมประจำตัวผม เพื่อดูแลจัดสเป็กคอมฯให้ มาวันนี้ แค่ 2 สัปดาห์ ร้านนี้ก็พร้อมจะเปิดดำเนินการเป็นรูปเป็นร่างสมบูรณ์ ในวันอังคารนี้เป็นต้นไป..... และนายช่างซ่อมคอมฯของผมก็คงต้องมาดูแลระบบคอมฯของน้องๆกลุ่มนี้บ่อยขึ้น น้องๆกลุ่มนี้ เขาอยากสร้างตัวตั้งแต่เด็ก ผมเองก็เห็นดีด้วย เลยไปนั่งลุยช่วยน้องเขาเป็นคนงานประกอบเครื่องคอมฯถึง 5 ทุ่มนิดๆ ผมรู้สึกดีใจที่น้องผม กำลังจะเริ่มต้นธุรกิจของเขาเอง แม้เขาจะยังกลัวๆ แต่ผมก็ยังจะเป็นกำลังใจให้ เพราะอย่างน้อย.. น้องเขาก็เริ่มต้นธุรกิจเองได้ โดยไม่ต้องพึ่งพา... " A m w a y " !!! (ถึงแม้ว่าน้องเขาเคยคิดจะขายแอมเวย์มาแล้วครั้งนึงก็ตาม) จากคุณ : JIMMY - [ 18 ม.ค. 47 23:00:45 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เคยเจอเหมือนกัน เพื่อนเคยมาชวนบอกว่าอยากหาเงินเพิ่มมั้ย มีงานจะให้ทำ ไอ้เราก็อยากอยู่แล้ว ก็เลยถามไปว่างานอะไร เขาก็ไม่บอก บอกแค่ว่าถ้าอยากทำจะนัดให้ไปเจอพี่คนนึง แล้วเค้าจะอธิบายให้เราฟังเอง เราก็ชักแปลกๆ ธุรกิจบ้าอะไรวะ ต้องนัดไปฟังด้วย เราก็กลัวๆอยู่ ก็เลยบังคับให้เค้ามาเจอเรากับเพื่อน+เพื่อนอีกคน(ให้ไปเป็นเพื่อนอีกที)ที่มหาลัย ตอนแรกนัดแล้วไม่มาทีนึง ต้องรออีก2วัน ไอ้เราก็ชักเซ็งแล้ว ช่วงนั้นมีสอบไม่ค่อยว่างด้วย เลยชักหมดอารมณ์ คราวนี้ไอ้เพื่อนคนที่ชวนก็รบเร้าอยากให้เราไปเจอพี่คนนั้นให้ได้ ก็เลยเกิดการนัดครั้งที่สองที่มหาลัยอีกเช่นเคย เรากับเพื่อนต้องไปรออยู่ประมาณสองชั่วโมง ระหว่างนั้นเราก็พยายามถามว่าตกลงให้ทำอะไรกันแน่ ทำไมถึงบอกไม่ได้ พอดีมีเพื่อนของเพื่อนเค้าขายAmwayอยู่เหมือนกัน เราก็เลยถามว่าAmway รึเปล่า ถ้าใช่เราไม่ทำนะ เพราะมีคนรู้จักที่บ้านเราหลายคนเคยโดนโกงสมัยก่อนที่ธุรกิจนี้ยังดังๆอยู่ เพื่อนเราก็บอกว่า"ไม่ใช่Amway" เราก็โล่ง พอไอ้พี่คนนั้นมาถึง ก็ถามๆเรื่องความฝันของเรากับเพื่อนว่าอยากทำอะไร ถามโน่นถามนี่ ไอ้เราก็รำคาญว่าตกลงจะให้ทำธุรกิจหรือจะมายุ่งเรื่องของเรากันแน่ เลยตอบกวนๆไป แล้วก็เลยถามไปอีกว่านี่จะให้เราทำอะไรกันแน่ ขายAmway รึเปล่า พี่เค้าก็บอกว่าเปล่า เราก็นั่งฟังต่อไปกับเพื่อนร่วมแล้วประมาณ 2 ชั่วโมง เค้าก็นั่งเล่นยาสีฟัน เล่นโน่นเล่นนี่ให้ดู สุดท้ายมันก็คือAmway นั่นแหละ เราเสียความรู้สึกมากทั้งกับเพื่อนและกับพี่คนนี้ เค้าพูดแนวว่าถ้าไม่เป็นคนขายก็ซื้อของเค้าหน่อยหรือไม่ก็สมัครทิ้งๆไว้ก็ได้(คือจะเอาเงินเราให้ได้วันนั้นเลยอะ) เราก็เลยยืนกรานว่าไม่สมัครและไม่ทำอะไรทั้งนั้น สุดท้ายให้เทปAmway เรามาฟังด้วย บอกว่าให้คืนให้เค้าด้วยนะ จนทุกวันนี้ยังไม่ได้เปิดฟังและยังไม่ได้คืนด้วย ช่วงนั้นประมาณปีกว่ามาแล้ว ถ้าใครไปเซ็นทรัลลาดพร้าวแล้วไปนั่งที่แมคฯบ่อยๆจะเห็นว่ามีพวกมาขายAmway แบบหาสมาชิกเยอะมาก แต่ละคนแต่งตัวดูดีกันทั้งนั้น และที่สำคัญจะมีพวกอุปกรณ์ไฮเทคเยอะมาก มือถือก็ต้องรุ่นดีๆ มีปาล์ม มีโน่นมีนี่ เวลาจะจับลูกค้าก็จะเอาของพวกนี้มาวางไว้บนโต๊ะให้เยอะๆ ให้เค้าเห็นว่าขายAmway แล้วรวยนะ แล้วก็จะมานั่งชงๆพวกยาสีฟันหรือยาสระผมอยู่ในร้านด้วยแก้วใสๆเล็กๆ2-3 ใบ ใครเห็นบุคคลเหล่านี้มิควรเข้าใกล้ จากคุณ : chee ing - [ 19 ม.ค. 47 01:28:41 A:203.151.230.124 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 เดี๋ยวนี้เริ่มมี บ.ใหม่ๆมาอีกละ HSB อะไรไม่รู้ ถ้ามายืนรอรถเมล์แถวๆ สีลมจะเจอแน่ๆมายืนแจกใบปลิว ถามเบอโทรฯ เฉ้ย.. จากคุณ : ซวยคุง - [ 19 ม.ค. 47 14:31:41 A:202.44.8.98 X:202.28.5.147, 202.28.4.251 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เคยเจอ เพื่อนชวนบอกให้มาฟังสัมนาธุรกิจ.... ที่เกี่ยวกับหนังสือพ่อรวยสอนลูกด้วย...รู้แค่นั้น(บอกแค่นั้น) พอนั่งฟัง1ชัวโมงผ่านไป แอมเวย์โผล่มาเฉย...กลับบ้านเซ็งๆเลย นั่งรถ3ชั่วโมงเพื่อมาฟังแอมเวย์ตูจะบ้าตาย แต่ก็ยังดีที่ได้รู้จักหนังสือพ่อรวยสอนลูก..อ่านมันส์ดี จากคุณ : ซิมสัน - [ 19 ม.ค. 47 18:24:15 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ครับอันนี้เลยครับ แต่มันมีอีกไม่ใช่เหรอ เอ หรือผมจำผิด คุณ jimmy เก็บไว้เอวใช่ใหมครับเพราะผมลองหาดูแล้วไม่มีกระทู้เก่าๆคงลบไปแล้ว ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ดักแด้กำลังจะบิน - [ 19 ม.ค. 47 21:10:38 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ลูกชายตอนจใหม่ๆ กำลังหางานก็ถูกเพื่อนลวงไป Amway ก็หนังสือพ่อรวยสอนลูกด้วย... เหมือนกัน แต่ผมยื่นคำขาด ถ้าขาย Amway เมื่อไร ออกจากบ้านได้เลย แล้วถ้าเพื่อนคนนั้นมาบ้านเมื่อไร ถ้ารู้ ก็ออกจากบ้านได้เลย ได้ผลครับ ตอนนี้เป็น network engineer แล้ว เพื่อนคนนั้นก็ไม่มาที่บ้านแล้ว แต่ก็ยังเห็นของ Amway นิดหน่อยที่บ้าน เช่น น้ำยาล้างจาน สงสัยคงซื้อจากเพื่อนเป็นกระสาย อ้อหลงกลเป็นสมาชิกด้วย ส่งจดหมายมาทุกเดือน ผมเห็นเมื่อไรทิ้งขยะทันที ที่ผมเกลียด Amway มากเพราะแฟนเป็นคนใจอ่อน ถูกญาติชักชวนให้ขาย Amway จนบ้านเกือบแตก ผมตัดญาติคนนั้นไปเลย เชื่อไหม จบด็อกเตอร์เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยด้วย ยังมาทำ Amway มันจะโลภกันไปถึงไหน อ้อเมื่อผมตัดญาติ ด่าอย่างแรงๆ ที่ทำให้ครอบครัวผมแตก ในที่สุดรู้สำนึกอีกหลายปีต่อมา เลิก Amway หันมาทำงานวิชาการใช้ทุนให้คุ้มมหาวิทยาลัย จนได้เป็นถึงรองอธิการบดี คิดดูซิ Amway นี่มันล้างสมองคนได้ขนาดไหน จากคุณ : K.Senior - [ 19 ม.ค. 47 22:10:29 ]