ความคิดเห็นที่ 1 ในบทที่ 5 โองการที่ 68 และ 69  ความว่า “แน่นอนเจ้าจะพบว่า หมู่ชนที่เป็นศัตรูอันรุนแรงแก่บรรดาผู้ที่ศรัทธานั้นคือชาวยิว และบรรดาผู้ที่ให้มีภาคีแก่อัลลอฮ์  และแน่นอนเจ้าจะพบว่า บรรดาผู้ที่มีความรักใคร่แก่บรรดาผู้ที่ศรัทธาใกล้กว่าพวกเขานั้นคือ บรรดาผู้ที่กล่าวว่าแท้จริงพวกเราเป็นคริสต์ นั่นก็เพราะว่า ในหมู่พวกเขานั้นมีบรรดานักปราชญ์ และบาทหลวงและก็เพราะว่าพวกเขาไม่เย่อหยิ่ง” คำอธิบาย – โองการนี้  เป็นโองการที่ถูกประทานลง  ในขณะที่ท่านศาสดาอยู่ที่มาดีนะห์   เพื่อเตือนให้มุสลิมรู้ว่า   ชาวยิวนั้นกำลังหักหลังมุสลิมอยู่  โดยการที่พวกเขาทำตัวเป็นหนอนบ่อนไส้  ลอบส่งข่าว และความลับต่าง ๆ ให้กับพวก มุชริกมักกะห์  ที่เป็นศัตรูของมุสลิม   โดยเบื้องหน้านั้น  ชาวยิวในมาดีนะห์จะทำตัวเป็นมิตรกับมุสลิม  แต่เบื้องหลัง  จะลักลอบส่งข่าว และบ่อนทำลายความมั่นคงของรัฐ ...ซึ่งต่างจากชาวคริสต์  ที่มีความใกล้ชิดกับมุสลิมมากกว่า   ตัวอย่างเช่น กรณี  สงครามคอนดัก  ที่พวกยิวในมาดีนะห์ทรยศมุสลิม  ไปเข้าพวกกับมุชริกมักกะห์ และชักชวนคนเหล่านั้นให้มาโจมตีมุสลิม   โดยล้อมเมืองมาดีนะห์ไว้   แต่ท่านศาสดาได้ใช้ให้มุสลิมขุดลอกคูรอบเมืองเพื่อป้องกันไว้ก่อนแล้ว   โดยได้รับความร่วมมืออย่างดีจากชาวคริสเตียน  ซึ่งเป็นผลให้เกิดสนธิสัญญาสันติภาพระหว่างมุสลิมและคริสเตียน ในฮิจเราะห์ศักราชที่ 6  โดยมีใจความในสนธิสัญญาโดยสรุป คือ - ชาวคริสเตียนเหล่านั้นจะถูกเรียกเก็บภาษีอย่างยุติธรรม - พระของพวกเขาก็จะไม่ถูกขับไล่ออกจากโบสถ์ - ชาวคริสเตียนที่จะไปแสวงบุญจะไม่ถูกหน่วงเหนี่ยวไว้ - โบสถ์ของคริสเตียนจะไม่ถูกโค่นทำลาย - หญิงคริสเตียนที่แต่งงานกับชายมุสลิมก็มีสิทธิ์ที่จะยังคงนับถือศาสนาเดิมของตนได้ - เมื่อมีการซ่อมแซมโบสถ์คริสเตียน...มุสลิมจะต้องให้ความร่วมมือช่วยเหลือด้วย ---------------------------------------- ในบทที่ 22 โองการที่ 40  ความว่า “บรรดาผู้ที่ถูกขับไล่ออกจากบ้านเรือนของพวกเขา โดยปราศจากความยุติธรรม   นอกจากพวกเขากล่าวว่า “อัลลอฮ์คือพระเจ้าของเราเท่านั้น” และหากว่าอัลลอฮ์ทรงขัดขวางมิให้มนุษย์ต่อสู้ซึ่งกันและกันแล้ว บรรดาหอสวด และโบสถ์ (ของพวกคริสต์) และสถานที่สวด (ของพวกยิว) และมัสยิดทั้งหลายที่พระนามของอัลลอฮ์ ถูกกล่าวรำลึกอย่างมากมาย ต้องถูกทำลายอย่างแน่นอน ...และแน่นอนอัลลอฮ์ จะทรงช่วยเหลือผู้ที่สนับสนุนศาสนาของพระองค์ แท้จริงอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงพลัง ผู้ทรงเดชานุภาพอย่างแท้จริง” คำอธิบาย –  ประเด็นสำคัญของโองการนี้  อยู่ในประโยคทีขีดเส้นใต้  คือ   “บรรดาหอสวด และโบสถ์ (ของพวกคริสต์) และสถานที่สวด (ของพวกยิว) และมัสยิดทั้งหลายที่พระนามของอัลลอฮ์ ถูกกล่าวรำลึกอย่างมากมาย” ...นี่คือความชัดเจนที่เห็นได้ชัดว่า  อิสลามยอมรับในบรรดาชาวคัมภีร์  ว่าเขาเหล่านั้นก็เป็นหนึ่งในผู้ที่สวดอ้อนวอนพระเจ้าองค์เดียวกับศาสนาอิสลาม  โดยใช้ประโยคที่กล่าวถึงการสวดอ้อนวอนว่า การกล่าวถึงพระนามของอัลลอฮฺ   ซึ่งพระนามของพระองค์นั้นมีมากกมาย  ตามแต่ผู้คนในแต่ละยุค แต่ละประชาชาติจะเรียกขาน  เช่น ยาเวห์ , ยะโฮวาห์ หรืออัลเลาะห์  เหล่านี้ล้วนหมายถึงพระองค์ทั้งสิ้น   และบรรดาชาวคัมภีร์นั้น  ก็คือ ภารดรภาพแห่งพระเจ้าองค์เดียวกัน ----------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 49 00:46:27 จากคุณ : kheedes - [ 24 ก.ค. 49 00:40:10 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ************* ยิว ************* ...คำนี้ถ้าเสิร์ชหา จะพบอยู่ 24 แห่ง (ซึ่ง จริง ๆ อาจมีมากกว่านั้น  เนื่องจากกุรอานใช้คำว่า  อะลุ้ลกิตาบ  ที่หมายรวมถึง ยิวและคริสเตียน )   ในโองการอื่น ๆ นั้น  ส่วนใหญ่จะกล่าวถึงในแง่ที่ว่า  อิสลาม มีความเชื่อต่างจากยิว อย่างไร  ....โดย สรุปก็คือจะกล่าวถึงหลักศรัทธาที่แตกต่างกันเป็นส่วนใหญ่  และกล่าวถึงสาเหตุต่าง ๆ ที่พระองค์ลงโทษพวกยิว  รวมทั้งการประณามพวกยิวในหลาย ๆ เรื่องโดยเฉพาะการละเมิดบทบัญญัติต่าง ๆ กันเอง  แล้วอ้างว่ามาจากพระเจ้าโดยกลุ่มนักบวชยิวบางกลุ่ม  หรือการที่ ยิวได้ปฏิเสธศาสนทูตของพระเจ้าหลายต่อหลายครั้ง  ซึ่งครั้งที่รุนแรงที่สุดก็คือ  การพยายามตรึงกางเขนพระเยซู  โดยพระองค์ไม่มีความผิดอันใด  แต่กลับได้รับการใส่ร้ายป้ายสีจาก  บุคคลที่ถือคัมภีร์ของพระเจ้าอยู่ในมือ ประเด็นที่น่าสนใจอยู่ในโองการนี้  คือ โองการที่ 17 ในบทที่ 22  ความว่า “แท้จริงบรรดาผู้ศรัทธา และบรรดาชาวยิว  และพวกศอบิอีน  และพวกนะศอรอ และพวกบูชาไฟ และบรรดาผู้ตั้งภาคี แท้จริงอัลลอฮ์จะทรงตัดสินใจในระหว่างพวกเขาในวันกิยามะฮ์ แท้จริงอัลลอฮ์ทรงเป็นพยานต่อทุกสิ่ง” คำอธิบาย –  โองการข้างต้น  เป็นการกล่าวให้รู้ว่า  การตัดสินของพระเจ้านั้น  จะเกิดแก่บุคคลทุกกลุ่ม  คือ บรรดาผู้ศรัทธา - อิสลาม บรรดาชาวยิว  - พวกยิว ศอบิอีน  - ชนกลุ่มหนึ่ง  บางตำราว่า เป็นยิวอีกกลุ่ม  บางตำราก็หมายถึง กลุ่มคนที่กราบไหว้ดวงดาว และเทวทูต นะศอรอ – พวกคริสเตียน พวกบูชาไฟ – พวกมะยูซี  หรือ โซโรอัสเตอร์  (ซึ่งบางตำราว่า  กลุ่มนี้ก็คือหนึ่งในบรรดาชาวคัมภีร์ด้วย) บรรดาผู้ตั้งภาคี – ผู้ที่ปฏิเสธอัลเลาะห์ ...และการตัดสินนั้นจะเป็นไปอย่างยุติธรรม  ตามทางนำที่คนกลุ่มนั้น ๆ ได้รับ --------------------------------- .ถ้าศึกษาประวัติศาสตร์อิสลามแล้ว  จะพบว่า  ในทุก ๆ สงครามหรือความวุ่นวายที่เกิดขึ้นจะมีชาวยิวเกี่ยวข้องด้วยเสมอ...ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการไปชักชวนคนอื่นให้มารบกับมุสลิม  ใส่ร้ายอิสลาม  เป็นไส้ศึกในสงคราม  หรือรบกับมุสลิมโดยตรง...ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อน   หนึ่งในกลุ่มที่ไปเชิญท่านศาสดาให้อพยพมายัง มาดีนะห์ ก็เป็นกลุ่มนักบวชยิว  ทั้งนี้เนื่องจากว่า  เขาเหล่านั้น หวังว่าจะเกลี้ยกล่อมให้ท่านศาสดามาเข้ารับศาสนายูดายห์ให้ได้....แต่ท่านศาสดาก็ปฏิเสธมาตลอด  และทำให้ นักบวชชาวยิวเสียหน้าหลายครั้งในการโต้ปัญหาทางศาสนา  จึงเป็นที่มาของความไม่ลงรอยระหว่าง  ชาวยิวในมาดีนะห์และ มุสลิมที่นั่น ----------------------------------------------------- อธิบายหมดแล้วครับ....หวังว่าจะเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่สนใจครับ หากมีเวลา จะมาอธิบายเรื่อง สภาวะความเป็นศาสดา และการวิวรณ์ โองการจากพระเจ้าสู่ท่านศาสดาครับ  ซึ่งคุณพันธมิตรขวดนม เคยถามไว้ในกระทู้ก่อน ๆ ด้วยจิตคารวะครับ จากคุณ : kheedes - [ 24 ก.ค. 49 00:43:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รออ่านแถวแรก ^-^ จากคุณ : SA Student - [ 24 ก.ค. 49 02:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รอด้วยครับ จากคุณ : คนไร้สภาพ - [ 24 ก.ค. 49 07:14:57 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เยี่ยมมาก จากคุณ : ฟางมัด - [ 24 ก.ค. 49 09:11:34 ]