ความคิดเห็นที่ 1 ผมไม่เกี่ยวกับชาววัดพระธรรมกายนะครับ  แต่ขอแสดงความเห็นในส่วนตัวที่ศึกษาและปฏิบัติวิชชาธรรมกายมาบ้างดังนี้ ****    สภาพแห่งนิพพาน    **** >>>  สภาพแห่งนิพพานเป็นอย่างไร  ยากที่จะอธิบายได้  แม้สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเองก็อธิบายในเชิงปฏิเสธว่า  อันนั้นก็ไม่ใช่  อันนี้ก็ไม่ใช่  แต่นิพพานมีอยู่แน่ๆ ดังเช่นพระพุทธดำรัสที่ปรากฏในขุททกนิกาย  อุทาน  พระไตรปิฎกเล่ม ๒๕  หน้า ๒๐๖  ว่า “ภิกษุทั้งหลาย  อายตนะนั้น(คือนิพพานนั้น) ไม่ใช่ดิน, น้ำ, ไฟ, ลม  ไม่ใช่อากาสานัญจายตนะ,  ไม่ใช่วิญญานัญจายตนะ,  ไม่ใช่อากิญจัญญายตนะ, เนวสัญญานาสัญญายตนะ,  ไม่ใช่โลกนี้  ไม่ใช่โลกอื่น,  ไม่ใช่ดวงจันทร์  ดวงอาทิตย์  ไม่ใช่การมา  การไป  ไม่ใช่การดำรงอยู่,  การจุติ  และอุบัติ  อายตนะนั้นหาที่ตั้งมิได้,  ไม่เป็นไป  ไม่มีอารมณ์  แต่อายตนะนั้นมีอยู่  นั่นแหละเป็นที่สุดแห่งทุกข์” >>>  แปลความว่า  พระพุทธองค์ท่านไม่มีภาษาจะเรียกนิพพานเหมือนกัน  แต่ทรงยืนยันว่ามีอยู่แน่ๆ จะเปรียบด้วยอะไรก็ไม่เหมือน  ไม่มีคำเรียกในโลกียวิสัย  โดยอาจเปรียบให้ฟังว่า  เปรียบเหมือนชายผู้หนึ่งเกิดในชนบท  เจริญเติบโตในชนบท  แต่ต่อมาเขาได้เข้ามาศึกษาในกรุงเทพ ฯ  และได้เข้าชมโบสถ์พระแก้ว  ได้นมัสการพระแก้วมรกต  เขาได้เห็นด้วยตนเอง  สัมผัสสถานที่นั้นด้วยตนเอง  ต่อมาเขากลับไปชนบทได้เล่าให้หมู่ญาติฟังว่าที่กรุงเทพฯ  มีสถานที่แห่งหนึ่งเขาเรียกว่า โบสถ์พระแก้วหรือวัดพระศรีรัตนศาสดาราม  สวยงามมากงามเหลือเกิน  พวกญาติสนใจชวนกันซักถามขอให้เขาเล่าให้ฟัง  อุปมาให้ฟังก็ได้ว่าโบสถ์พระแก้วนั้นเป็นอย่างไร  เหมือนอะไรในหมู่บ้านนี้  ตำบลนี้  หรือในเมืองนี้เท่าที่เขาพอจะมองเห็นได้  บุรุษผู้นั้นมองไม่เห็นสิ่งใดเหมือน  จึงปฏิเสธเรื่อยไปว่า  อย่างนั้นก็ไม่ใช่อย่างนี้ก็ไม่ใช่  ไม่มีอะไรเหมือน  ไม่เหมือนอะไร  แต่โบสถ์พระแก้วมีอยู่จริง  มีอยู่แน่ๆ เขาได้เห็นมาแล้วด้วยตนเอง >>>  อีกอุปมาหนึ่ง  เปรียบเหมือนสัตว์น้ำ เช่นปลาผู้เกิดในน้ำ  เจริญเติบโตในน้ำ  ไม่เคยเห็นบกไม่เคยขึ้นบก  ต่อมามีเต่าตัวหนึ่งซึ่งเป็นสัตว์ที่อยู่ได้ทั้งในน้ำและบนบก เที่ยวไปบนบก  ไปเห็นช้างซึ่งมีรูปร่างใหญ่โตเหลือเกิน  จึงนำเรื่องนี้ไปเล่าให้หมู่ปลาฟัง  ฝูงปลาขอให้เทียบให้ดูว่าใหญ่อย่างไร  เหมือนอะไรที่พวกมันเคยเห็น  และพอจะนึกรู้ได้  เต่าก็ตอบปฏิเสธเรื่อยไปว่าไม่เหมือนอย่างนั้นไม่เหมือนอย่างนี้  แต่ช้างมีอยู่แน่ๆ เพราะได้เห็นกับตามาแล้ว       พระนิพพานก็เป็นทำนองนั้น  คือไม่เหมือนอะไร  และไม่มีอะไรเหมือน         คุณภาพแห่งนิพพาน คุณภาพหรือคุณสมบัติแห่งนิพพาน  พระพุทธองค์ทรงแสดงไว้มากอย่าง  ขอยกมากล่าวเพียง  ๒  ประการ  คือ ๑. พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง  เพราะไม่ถูกกิเลส  มีราคะ  โทสะ  และโมหะ  เป็นต้นเบียดเบียน  ปุถุชนเดือดร้อนอยู่เพราะ ความอยากอันใด  ความยึดมั่นอันใด  ความอยากและความยึดมั่นอันนั้นไม่มีในนิพพาน  เพราะฉะนั้นนิพพานจึงเป็นสุขอย่างยิ่ง ๒. พระนิพพานสงบอย่างยิ่ง  ประณีตอย่างยิ่ง  เป็นที่สงบระงับสังขารทั้งปวง  เป็นที่สละคืนซึ่งอุปธิทั้งปวง  เป็นที่สิ้นตัณหา  เป็นที่คลายกิเลส  เป็นที่ดับแห่งกิเลสทั้งปวง จากคุณ : สมถะ - [ 25 ก.ย. 49 09:19:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แล้วต้นฉบับที่ของหลวงพ่อสดที่คุณ สมถะ  เรียนนั้น  ได้กล่าวอ้างว่า  นิพพานเป็นอัตตา เป็นดินแดน ฯลฯ หรือเปล่าครับ ?   เอาให้กระจ่างไปเลยครับ  ... จากคุณ : สุธี - [ 25 ก.ย. 49 09:51:52 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อืม ผมสงสัยครับ (อวิชชาก็ได้นะครับ) ในเมื่อทุกสิ่งไม่มีจุดที่สรรพสิ่งเป็นศูนย์ นั่นหมายถึง ไม่มีนิพพานที่แท้จริง ใช่หรือไม่ครับ เนื่องจากสสารไม่มีวันหายไปจากจักรวาล (แม้กระทั่งจิต) ดังนั้น นิพพานจึงไม่มี เพราะนิพพานคือ ความไม่มี หลุดจากวัฎสงสาร หลุดจากการเวียน ว่าย ตาย เกิด ในเมื่อมันไม่มีความเป็นศูนย์ หรือ ความไม่มี อย่างที่หลาย คนเข้าใจ พระพุทธเจ้า จึงกลับมาจุติใหม่ได้ในทุกๆ 500000 ล้านปี (ตัวเลขไม่ชัวร์นะครับ) เพราะฉนั้น เราสามารถกล่าวได้ว่า นิพพานไม่มีจริง เพราะสุดท้าย พระพุทธเจ้าก็กลับมาใน วัฎสงสารอีกหลายๆครั้ง ผมว่าเป็นกุศลบายของพระองค์มากกว่า ที่ไม่ให้คิดถึง สิ่งที่ไม่สามารถหาคำตอบได้ และพึงกระทำความดีใน ชาตินี้ สำหรับสังคมที่สงบสุข ไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน จากคุณ : mrwknok - [ 25 ก.ย. 49 10:55:25 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จริงหรือไม่จริงก็ตาม สิ่งที่คุณกำลังแสดง คห. เอย สิ่งที่พวกเราก็กำลังกล่าวถึงเอย ก็คือการเดา  ก็คือการเชื่อเอาตามนั้น หาใช่การ "รู้แจ้ง"  ด้วยตนเองไม่ ดังนั้นจะพูดยังไงก็ได้  จะว่าจริงหรือเท็จก็ได้ทั้งนั้น แต่ว่า  วิสัยของบัณฑิตสิ่งไหนที่ยังไม่พิสูจน์แจ้งด้วยตน   สิ่งนั้นย่อมมิอาจสรุปลงชัดว่า สิ่งนั้นมี สิ่งนั้นไม่มี  สิ่งนั้นจริง สิ่งนั้นเท็จ ดังนั้นการที่ คห.3  แสดง คห.ว่า  เป็นกุศลบายนั้น ก็คือการเดาเอาใช่ไหมล่ะครับ จะปฏิเสธหรือเปล่าครับ  ถ้าอยากทราบว่ามีจริงหรือไม่ ต้องพิสูจน์กันครับ  ... จากคุณ : สุธี - [ 25 ก.ย. 49 11:02:05 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คห.3 ครับ หากคุณมองทะลุสภาพของจิต เข้าถึงทุกๆ ส่วนของจิตได้ พร้อมกับความควบคุมได้ถึง 100% คุณก็คงไม่ต้องมาสงสัยเช่นนี้อีก จากคุณ : ทัชชี่ - [ 25 ก.ย. 49 11:10:37 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เท่าที่ทราบวิชชาธรรมกายไม่เคยให้ความสนใจเรื่องนิพพานเป็นอัตตา  หรืออนัตตา  แต่ให้ความสนใจว่าอัตตาที่เราหลงยึดถือนั้นแท้จริงแล้วมันมีสภาพอนัตตา  ส่วนธรรมอื่นๆ ที่ทำให้เห็นแจ้งในกฏพระไตรลักษณ์ต่างหากที่เราควรเข้าไปพิจารณาให้เข้าใจตามความเป็นจิง  ทั้งรู้และเห็นตามที่มันเป็นจริง   จากคุณ : สมถะ - [ 25 ก.ย. 49 11:29:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มิลินทปัญหา เมณฑกปัญหา วรรคที่ ๙ ปัญหาที่ ๗ ถามถึงที่ตั้งนิพพาน " ข้าแต่พระนาคเสน ที่ทางบูรพาหรือทางทักษิณ ทางปัจฉิมหรือทางอุดร ทางเบื้องบน ทางเบื้องต่ำ ทางขวาง ที่นิพพานตั้งอยู่ มีอยู่หรือไม่ ? " " ไม่มี มหาบพิตร " พระเจ้ามิลินทร์ตรัสต่อไปว่า " ข้าแต่พระนาคเสน ถ้าที่นิพพานตั้งอยู่ไม่มี นิพพานก็ไม่มี ข้อที่ว่าการกระทำให้แจ้งนิพพานก็ผิด ในเรื่องนี้โยมขออ้างเหตุว่า นาเป็นที่ตั้งแห่งข้าว ดอกไม้เป็นที่ตั้งแห่งกลิ่น กอไม้เป็นที่ตั้งแห่งดอกไม้ ต้นไม้เป็นที่ตั้งแห่งผลไม้ บ่อแก้วเป็นที่ตั้งแห่งแก้ว ผู้ต้องการสิ่งใด ๆ ในสิ่งนั้น ไปที่นั้นแล้วก็ได้สิ่งนั้น ๆ ฉันใด ถ้านิพพานมี ที่ตั้งแห่งนิพพานก็ควรมีฉันนั้น เพราะที่ตั้งแห่งนิพพานไม่มี โยมจึงว่านิพพานไม่มี คำที่ว่ากระทำให้แจ้งนิพพานนั้นก็ผิดไป "พระนาคเสนตอบว่า " ขอถวายพระพร ที่ตั้งแห่งนิพพานไม่มี แต่นิพพานมี ผู้ปฏิบัติชอบ เมื่อเห็นความตั้งขึ้นและเสื่อมไปแห่งสังขารทั้งหลายด้วยโยนิโสนสิการแล้ว ก็กระทำให้แจ้งซึ่งนิพพาน ไฟมีอยู่ แต่ที่ตั้งแห่งไฟไม่มี เมื่อบุคคลเอาไม้ ๒ อันมาสีกันเข้าก็ได้ไฟฉันใด นิพพานก็มีอยู่ แต่ว่าที่ตั้งนิพพานไม่มี เมื่อผู้ปฏิบัติชอบเล็งเห็นความตั้งขึ้น และเสื่อมไปแห่งสังขารทั้งหลาย ด้วยโยนิโสมนสิการแล้ว ก็กระทำให้แจ้งนิพพานฉันนั้น อีกอย่างหนึ่ง แก้ว ๗ ประการ คือจักรแก้ว ช้างแก้ว ม้าแก้ว แก้วมณี นางแก้ว ขุนคลังแก้ว ขุนพลแก้วมีอยู่ แต่ที่ตั้งแห่งแก้ว ๗ ประการนั้นไม่มี กษัตริย์ผู้ปฏิบัติชอบย่อมได้แก้ว ๗ ประการนี้ ด้วยผลแห่งการปฏิบัติฉันใด นิพพานก็มีอยู่ แต่ที่ตั้งนิพพานไม่มีเมื่อผู้ปฏิบัติชอบ เล็งเห็นความสิ้นความเสื่อมแห่งสังขารทั้งหลาย ด้วยโยนิโสมนสิการ แล้วก็กระทำให้แจ้วนิพพานฉันนั้น " " ข้าแต่พระนาคเสน ถ้าที่ตั้งนิพพานไม่มี ผู้ปฏิบัติชอบตั้งอยู่ในที่ใด จึงกระทำให้แจ้งนิพพาน ที่นั้นมีอยู่หรือ ? " " ขอถวายพระพร มีอยู่ " " มีอยู่อย่างไร โยมขอฟัง ? " " ขอถวายพระพร มีอยู่อย่างนี้ คือที่ตั้งนั้นได้แก่ศีล ผู้ตั้งอยู่ในศีล ผู้มีโยนิโสมนสิการ คือตั้งใจไว้ด้วยอุบายที่ฉลาด ผู้ปฏิบัติชอบไม่ว่าอยู่ในที่ใด ๆ จะเป็นป่าสักกายวัน หรือจีนวิลาตวัน อลสันทนคร นิกุมพนคา กาสีโกศลนคร กัสมิรนคร คันธารนคร ยอดภูเขา พรหมโลกก็ตาม ก็กระทำให้แจ้งนิพพานได้ทั้งนั้น ขอถวายพระพร " " เป็นอันถูกต้องดีแล้ว พระนาคเสนพระผู้เป็นเจ้าได้แสดงนิพพานไว้แล้ว ได้แสดงการกระทำให้แจ้งนิพพานไว้แล้ว ได้ยกธงชัยคือพระธรรมขึ้นไว้แล้ว ได้ตั้งเครื่องนำพระธรรมไว้แล้ว โยมขอรับว่าถูกต้องดี " อ่านคัมภีร์มิลินทปัญหา http://www.dharma-gateway.com/dhamma-milin-index-page.htm จากคุณ : SpiritWithin - [ 25 ก.ย. 49 11:35:24 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คำว่าอายตนะนิพพานเพิ่งมีคนกล่าวถึงเพราะเหตุที่วิชชาธรรมกายมีกล่าวเอาไว้  เพื่ออธิบายเรื่องที่พระพุทธเจ้ากล่าวถึงอายตนะนั้นมีอยู่  ตามพระพุทธดำรัสที่ปรากฏในขุททกนิกาย  อุทาน  พระไตรปิฎกเล่ม ๒๕  หน้า ๒๐๖  ว่า “ภิกษุทั้งหลาย  อายตนะนั้น(คือนิพพานนั้น) ไม่ใช่ดิน, น้ำ, ไฟ, ลม  ไม่ใช่อากาสานัญจายตนะ,  ไม่ใช่วิญญานัญจายตนะ,  ไม่ใช่อากิญจัญญายตนะ, เนวสัญญานาสัญญายตนะ,  ไม่ใช่โลกนี้  ไม่ใช่โลกอื่น,  ไม่ใช่ดวงจันทร์  ดวงอาทิตย์  ไม่ใช่การมา  การไป  ไม่ใช่การดำรงอยู่,  การจุติ  และอุบัติ  อายตนะนั้นหาที่ตั้งมิได้,  ไม่เป็นไป  ไม่มีอารมณ์  แต่อายตนะนั้นมีอยู่  นั่นแหละเป็นที่สุดแห่งทุกข์” ฉะนั้นหลวงพ่อสดท่านจึงเรียกอายตนะที่พระพุทธองค์ตรัสว่า  อายตนะมีอยู่  ว่าอายตนะนิพพานนะครับ  เป็นการยืมคำบาลีมาใช้  แต่มีความหมายเฉพาะอยู่แล้ว  แล้วก็อย่าลืมที่ผมเสนอว่า อายตนนิพพานน่ะมีจริงแต่อย่าไปคิดว่าเป็นอัตตาหรืออนัตตาเลย  เพราะนิพพานคือดับกิเลส  ดับอวิชชา  และถอนจากอุปาทาน  สำคัญตรงนี้ถ้ากิเลส อวิชชา อุปาทานหมดไป  จากใจได้ต่อจากนั้นจะเป็นอย่างไรก็ไม่จำเป็นต้องไปคิดต่อดอกครับ  เดี๋ยวมันจะเข้าข่ายคิดเรื่องอจิณไตยกันเกินไป  ถ้ามีใครเขาบอกว่าอายตนะนิพพานมีอยู่  ทางที่พิสูจน์ให้ได้ก็คือ  เราวางใจเป็นกลางไม่มีอคติ  เพราะอคติเป็นกิเลสร้ายที่ทำลายความเข้าใจถูกต้องซึ่งกันและกัน  เมื่อเราวางใจเป็นกลางได้แล้ว  เรามุ่งที่การพิสูจน์  เขาบอกว่าอายตนะนิพพานไปดูได้ด้วยแต่ต้องปฏิบัตินะ  เราก็พิสูจน์กันตรงนี้เลย  ลงมือปฏิบัติกันเลย  เอาล่ะเราจะพิสูจน์ล่ะว่าอายตนะนิพพานมีจริงอย่างที่เขาสมอ้างหรือเปล่า  เขาบอกว่าปฏิบัติแบบนี้แล้วจะเข้าใจจะเข้าถึงอายตนะนิพพาน  เราจะปฏิบัติให้จงได้  จะไปดูทีซีว่าจริงหรือไม่จริง  ไปพิสูจน์กันตรงนี้  ถ้ามีจริงเราต้องรู้ได้เห็นได้  เหมือนคนอื่น  แล้วเราไปพิสูจน์กันที่ตรงนี้เมื่อปฏิบัติได้แล้วเห็นได้แล้ว  ไปดูให้ทั่วไปเห็นให้ทั่วว่าอายตนะนิพพานเป็นอย่างไร  แล้วค่อยมาวัดผลกันว่าจริงหรือไม่จริง  เชื่อได้หรือไม่ได้   ทำไมไม่ทำอย่างนี้ล่ะครับ  ภาคปฏิบัติก็ต้องพิสูจน์กันที่การปฏิบัติ  เอาแต่ตำรามาว่ากันแล้วมันจะจบหรือ  มันจะพิสูจน์อะไรกันล่ะ  เขาพูดว่าเดินทางขวาแล้วเจอวัด  เราก็มาบอกว่าไม่จริงตำราบอกต้องเดินซ้าย  แต่ทำไมคนที่บอกเดินทางขวาเขาว่า เขาเดินทางขวาแล้วเจอวัดจริงๆ ไปเจอไปเห็นมาแล้ว  ส่วนคนเดินทางซ้ายเดินยังไงก็ไม่เจอวัดสักที  แต่เขื่อว่าจะเจอแต่ไม่เจอ  แล้วทำไมไม่ลองเดินทางขวาดูบ้าง  เพราะคนที่เขาเดินทางขวาแล้วเจอวัดเขาเจอมาแล้ว  เขาพาไปเจอได้ด้วย  แต่คนเดินทางซ้ายก็ยังดื้อเดินทางซ้ายแล้วก็ไม่เจอวัดสักที  ถ้าคนที่ชวนไปทางขวาเขาพาไปแล้วไม่เจอวัดค่อยมาว่าเขาก็ยังไม่สายนี่ครับ  ดีกว่าเดินแต่ทางซ้ายแล้วก็ไม่เจออะไรเลยสักที....... จากคุณ : สมถะ - [ 25 ก.ย. 49 11:35:48 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สรุปว่าพูดกันไปเรื่อย ตามตำรา แต่ไม่มีใครรู้แจ้ง เพราะไม่มีใครไปนิพพานยังมานั่งเล่นบอร์ด ตอบกระทู้กันอยู่  และใครที่ไปนิพพานก็คงไม่มาบอกเรา และ ผมว่า ถ้าเราปฏิบัติธรรม เพื่อมาบอกว่า สำนักโน้นผิดบ้างละ สำนักนี้ถูกบ้างละ ผมไม่ทราบหรอกครับ เพราะผมอยากปฏิบัติธรรมแล้วสบายใจ นิพพินคงยังไม่ได้ในชาตินี้หรอก เอาแค่เป็นจุดเริ่มต้นเท่าที่พอจะเข้าใจก็แล้วกัน ตอบกระทู้กันต่อไปนะครับ ผมขอนั่งอ่านแล้วก็ปฏิบัติธรรมต่อ จากคุณ : แค๊ปหมูไร้มัน จิ้มน้ำพริกหนุ่ม - [ 25 ก.ย. 49 11:36:01 ]

ความคิดเห็นที่ 10 และเรื่องที่ทาง ลัทธิจานบินได้อ้างถึงวิธีการปฏิบัติ  เช่น   ในหลักปฏิบัติที่เรียกว่า  “วิธีทำให้เห็นธรรมกาย”   มีข้อความที่เป็นหลักวิชาล้วน ๆ หลายคำ  ผมจะยกมาเพื่อให้ ดร.เบญจ์แปลกลับเป็นภาษาบาลี  และขอให้บอกด้วยว่าเอามาจากพระไตรปิฎกเล่มไหน 1. กำหนดนิมิตเป็นดวงแก้วกลมใสขนาดเท่าแก้วตาดำ  จะแปลเป็นภาษาบาลีว่าอย่างไร  ดวงแก้ว =  รตนมณฺฑล  , ขนาดเท่าแก้วตาดำ  =  นีลกฺขิปฺปมาณ  จะประกอบคำศัพท์กันเข้าอย่างไร  แต่ที่สำคัญก็คือ  เอามาจากพระไตรปิฎกเล่มไหน 2. ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 แปลกลับเป็นภาษาบาลีว่าอย่างไร  ศูนย์กลางกาย = กายมชฺฌิม , ฐานที่  7  =  สตฺตมฏฐานํ   เอามาจากพระไตรปิฎกเล่มไหน 3. จุดศูนย์กลางของดวงนิมิต  แปลกลับเป็นภาษาบาลีว่าอย่างไร  เอามาจากพระไตรปิฎกเล่มไหน 4. กลางของกลาง  กลางของกลาง  กลางชองกลาง  ก็คงแปลว่า  มชฺฌิมสฺส  มชฺเฌ  อะไรทำนองนี้  เอามาจากพระไตรปิฎกเล่มไหน 5. ศูนย์กำเนิดของกายมนุษย์  แปลกลับเป็นภาษาบาลีว่าอย่างไร  มนุสฺสกายสฺส  ชาติมณฺฑลํ   อย่างนี้ใช่ไหม  แล้วมีใช้อยู่ตรงไหนในพระไตรปิฎก 6. ดวงปฐมมรรค  ดวงทุติยมรรค  หน้าตาเป็นภาษาบาลีอยู่หอรก  คงแปลกลับได้ว่า  ปฐมมคฺคมณฺฑลํ  ทุติยมคฺคมรณฺฑลํ  แต่มีปัญหาอยู่ว่า  ศัพท์อย่างนี้มีใช้อยู่ในพระไตรปิฎกเล่มไหน 7. ในเรื่องฐานที่กำหนดอารมณ์  7  ฐาน  ก็มีชื่อเรียกโดยเฉพาะ  เช่น  ช่องจมูก  เพลาตา จอมประสาท  เป็นต้น  จะแปลกลับเป็นภาษาบาลีว่าอย่างไร  โดยเฉพาะคำว่า  เหนือสะดือ  2  นิ้ว  ขอให้ ดร.เบญจ์  ลองให้พระมหาเปรียญ  9  ประโยค   ของสำนักธรรมกายแปลเป็นภาษาบาลีดู  แล้วบอกด้วยว่าที่กำหนดอย่างนี้เอามาจากพระไตรปิฎกเล่มไหน 8. ใจหยุดนิ่งอยู่กลางดวงธรรม  ...  ใส่บริสุทธิ์อย่างกระจกคันฉ่องส่องเงาหน้าเท่าฟองไข่แดงของไก่  แปลกลับเป็นภาษาบาลีว่าอย่างไร อาทาสสทิสปริสุทฺธํ  อย่างนี้พอไหวไหม  มีอยู่ในคัมภีร์เล่มไหน  และถ้ามีอยู่จริง ๆ ข้อความตรงนั้นท่านพูดถึงอะไร  คำว่า  ฟองไข่แดงของไก่ จะแปลกลับเป็นภาษาบาลีว่าอย่างไรครับ  ไก่  ก็คือ  กุกฺกุฏี (แม่ไก่)   ฟอง = อณฺฑํ  แต่ศัพท์ว่า ไข่แดง  ผมนึกไม่ออก  ดร.เบญจ์ช่วยนึกให้ที  แล้วบอกด้วยว่าคำศัพท์วิชาการพิลึก ๆ อย่างนี้   พระพุทธองค์ตรัสไว้ในสูตรไหน 9. ในกายของเรานี้  เมื่อกำหนดใจให้หยุดนิ่งถูกส่วนเข้า  ก็จะเข้าถึง  กายมนุษย์หยาบ  กายมนุษย์ละเอียด  กายทิพย์หยาบ  กายทิพย์ละเอียด  กายรูปพรหมหยาบ  กายรูปพรหมละเอียด  กายอรูปพรหมหยาบ  กายอรูปพรหมละเอียด  กายทั้ง  8  นี้จะแปลกลับเป็นภาษาบาลีว่าอย่างไร  ศัพท์ภาษาบาลีนั้นอาจจะพอประกอบขึ้นได้  แต่ว่าจะมีใช้อยู่ในพระไตรปิฎกหรือเปล่านี่สิ   ยังหนักใจ 10. กายต่าง  ๆ  ตามข้อ  9  จะขยายขึ้นไปโดยลำดับจากเท่าฟองไข่แดงของไก่  2  เท่า  ฟองไข่แดงของไก่  เรื่อยไปจนถึง  8  เท่าของฟองไข่แดงของไก่  กฎการขยายตัวดังกล่าวนี้มีกำหนดไว้ในพระไตรปิฎกเล่มไหน  มีศัพท์ภาษาบาลีว่าอย่างไร 11. เมื่อใจหยุดนิ่งอยู่กลางดวงธรรมถูกส่วนเข้า  ก็จะเข้าถึง  กายธรรมหยาบเป็นรูปพระปฏิมากรเกตุดอกบัวตูม  หน้าตักหย่อนกว่า  5  วา  สูง  5  วา  ...  กายธรรมละเอียด  ...  หน้าตัก  5  วา  สูง  5  วา  ...  กายพระโสดา  ...  หน้าตัก  5  วา  สูง  5  วา  ใสหนักขึ้นไปเรื่อยไปจนกระทั่ง  กายพระอรหัตละเอียด  ...   หน้าตัก  30  วา  สูง  30  วา   ขนาดของพระพุทธรูปปฏิมากรเกตุบัวตูม  มีหน้าตักเท่านั้น ๆ สูงเท่านั้น ๆ  จะแปลกลับเป็นภาษาบาลีว่าอย่างไร  และมีปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎกเล่มไหน [ จาก :  "เปิดหน้ากากธรรมกาย  ลากไส้ ดร.เบญจ์ หนังสือพระพุทธศาสนาชะตาของชาติ"   , โดย นาวาเอกทองย้อย  แสงสินชัย  ป.ธ.9 , ร.บ.] ล่ะครับ  ... จากคุณ : สุธี - [ 25 ก.ย. 49 11:41:06 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมยึดถือตามสายเถรวาทเท่านั้น เรื่องอื่นๆไม่อยากวิจารณ์มาก เพราะเป็นเรื่องของการเชื่อถือตามอาจารย์ที่สอนสั่ง..ถือเป็นกรรมของสัตว์โลกอย่างหนึ่งที่มีโมหะเข้าครอบงำ แล้วที่สำคัญ ด็อกเตอร์ "เบนจี้" มีตัวตนจริงหรือเปล่า..เห็นชื่อมาหลายปีแล้ว ยังไม่เคยเห็นตัวตนจริงๆเลย จากคุณ : วิทยา-พล - [ 25 ก.ย. 49 12:36:40 ]

ความคิดเห็นที่ 12 หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน           .... นรกมี สวรรค์มี พรหมโลก นิพพานมี พระพุทธเจ้าของเราทรงยืนยันจิตวิญญาณคือใจของคนของสัตว์นี้มีมาดั้งเดิม ตั้งแต่กาลไหนๆ ไม่มีต้นไม่มีปลาย จิตดวงที่ไม่ตายนี้แล ไม่เคยฉิบหาย ไม่เคยสูญ........ ดูเพิ่มเติมที่ [ตายแล้วย้อนกลับมาบ้านเรือน] จากนั้นบุญกุศลทั้งหลายที่เราสร้างอยู่ไม่หยุดไม่ถอย เพิ่มพูนขึ้นเป็นลำดับลำดาเลยสวรรค์ไป เลยพรหมโลกไป จนกระทั่งถึงนิพพาน ดับทุกข์โดยประการทั้งปวงโดยสิ้นเชิงตลอดไป ไม่มีคำว่า อนิจฺจํ ทุกฺขํ อนตฺตา จะเข้าไปเกี่ยวข้องในเมืองนิพพานนั้นได้เลย เรียกว่าเมืองนิพพานก็ได้ มหาวิมุตติ มหานิพพาน หรือธรรมธาตุก็ได้ นี่เรียกว่าสถานที่ดับทุกข์โดยประการทั้งปวง จากความดีของเราที่ได้สร้างมามากน้อย ท่านจึงได้สอนไว้ พระพุทธเจ้าท่านทรงนิพพาน ทุกสิ่งทุกอย่างทรงผ่านไปหมดแล้ว การขึ้นลงสวรรค์ชั้นพรหมไม่มีใครเกินโพธิสัตว์ ที่ได้สร้างคุณงามความดีแล้วก็ไปเกิดในสวรรค์ชั้นนั้นๆ ควรแก่กาลเวลาแล้วก็ลงมาสร้างบารมี กฎอนิจฺจํ ทุกฺขํ อนตฺตาเปลี่ยนแปลงแปรปรวนไปอย่างโลกทั่วๆ ไปอย่างนี้ ไม่มีในนิพพาน นิพพานสิ้นสุดยุติตั้งแต่ขณะท่านตรัสรู้ปึ๋งขึ้นมา พระอรหันต์ก็บรรลุธรรมปึ๋งขึ้นมา ทราบทันทีเลยว่าพ้นแล้วจากแดนแปรปรวน แดน ทุกฺขํ อนิจฺจํ อนตฺตา ถึงแล้วซึ่งพระนิพพาน เรียกว่าเมืองเที่ยงตรง เที่ยงไปตลอดอนันตกาล ไม่มีคำที่ว่าจะโยกย้ายผันแปรไปไหนอีกเลย แม้ขณะหนึ่งก็ไม่มีในแดนนิพพาน จึงเรียกว่าเป็นแดนแห่งความเลิศเลอของท่านผู้บรรลุธรรมอันเลิศเลอแล้วสถิตอยู่ในสถานที่นั้น ผู้อื่นผู้ใดไม่สามารถจะไปอยู่ในสถานที่นั้นได้ นอกจากผู้สิ้นกิเลสโดยสิ้นเชิงแล้วเท่านั้น นี่ก็คือการสร้างบุญสร้างกุศล สำหรับเราพอทุกอย่าง เอาอะไรมาให้ก็ไม่เอา ปล่อยวางหมด เช่นทองคำทั้งแท่งกับอิฐก้อนหนึ่ง ราคาทองคำทั้งแท่งสูง อิฐก้อนหนึ่งราคาต่ำแต่มันมีน้ำหนักเท่ากัน เมื่อมีน้ำหนักเท่ากัน น้ำหนักนั้นแหละจะเป็นกองทุกข์แก่ผู้แบกหาม ปล่อยเสียทั้งหมด ทองคำก็ไม่เอา อิฐ-ปูนก็ไม่เอา ปล่อยแล้วไม่หนัก นี้ละธรรมะของพระพุทธเจ้าที่ได้เข้าในหัวใจดวงใดแล้วปล่อยหมดโดยสิ้นเชิง มีแต่ความพอแล้วด้วยความเลิศเลอ ไม่ใช่พอธรรมดาอย่างโลกทั้งหลายพอกัน พอในธรรมทั้งหลายนี้พอด้วยความเลิศความเลอ ถ้าว่าสุขก็ไม่มีสุขใดเสมอเหมือน ว่าเลิศเลอก็หาอะไรไปเทียบไม่ได้ เพราะนั้นเป็นแดนวิมุตติ ไม่ใช่สมมุติพอจะมาเทียบมาเคียงตามสัดตามส่วนได้ นี่ละท่านว่าแดนแห่งความเลิศเลอ เทศน์อบรมพระสงฆ์และฆราวาส ณ ศาลาใหญ่วัดป่าบ้านตาด เมื่อวันที่ ๓๐ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๖ [บ่าย] ดูเพิ่มเติมที่ [เอาธรรมจักรเข้าไปผันหัวกิเลส] ใจนี้ไม่เคยตาย ตั้งกัปตั้งกัลป์ก็เป็นมาอย่างนี้ แม้จะไปตกนรกตั้งกี่กัปกี่กัลป์ก็ตาม การที่ว่าได้รับความทุกข์ในแดนนรกแต่ละหลุม ๆ นั้นยอมรับ ส่วนที่จะให้ใจนี้ฉิบหายไม่มี ทุกข์ขนาดไหนก็ยอมรับว่าทุกข์ แต่ไม่เคยฉิบหายคือใจดวงนี้ เวลาชำระสะสางแล้วด้วยอำนาจแห่งคุณงามความดีของเรา ก็ค่อยสงบผ่องใสได้บริสุทธิ์ขึ้นไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงขั้นความบริสุทธิ์เต็มที่แล้ว ดังพระพุทธเจ้าและพระสาวกอรหันต์ทั้งหลาย ท่านถึงนิพพานเลย นั่น ถึงนิพพานก็ไม่สิ้นสูญ ใจดวงนี้ไม่มีคำว่าสูญ ตกนรกก็ไม่สูญใจดวงนี้ จนกระทั่งบริสุทธิ์เต็มที่แล้วไปถึงนิพพานก็ไม่สูญ นี่แหละท่านว่านิพพานเที่ยง ก็คือจิตดวงที่ไม่สูญนี้แหละเป็นผู้บริสุทธิ์เต็มที่แล้ว เรียกว่าธรรมธาตุ อยู่ในแดนแห่งนิพพาน นี่แหละเป็นผู้เสวยความบรมสุขตลอดไป ท่านจึงเรียกว่านิพพานเที่ยง ๆ ก็เพราะจิตดวงนี้ไม่ตาย มีความเที่ยงตรงอยู่ด้วยบรมสุขตลอดไป นี่คือการสร้างความดีให้ผลแก่เราอย่างนี้ ให้พากันอุตส่าห์พยายามสร้างคุณงามความดี เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดเขาน้อยสามผาน จ.จันทบุรี เมื่อวันที่ ๑๑ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๖ (บ่าย) ดูเพิ่มเติมที่ ความสุขอันแท้จริง นี่ละตัวพาให้เกิด ก็รู้ได้ชัดละซิ ทีนี้จะเอาอะไรไปเกิด เอ้า เห็นกันอยู่รู้กันอยู่ ตัวนี้จะไปเกิดที่ไหนที่นี่ เอ้า เกิดที่ไหนล่ะ อะไรพาให้เกิด ก็สิ่งที่ดับไปตะกี้นี้พาให้เกิด นั่นมันรู้ชัดขนาดนั้นนะ ทีนี้ไม่เกิดแล้วจะดับไหมจิตดวงนี้ จะเอาอะไรมาดับ นั่น ไม่เกิดด้วยไม่ดับด้วย ไม่มีคำว่าว่ามีอยู่แบบโลกด้วย ไม่สูญแบบโลกด้วย มีอยู่แบบความบริสุทธิ์ ถ้าว่าสูญก็สูญแบบความบริสุทธิ์ เหมือนอย่างที่ว่านิพพาน มีอยู่แบบนิพพาน สูญแบบนิพพาน ไม่ได้สูญแบบโลกสงสาร เทศน์อบรมพระ ณ วัดป่าบ้านตาด เมื่อวันที่ ๑๕ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๒๘ ดูเพิ่มเติมที่ ความมุ่งมั่นของนักรบ ก็กิเลสมันไม่เคยเห็นมรรคผลนิพพาน เกิดมาเต็มอยู่ในหัวใจของสัตว์นับแต่โคตรแต่แซ่ของมันลงมา มันจะเอามรรคผลนิพพานมาอวดสัตว์โลกอย่างไร เพราะคำว่ามรรคผลนิพพานก็คือแดนสุดวิสัยของมันแล้ว มันเอื้อมไม่ถึง จิตดวงใดถ้าได้เข้าสู่แดนนิพพานแล้ว กิเลสประเภทต่าง ๆ เรียกว่ากิเลสมารสุดเอื้อมหมดหวัง หมดอาลัยตายอยากแล้ว มันจะอุตริไปสอนจิตดวงใดโลกใดสัตว์ตัวใดให้ไปสู่สวรรค์นิพพานเล่า นอกจากมันจะกว้านเข้ามาเพื่อผลรายได้ของมันโดยอุบายต่าง ๆ เท่านั้น เช่น บาปไม่มี บุญไม่มี นรกไม่มี สวรรค์ไม่มี นิพพานไม่มี นี่เป็นอุบายที่จะให้เกิดผลรายได้แก่มันโดยถ่ายเดียวเท่านั้น เพราะฉะนั้นหลักความจริงแล้วจึงไม่มีคำว่า พระพุทธเจ้านิพพานไปนานแสนนาน เป็นการตัดขาดจากมรรคผลนิพพาน ที่ทรงแสดงไว้แล้วโดยถูกต้องตามหลักสวากขาตธรรม การนิพพานเป็นเรื่องของพระองค์เท่านั้น และการนิพพานไปก็ไม่ใช่เป็นการขาดทุนสูญดอก สำหรับพระพุทธเจ้าเป็นการเปลี่ยนสภาพในทางธาตุทางขันธ์อันเป็นสมมุติเข้าสู่ตามสมมุติเดิมของตน โดยหมดความเยื่อใยตายอยาก ไม่ยึดมั่นถือมั่น โดยจิตที่บริสุทธิ์ล้วน ๆ แล้วเท่านั้น จิตที่บริสุทธิ์ล้วน ๆ แล้วอะไรไปเป็นข้าศึกไปทำลายให้พินาศฉิบหายได้ แม้แต่กิเลสก็ไม่สามารถ ไม่มีอำนาจวาสนาที่จะไปทำลายจิตที่บริสุทธิ์ของพระพุทธเจ้าให้สูญให้อันตรธานไปได้ แล้วนิพพานจะสูญไปไหน จิตผู้บริสุทธิ์จะสูญไปได้อย่างไร เพราะธรรมชาตินี้นอกเหนือไปจากสมมุติทั้งมวลแล้ว จึงไม่มีอะไรที่จะเข้าไปทำลายจิตที่บริสุทธิ์แล้วให้สูญไปได้ ให้ฉิบหายไปได้ เทศน์อบรมพระ ณ วัดป่าบ้านตาด เมื่อวันที่ ๑๖ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๒๗ เพิ่มเติมที่ ความหวังของชาวพุทธ ที่มา http://www.geocities.com/pranipan/ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 49 13:34:35 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 49 13:34:01 จากคุณ : Ichitarou - [ 25 ก.ย. 49 13:32:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พระพุทธเจ้าและพระสาวกอรหันต์เสด็จอนุโมทนา พระอาจารย์มั่น           หลังจากท่านเดินทางถึงแดนแห่งวิมุตติแล้ว คืนต่อ ๆ มามีพระพุทธเจ้าพร้อมพระสาวกจำนวนมากเสด็จมาอนุโมทนาวิมุตติธรรมกับท่านเสมอมิได้ขาด คืนนั้นพระพุทธเจ้าพระองค์นั้นกับพระสาวกบริวารเป็นจำนวนหมื่นเสด็จมาเยี่ยม คืนนั้นพระพุทธเจ้าพระองค์นั้นมีสาวกเท่านั้นเสด็จมาเยี่ยมอนุโมทนา จำนวนพระสาวกที่ตามเสด็จพระพุทธเจ้ามาแต่ละพระองค์นั้นมีจำนวนไม่เท่ากัน ทั้งนี้ท่านว่าขึ้นอยู่กับวาสนาของพระพุทธเจ้าแต่ละพระองค์ไม่เหมือนกัน ที่พระสาวกตามเสด็จมาด้วยแต่ละพระองค์นั้น มิได้ตามเสด็จมาทั้งหมดในบรรดาพระสาวกของแต่ละพระองค์ที่มีอยู่ แต่ที่ตามเสด็จมามากน้อยนั้นต่างกันนั้นพอแสดงให้เห็นภูมิพระวาสนาบารมีของแต่ละพระองค์นั้นต่างกันเท่นนั้นบรรดาพระสาวกจำวนมากของแต่ละพระองค์ที่ตามเสด็จมานั้น มีสามเณรติดตามมาด้วยครั้งละไม่น้อยเลย ท่านสงสัยจึงพิจารณาก็ทราบว่า คำว่าพระอรหันต์ในนามธรรมนั้นมิได้หมายเฉพาะพระ แต่สามเณรที่มีจิตบริสุทธิ์หมดจดก็นับเข้าในจำวนสาวกอรหันต์ด้วย ฉะนั้น ที่สามเณรติดตามมาด้วยจึงไม่ขัดกัน ในพระโอวาทของพระพุทธเจ้าทั้งหลายที่ประทานอนุโมทนาแก่ท่านพระอาจารย์มั่นนั้น ส่วนใหญ่มีว่า เราตถาคตทราบว่าเธอพ้นโทษจากอนันตรทุกข์ในที่คุมขังแห่งเรือนจำของวัฏฏทุกข์ จึงได้มาเยี่ยมอนุโมทนาที่คุมขังแหล่งนี้ใหญ่โตมโหฬารและแน่นหนามั่นคงมาก และมีเครื่องยั่วยวนชวนให้เผลอตัวและติดอยู่รอบตัวไม่มีช่องว่าง จึงยากที่จะมีผู้แหวกว่ายออกมาได้ เพราะสัตว์โลกจำนวนมากไม่ค่อยมีผู้สนใจกับทุกข์ที่เป็นอยู่กับตัวตลอดมา ว่าเป็นสิ่งที่ทรมานและเสียดแทงร่างกายจิตใจเพียงใด พอจะคิดเสาะแสวงหาด้วยวิธีต่าง ๆ เหมือนคนเป็นโรคแต่มิได้สนใจกับยา ยาแม้มีมากจึงไม่มีประโยชน์สำหรับคนประเภทนั้น ธรรมของเราตถาคตก็เช่นเดียวกับยา สัตว์โลกอาภัพเพราะโรคกิเลสตัณหาภายในใจเบียดเบียนเสียดแทง ทำให้เป็นทุกข์แบบไม่มีจุดหมายว่าจะหายได้เมื่อไร สิ่งตายตัวก็คือ โรคพรรค์นี้ถ้าไม่รับยาคือ ธรรมจะไม่มีวันหายได้ ต้องฉุดลากสัตว์โลกให้ตายเกิดคละเคล้าไปกับความทุกข์กายทุกข์ใจ และเกี่ยวโยงกันเหมือนลูกโซ่ ตลอดอนันตกาล ธรรมแม้จะมีเต็มไปทั้งโลกธาตุก็ไม่สามารถอำนวยประโยชน์ให้แก่ผู้ไม่สนใจนำไปปฏิบัติรักษาตัวเต็มไปทั้งโลกธาตุก็ไม่สามารถอำนวยประโยชน์ให้แก่ผู้ไม่สนใจนำไปปฏิบัติรักษาตัวเท่าที่ควรจะได้รับจากธรรม ธรรมก็อยู่แบบธรรม สัตว์โลกก็หมุนตัวเป็นกงจักรไปกับทุกข์ในภพน้อยภพใหญ่แบบสัตว์โลก โดยไม่มีจุดหมายปลายทางว่าจะสิ้นสุดทุกข์กันลงได้เมื่อใด ไม่มีทางช่วยได้ ถ้าไม่สนใจช่วยตัวเองโดยยึดธรรมมาเป็นหลักใจและพยายามปฏิบัติตาม          พระพุทธเจ้าจะมาตรัสรู้เพิ่มจำนวนองค์และสั่งสอนมากมายเพียงไร ผลที่ได้รับก็เท่าที่โรคประเภทคอยรับยามีอยู่เท่านั้น ธรรมของพระพุทธเจ้าไม่ว่าพระองค์ใด มีแบบตายตัวอยู่อย่างเดียวกัน คือสอนให้ละชั่วทำดีทั้งนั้น ไม่มีธรรมพิเศษและแบบสอนพิเศษไปกว่านี้ เพราะไม่มีกิเลสตัณหาพิเศษในใจสัตว์โลกที่พิเศษเหนือธรรมซึ่งประกาศสอนไว้ เท่าที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายประทานไว้แล้วเป็นธรรมที่ควรแก่การรื้อถอนกิลสทุกประเภทของมวลสัตว์อยู่แล้ว นอกจากผู้รับฟังและปฏิบัติตามจะยอมแพ้ต่อเรื่อกิลสตัณหาของตัวเสียเอง แล้วเห็นธรรมเป็นของไร้สาระไปเสียเท่านั้น ตามธรรมดาแล้วกิเลสทุกประการต้องฝืนธรรมดาดั้งเดิม คนที่คล้อยตามมันจึงเป็นผู้ลืมธรรมไม่อยากเชื่อฟังและทำตาม โดยเห็นว่าลำบากและเสียเวลาทำในสิ่งที่ตนชอบ ทั้งที่สิ่งนั้นให้โทษ ประเพณีของนักปราชญ์ผู้ฉลาดมองเห็นการณ์ไกลย่อมไม่หดตัวมั่นสุมอยู่เปล่า ๆ เหมือนถูกน้ำร้อนไม่มีทางออก ต้องยอมตายในหม้อที่กำลังเดือดพล่าน โลดเดือดพล่านอยู่ด้วยกิเลสตัณหาความแผดเผา ไม่มีกาลสถานที่ที่พอจะปลงวางลงได้ จำต้องยอมทนทุกข์ทรมานไปตาม ๆ กันโดยไม่นิยมสัตว์น้ำ สัตว์บก สัตว์อยู่บนอากาศและใต้ดิน เพราะสิ่งแผดเผาเร่าร้อยอยู่กับใจ ความทุกข์จึงอยู่ที่นั่นที่นี่เธอเห็นพระตถาคตอย่างแท้จริงแล้วมิใช่หรือ? พระตถาคตแท้คืออะไร คือความบริสุทธิ์แห่งใจที่เธอเห็นแล้วนั้นแล ที่พระตถาคตมาในร่างนี้มาในร่างแห่งสมมติต่างหากเพราะพระตถาคตและพระอรหันต์อันแท้จริงมิใช่ร่างแบบที่มากันนี้ นี่เพียงเป็นเรือนร่างของตถาคตโดยทางสมมติต่างหาก ท่านพระอาจารย์กราบทูลว่า ข้าพระองค์ทราบพระตถาคตและพระสาวกอรหันต์อันแท้จริงไม่สงสัย ที่สงสัยก็คือ พระองค์ทั้งหลายกับพระสาวกท่านที่เสด็จไปด้วยอนุปาทิเสสนิพพานไม่มีส่วนสมมติยังเหลืออยู่เลย แล้วเสด็จมาในร่างนี้ได้อย่างไร ?           พระพุทธเจ้าตรัสว่า ถ้าอีกฝ่ายหนึ่งแม้มีความบริสุทธิ์ทางใจด้วยดีแล้ว แต่ยังครองร่างอันเป็นส่วนสมมติยังเหลืออยู่ ฝ่ายอนุปาทิเสสนิพพานก็ต้องแสดงสมมติตอบรับกัน คือต้องมาในร่างสมมติตซึ่งเป็นเครื่องใช้ชั่วคราวได้ถ้าต่างฝ่ายต่างเป็นอนุปาทิเสสนิพพานด้วยกันแล้วไม่มีส่วนสมมติยังเหลืออยู่ ตถาคตก็ไม่มีสมมติอันใดมาแสดงเพื่ออะไรอีก ฉะนั้นการมาในร่างสมมตินี้จึงเพื่อสมมติเท่านั้น ถ้าไม่มีสมมติเสียอย่างเดียวก็หมดปัญหา พระพุทธเจ้าทั้งหลายทรงทราบเรื่องอดีตอนาคตก็ทรงถือเอานิมิต คือสมมติอันดั้งเดิมของเรื่องนั้น ๆ เป็นเครื่องหมายให้ทราบ เช่น ทรงทราบอดีตของพระพุทธเจ้าทั้งหลายว่าทรงเป็นมาอย่างไร เป็นต้น ก็ต้องถือเอานิมิตของพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น และพระอาการนั้น ๆ เป็นเครื่องหมายพิจารณาให้รู้ ถ้าไม่มีสมมติของสิ่งนั้น ๆ เป็นเครื่องหมาย ก็ไม่มีทางทราบได้ในทาสมมติ เพราะวิมุตติล้วน ๆ ไม่มีทางแสดงได้ ฉะนั้นการพิจารณาและทราบได้ต้องอาศัยสมมติเป็นหลักพิจารณาดังที่เราตถาคตนำสาวกมาเยี่ยมเวลานี้ ก็จำต้องมาในรูปลักษณะอันเป็นสมมติดั้งเดิม เพื่อผู้อื่นจะพอมีทางทราบไดว่า พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น ๆ และพระอรหันต์องค์นั้น ๆ มีรูปลักษณะอย่างนั้น ๆ ถ้าไม่มาในรูปลักษณะนี้แล้ว ผู้อื่นก็ไม่มีทางทราบได้เมื่อยังต้องเกี่ยวกับสมมติในเวลาต้องการอยู่ วิมุตติก็จำต้องแยกแสดงออกโดยางสมมติเพื่อความเหมาะสมกัน ถ้าเป็นวิมุตติล้วน เช่นจิตที่บริสุทธิ์รู้เห็นจิตที่บริสุทธิ์ด้วยกันก็เพียงแต่รู้อยู่เห็นอยู่เท่านั้น ไม่มีทางแสดงให้รู้ยิ่งกว่านั้นไปได้ เมื่อต้องการทราบลักษณะอาการของความบริสุทธิ์ว่าเป็นอย่างไรบ้าง ก็จำต้องนำสมมติเข้ามาชวยเสริมให้วิมุตติเด่นขึ้นพอมีทางทราบกันได้ว่าวิมมุตมีลักษณะว่างเปล่าจากนิมิตทั้งปวดมีความสว่างไสวประจำตัว มีความสงบสุขเหนือสิ่งใด ๆ เป็นต้น พอเป็นเครื่องหมายให้ทราบได้โดยทางสมมติทั่ว ๆ ไห้ ผู้ทราบวิมุตติอย่างประจักษ์ใจแล้ว จึงไม่มีทางสงสัยทั้งเรื่องวิมุตติเสดงตัวออกต่อสมมติในบางคราวที่ควรแก่กรณี และทรงตัวอยู่ตามสภาพเดิมขอบงวิมุตติ ไม่แสดงอาการ ที่เธอถามเราตถาคตนั้น ถามด้วยความสงสัยหรือถามพอเป็นกิริยาแห่งการสนทนากัน ท่านกราบทูลว่า ข้าพระองค์มิได้มิความสงสัยทั้งสมมติและวิมุตติของพระองค์ทั้งหลาย แต่ที่กราบทูลนั้นก็เพื่อถวายความเคารพไปตามกิริยาแห่งสมมติเท่านั้น แม้พระองค์กับพระสาวกจะเสด็จมาหรือไม่ก็มิได้สงสัยว่าพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ อันแท้จริงมีอยู่ ณ ที่แห่งใด แต่เป็นความเชื่อประจักษ์ใจอยู่เสมอว่า ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเราตถาคต อันแสดงว่าพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ มิใช่ธรรมชาติอื่น ใดจาดที่บริสุทธิ์หมดจดจากสมมติในลักษณะเดียวกันกับพระรัตนตรัย พระพุทธเจ้าตรัสว่า การที่เราตถาคตถามเธอ ก็มิได้ถามด้วยความเข้าใจว่าเธอมีความสงสัย แต่ถามเพื่อเป็นสัมโมทนียธรรมต่อกันเท่านั้น บรรดาพระสาวกที่ตามเสด็จพระพุธเจ้ามาแต่ละพระองค์และแต่ละครั้งนั้น มิได้กล่าวปราศรัยอะไรกับท่านพระอาจารย์มั่นเลย มีพระพุทธเจ้าประทานพระโอวาทพระองค์เดียวส่วนพระสาวกทั้งหลายเป็นเพียงนั่งฟังอยู่อย่างสงบเสงี่ยม น่าเคารพเลื่อมใสมากเท่านั้นแม้สามเณรองค์เล็ก ๆ ที่น่ารักมากกว่าจะน่าเคารพเลื่อมใส เพิ่มเติมประวัติพระอาจารย์มั่น หน้า 127 ที่มา http://www.geocities.com/pranipan/ จากคุณ : Ichitarou - [ 25 ก.ย. 49 13:33:10 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ้างจากพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗ ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต นิพพานสูตรที่ ๑ ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวันอารามของ ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้พระนครสาวัตถี ก็สมัยนั้นแล พระผู้มีพระภาค ทรงชี้แจงให้ภิกษุทั้งหลายเห็นแจ้ง ให้สมาทาน ให้อาจหาญ ให้ร่าเริง ด้วย ธรรมมีกถาอันปฏิสังยุตต์ด้วยนิพพาน ก็ภิกษุเหล่านั้นกระทำให้มั่น มนสิการแล้ว น้อมนึกธรรมีกถาด้วยจิตทั้งปวงแล้ว เงี่ยโสตลงฟังธรรม ลำดับนั้นแล พระผู้- *มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนี้แล้ว ทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้นว่า ดูกรภิกษุ ทั้งหลาย อายตนะนั้นมีอยู่ ดิน น้ำ ไฟ ลม อากาสานัญจายตนะ วิญญาณัญจายตนะ อากิญจัญญายตนะ เนวสัญญานาสัญญายตนะ โลกนี้ โลกหน้า พระจันทร์และพระอาทิตย์ทั้งสอง ย่อมไม่มีในอายตนะนั้น ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราย่อมไม่กล่าวซึ่งอายตนะนั้นว่า เป็นการมา เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่ เป็นการ จุติ เป็นการอุปบัติ อายตนะนั้นหาที่ตั้งอาศัยมิได้ มิได้เป็นไป หาอารมณ์มิได้ นี้แลเป็นที่สุดแห่งทุกข์ ฯ ถ้าแบบนี้จะตรงไปตรงมา มากกว่ากระมัง........... แล้วเอาอายตนนิพพาน มาจากไหนกัน? พระสูตรนี้พระพุทธเจ้าทรงอุปมานิพพานว่า เป็นอายตนะคือแดนรับรู้ ของมรรคญาณ เป็นอายตนะทางนามธรรม มิใช่รูปธรรม เพราะทรงตรัส ใว้ชัดแล้วว่า ไม่มี ดิน น้ำ ไฟ ลม อากาสานัญจายตนะ วิญญาณัญจายตนะ อากิญจัญญายตนะ เนวสัญญานาสัญญายตนะ โลกนี้ โลกหน้า ในอายตนะนั้น จนแม้แต่ พระจันทร์และพระอาทิตย์ทั้งสอง ย่อมไม่มีในอายตนะนั้น ดังนี้แล้วย่อมเป็นที่ชัดเจนว่ามิได้ทรงหมายถึง สถานที่แห่งใดแห่งหนึ่งที่เป็นรูปธรรมอย่างแน่นอน......... ฉนั้นพระสูตรนี้จึงเป็นการอุปมา นิพพาน เทียบกับอายตนะ มิใช่บอกว่า นิพพานเป็นอายตนะ หรือมีอายตนนิพพานแต่อย่างใดไม่.......... ขอให้พิจารณาให้รอบคอบด้วย ด้วยความนับถือ ฤทธี อ้างจาก http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y4736606/Y4736606.html#18 จากคุณ : Ritti Janson - [ 25 ก.ย. 49 13:43:44 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มันต้องเข้าใจความหมายของแต่ละคนด้วยครับที่สื่อด้วยครับ เช่น อนัตตา แปลว่าไม่ใช่ตัวตนหรือว่าไม่มีตัวตนก็ได้ นิพพานเอง ก็แปลได้เพียบเลย นิพพานเป็นแดนแห่งหนึ่งหรือเปล่าพระพุทธเจ้าท่านก็ไม่ได้ตรัสไว้ชัดเจน (แต่ที่แน่ๆ คือนิพพานมีอยู่ครับ) ส่วนที่ยกจุดสังเกตุมานั้นก็ดีครับ  ผมขอตอบติดตลกก็แล้วกัน (อย่าเอาเป็นจริงเป็นจัง) อ่านสนุกๆครับ 1. ถ้าไม่เอาพระวินัยแทนตัวท่านแล้วจะให้พระที่ไปนิพพานได้เป็นตัวแทนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าหรือครับ  ถ้าหมดพระที่ไปนิพพานได้พระศาสนาก็หมดเลย  และหมดเร็วกว่าเดิมเสียอีก 2 ถ้าไปได้จริงมาบอกแล้วจะเชื่อหรือครับ (ถ้าไปได้ไม่จริงก็แล้วไป) 3 ก็ง่ายๆพระวังคีสะตอนนั้น  ท่านก็รู้แต่ที่อยู่ในภพ 3 เท่านั้น 4 มันต้องดูด้วนว่าท่านเทศน์ครอบคุมถึงไหนถ้าใน ภพ 3 ถูกต้องเลย พระธรรมที่ยกมามันก็ถูกอยู่แล้ว แต่ตีความหมายกันคนละอย่างเท่านั้นเอง 5 เก่งกว่าพระพุทธเจ้าไหม ไม่ได้เก่งกว่าครับ ป.ล.ย้ำบอกแล้วว่าผมตอบแบบเล่นๆ ติดตลกอย่าเอาเป็นจริงป็นจัง  ... จากคุณ : tornoi - [ 25 ก.ย. 49 14:15:23 ]

ความคิดเห็นที่ 16 พูดง่าย  ๆ ส่วนนี้ก็คือ  ส่วนที่เรียกว่า ต้องใช้  ความเชื่อ ในศาสนาทุกศาสนา ต้องใช้ความเชื่อ เพราะไม่มีใครพิสูจน์ได้แบบให้เกิดซ้ำทุกกรณีแบบวิทยาศาสตร์ นิพพาน เป็น อะไรซะอย่าง ที่มันหาคำมาแทนไม่ได้ หรือ ไม่ก็แค่ การอุปโลกน์  บางสภาวะ ที่ให้สูงกว่า การไปของ ถึง โมกษะ ของพวกพรหม หรือ พวกเชน จะใช้คำว่าอะไร  ไม่ว่า  ปรมัตถุ์  โมกษะ  นิรวาณ แล้วแต่ ใครจะเชื่อ  หากมันมีให้เราปฏิบัติได้จริง  แล้วคุณก็จบ ทุกอย่างที่เคยทำสิ่งผิดได้ละก็ ................  มันเป็นเรื่องที่ไม่ยุติธรรมอย่างที่สุดเลยครับ จากคุณ : Elshaddai - [ 25 ก.ย. 49 14:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 17 การแสดงความสงสัยในความเชื่อเรื่อง นิพพาน ของชาวพุทธนับว่าเป็นเรื่อง ชวนหัว มากกว่าที่จะต้องมาเอาจริงเอาจังอะไร................. ขอตอบทีละประเด็นดังนี้ 1) ชาวพุทธเชื่อเรื่อง นิพพาน จากพระพุทธเจ้า และศรัทธาว่านิพพานนั้นมีอยู่ จริงและดีจริง ก็ด้วยการสังเกตจากวัตรปฏิบัติที่ดีงามของพุทธองค์ โดยพระพุทธเจ้านั้น เราสามารถยืนยันได้ว่าทรงมีพระองค์อยู่จริงในประวัติศาสตร์ เฉกเช่นที่ชาวมุสลิมเชื่อเรื่องท่านนบีได้อย่างสนิทใจว่ามีองค์จริงในประวัติศาสตร์ 2)แต่เกี่ยวกับเรื่องพระเจ้านั้น ชาวพุทธเราเห็นว่าไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่า มีพระองค์จริงในประวัติศาสตร์และมีบทบาทสำคัญในการสร้างสรรสิ่งต่างๆ ในโลก เราจึงไม่เชื่อเรื่องนี้ และเราสามารถอธิบายโลกได้ด้วยหลักการอื่น โดยไม่จำเป็นต้องโยงไปถึงพระเจ้า................. 3)ประเด็นสำคัญของกระทู้นี้ก็คือ นิพพานมีจริงหรือ และถ้ามีจริง จะมีลักษณะอย่างไร? .......และถ้าไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่านิพพานมีจริง แล้วชาวพุทธยอมเชื่อกันไปได้อย่างไร? เกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณต้องเข้าใจเสียก่อนว่า นิพพาน นั้นหมายถึงอะไร? แรกเริ่มเดิมที ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่เน้นสอนชาวบ้านเป็นหลัก ฉนั้น ภาษาที่ใช้จึงเป็นภาษาง่ายๆของชาวบ้านเพื่อให้ชาวบ้านเข้าใจพุทธธรรม ได้ง่ายๆ ไม่ต้องแปลภาษาคนให้เป็นภาษาคนอีกทีเหมือนพวกนักปรัชญา แล้วนิพพานแปลว่าอะไรล่ะ? คำตอบสั้นๆง่ายๆ ก็คือ...........ดับ อะไรก็ตามที่ดับไป เราก็เรียกว่านิพพาน ไฟที่ลุกโชนอยู่ เมื่อเราเอาน้ำราดไปเสีย มันก็นิพพาน คือดับ.................... เมื่อนำเอาคำนิพพานนี้ มาเทียบเคียงกับสภาพจิตใจของคนเล่า............. คนทุกคนมีสภาพจิตที่แตกต่างกันบ้างก็หนักไปทางอกุศล(คิดร้ายคิดชั่ว) บ้างก็หนักไปทางกุศล(คิดดีทำดี) แต่แท้ที่จริงแล้วแม้แต่ใจของเราเองก็มีทั้ง สภาพที่เป็นกุศลและอกุศลสลับสับเปลี่ยนไปได้ตลอดเวลา  ........... เมื่อใดที่มีจิตคิดอกุศลอยากทำร้ายผู้อื่น ใจเราก็ทุกข์ แต่ถ้าเราเกิดจิตเมตตา ล้มเลิกการคิดทำร้ายผู้อื่นเสีย ใจเราก็สบาย ไม่ทุกข์ และนี่ก็คือนิพพานชั่วขณะ เป็นนิพพานที่เกิดขึ้นเพียงชั่วขณะที่เราสามารถดับอกุศลออกจากจิตของเราไปได้ ที่อธิบายนี้คือความหมายของนิพพานระดับชาวบ้านซึ่งใครๆก็พิสูจน์ให้เห็นจริงได้ง่าย แม้แต่ตัวคุณเอง..........คุณเคยดับ(นิพพาน)ความคิดชั่วๆที่มีต่อผู้อื่นบ้างไหมล่ะ? แล้วความรู้สึกขณะนั้นเป็นเช่นไร?..............นั่นคือนิพพานตามความหมายของชาวพุทธ แต่พระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ ท่านดับกิเลสโดยสิ้นเชิงแล้ว ท่านไม่ได้สัมผัสกับ นิพพานชั่วครู่ชั่วยามอย่างชาวบ้านทั่วไป แต่นิพพานของท่านนั้นมีอยู่ชั่วทุกขณะจิต กล่าวโดยสรุปก็คือ เพราะชาวพุทธได้มีโอกาสสัมผัสกับ นิพพานชั่วครู่ชั่วยามมาแล้ว เขาจึงมั่นใจได้ว่า นิพพานนั้นมีจริงและดีจริง.........หาใช่การเชื่อตามๆกันมา ดังที่คุณเข้าใจไม่ สิ่งที่ควรพูดควรบอก ผมก็ได้ทำไปหมดแล้ว ส่วนคุณจะคิดเห็นอย่างไร ก็แล้วแต่คุณเถิด...............ช่วงนี้ผมไม่มีเวลามาต่อความยาวกับใครมากนัก ด้วยความนับถือ ฤทธี อ้างจาก http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y4706488/Y4706488.html#101 จากคุณ : Ritti Janson - [ 25 ก.ย. 49 14:37:41 ]

ความคิดเห็นที่ 18 #16 พูดง่าย  ๆ ส่วนนี้ก็คือ  ส่วนที่เรียกว่า ต้องใช้  ความเชื่อ ในศาสนาทุกศาสนา ต้องใช้ความเชื่อ เพราะไม่มีใครพิสูจน์ได้แบบให้เกิดซ้ำทุกกรณีแบบวิทยาศาสตร์ ------------------------------------------------------ สรุปก็คือพุทธศาสนาไม่ได้เป็นวิทยาศาสตร์อย่างที่หลายๆคนเคยตั้งกระทู้ใช่มั้ยครับ #12  นรกมี สวรรค์มี พรหมโลก นิพพานมี พระพุทธเจ้าของเราทรงยืนยันจิตวิญญาณคือใจของคนของสัตว์นี้มีมาดั้งเดิม ตั้งแต่กาลไหนๆ ไม่มีต้นไม่มีปลาย จิตดวงที่ไม่ตายนี้แล ไม่เคยฉิบหาย ไม่เคยสูญ........ ------------------------------------------------- อย่างนี้ดวงจิตไม่ตรงกับข้อที่ว่า "มีเกิดต้องมีดับ" ของศาสนพุทธหรือครับ หรือเป็นข้อยกเว้น จากคุณ : hotchit - [ 25 ก.ย. 49 15:11:04 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ผมก็รู้สึกประทับใจในพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเหมือนกันนะ ในฐานะที่ท่านทำหน้าที่โปรดสัตว์ตลอด 45 ปีของท่าน โดยที่ท่านก็ไม่ได้บอกตรงๆเลยว่า พระนิพพาน เป็นอัตตา หรือพระนิพพานเป็นอนัตตา แต่ให้ผู้ที่บรรลุธรรมแล้วไปนิพพานเอง แล้วก็รู้เห็นเอง เหมือนกักข้อมูลกันเล็กน้อยเพื่อที่จะไม่มีใครมายกที่สูงกว่า เช่น ถ้านิพพานเป็นอัตตา อาจจะมีลัทธิ์ใหม่ (หมายถึงศาสดาองค์อื่น) บอกว่า นิพพาน ฤ ยังไม่อัตตา หรอก ยังเป็นอนัตตา อยู่ ต้องคำสอนเราสิอัตตาจริงๆ หรือนิพพานเป็นอนัตตา ก็บอกว่า นิพพาน ฤ ยังไม่อนัตตา หรอก ยังเป็นอัตตา อยู่ ต้องคำสอนเราสิอนัตตาจริงๆ การที่ท่านไม่บอกตรงๆ เลยว่าอัตตา หรืออนัตตา ซึ่งเป็นเป้าหมายของพระพุทธศาสนา ก็ดีเหมือนกัน (เพราะถ้าท่านอยู่มันก็ยังไม่มีปัญหา) แต่ถ้าท่านไม่อยู่แล้วใครจะมาแก้ให้ จึงมองเห็นเจตนาของท่านลึกๆ เลยว่า ให้ทำ(คือไปพระนิพพาน) แต่ไม่บอกตรงๆ แต่บอกในเชิงปฏิเสธในสิ่งที่ไม่ใช่นิพพานแทน เพราะ ท่านต้องการให้รู้เองว่าจริงๆนิพพานเป็นอย่างไร ในความคิดของผมพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านสุดยอดจริงๆ ที่ต้องการให้รู้เห็นเองมากกว่า  เชื่อในสิ่งที่ผู้อื่นแสดงไว้ (แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่เชื่ออะไรเลยนะครับ) ว่าแล้วเอาเวลาไปทำจิตให้เป็นกุศลดีกว่า จากคุณ : tornoi - [ 25 ก.ย. 49 15:27:43 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เคยดูทีวี ธรรมกาย เค้าตั้งจิตอถิฐานไปที่ ดุสิตธานีเขตพิเศษ อะไรสักอย่างเนี้ยแหละ มันคืออะไรครับ?? จากคุณ : Dr.slump - [ 25 ก.ย. 49 15:30:27 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตอบความเห็นที่ 20 ครับ หมายถึงสวรรค์ชั้นดุสิต (สวรรค์ชั้นที่ 4) ก็ชั้นเดียวกับที่พระโพธิสัตว์อยู่ เช่น พระศรีอริยเมตตรัย  ที่จะมาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ที่ 5 ในกัปล์นี้ครับ... แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 49 15:35:15 จากคุณ : tornoi - [ 25 ก.ย. 49 15:34:18 ]

ความคิดเห็นที่ 22 +++ สิ่งที่มีจริงแท้ ไม่จำเป็นต้อง โฆษณา +++ สิ่งที่โฆษณา มีจริงบ้างบางส่วน ป่าวประกาศส่วนที่ดีบางส่วน  แต่ส่วนเสียไม่บอก...เหมือนโฆษณาน้ำอัดลม หวาน ซ่าส์ อร่อย  แต่ผลเสียไม่บอกซักนิด +++ วัดบางวัด...มันก็ชวนเชื่อ สิ่งดี ๆ ของศาสนาบางส่วน  ส่วนที่ร้ายแอบแฝงไว้(บอกทำไมล่ะ) 5555 จากคุณ : ...วนา... - [ 25 ก.ย. 49 16:23:26 ]

ความคิดเห็นที่ 23 #16 พูดง่าย  ๆ ส่วนนี้ก็คือ  ส่วนที่เรียกว่า ต้องใช้  ความเชื่อ ในศาสนาทุกศาสนา ต้องใช้ความเชื่อ เพราะไม่มีใครพิสูจน์ได้แบบให้เกิดซ้ำทุกกรณีแบบวิทยาศาสตร์ ------------------------------------------------------ #18 สรุปก็คือพุทธศาสนาไม่ได้เป็นวิทยาศาสตร์อย่างที่หลายๆคนเคยตั้งกระทู้ใช่มั้ยครับ ------------------------------------------------------ ศาสนาพุทธไม่ใช่วิทยศาสตร์ จุดมุ่งหมายนั้นต่างกัน เพียงแต่กระบวนการหาคำตอบนั้น คล้ายๆกันครับ เรื่องที่อาศัยแต่ความเชื่อในศาสนาพุทธนั้น มีก็จริง "แต่ไม่ใช่สาระสำคัญ" คุณจะไม่เชื่อเรื่อง ชาติภพ,นรกสวรรค์,เทวดา ก็ได้ ไม่มีผลกระทบต่อหลักปฎิบัติหนทางดับทุกข์แต่อย่างใด จากคุณ : ม่อน (bodin) - [ 25 ก.ย. 49 16:39:21 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คุณ คห 19 พูดเหมือนดูดี แต่จริงๆแล้วแฝงด้วยวจีทุจริต กล่าวตู่พระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าไม่เคยบัญญัติธรรมที่เป็นอัตตา ไม่ว่าในกรณีใดๆ ในระดับปรมัตถ์ทรงสอนแต่อนัตตา ไม่มีอย่างอื่น......... ทรงเป็นบรมศาสดา ทรงแสดงธรรมโดยปาฏิหารย์ แต่คุณกลับลบหลู่พระองค์ให้มีลักษณะเหมือนติวเตอร์กวดวิชชา   ความคิดและคำพูดของคุณใช้ไม่ได้ ไม่รู้กาละเทศะ ไม่รู้ที่ต่ำที่สูง ไม่รู้จักการควรไม่ควร....................ไม่ดีเลยที่พูดจาไร้สติขนาดนี้ ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 25 ก.ย. 49 16:50:35 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามาอ่าน ค่อยๆอภิปรายกันไป ก็ดีนะขอรับ จากคุณ : วัวทอง - [ 25 ก.ย. 49 17:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ok ครับ ถ้ากระผมกล่าววาจาไม่สมควร และไม่เหมาะสม ในเวลาที่กล่าวถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า   ผมก็ขอโทษด้วย... ส่วน พระพุทธเจ้าไม่เคยบัญญัติธรรมที่เป็นอัตตา ไม่ว่าในกรณีใดๆ ในระดับปรมัตถ์ทรงสอนแต่อนัตตา ไม่มีอย่างอื่น......... จะเป็นจริงตามนี้ไหม  ผมว่าเรามาปฏิบัติธรรมกันดีกว่าครับ... จากคุณ : tornoi - [ 25 ก.ย. 49 18:59:21 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อ้างถึง คคห.12 จนกระทั่งบริสุทธิ์เต็มที่แล้วไปถึงนิพพานก็ไม่สูญ นี่แหละท่านว่านิพพานเที่ยง ก็คือจิตดวงที่ไม่สูญนี้แหละเป็นผู้บริสุทธิ์เต็มที่แล้ว เรียกว่าธรรมธาตุ อยู่ในแดนแห่งนิพพาน นี่แหละเป็นผู้เสวยความบรมสุขตลอดไป สุดยอดเลยครับ จากคุณ : คนใจง่าย (SimSimple) - [ 25 ก.ย. 49 19:59:40 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สภาพจิตนิพพาน คือ มีอายตนะความรับรู้ว่านิพพานอยู่ครับ เพียงแต่ไม่หมุนไปตามวัฎสงสารครับ อันนี้ ผมสรุปจาก หนังสือหลายเล่ม ที่อ่านมาครับ พอสรุปได้อย่างนั้น แต่ผมยังไม่กระจ่างเท่าไหร่ กำลังตามหาอยู่ครับ และ จิตที่นิพพานนั้น น่าจะอยู่ส่วนใดส่วนหนึ่งของจักรวาล แน่นอนครับ จุดไหนเอ่ยในจักรวาล ที่ อยู่เหนือกาลเวลา ไม่ดับ ไม่เกิด และไม่เวียนว่ายตายเกิดตามสังสารวัฏ ตอนนี้ สมมติฐานของผมคือ จุดที่จิตนิพพานอยู่ อาจจะเป็นสองที่นี้ครับคือ 1. "ส่วนในที่สุดของหลุมดำ"   2. "ส่วนนอกที่สุดของจักรวาล" 3. ส่วนที่ เรายังไม่รู้ว่ามี 4. อยู่ส่วนไหนของจักรวาลก็ได้ เพราะ เคลื่อนไปไหนก็ได้อย่างอิสระ ไม่โดนแรงดึงดูดของวัตถุ (กิเลส) เข้ากระทำให้เกิดได้ ความเร็วสูงมาก (เร็วเท่าจิต คิดแป๊บเดียวก็ไปได้) ดังนั้น น่าจะเป็นทุกหนทุกแห่ง แต่จิตนิพพานน่าจะอยู่นิ่งมากกว่า คำตอบอาจจะเป็นข้อ 1 หรือข้อ 2 ด้วยความเคารพครับ หลายท่านที่บอกทำนองว่า "ไม่รู้กันทั้งนั้น ปฏิบัติดีกว่า" ไอ้ปฏิบัติ ก็ทำครับ แต่ ก็รู้กันว่า ชาตินี้ คงไม่ถึงคำตอบ ก็มานั่งเถียงกันอยู่นี่ไงครับ การคุยกัน ขยายความคิด กระจ่างขึ้น ตามท่านพระพุทธเจ้าได้มากขึ้น แค่พวกเราพูดถึง "นิพพาน" กันนี่ ก็ อานิสงฆ์ สุดๆแล้วครับ มีอีกกี่ล้านคนที่ไม่รับเรื่องนี้เข้าสมองเลย ด้วยความเคารพครับ จากคุณ : ไฟล์ท B ทีน้ำเงิน - [ 25 ก.ย. 49 21:02:52 ]

ความคิดเห็นที่ 29 วิทยาศาสตร์ปัจจุบัน(จนถึงอนาคตนู่นน) จะเอามาบ่งชี้ความเป็นนิพานคงทำไม่ได้ เนื่องจากวิทยาศาสตร์ตั้งอยู่บนพื้นฐานของ"ตรรกะ"เรื่องกาล-อวกาศ ในขณะที่ถ้าพยายามมองจากมุมมองของวิทยาศาสตร์ นิพพานปฏิเสธกาล(time)ไปแล้ว(ปฏิเสธ"อนิจจัง") เพื่อเหตุนั้น ก็จำเป็นต้องปฏิเสธอวกาศ(space)ไปด้วย ตรรกะของวิทยาศาสตร์ จึงหมดสิทธิ์จะอธิบายนิพพานได้โดยสิ้นเชิง สภาพที่อยู่นอกกาล-อวกาศ จะใช้คำพูดของมนุษย์(ซึ่งก็เกิดเป็นตรรกะ) มาอธิบายนั้นก็ทำไม่ได้อีก ดังนั้น ผู้ที่สามารถอธิบายพระนิพพานมาได้เป็นฉากๆ ทั้งกว้างยาวสูง มีใครอยู่เท่าไหร่ๆ ด้วยภาษามนุษย์ได้นั้น ต้องไม่ใช่มนุษย์แน่นอน เพราะขนาดพระพุทธองค์ยังไม่สามารถทรงทำเช่นนั้นได้ แต่จะเป็น"อะไร"คงต้องดูกันยาวๆ "ไม่ใช่มนุษย์" อาจจะเหนือกว่า รึต่ำกว่าก็ได้ ใครจะไปรู้ ว่าแต่ ไม่เห็นเคยมีใครพูดว่า นิพพานเป็น/ไม่เป็นนิรัตตาบ้างเลย จะปฏิเสธว่าไม่ใช่อนัตตา รึจะบอกว่าเป็นอัตตา รึจะบอกไม่รู้ ต้องลองปฏิบัติดู นี่ถือเป็นความเชื่อ พอๆกับที่ชาวพุทธเถรวาทเชื่อกันว่านิพพานก็ยังคงเป็นอนัตตา แต่อย่าเอาอนัตตากับนิรัตตาใช้สลับกันนะครับ ความหมายใกล้กันแค่เส้นผม แต่ห่างกันคนละด้านจักรวาลเลย จากคุณ : YF-01 - [ 25 ก.ย. 49 22:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เอาใหม่ครับ เป็นไปได้หรือไม่ว่า พระพุทธเจ้า เพ่งจิต เห็นหลุมดำ เพราะในหลุมดำ ไม่มีเวลา ไม่มีอวกาศ ทุกอย่างเป็นนิรันดร์ แสดงว่าพระองค์ทรงบรรลุเรื่องจักรวาล ได้ก่อนสตีเฟน ฮอว์คิง ก่อนตั้ง 2500 กว่าปี (อิอิ) ผมว่ามนุษย์มีจินตนาการที่ไม่สิ้นสุด แต่ละคนก็สามารถคิดไปในส่วนที่ตนเองเชื่อ และถ้าความเชื่อนั้นไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน ผมว่า ก็เชื่อไปเถอะครับ ถ้าสิ่งที่ศาสนาอื่นๆ ถูก แสดงว่ามีพระผู้สร้างจริง พระพุทธเจ้า ก็ต้องเป็นฝ่ายผิดใช่หรือเปล่าครับ และในทางกลับกัน ถ้าพระพุทธเจ้าถูก ก็ต้องไม่มีพระผู้สร้าง ใช่หรือไม่ อย่างนั้น มนุษย์เราจะมีสองมารตฐานหรืออย่างไร เช่นถ้าเชื่อการเวียนว่ายตายเกิด จิตก็ต้องเวียนว่ายตายเกิดไปอย่างนั้น ตลอดกาล ถ้าไม่พบนิพพาน หรือถ้าเชื่อว่ามีพระผู้สร้าง การทำดีจะได้ไปอยู่ในสรวงสวรรค์ ก็เป็นเช่นนั้นใช่หรือไม่ มนุษย์เราเลือกที่จะเชื่อในสิ่งที่ตนเชื่อครับ (งงมั๊ยครับ) ทำไมมนุษย์ที่เวียนว่ายตายเกิดจึงต้องเป็นในโลกหรือภพภูมิที่บั้นทึกไว้ในพระไตรปิฎกเท่านั้น แล้วสิ่งมีชีวิตอื่นๆใน จักรวาลล่ะ จะต้องเวียนว่ายตายเกิด เช่นเดียวกับมนุษย์หรือไม่ (หลายคนคงบอกว่าผมคิดแบบอวิชชา) แล้วเท่าที่ศึกษาจากประวัติศาสตร์ของศาสนาพุทธในอินเดียนะครับ จะเห็นว่ามีหลายๆคำสอนมีต้นความคิดจาก พรามห์หรือฮินดู ในเรื่องภพ ภูมิต่างๆ น่าจะเป็นกุศลบาย ที่จะอธิบายคำถามเรื่องชีวิตหลังความตาย หรือ นิพพานที่ ในสมัยนั้นทุกลัทธิ พยายามไปให้ถึง (เช่นการทรมาณตนเอง การบำเพ็ญภาวนา การบูชาเทพต่างๆ) แต่สิ่งที่ผมเห็นด้วยกับพระพุทธองค์ คือการละกิเลส เพราะกิเลสเป็นที่มา ของปัญหาทั้งหมดในโลก (ถ้าทุกคนสามารถทำได้อย่างที่ พระองค์ได้สอนเอาไว้ โลกคงน่าอยู่ที่สุด) ผมไม่ได้บอกว่าสิ่งที่ไม่เห็น ไม่ใข่ไม่มี แต่สิ่งที่ไม่เห็น อาจจะไม่มี ซึ่งคำตอบนี้ ไม่มีใครตอบได้นอกจากจะได้สัมผัสกับตนเอง ผมว่าสมองมนุษย์คือสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดแล้ว เพราะจินตนาการ ได้ไม่รู้จบ ทุกสิ่งที่พูดคุยกันในบอร์ดนี้ ล้วนผ่านกระบวน การเรียนรู้ของสมอง แม้กระทั่งจิตที่พูดถึงกันอยู่ ก็เป็น สิ่งนึงที่สมองสร้างจินตนาการขึ้นมาตามสิ่งที่ได้เรียนรู้มา อยากเขียนอะไรอีกมากมายครับ แต่ค่อยๆมาต่อเรื่อยๆแล้วกัน จากคุณ : mrwknok - [ 25 ก.ย. 49 22:52:48 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ในสมัยพุทธกาล   พระพุทธเจ้า ท่านเองก็ทรงไม่ได้ อธิบายละเอียดในเรื่องสภาวะนิพพานเลยด้วยซ้ำ    พระองค์ทรงกล่าว ธรรมบางบท  หลาย ๆ ท่านก็เข้าถึงอรหันต์ผล  โดยที่ไม่ได้ฟังคำอธิบายจากพระองค์ด้วยซ้ำ ว่าสภาวะนิพพานคืออะไร     คิดว่า  บางสิ่งบางอย่างย่อมสมควรรู้เห็นได้ด้วยตัวเอง  เหมือนกินผลไม้  ย่อมรู้รสเปรี้ยวหวานได้ด้วยตัวเองชัดเจนกว่า  ฟังคนอื่นอธิบาย การพูดในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้รู้เห็นเองด้วยความจริง  ก็ใจเย็น ๆ กันหน่อยนะขอรับ   ^^   ขอให้เจริญในธรรมครับ จากคุณ : goddance - [ 25 ก.ย. 49 22:56:40 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ในโลกนี้ไม่มีผู้ใดอธิบายนิพพานได้ด้วยคำพูดตรงๆหรอก ที่ทำได้ก็คือการอุปมาเท่านั้น เพราะเป็นสภาวะของจิตที่จะต้องรู้เอง ขอย้ำว่าเป็นสภาวะของจิต เพราะนิพพาน ไม่ใช่ทั้งสภาวะและอภาวะ และก็ไม่ต้องโมเมว่ามีจิตเที่ยงแท้รับรู้มรรคญาณอีกด้วย เพราะนี่เป็น การพูดตามภาษาโลกให้พอเข้าใจได้เท่านั้น ฉนั้นเรื่องแบบนี้ สำคัญที่สุด ก็คือต้องเป็นสัมมาทิฏฐิเสียก่อนจึงจะพูดจะบอกกันได้รู้เรื่อง แต่ที่คุณเป็นอยู่ก็คือ คุณกำลังยึดเอาว่า คำอุปมานี้คือคำตอบ ถ้าคุณจะบอกว่านิพพานคืออายตนะตามที่คนรู้จักกัน เดี๋ยวอีกหน่อย คนคงพูดด้วยความเข้าใจผิดว่า  อายตนะภายใน ๖ อายตนะภายนอก ๖ เป็นสิ่งเที่ยงแท้ เป็นบรมสุข เป็นเป้าหมายสูงสุด แล้วคุณจะว่าอย่างไร? หรือว่านี่ก็คือ จุดมุ่งหมายของคุณ........... บอกตามตรงว่าผมเอือมระอากับวิธีการอ่านพระบาลีของคุณเหลือเกิน และนี่เรากำลังพูดในเรื่องที่ลึกลงไปทุกทีๆ ซึ่งมันยากเกินกว่าที่คุณ จะเข้าใจได้เสียแล้ว .......... แม้ว่าคุณจะพยายามบอกว่าเข้าใจก็ตาม แต่เรื่องแบบนี้ คนที่เป็นมิจฉาทิฏฐิ มีแต่จะเข้าใจผิด ผมคงจะพยายามที่จะไม่พูดเรื่องนี้กับคุณอีก............. จะพยายาม อ้างจาก กระทู้ อายตนะนิพพาน มีแน่ๆ ..แต่มีแบบไหน? http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y4736606/Y4736606.html#25 ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 26 ก.ย. 49 05:20:22 ]

ความคิดเห็นที่ 33 จากคำอธิบาของคุณ goddance  ใน คห.31  ผมเห็นด้วย  เพียงแต่ผมมีข้อสงสัยนิดหนึ่งจะเรียนถามคุณ goddance  ดังนี้ 1. goddance  มีความหมายว่ากระไรครับ 2. คุณ goddance  คงเป็นคนละคนกับคุณ goddess  ใช่ไหมครับ ไม่มีอะไรหรอกครับ  ก็ถามเล่น ๆ  จะได้ "มีส่วนร่วม"  ในกระทู้กะเขาเหมือนกันน่ะ แหะ แหะ .. จากคุณ : สุธี - [ 26 ก.ย. 49 06:40:53 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คห.30 คุณmrwknok หลุมดำ มีมวลสารครับ มากซะด้วย ซึ่งยังต้องการพื้นที่(อวกาศ)อยู่ ส่วนเวลาภายในหลุมดำนั้น ไม่สามารถคำนวนได้จากภายนอก เนื่องจากเงื่อนไขตั้งต้นต่างกัน แต่เวลาภายนอก(เช่น นับเวลาเกิด)ยังคงมีอยู่ ซึ่งหมายความว่า หลุมดำยังเป็นสภาวะที่มีปฏิสัมพันธ์กับภายนอก ไม่น่าจะใช่นิพพานครับ เรื่อง"จิตเดิมแท้" ผมไม่ทราบ ยิ่งไม่อาจพิสูจน์ได้(ซึ่งผมไม่เชื่อเรื่องนี้โดยส่วนตัว) แต่ถ้าจะมีสิ่งนั้นอยู่ ก็ต้องไม่มีการเปลี่ยนแปลง การคงอยู่โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลง ต้องกำจัดกาล-อวกาศออกก่อน ดังนั้นแล้ว ถึงจะมี"จิตเดิมแท้"อยู่ สิ่งนั้นก็ไม่อาจมี"สถานที่"ได้ครับ "จิตเดิมแท้"ที่คุณเชื่อ เป็นแบบนั้นหรือไม่ครับ? จากคุณ : YF-01 - [ 26 ก.ย. 49 23:42:25 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คห.ที่ 10  คุณสุธี  ก็ติดไวยกรณ์จัดมุ่งเป้าเกาะตำราแจ ในขณะที่พระปฏิบัติที่ท่านรู้จักพระนิพพานแล้วไม่ติดสิ่งใดๆ และก็ไม่ติดตำรา สงสัยใจคอจะกอดตำราไปนิพพานหละกระมัง 555+ ......................... คห.ที่ 12-13 คุณ Ichitarou  โมทนาสาธุในธรรมทานที่คุณ  Ichitarou นำมาฝากด้วยครับ ......................... พระปฎิบัติต่อให้ท่านไม่ได้จำความรู้ทางปริยัติมาหมดพระไตรปิฎก แต่ถ้าฝึกเข้าถึงสภาวะนิพพานแล้วก็ประเสริฐเท่านั้นแหละครับ  สูงกว่าพรหมโลก สูงกว่าสวรรค์ สูงกว่าอบายมากโขเลย  โอกาสที่จะไปเห็นท่านที่ปฎิบัติแนวนี้ในภพ 3 หละยากครับ แต่ถ้านอกแนวก็ไปดูได้ในอเวจีมหานรกครับเนืองแน่น ไม่เหงาเลยครับ เหอะๆๆ ......................... คห.ที่ 18 คุณ hotchit  ที่ถามมาว่า v v #12  นรกมี สวรรค์มี พรหมโลก นิพพานมี พระพุทธเจ้าของเราทรงยืนยันจิตวิญญาณคือใจของคนของสัตว์นี้มีมาดั้งเดิม ตั้งแต่กาลไหนๆ ไม่มีต้นไม่มีปลาย จิตดวงที่ไม่ตายนี้แล ไม่เคยฉิบหาย ไม่เคยสูญ........ ------------------------------------------------- อย่างนี้ดวงจิตไม่ตรงกับข้อที่ว่า "มีเกิดต้องมีดับ" ของศาสนพุทธหรือครับ หรือเป็นข้อยกเว้น จากคุณ : hotchit ******************************************************************************* ขออนุญาติตอบนะครับ  จิตมีการเกิด-ดับ แต่ไม่ตายครับ พอจะเข้าใจไหมหละครับ เหมือนกับตอนที่เรากำลังอ่านธรรมะอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์นี่แหละครับ ในขณะที่จิตกำลังแปลความหมายในแต่ละตัวอักษรจิตก็เกิด-ดับสลับกันไปตลอดเวลา เช่น จิตอ่านคำว่า  ก. พอจิตอ่านต่อคำว่า ข. จิตดวงเดิมที่เสวยอารมณ์ว่า ก. ก็ดับไป จิตดวงใหม่ที่เข้าใจว่า ข. ก็ปรากฎขึ้นมาแทน แต่ถามว่าขณะที่อ่านข้อความอยู่นี้เราตายหรือยังหละครับ ?  ด้วยเหตุนี้จิตของพระอรหันต์เจ้าจึงเกิด-ดับอยู่ตลอดเวลา แต่ไม่ตาย ในขณะที่จิตของสัตว์โลกทั้งหลาย เกิด-ดับอยู่ตลอดเวลาเหมือนกัน แต่ชีพหรือชีวิตตายได้ ดังนี้แหละครับ ......................... คห.ที่ 32  คุณฤทธี  ผมขอตอบว่า อายตนะมีอยู่คือ อายตนะ 2 ในโลกุตตระ  ส่วนอายตนะ 6 หรืออายตนะ 12 มีอยู่ในสัตว์โลกที่เป็นกามภพครับ อายตนะนั้นมีอยู่คืออย่างไร ? ตอบ   มโนวิญญาณธาตุ ธัมมธาตุ คือ อายตนะที่มีอยู่ ***อายตนะ ๒ ในโลกุตตระ เป็นไฉน ?*** คือ มนายตนะ ธัมมายตนะ เหล่านี้เรียกว่า อายตนะ ๒ ในโลกุตตระ ***ธาตุ ๒ ในโลกุตตระ เป็นไฉน ? *** คือ มโนวิญญาณธาตุ ธัมมธาตุ เหล่านี้เรียกว่า ธาตุ ๒ ในโลกุตตระ ***เวทนา ๑ สัญญา ๑ เจตนา ๑ จิต ๑ ในโลกุตตระ เป็นไฉน ?*** คือ มโนวิญญาณธาตุ นี้เรียกว่า จิต ๑ ในโลกุตตระ ที่มา : http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=35&A=13973&Z=14102 สรุปก็คือ   นิพพาน ---->> เที่ยงแท้แน่นอนไม่เปลี่ยนแปร จิตหนึ่งที่ไปสู่โลกุตตระนิพพานก็คือ --->>  มโนวิญญาณธาตุ อายตนะ 2 ----->> เที่ยงแท้แน่นอนเพราะปล่อยวางได้ อายตนะ 6 หรือ 12 ----->> ไม่เที่ยงต้องปล่อยวางซะ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 49 01:40:15 จากคุณ : XLmen - [ 27 ก.ย. 49 01:36:19 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อย่าสรุปอย่างนี้ จิตหนึ่งที่ไปสู่โลกุตตระนิพพานก็คือ --->>  มโนวิญญาณธาตุ อายตนะ 2 ----->> เที่ยงแท้แน่นอนเพราะปล่อยวางได้ ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 27 ก.ย. 49 04:46:44 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ยังอุตส่าห์กัดอีกนะครับ  ส มุ น ส มี ไ ช ย บู ลย์ ที่ท่านอุตส่าห์พาดพิงถึงผมใน คห.35 ว่า คห.ที่ 10  คุณสุธี  ก็ติดไวยกรณ์จัดมุ่งเป้าเกาะตำราแจ ในขณะที่พระปฏิบัติที่ท่านรู้จักพระนิพพานแล้วไม่ติดสิ่งใดๆ และก็ไม่ติดตำรา สงสัยใจคอจะกอดตำราไปนิพพานหละกระมัง 555+ แล้ว  แก๊งธรรมกายเดือดเนื้อร้อนใจอะไรกับที่พยายามจะประกาศลวงโลกออกไปให้จงได้ว่า  ในพระไตรปิฎก "อ้างอิง" ชัดเจนว่า  "นิพพานเป็นอัตตา"  ทำไมกันเล่า นี่ไม่พยายามอิงตำราหรอกเหรอ  ใครกอดตำราไปนรก เอ๊ย ไปนิพพานกันแน่ขอรับท่าน  สมุนสมีไชยบูลย์ พวกท่านถนัดแต่ตัดต่อ  แบบเดียวกับสมุนสมีไชยบูลย์ตัวที่ใช้นิกเนมว่า  ดร.เบญจ์ นั่นแหละ  คือถนัดแต่ตัดต่อมานิด ๆ หน่อย ๆ ไม่เอามาให้หมด  ผมได้ลิงค์ไปแล้วก็ตามไปอ่านสิ เนื้อเรื่องช่วงนี้เป็นช่วงที่ ดร.เบญจ์ได้กล่าวหา พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต) ว่าท่านไปเอาคำอะไรไม่รู้มาพูด แล้วก็ท้าทำนองเย้ยหยันว่า  คำทุกคำที่ว่ามาจากพระไตรปิฎกต้อง "แปลกลับเป็นบาลีได้เสมอ" แล้ว นาวาเอกทองย้อย (ผู้เขียนหนังสือตอบโต้สมุนสมีไชยบูลย์)  ท่านก็กระทู้ถาม ดร.เบญจ์ในเนื้อตัวของหลักวิชชาธรรมกายที่สอน ๆ กันนั้น  จะแปลกลับเป็นบาลีได้หรือไม่  ก็แค่นั้น ไม่เกี่ยวกับเกาะติดตำราอะไรเลย   ที่ว่าต้องแปลไปมาเช่นนี้  เป็นเพราะ ดร.เบญจ์ (สมุนสมีไชยบูลย์)  ได้เปิดประเด็นกล่าวโทษ พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต) เอาก่อน  นาวาเอกทองย้อยท่านถึงใช้หลักเกณฑ์ที่ ดร.เบญจ์เปิดและพูดเอาไว้นี่แหละมาย้อนถามตัว คำด่าทอ  คำเสียดสีของคุณหัวหมอ XLmen  คงต้องสะท้อนกลับไปหาตัวของฝ่ายคุณเองแล้วหล่ะครับ   (จากเวบ http://members.thai.net/tron2/story/ben/ben-10.htm ) จากคุณ : สุธี - [ 27 ก.ย. 49 06:39:12 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ผลการค้นหา อายตนะ ที่ต่อ,เครื่องติดต่อ, แดนต่อความรู้, เครื่องรู้และสิ่งที่รู้ เช่น ตาเป็นเครื่องรู้รูปเป็นสิ่งที่รู้, หูเป็นเครื่องรู้ เสียง เป็นสิ่งที่รู้ เป็นต้น, จัดเป็น ๒ ประเภท คือ อายตนะภายใน ๖ อายตนะภายนอก๖ อายตนะภายนอก เครื่องต่อภายนอก, สิ่งที่ถูกรู้มี ๖ คือ ๑. รูป รูป ๒ สัททะเสียง ๓. คันธะ กลิ่น ๔. รส รส ๕. โผฏฐัพพะสิ่งต้องกาย ๖ ธัมมะ ธรรมารมณ์ คือ อารมณ์ที่เกิดกับใจหรือสิ่งที่ใจรู้;อารมณ์ ๖ ก็เรียก อายตนะภายใน เครื่องต่อภายใน,เครื่องรับรู้มี ๖ คือ ๑. จักขุ ตา ๒. โสต หู ๓. ฆานจมูก ๔. ชิวหา ลิ้น ๕. กาย กาย๖. มโน ใจ; อินทรีย์ ๖ ก็เรียก -------------------------------------- “ภิกษุทั้งหลาย  อายตนะนั้น(คือ          ) ไม่ใช่ดิน, น้ำ, ไฟ, ลม  ไม่ใช่อากาสานัญจายตนะ,  ไม่ใช่วิญญานัญจายตนะ,  ไม่ใช่อากิญจัญญายตนะ, เนวสัญญานาสัญญายตนะ,  ไม่ใช่โลกนี้  ไม่ใช่โลกอื่น,  ไม่ใช่ดวงจันทร์  ดวงอาทิตย์  ไม่ใช่การมา  การไป  ไม่ใช่การดำรงอยู่,  การจุติ  และอุบัติ  อายตนะนั้นหาที่ตั้งมิได้,  ไม่เป็นไป  ไม่มีอารมณ์  แต่อายตนะนั้นมีอยู่  นั่นแหละเป็นที่สุดแห่งทุกข์” จากคุณ : นะยะ - [ 27 ก.ย. 49 15:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 39                      พราหมณสูตร      [๒๔๒] ครั้งนั้นแล พราหมณ์ผู้ชำนาญในคัมภีร์โลกายตะ ๒ คน เข้า ไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ได้ปราศรัยกับพระผู้มีพระภาค ครั้นผ่านการ ปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันไปแล้ว นั่ง ณ ที่สมควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้ทูลถาม พระผู้มีพระภาคว่า    ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ปูรณกัสสปเป็นผู้รู้สิ่งทั้งปวง เห็นสิ่ง ทั้งปวง ปฏิญาณการรู้การเห็นอันไม่มีส่วนเหลือว่า เมื่อเราเดิน ยืน หลับ และ ตื่นอยู่ ญาณทัสสนะปรากฏติดต่อเนื่องกันไป ปูรณกัสสปนั้นกล่าวอย่างนี้ว่า เรา รู้เราเห็นโลกอันไม่มีที่สุด ด้วยญาณอันไม่มีที่สุด   ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ แม้นิครณฐนาฏบุตรก็เป็นผู้รู้สิ่งทั้งปวง เห็นสิ่งทั้งปวง ปฏิญาณการรู้การเห็นไม่มีส่วนเหลือว่า เมื่อเราเดิน ยืน หลับ และตื่นอยู่ ญาณทัสนะปรากฏติดต่อเนื่องกันไป นิครณฐนาฏบุตรนั้นกล่าวอย่างนี้ว่า เรารู้เราเห็นโลกอันไม่มีที่สุด ด้วยญาณอันไม่มีที่สุด . . . .  อีกประการหนึ่ง ภิกษุ เพราะล่วงอากาสานัญจายตนฌานโดยประการทั้งปวง บรรลุวิญญาณัญจายตนฌาน ฯลฯ เพราะล่วงวิญญาณัญจายตนฌานโดย ประการทั้งปวง บรรลุอากิญจัญญายตนฌาน ฯลฯ เพราะล่วงอากิญจัญญายตนะโดยประการทั้งปวง บรรลุเนวสัญญานาสัญญายตนฌาน ฯลฯ ภิกษุนี้เรียกว่าได้ถึงที่สุดโลกแล้ว และอยู่ในที่สุดโลกแห่งโลก แต่ชนเหล่าอื่นกล่าวภิกษุนั้นอย่างนี้ว่า ภิกษุนี้ยังนับเนื่องอยู่ในโลก ยังสลัดตนไม่พ้นไปจากโลก ดูกรพราหมณ์เป็นความจริง แม้เราก็กล่าวอย่างนี้ว่า แม้ภิกษุนี้ยังนับเนื่องอยู่ในโลก ยังสลัดตนไม่พ้นไปจากโลก ฯ      อีกประการหนึ่ง ภิกษุ เพราะล่วงเนวสัญญานาสัญญายตนฌานโดยประการทั้งปวง บรรลุสัญญาเวทยิตนิโรธ อาสวะของเธอสิ้นรอบแล้ว เพราะเห็นด้วยปัญญา ดูกรพราหมณ์ ภิกษุนี้เรียกว่า ได้ถึงที่สุดแห่งโลกแล้ว และอยู่ในที่สุดแห่งโลก ข้ามพ้นตัณหาเครื่องข้องในโลกได้แล้ว ฯ --------------------------------------------------------- บรรลุสัญญาเวทยิตนิโรธ อาสวะของเธอสิ้นรอบแล้ว เพราะ-----เห็นด้วยปัญญา------ --------------------------------------------------------- http://larndham.net/cgi-bin/tread.pl?start_book=23&start_byte=603090 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 49 15:43:53 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 49 15:26:45 จากคุณ : นะยะ - [ 27 ก.ย. 49 15:25:05 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อยากทราบความเห็นที่ว่า"พระพุทธเจ้า จึงกลับมาจุติใหม่ได้ในทุกๆ .... เพราะฉนั้น เราสามารถกล่าวได้ว่า นิพพานไม่มีจริง เพราะสุดท้าย พระพุทธเจ้าก็กลับมาใน วัฎสงสารอีกหลาย ๆ ครั้ง ของท่าน mrwknok  คห.3" หน่อยนะครับเพราะกระผมก็สงสัยมานานเหมือนกัน.. จากคุณ : myindee - [ 27 ก.ย. 49 15:55:14 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อะไรกันครับคุณสุธี  อย่าน้อยใจไปสิครับ ผมจะไปกัดคุณทำไมหละครับ ก็แค่หยอกกันเล่นแค่นั้นเองแหละครับ ใจคอจะเห็นคนหยอกเย้าเป็นศัตรูฝ่ายตรงข้ามซะตลอดเลยหรือครับ.....เรื่องคุณสุธีกับดร.เบญฯ จะไปไงมาไงผมจะไปรู้หรือ  เพราะคำถามที่คุณถามมาก็ถาม ดร.เบญฯซะด้วยสิไม่ได้ถามผม ๆ จะไปเดือดเนื้อร้อนใจแทนคนอื่นไปทำไมหละครับคุณสุธี เหอะๆๆ ที่ผมแซวก็แค่เห็นคุณสุธีเล่นถามยิบๆๆ ว่าทุกคำเทศน์จะต้องแปลเป็นพระบาลีทุกคำเลยนะ ถ้าแปลแล้วไม่มีในพระไตรปิฎกแสดงว่านอกพระไตรปิฎกจับสึกให้หมดดีไหมเนี่ย ? เออทำไปได้...มีหวังงานนี้พระสงฆ์อีกจำนวนมากคงต้องโดนคุณสุธีจับอาบัติกันหมดแน่เลยครับ 555+ พระพยอมเวลาเทศน์ ถ้าคุณสุธีนั่งฟังอยู่เกิดครั่นเนื้อครั่นตัวโหวกเหวกถามท่านว่าเดี๋ยวๆๆ พระคุณเจ้าไหนแปลมุขฮาธรรมะบันเทิงเป็นบาลีหน่อยซิ เหอะๆ ผมว่าคงจะสนุกดีพิลึกนะครับคุณสุธี 555+ ยิ่งถ้าเกิดไปฟังเทศน์ฟังธรรมที่สวนโมกข์ด้วยยิ่งแล้วใหญ่เลย ถ้าเกิดท่านพุทธทาสภิกขุท่านยังมีชีวิตอยู่ ท่านกำลังเทศน์เรื่อง "อตัมมยตา"  แปลว่า กูไม่เอากับมรึงแล้ว สมมุติว่าคุณสุธีก็นั่งฟังเทศน์อยู่เช่นกันบางทีก็น่าจะต้องเกิดอาการเดิมด้วยหรือป่าวหละครับ แบบว่าคาใจหนะทนไม่ไหวเพราะอาการใฝ่รู้ใฝ่ศึกษาพระบาลีจัดกำลังมาแรงมาก...ยังงัยซะก็ต้องขอยกมือถามท่านพุทธทาสดูหละหวา (อันนี้เดาว่าคุณสุธีน่าจะยกมือถามนะครับ ส่วนตัวจริงจะถามหรือป่าวอันนี้ก็ไม่ทราบเหมือนกันนะครับ แค่คิดเดาๆ เล่นๆ หนะครับ อย่าซีเรียสครับ เหอะๆๆ ) ---->>"หลวงพ่อครับ ช่วยแปลภาษาไทย คำว่า  "กูไม่เอากับมรึงแล้ว" เป็นภาษาบาลีทีสิครับ อ้อไม่ทราบคำว่า "อตัมมยตา"  คำนี้มาจากพระบาลีเล่มไหน ? ตอนไหน? บรรทัดไหนหรือครับหลวงพ่อ ?? เหอะๆๆ  สุดยอดจริงๆ เล้ยยย....คุณสุธีนี่ทำให้ผมอารมณ์ดีเรื่อยเลยสิน่า 555+ จากคุณ : XLmen - [ 27 ก.ย. 49 18:36:52 ]

ความคิดเห็นที่ 42 555 คุณหัวหมอนี่ตลกดีครับ  วิธีการแยกแยะของคุณนี่แน่ไปเลย  ผมพอจะเข้าใจล่ะว่าทำไม  สมีไชยบูลย์ถึงพอจะมีคนเชื่อเอาบ้าง และก็ไม่แปลกใจทำไมวิธีแบบนี้ที่ท่านสมีทำได้ลูกศิษย์จะทำบ้างไม่ได้ ถ้าคุณไม่ตะแบงอย่างหน้าหนา ๆ หรือโง่จริง ๆ ก็คงเป็นเพราะคุณไม่ได้อ่านเนื้อหาในนั้นโดยรวม หรือไม่ก็แยกแยะอะไรไม่เป็นถนัดแต่มั่วดำน้ำด้นไปเรื่อย ๆ อาศัยกวน ๆ ไปได้เรื่อย ๆ หรือไม่ก็รู้ความจริงแต่  "ผิดไม่เป็น"   ตามสไตล์  "ทิฐิมานะอยู่เหนือหิริโอตตัปปะ"  ตามถนัด  คงเป็นวิชาประจำสำนักที่หัวแถวกระทำอยู่ไม่วาย  ลูกศิษย์ก็เลยเอามาใช้บ้าง ขนาด  พระไตรปิฎกบอกไว้ชัดว่า  นิพพานเป็นอนัตตา  ยังบอกเลยว่าไม่มี  หาไม่พบ [ ก็คงหาไม่พบหรอก  ก็เล่นหาใน พระไตรฯ ฉบับสัทธรรมปฏิรูป (เขียนโดย สมีไชยบูลย์และแก๊ง)  นี่มันก็ไม่มีสิ ] เฮ้อ  ... จากคุณ : สุธี - [ 28 ก.ย. 49 06:36:08 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ถ้าท่านเข้าถึงได้ในสิ่งใดสิ่งหนึ่งสิ่งนั้นก็เป็นเพียงสังขาร ซึ่งทำให้ท่านต้องทำกรรมต่อไป กรรมนั้นก็ให้ผลสนองตอบต่อไป... -โลหิตสูตร จากคุณ : Unus - [ 28 ก.ย. 49 11:59:55 ]

ความคิดเห็นที่ 44 นั่นหนะสิรู้ก็รู้ไม่จริงก็ยังตะแบงอย่างหน้าหนา ๆ หรือโง่จริง ๆ อยู่นั่นแหละเพราะถ้ารู้จริงในเนื้อหาวิชชาเขาแล้วก็คงไม่พูดอะไรออกมาโง่ๆ แบบนี้หรอกครับ ไม่ไหว ๆ สงสัยผมคงต้องใช้ธรรมะบทนี้เข้ามาเตือนใจตนเองซะแล้ว ****"อตัมมยตา"  แปลว่า กูไม่เอากับมรึงแล้ว***** หรือจะใช้ธรรมบทนี้เตือนใจตัวเองดีหวา ------->>อเสวนา จ พาลานํ ไม่คบคนพาล <<-------- ------->>ปณฺฑิตานญฺจเสวนา คบบัณฑิต <<--------- ธรรมดาคนพาลสันดานหยาบย่อมกล่าววาจาชั่วหยาบ แม้จะมีผู้กล่าววาจาด้วยดีก็มักจะโกรธเคือง ขึ้นชื่อว่าคนชั่วหยาบแล้วสัทธรรมย่อมไม่สถิตย์อยู่ในตัวบุคคลผู้มีวาจาเลวทรามเป็นแน่แท้... บัณฑิตทั้งหลายพึงห่างไกลจากคนใจทราม วาจาทราม และปัญญาทราม เพื่อความเป็นศิริมงคลแก่ตนดังนี้เทอญ จากคุณ : XLmen - [ 30 ก.ย. 49 00:10:06 ]

ความคิดเห็นที่ 45 แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 49 07:05:53 จากคุณ : dcm - [ 30 ก.ย. 49 07:05:11 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เข้ามาอ่านค่ะ เป็นชาววัดพระธรรมกายค่ะ แต่ไม่ฟันธง ว่านิพพานเป็นอัตตา หรืออนัตตา เพราะนั่งสมาธิ ยังไม่ค่อยเป็นสมาธิเลยค่ะ เลยได้ความรู้เยอะแยะเลย จากคุณ : เสาร์สนุก - [ 3 ต.ค. 49 18:30:31 ]