ความคิดเห็นที่ 1 ****    เหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นแก่หลวงพ่อ    **** หลังจากที่ตัดสินใจทำวิชาปราบมารแล้ว หลวงพ่อตั้งเวรทำวิชาปราบมาร โดยตั้งเวรทำวิชา ๖ เวรๆ ละ ๔ ชั่วโมง รวมความว่า ทำวิชาปราบมารตลอด ๒๔ ชั่วโมงทีเดียว บัดนี้เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ซึ่งข้าพเจ้าจะนำมาตอบคำถามต่อไป นั่นคือมารเขาเข้าทรงมาสู้หลวงพ่อถึงวัด ต้องสู้กันทางวิชา ดังเรื่องราวที่จะเล่าให้ทราบต่อไปนี้ แม่ชีถนอม อาสไวย์ ท่านเล่าให้ข้าพเจ้าฟัง เป็นเหตุการณ์ตั้งแต่ปีใดก็จำไม่ได้ ? วันนั้นหลวงพ่อขึ้นศาลาการเปรียญเพื่อเทศน์ตามปกติของหลวงพ่อ หลวงพ่อนั่งอยู่บนธรรมาสน์เพื่อจะเทศน์ ปรากฏว่ามีคนจีนคณะหนึ่งเดินทางมาพบหลวงพ่อ เขาเข้าทรงมาแล้ว คนหัวหน้าใส่หมวกเจ๊ก เขาเข้ามาหาหลวงพ่อ ถามหลวงพ่อว่า จะให้เขานั่งตรงไหน ? หลวงพ่อตอบว่าเลือกเอา เพียงเท่านั้นเอง หัวหน้าของเขาขึ้นนั่งบนธรรมาสน์เคียงหลวงพ่อทันที หลวงพ่อกระซิบกับไวยาวัจกรว่า ให้ไปตามพวกเราในโรงงานทำวิชาของเรามาให้หมด วันนี้มารเขาขนกำลังมาสู้กับเรา (โยมประยูร สุนทรา เป็นไวยาวัจกร) คณะทำวิชามาถึงศาลาแล้ว เห็นเหตุการณ์แล้วว่ามารเขาขนกำลังมาสู้หลวงพ่อ จึงทำวิชาสู้กันทันที แต่พวกเราไม่ได้นั่งสมาธิ เพียงแต่ยืนเดินวิชา ทำให้วิชาไม่ละเอียดเพียงพอ กล่าวถึงคนสำคัญท่านหนึ่ง คือแม่ชีถนอม อาสไวย์ ท่านเล่าให้ข้าพเจ้าฟังว่า พอฉันเห็นคนที่เป็นหัวหน้านั่งประจันหน้ากับหลวงพ่อ ฉันก็จำรูปร่างของเขาได้ ฉันรีบนั่งหลับตาเข้าสมาธิทำวิชาทันใด ละลายและระเบิดสถานเดียว เข้านิพพานได้แล้วไม่ฟังเสียงอะไรอีกแล้ว ข้าละลายเจ้าสถานเดียว เวลาผ่านไปครู่หนึ่ง ตัวหัวหน้าที่นั่งบนธรรมาสน์ชี้มือมาที่แม่ชีถนอม อาสไวย์ แล้วพูดว่า "ทั้งหมดนี้ มีจริงอยู่คนเดียว คือแม่ชีคนนี้" เขากล่าวจบลง เขาก็พาพรรคพวกเขากลับไป แล้วกล่าวทิ้งท้ายว่าวันหลังจะมาสู้ใหม่ เมื่อพวกมารเขากลับไปแล้ว หลวงพ่อพูดกับคณะทำวิชาว่า วันนี้วิชาไม่ละเอียด เพราะพวกเราลืมตาทำวิชา ไม่นั่งหลับตา ไม่รู้ที่เป็นที่ตายหรืออย่างไร ? เดินวิชาอย่างนั้นเป็นการประมาทรู้ไหม ? มารมันเอาวัดของเราไปทิ้งทะเลก็ได้ ดีแต่ว่าหนอมช่วยไว้ได้ ถ้าไม่ได้หนอม วันนี้เราไม่รู้ว่าจะเกิดเหตุร้ายอะไรขึ้น แล้วก็กล่าวต่อไปว่า "หนอม...เอ็งน่ะคุ้มข้าวสุกวัดแล้ว" นี่คือคำกล่าวของหลวง-พ่อ (หลวงพ่อเรียกแม่ชีถนอม อาสไวย์ ย่อๆ ว่า "หนอม" ท่านไม่เรียกว่าถนอม) เหตุการณ์ครั้งนี้เราได้ความรู้สำคัญ คือหลวงพ่อท่านบอกว่า มารมันมีอานุภาพถึงกับเอาวัดไปทิ้งทะเลได้ คือมารมันทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น อย่างพวกเราที่เป็นมนุษย์ มารเขาทำให้เราแก่-เจ็บ-ตาย ก็ได้ ทำให้แตกแยกกันก็ได้ เช่น เกาหลี เวียดนาม เยอรมัน มารเขาก็ทำให้เป็น ๒ ประเทศได้ นิกายของสงฆ์มารเขาก็ทำให้เป็น ๒ นิกายได้ สรุปแล้วมารทำได้ทั้งนั้น /////////////////////////////////////////////////////////////////////// จากคุณ : สมถะ - [ 8 ต.ค. 49 16:52:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คราวนี้ก็มาถึงขั้นตอนตอบปัญหา ท่านถามข้าพเจ้าว่า ทำไมหลวงพ่อไม่ทำตำราปราบมารไว้ ? เรายังคุยกันถึงเรื่องนั้นยังไม่ได้ ต้องรอให้ความรู้ของเราเป็นไปตามลำดับเสียก่อน อย่าข้ามขั้นตอนประการแรกเราต้องทราบก่อนว่า สมัยที่หลวงพ่อมีชีวิตอยู่ หลวงพ่อเผยแพร่วิชาธรรมกายได้กี่หลักสูตร ? คือตำราเล่มใดบ้าง ? ก. สมัยหลวงพ่อมีชีวิตอยู่เผยแพร่ได้เพียง ๒ หลักสูตร ดังนี้ (๑.) วิชาธรรมกายเบื้องต้นชื่อ "ทางมรรคผล" คือเล่ม ๑๘ กาย ปกเป็นภาพ ๑๘ กาย เล่มนี้ทางวัดปากน้ำแจกเป็นธรรมทานมานานแล้ว (๒.) วิชาธรรมกายหลักสูตรระดับกลางชื่อ "คู่มือสมภาร" พิมพ์ถวายสมเด็จพระสังฆราชวัดบวรนิเวศ ตั้งแต่ปี ๒๔๙๒ พิมพ์ในนามคุณฉลวย สัมบัติสุข มีความรู้รวมแล้ว ๑๕ บท หากรวมภาคผู้เลี้ยงด้วยจะมี ๓๐ บท ข. หลักสูตรระดับยากเผยแพร่เมื่อหลวงพ่อมรณภาพแล้ว มี ๒ หลักสูตร ดังนี้ (๑.) วิชาธรรมกายหลักสูตรระดับยากชื่อ "วิชชามรรคผลพิสดารภาค ๑" ทางวัดปากน้ำพิมพ์เมื่อปี ๒๕๑๗ มีความรู้ ๔๖ บทเรียน ตามประวัติกล่าวว่าพระมหาจัน (เปรียญ ๕ ประโยค) จดบันทึกไว้แต่ปี พ.ศ. ๒๔๘๑ จดไว้ตั้งแต่ครั้งนั้น แต่ยังไม่ได้เผยแพร่ (๒.) วิชาธรรมกายระดับยากมากชื่อ "วิชชามรรคผลพิสดาร ๒" ทางวัดปากน้ำพิมพ์เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๙ โดยท่านเจ้าคุณภาวนา- โกศลเถร (อาจารย์วีระ คณุตฺตโม อาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนา) เป็นผู้จดรวบรวมความรู้ไว้ เราต้องทราบว่า หลวงพ่อมรณภาพเมื่อปี ๒๕๐๒ แต่ตำราวิชชามรรคผลพิสดารภาค ๑ พิมพ์เมื่อปี ๒๕๑๗ และวิชชามรรคผลพิสดารภาค ๒ พิมพ์เมื่อปี ๒๕๑๙ แปลว่าหลวงพ่อมรณภาพไปแล้วจึงพิมพ์ตำราได้ /////////////////////////////////////////////////////////// พระราชพรหมเถร (วีระ คณุตฺตโม) รองเจ้าอาวาสและพระอาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนาธุระ วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ จากคุณ : สมถะ - [ 8 ต.ค. 49 16:54:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ****    ทำไมหลวงพ่อจึงไม่ทำตำราวิชาปราบมารไว้ ?   **** นี่คือคำถามที่ท่านอยากให้ข้าพเจ้าตอบ เราทราบแล้วว่า สมัยที่หลวงพ่อมีชีวิตอยู่ เผยแพร่วิชาธรรม- กายได้ ๒ หลักสูตรเท่านั้น คือวิชาธรรมกายเบื้องต้นได้แก่ เล่มทางมรรคผลคือเล่มปกมีภาพ ๑๘ กาย และวิชาธรรมกายระดับกลาง ได้แก่เล่มคู่มือสมภาร ปกเป็นภาพพระพุทธรูปมีรัศมี เขียนบรรยายใต้พระพุทธรูปมีรัศมีว่า "นี่คือธรรมกาย" เราทราบแล้วว่า เมื่อหลวงพ่อมรณภาพไปแล้ว ความรู้วิชาธรรมกายระดับยากและระดับยากมาก ทางวัดปากน้ำพิมพ์อีก ๒ หลักสูตร คือวิชชามรรคผลพิสดาร ๑ และวิชชามรรคผลพิสดาร ๒ ตำราสำคัญสุดยอดไม่ได้ทำไว้ นั่นคือ "วิชาปราบมาร" เหตุใดหลวงพ่อไม่ทำตำราไว้ ? นี่คือคำถามที่ท่านอยากให้ข้าพเจ้าตอบ เนื่องจากเกิดความเสียหายมากมาย เพราะนักปราชญ์รุ่นหลังไม่มีโอกาสได้เรียนรู้โดยเหตุที่ไม่มีตำรา ความรู้หรือวิชาปราบมารนั้น เป็นความรู้พิเศษ เป็นความรู้ของพระพุทธเจ้าภาคปราบ ไม่ใช่ความรู้ของพระพุทธเจ้าภาคโปรด เราต้องเข้าใจให้ถูกต้องว่า พระพุทธเจ้าภาคปราบกับภาคโปรดนั้นมีความรู้ต่างกัน สร้างบารมีมาไม่เหมือนกัน พระพุทธเจ้าภาคปราบนั้นหายากแสนเข็ญทีเดียว แต่พระพุทธเจ้าภาคโปรดมีมาก พระพุทธเจ้าภาคโปรดนั้น ทรงมีความรู้ทางสอนศาสนา แต่พระพุทธเจ้าภาคปราบทรงมีความรู้ในทางรบทัพจับศึก หรือเรียกว่าวิชารบ หรือเรียกว่าความรู้พิชัยสงคราม ตามความรู้ของวิชาธรรมกายท่านเรียกว่า วิชาอาสวักขยญาณ หรือวิชาอาสวักขยญาณใหญ่ หลวงพ่อท่านสอนวิชารบให้แก่ผู้เป็นวิชาธรรมกายชั้นสูง โดยเฉพาะหัวหน้าเวรและพลรบที่ทำวิชาปราบมาร ท่านเหล่านั้นจะเข้าใจเนื้อหาของวิชาเป็นอันดี ครั้นมาถึงขั้นตอนที่หลวงพ่อมรณภาพแล้ว ศิษย์ผู้คงแก่เรียนเหล่านั้นต่างก็ออกไปจากวัดปากน้ำ คือต่างคนต่างไป ไปอยู่กับลูกบ้าง ไปประกอบอาชีพใหม่บ้าง เพราะขาดผู้นำทัพแล้ว ไม่มีใครสามารถที่จะควบคุมได้ เขาเหล่านั้นก็ไปกันคนละทางสองทาง หากหลวงพ่อท่านมีชีวิตอยู่ ท่านให้ความอุปการะทุกอย่าง เริ่มตั้งแต่จัดที่อยู่อาศัย อาหารการกิน ยารักษาโรค ให้การศึกษาเล่าเรียนวิชาธรรมกาย ท่านผู้อื่นไม่มีใครสามารถอย่างหลวงพ่อ ท่านเหล่านั้นก็ต้องไป แต่บางท่านยังถือเพศนักบวชอยู่คือบวชเป็นแม่ชี แต่ไม่มีใครเขียนตำราเลย เพราะการเขียนตำราทำยาก จากคุณ : สมถะ - [ 8 ต.ค. 49 16:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ****    กล่าวถึงวิชารบเบื้องต้น    **** ข้าพเจ้าเคยอ่านหนังสือชื่อ "ยุทธวิธีและยุทธศาสตร์ของการสะสางธาตุธรรมชั้นสูง" ซึ่งท่านเจ้าคุณภาวนาโกศลเถร (อาจารย์วีระ คณุตฺตโม) เป็นผู้จัดพิมพ์ บอกว่าเป็นความรู้ที่คุณฉลวย สมบัติสุข ถ่ายทอดไว้ กล่าวถึงการส่งวิชาของมารว่ามารเขาส่งวิชามาอย่างไร ? มารเขาส่งวิชาปกครองมีกี่ขั้นตอน ? มารปกครองพวกเรานั้น มารเขาทำวิชาอย่างไร ? และตำรายังได้อธิบายถึงวิธีแก้วิชาของมารว่ามีวิธีแก้อย่างไร ? ข้าพเจ้าเห็นว่าเป็นตำราสำคัญ แต่ว่าตำราปราบมารไม่มีแค่นี้ เหตุใดไม่ทำตำราไว้ ? ควรทำไว้ให้ครบหลักสูตรเพื่อผู้มีบารมีธรรมรุ่นหลังจะได้มีตำราศึกษาค้นคว้า การไม่มีตำราสำคัญเป็นความเสียหายมาก เพราะส่งผลให้โพธิสัตว์ยุคปัจจุบันไม่มีตำราศึกษาเล่าเรียน ความรู้อย่างนั้นไปหาที่ใดในโลกไม่มีอีกแล้ว ? มีแต่หลวงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่มีความรู้เช่นนี้ เหตุใดหลวงพ่อไม่ทำตำราไว้ ? นี่คือคำถาม ข้าพเจ้าจะตอบให้ทราบดังนี้ /////////////////////////////////////////////////////////// ภาพวัดปากน้ำ จากคุณ : สมถะ - [ 8 ต.ค. 49 16:58:22 ]

ความคิดเห็นที่ 5 >>> ขึ้นชื่อว่าความรู้วิชาธรรมกาย มารเขาหวงและปกป้องและหวงแหนสุดชีวิตทีเดียว เพราะอะไรหรือ ? ตอบว่า วิชาธรรมกายเป็นสื่อให้ไปรู้เห็นได้ทั้งนั้น การยอมให้มีการเปิดเผยวิชาธรรม-กาย ก็เท่ากับยอมให้ภาคขาวไปรู้กำพืดของภาคมาร มารเขาจึงไม่ยอม ไม่ยอมให้เราไปรู้เห็นกำลังของเขา ไปรู้เห็นวิชาของเขา ไปรู้วิชาปกครองของเขา ไปรู้วิธีหากินของเขา >>>  เปรียบแล้วมารก็เหมือนเสือหรือสิงโต มนุษย์คือพวกเรานี้ ก็เหมือนฝูงกวางป่า เก้งป่า ม้าลาย พอได้เวลาเสือสิงโตก็มาล่าไปกิน มนุษย์เป็นอาหารของเขา เขามาระเบิดดวงบารมีไปหมด แม้แต่พระพุทธเจ้าในนิพพาน มารยังไปยึดอำนาจปกครอง มารยังไประเบิดเอาดวงบารมีไป มารยังเข้าบังคับลงโทษนานาประการ ดังที่ข้าพเจ้าได้รายงานไปแล้วในหนังสือปราบมารภาคต่างๆ >>> กล่าวถึงตำราปราบมาร มารไม่ยอมให้หลวงพ่อเผยแพร่ หมายถึงว่าเป็นการแย่งอำนาจปกครองของเขาทีเดียว เวลาที่หลวงพ่อจะคิดเผยแพร่ จะปรากฏว่ามีอุปสรรคนานาประการ เสร็จปัญหานี้ขึ้นปัญหาโน้น เป็นเช่นนี้เรื่อยไป ในที่สุดหลวงพ่อก็พิมพ์ตำราออกมาไม่ได้ จงดูตัวอย่างวิชาธรรม-กายระดับยาก คือวิชชามรรคผลพิสดาร ๑ เราจะพบว่า พระมหาจันจดบันทึกไว้ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๔๘๑ แต่วัดปากน้ำพิมพ์ได้ในปี พ.ศ. ๒๕๑๗ หลวงพ่อของเรามรณภาพเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๐๒ แปลว่าหลวงพ่อของเราตายไปนานแล้ว แต่ตำราเพิ่งพิมพ์ได้ และวิชาธรรมกายหลักสูตรยากมากคือวิชชามรรคผลพิสดาร ๒ ทางวัดปากน้ำเพิ่งพิมพ์ได้ในปี พ.ศ. ๒๕๑๙ เป็นต้น นี่คือหลักฐานที่นำมาอ้างอิงคำตอบ ตำราธรรมดายังเป็นถึงปานนี้ แล้วตำราปราบมารจะขนาดไหน ? นี่คือข้อคิดที่ทุกท่านต้องตีให้แตก แต่ว่าเหตุผลอันแท้จริงคืออะไร ? นี่คือประเด็นที่ท่านอยากให้ข้าพเจ้ากล่าว >>> ในวันที่พวกคนจีนเข้าทรงมาสู้กับหลวงพ่อ ตามที่ข้าพเจ้านำมาเล่าไว้แล้วนั้น เป็นข้อมูลสำคัญ หากมารไม่ชอบใจขึ้นมา มันเอาวัดปากน้ำไปทิ้งทะเลได้ หลวงพ่อก็บอกแก่เราแล้วว่า มารมีอานุภาพปานนั้นทีเดียว แล้วหลวงพ่อมีพระเณรอยู่ในวัดถึง ๑,๐๐๐ รูป หากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น หลวงพ่อจะเอาพระเณรจำนวนมหาศาลเหล่านี้ไปพักพิงที่ไหน ? นี่คือความคิดของหลวงพ่อ ท่านต้องคิดอย่างนี้ ดังนั้น หลวงพ่อจะทำอะไรก็ทำเท่าที่ทำได้ ทำแต่สิ่งที่มารเขาไม่ขัดขวาง ซึ่งเป็นวิธีที่ดีที่สุด ท่านกล่าวแย้งว่า ก็เมื่อกลัวมารแล้วจะมาตั้งเวรทำวิชาปราบมารทำไม ? นั่นเป็นการรบกับมารเขาแล้ว จริงอยู่เราทำวิชาปราบมาร เป็นการรบกับมารแล้ว แต่การรบยังไม่ถึงขั้นยึดอำนาจปกครองได้ เพียงแต่เป็นการรบแบบป้องกันตัวเท่านั้น เพราะความรู้การรบในสมัยนั้น ยังไม่ถึงขั้นดุเดือดเลือดพล่าน >>> สรุปแล้ว กว่าข้าพเจ้าจะตอบคำถามว่า เหตุใดหลวงพ่อไม่ทำตำราปราบมารไว้ ? ข้าพเจ้าต้องบรรยายข้อมูลหลายอย่าง ดังที่เราอ่านผ่านมานั้น คราวนี้มาถึงคำถามที่ท่านสมาชิกหลายท่านถามข้าพเจ้า จะให้ข้าพเจ้าตอบ คำถามมีว่า เหตุใดหลวงพ่อใช้เวลาตัดสินใจยาวนานถึง ๘ ปี ว่าจะลงมือทำวิชาปราบมารหรือไม่ ? /////////////////////////////////////////////////////////////////////// จากคุณ : สมถะ - [ 8 ต.ค. 49 17:00:24 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ****  เหตุใดหลวงพ่อจึงใช้เวลาใคร่ครวญถึง ๘ ปี ว่าจะทำวิชาปราบมารหรือไม่ ?  **** ครั้งนั้น ข้าพเจ้ายังเป็นข้าราชการครูหนุ่มๆ ยังไม่รู้เรื่องอะไรกับเขา ยังไม่เป็นวิชา แม้จะเรียนวิชาธรรมกายแล้ว แต่ยังไม่ได้ความอะไร ? ผู้เล่าให้ข้าพเจ้าทราบเรื่องราวการปราบมารของหลวงพ่อคือหลวงปู่ชั้ว โอภาโส พระสงฆ์ผู้เคร่งวินัย เป็นพระมาจากจังหวัดสุพรรณบุรี เป็นคนบ้านเดียวกับหลวงพ่อ เป็นญาติของหลวงพ่อ มีอายุมากกว่าหลวงพ่อ ท่านมาเรียนวิชาธรรมกายกับหลวงพ่อ โดยจำพรรษาอยู่ที่วัดปากน้ำ หลวงปู่เล่าให้ข้าพเจ้าฟังว่า หลวงพ่อคิดจะทำวิชาปราบมารนั้น ใช้เวลาตัดสินใจอยู่ ๘ ปี ว่าจะทำวิชาปราบมารดีหรือไม่ทำดี ? ใช้เวลาคิดอยู่ ๘ ปี แต่พอตกลงใจว่าจะทำแล้ว มารเขาก็มาต่อรองทันที มารเขามีกายดำ เขามาหาหลวงพ่อ มาต่อรองว่า หลวง-พ่อไม่ทำวิชาปราบมารได้ไหม ? ถ้า หลวงพ่อรับคำว่าไม่ทำ ! มารเขาอาสาว่าจะให้คนสำคัญของแผ่นดินมาปฏิบัติรับใช้ที่กุฏิ ๗ วัน หลวงปู่ถามหลวงพ่อว่าแล้วหลวงพ่อให้คำตอบแก่มารไปอย่างไร ? หลวงพ่อตอบว่าไม่ได้ให้คำตอบอะไร ? แล้วยังพูดกับหลวงปู่ว่าเราจะทำเหมือนหนูเห็นข้าวสารได้อย่างไร ? นี่คือเรื่องราวก่อนที่หลวงพ่อจะทำวิชาปราบมาร ซึ่งข้าพเจ้าจำได้ จากคุณ : สมถะ - [ 8 ต.ค. 49 17:01:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ****  คราวนี้ก็มาถึงประเด็นที่ข้าพเจ้าจะตอบว่า เหตุใดหลวงพ่อใช้เวลาคิดนานถึง ๘ ปีว่าจะทำวิชาปราบมารดีหรือไม่ทำดี ? **** การที่หลวงพ่อต้องครุ่นคิด เพราะเมื่อหลวงพ่อเข้านิพพานไปแล้ว ธาตุธรรมผู้ใหญ่ในนิพพานบอกแก่หลวงพ่อว่าที่ให้หลวงพ่อมาเกิดคราวนี้ ก็เพื่อให้มาทำวิชาปราบมาร ไม่ใช่ให้มาเป็นใหญ่เป็นโตอะไรเนื้อหาสาระของเรื่องก็คือนิพพานท่านใช้ให้มาปราบมาร หลวงพ่อ รับทราบ แล้วหลวงพ่อก็คิดมาก คิดมาก คือคิดอะไร ? วิชาปราบมารหลวงพ่อเข้าถึงแล้วเห็นแล้วเข้าใจแล้ว แต่ว่าการเดินวิชารบกับมารนั้น ไม่ง่าย ! ต้องประกอบด้วยปัจจัยหลายอย่าง ถ้าจะรบกับมารต้องมีพลรบคือมีคนเป็นวิชาธรรมกายชั้นสูงจำนวนหนึ่ง เหมือนการรบในโลก หากไม่มีกองทัพ แล้วเราจะเอาอะไรไปรบ ต้องมีงบประมาณสนับสนุนกองทัพ มีอาวุธยุทโธปกรณ์ มีความรู้ทันสมัยเพื่อใช้ในการรบ มีผู้อำนวยการรบ มีแม่ทัพ มีเสนาธิการ นี่คือการรบในโลกที่เราทราบ แม้การรบในธาตุในธรรมก็ต้องมีอย่างนั้น หากไม่อย่างนั้นก็รบไม่ได้ นี่คือความต้องการของหลวงพ่อ หลวงพ่อมีพลรบแล้วหรือยัง ? พลรบจะได้จากไหน ? เขาเป็นวิชาแค่ไหน ? เขามีที่อยู่ที่อาศัยหรือไม่ ? มีที่กินที่ใช้แล้วหรือยัง ? มียารักษาโรคให้เขาบ้างไหม ? ใครเป็นแม่ทัพ ? ใครเป็นผู้อำนวยการทางวิชา ? หลวงพ่อคิดแล้ว หลวงพ่อก็ตอบแก่ตัวเองไม่ได้ แม้แต่รัฐบาลเองมีกฎหมายบังคับให้ประชาชนมาเป็นทหาร ยังเอางานไม่ได้ เราเป็นนักบวชซึ่งไม่มีอะไรในมือเลย แล้วจะทำวิชาปราบมารได้อย่างไร ? นี่คือประเด็นแรก ประเด็นสำคัญต่อมา งานปราบมารที่จะมีขึ้น ใครจะแพ้ใครจะชนะ ? เราต้องเรียนก่อน รบแพ้แล้วผลที่ตามมาคืออะไร ? หากเราชนะก็ไม่มีปัญหาอะไร ? ความรู้ที่จะใช้ในการปราบมารนั้น ไม่ใช่ความรู้ที่ใครจะรู้ได้ง่าย เรามีผู้รู้ระดับเสนาธิการแล้วหรือยัง ? หลวงพ่อท่านคิดไม่ตก ธาตุธรรมท่านก็เตือนทุกวัน ว่าทำวิชาปราบมารได้แล้ว การสั่งการนั้นทำง่าย แต่ผู้ปฏิบัติพร้อมที่จะทำงานแล้วหรือยัง ? ข้าพเจ้าพบมาแล้วมีประสบการณ์มาแล้วเป็นอันดี ไม่มีอะไรง่ายเลย มารมันจะยอมให้เรามีความพร้อมตามที่เราต้องการนั้น ย่อมเป็นไปไม่ได้ หากเรามีความต้องการอะไร ? แล้วเรามีได้ตามต้องการนั้น ป่านนี้เราชนะมารไปแล้ว ไม่ต้องเป็นผู้แพ้อย่างทุกวันนี้แน่นอน เราจะมีอะไรตามต้องการไม่ได้เด็ดขาด เพราะอะไรหรือ ? เพราะมารมันระเบิดออกไปหมด เราจะไม่ได้อะไรทั้งนั้น เราจะขาดเหลือทุกอย่าง จะเปรียบเทียบกับรัฐบาลไม่ได้ รัฐบาลจะเอาอะไรก็ได้ดังใจทุกอย่าง อยากได้อะไรก็ออกกฎหมายบังคับเอาได้ทั้งนั้น แต่งานปราบมารนั้น เราจะขาดเหลือทุกอย่าง เพราะมารมันระเบิดไปหมด เราอยากได้คน เราก็ไม่ได้ เราอยากได้เงินเพียง ๑๐๐ บาท รับรองว่าไม่ได้แน่นอน ข้าพเจ้าพบเหตุการณ์อย่างนี้มาแล้ว ระหว่างที่เราทำวิชาปราบมาร จะมีเรื่องร้าวฉานมากระทบใจทุกวัน ความไม่ราบรื่นในชีวิตเกิดมีให้เราได้เห็นทุกวัน เหมือนคนมีกรรม ข้าพเจ้าได้พบเห็นมาแล้ว ที่เป็นเช่นนี้เพราะมารเขาบันดาลให้เป็นไป เพื่อให้เราแพ้เขา นั่นเอง สารพัดยากเข็ญที่เราจะได้พบในชีวิตของการปราบมาร ข้าพเจ้าปราบมารแล้ว ๑๘ ปี รู้รสชาติเป็นอันดี กลับมาดูเรื่องของหลวงพ่อ ข้าพเจ้าพูดได้ทันทีทันใดว่า ข้าพเจ้าเห็นใจหลวงพ่อ หลวงพ่อทำวิชาปราบมาร ข้าพเจ้ามีอะไร ? ข้าพเจ้ายอมยกให้ทั้งหมด จะเอาอะไรขอให้บอกคำเดียว หากข้าพเจ้ามีสิ่งนั้นๆ ข้าพเจ้าจะไม่ปฏิเสธเลย เหตุใดข้าพเจ้าจึงกล่าวอย่างนี้ ? นี่คือประเด็นที่ท่านอยากทราบ การที่เรายอมให้ทุกอย่าง เป็นเพราะเราพบกับความยากในการปราบมารมาแล้ว ว่ามันยากยิ่งกว่าอะไร !?! เราลิ้มรสชาติมาแล้ว ใครทำ ได้ ? เขาผู้นั้นควรได้ทุกอย่างบรรดามีในโลกนี้ ข้าพเจ้าไม่หวงเลย ยกให้ด้วยความยินดี ส่วนเราเองนั้นไม่ขอรับอะไร ? เพราะเหตุว่าเราไม่สามารถที่จะทำงานยากๆ อย่างนั้น ใครทำได้ ? เขาผู้นั้นควรได้สมบัติทุกอย่างบรรดามีในโลกนี้ นี่คือความเห็นของข้าพเจ้า เหตุผลที่ข้าพเจ้ากล่าวเช่นนี้เป็นเพราะข้าพเจ้ามีประสบการณ์มาแล้ว ข้าพเจ้าสงสารหลวงพ่อ ข้าพเจ้าเห็นใจความยากที่หลวงพ่อได้รับ ในสากลโลกในสากลธรรมมียากอยู่อย่างเดียวคือปราบมาร /////////////////////////////////////////////////////////////////////// จากคุณ : สมถะ - [ 8 ต.ค. 49 17:04:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ****  เมื่อหลวงพ่อตัดสินใจปราบมารแล้ว หลวงพ่อขอร้องอะไรแก่พวกเราบ้าง ?  **** เหตุใดหลวงพ่อจึงกล่าวเช่นนั้น ? เรื่องปราบมารของหลวงพ่อนั้น เท่าที่ข้าพเจ้าติดตามมาตลอด จึงทราบว่า พอหลวงพ่อตัดสินใจจะปราบมารแล้ว ท่านก็บอกแก่ศิษย์ทั่วไปว่า ใครจะช่วยทางใดได้ ? ก็ขอให้ช่วยเถิด งานนี้เป็นงานสำคัญ หากหลวงพ่อชนะแล้ว ก็ชนะกันทั้งหมด แม้คนที่ไม่ช่วยเลยก็ชนะด้วย แม้แต่คนที่เป็นศัตรูของท่านก็ชนะด้วย แม้แต่คนที่ไม่ชอบหลวงพ่อเลยก็ชนะด้วย แม้แต่คนที่อยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไรเลยก็ชนะด้วย นี่คือเนื้อความที่ข้าพเจ้าพอจำได้ เหตุใดหลวงพ่อจึงกล่าวเช่นนี้ ? เพราะว่างานปราบมารเป็นงานใหญ่ของธรรมภาคขาวทั้งปวง หากปราบมารคราวนี้ชนะ ทำให้ภาคขาวทั้งปวงชนะทั้งหมด เป็นเอกราชทั้งหมด ไม่เป็นเบี้ยล่างแก่มารอีกต่อไป เหตุผลที่หลวงพ่อบอกให้ช่วยท่าน ก็เพื่อให้กองทัพปราบมารของหลวงพ่อมีกำลัง งานปราบมารจึงจะดำเนินไปได้ หากขาดกำลังไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกิน ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค ของใช้ที่จำเป็นแก่การครองชีพ หากขาดแคลนสิ่งเหล่านี้ งานปราบมารก็ดำเนินไปไม่ได้ จึงว่าต้องมีกำลังจึงจะทำงานได้ เพราะมารเขาจะต้องทำทุกอย่างให้เราขาดกำลัง เพื่อเราจะได้แพ้เขาในที่สุด เมื่อหลวงพ่อบอกบุญมายังพวกเราแล้ว เพื่อให้เราช่วยท่าน เพราะท่านทำงานใหญ่ทำงานสำคัญ คืองานปราบมาร ใครที่ไปช่วยหลวงพ่อไม่ว่าจะด้วยทางใด ? เป็นบุญใหญ่เป็นบารมีใหญ่ของเขาผู้นั้น เป็นโชคดีของเขาผู้นั้นที่เกิดมาในชาตินี้ มีวาสนาบารมีได้ร่วมบารมีใหญ่บารมีสำคัญกับหลวงพ่อ ท่านใดมีเงิน ? ก็ไปจองเลี้ยงพระเณร เพราะหลวงพ่อมีพระ เณร อุบาสก อุบาสิกา จำนวนมาก พร้อมด้วยคณะทำวิชาปราบมารก็มีอยู่ในจำนวนเหล่านั้นด้วย ใครมีเงิน ? ก็ช่วยทางการเงิน ใครมีสิ่งของจำเป็นแก่การดำเนินชีวิต ? ก็บริจาคสิ่งของ ใครมีปัญญา ? ก็ช่วยทางปัญญา ใครมีความรู้ ? ก็ไปช่วยกันทำวิชา ใครถนัดทางใด ? ก็ไปช่วยทางนั้น งานปราบมารของหลวงพ่อดำเนินไปแล้ว เป็นเวลาไม่ต่ำกว่า ๓๐ ปี แล้วหลวงพ่อของเราก็มามรณภาพในปี พ.ศ. ๒๕๐๒ งานปราบมารจึงมาหยุดลงในปีนั้น จากคุณ : สมถะ - [ 8 ต.ค. 49 17:05:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ****    เหตุผลที่งานหยุดชะงัก    **** เนื่องจากไม่มีผู้อำนวยการทางวิชา ไม่มีคนคุมวิชา จะต้องมีผู้รู้มีผู้กำกับ จะทำวิชากันแบบตามอำเภอใจไม่ได้ หลวงพ่อท่านเป็นแม่ทัพใหญ่ เมื่อขาดแม่ทัพแล้ว กองทัพก็ระส่ำระสาย ข้าพเจ้ากล่าวแล้วว่า เมื่อไม่มีหลวงพ่อแล้ว กำลังพลรบก็ต่างคนต่างไป ไปประกอบอาชีพใหม่บ้าง ไปอยู่กับลูกหลานบ้าง ไปอยู่บ้านส่วนตัวบ้าง เพราะต้องรับผิดชอบตัวเองแล้ว หากอยู่กับหลวงพ่อ เราทำวิชาได้ ไม่ต้องกังวลเรื่องอื่นใด ? เพราะหลวงพ่อท่านเลี้ยงทั้งหมด หากเปรียบเทียบกับโครงการอวกาศของฝรั่งในโลกของเรา เท่าที่เราติดตามดูข่าว เราจะพบว่า เมื่อหยุดเลิกโครงการ คนงานทั้งปวงก็ต่างคนต่างไป เขาไปหาอาชีพใหม่ บางคนไปเป็นนักร้อง บางคนไปประกอบธุรกิจ ครั้นโครงการอวกาศจะเริ่มใหม่ เรียกคนงานเหล่านั้นให้กลับมาทำงานใหม่ โดยเราจะจ่ายค่าจ้างตามเดิม คนงานทั้งปวงเขาปฏิเสธทันที เหตุผลที่คนงานปฏิเสธคืออะไร ? นี่คือประเด็นสำคัญ เขาให้เหตุผลว่าเขาทำงานดังเดิมไม่ได้แล้ว เนื่องจากความชำนาญถดถอยลงแล้ว เนื่องจากไม่ได้สืบเนื่องงานมานาน การจะฟื้นงานเก่ามาทำใหม่ ฝีมือไม่เฉียบคมเหมือนเดิม นี่คือเหตุผลของเขา น่าฟังที่สุด แต่ในงานของความรู้วิชาธรรมกาย หากเราขาดการอนุโลมปฏิโลมวิชาเพียง ๓ วันเท่านั้น เราต้องไปตั้งต้นเรียนใหม่ทั้งหมด เพราะรอยใจวิชาเดิมของเรากิเลสมันเข้ามาลบเลือนหมดแล้ว ทำวิชาให้เพี้ยน ทำวิชาให้เลือนลาง ทำวิชาให้คาบลูกคาบดอก กว่าวิชาของเราจะใช้การได้ ต้องปรับปรุงแก้ไขกันนาน นี่คือประสบการณ์ของข้าพเจ้า ตลอดชีวิตที่เราทำวิชาปราบมาร เราต้องรักษาอารมณ์ตลอดวัน ตัดงานสังคมทั้งหมด เราไม่มีพวกพ้อง เราขาดสังคม หากเราไปงานสังคม ทำให้อารมณ์เราฟุ้ง ส่งผลให้วิชาของเราไม่เดินหน้า มันยากอย่างนี้ ข้าพเจ้าจึงบอกว่าเราทำวิชาปราบมารเหมือนคนมีกรรม ไปไหนไม่ได้ ทำอะไรเหมือนคนอื่นไม่ได้ ต้องรักษาอารมณ์ ต้องบ่มอารมณ์ตลอดชีวิตทีเดียว ได้เวลาต้องทำวิชาอย่างทันใด จะนอนหลับสบายไม่ได้ แม้ตาจะหลับ แต่ใจต้องทำงานทางวิชาทันที /////////////////////////////////////////////////////////////////////// ภาพถ่ายครูสอนธรรมกายที่หลวงพ่อวัดปากน้ำแต่งตั้ง เมื่อปี 2497 ภาพบน  แถวยืน  (จากซ้ายมือ) คุณยายเชื้อ , แม่ชีเธียร  ธีรสวัสดิ์ , แม่ชีชัช , คุณนายเพี้ยน , คุณละไม , คุณสมทรง  สุดสาคร , คุณครูตรีธา  เนียมขำ , คุณนวรัตน์  หิรัญรักษ์ , คุณยายมณี แถวนั่ง  (จากซ้ายมือ) แม่ชีทองสุข  สำแดงปั้น , แม่ชีถนอม  อาสไวย์ , คุณยายไข่  ชัยพานิช , คุณแม่ท้วม  หุตานุกรม , คุณนายเลี๊ยบ  สิกาญจนานันท์ (วงศ์ซุ่นใช้) , คุณแม่ส้มจีน  ปุรารักษ์ , คุณยายปุก  มุ้ยประเสริฐ แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 49 07:27:05 แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 49 17:13:33 จากคุณ : สมถะ - [ 8 ต.ค. 49 17:07:28 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ****  ทำอย่างไรวิชาธรรมกายทุกหลักสูตร ที่หลวงพ่อทำไว้จึงจะไม่ดับสูญ ?  **** นี่คือปัญหาใหญ่ นี่คือปัญหาสำคัญ นี่คือปัญหาท้าทาย นี่คือปัญหาที่เราพบแล้วเห็นแล้ว ทำไมพวกเราไม่คิดแก้ ? พวกเราไม่แก้แล้วใครจะแก้ ? พวกเราไม่ทำแล้วใครจะทำ ? พวกเราไม่คิดแล้วใครจะคิด ? พวกเราไม่อ่านแล้วใครจะอ่าน ? พวกเราไม่ได้แล้วใครจะได้ ? นี่คือข้อคิด ! ตำรามีแล้วก็จริง แต่อ่านแล้วไม่รู้เรื่อง ดังนั้น มีตำราหรือไม่มีตำราก็มีค่าเท่ากัน อ่านตำราแล้วไม่รู้เรื่อง เราทำไม่ได้ เราเดินวิชาไม่ถูก แล้วจะมีประโยชน์อันใด ? ทั้งที่เราก็รู้ว่าตำรานี้มีคุณค่าสูง แต่เกินปัญญาของเราที่เราจะเรียนรู้ นี่คือลู่ทางที่วิชาธรรมกายจะดับสูญ ถ้าวิชาธรรมกายมีเหตุต้องสูญลงไป อะไรจะเกิดแก่โลกมนุษย์ ? นี่คือคำถามสำคัญ ทุกวันนี้ เราเห็นทางวัดต่างๆ เก็บรักษาพระไตรปิฎกไว้ในสถานที่มั่นคง สร้างสถานที่เก็บเป็นอันดี นั่นคือประโยชน์น้อย เพราะหนังสือจะเก่าเพราะเก็บ จะให้เกิดประโยชน์จริงต้องรณรงค์ให้มีการอ่าน ต้องโฆษณาให้มีการอ่าน ต้องบังคับให้มีการอ่าน ต้องจัดให้มีการสอบ จัดให้มีการให้รางวัลแก่ผู้เรียนรู้ ประชาชนทุกหมู่เหล่าต้องเรียนรู้ ทำอย่างนี้พระไตรปิฎกจึงจะเกิดคุณค่า เอาไปเก็บใส่กุญแจอย่างนั้น ไม่เกิดประโยชน์เลย ต้องมีคนมาอ่าน ต้องมีคนมาเปิดดู จึงจะมีคุณ ให้ฉีกขาดไปเพราะการอ่าน ดีกว่าเก็บไว้จนเก่าแต่หาคนอ่านไม่ได้ กลับมาดูวิชาธรรมกายของเราบ้าง ตำรามีอยู่แล้วเพราะหลวงพ่อทำไว้แล้ว ปัญหาอยู่ที่ว่าอ่านไม่รู้เรื่อง จะแก้ปัญหานี้อย่างไร ? ปัญหานี้ข้าพเจ้าแก้ไขให้แล้ว ข้าพเจ้านำวิชาธรรมกายทุกหลักสูตรมาเขียนขยายความให้ครบแล้ว ต่อไปนี้อ่านทุกบทรู้เรื่องแล้วและเดินวิชาได้แล้ว วิชาธรรมกายไม่ยากแล้ว ตำราวิชาธรรมกายทุกหลักสูตรในฉบับที่ขยายความแล้วมีครบถ้วน ต้อนรับผู้มีบารมีธรรมทุกเวลา จากคุณ : สมถะ - [ 8 ต.ค. 49 17:11:51 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นเรื่องแปลกใหม่ สำหรับผมไม่เคยทราบมาก่อนเลย  อยากอ่านศึกษาในรายละเอียด ผมพอจะค้นหาแหล่งข้อมูลอ่านเพิ่มเติมได้ที่ไหนครับคุณสมถะ ขอบคุณครับ จากคุณ : ลิงเล - [ 8 ต.ค. 49 17:53:44 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มีคำตอบเดียวครับคือเป็นเรื่องอจินไตยครับ จากคุณ : navaka - [ 8 ต.ค. 49 18:00:44 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณnavaka ครับ ลองเสริช.ค้นศัพย์ในพระไตรปิฏกดูนะครับว่าเรื่องอย่างไร คือเรื่องอจินไตย http://www.84000.org/ จากคุณ : ทิคัมพร (sueki) - [ 8 ต.ค. 49 23:46:44 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จัดเป็นความรู้ภาคละเอียดที่อจินไตยจริงๆ แหละครับ บางทีอาจจะต้องฟังหูไว้หูก่อนแหละครับ...ตราบใดที่ยังไม่ได้ไปรู้เองเห็นเองก็ถือซะว่ารู้ไว้ใช่ว่า ดีกว่าใส่บ่าแบกหามครับ มีครั้งนึงที่หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านเคยเทศน์ไว้ว่า หากเราต้องการจะรู้ว่าจิตของสัตว์โลกตนใดเป็นกุศลหรืออกุศล ดีหรือชั่วอย่างไร? ก็ให้ใช้ทิพยจักขุญาณดูเข้าไปในกายของคนๆ นั้นแล้วดูซิว่าจิตหรือใจของคนนั้นเป็นอย่างไร ? การจะดูลูกศิษย์ หรือครูอาจารย์ หรือแม้แต่พระสงฆ์ที่เราจะใส่บาตรก็ดีหลวงพ่อฤาษีท่านสอนว่าก่อนจะใส่บาตรต้องเลือกใส่บาตรกับเนื้อนาบุญที่จิตภายในดีจริงๆ เพราะถ้าเผลอไปใส่บาตรกับเนื้อนาเลวหรือคนที่จิตภายในไม่ดีเสียแล้วแทนที่จะได้บุญกลับจะได้บาปแทนเพราะอะไร? ก็เพราะเราไปส่งเสริมให้อลัชชีหรือคนเลวมีกินเพื่อทำลายพระศาสนาหนะสิ...(เล่าตามที่เคยฟังเทศน์มาหนะครับ) ดังนั้นการฝึกให้จิตมีสภาพเป็นทิพย์จึงเป็นสิ่งที่มีประโยชน์อย่างมากอย่างน้อยๆ เราก็สามารถนำไปใช้ดูจิตของคนที่เราคิดว่าเขาจะเป็นอาจารย์เรา...ดูซิว่าท่านมีจิตดีเพียงใด อาจารย์เราท่านเป็นคนจริงหรือปลอม ? เก่งจริงหรือไม่ ? ท่านดีจริงหรือไม่ ? ท่านดีเกินกว่าเราหรือไม่ ? ท่านพูดเรื่องจริงหรือไม่ ? คำตอบทั้งหมดเหล่านี้เราจะตอบตัวเองได้หมดแหละครับถ้าเราสามารถเข้าถึงธรรมของจริงได้จริงครับ...เพราะธรรมของพระพุทธองค์เป็นปัจจัตตังรู้ได้เฉพาะตนครับ จากคุณ : XLmen - [ 9 ต.ค. 49 00:19:25 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เรียนคุญสมถะ กับ คุณผ่านเข้ามาพบครับ     คงต้องรบกวนท่านทั้งสองอีกครั้งช่วยตอบข้อสงสัยหน่อยครับ     ก่อนอื่นต้องขอบคุณท่านทั้งสองก่อนที่กรุณานำเรื่องวิชาธรรมกายมาเล่าอย่างเปิดอกไม่ปิดบัง เพื่อเป็นกรณีศึกษาของคนรุ่นหลังต่อไปครับ ......................................................................... ขอถามแบบตรงๆเช่นกันครับ จากกระทู้อื่นๆที่ผ่านมา มารมีฤทธิมากดังนี้ """"เป็นต้นเหตุก่อเรื่องต่างๆ ให้เกิด โลภ โกรธ หลง """ เป็นต้นเหตุเรื่องร้ายทั้งมวลในวัฎฎะ ภัยธรรมชาติ สงคราม ความชั่วทั้งมวล """ พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันไม่มีฤทธิพอที่จะ ปราบมารได้ """ มารมาที่วัดหลวงพ่อสด มีฤทธิขนาดเอาขนเอาวัดทั้งวัดไปทิ้งทะเลได้ ....ทำไมมารต้องมาแบบเข้าทรงครับ................ เท่าที่เจอมา แค่ระดับไม่ถึงเทวบุตรมาร คือไม่ถึงระดับมารที่เป็นเทวดา  ฤทธิก็มากพอแสดงตัว แสดงตน เป็นตัวได้ พูดออกเสียงเองได้ ทำลายข้าวของที่เป็นวัตถุหยาบได้ ทำร้ายคน ฆ่าคนได้...ด้วยตนเอง ไม่จำเป็นต้องพูดต้องทำผ่าน กายมนุษย์เลย........     สามารถมายืนต่อหน้าเป็นตัว พูดคุยได้ คนธรรมดาที่ไม่มีวิชาอะไรก็เห็นได้     ที่มาแบบเข้าทรงนี้เห็นแต่ผีกิ๊กก๊อกทั้งนั้น เพราะการแสดงตนแบบเข้าทรงนี่เป็นการเสียเกียติผีอย่างยิ่ง ผู้ทรงฤทธิทรงพลังเขาไม่ทำกัน......................... """""""""ได้อ่านที่คุณสมถะนำมาเล่าข้างต้นแล้วรู้สึกสงสัยครับ ว่าการแสดงตนด้วนการเข้าทรงของมารที่มีฤทธินี้ ไม่สมเหตุสมผลตามความเห็นของผมนะครับ             รบกวนเรื่องแรกก่อนครับ เรื่องที่สอง ..คือเรื่องปัญหาการครองชีพของศิษย์วัดปากน้ำทำไมจึงขัดกันเรื่องที่หลวงพ่อสดท่านกล่าวใว้ว่า วิชาธรรมกายช่วยได้ รักษาโรคได้ ช่วยให้ศิษย์รวยได้ ทำไมการพยายามจะจัดตั้งกลุ่มเพื่อรบกับมารจึงแก้ใขปัญหาการครองชีพให้เขาไม่ได้ ทำให้เขามีพอกินพอใช้เพื่อมีเวลามาทำวิชาไม่ได้ รบกวนทั้งสองท่านด้วยครับ  ขอบคุณครับ จากคุณ : ทิคัมพร (sueki) - [ 9 ต.ค. 49 00:28:04 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เรียนคุณทิคัมพร เมื่อได้อ่านคำถามแล้วเกิดความสับสนอยู่พอสมควรว่า ใครเป็นผู้กล่าวเอาไว้ คุณสมถะกล่าว หรือเป็นประสบการณ์ของคุณทิคัมพรเอง เช่น เรื่องที่ว่า " เท่าที่เจอมา แค่ระดับไม่ถึงเทวบุตรมาร คือไม่ถึงระดับมารที่เป็นเทวดา  ฤทธิก็มากพอแสดงตัว แสดงตนเป็นตัวได้ พูดออกเสียงเองได้ ทำลายข้าวของที่เป็นวัตถุหยาบได้ ทำร้ายคน ฆ่าคนได้...ด้วยตนเอง ไม่จำเป็นต้องพูดต้องทำผ่าน กายมนุษย์เลย........ " หรือ " สามารถมายืนต่อหน้าเป็นตัว พูดคุยได้ คนธรรมดาที่ไม่มีวิชาอะไรก็เห็นได้ ที่มาแบบเข้าทรงนี้เห็นแต่ผีกิ๊กก๊อกทั้งนั้น เพราะการแสดงตนแบบเข้าทรงนี่เป็นการเสียเกียรติผีอย่างยิ่ง ผู้ทรงฤทธิทรงพลังเขาไม่ทำกัน..... " รบกวนขอความชัดเจนอีกนิดว่า เป็นคำกล่าวของคุณสมถะ หรือเป็นข้อมูลที่คุณทิคัมพรได้ยินได้ฟัง หรือได้อ่าน หรือได้ศึกษามาจากแหล่งใด หรือเป็นประสบการณ์ที่คุณทิคัมพรได้พบมาโดยส่วนตัว เหตุที่ต้องเรียนถามเรื่องนี้ก็เพราะ ข้อมูลดังกล่าวมีความคลาดเคลื่อนอยู่พอสมควร จากคุณ : ผ่านเข้ามาพบ - [ 9 ต.ค. 49 04:18:33 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เป็นความเห็นของคุณทิคัมพร (sueki) ครับ  เชิญคุณผ่านเข้ามาพบ อธิบายก็แล้วกันนะครับ  กระทู้นี้ตั้งขึ้นมาเพื่อชาวธรรมกายทุกท่านที่มักมีคำถามมาว่า  ทำไมหลวงพ่อวัดปากน้ำไม่เขียนตำราปราบมาร  คำตอบที่เขียนได้จากท่านผู้รู้จริงทางวิชชาจึงนำมาให้พิจารณากันนะครับ จากคุณ : สมถะ - [ 9 ต.ค. 49 07:11:58 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตามความคิดของผมนะครับ เรื่องพิเศษ เรื่องสำคัญ มันก็ไม่สมควรนำมาเปิดเผยในที่สาธารณะ มิฉะนั้นอาจเกิดโทษมากกว่าประโยชน์ เช่น ผู้ที่ไม่เข้าใจ ยังไม่เข้าถึงธรรม หรือ ถึงธรรมแต่ยังไม่ละเอียดมากพอ ก็จะกล่าวตู่วิชชาธรรมกาย หลวงพ่อท่านได้ อันจะนำมาซึ่งบาปต่อผู้ที่กล่าวตู่นั้น แม้แต่ทางโลก ก็ต้องเลือกสอนวิชาความรู้ให้เหมาะแก่ความรู้ ความพร้อมของผู้รับ ถ้าจะเขียนตำราที่ลึกซึ้ง ยังต้องเลือกที่จะเขียนเลยครับ ตัวอย่างเช่น แพทย์ที่ได้รางวัลโนเบลสาขาการแพทย์ปีที่แล้ว พบว่า โรคกระเพาะอาหารไม่ได้เกิดจากการมีกรดมากอย่างเดียว แต่เกิดจากติดเชื้อในกระเพาะอาหาร ซึ่งพบมาสิบกว่าปีก่อน แต่ความเข้าใจ ความรู้ของคนสมัยนั้นรับไม่ได้แน่นอน แพทย์ท่านนี้เลยยังไม่เผยแพร่ความรู้นี้ในทันที เพราะเกรงว่าจะถูกกล่าวโทษ ดูถูกได้นะครับ จากคุณ : Tong108 - [ 9 ต.ค. 49 09:32:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เรียนคุณผ่านเข้ามาพบครับ     ประโยคที่ถามในกระทู้15 ไม่ได้เอาจากตำราหรือหนังสือใดๆครับ  มาจากผมคนเดียว สรุปคำถามให้สั้นอีกทีคือ 1.คุณสมถะเล่าว่า  มารมาบุกที่วัด โดยเข้าทรงคนจีนมาที่วัด.............. """"  มารมีฤทธิมาก ขนาดสามารถยกวัตถุหยาบ( วัดทั้งวัด ) ไปทิ้งทะเลได้ ......... 2..ผมถามว่า......... ..ทำไมเวลามาติดต่อ ต้องใช้วิธีกิ๊กก๊อก เข้าทรงอาศัยกายหยาบมาติดต่อ..... ฤทธิขนาดนี้ถ้าใช่มารตัวจริง สามารถสร้างรูปกายติดต่อได้ด้วยตัวเองไม่ต้องเข้าทรง..................................... ................................................................... คำถามข้อสอง ผมถามสับสนหรือเปล่าครับ ถ้าไม่ชัดเจนจะเขียนเพิ่มเติมใหม่ครับ   ขอบคุณครับ แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 49 13:27:04 แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 49 12:06:37 จากคุณ : ทิคัมพร (sueki) - [ 9 ต.ค. 49 12:04:07 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เรื่องของมารที่คุณ ทิคัมพร สงสัยนั้น โดยความเห็นส่วนตัวของผมแล้วคิดว่า ถ้ามารเขาแน่จริงๆ เขาต้องสามารถเข้าไปดลจิตดลใจของสัตว์โลกได้หมดทุกประเภทแหละครับ และการที่เขาสามารถเข้าดลจิตดลใจด้วยอำนาจของกิเลสนี่แหละทำให้สัตว์โลกทั้งหลายทำร้ายกัน ฆ่ากัน ช่วงชิงของรักของกันและกัน ประพฤติผิดในกามกัน โกหกกันหลอกลวงกันก็มาจากอำนาจของกิเลสมารทั้งนั้นแหละครับ ขึ้นชื่อว่ามารแล้วเขาไม่จำเป็นจะต้องเข้าสิงใครคนใดคนหนึ่งเพื่อมาลุยหรอกครับ เพราะจริงๆ แล้วเขาสามารถดลจิตดลใจสัตว์โลกได้หมดทุกคนแหละครับขึ้นอยู่กับว่าจะสามารถดลใจได้มากหรือน้อยก็เท่านั้นแหละครับ...ถ้ามารเขาสามารถดลใจให้สัตว์โลกกำหนัดยินดีในกรรมชั่วได้มากสงคราม โรค และภัยพิบัติก็เกิดขึ้นมากเป็นธรรมดาครับ ดังนั้นถ้าสัตว์โลกตนใดกำลังใจอ่อนยอมทำตามอำนาจของกิเลสตัณหาโดยง่ายสัตว์โลกตนนั้นย่อมชื่อว่าตกอยู่ในบ่วงของมารครับ  ผู้ที่จะหลุดพ้นจากบ่วงของมารได้มีเพียงพระอรหันต์เจ้าท่านเท่านั้นแหละครับ สรุปก็คือ  ถ้าบุคคลใดยังติดอยู่ในบ่วงของมารเสียแล้ว (ไม่ใช่พระอรหันต์) เราจะกล่าวว่าเขาผู้นั้นปราบมารได้จริงอยู่อีกหรือครับ ในเมื่อมารในตัวยังปราบไม่ได้แล้วมารนอกตัวจะไปปราบกันได้อยู่หรือ ? ธาตุธรรมมี 3 ฝ่ายคอยประมูลฤทธิ์กันอยู่เสมอ ถ้าลำบากยากจนถามว่าใครคอยประมูลฤทธิ์ให้ทุกยากลำบากหรือเจ็บป่วยหละครับ ? ถ้าบุคคลใดร่ำรวย มีความสุข มีทรัพย์สมบัติมากเราจะกล่าวว่ามารเขาดลบันดาลได้หรือ ในเมื่อธาตุธรรมของเขามีหน้าที่ตัดรอนให้ทุกข์ยากลำบาก ไม่ใช่เพื่อให้สัตว์โลกมีความสุข ? แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 49 13:03:50 จากคุณ : XLmen - [ 9 ต.ค. 49 12:52:27 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าบุคคลใดร่ำรวย มีความสุข มีทรัพย์สมบัติมากเราจะกล่าวว่ามารเขาดลบันดาลได้หรือ ในเมื่อธาตุธรรมของเขามีหน้าที่ตัดรอนให้ทุกข์ยากลำบาก ไม่ใช่เพื่อให้สัตว์โลกมีความสุข ? ******************************************** มารสามารถทำให้ร่ำรวยได้ครับ  ฟุ้งเฟ้อ คิดอยู่ในสุขแบบ  กามสมบัติได้ครับ  ได้เสพกาม  หลงอยู่ในยศฐา บรรดาศักดิ์  ความอยากใหญ่เหนือผู้อื่น ความอยากในการสร้างอาณาจักร  หลงติดในวัตถุ  บำรุงบำเรอ ตาหูจมูกลิ้นกายใจ  ก็เรียกว่าอยู่ในอำนาจของมารได้ครับ เมื่อติดในกิเลส ลุ่มหลงมัวเมา ในสุขแบบ โลกีย์แล้ว  แค่นี้ก็บรรลุวัตถุประสงค์ของมารแล้วครับ เพราะผลเหล่านั้น จะส่งผลให้ ติดคุกของมาร ก็คือ ภพสามนั่นเองครับ ดังนั้น ใครก็ตามที่ชักชวนให้คน กลับมาเกิดอีกทุกชาติ  ก็คือ คนที่ชวนกันมาติดคุก  ติดในภพชาติ นั่นคืออำนาจของมารครับ ถ้าไปสืบกันจริงๆ  หลวงพ่อสด ท่านไม่ได้แต่งตำราเลย แต่ลูกศิษย์เป็นฝ่ายรวบรวมคำสอน ไว้เผยแพร่ ตำรามรรคผลพิสดาร ทั้งสองเล่ม เพ่งมาจัดทำในปี 2517-2519 ตำราคู่มือสมภาร ทำโดยคณะศิษย์ ทำเพื่อถวายสมเด็จพระสังฆราสในยุคนั้น และมีรวมคำสอน 63 กัณฑ์เทศน์ ที่ลูกศิษย์รวบรวมไว้ ส่วนเทปก็อัดเสียงหลวงพ่อสดไว้สอนเฉพาะภายในวัด ในวัดพระธรรมกาย ไม่มีการใช้ตำราใดๆอ้างอิงในการสอน  แต่คิดวิธีสอนแบบตัวเอง ดังนั้นคำที่บอกว่าต้องการเผยแพร่วิชชาธรรมกาย ไปทั่วโลกจึงเป็นเรื่องห่างไกลความจริง ดูได้จากคนที่เล่นพันทิบ เข้าวัดหลายสิบปี  ก็ยังเข้าถึงกายธรรมไม่เป็น แต่ใช้เงินซื้อพระธรรมกายแทน แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 49 14:48:17 จากคุณ : xcvbnm - [ 9 ต.ค. 49 14:36:34 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขออภัยเุถอะนะ ไม่ใช่ลูกศิษย์วิชาธรรมกาย แ่ต่ได้อ่านทั้งหมดก็ขอแสดงความเห็นไว้บ้าง กระทู้นี้กำลังจะดูถูกพระพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ กระนั้นหรือ? กำลังจะบอกว่า พระพุทธองค์ตรัสเป็นสอง ไม่ใช่สัจธรรม กระนั้นหรือ? จากคุณ : บานทะโรค - [ 9 ต.ค. 49 23:48:44 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ***พระพุทธองค์ตรัสไว้ชัดเจนครับว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว*** ถ้าผิดจากนี้ก็ถือว่าเป็นอสัทธรรมแล้วนะครับ ทำดีต้องได้ดี ไม่ใช่ทำดีได้ชั่ว หรือทำชั่วได้ดีแบบนั้นแน่ครับ เพราะถ้าหากจะกล่าวว่าคนที่ร่ำรวย มีชื่อเสียง เกิดมาในตระกูลที่ดี มีผิวพรรณวรรณะที่ดีว่าเกิดจากมารบันดาน (อกุศลกรรมส่งผล) เสียแล้ว ก็เท่ากับเป็นการเชื่อว่าทำชั่วได้ดีอย่างนั้นหรือครับ ผมว่าจะดูแปลกๆ เกินไปนะครับแนวคิดแบบนี้ ในพระไตรปิฎกพระพุทธองค์ทรงระบุชัดเจนครับว่าคนที่เกิดมามีฐานะดีเนื่องจากในอดีตชาติเคยประกอบทานบารมีมามาก ผลที่เขาได้รับก็ย่อมต้องเป็นผลของบุญกุศลที่มาจากภาคพระ(กุศลาธัมมา) สิครับ จะกล่าวว่าเกิดจากมาร (อกุศลาธัมมา)ได้อย่างไรกันครับ เพราะถ้าเราจะคิดไปว่าคนจะรวยได้นั้นไม่จำเป็นต้องให้ทานมาก่อนต่อไปอนาคตก็ย่อมจะมั่งมีรวยได้แล้วก็เท่ากับเป็นความคิดที่แตกต่างจากพุทธวจนะมากอยู่นะครับ พระโพธิสัตว์นั้นหรือแม้แต่ปกติสาวกก็ต้องสร้างทานบารมีมามากจนกว่าบารมีจะเต็มส่วนนะครับ  และทานบารมีนี้จะต้องสละให้หมดทุกอย่างนะครับ ให้โดยไม่หวังผลนั่นแหละจึงจะถือเป็นทานบารมี โดยไม่จำกัดว่าจะต้องให้เฉพาะธรรมทานเพียงอย่างเดียวหรอกนะครับ  เพราะถ้าบุคคลใดให้แต่ทานบารมีแต่ยังมีจิตตระหนี่ปราศจากเมตตาไม่ให้ทานเพื่ออนุเคราะห์โลกเสียแล้วแบบนี้ยังจะจัดว่าทานบารมียังสมบูรณ์ได้อยู่อีกหรือครับ ? ที่สำคัญก็คือ ทานคือยอดทั้งแต่ปฐมยันจบถึงพระนิพพานเลยทีเดียว "สละ" คำเดียวไปได้ไกลถึงพระนิพพานถ้าบารมีเต็มก็ย่อมจะสมหวังได้ แต่ถ้าบารมียังไม่เต็มถึงจะใจร้อนไปก็ป่วยการนะครับ และการเห็นธรรมกายจะมีประโยชน์อย่างไร ? ถ้าหากกิเลสสังโยชน์ในใจตนเองยังไม่สามารถสำรอกออกมาได้หมดหละครับ...ถ้าทิพยจักขุญาณยังไม่แม่นยำเสียแล้ว จะเอาญาณทัศนะที่ไหนไปรู้ไปเห็นและปราบมารได้จริงหละครับ ถ้าเพียงอวิชชาคือความไม่รู้แจ้งเห็นจริงภายนอกยังทำให้แจ้งไม่ได้เสียแล้วการคิดจะไปปราบมารจะไม่ไกลตัวเกินไปหรือครับ ?? ส่วนเรื่องวัดไหนจะสอนอย่างไร? หรือใครจะคิดว่าต้องมุ่งหน้าไปในวัฎฎะสงสารอย่างไรต่อไป....ในเมื่อบารมีของตนยังไม่เต็มก็เป็นสิทธิของเขานะครับผมคงไม่ไปต่อต้านหรือคิดขัดแย้งด้วยหรอกครับ เพราะผมถือเป็นสิทธิอันชอบธรรมในการสั่งสมบารมีของผู้ที่ปรารถนามรรค-ผล-นิพพานในอนาคตกาลภายภาคเบื้องหน้าครับ จากคุณ : XLmen - [ 10 ต.ค. 49 01:34:36 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เรียนคุณทิคัมพร ขออภัยที่ตอบกลับมาช้า  พอดีติดภารกิจหลายอย่าง แต่เดิมเมื่อเห็นกระทู้นี้แล้ว ผู้เขียนนึกตำหนิคุณสมถะไม่น้อย ที่นำเรื่องราวละเอียดลึกซึ้ง ยากต่อการทำความเข้าใจมาเผยแพร่อย่างนี้ แต่เมื่อเห็นว่าคุณสมถะเองก็ได้กำกับเอาไว้แต่แรกว่า ขอเสวนากับผู้สนใจและเรียนวิชาธรรมกายอย่างที่เรียกว่าชาวธรรมกายเท่านั้น ถ้าเป็นอย่างนั้นก็พอฟังได้ เรื่องที่จะตำหนิกันก็ต้องยกไว้ ต้องกราบขออภัยพี่น้องชาวพุทธศาสนิกชนที่ไม่สามารถทำให้ท่านเกิดความเข้าใจได้จากการพิจารณากระทู้หรือความเห็นเพียงไม่กี่ข้อ ต้องขออภัยจริง ๆ ขอขอบพระคุณท่านที่ได้กรุณาแสดงความเห็นว่า บางเรื่องที่ละเอียดลึกซึ้งนั้นไม่ควรนำมาเผยแพร่เพราะเสี่ยงต่อการเข้าใจผิดหรือคลาดเคลื่อน ที่ท่านกล่าวแสนอแนะมานั้นเป็นจริงทุกประการผู้เขียนขอยอมรับ แต่เรื่องการปราบมารเป็นเรื่องสำคัญ เป็นเรื่องนอกเหนือการตรึกนึกคิด หรือคาดเดาเอาเองได้ มนุษย์ในโลกหกพันล้านคน หากปราบมารได้สักคน โลกก็เป็นสุข ความพยายามที่จะเปิดเผยเรื่องการปราบมารนั้น จึงทำไปโดยมิได้หวังผลเพื่ออวดหรือแสดงภูมิรู้ หรือยกตนข่มท่านเพื่อหวังผลประโยชน์แต่อย่างใด แต่เป็นไปเพื่อกระตุ้นเตือนผู้มีบารมีธรรมให้มาช่วยกันทำงานปราบมาร ผู้เขียนหวังแต่เพียงว่า เมื่อท่านได้มาเกิดและได้ยินได้ฟังเรื่องราวเช่นนี้เข้า บารมีเก่าของท่านก็จะกระตุ้นเตือนให้ท่านเรียน และเมื่อนั้น งานปราบมารก็มีผู้สืบสาน งานปราบมาร ยิ่งทำได้หลายคนยิ่งเป็นสิ่งที่ดี ศิษย์ต้องเก่งกว่าอาจารย์เสมอไป โลกจะได้เจริญ ธรรมก็จะได้เจริญ นี่คือข้อคิดที่ผู้เขียนได้มาจากครูบาอาจารย์เสมอมา ประกอบเหตุ สังเกตผล ทนเอาเถิด ประเสริฐนัก จากคุณ : ผ่านเข้ามาพบ - [ 10 ต.ค. 49 02:27:39 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ต้องขออภัยทุกท่านที่อ่านแล้วอาจมีข้อสงสัยต่างๆ นานา นะครับ  การนำเสนอกระทู้นี้เพื่อชี้แจงทำความเข้าใจกับท่านที่สนใจและฝึกวิชชาธรรมกายอยู่แล้วให้เข้าใจความเป็นมาของหลวงพ่อวัดปากน้ำ  เพราะมีหลายท่านถามมา  และถามมานานแล้ว  จึงถือโอกาสรวบรวมข้อมูลแล้วนำมาเสนอดู  อย่าได้ถือถูกถือผิดเลย  และคงไม่อาจเสวนากันได้ทุกแง่มุมในที่แห่งนี้นะครับ  เพียงแต่ว่าท่านใดสนใจเรียนรู้เพิ่มเติม  ก็ขอให้ข้อมูลนี้เป็นแรงบันดาลใจให้ท่านขวนขวายในควมรู้วิชชาธรรมกายต่อไปนะครับ... จากคุณ : สมถะ - [ 10 ต.ค. 49 07:13:08 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณครับ  คุณผ่านเข้ามาพบ ตอบได้แค่ใหนก็เอาเท่าที่ได้ครับไม่ว่ากัน ที่ทักท้วงเรื่องนี้เพราะเห้นความผิดปรกติของเนื้อเรื่อง ดังเช่น.......... เราเล่าเรื่องว่า นายมาร นี่เป้นนักวิ่งมาราทอนเหรียญทองโอลิมปิค  พอนายมารกลับมาเมืองไทยเราเจอนายมารกำลังเดินข้ามสะพายลอบข้ามถนน นายมารข้ามสะพานลอยเกือบไม่ใหวหอบตัวโยน  จึงเกิดข้อสงสัยในใจได้ทันที ว่าที่เล่าว่านายมารเป็นนักวิ่งมาราทอนโอลิมปิคนี่ ข้อมูลถูกต้องหรือเปล่า.. ........................................................................ นี่คือเหตุให้เกิดคำถามที่ผมเรียนถามครับ ว่าเนื้อความที่เล่าสืบกันมานั้น มีความถูกต้องหรือผิดเพี้ยน ไปบ้างหรือเปล่า ....มารมีฤทธิขนาดขนวัดไปทิ้งทะเลได้  แต่ประกอบร่างประกอบรูป แสดงตนเองไม่ได้ต้อง เข้าทรงมานี่ หมดท่ามารเลยนะครับ......................................... ตามแต่เห็นสมควรแล้วกันครับ ขอบคุณครับ.. จากคุณ : ทิคัมพร (sueki) - [ 10 ต.ค. 49 11:20:00 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ผลแห่งการทำทานบารมี ก้ได้เกิดเป็นเศรษฐีได้เสวยสุข ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่วถูกต้องครับ แต่เมื่อใดก็ตามคนเหล่านั้น เกิดกิเลส ยึดติดจนสร้างความทุกข์ให้แก่ตน   เกิดโมหะจริต หลงในวัตถุความสุขแบบกามสุข  แล้ว  นั่นแหละอำนาจของกิเลสมาร ดังนั้นเรื่องแบบนี้ต้องศึกษาอย่างแยบคายครับ จากคุณ : xcvbnm - [ 10 ต.ค. 49 12:16:15 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ท่านใดสนใจข้อมูลที่ผมนำเสนอทุกกระทู้  โปรดไปเปิดดูที่คลังกระทู้เก่า  http://www.pantip.com/cafe/religious/?url=%2Fcafe%2Freligious%2FtopicstockY.php ************************************************************************** โดยมีหัวข้อต่างๆ ดังนี้ >>>  พระธรรมเทศนาหลวงพ่อวัดปากน้ำ 1 ธรรมทั้งหลายเกิดแต่เหตุ ฯ 2 รตนตฺตยคมนปณามคาถา 3 เบญจขันธ์ 4 ขันธ์ ๕ เป็นภาระอันหนัก 5 อริยสัจทั้ง ๔ 6 ศีลเบื้องต่ำและศีลเบื้องสูง 7 สมาธิเบื้องต่ำและสมาธิเบื้องสูง 8 ปัญญาเบื้องต่ำและปัญญาเบื้องสูง 9 พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ 10 พระปรมัตถ์ : อกุศลจิต ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// >>>  ความรู้ที่ต้องทราบ 1 มาทำความเข้าใจให้ถูกต้องกันก่อน 2 ธรรมกายคืออะไร 3 สวดมนต์ให้ถึงพระ 4 ธุระของสงฆ์มี ๒ อย่างคืออะไรบ้าง 5 การกำหนดใจ การวางใจ การตั้งใจ จะตั้งตรงไหน 6 วิธีทำให้เห็น ศีล สมาธิ ปัญญา ตามหลักมรรค ๘ 7 สรุปการเดินทางของกายมนุษย์ 8 กลวิธีการหยุดการนิ่ง และเรื่องปัญจกัมมัฏฐาน 9 การเรียนวิชชาธรรมกายมีข้อพึงระวังดังต่อไปนี้ 10 ธรรม ๓ ฝ่ายในใจเรา ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// >>>  วิชชาธรรมกายเบื้องต้น 1 การพัฒนาใจให้ใสสว่าง 2 วิชชาธรรมกายเบื้องต้น การรวมใจทำอย่างไร? 3 วิชชาธรรมกายเบื้องต้น วิธีการฝึกให้สภาพใจใสสว่าง 4 วิชชาธรรมกายเบื้องต้น เราเกิดมาทำไม ? เราจะตายอย่างไร ? 5 วิชชาธรรมกายเบื้องต้น เราจะสร้างบารมีอย่างไร ? 6 เรียนวิชชาธรรมกาย "ไม่ทำให้งมเข็มในมหาสมุทร" ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// >>>  วิชชาธรรมกายระดับกลาง 1 จะต่อวิชาอย่างไรครับ เมื่อเห็นดวงปฐมมรรคแล้ว 2 "เห็นสิบแล้วเห็นศูนย์ เป็นเค้ามูลสืบกันมา ฯลฯ" 3 ใจละเอียด กายละเอียด (ทำไมต้อง ๑๘ กาย) 4 เมื่อจิตตกภวังค์ จิตอยู่ที่ฐานไหน? 5 เรื่องเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// >>>  วิชชาธรรมกายระดับสูง 1 ฌาณคืออะไร ? ฌานเกิดจากอะไร ? 2 วิชชาธรรมกาย : ภาคพิจารณา วิปัสสนาภูมิ 3 การเดินวิชชาธรรมกายตามแนว สติปัฏฐาน ๔ 4 พิจารณาอริยสัจ ๔ ในญาณ ๓ 5 "รู้วิธีเดินอริยสัจ" 6 ดูดวงบุญดวงบาปดวงไม่บุญไม่บาป ให้เห็นตลอดหมดทุกกาย 7 ตรวจดูบารมี ๑๐ ทัศ อุปบารมี ๑๐ ทัศ ปรมัตถบารมี ๑๐ ทัศ 8 การฝึกปุพเพนิวาสญาณ และจุตูปปาตญาณ 9 วิชชาธรรมกาย : วิธีทดลองจิตว่าอาสวะจะสิ้นเพียงไหน ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// >>>  เรื่องเกี่ยวกับธาตุธรรม และจักรพรรดิกายสิทธิ์ 1 กายสิทธ์ คืออะไร? 2 ธาตุธรรม ๓ ฝ่าย ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// >>>  บุคคลยุคต้นวิชชา 1 แม่ชีอาจารย์ในวัดปากน้ำ 2 อภินิหารหลวงพ่อวัดปากน้ำ 3 พ่อตาจอมพลถนอม กิตติขจร พิสูจน์ความจริง 4 สามเณรธรรมกาย 5 กายทิพย์ ขึ้นขบวนแห่สู่สวรรค์ชั้นดุสิต ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// >>>  พยานบุคคล 1 ราชโอรสในรัชกาลที่ ๔ ทรงพระนิพนธ์เรื่องธรรมกาย 2 ธรรมกาย” ในแนวคิดพระอริยคุณาธาร (เส็ง ปุสฺโส) 3 พระทิพย์ปริญญาเขียนเรื่องธรรมกาย ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// >>>  ข้อมูลสืบค้นทางประวัติศาสตร์ 1 เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะได้ปฐมมรรค 2 ที่มาของวิชชาธรรมกาย สืบค้นร่องรอยทางประวัติศาสตร์ 3 วิชาธรรมกายคืออะไร ? เทียบกับข้อมูลในพระไตรปิฎก ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// >>>  คำถามที่ชอบถาม 1 วิชชาธรรมกายสอนให้ติด "นิมิต" จริงหรือ? 2 มีคนโจทย์กันว่า หลวงพ่อวัดปากน้ำเลิกฝึก"ธรรมกาย" จริงหรือ? 3 ถามจริงค่ะ มีคนบรรลุวิชาธรรมกาย ของหลวงพ่อสดเยอะขนาดไหนคะ? 4 อยู่อเมริกาจะเรียนวิชชาธรรมกายได้ไหม? ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// >>>  เกี่ยวกับอัตตา อนัตตา เป็นอย่างไร 1 นิพพานสูญหรือไม่สูญ ? 2 ข้อควรพิจารณาเรื่อง “อนัตตา” 3 สัพเพ  ธัมมา  อนัตตา 4 นิพพาน อย่างไร ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// >>>  ปกิณกะ 1 สุญญตา และ จิตว่าง ในพุทธศาสนา 2 เรื่อง สวรรค์ – นรก – เทวดา – พรหม มีจริงหรือ ? 3 นรก – สวรรค์ สำคัญอย่างไร ? 4 ตายแล้วเกิดได้อย่างไร? 5 ศึกษาพระไตรปิฎก ตามนัยทางประวัติศาสตร์ 6 ภิกษุในธรรมวินัยนี้ย่อมกำหนดแสงสว่างไว้ในใจ สมาธิภาวนาอย่างนี้ย่อมเป็นไปเพื่อได้ ญาณทัสสนะ 7 เป็นเพราะเหตุใดหลวงพ่อ ไม่ทำตำราปราบมารเป็นหนังสือไว้เลย ? 8 ความแตกต่างระหว่าง สมถะ และ วิปัสสนา 9 คนที่ตายเหมือนคนที่นอนหลับแล้วฝัน   10 การรู้ด้วยญาณ อะไรเป็นผู้รู้ ? ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// >>>  คติธรรม คตินิยม การดำเนินชีวิต ของหลวงพ่อวัดปากน้ำ คติที่ ๑ อย่าโกงตัวเอง คติที่ ๒ ให้บริจาคทานและบำรุงการศึกษาเรื่อยไป คติที่ ๓ ดอกไม้หอมไม่ต้องเอาน้ำหอมมาพรม ฯ คติที่ ๔ เห็นสิบแล้วเห็นศูนย์ ฯ คติที่ ๕ ไม่หยุดไม่ถึงพระ ตัวหยุดเป็นตัวสำเร็จ คติที่ ๖ ผิดศูนย์ผิดทาง ไม่เข้ากลางออกนอก คติที่ ๗ ขุดบ่อหล่อธารา ขุดตื้นๆ น้ำบ่มี ฯ คติที่ ๘ รักษ์ร่างพอสร่างร้ายรอดตน ฯ (คำประพันธ์) คติที่ ๙ เห็นใดฤามาตรแม้นธรรมกาย ฯ (คำประพันธ์) คติที่ ๑๐ ด้วยความหมั่นมั่นใจไม่ประมาท (คำกลอน) คติที่ ๑๑ พายเถอะนะเจ้าพาย (คำกลอน) คติที่ ๑๒ เกิดมาว่าจะมาหาแก้ว พบแล้วไม่กำจะเกิดมาทำอะไร (คำคม) คติที่ ๑๓ ประกอบเหตุสังเกตผล สนใจเถิดประเสริฐนัก คติที่ ๑๔ ชีวิตของเราไม่พอแก่การปฏิบัติธรรม คติที่ ๑๕ ทางโลกก็เหลว ทางธรรมก็แหลก ฯ (คำคม) คติที่ ๑๖ ถ้าอ่อนให้อ่อนอย่างสำลี ถ้าแข็งให้แข็งอย่างเพชร คติที่ ๑๗ ขึ้นชื่อว่าโทษแล้ว แม้เท่าปลายผมอย่าให้กระเซ็นถูก ฯ คติที่ ๑๘ ปูเสฉวนเหมือนกาฝาก ได้แต่อาศัยเขา คติที่ ๑๙ ผลไม่ดกนกชุมน้ำเย็นปลาชอบอาศัย คติที่ ๒๐ ไม่สู้แต่ไม่หนี คติที่ ๒๑ คนจริงไม่กลัว แต่กลัวคนไม่จริง คติที่ ๒๒ กินคนเดียวไม่พอกิน กินมากคนกินไม่หมด คติที่ ๒๓ ทำความดีอะไรก็ทำเถิด แต่เรื่องทานอย่าละทิ้ง ฯ คติที่ ๒๔ วัดปากน้ำไม่มีน้ำมนต์ ไม่มีคาถา มีแต่หยุดในหยุด ฯ ท่านได้อะไรจากการอ่าน คติธรรม คตินิยม การดำเนินชีวิต ของหลวงพ่อวัดปากน้ำ ###  กระทู้เหล่านี้ส่วนใหญ่อยู่ในคลังกระทู้เก่านะครับ  ต้องการข้อมูลเชิญเข้าไปศึกษาหาความรู้ได้ครับ ### http://www.pantip.com/cafe/religious/?url=%2Fcafe%2Freligious%2FtopicstockY.php จากคุณ : สมถะ - [ 11 ต.ค. 49 16:32:05 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สาธุ จากคุณ : ไม่อยากแก่ - [ 11 ต.ค. 49 23:13:27 ]