ความคิดเห็นที่ 1 คำวิจารณ์ของท่านพุทธทาส  ต่อ พุทธวิสัย   อันเป็นหนึ่งใน อจินไตย ๔ จากหนังสือ อภิธรรมคืออะไร ของท่านพุทธทาส หน้า ๗๕ ปาฏิหาริย์เกี่ยวกับอภิธรรมปิฏกที่สำคัญก็คือเรื่องว่า  พระพุทธเจ้าได้เสด็จขึ้นไปบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์แล้วแสดงอภิธรรมที่นั่น  โปรดเทวดาที่เคยเป็นพระมารดาของท่าน   นี่คือพระมหาปาฏิหาริย์  แล้วก็มีปาฏิหาริย์ที่เนื่องกัน  เช่นต้องแสดงยมกปาฏิหาริย์ก่อน  แล้วขึ้นไปอย่างไร  แล้วลงมาอย่างไร   แต่เรื่องสำคัญมันว่าขึ้นไปบนเทวโลกแสดงอภิธรรม   ซึ่งชาวบ้านหรือนักปราชญ์ในเมืองมนุษย์ฟังไม่รู้เรื่อง  แต่ไปแสดงแก่เทวดาให้รู้เรื่องได้   เทวดาซึ่งเอาแต่เล่นแต่กินแต่สบายนั้นน่ะ เรื่องนี้ขอให้ทนฟังอาตมาเล่านิดหน่อย  เรื่องว่า พระพุทธเจ้าขึ้นไปบนเทวโลกนั้นนะ มันเป็นเรื่องจำเป็นที่ต้องมีในพุทธศาสนาของเรา  เพราะว่าในศาสนาอื่นๆหรือแม้ว่าไม่เกี่ยวกับศาสนาเป็นลัทธิอื่นนั้นเขาจะมีว่าศาสดาของเขา หรือบุคคลสำคัญของเขาต้องเคยขึ้นไปบนเทวโลกทั้งนั้น     แล้วในฝ่ายพุทธศาสนาถ้าพูดว่าเราไม่มีมันก็แย่  เพราะฉะนั้นมันต้องมีกับเขาบ้างให้จนได้ ทีนี้มันจะมีได้โดยฝีมือของใคร   นี้มันเป็นเรื่องที่จะต้องมี   เพื่อสร้างสถาบันที่ศักดิ์สิทธิ์  เช่นเราจะต้องพูดว่า  พระพุทธเจ้าท่านมาเหยียบรอยพระบาทไว้ที่สระบุรี นั้น  ถ้าไม่พูดว่าพระพุทธเจ้ามาเหยียบไว้แล้ว  ไม่มีใครสนใจหรอก  ทีนี้เราจะต้องมีอะไรที่ทำให้สนใจให้เป็นสถาบันเสียก่อน   พอมันเป็นสถาบันแน่นแฟ้นในจิตใจของประชาชนแล้ว    มันใช้ได้แล้ว  มันจะจริงหรือไม่จริงก็ช่างมันเถอะ  เพราะเขาต้องการสถาบันอันแน่นแฟ้นในจิตใจของประชาชน  ที่ประเทศอินเดียครั้งกระโน้นก็เหมือนกัน  ต้องการสถาบันอันนี้ให้เชื่อว่าพระพุทธเจ้าของเราเก่งไปหมดทุกสิ่งทุกอย่าง ทุกคนจะต้องระลึกถึงข้อที่ว่า เราสวดกันอยู่ทุกวันว่า “ สัตถา เทวะมะนุสสานัง” ถ้าเรื่องมันไม่จริงเราก็โกหกทุกวัน  เราพูดว่า “ สัตถา เทวะมะนุสสานัง”,  “อิติปิโสภควา   อรหังสัมมาสัมพุทโธ    วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต   โลกะวิทู  อะนุตตะโร  ปุริสะทัมมะสาระถิ  สัตถา  เทวะมะนุสสานัง”  ท่านเป็นครูทั้งของเทวดาและมนุษย์  ไม่ขึ้นไปบนเทวโลกแล้วจะเป็นครูของเทวดาได้อย่างไร   เราก็สวดอยู่ทุกวัน  ฉะนั้นเรื่องมันต้องเป็นไปได้  ต้องเข้ารูปกันได้   ฉะนั้นมันก็เป็นหน้าที่ของผู้รับผิดชอบในสมัยนั้น  จะเป็นพระมหาเถระที่เป็นประธานสงฆ์ทั้งหมดในเวลานั้นก็ดี   หรือจะเป็นพระมหาจักรพรรดิที่รับผิดชอบ  เป็นองค์อุปถัมภ์ของพุทธศาสนาในเวลานั้นก็ดี    จะต้องช่วยกันรับผิดชอบให้มันเกิดสถาบันอันนี้ให้แน่นแฟ้นลงไปในจิตใจของคนทั้งปวง    ว่าพระพุทธเจ้ามีอะไรครบพร้อมหมดทุกอย่าง  ทุกเรื่อง  แม้กระทั่งขึ้นไปบนสวรรค์ ทีนี้ดูหินสลักที่จำลองมาไว้ที่นี่  หินสลักสมัยสาญจีนี้มัน พศ. ๔๐๐ – ๕๐๐  เท่านั้นเอง  เมื่อ พศ. ๔๐๐ – ๕๐๐  มีความเชื่อเรื่องพระพุทธเจ้าขึ้นสวรรค์เสร็จแล้ว   ไปดูเถอะ    เขาสลักบันไดขึ้นสวรรค์ลงสวรรค์ของพระพุทธเจ้าในหินสลักนั้น  ฉะนั้นแสดงว่าประชาชนเชื่อกันหมดแล้ว  โดยอำนาจของพระราชามหาจักรพรรดิให้สลักเหล่านี้  ประชาชนต้องเชื่อ  ในยุคที่มันพ้องกันกันไม่เชื่ออยู่สักครึ่งอายุคน   พอตายหมด ยุคหลังมันเชื่อหมดว่าพระพุทธเจ้าขึ้นไปบนดาวดึงส์  นี่  พศ. ๔- ๕๐๐ นี้เป็นอันว่าประชาชนเชื่อแน่นแฟ้นแล้ว  มีหินสลักเหล่านี้เป็นพยาน  แล้วหนังสือคัมภีร์เรื่องพุทธประวัตินั้นเขียนทีหลังหินสลัก คัมภีร์ลลิตวิตตะหรือว่าพระพุทธจริตะอะไรก็ตาม  เรื่องพุทธประวัติมันเขียนทีหลัง   เมื่อประมาณ พศ. ๙๐๐ -  ๑๐๐๐    เพราะฉะนั้นหนังสือที่เขาเขียนตามหินสลัก    หินสลักเขาสลักในสมัยที่ไม่ได้ใช้หนังสือ   ทีนี้หินสลักนี้  พศ. ๔-๕๐๐  ถ้าก่อนหินสลัก พศ. ๔ – ๕๐๐ นี้ขึ้นไปอีก  มันก็ถึงสมัยพระเจ้าอโศกเท่านั้น หน้า ๗๙  “  พศ. ๔-๕๐๐ มีการสลักภาพหราไปหมด    พศ. ๙๐๐- ๑๐๐๐ ก็เขียนหนังสือ  เป็นคัมภีร์พุทธประวัติ  อย่างปฐมสมโพธิ ที่เราเรียกในเมืองไทยว่า   ปฐมสมโพธิ ในอินเดียก็มีคือคัมภีร์ลลิตวิตตะระ  คัมภีร์พุทธจริตะ  มันก็มีเรื่องดางดึงส์  ฉะนั้นเรื่องขึ้นดาวดึงส์ต้องมี  จริงไม่จริงก็ตามใจ   มันต้องให้ฝังอยู่ในจิตใจของประชาชน   ว่าพระพุทธเจ้าเป็นสัตถาเทวมนุสสานัง  สอนทั้งในเทวโลก  มนุษย์โลก  นี้เราเห็นใจยอมรับว่าจะต้องมี   แต่ที่จะให้เราถือว่าเป็นความจริงนั้นมันไม่ได้   นี้เราไม่งมงายเราถือตามพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าดีจริง   คำสอนของพระพุทธเจ้าดีจริง  โดยไม่ต้องขึ้นไปบนเทวโลกหรอก   ยิ่งไม่ขึ้นไปบนเทวโลกเสียอีกพระพุทธเจ้าจะเก่งกว่า   สำหรับเรามันเป็นอย่างนี้ แต่สำหรับประชาชนทั่วไป   ซึ่งมีแต่ความเชื่อนั้น มันต้องเป็นอย่างโน้น  เดี๋ยวนี้เราจะอยู่ในลักษณะที่มันถูกต้องหรือพอดี เราจึงกล้าวิจารณ์เรื่องปาฏิหาริย์ไปบนเทวโลก  ว่ามันไม่สมเหตุผลอยู่ในตัวมันเอง ในเรื่องราวนี้มันจะมองกันในแง่วิจารณ์อย่างอิสระ   ข้อแรกจะมองตามความ วิตถารที่ว่า  เมื่อพระพุทธเจ้าขึ้นไปบนดาวดึงส์เพื่อเทศน์แก่พวกเทวดานั้น  จะขอเล่าเพื่อคนบางคนที่ยังไม่รู้เรื่อง   คนที่รู้เรื่องแล้วทนเอาหน่อย   พระพุทธเจ้าต้องขึ้นไปจำพรรษาบนดาวดึงส์ ๓ เดือน  เพื่อจะเทศน์โปรดบุคคลที่เคยเป็นพุทธมารดา  เป็นประธานในเทวดาทั้งหลาย  ทีนี้ท่านทำอย่างไร   ท่านเป็นคนอย่างเราๆท่านต้องฉันข้าว  แล้วจะอยู่บนนั้น  ๓  เดือนได้อย่างไร   เช้าขึ้นท่านต้องบิณฑบาต ในเมืองมนุษย์ข้อความเล่าว่า    กลับไม่ลงมาสู่บ้านที่ท่านเคยอยู่คือชมพูทวีปนี้   แต่ก็ไปบิณฑบาตเสียที่อุตตรกุรุทวีปคือจะเป็นหลังภูเขาหิมาลัยไปทางประเทศรัสเซียโน้น  ไปบิณฑบาตทางโน้น   แล้วก็มาฉันที่ตีนเขาหิมาลัย  ที่สระอโนดาดเพื่อให้พระสารีบุตรไปเฝ้าที่นั่นทุกวัน  แล้วก็แสดงแก่พระสารีบุตรว่าวันนี้ได้เทศน์อะไรที่บนดาวดึงส์   พระสารีบุตรก็จำเอามา  แล้วก็มาบอกแก่ภิกษุทั้งหลาย  ๕๐๐   รูปช่วยจำเอาไว้ ทุกวันทำอย่างนี้    แต่พระพุทธเจ้าท่านต้องลงมาบิณฑบาตในเมืองมนุษย์   ถ่ายอุจจาระ  ปัสสาวะในเมืองมนุษย์  เพราะมันทำบนเทวโลกไม่ได้  ทำอย่างนี้จนครบ ๓ เดือน  หรือพรรษาหนึ่ง ทีนี้ถามว่า  เมื่อท่านลงมาบิณฑบาตและฉันอาหารนี้พวกเทวดาไม่คอยแย่หรือ ?    ก็มีเรื่องว่าท่านเนรมิตพระพุทธเจ้าอีกองค์หนึ่ง   ให้แสดงธรรมแทนอยู่เหมือนที่ท่านแสดง  พวกเทวดามันก็ไม่รู้ --  มันโง่   ทีนี้ ๓  เดือนในประเทศไทย ๑  พรรษา  ๓  เดือนในประเทศไทย   มันเท่ากับ  ๒- ๓  ชั่วโมงในเทวโลก  มันก็ยิ่งไม่รู้ซิ     คุณเคยรู้เรื่องเปรียบเทียบเวลาเกี่ยวกับอย่างนี้หรือเปล่า  : ๑ วัน ในเทวโลกเท่ากับกี่ร้อยปีในเมืองมนุษย์ เป็นต้น   เพราะฉะนั้น  ๓  เดือน  พรรษาหนึ่งอย่างมนุษย์นี้เท่ากับ   ๒-๓  ชม. ในเมืองเทวดา  แล้วเวลาระหว่างนั้นพระพุทธเจ้าต้องลงมาบิณฑบาตที่นี่  ถ่ายอุจจาระ   ปัสสาวะที่นี่ตั้ง  ๙๐ ครั้ง  ๒-๓  ชม.  ในเมืองเทวดานั่น   เอาละเป็นอันว่าท่านทำได้อย่างนั้น   นี้เราก็สงสัยว่าทำไมต้องไปบิณฑบาตฝ่ายอุตตกุรุซ่อนตัวอย่างนี้ทำไม    มาบิณฑบาตกับพวกเราตามเคยไม่ได้หรือ นี้มันส่อพิรุธอย่างนี้   แล้วเมื่อพระพุทธเจ้าลงมาบิณฑบาตฉันอยู่ทางนี้ พระพุทธนิมิตทางโน้นพูดว่าอะไร  รู้ได้อย่างไร    หรือท่านยังบันดาลให้ท่านพูดอยู่  แล้วท่านฉันข้าวไปพลางอย่างนั้นหรือ     มันเป็นเรื่องที่ชวนให้วิจารณ์อย่างนี้เรื่อยไป ทีนี้เรื่องทั่วไปในพระไตรปิฏกมีว่า   เทวดาก็ลงมาในเมืองมนุษย์เฝ้าพระพุทธเจ้าหรืออะไรบ่อยๆ ทำไมพระพุทธเจ้าไม่เรียกเทวดาลงมาประชุมกันที่เมืองมนุษย์ล่ะ   เรียกเทวดาทั้งหลายลงมาประชุมกันเสียที่เมืองมนุษย์  มันคงทำไม่ได้อีกแหละ  ๒-๓  ชม.  ของพวกโน้นมันเท่ากับ  ๓  เดือนของพวกนี้   มันทำไม่ได้อย่างนี้ ทีนี้ถ้าว่าเราดูเรื่องที่พูด   โผล่ขึ้นมาก็กุสลาธัมมา    อกุสลาธัมมา   อัพยากตาธัมมานี้   เทวดาฟังไม่รู้เรื่องแน่  โผล่ขึ้นมาถึงก็พูดอย่างนี้    เทวดาฟังไม่รู้เรื่องแน่    แล้วยิ่งแจกขันธ์แจกธาตุแจกอายตนะซับซ้อนลึกซึ้งออกไป   ก็ยิ่งฟังไม่รู้เรื่อง   เพราะไม่ได้พูดถึงเรื่องบุคคลอย่างบุคคลาธิษฐานที่มีความทุกข์  ต้องการจะดับทุกข์อย่างนี้   ท่านไม่เคยพูด   ก็เป็นอันว่าเรื่องที่แสดงแก่พุทธมารดานั้นมันไม่อยู่ในวิสัยที่ท่านจะฟังถูก   ให้คุณไปเปิดดูอย่างที่ขอร้องเมื่อตะกี้ว่าอุตส่าห์ไปซื้ออภิธรรมปิฏกมาอ่านดู    คุณจะรู้สึกตัวเองว่าเทวดาฟังไม่ถูก  นี่มันมีข้อที่วิจารณ์อย่างนี้     ทีนี้ดูสำนวนที่มันอยู่ในบาลีอภิธรรมปิฎกนั้น    มันเป็นสำนวนอีกชนิดหนึ่งไม่เหมือนกับสำนวนในสุตตันตปิฏก แล้วมันส่อว่าเป็นสำนวนรุ่นหลัง   สำนวนทีหลังซึ่งเลวลงมาและอีกทีหนึ่งก็เป็นสำนวนสอนเด็กในโรงเรียน     ตามวิธีหนังสือที่ทำมันให้ชัดเจนรัดกุมตายตัว   เหมือนกับหนังสือสำนวนสอนเด็กในโรงเรียนอย่างนั้น  คือสำนวนที่ใช้สอนในโรงเรียน  ว่าอย่างนั้นก็ได้   แม้ไม่ใช่เด็ก  แม้ไม่ใช่เด็ก  แต่เป็นสำนวนสอนในโรงเรียน   อภิธรรมปิฏกเป็นอย่างนี้   ส่วนสุตตันตปิฏกนั้นเป็นสำนวนพูดกับชาวบ้าน   พูดกับมนุษย์ตามปกติเลย   แล้วแต่เรื่องอะไรมันจะเกิดขึ้น  ไม่ใช่สำนวนในโรงเรียน  อภิธรรมปิฏกสำนวนในโรงเรียนสอนตรรกวิทยา   จิตวิทยา  ,  ส่วนสุตตันตปิฏก   นี้เป็นสำนวนพูดกันธรรมดาในเรื่องความดับทุกข์      นี้มันเป็นข้อที่ชี้ให้เห็นว่าทำไมพระอาจารย์ผู้เขียนอรรถกถาสมันตปาสาทิกานี้อาจารย์ผู้นี้เคร่งครัดอย่างยิ่ง  conservative    อย่างยิ่ง   คือพระพุทธโฆษาจารย์     เขียนว่า  อภิธรรมปิฏกนี้มันรวมอยู่ในขุททกนิกาย  ลองคิดดู ทีนี้ดูอีกแง่หนึ่งว่าสุตตันตปิฏกทุกเรื่องที่เกิดขึ้นจะระบุสถานที่ที่เกิดเรื่อง  แล้วพระพุทธเจ้าตรัส  แล้วตรัสแก่ใคร  บอกเป็นเรื่องๆ ไปเลย  ส่วนในพระอภิธรรมปิฏกไม่บอก  ไม่มีบอกว่าตรัสแก่ใครที่ไหน  ไม่มีบอกว่าตรัสแก่พุทธมารดาในสวรรค์    ที่ว่าตรัสแก่พุทธมารดาในสวรรค์นั้น  มันคนทีหลังว่า    ไม่มีอยู่ในตัวพระไตรปิฏกเอง  ไม่มีอยู่ในอรรถกถาของอภิธรรมโดยตรงเอง     มีแต่ในหนังสือที่คนชั้นหลังแต่ง   ชั้นหลังว่า  นี่พวกเรามันโง่ว่าพระพุทธเจ้าว่าหรือว่าในอภิธรรมปิฏกมันว่า   มันเป็นอย่างนี้  ขออภัยพูดหยาบคายหน่อย   ในอภิธรรมปิฏกมันไม่มีบอกว่าพระพุทธเจ้าตรัสที่นั้นที่นี่    มันโผล่ขึ้นมาก็เป็น  กุสลาธัมมา  อกุสลาธัมมาเลย  แล้วเป็นสำนวนสอนในโรงเรียน  ไม่ใช่สำนวนพูดกับคน ทีนี้ที่น่าคิด  :  สุตตันตปิฏกมีหลักฐานเรื่องที่พูด  ;  เรื่องคนฟังอะไรเสร็จหมด   แล้วก็ไม่ขู่ใครๆว่าถ้าไม่เชื่อจะตกนรก    ในตัวสุตตันตปิฏกเองก็ไม่ได้ขู่ว่าถ้าไม่เชื่อจะตกนรก.   พระอรรถกถาจารย์ของสุตตันตปิฏกทั้งหลายก็ไม่ขู่ใครว่าถ้าไม่เชื่อจะตกนรก  แต่อภิธรรมปิฏกนี้ประหลาดมีการขู่โดยใครก็ตามใจ  กระทั่งเดี๋ยวนี้ว่าถ้าไม่เชื่อจะตกนรก   ทำไมของดีวิเศษจะต้องมาขู่กันอย่างนี้  นี่ก็ช่วยเอาไปคิดดูด้วย  เมื่ออภิธรรมปิฏกมีปาฏิหาริย์ถึงอย่างนี้แล้ว  ว่าพระพุทธเจ้าไปเทศน์บนดาวดึงส์ก็เชื่อแล้ว  ทำไมจะต้องเอามาขู่ว่า ถ้าไม่เชื่อจะต้องตกนรกอีกล่ะ   มันขัดขวางกันอย่างยิ่ง ทีนี้ที่ประหลาดต่อไปอีกก็คือว่า  มันพูดแต่เรื่องตัวหนังสือขยายาความ  พูดเป็นอักษรศาสตร์  การขยายความ  ทางตรรกวิทยา  ทางจิตวิทยา,  ไม่พูดเรื่องการปฏิบัติเพื่อดับทุกข์เลย.  เรื่องสมถะ  เรื่องวิปัสสนา มีนิดเดียว  หรือเรียกได้ว่าไม่มีในอภิธรรมปิฏก.  ในอภิธัมมัตถสังคหะ ๙  ปริเฉท  นั้น  มีอยู่สักครึ่งปริเฉทเท่านั้นที่จะพูดถึงตัวการปฏิบัติ,  แล้วก็เอ่ยถึงสักแต่ว่าชื่อ  แล้วก็ไม่แปลกออกไปจากสุตตันตปิฏกที่ตรงไหนเลย.  แต่ไปพูดเรื่องจิต  เรื่องเจตสิก  เรื่องรูป  เรื่องเหตุ  เรื่องอะไรต่าง ๆ ไม่รู้กี่ปริเฉทต่อกี่ปริเฉท  มากมายหลายหมื่นหลายแสนคำพูด ;  นี้มันน่าสงสัย -------------------------------------------------------- จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1 - [ 19 เม.ย. 50 05:37:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สมุดภาพพระพุทธประวัติ http://84000.org/tipitaka/book/ ทรงสำแดงยมกปาฏิหาริย์ข่มพวกเดียรถีย์ที่ต้นมะม่วงคัณฑามพฤกษ์ http://84000.org/tipitaka/picture/f62.html แล้วเสด็จขึ้นไปจำพรรษาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เพื่อโปรด(พระอภิธรรม) พระพุทธมารดา http://84000.org/tipitaka/picture/f63.html ถึงวันมหาปวารณา เสด็จลงจากดาวดึงส์โดยบันไดแก้ว บันไดทอง บันไดเงิน http://84000.org/tipitaka/picture/f64.html ____________________________________ ประตูสู่ธรรม หมวด : พระอภิธรรม สาระน่ารู้เกี่ยวกับพระอภิธรรม -------------------------------------------------------------------------------- สาระน่ารู้เกี่ยวกับพระอภิธรรม http://www.dharma-gateway.com/dhamma-abidhamma-index-page.htm • คำนำ • พระอภิธรรม คืออะไร • ความหมายของ ปรมัตถธรรม • ความหมายของ บัญญัติธรรม • ประวัติพระอภิธรรม • พระอภิธัมมัตถสังคหะคืออะไร ? • การสวดพระอภิธรรมในงานศพ • ประโยชน์จากการศึกษาพระอภิธรรม • สำนักศึกษาพระอภิธรรมในประเทศไทย จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1 - [ 19 เม.ย. 50 05:52:01 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พุทธทาสเป็นใครฦ ทำไมถึงกล้าวิจารณ์พระพุทธเจ้าใครก็ตามที่บิดเบือนคำสอน ตัดทอนคำสอนของพระพุทธเจ้า ผู้นั้นไม่ใช่พระสักแต่ว่าห่มผ้าเหลืองเฉยๆ จากคุณ : Brutal PoP - [ 19 เม.ย. 50 15:17:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เพื่อ ไม่ให้ผิดฝาผิดตัว เพื่อสัมมาทิฏฐิ ใน "ธรรม วินัย" ที่ เป็น องค์พระพุทะศาสดา ตามมหาปรินิพพานสูตร ผมได้ตั้งกระทู้ (ลองหาดูเอง) เพื่อ แสดง หลักฐานว่า "อภิธรรม คืออะไร" ไว้แล้ว ทั้งนี้เพื่อ สัมมาทิฏฐิ ใน ""ธรรม วินัย" ที่ เป็น องค์พระพุทะศาสดา ตามมหาปรินิพพานสูตร โดยย่อคือ (๑) อภิธัมมกถา (ตามที่ตรัสไว้) องค์ธรรมหรือข้อธรรม ที่ตรัสนั้น ตรงกับ อภิธัมมปิฎก หรือไม่ ..ฯลฯ (๒) "อภิธัมมัตถสังคหะ ที่ สาวกรุ่นราวๆ พ.ศ. ๑๒๐๐ แต่งขั้น ..ไม่อยู่ในฐานะ "หลักฐานตามพระไตรปิฎกฝ่ายเถรวาท" ...ให้ยกไว้ก่อน ไม่เอามา อะไรๆ กัน ฯลฯ (๓)มาถึงเรื่อง อจิตไตย ๔ เรื่อง อจินไตย ..หมายความว่า เรื่องที่ไม่ควรคิด (เพื่อ รู้อย่างถุกฝาถุกตัว) เพราะ คิด อย่างไร? ก็ ไม่รู้ได้ตรงตามสภาวะนั้นๆ เช่น ๓.๑ เรื่องฌานวิสัย หรือ วิสัยแห่ง รูปฌาน ๔ อรูปฌาน ๔ ..ที่คิดอย่างไร? ก็ ไม่รู้ตรงตามที่สภาวะมันเป็นจริงๆ ... ๓.๒ เรื่อพุทธวิสัย หรือวิสัยแห่งพุทธะ หมายความว่าอะไรบ้าง เช่น วิสัยแห่งพระปัจเจกพุทธะเจ้า ..ก็เป็นอจินไตย คือ เรื่องที่ไม่ควรคิด เพราิะิคิดไปก็เสียเวลา ฟุ้งซ่าน ฯ เพราะไม่มีทางที่จะไม่รู้ตามที่พระปัจเจกพุทธะเป็น วิสัยแห่งพระสัมมาสัมพุทธะเจ้า ...ก็เป็นอจินไตย คือ เรื่องที่ไม่ควรคิด เพราิะิคิดไปก็เสียเวลา ฟุ้งซ่าน ฯ เพราะไม่มีทางที่จะไม่รู้ตามที่พระสัมมาสัมพุทธธเจ้าเป็น ..เช่นเรื่อง ตรัสรู้ธรรม ที่พระองค์เองไม่เคยได้ยินได้ฟังจากผู้ใดมาก่อน ..นี้คือ พุทธวิสัย วิสัยหนึ่ง อีกพุทธวิสัยคือ ..วิสัยแห่งพระสัมมาสัมพุทธะเจ้า ได้แก่ ทรงสามารถสั่งสอน ผู้อื่นให้รู้ตรงตามได้ คือ เป็น อนุพุทธะสาวก กระทู้นี้ จะเจตนาอะไร พิจารณากันเอง แต่ เรื่อง ..การแสดงพระอภิธรรม ณ ดาวดึงส์เทวโลก นั้น (๑) ปุถุชน ต้องอาศัย กาลามสูตร (โสดาปัตติผล ไม่ต้องอาศัยแล้วมั๊ง) (๒) จขกท มีภูมิจิต ภูมิธรรมขั้นไหน ผมไม่ทราบ แต่ดูที่เสนอกระทู้นี้ น่าจะมี เจตนาไม่ดี มีอคติ โดยอ้าง พุทธวิสัย โจมตีท่านพุทธทาส ที่อย่างน้อยท่านก็ถือศีล ๒๒๗ ฯ ในขณะที่ จขกท น่าจะ ไม่ใช่ ผู้ที่ ยอมตนเองเป็นทาสของพระพุทธเจ้า ใช้ชื่อว่า พุทธทาสุภิกขุ (๓) ที่นี้เรื่อง ..การแสดงพระอภิธรรม ณ ดาวดึงส์เทวโลก นั้น กระทู้นี้ อาศัย คำว่า พุทะวิสัย เพื่อเอามา ข่ม หรือ ดิสเครดิท ท่านพุทธทาสภิกขุ หรืออะไรก็ตาม โดยแกร้งลืม "กาลามสูตรข้อที่ ๑๐ ที่พระพุทธเจ้าพระองค์นี้ ตรัสไว้ ตามหลักฐาน" สรุปสั้นๆ ว่า ยิ่งเป็น พุทธบริษัทของพระพุทะเจ้าพระองค์นี้ ที่คือ "ธรรม วินัย" ไม่ตรัส ถึง อภิธมมปิฎก ที่ พระสงฆ์ชาวลังกา เอาไปอะไรๆ ก็ตามแล้วทำให้ เกิดอภิธัมมัตถสังคหะ นั้น..ต้อง อาสัย กาลามสูตร แปลว่า อย่าปลงใจเชื่ออย่าง อนุเสติ ด้วยเหตุเพียงเพราะว่า อ้างท่านสมณะนี้คือพระพุทธเจ้าเป็นบรมครู เป็นผู้มี พุทธวิสัย ซึ่งเป็น การปรุงแต่งแห่ง อกุศลจิตของปรมัตถ์กลุ่มนั้น ด้วยทิฏฐิของตนเองเช่นที่มีอยู่นั้น เพื่อ ข่ม หรือทำลาย ผู้อื่น (ในกระทู้นี้ คือ ท่านพุทธทาส) เพราะเรื่อง อภิธรรม อันเป็นทิฏฐุปาทานของตนเอง เพราะเหตุว่า ไม่ใช่แต่ท่านพุทธทาสเท่านั้น ที่มีมติเรื่อง "การแสดงพระอภิธรรม ณ ดาวดึงส์เทวโลก" บุคคลอื่นเช่น (๑) เสฐียรพงษ์ วรรณปก เปรียญธรรม ๙ ประโยค ขณะเป็นสามเณร ฯลฯ ถวายความรู้แก่พระนิสิตมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เรื่องวิเคราะห์พระไตรปิฎก พูดสดๆ ฯลฯ แล้วตีพิมพ์ ดังนี้ (หน้า  ๔๕) ในพระไตรปิฎกพระพุทธเจ้า ไม่เคยพูดถึงพระอภิธรรมในพระสูตรบางสูตรมีคำพุดว่า อภิธมฺเม อภิวินเย แต่ไม่ได้หมายถึงพระอภิธรรมปิฎก อภิธมฺเม หมายถึง โพธิปักขิยธรรม ๓๗ เพราะฉะนั้น ไม่มีหลักฐานใดๆ ที่จะบอกว่า อภิธรรมนี่ เกิดขึ้นในสมัยพุทธกาล เป็นผลงานที่แต่งขึ้นในภายหลัง แต่ทีนี้อาจารย์รุ่นหลังมาแต่งนิทานว่า พระพุทธเจ้าขึ้นไปเทศน์ให้มารดาฟังที่สวรรค์ชั้นดุสิต อะไรนั่นนะ แต่งขึ้นเพื่อหาเรื่องที่จะยืนยันว่า พระอภิธรรมนั้นเป็นพุทะวจนะแท้ เสฐียรพงษ์ วรรณปก เปรียญธรรม ๙ ประโยค ขณะเป็นสามเณร ยังมีชีวิตอยู่ ทำไม จขกท ไม่ตั้งกระทู้ เช่นที่ตั้งกระทู้นี้ บ้าง? ทำไม เจาะจงเฉพาะแต่ ท่านพุทธทาสภิกขุ เท่านั้น? มีอคติอะไรหรือเปล่า? หลักฐาน ในพระไตรปิฎกฉบับสำหรับประชาชน หน้าสารบัญค้นคำ หาคำว่า ภูมิ๓๑ ดุสิต ดาวดึงส์เทวโลก ไม่มี ..มีแต่ ภูมิ๔ เทวโลก เทวโลก หน้า ๙๖ ..ให้ความหมายว่า สวรรค์ สวรรค์แบบไหน? ..สวรรค์แบบบนฟ้า ตามที่ศาสดาอื่น ศาสนาอื่นบัญญัติไว้ หรือว่า ตามพุทธวจนะที่ตรัสคำว่า ฉผัสสายติกสวรรค์ เป้นเรื่องที่ ต้อง ไม่ขัดกับ ...สวากขาโต ภควตา ธัมโม สันทิฏฐิโก ฯลฯ สรุป ไม่ต้องสงสัยใช่ไหมว่า จขกท มีอคติกับ ผู้ถือศีล ๒๒๗ ฯลฯ ทั้งๆ ที่ตนเอง ไม่ได้ถือศีล ๒๒๗ ฯ กระทู้นี้ (ตามเจตนาที่ จขกท เสนอโดย)อ้าง พุทธวิสัย น่าจะนำเสนอว่า ...ท่านพุทธทาส ทาสของพระพุทธเจ้าได้ดูหมิ่น "คุณสมบัติจำเพาะของพระพุทธเจ้า คือพุทธวิสัย" ..โดย แกร้งลืม หรือลืมก็ตาม ว่า พระพุทธองค์ทรงตรัส กาลามสูตรไว้ ดังนั้น พุทธบริษัท ๔ ไม่ว่าใคร รวมทั้งพุทธทาสด้วย ยังไม่ต้องเชื่อ ทันที่อย่าง อนุเสติ (จขกท ต้องหาความหมายของคำคำนี้เอง เช่นฯ) ทันทีเรื่อง "การแสดงพระอภิธรรม ณ ดาวดึงส์เทวโลก" ..จริงหรือไม่ พิจารณากันเองอย่างเสรี + กาลามสูตรด้วย แค่เรื่อง อภิธัมมกถา องค์ธรรมเดียวกับ อภิธัมมกถา (ตามอภิธัมมปิฎก) หรือไม่ ..ยังหาคำตอบไม่เจอ ตามหลักฐาฯชั้น จากพระโอษฐ์ ..เรื่อง อื่นจากนี้ (การแสดงพระอภิธรรม ณ ดาวดึงส์เทวโลก) "ก็อย่างเที่ยว เก็งความจริง ดีกว่า" หมายเหตุ ๑ ผมเสนอ มีเหตุ มีผล ไหมครับ จขกท อ่านดีดี ผมไม่ได้ เข้าข้างท่านพุทธทาสนะครับ แล้วก้ไม่ได้ อคติ กับ อะไรๆ ด้วย ผมเสนอ ตามหลักฐานฯ ...วิธี คิด + การพิจารณาตามข้อเท็จจริง ฯลฯ นะครับ หมายเหตุ ๒ ศิษย์ท่านพุทธทาส ถ้าจะแสดงความเห็น กำหนดดีดีว่า เสนอแล้ว  ตรงตามหลักฐานชั้น จากพระโอษฐ์ ฯ... จากคุณ : เซนเถรวาท (F=9b) - [ 19 เม.ย. 50 16:07:09 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จีวรลุกเป็นไฟร้อนแดงดั่งทอง....กล่าวตู่พุทธพจน์ไซร้เกิดแล้วแต่กรรม -----------------พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔----------------------------- -------------------อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต-------------------------- ๙. อนาคตสูตรที่ ๓ .......... อีกประการหนึ่ง ในอนาคต ---->ภิกษุทั้งหลายจัก .......ไม่อบรมกาย .......ไม่อบรมศีล .......ไม่อบรมจิต .......ไม่อบรมปัญญา .......เมื่อไม่อบรมกาย ไม่อบรมศีล ไม่อบรมจิต ไม่ อบรมปัญญา .......>เมื่อแสดง "อภิธรรมกถา" <----- เวทัลลกถา หยั่งลงสู่ธรรมที่ผิดก็จักไม่รู้สึกเพราะเหตุดังนี้แล ----->การลบล้างวินัยย่อมมี---->เพราะการลบล้างธรรม ---->การลบล้างธรรม--->ย่อมมีเพราะการลบล้างวินัย ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภัยในอนาคตข้อที่ ๓ นี้ ซึ่งยังไม่ บังเกิดในบัดนี้ แต่จักบังเกิดในกาลต่อไป ภัยข้อนี้อันเธอทั้งหลายพึงรู้ไว้เฉพาะครั้นแล้วพึงพยายามเพื่อละภัยนั้น ฯ ที่มา : http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=22&A=2397&Z=2459 --------------------------------------------------------------------------------------------- พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๒  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๔ ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ --------------------------------------------------------------------------------------------- อุปาลีเถราปทานที่ ๘ (๖) ว่าด้วยผลแห่งการสร้างสังฆาราม ข้าแต่พระมุนี สติปัฏฐานของพระองค์เป็นป้อม ปัญญาของพระองค์เป็นทางสี่แพร่ง อิทธิบาท                          เป็นทางสามแพร่ง ธรรมวิถีพระองค์ทรงสร้างไว้สวยงาม พระวินัย พระสูตร พระอภิธรรม และพระพุทธพจน์อันมีองค์ ๙ ทั้งสิ้นนี้ เป็นธรรมสภาในนครธรรมของพระองค์ http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=32&A=801&Z=1074 จากคุณ : XLmen - [ 19 เม.ย. 50 17:50:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอทำความเข้าใจบางเรื่อง  ที่คุณเซนฯ ได้แทรกทิฏฐิของตนเองลงไปอย่างไม่ถูกต้อง  ที่กล่าวว่า "หลักฐาน ในพระไตรปิฎกฉบับสำหรับประชาชน หน้าสารบัญค้นคำ หาคำว่า ภูมิ๓๑ ดุสิต ดาวดึงส์เทวโลก ไม่มี ..มีแต่ ภูมิ๔ เทวโลก เทวโลก หน้า ๙๖ ..ให้ความหมายว่า สวรรค์ สวรรค์แบบไหน? ..สวรรค์แบบบนฟ้า ตามที่ศาสดาอื่น ศาสนาอื่นบัญญัติไว้ หรือว่า ตามพุทธวจนะที่ตรัสคำว่า ฉผัสสายติกสวรรค์ เป็นเรื่องที่ ต้อง ไม่ขัดกับ ...สวากขาโต ภควตา ธัมโม สันทิฏฐิโก ฯลฯ" ข้อความนี้ไม่น่าที่จะแสดง  เพราะคำว่าดุสิต ดาวดึงส์มีอยู่เต็มไปหมดในพระสูตรต่างๆ สวรรค์ชั้นต่างๆ ก็มีตรัสรับรองไว้ในพระสูตรต่างๆ การที่คุณเซนฯ ไม่เชื่อพระสูตรที่ตรัสเรื่อง นรก-สวรรค์ ที่เป็นภพภูมิหลังตาย  แปลว่าอะไร  นรก-สวรรค์  มีทั้งแบบขณะจิตหนึ่งๆ ในอายตนะรับกระทบ  และมีทั้งแบบภพภูมิหลังตาย  ต้องมีทั้ง ๒ แบบ  ไม่ใช่แบบใดแบบหนึ่ง   ตรงนี้แสดงถึงอะไร  แสดงว่าคุณเซนฯ ผู้หลงผิด  ยังกล้าเสนอว่า นรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตายไม่มี  ทั้งๆ ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในพระสูตรมากมาย  ทีนี้จะเชื่อใคร  ความเชื่อเรื่องไม่มีนรก-สวรรค์ ที่เป็นภพภูมิหลังตายนำมาจากคำสอนของใคร...?  ซึ่งค้านกับพุทธพจน์  ซึ่งตรัสเรื่อง  นรก - สวรรค์ ไว้ทั้ง ๒ แบบ ไม่ใช่แบบใดแบบหนึ่ง นี่เป็นการทำลายพุทธญาณของพระพุทธเจ้าหรือไม่...? นี่เป็นการลดทอนญาณทัสสนะในพุทธศาสนาหรือไม่...? ทำไมจึงปฏิเสธนรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย  เพียงแค่ว่ามีกล่าวไว้ในลัทธิอื่นก่อนพุทธศาสนา  แล้วนรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิแบบเฉพาะที่ตรัสตามพระพุทธวัจนะจะไม่ยอมรับกันด้วยหรือ...? จากคุณ : ปราชญ์ขยะ - [ 19 เม.ย. 50 18:32:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ้าว มาเจอท่านเซนที่กระทู้นี้อีก แค่ทักทายครับ ท่านเซนคงใช้ชีวิตในโลกปรกติลำบากมากอยู่แล้ว เวลาไปตลาดซื้อข้าวซื้อของ คงยุ่งยากไม่เบา กว่าจะรู้เรื่องกันได้ ไม่แซวกวนใจแล้วครับ สงสารจริงๆนะครับไม่ได้มายา.. จากคุณ : ทิคัมพร (sueki) - [ 19 เม.ย. 50 18:42:25 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คคห 7  เป็นองคาพยบส่วนไหนของผมหรือ? เวลาผมไปตลาด จึง รู้ตามที่เป็นจริง ตามที่เสนอไว้ว่า ...คงใช้ชีวิตในโลกปรกติลำบากมากอยู่แล้ว เวลาไปตลาดซื้อข้าวซื้อของ คงยุ่งยากไม่เบา กว่าจะรู้เรื่องกันได้.... การมีผู้หนึ่งผู้ใด เขามีพระพุทธวจนะแปลไทย ที่เลือกเฟ้นแล้วด้วยอานาปานสติสมาธิ ฯลฯ "เป็นกัลยาณมิตร" น่าสงสารอะไรเขานั้น หรือครับคุณทิคัมพร (sueki)..ไม่ใช่คำถามนะครับ (ถ้าไม่บอกว่า ไม่ใช่คำถาม เดี๋ยวจะเข้าใจเอาเองว่า เป็นคำถาม หรือเปล่า?) ถ้าคิดว่า พอจะมีอะไร เสนอหรือสั่งสอนผม เชิญนะครับ แต่ต้องอ้างอิงพระพุทธวจนะแปลไทย ที่คุณทิคัมพร (sueki) คิดว่า นี่แหละ ตรงตามสภาวะธรรมนั้น ...ที่ต้องอาสัย สติในสมาธิ ...ที่สำคัญ สติในสมาธินี้ มีหลายชนิดด้วยนะครับ เรื่องสติในสมาธินี้ ไว้ผม คุยกับคนบางคนเวลาไปตลาด แล้วถ้าเห็นว่าสมควรเสนอ ก็จะเสนอ ในโอกาสอันสมควร แค่ทักทาย เช่นกัน นะครับ คุณทิคัมพร (sueki) คคห 6 คุณปราชญ์ขยะครับ ผมเสนอว่า สวรรค์แบบไหน? ..สวรรค์แบบบนฟ้า ตามที่ศาสดาอื่น ศาสนาอื่นบัญญัติไว้ หรือว่า ตามพุทธวจนะที่ตรัสคำว่า ฉผัสสายติกสวรรค์ เป็นเรื่องที่ ต้อง ไม่ขัดกับ ...สวากขาโต ภควตา ธัมโม สันทิฏฐิโก ฯลฯ" ผมเสนอแบบนี้ ตรงกับข้อความที่คุณปราชญ์ขยะ เสนอว่า ...เรื่อง  ที่คุณเซนฯ ได้แทรกทิฏฐิของตนเองลงไปอย่างไม่ถูกต้อง  ที่กล่าวว่า คุณปราชญ์ขยะ แสดงหลักฐาน ซิครับว่า (๑) ....นรกใต้ดิน สวรรค์แบบบนฟ้า ตามที่ศาสดาอื่น ศาสนาอื่นบัญญัติไว้ก่อนแล้วนั้น "ไม่มี" คือไม่มีมาก่อน ก่อนที่เจ้าชายสิทธัตถะ จะทรง อุบัติ (เกิดแบบหนึ่ง เมื่อ ชาติ ซึ่งเป็นอาการที่ ๑๑ แห่งกรพแสปกิจจฯ แบบไม่คร่อม ๓ ชาติ ดับไม่เหลือเชื้อ)เป็นพระพุทธเจ้า แล้วตรัส นรก สวรรค์ ที่อายตนะ ๖ คำว่า ไม่มี ถ้าคุณปราชญ์ขยะแปลว่า หรือกำหนดว่า ...ไม่มีในพระไตรปิฎก ก็ = ไม่มี ..ถ้ากำหนดแบบนี้ จะเรียกว่า กำหนดแบบ กบในกะลา ได้ไหมครับ อ้างที่หลวงปู่ดูลย์ เสนอไว้ ใน หลวงปู้ฝากไว้ หน้า ๓๖ พุทธพจน์ ฯลฯ ดังพุทธพจน์ตอนหนึ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย สิ่งใดอันบัณฑิตทั้งหลายในโลกกล่าวว่ามีอยู่ แม้นเราตถาคตก้กล่าวสิ่งนั้นว่ามีอยู่ ฯลฯ คุณปราชญ์ขยะ ถ้าอ่านน้อยกว่า ย่อมรู้ตามที่อ่านนั้นน้อยกว่า จริงไหมครับ (ยังไม่ต้อง กล่าวถึง ภาคปฏิบัติ จริงไหมครับ) ดังนั้น ที่เสนอ จะเพื่อชักชวนให้ ผู้อื่นเห็นตามที่ เสนอหรือไม่ก็ตามที ตามที่เสนอว่า...ทำไมจึงปฏิเสธนรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย .. ผมไม่เคยปฏิเสธนรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย ..เพราะยอมรับ คติ ๕ กำเนิด ๔ ...ดูเองว่ากระทู้ไหน คคห ไหน ฯ แต่ ....เสนอให้ ยุวพุทธได้ ฉุกคิด + พิจารณากันว่า (๑)นรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย ตามที่ว่าว่ากันนั้น..นั่น ต้อง ไม่เป็น สัสสตทิฏฐิ (๒) นรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย ..นั้น ต้องไม่ขัดกับ พุทธวจนะตรัสว่า อวิชชานั่นแหละ เป็น คติ (เครื่องไป ไม่ใช่ ที่ไป) ของสัตว์เหล่านั้น (๓) ในเมื่อ ศาสดาอื่นๆ ที่ไม่ใช่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ได้ บัญญัติเหมือนที่พระพุทธเจ้า ตรัสคือบัญญัติไว้ว่า อวิชชานั่นแหละ เป็นคติ ของสัตว์เหล่านั้น ดังนั้น นรกใต้ดิน สวรรค์บนฟ้า ตามที่ศาสดาอื่น ลัทธิอื่น เขากล่าวไว้ แสดงไว้ บัญญัติไว้ ย่อม เป็นมิจฉาทิฏฐิ ..จริงไหมครับคุณปราชญ์ขยะ (๔) แล้วตัวคุณปราชญ์ขยะ ยังมีอวิชชา ไหม? (ผมยังมี ผมจึง พิจารณา กำหนด แบบที่เสนออยู่นี้ไงละ ต่างกับที่คุณปราชญ์ขยะ กำหนด มั๊งครับ) ถ้ายังมีอวิชชา.กำหนด คติ ๕ กำเนิด ๔ หลังตายแล้ว คติ เครื่องไป ไปที่ไหนละ ไปนรกใต้ดิน ไปสวรรค์บนฟ้า ก็ย่อม ไม่ต่างกับที่ลัทธิอื่น ศาสนาอื่น ศาสดาอื่นบัญญัติไว้ใช่ไหม ..ก็ = เป็นสัสสตทิฏฐิ ใช่ไหม ตรรก เหตุผล แค่นี้ ยังไม่เข้าใจหรือครับ คุณปราชญ์ขยะ (๕) ตกลง นรก สวรรค์ ที่ไม่ใช่ ฉผัสสายติกนรก ฉผัสสายติกสวรรค์ ตามที่ตรัสนั้น "เป็นนรก สวรรค์ เหมือนลัทธิอื่น หรือไม่เหมือนครับ" คุณปราชญ์ขยะ ข้อ ๕ เป็นคำถาม ครับ ตอบให้ตรงคำถามนะครับ ถ้าตอบไม่ตรงคำภาม แปลว่า ???? ครับ หมายเหตุ ๑ ดูคำตอบของ ผู้ถ่อมตนว่า เป็นปราชญ์ขยะ กันว่า มีเหตุ มีผล เพียงใด เพื่อเทียบกับ ข้อความที่ โจมตีผู้อื่น เช่นคำว่า ... นี่เป็นการทำลายพุทธญาณของพระพุทธเจ้าหรือไม่...? นี่เป็นการลดทอนญาณทัสสนะในพุทธศาสนาหรือไม่...? หมายเหตุ ๒ พระพุทธองค์ ตรัสกาลามสูตร ๑๐ ข้อ ข้อที่ ๑๐  แปลว่า สาวกของพระพุทธเจ้า ไม่ต้องทำตามนั้น หรือครับคุณปราชญ์ขยะ เมื่อทำตามนั้น คุณปราชญ์ขยะ ก็ชี้หน้า ด้วยคำว่า "นี่เป็นการลดทอนญาณทัสสนะในพุทธศาสนาหรือไม่...?" แล้วที่คุณปราชญ์ขยะ กำลัง เป็นอยู่นั่น กำลัง เที่ยวชี้ว่า แบบนี้ๆ = ลดทอนพุทธวิสัย หรือว่าลดทอนญาณทัสสนะ..โดยอ้าง เหตุผลของตนเอง (เช่น คคห 6) อ้างเกจิสาวกชั้นหลังๆฯ อ้างอรรถกถาจารย์ื "อ้างวิสุทธิมัคค์ อ้างอภิธัมมัตถสังคหะ ที่ไม่อยู่ในรูปพระพุทธวจนะ ภาคภาษาไทยนั้น" กลับ ไม่ใช่ เป็นการลดทอนญาณทัสสนะในพุทธศาสนา นะ ..ใช่ไหมครับ? ว่าไงครับ คุณปราชญ์ขยะ..ไม่ใช่คำถามนะครับ หมายเหตุ จะ ๔ ต่อ ๑ หรือ ๔๐๐ ต่อ ๑ ..ว่ากันตามหลักฐานชั้น พระบาลีพุทธวจนะแปลไทย นะครับ ย้ำคำถามคุณปราชญ์ขยะ ที่ถามไว้ว่า (๕) ตกลง นรก สวรรค์ ที่ไม่ใช่ ฉผัสสายติกนรก ฉผัสสายติกสวรรค์ ตามที่ตรัสนั้น "เป็นนรก สวรรค์ เหมือนลัทธิอื่น หรือไม่เหมือนครับ" คุณปราชญ์ขยะ จากคุณ : เซนเถรวาท (F=9b) - [ 19 เม.ย. 50 20:07:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ต่อ ผมจะตั้งกระทู้ใหม่ เรื่อง นรก สวรรค์ ที่ไม่ใช่ ฉผัสสายติกนรก ฉผัสสายติกสวรรค์ ตามที่ตรัสนั้น "เป็นนรก สวรรค์ เหมือนลัทธิอื่น หรือไม่เหมือน" คุณปราชญ์ขยะ ช่วยแสดงองค์ความรู้นะครับ จากคุณ : เซนเถรวาท (F=9b) - [ 19 เม.ย. 50 20:09:18 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คนบางคนยิ่งอ่านมากยิ่งโง่มาก.....เพราะอะไรหนะหรือ ก็เพราะอ่านไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียดทำให้ยิ่งอ่านยิ่งโง่ ขนาดพระญาณของพุทธองค์ที่เป็นจุตูปปาตญาณ คนเขลายังไม่เชื่อเลยครับแล้วแบบนี้จะเสียเวลาไปเสวนากับคนเขลาเบาปัญญาทำไมหละครับคุณปราชญ์ อาจารย์จาบจ้วงพระอภิธรรมเช่นไร ? ศิษย์ก็เช่นนั้น อาจารย์กล่าวตู่ว่าพระพุทธองค์เอออวย ?  ศิษย์ก็เช่นนั้น อาจารย์กำลังสนุกสนานกับจีวรที่ลุกเป็นไฟสีดั่งทอง ?   ศิษย์ก็เช่นกันย่อมสนุกสนานกับการกล่าวตู่พุทธองค์รอวันที่ศิษย์รักไปพบอาจารย์เช่นกัน จากคุณ : XLmen - [ 19 เม.ย. 50 20:27:47 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สาวกของพระพุทธเจ้า เมื่อจะอธิบาย จุตูปปาตญาณ "ตามอวิชชาของตนเอง โดยอ้าง พุทธวิสัย หรือ พุทธญาณทัสสนะ หรือพุทธญาณ" ขอให้สำเหนียกว่า ตนเอง ยังมี นิวรณ์ทั้ง ๕ ในขณะนั้นหรือไม่? หรือว่า เคยมีประสบการณ์มรสภาวะ จิตว่างจากนิวรณืทั้ง ๕ แบบ ที่ตรัสว่า "เจริญอานาปานสติ เพื่อตัดเสียซึ่งวิตก" มาแล้วหรือไม่ แล้ว สพเหนียกคือ มีสติในสมาธิที่สูงกว่าสามัญสัญชาติญาณ แล้วแลอยู่ ว่า  "ที่เสนออะไรนั้น...ต้องไม่ทำให้ ปุถุชนผู้มีปรกติ เป็นสัสสตทิฏฐิ ยิ่งเพลินเมาหมกอยู่ใน สัสสตทิฏฐิ อย่างโงหัวไม่ขึ้น...ฯ ..ไม่เช่นนั้น บาปหนา ตราช้าง มั๊ง ว่ากันด้วยหลักฐานชั้นพระพุทธวจนะ ว่ากันด้วยเหตุผล หรือ ตรรก ในชั้น สุตมยปัญญา ฯลฯ ในที่สุด ยุวพุทธรุ่นนี้ ก้จะ พิจารณาได้เองว่า ท่านพุทธทาส เป็นทาสของพระพุทธเจ้า ยิ่งกว่า ฯลฯ หรือไม่ อย่างไร? จากคุณ : เซนเถรวาท (F=9b) - [ 19 เม.ย. 50 21:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ดูท่าคุณเซนจะเริ่มธาตุไฟแตกเสียแล้ว...นะขอรับ ขอถามกลับตามคำถามที่วกวนของคุณเซน...ดังนี้ (๑)นรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย ตามที่ว่าว่ากันนั้น..นั่น ต้อง ไม่เป็น สัสสตทิฏฐิ   --->>>   คุณเซน...ก็ได้แต่อ้างแบบนี้  อธิบายมาซี..ขอรับ นรก-สวรรค์หลังตาย  ที่ไม่เป็นสัสสตทิฏฐิเป็นอย่างไร คุณเซนต้องอธิบายมาก่อน  แล้วคำว่าสัสสตะของคุณนะมันกินความแค่ไหน...อธิบายนะ...ขอรับ  จะรอฟัง  ขอความชัดเจนด้วย (๒) นรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย ..นั้น ต้องไม่ขัดกับ พุทธวจนะตรัสว่า อวิชชานั่นแหละ เป็น คติ (เครื่องไป ไม่ใช่ ที่ไป) ของสัตว์เหล่านั้น --->>>   ข้อนี้ก็เหมือนกัน  กล้าพูดขนาดนี้คงอธิบายได้ว่า  นรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย...ที่ไม่ขัดกับพุทธวจนะตรัสว่า  อวิชชานั่นแหละเป็นคติ อธิบายนะ...ขอรับว่าเป็นอย่างไร  ไม่ใช่แค่อ้าง...แล้วก็อ้างอย่างนี้ (๓) ในเมื่อ ศาสดาอื่นๆ ที่ไม่ใช่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ได้ บัญญัติเหมือนที่พระพุทธเจ้า ตรัสคือบัญญัติไว้ว่า อวิชชานั่นแหละ เป็นคติ ของสัตว์เหล่านั้น ดังนั้น นรกใต้ดิน สวรรค์บนฟ้า ตามที่ศาสดาอื่น ลัทธิอื่น เขากล่าวไว้ แสดงไว้ บัญญัติไว้ ย่อม เป็นมิจฉาทิฏฐิ ..จริงไหมครับคุณปราชญ์ขยะ --->>>   ทำไมต้องอ้างศาสดาอื่น ก็พระพุทธเจ้าก็ตรัสไว้ชัดแล้วเรื่อง นรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย ตามแบบที่ทรงตรัส  แล้วอย่างนี้พระพุทธเจ้าตรัสเรื่องนรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย  ทรงตรัสเป็นมิจฉาทิฏฐิด้วยไหม... (๔) แล้วตัวคุณปราชญ์ขยะ ยังมีอวิชชา ไหม? (ผมยังมี ผมจึง พิจารณา กำหนด แบบที่เสนออยู่นี้ไงละ ต่างกับที่คุณปราชญ์ขยะ กำหนด มั๊งครับ) ถ้ายังมีอวิชชา.กำหนด คติ ๕ กำเนิด ๔ หลังตายแล้ว คติ เครื่องไป ไปที่ไหนละ ไปนรกใต้ดิน ไปสวรรค์บนฟ้า ก็ย่อม ไม่ต่างกับที่ลัทธิอื่น ศาสนาอื่น ศาสดาอื่นบัญญัติไว้ใช่ไหม ..ก็ = เป็นสัสสตทิฏฐิ ใช่ไหม --->>>  นรกใต้ดิน-สวรค์บนฟ้า เป็นของลัทธิอื่น  เข้าใจตรงกันนะครับส่วนนรก-สวรรค์ในพุทธศาสนา  นรกไม่ได้อยู่ใต้ดิน  สวรรค์ในพุทธศาสนาไม่ได้อยู่บนฟ้าต่างจากศาสนาอื่นไหม...ขอรับ  นรก-สวรรค์ในพุทธศาสนาเป็นอีกภพภูมิหนึ่งต่างหาก  เห็นความต่างบ้างไหม...ขอรับ --->>>   คุณคิดว่าเรามีกิเลสอยู่คิดเฉพาะเรื่องที่มันดับทุกข์ได้  คือคิดเรื่องขณะจิตหนึ่งในอารมณ์ปัจจุบัน ถ้าจะกำหนดอย่างนี้ก็ได้...ขอรับ  แต่ต้องโยงเข้ากับเรื่องอื่นๆได้ด้วย  โดยเฉพาะเรื่องนรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิ  เพราะมีความเกี่ยวโยงในเรื่องของกฏแห่งกรรม  บุญ-บาป การเวียนว่ายตายเกิด  กิเลส - ตัณหา  -อุปาทาน -อวิชชา  การสร้างบารมี  อิทธิปาฏิหาริย์(อันเกินวิสัยปุถุชน)  สมาธิจิต(สมถะ-วิปัสสนา)  ฯลฯ   ตรรก เหตุผล แค่นี้ ยังไม่เข้าใจหรือครับ คุณปราชญ์ขยะ --->>> ตรรกของคุณเซน  ดูจะหลอกตัวเองไปหน่อย  ตรงที่ว่าถ้าคิดอย่างนี้แล้วคงปลอดภัย  คงหมดกิเลสได้ตายแล้วเผื่อว่านิพพานเลยเพราะไปกำหนดโดยพยายามคิดแต่เรื่องปัจจุบันขณะจิต  ใจมันจะได้เกาะเกี่ยวแต่เรื่องเหล่านี้   ดูว่ามันตรงที่สุด  คิดว่ากำหนดอย่างนี้เป็นสัมมาทิฏฐิพาให้หมดกิเลส  หมดภพชาติได้  คนมีกิเลสควรคิดอย่างนี้เพื่อสิ้นกิเลส  ถ้าคิดแบบเวียนว่ายตายเกิด  อวิชชายังเป็นคติอยู่  เดี๋ยวอวิชชามันจะปรุงให้ไปเกิดอีก  เพราะมีความเห็นเรื่องเกิด-ตาย แบบมีภพภูมิ  ใจยังยึดคิดแบบนี้อยู่  ยังอาจต้องเวียนว่ายตายเกิดอีก  คนมีกิเลสควรคิดแต่เรื่องขณะจิตปัจจุบันตามแบบคุณเซนเสนอ  นี่คือความประมาทอีกแบบหนึ่งนะ...ขอรับ   --->>>   เพราะอะไรที่ว่าประมาท  เพราะตรรกะนี้ผิด  การกำหนดเฉยๆ ไม่ได้ช่วยให้ผู้นั้นพ้นทุกข์ได้จริง  การคิดแบบฝังหัวแบบคุณโชติมันเป็นหลุมพลางของคนมีปัญญานำพุทธรรม  คือปัญญาในส่วนคิดมันมีมากเกินไป  ไม่ใช่การปฏิบัติแบบ  ศีล  สมาธิ  ปัญญา  จะเอาแต่ปัญญากำหนดอย่างนั้นอย่างนี้เลย  แล้วมันข้ามขั้นและก็ไม่เห็นของจริงไม่เข้าถึงสภาวะธรรมตามเป็นจริง  นึกคิดตรึกตรองไปตามอาการแห่งตัวหนังสือและตามปัญญามันพาปรุงแต่งไปเอง...   --->>>   ผมกล่าวเสมอว่า  การหมดกิเลสต้องเกิดจากการปล่อยวางความยึดถือ  การพิจารณาเรื่องนรก-สวรรค์นั้นเป็นพุทธวิสัย  เป็นวิชชา ๓  เพื่อการตรัสรู้ธรรม  เพื่อความสิ่นสงสัย  เพื่อความแจ่มแจ้งในธรรม  ต้องรู้อย่างถูกต้อง  ต้องเข้าใจอย่างถูกต้องในเรื่องนี้ด้วย  แล้วใจมันจะเกิดความเบื่อหน่ายในการเวียนว่ายตายเกิด  เมื่อเบื่อหน่ายเรื่องนี้แล้ว  การถอนอุปาทานมันจะง่ายขึ้น  ไม่ใช่ไปปฏิเสธว่าไม่ควรไปสนใจเรื่องนรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย  เราพิจารณาเพื่อให้เห็นแจ้งใจเพื่อให้เกิดความเบื่อหน่ายเห็นภัยต่อการเวียนว่ายตายเกิดนั่นเอง   (๕) ตกลง นรก สวรรค์ ที่ไม่ใช่ ฉผัสสายติกนรก ฉผัสสายติกสวรรค์ ตามที่ตรัสนั้น "เป็นนรก สวรรค์ เหมือนลัทธิอื่น หรือไม่เหมือนครับ" คุณปราชญ์ขยะ ข้อ ๕ เป็นคำถาม ครับ ตอบให้ตรงคำถามนะครับ ถ้าตอบไม่ตรงคำภาม แปลว่า ???? ครับ --->>>   เหมือนก็มีไม่เหมือนก็มี  เหมือนกันตรงที่  เป็นนรก-สวรรค์  ไม่เหมือนกันตรงที่  ของลัทธิอื่นเขาให้ไปแค่ตรงนั้น  บ้างไปติดอยู่ที่สุขในสวรรค์  บ้างไปติดสุขในพรหมโลก  แต่ของพุทธศาสนาสอนให้ไปรู้ไปเห็นว่านรก-สวรรค์หลังตายว่าเป็นอย่างไร เพื่อให้เกิดความเบื่อหน่ายต่อการเวียนว่ายตายเกิด  เห็นภัยในวัฏฏสงสาร   --->>>   พุทธศาสนาสอนให้เห็นแจ้งในนรก-สวรรค์  เห็นคุณและโทษของการไปเวียนว่ายในนรก-สวรรค์  ของมันมีจริงๆ ไม่มีใครปฏิเสธว่า นรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตายไม่มี และเกือบทุกลัทธิก็กล่าวตรงกันว่ามี  เพียงแต่รายละเอียดปลีกย่อยไม่เหมือนกัน  เพราะรู้ญาณในการไปเห็นต่างกัน  และเห็นนรก-สวรรค์อย่างคนมีกิเลสในลัทธิอื่น  มันไม่ทำให้หมดภพหมดชาติได้จริง  แต่อาจทำให้หลงติดยึดได้  แต่ของพุทธศาสนาเราก็ไปรู้เห็นได้เพราะของมันมีอยู่จริงๆ เมื่อรู้เห็นแล้วพิจารณาให้มันเป็นพระไตรลักษณ์เสีย  เมื่อรู้เห็นแล้วก็ให้พิจารณาให้เกิดภูมิวิปัสสนา  ให้เกิดเบื่อหน่ายในเวียนว่ายตายเกิด  นี่คือความต่างเรื่องนรก-สวรรค์ของพุทธศาสนากับลัทธิอื่น...     --->>>   คุณเซนอย่าลืมตอบคำถามของผมด้วย  เคยถามไปหลายครั้งแล้ว  ไม่มีคำตอบกลับมาเสียที  มีแต่อ้าง  แล้วก็อ้าง  ขอคำตอบในคำถามข้างบนด้วย... จากคุณ : ปราชญ์ขยะ - [ 19 เม.ย. 50 22:04:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จะตามไปอ่านกระทู้ใหม่นะครับ ยังสงสารเหมือนเดิม ก็มันน่าเวทนาจริงๆนี่ครับ (เวทนา ตามภาษาชาวบ่านนะครับไม่ใช่ภาษาธรรม) จะไปทักเฉยๆไม่แสดงความเห็นเพิ่มทุกข์ให้คุณเซนครับ จากคุณ : ทิคัมพร (sueki) - [ 19 เม.ย. 50 22:08:54 ]

ความคิดเห็นที่ 14 (๑) นรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย ..นั้น ต้องไม่ขัดกับ พุทธวจนะตรัสว่า อวิชชานั่นแหละ เป็น คติ (เครื่องไป ไม่ใช่ ที่ไป) ของสัตว์เหล่านั้น คุณปราชญ์ขยะ ตอบว่า --->>>   ข้อนี้ก็เหมือนกัน  กล้าพูดขนาดนี้คงอธิบายได้ว่า  นรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตาย...ที่ไม่ขัดกับพุทธวจนะตรัสว่า  อวิชชานั่นแหละเป็นคติ อธิบายนะ...ขอรับว่าเป็นอย่างไร ไม่พูดตามที่พระบรมศาสดาพูด แล้วให้พูดตามใครครับ ต้องตามพระอรรถกถาจารย์ ที่ไม่ใช่พระบรมศาสดา หรืออย่างไร? เรื่องแค่นี้ เอามาเป็นประเด็น ให้ถูกศอกกลับได้  ...อนิจจา (๒) ในเมื่อ ศาสดาอื่นๆ ที่ไม่ใช่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ได้ บัญญัติเหมือนที่พระพุทธเจ้า ตรัสคือบัญญัติไว้ว่า อวิชชานั่นแหละ เป็นคติ ของสัตว์เหล่านั้น ดังนั้น นรกใต้ดิน สวรรค์บนฟ้า ตามที่ศาสดาอื่น ลัทธิอื่น เขากล่าวไว้ แสดงไว้ บัญญัติไว้ ย่อม เป็นมิจฉาทิฏฐิ ..จริงไหมครับคุณปราชญ์ขยะ --->>>   ทำไมต้องอ้างศาสดาอื่น ก็พระพุทธเจ้าก็ตรัสไว้ชัดแล้วเรื่อง พระพุทธองค์ตรัสชัด ..แต่คุณปราชญ์ขยะเข้าใจชัดตรงตามที่ตรัส แล้วไม่เป็นสัสสตทิฏฐิ หรือเปล่า ..ผมจึงอ้างตามที่ศาสดาอื่นเสนอไว้ ไงครับ ตรรกแค่นี้ ไม่เข้าใจ? (๓) ตกลง นรก สวรรค์ ที่ไม่ใช่ ฉผัสสายติกนรก ฉผัสสายติกสวรรค์ ตามที่ตรัสนั้น "เป็นนรก สวรรค์ เหมือนลัทธิอื่น หรือไม่เหมือนครับ" คุณปราชญ์ขยะ คุณปราชญ์ขยะ ตอบว่า--->>>   เหมือนก็มีไม่เหมือนก็มี  เหมือนกันตรงที่  เป็นนรก-สวรรค์  ไม่เหมือนกันตรงที่  ของลัทธิอื่นเขาให้ไปแค่ตรงนั้น  บ้างไปติดอยู่ที่สุขในสวรรค์  บ้างไปติดสุขในพรหมโลก  แต่ของพุทธศาสนาสอนให้ไปรู้ไปเห็นว่านรก-สวรรค์หลังตายว่าเป็นอย่างไร เพื่อให้เกิดความเบื่อหน่ายต่อการเวียนว่ายตายเกิด  เห็นภัยในวัฏฏสงสาร ช่วยอ้างหลักฐานหน่อยว่า (๑) ศาสนาไชน์ กล่าวถึง  ฉผัสสายติกนรก ฉผัสสายติกสวรรค์ เหมือนกับพระพุทธองค์ ช่วยอ้างหลักฐานหน่อยว่า (๒)ลัทธิครูทั้ง ๖ กล่าวถึง  ฉผัสสายติกนรก ฉผัสสายติกสวรรค์ เหมือนกับพระพุทธองค์ ช่วยอ้างหลักฐานหน่อยว่า (๓) ศาสนาพราหมณ์ กล่าวถึง กล่าวถึง  ฉผัสสายติกนรก ฉผัสสายติกสวรรค์ เหมือนกับพระพุทธองค์ อ้างไม่ได้ แปลว่าที่เสนอผมว่า "เหมือนก็มี" นั้น ว่าเอาเอง คือ คิดเอาเอง หรืออะไรก็ตาม ...อย่าลืม ว่ากันตามหลักฐาน ไม่ใช่ เชื่อว่า หรือ คิดว่า นะครับ (๔) คุณเซนอย่าลืมตอบคำถามของผมด้วยฯ ผมลืมไปแล้วครับว่า คุณถามอะไรไว้บ้าง ..มีโทสะไหมครับ น้อยใจไหม หรือว่า จะชี้ว่า ผมไม่มีมารยาท หรืออะไรก็ตาม ที่รู้ว่าผมลืม สิ่งที่คุณปราชญ์ขยะ ถามไว้ ถ้าเข้าใจ อนัตตา คือ ความที่ไม่อยู่ในอำนาจให้เป้นไปตามอวิชชา ตัณหา อุปาทาน ในกรณีนั้นๆ ก้จะไม่เกิด โทสะ หรืออะไรก้ตาม มั๊งครับ สภาวะะรรม หรือ องค์ธรรมแบบนี้ น่าจะไม่มีในตำราอภิธรรมหรือเปล่า ...คุณปราชญ์ขยะ ทราบไหมครับ (ไม่ใช่คำถาม แต่ถ้าอยากแสดงเป็นธรรมทาน ก้แล้วแต่ นะครับ) เอาอย่าง บางคนไหมครับ เขาตั้งกระทู้เจาะจงผม ... คุณปราชญ์ขยะ ถามที่ละข้อ ทีละเรื่อง  อย่าลืม อ้างพระสูตรด้วย ..ถ้าไม่อ้าง ผมอาจไม่สนใจ ที่จะตอบ ฯ หมายเหตุ --->>>   พุทธศาสนาสอนให้เห็นแจ้งในนรก-สวรรค์  เห็นคุณและโทษของการไปเวียนว่ายในนรก-สวรรค์  ของมันมีจริงๆ ไม่มีใครปฏิเสธว่า นรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตายไม่มี นั่นนะซิิ คุณปราชญ์ขยะ ..ปัญหามันอยู่ที่ ผู้ที่ยังมีอวิชชา จะเห็นแจ้ง ตามที่คุณปราชญ์ขยะ หรือใครก็ตาม ที่เสนอเช่นนั้นได้อย่างไร? ว่า ที่เสนอนั้น ไม่เป็นสัสสตทิฏฐิ? ผมอ้าง อวิชชานั่นแหละ เป็นคติ แปลว่า เครื่องไป ก็ยังจะมีบางคน ชี้ว่า คติ แปลว่า ที่ไป ...แค่นี้ ตรงไหนเป็นสัสสตทิฏฐิ..กำหนดเองไม่ได้ หรือครับ? ตามที่ตรัสว่า ตถาคต เป็นเพียงผู้ชี้ทาง การเดินทางเป็นหน้าที่ของอัตตภาพนั้น ที่ อนัตตา สรุป นรก สวรรค์ ไม่ว่าแบบไหน มันจะมีอัตตา ของใคร ไปที่นั่น หลังจากตายแล้วครับคุณปราชญ์ขยะ .... แก้ไขเมื่อ 19 เม.ย. 50 23:19:45 จากคุณ : เซนเถรวาท (F=9b) - [ 19 เม.ย. 50 23:16:56 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ทั้งหมดที่คุณกล่าว  มันช่าง...สาระนะ...ขอรับ วกวนในคำถาม  วกวนในคำตอบ  วนเวียนในทิฏฐิตน  เวียนวนในอ่างแห่งทิฏฐิ  แล้วอ้างพระพุทธเจ้าเพื่อเป็นเกราะ  การเข้าใจธรรมของพระพุทธเจ้าแบบคุณเซน...นี่อันตรายนะ...ขอรับ เพราะเข้าใจธรรมแบบนี้มันหมิ่นเหม่ต่อการเขวในธรรม  แล้วก็เขวไปมากแล้วด้วย  การกล่าวใน คคห.ที่ ๑๔  ผมถือว่าเหมือนเดิมดังที่เคยคุยกันผ่านๆ มา  ไม่มีอะไร  มันก็ยังเป็นคำตอบที่เงียบเหมือนเป่าสาก  ไม่มีคำตอบที่ตรงประเด็น  มีแต่เฉไปเฉมา นี่แหละ...ขอรับ  นรกในอายตนะรับกระทบของคุณโชติโดยมีอวิชชาเป็นเครื่องไป  เอ...วัง  แบบอตัมมยตาก็มีด้วยประการฉะนี้... **************************************************** แก้ไขเมื่อ 19 เม.ย. 50 23:31:37 จากคุณ : ปราชญ์ขยะ - [ 19 เม.ย. 50 23:27:19 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จากหนังสือ ปฏิจจสมุปบาท หน้า ๒๑ ท่านพุทธทาสแสดงความเห็นว่า             ดังที่พระองค์ตรัสเรียกสูตรที่ ๓ ปปาตวัคค์ สัจจสังยุตต์ว่า นรกชื่อมหาปริฬาหะ และในสูตรที่ ๒ เทวทหวัคค์ สฬายตนสังยุตต์ว่า ฉผัสสายตนิกนรก(๑๘/๑๕๘/๒๑๔)เป็นต้น ซึ่งเป็นนรกจริง หรือน่ากลัวยิ่งกว่านรกใต้ดินของพวกสัสสตทิฏฐิและในพระสูตรตอนนี้ถัดไป ได้ตรัสถึงสวรรค์ ชื่อ ฉผัสสายตนิกสวรรค์ ซึ่งเป็นสวรรค์แท้หรือสวรรค์จริงยิ่งกว่าสวรรค์บนฟ้าของพวกสัสสตทิฏฐินั่นเอง  ถ้าเวทนาหรือความทุกข์นั้นเต็มไปด้วยความกลัว  ก็เป็นอสุรกาย,  ถ้าเต็มไปด้วยความหิวดังใจจะขาด  ก็คือเปรต,  โง่ก็คือสัตว์เดรัจฉาน, ทุกข์พอประมาณอย่างมนุษย์ก็เป็นมนุษย์,  อร่อยด้วยกามารมณ์นานาชนิด  นานาระดับ ก็คือสวรรค์ชั้นต่าง ๆ กัน, และเมื่ออิ่มอยู่ด้วยสุขเวทนาหรืออทุกขมสุขเวทนา  ในรูปฌาน  และอรูปฌานนานาชนิด ก็คือความเป็นพรหมนานาชนิดอีกนั่นเอง,  เป็นของจริงยิ่งกว่าที่กล่าวว่าจะได้ถึงต่อเมื่อเข้าโลงแล้ว,  ทั้งนี้เพราะตีความหมายของคำว่า  โอปปาติกะ  ในพุทธศาสนาผิดไปนั่นเอง --------------------------------------------------- เมื่ออาจารย์ของคุณเซนสอนเช่นนี้  จึงไม่แปลกครับ  ที่คุณเซน ฯ  จะมีทิฏฐิแบบที่เราเห็นอยู่ จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1 - [ 20 เม.ย. 50 05:35:14 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอนำพระสูตรที่ท่านพุทธทาสกล่าวถึง  มาแสดงว่า  พระพุทธองค์ตรัสไว้อย่างไร   และ  อรรถกถาอธิบายไว้อย่างไร พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๙  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๑ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค ปริฬาหสูตร ว่าด้วยความเร่าร้อน http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=19&A=10601&Z=10631&pagebreak=0 ขณสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/sutta_line.php?B=18&A=3253 ขณสูตร             [๒๑๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เป็นลาภของเธอทั้งหลายแล้ว เธอทั้งหลาย ได้ดีแล้ว ขณะเพื่อการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ เธอทั้งหลายได้เฉพาะแล้ว ดูกร ภิกษุทั้งหลาย นรกชื่อว่าผัสสายตนิกะ ๖ อันเราเห็นแล้ว ในผัสสายตนิก- *นรกนั้น สัตว์จะเห็นรูปอะไรๆ ด้วยจักษุ ก็ย่อมเห็นแต่รูปอันไม่น่าปรารถนา ย่อม ไม่เห็นรูปอันน่าปรารถนา ย่อมเห็นแต่รูปไม่น่าใคร่ ย่อมไม่เห็นรูปอันน่าใคร่ ย่อม เห็นแต่รูปอันไม่น่าพอใจ ย่อมไม่เห็นรูปอันน่าพอใจ จะฟังเสียงอะไรๆ ด้วยหู... จะดมกลิ่นอะไรๆ ด้วยจมูก... จะลิ้มรสอะไรๆ ด้วยลิ้น... จะถูกต้อง โผฏฐัพพะอะไรๆ ด้วยกาย... จะรู้แจ้งธรรมารมณ์อะไรๆ ด้วยใจ ก็ย่อมรู้แจ้ง แต่ธรรมารมณ์อันไม่น่าปรารถนา ย่อมไม่รู้แจ้งธรรมารมณ์อันน่าปรารถนา ย่อมรู้ แจ้งแต่ธรรมารมณ์อันไม่น่าใคร่ ย่อมไม่รู้แจ้งธรรมารมณ์อันน่าใคร่ ย่อมรู้แจ้งแต่ ธรรมารมณ์อันไม่น่าพอใจ ย่อมไม่รู้แจ้งธรรมารมณ์อันน่าพอใจ             [๒๑๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เป็นลาภของเธอทั้งหลายแล้ว เธอทั้งหลาย ได้ดีแล้ว ขณะเพื่อการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ เธอทั้งหลายได้เฉพาะแล้ว ดูกร ภิกษุทั้งหลาย สวรรค์ชื่อว่า ผัสสายตนิกะ ๖ ชั้น เราได้เห็นแล้ว ในผัสสายต- *นิกสวรรค์นั้น บุคคลจะเห็นรูปอะไรๆ ด้วยจักษุ ก็ย่อมเห็นแต่รูปอันน่าปรารถนา ย่อมไม่เห็นรูปอันไม่น่าปรารถนา ย่อมเห็นแต่รูปอันน่าใคร่ ย่อมไม่เห็นรูปอันไม่น่า ใคร่ ย่อมเห็นแต่รูปอันน่าพอใจ ย่อมไม่เห็นรูปอันไม่น่าพอใจ ฯลฯ จะรู้แจ้ง ธรรมารมณ์อะไรๆ ด้วยใจ ก็ย่อมรู้แจ้งแต่ธรรมารมณ์อันน่าปรารถนา ย่อมไม่รู้ แจ้งธรรมารมณ์อันไม่น่าปรารถนา ย่อมรู้แจ้งแต่ธรรมารมณ์ที่น่าใคร่ ย่อมไม่รู้แจ้ง ธรรมารมณ์ที่ไม่น่าใคร่ ย่อมรู้แจ้งแต่ธรรมารมณ์อันน่าพอใจ ย่อมไม่รู้แจ้งธรรมารมณ์ อันไม่น่าพอใจ ดูกรภิกษุทั้งหลาย เป็นลาภของเธอทั้งหลายแล้ว เธอทั้งหลายได้ดี แล้ว ขณะเพื่อการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ เธอทั้งหลายได้เฉพาะแล้ว ฯ จบสูตรที่ ๒             เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘  บรรทัดที่ ๓๒๕๓ - ๓๒๗๖.  หน้าที่  ๑๔๐ - ๑๔๑. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=18&A=3253&Z=3276&pagebreak=0             ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=18&i=214 อรรถกถาขณสูตรที่ ๒                             ในขณสูตรที่ ๒ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.               บทว่า ฉ ผสฺสายตนิกา นาม ความว่า นรกชื่อว่าผัสสายตนะ ๖ ไม่มี. นรกทั้งหลายที่ชื่อฉผัสสายตนิกาแต่ละชื่อไม่มี. จริงอยู่ บัญญัติว่าผัสสายตนะทางทวาร ๖ ย่อมมีในมหานรก แม้ทั้งหมด ๓๑ ขุมนั่นเอง.               แต่คำนี้ ท่านกล่าวหมายเอาอเวจีมหานรก.               แม้ในบทว่า สคฺคา (สวรรค์) นี้ ท่านประสงค์เอาเฉพาะบุรีดาวดึงส์เท่านั้น. แต่ชื่อว่าบัญญัติแห่งอายตนะหก แม้แต่ละอย่างในกามาวจรเทวโลกไม่มีก็หาไม่.               ถามว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงฉผัสสายตนิกานี้ไว้ทำไม.               ตอบว่า ใครๆ ไม่อาจจะอยู่ประพฤติมรรคพรหมจรรย์ในนรกได้ เพราะได้รับแต่ทุกข์โดยส่วนเดียว และไม่อาจอยู่ประพฤติมรรคพรหมจรรย์ในเทวโลกได้ เพราะเกิดความประมาทด้วยสามารถความยินดีในการเล่นโดยส่วนเดียว เพราะได้รับความสุขโดยส่วนเดียว.               ส่วนมนุษยโลกมีความสุขและความทุกข์ระคนกัน ในมนุษยโลกนี้เท่านั้น ย่อมมีทั้งอบายและสวรรค์ปรากฏ. นี้ชื่อว่าเป็นกรรมภูมิของมรรคพรหมจรรย์.               กรรมภูมินั้น พวกท่านได้แล้ว เพราะฉะนั้น ขันธ์ซึ่งเป็นของมนุษย์ที่พวกเธอได้กันแล้ว จัดเป็นลาภของพวกท่าน และภาวะเป็นมนุษย์ที่พวกเธอได้แล้วนี้ ก็เป็นขณะเป็นสมัยของการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ที่พวกเธอได้.               สมจริงดังคำที่พระโปราณาจารย์ทั้งหลายกล่าวไว้ว่า.                         การเจริญมรรคในที่นี้ นี้ก็เป็นกรรมภูมิ ธรรมเป็นที่ตั้ง                         แห่งความสังเวชเป็นอันมาก ในที่นี้ก็เป็นฐานะอยู่                         ท่านเกิดความสังเวชแล้ว ก็จงประกอบความเพียรโดย                         แยบคายในวัตถุอันเป็นที่ตั้งแห่งความสลดสังเวชเถิด.               บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า สํเวคา แปลว่า ความสังเวช.               จบอรรถกถาขณสูตรที่ ๒ จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1 - [ 20 เม.ย. 50 05:43:12 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สาธุครับสาธุ..... ธรรมะบทนี้โดนใจมากเลยครับคุณเฉลิมศักดิ์ "ใครๆ ไม่อาจจะอยู่ประพฤติมรรคพรหมจรรย์ในนรกได้ เพราะได้รับแต่ทุกข์โดยส่วนเดียว และไม่อาจอยู่ประพฤติมรรคพรหมจรรย์ในเทวโลกได้ เพราะเกิดความประมาทด้วยสามารถความยินดีในการเล่นโดยส่วนเดียว เพราะได้รับความสุขโดยส่วนเดียว." ว่าแต่คุณเซนแถเขาจะเชื่อ อรรถกถาขณสูตรที่ ๒  บทนี้หรือครับ ? น่าคิดๆ จากคุณ : XLmen - [ 20 เม.ย. 50 17:45:59 ]