ความคิดเห็นที่ 1 พระอุบลวรรณ หรือพระวิษณุ เป็นเทพรักษาเมืองลังกา เทพรักษาเมืองลังกามี 4 องค์ และ4องค์แต่ละตำนานไม่เหมือนกัน แต่ที่เหมือนกัน คือมีเทพ2องค์ คือขัตตุคาม กับรามเทพ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:20:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รามเทพ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:28:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รามเทพของจริง [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:31:09 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พระรามแต่งงานกับนางสีดา จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:31:46 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ............. [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 รูปสลัดพระรามเทพ หรือพระวิษณุที่ถ้ำเอลโลรา ประเทศอินเดีย ----------------- ต้นตอจตุคามรามเทพ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:35:47 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุ้น ๆ นะครับ หลักฐานจตุคามของอินเดียใต้ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:40:15 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ........... จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ภาพปริศนา......... จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:44:27 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ลองมาเทียบกับจตุคามภาพนี้นะครับ แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 50 16:45:42 จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:45:23 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอาใหม่ มีจตุคามถือดอกบัวด้วย จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:46:16 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พระเมตไตรยแบบทิเบต จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:46:38 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ........... จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:46:55 ]

ความคิดเห็นที่ 14 พระอวโลกิเตศวรของลังกา หรือพระนาถเทพ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:48:22 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ส่วน จตุคาม ไม่ปรากฏในเอกสารโบราณฉบับไหนเลย มีแต่เอกสารของขุนพันธุ์ฯที่ใช้ว่า"จตุคาม" และไม่ปรากฎว่าขัตตุคาม หรือจตุคาม มีอวตารที่ไหน หรือเคยอวตารมาเป็นกษัตริย์ในตำนานฮินดูนะ ขัตตุคาม ลังกาเรียกว่า ขัตตคาม ซึ่งใกล้เคียงกับ"ขัตตุคาม"ซึ่งในตำนานลังกา ยกให้เป็นเทพรักษาเมืองลังกาครับ แต่พุทธนิกายลังกาได้เข้าถึงนครศรีฯ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เทพเฝ้าพระธาตุ 2 องค์ เป็นเทพจากลังกา คนไทยเรียกขัตตุคามในชื่อของเทพองค์นึงว่า"ขันทกุมาร"เทพเจ้าแห่งสงคราม ฮินดูเรียก"สกันทะ" จีนยกให้เป็นพระโพธิสัตว์องค์หนึ่ง ประดิษฐานด้านหลังองค์พระเมตไตรยครับ แต่ประวัติไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฮินดูเลย เพราะพระขันทกุมารในคติจีน เกิดที่จีน ยกเป็นพระโพธิสัตว์ ชื่อพระเวทโพธิสัตว์ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:54:58 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จตุคาม หรือขัตตุคาม เพี้ยนมาจาก"ขัตตคาม" และไม่มีกษัตริย์ในเอเชียที่ชื่อว่า ขัตตุคาม ขัตตคาม นะครับ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:58:38 ]

ความคิดเห็นที่ 17 รุปพระขัตตุคามของจริง พระขันทกุมาร หรือขัตตุคาม เป็นลูกพระศิวะกับนางปารวตี เป็นน้องชายพระพิฆเนศ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 16:59:56 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ท่านขุนพันธุ์ฯคงเก่งทะลุโลกครับ  สามารถไปรู้เรื่องราวของท่านเทพได้  ในขณะที่ไม่มีพระอริยเจ้าองค์ใดสามารถรู้ถึงเรื่องนี้ได้ จากคุณ : น้องหมูใหญ่ - [ 20 มิ.ย. 50 17:00:59 ]

ความคิดเห็นที่ 19 พระขันทกุมาร จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 17:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ที่ว่าจตุคามศักดิ์สิทธิ์อะ ใช่ครับ ใครเคยไปไหว้เทพฮินดูอะ ก็ศักดิ์สิทธิ์หมดครับ เพราะจตุคามรามเทพ เป็นเทพฮินดู จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 17:04:55 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ............. [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 17:06:51 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แล้วถามอ.ประวัติศาสตร์มาแล้ว อ.บอกว่าไม่มีบุคคลชื่อ"ชิงชัย"ในประวัติศาสตร์ไทย ศรีวิชัยก็ไม่มี จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 17:08:38 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ด้วยความเคารพนะครับ ................ ไม่มี หรือว่า ไม่รู้ครับ ? ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 20 มิ.ย. 50 17:17:20 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ใครเคยได้ยินกษัตริย์ไทยองค์ไหน ที่มีชื่อขัตตุคาม หรือเคยใช้ชื่อขัตตุคามบ้างครับ............. มีแต่พระรามอะ ถ้าพระวิษณุหรือพระราม พออนุโลมได้ เพราะเป็นชื่อพื้นฐาน ใช้เป็นชื่อกษัตริย์ได้ แต่พระสกันทะ หรือพระขันทกุมาร ที่ปัจจุบันเรียกว่าจตุคามอะ ไม่ปรากฏว่ามีคนเอามาเป็นชื่อกษัตริย์ เพราะพระขันทกุมารไม่เคยอวตารแบ่งภาคแบบนารายณ์10ปางนะ??? แล้วขัตตุคาม-รามเทพ เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของอาณาจักรลังกา ในตำนานพระพุทธสิหิงค์ ก็มีกล่าวถึง -ครั้งหนึ่งพระร่วงสุโขทัยได้ยินกิตติศัพท์พระพุทธรูปในลังกาว่า ศักดิ์สิทธิ์นัก จึงส่งทูตไปเจรจาพระเจ้าเมืองนครฯ ว่าทำอย่างไรจึงจะได้มา พระยานครฯ ตอบว่า  ครั้งหนึ่งพระร่วงสุโขทัยได้ยินกิตติศัพท์พระพุทธรูปในลังกาว่า ศักดิ์สิทธิ์นัก จึงส่งทูตไปเจรจาพระเจ้าเมืองนครฯ ว่าทำอย่างไรจึงจะได้มา พระยานครฯ ตอบว่า “ไปเอามาบ่มิได้ เพราะลังกามีเทพารักษ์สี่องค์ (จตุเทวรักขา) คือ พระราม, พระลักษมณ์(ลักขณเทพ), สุมนเทพ และขัตตุคามเทพ” ที่น่าสังเกตคือ ขัตตุคาม-รามเทพ พบในเอกสารโบราณ เช่น ตำนานพระพุทธสิหิงค์ ชินกาลมาลีปกรณ์ของล้านนา ตอนที่กล่าวถึงพระพุทธสิหิงค์ ก็ปรากฏนามเทพ2องค์นี้ ซึ่งเป็นเทพรักษาเมือง บางตำนานก็ว่าเป็นเทพเฝ้าพระพุทธสิหิงค์ แต่เป็นพระราม กับพระกามเทพ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 17:25:40 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ไม่มีหรือไม่รู้ อันนี้ไม่ทราบ แต่อ.ที่ผมไปถาม จบดร.อะครับ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 20 มิ.ย. 50 17:27:54 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อันนี้เทพในอุดมคติของผม จากคุณ : ธนะรัตน์ เอ็กโซติก - [ 20 มิ.ย. 50 18:00:51 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขยายมาจากหว้ากอหลังจากที่มีใจฮึดสู้แล้ว... สีลัพพตปรามาส ก่อบาปมากกว่า มิจฉาทิฐิ ตอนนี้ไม่ทราบว่าเรื่องจตุคามจะเข้าข่าย สีลัพพตปรามาส รึเปล่า? จากคุณ : ทะเลคราม (blueocynia) - [ 20 มิ.ย. 50 18:01:52 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ผมไม่สนหรอกว่า ดร. หรือป.โท ผมสนใจแค่ว่า ไม่มี หรือ ไม่รู้ เท่านั้น !!!!!!! จขกท พอจะเข้าใจสิ่งที่ผมถามหรือไม่ ? มันหมายความว่า ............... 1) ไม่รู้ว่า มีหรือไม่มี 2) รู้ว่ามี หรือรู้ว่าไม่มี ตรงนี้ต้องชัดเจนนะครับ !!!!!! ************************************************************* และผมก็เข้าใจว่า จขกท ยังมีความเข้าใจคลาดเคลื่อนในส่วนที่เกี่ยวกับ การเฉลิมพระนามของกษัตริย์ ในสมัยโบราณอยู่มากทีเดียว รวมทั้งการกำหนดนามของกษัตริย์ในตำนานต่างๆอีกด้วย .............. จะเป็นชื่อ จตุคาม หรือขัตตุคาม ก็ตามที นี่เป็นชื่อที่ใครใช้ในการเรียกใครกันล่ะ ? ถ้าเป็นชื่อที่ชาวบ้านเขาใช้เรียก พระโพธิสัตว์ซึ่งก็คือ กษัตริย์ในอดีต ตามตำนานที่เขารับรู้ สองบรรทัด ที่ผมเขียนขึ้นนี้ คุณเห็นอะไรบ้าง ? คุณจะต้องแยกต้องกรองให้ชัดนะครับว่า ........... จตุคามเป็นความเชื่อของชาวบ้าน พระโพธิสัตว์ เป็นความเชื่อ แบบวัฒนธรรมไศเลนทร์ กษัตริย์ในตำนาน ก็เป็นเรื่องจริงที่อ้างอิงจากประวัติศาสตร์สมัยศรีวิชัย ปัญหาของคุณก็คือ คุณมีความรู้ความเข้าใจในทั้งสามเรื่องนี้มากน้อยแค่ไหน ? คุณคงจะทราบดีอยู่แล้วใช่หรือไม่ว่า พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก เป็นชื่อพระพุทธรูป ไม่ใช่ชื่อกษัตริย์ ผมก็อยากจะให้คุณใช้เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ ในการคิดพิจารณาเรื่องต่างๆอย่างรอบคอบกว่าที่เป็นอยู่ ผมเห็นว่า การโยงเรื่องไปมาของคุณ มันยังเป็นการกระทำที่ ง่าย จนเกินไป !!!!!! ที่จริงแล้ว ผมไม่อยากจะสนทนาในเรื่องพวกนี้นักหรอก บอกตามตรงว่า ขี้เกียจ ........ เพราะการวินิจฉัยประวัติศาสตร์ มันไม่ได้ง่าย อย่างที่คุณกำลังทำอยู่น่ะสิ !!!!! ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 20 มิ.ย. 50 20:30:17 ]

ความคิดเห็นที่ 29 รู้แต่ว่า ใครสร้างกรูแล้วรวย ใครซื้อกรูแล้วจน ว่ะ จากคุณ : คูณชายกลาง - [ 20 มิ.ย. 50 20:38:44 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ผมมาสนับสนุน คุณ ritti ครับ และเห็นว่าคุณมีความรู้เรื่องนี้มากจริงๆ ผมคิดว่าคุณเมื่อไรไม่หายเหงา จับประเด็นเรื่องนี้ไม่ได้สักที เหมือนคุณไม่ยอมเข้าใจ หรือไม่อ่านที่ใครๆ แนะนำอธิบายมาประมาณนั้น ทั้งหมดนี้ในกระทู้นี้บอกว่า คุณ ยังหาไม่เจอ และนักประวัติศาสตร์ตาม อ้างอิงของคุณยังหาไม่เจอ อะไรที่หาไม่เจอ ไม่ได้แปลว่าไม่มี ง่ายๆคือ กษัติย์ในกรุงศรีอยุธยามีกี่องค์ คุณรุ้ชื่อท่านและทหารแม่ทัพของท่านทุกองค์ไหม ส่วนรูปเทพต่างๆที่นำมา ผมคิดว่าเป็นต้นแบบแน่ๆ สำหรับการสร้างรูปท่านจตุคามตอนนี้ คือเขาสร้างตามที่เขาเห็นชอบ ตามที่เขาเห็นควร แต่ไม่ใช่ว่าท่านคือเทพเหล่านั้นนะครับ อันนี้เราพูดเรื่ององค์เทพ คือท่านจตุคามรามเทพ เราไม่ได้พูดถึง กระแส และคนปลุกกระแสนะครับ เทพท่านก็อยู่ส่วนของท่าน คนปลุกกระแส ก็เป็นคนละส่วนกัน จากคุณ : จักรแก้ว - [ 20 มิ.ย. 50 20:44:08 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ผมรู้จักอยู่องค์ หนึ่ง ชื่อท้าวจึ๊กกะดึ๋ย เป็นพระมหาบรมอุลตร้า โพธิสัตว์ องค์ที่ สามแสนสอง คุณ Ritti Janson อย่าบอกนะว่าไม่มี คุณไม่รู้ก็บอกผมมาตรงๆ จากคุณ : คูณชายกลาง - [ 20 มิ.ย. 50 20:56:35 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ผมพยายามบอกไปหลายครั้งจนเบื่อแล้ว ว่า ทฤษฎีที่คุณเมื่อไหร่ะหายเหงาอ้าง ตอบคำถามเรื่องตำนานจตุตคามรามเทพไม่ได้ทุกอย่าง ดังนั้น ทฤษฎีนี้ จึงเป็นทฤษฎีที่ต้องวางไว้เท่านั้น ไม่ใช่การตัดสินเรื่องที่มาที่ไปอย่างเด็ดขาด เพราะคุณเมื่อไหร่จะหายเหงา ไม่ได้ยกตำนานท้องถิ่น(พังพกาฬ พญาชิงชัย) หรือข้อมูลที่ของฝ่ายที่ไม่ยอมรับ ขัตตุคาม ว่าเป็นองค์เดียวกับจตุคาม คุุณเมื่อไหร่จะหายเหงา ก็พยายามจะอ้างทฤษฎีนี้ วนๆ ไปตามเว็บบอร์ดของจตุคามรามเทพหลายแห่ง (ผมเองอยากศึกษาเช่นกัน จึงตามไปดู บังเอิญเจอ) เพื่ออะไรผมไม่ทราบ อีกทั้งในเว็บบอร์ดนี้ คุณได้โพสท์สิ่งเดิมๆ ซ้ำๆ ซากๆ หลายครั้งแล้ว จากคุณ : campaign - [ 20 มิ.ย. 50 21:02:12 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ผมเห็นด้วยกับคุณ Ritti Janson อาจารย์ของเจ้าของกระทู้เป็น ดร. นั่นไม่ใช่ข้ออ้างเลยครับ ดร.ต้องรู้ทุกเรื่องรึครับ จากคุณ : หมวย เรเควี่ยม - [ 20 มิ.ย. 50 22:33:24 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เข้ามาติดตาม... จากคุณ : คนบ้านสามขา101ฯ. - [ 21 มิ.ย. 50 09:23:37 ]

ความคิดเห็นที่ 35 นครศรีธรรมราช ไม่เกี่ยวกับศรีวิชัยนะครับ และไม่ได้เกี่ยวอะไรกับราชวงศ์ไศเลนทราของชวาด้วย ศรีวิชัย เป็นเมืองหลวงอยู่สุราษฎร์ ไม่ใช่นครศรีธรรมราชครับ แล้วศรีวิชัย ได้รับอิทธิพลจากชวา ขณะที่นครศรีฯได้รับอิทธิพลจากลังกา ไม่อ้างตำนานพังพกาฬ กับชิงชัยไรนั่นหรอก เพราะเป็น"ตำนาน"ไม่มีในเอกสารโบราณ และคำ2คำนี้ มันดูยุคหลัง ๆ อะ คำมันออกไทย ๆ ไงไม่รู้อะ ****************** แล้วคำว่าพังพกาฬ กับชิงชัย ค้นในเอกสารประวัติศาสตร์ก็ไม่มี พงศาวดารก็ไม่เจอ ค้นชื่อบุคคลในประวัติศาสตร์ไทยก็ไม่มีด้วย ประวัติศรีวิชัยก็ไม่มีคน ๆ นี้ คำให้การขุนหลวงหาวัดก็ไม่มี สุโขทัยก็ไม่มีนะ ป.ล.ถ้า2คนนี้ เจอในพวกนิทานพื้นบ้านนะ ก็พอเชื่อได้อะ เหมือนกับคตินัต หรือผีหลวงที่ชาวพม่านับถืออะ แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 50 12:05:58 จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 21 มิ.ย. 50 10:06:30 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ถึง คุณ เมื่อไรจะหายเหงา 1) ที่ชวานั่นน่ะ กษัตริย์ที่นั่นเป็น ดิลกแห่งไศเลนทรวงศ์ จารึก เกลุรัค พศ.1325 นโม รตนะตรัยะ โลกนี้ได้รับความคุ้มครองปกป้องภัยจากพระมหาราช นามว่า อินทร์ ผู้เป็นดิลกแห่งไศเลนทรวงศ์ พระองค์ได้บรรลุถึงความบริสุทธิ์ เพราะได้รับคำสอนของพระราชคุรุ มาจากเคาททวีป ในปี มศ.704 ราชคุรุ นามว่า กุมารโฆษ ได้ประดิษฐานปฏิมามัญชุศรีนี้ เพื่อความรุ่งเรืองแห่งโลกทั้งมวล ..............ฯลฯ 2) ที่ชวานั้นมีกษัตริย์อยู่สองวงศ์ คือ (ดิลก)ไศเลนทรวงศ์(พุทธ) และ สัญชัยวงศ์(ฮินดู) (ดิลก)ไศเลนทรวงศ์ ก็คือ พวกระเด่นอินูแห่งกุเรปันที่เรารู้จักกันดีนั่นแหละ(วงศ์เทวา) สัญชัยวงศ์ นับญาติกับไศเลนทร์ทางการสมรส(ลองนึกถึง นางจินตราวาตี ดูก็จะเข้าใจ) 3) คำว่่า ศรีวิชัย ก็มิใช่ชื่ออาณาจักรนะครับ คำๆนี้ได้มาจากสร้อยพระนามของกษัตริย์ในสมัยนั้น โดย ศ.เซเดส์ ถอดมาจากคำว่า ศรีวิชเยนทรราชา ศรีวิเยศวรภูบดี ศรีวิชเยศวรนฤบดี แต่หลังจากนี้ไม่นาน ศ.เซเดส์ ก็ไม่เรียกอาณาจักรนี้่ว่าศรีวิชัย แต่เรียกว่า อาณาจักรทะเลใต้ 4) อาณาจักรในสมัยศรีวิชัยนี้ น่าจะรุ่งเรืองในฐานะคนกลางขนถ่ายสินค้าเมื่อราว ศตวรรษที่12 และก็มิได้มีศูนย์กลางทางอำนาจที่ตายตัวแน่นอนอะไร มีลักษณะเป็นกลุ่มรัฐอิสระที่รวมตัวกัน ในแบบ สมาพันธรัฐ หรือ สหพันธรัฐ เสียมากกว่า ......... 5) ส่วนอาณาจักรที่เมืองนครซึ่งคุณอ้างว่า ได้รับอิทธิพลจากลังกา นั้น ที่แท้แล้วเกิดขึ้นเมื่อราว ศตวรรษที่16 โดยกลุ่มอำนาจทางอินเดียใต้(พวกโจฬะ) โดยพวกนี้ พยายามที่จะขยายอิทธิพลทางการเมืองและการค้าเพื่อลบล้างพวกศรีวิชัย จนเมื่อพวกนี้สามารถยึดครองบ้านเมืองแถบชายฝั่งทะเลได้แล้วจึงสถาปนาเมืองตามพรลิงค์ ขึ้นเป็นศูนย์กลางทางการเมืองการปกครองที่เมืองนคร 6) คุณลองศึกษาข้อมูลพวกนี้ดูก็แล้วกัน ...... ประวัติศาสตร์ ไม่ได้เป็นเรื่องที่จะมาบังคับให้ใครเชื่ออยู่แล้วนี่ครับ !!!!!! ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 21 มิ.ย. 50 11:32:22 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ประดิษฐานพระมัญชุศรี...แสดงว่าอาณาจักรสมัยนั้นเป็นมหายาน ศรีวิชัย เป็นมหายาน และนับถือพระวิษณุ แต่ลังกา นับถือเถรวาท มีมหายานแทรกซึม แต่ไม่เยอะ ---------- แล้วพญาชิงชัย พญา เป็นคำเขมรนะครับ แสดงว่าพญาชิงชัย ได้รับอิทธิพลเขมรมา เช่น พญามังราย พญางำเมือง พญารามราช(รามคำแหง) พญาลิไท บลา ๆ ๆ ถ้าพญาชังชัยมีจริง ก้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับศรีวิชัยสักนิด และศรีวิชัย ก็ไม่ใช้ว่า"พญา" จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 21 มิ.ย. 50 11:50:54 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ถึง คุณ เมื่อไรจะหายเหงา 1) กษัตริย์ไทยทุกพระองค์ ก็เฉลิมพระนามเป็นพระเจ้าฮินดูทั้งนั้น สิ่งเหล่านี้เป็นการบ่งบอกว่า กษััตริย์ไทย เป็นมหายาน หรือว่าเป็นฮินดู หรือไม่ ? 2) จากบันทึกของพระภิกษุอี้จิง(พศ.1215) กลับระบุเอาใว้ชัดว่า ส่วนใหญ่เป็น หินยาน มหายานมีอยู่บ้างในประเทศโมโลยู 3) คุณไม่รู้จริงๆหรือว่า ต้นกำเนิดของ ไศเลนทรวงศ์ มาจากดินแดนอ้ายลาว เมื่อประมาณ พศ.600 ได้อพยพลงมาตั้งบ้านเมืองครั้งแรกที่กรุงพนม(จีนเรียกว่า ฟูนัน) และกระจัดกระจายไปตั้งบ้านเมืองใน ลุ่มน้ำโขง ลุ่มน้ำเจ้าพระยา ลุ่มน้ำตาปี 4) คำว่า พญารามราช คุณพบครั้งแรกเมื่อไร และที่ไหน ? กษัตริย์องค์นี้เรียกพระองค์เองว่าอย่างไร ? บุคคลร่วมสมัย เรียกพระองค์ว่าอย่างไร ? และบุคคลในสมัยหลังเรียกพระองค์ว่าอย่างไร ? จนป่านนี้ คุณยังไม่เข้าใจอีกหรือ ? ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 21 มิ.ย. 50 12:25:56 ]

ความคิดเห็นที่ 39 พระนามเป็นฮินดู ที่ชื่อ"ราม"เพราะใกล้ตัวที่สุด พระรามเป็นเทพวรรณะกษัตริย์ไงครับ พญารามราช พบในจารึกล้านนา ฟังแล้วดูยิ่งใหญ่ไง แต่พี่ น้อง หรือลาน ถ้าตายแล้ว จะเรียกว่า"พ่อขุน"เป็นคำเรียกบรรพบุรุษ ------------- จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 21 มิ.ย. 50 16:15:53 ]

ความคิดเห็นที่ 40 1) พระนามเป็นฮินดู ที่ชื่อ"ราม"เพราะใกล้ตัวที่สุด พระรามเป็นเทพวรรณะกษัตริย์ไงครับ คุณตอบไม่ตรงประเด็นเลย ผมถามว่า ......... พระนามเหล่านี้เป็นการบ่งบอกว่า กษััตริย์ไทย เป็นมหายาน หรือว่าเป็นฮินดู หรือไม่ ? 2) พญารามราช พบในจารึกล้านนา ฟังแล้วดูยิ่งใหญ่ไง แต่พี่ น้อง หรือลาน ถ้าตายแล้ว จะเรียกว่า"พ่อขุน"เป็นคำเรียกบรรพบุรุษ จำเพาะราชวงศ์พระร่วงนั้น มีแนวสันนิษฐานได้ว่า คำเรียกบรรพบุรุษที่สวรรคต(ตาย) คือคำว่า ปู่ และถ้า บรรพบุรุษท่านนั้นได้ครองสุโขทัย จะเรียกว่า ปู่พระยา ....... ......... แต่นี้ดำพงศ์ผีปู่ผาคำ (ฝูง)ผู้หลาน ปู่ขุนจิตขุนจอด ปู่พระยาศ(รีอินทราทิ)ตย์ ปู่พระยาบาน ปู่พระยารามราช ปู่ไสส(ส)งคราม ปู่พระยาเลอไทย ปู่พระยางัวนำถม ปู่(พระ)ยามหาธรรมราชา พ่องำเมือง ............... อ้างจาก ศิลาจารึกหลักที่45 สบถกันระหว่างเจ้าเมืองน่าน(พญาคำตัน) กับพญาไสลือไท จารึกเมื่อ พศ.1935 จากคุณ : Ritti Janson - [ 21 มิ.ย. 50 16:53:12 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เรียน คุณRitti ครับ ผมสนใจคำตอบ ที่ตรงประเด็นครับ 1) กษัตริย์ไทยทุกพระองค์ ก็เฉลิมพระนามเป็นพระเจ้าฮินดูทั้งนั้น สิ่งเหล่านี้เป็นการบ่งบอกว่า กษััตริย์ไทย เป็นมหายาน หรือว่าเป็นฮินดู หรือไม่ ? ถ้าเป็นผมตอบ ชื่อกษัตริย์ไทย ก็มีพระนามของทางพุทธ สมเด็จหน่อพุทธางกูร พระสรรเพชญ และทางฮินดู ทั้งรามาธิบดี และใช่ทั้งสอง เช่น จักรพรรดิ ราชาธิราช แต่ถ้าเป็นประเด็นเรื่องศรีวิชัย นี่เขาดูหลักฐานรูปเคารพและศาสนสถานนอกจากจะสนใจอ่านแต่จารึกด้วยหรือเปล่าครับ ที่ว่าศรีวิชัยเป็น วัชรยาน เพราะมีรายละเอียดของรูปเคารพในลัทธินี้พบทั่วภูมิภาค เซเดส์ เรียกอาณาจักรทะเลใต้ ตรงนี้มีที่มาไหมครับ รบกวนด้วย เพราะหากเซเดส์เรียกอาณาจักรทะเลใต้ เพราะเขาเรียกเองหรือ มีจารึกโบราณที่เรียกตัวเองว่า อาณาจักรทะเลใต้ 2) จากบันทึกของพระภิกษุอี้จิง(พศ.1215) กลับระบุเอาใว้ชัดว่า ส่วนใหญ่เป็น หินยาน  มหายานมีอยู่บ้างในประเทศโมโลยู อี้จิงหรือฮวนซังผู้บันทึกไซอิ๋วกี่หรือเปล่าครับ บามอยาน นาลันทา สารนาถ เป็นมหายานนะครับ แล้ว นิกายสางมิติยะที่แตกออกมาจากเถรวาท มีศูนย์กลางอยู่ที่คุชราต ขยายไปลังกา แล้วนิกายของลังกาก็กลับมาที่พุทธคยาและสารนาถ มหายานและหินยานอยู่ร่วมกัน หรือเราอ่านกันคนละเล่ม ? มีเล่มอื่นด้วยหรือครับ ช่วยชี้แนะด้วยครับ 3) คุณไม่รู้จริงๆหรือว่า ต้นกำเนิดของ ไศเลนทรวงศ์ มาจากดินแดนอ้ายลาว เมื่อประมาณ พศ.600 ได้อพยพลงมาตั้งบ้านเมืองครั้งแรกที่กรุงพนม(จีนเรียกว่า ฟูนัน) และกระจัดกระจายไปตั้งบ้านเมืองใน ลุ่มน้ำโขง ลุ่มน้ำเจ้าพระยา ลุ่มน้ำตาปี ไศเลนทรวงศ์มาจากอ้ายลาว ผมไม่รู้ ช่วยกรุณาแนะนำจารึกที่คุณอ่านให้ด้วยนะครับ ส่วนผมสงสัย เพราะผมรู้เพียงว่า ไศเลนทร์ คือ กลุ่มผู้ปกครองวัฒนธรรมศรีวิชัย ที่มศาสนาวัชรยาน มากกว่า ฮินดู สิงกลุ่มนี้ เขาmatch กัน เพราะวัชรยานตันตระ เขามีรายละเอียดที่ลอกฮินดูมา หรือถูกฮินดูลอกก็ไม่รู้ วัชรยานและฮินดูมาจากอินเดีย แล้วยังไงครับ ข้ามภูเขาอ้อมไปอ้อมไปอ้ายลาว ลงมาฟูนัน ก่อนแล้วค่อยลงใต้มา เป็นไศเลนทร์ หรือ มาทางทะเลจากอินเดีย สร้างบุโรพุทโธ ต่อจากศาสนาสถานแบบปราสาทฮินดูที่มีอยู่ก่อนหน้าบนเกาะชวา พศ. 600 สมัยพระเจ้ากนิษกะ กุษาณะ ไศเลนทร์สืบไปถึงต้นการสร้างพะพุทธรูปเลยหรือครับ ยอมรับว่าไม่รู้จริง ๆ คุณรู้ก็ช่วยเมตตาหน่อย ว่า มาจากอ้ายลาวอย่างไร แต่ขออย่าอ้างจารึกใหม่หรือตำนานใหม่ที่ไหนนะครับ มันเร้าใจมากที่ไศเลนทร์มาจากอ้ายลาวตั้งแต่ พ.ศ. 600 4) คำว่า พญารามราช คุณพบครั้งแรกเมื่อไร และที่ไหน ? กษัตริย์องค์นี้เรียกพระองค์เองว่าอย่างไร ? นั่นสิครับ ผมก็สงสัยเหมือนกัน เขาบอกคุณว่าอย่างไรครับ หาหลักฐานที่ไหน ที่เขาจะเขียนหรือจารึกชื่อตัวเอง อย่าบอกนะครับว่าหลัก ๑ บุคคลร่วมสมัย เรียกพระองค์ว่าอย่างไร ? ชื่อที่ถูกเรียก พ่อขุนรามราช ในจารึกอีกนั่นแหละหรือเปล่าครับ เอ หรือผมจะตอบผิดอีก พอดีไม่ได้เรียนแบบไปนั่งท่องจำจารึกว่าเขียนอะไร ก็คนเขียนเขามีอคติล้วน ๆ จึงจารึก เชื่อ บ่ ได้ทั้งหมดหรอกครับ เอ หรือผมก็ผิดอีก ต้องเชื่อทั้งหมด ? และบุคคลในสมัยหลังเรียกพระองค์ว่าอย่างไร ? พ่อขุนรามคำแหงมหาราช ขุนรามราชเดช ขุนรามณรงค์ เจ้าพระยาราม ( ชื่อรามก็ใช้และลอกกันเกลื่อน )แล้วเรียกใครล่ะครับ พญารามราช หรือพ่อขุนรามราช ปู่พระยารามราช เอาใครเรียกดีครับ หรือผม งง  ในคำถาม บุคคลในสมัยหลังเรียกใครครับ ? จารึกก่อนเรียกก่อน จารึกหลังเรียกหลัง หรือจารึกหลังไปเอาชื่อก่อนมาเรียกใหม่ โดยมีเจตนาหรืออคติแอบแฝง เช่นเชิดชูให้ดูเลิศเลอ ดูยิ่งใหญ่ อานุภาพแผ่ไพศาล บังเอิญเห็นแล้ว มีการท้าทายเรื่องรู้และไม่รู้ หรือตอบไม่ได้โดยไม่รู้ หรือตอบไม่ได้เพราะไม่มีข้อมูล ก็สนใจครับ เพราะผู้กล้าท้าทายความรู้ขนาดนี้ ต้องมีดีแน่ ๆ ชอบครับ มาปล่อยไก่ รอชมคำตอบด้วยคนครับ จากคุณ : วรณัย - [ 21 มิ.ย. 50 21:20:16 ]

ความคิดเห็นที่ 42 อ่านย้อนไป พบข้อความน่าสนใจของคุณ ritti อีกแล้ว จะเป็นชื่อ จตุคาม หรือขัตตุคาม ก็ตามที นี่เป็นชื่อที่ใครใช้ในการเรียกใครกันล่ะ ? เป็นชื่อที่ชาวบ้านใช้เรียกทวารบาลที่เฝ้าทางขึ้นพระบรมธาตุครับ ส่วนคนเฝ้าจะต้องเป็นกษัตริย์หรือพระโพธิสัตว์หรือเปล่านั้น เขาบอกไว้ตรงไหนครับ ในประวัติศาสตร์ ผมเองก็ไม่รู้ครับ ถ้าเป็นชื่อที่ชาวบ้านเขาใช้เรียก พระโพธิสัตว์ซึ่งก็คือ กษัตริย์ในอดีต ตามตำนานที่เขารับรู้ สองบรรทัด ที่ผมเขียนขึ้นนี้ คุณเห็นอะไรบ้าง ? ชาวบ้านเรียกพระโพธิสัตว์ซึ่งก็คือกษัตริย์ในอดีต ตามตำนาน ชาวบ้านรับรู้เมื่อไหร่ครับ ผมเห็นว่าคุณ ritti อ้างตำนานอะไรที่ให้กษัตริย์โบราณเป็นพระโพธิสัตว์ ตำนานพระธาตุของสองกุมาร หรือตำนานกำเนิดพระธาตุโดยเศรษฐีของลังกา แล้วตำนานพระโพธิสัตว์คือตำนานไหนครับ คุณจะต้องแยกต้องกรองให้ชัดนะครับว่า ........... จตุคามเป็นความเชื่อของชาวบ้าน เป็นความเชื่อของชาวบ้านสมัยปัจจุบันครับ พระโพธิสัตว์ เป็นความเชื่อ แบบวัฒนธรรมไศเลนทร์ ? เป็นของมหายานด้วยครับ แต่ไศเลนทร์เป็นวัชรยานศรีวิชัยครับ พระโพธิสัตว์มีมากกว่ามหายานและบ่งบอกประเภทหรือเป้าหมายชัดกว่ามหายาน กษัตริย์ในตำนาน ก็เป็นเรื่องจริงที่อ้างอิงจากประวัติศาสตร์สมัยศรีวิชัย อ้างจากตรงไหนครับ จารึกโบราณที่บอกว่ากษัตริย์ในตำนานศรีวิชัยเป็นพระโพธิสัตว์ที่มาเฝ้าประตูที่พระบรมธาตุนครศรีธรรมราช มีไหมครับ ดูจะรีบสรุปว่าเป็นเรื่องจริง ที่อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ เล่มไหนใครเขียนครับ จันทรภาณุ เป็นกษัตริย์ในตำนานเมืองนคร แล้วตำนานเมืองนครกล่าวว่าเมืองนครเป็นศรีวิชัยหรือครับ คุณ ritti มีตำนานอื่นมาเล่าหรือเปล่า ตามหลักฐานทางโบรารคดี พระบรมธาตุนครศรีธรรมราช อาจจะสร้างทับ เจดีย์ทรงปราสาทแบบวัชรยานศรีวิชัย ก็เป็นไปได้ แต่มาแต่งให้ทวารบาล กลายมาเป็นพระโพธิสัตว์นี่ คำพูดนี้ผมคงต้องถามกลับคุณเช่นกันครับ ปัญหาของคุณก็คือ คุณมีความรู้ความเข้าใจในทั้งสามเรื่องนี้มากน้อยแค่ไหน ? คุณคงจะทราบดีอยู่แล้วใช่หรือไม่ว่า พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก เป็นชื่อพระพุทธรูป ไม่ใช่ชื่อกษัตริย์ ใช่ชื่อกษัตริย์ครับ ในพระสุพรรณบัตรมีชื่อยาว และเขียนสะกดยากเพราะต้องป้องกันการทำคุณไสย จึงเรียกสั้น ๆ กันตามชื่อนิยม รามาธิบดีที่ ๑ หรือแผ่นดินต้น รัชกาลที่ 4 ถวายพระพุทธรูปจึงนำพระนามส่วน"สร้อย"มาใส่ไว้ในพระพุทธรูป ในปราสาทพระเทพบิดร หรือปราสาทถวายบรรพบุรุษตามคติโบราณของฮินดูที่สืบมายังเขมรโบราณ ผมยัง"ไม่รู้" ครับกับชื่อ "ชิงชัย" คุณritti ช่วยไขความโง่ของผมหน่อยครับ ว่ามันอยู่ในตำนานหรือนิทาน หรือจารึกไหนรองรับ หวังว่าคงไม่ใช่ ชื่อ "อุปโลกน์" ขึ้นมานะครับ เพราะวิธีการคิดเอง เออเอง แล้วมาบอกว่าคนอื่น "ไม่รู้" แหมมันน่า เจ็บกระดองใจจริง ๆ ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าครับ จากคุณ : วรณัย - [ 21 มิ.ย. 50 21:46:03 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ถึง คุณ วรณัย อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 41 1) เหตุที่ เซเดย์ เรียกอาณาจักรนี้ว่า อาณาจักรทะเลใต้ ก็ด้วยเหตุผลง่ายๆเพียงข้อเดียวก็คือ อาณาจักรศรีวิชัย ไม่เคยมีอยู่จริง ไม่มีอยู่จริงทั้งในแง่ของความเป็นอาณาจักร และชื่อของอาณาจักร เพราะในช่วงเวลานั้น ดินแดนแถบนี้ ประกอบไปด้วยรัฐอิสระมากมาย ไม่มีลักษณะของอาณาจักร แต่มักจะผูกโยงกันใว้ด้วยระบบเครือญาติ .......... 2) พระถังซำจั๋งมรณภาพเมื่ออายุได้ ๖๕ พรรษาในปี พ.ศ.๑๒๐๗ 3) คำว่า ไศเลนทรวงศ์ ปรากฏขึ้นครั้งแรกเมื่อไร ? ที่อาณาจักรทะเลใต้(ศรีวิชัย) เมื่อราว ศตวรรษที่12 ............ (????????) หรือที่ชวาเมื่อราว ศตวรรษที่13หรือ14 ............ (????????) แล้วอะไรคือหลักฐานที่สามารถอ้างอิง ถึงไศเลนทร์ก่อนหน้านี้ได้ ? ศรีสิขเรศวร ที่เขาพระวิหารนั่นไง !!!!!! จารึกที่เขาพระวิหารของสูรยวรมเทวะ อ้างว่า พระองค์เป็นลูกหลานสายตรงของ ศรีนทรวรมเทวะ(จึงอ้างสิทธิ์เหนือดินแดนเขาพระวิหาร)เมื่อราวศตวรรษที่9-10 ต้องแปลไหม ? ศรีสิขเรศวร = ศรี+สิขร+อิศวร ศรีนทรวรมเทวะ = ศรี+อินทร์+บรม+เทพ ไศเลนทร์ = ไศล+อินทร์ ฟูนัน = พนม = ไศล = สิขร = ภูเขา ต่อไป คิดเอาเองบ้างดีไหม ? พวก ฟูนัน เกิดขึ้นมาได้อย่างไร ? มาจากไหน ? ลองพยายามเอาเองก่อนไหม ? 4) ชื่อคน ไม่ดูจากจารึก แล้วจะให้ไปดูจากอะไร ? ทีหลังอย่าพูดจาวกวน จะถามจะซักอะไร ก็พูดให้ชัดเจน ฟังรู้เรื่อง ข้อนี้ บอกตามตรงว่า ฟังไม่รู้เรื่อง ไม่ทราบว่า พร่ำบ่นอะไรกันแน่ ? ************************************************************** อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 42 1) เป็นชื่อที่ชาวบ้านใช้เรียกทวารบาลที่เฝ้าทางขึ้นพระบรมธาตุครับ ส่วนคนเฝ้าจะต้องเป็นกษัตริย์หรือพระโพธิสัตว์หรือเปล่านั้น เขาบอกไว้ตรงไหนครับ ในประวัติศาสตร์ ผมเองก็ไม่รู้ครับ ตอบ ก็นี่แหละ คือปัญหาของคนอย่างคุณ จนป่านนี้ยังไม่รู้ตัวกันอีกหรือ ? !!!!!! ใจคอพวกคุณจะเอาข้อมูลทางวิชาการ ไปยัดใส่ให้กับชาวบ้านอย่างนั้นหรือ ? เขาเชื่อของเขาอย่างนั้น มันผิดหรือ ? และผมถามจริงๆเถิด ข้อมูลทางประวัติศาสตร์อะไรนั่น คุณมั่นใจไหมว่า มันคือความจริง คุณกล้าที่จะพูดหรือไม่ว่า นั่นคือความจริง ไม่ใช่การผูกโยงข้อมูลจากหลักฐานที่กระท่อนกระแท่นด้วยความเชื่อ !!!!!! ถ้ามองในมุมนี้แล้วล่ะก็ คนอย่างพวกคุณก็ไม่ได้ต่างจากชาวบ้านนักหรอก สุดท้ายแล้ว มันก็ต้องอาศัยความเชื่ออยู่นั่นเอง ชาวบ้านเขาเชื่อของเขาอย่างนั้น คุณอาจจะเห็นว่า ไม่มีเหตุผลและหลักฐานทางประวัติศาสตร์โบราณคดีรองรับ ก็แล้วความเชื่อของพวกคุณ ที่อ้างว่ามี เหตุผลและหลักฐาน รองรับนั้น มั่นใจไหมว่า เหตุผลและหลักฐานนั้นๆ มันจะไม่เปลี่ยน (??????????) ฉนั้น ผมจึงเห็นว่า เพียงแค่มีหลักฐานเล็กๆน้อยๆแค่นี้ ก็อย่างได้หยิ่งผยอง จนมองไม่เห็นหัวชาวบ้านเลย คุณกำลังรู้สึกว่า คุณฉลาด แต่ชาวบ้านเขาโง่ อย่างนั้นหรือ ? คนที่คิดได้เท่านี้ จะไปร่ำเรียนเขียนอ่าน ให้เสียเวล่ำเวลาทำไม ? 2) จตุคามเป็นความเชื่อของชาวบ้าน เป็นความเชื่อของชาวบ้านสมัยปัจจุบันครับ ตอบ ที่จริงก็ดูเหมือนว่า จะเข้าใจแล้วนี่ !!!!!! แล้วปัญหามันอยู่ที่ตรงไหนอีกล่ะ ? หรือว่าอยู่ตรงที่ คุณกำลังรู้สึกว่า คุณฉลาด แต่ชาวบ้านเขาโง่ !!!!!! 3) เป็นของมหายานด้วยครับ แต่ไศเลนทร์เป็นวัชรยานศรีวิชัยครับ พระโพธิสัตว์มีมากกว่ามหายานและบ่งบอกประเภทหรือเป้าหมายชัดกว่ามหายาน ตอบ ถ้าพิสูจน์ได้ว่า ฟูนัน ก็คือ ไศเลนทร์ ก็ย่อมหมายความว่า วัชรยาน เป็นสิ่งที่เข้ามาทีหลัง และที่สำคัญก็คือ คุณจะปฏิเสธหลักฐานของ อี้จิง ได้อย่างไร ? 4) กษัตริย์ในตำนาน ก็เป็นเรื่องจริงที่อ้างอิงจากประวัติศาสตร์สมัยศรีวิชัย อ้างจากตรงไหนครับ จารึกโบราณที่บอกว่ากษัตริย์ในตำนานศรีวิชัยเป็นพระโพธิสัตว์ ที่มาเฝ้าประตูที่พระบรมธาตุนครศรีธรรมราช มีไหมครับ ตอบ กษัตริย์ในตำนาน เป็นข้อเท็จจริง ที่มีอยู่ ประวัติศาสตร์สมัยศรีวิชัย ก็เป็นข้อเท็จจริง ที่มีอยู่เช่นกัน จตุคาม หรือขัตตุคาม เป็นชื่อที่ชาวบ้านเขาใช้เรียก พระโพธิสัตว์ซึ่งก็คือ กษัตริย์ในอดีต ตามตำนานที่เขารับรู้ มันหมายความว่า ............... 1. จตุคามเป็นความเชื่อของชาวบ้าน 2. พระโพธิสัตว์ เป็นความเชื่อ แบบวัฒนธรรมไศเลนทร์ 3. กษัตริย์ในตำนาน ก็เป็นเรื่องจริงที่อ้างอิงจากประวัติศาสตร์สมัยศรีวิชัย จนป่านนี้ คุณยังไม่เข้าใจอีกหรือว่า มันเป็นคนละเรื่องกัน !!!!!! ผมก็ย้ำแล้วย้ำอีกนะครับว่า นั่นมันเป็นความเชื่อของชาวบ้านเขา ทำท่าว่า จะมีความรู้กันเสียเหลือเกิน แต่เรื่องแค่นี้กลับไม่เข้าใจ จะต้องให้ผมพูดว่า ชาวบ้านโง่ เชื่อผิดๆ เป็นความเชื่อที่ ไม่ถูกต้องตามหลักฐาน ทางประวัติศาสตร์อย่างนั้นหรือ ? 5) รัชกาลที่ 4 ถวายพระพุทธรูปจึงนำพระนามส่วน"สร้อย"มาใส่ไว้ในพระพุทธรูป ในปราสาทพระเทพบิดร หรือปราสาทถวายบรรพบุรุษตามคติโบราณของฮินดูที่สืบมายังเขมรโบราณ คุณลองไปสืบดูทีสิว่า สิ่งที่คุณอ้างว่าเป็น คติโบราณของฮินดูที่สืบมายังเขมรโบราณ มันคล้ายคลึงกับสิ่งที่ สูรยวรมเทวะ ทำให้กับ ศรีนทรวรมเทวะ ที่เขาพระวิหาร และเฉลิมพระนามของ ศรีนทรวรมเทวะ เป็น ศรีสิขเรศวร หรือไม่ ? สิ่งนี้ ควรจะเรียกว่า วัฒนธรรมฮินดู วัฒนธรรมเขมรโบราณ หรือวัฒนธรรมไศเลนทร์ ????? คุณมีหลักฐานยืนยันหรือไม่ว่า พวกฮินดู ทำอย่างนี้ต่อบรรพบุรุษ คุณมีหลักฐานยืนยันหรือไม่ว่า พวกเขมรโบราณ ทำอย่างนี้ต่อบรรพบุรุษ เว้นเสียแต่ว่า คุณจะเข้าใจผิดไปว่า ไศเลนทร์เป็นเขมรโบราณ !!!!!! 6) ผมเบื่อนะ พวกที่คิดว่าตนเองฉลาดกว่าชาวบ้านนั่นน่ะ .............. ความเชื่อ มันไม่ได้มีความจำเป็นที่จะต้องมีเหตุผลอะไรมากมาย และมันก็ไม่จำเป็นที่จะต้องมีหลักฐานที่อ้างอิงได้ ในทางประวัติศาสตร์โบราณคดีเสมอไป ที่สำคัญก็คือ ผมยังไม่เห็นว่าจะมีเหตุผลแม้แต่น้อย ในการที่จะไปทำลายความเชื่อถือของชาวบ้าน ชาวบ้านเขาต้องการสิ่งยึดเหนี่ยวทางใจ เขาไม่ได้ต้องการข้อมูลทางประวัติศาสตร์ ทำนองเดียวกันกับที่ ฉันไม่เคยมีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ในการพิสูจน์การมีอยู่ของพระเจ้า แต่ฉันเชื่อในพระเจ้า เพราะความเชื่อนี้ ได้นำสันติสุข มาสู่ตัวฉัน .......... เข้าใจในสิ่งที่พูดไหม ? ท้ายที่สุดนี้ ผมก็อยากจะบอกซ้ำอีกครั้งว่า แม้แต่ข้อมูลทางประวัติศาสตร์โบราณคดีต่างๆที่อ้างอิงกันมานั้น ก็ล้วนแล้วแต่ต้องอาศัยความเชื่อทั้งนั้น มีเรื่องไหนบ้างไหมล่ะ ที่กล้าจะพูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่า รู้จริง !!!!!!! ฉนั้น ผมจึงหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ท่านผู้เจริญทั้งหลาย จะเลิกรุกราน ความเชื่อของชาวบ้าน ด้วยความเชื่อ ในความรู้ของตนเสียที ต่างฝ่าย ต่างก็ต้องอาศัยความเชื่อด้วยกันทั้งนั้น ถ้าจะว่า งมงาย มันก็งมงายด้วยกันทั้งคู่นั่นหละ ถ้าจะว่า โง่ ผมก็เห็นว่า โง่ ไม่ได้ต่างกันเลย ............. หรือคุณจะว่าอย่างไร ? ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 มิ.ย. 50 00:27:06 ]

ความคิดเห็นที่ 44 2) จตุคามเป็นความเชื่อของชาวบ้าน เป็นความเชื่อของชาวบ้านสมัยปัจจุบันครับ ตอบ ที่จริงก็ดูเหมือนว่า จะเข้าใจแล้วนี่ !!!!!! แล้วปัญหามันอยู่ที่ตรงไหนอีกล่ะ ? หรือว่าอยู่ตรงที่ คุณกำลังรู้สึกว่า คุณฉลาด แต่ชาวบ้านเขาโง่ !!!!!! ^ ^ พูดจาให้เกียรติผู้อื่นด้วยนะ แรงมาก ๆ ****************** 4) ชื่อคน ไม่ดูจากจารึก แล้วจะให้ไปดูจากอะไร ? ทีหลังอย่าพูดจาวกวน จะถามจะซักอะไร ก็พูดให้ชัดเจน ฟังรู้เรื่อง ข้อนี้ บอกตามตรงว่า ฟังไม่รู้เรื่อง ไม่ทราบว่า พร่ำบ่นอะไรกันแน่ ? ^ ^ โห.......คุณฤทธี พูดจาไร้มารยาทมาก *************** ฉนั้น ผมจึงเห็นว่า เพียงแค่มีหลักฐานเล็กๆน้อยๆแค่นี้ ก็อย่างได้หยิ่งผยอง จนมองไม่เห็นหัวชาวบ้านเลย คุณกำลังรู้สึกว่า คุณฉลาด แต่ชาวบ้านเขาโง่ อย่างนั้นหรือ ? ^ ^ พูดอะไรไร ไว้หน้าคนอื่นบ้างนะครับ ************** พระอี้จิง คือพระถังฯ ใช่ป่าวอะ บามิยาน สารนาถ นาลันทา พุทธคยาเป็นมหายาน ส่วนหินยานสายลังกาวงศ์ก็มาอยู่ร่วมที่พุทธคยา แคว้นคุชราต มีนิกายสางมิติยะ ที่สืบทอดมาจากเถรวาท เป็นหลักและขยายไปยังศราวัสตีและสารนาท คือมีทั้งสองนิกายและนิกายที่แตกออกจากเถรวาทไปยังลังกาอยู่ในอินเดียร่วมกัน จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 09:36:53 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ที่สำคัญก็คือ ผมยังไม่เห็นว่าจะมีเหตุผลแม้แต่น้อย ในการที่จะไปทำลายความเชื่อถือของชาวบ้าน ชาวบ้านเขาต้องการสิ่งยึดเหนี่ยวทางใจ เขาไม่ได้ต้องการข้อมูลทางประวัติศาสตร์ ^ ^ งั้นการบูชาพระพิฆเนศนี่ คนศรัทธาเพราะมีเศียรเป็นช้างมั้งครับ ไม่ได้ศรัทธาจากความเชื่อท้องถิ่นของคนสมัยก่อน ************* ใจคอพวกคุณจะเอาข้อมูลทางวิชาการ ไปยัดใส่ให้กับชาวบ้านอย่างนั้นหรือ ? เขาเชื่อของเขาอย่างนั้น มันผิดหรือ ? และผมถามจริงๆเถิด ข้อมูลทางประวัติศาสตร์อะไรนั่น คุณมั่นใจไหมว่า มันคือความจริง ^ ^ แน่นอนสิ อย่างน้อยคนที่นับถือ ควรมีข้อมูลทางประวัติศาสตร์บ้าง ไม่ใช่อ้างพวกนิทาน ตำนานอย่างเดียว รู้ไว้ก็ไม่เสียหาย ส่วนที่ว่าเป็นรูปของบูรพกษัตริย์  ผมว่าลากเข้าความเสียมากกว่า  ในสำเนากฎตั้งพระเจ้านครศรีธรรมราชครั้งกรุงธนบุรี  และตั้งเจ้าพระยานครศรีธรรมราชตั้งแต่แผ่นดินพระบรมโกศ  ก็ทำกันที่วัดมหาธาตุ  แต่ไม่ปรากฎในรายการว่าได้ไปนมัสการขัตตุคาม รามเทพซึ่งเป็นบูรพกษัตริย์อย่างใด http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=rattanakosin225&month=23-03-2007&group=2&gblog=44         ....พูดถึงเมืองไชยา เมืองไชยาเป็นเมืองใหญ่มาก ใหญ่กว่าเมืองไหนๆในแหลมมลายู เพราะมีแหล่งน้ำหลางไหลมาออกที่นั่น สืบตามลำแม่น้ำที่ขึ้นไปได้ถึงศรีรัตน์ มีทางข้ามไปตะกั่วป่าได้สบาย ทางสายนี้เป็นทางพวกอินเดียลงมา เมื่อพิจารณาเมืองไชยาเทียบเมืองนครแล้ว จะเห็นได้ว่าเมืองนครมีหาดทรายยาวอันเดียวเป็นหาดทรายแก้ว ทางตะวันออกเป็นชายเฟือยจนจดทะเล ทางตะวันตกก็เป็นลุ่มแม่น้ำก็เป็นแม่น้ำน้อย ที่ทำกินก็เพียงแต่พอมี ฉะนั้น จะเป็นเมืองใหญ่ไม่ได้ ด้วยเหตุนี้จึงกล้ารับรองได้ด้วยวิชาโบราณคดีว่า เมืองนครนั้นไม่มีอะไรนอกจากพระมหาธาตุซึ่งเป็นของภายหลัง ตำนานเมืองนครศรีธรรมราชก็ปะปนกับตำนานเมืองแขกมากเต็มที พวกแขกเอาพงศาวดารลังกามาแต่งให้ก็มี เชื่อได้ยาก พระมหาธาตุเมืองนครศรีธรรมราชนั้นมีกำหนดแน่นอนค้นได้ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=rattanakosin225&month=16-05-2007&group=11&gblog=20 จตุคามรุ่นแรกป่าว??? http://www.tv5.co.th/service/mod/heritage/nation/oldcity/yala11.htm http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K5515230/K5515230.html จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 10:01:37 ]

ความคิดเห็นที่ 46 จขกท จะเอาไง ? ผมก็เป็นของผมอย่างนี้ นี่ผมยังไม่ได้พูดคำหยาบสักคำ โวยวายว่าผมไร้มารยาทเสียแล้วหรือ ? คนที่ผมให้เกียรติมากที่สุด ก็คือ ชาวบ้าน !!!!!! ไม่ใช่ พวกมีการศึกษาแบบกึ่งดิบกึ่งดี พอมีความรู้เข้าหน่อย ก็จองหองพองขนเสียแล้ว มองไม่เห็นหัวชาวบ้านเสียแล้ว !!!!!! ที่เรียนหนังสือหนังหากันมานี่ ก็เพื่อที่จะกดข่มชาวบ้านกันหรืออย่างไร ? ความเชื่อของชาวบ้านเขา มันก็มีประโยชน์สำหรับเขา แล้วคุณจะไปเอา ไอ้ความรู้ตะบักตะบวย ไประรานความเชื่อของชาวบ้านเขาทำไม ? ข้อมูลของคุณมันวิเศษนักหรืออย่างไร ? ถึงที่สุดแล้วมันก็ต้องอาศัยความเชื่อ เหมือนกับที่ชาวบ้านเขาก็มีความเชื่อของเขานั่นหละ !!!! ชาวบ้านเขาเชื่อโดยผ่านมาทางร่างทรง ......... แล้วไอ้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ของคุณ มันไม่ใช่การเชื่อผ่านร่างทรงหรอกหรือ ? อ้างมาทำไม ด็อกเตอร์ด็อกแต้นั่นน่ะ !!!!!!! ถามจริงๆเถอะ ด็อกเตอร์ของคุณนี่ ต่างจากร่างทรงตรงไหนกันหรือ ? ด็อกเตอร์บางคน อาจจะ็เป็นร่างทรงของ เซเดส์ ด็อกเตอร์บางคน อาจจะ็็เป็นร่างทรงของ ท่านจันทร์ ด็อกเตอร์บางคน อาจจะ็เป็นร่างทรงของ อาร์ ซี มชุมธาร ด็อกเตอร์บางคน ก็อาจจะ็เป็นร่างทรงของ ............ ฯลฯ แล้วคุณเชื่อร่างทรงท่านไหนล่ะ ? แต่ชาวบ้านเขาก็มีร่างทรงของเขาเช่นกัน และเขาก็เชื่อร่างทรงของเขาด้วย ชาวบ้านเขาก็เชื่อร่างทรงของเขา เหมือนกับที่คุณก็เชื่อร่างทรงของคุณนั่นแหละ !!!!!! ผมพูดให้ฟังอย่างนี้ คุณจะเข้าใจไหม ? ************************************************************* นอกจากที่ผมจะอธิบายข้อมูลต่างๆด้วยตำนานแล้ว ผมยังอธิบายข้อมูลเหล่านั้นด้วยหลักฐานชั้นต้น คือ บันทึกของอี้จิง และจารึกต่างๆ !!!!!!! คุณเห็นว่าคำอธิบายของผมเลื่อนลอยอย่างนั้นหรือ ? แค่ผมไม่อ้างว่าไปถามอาจารย์ที่เป็นด็อกเตอร์ คำอธิบายของผมก็รับฟังไม่ได้อย่างนั้นหรือ ? ผมพูดและอธิบายด้วยหลักฐานชั้นต้นนะครับ !!!!!! คุณไม่ให้น้ำหนัก กับบันทึกทางประวัติศาสตร์ และคำจารึกต่างๆ ซึ่งเป็นหลักฐานชั้นต้น แล้วคุณจะไปเชื่ออะไร ? เชื่อร่างทรงอย่างนั้นหรือ ? เชื่อร่างทรง จนละเลยในการพิจารณาหลักฐานชั้นต้นอย่างนั้นหรือ ? คุณสักแต่ว่า พูดโยงไปโยงมา แต่ที่จริงแล้ว คุณกลับอธิบายข้อมูลต่างๆ ได้อย่างกระท่อนกระแท่นเต็มที ................ การอธิบายประวัติศาสตร์ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับชาวบ้าน ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับท้องถิ่น มันไม่ได้ ง่าย อย่างที่คุณทำอยู่หรอก และมันควรจะเป็นการกระทำที่มีลักษณะ อ่อนน้อมต่อชาวบ้าน มากกว่าที่คุณกำลังทำอยู่ ............ เดี๋ยวก็เข้ามาว่า ........... ว่าผม พูดจาไร้มารยาทมาก ไม่ให้เกียรติผู้อื่น ไม่ไว้หน้าคนอื่น .........ฯลฯ คุณก็ลองเอาคำเหล่านี้ ไปคิดด้วยมุมมองของชาวบ้านดูบ้างสิ เผื่อจะรู้สึกอะไรขึ้นมาบ้าง ............ ผมขอเตือนอีกครั้งว่า อย่าคิดมาแสดงความเฉลียวฉลาด ด้วยการดูถูกดูแคลนชาวบ้าน !!!!!!! คุณคิดว่า ผมนิสัยเลวสักแค่ไหนกันล่ะ ? คนที่มีการศึกษา แต่กลับมีพฤติกรรม ดูถูกดูแคลนชาวบ้าน นั้นเลวกว่าผมร้อยเท่าพันเท่า เข้าใจในสิ่งที่ผมพูดไหม ? ถ้าอยากจะวิเคราะห์ประวัติศาสตร์ ก็หัดศึกษา จารึกโบราณ และบันทึกต่างๆ ที่เป็นหลักฐานชั้นต้นด้วย อย่าเอาแต่เชื่อ ร่างทรงอย่างหลับหูหลับตา เพราะการศึกษาประวัติศาสตร์นั้น มิได้เน้นให้เชื่อ(ร่างทรง) แต่เน้นให้รู้จักคิด ต่างหาก !!!!!!!! อย่าลืมไปฟ้องด็อกเตอร์ด้วยล่ะ ว่าผมเสียมารยาทอย่างไรบ้าง !!!!!! ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 มิ.ย. 50 11:02:29 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คุณ Ritti ที่คุณเขียนมา เนี่ย รำคาญมากหรือครับ มาใส่ข้อหาด่าชาวบ้านใหม้ผม เนี่ย คุณกำลังด่าผมสิครับว่า  คุณฉลาดและรอบรู้อยู่คนเดียว แล้วผมโง่ ผมไม่เคยปรามาสชาวบ้านเช่นคุณนะครับ นี่คิอสิ่งที่ผมเชียนว่า คุณคิดเอง เออเอง 1. ชื่ออาณาจักรทะเลใต้ คุณก็ตอบไม่ตรงคำถาม สรุปคุณเอาชื่อที่เซเดส์เรียกมาใช้  ไม่มีหลักฐานอะไรรองรับ แล้วด่าคนอื่นว่าโง่ 2. ห่างกัน ไม่ถึง  10 ปี มหายานสาปสูญจากอินเดียเลยหรือ อ้างแต่อี้จิง หลักฐานทางโบราณคดีของมหายานที่พบในอินเดียก็สืบทอดมาเป็น ปัลลวะ และเข้ามาทางใต้ นั่งเทียนอ่านอยู่เล่มเดียวเนี่ยนะ แล้วมานั่งด่าว่าคนอื่นโง่ วัชรยานเริ่มเมื่อไหร่ ยังไม่รู้เลย การศึกษาเขาทำเป็นสหสาขาวิชา เขาไม่ได้อ่านแต่จารึก กรุณาอย่าปรามาสคนอื่นในมุมมองที่ตนมี เพราะมันรู้ว่า ผู้ตอบมีความรู้อยู่แค่ไหน 3. ว่าแล้วต้องอ้างชื่อในนิรุกติศาสตร์ ก็เขาพระวิหาร มันวัฒนธรรมอินเดียหรือเปล่า ชื่อเหมือนกันมันต้องสืบทอดกันหรือไง  นิกาย ชุมชน การเดินทาง เส้นทาง มันหลากหลายจะตาย ยังนี้ถ้าเจอคำแปลจารึกคล้าย ๆ กัน ก็เหมาให้เป็นอาณาจักรเดียวกัน สืบทอดกันมาเลยสิ ไหนล่ะครับ อ้ายลาว พ.ศ. 600 ไม่มีจารึกรองรับล่ะสิ เอาชื่อนิยมของฮินดูในจารึกมาอธิบายเนี่ยนะ และว่าคนอื่นเขาไปดูถูกชาวบ้าน "จารึกที่เขาพระวิหารของสูรยวรมเทวะ อ้างว่า พระองค์เป็นลูกหลานสายตรงของ ศรีนทรวรมเทวะ(จึงอ้างสิทธิ์เหนือดินแดนเขาพระวิหาร) เมื่อราวศตวรรษที่9-10 ต้องแปลไหม ?" คุณแต่งเองนะครับ ว่าเมื่อราวศตวรรษที่ 9 - 10 คุณนี่ จับแพะไปชนกับแกะได้เก่งจริง ๆ เอาจารึกศาสนาของฮินดู มาอธิบายประวัติศาสตร์ของวัชรยาน ฟูนันเกิดมาได้อย่างไร ? ถามผมหรือถามตัวเองครับ ฟูนันเป็นศรีวิชัย เป็นไศเลนทร์ เป็นวัชรยานด้วยหรือครับ เคยไปออกแอวหรือครับ เขาพบหลักฐานโบราณคดีอะไรบ้างครับ หรือมีจารึกที่แปลว่า ผู้คุ้มครองภูเขา อยู่อีก จะได้จัดเหมาโหลง่าย ๆ ให้เป็นไศเลนทร์ให้หมด เหมือนกัน 4. ผมก็ขอยกข้อหา พูดไม่รู้เรื่อง แต่งนิยาย และพดวกวนคืนคุณเช่นกัน    เรื่องชื่อในจารึก ถ้าคุณชำนาญจริง เป็นนักอ่านจารึกจริง คุณจะไม่เขียนตอบว่าผู้อื่นอย่างแสดงความไม่รู้ ด้วยวิธีการ โยนคำถามกลับ แล้วว่าผู้ถามว่าวกวน และไม่รู้เรื่อง แต่ก็ไม่อธิบาย" คุณแค่อยากเถียงเอาชนะ แล้วดึงเอาความเชื่อของประชาชนในปัจจุบันมาอัดใส่คำถามผม พร้อมกับสอดใส่ คำด่าว่า "ดูถูกว่าโง่ "ของคุณเอง มาเป็นคำพูดของผม เรื่องชื่อในจารึก มันต่างกรรมต่างวาระ ต่างเจตนา คุณเอาแค่"ความเหมือน"โดยไม่ใช้บริบทของมันเลย ว่าจารึกนั้นเจตนาสื่อสารอะไร มาสรุปเป็นประวัติศาสตร์ ผมว่าใครกันแน่ ที่ไม่มีความละเอียดแล้วใช้หลักฐานเพียงตอบสนองสิ่งที่ตังเองเชื่อ ถ้าอ่านไม่เข้าใจในคำถาม หรือ "ไม่รู้"ครับ ___________________________________________ ต่อจากคำตอบของความเห็น 42 ยัดเยียดข้อกล่าวหาแรงไปไหมครับ ผมก็ถามคุณแล้วว่า ชาวบ้านรู้เรื่องเหล่านี้เมื่อไหร่ คุณก็ไปยัดให้ความเห็นดูถูกชาวบ้าน.....ขำกลิ้ง เป็นวิธีเบี่ยงประเด็นที่สุดเชยมาก ๆ พวกคุณเองหรือเปล่าครับ ไปยัดความเชื่อของคุณเอง ในช่วง 2 3 ปีที่ผ่านมา แต่งประวัติศาสตร์ใหม่ ทำเป็นผู้รู้ แล้วไปยัดเรื่องพระโพธิสัตว์คือกษัตริย์โบราณของศรีวิชัย ให้กับชาวบ้านเองหรือเปล่าครับ แหม เอาสิ่งที่ตนเองทำมายัดให้ผมทำไม ผมก็ตอบตามที่ผมเข้าใจ ตามประสา"ชาวบ้าน"โง่ ๆ คนหนึ่ง ก่อนปี 2545 ไม่เคยมีเรื่องของพระโพธิสตว์คือกษัตริย์โบราณเมืองนครในความรับรู้ของชาวบ้าน ก็เพิ่งมีปีนี้นี่แหละ ที่มีพวกอวิชชา ชอบเอาแพะไปชนแกะ มายัดพระโพธิสัตว์ให้ชาวบ้าน เช่นผมและอีกหลาย ๆ คน แต่มันขัดกันตรงที่ รู้สึกว่า จะยัดเพื่ออยากขายพระ อยากได้เงิน อยากรวย จนกลายเป็นเอาความรู้ที่แต่งขึ้นเอง เป็นจับแพะชนแกะแล้วไปยัดเยียดให้ประชาชนผู้นับถือศรัทธาในพระพุทธศาสนา แล้วอ้างว่า ไปดูถูกประชาชนผู้นับถือ ผมว่าคุณนั่นแหละดูถูกพวกเขาอย่างรุนแรงนะครับแต่กำลังเขียนป้ายสีผู้อื่นอยู่ 3. คุณนี้มั่วสุด ๆ ไปพิสูจน์ให้ฟูนันเป็นไศเลนทร์ทำไมครับ ก็พระโพธิสัตว์ เป็นมหายานและเป็นวัชรยาน ที่มีรากฐานจากอินเดีย หลักฐานจารึกทางศาสนาและโบราณคดีในอินเดียก็มีมากมาย คุณไปยึดยึดอะไรกับฟูนัน ที่ยังหาข้อสรุปไม่ได้เช่นเดียวกับศรีวิชัย แล้วจะให้ศรีวิชัยเป็นฟูนัน ต่างที่ต่างเวลา ต่างคติความเชื่อ ต่างหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ ผมจึงเชื่อว่า คุณอธิบายด้วยการนั่งเทียน ด้วยความประทับใจในฟูนัน มันอยู่ตรงไหนฟูนัน ศาสนาก็ยังไม่ชัด แต่ไศเลนทร์มันมีบุโรพุธโธ มันดาราตรายันต์ของวัชรยานขนาดใหญ่ฟ้องอยู่ที่ชวา สร้างโดยไศเนทร์วัชรยาน คุณจะให้ไศเลนทร์เป็นฟูนันให้ได้ ด้วยหลักฐานอะไรครับ คราวนี้ไม่มีจารึกแล้ว ยังไปอ้างจารึกเขาพระวิหารของฮินดูในปลายพุทธศตวรรษที่ 16 แถมยังแต่งให้เป็นพุทธศตวรรษที่ 9 - 10 อีกลักไก่ไปหรือเปล่าครับ ผมเข้าใจคุณแล้วล่ะ หลักฐานอี้จิงพุทธศตวรรษที่ 12 มีนิกายทางพุทธศาสนากว่า 20 นิกาย ทั้งเถรวาทินและมหายาน มันไม่ได้มีแต่หินยานอย่างที่คุณอ้าง ( เขาไม่เรียกหินยานนะครับ) อ้างจากไหนครับเนี่ย มั่วแล้วมั่วอีก ส่วนหลักฐานของศรีวิชัย ในพุทธศตวรรษที่ 13 - 16 ก็เป็นวัชรยาน ที่มีหลักฐนทางโบราณคดี ประติมานวิทยา ทางวิทยาศาสตร์ เป็นรูปเคารพจองพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร ปัทมปราณี และรูปในความเชื่อของวัชรยานมากมาย พบในภาคใต้ ตั้งแต่จังหวัดนครศรีธรรมราช ไปจนถึงสุดแหลมมาลายู ผมดูถูกคนนับถือหรือประชาชนในข้อความตรงไหนครับ ผมอธิบายทางวิชาการ เพื่อให้เขาตาสว่างจากพวกยัดเยียดความเชื่อ โดยทำเป็นผู้รู้แล้วว่าคนอื่นว่า"ไม่รู้" 1. จตุคามเป็นความเชื่อของชาวบ้าน ใช่ครับ เพื่องรู้ได้ไม่เกิน 2 ปี จากการนั่งเทียนจับแพะมาชนแกะของคนบางกลุ่ม ที่ชอบกล่าวหาผู้อื่นว่าโง่ 2. พระโพธิสัตว์ เป็นความเชื่อ แบบวัฒนธรรมไศเลนทร์ อันนี้ ใครยัดให้ชาวบ้านครับ ก็คนกลุ่มเดิมอีกนั่น แหละ แล้วชาวบ้านรู้เมื่อไหร่ครับ ก็เมื่อไม่เกิน 2 ปี เช่นกัน 3. กษัตริย์ในตำนาน ก็เป็นเรื่องจริงที่อ้างอิงจากประวัติศาสตร์สมัยศรีวิชัย มั่วเข้าไปใหญ่ คุณสรุปเองว่าเป็นเรื่องจริง แต่เขียนขัดแย้งไม่ให้ผู้อื่นเขาสรุป กษัตริย์ในตำนานเมืองนคร คืออาณาจักรตามพรลิงค์ ซึ่งมีประเด็นของนิกายและความเชื่อคนละอย่างกับพระโพธิสัตว์ของวัชรยาน เพราะเป็นลักาวงศ์ในพุทธศตวรรษที่ 19 ร่วมสมัยกับสุโขทัย เอากษัตริย์ไศเลนทร์ที่ไม่เคยเป็นพระโพธิสัตว์ในจารึกใดของวัชรยานในพุทธศตวรรษที่ 16 ไปยัดเยียดให้เป็นกษัตรยิ์เมืองนครในลัทธิลังกาวงศ์ พุทธศตวรรษที่ 19 ผมขอคืนประโยคนี้ให้คุณ ritti ครับ จนป่านนี้ คุณยังไม่เข้าใจอีกหรือว่า มันเป็นคนละเรื่องกัน !!!!!! และแถมด้วย "กรุณาอย่าจับแพะมาชนแกะ" ชาวบ้านเชื่ออย่างไรรู้ไหมครับ 1.เชื่อตามกระแส ที่มีคนชอบแต่งประวัติศาสตร์บางคนอยากรวย  แต่งเติมเรื่องที่สับสนให้มั่วไปเลย เอาพระโพธิสัตว์ของวัชรยานไปยัดให้เป็นกษัตริย์โบราณของเมืองนคร 2.ชาวบ้านเขาไม่สนหรอกครับว่า ในรูปบนเหรียญนั้นเป็นใคร แต่เขาสนใจคติและปรัชญาความร่ำรวยและโชคลาภ เป็นความเชื่อของการเสาะหามาไว้ครอบครอง เช่นเดียวกับผู้คนที่นับถือพระคเณศ เขาก็เชื่อเรื่องของการปัดเป่าอุปสรรค เป็นอันดับหนึ่ง 3. ชาวบ้านก็ยังคงนับถือพระพุทธศาสนา โดยมีพระพุทธเจ้าเป็นหลักในใจเช่นเดิม แต่ก็มีเทพเจ้าอะไรก็ได้มาเพิ่มเติม ใครอยากจะยัดเยียดแต่งให้เป็นมาอย่างไรก็ได้ ให้ตอบสนองด้านจิตใจ สร้างความเชื่อมั่นและเป็นเครื่องมือไปสู่การดำเนินชีวิต ค้าขาย ในสังคมปัจจุบันที่อ่อนแอด้วยสวัสดิการพื้นฐาน 4. ชาวบ้านเชื่อว่าเป็นพระเสื้อเมือง เป็นบรรพกษัตริย์โบราณ "ของเมืองนคร" เป็นผู้ปกป้องพระบรมธาตุและเมืองนคร ใครจะแต่งนั่งเทียนใส่ให้เป็นพระอะไรก็ได้ เป้าหมายของการนับถือก็ยังคงเดิม 5. ชาวบ้านในต่างเมือง ก็เชื่อตามกระแสโฆษณา ทางการค้าและการตลาด กระแสก็เลยฟีเวอร์ขึ้น ผู้คนเล่าขาน เป็นกระบวนการทางสังคมธรรมดา เกิดขึ้นมาหลาย ๆ ครั้ง เช่นกรณีพระสมเด็จ กรณี พระปากน้ำ กรณีเหล็กไหล ฯลฯ แต่ครั้งนี้ ระบบสื่อสารมวลชนได้ช่วยขยาย"ความเชื่อ"ออกไป คำกล่าวนี้ ขอยกคือให้กับคุณ Ritti เข้าใจในสิ่งที่พูดไหม ? ( ครับ) ท้ายที่สุดนี้ ผมก็อยากจะบอกซ้ำอีกครั้งว่า แม้แต่ข้อมูลทางประวัติศาสตร์โบราณคดีต่างๆที่อ้างอิงกันมานั้น ก็ล้วนแล้วแต่ต้องอาศัยความเชื่อทั้งนั้น มีเรื่องไหนบ้างไหมล่ะ ที่กล้าจะพูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่า รู้จริง !!!!!!! ประโยคนี้ของคุณเองไงครับ "กษัตริย์ในตำนาน เป็นข้อเท็จจริง ที่มีอยู่ ประวัติศาสตร์สมัยศรีวิชัย ก็เป็นข้อเท็จจริง ที่มีอยู่เช่นกัน" ที่มันอธิบายการลำดับความคิดของคุณ ว่า คนอื่นโง่ ฉันสรุปรู้ได้คนเดียว ฉนั้น ผมจึงหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ท่านผู้เจริญทั้งหลาย จะเลิกรุกราน ความเชื่อของชาวบ้าน ด้วยความเชื่อ ในความรู้ของตนเสียที ต่างฝ่าย ต่างก็ต้องอาศัยความเชื่อด้วยกันทั้งนั้น ถ้าจะว่า งมงาย มันก็งมงายด้วยกันทั้งคู่นั่นหละ ถ้าจะว่า โง่ ผมก็เห็นว่า โง่ ไม่ได้ต่างกันเลย ............. หรือคุณจะว่าอย่างไร ? ผมว่า คุณเลิกอ้างข้อหาใส่ร้ายคนอื่นที่เกิดจากความคิดของคุณเถิดครับ ความเชื่อ เป็นสิทธิของปัจเจกชนอยู่แล้ว คนบูชาองค์พระจตุคาม ก็มีสิทธิที่จะเลือกเชื่อ และไม่เชื่อ มันก็เป็นสิทธิและความชอบธรรของเขา อย่างมาอ้างแทนคนอื่น เพียงเพราะคุณพยายามปกป้องวิธีการใช้หลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่จับแพะมาชนแกะหรือนั่งเทียน  มาอธิบาย การปรากฏตัวของพระโพธิสตัว์ ในรูปของจตุคามรามเทพ ก็เท่านั้น ก็บอกแล้วครับว่าชาวบ้านและผมก็มีสิทธิที่จะเลือกเชื่อหรือไม่เชื่อ ทั้งเรื่องพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรมีพระธยานิพุทธะบนมวยผมในเหรียญองค์พระจตุคามรามเทพ  และเรื่องวิชาการทางประวัติศาสตร์ โบราณคดีและมานุษยวิทยา ที่ต่างความเห็นก็นำข้อมูลที่มีคุยกัน มาแลกเปลี่ยนกัน ตั้งป้อมขึ้นมาก็ด่าว่าผู้อื่น   หรือผมเชื่อต่างจากนิยายประวัติศาสตร์ที่คุณ"แต่ง" ขึ้นมาไม่ได้ ก็มันน่าเชื่อตรงไหนล่ะครับ ยิ่งอ้างชื่อ "ศรีนทรวรมเทวะ ศรีสิขเรศวร"  ที่หมือนกัน จากจารึกฮินดูไศวนิกายเขาพระวิหารยุคหลังวัชรยานศรีวิชัย กว่า 200 ปี และอ้ายอาว พศ. 600 ใครกันแน่ที่กำลังดูถูกโดยยัดเยียดคำว่า"โง่"และ"งมงาย"ให้กับประชาชนผู้นับถือองค์พระจตุคามรามเทพ และยกหาง ให้กับ.......................ตัวเอง จากคุณ : วรณัย - [ 22 มิ.ย. 50 11:13:44 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 44 พระอี้จิง คือพระถังฯ ใช่ป่าวอะ .................ฯลฯ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา *********************************************************** ทีอย่างนี้ ทำไมคุณจึงไม่รู้จักคิด ??????? อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 38 2) จากบันทึกของพระภิกษุอี้จิง(พศ.1215) กลับระบุเอาใว้ชัดว่า ส่วนใหญ่เป็น หินยาน มหายานมีอยู่บ้างในประเทศโมโลยู อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 43 2) พระถังซำจั๋งมรณภาพเมื่ออายุได้ ๖๕ พรรษาในปี พ.ศ.๑๒๐๗ เห็นข้อมูลอย่างนี้แล้ว ยังจะต้องมาถามอีกไหมว่า ..... พระอี้จิง คือพระถังฯ ใช่ป่าวอะ ? ที่สำคัญก็คือ พระถังฯ ไปอินเดียทางบก กลับทางเรือ และก็ด้วยเหตุนี้ อี้จิงและพระในสมัยต่อมาจึงทราบว่า ไปอินเดียทางเรือสะดวกกว่า !!!!! ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 มิ.ย. 50 11:14:10 ]

ความคิดเห็นที่ 49 วรณัย เอาอย่างนี้ เดี๋ยวตอนค่ำๆ ผมจะคัดข้อความจากจารึกของศรีวิชัยมาให้ดูว่า เขาระบุอย่างชัดเจนว่า เขาเป็น หินยาน ไม่ใช่ มหายาน !!!!!! ผมอ้างหลักฐานบันทึกของอี้จิง ซึ่งเป็นหลักฐานชั้นต้น คุณไม่ฟัง เดี๋ยวผมอ้าง คำจารึก ของศรีวิชัย คุณจะยอมฟังไหม ? แล้วไอ้ที่จะให้ ศรีวิชัยเป็น วัชรยาน คุณมีหลักฐานอะไร ? อ้างจารึกอะไร ? อ้างบันทึกของใครหรือไม่ ? อย่าบอกนะว่า อ้างตำรา หรือ อ้างด็อกเตอร์ !!!!!!! แล้วผมจะรอดูหลักฐานของคุณเช่นกัน ............. ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 มิ.ย. 50 11:23:00 ]

ความคิดเห็นที่ 50 รู้จักท้าวกุเวรไหม??? ที่เฝ้าสถูปอะ ได้รับอิทธิพลจากวัชรยานตันตระ คือเทพประทานความร่ำรวยแก่ผู้มาบูชาสถูป ได้รับอิทธิจากพุทธนิกายตันตระ ------ แล้วไม่มีนะครับ ตอนมีอาณาจักรนครศรีธรรมราชเนี่ย ศรีวิชัยเสื่อมแล้วนะครับ ผ่างงงงงงงงงงงงงงงงง.......หุหุ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 12:02:05 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อี้จิง เข้าสู่อินเดียระยะสั้นในช่วงที่ศาสนาพุทธถึงจุดเสื่อม ราวพุทธศตวรรษที่ 12 หลังจากอี้จิงออกจากอินเดียมาไมนาน อิสลามเตอร์กก็เข้าทำลายศาสนาพุทธในอินเดียเหนือจนพินาศ บันทึกของอี้จิง กล่าวถึงสองนิกายใหญ่อย่างชัดเจน " เมืองมถุรา เมืองสารนาท เป็นแหล่งผลิตพระพุทธรูปที่มีความงดงามที่สุด ยากที่จะมีศิลปะใดมาเปรียบเทียบได้ ในนครสารนาทมีการสร้างรูปพระโพธิสัตว์ และรูปพุทธประวัติมากมาย เมืองพุทธคยา นันลันทา เป็นเมืองของนิกายเถรวาท  กปิศะเป็นเมืองศูนย์กลางของนิกายมหายาน  มีพุทธศาสนสถานมากมาย ...." ritti คุณจะบ้าแต่จารึกก็บ้าไป เอาให้ดูสิครับ ว่าหินยาน หรือมหายาน และ อย่าลืมเอาบริบทของจารึก เวลาและสถานที่พบมาอธิบายด้วยนะครับ ผมจะได้ขยายต่อให้ เอามาดูให้ได้นะครับ ผมจะรอ และจะเชื่อมโยงให้เห็นว่า จารึกที่คุณอ้าง มันไม่เกี่ยวกับเมืองนครตรงไหนเลย วัชรยานไม่มีในจารึกศรีวิชัยของคุณหรอกครับ เพราะมันมีอยู่บันทึกและปฏิมากรรมมากมายที่อินเดียและในภาคใต้ไปจรดชวา  และเขาศึกษาโดยไม่ได้ใช้จารึกตรง ๆ อย่างเดียวเช่นที่คุณอธิบาย หลักฐานชั้นต้นของอี้จิง คุณก็เอามาแสดงสิครับ ส่วนที่ผมได้ สรุปได้เท่านี้ I - tsing ให้ความหมายของมหายานว่า " ผู้ที่นับถือพระโพธิสัตว์และผู้ที่ศึกษาพระสูตรของมหายาน"รูปเคารพของมหายาน จะมีรูปพระโพธิสัตว์ แต่รูปเคารพของ Heนยาน จะไม่ปรากฏ เรื่องพระฮวนซังเดินทางกลับทางเรือ ข้ามไปแค่ลังกาก็เรือล่มแล้ว เอาหลักฐานชั้นต้นที่ไหนมาอีกล่ะครับเนี่ย พระถังซัมจั๋งเดินทางกลับมาถึงซีอานในปีพ.ศ. ๑๑๘๘ รวมระยะเวลาเดินทาง ๑๗ ปี ระยะทางทั้งสิ้นกว่า ๑๕,๐๐๐ ไมล์ มั่วอีกแล้วครับ ศรีวิชัย คือวัชรยาน ตรงไหน  ตรงนี้คือจุดที่พวกแต่งประวัติศาสตร์และยัดเยียดเรื่องพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร ของมหายานไม่เข้าใจ เพราะมันเป็นการศึกษาเรื่องของ"ความเชื่อ"และ"ศาสนา" ของคนโบราณ ตั้งแต่เห็นอธิบายมา ไม่เคยใช้ คติชนวิทยาและปรัชญามาอธิบายเลย เลยพอทำใจได้ว่า ritti เอาข้อมูลมาจากหนังสือที่แต่งใหม่เล่มไหน ก็เล่มที่มันเพิ่งพิมพ์เมื่อไม่เกิน 2 ปี นี้แหละ วัชรยาน เกิดขึ้นที่นาลันทา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ราวพุทธศตวรรษที่ 12 ในอุปถัมภ์ของราชวงศ์ปาละ หลักสำคัญของวัชรยาน คือรหัสลับหรือตันตระ โดยใช้วิธี การแสดงของรูปเคารพ ในกายรหัส หรือมุทรา การใช้วจีรหัสหรือการร่ายมนตร์ และการทำมโนรหัส ซึ่งจะต้องทำเฉพาะพระโพธิสตว์พุทธะเฉพาะแต่ละองค์ที่มียันต์ หรือ ประภามณฑล แตกต่างกัน ซึ่งเป็นการผสมผสานวิธีการสู่มรรคผลของฮินดูเข้ามาด้วย รูปเคารพที่พบในภาคใต้ในวัฒนธรรมศรีวิชัย ไม่ใช่หินยาน และไม่ใช่มหายาน เพราะตัวรูปเคารพเอง มีการสร้างท่ามือมุทราและการวางประติมานวิทยาท่านั่งและแยกพระโพธิสัตว์ในรูปแบบแทนบุคคาฐิษฐานของจุดมุ่งหมายต่าง ๆ  ในนิกายวัชรยาน ซึ่งมหายานไม่มี จากรึกศรีวิชัยของคุณ กับ การอ้างบันทึกอี้จิงที่คุณไม่เคยอ่าน ย้ำครับว่าคนคนนี้ไม่เคยอ่าน แล้วพยายามมาอธิบายอุปโลกน์ให้พระโพธิสัตว์ของศรีวิชัย มาเป็นบรรพกษัตริย์เมืองนครในลังกาวงศ์ บอกกันก่อนนะครับ วัฒนธรรมศรีวิชัย มีศาสนาความเชื่อ วัชรยาน มหายาน เถรวาทหรือมหาสังฆิกะ  Heนยาน ปะปนกันตามผู้คนในอินเดียแคว้นต่าง ๆ อย่ามาอ้างกันภายหลังว่า ผมขออธิบายว่า " ศรีวิชัยมีแต่วัชรยาน ชัด ๆ นะครับ ผมบอกว่า พระโพธิสัตว์ที่มีประติมานวิทยาบอกบุคคลาฐิษฐานของจุดหมายแห่งการบรรลุ ที่พบในวัฒนธรรมศรีวิชัย ทั้งที่สุราษฎร์ไปจรดบุโรพุทโธ เป็นวัชรยานครับ แต่ไม่พบที่เมืองนคร" แล้วอ้ายลาว พ.ศ. 600 เป็นไศเลนทร์ มีในจารึกนี้ด้วยรึเปล่าครับ หรือไปอยู่ที่อี้จิงอีกหรือเปล่า ? แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 12:28:12 จากคุณ : วรณัย - [ 22 มิ.ย. 50 12:17:22 ]

ความคิดเห็นที่ 52 พี่วรณัย...........แจ่มมากครับ ส่วนRitti Janson<<<ใครมีปี๊บ ช่วยบริจาคให้เขาหน่อยครับ แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 12:55:00 แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 12:35:01 จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 12:33:39 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เมื่อไรจะหายเหงา และ วรณัย นอกจากการตีฝีปากแล้ว ผมยังไม่เห็นหลักฐานยืนยันการเป็น วัชรยานเลยสักชิ้น บันทึกของอี้จิง หาอ่านไม่ยาก หลักจารึกต่างๆ ก็ไม่น่าจะหายากเช่นกัน ทั้งสองอย่างนี้ เป็นหลักฐานชั้นต้น แต่คุณสองคนพยายามที่จะไม่รับฟัง พอผมถามหาหลักฐานการยืนยันว่า ศรีวิชัยเป็นวัชรยาน กลับไม่มี (??????) มีแต่การตีฝีปากเท่านั้น หึหึหึ นี่น่ะหรือ คนที่จะมาคุยเรื่องประวัติศาสตร์ คุยอย่างไรกันล่ะ ? มิได้คุยด้วยหลักฐานหรอกหรือ ? ไอ้ที่พร่ำๆมานั่นน่ะ ได้มาจากร่างทรงท่านไหนบ้างล่ะ ? ............... แจ่มมากครับ ................... หึหึหึ ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 มิ.ย. 50 13:48:57 ]

ความคิดเห็นที่ 54 รู้จักรูปปั้น 2 องค์ที่เฝ้าสถูปป่าวอะ และการบูชาเพื่อความร่ำรวย ได้รับอิทธิพลจากท้าวกุเวร ซึ่งเทพองค์นี้ทิเบตก็นับถือ และทิเบตก็นับถือพุทธวัชรยานด้วยครับ และเป็นที่มาของเท"ไฉ่ซิ่งเอี้ย"เทพความร่ำรวยของจีน และที่บุโรพุทโธ ก็เป็นพุทธสถานของมหายาน และสันนิษฐานว่าเป็นมหายานแบบวัชรยานครับ และพบรูปสลักที่บุโรพุทโธ นั่นคือท้าวกุเวร *********** "ออกแอว" ที่พี่วรณัยว่า คือเมือง"ออกแก้ว"ปัจจุบันอยู่เวียดนามครับ เป็นภาษาญวนเรียกเมืองออกแก้ว เมืองออกแก้วมันของเขมรอะ เป็นเมืองหลวงฟูนันครับ แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 14:59:20 แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 14:18:42 จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 13:57:59 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 51 อี้จิง เข้าสู่อินเดียระยะสั้นในช่วงที่ศาสนาพุทธถึงจุดเสื่อม ราวพุทธศตวรรษที่ 12 หลังจากอี้จิงออกจากอินเดียมาไมนาน อิสลามเตอร์กก็เข้าทำลายศาสนาพุทธในอินเดียเหนือจนพินาศ บันทึกของอี้จิง กล่าวถึงสองนิกายใหญ่อย่างชัดเจน วรณัย .......................................................... อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 38 2) จากบันทึกของพระภิกษุอี้จิง(พศ.1215) กลับระบุเอาใว้ชัดว่า ส่วนใหญ่เป็น หินยาน มหายานมีอยู่บ้างในประเทศโมโลยู ูููู ^ ^ ^ ^ ^ ดูให้เต็มตานะครับว่า ผมบอกเอาใว้ว่าอย่างไร ? ดูเหมือนว่า ท่านนักประวัติสาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่สองท่าน จะอ่านหนังสืออย่างลวกๆไปหน่อย !!!!! ************************************************************ อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 51 วัชรยานไม่มีในจารึกศรีวิชัยของคุณหรอกครับ เพราะมันมีอยู่บันทึกและปฏิมากรรมมากมายที่อินเดียและในภาคใต้ไปจรดชวา   และเขาศึกษาโดยไม่ได้ใช้จารึกตรง ๆ อย่างเดียวเช่นที่คุณอธิบาย วรณัย .............................................................. แต่บังเอิญว่า ผมมีหลักฐานจารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 ระบุถึง หินยาน และผมยังมี ข้อมูล จารึก ตะละกา บาตุ ปี พศ.1225 พบที่ ปาเล็มบัง ระบุถึง ตันตระ และก็น่าแปลกเหลือเกิน ที่จารึกเหล่านี้สอดคล้องกับ ข้อมูลของอี้จิง ที่ว่า ........ (ศรีวิชัย)ส่วนใหญ่เป็น หินยาน มหายานมีอยู่บ้างในประเทศโมโลยู(หมายถึง มลายู) สิ่งที่ผมอยากจะถามคุณก็คือ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่มีอยู่ แต่ทำไมพวกคุณจึงบอกว่า ไม่มี ที่จริงมันคือ ไม่มี หรือว่า ไม่รู้ ............... ???????????? *************************************************************** อย่าเข้ามาตีฝีปากนะครับ !!!!!!! กรุณาเอาหลักฐานมายืนยัน พูดอย่างเดียว ไม่พอหรอก ............ ถ้าคุณสามารถเอาหลักฐานมายืนยันได้ว่า ศรีวิชัยเป็นวัชรยานจริง ผมก็จะคัด จารึกทั้งสองนี้มาให้อ่านกัน แต่ถ้าพวกคุณจะเอาแต่ ตีฝีปาก แต่ไม่มีหลักฐานเป็นชิ้นเป็นอันล่ะก็ ผมไม่คัดจารึกมาให้หรอกนะ เพราะถ้าคัดมาแล้ว คุณไม่อ่าน ไม่สนใจ และก็ปฏิเสธเอาดื้อๆ แล้วผมจะพิมพ์มาทำไม !!!!!!! *********************************************************** ชัดเจนนะครับ ผมถามว่า คุณมีหลักฐาน เรื่องศรีวิชัยเป็นวัชรยาน แบบเป็นชิ้นเป็นอัน มาแสดงหรือไม่ ? แต่ถ้าคุณจะอ้างว่าไม่มี ผมก็บอกไปแล้วนะครับว่า ผมมี และหลักฐานจารึกเหล่านี้ ก็สอดคล้องกับ บันทึกของอี้จิง เสียด้วยสิ !!!!!!! ปี๊ปอะไรนั่น ............ เก็บเอาใว้ก่อนนะครับ !!!!!!! ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 มิ.ย. 50 14:22:40 ]

ความคิดเห็นที่ 56 http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K5535599/K5535599.html 1.รูปปั้นที่ยอดบันได้ทางขึ้นประทักษิณรอบองค์พระมหาธาตุในวิหารพระทรงม้า มี 2 องค์ ซ้ายกับขวา พื้นด้านหน้ารูปปั้น 2 องค์ มีป้ายจารึกว่า"เท้าขัตตุคาม" และ"เท้ารามเทพ" ขณะที่เทวรูปอื่นไม่ได้ระบุชื่อ แสดงว่ามีความพิเศษมากกว่าเทวรูปอื่น ๆ คือเป็นเทพเฝ้าพระมหาธาตุฯ และเทวรูป 2 องค์ ไม่น่าเกี่ยวอะไรกับหลักเมืองด้วย เพราะผนังเหนือบันไดด้านขวา(ของผู้ขึ้นบันได) มีรูปเทพ4กร(ตรงข้ามกับอีกฟากที่เป็นรูปพระพุทธบาทจำลอง) รูปนี้ถือกันมาว่าเป็นเทพประจำเมือง หรือเทพหลักเมือง แต่กลับไม่มีผู้สนใจถึงกับนำไปเป็นเทพหลักเมืองที่เพิ่งสร้าง และก็ลืมท่านไปเลย ส่วยเทพทวารบาล 2 องค์ที่บานประตูสู่ลานประทักษิณ สลักเป็นรูปพระพรหม(จริง ๆ คือพระขันทกุมาร)กับพระวิษณุ และมีคนคิดว่าเป็นจตุคาม-รามเทพ และรูปที่เสาหลักเมือง ได้แบบมาจากเทพที่บานประตู ถือว่าเป็นจตุคามรามเทพรึเปล่า??? 2.ในเอกสาร"โองการลุยเพลิง"ในกฎหมายตรา3ดวง บัญญัติปี 1899 (อาจมีการแก้ไขภายหลัง) ตอนอัญเชิญเทพมาเป็นพยานในการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ทั้ง 2 ฝ่าย เป็นกาพน์ฉบัง 16 ความว่า    "อีกทัง(ทั้ง)พระกาลพระกุลี.......ขัตุคามี พระรามเทพชาญไชย"    พระขัตุคามี-พระรามเทพ เป็นชื่อรูปปั้น 2 องค์ ตามข้อ 1 3.จากเอกสาร"ชินกาลมาลีปกรณ์"เรื่องพระพุทธสิหิงค์ กล่าวว่า(ขอกล่าวแบบภาษาง่าย ๆ นะครับ)"...พระเจ้าหล่อพระสีหลปฏิมา(พระพุทธสิหิงค์) เสร็จเมือปีพ.ศ.700 และทำการบูชาสืบมา ถึงปีพ.ศ.1800 กษัตริย์สุโขทัยอยากเห็นทะเล ได้ยกทหารหลายตามเสด็จ จนถึงเมืองนครศรีฯ พระเจ้าศรีธรรมราชออกมาต้อนรับ เล่าเรื่องพระพุทธสิหิงค์ให้กษั๖ริย์สุโขทัยฟัง และกษัตริย์สุโขทัยถามว่า ไปที่ลังกาได้ไหม? กษัตริย์นครศรีฯตอบว่า ไม่ได้ เพราะมีเทวดา 4 องค์ คือ พระสุมนเทพ พระรามเทพ พระลักขณเทพ พระขัตตคามเทพ มีฤทธิ์มาก คอยรักษาเมืองลังกา..." สุดท้ายลังกามองพระพุทธสิหิงค์ให้สุโขทัยเพื่อเชื่อความสัมพันธ์    พระราม(บาลีว่า ราม) คือพระราม(ข้อ2) และคือเท้า(ท้าว)รามเทพ(ข้อ1) นั่นเอง ส่วนพระขัตตคาม เพี้ยนเป็นพระขัตุคามี(ข้อ2) และกลายเป็นขัตตุคาม(ข้อ1)    น่าสังเกตอย่างหนึ่ง คือผู้แต่งชินกาลฯว่าพระขัตตคามกับพระราม เป็นรักษาเมืองลังกา ไม่ได้รักษาพระบรมธาตุตามข้อ 1 กล่าวไว้ 4. นิทานพระพุทธสิหิงค์(ฉบับพ.ศ.2506) ปริเฉทที่ 3 นิทานพระพุทธสิหิงค์เสด็จมาถึงชมพูทวีป กล่าวว่า"มีเทพ 4 ตน คือ สุมนเทพ กามเทพผู้มีฤทธิ์มาก รามเทพ ลักษณเทพ คุ้มครองพระพุทธสิหิงค์ทุกเมื่อ..." รามเทพ(บาลีว่า ราโม และ รามเทโว) คือพระราม และคือเท้ารามเทพนั่นเอง แต่ขัตตคาม หรือขัตตุคาม กลายเป็น กามเทพผู้มีฤทธิ์มาก(กามเทโว มหิทฺธิโก และ กามเทโว เตชวนฺโต) และชื่อกามเทพเป็นชื่อที่ผู้แต่งชินกาลฯข้องใจในความหมาย จึงแปลงเป็น"ขัตตคาม" เปลี่ยนจากเทพแห่งความรักเป็นเจ้าแห่งหมู่บ้านกษัตริย์(ขตฺต+คาม) ขัตตะ แปลว่า กษัตริย์(กฺษตฺร) แปลว่า กษัตริย์ คาม แปลว่า หมู่บ้าน    นิทานพระพุทธสิหิงค์ หรือสิหิงคนิทาน แต่งโดยพระโพธิรังสี พระชาวเชียงใหม่ แต่งเป็นภาษาบาลี เมื่อพ.ศ.1945-1985 ส่วนชินกาลฯ แต่งโดยพระรัตนปัญญาเถระ พระชาวเชียงใหม่ เป็นภาษาบาลี เมื่อพ.ศ.2060-2071 ถ้าเทียบกัน เห็นว่าเรื่องพระพุทธสิหิงค์ในชินกาลฯ อาศัยข้อมูลจากนิทานพระพุทธสิหิงค์ และไม่ได้คัดลอกทั้งหมด แค่สรุปสั้น ๆ และแก้ไขบางคำเท่านั้น  ที่น่าสังเกตคือผู้แต่งนิทานพระพุทธฯ ให้พระกามเทพกับพระรามเทพรักษาพระพุทธสิหิงค์ ไม่ใช่รักษาเกาะลังกา  แต่ไทยในอดีตรู้จักชินกาลฯก่อนนิทานพระพุทธฯ จึงรู้จักเทพ 2 องค์ คือพระขัตตุคาม-รามเทพ ไม่ใช่กามเทพ-รามเทพแบบในนิทานพระพุทธฯ พระขัตตุคาม-รามเทพเป็นเทวดารักษาพระพุทธสิหิงค์ในบริบทของลังกา ไทยรับมาเป็นเทวดารักษาพระมหาธาตุ น่าแปลกใจว่าทำไมรับมาแค่ 2 องค์ และมีการนำชื่อของท่านคือ"พระจตุคาม-รามเทพ"ไปเรียกเทพหลักเมือง และไม่ทราบว่าขัตตุคาม เพี้ยนมาเป็น"จตุคาม"ได้ไง แต่มีคนเล่าว่าขุนพันธรักษ์ฯออกชื่อนี้ครั้งแรกเมื่อปีพ.ศ.2528 และยกท่านเป็นพระเทวราชโพธิสัตว์ เป็นพระอวโลกิเตศวรแบบมหายาน(ที่หนังสือจตุคามหลายเล่มอ้างอิง เป็นที่มาของ"เทวราชโพธิสัตว์ โดยการเอาพระอวโลกิเตศวรมาอ้าง") และเป็นอะไรอีกมากมายในอนาคต    อย่างไรก็ตามกราควรตระหนักว่า พระขัตตุคาม-รามเทพเป็นเทวดาฝ่ายพุทธ และไม่ใช่พระโพธิสัตว์แบบมหายานหรือเทพฝ่ายฮินดู ดังนั้นการนับถือบูชาควรเป็นแบบพุทธเถรวาท  ถือว่าเป็นเทพรักษาสิ่งสำคัญในพระพุทธศาสนา เทวดาเหล่านี้ต้องปฏิบัติธรรมอีกมาก ไม่ควรยกขึ้นเสมอพระรัตนตรัย หรือมากกว่าพระรัตนตรัย การขอความช่วยเหลือและอำนวยโชคลาภจากท่านย่อมเป็นไปตามกฎแห่งกรรม ไม่ใช่"ขอไหว้-ได้รับ"เรื่อยเปื่อยไป หรืออวดสรรพคุณทำนองว่า"มรึงมีgooแล้วไม่จน" แบบพิสูจนืไม่ได้ และไม่ควีรนำท่านไปแปลงเป็นพุทธมหายานหรือพราหมณ์ฮินดูโดยไม่รู้ที่มาที่ไปอย่างที่ได้กระทำกันทุกวันนี้ ที่มา:นิตยสารศิลปวัฒนธรรม ฉบับวันที่ 11 มิ.ย.50 เขียนโดย:เหงามาก เอื้อเฟื้อข้อมูล:กำธร เลี้ยงสัจธรรม จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 14:41:53 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เมื่อไรจะหายเหงา ในเมืองไทย มีเทวรูปฮินดู มีรูปโพธิสัตว์อยู่เต็มไปหมด แต่เมื่อคุณไปถามเขา เขาจะตอบคุณว่าอะไร ? เขาก็ต้องบอกว่า เขาเป็นพุทธเถรวาท !!!!!! ฉันใดก็ฉันนั้น คุณไปสรรหา ภาพสลัก รูปปั้นเทวรูปต่างๆนาๆ มาแสดง แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร ? ก็ในเมื่อพวกเขาเหล่านั้น ได้บอกผ่านจารึกต่างๆชัดเจนแล้วว่า เขาเป็นเถรวาท ผมอาจจะบูชาพระคเณศวร์ แต่ถ้ามีใครมาถาม ผมก็ย่อมตอบว่า ผมเป็นพุทธเถรวาทอยู่นั่นเอง คุณและพรรคพวก จะมาขืนปรับให้ผมเป็นฮินดูไปได้อย่างไร ? ก็ในเมื่อ สรณะสูงสุดของผมคือพระรัตนตรัยซึ่งรับมาจากเถรวาท แม้ว่าในขณะเดียวกัน ผมจะบูชาพระคเณศวร์ไปพร้อมๆกันก็ตาม !!!!!!! เข้าใจในสิ่งที่ผมอธิบายหรือไม่ ? ************************************************************** ภาพสลัก รูปปั้นเทวรูปต่างๆนาๆ ที่คุณนำมาแสดงนั้น คุณใช้มันประกอบกับ การสันนิษฐานของคุณ หรือจาก ร่างทรงของคุณ นะครับ ซึ่งก็หมายถึงว่า สิ่งเหล่านี้ เป็นเพียงแค่ องค์ประกอบที่คุณใช้ในการสนับสนุน ความคิดเห็นของตนเอง หรือร่างทรงของพวกคุณเท่านั้นเอง คุณจะเอามันมาใช้หักล้าง หลักฐานชั้นต้น ที่ผมนำมาแสดง ไม่ได้หรอก !!!!!! หลักฐานชั้นต้นเท่านั้น ที่ผมต้องการ ................ ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 มิ.ย. 50 14:48:29 ]

ความคิดเห็นที่ 58 แล้วไม่มีนะครับ เป็นหินยานแต่มีรูปเคารพพระโพธิสัตว์.....ไม่เคยเห็นนะครับ อย่างศรีวิชัย พบรูปพระอวโลกิเตศวร ก็เป็นมหายานครับ /////////// รู้จักมณฑลประภาไหมครับ??? แล้วรู้จักบุโรพุทโธไหมครับ??? บุโรพุทโธเขาออกแบบมาให้เหมือนกับยันต์ หรือมันดาลา(มณฑล) ซึ่งเป็นแนวคิดของวัชรยาน เพื่อเข้าถึงมรรคผลครับ แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 15:25:08 จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 15:09:25 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ฤทธี ไหนละจารึก ไปอี้จิงอีกแล้ว จะเอาหลักฐาน อะไรอีก ไพวกตีฝีปากนั่นนะมันคุณ ไหนล่ะจารึก ไหนล่ะอี้จิง ไปจำใครเขาพูดมา หรือเป็นร่างทรงเอง ฤทธี มั่วมาตั้งแต่อ้ายลาว อี้จิง เขาพระวิหาร ไศเลนทร์ฟูนัน อยากเอาชนะจังเลย เอาจารึกศรีวิชัยมาสิ จารึกไหน หลักไหน ถ้าดักดาน จะเชื่อก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่อย่าเอาไอ้ข้อมูลที่ตัวเองก็ไม่เคยอ่าน ไม่เคยศึกษา มาด่าอื่น แสดความฉลาดสุดกู่ ผมรอจารึก แล้วจึงจะอธิบายให้คุณรู้จักจารึกนั้น 2) จากบันทึกของพระภิกษุอี้จิง(พศ.1215) กลับระบุเอาใว้ชัดว่า ส่วนใหญ่เป็น หินยาน มหายานมีอยู่บ้างในประเทศโมโลยู ูููู ^ ^ ^ ^ ^ ดูให้เต็มตานะครับว่า ผมบอกเอาใว้ว่าอย่างไร ? ดูเหมือนว่า ท่านนักประวัติสาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่สองท่าน จะอ่านหนังสืออย่างลวกๆไปหน่อย !!!!! คุณนั่นแหละ ลวก ๆ ยืนยันแต่ประโยคนี้ ขอหลักฐานของคนอื่น แต่ตัวเองก็ไม่รู้ อ้างอยู่แต่ประโยคนี้ แต่งเอง นั่งเทียนเอง อธิบายซักทีสิครับว่ามาไหน เล่มไหน พิมพ์ปีไหน หรือไปจำใครเข้าเล่ามา อธิบายซักทีสิครับ อวด แต่ประโยคนี้ เป็นคาถาประจำประจำใจ ว่าข้าถูกคนเดียว เพราะมีอี้จิงประโยคนี้ ประโยคเดียวเป็นหลักฐาน หลักที่ 23 พบที่ไหนครับ บุโรพุทโธรู้จักไหม แหลมมาลายูนี่ล่ะครับมหายาน เขานับทั้งภูมิภาค เลยมาถึงนครศรีธรรมราช บนเกาะชวาจะเป็นหินยานก็ไม่แปลก จากรึกพบที่ชวาหรือที่สุราษฏร์ครับ อย่ามั่ว เอาจารึกมาดูสิครับ แล้วอย่าลืมบริบทล่ะ แปลออกไหม "บริบท" นั่น จะได้ชี้ให้คนที่อ่านในกระทู้นี้ร้กันไปเลย ว่าใครมั่ว ไม่รู้หรือไม่เคยรู้ครับ เรียกฝีปากนะคุณตี ตีรวน ก็เอาหลักฐานอี้จิงมาสิครับ ไม่ใช่นั่งเทียนเขียนมาเอง และโพสซ้ำ  ๆ อยู่เนี่ย จารึกศรีวิชัย ไปสอดคล้องกับอี้จิง ก็ไปจำใครมา  มหายานหับหินยานต่างกันอย่างไร รู้หรือเปล่า หรือไม่รู้และไม่เคยรู้ เพราะไม่มีใครเล่าให้ฟังครับ สุดท้าย คุณก็เอาแพะจารึกศรีวิชัยที่พบบนเกาะชวา และบอกว่ามหายานอยู่คาบสมุทรมาลายู ซึ่งไม่เคยมีในจารึกไหน เพราะคุณมั่ว  ไปชนแกะในประโยคของคุณเอง ว่าอี้จิงว่าอย่างนั้น ว่าอย่างนี้ ก็ยืนยันคำเดิม จับคำเหมือน จับแพะชนแกะ ไม่มีอะไรใหม่ เอาจารึกศรีวิชัยมาสิครับ จะอ่านให้ดูทีละบันทัด อย่างอวิชาแล้วมาด่าผู้อื่น ไม่รู้จักวัชรยาน หรือไม่เคยรู้ ยังแยกมหายานกับหินยานไม่ออก มันต่างกันอย่างไรหว่า มั่วเถียงเอาชนะไปก่อน แล้วด่าเขาว่าตีฝีปาก คงจะดี สนุกนะครับนิสัยแบบนี้ ผมก็ยังยืนยันว่าจะรอจารึกของคุณ แล้วบันทึกอี้จิงต้นฉบับของคุณอยู่ เอามาแสดงดีกว่า หรือนั่งทางในแล้วมันหาไม่ได้ วัชรยานก็ไม่รู้จัก มหายานก็จะไม่ให้มีประเทศไทย ก็อ้างแต่อี้จิง ผมไม่ดูหรอกว่าคุณจะพูดอะไร อย่างดู ความไม่เคยรู้ และใช้แต่จารึกและอี้จิง ไปอ้างถึงเขาพระวิหารและอ้ายลาว ตนกลายมาเป็นพระโพธิสัตว์ที่เมืองนรได้ ผมสนใจแต่ " ความไม่รู้" หรือไม่เคยรู้ ของคุณตรงนี้เท่านั้น และไม่สนใจเรื่องต่อปากต่อคำกับ ฤทธี เพราะ ฤทธี พูดวนแต่เรื่องเดิม ๆ จารึกก็ไม่ได้กล่าวอย่างนั้น อี้จิงก็ไม่ได้สรุปอย่างนั้น ฤทธีก็ยังจะกล่าวหาว่าผู้อื่นไม่รู้ รู้ไม่รู้มันอยู่ที่การแสดงของคำพูดในกระทู้นี้เอง และผมยินดีจะให้ทุกคนได้อ่าน ระดับความรู้หรือไม่รู้ โดยไม่ต้องไปปรามาสใคร ไม่รู้หรือไม่ทราบครับ ฤทธี เบี่ยงประเด็นอีกแล้ว จากคุณ : วรณัย - [ 22 มิ.ย. 50 15:56:40 ]

ความคิดเห็นที่ 60 พี่วรณัยพูดได้สะใจมาก อุ๊ย...เสียงใครทำปี๊บหล่น ช่วยใส่เหมือนเดิม แล้วไม่ต้องวิ่งมาก เดี๋ยวปี๊บหล่น..... จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 16:18:23 ]

ความคิดเห็นที่ 61 วรณัย ............... ปัญหามันอยู่ที่ว่า เมื่อนำจารึกมาแสดงแล้ว จะยอมรับหรือไม่ต่างหาก ????? และต้องไม่ลืมนะครับว่า เมื่อกล่าวโดยสรุปแล้ว คุณทั้งคู่ ไม่มีหลักฐานศรีวิชัยเป็นวัชรยาน มายืนยัน ใช่ หรือ ไม่ใช่ ???????? ตอบมาให้ชัดนะครับ ว่ามีหลักฐานยืนยันหรือไม่ว่า ศรีวิชัยเป็นวัชรยาน !!!!! หรือว่านี่เป็นการพูดเอาเอง ........... จารึกสองหลักนั่น มันก็ไม่ได้หายไปไหนอยู่แล้ว !!!!!! แต่ที่ผมสงสัยก็คือ อะไรคือหลักฐานยืนยันล่ะว่า ศรีวิชัยเป็นวัชรยาน เห็นย้ำนักย้ำหนา ว่า ศรีวิชัยเป็นวัชรยาน แต่กลับไม่แสดงหลักฐานให้เห็นอย่างชัดแจ้ง ............ เอาเป็นว่า ถ้าผมสามารถแสดงหลักฐานจารึกที่แสดงได้ว่า ศรีวิชัยเป็น เถรวาท แล้วคุณๆจะว่าอย่างไร ? เพราะข้อความมันยาว ขี้เกียจพิมพ์ ถ้าพิมพ์มาแล้ว มันไม่มีความหมาย !!!!! ทั้งสองคนนะครับ พูดกันมาให้ชัดๆ ถ้าผมมีหลักฐานว่า ศรีวิชัย เป็น เถรวาท แล้วจะว่าอย่างไร ? ผมทวงถามหลักฐาน ศรีวิชัยเป็นวัชรยาน มาตั้งแต่ ความคิดเห็นที่ 55 แล้วนะครับ ดูท่าว่า ตอนนี้ นักประวัติศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสอง จะไม่มีหลักฐานชั้นต้นอยู่ในมือเลย แม้แต่ชิ้นเดียว เมื่อไม่มีหลักฐาน แล้วเอาอะไรมายืนยันว่า ศรีวิชัยเป็นวัชรยาน ชัดเจนในประเด็นใช่ไหมครับ ? พวกคุณทวงถามหลักฐานจากผม ทั้งๆที่ตนเองไม่เคยมีหลักฐานชั้นต้นมายืนยันคำพูดของตนเองเลย !!!!!! อย่างนี้จะใช้ได้หรือ ????? หึหึหึ ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 มิ.ย. 50 16:21:23 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เออเว้ย .... มันดี เท่าที่เห็นฝ่าย เหงาฯ กับ คุณ วรณัย นี่หาหลักฐานมาเสริมได้ตลอด แต่อีกฝ่ายนึงคอยแต่ รีไรท์ข้อความ ไม่เห็นจะยกหลักฐานขึ้นมาบ้างเลย เอาอีก .... มัน ( ปล ) เอานวมไหมครับ ให้ยืม จากคุณ : ปอมปอม มิยาโตวิช - [ 22 มิ.ย. 50 16:22:30 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ร่วมสนทนาด้วยนะครับ  แต่ผมไม่มีความรู้เรื่องประวัตศาสตร และรูปเคารพครับ   แต่รู้ว่า ท่าทางจะสนทนา ล่วงเลยไปจากหัวกระทู้มากเลยครับ เรื่องทำความเข้าใจ"จตุคาม-รามเทพ"ให้มากขึ้น   ถ้าให้ผมทำความเข้าใจและวิเคราะห์ เรื่องจตุคามรามเทพ  ที่กำลังโด่งดัง  นั้นไม่ได้มีความหมายที่สืบตกทอดมาทางประวัติศาสตร์ครับเพียงแต่ยืมชื่อมาใช้เท่านั้น  เกิดจากคนทรงบวกกับผู้ที่แก่กล้าทางคาถาอาคม(ขุนพัน)ครับ ก่อนปี 2530 เล็กน้อย(อาจจะเริ่มประมาณ 2528-29) รูปเคารพเฉพาะกลุ่มจึงยังไม่เป็นรูปลักษณ์ที่แน่นอน   รูปเคารพ ระยะแรกก็จะใช้ พระ(คน)หรือกษัตริย์ หรือเทพ นั่งเอาแขนสองชิดกันแนบลำตัวด้านหน้าแล้วเอาฝ่ามื่อบิดหน้า อาจจะเอารูปแบบพระบิดตามาใช้ก็ได้เพราะมีรูปแบบรูปเคารพอยู่แล้วแต่ไม่ทราบหน้าตาชัดเจน  ด้วยเหตุที่จตุคามรามเทพมาในรูปแบบสัมผัสกับคนทรง หรือสื่อสัมผัสทางจิตกับขุนพันธ์  แต่ไม่ได้เห็นหน้าตาของผู้มาติดต่อทางจิตจริงๆ ครับ    ด้วยความศรัทธาเทพของคนทรงและขุนพัน จึงได้ชื่อจตุคามรามเทพ ที่ออกมาตรงกันทางจิตของขุนพันกับคนทรงหรือจากคนใดคนหนึ่งครับ    ในระยะแรกรูปเคารพเป็นอย่างที่ผมกล่าวด้านบน และก็บางรูปเป็นรูปเหลียนคล้ายยันต์ด้านหลัง บางรูปมียันต์ทั้งด้านหน้าหรือหลัง แต่ด้านหน้ามีรูปเคารพเล็กๆ นั่งในท่าฝ่ามื่อปิดหน้าอยู่กลางยันต์ แต่ด้วยรูปที่เล็กจึงเหมือนเป็นเพียงเทพรูปเคารพนั่งอยู่  กล่าวนามท่านว่า จตุคามรามเทพ  และจากการสัมผัสกับคนทรงและสือสัมทางจิตกับขุนพัน แสดงตนว่าท่านเป็นพระโพธิสัตว์ ที่รักษาหรือเฝ้าพระธาตุหรือติดตามพระพุทธเจ้า เป็นความเชื่อเฉพาะกลุ่มบุคคล แล้วจินตณาการไปผูกกับรูปเคารพในพระธาตุเจดีย์นครศรีธรรมราช แล้วกระจายความเชื่อศรัทธแผ่กว้างออกไป    เมื่อขุนพันได้เสียชีวิต รุปเคารพของจุตคามรามเทพภายหลังก็เริ่มเปลี่ยน เป็นรูปลักษณ์ที่ อ่อนช้อยสวยงามให้สมกับเป็นพระโพธิสัตว์ จึงผสมผสานเอาจากศิลปะโบราณของผู้สร้าง ที่คุณเมื่อไหรจะหายเหงา กำลังยกมานั้นแหละ แต่มันคนละเรื่องกันนะครับ     และตามที่ผมวิเคราะห์ จตุคามรามเทพ ไม่ได้สืบทอดมาทางศิลปะ หรือประวัติศาสตร์ที่ชัดเจน  แต่เกิดจากการสื่อสัมผัสของคนทรง และสือสัมผัสกับผู้มีคาถาอาคม ที่มีความตรงกันเป็นเหตุให้เกิดความศรัทธาใหม่ขึ้นมา นำไปสู่ความโด่งดังขี้นในปัจจุบันครับ  หรือกล่าวได้ว่าเกิดขึ้นในยุคปัจจุบันประมาณ ปี 2528- 2530 นี้แหละครับ ไม่ต้องค้นหาทางประวัติศาตร์หรอกครับ เพราะจะสับสนหาที่มาที่ไปไม่ได้ทางประวัติศาสตร์และประวัติศาสตร์ของรูปเคารพ    ถ้ากล่าวตามประสาชาวบ้าน เทพองค์นี้ที่สมมุติชื่อว่าจตุคามรามเทพ หรือเป็นการกระทำของเหล่าบริวารของเทพองค์นี้(ท่านจตุกคามอาจไม่รู้ก็ได้) คงมีมากมายและยิ่งใหญ่พอควร ที่กระจายแฝงอยู่บนโลกในพุทธศาสนาในประเทศไทย จึงเกิดกระแสแรงอย่างนี้ขึ้นมาได้ ที่ผมกล่าวนี้ย่อมเหตุพออ้างอิงได้ดังนี้          ถ้าศึกษาพระอรรถกถาเกี่ยวพระไตรปิฏก  ก่อนที่พระมหาโพธิสัตว์ จะลงมาเกิดเพื่อตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ในเวลา 100 ปี จะมีเรื่องโกลาหนให้ทราบก่อน  เกี่ยวกับพระมหาบุรุทและพุทธลักษณ์ 32 ประการ ในโลกมนุษย์ ซึ่งก็สืบทอดมาจากพระพรหมและเหล่าเทพผู้ใหญ่ ผ่านมนุษย์ผู้ที่เป็นฤาษีและนักพรตต่างๆ  แล้วสืบทอดกันในมนุษย์โลก ว่าจะมีพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นบนโลก        แต่นี้อาจเป็นบารมีของพระโพธิสัตว์องค์หนึ่งในพระพุทธศาสนาที่แฝงรูปอยู่บนโลกก็ได้ แต่บารมีนี้อาจจะบิดเบื่อนปิดบังพระพุทธศาสนา หรือในอีกแง่หนึ่งอาจส่งเสริมพุทธศาสนาไปอีกทางหนึ่ง ก็ต้องดูทิศทางกระแสนิยมของจตุคามรามเทพต่อไป ว่าจะไปทิศทางไหน?  แต่ผมดูแล้วท่าทางจะหลงลงเหวเสียมากกว่า ถ้าเทพเหล่านั้นเพียงหวังความมีชื่อเสียงอย่างเดียวของกลุ่มตนโดยยกจตุคามรามเทพที่สมมุติขึ้น โดยไม่คำนึงถึงธรรมและพุทธพจน์        ผมแสดงความเห็น และวิเคราะห์ให้ดูนะครับ แต่ไม่มีหลักฐานแน่ชัดนะครับ  ถ้าจะให้แน่นอนต้องสอบถามจากบุตรที่ใกล้ชิดกับท่านขุนพัน ที่อยู่ในเหตุการของขุณพันที่สือสัมผัสทางจิตกับเทพหรือคนทรงคนนั้น ที่ผสมผสานแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างกันกับคนทรงที่สนิทกันนะครับ จึงจะได้ข้อมูลที่ดีขึ้นครับ จากคุณ : P_vicha - [ 22 มิ.ย. 50 16:22:31 ]

ความคิดเห็นที่ 64 คุณฤทธี คำตอบอยู่ค.ห.58 ชัดเจนนะครับ เพราะบุโรพุทโธออกแบบให้เป็นรูปแบบมณฑล เป็นแนวคิดของวัชรยานเขา แล้วไม่ต้องกลัวนะ.....เอาจารึกที่คุณฤทธีอ้างมาได้เลย พร้อมที่จะดูครับ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 16:28:13 ]

ความคิดเห็นที่ 65 คำตอบอยู่ที่รูปนี้ ไม่รู้ว่าคุณฤทธีรู้จัก"มณฑล"ในความหมายของฮินดู และวัชรยานรึเปล่านะครับ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 16:30:28 ]

ความคิดเห็นที่ 66 อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 59 สุดท้าย คุณก็เอาแพะจารึกศรีวิชัยที่พบบนเกาะชวา และบอกว่ามหายานอยู่คาบสมุทรมาลายู ซึ่งไม่เคยมีในจารึกไหน เพราะคุณมั่ว หลักที่ 23 พบที่ไหนครับ บุโรพุทโธรู้จักไหม แหลมมาลายูนี่ล่ะครับมหายาน เขานับทั้งภูมิภาค เลยมาถึงนครศรีธรรมราช บนเกาะชวาจะเป็นหินยานก็ไม่แปลก จากรึกพบที่ชวาหรือที่สุราษฏร์ครับ อย่ามั่ว วรณัย ************************************************************* อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 55 แต่บังเอิญว่า ผมมีหลักฐานจารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 ระบุถึง หินยาน และผมยังมี ข้อมูล จารึก ตะละกา บาตุ ปี พศ.1225 พบที่ ปาเล็มบัง ระบุถึง ตันตระ และก็น่าแปลกเหลือเกิน ที่จารึกเหล่านี้สอดคล้องกับ ข้อมูลของอี้จิง ที่ว่า ........ (ศรีวิชัย)ส่วนใหญ่เป็น หินยาน มหายานมีอยู่บ้างในประเทศโมโลยู(หมายถึง มลายู) ........................................................... 1) จารึก ตะละกา บาตุ ปี พศ.1225 พบที่ ปาเล็มบัง ผมก็บอกเอาใว้ชัดแล้วนี่ว่า จารึกนี้พบที่ปาเล็มบัง ปาเล็มบังมันก็ต้องเป็นเกาะสุมาตราสิ 2) จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 อันนี้มาจาก วัดเวียง ไชยา .......... 3) เอ้า ............. ทีนี้ก็เหลือแค่เรื่องคัดเอาเนื้อหามาลงให้ดูเท่านั้น แล้วทั้งสองคนจะว่าอย่างไร เกี่ยวกับเรื่องหลักฐาน ศรีวิชัยเป็นวัชรยาน เพราะพูดกันมาตั้งนาน ผมยังไม่เห็นแม้แต่เงา !!!!!! หึหึหึ ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 มิ.ย. 50 16:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เนื้อความในศิลาจารึก มีความสำคัญต่อการศึกษาประวัติความเป็นมาของเมืองนครศรีธรรมราช กล่าวคือ ตามจารึกระบุ พ.ศ.1318 (มหาศักราช 697) กล่าวถึงเรื่องบุญบารมีของพระราชาผู้ทรงคุณอันประเสริฐ ศาสตราจารย์ ยอร์ช เซเดส์ แปลว่า พระเจ้ากรุงศรีวิชัย ผู้เป็นเจ้าแห่งราชาทั้งหลายในโลก ได้ทรงสร้างปราสาทอิฐสามหลังเป็นที่บูชาพระโพธิสัตว์ผู้ถือดอกบัว (พระโพธิสัตว์ปทุมปาณี) พระผู้ผจญพญามาร (พระพุทธเจ้า) และพระโพธิสัตว์ผู้ถือวชิระ (พระโพธิสัตว์วชิรปาณี) ทรงเป็นหัวหน้าแห่งราชวงศ์ไศเลนทร นามว่าศรีมหาราช โปรดให้สร้างเรือนอิฐสามหลังเหนือวิมานของพระวิษณุ พระศิวะ และพระอินทร์ พระราชาธิราชองค์นี้เปรียบเสมือนพระวิษณุ   ได้รับถวายสมญาว่าพระวิษณุ องค์ที่สอง เป็นต้นกำเนิดแห่งไศเลนทรวงศ์ ทรงนามศรีมหาราชา คำแปลในด้านที่สองของจารึก กล่าวถึงพระราชาธิราชผู้เป็นต้นกำเนิดของราชวงศ์ไศเลนทร ผู้ทรงนามศรีมหาราชาและ ได้รับการขนานพระนามว่า พระวิษณุองค์ที่สอง การพบศิลาจารึก  อาจแปลความหมายได้หลายประการด้วยกันคือ เมื่อประมาณต้นพุทธศตวรรษที่ 14   กรุงศรีวิชัยหรืออาณาจักรศรีวิชัย มีเมืองหลวงอยู่ที่นครศรีธรรมราช เมืองนครศรีธรรมราชในพุทธศตวรรษที่ 14 เป็นศูนย์กลางของพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน มีศาสนสถานและประติมากรรมรูปเคารพเนื่องในศาสนาอยู่ไม่น้อย เมืองนครศรีธรรมราชหรืออาณาจักรตามพรลิงค์ ในต้นพุทธศตวรรษที่ 14 ยังไม่มีพระเจ้าศรีธรรมาโศกราช หรือยังไม่มีพระราชาพระองค์ใดอ้างตนเทียบเท่าพระเจ้าศรีธรรมาโศกราช ยังไม่มีการกล่าวถึงการสร้างพระสถูป เพื่อประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ มีแต่การสร้างที่ประดิษฐานให้พระโพธิสัตว์ การพบศิลาจารึกที่วัดเสมาเมือง   แสดงว่าเมืองนครศรีธรรมราช เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรศรีวิชัย  มาตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 14 การนับถือพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน ในเมืองนครศรีธรรมราช   มีการนับถือศาสนาพราหมณ์ลัทธิไวษณพนิกายควบคู่ไปด้วย ดินแดนแถบนี้ยอมรับนับถือ...ไวษณพนิกายมาตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 10 - 11 แล้ว **************** จารึกที่ว่า ใช่หลักนี้ป่าวครับ????????????? จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 16:47:58 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ความคิดเห็นที่ 64 คุณฤทธี คำตอบอยู่ค.ห.58 ชัดเจนนะครับ เพราะบุโรพุทโธออกแบบให้เป็นรูปแบบมณฑล เป็นแนวคิดของวัชรยานเขา แล้วไม่ต้องกลัวนะ.....เอาจารึกที่คุณฤทธีอ้างมาได้เลย พร้อมที่จะดูครับ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา ************************************************************* ผมคิดว่า คุณท่าทางจะอ่านหนังสือลวกๆไปหน่อยนะ !!!!!!!! อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 55 แต่บังเอิญว่า ผมมีหลักฐานจารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 ระบุถึง หินยาน และผมยังมี ข้อมูล จารึก ตะละกา บาตุ ปี พศ.1225 พบที่ ปาเล็มบัง ระบุถึง ตันตระ ที่ผมอ้างอยู่นี่ อ้างถึง 1. ศรีวิชัย ที่ไชยา เป็นเถรวาท 2. ปาเล็มบัง ที่เกาะสุมาตรา เป็นตันตระ นี่ผมยังไม่ได้พูดถึงเกาะชวา เลยนะครับ !!!!!! ฉนั้น บุโรพุทโธ ที่ชวา จะสามารถมาตอบโจทย์อะไรมิทราบ ????? เพราะนี่เรากำลัง พูดกันถึงว่า ที่เมืองไชยา ที่เมืองนคร เป็นพุทธแบบไหน ? และผมก็อ้างว่า ผมมีจารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23จาก วัดเวียง ไชยา ปี พศ.1318 ระบุถึง หินยาน ผมจึงถามย้ำว่า เมื่อแสดงหลักฐานตรงนี้แล้ว จะยอมรับไหมว่า เมืองบนคาบสมุทรนี้เป็นเถรวาท ตามจารึก แต่นับจาก โมโลยู ลงไป เป็นมหายานตามคำของอี้จิง เข้าใจประเด็นหรือไม่ ? ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 มิ.ย. 50 16:53:11 ]

ความคิดเห็นที่ 69 รูปปั้นทั้งสอง กรมศิลป์ก็อธิบายไว้แล้วดังนี้ http://www.fad14.go.th/jatukam/jr6.htm ถ้าเป็นเรื่องของหลักฐานทางโบราณคดี ที่เกี่ยวเนื่อง อาจจะกล่าวถึงรูปเคารพของไวษณพนิกาย ทั้งรูปเทพวาสุเทพและรูปพระวิษณุ ในพุทธศตวรรษที่ 9 และ 10 ซึ่งจัดเป็นร่องรอยของศาสนาพราหมณฮินดูที่ปรากฏในภาคใต้ในยุคต้น ๆ ซึ่งก็ไม่เกี่ยวกับจารึก ไม่เกี่ยวกับศรีวิชัย และไม่เกี่ยวกับจตุคามรามเทพซึ่งในตอนนั้น ยังไม่มีใครอุปโลกน์ขึ้น การที่กระทู้สรุปจารึกเพียงหลักเดียวแล้วโยงไปเข้ากับศรีวิชัยโดยพยายามอธิบายว่า ศรีวิชัยอยู่ที่นครศรีธรรมราชมาตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 14 นั้น เพื่อเชื่อมโยงรูปเคารพหรือเหรียญที่พยายามล้อศิลปะและชื่อประวัติศาสตร์ของศรีวิชัย ยังไงก็ยังไม่เชื่อมโยง เนื่องจากรูปปั้นผู้เฝ้าประตูทั้งสอง มีอายุไม่เกินสมัยของรัตนโกสินทร์ และอาจจะเป็นปูนปั้นในสมัยคราวบูรณะวัดมหาธาตุในสมัยของพระเจ้าอยู่หัวบรมโกษ ศิลปะของรูปปั้นทั้งสอง อย่างไรก็ไปเชื่อมโยงกับนครศรีธรรมราชในฐานะของศรีวิชัยไม่ได้ เพราะประติมานวิทยามันไม่สอดรับกับการศึกษาเรื่องศรีวิชัยเลยแม้แต่น้อย เพราะฉนั้นคำกล่าวว่า เทพเจ้าศรีวิชัยอาณาจักรแห่งทะเลใต้ ในเชิงวัชรยาน ไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลยแม้แต่น้อย เพราะพระโพธิสัตว์ไม่เคยถูกลดชั้นมาเป็น"ผู้เฝ้าประตู" ของพระศากยมุนี หากสงสัยเรื่องของศรีวิชัยมากกว่าจารึกปัลลวะเพียงหลักเดียวขอเชิญดูข้อมูลที่นี่ http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vreply.php?user=shalawan&topic=1167 ตรระกะของความพยายามในการเชื่อมโยงให้ลัทธิลังกาวงศ์และพระบรมาธาตุที่มีอายุในราวพุทธศตวรรษที่  19 ให้กลายเป็น วัชรยานในพุทธศตวรรษที่ 14 ด้วยการพยายามในการอ้างเรื่องของพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร(ของวัชรยานศรีวิชัยในราวพุทธศตวรรษที่ 13 - 16 ) พระนารายณ์ในลัทธิไวษณพ (พุทธศตวรรษที่ 9 - 14) และกษัตริย์โบราณของนครศรีธรรมราช (ตามพรลิงค์ พุทธศตวรรษที่ 16 - 19) มาเชื่อมโยงกับรูปปั้นในศิลปะแบบรัตโกสินทร์ ( นับถึงสมัยบูรณะ พุทธศตวรรษที่ 23 - 24) เป็นการเชื่อมโยงโดยใช้วิธีการ"อวิชชา" คือทำให้ไม่รู้ ไม่เข้าใจ เอาสิ่งที่สะสมในอดีตมารวม ยำและจับฉ่ายเข้าด้วยกัน แล้วพยายามอ้างถึงคัมภีร์ กษัตริย์ อาณาจักร และวีรกรรมความน่าเชื่อถือของผู้ริเริ่มมารวมกัน ยิ่งนานวัน ทำให้เห็นชัดว่า พระพุทธศาสนากับคนไทย ไม่ใช่เรื่องเดียวกัน คนไทยกลุ่มหนึ่งนับถืออวิชาและวิธีการบรรลุความสุขด้วยความหมายของความร่ำรวย(เงินทองไหลมาเทมา) อำนาจวาสนา(มหาราช) ซึ่งล้วนสวนทางกับความพยายามในการสร้างภาพของเหล่าอลัชชีและผู้ทรงศีลมากมายที่พยายามเอาพระศากยมุนีขึ้นใส่หัวโขน ขึ้นบังหน้า อ้างพระธรรมคำสอน แต่ตนกลับไปส่งเสริมกิเลสทั้งปวง ด้วยศรีวิชันเป็นกลุ่มวัฒนธรรมที่มีพุทะศานาสายวัชรยาน(ชวา) เป็นแก่นที่สำคัญ ถามว่าเคยมีเทพองค์ไหนในวัชรยานมานั่งเฝ้าประตูของพระศากยมุนีบ้าง ตอบว่าไม่มี มีแต่พระชินพุทธะประจำทิศขององค์เจดีย์ อันได้แก่ พระอโมฆสิทธิ ปางประทานอภัย ทิศเหนือ พระอักโษภยะ ปางมารวิชัยทิศตะวันออก พระอมิตาภะ ปางสมาธิทิศตะวันตก พระรัตนสัมภวะ ปางประทานพรทิศใต้ และพระไวโรจนะ ปางปฐมเทศนา ทิศเบื้องบน ( ทั้ง 5 คือความหมายของขันธ์ 5 ) หลายครั้งที่พุทธศาสนาเอาเทพเจ้าของฮินดู ทั้งในระดับสูงและในระดับล่างมาใช้เป็นทวารบาล หรือผู้เฝ้าทางเข้าพระสถูป แต่ไม่เคยใช้พระโพธิสัตว์มานั่งเฝ้า นอกจากหลักฐานที่แสดงว่าในพุทธศตวรรษที่ 13 พระในลัทธิมหายานมีการพบรูปเคารพที่มีพระอมิตาภะเสด็จลงจากสวรรค์สุขาวดี พร้อมด้วยพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรและพระโพธิสัตว์มหาสถามปราปตะ หรือพระศากยมุนีบนบัลลังก์โดยมีพระโพธิสัตว์ประทับ"ยืน"ทั้งซ้ายขวา แสดงว่า จตุคามรามเทพ ไม่เคยเป็นอะไรหรือทำไมกับศรีวิชัยดังคำโฆษณาสินค้างบน้ำอ้อยที่กำลังเป็นเทรดยอดฮิตของผู้ลืมพระพุทธองค์โดยไม่รู้ตัว แล้วเทพประจำทิศของศาสนาพุทธมีไหม เทพประจำทิศ หรือท้าวจตุโลกบาล มีในพุทธศาสนาลัทธิต่าง ๆ จนถึงลัทธิลังกาวงศ์ ในพุทธศตวรรษที่ 19  โดยนำเทพเจ้าประจำทิศของพราหมณ์ฮินดูมาปรับใช้เป็น"ข้ารับใช้"หรือ"เทพชั้นล่าง"ของคติความเชื่อเรื่องไตรภูมิ เทพผู้เฝ้าทางขึ้นบันไดพระสถูปขององค์ศากยมุนี มีมาตั้งแต่สมัยพุทธศตวรรษที่ 13 ศิลปะในคติความเชื่อพุทธศาสนา หินยาน เถรวาท นิกายมูลสรรวาสติวาท ( พระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์เป็นคนธรรมดาไม่สามารถกระทำปฏิหาริย์ และใช้กลบทของการเล่านิทาน "อวทานะ"หรือนิทานชาดกในการเผยแพร่พระพุทธศาสนา) จากหลักฐานทางโบราณคดีผู้เฝ้าประตูที่เก่าที่สุดของพระมหาธาตุ เป็นต้นเรื่องของการสร้างทวารบาล(ที่ยืมกษัตริย์ ยืมเทพเจ้าชั้นสูง ชั้นล่าง ยืมนักรบ ยืมเทวดาในสรวงสวรรค์ มาใช้จึงสรุปได้ชัดเจนว่า ผู้เฝ้าประตูทางขึ้นไม่ใช่พระศาสดา เพราะคงไม่มีใครเอาพระศากยมุนีมาเฝ้าสถูป(ของตนเอง) หรือ ผู้เฝ้าทางขึ้น ไม่ได้มาจากพระวิษณุ พระราม หรือพระนารายณ์  ( มาใช้ในสมัยหลัง) ตามคติทางพุทธศาสนา ต้นแบบของผู้เฝ้าทางขึ้นคือ "ท้าวชุมพล"ที่สถูปจุลประโทน เป็นภาพปูนปั้นวางไว้ทั้งซ้ายและขวาของบันไดทางขึ้น ท้าวชุมพล เป็น"กษัตริย์"ของเหล่ายักษ์ เป็นเทพเจ้าชั้นรองที่คอยเฝ้าทรัพย์ในดิน จึงเป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง ทรงทำหน้าที่ประสาทพรให้ผู้ที่มาบูชาสถูปร่ำรวย ตำแหน่งประจำของท้างชุมพลจึงอยู่ข้างหรือเหนือประตูทางเข้าสถูปเจดีย์หรือศาสนาสถาน ท้างชุมพล จะมีจุดเด่นที่สำคัญคือ ท่านั่ง"มหาราชลีลาสนะ" ( ท้าวชุมพลยังเป็นเทพของพุทธศาสนาสายวัชรยานศรีวิชัย ในพุทธศตวรรษที่ 14 แต่ไม่ปรากฏสถูปแบบศรีวิชัยที่มีเทพเฝ้าทางขึ้น ท้าวชุมพลจึงเป็นเทพแห่งความมั่งคั่ง และมีนางวสุนธารา เทวนารีแห่งความอุดมสมบูรณ์ ด้วยวัชรยานถือความสำเร็จทางโลกเป็นสำคัญ จึงมีเทวโพธิสัตว์ในด้านต่าง ๆ )   นอกจากนี้ คตินิยมในการสร้างรูปช้างแบกสถูปก็ได้รับอิทธิพลมาจากหินยาน (เถรวาท) จากการสร้างช้างประจำทิศ หรือ"ทิศคชะ" ทำหน้าที่แบกจักรวาล(เขาพระสุเมร) ซึ่งก็คือสถูปนั่นเอง คติหินยานส่งต่อมายังลังกาและมีการปรับเปลี่ยนรายละเอียดมากขึ้น แต่ก็ยังคงคติชนวิทยาดั่งเดิมไว้ไม่เปลี่ยนแปลง ดังเช่นการสร้างสถูปทรงลังกาในยุคหลังพุทธศตวรรษที่ 20 ลงมา จะมีการสร้างช้างแบบสถูปไว้ เช่นกรณีของพระบรมธาตุนครศรีธรรมราชเอง ก็มี"ทิศคชะ" ล้อมรอบฐานประทักษิณเช่นกัน จากเทพกษัตริย์เพื่อความร่ำรวยเมื่อมาบูชาพระศากยุมุนี อาจจะมีการแปลความหมายในยุคสมัยหลังที่เปลี่ยนแปลงไป เพราะตัวลักาวงศ์เอง ก็ดับสูญในลังกา จนจะต้องฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ ในลัทธิสยามวงศ์ ผู้บูรณะพระมหาธาตุ จึงเอาคติใหม่ของเทพประจำทิศ(ของลังกาสายสยามวงศ์)มาจำหลักลงศิลาติดเข้าไปใหม่โดยลืมคติเก่าของลังกาวงศ์ กลายมาเป็น ขัตตุคาม - รามเทพ ซึ่งก็ไม่ผิดอะไร เพราะคติดั้งเดิม ท้าวชุมพลก็เป็นกษัตริย์ยักษ์ที่ร่ำรวย แต่กลายเป็นว่า ชื่อจตุมาทับชื่อขัตตฺ(ที่เชื่อกันว่าแปลว่ากษัตริย์)และพยายามอธิบายโดยโยง อาณาจักรศรีวิชัย กษัตริย์แห่งนครศรีธรรมราช อวตารแห่งพระวิษณุ และ พระโธสัตว์ในวชิรยานตันตระ มา"ลักหลั่น" อธิบายเป็นคุ้งเป็นแคว ยังไง ก็บูชาและเชื่อได้เรื่องความร่ำรวย ( ซึ่งมันฟ้องอยู่แล้วว่า จตุคามรามเทพมาจากไหน ทำไมต้องนั่งในท่ามหาราชลีลา) เป็นแค่เปลือก ที่คนโบราณสร้าง"กลบท"ให้คนเข้าถึงพระศาสนาหรือเผยแพร่พระศาสนา นี่ก็ผ่านมาพันกว่าปีแล้ว "ลูกเล่น" ที่คนโบราณสร้างไว้ ก็ยังสัมฤทธิ์ผลอยู่ แต่ต้องล่อด้วย "ความร่ำรวย" ปล. พยายามแยกเรื่องของกษัตริย์ตามพรลิงค์ กับ เทพเจ้าออกจากกัน เพราะตามพรลิงค์(นครศรีธรรมราช) ไม่ใช่ศรีวิชัย อย่าโมเมมารวม พระวาสุเทพที่ผมกล่าวถึง ไม่เกี่ยวข้องหรือเชื่อมโยงมาถึงจตุคามรามเทพครับ (เพราะไม่เคยพบเทพเจ้าชั้นสูงมานั่งเฝ้าประตูของสถูปพระศากยมุนี) ที่ผมยกมาใช้คือหลักฐานทางโบราณคดีที่พบในภาคใต้ของประเทศไทย  ที่แสดงให้เห็นอิทธิพลของศาสนาพราหมณ์ฮินดูในยุคต้นว่า เราพบรูปเคารพ อายุในราวพุทธศตวรรษที่ 9 ที่อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฏร์ธานี เป็นหลักฐานของวัฒนธรรมอินเดียในคติความเชื่อของพราหมณ์ฮินดูในยุคต้น ที่มีมาก่อนการผสมผสานคติความเชื่อจนกลายมาเป็นวัชรยานตันตระศรีวิชัยในพุทธศตวรรษที่ 14 หรือก็คือ มีหลักฐานอิทธิพลของลัทธิไวษณพในภาคใต้ของประเทศไทย มาก่อนหน้านี้แล้ว ส่วนศาสนสถานไม่ปรากฏ (แต่ที่นิยมใช้กันหลังพุทธศตวรรษที่ 15 ลงมา คือพระกฤษณะ และมาใช้พระรามในราวพุทธศตวรรษที่ 17 ลงมาในวัฒนธรรมเขมร แต่ในภาคใต้ พระราม(อวตารของพระนารายณ์) ไม่เคยถูกใช้ในวัชรยานศรีวิชัยเลย จึงชัดเจนว่า รามเทพ(อวตาร)ไม่เกี่ยวข้องกับศรีวิชัย ดังที่พยายามกล่าวอ้าง) ศาสนาพราหมณ์ฮินดู มี 6 ลัทธิหลัก คือ ไวษณพ ไศวะ ศากตะ เสาระ คณาปัตยะ เกามาระ และยังมีร่องรอยของการนับถือเทพชั้นรองและเทพท้องถิ่นเป็นนิกายย่อย ๆ เช่นการนับถือเทพนพเคราะห์ พระอินทร์(ปราสาทเมืองต่ำ) หลายลัทธิหายไปล้าง เล็กลงบ้าง ตามความนิยม ในลัทธิหลักอย่างไวษณพ ก็มีนิกายย่อยลงไป คือนิกายภาควัตซึ่งเป็นนิกายหนึ่งและนิกายปาญจราตระ(นับถือพระนารายณ์ และเรื่องราวอวตารทั้งสิบครั้ง) ก่อนที่จะมารวมตัวกันอย่างแนบแน่นเป็นลัทธิไวษณพนิกายในหลังพุทธศตวรรษที่ 10 นิกายภาควัต มีหลักการคือการถวายความภักดี ด้วยการอุทิศตนต่อเทพเจ้าพระวาสุเทพอันเป็น"พระนาม"ของพระกฤษณะ พระโอรสของพระวาสุเทพ ซึ่งครั้งหนึ่งทรงเป็นกษัตริย์ปกครองเผ่าวฤศณิที่เมืองมถุรา จึงถูกเรียกว่าวาสุเทพตามพระนามของพระชนกนาถของพระองค์ พระกฤษณะทรงประกาศในบท "ภควัทคีตา" ใน"มหาภารตะยุทธ" ว่าพระวาสุเทพคือเทพสูงสุด ผู้ใดถวายความภักดีต่อพระองค์ย่อมสามารถรวมอาตมันกับจักรวาลและบรรลุโมกษะ รูปเคารพของพระวาสุเทพ มีอายุเก่าแก่ที่สุดของเทวรูปในเอเชยตะวันออกเฉียงใต้ มีสี่กรอันเป็นสัญลักษณ์แทนอานุภาพที่ทรงคุ้มครองไปทั่วสี่ทิศ มีลักษณะเด่นเฉพาะคือทรง"กิรีฎมุกุฏ" พระหัตถ์ขวาล่างยกขึ้นและแบบออกในมุทรา(ท่า)ประทานอภัย(ตรงนี้คือจุดแตกต่างระหว่างพระวาสุเทพ พระวิษณุ พระนารายณ์) พระหัตถ์ขวาบนถือคฑา อันเป็นสัญลักษณ์ของความรู้ พระหัตถ์ซ้ายบนถือจักรอันเป็นสัญลักษณ์ของจิตที่ไม่หยุดนิ่ง และพระหัตถ์ซ้ายล่างถือสังข์ สัญลักษณ์แห่งการกำเนิดที่เป็นมงคล การรวมตัวกันของสองนิกาย ก่อให้เกิดลัทธิไวษณพที่รวมเอาพระนารยณ์กับพระวิษณุมากลายเป็นเทพองค์เดียวกัน (หลังพุทธศตวรรษที่ 10 มาแล้ว)พระวาสุเทพก็ถูกลดบทบาทลงกลายมาใช้สถานภาพของพระกฤษณะ อวตารที่ 8 (นิยมในคติฮินดูทางกัมพูชาในเวลาต่อมา) ในขณะที่เขตนครศรีธรรมราชและสุราษฏร์ธานี ศาสนาพราหมณ์ฮินดู ยังคงมีอยู่บ้าง (แต่มีอย่างไร เราพบหลักฐานแต่รูปเคารพ แต่ไม่พบศาสนสถาน )อย่างกรณีการพบรูปเคารพพระนารายณ์ ฤษีมารกัญเฑญะ (เขาพระนารายณ์ พังงา)ที่ลอกแบบมาจากศิลปะแบบปัลลวะ พุทธศตวรรษที่ 15 พระศิวะ พระไภรวะ พระอคัสตยะ ในไศวนิกาย พุทะศตวรรษที่ 15 สงขลาและสุราษฏร์ธานี) การพบรูปเคราพของพราหมณ์ฮินดูในภาคใต้ที่มีอยู่ไม่มากนัก จึงไม่สามารถตีความว่า ศาสนาพราหมณ์ฮินดูเป็นศาสนาในยุคสมัยของวัชรยานศรีวิชัย หรืออาจจะเคยถูกใช้ในช่วงก่อนหน้า(อย่างเบาบาง) แล้วมาถูกทับด้วยพระโพธิสัตว์วัชรยานในยุคสมัยต่อมา (ตามความเห็นที่ 12 ที่พยายามอธิบายถึงพัฒนาการภายในของศรีวิชัยอย่างน่าสนใจ) ปราสาทสามหลัง อาจหมายถึงพระมหาไวโรจนะ ราชาแห่งตถาคต พระโพธิสัตว์ปัทมปาณี(อวโลกิเตศวร)และวัชรปาณีโพธิสัตว์ แล้วปราสาทอิฐสามหลังอยู่ที่ไหน ? หรืออยู่ที่นี่ http://www.uamulet.com/articleAmuletBoardDetail.asp?qid=1038&sort=DESC จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 17:11:23 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ในสมัยรัชกาลที่ 5 มีการสร้างวิหารทรงม้าและปิดทางเข้าสู่บ่อน้ำอันเป็นที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ และสร้างบันใดทางขึ้นสู่ชั้นประทักษิณของพระมหาธาตุแทน โดยได้สร้างรูปเคารพ ประจำทิศทั้ง 4 รูปเคารพที่ถูกเขียนทับลงไปว่าเป็นขัตตฺคาม และรามเทพนั้น สวมทับไปบน วิรุฬหก และรูปวิรุฬปักษ์ ซึ่งเป็น "......อสูริณทราหู นั้น เป็นราหู ที่ชื่อ อสูริณ บอกยศว่าจอมอสูร อสูรเป็นเทวะพวกหนึ่งเหมือนกัน มีกายเป็นทิพย์ ราหูนั้น เป็นอริกับสุริยเทพ คือพระอาทิตย์ กับพระจันทร์ .......พระอาทิตย์ เป็นมิตรกับจอมภิภพ คืออสูรคือท้าว เวปจิต จาตุมมหาราช  แปลว่าเทวดาทั้ง ๔ เป็นพิภพที่จัดเข้าในสวรรค์ ๖ แต่ชั้นแรกเรียกว่า จาตุมมหาราชิกา .......ท้าวมหาราชทั้ง ๔ มีหน้าที่ครองโลกเรียกว่า เท้าวจาตุโลกบาล คือปกครองคนละทิศ .....ท้าววิรุฬหก วิรุฬปัก อธิบดีของพวกกุมภัณฑ์ ครองทิศใต้ท้าวิวรูปักษ์ เป็นอธิบดีของพวกนาค ครองทิศตะวันออก ท้าวธตรัฐ อธิบดีคนธรรพ์ ครองทิศเหนือ ท้าวกุเวร อธิบดีพวกยักษ์ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 17:13:20 ]

ความคิดเห็นที่ 71 แล้วจำรูปพระโพธิสัตว์ครึ่งองค์ แขนหัก2ข้างได้ป่าวล่ะ.....นั่นแหละ ที่บอกว่าศรีวิชัยเป็นมหายาน และไปดูข้อมูล ค.ห.45 ข้อมูลของพี่กัมม์ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 17:23:11 ]

ความคิดเห็นที่ 72 อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 71 แล้วจำรูปพระโพธิสัตว์ครึ่งองค์ แขนหัก2ข้างได้ป่าวล่ะ.....นั่นแหละ ที่บอกว่าศรีวิชัยเป็นมหายาน จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา ****************************************************************** 1) คุณมี จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 ฉบับเต็มหรือไม่ ? ถ้ามี ก็ลองอ่านดูสิว่า ในจารึกนั่นเรียกพระสังฆราชา ว่าอะไร ? และนั่นเป็นการบ่งบอกว่า เป็นสงฆ์นิกายไหน ? 2) การที่เพียงแค่เห็น พระโพธิสัตว์ เห็นภาษาสันสกฤต แล้วจะสรุปว่า เป็นมหายานนั้น มันหมดสมัยที่จะคิดอย่างนั้นแล้ว เพราะถ้ามีจารึกแล้วไม่อ่าน ทุกอย่างก็จบ !!!!!! 3) จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ที่คุณเข้าใจว่า ได้มาจาก เมืองนคร นั้นเป็นความเข้าใจผิด ที่จริง จารึกที่ได้จากเมืองนคร คือจารึกหลักที่24 เรียกว่า จารึกกรุงตามพรลิงค์ พศ.1773 4) จารึกหลักที่24 เรียกว่า จารึกกรุงตามพรลิงค์ พศ.1773 นี้ออกพระนามพระเจ้ากรุงตามพรลิงค์ว่า จันทรภาณุ ศรีธรรมาราช ........... 5) ชื่อศรีธรรมาราชที่ปรากฏอยู่ใน จารึกกรุงตามพรลิงค์ พศ.1773 มีปรากฏขึ้นครั้งแรกในราว พศ.1098 อ้างจากตำนานเมืองนคร(ศรีธรรมาโศก) ถ้าอ้างจาก บันทึกราชทูตจางชุ่น กล่าวถึง ประเทศเชี๊ยะโท๊ว ก็ในราว พศ.1150 ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 มิ.ย. 50 17:58:12 ]

ความคิดเห็นที่ 73 จารึกหลักที่23ที่คุณฤทธีว่า ใช่จารึกวัดเสมาเมืองใช่ไหม??? ---------- ตามพรลิงค์ เป็นชื่อเมืองมาจากภาษาสันกฤตว่า ตามฺพฺรลิงฺค (Tambralinga) อ่านว่า ตาม-พระ-ลิง-คะ มาจากศัพท์คือ ตามฺพฺร (ตาม-พระ) แปลว่า ทองแดง ลิงฺค (ลิง-คะ) แปลว่า ลึงค์ หรือ อวัยวะเพศชาย ในที่นี้น่าจะหมายถึง ศิวลึงค์ อันเป็นสิ่งบูชาสูงสุดในศาสนาพราหมณ์ลัทธิไศวนิกาย เอกสารต่างชาติที่กล่าวถึงตามพรลิงค์ อาจจำแนกออกได้เป็นเอกสารอินเดีย เอกสารจีน และเอกสารกรีก-โรมัน ๑. เอกสารรุ่นพุทธศตวรรษที่ ๗ - ๘ ตำราภูมิศาสตร์โลก (Geographia) แต่งโดย เคลาดิอุส ปโตเลไมอุส (หรือ ปโตเลมี) ระบุตำแหน่งของเมืองชื่อว่า เปริมุละ (Perimula) กับอ่าวหน้าเมืองชื่อว่าอ่าวเปริมุลิคุส (Perimulicus Sinus) ซึ่งเชื่อกันว่า "เปริมุละ" คือ คือ "ตามพรลิงค์" คัมภีร์มหานิเทศ พรรณนาถึงความยากลำบากในการเดินทางไปค้าขายโพ้นทะเลโดยเรือ และกล่าวถึงชื่อเมืองท่าสำคัญๆ ไว้เป็นจำนวนมาก แต่ไม่ได้เรียงลำดับ มีเมืองอยู่เมืองหนึ่งชื่อ "กมลิ" (กะ-มะ-ลิ) หรือ ตมลิ (ตะ-มะ-ลิ) ซึ่งน่าจะเป็นเมืองเดียวกัน ตามพรลิงค์ จะเห็นได้ว่า หลักฐานในสมัยนี้ยังไม่มีเอกสารชิ้นไหนบันทึกเป็นคำชัดๆ ว่า "ตามพรลิงค์" เลย และที่สำคัญยังคงเป็นช่วงเวลากึ่งประวัติศาสตร์อยู่ ๒. เอกสารรุ่นพุทธศตวรรษที่ ๑๒ เอกสารจีนชื่อว่า หนังสือถังหุ้ยเย่า กับ หนังสือซินถังซู เป็นบันทึกสมัยราชวงศ์ถังกล่าวถึง เมือง "ถานหลิง" ซึ่งน่าจะตรงกับคำว่า "ตามพรลิงค์" ๓. เอกสารรุ่นพุทธศตวรรษที่ ๑๖ - ๑๙ - กลุ่มเอกสารจีนสมัยราชวงศ์ซ่งเหนือ-ซ่งใต้ บันทึกชื่อไว้ต่างๆ กันคือ ตานหลิวเหมย - ตานหม่าลิ่ง - ติงหลิวเหมย - เติงหลิวเหมย - กานเหมยหลิว ซึ่งทั้งหมดล้วนเพี้ยนมาจากคำว่า "ตามพรลิงค์" - ศิลาจารึกเมืองตันชอร์ (พ.ศ.๑๕๗๓-๑๕๗๔ หรือ ปลายพุทธศตวรรษที่ ๑๖) เป็นจารึกภาษาทมิฬ อยู่ที่เมืองตันชอร์ อินเดียทางใต้ จารึกนี้ มีเนื้อความสรรเสริญชัยชนะทางทะเลของพระเจ้าราเชนทรโจฬะที่ ๑ ที่ทรงมีต่อเมืองต่างๆ บนแหลมทอง หรือคาบสมุทรมลายูได้ ทั้งนี้ทรงจารึกรายชื่อเมืองเหล่านั้นไว้ด้วย และมีอยู่เมืองหนึ่งชื่อว่า "มัทมาลิงคัม" ซึ่งนักวิชาการเชื่อว่า ตรงกับ "ตามพรลิงค์" (โดยส่วนตัว ยังไม่ค่อยเชื่อวีรกรรมของพระองค์เท่าไหร่ว่าเคยเกิดขึ้นจริง เพราะระยะทางจากอินเดียใต้ มายังแหลมทองนั้น ไกลเกินกว่าการยกทัพเรือขนาดใหญ่ เพราะลำพังแค่กองเรือสินค้า กว่าจะเดินทางมาได้ก็ลำบากกันจะแย่อยู่แล้ว ถ้ายกทัพมาทำสงครามก็ต้องลำบากกว่าอีกหลายเท่า ก็เป็นความเห็นหนึ่ง) ๔. เอกสารรุ่นปลายพุทธศตวรรษที่ ๑๘ จารึกหลักที่ ๒๔ (จารึกวัดหัวเวียงเมืองไชยา ๑) ระบุศักราชกลียุค ๔๓๓๒ ซึ่งตรงกับ พ.ศ.๑๗๗๔ เนื้อหาเป็นข้อความสั้นๆ กล่าวสรรเสริญราชาผู้ครองเมืองตามพรลิงค์ ซึ่งทรงพระนามว่า "จันทรภานุศรีธรรมราช" -------------------------------------------------------------------------------- เรื่องแคว้นตามพรลิงค์ในฐานะประเทศราช สมัยกึ่งประวัติศาสตร์ตอนปลาย (พุทธศตวรรษที่ ๙ - ๑๐) น่าจะเป็นประเทศราชของฟูนัน แต่อย่างไรก็ตาม ช่วงเวลานี้ เท่าที่ผมทราบไม่มีเอกสารจีนกล่าวถึงเมือง "ตามพรลิงค์" ครับ แต่เอกสารจีนเล่าแต่ว่าฟูนันมีเมืองประเทศราชไปจนถึงแหลมทอง ซึ่งก็ระบุชื่อเมืองต่างๆ ไว้ด้วย แต่ก็เป็นชื่อแปลกๆ ทั้งสิ้น ตอนนี้ก็ต้องมามองอีกมุมว่า จริงๆ แล้ว "กรอบความคิด" ของผู้บันทึกชาวจีนนั้น เข้าใจธรรมเนียมการให้บรรณาการกันแน่ไหน เมืองทางแหลมทอง มีการส่งบรรณาการ ก็อาจเป็นในฐานะมิตรประเทศของฟูนันก็ได้ แต่ผู้บันทึกกลับ "ตีความ" ไปเป็น "การให้บรรณาการเพราะเป็นประเทศราช" จุดนี้สำคัญครับ บ้านเรายังขาดคนที่ "ศึกษา" และ "ตีความ" เอกสารจีนที่พูดถึงดินแดนบริเวณนี้กันน้อยมาก หรือ แทบไม่มีเลยก็ว่าได้ เพราะผู้นั้นจะต้องมีความชำนาญเรื่องภาษาจีน ซึ่งบ้านเราในสายศึกษาประวัติศาสตร์และโบราณคดียังน้อยมากๆ ส่วนใหญ่ที่นำเอกสารจีนมาอ้างถึง (รวมทั้งผมด้วย อิอิ) ก็เอามาจากงานเขียนภาษาอังกฤษและฝรั่งเศสของนักวิชาการที่แปลอ้างอิงต้นฉบับจีน -------------------------------------------------------------------------------- เรื่องเป็นประเทศราชของศรีวิชัย มีหลักฐานที่เป็นจารึกหลักเดียว คือ จารึกวัดเสมาเมือง (พ.ศ.๑๓๑๘) กล่าวถึงเพราะเจ้ากรุงศรีวิชัย โปรดให้ทราบพระสถูปอิฐ ๓ หลัง ซึ่งเชื่อกันว่าคือ เจดีย์ที่วัดเวียง เจดีย์วัดหลง และเจดีย์วัดแก้ว ที่ อ.ไชยา จ.สุราษฎร์ธานี นอกจากนี้ยังมีหลักฐานทางโบราณคดีอื่นๆ อีก เช่น พระพุทธรูป และโบราณสถานเนื่องในพุทธศาสนา ลัทธิมหายานสกุลวัชรยาน แบบราชวงศ์ปาละ-เสนะของอินเดียเหนือ ซึ่งก็เหมือนกันกับที่พบในมาเลเซีย สุมาตรา และชวา จึงมีความเป็นไปได้ ที่ "ตามพรลิงค์" น่าจะเคยเป็นประเทศราชของศรีวิชัยมาก่อน เรื่องเป็นประเทศราชของอาณาจักรโจฬะ ส่วนเรื่องตกภายใต้อำนาจของราชวงศ์โจฬะจากอินเดียใต้นั้น โดยส่วนตัวไม่ ค่อยเชื่อ เพราะดังที่กล่าวไปแล้วตอนต้นว่า ระยะทางมันไกลเกินไปที่จะมารบชนะเมืองโพ้นทะเลที่ตั้งมั่นอยู่ และที่สำคัญเท่าที่ผมทราบก็ไม่มีหลักฐานในแหลมทองว่าเคยเป็นเมืองขึ้นของโจฬะ มีเพียงคำกล่าวอ้างในจารึกตันชอร์เท่านั้น th.wikipedia.org/wiki/พูดคุย:จังหวัดนครศรีธรรมราช จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 22 มิ.ย. 50 18:24:16 ]

ความคิดเห็นที่ 74 1) ศรีวิชัย มิได้เป็น มหายาน แต่เป็น เถรวาท อ้างจาก จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 2) ตามพรลิงค์ เป็นมหายานช่วงสั้นๆ เมื่อ โจฬะ บุกศรีวิชัยเมื่อราว ศตวรรษ16-17 3) จากนั้น ตามพรลิงค์ จึงกลายมาเป็น เมืองนครของศรีธรรมาโศก อ้างจาก จารึกหลักที่24 เรียกว่า จารึกกรุงตามพรลิงค์ พศ.1773 และอ้างจาก ตำนานเมืองนคร(ตอนนี้ก็กลายเป็นลังกาวงศ์) 4) กล่าวโดนสรุปแล้ว ดินแดนในแถบนี้ เป็นมหายานเพียงช่วงสั้นๆเท่านั้น แต่นั่นก็เป็นอิทธิพลของพวกโจฬะ ไม่ใช่ ศรีวิชัย !!!!!!! 5) การสร้างพระโพธิสัตว์เป็นธรรมเนียมยกย่องบรรพบุรุษ ของพวกไศเลนทร์ จนแม้แต่ในสมัยรัตนโกสินทร์ ก็ยังถือปฏิบัติอยู่ เพียงแต่เปลี่ยนจากการสร้างโพธิสัตว์ มาเป็นพระทรงเครื่อง(ตันตระ)แต่ก็ไม่เห็นว่าจะมีใครบอกว่า กษัตริย์ไทยเป็นมหายาน ใช่หรือไม่ ? ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 มิ.ย. 50 19:30:13 ]

ความคิดเห็นที่ 75 อาณาจักรศรีวิชัย ก่อตั้งขึ้นเมื่อพุทธศตวรรษที่ 11 หรือ 12 สิ้นสุดลงประมาณ พุทธศตวรรษที่ 18 – 19 เป็นรัฐชายฝั่งทะเลที่มีอิทธิพลการค้าทางทะเลระหว่างอินเดียกับเมืองจีน รวมทั้งการค้าระดับท้องถิ่น โดยเฉพาะในหมู่เกาะอินโดนีเซีย จุดเริ่มต้นของอาณาจักรศรีวิชัยมาจากการอ่านศิลาจารึกหลักที่ 23 ซึ่งมีศักราชกำกับว่าเป็นพุทธศักราช 1318 ที่พบทางภาคใต้ของประเทศไทยในเขตจังหวัดนครศรีธรรมราชหรือสุราษฎร์ธานี จารึกมีข้อความที่กล่าวถึง “พระเจ้ากรุงศรีวิชัย” และ เมื่อนำไปประกอบกับบันทึกของภิกษุอี้จิง (I-Ching) ซึ่งได้เดินทางโดยทางเรือจากเมืองกวางตุ้งมาศึกษาพระธรรมวินัยในปี พ.ศ. 1214 ได้กล่าวว่า เมื่อเดินทางเรือมาได้ 20 วัน ได้แวะอาณาจักรโฟซิ (Fo-Shih) ท่านได้แวะศึกษาไวยากรณ์ภาษาสันสกฤตอยู่ 6 เดือนก่อนที่จะเดินทางไปอินเดีย หลังจากศึกษาที่อินเดียอยู่ 10 ปี ได้กลับมาที่โฟซิอีกครั้ง ซึ่งขณะนั้นได้กลายเป็นอาณาจักร ซิลิโฟซิ (Shih-li-Fo-Shih)  ไปแล้ว ศาสตราจารย์ยอร์จ เซเดย์ สรุปว่าอาณาจักรเซลิโฟซิ ก็คือ อาณาจักรศรีวิชัย อันเป็นอาณาจักรหนึ่งที่มีอำนาจทางการเมืองมั่นคง มีอาณาเขตกว้างขวางครอบคลุมหมู่เกาะต่างๆ บริเวณตอนใต้ของคาบสมุทรมาเลย์ ตลอดขึ้นมาถึงดินแดนบางส่วนของคาบสมุทร โดยมี ศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่เมืองปาเล็มบัง เกาะสุมาตรา ในประเทศอินโดนีเซีย บันทึกหลวงจีนอี้จิง           เมื่อปี พ.ศ.1214 พระภิกษุชาวจีน ชื่อ อี้จิง ได้เดินทางไปสืบทอดพระพุทธศาสนาที่อินเดีย เป้าหมายคือวัดนาลันทาซึ่งมีมหาวิทยาลัยสงฆ์เผยแผ่คำสอนตามหลักพุทธศาสนามหายานที่มีชื่อเสียงที่สุดในยุคนั้น หลวงจีนอี้จิงเดินทางโดยอาศัยเรือของชาวอาหรับออกจากเมืองท่าที่กวางตุ้งในเดือนธันวาคม ใช้เวลาไม่น้อยกว่า 20 วัน ถึงโฟชิ หรือชิลีโฟชิ (Fo-Shih/ Shih – Li – Fo – Shih) ท่านใช้เวลาศึกษาไวยากรณ์ภาษาสันสกฤตอยู่ที่นี่ 6 เดือน จากนั้นเดินทางต่อไปยัง โมโลยู พำนักอยู่ 2 เดือน ต่อจากนั้นจึงโดยสารเรือของพระเจ้าแผ่นดินโฟชิไปอินเดีย หลวงจีนอี้จิงศึกษาพระพุทธศาสนาอยู่ในประเทศอินเดียนานถึง 12 ปี ท่านเดินทางกลับมายังโฟชิ เมื่อ พ.ศ.1228 ในครั้งนี้ท่านได้บันทึกว่าประเทศโมโลยู ได้กลายเป็นโฟชิไปแล้ว หลังจากนั้นท่านกลับเมืองจีน และได้กลับมาพำนักที่โฟชิอีกเพื่อคัดลอกและแปลคัมภีร์ภาษาสันสกฤตเป็นภาษาจีน ทั้งนี้เนื่องจากที่โฟชิมีผู้รู้พระธรรมวินัยและภาษาสันสกฤตดีสามารถสอบถามข้อขัดข้องต่างๆได้ เมื่อปี พ.ศ. 1232 ท่านได้เดินทางกลับไปยังเมืองกวางตุ้งเป็นการชั่วคราวเพื่อหากระดาษและแผ่นหมึกพร้อมผู้ช่วยอีก 4 คนมาช่วยคัดลอกคัมภีร์ จนกระทั่ง พ.ศ. 1235 ท่านส่งต้นฉบับบันทึกของท่านไปยังประเทศจีน ส่วนตัวท่านเดินทางกลับเมืองจีนเมื่อ ปี พ.ศ.1238 ท่านมรณภาพเมื่อปี พ.ศ.1255             ระหว่างที่หลวงจีนอี้จิงพำนักอยู่ที่โฟชิท่านได้เขียนหนังสือ 2 เล่ม ซึ่งเป็นหลักฐานชั้นต้นที่สำคัญยิ่งในการศึกษาประวัติศาสตร์ศรีวิชัย หนังสือ 2 เล่มนี้ได้แก่ บันทึกการปฏิบัติธรรมในอินเดียและหมู่เกาะมลายูส่งจากทะเลใต้กลับบ้าน กับบันทึกความทรงจำของภิกษุที่เดินทางไปแสวงธรรมในตะวันตกสมัยราชวงศ์ถัง บันทึกเล่มแรกตากากุสุแปลจากภาษาจีนเป็นภาษาอังกฤษ และพอล วีทลีย์ ได้แปลบางตอนจากตากากุสุคัดลงในหนังสือ The Golden Khersonese (แหลมทอง) ซึ่งเป็นหนังสือยอดนิยมเล่มหนึ่งที่ผู้ศึกษาประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้มักใช้อ้างอิง ส่วนบันทึกอีกเล่มหนึ่งชาวังเนส์ แปลจากภาษาจีนเป็นภาษาฝรั่งเศส               บันทึกของหลวงจีนอี้จิงที่น่าสนใจเกี่ยวกับเรื่องการศึกษาที่ตั้ง การเมือง การศาสนาและสภาพสังคมของโฟชิ จะได้คัดมาเป็นตอนๆ เพื่อประกอบการวิเคราะห์ ดังต่อไปนี้           “ เมื่อถึงฤดูมรสุม เราแล่นเรือไปทางใต้ ใช้เวลาไม่น้อยกว่า 20 วัน เราถึงโฟชิ ซึ่งข้าพเจ้าใช้เวลา 6 เดือน ศึกษาไวยากรณ์สันสกฤต พระเจ้าแผ่นดินทรงเมตตาส่งข้าพเจ้าเดินทางไปถึงประเทศโมโลยู ที่ซึ่งข้าพเจ้าพำนักอยู่ 2 เดือน ต่อจากนั้นข้าพเจ้าก็เปลี่ยนทิศทางไปถึงเคียะขะ (Chieh-Ch’a) ในเดือนที่ 12 ข้าพเจ้าได้โดยสารเรือพระเจ้าแผ่นดินเดินทางไปอินเดีย จากเคียะขะแล่นเรือไปทางเหนือกว่า 10 วัน เราก็มาถึงอาณาจักรคนเปลือย(หมู่เกาะนิโคบาร์-ผู้เขียน) จากที่นี่แล่นเรือไปทางตะวันตกเฉียงเหนือไปอีกครึ่งเดือน เราก็มาถึงตันโมลิติ ” (เมืองท่าตามราลิปติทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย )          “ .ตันโมลิติ เป็นที่ที่เราลงเรือเมื่อจะกลับไปเมืองจีน จากที่นี่เราแล่นเรือไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ใช้เวลา 2 เดือน เรามาถึงเคียะขะ ในช่วงนี้เรือจากโฟชิจะมาถึง ตามปกติจะมาถึงในเดือนแรกหรือเดือนที่สองของปี เราอยู่ที่เคียะขะจนถึงฤดูหนาว จากนั้นเราก็ลงเรือมุ่งหน้าไปทางใต้ หลังจากนั้น 1 เดือนเศษเราถึงประเทศโมโลยูซึ่งขณะนี้กลายเป็นโฟชิไปแล้ว โดยทั่วไปเราจะมาถึงที่นี่ในเดือนแรกหรือเดือนที่ 2 เราพำนักอยู่ที่นี่จนถึงกลางฤดูร้อน เราจึงแล่นเรือขึ้นเหนือไปถึงกวางฟู (กวางตุ้ง) ในราวๆ1เดือน การเดินทางสิ้นสุดลงในเดือนสุดท้ายของครึ่งปีแรก ..”            หลวงจีนอี้จิงเล่าถึงการเดินทางของพระภิกษุอีก 60 รูปที่ไปสืบศาสนาในอินเดีย ในจำนวนนี้มีภิกษุรูปหนึ่งชื่อ วูซิง (Wu-hsing) ท่านผู้นี้ได้พบท่านอี้จิงที่อินเดียและเล่าเรื่องการเดินทางของท่านให้อี้จิงฟัง อี้จิงได้บันทึกว่า           “ วูซิง มาถึงชิลีโฟชิ หลังจากแล่นใบมาหนึ่งเดือน พระเจ้าแผ่นดินต้อนรับท่านอย่างดียิ่ง ยกย่องท่านว่าเป็นอาคันตุกะจากแผ่นดินพระโอรสแห่งสวรรค์ แห่งมหาราชวงศ์ถัง ท่านวูซิงได้ลงเรือพระเจ้าแผ่นดินไปแผ่นดินโมโลยู และไปถึงที่นั้นหลังจากแล่นเรือไป 15 วัน จากนั้นได้เดินทางอีก 15 วัน ปลายฤดูหนาวปีนั้นท่านวูซิงได้เปลี่ยนเรือแล่นไปทางตะวันตก หลังจากเดินทาง 30 วัน ก็ไปถึงเนกาปัทนะ(นาคปัฏฏนัมในอินเดีย)”            เกี่ยวกับเรื่องการศาสนาในโฟชิ หลวงจีนอี้จิงบันทึกว่า “ ...กษัตริย์หลายๆพระองค์ และหัวหน้าเผ่าหลายคนในหมู่เกาะทะเลใต้ เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา จิตใจของท่านเหล่านี้มุ่งแต่การกุศล ในนครโฟชิซึ่งมีป้อมค่ายอันแข็งแรงนั้น มีภิกษุมากกว่า 1,000 รูป จิตใจของพระภิกษุเหล่านั้นมั่นอยู่ในการศึกษาและการปฏิบัติตามพระธรรมวินัย ท่านเหล่านั้นได้สอบค้นและศึกษาวิชาการทุกแขนงเท่าที่ศึกษากันอยู่ในอินเดีย การถือวินัยเคร่งครัดและการปฏิบัติพิธีทางศาสนา ไม่มีแปลกไปจากที่ปฏิบัติในมัธยมประเทศ (ประเทศอินเดีย) ถ้าภิกษุจีนรูปใดต้องการไปอินเดียเพื่อฟัง(ธรรม)และอ่านพระคัมภีร์ ทางที่ดีเขาควรจะได้พักอยู่ในโฟชิสักปีหรือสองปีก่อน เพื่อฝึกหัดการสำรวมในวินัยที่ถูกต้องแล้วจึงไปอินเดีย พุทธศาสนาในประเทศทั้งสิบแห่งทะเลใต้แทบทั้งสิ้นเป็นแบบหินยาน เว้นแต่ในประเทศโมโลยูมีจำนวนเล็กน้อยที่นับถือพุทธศาสนาแบบมหายาน ”           เกี่ยวกับเรื่องที่ตั้งของโฟชินั้น นักประวัติศาสตร์ได้ให้ความสำคัญกับการบันทึกเงาแดดจากนาฬิกาแดดของหลวงจีนอี้จิง ดังบันทึกตอนหนึ่งที่ว่า “ ..ในเมืองโฟชิเงาของนาฬิกาแดดไม่เปลี่ยนแปลงในกลางเดือนที่ 8 และกลางฤดูใบไม้ผลิ และในทั้งสองวันนี้จะไม่มีเงาของบุคคลปรากฏเลยในเที่ยงวัน ” ข้อสังเกต วัชรยาน เกิดขึ้นที่นาลันทา กลางพุทธศตวรรษที่ 12 หลวงจีนอี้จิงเดินทางผ่านโฟชิ ในต้นพุทธศตวรรษที่ 12 จากคุณ : วรณัย - [ 22 มิ.ย. 50 23:45:40 ]

ความคิดเห็นที่ 76 จารึกหลักที่ 23 จารึกหลักนี้มีที่มาไม่แน่นอน ชั้นแรกเข้าใจว่าสมเด็จฯกรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงนำมาจากเวียงสระ ในเขตจังหวัดสุราษฎร์ธานี (เดิมแขวงเมืองนครศรีธรรมราช)เมื่อปี พ.ศ.2450 ต่อมาได้มีการตรวจสอบที่มาของจารึกหลักนี้อีกครั้งหนึ่งจึงทราบว่าไม่มีจารึกหลักใดได้มาจากเวียงสระเลย จนกระทั่งมีพระสงฆ์รูปหนึ่งเป็นชาวนครศรีธรรมราชเดินทางมากรุงเทพฯ แจ้งว่าจำได้ว่าจารึกหลักนี้เคยอยู่ที่วัดเสมาเมือง ตั้งแต่นั้นมาจารึกหลักนี้จึงมีทะเบียนระบุว่ามาจากวัดเสมาเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช มาภายหลังโดยการนำของนายธรรมทาส พานิช (ผู้ไม่เคยเห็นศิลาจารึกหลักที่ 23มาก่อนเซเดส์ตีพิมพ์เรื่องศรีวิชัย) เสนอว่าศิลาจารึกหลักนี้มาจากวัดเวียง อำเภอไชยา และว่าจารึกหลักที่ 24 (จารึกพระเจ้าจันทรภาณุ ศรีธรรมราช) ซึ่งในทะเบียนระบุว่ามาจากวัดเวียง อำเภอไชยา ต่างหากที่มาจากนครศรีธรรมราช แต่เซเดส์ก็สรุปว่าเป็นการด่วนเกินไปที่จะเปลี่ยนที่มาของจารึกนี้อีกครั้ง(หลังจากที่ได้ทำทะเบียนว่ามาจากวัดเสมาเมืองแล้ว)             ศิลาจารึกหลักนี้จารึกด้วยอักษรหลังปัลลวะ ภาษาสันสกฤต มีอักษรจารึก 2 ด้าน ด้านที่ 1 มี 29 บรรทัด ด้านที่ 2 มี 4 บรรทัด ทำด้วยศิลาทรายแดงเป็นแผ่นรูปเสมา กว้าง 50 เซนติเมตร สูง 104 เซนติเมตร หนา 9 เซนติเมตร ปัจจุบันอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร จารึกด้านที่ 1 มีข้อความสมบูรณ์ จารึกเมื่อมหาศักราช 697 ตรงกับ พ.ศ.1318 เริ่มด้วยการสรรเสริญพระราชาแห่งกรุงศรีวิชัย และกล่าวถึงการสร้างศาสนสถาน 3 หลังอุทิศถวายแด่พระโพธิสัตว์ปัทมปาณิ พระพุทธเจ้าผู้ผจญพระยามาร และพระโพธิสัตว์วัชรปาณิ จารึกจบลงด้วยการบอกศักราช ส่วนจารึกด้านที่ 2 ตัวอักษรคล้ายคลึงกับด้านแรก น่าเสียดายที่จารึกยังไม่เสร็จ เริ่มต้นกล่าวสรรเสริญพระราชาผู้มีนามว่า ศรีมหาราช ผู้เป็นประมุขแห่งราชวงศ์ไศเลนทร์ จารึก 4 บรรทัดในหน้าหลังนี้ก่อให้เกิดการถกเถียงกันอย่างมากมาย เพราะแสดงความสัมพันธ์กับราชวงศ์ไศเลนทร์ซึ่งเป็นราชวงศ์ในชวาภาคกลาง และพระราชาทรงมีสมัญญาว่า มหาราชเหมือนกัน คำแปล ด้านที่ 1 (พระเจ้ากรุงศรีวิชัย) พระองค์ทรงพระเกียรติคุณประสิทธิ์ จากแหล่งอันไม่รู้จักสิ้นสุด คือ วินัยคุณความประพฤติ เศารยคุณความสุภาพ ศรุตคุณความรู้ ศมคุณความทน กษมาคุณความเพียร ไธรยคุณความกล้าหาญ ตยาคคุณความบริจาค ทยุติคุณความสง่า มติคุณความฉลาด ทยคุณความเมตตาจิต พระองค์ซึ่งประกอบด้วยคุณทั้งนั้นเป็นอาทิ มีพระเกียรติปราศจากอันตราย และเวลาแพร่หลาย (ต่างประเทศ) บังเกิดความเสื่อมแห่งพระเกียรติของพระราชาอื่นๆ ดุจดังแสงดาวเสื่อมลงไปเมื่อพระจันทร์อุทัยเมื่อฤดูศราท (คือระดูใบไม้ร่วง)            พระองค์ทรงคุณเป็นบ่อเกิด ใช่แต่เท่านั้นในโลกนี้พระองค์ยังเป็นที่พึ่งของสาธุชนอันมีชื่อเสียงเลื่องลือ อันประกอบด้วยคุณที่ส่งแสงราวกับว่าแสงยอดเขาพระหิมาลัย อุปมาดังมหาสมุทรซึ่งล้างความชั่ว มิใช่เป็นแต่บ่อเกิดแห่งแก้วมุกดา เพชรพลอยทั้งปวงเท่านั้น ยังเป็นที่พึ่งของพวกนาคอันมีศีรษะประดับด้วยแสงแก้ว             ผู้ใดมีใจร้อนรุมดังเปลวเพลิงคือความยากจน เข้ามาสู่พระมหากรุณาธิคุณของพระองค์เป็นที่พึ่ง อุปมาดังช้างเวลาแดดร้อนไปสู่หนองน้ำอันมีน้ำใสเต็มไปด้วยเกสรดอกบัว สาธุชนทั้งหลายมาจากทั่วทุกแห่ง เมื่อได้เข้าสู่พระองค์ผู้ทรงพระคุณคล้ายพระมุนีก็ได้รับสิ่งอันประเสริฐ อุปมาดังบรรดาต้นไม้มีต้นมะม่วงแลต้นพิกุลเป็นอาทิ เวลาระดูมธุสมัยก็ได้รับสิริอันประเสริฐยิ่งนัก พระเจ้ากรุงศรีวิชัย มีชัยชนะและพระสิริขาว พระองค์มีวาสนาอันร้อยด้วยเพลิงรัศมีซึ่งเกิดขึ้นจากพระราชาแห่งประเทศใกล้เคียง พระองค์นี้พระพรหมได้อุตส่าห์บันดาลให้บังเกิดราวกับว่าทรงพระประสงค์ที่จะทำให้พระธรรมมั่นคงในอนาคตกาล              พระเจ้ากรุงศรีวิชัยผู้เป็นเจ้าแห่งพระราชาทั้งหลายในโลกทั้งปวงได้ทรงสร้างปราสาทอิฐทั้งสามนี้ เป็นที่บูชาพระโพธิสัตว์เจ้าผู้ถือดอกบัว(คือปทุมปาณิ) พระผู้ผจญพระยามาร แลพระโพธิสัตว์เจ้าผู้ถือวชิระ (คือวชรปาณื)               ปราสาททั้งสามนี้งามราวกับเพชรในภูเขาอันเป็นมลทินของโลกทั้งปวง แลเป็นที่บังเกิดความรุ่งเรืองแก่ไตรโลก พระองค์ได้ถวายแก่พระชินราช ประกอบด้วยพระสิริอันเลิศกว่าพระชินะทั้งหลายซึ่งสถิตอยู่ในทศทิศ             ภายหลังทรงโปรดเกล้า ฯ ให้พระราชสถวิระ ชยันตะ สร้างพระสถูปสามองค์ เมื่อ(ชยันตะ)ถึงมาณภาพแล้ว พระสถวิระ อธิมุกติ ผู้เป็นศิษย์ได้สร้างพระเจดีย์อิฐสององค์ใกล้ปราสาททั้งสามหลัง (มหาศักราช) ๖๙๓ ขึ้น ๑๑ ค่ำ มาธวมาส เดือน ๖ เมื่อเวลาพระองค์พร้อมกับพระศุกร์อุทัยในดาวกรกฎ พระเจ้ากรุงศรีวิชัย พระองค์มีรูปสัณฐานคล้ายกับเทวราชแลประกอบด้วยสิริอันประเสริฐยิ่งกว่าพระราชาอื่นๆ พระองค์ส่งแสงรัศมีราวกับว่าแก้วจินดามณี ทรงเอาพระทัยใส่ในไตรโลก ได้สร้าง พระสถูป ” ด้านที่ 2 พระราชาธิราชองค์นี้ทรงเดชานุภาพ(หรือด้วยรัศมี) เป็นเอกดุจดั่งดวงอาทิตย์กำจัดความมืดมนคือกองทัพของบรรดาราชศัตรู พระองค์ทรงประกอบด้วยความงานอันเสน่ห์ (หรือประกอบด้วยความงามแห่งด้วงจันทร์) เปรียบเสมือนดวงจันอันปราศจากเมฆหมอกในฤดูศารท ทรงมีเสน่ห์ดุจดังลักษณะของมันมถะ (พระองค์)นี้ทรงพระนามว่า วิษณุ และด้วยความกล้าหาญเปรียบเสมือน (พระวิษณุ)องค์ที่ 2 กำจัดความหยิ่งยโสของบรรดาราชศัตรูทั้งหลาย พระองค์ทรงพระนามว่าศรีมหาราช เพื่อแสดงว่าพระองค์ทรงสืบเชื้อสายลงมาแต่ราชวงศ์ไศเลนทร์ จากนั้นพระองค์ (ยังจารึกไม่เสร็จ) 1) ศรีวิชัย มิได้เป็น มหายาน แต่เป็น เถรวาท อ้างจาก จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 ตรงไหน มีแต่การสร้างปราสาทให้พระโพธิสัตว์ และไม่มีตอนไหนกล่าวถึงเถรวาท ลักไก่ อีกแล้ว แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 23:58:12 แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 23:56:01 จากคุณ : วรณัย - [ 22 มิ.ย. 50 23:50:21 ]

ความคิดเห็นที่ 77 จารึกหลักที่ 24 วัดเวียง          วัดเวียงตั้งอยู่ในเมืองโบราณไชยา จากการสำรวจพบร่องรอยของเมืองที่มีคูน้ำคันดินมีแผนผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส อยู่ทางทิศเหนือของแนวสันทรายขนาดใหญ่เรียกว่าสันทรายไชยา สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางประมาณ 3-4 เมตร ยาวจากทิศเหนือจรดทิศใต้ประมาณ 3 กิโลเมตร กว้างประมาณ 500 เมตร และสูงกว่าพื้นที่ราบลุ่มซึ่งเป็นพื้นที่เกษตรกรรมโดยรอบราว 1 – 2 เมตร แนวสันทรายตอนเหนือจรดบ้านเวียง ตอนใต้จรดเขตบ้านวัดแก้วเกือบถึงเขตเขาน้ำร้อน มีคลองไชยาไหลผ่านกลางสันทรายไปทางตะวันออกเฉียงใต้ ตัวเมืองอยู่ห่างจากแนวชายฝั่งทะเลประมาณ 5 กิโลเมตร ภายในเมืองพบเศษเครื่องปั้นดินเผาทั้งชนิดเคลือบและไม่เคลือบปะปนกันหลายสมัย มีตั้งแต่เครื่องถ้วยจีนสมัยราชวงศ์ซ้องลงมา ปะปนกับเครื่องเคลือบสุโขทัย แสดงถึงความสัมพันธ์กับเมืองอื่นๆสืบเนื่องจนถึงสมัยอยุธยา บนแนวสันทรายมีศาสนสถานขนาดใหญ่เรียงรายกันอยู่ในระยะห่างเท่าๆกัน ได้แก่ วัดเวียง วัดหลง และวัดแก้ว ตามลำดับ บริเวณที่ตั้งวัดเวียงเชื่อกันว่าน่าจะเป็นศูนย์กลางของเมือง หรือเป็นวังที่ประทับของกษัตริย์ โดยมีวัดเวียงเป็นวัดประจำเมือง             โบราณสถานเก่าแก่ภายในวัดเวียงถูกทำลายหมดสภาพไปแล้ว มีวิหารสมัยปัจจุบันสร้างครอบทับซากอาคารซึ่งอาจเป็นฐานเจดีย์หรือปราสาท ทางด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือของวัด มีต้นสำโรงใหญ่ เดิมเคยมีรากฐานอาคารก่ออิฐขนาดย่อม ชาวบ้านเรียก “ศาลพระหมอ” หรือศาลปะหมอ เนื่องจากเดิมเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์องค์หนึ่ง ใครเจ็บไข้ได้ป่วยไปบนบานก็หาย จึงได้ชื่อว่าพระหมอ ที่ตรงนี้ชาวบ้านยังเรียกว่า “หลักเมือง” เนื่องจากเดิมเป็นที่ตั้งศิลาจารึกหลักที่ 24 ชาวบ้านอาจคิดว่าเป็นหลักเมืองก็ได้              วัดเวียงเป็นสถานที่พบศิลาจารึกสำคัญซึ่งเป็นปริศนาเกี่ยวกับกรุงศรีวิชัยและอาณาจักรตามพรลิงค์ กล่าวคือเป็นสถานที่พบศิลาจารึกหลักที่ 24 ซึ่งกล่าวถึงอาณาจักรตามพรลิงค์และพระเจ้าจันทรภาณุศรีธรรมราช จนมีบางท่านเชื่อว่าศิลาจารึกหลักนี้สลับที่มากับจารึกหลักที่ 23 ซึ่งกล่าวถึงพระเจ้ากรุงศรีวิชัย ศิลาจารึกหลักที่ 24 ลักษณะเป็นรูปใบเสมา ทำจากหินชนวน จารึกอักษรขอม ภาษาสันสกฤต จารึกอักษร 1 ด้าน มี 16 บรรทัด ขนาดกว้าง 47 เซนติเมตร สูง 181 เซนติเมตร หนา 14 เซนติเมตร ข้อความในจารึกแปลโดยศาสตราจารย์ยอร์ช เซเดส์ ความว่า สวสติ พระเจ้าผู้ครองเมืองตามพรลิงค์ ทรงประพฤติประโยชน์เกื้อกูลแก่พระพุทธศาสนา พระองค์สืบตระกูลจากตระกูลอันรุ่งเรืองคือปทุมวงศ์ มีรูปร่างงามเหมือนพระกามะ อันมีรูปงามราวกับพระจันทร์ ทรงฉลาดในนีติศาสตร์คล้ายกับพระธรรมโศกราช เป็นหัวหน้าของตระกูล ..ทรงพระนามศรีธรรมราช ศรีสวสติ พระเจ้าผู้ปกครองเมืองตามพรลิงค์ เป็นผู้อุปถัมภ์ตระกูลปทุมวงศ์ พระหัตถ์ของพระองค์มีฤทธิมีอำนาจ ด้วยอานุภาพแห่งบุญกุศลซึ่งพระองค์ได้ทำต่อมนุษย์ทั้งปวง ทรงเดชานุภาพเท่าพระอาทิตย์ พระจันทร์ และมีพระเกียรติอันเลื่องลือในโลกทั้งปวง ทรงพระนามจันทรภาณุ ศรีธรรมราช เมื่อกลียุค ๔๓๓๒ .(พุทธศักราช 1773 ) อีกสำนวนหนึ่งเป็นคำแปลโดย ศาสตราจารย์แสง มนวิทูร ความว่า สวัสดี พระผู้เป็นใหญ่ในตามพรลิงค์ ทรงประทานความดีงามอันเลิศเสมือนพระอินทร์ ทรงพระราชสมภพเพื่อยังประชาชนที่ถูกชนชาติต่ำปกครองมาแล้ว ให้สว่างรุ่งเรือง จริงอยู่พระองค์เป็นธรรมราชาเสมือนพระจันทร์ พระอาทิตย์ และกามเทพ อย่างพร้อมบูรณ์ ทรงพระปรีชาฉลาดในราชนิติเทียบเท่าพระเจ้าธรรมาโศก ทรงเป็นผู้ใหญ่ยิ่งเหนือราชวงศ์ทั้งหมด สวัสดี พระองค์เข้มแข็ง เป็นใหญ่ในตามพรลิงค์ ทรงปกครองปัทมวงศ์จนถึงกับถูกขนานพระนามว่า ภีมเสน ได้ทรงเสด็จอุบัติมาเพราะอานุภาพแห่งบุญกุศลของมนุษย์ทั้งหลาย (เป็นบุญของมนุษย์ที่ได้มีพระราชาองค์นี้) พระองค์ทรงไว้ซึ่งพระเกียรติยศแผ่ไปทั่วโลก เพียงดั่งอานุภาพของพระจันทร์และพระอาทิตย์ จึงทรงพระนามาภิไธยราชฐานันดรว่า จันทรภาณุ เป็นพระธรรมราชาผู้ทรงศิริ ขออำนวยพร อันเป็นอมตะด้วยความภักดี ซึ่งเสมือนดังสลักไว้ในแผ่นหิน เมื่อปีกลียุคล่วงแล้วได้ ๔๓๓๒ ข้อสังเกต             หลักฐานจากการขุดตรวจชั้นดินทางโบราณคดีเชื่อได้ว่า วัดเวียง เป็นแหล่งชุมชนอยู่อาศัยราวพุทธศตวรรษที่ 17 – 18 เป็นอย่างน้อย แต่นักวิชาการส่วนใหญ่ก็ยังเชื่อว่าวัดเวียงและเมืองโบราณไชยามีอายุเก่ากว่านี้ โดยเชื่อว่าข้อความในจารึกหลักที่ 23 เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเมืองไชยา ซึ่งกล่าวถึงพระเจ้ากรุงศรีวิชัยทรงโปรดฯให้สร้างปราสาท 3 หลัง ถวายพระโพธิสัตว์ปัทมปาณิ พระพุทธเจ้าผู้ผจญพระยามาร และพระโพธิสัตว์วัชรปาณิ นั้นคงจะมีปราสาทที่วัดเวียงเป็น 1 ใน 3 ของปราสาท 3 หลัง ซึ่งเรียงกันเป็นเส้นตรงอยู่ในเมืองโบราณไชยาบนสันทรายอันเป็นที่ตั้งเมือง ซึ่งได้แก่ วัดเวียง 1 วัดหลง 1 และวัดแก้ว 1 อย่างไรก็ดีหลักฐานซากอาคารที่วัดเวียงได้ถูกทำลายหมดแล้ว มีผู้เล่าว่าเมื่อครั้งซ่อมพระบรมธาตุครั้งใหญ่ในสมัยพระครูรัตนมุนีศรีสังฆราชาลังกาแก้ว ได้รื้ออิฐส่วนหนึ่งจากวัดเวียง และวัดหลงไปซ่อมวัดพระบรมธาตุด้วย ประเด็นที่น่าสนใจสำหรับแหล่งโบราณคดีวัดเวียงคือ การพบศิลาจารึกหลักที่ 24 ซึ่งกล่าวถึงพระเจ้าจันทรภาณุ ศรีธรรมราช ผู้เป็นใหญ่ในเมืองตามพรลิงค์ แห่งราชวงศ์ปทุมวงศ์ ผู้มีศักดิ์เทียบเท่าพระเจ้าธรรมาโศก หมายถึงพระเจ้าอโศกมหาราชแห่งอินเดีย พระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ผู้อุปถัมภ์พระพุทธศาสนา พระเจ้าจันทรภาณุจึงมีศักดิ์เป็นศรีธรรมราชาหรือศรีธรรมาโศกราช ซึ่งต่อมาพระนามแห่งพระราชาได้กลายเป็นชื่อเมืองอันเป็นที่รู้จักกันทั่วไปภายหลังในนาม “เมืองนครศรีธรรมราชมหานคร” ประเด็นนี้สร้างความประหลาดใจเป็นอย่างยิ่งให้กับนักประวัติศาสตร์ โบราณคดี ว่าเหตุใดจารึกหลักนี้จึงมาพบที่วัดเวียง อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี ทั้งที่เป็นเรื่องยุติแล้วว่าข้อความในจารึกเป็นประวัติศาสตร์ของนครศรีธรรมราช ด้วยเหตุนี้ภายใต้การนำเสนอของนายธรรมทาส พานิช จึงเกิดกระแสความเชื่อว่า เกิดการผิดพลาดในการจัดทำทะเบียนจารึกระหว่างจารึกหลักที่ 23 เรื่องพระเจ้ากรุงศรีวิชัย ทะเบียนระบุว่าพบที่วัดเสมาเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช กับจารึกหลักที่ 24 เรื่องพระเจ้าจันทรภาณุ ศรีธรรมราช แห่งเมืองตามพรลิงค์ ว่าสลับที่มากัน           ประเด็นนี้ได้ถูกอภิปรายกันอย่างกว้างขวางถึงสถานที่มาที่แท้จริงของจารึกทั้ง 2 หลัก ปรากฏในรายงานการสัมมนาประวัติศาสตร์นครศรีธรรมราช ครั้งที่ 1 เรื่องจารึกที่พบในภาคใต้ จัดโดยวิทยาลัยครูนครศรีธรรมราช เมื่อ พ.ศ. 2521 รายงานการสัมมนาประวัติศาสตร์นครศรีธรรมราช ครั้งที่ 3 เรื่อง จารึกจากนครศรีธรรมราช เมื่อ พ.ศ. 2526 รายงานสัมมนาเรื่องประวัติศาสตร์ โบราณคดี ศรีวิชัย จัดโดยกรมศิลปากร ที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี เรื่องอักษร ภาษา และจารึกสมัยศรีวิชัย เมื่อ พ.ศ. 2525 และประวัติจารึกวัดเสมาเมือง ในหนังสือจารึกในประเทศไทย เล่มที่ 1 ของกองหอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร สรุปโดยรวมว่ายังไม่แน่นอนเกี่ยวกับที่มาของจารึกทั้ง 2 หลัก อย่างไรก็ดีจากการพยายามตรวจสอบข้อเท็จริงก็มีแนวโน้มว่าก่อนที่จารึกหลักที่ 24 จะถูกเคลื่อนย้ายเข้ากรุงเทพฯ สถานที่พบครั้งหลังสุดนั้นน่าจะมาจากวัดเวียง อำเภอไชยา ถูกต้องตามที่ระบุในทะเบียนจารึก จากคุณ : วรณัย - [ 22 มิ.ย. 50 23:55:20 ]

ความคิดเห็นที่ 78 คำถามจึงอยู่ที่ว่าเหตุใดจารึกประวัติศาสตร์เมืองนครศรีธรรมราช จึงไปตั้งวางอยู่ที่วัดเวียง อำเภอไชยา ผู้เขียนใคร่ขอตีความว่า ตามคำแปลจารึกของศาสตราจารย์แสง มนวิทูร ที่ว่า พระเจ้าจันทรภาณุ พระราชา(ผู้เป็นใหญ่) แห่งเมืองตามพรลิงค์ ผู้ทรงพระราชสมภพมาเพื่อปลดปล่อยประชาชนที่ถูกชนชาติต่ำปกครองมาแล้วให้สว่างรุ่งเรืองนั้น เปรียบเสมือนการประกาศอิสรภาพจากการปกครองหรือการอยู่ใต้อาณัติของเมืองไชยา ซึ่งมีเค้าว่าเมืองไชยาเกี่ยวข้องทางเครือญาติ การเมือง การศาสนา และศิลปวัฒนธรรมกับแคว้นศรีวิชัย ถึงแม้ขณะนี้ยังไม่มีข้อยุติชัดเจนว่า ไชยาเป็นศูนย์กลางอำนาจของศรีวิชัยหรือไม่ หรือศูนย์กลางอำนาจที่แท้จริงของศรีวิชัยอยู่ในดินแดนหมู่เกาะอันสามารถควบคุมเส้นทางพาณิชย์นาวีในช่องแคบมะละกาและซุนดา หรือเป็นเมืองหนึ่งในกลุ่มสมาพันธรัฐศรีวิชัย อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ระหว่างไชยากับประเทศในหมู่เกาะทะเลใต้ย่อมมีอย่างแน่นอน หลักฐานเห็นได้ชัดเจนจากจารึกหลักที่ 23 ด้านที่ 2 และการแลกเปลี่ยนศิลปวัฒนธรรม ซึ่งรูปแบบศิลปะศรีวิชัยที่พบในประเทศไทยนั้นมีความเจริญสูงสุดในดินแดนที่ตั้งเมืองไชยาและคล้ายคลึงกับศิลปะในชวาภาคกลางเป็นอย่างมาก              ในขณะที่นครศรีธรรมราชแม้จะมีนักวิชาการบางท่านผลักดันให้เป็นเมืองหลวงของกรุงศรีวิชัยในราวพุทธศตวรรษที่ 14 โดยเชื่อว่าแหล่งที่พบศิลาจารึกหลักที่ 23 ควรเป็นเมืองหลวงของศรีวิชัย แต่ข้อด้อยของนครศรีธรรมราชคือ ไม่พบหลักฐานโบราณสถาน โบราณวัตถุ อันจะกล่าวอ้างได้ว่าเป็นศูนย์กลางของพุทธศาสนามหายาน โบราณสถานที่อ้างว่าเป็นศิลปะศรีวิชัยคือพระบรมธาตุองค์เดิมภายในครอบของสถูปทรงลังกา ซึ่งเป็นเพียงข้อสมมติฐานของสมเด็จฯกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ที่ปราศจากข้อพิสูจน์ให้เชื่อไปตามนั้นได้  ส่วนพระโพธิสัตว์ พบจำนวน 3 องค์ เป็นพระโพธิสัตว์ สำริด ขนาดเล็ก พบที่แหล่งโบราณคดีบ้านท่าเรือ ตำบลท่าเรือ อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช 1 องค์ อายุราวพุทธศตวรรษที่ 14 ที่บริเวณใกล้วัดพระเพรง ตำบลนาสาร อำเภอพระพรหม 1 องค์ อายุราวพุทธศตวรรษที่ 14 และไม่ทราบที่มาชัดเจนอีก 1 องค์ อายุราวพุทธศตวรรษที่ 15 รูปแบบศิลปกรรมมิได้สวยงามเป็นชิ้นเอกแบบเดียวกับที่พบในเมืองไชยา            ในขณะเดียวกันหลักฐานที่เมืองนครศรีธรรมราชในยุคสมัยนี้ กลับอุดมไปด้วยโบราณวัตถุสถานเนื่องในศาสนาฮินดูหรือศาสนาพราหมณ์ทั้งลัทธิไศวนิกายและไวษณพนิกาย แม้แต่ชื่อเมืองตามพรลิงค์ ซึ่งสันนิษฐานว่าหมายถึงเมืองแห่งพระศิวะหรืออาจจะเป็นชื่อลึงค์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ(สวยัมภูลึงค์) ที่พบบนโบราณสถานเขาคา จังหวัดนครศรีธรรมราช ในลักษณะศูนย์กลางจักรวาลของศาสนาฮินดูลัทธิไศวนิกาย น่าจะแสดงว่ารากฐานวัฒนธรรมของนครศรีธรรมราชนั้นเข้มข้นไปทางฮินดู เมื่อเข้าสู่พุทธศตวรรษที่ 18 นครศรีธรรมราชโดดเด่นที่สุดทั้งด้านการเมือง การปกครอง การศาสนา และศิลปวัฒนธรรม มีการก่อสร้างพระบรมธาตุทรงลังกาเพื่อประดิษฐานพระทันตธาตุกลางเมืองนครศรีธรรมราช พระมหากษัตริย์มีอิสริยยศหรือสมัญญานามว่าพระเจ้าศรีธรรมาโศกราช ยุคนี้เองที่พระเจ้าจันทรภาณุสั่งให้อาลักษณ์จารข้อความประกาศความยิ่งใหญ่แห่งพระองค์บนแผ่นศิลาที่เราเรียกว่า จารึกหลักที่ 24 แล้วให้นำไปประดิษฐานไว้กลางเมืองไชยา ซึ่งเชื่อว่าในปี พ.ศ. 1773 ไชยาน่าจะกลายเป็นเมืองในอาณัติของนครศรีธรรมราชไปแล้ว แม้ยังไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นหนึ่งในเมืองสิบสองนักษัตรอันเป็นบริวารของเมืองนครศรีธรรมราชหรือไม่ ทั้งนี้เพราะมีเมืองสองเมืองคือ เมืองบันทายสมอ ถือตราลิง ปีวอก กับเมืองสะอุเลา ถือตราไก่ ปีระกา ยังไม่สามารถกำหนดได้แน่นอนว่าเป็นเมืองใด           การนำศิลาจารึกหลักที่ 24 ไปประดิษฐานไว้ที่วัดเวียงซึ่งเชื่อว่าเป็นวัดประจำเมืองไชยาน่าจะเป็นไปเพื่อปลดแอกจากอำนาจของศรีวิชัย  ด้วยเหตุนี้จึงค่อนข้างเชื่อได้ว่าเรื่องราวที่ปรากฏในจารึกหลักที่ 23 เป็นเรื่องที่เกิดในเมืองไชยา จารึกทั้ง 2 หลักจะสลับที่มากันหรือไม่จึงมิใช่ประเด็นสำคัญ เนื้อหาของจารึกต่างหากที่สำคัญกว่า ปราสาท 3 หลังในจารึกหลักที่ 23 ก็ควรเป็นโบราณสถานในอำเภอไชยา ซึ่งนครศรีธรรมราชหามีไม่ ในด้านที่ 2 ของจารึกหลักที่ 23 แสดงความสัมพันธ์ทางเครือญาติใกล้ชิดระหว่างพระราชาแห่งศรีวิชัยที่ไชยา กับราชวงศ์ไศเลนทร์แห่งชวาภาคกลาง ชื่อพระราชาผู้ทรงพระนามเดิมว่า วิษณุ ศรีมหาราชานั้น เป็นชื่อเดียวกับพระราชาในราชวงศ์ไศเลนทร์ ผู้มีสมญาว่า “ผู้กำจัดศัตรู” เมื่อราชาภิเษกแล้วมีพระนามว่า “สงครามธนัญชัย” ต่อมาโอรสของพระองค์ผู้ทรงพระนามว่า พระเจ้าสมรตุงคะได้อภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงตาราราชธิดาของพระเจ้าธรรมเสตุแห่งอาณาจักรศรีวิชัย ต่อมามีโอรสทรงพระนามว่า “พลบุตรเทวะ” ได้เสวยราชย์ในอาณาจักรศรีวิชัย เมื่อ พ.ศ. 1399 เป็นอันว่าในที่สุดราชวงศ์ไศเลนทร์และราชวงศ์ศรีวิชัย ได้กลายมาเป็นเครือญาติกันโดยการสมรส           ดังนั้นไชยา ศรีวิชัย และไศเลนทร์ จึงมีความสัมพันธ์ฉันท์เครือญาติกันโดยการสมรส เพราะฉะนั้นรูปแบบศิลปกรรมสมัยศรีวิชัยที่พบในไชยาจึงคล้ายคลึงกับศิลปกรรมที่สร้างในราชวงศ์ไศเลนทร์ในชวาภาคกลาง ไม่ใช่ที่สุมาตรา           เมื่อปี พ.ศ.1726 กมรเตงอัญมหาราชา ศรีมาตไตรโลกยราชา เมาลิภูษนวรมเทวะ มีพระบรมราชโองการให้มหาเสนาบดี ตลาไน เจ้าเมืองครหิ (คงเป็นชื่อเมืองไชยาในยุคนั้น ตรงกับบันทึกของเจา จู กัว เอกสารฝ่ายจีน เมื่อ พ.ศ. 1768 เรียกว่า เกีย-โล-หิ เป็นหนึ่งในเมืองขึ้นของอาณาจักรสันโฟชิ) สร้างพระพุทธรูปนาคปรกสำริด ขึ้นที่เมืองนี้ ชื่อของพระราชาองค์นี้มิใช่ชื่อพระมหากษัตริย์แห่งกัมพูชา ดังนั้นน่าจะเป็นชื่อพระราชาแห่งศรีวิชัย (พระราชาแห่งอาณาจักรสันโฟชิที่มลายู-เมืองจัมบีในสุมาตรา) ที่โปรดให้เจ้าเมืองครหิสร้างพระพุทธรูป พระราชาองค์นี้คงจะเป็นพระราชาองค์สุดท้ายของศรีวิชัยที่มีอำนาจเหนือไชยา ก่อนที่พระเจ้าจันทรภาณุจะประกาศปลดแอกประชาชนของพระองค์จากชนชาติต่ำที่ใช้ไชยาเป็นศูนย์อำนาจครอบคลุมเมืองอื่นๆในคาบสมุทรมลายู ก็เป็นได้ แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 50 00:05:55 จากคุณ : วรณัย - [ 22 มิ.ย. 50 23:55:33 ]

ความคิดเห็นที่ 79 จารึกเมืองตันชอร์ จารึกเมืองตันชอร์ของพระเจ้าราเชนทร์โจฬะที่ 1สลักขึ้นระหว่าง พ.ศ. 1573-1576 กล่าวถึงการยกทัพเข้าปล้นสะดมภ์ เพื่อตัดทอนอำนาจของศรีวิชัย เมื่อปี พ.ศ.1568 ทั้งนี้เพราะศรีวิชัยดำเนินนโบายผูกขาดการค้าทำให้โจฬะไม่พอใจ ความตอนหนึ่งของจารึกเมืองตันชอร์ กล่าวว่า “(พระเจ้าราเชนทร์) หลังจากส่งทัพเรือขนาดใหญ่ไปท่ามกลางทะเลอันปั่นป่วน และจับกุมพระเจ้าสังกรมวิชยศตุงคะวรมัน กษัตริย์แห่งกฑารัมได้ พร้อมกับช้างมากมายที่อยู่ในกองทัพอันมโหฬารของพระองค์ พระเจ้าราเชนทร์ยึดได้ทรัพย์สมบัติเป็นจำนวนมากที่กษัตริย์พระองค์นั้นได้สะสมไว้อย่างเป็นธรรม พระเจ้าราเชนทร์ยึดได้ประตูชัยอย่างเอิกเกริก ประตูนี้ชื่อว่า “วิทยาธรโตรณะ” ซึ่งอยู่ตรงประตูชัยของนครหลวงที่มโหฬาร ชื่อว่า ศรีวิชัย ประตูชัยนี้มีประตูเล็กที่ตกแต่งไว้สวยงามประดับด้วยเพชรพลอย พระเจ้าราเชนทร์ยึดได้รัฐปันนาย (ปัณไณ) ที่มีน้ำเต็มเปี่ยมในอ่างเก็บน้ำ มะไลยูร์ (มลายู) ที่มีภูเขาเป็นป้อมปราการล้อมรอบ มะยิรูดิงกัม(มายิรุฑิงคัม) ซึ่งล้อมรอบไปด้วยทะเลจนดูประหนึ่งคูเมือง ไอลังคโสกะ (อิลังคาโศคัม) ซึ่งเก่งกล้าในการรบ มาปปัปปาะลัม ที่มีน้ำลึกเป็นแนวป้องกัน เมวิลิมบันกัม ที่มีกำแพงเมืองสง่างาม วาไลยพันดุรุ(วไฬปปันทูร) ที่มีวิไลยพันดุรุ(?) ตาไลยตักโกลัม(ตักโกละ) ที่ได้รับการสรรเสริญจากคนสำคัญๆว่าเชียวชาญทางวิทยาการ มาทมาลิงคัม ที่ใหญ่ยิ่งสามารถในการรบ อิลามุรีเทศัม (ลามุรีหรือลัมบริ) ที่ดุเดือดในการรบ นักกะวารัม (มาณักกวารัม) ที่ยิ่งใหญ่ซึ่งมีสวนใหญ่โตที่มีน้ำผึ้งมาก และ กฑารัม ที่มีพลังมากและป้องกันโดยทะเลลึก” ชื่อเมือง 13 เมืองที่ปรากฏในจารึกตันชอร์ นอกเหนือจากชื่อศรีวิชัยแล้ว สันนิษฐานว่าคือเมืองต่างๆ ดังนี้ ปันนาย สันนิษฐานว่าได้แก่ เมืองปาไนบนฝั่งตะวันออกของเกาะสุมาตรา ฝั่งตรงข้ามกับเมืองมะละกา มะไลยูร์ สันนิษฐานว่าได้แก่ เมืองจัมพิ กลางเกาะสุมาตรา มายิรุฑิงคัม สันนิษฐานว่าได้แก่ เมืองชิโลทิงในบันทึกของจีน อิลังคาโศคัม สันนิษฐานว่าได้แก่ เมืองลังกาสุกะ หรือปัตตานี มาปปัปปาลัม สันนิษฐานว่าได้แก่ เมืองใกล้กรุงหงสาวดี เมวิลิมบังคัม สันนิษฐานว่าได้แก่ ? วไฬปปันทูร สันนิษฐานว่าได้แก่ เมืองในจัมปา (?) ตาไลยตักโกลัม สันนิษฐานว่าได้แก่ เมืองตักโกละ ทางฝั่งตะวันตกของ คาบสมุทรมลายู มาทมาลิงคัม สันนิษฐานว่าได้แก่ เมืองตามพรลิงค์ หรือนครศรีธรรมราช อิลามุริเทศัม สันนิษฐานว่าได้แก่ เมืองลามุริหรือลัมบริ เหนือสุดของเกาะ สุมาตรา มาณักกวารัม สันนิษฐานว่าได้แก่ หมู่เกาะนิโคบาร์ (?) กฑารัม สันนิษฐานว่าได้แก่ เมืองเคดาห์ หรือไทรบุรี 2) ตามพรลิงค์ เป็นมหายานช่วงสั้นๆ เมื่อ โจฬะ บุกศรีวิชัยเมื่อราว ศตวรรษ16-17 รู้สึกว่าโจฬะทมิฬจะบุกช้าไป 100 ปีนะครับ แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 50 00:04:34 จากคุณ : วรณัย - [ 23 มิ.ย. 50 00:03:22 ]

ความคิดเห็นที่ 80 4) กล่าวโดนสรุปแล้ว ดินแดนในแถบนี้ เป็นมหายานเพียงช่วงสั้นๆเท่านั้น แต่นั่นก็เป็นอิทธิพลของพวกโจฬะ ไม่ใช่ ศรีวิชัย !!!!!!! แสดงว่ายังแยกหินยานและมหายานไม่เป็น แล้วยังแยกมหายานกับวัชรยานไม่เป็นอยู่เช่นเดิม ไปเอาโจฬะมาเป็นมหายานอีก หลักฐานศรีวิชัยบนเกาะสุมาตรา        ปี พ.ศ.2532 – 2539 มีโครงการความร่วมมือระหว่างศูนย์ค้นคว้าทางโบราณคดีแห่งชาติ อินโดนีเซีย และสำนักฝรั่งเศสแห่งปลายบูรพาทิศ ได้ศึกษา สำรวจ ขุดค้น ในเขตรอบๆเมืองปาเล็มบัง ปัจจุบันกำลังอยู่ในระหว่างศึกษาข้อมูลเพื่อตีพิมพ์เผยแพร่ แต่สามารถสรุปประเด็นต่างๆโดยสังเขปว่า ปาเล็มบังและอาณาบริเวณรอบๆ เป็นศูนย์กลางของศรีวิชัย ในลักษณะศูนย์กลางทางการเมือง ศาสนา และเศรษฐกิจของรัฐศรีวิชัย ได้ขุดค้นพบหลักฐานที่แสดงเขตที่พักอาศัย เขตการค้า และศาสนสถาน ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 12 – 16         ประติมากรรมรูปเคารพเนื่องในพุทธศาสนามหายานที่สำคัญได้แก่ พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร ที่พบบนเกาะสุมาตรานั้นมีหลักฐานปรากฏตั้งแต่ราวพุทธศตวรรษที่ 14-17 เป็นรูปแบบศิลปะของเกาะสุมาตราตอนใต้ ได้แก่ พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร 4 กร หรือที่เรียกว่า พระโลกนาถ พบที่บินคิน (Bingin) ใกล้เมืองปาเล็มบัง 1 องค์ ที่ลัมปุง (Lampung) ทางตอนใต้ของเกาะ 1 องค์ ที่กุนุงตัว ทางตะวันตกของเกาะ 1 องค์ และพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร 2 กร ที่เครินจิ (Kerici) ใกล้เมืองปาเล็มบัง 1 องค์ ดังต่อไปนี้ - พระโลกนาถ 4 กร ศิลา พบที่บินคิน เมืองปาเล็มบัง สูง 172 เซนติเมตร ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติปุสัท กรุงจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย จัดเป็นประติมากรรมขนาดเท่าคนจริง สภาพเกือบสมบูรณ์ (พระหัตถ์ 3 ข้างหักเหลือเพียงด้านซ้ายบนเพียงหัตถ์เดียว) ลักษณะใกล้เคียงกับพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร 2 กรที่พบที่วัดศาลาทึง อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี ลักษณะทางประติมาณวิทยามีขมวดพระเกศาเป็นรูปชฎามุกุฏทรงสามเหลี่ยม มีพระพุทธเจ้าอมิตาภะประดับอยู่ทางด้านหน้า (ต่างจากที่วัดศาลาทึงที่ชฎามุกุฏเกล้าเป็นมวยห้อยลงมา) พระองค์เกือบจะไม่สวมเครื่องประดับใดๆเลย ทรงพระภูษาบางแนบลำตัว ท่อนล่างทรงพระภูษายาวกรอมข้อพระบาท ที่พระโสณีด้านขวามีหัวเสือแสดงว่าเป็นการนุ่งห่มหนังเสือ กำหนดอายุราวพุทธศตวรรษที่ 14     - พระโลกนาถ 4 กร สำริด พบที่ลัมปุง เกาะสุมาตราตอนใต้ ทรงประทับยืนตรง พระเกศาเป็นรูปชฎามุกุฏ ทรงสวมกรองศอ นุ่งผ้ายาวกรอมพระบาท พระหัตถ์ขวาบนถืออักษมาลา(ลูกประคำ) พระหัตถ์ขวาล่างแสดงปางประทานพร พระหัตถ์ซ้ายบนทรงถือคัมภีร์ และพระหัตถ์ซ้ายล่างทรงถือดอกบัวที่ก้าน ลักษณะคล้ายกับพระโลกนาถที่พบในเมืองยอกยาการ์ตา เกาะชวาภาคกลางและพระโลกนาถสำริดที่นครศรีธรรมราช กำหนดอายุประมาณพุทธศตวรรษที่ 15          - พระโลกนาถ 4 กร สำริด พบที่กุนุงตัว เกาะสุมาตราตะวันตก มีจารึกว่าหล่อขึ้นในปี พ.ศ.1582 โดยช่างหล่อผู้มีนามว่าสูรยะ ลักษณะคล้ายคลึงกับศิลปะอินเดียแบบโจฬะ พระหัตถ์ขวาล่างแสดงปางประทานอภัยแทนปางประทานพร            - พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร 2 กร พบที่เครินจิ ใกล้เมืองปาเล็มบัง กำหนดอายุราวพุทธศตวรรษที่ 15 ก็คงคงแถไปอีกแหละว่า พระโพธิสัตว์เป็นหินยาน เป็นเถรวาท เพราะไม่มีความรู้ หรือไม่เคยรู้เรื่องมหายานเลย จากคุณ : วรณัย - [ 23 มิ.ย. 50 00:12:49 ]

ความคิดเห็นที่ 81 4) กล่าวโดนสรุปแล้ว ดินแดนในแถบนี้ เป็นมหายานเพียงช่วงสั้นๆเท่านั้น แต่นั่นก็เป็นอิทธิพลของพวกโจฬะ ไม่ใช่ ศรีวิชัย !!!!!!! ( ต่อ) หลักฐานวัชรยานศรีวิชัยบนเกาะชวา เอ ! หรือจะนั่งเทียนใช้เฉพาะ หลัก 23 24 ที่พบในภาคใต้เท่านั้น นอกประเทศในหนังสือโปรโมทเขาไม่ได้เขียนบอกนี่             โบราณวัตถุสถานบนเกาะชวาพบเป็นจำนวนมากและยิ่งใหญ่อลังการเมื่อเทียบกับเกาะสุมาตราหรือแม้แต่บนคาบสมุทรมลายู ศิลปะชวาอาจเริ่มต้นที่เกาะสุมาตราก่อนและจึงเจริญสูงสุดบนเกาะชวา ศิลปะชวาอาจแบ่งได้เป็น 2 สมัยใหญ่ๆ คือ ศิลปะชวาภาคกลาง ศาสนสถานส่วนใหญ่ตั้งอยู่ทางภาคกลางของเกาะ กำหนดอายุประมาณพุทธศตวรรษที่ 13-16 และศิลปะชวาภาคตะวันออก อันเป็นศิลปะสืบต่อจากสมัยแรก แต่มาเจริญสูงสุดในระหว่างพุทธศตวรรษที่ 18-20 โดยศิลปะแบบนี้เจริญขึ้นทางภาคตะวันออกของเกาะ แผ่ไปจนถึงเกาะบาหลี             ศาสนสถานบนเกาะชวาส่วนใหญ่มีขนาดเล็ก แต่ศาสนสถานบางแห่งก็ประกอบขึ้นด้วยอาคารศาสนสถานน้อยๆเป็นจำนวนมาก ศาสนสถานขนาดใหญ่มากมีอยู่ 2 แห่ง คือบุโรพุทโธ (Burobudur) ในพุทธศาสนามหายาน และเทวาลัยปรัมบะนัน (Prambanan) ในศาสนาพราหมณ์             ศิลปะร่วมยุคสมัยกับศรีวิชัยปรากฏอยู่ในสมัยราชวงศ์ไศเลนทร์ ซึ่งครอบครองชวาภาคกลางตั้งแต่ราว พ.ศ.1313 –1399  เป็นศิลปกรรมที่สร้างขึ้นเนื่องในพุทธศาสนามหายาน สถาปัตยกรรมที่เรียกว่า จันทิ (Candi) ส่วนใหญ่สร้างขึ้นเพื่อประดิษฐานรูปเคารพ มักสร้างด้วยหินภูเขาไฟที่สกัดเป็นก้อนนำมาก่อสร้างเป็นอาคาร การตกแต่งลวดลายประดับอาคารจึงใช้วิธีแกะสลักลงไปในเนื้อหินคล้ายคลึงกับปราสาทหินทรายในศิลปะเขมร แตกต่างกันที่หลังคาซึ่งมีลักษณะเป็นการจำลองอาคารชั้นล่างลดหลั่นกันขึ้นไปเป็นชั้นๆนั้นมักนิยมประดับด้วยสถูปเล็กๆ ตามชั้นของหลังคา และยอดบนสุดจะเป็นสถูปใหญ่องค์เดียว              ศิลปกรรมบนเกาะชวาภาคกลางที่สร้างขึ้นเนื่องในพุทธศาสนามหายานในสมัยราชวงศ์ไศเลนทร์ น่าจะเป็นต้นแบบที่ส่งอิทธิพลให้กับศิลปกรรมบนคาบสมุทรมลายูและเขมร พุทธศาสนาที่เจริญสูงสุดได้แก่ [b]ลัทธิวัชรยาน หรือพุทธตันตระ ซึ่งมีต้นแบบจากนาลันทา ในแคว้นเบงกอล ประเทศอินเดีย อันเป็นสถานที่ที่พระภิกษุจีนไปศึกษาพุทธศาสนาและนำกลับมาเผยแพร่ในจีน พุทธศาสนามหายานลัทธิวัชรยานจึงปรากฏใน จีน ธิเบต เกาหลี และญี่ปุ่น สืบมาจนปัจจุบัน           ศาสนสถานในพุทธศาสนาลัทธิวัชรยานที่สำคัญ ได้แก่ จันทิบุโรพุทโธ จันทิ เมนดุต และจันทิกะลาสัน จันทิบุโรพุทโธ            บุโรพุทโธเป็นพุทธสถานขนาดใหญ่ สร้างด้วยหินภูเขาไฟสีเทาที่มีคุณสมบัติคล้ายหินทราย เป็นหนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์ของโลกและได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกโดยองค์การยูเนสโก สหประชาชาติ บุโรพุทโธตั้งอยู่ทางภาคกลางของเกาะชวาบนที่ราบเกฑุ(Kedu Plain) ทางฝั่งขวาใกล้กับแม่น้ำโปรโกห่างจากเมืองยอกยาการ์ตา มาทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 40 กิโลเมตร มีลักษณะเป็นฐานมหึมาซ้อนกันเป็นชั้นๆ สร้างอยู่บนเนินเขาเตี้ยๆสูงประมาณ 15 เมตร ลักษณะที่เป็นชั้นลดหลั่นกันไปทำให้มองดูคล้ายรูปพีระมิดเชิงตัด มีบันไดทอดขึ้นสู่ชั้นที่อยู่สูงขึ้นไปทั้งสี่ด้าน             บุโรพุทโธเป็นสัญลักษณ์แห่งศูนย์กลางจักรวาล อันหมายถึงเขาพระสุเมรุตามความเชื่อของพุทธศาสนามหายานลัทธิวัชรยานหรือพุทธตันตระ ที่นับถือพระอาทิพุทธเจ้าว่าเป็นผู้สร้างโลกและจักรวาล พุทธสถานแห่งนี้สร้างโดยกษัตริย์แห่งราชวงศ์ไศเลนทร์ อันหมายถึงเทพเจ้าแห่งขุนเขาเมื่อราวต้นพุทธศตวรรษที่ 14 บุโรพุทโธเปรียบเสมือนมณฑลจักรวาลซึ่งแบ่งอย่างง่ายๆตามลำดับชั้นของฐาน จากฐานชั้นล่างสุดไปสู่ยอดบนสุดแทนความหมายของกามธาตุ รูปธาตุ และอรูปธาตุ ดังนี้            กามธาตุ ได้แก่ ส่วนฐานชั้นล่างสุด ลักษณะเป็นฐานบัว บริเวณฐานเขียงแกะสลักภาพเล่าเรื่องเป็นภาพนูนสูง เล่าถึงชีวิตปุถุชนทั่วไป เช่น ภาพกลุ่มผู้หญิงกำลังนั่งซุบซิบนินทา เป็นต้น กามธาตุจึงหมายถึงชั้นที่ยังลุ่มหลงอยู่ในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ซึ่งเป็นผลมาจากกิเลสทั้งหลายทั้งปวง           รูปธาตุ ได้แก่ ส่วนฐานที่ซ้อนกันขึ้นไปเป็นชั้นๆ จำนวน 5 ชั้น รอบฐานมีลักษณะเป็นระเบียง (Gallery) มีทางเดินล้อมรอบ ระเบียงเหล่านี้ล้อมรอบด้วยกำแพงสูงที่ประดับด้วยภาพสลักนูน เล่าเรื่องพระชาติในอดีตของพระพุทธเจ้าที่นำมาจากนิทานชาดกและอวทาน,ภาพพุทธประวัตินำมาจากคัมภีร์ลลิตวิสตระ,ภาพแสวงโพธิญาณของพระสุธนจากคัมภีร์คันธวยูหะในอวตังสกสูตร ภาพสลักเหล่านี้หากนำมาคลี่เรียงกันจะมีความยาวทั้งหมดเกือบ 4 กิโลเมตร เค้าหน้าของบุคคลในภาพแสดงอิทธิพลศิลปะอินเดียหลังคุปตะ ภาพสลักรูปพระโพธิสัตว์คล้ายคลึงกับพระโพธิสัตว์ที่พบในอำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี ไม่ว่าจะเป็นเค้าพระพักตร์ เครื่องประดับ เช่น กรองศอ สร้อยสังวาลย์ พาหุรัด เป็นต้น บนยอดกำแพงระเบียงแต่ละชั้นมีพระพุทธรูปประดับอยู่ในซุ้มแสดงปางต่างๆซึ่งหมายถึงพระชินะพุทธเจ้าหรือพระธยานิพุทธเจ้า ได้แก่ พระอักโษภยะ ปางมารวิชัย ประจำทิศตะวันออก พระอมิตาภะปางสมาธิ ประจำทิศตะวันตก พระรัตนสัมภาวะปางประทานพร ประจำทิศใต้ และพระอโมฆสิทธะปางประทานอภัย ประจำทิศเหนือ ชั้นต่างๆ ของรูปธาตุจึงแทนความหมายของการบำเพ็ญเพียร พยายามหาหนทางแห่งการหลุดพ้นตามวิถีทางของตถาคต               อรูปธาตุ ได้แก่ ส่วนยอดสุด ประกอบด้วยฐานระเบียงวงกลม 3 ชั้น แต่ละชั้นมีสถูปทรงกลมองค์ระฆังเจาะรูสี่เหลี่ยม ภายในประดิษฐานพระพุทธรูปปางปฐมเทศนา คงหมายถึงพระธยานิพุทธเจ้าไวโรจนะ ประจำทิศเบื้องบน ฐานระเบียงวงกลมชั้นแรกประกอบด้วยสถูป 32 องค์ ชั้นที่ 2 มีสถูป 24 องค์ ชั้นที่ 3 มีสถูป 16 องค์ (ภายในสถูปมีพระพุทธรูปปางปฐมเทศนาทั้งสิ้น) ที่ฐานระเบียงวงกลมชั้นบนสุด(ชั้นที่ 3) ตรงกลางมีสถูปองค์ใหญ่ลักษณะทึบตัน หมายถึงพระอาทิพุทธเจ้าผู้สร้างโลก ชั้นอรูปธาตุแทนความหมายของการหลุดพ้น ไม่มีภาพสลักใดใด สถูปแทนความหมายของการเข้าสู่นิพพาน พระพุทธรูปปางปฐมเทศนาหมายถึงการสั่งสอนสรรพสัตว์ให้หลุดพ้นจากสังสารวัฏ บุโรพุทโธจึงหมายถึงดินแดนที่ลึกล้ำหลายชั้นที่มุ่งไปสู่นิพพานนั่นเอง จันทิเมนดุต              จันทิเมนดุต เป็นอาคารทรงปราสาทยอดสถูป มีแผนผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส ตรงกลางด้านเพิ่มมุมเล็กน้อยเป็นผนังยื่นนูนออกมาในรูปกากบาท ด้านหน้ามีบันไดทางขึ้นทอดไปสู่ลานประทักษิณที่มีกำแพงแก้วล้อมรอบ ข้างบันไดมีภาพสลักลงไปในเนื้อหินภูเขาไฟซึ่งใช้เป็นวัสดุก่อสร้างอาคาร ตัวเรือนธาตุอาคารมีประตูทางเข้าทางเดียว ผนังอีกสามด้านทึบ ภายในมีลักษณะเป็นห้องประดิษฐานพระพุทธรูปศิลา ขนาดใหญ่กว่าคนจริง สูง 3 เมตร ประทับนั่งห้อยพระบาทวางฝ่าพระบาทบนดอกบัว แสดงปางปฐมเทศนา ซึ่งคงหมายถึงพระมหาไวโรจนะ ลักษณะศิลปกรรมคล้ายกับพระพุทธรูปที่บุโรพุทโธ ด้านขวาของพระพุทธรูปประดิษฐานพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร (ปัทมปาณิ)ศิลา 2 กร สูง 2.40 เมตร ประทับนั่งในท่าลลิตาสนะ (ท่านั่งลำลอง ขาข้างหนึ่งงอพับไว้ ส่วนอีกข้างหนึ่งห้อยลงและวางเท้าอยู่เหนือแท่นรองรับ เช่นดอกบัว) ส่วนด้านซ้ายเป็นพระโพธิสัตว์วัชรปาณิ ศิลา 2 กร สูง 2.60 เมตร ประทับนั่งในท่าลลิตาสนะเช่นเดียวกัน การสร้างพระพุทธเจ้าทำปางปฐมเทศนาขนาบด้วยพระโพธิสัตว์ปัทมปาณิ และพระโพธิสัตว์วัชรปาณิที่จันทิเมนดุตนี้ คล้ายกับคติการสร้างปราสาท 3 หลังของพระเจ้ากรุงศรีวิชัย ในศิลาจารึกหลักที่ 23 ซึ่งพบในประเทศไทยเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะพระโพธิสัตว์ปัทมปาณิก็มีลักษณะคล้ายคลึงกับพระโพธิสัตว์ปัทมปาณิ สำริดขนาดเท่าคนจริงที่พบในอำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานีเป็นอย่างมาก                  ที่ผนังอาคารด้านนอกของจันทิเมนดุตสลักภาพพระโพธิสัตว์นูนต่ำ จำนวน 9 องค์ เดอ กาสปารีส์ ให้ข้อคิดเห็นว่าพุทธสถานของพวกไศเลนทร์ต้องศึกษาจากแง่การบูชาบรรพบุรุษด้วย รูปพระโพธิสัตว์ 9 องค์ที่จันทิเมนดุตนี้ อาจเป็นตัวแทนของบรรพบุรุษของพระเจ้าอินทร (พระเจ้าสงครามธนัญชัย พ.ศ. 1325-ราวๆ พ.ศ.1355) ผู้สร้างจันทิเมนดุต              ชั้นหลังคาของจันทิเมนดุตหักพังเหลือเพียง 2 ชั้น แต่ละชั้นประดับด้วยสถูปจำลองโดยรอบ เข้าใจว่ายอดบนสุดคงเป็นสถูปทรงกลมองค์ใหญ่ 1 องค์ ลักษณะชั้นหลังคาแบบนี้คล้ายคลึงกับพระบรมธาตุที่วัดพระบรมธาตุไชยา และเชื่อว่าที่ปราสาทวัดแก้ว อำเภอไชยาก็น่าจะมีชั้นหลังคาในลักษณะนี้เช่นกัน จันทิกะลาสัน               จันทิกะลาสัน เป็นอาคารทรงปราสาทมีผังเป็นรูปกากบาท ก่อสร้างด้วยหินภูเขาไฟ เรือนธาตุทรงสูงมีมุขยื่นออกมาทั้งสี่ด้าน ห้องโถงกลางด้านในสำหรับประดิษฐานรูปเคารพ จากจารึกที่จันทิกะลาสันทำให้ทราบว่า ศาสนสถานแห่งนี้สร้างถวายเทวีตารา (นางตารา) เมื่อ พ.ศ.1321 ตัวอาคารตกแต่งทางเข้าซุ้มประตูด้วยหน้ากาลไม่มีริมฝีปากล่างคายกรอบประตูที่ตกลงมาเป็นหัวมกรหันหัวออก พื้นที่ว่างของผนังแกะสลักรูปบุคคล และลายใบไม้เป็นรูปลวดลายก้านขด เสาประดับอาคารเซาะร่องยาวตลอดช่วงเสาคล้ายกับระเบียบเสาประดับผนังที่ปราสาทวัดแก้ว อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี อีกทั้งแผนผังโดยรวมก็มีลักษณะคล้ายคลึงกันมาก ส่วนหลังคาคงมีลักษณะเป็นชั้นแปดเหลี่ยมซ้อนลดหลั่นกันขึ้นไป 2 ชั้น แต่ส่วนยอดได้หักลงเสีย มีสถูปขนาดเล็กตกแต่งประดับชั้นหลังคายังเห็นได้บางส่วน จากคุณ : วรณัย - [ 23 มิ.ย. 50 00:21:59 ]

ความคิดเห็นที่ 82 5) การสร้างพระโพธิสัตว์เป็นธรรมเนียมยกย่องบรรพบุรุษ ของพวกไศเลนทร์ จนแม้แต่ในสมัยรัตนโกสินทร์ ก็ยังถือปฏิบัติอยู่ เพียงแต่เปลี่ยนจากการสร้างโพธิสัตว์ มาเป็นพระทรงเครื่อง(ตันตระ)แต่ก็ไม่เห็นว่าจะมีใครบอกว่า กษัตริย์ไทยเป็นมหายาน ใช่หรือไม่ ? ตอบว่าไม่ใช่ เอามาจากไหน ว่าพระทรงเครื่องเป็นตันตระ พระทรงเครื่องเป็นคติจักรพรรดิราชา ของพุทธศาสนาที่รับคติเทวราชของฮินดูมาผสม ไม่ใช่มหายานด้วย จับแพะมาชนแกะอีกแล้ว รู้จักตันตระหรือเปล่าแปลว่าอะไร ข้อความที่สรุปมานี้อยู่ในจารึกไหนก็ไม่รู้ นั่งเทียนเขียนเอง เออเอง เห็นบอกว่าจะใช้แต่หลักฐานชั้นต้น ตะแบงไปได้ การสร้างพระโพธิสัตว์เป็นการสร้างให้บรรพบุรุษ แสดงว่า ไม่รู้หรือไม่เคยรู้เรื่องมหายานจริง ๆ ถึงหินยานก็เหอะ วัชรยานเขาไปโตถึงตะวันออกไกล ยังเชื่อมโยงไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่อ้างบันทึงของอี้จิง แล้วหินยานของอี้จิง อยู่ที่ไหนใน จีน ญี่ป่น เกาหลี หรือ แถอีกนั่นแหละ ว่า พุทธศาสนาที่นั่น เป็นเถรวาท เพราะไม่รู้และไม่เคยรู้เรื่องความแตกต่างของนิกายในศาสนาพุทธเลย หนังสือโปรโมทมันมีให้อ่านแค่นั้น หลักฐานวัชรยานศรีวิชัยในไทย พระบรมธาตุไชยา            ผู้คนในรุ่นปัจจุบันรู้จักวัดพระบรมธาตุไชยาก็เมื่อพระครูโสภณเจตสิการาม (หนู ติสโส) เจ้าคณะเมืองไชยา เป็นแกนนำในการบูรณะพระอารามรกร้างแห่งนี้ ซึ่งไม่ปรากฏหลักฐานชัดแจ้งเกี่ยวกับความเป็นมาของการก่อสร้างและผู้สร้าง อีกทั้งไม่มีตำนานเอกสารใดใดกล่าวถึงพระอารามแห่งนี้มาก่อนพ.ศ. 2438 เลย ถึงกระนั้นก็สันนิษฐานกันว่าคงสร้างมาแล้วก่อนพุทธศตวรรษที่ 18 เป็นอย่างน้อย            สถาปัตยกรรมที่เก่าแก่ที่สุดในวัดคือ พระบรมธาตุเจดีย์ ซึ่งเชื่อกันว่าน่าจะเป็นสถานที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธองค์ เช่นเดียวกับพระสถูปเจดีย์องค์สำคัญอื่นๆในประเทศไทย รูปแบบสถาปัตยกรรมได้รับการจัดให้อยู่ในกลุ่มศิลปะศรีวิชัย ซึ่งกำหนดอายุรูปแบบศิลปะอยู่ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 13 – 18 ภายในห้องโถงกลางขององค์พระบรมธาตุเดิมคงใช้ประดิษฐานพระพุทธรูปในลัทธิมหายาน แต่รายงานของหลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ เมื่อปี พ.ศ. 2473 บันทึกว่ามีพระพุทธรูปหินลงรักปิดทองแบบศิลปะทวารวดีอยู่ภายในองค์พระบรมธาตุ 1 องค์ พระพุทธรูปหินประทับนั่งแบบศิลปะทวารวดีในซุ้มหน้าองค์พระบรมธาตุ 1 องค์              อาจเป็นไปได้ว่าเดิมภายในองค์พระบรมธาตุประดิษฐานพระโพธิสัตว์ ต่อมาเมื่อพุทธศาสนามหายานเสื่อมลง ผู้คนเสื่อมศรัทธาจากการนับถือพระโพธิสัตว์ จึงได้นำพระพุทธรูปโบราณที่พบในละแวกนั้นนำขึ้นไปประดิษฐานไว้ในห้องโถงกลางของพระบรมธาตุไชยาแทน เหตุการณ์นี้คงเข้าทำนองเดียวกับที่คนรุ่นหลังไม่รู้จักพระโพธิสัตว์ปัทมปาณิ สำริด 2 กร องค์ที่มีชื่อเสียงที่สุด จึงนำไปทิ้งไว้ใต้ต้นโพธิ์ข้างกำแพงด้านหน้าวัด ซึ่งเดิมมีผู้เล่าว่าพระโพธิสัตว์องค์นี้กองรวมกับเทวรูปและพระโพธิสัตว์องค์อื่นๆ ในวิหารพราหมณ์ทางด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ของวิหารหลวง นอกกำแพงวัด              ต่อมาเมื่อวิหารพราหมณ์พังทลายลง พระโพธิสัตว์ สำริด ซึ่งมีสภาพหักพัง ชำรุดเหลือเพียงครึ่งองค์ จึงถูกนำมาทิ้งไว้ใต้ต้นโพธิ์เหมือนวัตถุไร้ค่า จนกระทั่งสมเด็จฯกรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงมาพบคราวเสด็จตรวจราชการมณฑลปักษ์ใต้เมื่อปี พ.ศ. 2448 และสั่งให้อัญเชิญเข้าไปไว้ในกรุงเทพฯ ครั้งแรกประดิษฐาน ณ พระราชวังดุสิต จนกระทั่ง พ.ศ. 2478 พระบาทสมเด็จฯพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานให้พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนครนำไปจัดแสดงเป็นโบราณวัตถุของชาติ            พระโพธิสัตว์องค์นี้ได้รับการตีความว่าเดิมอาจจะอยู่ที่วัดเวียงมาก่อน เป็นการตีความให้เข้ากรอบตามข้อความในจารึกหลักที่ 23 ที่กล่าวว่าพระเจ้ากรุงศรีวิชัยสั่งให้สร้างปราสาทอิฐ 3 หลัง ถวายพระโพธิสัตว์เจ้าผู้ถือดอกบัว พระพุทธเจ้าผู้ผจญพระยามาร และพระโพธิสัตว์เจ้าผู้ถือวัชระ ซึ่งนักประวัติศาสตร์ นักโบราณคดีไทย จำนวนมากเชื่อว่าน่าจะหมายถึง วัดเวียง วัดหลง และวัดแก้ว ที่เมืองโบราณไชยา ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี และพระโพธิสัตว์เจ้าผู้ถือดอกบัว หรือก็คือพระโพธิสัตว์ปัทมปาณิ น่าจะหมายถึงพระโพธิสัตว์ สำริด 2 กร ที่พบครึ่งพระองค์ ทำให้หนังสือของกรมศิลปากรหลายเล่มระบุที่มาของพระโพธิสัตว์องค์นี้ว่ามาจากวัดเวียง ซึ่งโดยข้อเท็จจริงแล้วในครั้งแรก องค์นี้อยู่ที่วัดพระบรมธาตุไชยา ดังบันทึกของพระยาธนกิจรักษา เมื่อปี พ.ศ. 2458 กล่าวถึงการเสด็จ พระราชดำเนินไปนมัสการพระบรมธาตุไชยาของพระบาทสมเด็จฯพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว (ในจดหมายเหตุระยะทางเสด็จพระราชดำเนินเลียบมณฑลปักษ์ใต้ของสักขี) บรรยายถึงวัดพระบรมธาตุไชยา และบริเวณแหล่งที่พบพระโพธิสัตว์สำริด ขนาดใหญ่ ครึ่งพระองค์ว่า “ ที่น่าวัดพระธาตุ มีต้นโพธิ์ต้นหนึ่ง ว่าใต้ต้นโพธิ์นั้นเป็นที่ขุดรูปพระโพธิสัตว์หล่อเพียงบั้นพระองค์ ซึ่งเชิญเข้าไปไว้ในกรุงเทพฯ ประดิษฐานอยู่ ณ พระราชวังดุสิต          สิ่งสำคัญที่ควรพิจารณาน่าจะเป็นตัวโบราณสถานมากกว่า ในที่นี้คงกำหนดอายุพระบรมธาตุไชยาได้ว่าเก่าแก่ไม่เกินพุทธศตวรรษที่ 14 – 15 และในสมัยแรกสร้างเป็นพุทธสถานในลัทธิมหายานคล้ายคลึงกับโบราณสถาน(หมายถึงวัด) ในละแวกข้างเคียง รวมทั้งได้รับอิทธิพลส่งถ่ายกับโบราณสถานในชวาภาคกลาง ซึ่งล้วนเป็นพุทธศาสนามหายานด้วยกัน ดังนั้นในสมัยแรกสร้างอาคารเจติยสถานแห่งนี้น่าจะมีวัตถุประสงค์เพื่อประดิษฐานรูปเคารพ ต่างจากพุทธศาสนานิกายหินยานหรือเถรวาทที่นิยมก่อสร้างพระสถูปสำหรับบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ซึ่งวิวัฒนาการมาจากสถูปโบราณของอินเดียเช่น สถูปสาญจี และเริ่มเข้ามานิยมในดินแดนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตั้งแต่สมัยศิลปะคุปตะและหลังคุปตะ (ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 11 เป็นต้นมา) ดังจะเห็นได้ในแหล่งโบราณคดีสมัยทวารวดี ในภาคกลางของประเทศไทย ซึ่งพบฐานอาคารที่สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นฐานพระสถูป ต่อมาเมื่อพุทธศาสนาเถรวาทจากลังกาเผยแผ่เข้ามา ความนิยมสร้างสถูปเพื่อบรรจุพระบรมธาตุได้กลายเป็นคตินิยมว่าด้วยลัทธิบูชาพระธาตุ จนเกิดเป็นประเพณีในการสถาปนาพระบรมธาตุเป็นหลักเมือง และเป็นศูนย์กลางของนครหรือเมืองขนาดใหญ่ ดังที่ปรากฏในเมืองโบราณนครศรีธรรมราช เมื่อครึ่งแรกของพุทธศตวรรษที่ 18 ลักษณะของพระบรมธาตุมักเป็นสถูปทรงกลมตันไม่มีพื้นที่ว่างสำหรับใช้สอยอยู่ภายใน อันเป็นรูปแบบที่สืบทอดมาจากอินเดียโบราณ จากคุณ : วรณัย - [ 23 มิ.ย. 50 00:35:33 ]

ความคิดเห็นที่ 83 หลักฐานวัชรยานศรีวิชัยในไทย รูปประติมากรรม รูปเคารพ           พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร 8 กร สำริด พระพักตร์กลม พระขนงต่อกันเป็นรูปปีกกา พระกรทั้งแปดหักหายหมด ทรงเกล้าพระเกศาเป็นรูปชฎามุกุฎ มีพระพุทธเจ้าอมิตาภะประทับอยู่ในกรอบหน้าของชฏามุกุฎ ตกแต่งด้วยศิลาภรณ์กับกระบังหน้า สวมกรองศอ กุณฑล พาหุรัด ทรงสะพายแพรซึ่งมีสายยัชโญปวีตลูกประคำทับ อันเป็นเครื่องหมายของบุคคลในวรรณะพราหมณ์หรือวรรณะกษัตริย์ซึ่งประดับด้วยหัวกวางอันเป็นลักษณะเฉพาะของพระองค์บนสายแพร ทรงพระภูษายาวคาดทับด้วยปั้นเหน่งและผ้า ซึ่งทิ้งห้อยเป็นเส้นโค้งทางด้านหน้าและผูกไว้เหนือพระโสณี ลักษณะเครื่องประดับคล้ายคลึงกับเครื่องประดับของประติมากรรมในชวาภาคกลาง            รูปพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร 8 กรนี้แสดงฐานะความเป็นเจ้าแห่งจักรวาล จึงมีพระนามว่า “โลเกศวร” ประติมากรรมมักมีเกินกว่า 2 กร ในคัมภีร์การัณฑพยูหสูตร ซึ่งเขียนขึ้นระหว่าง พ.ศ. 1050-1450 กล่าวว่าพระองค์มีแสนกร โกฏิพระเนตร สิบเอ็ดเศียร โลมา(เส้นขน)แต่ละเส้นคือจักรวาล พระเนตรคือพระจันทร์และพระอาทิตย์ แผ่นดินคือพระบาท อำนาจของพระองค์ยิ่งใหญ่เหนือพระตถาคตทั้งปวง ทรงเป็นผู้ประทานมนตร์หกพยางค์อันยิ่งใหญ่ที่มีชื่อว่า สรรพราเชนทรหรือเจ้าแห่งราชาทุกพระองค์คือ “โอม มณี ปัทเม ฮูม” แปลว่า ดวงมณีเกิดอยู่ในดอกบัวคาถาบทนี้ทำให้เห็นว่าพระองค์ทรงเป็นเจ้าแห่งจักรวาลทั้งมวล ประติมากรรมชิ้นนี้กำหนดอายุราวพุทธศตวรรษที่ 14            พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร (พระโพธิสัตว์ปัทมปาณิ) 2 กร ศิลา ทรงประทับยืนตรงอยู่บนดอกบัว พระพักตร์สี่เหลี่ยม ทรงเกล้าพระเกศาเป็นรูปชฎามุกุฏ มีพระพุทธเจ้าอมิตาภะประทับอยู่ด้านหน้า พระหัตถ์ขวาแสดงปางประทานพร พระหัตถ์ซ้ายทรงถือดอกบัว ทรงพระภูษายาวมีหน้านางและจีบอยู่ด้านข้าง คาดปั้นเหน่งทับพร้อมกับคาดหนังเสือรอบพระโสณี พระวรกายตกแต่งด้วยพาหุรัด กรองศอ ทองพระกร ประติมากรรมชิ้นนี้แสดงอิทธิพลศิลปะจาม กำหนดอายุราวพุทธศตวรรษที่ 15 ไม่ จริ้ง ไม่จริง พระโพธิสัตว์ต้องเป็นเถรวาท เป็นหินยาน สร้างเพื่อยกย่องบรรพบุรุษโดยพวกไศเลนทร์ ศรีวิชัยต้องเป็นเถรวาทเท่านั้น ( ตะแบงไปเรื่อย ๆ  เดี๋ยวอุปโลกน์ให้พระโพธิสัตว์มหายานมาที่เมืองนครไม่ได้ เพราะไม่รู้จะอ้างหลักไหนอีก) วัดเวียง วัดหลวง วัดแก้ว     แผนผังโครงสร้างสถาปัตยกรรม  แสดงเค้าว่าสร้างขึ้นตามคติความเชื่อในพุทธศาสนามหายานลัทธิวัชรยาน คล้ายคลึงกับพุทธศาสนาในชวาภาคกลางในช่วงระยะเวลาใกล้เคียงกัน เป็นหลักฐานสำคัญที่แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของกรุงศรีวิชัยที่เมืองไชยากับราชวงศ์ไศเลนทร์แห่งชวาภาคกลางได้เป็นอย่างดี ความคล้ายคลึงกันของลัทธิศาสนาและการถ่ายทอดรูปแบบสถาปัตยกรรมที่แฝงไว้ด้วยความหมายเชิงปรัชญา อาจหมายถึงการสร้างขอบข่ายของอำนาจ (Mandala-Ring of Power) ที่มีศาสนาเป็นสื่อแห่งความสัมพันธ์ระหว่างบ้านเมืองในภูมิภาคนี้ จากคุณ : วรณัย - [ 23 มิ.ย. 50 00:48:25 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ก็ว่า ทำไมอ่านของฤทธี แล้วไม่เหมือนที่เรียนมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว  อิอิ จากคุณ : perspeceviT - [ 23 มิ.ย. 50 01:02:03 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ขอบคุณครับ คุณวรณัย ที่นำข้อมูลมาให้ได้อ่านกัน เออ ... อยากทราบชื่อของ "หนังสือโปรโมท" อ่ะ ครับ จะลองไปหามาอ่านดูบ้าง ตามอ่านมาหลายกระทู้ ยังไม่เห็นคุณ Ritti ให้เหตุผล และหลักฐานว่า ทำไมจึงเชื่อว่า "ต้นกำเนิดของ ไศเลนทรวงศ์ มาจากดินแดนอ้ายลาว เมื่อประมาณ พศ.600 ได้อพยพลงมาตั้งบ้านเมืองครั้งแรกที่กรุงพนม(จีนเรียกว่า ฟูนัน) และกระจัดกระจายไปตั้งบ้านเมืองใน ลุ่มน้ำโขง ลุ่มน้ำเจ้าพระยา ลุ่มน้ำตาปี" หรือถ้าอ้างอิงมา ไม่ทราบว่า จากหนังสือเล่มไหน หรือ ใครค้นคว้าหรือครับ ? ผมคุ้นๆ ว่า แนวคิดเรื่อง ฟูนัน กับ ไศเลนทร์ ที่คนกลุ่มเดียวกันนี้ เป็นแนวคิดของท่านธรรมทาส พานิช มั้งครับ เคยอ่านมานานแล้ว จำไม่ค่อยได้ แต่เรื่องอ้ายลาวนี้ ไม่แน่ใจครับ ไม่เคยได้ยินมาก่อนเหมือนกัน หรือจะไปตอบที่นี่ก็ได้นะครับ จะได้แยกเป็นเรื่องใหม่ไป เพราะคุณ ฯเหงาฯ ไปเปิดกระทู้รอคุณไว้แล้วครับ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K5536659/K5536659.html ขอบคุณครับ แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 50 01:08:26 แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 50 01:07:30 จากคุณ : EAYN (Hotacunus) - [ 23 มิ.ย. 50 01:05:35 ]

ความคิดเห็นที่ 86 คุณมี จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 ฉบับเต็มหรือไม่ ? ถ้ามี ก็ลองอ่านดูสิว่า ในจารึกนั่นเรียกพระสังฆราชา ว่าอะไร ? และนั่นเป็นการบ่งบอกว่า เป็นสงฆ์นิกายไหน ? ลักไก่อีกแล้ว มีตรงไหนที่จารึกว่าเป็นหินยานเป็นเถรวาท จารึกบอกว่ามีพระโพธิสัตว์และการสร้างปราสาทสามหลัง หรือจะอนุมานตามใจให้ชื่อสังฆราชาแถไปเป็นตัวบอกนิกายได้ด้วย 2) การที่เพียงแค่เห็น พระโพธิสัตว์ เห็นภาษาสันสกฤต แล้วจะสรุปว่า เป็นมหายานนั้น มันหมดสมัยที่จะคิดอย่างนั้นแล้ว เพราะถ้ามีจารึกแล้วไม่อ่าน ทุกอย่างก็จบ !!!!!! สมัยที่เขาเอาจารึกมาอ่านอย่างเดียว โดยไม่เข้าใจคำว่า สหสาขาวิชา (Multi – Disciplinary) และเทคนิควิธีการทางวิทยาศาสตร์ ต่างหากครับที่หมดสมัย เป็นวิชาที่ไม่ได้รับความนิยม เพราะผู้อ่านมักจะทำตัวสำแดงอิทธิฤทธา อ้างแต่จารึก แต่ไม่เรียนรู้เรื่องอื่น ๆ เลย และมักจะเป็นพวกตะแบง 3) จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ที่คุณเข้าใจว่า ได้มาจาก เมืองนคร นั้นเป็นความเข้าใจผิด ที่จริง จารึกที่ได้จากเมืองนคร คือจารึกหลักที่24 เรียกว่า จารึกกรุงตามพรลิงค์ พศ.1773 เขาใจถูกหรืผิด จารึกที่คุณอ้างอย่างเลื่อนลอย ก็บอกไม่ได้ทั้งหมดหรอก ไม่มีคำจารึกบอกว่าเป็นหินยานหรือเถรวาท อย่างที่อ้างมาตลอด มีแต่คำว่าพระโพธิสัตว์ จากรึทั้งสองอายุต่างกัน 400 ปี และก็ไม่น่าแปลกที่จะเคลื่อนย้ายไปมา เพราะมันเคลื่อนย้ายได้ ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ สำคัญที่อะไรก่อนและหลัง และอะไรที่เข้ากับประเด็นว่า ในพุทธศตวรรษที่ 13 คือศรีวิชัยที่เป็นมหายาน และตามพรลิงค์ อยู่ในพุทธศตวรรษที่ 18 ซึ่งเป็นเถรวาท ลังกาวงศ์ เนื้อหาก็บอก แต่ก็มีความพยายามให้พระโพธิสัตว์ของศรีวิชัยเป็นเถรวาทให้ได้ แล้วให้เถรวาทต่อมายังนครศรีธรรมราช จะได้อ้างความเป็นโพธิสัตว์ของเมืองนคร ซึ่งก็พยายามนั่งเทียนลักไก่อีกว่า พระโพธิสัตว์เป็นการบูชาบรรพกษัตริย์ของไศเลนทร์ ไม่รู้ร่ำเรียนมาหรือครูพักลักจำอย่างไร ใช้หลักฐานอย่างจารึกก็อ้างอยู่แค่สองหลัก  และก็ไปเอาอี้จิงในสมัยที่วัชรยานไม่เกิดในพุทธศตวรรษที่ 12 มายันว่า แถวนี้มีแต่หินยาน มีมหายานเล็กน้อย ซึ่งก็ไม่ผิด แต่ผิดที่ไม่บอกเวลา และเอาเรื่องของเวลาหนึ่ง มามั่วในอีกเวลาหนึ่ง   4) จารึกหลักที่ 24 เรียกว่า จารึกกรุงตามพรลิงค์ พศ.1773 นี้ออกพระนามพระเจ้ากรุงตามพรลิงค์ว่า จันทรภาณุ ศรีธรรมาราช ........... จารึกหลักนี้อยู่ในปลายพุทธศตวรรษที่ 17 ตามพรลิงค์ไม่เกี่ยวกับศรีวิชัย 5) ชื่อศรีธรรมาราชที่ปรากฏอยู่ใน จารึกกรุงตามพรลิงค์ พศ.1773 มีปรากฏขึ้นครั้งแรกในราว พศ.1098 อ้างจากตำนานเมืองนคร(ศรีธรรมาโศก) ไปอ้างตำนานเมืองนครมาอีก ถ้าจะใช้ตำนานก็ใช้ ทำจับฉ่าย จารึกมันมีศักราชก็เลี่ยงบาลี จะเอาตำนานมาบอกอายุแทน นี่แหละที่เรียกว่าจับแพะชนแกะ ถ้าอ้างจาก บันทึกราชทูตจางชุ่น กล่าวถึง ประเทศเชี๊ยะโท๊ว ก็ในราว พศ.1150 อ้างทำไม บันทึกราชฑูตจางชุ่น ลักไก่อีกแล้ว เขาพูดถึงศรีธรรมาโศกที่ไหน เขาพูดถึงอาณาจักรแห่งหนึ่ง ทางตอนใต้ วิธีการอ้างบันทึกและจารึก ก็ดูรู้ว่า อ่านมาดี แต่ก็เป็นงานเขียนหนังสือโปรโมทที่พยายามรวบรวมเรื่องราวเฉพาะที่มีประโยชน์กับเป้าหมายการมอมเมาโดย "ประวัติศาสตร์"เป็นเครื่องมือ อ้าง โยง นั่งเทียน จับแพะชนแกะ แล้วมาแต่งเติม ทำให้ดูน่าเชื่อถือ แต่ไม่มีรายละเอียด ไม่มีบริบทอื่น ๆ ในการอธิบาย ไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์นอกจากจารึกนั้น จารึกนี้ บางครั้งก็พยายามโยงไปให้ถึงจารึกอื่น ๆที่ไม่ต้องบอกบริบท ทั้งอายุ คติความเชื่อและสถานที่พบ และพยายามโยงให้ไปเป็นอ้ายลาว ฟูนัน โดยไม่สนใจเรื่องของ"พัฒนาการก่อนหลัง" และ" ความแตกต่าง" ระหว่างนิกายและศาสนาเพราะมันลึกและเข้าใจยากกว่าการตีความจารึกตามใจของตน พอไม่เข้าใจ หรือไม่เคยรู้ ก็เอา"ปมด้อย"นั้นกลับมาว่ากล่าวและตำหนิ โดยแยกความแตกต่างระหว่าง นักวิชาการ ผู้ศึกษา และประชาชนผู้นับถือ โดยพยายามทำตัวเป็น ผู้นำ เป็นฮีโร่ ให้กับประชาชน ว่ากล่าวใส่ร้ายผู้อื่น ให้เป็นผู้ร้าย ด่าประชาชนผู้ศรัทธา ว่าโง่ งมงาย ทั้ง ๆ ที่สิ่งที่เขากล่าวออกมานั้น พวกเขานั่นแหละที่พยายามสร้างและใช้ประวัติศาสตร์จอมปลอม ที่หยิบยกเฉพาะที่เป็นประโยชน์กับตนมามอมเมา ประชาชน และพยายามตะแบงให้ ศาสนามหายาน กลายเป็นเถรวาทให้ได้ เพื่อให้พระโพธิสัตว์ เป็นบรรพกษัตริย์ของเมืองนครให้ได้ โดยละเลยที่จะอธิบายรูปปั้นต้นเรื่อง ทั้งสองข้างของบันไดทางขึ้นพระบรมธาตุ อันเป็นต้นเหตุของที่มาแห่ง องค์จตุคามรามเทพ โดยขุนพันธุ์ ในปี 2530 เพราะรูปนั้น ใช้ประโยชน์ในประวัติศาสตร์ไม่ได้ เป็นจุดอ่อนเพราะไม่ใช่พระโพธิสัตว์แห่งอาณาจักรทะเลใต้ ตามหนังสือโปรโมทที่เขาอ่านกัน ความเชื่อเป็นของปัจเจกชน หากพระโพธิสัตว์จะเป็นเถรวาท หรือเป็นอะไรก็ตาม ให้ประชาชนเขาเรียนรู้และได้รับข้อมูลที่กว้างและไม่ลักไก่ดัดแปลง ผู้บูชาองค์พ่อจตุคามแต่ละคน จะให้เป็นใคร เป็นกษัตริย์โบราณของเมืองนคร เป็นพระเสื้อเมือง เป็นพระพระพุทะองค์ หรือเป็นพระโพธิสัตว์ ทุก ๆ คนก็มีสิทธิที่จะเชื่อและเลือกเชื่อ  หากแต่ผู้เชื่อได้ทำความดี ก็ถือว่าเป็นบุญกุศลของเขา หากแต่ การลักไก่ ปลอมแปลงประวัติศาสตร์ จับแพะมาชนแกะ ลักหลั่นเวลา และขาดความเข้าใจในพัฒนาการของศาสนาและนำไปสร้างเป็นเรื่องราว ที่พยายามเชื่อมโยงไปให้ถึง หาก ไม่เข้าใจเรื่องมหายาน วัชรยาน แล้วยังยืนกราน ให้เป็นเถรวาท ใปนหินยาน เพื่อไปมอมเมาประชาชน เพื่อให้เขารู้สึกรับกับรูปร่างที่เปลี่ยนไปขององค์พระ จากรูปทวารบาล กลายมาเป็นพระโพธิสัตว์ ก็คือการสร้างอวิชาให้กับสังคมไทย และดูถูกผู้ศรัทธาโดยบริสุทธิ์ใจ โดยเจตนา จากคุณ : วรณัย - [ 23 มิ.ย. 50 01:32:12 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ถึง วรณัย เดี๋ยวผมจะบอกให้ฟังว่า เวลาอ่านหนังสือ ต้องละเอียดรอบคอบขนาดไหน ? ************************************************************ อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 51 จากรึกศรีวิชัยของคุณ กับ การอ้างบันทึกอี้จิงที่คุณไม่เคยอ่าน ย้ำครับว่าคนคนนี้ไม่เคยอ่าน วรณัย .............................................................. ผมกล่าวเอาใว้ใน ความคิดเห็นที่ 38 ว่า ............ 2) จากบันทึกของพระภิกษุอี้จิง(พศ.1215) กลับระบุเอาใว้ชัดว่า ส่วนใหญ่เป็น หินยาน มหายานมีอยู่บ้างในประเทศโมโลยู แต่คุณเอาข้อความมาโพสต์ใน ความคิดเห็นที่ 75 ว่า ............. พุทธศาสนาในประเทศทั้งสิบแห่งทะเลใต้แทบทั้งสิ้นเป็นแบบหินยาน เว้นแต่ในประเทศโมโลยูมีจำนวนเล็กน้อยที่นับถือพุทธศาสนาแบบมหายาน สรุปแล้ว ผมพูดถูก หรือพูดผิด ????? ผมอ้างตรง หรือว่าผมอ้างมั่ว ?????? *************************************************************** อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 76 จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 ภายหลังทรงโปรดเกล้า ฯ ให้พระราชสถวิระ ชยันตะ สร้างพระสถูปสามองค์ เมื่อ(ชยันตะ)ถึงมาณภาพแล้ว พระสถวิระ อธิมุกติ ผู้เป็นศิษย์ได้สร้างพระเจดีย์อิฐสององค์ใกล้ปราสาททั้งสามหลัง (มหาศักราช) ๖๙๓ ขึ้น ๑๑ ค่ำ มาธวมาส เดือน ๖ เมื่อเวลาพระองค์พร้อมกับพระศุกร์อุทัยในดาวกรกฎ พระเจ้ากรุงศรีวิชัย พระองค์มีรูปสัณฐานคล้ายกับเทวราชแลประกอบด้วยสิริอันประเสริฐยิ่งกว่าพระราชาอื่นๆ พระองค์ส่องแสงรัศมีราวกับว่าแก้วจินดามณี ทรงเอาพระทัยใส่ในไตรโลก ได้สร้าง พระสถูป ถ้าไม่รู้จริงๆ หรือแปลเองไม่ออก ก็ลองไปตั้งกระทู้ถามในโต๊ะศาสนาว่า คำว่า พระสถวิระ หมายถึงอะไร ? มหายาน หรือ เถรวาท ????? อ่านหนังสือต้องละเอียดรอบคอบนะครับ !!!!!! ************************************************************** เอาแค่นี้ก่อน ตอบได้เมื่อไร จะมาดูอีกที ความพยายามในการหาจารึกดีพอสมควรแล้วนี่ ต่อไปต้องพยายามอ่านมันให้รู้เรื่องเสียหน่อย !!!!!! ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ทำไมจึงไม่พยายามไปหา จารึก ตะละกา บาตุ ปี พศ.1225 พบที่ ปาเล็มบัง(สุมาตรา) ซึ่งระบุถึง ตันตระ เอามาโชว์อีกสักอันล่ะ จะได้เปิดหูเปิดตาอย่างไรเล่าว่า จารึกฝ่ายเถรวาท และฝ่ายหมายาน เหมือน หรือต่างกันอย่างไร ? แล้วก็อย่าลืมไปหา จารึกของพระเจ้าสัญชัย พศ.1275 (แปลโดย มหาแสง) ซึ่งนี่เป็น จารึกของฮินดู เพื่อเอามาเปรียบเทียบว่า เหมือน หรือต่างกันอย่างไร ? ส่วน นายเหงา ไม่ต้องไปเอาข้อมูลออนไลน์อะไรนั่น มาโพสต์อีกนะ มันน่ารำคาญ ข้อมูลแบบนั้น มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย !!!!! หึหึหึ ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 23 มิ.ย. 50 07:48:38 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ฤทธี ลอกมาแต่จารึกอีกแล้วนะ หัดโพสบ้างสิ หรือฟังเขามาอีกที อ่านท้ายประโยคมั่งสิ มั่วอีกแล้ว ลักไก่อีกแล้ว วัชรยาน เกิดขึ้นที่นาลันทา กลางพุทธศตวรรษที่ 12 หลวงจีนอี้จิงเดินทางผ่านโฟชิ ในต้นพุทธศตวรรษที่ 12 ก็ยังอ้างตะแบงอยู่อีก คุณอ้างตรง ถูกต้องคร๊าบ แต่มันคนละเวลา ต่างกรรมต่างวาระ  วัชรยานมันเข้ามาทีหลัง ก็อีกนั่นแหละ ไม่รู้จักวัชรยาน รู้จักแต่จารึก และวิธีแต่งนั่งเทียนเขียนนิทานประวัติศาสตร์ตามใจฉัน ศาสนามันมีพัฒนาการ ไม่เข้าใจอีกนั่นแหละ อี้จิงเข้ามีบันทึกอีกหลายหน้า อ้างแต่ที่พูดประโยคเดียวนี่แหละ สรุปก็ไม่เคยอ่านอี้จิงฉบับจริง จำเขามาอีกนั่นแหละ ซักค้านต่อ สนุกดี คุยกับคนอ่านแต่จารึกและตะแบงไม่ยอมรับ "เวลา"ของจารึกก่อนหลัง แค่นี้ก็ตกม้าตายแล้ว จะได้ให้คนที่เขาเข้ามาอ่านได้รู้กันว่า คนคนนี้อ้างอี้จิง คนละเวลา อย่างไร เรื่องที่ 2 ครับ เรื่องชื่อ คุณก็โมเมและลักไก่ว่าให้เป็นสังฆราชามันไม่ได้บอก เป็นชื่อ พระราชสถวิระ ชยันตะ  พระสถวิระ ตำแหน่งพระราชต้องเป็นสังฆราชหรือ ลักไก่อ้างจารึกอีกแล้ง ชื่อของหินยาน ก็ใช้ได้ ไม่ได้บอกนี่ครับ ว่าศรีวิชัยมีแต่วัชรยาน หัดอ่านของคนอื่นเสียบ้างในความเห็นแสนสุภาพที่ 51 บอกกันก่อนนะครับ วัฒนธรรมศรีวิชัย มีศาสนาความเชื่อ วัชรยาน มหายาน เถรวาทหรือมหาสังฆิกะ  Heนยาน ปะปนกันตามผู้คนในอินเดียแคว้นต่าง ๆ อย่ามาอ้างกันภายหลังว่า ผมขออธิบายว่า " ศรีวิชัยมีแต่วัชรยาน ชัด ๆ นะครับ ผมบอกว่า พระโพธิสัตว์ที่มีประติมานวิทยาบอกบุคคลาฐิษฐานของจุดหมายแห่งการบรรลุ ที่พบในวัฒนธรรมศรีวิชัย ทั้งที่สุราษฎร์ไปจรดบุโรพุทโธ เป็นวัชรยานครับ แต่ไม่พบที่เมืองนคร" ก็เลือกมาแต่ชื่อพระและการสร้างสถูปให้พระ ที่ดูจะพยายามแปลให้เป็นเถรวาท หินยานให้ได้ มหายานก็ใช้ชื่อนี้ได้ มันเป็นภาษาสันสกฤตธรรมดา ที่ธรรยุตินกายและมหานิกายในปัจจุบันก็เอามาใช้ได้ มันบอกเป็นเถรวาท หินยานตรงไหน จารึกมันมีการสร้างพระโพธิสัตว์และปราสาทสามหลัง กลับไม่พูดถึง อ่านละเอียดรอบคอบจังเลย พวกจำขี้ปากคนอื่นมาโชว์ออฟ ตัวเองก็ไม่เคยอ่านจารึกตัวจริง  แต่ยืนยันเสียแข็งว่าต้องมาจากหลักฐานชั้นต้น คำแปลก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้ก็ไม่รู้ จำแต่ที่เขาบอกมาในหนังสือ   เรื่องที่สาม โชว์ความสุดฉลาดอีกแล้ว อ้ายลาว ฟูนัน จารึกเขาพระวิหารปลายพุทธศตวรรษที่ 16 บันทึกราชฑูตจางชุน ที่ไม่เคยพูดเรื่องศรีธรรมาโศก โจฬะเป็นมหายาน จากตันซอร์ก็ไม่เคยรู้จัก โพธิสัตว์เป็นเถรวาท ไศเลนทร์สร้างพระโพธิสัตว์บูชาบรรพบุรุษ ชื่อพระสันสกฤตในจารึก ตะแบงเป็นเถรวาท โดยเทียบจากธรรมยุตินิกายในปัจจุบัน อิ้งจิงมาผิดเวลาไปครึ่งศตวรรษ จารึก 23  24 ห่างกัน 400 ปี ก็ยังไม่รู้ อ้างให้มันต่อกันให้ได้ แล้วยังจะให้ไปหา จารึกบอกว่าเป็นตันตระ แปลว่า"พระพุทธรูปทรงเครื่อง" หรือย่างไร มั่ว ไปมา ยังกับเป็นคนเก่งที่อ่านอย่างเดียว ไม่เคยจำได้ ไม่เคยเข้าใจ ไล่ให้เขาไปอ่านจารึก ที่ตนก็สรุปความไปคนละเรื่อง จะให้เอาจารึกฮินดูมาเทียบกับจารึกศรีวิชัย มันก็ต้องไม่เหมือนกันอยู่แล้ว มันคนละศาสนา   เอาจารึกมาประจานตัวเองทำไม จารึกมันก็บอกตรง ๆ ว่าเป็น ศรีวิชัยและไม่มีตรงไหนบอกว่าเป็นเถรวาท จากคุณ : วรณัย - [ 23 มิ.ย. 50 11:53:31 ]

ความคิดเห็นที่ 89 จารึกเตลากา บาตู จารึกเตลากา บาตู พบที่ปาเล็มบัง จารึกมิได้ระบุศักราชไว้แต่เมื่อเปรียบเทียบภาษาและไวยากรณ์ที่จารึกก็พออนุมานได้ว่า จารึกหลักนี้น่าจะมีอายุใกล้เคียงกับจารึกโกตา กาปูร์ ที่เกาะบังกา ในราว พ.ศ. 1229 หรือ ต้นพุทธศตวรรษที่ 13 ตัวจารึกเป็นหินสูง ส่วนยอดเป็นนาคเจ็ดเศียร ตอนล่างเป็นรางน้ำรับน้ำสาบาน เข้าใจว่าคงราดลงบนตัวจารึก ลักษณะของจารึกเป็นการเพิ่มความขลังให้กับการทำพิธีกรรม จารึกที่มีเนื้อความว่าด้วยคำสาปแช่งนี้มี 4 หลัก ข้อความตรงกันคำต่อคำ ได้แก่ จารึกโกตา กาปูร์ ที่เกาะบังกา จารึกการัง บราหิ ที่เมืองจัมบิ จารึกปาลาส ปาเซมา ที่ลัมปุงใต้ และจารึกเตลากา บาตู          จารึกเตลากา บาตูมีรายละเอียดมากกว่าและคำสาปแช่งร้ายแรงกว่าอีก 3 หลัก จารึกหลักนี้สร้างขึ้นเพื่อใช้ในพิธีดื่มน้ำสาบาน เป็นจารึกที่สะท้อนให้เห็นถึงสภาพการเมืองและการปกครองของศรีวิชัยได้เป็นอย่างดี ในตอนท้ายจารึกกล่าวถึงคำว่า ตันตระ ซึ่งเป็นคัมภีร์ของพุทธศาสนามหายานลัทธิวัชรยานหรือพุทธตันตระ ที่มีเวทมนตร์เข้ามาประกอบมาก เป็นการสะท้อนภาพศาสนาในศรีวิชัยขณะนั้นอีกโสตหนึ่งด้วย คำแปล โอม สิทธิ .(อ่านไม่เข้าใจคงเป็นเวทมนตร์ทางไสยาศาสตร์) เจ้าทั้งหลาย เป็นอันมาก ..ราชบุตร ภูบดี(เจ้าครองนคร) นายทัพ นายกะ ข้าราชบรพาร(?) ตุลาการ หัวหน้าของ ..สารวัตรคนงาน สารวัตรวรรณะต่ำ ช่างทำมีด กุมารามาตย์ จาฏภัก อธิกรณะ เสมียน ช่างแกะสลัก นายเรือ พ่อค้า ผู้บังคับการ .และเจ้า คนซักผ้าหลวงและทาสหลวง เจ้าทั้งหมดนี้จะถูกสังหารด้วยคำแช่งในคำสาป(นี้) ถ้าเจ้าไม่ภักดีต่อข้า เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป อนึ่ง ถ้าเจ้าประพฤติตนเป็นคนทุรยศ วางแผนกับพวกที่ (?) ติดต่ออยู่กับศัตรูของข้า หรือถ้าเจ้าไปหาดาตูเพื่อแอบสอดแนมให้ข้าศึก เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป อนึ่งถ้าเจ้าเป็นหนึ่งในบริวาร(?) ของศัตรูของข้าหรือของดาตูที่คอยสอดแนมผู้อื่น หรือของครอบครัวหรือสหายของเจ้า ของคนใช้ของเจ้าหรือของเจ้านายอื่นที่คอยสอดแนมผู้อื่น ถ้าเจ้าติดต่อกับคนทรยศที่วางแผนเป็นอริกับข้า ก่อนที่พวกมันจะร่วมหัวกับเจ้าคนที่ไม่อ่อนน้อมต่อข้าและต่อจักรวรรดิของข้า และถ้าเจ้าไปร่วมหัวกับมัน เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป อนึ่ง ถ้าเจ้าไปตกแต่งคำสาปบนหินนี้(?) หรือถ้าเจ้าทำโจรกรรม ไม่ว่าเจ้าจะมาจากตระกูลต่ำ กลาง หรือสูง ถ้าโดยการใช้ว่าน เจ้าทำให้ข้า คนอันข้าเป็นผู้พิทักษ์ต้องเสียจริต หรือถ้าเจ้า ของคนที่โจมตีกราตอน (Kraton หมายถึงพระราชวัง คำนี้ยังใช้สืบมาจนทุกวันนี้-ผู้เขียน)ของข้า เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป อนึ่งถ้าเจ้า ..ว่าเจ้าเชื้อชวนหญิงฝ่ายในของข้าเพื่อจะรู้เรื่องราวเกี่ยวกับพระราชฐานชั้นในของข้า และติดต่อกับพวกที่ขนทองหรือทรัพย์ หรือถ้าเจ้าติดต่อกับคนที่ทำงานในราชฐานชั้นใน(?) ก่อนที่คนจะหนีกับผู้ที่ขนทรัพย์ออกจากแผ่นดินของข้า และใช้เล่ห์เพทุบายกับเจ้าเพื่อเอาของหลบหนีไปให้แก่ศัตรูของข้า ไปให้แก่ดาตูซึ่งสอดแนมให้ข้าศึก เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป อนึ่งถ้าเจ้าตาย(?) ก่อนที่จะทำลาย(วัง)ของข้าได้สำเร็จ หรือหนี หรือช่วยให้คนอื่นหนี เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป หรือถ้าเจ้า ..ใช้ทองและเพชรนิลจินดาเพื่อจะทำลายกราตอนของข้าหรือใช้เล่ห์เพทุบายกับผู้อื่นในบรรดาพวกเจ้า หมอ(?) ผู้รู้วิธีทำคุณไสยแก่ผู้อื่น เจ้าย่อมไม่อ่อนน้อมต่อข้าและแผ่นดินของข้า และจะถูกสังหารด้วยคำสาป เจ้าผู้ที่ใช้ให้คนในครอบครัวคิดประทุษร้าย .ใช้ชามที่เต็มไปด้วยเลือด เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป ยิ่งกว่านั้นถ้าเจ้ารู้ดีว่าศัตรูของข้าอยู่ที่ใด และ .ด้วยการใช้รูปทำกฤตยาคุณ .ฉะนั้นเจ้าย่อมไม่อ่อนน้อมต่อข้าและแผ่นดินของข้า และจะถูกสังหารด้วยคำสาป อีกทั้ง(ถ้า)เจ้า .วางแผนเป็นอริกับข้าในปัจจันตชนบทของแผ่นดินของข้า เจ้าย่อมไม่อ่อนน้อมและจะถูกสังหารด้วยคำสาป คนที่ทำให้จิตของคน(อื่น) คลั่งด้วยการใช้รูป ใช้เถ้า ยา(หรือ)มนตร์โดยไม่ถดถอยจากการใช้(?) คำสั่งของข้า รูปของข้า กุษฐะยาแฝด และวิธีอื่นเพื่อจะทำให้(ผู้อื่น)อยู่ในอำนาจตน ถ้าเจ้า ด้วยวิธีเล่ห์กระเท่ห์ ..ปัจจันตประเทศ(?) เช่นวิธีที่ทำนำ(ผู้อื่น)ให้มาอยู่ใต้อำนาจของเจ้า (แม้ว่า)โดยวิธีที่ไม่ทำให้จิตของคนอื่นเสียสติหรือบ้าคลั่ง หรือถ้าการกระทำ(เช่นนั้นของผู้อื่น)เป็นที่รู้ของเจ้าในแดนของเจ้า เมื่อคนอื่นเหล่านั้นจะไม่ถูก ..แก่ข้าและแผ่นดินของข้า เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป หรือถ้าเจ้าออกคำสั่งแก่ผู้อื่นในบรรดาพวกเจ้าเพื่อให้สำเร็จกิจที่ชั่วช้านี้ .เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป แต่ถ้าบุคคลเหล่านั้นถูกเจ้าลงโทษเสีย ข้าจะไม่จัดการกับเจ้า ทั้งเจ้าผู้อื่นทั้งหลายที่ข้าใช้ให้ทำหน้าที่ดาตู ทำหน้าที่ .ทำหน้าที่ปรวัณฑะ (เข้าใจว่าเป็นตำแหน่งข้าราชการชั้นสูง แต่รองลงมาจากดาตู เป็นผู้ควบคุมกองทหารหรือคุมอำเภอ) ใช้วิธีที่จะทำให้คลั่ง ..เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป หรือถ้ามีผู้คนอยู่ในความดูแลของเจ้า แก่ข้า ..กระทำมากหลายเท่ากับในปัจจุบัน อดีตและอนาคต .. ..เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป หรือถ้าอีกนัยหนึ่งมี .กิจธุระของมัน เจ้าจะไม่ถูกสังหารด้วยคำสาป .ด้วยคำสาปยิ่งกว่านั้นถ้าเจ้าใช้คาถาเพื่อยังให้ปัจจันตประเทศทั้งมวลเป็นอิสราธิปไตยหรือเจ้ารู้ว่าบุคคลอื่น กิจธุระของมันเจ้าก็ย่อมไม่อ่อนน้อมต่อข้าแลแผ่นดินของข้า และ(เนื่องจาก)เจ้ากระทำการให้แก่มัน(?) เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป ยิ่งกว่านั้น ถ้า ..ของเจ้า .มันดื่ม เจ้าจะถูกลงโทษแต่ไม่มีอื่นอีก และถ้าเจ้า .แก่ข้า ..เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป (แต่)ถ้าเจ้ากลับไปยังที่อยู่ของเจ้า เจ้าจะไม่ถูกข้าลงโทษ ขอความสวัสดีจงมีแก่ ผู้ที่ข้าสั่งให้คอยสอดส่องเจ้า ..จะถูกสังหาร .ทั้งลูกเมียของเจ้า ..ลูกหลานจะถูกข้าลงโทษ ทั้งภายนอก .เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป เจ้าจะถูกลงโทษทั้งลูกเมียหลานเหลนโคดรเง่าและสหายของเจ้า ยิ่งกว่านี้ ซึ่งข้ามอบหมายให้ทำหน้าที่ดาตู เจ้าผู้ดูแลเมืองทั้งหลายในดินแดนของข้า คือมหาอุปราช อุปราช และเชื้อพระวงศ์อื่นๆ ซึ่งได้รับหน้าที่เป็นดาตู เจ้าจะถูกสาปแช่งถ้าไม่อ่อนน้อมต่อข้า ถ้าไม่ซื่อตรงต่อข้า ถ้าไปร่วมพันธมิตรกับศัตรูของข้า ตัวเจ้าเองและคนอื่น(?) เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาปนี้ ซึ่งเจ้าดื่มเอง ข้าจะสั่งให้ลงโทษเจ้า (แต่) ก่อนที่เจ้าจะกลับมา (สันนิษฐานว่าความหมายคือก่อนจะถูกจับตัวกลับมาลงโทษในเมืองหลวง) เจ้าจะต้องได้ชดบาปของเจ้าเสียแล้ว ยิ่งกว่านี้ ถ้าบุคคลอื่นยุยงตระกูล โคดร สหายหรือลูกหลานของเจ้าให้เป็นอริต่อข้า เมื่อไม่ใช่มหาอุปราช อุปราช หรือเจ้านาย อันข้าได้มอบหมายให้ทำหน้าที่ดาตู ถ้าเจ้ามีความผิด เจ้าจะไม่ถูกสังหารด้วยคำสาปซึ่งเจ้าดื่มเองนี้ (แต่)จะมีคำสั่งให้ลงโทษเจ้า ทั้งลูกหลาน โคดรเง่าจะต้องชดใช้(เวร) แต่ถ้า(คนร้าย)เหล่านี้(ไปพึ่งพิง)มหาอุปราช อุปราช (หรือ)เจ้านายองค์อื่น ซึ่งข้าแต่งตั้งให้เป็นดาตู และถ้าคำสั่งของมันได้ถ่ายทอดมายังเจ้าด้วยความมุ่งหมายที่ว่า เมื่อเจ้าร่วมมือแล้วผู้คน(ของข้า) ย่อมได้รับผลแห่งการกระทำของเจ้า ถ้า(คนร้าย)เหล่านี้ได้ติดต่อกับเจ้าก่อนจนเป็นผลให้คนอื่นได้รับมอบหมายจากคนร้ายให้พูดตามที่เจ้าอนุมัติ(?) เจ้าก็ย่อมไม่อ่อนน้อมต่อข้าและแผ่นดินของข้า และจะถูกสังหารด้วยคำสาป หรือเช่นกัน เจ้าทุกคนที่เป็นมนตรี(?) ก่อน(เวลาที่)กองทัพที่ข้าใช้ให้ พ้นเขตแดนของเจ้า(หรือ)ดินแดนของเจ้าที่(เพิ่ง)ได้มาใหม่ เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป พวกที่จัดการบางอย่างขึ้นตามคำแนะนำของอ้ายกบฏ ไม่อ่อนน้อมและไม่ซื่อตรง คนดำเนินแผนการของเจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาป การดื่มน้ำสาบานของเจ้า ..ถ้าเจ้าโอน(การดำเนิน)งาน เจ้าจะถูกสังหารด้วยคำสาปนี้ที่เจ้าดื่มเอง แต่ถ้าเจ้าอ่อนน้อม จงรักภักดี ซื่อตรงต่อข้าและไม่ก่อการร้ายเหล่านี้ ตันตระอันบริสุทธิ์คือสิ่งที่ข้าตอบสนองเจ้าและลูกเมียของเจ้าจะไม่ถูกกลืน (เข้าใจว่าไม่ถูกกลืนโดยพญานาคอันเป็นรูปที่สลักอยู่ส่วนบนของศิลาจารึกหลักนี้ และคงจะได้มีการกล่าวประณามคาถาในตอนต้นของพิธีแก่พญานาคด้วย) ถ้าเจ้าดื่มคำสาบาน กองทัพซึ่งถูกส่งไปอยู่ปัจจันตชนบททั้งมวลเจ้าจะได้ผลของน้ำสาบาน ซึ่งเจ้าดื่มหรือ อื่น สันติสุขสถาพรจะเป็นผลที่คำสาบานซึ่งเจ้าดื่มนี้ผลิขึ้น คำสาบานจะผลิผลในวันที่กองทัพซึ่งข้าทำให้ดีเด่นด้วยนายทหารจะยกทัพไปจัดการลงโทษนอกจากนี้คนที่ถูกลงโทษ แล้วจารึกสาปแช่งของตันตระมันเกี่ยวอะไรกับพระพุทธรูปทรงเครื่อง(ตันตระ) ของคุณในความเห็น 74 โยงกันให้ได้นะ พ่อดอกตะแบง แล้วจะให้ไปเทียบกับหลัก 23 ก็มันคนละหลัก คนละกษัตริย์ ต่างจุดมุ่งหมายของการ จารึก 23 ก็ไม่ใช่เถรวาท อย่ามั่วนิ่มสองชั้น แถไปเรื่อย ๆ อีกแล้ว สองหลักนี้ อายุห่างกัน 100 ปี หลักเก่าอยู่บนสุมาตรา เป็นการสาปแช่ง อีกหลักอยู่บนแหลมมาลายู เป็นการทำบุญ ตัวเองก็ให้ความเห็น(ที่ลอกหนังสือหรือจำขี้ปากเขามา) ในความเห็นแย้ง คุณเหงา ฯ ในความเห็นที่ 36 เอาจารึกคนละเวลามาเทียบกัน แต่บังเอิญจารึกทั้งคู่เป็นวัชรยาน ( ซึ่งเขาก็ไม่เคยรู้จัก) ซึ่งเขาก็จะให้ชื่อพระเป็นเถรวาทให้ได้ โดยไม่อ่านบริบททั้งหมด เช่นที่เทียบชื่อ จากปราสาทเขาพระวิหาร ซึ่งมันก็ยุคหลังและคนละศาสนา รู้จักแต่ชื่อ ท่องจำแต่ชื่อ จากจารึก ที่เขียนมาในหนังสือ แต่ก็ไม่เคยรู้ความหมายและแยกเวลาของจารึกและเจตนาไม่ออก แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 50 12:23:37 จากคุณ : วรณัย - [ 23 มิ.ย. 50 12:09:11 ]

ความคิดเห็นที่ 90 จารึกพระเจ้าสัญชัย พ.ศ.1275          พระศิวะผู้เป็นเจ้านั้น (พระองค์) มีดวงจันทร์เป็นปิ่นปักษ์ไว้ที่มวยผม ซึ่งย้อมด้วยคลื่นอันสูงแห่งแม่น้ำคงคา มีพระวรกายปรากฏเป็นครองรัศมี งามสง่าด้วยพวงมาลัยพระยานาคอันรุ่งเรือง มีเทพยดาประนมกรอัญชลีสรรเสริญ ของพระองค์ซึ่งเป็นดั่งดวงอาทิตย์ จงได้ประทานความประเสริฐอันไม่เคยมี ให้แก่ท่านทั้งหลาย           ดอกบัวทั้งคู่อันหาที่ติไม่ได้ คือพระบาทของพระตรีเนตรซึ่งจอมปราชญ์บูชาแล้ว ด้วยความภักดีและคำสรรเสริญ มีกลีบสีแดงคือนิ้วพระบาท มีเกสรอันบานกระจาย มีละอองอันส่องแสงติดที่ปลายคือเล็บ มีแมลงผึ้ง คือ เทพยดาและองค์อินทร์ เป็นต้น น้อมมกุฎลงจุมพิต (พระบาท) เป็นเนืองนิตย์ เพราะต้องการสวรรค์และนิพพาน ขอ (ดอกบัวทั้งคู่) จงประทานความสุขความเจริญให้แก่ท่านทั้งหลายชั่วนิรันดร          พระตรีเนตร ผู้เป็นใหญ่กว่าสิ่งทั้งปวง มีมวยผมประดับด้วยดวงจันทร์ ซึ่งเป็นที่เก็บความแปลกประหลาดอันยิ่งใหญ่ เพราะเป็นแดนเกิดของปวงความประเสริฐเลิศแห่งอำนาจสูงสุดทรงยินดีในการบริจาคถ่ายเดียว แผ่ไปสู่ความพิศวงของโยคีทั้งหลาย เนืองนิตย์ ทรงบำรุงเลี้ยงโลกด้วยพระกายแปดประการ เนื่องจากความกรุณาไม่ใช่ด้วยความเห็นแก่ตัว ขอจงได้ทรงอภิบาลรักษาทั้งหลาย          พระสยมภู (พระพรหม) ผู้เป็นครูที่เคารพของโลก มีเทพอำนาจควรแก่การนับถือ มีพระกายเป็นสีทองคำ มีมวยผมอันโชติช่วงประหนึ่งว่า เปลวเพลิงแผดเผาโทษของตนเองมีศาสนาของโลก อันพระองค์ผูกติดแนบแน่นกับเสา คือ พระเวท เป็นแดนเกิดแห่งธรรมศาสตร์ อรรถศาสตร์ และกามศาสตร์ทั้งหลายมีคู่แห่งดอกบัวคือ พระบาท อันเทพยดาทั้งหลายกราบไว้เป็นเจ้าแห่งโยคะของหมู่โยคีทั้งหลาย ขอจงประทานความสำเร็จที่มุ่งหวัง ให้แก่ท่านทั้งหลาย                  พระศรีบดี (พระนารายณ์) ซึ่งมีพระเนตรเหมือนกลีบอุบล แดงก่ำด้วยโยคะทรงไสยาสน์บนแท่นบรรทมคือน้ำ มีเทพยดาสดุดีสรรเสริญ เพื่อประสงค์ได้ทรงคุ้งครองป้องกัน มีพระลักษมีมองดูมาจากที่ไกล (พระลักษมี) ซึ่งมีพระขนงขมวดและพระเนตรอันจ้องแพ่งด้วยความโกรธ เพราะเห็นพระฉายาของพระนางเองอันทรงโฉมติดอยู่ที่ผนังแก้ว คือ ที่พังพานของพระยานาค ขอจงประทานความมั่งคั่งสมบูรณ์ให้แก่ท่านทั้งหลาย          มีทวีปอันประเสริฐ หาที่เปรียบไม่ได้ทวีปหนึ่ง ชื่อยวาทวีป อุดมด้วยพืชมีข้าวเป็นต้น สมบูรณ์ด้วยเหมือนทองคำ (จารึกชำรุดท่อนบรรทัด) .. เป็นแหล่งค้าประจำวันของสินค้าเนื่องด้วยพืชและเหมืองนั้น มิรู้วาย เป็นที่ตั้งสถานที่แห่งสิ่งสูงสุด คือ พระผู้เป็นเจ้า (พระศิวะ) แวดล้อมด้วยแม่คงคา และสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ เป็นที่สระสนานอันเป็นทิพย์อย่างยิ่ง เพื่อนรชนมีความสุข ความเจริญ อันตั้งอยู่กุญชรประเทศซึ่งมั่งคั่งสมบูรณ์ด้วยช้างรูปงาม          บนทวีปอันมีชื่อว่า ยวา อันเป็นทีมีโชคใหญ่ของคนที่มีชื่อเสียง พระราชาทรงพระนามว่าสันนา มีกำเนิดอันเลิศในตระกูลสูง มีพระยศยิ่งใหญ่ไพศาล ทรงปกครองประชาชนทั้งปวงโดยชอบ ด้วยพระวาจาอ่อนโยน และด้วยทรงให้ท่านแก่ประชาชน ตั้งแต่ประชาชนแรกเกิดมาประหนึ่งบิดาปกครองบุตร ตั้งแต่บุตรแรกเกิดมา ทรงเป็นผู้อ่อนโยน ทรงปกครองแผ่นดินโดยชอบธรรมเป็นเวลานาน เหมือนกับพระมนู           เมื่อได้ครองราชย์สมบัติอันมีโชคลาภโดยยุติธรรมเป็นเวลานานแล้ว พระราชาผู้ทรงพระนามสันนาก็เสด็จไปรับผลอันเป็นความสุขในสวรรค์ ซึ่งพระองค์ได้ทรงสะสมได้ โลกเหมือนหนึ่งถูกทำลายเสียแล้ว โลกหมุนไปสู่ความอนาถา เพราะอำนาจแห่งความโศก           ต่อมา มีพระราชาองค์หนึ่งทรงอุบัติขึ้น พระองค์ถึงพร้อมด้วยคุณสมบัติเหมือนภูเขาพระสุเมรุ พระองค์มีพระฉวีวรรณบริสุทธิ์ เหมือนทองคำละลายคว้างอยู่ในไฟอันรุ่งโรจน์ พระพาหา และพระโสณี (ตะโพก) ใหญ่ มีจอมนูนขึ้น คือ กระหม่อมสูง มีพระบาทสูงเหนือภูเขา อันตั้งอยู่บนผืนแผ่นดิน คือ ราชตระกูล พระราชาองค์นี้ ทรงพระนามว่า ศรีสัญชัย เป็นโอรสของพระสัสสุระ (พ่อตา) ของพระเจ้าสันนา ทรงครองราชย์สมบัติด้วยระเบียบแบบแผน ทรงมีชื่อเสียงปวงปราชญ์สรรเสริญพระองค์ ทรงรอบรู้อรรถอันสุขุมในศาสตร์ทั้งหลาย ทรงประกอบด้วยคุณสมบัติมีความกล้าหาญ เป็นต้น ทรงมีอำนาจชนะสามันตราช ดั่งพระเจ้าราฆุ มีพระยศรุ่งเรือง          พระองค์ปกครองแผ่นดิน ซึ่งมีทะเลอันมีละลอกล้อมเหมือนเข็มขัด มีภูเขาเหมือนนม (ทรวงอกนูน) ประชาชนนอนหลับในท้องถนนหลวง ได้โดยปราศจากโจรภัย และภัยอื่นใด ประชาชนที่มีชื่อเสียง ล้วนสร้างสมธรรมะ อรรถะ และกามะอย่างมั่นคง ทำเอาเจ้าแม่กาลีถึงกับได้แต่ร้องให้หนัก เพราะไม่ได้รับเครื่องเซ่นสังเวย (แปลโดย ร.ต.ท.แสง มนวิทูร หัวหน้าแผนกหอวชิรญาณ กองวรรณคดี และประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร)           พระเจ้าสัญชัยในจารึกนี้ เป็นต้นวงศ์สัญชัย พระองค์นับถือศาสนาฮินดูลัทธิไศวเวท พระองค์เป็นน้องมเหสีของพระเจ้าสันนา (เป็นโอรสของพระสัสสุระ-แปลว่า เป็นพ่อตาของพระเจ้าสันนา)          พระเจ้าสัญชัยเป็นแม่ทัพเรือฝีมือเก่งกล้าในการรบมากตำนานชวา กล่าวขวัญถึงว่า พระองค์เป็นผู้พิชิต บาหลี สุมาตรา จึงได้รับบำเหน็จความชอบให้ครองเมืองเกดะห์ เพื่อควบคุมช่องแคบมะละกา         จารึกพระเจ้าสัญชัย พบที่ตำบลซังคัล บนภูเขากุวีร์ ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเจดีย์บรมพุทโธ ตามตำนานยกย่องว่า พระองค์ทรงเป็นแม่ทัพเรือศรีวิชัย นำทัพเข้ารบพุ่งกับกองทัพเขมรอย่างกล้าหาญ จนได้รับชัยชนะ ต่อมาพระองค์ได้รับการแต่งตั้งจากศรีวิชัยให้ไปปกครองมะตะราม ดินแดนทางทิศตะวันออกของชวากลางแต่พระองค์นับถือศาสนาฮินดูลัทธิไศวนิกาย ดังปรากฏหลักฐานการสร้างเทวาลัย ซังคับ ประดิษฐานศิวลึงค์ ที่ตำบลซังคัล             กษัตริย์วงศ์สัญชัย อยู่ใต้อำนาจของราชวงศ์ไศเลนทร์ จนถึง พ.ศ. 1375 พระเจ้าวิษณุ ทรงมอบการปกครองให้พระเจ้าสัญชัย เป็นอิสระจากศรีวิชัย เอาจารึกมาให้อ่าน ก็ยังไม่เห็น ว่า จะมีไหนสนับสนุประเด็น ที่เขาพยายาม"อุปโลกน์" คือ อ้ายลาว พ.ศ. 600 ฟูนัน คือไศเลนทร์ จารึกเขาพระวิหารปลายพุทธศตวรรษที่ 16 เพราะชื่อบ"แปล"ได้ตรงกัน บันทึกราชฑูตจางชุน ที่พูดเรื่องศรีธรรมาโศก โจฬะเป็นมหายาน ทำให้ศรีวิชัยเป็นมหายานยุคสั้น ๆ จากจารึกตันซอร์ พระโพธิสัตว์เป็นเถรวาท ศรีวชัยเป็นหินยาน ไศเลนทร์วงศ์สร้างพระโพธิสัตว์เพื่อบูชาบรรพบุรุษ จนสืบมาเมืองนครศรีธรรมโศก ชื่อพระสันสกฤตในจารึก 23 เป็นเถรวาท บันทึกหลวงจีนอิ้งจิง ที่ต่างเวลากัน 80 ปีกับจารึกหลัก 23 จารึก 23 และ 24 ที่ระบุอายุห่างกัน 300 ปี   ตันตระ กลายมาเป็นพระทรงเครื่องรัตนโกสินทร์ จารึก 23 กับ จารึกเตลากา บาตู ห่างกัน 100 ปี ให้เอามาเทียบ เพื่อให้เห็นเถรวาท จารึก พระเจ้าสัญชัย ฮินดู คนละคติความเชื่อกับไศเลนทร์วงศ์ ศรีวิชัยและพระโพธิสัตว์เป็นเถรวาทอยู่ที่เมืองนคร ชิงชัย ที่ตัวเองก็ไม่เคยกล่าวถึง ผมว่า ข้อมูลที่ผมเขียนมาให้ทุกคนได้อ่านนี้ ซักค้านได้ครบแล้วนะครับ เพราะป่วยการที่ต้องสัมผัสกับความรู้สึกไม่ดี การไม่รู้ การไม่เคยรู้ การรู้แล้วจำไม่ได้ คิดไม่ได้ การรู้และจำได้ คิดไม่ได้ การไม่รู้แต่จำได้  ล้วนไม่ใช่ความผิดปกติของมนุษย์ปุถุชน แต่หากปรามาสผู้อื่นแต่ต้นเรื่อง โดยยัดความผิดปกติของตน ดัง เช่น ไม่รู้ว่า มีหรือไม่มี, รู้ว่ามี หรือรู้ว่าไม่มี,ไม่มี หรือว่า ไม่รู้ครับ เพื่อตอบสนองกับคำโปรยที่ไม่เคยมีคำตอบ ยกตนข่มท่าน แล้วย้อนกลับมาว่ากล่าวครูบาอาจารย์ของเขา นอกจากไม่เคยแสดงหลักฐานอะไรที่วิญญูชนผู้มีสติพึ่งกระทำ มีเพียง[b]"ชื่อ"ที่ นั่งเทียน สรุปเองเท่านั้น ที่พอจะเห็นการ อนุมานการใช้หลักฐานชั้นต้นได้ แต่ก็ไม่เคยแสดงเข้าใจเรื่องบริบท Content ของจารึกนั้นมาอธิบาย นอกจากทำเป็นผู้รู้ เท่านั้น ขอยกข้อความของท่านพุทธทาส ภิกขุ เขียนไว้ในหนังสือ “โบราณคดีรอบอ่าวบ้านดอน” ไว้ให้หลายคนได้อ่าน           กำเนิดพุทธศาสนามหายานนี้ เป็นเพราะว่าพุทธศาสนาอย่างเก่าเห็นว่าคนโง่มากกว่าคนฉลาด ปรมัตธรรมที่ลึกซึ้ง หรือพุทธศาสนาที่ช่วยตัวเองล้วน กระทั่งถึงถอนตัวออกเสียให้หมดนั้น เป็นไปไม่ได้ในหมู่คนโง่ จะอาศัยแต่คนฉลาดซึ่งมีอยู่เพียงไม่กี่คนนั้น ต่อไปข้างหน้า พุทธศาสนาคงไปไม่รอดแน่ จึงได้หาทางขยับขยาย เหตุนี้เองจึงมีพุทธบริษัทพวกหนึ่ง มีความกล้าหาญพอที่จะประดิษฐ์ลัทธิใหม่ ที่จะหน่วงเหนี่ยวเอาปริมาณมากนั้นไว้ได้ คือ บัญญัติหลักพระพุทธศาสนาในรูปบุคลาธิษฐานขึ้นใหม่ให้เข้ากับพื้นอุปนิสัย ของพระประชาชนส่วนใหญ่ คือ บัญญัติให้พระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง มีโพธิสัตว์องค์หนึ่งเป็นของประจำพระองค์ มีหน้าที่บำรุงรักษาพระพุทธศาสนาให้ยืนยาวถาวร มีฤทธานุภาพของพระพุทธเจ้าทุกอย่างอยู่ในพระโพธิสัตว์นั้น มีอำนาจเหนือสิ่งอื่นใดในโลก กระทั่งเหนือพระเจ้าผู้สร้างโลกหรือควบคุมโลก แต่ก็ยังเป็น “ทาส” ของพระพุทธเจ้า รูปพระโพธิสัตว์ทุกรูปจึงมีพระพุทธเจ้าอยู่ที่หน้ามงกุฎ เหนือหน้าผากขึ้นไปเล็กน้อย องค์หนึ่งเป็นอย่างน้อย สุดท้ายขอลาจากกระทู้ของคุณเหงา ฯ ซึ่งในความขัดแย้งและข้อถกเถียงนี้ ผมกลับมองว่ามันเป็นคุณประโยชน์ ขอขอบคุณ คุณฤทธี ที่กรุณาเอามุมมองที่แตกต่าง มาแสดงและกระเซ้าเย้าแหย่ให้หลายคนอยากรู้เรื่องมากกว่าที่ควรเป็น มุมมองที่แตกต่างที่เกิดขึ้นจากข้อถกเถียง ทำให้เรารู้ว่า บนโลกนี้ มีผู้คนหลายระดับ หลายภาวะ หลายจิตใจ และหลายซึ่งสัมมาทิฐิ แต่ผู้ใดจะแสดงเหตุและผล ได้สนองรับกับสิ่งที่ตนเชื่อ สิ่งที่ตนอธิบายและสิ่งที่ตนยึดถือ ก็ล้วนเป็นอุบายไปสู่ปัญญาทั้งสิ้น การตัดผิดผิดถูกไม่ใช่เรื่องสำคัญ หากกระทู้นี้ ทำให้ผู้เข้ามาชม อาจจะได้เห็น มุมมองที่แตกต่างกัน หักล้างกันด้วยวิธีอะไร ด้วยอุปกรณ์อะไร และด้วยกลบทอย่างไร ผู้คนตัดสิน ก็จะเป็นเช่น"ความเชื่อ" ที่เป็นสิทธิของปัจเจชน   .........จะเชื่อเช่นไร....ก็เช่นนั้น สวัสดี จากคุณ : วรณัย - [ 23 มิ.ย. 50 13:10:54 ]

ความคิดเห็นที่ 91 1) จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 ตรงนี้แสดงให้เห็นได้ชัดหรือยังว่า ศรีวิชัยเมื่อ พศ.1318 เป็นเถรวาท !!!!!! คำว่า พระสถวิระ หมายถึงอะไร ? จากคุณ : Ritti Janson - [ 23 มิ.ย. 50 13:23:03 ]

ความคิดเห็นที่ 92 เถรวาท เป็นภาษา บาลี สถวีรวาท เป็นภาษา สันสกฤต เรื่องนี้ คงไม่ต้อง ตะแบง ใช่ไหมครับ ? จากคุณ : Ritti Janson - [ 23 มิ.ย. 50 13:25:27 ]

ความคิดเห็นที่ 93 สังคยานาครั้งที่ 3 พุทธศตวรรษที่ 3 สมัยพระเจ้าอโศก จารึก 23 อักษรหลังปัลลวะ ภาษาสันสกฤต อายุในพุทธศตวรรษที่ 13 หลังจากการสังคยานานานกว่า 1000 ปี ครับ ชื่อเถรวาทมาใช้อ่านแบบบาลี หรืออ่านแบบสันสกฤต "ชื่อ"ก่อนเอามาใช้หลังก็ไม่แปลก แต่ติดแค่"ชื่อ"เดียวในจารึกหลัก 23 ที่เป็นภาษาสันสกฤต ครับ เอาชื่อ นิกายในภาษีบาลีจากเอกสารยุคหลัง ที่บังเอิญไปเหมือนกัน มาอธิบาย ภาษาบาลีเกิดทีหลังสันสกฤตและดัดแปลงสันสกฤตมาอีกทีครับ หากหลัง 23 เป็นภาษาบาลี ผมเชื่อทันที ว่าศรีวิชัยเป็นเถรวาทหรือเป็นหินยาน ชื่อพระในจารึก 23 นั้นจะป็นเถรวาทก็ได้  ก็มีการแปลเรื่องการสร้างพระสถูปถวายให้ แต่ชื่อนิกายในภาษาบาลี ที่โพสมา มันไม่ได้อธิบายบริบทอื่นของจารึก 23 เลยนี่ครับ   ชื่อมันฟ้องกัน เพราะเวลามันหลังกว่านาน ก็ไมได้แปลกอะไร บาลีก็เอามาสันสกฤตมาใช้ แล้วบาลีก็เป็นภาษาพระในปัจจุบัน ในขณะที่สันสกฤตกลายเป็นภาษาพูดของคนไทย ศาสนามันพัฒนาการไปอีกมากครับ ไม่ใช่หยุดแค่ 18 นิกายในพุทธศตวรรษที่ 3 แล้วนิกายก็ไม่แตกไปอีก เอาหลักฐานพุทธศาสนาและชื่อในพุทธศตวรรษที่ 3 มาอธิบายศรีวิชัยในพุทธศตวรรษที่ 13 - 16 ก็เป็นคนละเรื่องและคนละเวลาครับ อธิบายศรีวิชัย จากชื่อ ที่อุปโลกน์ให้เป็นเถรวาท เพราะอ่านเทียบจากหนังสือภาษาไทยที่ใช้ภาษาบาลีในปัจจุบัน อ่านจารึก ก็อ่านจารึก ใช้หลักใกล้เคียงมาแปล จะดีกว่าไหม หากแม่นเรื่องหลักฐานชั้นต้นมากอย่างที่พูด คำที่เทียบมาจากชื่อที่เหมือนในจารึก 23 น้ำหนักมันไม่พอที่จะมาอธิบายเบียดหลักฐานทางโบราณคดีอื่น ๆ ที่เขาขุดค้น ศึกษา และใช้เวลายาวนาน ทั้งในสุวรรณภูมิ อินเดียและในนานาประเทศ สร้างเป็นวิชาโบราณคดี ประวัติศาสตร์ศิลป์  มนุษยวิทยา คติชนวิทยา สหสาขาวิชา ธรณีวิทยา ฯลฯ เกิดเป็นมหาวิทยาลัยทั่วโลก อยากให้เข้าใจคำว่าพัฒนาการของศาสนาบ้าง ไม่ใช่หยุดตัวเองจากคำหรือชื่อจากพ.ศ. 300 โลกมันเปลี่ยนไปมาก ศาสนามันเปลี่ยนแปลง ลังกาวงศ์ยังไม่เกิด ศรีวิชัยยังไม่เกิด ศรีธรรมาโศกยังไม่เกิด พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรยังไม่เกิด กำเนิดและพัฒนาการของพุทธศาสนาในประเทศอินเดีย ผมใช้ชื่อตามภาษาสันสกฤต ไม่ใช่ไปใช้ภาษาบาลีใหม่มาอธิบายสันสกฤต และสรุปให้ศรีวิชัยเป็นเถรวาท ลัทธิเถรวาทินหรือสถีรวาทิน ( เถรวาท ) • นิกายมหิศาสกะ • นิกายสรวาสติวาทิน • นิกายเสาตรานติกะ หรือ สังกรานติวาทิน • นิกายธรรมคุปติกะ • นิกายยปียะ(กัสสป) • นิกายวาตสิปุติรียะ ( วัชชีบุตร ) • นิกายสางมิตียะ ( วาตสิปุตรีย สางมิตียะ) ลัทธิHeนยาน นิกายมหาสังฆิกะ • นิกายโลกุตตรวาท • นิกายพหุศรูติยะ • นิกายไจตยกะ • นิกายไศละ ลัทธิมหายาน ( นิกายฝ่ายเหนือ ) • มาธยมิกะ • โยคาจารย์ ลัทธิพุทธตันตระ หรือมหายานตันตระ • นิกายวัชรยาน • นิกายมันตรยาน • นิกายสหัชยาน • นิกายกาลจักรยาน ศาสนาความเชื่อ ก่อนสมัยประวัติศาสตร์ในประเทศไทย ลัทธิ ความเชื่อในช่วงเวลาที่ยังไม่ปรากฏรูปเคารพทางศาสนาอย่างชัดเจน • ลัทธิ ความเชื่อ จากหลักฐานการฝังศพ • ลัทธิความเชื่อ จากภาพขีดเขียนผาถ้ำและถิ่นที่อยู่อาศัย ศาสนาความเชื่อ สมัยประวัติศาสตร์ในประเทศไทย ร่องรอยหลักฐานทางศาสนาในสมัยเริ่มปรากฏรูปเคารพทางศาสนา พุทธศตวรรษที่ 8 - 10 • รูปเคารพในศาสนาพราหมณ์ - ฮินดู • รอยพระพุทธบาทและรูปเคารพในศาสนาพุทธ พัฒนาการพุทธศาสนาศาสนาสมัยประวัติศาสตร์ในประเทศไทย พุทธศตวรรษที่ 10 -19 • ลัทธิHeนยานนิกายมหาสังฆิกะ และนิกายมูลสรรวาสติวาท ( พุทธศตวรรษที่ 11 - 13 ) • ลัทธิมหายาน ( พุทธศตวรรษที่ 11 - 16 ) • นิกายสุขาวดี (พุทธศตวรรษที่ 9 ) • ลัทธิHeนยาน นิกายเถรวาท ( พุทธศตวรรษที่ 13 - 15 ) • นิกายวัชรยาน จากอินเดีย ชวา และจาม ( พุทธศตวรรษที่ 14 - 16 ) อิทธิพลพุทธศาสนาจากลุ่มแม่น้ำกฤษณา - โคทวารี แคว้นอานธระ • คติพุทธศาสนาจากเมืองอมรวดี (นิกายมหาสังฆิกะ นิกายย่อยพหุศรูติยะ ไจตยกะ อปรไศละ) • คติพุทธศาสนาจากเมืองนาคารชุนโกณฑะ (ลัทธีHeนยาน นิกายมหิศาสกะ นิกายมหาสังฆิกะนิกายมหายาน นิกายย่อยพหุศรูติยะ นิกายย่อย อประมหาวินะเสลิยะ นิกายย่อยโลกุตตรวาท และ นิกายมหาวิหารจากลังกา ) อิทธิพลพุทธศาสนาจากศูนย์กลางพุทธศาสนาในอินเดียภาคตะวันตก • คติพุทธศาสนาจากแคว้นคุชราตแคว้นเสาราษฏร์  ( ลัทธิเถรวาทหรือลัทธิHeนยาน นิกายย่อยสางมิติยะ) อิทธิพลพุทธศาสนาจากอินเดียภาคเหนือและแคว้นเดคข่านในสมัยคุปตะ ( พุทธศตวรรษที่ 9 - 14 )   • คติพุทธศาสนาจากอินเดียเหนือ นครมถุรา สารนาท ( ลัทธิมหายาน ) • คติพุทธศาสนาจาก นครพุทธคยา และนาลันทา ( ลัทธิมหายาน และลัทธิHeนยาน ) อิทธิพลพุทธศาสนาจากอินเดียภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ( พุทธศตวรรษที่ 14  - 17 ) • คติพุทธศาสนาลัทธิมหายานมหายานตันตระ นิกายย่อยวัชรยาน มันตรยาน สหัชยาน กาลจักรยาน อิทธิพลพุทธศาสนาจากลังกา • คติพุทธศาสนา ลัทธิHeนยานนิกายเถรวาทจากเมืองอนุราธปุระ ใช้คัมภีร์ในภาษาบาลีเป็นสำคัญ อิทธิพลพุทธศาสนาจากชวา กัมพูชา จามปา  ( พุทธศตวรรษที่ 14 - 19 ) • คติพุทธศาสนา ลัทธิมหายานตันตระ นิกายย่อยวัชรยาน หลักฐานทางประวัติศาสตร์และโบราณคดี ที่แสดงให้เห็นพัฒนาการศาสนา ในสมัยประวัติศาสตร์ของประเทศไทย ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 20 ลงมา • ลัทธิHeนยานนิกายเถรวาท จากลังกา  นิกายลังกาวงศ์ และนิกายสิงหลภิกขุ ( พุทธศตวรรษที่ 20 - 22 ) • ศาสนาอิสลาม ( พุทธศตวรรษที่ 19 - 23 ) • คริสต์ศาสนา สมัยอยุธยาช่วงแรก ( คาทอลิกจากโปตุเกส พุทธศตวรรษที่ 20 - 22 ) • คติพุทธศาสนา นิกายสยามวงศ์ (พุทธศตวรรษที่ 21 - 24 ) • คริสต์ศาสนา สมัยอยุธยาตอนกลาง ( โปแตสแตนท์จากอังกฤษและฮอลันดา พุทธศตวรรษที่ 21 ) • คริสต์ศาสนาสมัยสมเด็จพระนารายณ์ ( นิกายเยซูอิด จากสำนักวาติกัน ฝรั่งเศส พุทธศตวรรษที่ 22) • คริสต์ศาสนาสมัยต้นรัตนโกสินทร์ ( นิกายโปแตสแตนท์ จากคณะมิชชันนารีอเมริกัน สมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว พุทธศตวรรษที่ 23 ) • พุทธศาสนานิกายธรรมยุตินิกาย สมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว • ศาสนาสิกข์ ในพุทธศตวรรษที่ 24 ที่คุณนำมาโพส มันพุทธศาสนาในศตวรรษที่ 3 สมัพระเจ้าอโศกมาราชครับ ฮวนซัง ยังไม่เกิด อี้จิงยังไม่เกิด จารึกหลัก 23 ทวารวดี พระเจ้ากนิษกะ พระเจ้าหรรษาวรมัน ฯลฯ อีกมากมายล้วนยังไม่เกิด โยง"ชื่อ"พระเถรวาทในระนาบเวลาเดียวกัน มาเทียบ จะดีกว่าไหมครับ   คุณดอกตะแบง สวัสดี แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 50 14:24:06 จากคุณ : วรณัย - [ 23 มิ.ย. 50 13:59:04 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ถ้าผมมีกุศลผลบุญอันใด ขอแบ่งให้พี่วรณัยเลยครับ และขอบคุณมาก ๆ ที่"เสียเวลา"อันมีค่า มาตอบกระทู้นี้ และขอบคุณมาก ๆ ที่เอาให้อ่าน เพื่อให้ทุกคนตาสว่างครับ ส่วนคุณฤทธี คุณพิมพ์กี่ความเห็น แล้วพี่วณณัยพิมพ์กี่ความเห็น มันก็ชัดเจนแล้วนะ ว่าใครน่าเชื่อถือมากกว่ากันนะครับ และให้คุณฤทธีพิจารณาตนเองสักหน่อย ให้ดีก็ขอโทษสักนิด ที่ว่าไว้ค.ห.43 ภาษาก้าวร้าวมาก ๆ อะ ผมไม่คิดว่าคุณฤทธีจะรู้มากกว่าพี่วรณัยนะครับ และหัดตีความเองบ้าง ไม่ใช้ลอกหนังสือมาทั้งดุ้น แล้วไม่คิดวิเคราะห์บ้าง --------------------- จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 23 มิ.ย. 50 14:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 95 คุณฤทธี ถ้าผมเป็นคุณตอนนี้ ผมอยากเอาหน้ามุดดินเลยนะครับ ************ เมื่อกี้ใครทำปี๊บร่วงหว่า...เก็บหน่อยนะ แล้วไม่ต้องวิ่ง เดี๋ยวปี๊บร่วง ขี้เกียจตามหาเจ้าของ แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 50 14:25:15 จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 23 มิ.ย. 50 14:15:08 ]

ความคิดเห็นที่ 96 คุณเหงา ก็ หยุดกระเซ้า เย้าแหย่ คุณฤทธี เหอะนะ บิณฑบาตเถอะโยม จากคุณ : วรณัย - [ 23 มิ.ย. 50 14:26:27 ]

ความคิดเห็นที่ 97 แล้วยิ่งคุณฤทธีแสดงความเห็นมากขึ้น มันยิ่งแสดง"ธาตุแท้"ตนเองออกมา สำนึกก็ยังไม่สาย ทุกคนหวังดีกับคุณ และจริงใจ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 23 มิ.ย. 50 14:41:24 ]

ความคิดเห็นที่ 98 อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 88 เรื่องที่สาม โชว์ความสุดฉลาดอีกแล้ว อ้ายลาว ฟูนัน จารึกเขาพระวิหารปลายพุทธศตวรรษที่ 16 บันทึกราชฑูตจางชุน ที่ไม่เคยพูดเรื่องศรีธรรมาโศก โจฬะเป็นมหายาน จากตันซอร์ก็ไม่เคยรู้จัก โพธิสัตว์เป็นเถรวาท ไศเลนทร์สร้างพระโพธิสัตว์บูชาบรรพบุรุษ ชื่อพระสันสกฤตในจารึก ตะแบงเป็นเถรวาท โดยเทียบจากธรรมยุตินิกายในปัจจุบัน อิ้งจิงมาผิดเวลาไปครึ่งศตวรรษ จารึก 23  24 ห่างกัน 400 ปี ก็ยังไม่รู้ อ้างให้มันต่อกันให้ได้ *************************************************************** อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 72 ชื่อศรีธรรมาราชที่ปรากฏอยู่ใน จารึกกรุงตามพรลิงค์ พศ.1773 มีปรากฏขึ้นครั้งแรกในราว พศ.1098 อ้างจากตำนานเมืองนคร(ศรีธรรมาโศก) ถ้าอ้างจาก บันทึกราชทูตจางชุ่น กล่าวถึง ประเทศเชี๊ยะโท๊ว ก็ในราว พศ.1150 1) บังเอิญว่า ประเทศเชี๊ยะโท๊ว ที่จางชุ่นกล่าวถึงนั้น หมายถึง ตามพรลิงค์ เมืองเดียวกันกับที่พบใน จารึกกรุงตามพรลิงค์ พศ.1773 นั่นเอง เรื่องนี้ ผมเพียงแค่จะบอกว่า ตามพรลิงค์ มีอยู่แล้วเมื่อราว พศ.1150 ในชื่อว่า ประเทศเชี๊ยะโท๊ว(เรียกตามจีน) มีที่ตรงไหนหรือครับ ที่ผมกล่าวถึงชื่อ ศรีธรรมาโศก เพราะถ้าคุณอ่านหนังสืออย่างรอบคอบ ............ คุณก็จะพบว่า ผมอ้างถึงชื่อ ศรีธรรมาโศก โดยอ้างจากตำนานเมืองนคร ต่างหาก ที่ยกเอา เจียชุ่น มานั้น ก็เพื่อที่จะบอกว่า ประเทศเชี๊ยะโท๊ว ก็คือเมืองนคร จากตำนานเมืองนคร ในราว พศ.1098 หรือก็คือ กรุงตามพรลิงค์ จารึกกรุงตามพรลิงค์  พศ.1773 สรุปก็คือ ผมแค่จะบอกว่า ทั้งหมดนี้เป็นเมืองเดียวกัน โดยมีหลักฐานยืนยันของการมีอยู่ ต่างที่มาและต่างยุคต่างสมัยกัน ก็เท่านั้นเอง !!!!!! จะมาว่าผม มั่วได้อย่างไรกัน ? คุณอ่านมั่วเองหรือเปล่า ? ............................................................... 2) พระภิกษุชาวจีน ชื่อ อี้จิง(พ.ศ.1214) โดยสารเรือของพระเจ้าแผ่นดินโฟชิไปอินเดีย โฟชิ คือนครโพธิ ที่ไชยา เกี่ยวกับเรื่องการศาสนาในโฟชิ หลวงจีนอี้จิงบันทึกว่า .......... พุทธศาสนาในประเทศทั้งสิบแห่งทะเลใต้แทบทั้งสิ้นเป็นแบบหินยาน เว้นแต่ในประเทศโมโลยูมีจำนวนเล็กน้อยที่นับถือพุทธศาสนาแบบมหายาน หมายความว่า ดินแดนศรีวิชัย(ที่ไชยา)เมื่อราว พศ.1214-1318 เป็นเถรวาท โดยมีหลักฐานคือ บันทึกอี้จิง พ.ศ.1214 และ จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 คุณจะเถียงหลักฐานชั้นต้นพวกนี้ไหม ? .............................................................. 3) อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 43 จารึกที่เขาพระวิหารของสูรยวรมเทวะ อ้างว่า พระองค์เป็นลูกหลานสายตรงของ ศรีนทรวรมเทวะ(จึงอ้างสิทธิ์เหนือดินแดนเขาพระวิหาร)เมื่อราวศตวรรษที่9-10 ตรงนี้บอกอะไร ? ผมเพียงแต่กล่าวว่า สูรยวรมเทวะ อ้างตนว่าเป็นไศเลนทร์ เป็นลูกหลานสายตรงของ ศรีนทรวรมเทวะ เรื่องนี้ ผมอ้างหลักฐานจาก จารึกเขาพระวิหาร(พศ.1580) ศรีนทรวรมเทวะ นี้ก็คือพราหมณ์โกนฑัญญะ เจ้าชายไศเลนทร์ จากลุ่มน้ำตาปี ผู้เป็น ปฐมกษัตริย์ แห่งกรุงพนมสมัยที่2(พศ.950-1050) สรุปก็คือ ผมแค่จะบอกให้ทราบถึง ความเกี่ยวโยง ของอาณาจักรต่างๆในดินแดนแถบนี้ว่า ล้วนแล้วแต่มีส่วนที่เกี่ยวพันกับ ไศเลนทรวงศ์ทั้งสิ้น ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ....... สรุปในสรุป ก็คือ สูรยวรมเทวะ(พศ.1545-1580) อ้างว่า เป็นลูกหลานสายตรงของ ศรีนทรวรมเทวะ(พศ.950-1050) และบังเอิญว่า ศรีนทรวรมเทวะ ก็คือ โกนฑัญญะ เจ้าชายไศเลนทร์ จากลุ่มน้ำตาปี เริ่มจะเห็นความเกี่ยวข้องกัน ระหว่าง ศรีวิชัย กับ ฟูนัน(พนม)สมัยที่2 บ้างหรือไม่ ? ตกลงว่า ผมพูดผิด หรือว่า คุณอ่านผิด !!!!!! ................................................ 4) จารึก ตะละกา บาตุ ปี พศ.1225 พบที่ ปาเล็มบัง(สุมาตรา) ซึ่งระบุถึง ตันตระ ตรงนี้บอกอะไร ? เมื่อประมวลเข้ากับ จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 จากไชยา มันก็สามารถสรุปได้ว่า บนพื้นทวีป เป็นเถรวาท แต่ที่ชวาเป็นตันตระ !!!!!!! ไม่เห็นว่าจะมีอะไรซับซ้อนเกินกว่าที่จะเข้าใจมิใช่หรือ ? ที่สำคัญก็คือ จารึก ตะละกา บาตุ ก็สามารถที่จะยืนยันถึง บุโรพุทโธ ที่ชวา ว่าเป็น มหายาน ซึ่งตรงนี้ ผมก็ไม่เคยค้านเลยสักคำ เพราะ จารึกและหลักฐานทางโบราณคดีอื่นๆตรงกัน แต่ในขณะเดียวกัน คุณกลับไม่เคยพบ จารึกที่ระบุถึง มหายาน ในพื้นทวีปเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ฉนั้น การบอกว่า บนพื้นทวีปเป็นมหายาน จึงเป็นเพียงแค่ การสันนิษฐานเท่านั้น !!!!!! และการสันนิษฐานนี้ ก็เป็นการสันนิษฐานที่ค้าน หลักฐานที่เป็น จารึก และบันทึกการเดินทาง(อี้จิง) และผมก็ไม่ได้คิดจะเอา จารึก ตะละกา บาตุ ปี พศ.1225 ไปโยงกับกรณี พระพุทธรูปทรงเครื่อง(ตันตระ) ใน คห.74 เสียหน่อย นั่นเป็นเพราะคุณเข้าใจผิดไปเอง ...... .................................................. 5) มันไร้สาระมากๆ ที่จะบอกว่า เพียงแค่เห็น สันสกฤต กับ โพธิสัตว์ ก็จะสรุปว่าเป็น มหายาน กรณีของ ศรีวิชัย นั้น ควรจะสรุปได้ว่า นี่คือเถรวาทที่ใช้ภาษาสันสกฤต ส่วน เรื่องพระโพธิสัตว์นั้น เป็นเพียงธรรมเนียมการยกย่องบรรพบุรุษ เป็นพระเจ้า หรือ โพธิสัตว์ จนถึงเมื่อสมัยอยุธยา ถึงกับยกให้เป็นพระพุทธเจ้าเลยทีเดียว ในกรุงรัตนโกสินทร์ก็ยังทำอย่างนี้อยู่ !!!!!!! หลักฐานที่เกี่ยวกับธรรมเนียมของไศเลนทร์นี้ ดูได้จาก ศรีสิขเรศวร ที่เขาพระวิหาร ................................................. 6) ไม่แน่ใจว่า ตอบครบทุกประเด็นหรือไม่ ? ถ้ายังสงสัย ก็แย้งมาได้ ผมจะรอดู ............ ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 23 มิ.ย. 50 15:01:27 ]

ความคิดเห็นที่ 99 วรณัย กำลัง ตะแบง เสียมากกว่า ............ สถวีระ คือ เถรวาท มันจะชาติไหนปีไหน มันก็จะแปลว่าอย่างนี้ ไม่มีเป็นอย่างอื่น !!!!! ผมบอกคุณแล้วอย่างไรเล่าว่า ถ้าไม่รู้ ก็ไปตั้งกระทู้ถามในโต๊ะศาสนา ไม่ใช่ว่า ไม่รู้ แต่ก็ไม่ถาม ........... แล้ว วรณัย จะปฏิเสธข้อความของ อี้จิง ว่าอย่างไร ? คงจะไม่มีพระมหายานท่านไหน เรียกตัวเองว่า พระเถรวาทกระมัง ? ************************************************************** ส่วน นายเหงา ............ อย่าพยายามโพสต์ข้อความห่วยๆเลย เพราะมันจะแสดงให้เห็นถึงระดับ ว่าคุณมันเป็นแค่ นักประวัติศาสตร์ออนไลน์ มีแต่ข้อมูลจากเน็ต ปี๊ปของคุณนั่นน่ะ กรุณาเก็บเอาใว้ก่อนนะ  !!!!!! หึหึหึ ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 23 มิ.ย. 50 15:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 100 เอาหน้ามุดดิน ............. คิดอะไรอยู่หรือ ? หึหึหึ ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 23 มิ.ย. 50 15:16:26 ]

ความคิดเห็นที่ 101 คิดสมเพช  คุณอยู่ไง พ่อดอกตะแบง ถ้าแน่ อธิบายทุกประเด็นที่ ฤทธี เปิดไว้สิ ย้ำแต่ชื่อพระเถรวาท  อ่านจารึกเป็นแค่สามคำหรือ อะไรก็อี้จิง อี้จิง   ประเทศเชี๊ยะโท๊ว หมายถึง ตามพรลิงค์   เขาบอกหรอกว่าศรีวิชัยเป็นหินยาน 2) พระภิกษุชาวจีน ชื่อ อี้จิง(พ.ศ.1214) โดยสารเรือของพระเจ้าแผ่นดินโฟชิไปอินเดีย โฟชิ คือนครโพธิ ที่ไชยา เกี่ยวกับเรื่องการศาสนาในโฟชิ หลวงจีนอี้จิงบันทึกว่า .......... พุทธศาสนาในประเทศทั้งสิบแห่งทะเลใต้แทบทั้งสิ้นเป็นแบบหินยาน เว้นแต่ในประเทศโมโลยูมีจำนวนเล็กน้อยที่นับถือพุทธศาสนาแบบมหายาน หมายความว่า ดินแดนศรีวิชัย(ที่ไชยา)เมื่อราว พศ.1214-1318 เป็นเถรวาท โดยมีหลักฐานคือ บันทึกอี้จิง พ.ศ.1214 และ จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 อ้าว จอมมั่ว พิมพ์คำพูดเดิม ๆ อีกแล้ว หลัก 23 ตรงชื่อพระบอกว่าเป็นเถรวาท  ใครบอก ใช้หลักฐานคนในห้องศาสนาเหรอ บันทึกอี้จิง บอกเป็นหินยาน ไม่ใช่บอกเป็นเถรวาท บันทึกมันห่างจากการเกิดวัชรยาน 100 ปี ก็บอกแล้ว ศาสนามันมีพัฒนาการ ยังไปอ้างหลัก 23 อีก เมื่อไหร่จะอธิบายปราสาทสามหลังและพระโพธิสัตว์ บ้าแต่ชื่อ เดียวในจารึกอยู่นั้นแหละ แล้วหน้าด้านประกาศ ว่าข้ารู้ดี สรุปก็คือ ผมแค่จะบอกให้ทราบถึง ความเกี่ยวโยง ของอาณาจักรต่างๆในดินแดนแถบนี้ว่าล้วนแล้วแต่มีส่วนที่เกี่ยวพันกับ ไศเลนทรวงศ์ทั้งสิ้น ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ....... เอาชื่อที่เหมือนกัน คนละสมัย คนละเวลา มาบอก พ่อดอกตะแบงบานเช้า ชื่อเขาพระวิหารมันสมัยหลัง ชื่อมันใช้ได้ทุกศาสนานิกาย แถสีข้างเข้าไป ชื่อเหมือนกันหน่อย ก็รีบจับมาชนกัน สถวีระ คือ เถรวาท มันจะชาติไหนปีไหน มันก็จะแปลว่าอย่างนี้ ไม่มีเป็นอย่างอื่น !!!!! ก็คุณแปลเอง เออเอง นั่งเทียนเอง ไม่ต้องไปถามใครหรอก  พ่อดอกตะแบงบานเย็น   สำคัญก็คือ จารึก ตะละกา บาตุ ก็สามารถที่จะยืนยันถึง บุโรพุทโธ ที่ชวา ว่าเป็น มหายาน ซึ่งตรงนี้ ผมก็ไม่เคยค้านเลยสักคำ เพราะ จารึกและหลักฐานทางโบราณคดีอื่นๆตรงกัน แต่ในขณะเดียวกัน คุณกลับไม่เคยพบ จารึกที่ระบุถึง มหายาน ในพื้นทวีปเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ก็ จารึกหลัก 23 ของคุณไง ที่เป็นมหายาน ไม่มีคำว่าเถรวาท นอกจากชื่อพระ นี่แกล้งโง่หรือโง่จริงกันแน่เนี่ย ไม่เคยอ่านของใครเขาหรอก พ่อดอกตะแบง โพสซ้ำ ๆ โยงแบบเดิม ๆ ให้พระโพธิสัตว์เป็นเถรวาทให้ได้ ให้จารึกหลัก 23 เป็นเถรวาทให้ได้ ถ้าปัญญามีแค่นี้ ก็อย่าสะเออะ เถียงซ้ำเถียงซาก ไม่มีข้อมูลใหม่ ๆ เลย แปลชื่อพระให้เป็นเถรวาทให้ได้ มันไร้สาระมากๆ ที่จะบอกว่า เพียงแค่เห็น สันสกฤต กับ โพธิสัตว์ ก็จะสรุปว่าเป็น มหายาน / เฮ้ย คุณโรคจิต เขาพิมพ์ให้อ่านหลายความเห็น ให้เกียรติอ่านของเขาบ้าง เขาไม่ได้เห็นแค่สันสกฤตและพระโพธิสัตว์ อย่ามายัดเยียดให้คนอื่นเขา ไม่รู้และไม่เคยรู้เรื่องพัฒนาการของศาสนา ก็อย่าทำเป็นรู้ดี กรณีของ ศรีวิชัย นั้น ควรจะสรุปได้ว่า นี่คือเถรวาทที่ใช้ภาษาสันสกฤต ส่วน เรื่องพระโพธิสัตว์นั้น เป็นเพียงธรรมเนียมการยกย่องบรรพบุรุษ เป็นพระเจ้า หรือ โพธิสัตว์ จนถึงเมื่อสมัยอยุธยา ถึงกับยกให้เป็นพระพุทธเจ้าเลยทีเดียว ในกรุงรัตนโกสินทร์ก็ยังทำอย่างนี้อยู่ !!!!!!! หลักฐานที่เกี่ยวกับธรรมเนียมของไศเลนทร์นี้ ดูได้จาก ศรีสิขเรศวร ที่เขาพระวิหาร / โพสมากี่รอบแล้ว ประโยคพวกนี้ ขำจัง เหมือนโต้ตอบกับเทปคลาสเซ็ท รุ่นเก่า ๆ  แก่ ๆ ที่รู้จักแต่ศาสนาในปัจจุบัน พระโพธิสัตว์เป็นเถรวาท ศรีวิชัยเป็นหินยาน เพราะแปลชื่อมาจากจากรึก 23 เป็นเถรวาท หมดหน้า A แล้วก็เปิดหน้า B ดักดาน ตามสันดานจริง ๆ ฤทธี จากคุณ : วรณัย - [ 23 มิ.ย. 50 16:15:10 ]

ความคิดเห็นที่ 102 อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 101 อ้าว จอมมั่ว พิมพ์คำพูดเดิม ๆ อีกแล้ว หลัก 23 ตรงชื่อพระบอกว่าเป็นเถรวาท   ใครบอก ใช้หลักฐานคนในห้องศาสนาเหรอ บันทึกอี้จิง บอกเป็นหินยาน ไม่ใช่บอกเป็นเถรวาท วรณัย ********************************************************** 5555555555555555555555555 ดักดาน ตามสันดานจริง ๆ หึหึหึ วรณัย เป็นชาวพุทธหรือเปล่า ? เรื่องง่ายๆแค่นี้กลับไม่รู้ !!!!!! ขออนุญาติหัวเราะเยาะ ในความโง่เง่าของคุณอีกสักทีก็แล้วกัน ........... 555555555555555 ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 23 มิ.ย. 50 17:31:54 ]

ความคิดเห็นที่ 103 อ้างจาก ความคิดเห็นที่ 98 2) พระภิกษุชาวจีน ชื่อ อี้จิง(พ.ศ.1214) โดยสารเรือของพระเจ้าแผ่นดินโฟชิไปอินเดีย โฟชิ คือนครโพธิ ที่ไชยา เกี่ยวกับเรื่องการศาสนาในโฟชิ หลวงจีนอี้จิงบันทึกว่า .......... พุทธศาสนาในประเทศทั้งสิบแห่งทะเลใต้แทบทั้งสิ้นเป็นแบบหินยาน เว้นแต่ในประเทศโมโลยูมีจำนวนเล็กน้อยที่นับถือพุทธศาสนาแบบมหายาน หมายความว่า ดินแดนศรีวิชัย(ที่ไชยา)เมื่อราว พศ.1214-1318 เป็นเถรวาท โดยมีหลักฐานคือ บันทึกอี้จิง พ.ศ.1214 และ จารึกกรุงศรีวิชัยหลักที่23 ปี พศ.1318 ************************************************************** ตรงนี้มันแปลว่าอะไร ? 1) อี้จิง ซึ่งเป็นภิกษุมหายาน ได้บอกว่า ดินแดนศรีวิชัยนี้เป็น เถรวาท เมื่อราว พศ.1214 2) ศรีวิชัยได้อธิบายตนเองว่า เขาเป็น เถรวาท ในราวปี พศ.1318 แต่การที่ วรณัย ไปยัดเยียดให้เขา(ศรีวิชัย)เป็นมหายาน วรณัย ใช้อะไรคิดมิทราบ ? ก็เจ้าตัวเขาก็บอกอยู่โต้งๆว่า เขาเป็น เถรวาท จนแม้แต่พระมหายาน ผ่านทางมาพบ เขาก็ยืนยันว่า ที่นี่เป็นเถรวาท พระอี้จิงนี่เชื่อถือได้ไหมล่ะ ว่าท่านแยกได้ ว่าแบบไหนเถรวาท แบบไหนมหายาน !!!!! สถวีรวาท = หินยาน = เถรวาท ไม่ว่าจะเมื่อไร มันก็จะมีความหมายอย่างนี้ ไม่เป็นอย่างอื่นนะครับ จนแม้แต่ในปัจจุบันนี้ สถวีรวาท = หินยาน = เถรวาท ไม่เป็นอย่างอื่นนะครับ !!!!! คงจะไม่มีเหตุอะไรที่จะทำใ้ห้ คำศัพท์เหล่านี้ มีความหมายเป็นอย่างอื่น เฉพาะในสมัยศรีวิชัยนะครับ และก็คงไม่มีเหตุผลอะไรที่พระมหายานจะเรียกตนเองว่า พระเถรวาท เพราะการคิดอย่างนี้ มันไม่เมคเซนต์เอาเสียเลย ......... **************************************************************** อุปมาเหมือนกับว่า คุณไปพบคนที่เขาห้อยจตุคาม แล้วคุณจะไปทึกทักว่า เขาเป็นมหายานหรือฮินดู ได้หรือไม่ ? เพราะถึงอย่างไร เขาก็ย่อมต้องอธิบายตยเองว่า เขาเป็นพุทธเถรวาท อยู่ดี !!!!!! การที่สามารถสรุปว่า ศรีวิชัยเฉพาะบนคาบสมุทร เป็นเถรวาทนั้น ก็เกิดจาก หลักฐานที่ศรีวิชัยบอกเอง อีกทั้งยังได้รับการยืนยันจากคนนอก ซึ่งเป็นบุคคลร่วมสมัย คือภิกษุอี้จิง สิ่งต่างๆเหล่านี้ เป็นเรื่องจริงที่ได้มาจากเจ้าตัวเขาเอง มิได้ผ่านการสันนิษฐานใดๆทั้งสิ้น ............. !!!!!!! แต่การสรุปของ วรณัย กลับเกิดจากการสันนิษฐาน ตามเหตุผลแบบฝรั่งและของฝรั่ง !!!!! วรณัย กำลังปฏิเสธ ข้อเท็จจริงที่เป็นหลักฐานชั้นต้น แต่ไปรับเชื่อการสันนิษฐาน ของบรรดาร่างทรงต่างๆ ทั้งๆที่หลักฐานชั้นต้นก็น่าจะมีอยู่ในมือแล้ว แต่ วรณัย กลับไม่รู้คิด ยังจะหลับหูหลับตา เชื่อตามตำราอยู่นั่นเอง แล้วอย่างนี้ ใครมันน่าสมเพชมากกว่ากัน ........... ตกลง ประวัติศาสตร์นี่มันต้องเชื่อตามตำรา โดยไม่ต้องสนใจหลักฐานชั้นต้นอย่างนั้นหรือ ? ************************************************************* สถวีรวาท = หินยาน = เถรวาท ^ ^ ^ ^ ^ ถ้าเรื่องเพียงแค่นี้ คุณยังไม่รู้ .............. แล้วจะไปทำอะไรกิน !!!!!!! ยังจะมีหน้า มาพูดถึงประวัติศาสตร์ศาสนา อีกอย่างนั้นหรือ ? ที่แท้ก็เป็นแค่นักลอกตำรา ............. หึหึหึ ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 23 มิ.ย. 50 17:57:15 ]

ความคิดเห็นที่ 104 พุทธศาสนาในประเทศทั้งสิบแห่งทะเลใต้แทบทั้งสิ้นเป็นแบบหินยาน เว้นแต่ในประเทศโมโลยูมีจำนวนเล็กน้อยที่นับถือพุทธศาสนาแบบมหายาน อี้จิง ************************************************************** การที่อี้จิง เรียก เถรวาท ว่า หินยาน นั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว เพราะคำว่า หินยาน เป็นคำที่พวก มหายาน ใช้เรียก เถรวาท ในเชิงดูถูก !!!!!! เถรวาท ก็ย่อมที่จะไม่เรียกตนเองว่า หินยาน แต่เรียกตนเองว่า เถรวาท(บาลี) หรือ สถวีรวาท(สันสกฤต) และเรียก มหายาน ว่า อาจาริยวาท ............... เอ .............. ผมพูดมั่วอีกแล้วหละมั้ง ???????? หึหึหึ ฤทธี จากคุณ : Ritti Janson - [ 23 มิ.ย. 50 18:03:21 ]

ความคิดเห็นที่ 105 อยากทราบเรื่องราวของ "วิษณุราชา กับ บุโรพุทโธ" เกี่ยวข้องสัมพันธ์กันยังไง?  หรือมีแนะนำให้ไปค้นข้อมูลจาก หนังสือเล่นไหนได้บ้าง.. จากคุณ : Anne (AnneBP) - [ 24 มิ.ย. 50 18:38:09 ]

ความคิดเห็นที่ 106 วิษณุราชา ศรัทธาและเชื่อมั่นต่อ มหาเจดีย์บุรพุทโธมากแค่ไหน..ท่านผู้รู้ช่วยตอบหรือให้ความรู้ด้วยนะคะ  ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Anne (AnneBP) - [ 24 มิ.ย. 50 18:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 107 สนุกดีจังครับ ได้ทั้งสนุก ได้ทั้งมึนหัว เห็นแต่คนเก่งๆ มีข้อมูลก็ดีครับเอามาคุยกัน อย่างได้สาระ อย่ายัดเยียดความผิด หรือเลือกเอาความชอบแต่ส่วนตัวเท่าน้นสิครับ หรือแม้แต่การอ้างถึงหลักฐานทางโบราคดี หรือทางคตินิยม ก็ตาม กาลเวลามันทำให้ลางเลือนไปเยอะก็จริงเท่าแต่ทิ้งใว้ให้ตามหา บ้างก็เป็นลายลักษณ์ บ้างก็เป็นมุขปาฐะ ... ท่านทั้งหมดก็เรียนมาสูง จัดได้ว่าเป็นผู้รู้ผู้ใฝ่ ทั้งนั้นครับ ไม่ว่าจะเป็นเอกสาร ศิลาจารึก หรือเพียงแต่ตำนาน เรื่องเล่า ท่านเองก็ทราบแกใจเองดีว่า ข้อมูลเหล่านั้น ก็เป็นสิ่งที่ถูกเรียกว่าเอกสารอ้างอิง ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้ แต่ก็ไม่ใช่ไม่ทราบเสียเลย เพราะเพียงแค่พื้นฐานก็สามารถเชื่อมโยงความรู้ต่างๆเข้าหากัน ก็หาข้อเท็จจริงเท่าที่จะอ้างอิงได้จากข้อมูลและหลักฐานที่มีอยู่ ก็แค่นั้นเอง ไม่ว่าจะเป็นประวัติศาสตร์ หรือ ศิลปศาสตร์ หรือ วิทยาศาสตร์ หรือ ภาษาศาสตร์ หรือ ศาสตร์ใดๆ ก็ย่อมถูกศึกษาจากข้อมูลต่างๆอ้างอิง แต่ประเด็นที่ทุกท่านจะกล่าวถึงกลับคลุมเคลือ ไม่ชัดเจนว่าตตนต้องการสื่อสารนี้ถึง อะไร วัตถุประสงค์เพื่ออะไร ต่างหาข้อมูลมากมายจริงเท็จ หรือสมมุติฐาน ต่างๆขึ้นมาหักล้างกันและกัน ผสมไปกับอารมณ์ความต้องการเอาชนะกัน จนคนรับสารอย่างผม ไม่สามารถจะทราบได้ว่า ... ท่านต้องการสื่อสารอะไร และไม่เข้าใจอะไรมาขึ้น เว้นเสียแต่งงมากขึ้น เพราะไม่ฉลาดอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เพียงแต่เสียดาย ที่มีผู้รู้ผู้ใฝ่ ทั้งมีความสามารถ มานั่งถกกันอย่างนี้ เพื่ออะไร ความเชื่อก็คือความเชื่อ ความศรัทธาก็คือความศรัทธา หาได้ต่างกันไม่ ความมืดบอดทางความคิด การยึดติดแต่เพียงความเชื่อมั่น มันทำร้ายสังคมมากแค่ไหนเห็นกันอยู่ (คงไม่ต้องอธิบายอะไรกันมาก) ไม่ว่าจะเป็นความรู้ หรือความเชื่อ ย่อมถูกผสมเอาไว้แล้วในสังคมมนุษย์ ไม่ว่าจะเชื่อสิ่งไหน หรือ เรียนปริญญาใด ก็อยู่ในสังคมแห่งความเป็นจริงที่ถูกผสมเอาไว้ด้วยความรู้และศรัทธา... ขอท่านจงเจริญด้วยความแจ่มใสแห่งจิตเทอญ (เอ่อ...ขอจากใครไม่รู้นะ ไม่ได้เคารพใครเป็นพิเศษ เพราะเกร็งว่าท่านจะครหาว่าลำเอียง) แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 50 14:24:53 จากคุณ : kee (ปลุ่ย) - [ 26 มิ.ย. 50 14:18:23 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ดีครับเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมให้ความสนใจมานานแล้วครับแต่หาอ่านยากมากเข้ามาในกระทู้นี้สมประสงค์ละครับ ขอบคุณทุกท่านที่ช่วยให้หูตาสว่างมากยิ่งขึ้นครับ ยังไม่ได้อ่านละเอียดว่างๆจะแวะเข้ามาอีกรอบนะครับ จากคุณ : เราคนจรร่อนเร่มาพบกัน - [ 27 มิ.ย. 50 14:59:25 ]

ความคิดเห็นที่ 109 อ่านมายืดยาว คุณวรณัย อธิบายอย่างหนึ่ง ฤทธี ก็เถียงไปอีกเรื่องหนึ่ง พอคุณวรณัย มาอธิบายเรื่องนั้น ก็เปลี่ยนไปเถียงอีกเรื่องหนึ่ง ความเห็น 107 ค่ะ ดิฉันสรุปให้คะว่า ฤทธี เขาพยายามบอกว่า พระโพธิสัตว์เป็นศาสนาเถรวาทหรือหินยาน คุณวรณัย พยายามอธิบายว่า พระโพธิสัตว์เป็นเรื่องของศาสนามหายาน ฤทธี ก็บอกว่า หนังสือของอี้จิงบอกว่าเป็นหินยาน คุณวรณัย ก็พยายามอธิบายว่า หนังสือของี้จิงไม่ผิด แต่ใช้อธิบายไม่ได้ เพราะอยู่กันคนละสมัย ฤทธี ก็บอกว่า ศิลาจารึกหลักหนึ่งบอกว่าเป็นเถรวาท เพราะมีชื่อสังฆราช คุณวรณัยก็เอาจารึกนั้นมาอธิบาย ว่า เป็นจารึกของศรีวิชัยที่มีการสร้างปราสาทและบูชาพระโพธิสัตว์ ไม่มีคำใดแปลว่าสังฆราช มีแต่ชื่อพระ ฤทธี ก็บอกว่า ก็ชื่อพระที่อ่านแปลแบบบาลีที่อยู่ในจารึกนั่นแหละ ที่บอกว่าพระโพธิสัตว์เป็นศาสนาเถรวาท  เพราะฉะนั้นศรีวิชัยจึงเป็นศษสนาหินยาน คุณวรณัย ก็อธิบายว่า ถ้าใช้จารึกเดียวกันแล้วทำไมไม่อธิบายเรื่องปราสาทสามหลังและพระโพธิสัตว์ ฤทธีก็บอกว่า อี้จิงบอกว่าศรีวิชัยเป็นหินยานและมีจารึกที่บอกว่าเป็นชื่อพระเป็นหลักฐาน คุณวรณัย ชักเหนื่อยแล้วมั้ง ก็เลยบอกว่า ทำไมกลับไปวนที่เก่าอีกหละ แล้วอธิบายหลักฐานอื่น ๆ ประกอบ ทั้งเรื่องโบราณสถานและโบราณวัตถุ และจารึกที่ฤทธีอ้างให้ไปหา เขาก็หามาให้ ฤทธีก็บอกว่า เห็นไหม จารึกของหินยานไม่เหมือนกับของฮินดูและตันตระที่เก่าชวา คุณวรณัยก็อธิบายว่า มันไม่เหมือนกัน เพราะมันทำขึ้นคนละทีและคนละจุดมุ่งหมาย และก็ลาจากไปพร้อมกับทิ้งท้ายไว้แบบไร้ไมตรี ฤทธี ก็ยังคงอวดความไม่ฉลาดต่อ โดยยังคงยืนยันว่าพระโพธิสัตว์เป็นศาสนาหินยาน ดิฉันว่า หากคุณเอาอารมณ์ของผู้เถียงกันออกไป คุณจะเห็นว่า ใครใช้เหตุผลและอธิบายรายละเอียด และจะเห็นว่า ฤทธี ใช้แต่มุมมองของคนศึกษาศาสนาพุทธ โดยไม่ใช้เหตุผลสนับสนุนอื่น ๆ ที่เป็นหลักวิชาการใด ๆ เลย ดิฉันจึงขอยกให้ ฤทธีเป็นพุทธแต่ปาก มาหลายกระทู้แล้ว หึหึ ขำว่ะ ขออภัย หากฤทธีเป็นพระสงฆ์และดิฉันไปจาบจ้วง (maniac man) ฤทธี จากคุณ : Ph_eng - [ 28 มิ.ย. 50 13:56:33 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ^ ^ สะใจมาก ขอบคุณครับ จากคุณ : เมื่อไรจะหายเหงา - [ 28 มิ.ย. 50 15:33:16 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ก่อนที่คุณจะตีตนว่ารู้ศาสนาดีแล้ว คุณลองดูว่าศาสนาช่วยกล่อมเกลาจิตใจคุณรึเปล่า? เหอะๆๆ แล้วเรื่องมันแถไปเรื่อยๆจนนอกเรื่องออกไปจนหมดแล้วครับ พิจารณาดูก็แล้วกัน จากคุณ : ทะเลคราม (blueocynia) - [ 28 มิ.ย. 50 19:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ขอบคุณ คุณ คห 109 มากๆครับ ที่จับประเด็นให้ ผมอ่านแล้ว งง ฉิบเป๋ง เหมือนพูดกันคนละเรื่องเดียวกัน คุณ 109 เก่งจริงๆครับ ที่อุตส่าห์จับประเด็นได้  ยอดเยี่ยมครับ จากคุณ : ลูกแม่โดม - [ 29 มิ.ย. 50 11:26:26 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ย๊าวยาว ขอบคุณคุณPh_eng ที่ช่วยสรุปให้ จากคุณ : kolokol - [ 30 มิ.ย. 50 01:22:16 ]