ความคิดเห็นที่ 1 1.ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา ได้เคยกล่าวไว้ว่า มีหลักฐานทางโบราณคดีบ่งบอกว่าเมื่อพวกยิวโบราณเผ่าต่างๆ เข้าไปอาศัยอยู่ในปาเลสไตน์นั้นทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยเกษตรกรรม และนับถือเทพที่เกี่ยวข้องกับการเกษตร ****  ข้อเท็จจริง บรรพชนต้นตระกูลอิสราเอลกับประวัติศาสตร์        หลักฐานทางประวัติศาสตร์ได้บอกให้เรารู้ว่า เทราห์บิดาของอับราฮัมและครอบครัว มีการติดต่อกับคนในเมืองเออร์ซึ่งอยู่ทางภาคใต้ของเมโสโปเตเมีย (ปฐก. 11:31) เมืองเออร์เคยเป็นเมืองสำคัญและมีอำนาจตั้งแต่ ก.ค.ศ. 3000 ขณะนั้นประชาชนเมืองนี้สามารถควบคุมส่วนใหญ่ของเมโสโปเตเมียภาคใต้ แต่ในที่สุดก็เสื่อมอำนาจลงเมื่อ ก.ค.ศ. 1950         หลังจากนั้นอับราฮัมได้ออกเดินทางจากญาติพี่น้อง "บ้านของบิดา" ไปเมืองฮารานเพื่อแสวงหาทุ่งหญ้าใหม่สำหรับเลี้ยงสัตว์ และที่อยู่ใหม่ให้กับครอบครัวของตน (ปฐก. 12:1) ปฐมกาลบทหลัง ๆ พูดถึงเบธูเอลบุตรชายของนาโฮร์และมิลคาห์ (ปฐก. 24:24) เรเบคาห์และลาบัน ลูกเบธูเอล ญาติของอับราฮัม ซึ่งอาศัยอยู่ที่เมืองนาโฮร์ใกล้เมืองฮาราน        เราได้หาจุดเชื่อมโยงระหว่างเรื่องบรรพชนต้นตระกูลอิสราเอลในพระคัมภีร์และประวัติศาสตร์โลกในภูมิภาคที่พวกเขาอาศัยอยู่ ทั้งหมดที่เรารู้เกี่ยวกับบรรพชนต้นตระกูลอิสราเอลมีอยู่ในพระธรรมปฐมกาลและหลักฐานทางประวัติศาสตร์ของชาวอิสราเอล         ขณะที่ศึกษาชีวิตความเป็นอยู่ของบรรพชนต้นตระกูลอิสราเอลอยู่นี้ เราต้องเข้าใจและจำไว้เสมอว่า เรากำลังเกี่ยวข้องกับเส้นทางโบราณคดีและประวัติศาสตร์ เรื่องของอับราฮัมบันทึกไว้ในพระธรรมปฐมกาลบทที่ 12-25 เริ่มต้นด้วยพระบัญชาและพระสัญญาของพระเจ้า พระเจ้าทรงบัญชาอับราฮัมว่า "เจ้าจงออกจากเมือง จากญาติพี่น้อง จากบ้านบิดาของเจ้า ไปยังดินแดนที่เราจะบอกให้เจ้ารู้" (ปฐมกาล12:1) ส่วนพระสัญญาคือ "เราจะให้เจ้าเป็นชนชาติใหญ่" (ปฐมกาล 12:2) ถ้าเราอ่านปฐมกาลบทต่อไป เราจะเห็นว่าอับราฮัมเดินทางไปแผ่นดินคานาอัน(ปาเลสไตน์)และพระเจ้าทรงให้ความมั่นใจแก่ท่านว่า อาณาบริเวณนั้นจะเป็นกรรมสิทธิ์ของลูกหลานท่าน (ปฐก. 12:7,15;18-21) อับราฮัมยังคงยึดอาชีพเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนไปตามที่ต่าง ๆ เพื่อหาทุ่งหญ้าและน้ำให้สัตว์เลี้ยงของท่านกินและดื่ม ดูเหมือนว่าอัมราฮัมจะทำพันธสัญญากับอาบีเมเลคกษัตริย์ของเมืองเก-ราร์ มีอยู่ครั้งหนึ่งเมื่อเกิดการกันดารอาหารที่คานาอัน อับราฮัมจึงเดินทางไปประเทศอียิปต์ จากข้อเท็จจริงนี้ แสดงให้เห็นว่า กลุ่มชนของอับราฮัม แยกตัวออกมาจากบรรพชน และประกอบอาชีพในการเลี้ยงสัตว์ อาศัยอยู่ที่คานาอัน (ปาเลสไตน์) ชั่วขณะหนึงเท่านั้น  และมิได้มีเรื่องราว ของเทพการเกษตร เข้ามาเกี่ยวข้องเลยแม้แต่นิดเดียว และอับราฮัมเองเป็นต้นตระกูลของชนชาติฮีบรู ในยุคของอับราฮัม ชาวฮีบรูยังไม่มีการแยกเป็นเผ่าต่างๆ เลย ครับ จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 17 ก.พ. 51 15:22:39 ]

ความคิดเห็นที่ 2 2.เทพองค์หนึ่งที่ได้รับการนับถือกันมาก มีพระนามว่า Yahweh มีหลักฐานการเคารพบูชาอยู่ในพวก Midianite-Kenite เป็นทั้งเทพแห่งฝน การกสิกรรม ความรัก และความเมตตา และมีการระบุว่ามีการสร้างเทวรูปของเทพองค์นี้ไว้บนภูเขาลูกหนึ่ง  แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นภูเขาเดียวกับที่โมเสสขึ้นไปรับบัญญัติ ๑๐ ประการหรือไม่ แต่ก็มีหลักฐานด้วยว่า Yahweh ไม่ใช่เทพหรือพระเจ้าเพียงองค์เดียวของชาวยิวโบราณ ยังมีการนับถือเทพอื่นๆ อีก ดังมีคำเรียกรวมๆ ว่า Baals ล้วนเป็นเทพแห่งแผ่นดินและการเกษตรทั้งสิ้น ในขณะที่ Yahweh นั้น จะมีทิพยภาวะหลักๆ ในฐานะที่เป็นวรุณเทพ หรือเทพแห่งฝน ******ข้อเท็จจริง ก่อนพระเจ้าทรงเรียกอับราฮัม        อับราฮัมเคยอยู่ปะปนกับผู้คนในเมืองเออร์ก่อนจะย้ายไปอยู่เมืองฮาราน ในเมโสโปเตเมียมีเทพเจ้าประจำเมืององค์หนึ่ง ชื่อว่า เทพ "พระสิน" อยู่ในวิหาร "ซิกกูแรท" ซึ่งมีบันไดขนาดใหญ่สำหรับปุโรหิตประจำวิหารเดินขึ้นไปยังศาลเทพเจ้าซึ่งอยู่ชั้นบน เราต้องจำไว้อย่างหนึ่งว่า บรรพบุรุษของอับราฮัมไม่ใช่ราษฎรของเมืองนี้แต่เป็นเพียงผู้มาติดต่อค้าขายเท่านั้น พระเจ้าของอับราฮัม       อับราฮัมไม่เคยรู้ว่าพระเจ้าทรงพระนามว่า "เยโฮวาห์" ในอพยพบอกเราว่า พวกบรรพชนต้นตระกูลอิสราเอลเรียกพระนามพระเจ้าหลายอย่าง เช่น "เอลชัดดาย" แปลว่า "พระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์" "เอล เอลีโยน" แปลว่า "พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าสูงสุด" "เอล โอลาม" แปลว่า "พระเจ้านิรันดร์" "เอล โรอี" แปลว่า "พระเจ้าผู้ให้เห็น" และ "เอล เบธเอล" แปลว่า "พระเจ้าแห่งเบธเอล"       จึงรวมความได้ว่าตามปกติแล้วพวกบรรพชนจะใช้พระนาม "เอล" เมื่อพูดถึงพระเจ้าด้วยความยำเกรง อีกคำหนึ่งที่ใช้กันอย่างกว้างขวางเป็นคำพหูพจน์คือคำว่า "เอโลฮิม" ซึ่งอาจจะมาจากคำว่า "เอล จากข้อเท็จจริงนี้ ทำให้พอจะทราบว่า.ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา  ใช้วิธีการเขียนตามความคาดเดา ในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง โดยเขียนไป ตามวัฒนธรรมของคนในสมัยโบราณที่ตั้งหลักแหล่งอยู่ในเมืองและทำการเกษตร มักคิดว่าเทพเจ้าที่ตนเคารพนับถือเป็นเทพเจ้าประจำถิ่น โดยไม่ได้ศึกษาประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมอย่างแท้จริง หรือเข้าใจผิดเพี้ยนไปครับ        อับราฮัมกับครอบครัวเชื่อว่าพระเจ้าทรงทำงานทั้งในฮาราน คานาอัน และประเทศอียิปต์ และเชื่อว่าพระเจ้าทรงตั้งพระทัยจะให้พวกเขาไปรับใช้พระองค์ที่แผ่นดินคานาอัน และในตอนท้าย ดูเหมือนว่ายาโคบเพิ่งเข้าใจเรื่องพระสัญญาที่พระเจ้าทรงให้ไว้กับอับราฮัมและเชื้อสายของท่าน เมื่อพระองค์ทรงสำแดงให้ท่านทราบ จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 17 ก.พ. 51 15:27:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 3.เทพองค์นี้แม้จะมีการนับถือมากมาย แต่บางสมัยก็เป็นรองเทพองค์อื่น บางสมัยก็กลับเด่นขึ้นมา จนกระทั่งอับราฮัม ยกย่องและอ้างอำนาจของเทพองค์นี้คุ้มครองวงศ์ตระกูลและหมู่คณะของตน ซึ่งก็คือคนทั้งหมดที่เขาพาเร่ร่อนออกจากคาลเดีย (คัมภีร์เก่าเรียกว่า Kasdim) เข้าไปอาศัยอยู่ในปาเลสไตน์ จึงเป็นฐานของการนับถือ Yahweh เป็นพระเจ้าสูงสุดและเป็นพระเจ้าองค์เดียวในเวลาต่อมา ****** ข้อเท็จจริง           แต่ เรื่องบรรพชนต้นตระกูลอิสราเอลเน้นข้อเท็จจริงที่ว่า พระเจ้าคือผู้ที่เสด็จมาหาประชาชนของพระองค์ มีการพูดถึงแท่นบูชาบ่อย ๆ ว่าเป็นอนุสรณ์เตือนให้รำลึกถึงสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำไว้กับประชาชนที่พระองค์ทรงเลือกสรร อับราฮัมมีส่วนเกี่ยวข้องไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่งกับสถานที่อันเป็นที่ตั้งของแท่นบูชาทุกแห่ง        อิสราเอลยุคหลัง ๆ ไม่ยอมรับแท่นบูชาและสถานนมัสการเหล่านั้นเพราะถูกใช้เป็นที่นมัสการของศาสนาอื่น ในเรื่องของท่านยาโคบบอกว่า แท่นบูชาที่บรรพชนต้นตระกูลตั้งขึ้นเป็นเสาหินต้นเดียว เวลานมัสการพระเจ้ามีการเทน้ำมันบนยอดเสา (ปฐก. 28:18,35:14) พร้อมกับทูลขอให้พระเจ้าตอบสนอง (ปฐก. 12:8)        เราไม่พบรายละเอียดของกฎบัญญัติสำหรับพิธีถวายบูชาสมัยนั้น ไม่มีการแต่งตั้งบุโรหิต และหลักฐานชี้ให้เห็นว่า ไม่มีการพบเห็นว่าชนชาติฮีบรูที่นำโดยอับราฮัม มีการนับถือเทพเจ้าองค์อื่นควบคู่ไปกับการนับถือพระเจ้าแม้แต่นิดเดียว ครับ        แม้แต่พระนามว่า เยโฮวาห์ ก็มิได้ถูกใช้หรือถูกเรียกเลย ในยุค ของอับราฮัม ในยุคของอิสอัคลูกชายของอับราฮัม  ในยุคของยาโคบ ลูกชายของอิสอัค  ในยุคของโยเซฟ บุตรชายของยาโคบ       จนกระทั้งโยเซฟเข้าไปอยู่ในอียิปต์และเป็นข้าราชการให้ฟาโรห์ และได้ดำรงตำแหน่งที่มีอำนาจเด็ดขาดในการบริหารประเทศอียิปต์และแก้ปัญหาต่าง ๆ ให้ผ่านช่วงวิกฤตจากการกันดารอาหาร นอกจากนั้นโยเซฟยังได้ช่วยเหลือครอบครัวของท่านและชนชาติฮีบรูให้เข้ามาอยู่ในอียิปต์ เราสามารถเห็นว่าเรื่องนี้ได้จากหลักฐานการบันทึกของพระคัมภีร์ โดยพิเคราะห์วิธีที่ผู้เขียน ในอพยพบทที่ 6:2-3 บอกว่า "พระเจ้าตรัสกับโมเสสอีกว่า เราคือเยโฮวาห์ เราปรากฏแก่อับราฮัม อิสอัค และยาโคบ ด้วยนามว่าพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ แต่เราไม่ได้สำแดงให้เขารู้จักเราในพระนามพระเยโฮวาห์" ซึ่งโมเสส มีชีวิตอยู่หลัง อับราฮัม อิสอัค ยาโคบ  เกือบ 5-6 ร้อยปีโดยประมาณครับ ข้อเท็จจริงตรงนี้ชี้ให้เห็นว่า  การที่ ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา ที่ได้เคยกล่าวไว้ โดยอ้างหลักฐานทางโบราณคดี โดยมีการเรียกพระนามพระเจ้าว่า เยโฮวาห์ มาตั้งแต่ยุคชาวยิวโบราณ  จึงเป็นการกล่าวอ้างที่บิดเบือนประวัติศาสตร์ข้อเท็จจริงไปครับ หรือจะกล่าวได้อีกว่า  ศ.เสฐียร พันธรังสี  อาจจะเข้าใจผิดในหลักฐานทางประวัติศาสตร์และศาสนศาสตร์ของศาสนายิว ซึ่งถ้าเข้าใจผิดไปก็ไม่ว่ากันครับ จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 17 ก.พ. 51 15:33:51 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ฉนั้นการเขียนเรื่องราวของศาสนา หรือความเชื่อ ที่มีประวิติศาสตร์จึงต้องระวังในความผิดพลาด หรือบิดเบือน โดยเฉพาะ ถ้าผู้เขียนนั้น ไม่ได้ นับถือ หรือศึกษา ศาสนานั้นอย่างถ่องแท้   การได้รับข้อมูลเพียงเล็กน้อย และนำมาขยายความ โดยขาดความเข้าใจ จะนำมาซึ่งการบิดเบือน และผสมผสานความเท้จเข้าไป โดยขาดข้อเท็จจริงในการนำเสนอครับ ผมจะอธิบายอย่างคร่าวๆ  ก็แล้วกันนะครับ  ว่า คุณสมบัติของประวัติศาสตร์ มีผล และประโยชน์อย่างไร  หากศึกษา ค้นคว้า ข้อมูลเท็จจริงมานำเสนอครับ ประวัติศาสตร์คืออะไร คำว่า “ประวัติศาสตร์” ใช้กันใน 2 ลักษณะคือ • ประวัติศาสตร์ หมายถึง เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในอดีต และสิ่งที่มนุษย์ได้กระทำ หรือสร้างแนวความคิดไว้ทั้งหมด รวมถึงเหตุการณ์ที่เกิดจากเจตจำนงของมนุษย์ ตลอดจนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ หรือธรรมชาติที่มีผลต่อมนุษยชาติ • ประวัติศาสตร์ ได้แก่ เหตุการณ์ในอดีตที่นักประวัติศาสตร์ได้สืบสวนค้นคว้าแสวงหาหลักฐานมารวบรวมและเรียบเรียงขึ้น เนื่องจากเรื่องราวของมนุษย์ในอดีตมีขอบเขตกว้างขวาง และมีความสำคัญแตกต่างมากน้อยลดหลั่นกันไป นักวิทยาศาสตร์จึงหยิบยกขึ้นมาศึกษาเฉพาะแต่สิ่งที่ตนเห็นว่ามีความหมายและมีความสำคัญ นักประวัติศาสตร์คนแรก เฮรอดอตัสได้รับสมญาว่าเป็น “บิดาแห่งประวัติศาสตร์” เพราะเขาเป็นบุคคลแรกที่เห็นความสำคัญของเหตุการณ์ในอดีตว่า มีคุณค่าควรจดจำบันทึก และเขาได้ใช้วิธีการสืบค้นหาความจริงด้วยการเดินทางไปสอบสวยเรื่องราวต่างๆ จากแหล่งที่เชื่อถือได้ ตลอดจนพยายามค้นคว้าหาสาเหตุของเหตุการณ์ ด้วยการอธิบายถึงสภาพของดินแดนต่างๆ อย่างกว้างขวาง เพื่อนำไปสู่ความรู้ความเข้าใจในเรื่องราวที่เรียบเรียง จึงถือกันว่าเขาเป็นคนแรกที่เรียบเรียงเรื่องราวในอดีตในเชิงประวัติศาสตร์ หลักฐานทางประวัติศาสตร์ หลักฐานที่เป็นลายลักษณ์อักษรแยกได้เป็น 3 พวกคือ - แหล่งข้อมูลปฐมภูมิ ได้แก่ เรื่องราวของเหตุการณืที่บันทึกไว้โดยผู้รู้เห็น หรือเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นั้นโดยตรง - แหล่งข้อมูลทุติยภูมิ ได้แก่ บทความหรือรายงานของนักวิชาการทั้งในด้านประวัติศาสตร์ และสาขาวิชาการอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง - แหล่งข้อมูลตติยภูมิ ได้แก่ เอกสารทางประวัติศาสตร์ที่ผู้อื่นเรียบเรียงไว้ สารานุกรม และเอกสารทางวิชาการอื่นๆ หลักฐานที่เป็นวัตถุ ได้แก่ โบราณวัตถุ โบราณสถาน เงินตรา ฯลฯ   ประโยชน์ของประวัติศาสตร์ ช่วยสนองความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องแทนการคาดเดา หรือความเชื่อถือที่ปราศจากหลักฐาน เป็นบันทึกประสบการณ์ของมนุษยชาติที่มีคุณค่าควรแก่การศึกษาเพื่อเป็นบทเรียน ช่วยให้เกิดความรักความภาคภูมิใจในชาติ มีความตระหนักในคุณค่าของมรดกด้านต่างๆ ช่วยให้รู้จักและเข้าใจในเรื่องของโลก และเรื่องของเพื่อนมนุษยชาติที่กว้างขวางออกไป ฝึกให้คนรู้จักใช้เหตุผลในการพิจารณาเหตุการณ์ต่างๆ ช่วยในการทำนายอนาคต ------------- ขอบคุณครับ --------------- จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 17 ก.พ. 51 15:43:22 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ศ.เสฐียร พันธรังสี  เขาวิเคราะห์ ถูกหรือผิดไม่มีใครรู้หรอก เป็นเรื่องของอดีต ที่ไม่มีใครย้อนเวลากลับไปพิสูจน์ได้อีกแล้ว อย่างที่ ศาสดาหวงหมิง บอกว่า เทพมังกร สร้าง พระเจ้า ขึ้นมา อย่างเนี๊ยะ ถ้ามีคนเชื่อว่า "เป็นจริง" คุณศรัทธาพลัง ไปบอกว่า เป็นเรื่องโกหก เป็นนิทาน คนเราลองเชื่อเข้าไปแล้ว แก้ยากอ่ะ เหมือนอย่างที่เราบอกว่า พระเจ้า ทะเลาะกะ งู เป็นนิทาน พวกคุณที่มีศรัทธา ไม่มีวันเชื่อเราหรอก...แม่นบ่ จากคุณ : ธิดามังกร (สุทธิกมล1) - [ 17 ก.พ. 51 18:45:25 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณที่อธิบายค่ะ เห็นคุณเสนอไว้ในกระทู้นั้นด้วยว่า "เรามีทั้ง นักศาสนศาสตร์  นักประวัติศาสตร์  นักโบราณคดี และนักวิทยาศาสตร์ ที่เป็นคริสเตียนครับ    กระบวนการความเชื่อของเราไม่ได้มาจากแค่พระคัมภีร์อย่างเดียวครับ" ดังนั้น จึงอยากให้คุณช่วยยกหลักฐานทางประวัติศาสตร์ โบราณคดี และวิทยาศาสตร์ ที่สอดคล้องหรือรับกับหลักฐานทางพระคัมภีร์ตามที่คุณอธิบายมาแล้ว ให้ชัดเจนขึ้นอีกค่ะ ตามประเด็นที่คุณเสนอมาน่ะแหละค่ะ เรามีคำถามเพิ่มด้วยค่ะ ๑)ท่านศ.เสฐียร มิได้กล่าวว่าชาวยิวออกพระนามพระเจ้าว่า เยโฮวาห์ มาตั้งแต่โบราณ ท่านกล่าวว่า พระนามนั้นคือ Yahweh ซึ่งถ้าคุณไปค้นใน wikipedia ก็จะพบว่า ทางนั้นอธิบายคำว่า Yahweh และ Yehowah ไว้ชัดเจนมาก และต่างจากที่คุณอธิบายมาแล้วค่ะ ๒)ท่านศ.เสฐียรกล่าวไว้ด้วยค่ะว่า ในพระคัมภีร์เก่าตอน Judge บทที่ ๑๗,๑๘ เขียนว่ามีชายคนหนึ่งชื่อ Micah ขโมยเงินมรดาไปกว่าพันเซเกล ถูกมารดาสาปแช่ง ภายหลัง Micah นำเงินนั้นมาคืน สารภาพว่าตนเป็นคนขโมย มารดาเห็นลูกซื่อสัตย์ก็พอใจ ให้ลูกชายนำเงินเหล่านั้นไป "หล่อรูปพระเจ้า" และ "สร้างเครื่องบูชาอื่นๆ อุทิศต่อพระเจ้า Yahweh" Micah จึงได้สร้างเทวาลัยขึ้นหลังหนึ่ง "เป็นที่สถิตของพระเจ้าทั้งหลาย" แล้วให้ช่างสร้างรูปหล่อ จัดทำ Ephod คือเครื่องแต่งกายหัวหน้านักบวชผู้ทำพิธี และรูป Teraphim ได้แก่รูป "พระเจ้าประจำครอบครัว" และมอบให้ลูกชายทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลเทวาลัย ช่วยอธิบายในส่วนนี้ด้วยค่ะ จะได้เป็นหลักฐานที่ชัดเจนว่า ท่านศ.เสฐียร ใช้วิธีการเขียนตามความคาดเดา ในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง ส่วนหลักฐานเกี่ยวกับการบูชาเทพหลายองค์ในปาเลสไตน์ช่วงที่อับราฮัมอพยพเข้าไป เราขอเวลาค้นหน่อยค่ะ จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 18 ก.พ. 51 00:44:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ้อ, เราไม่ได้บอกไว้นะคะว่า ชนชาติฮีบรูที่นำโดยอับราฮัม มีการนับถือเทพเจ้าองค์อื่นควบคู่ไปกับการนับถือพระเจ้า (Yahweh) ในค.ห.๓ ที่คุณอ้างอิงข้อความของเรา (ซึ่งเราลอกจากท่านศ.เสฐียรอีกที) ข้อความนั้นอ้างไว้ด้วยซ้ำว่า "อับราฮัมยกย่อง Yahweh เป็นผู้คุ้มครองวงศ์ตระกูลและหมู่คณะของตน ซึ่งก็คือคนทั้งหมดที่เขาพาเร่ร่อนออกจากคาลเดีย (คัมภีร์เก่าเรียกว่า Kasdim) เข้าไปอาศัยอยู่ในปาเลสไตน์ จึงเป็นฐานของการนับถือ Yahweh เป็นพระเจ้าสูงสุดและเป็นพระเจ้าองค์เดียวในเวลาต่อมา" สรุป คือ ใครๆ ก็รู้ว่าอับราฮัมนับถือพระเจ้าองค์เดียว จนเป็นฐานของศาสนายิวที่นับถือพระเจ้าองค์เดียว (เอกเทวนิยม) มาโดยตลอด ทีนี้ คุณศรัทธาพลังควรทำความเข้าใจ ในประเด็นของเรื่องนี้อีกครั้งนึงนะคะ ๑.อับราฮัมเป็นหนึ่งในหลายๆ เผ่าที่เข้าไปทำมาหาเลี้ยงชีพอยู่ในปาเลสไตน์ (อย่างน้อยก็ชั่วระยะเวลาหนึ่ง) ๒.ในดินแดนนั้น ขณะนั้น คุณบอกว่ามีการนับถือพระเจ้าองค์เดียว ขณะที่ศ.เสฐียรบอกว่ามีการนับถือเทพแห่งการเกษตรเป็นคณะ โดยมีคำเรียกรวมๆ ว่า Baals ๓.คุณอ้างหลักฐานจากพระคัมภีร์ ที่เขียนขึ้นในศาสนาที่นับถือพระเจ้าองค์เดียว หรืออย่างน้อย นับถือพระยะโฮวาห์เป็นเทพสูงสุด ซึ่งตีความได้ว่า "มีพระเจ้าองค์อื่น" เพราะขนาดข้อแรกในบัญญัติ ๑๐ ประการ(Exodus บทที่ ๓๔) ยังเขียนไว้ว่า "สูจะต้องไม่บูชาพระเจ้าองค์อื่น" แสดงให้เห็นได้มั้ยคะ ว่า มีพระเจ้าองค์อื่นนอกจากพระยะโฮวาห์ ทำให้พระยะโฮวาห์ตรัสห้ามไม่ให้ชาวยิวไปนับถือพระเจ้าเหล่านั้น? ๔.ในโลกสมัยโบราณ ทุกชนชาติต่างมีการนับถือพระเจ้าเป็นของตนเอง บางเผ่าก็นับถือเทพองค์เดียว บางเผ่าก็นับถือเทพหลายองค์ เป็นธรรมดา แม้แต่ศาสนาอียิปต์โบราณ และศาสนาฮินดู ที่มีการนับถือเทพเจ้าหลายองค์ ก็เป็น "ผลรวม" ที่มาจากคติการนับถือเทพเจ้าองค์เดียวของแต่ละเผ่า ที่ถูกนำมาปริวรรต หรือรวมเข้าด้วยกันทั้งสิ้น ไม่แปลกอะไร ๕.ในเมโสโปเตเมีย ยุคที่อับราฮัมพาผู้คนเร่ร่อนหาที่เลี้ยงสัตว์ ก็เต็มไปด้วยการนับถือเทพเจ้าหลายองค์ โดยคนต่างเผ่าพันธุ์กัน กระจายอยู่ทั่วภูมิภาค คนพวกนี้ไปรวมกันที่ไหน ก็นำเทพเจ้าของตนเองไปด้วย เกิดเป็นบ้านเมืองที่นับถือเทพเจ้าหลายองค์โดยมีเทพองค์ใดองค์หนึ่งเป็นเทพสูงสุด (คือเทพที่ชนชั้นปกครองนับถือ) เช่นเมือง อูร์ (Ur : ไม่ได้อ่านว่า เออร์) ที่เกี่ยวข้องกับบิดาของอับราฮัม ก็มีเทพเจ้าหลายองค์ ซึ่งคุณก็ทราบดีอยู่แล้ว ๖.เช่นเดียวกัน ปาเลสไตน์ หรือคานาอัน ไม่ใช่ no man's land ที่อับราฮัมพาผู้คนไปตั้งถิ่นฐานเป็นพวกแรก แหล่งโบราณคดีที่เก่าที่สุดในปาเลสไตน์ มีอายุตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ ก่อนที่จะเกิดเมืองอูร์ขึ้นในเมโสโปเตเมีย ในพระคัมภีร์เอง ยังมีเรื่องเกี่ยวกับข้อพิพาทระหว่างคนที่อยู่ในปาเลสไตน์มาก่อน กับพวกเฮบรูว์ แย่งที่ทำกินกัน อับราฮัมเข้าไปตัดสิน คนทั้งหลายก็ยอมเชื่อ และมอบที่ดิน ๑ ใน ๑๐ ส่วนให้อับราฮัมเป็นการตอบแทน แม้กระทั่ง คำที่เรียกชาวยิวว่า เฮบรู เดิมก็เป็นคำที่คนที่อาศัยอยู่ในปาเลสไตน์เรียก มีความหมายว่า "คนต่างถิ่น" เพราะฉะนั้น อย่างน้อยมีคนอยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ก่อนอับราฮัมจะพาผู้คนอพยพเข้าไป ถ้าหากว่ามีการนับถือเทพเจ้าหลายองค์ หรือคณะเทพที่เกี่ยวข้องกับการเกษตรที่นั่นอยู่ก่อนแล้ว ก็ไม่แปลกอะไรนี่คะ ๗.เพราะฉะนั้น คุณควรเข้าใจว่า อับราฮัม คือผู้นำเผ่าๆ นึงที่เดินทางอยู่ในเมโสโปเตเมีย ซึ่งมีคติการนับถือเทพเจ้าต่างๆ เป็นหลายสิบหลายร้อยองค์ แม้แต่ในปาเลสไตน์ คติการนับถือเทพเจ้าหลายองค์ก็มีอยู่ที่นั่น เพียงแต่ศ.เสฐียร กล่าวว่าตัวอับราฮัมเอง นับถือเทพที่ชาวยิวเรียกกันว่า Yahweh เพียงองค์เดียว และนั่นคือฐานของคติการบูชาพระเจ้าองค์เดียวในศาสนายิว คือพระยะโฮวาห์ ย้ำว่า อับราฮัมนับถือพระเจ้าองค์เดียวมาตั้งแต่แรก ทั้งศ.เสฐียร และเรา ไม่เคยบอกว่า อับราฮัมและคนของท่าน นับถือเทพเจ้าหลายองค์เลยค่ะ ดังนั้น ส่วนที่คุณแย้งเราว่า "ไม่มีการพบเห็นว่าชนชาติฮีบรูที่นำโดยอับราฮัม มีการนับถือเทพเจ้าองค์อื่นควบคู่ไปกับการนับถือพระเจ้าแม้แต่นิดเดียว" เราไม่ทราบว่า คุณอ้างอิงจากจุดไหน ๘.สิ่งที่ศ.เสฐียร กล่าว และเรานำมาอธิบาย คือ "...มีหลักฐานด้วยว่า Yahweh ไม่ใช่เทพหรือพระเจ้าเพียงองค์เดียวของชาวยิวโบราณ ยังมีการนับถือเทพอื่นๆ อีก ดังมีคำเรียกรวมๆ ว่า Baals ล้วนเป็นเทพแห่งแผ่นดินและการเกษตรทั้งสิ้น" ศ.เสฐียร ใช้คำว่า ชาวยิวโบราณ ไม่ได้ใช้คำว่า อับราฮัมและพวก ปัญหาก็คือ ถ้ายึดตามพระคัมภีร์ อับราฮัมเป็นบรรพบุรุษของ "ชาวยิวโบราณ" แต่ในทางโบราณคดี ไม่ใช่ค่ะ ในทางโบราณคดี กล่าวว่า อับราฮัมและคนของท่านที่อพยพเข้าไปอยู่ในปาเลสไตน์ เป็น "ชาวยิวโบราณพวกหนึ่ง" พวกนี้ถูกเรียกว่า เฮบรู หรือ ฮีบรู ดังกล่าวมาแล้ว แต่ยังมีร่องรอยวัฒนธรรมของชาวยิวในยุคเดียวกับอับราฮัมอยู่ในแหล่งโบราณคดีอื่นๆ ในเมโสโปเตเมียอีก เพราะทางโบราณคดี จะกำหนดคนที่มีรูปแบบภาษา วัฒนธรรม และลัทธิความเชื่อคล้ายกันหรือเหมือนกันไว้เป็นพวกเดียวกันอย่างคร่าวๆ ดังนั้น คำว่า ชาวยิวโบราณ ในทางโบราณคดี จึงต่างกับในพระคัมภีร์ พระคัมภีร์เรียกคนที่เป็นชาวยิว เฉพาะที่สืบสายมาจากอับราฮัม ในทางโบราณคดี ถือว่าคนที่สืบเชื้อสายจากอับราฮัม เป็นชาวยิวกลุ่มใหญ่ที่สุดที่เป็นรากฐานของอารยธรรมฮีบรูและศาสนายิวในเวลาต่อมา แต่ไม่ใช่ว่าเป็นชาวยิวแค่กลุ่มเดียวในสมัยนั้น ยังมีชาวยิวกลุ่มอื่น เผ่าอื่นอีกที่เร่ร่อนอยู่ในเมโสโปเตเมีย โดยกำหนดจากวัฒนธรรม ภาษา และคติความเชื่อที่คล้ายกัน คำว่า ชาวยิวโบราณ ในความหมายของท่านศ.เสฐียร เป็นความหมายทางโบราณคดี มิได้ยึดตามพระคัมภีร์เป็นหลัก และในส่วนของอับราฮัม ท่านกล่าวว่า นับถือพระเจ้าองค์เดียว ซึ่งท่านระบุไปว่า คือ Yahweh ไม่ใช่ Yahowah จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 18 ก.พ. 51 01:20:33 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ความคิดเห็นที่ 5   ศ.เสฐียร พันธรังสี  เขาวิเคราะห์ ถูกหรือผิดไม่มีใครรู้หรอก เป็นเรื่องของอดีต ที่ไม่มีใครย้อนเวลากลับไปพิสูจน์ได้อีกแล้ว ***  ครับ จะผิดหรือถูก ต้องดูจากหลักฐานทางประวัติศาสตร์ครับ อย่าลืมว่า ประวัติศาสตร์ไม่มีใครไปเปลี่ยนแปลงได้นะครับ  การเขียนบทความทิ้งไว้  ถ้าไม่ตรงกับประวัติศาสตร์จริง  ก็ไม่ได้รับการยอมรับ จากผู้ที่นับถือศาสนาที่กล่าวอ้าง หรือจากชนชาตินั้นๆ  ที่กล่าวถึงครับ อย่างที่ ศาสดาหวงหมิง บอกว่า เทพมังกร สร้าง พระเจ้า ขึ้นมา อย่างเนี๊ยะ ถ้ามีคนเชื่อว่า "เป็นจริง" คุณศรัทธาพลัง ไปบอกว่า เป็นเรื่องโกหก เป็นนิทาน คนเราลองเชื่อเข้าไปแล้ว แก้ยากอ่ะ *** อ๋อ ก็คงไม่มีใครไปว่าหรอกครับ  เพราะผู้ที่เชื่อในพระเจ้ารู้ดีว่ามันไม่ได้เกี่ยวอะไรกัน  จะสร้างพระเจ้ามาสักกี่องค์  ก็ไม่ได้เกี่ยวกับพระเจ้าของเราครับ   ไม่สังเกตุเหรอครับ  ว่า พวกเราแทบจะไม่ใส่ใจ  เรื่องเทพมังกร มังกือ อะไรนี่เลยครับ   เหมือนอย่างที่เราบอกว่า พระเจ้า ทะเลาะกะ งู เป็นนิทาน พวกคุณที่มีศรัทธา ไม่มีวันเชื่อเราหรอก...แม่นบ่ *** ก็อย่าลืมเรื่องศาสนาของคุณเองที่นับถืออยู่ด้วยละ  ว่ามีนิทานหลอกเด็กอยู่กี่เรื่อง  แต่คุณก็เชื่อไม่ใช่เหรอ  555  เรื่องนี้มันเป็นกระจกสะท้อนเงานะครับ จากคุณ : ธิดามังกร (สุทธิกมล1) จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 18 ก.พ. 51 11:43:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เราไม่เชื่อ นิทาน ในคัมภีร์เลยแม้แต่เรื่องเดียว เพราะเรา "เกิดไม่ทัน" อ่ะ ศาสดาของเรา พระองค์ก็บอกว่า อย่าเชื่อคัมภีร์ ท่านบอกอย่างงี้จิงๆ เราสนใจ "คำสอน" ที่ทำให้เราพ้นทุกข์ในวันนี้ได้มากกว่าสัญญาลมๆ แล้งๆ ว่าจะได้ขึ้นสวรรค์เมื่อวันโน้นง่ะ จงมาเป็นสาวกเทพมังกรซะดีๆ อย่าดื้อ 55555   ล้อเล่น พระเยซู ดีจริงๆ อันนี้ขอชมนะ แต่เราไม่เชื่อพระเจ้าอะไรนั่นเลย แค่เรื่องแกไปทะเลาะกับงู มันก็แย่พออยู่แล้ว ยังมีหลายเรื่องที่แกโกรธแบบไม่มีเหตุผลอีก เราเลยไม่ค่อยเชื่อถือแกซักเท่าไหร่ จากคุณ : ธิดามังกร (สุทธิกมล1) - [ 18 ก.พ. 51 12:35:43 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ^ ^ อันนั้นก็เป็นเรื่องของคุณสุทธิกมล1  ครับ   เพราะก็ไม่มีใครไปบังคับให้เชื่อหรอกครับ ทุกคนมีอิสระ และเสรีภาพครับ   ก็เหมือนคำสอนให้พ้นทุกข์อะครับ ผมก็ไม่เชื่อ ผมถือว่าเป็นทัศนคติ ลมๆ แล้งๆ เหมือนกัน เพราะถ้าสอนให้พ้นทุกข์ได้จริง   โลกนี้ก็คงไม่ความทุกข์แล้วละครับ เพราะถ้าคำสอน ทำให้พ้นทุกข์ได้จริง คนทั้งโลกเค้าก็คงมาปฏิบัติตามกันหมดแล้วละครับ ดูง่ายๆ  คนไทยแท้ๆ อยังต้องอยู่กับความอีกหลาย ประเด็นมากมาย ถ้าสอนให้พ้นทุกข์ได้จริงๆ   เค้าคงเอาไปปฏิบัติกันแล้ว ละครับ   คงไม่มีใครต้องมานั่งอมทุกข์กันเกือบค่อนประเทศ 5555 จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 18 ก.พ. 51 12:56:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ความคิดเห็นที่ 6  จากคุณหนอนดาวเรือง เห็นคุณเสนอไว้ในกระทู้นั้นด้วยว่า "เรามีทั้ง นักศาสนศาสตร์  นักประวัติศาสตร์  นักโบราณคดี และนักวิทยาศาสตร์ ที่เป็นคริสเตียนครับ    กระบวนการความเชื่อของเราไม่ได้มาจากแค่พระคัมภีร์อย่างเดียวครับ" ดังนั้น จึงอยากให้คุณช่วยยกหลักฐานทางประวัติศาสตร์ โบราณคดี และวิทยาศาสตร์ ที่สอดคล้องหรือรับกับหลักฐานทางพระคัมภีร์ตามที่คุณอธิบายมาแล้ว ให้ชัดเจนขึ้นอีกค่ะ ตามประเด็นที่คุณเสนอมาน่ะแหละค่ะ ****ผมขอยกตัวอย่างเพื่อแสดงให้ท่านเห็นว่าบุคคลระดับโลกที่มนุษย์ยอมรับว่าเป็นคนมีเหตุผล และอาศัยเหตุผลพิสูจน์สิ่งต่าง ๆ นั้น  ในส่วนของนักวิทยาศาสตร์มาเป็นตัวอย่างนะครับ  เพราะไม่สามารถยกมาได้หมด  (พิมพ์ไม่ไหว) 1.อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ (Albert Einstein, 1879-1955) นักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมัน ผู้คิดทฤษฎีสัมพันธภาพ กล่าวว่า "ศาสนาของข้าพเจ้าประกอบด้วยการยกย่องถ่อมใจต่อองค์พระวิญญาณซึ่งยิ่งใหญ่ที่สุด  ซึ่งไม่อาจจำกัดได้  และพระองค์ได้ทรงสำแดงพระองค์เองในรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งเราสามารถรู้ได้ด้วยจิตใจซึ่งอ่อนแอและบกพร่องของเรา  ความคิดเรื่องพระเจ้าของข้าพเจ้าเกิดจากความแน่ใจอันลึกซึ้งฝ่ายอารมณ์ ถึงการทรงพระชนม์อยู่ของพลังฤทธิ์เดชอำนาจ ซึ่งยิ่งใหญ่สูงสุดและหยั่งรู้เหตุและผลได้ ซึ่งพลังฤทธิ์เดจอำนาจนั้นได้สำแดงพระองค์เองในจักรวาลอันสลับซับซ้อนของพระองค์" 2.โรเบิร์ต บอยล์ (Robert Boyle, 1627-1691) นักวิทยาศาสตร์ชาวไอริช ผู้ได้รับสมญานามว่า เป็นบิดาแห่งเคมีในสมัยปัจจุบัน และเป็นผู้ตั้งกฎของบอยล์ซึ่งกล่าวว่า "ความดันและปริมาตรของก๊าซ เมื่อคูณกัน ย่อมได้ผลคงที่ ถ้าอุณหภูมิคงที่" บอยล์มีความเปรื่องปราดทางวิทยาศาสตร์ในอันดับต้นๆ ผู้หนึ่ง   ท่านเขียนความรู้เกี่ยวกับพระคัมภีร์มากกว่าความรู้ทางวิทยาศาสตร์เสียอีก  ท่านเคยกล่าวเน้นในผลงานของท่านครั้งแล้วครั้งเล่าว่า  แรงจูงใจสำคัญที่ทำให้ท่านค้นคว้าและทดลองด้านวิทยาศาสตร์ก็คือ ท่านเพียงต้องการแสดงให้โลกเห็นถึงความสอดคล้องของพระคริสตธรรมคัมภีร์กับกฎต่าง ๆ ทางธรรมชาติ ยิ่งกว่านั้น  บอยล์ยังเป็นบุคคลที่สนใจศึกษาพระคัมภีร์อย่างแท้จริง จนถึงกับลงทุนเรียนภาษาฮีบรู อรามาอิก และซีเรีย เพื่อจะสามารถเข้าใจพระคัมภีร์อย่างลึกซึ้ง 3.ไอแซค นิวตัน (Issac Newton, 1642-1727) ท่านเป็นผู้ที่โลกยอมรับว่าเป็นนักวิทยาศาสตร์เอกของโลกอย่างแท้จริง  เพราะท่านเป็นผู้พัฒนาวิชาด้านแคลคูลัส  เป็นผู้รวบรวมทฤษฎีเกี่ยวกับการเคลื่อนที่ (Motion) เข้าเป็นระบบเดียวกัน และเป็นผู้ตั้งกฎแรงโน้มถ่วงของโลก ฯลฯ ผลงานของท่านมากมาย  จนได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์ชั้นสูง เป็นท่านเซอร์ ของจักรภพอังกฤษ  นิวตันอธิบายเรื่องเกี่ยวกับความรู้ทางวิทยาศาสตร์ โดยใช้หลักฐานจากพระคัมภีร์ไบเบิ้ล  มีงานวิจัยของท่านมากมาย ซึ่งผ่านระบบการคำนวณมาจากพระคัมภีร์ไบเบิ้ล นิวตันอธิบายเรื่องเกี่ยวกับความรู้ทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งถ้าคำนวณเป็นจำนวนคำแล้วเท่ากับ 1 ล้านคำ  แต่ขณะเดียวกัน  ท่านเขียนเรื่องเกี่ยวกับพระเจ้าถึง 1.4 ล้านคำ  ท่านเป็นผู้หนึ่งที่มีความรักและศรัทธาต่อพระเจ้าอย่างลึกซึ้ง  ซึ่งเป็นที่ทราบกันอย่างกว้างขวาง 4.กาลิเลโอ (Gaileo, 1564-1641) นักคณิตศาสตร์และฟิสิกส์ที่ยิ่งใหญ่ของโลก  เป็นผู้คิดกล้องโทรทรรศน์ขึ้นเป็นคนแรก  แต่สิ่งซึ่งนักวิทยาศาสตร์และนักประวัติศาสตร์ไม่ได้กล่าวถึงท่านผู้นี้ คือ ท่านเป็นนักศึกษาพระคริสตธรรมคัมภีร์ตัวยง  ท่านเขียนหนังสืออธิบายความรู้เรื่องจักรวาลหลายร้อยหน้า  โดยอ้างอิงจากพระคริสตธรรมคัมภีร์  ท่านกล่าวข้อความตอนหนึ่งไว้ว่า "พระคัมภีร์และธรรมชาติ ต่างเป็นผลโดยตรงจากพระดำรัสของพระเจ้า"  "พระคัมภีร์เกิดขึ้นเพราะการดลใจจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ และธรรมชาติเกิดขึ้นจากการเชื่อฟังคำตรัสสั่งของพระองค์"  เช่นในหนังสือปฐมกาลตอนหนึ่ง บันทึกว่า "14 พระเจ้าตรัสว่า 'จงมีดวงสว่างบนฟ้า เพื่อแยกวันออกจากคืน ให้ดวงสว่างเป็นหมายกำหนดฤดู วัน 14 พระเจ้าตรัสว่า 'จงมีดวงสว่างบนฟ้า เพื่อแยกวันออกจากคืน ให้ดวงสว่างเป็นหมายกำหนดฤดู วัน ปี 15 และให้เป็นดวงสว่างบนฟ้า เพื่อส่องสว่างบนแผ่นดิน' ก็เป็นดังนั้น" (ปฐมกาล 1:14-15) 5.จอห์น เคพเลอร์ (John Kepler, 1571-1630) นักดาราศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ทุกยุคทุกสมัย  เป็นผู้ตั้งกฎสำคัญ ๆ เกี่ยวกับการโคจรของดวงดาวต่าง ๆ อยู่ในรูปของวงรี ในขอบเขตคงที่ โดยที่ดวงดาวนั้น ๆ จะไม่ล้ำเขตวงรีนั้นเข้าไปภายในเลย  ท่านจึงคิดว่าน่าจะมีหลักการบางอย่างที่สามารถอธิบายถึงปรากฎการณ์ของดวงดาวต่าง ๆ ในรูปวงรีในขอบเขตในสภาพที่ว่านี้  แต่ไม่รู้ว่าหลักการนั้นคืออะไร  จนกระทั่งวันหนึ่ง  ขณะที่ท่านนั่งอ่านพระคัมภีร์ประจำวันอยู่  ท่านพบข้อความตอนหนึ่งที่พระเยซูคริสต์กล่าวว่า เมื่อเราถูกยกขึ้นจากแผ่นดินโลกแล้ว เราก็จะชักนำคนเป็นอันมากให้มาหาเรา" (ยอห์น 12:32) ในทันใดนั้น  ท่านเกิดความคิดแวบหนึ่งขึ้นมาว่า  เป็นไปได้ที่ดวงดาวต่าง ๆ ดึงดูดกันและกันในห้วงอวกาศเหมือน ๆ กับคำสอนทางด้านจิตวิญญาณเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ที่สามารถดึงดูดคนจำนวนมากมาหาพระองค์  จึงทำให้ท่านตั้งกฎต่าง ๆ ว่าด้วยการโคจรของดวงดาว ก่อนตาย  เคพเลอร์ได้เขียนตำราว่าด้วยเหตุผลสนับสนุนความน่าเชื่อถือของพระคัมภีร์ว่าเป็นพระคำของพระเจ้า 6.ไมเคิล ฟาราเดย์ (Michael Faraday, 1791-1867) นักวิทยาศาสตร์ที่ค้นพบหลักของกระแสไฟฟ้า ซึ่งกล่าวว่า "เมื่อเอาไฟฟ้าใส่ในน้ำยา เช่น ในการชุบทอง  โลหะที่จับขั้วบวกจะมากน้อยตามกระแสไฟฟ้า"  และท่านเป็นคนแรกที่อธิบายถึงอำนาจของสนามแม่เหล็กไฟฟ้า แต่สิ่งหนึ่งซึ่งน้อยคนจะรู้จักเกี่ยวกับท่านผู้นี้คือ ท่านเป็นนักเทศน์ฆราวาส  ประกาศข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ทุกอาทิตย์ในโบสถ์เล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ณ กรุงลอนดอน  แม้ปัจจุบันนี้คำเทศนาของท่านฟาราเดย์ประมาณ 150 เรื่อง  ซึ่งไม่ได้ตีพิมพ์เผยแพร่ ก็ยังถูกเก็บรักษาไว้อย่างดีในประเทศอังกฤษ  ท่านเป็นนักวิทยาศาสตร์อีกท่านหนึ่งที่มีความศรัทธาในพระเจ้าอย่างแท้จริง              ที่กล่าวมาแล้ว เป็นเพียงตัวอย่างบางตัวอย่าง เพื่อชี้ให้เห็นว่าเรามีทั้ง นักศาสนศาสตร์  นักประวัติศาสตร์  นักโบราณคดี และนักวิทยาศาสตร์ ที่เป็นคริสเตียนครับ    กระบวนการความเชื่อของเราไม่ได้มาจากแค่พระคัมภีร์อย่างเดียวครับ แม้ในปัจจุบันนี้ บุคคลระดับโลกเกือบทุกสาขาวิชา ประกอบด้วยบุคคลที่เป็นคริสชนซึ่งมีความรักและความศรัทธาต่อพระเจ้าด้วยความจริงใจ   (ข้อมูลบางส่วน โดย คุณตังเมย์เหนียว ) จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 18 ก.พ. 51 13:35:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 งงกับคำพูดของคุณ ธิดามังกรครับ ตรงที่ขีดเส้นใต้ ความคิดเห็นที่ 9   เราไม่เชื่อ นิทาน ในคัมภีร์เลยแม้แต่เรื่องเดียว เพราะเรา "เกิดไม่ทัน" อ่ะ ศาสดาของเรา พระองค์ก็บอกว่า อย่าเชื่อคัมภีร์ ท่านบอกอย่างงี้จิงๆ เราสนใจ "คำสอน" ที่ทำให้เราพ้นทุกข์ในวันนี้ได้มากกว่าสัญญาลมๆ แล้งๆ ว่าจะได้ขึ้นสวรรค์เมื่อวันโน้นง่ะ ศาสดา  บอกว่า อย่าเชื่อคัมภีร์ แล้ว คำสอนมันไม่ได้มาจากคัมภีร์เหรอครับ แล้วไปสนใจคำสอนทำไมเหรอครับ ก็เมื่อ ศาสดาบอกว่า อย่าเชื่อคัมภีร์ ..... อ่านแล้วงง  มึนครับ จากคุณ : taiyo - [ 18 ก.พ. 51 13:36:50 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ความคิดเห็นที่ 6  จากคุณหนอนดาวเรือง เรามีคำถามเพิ่มด้วยค่ะ ๑)ท่านศ.เสฐียร มิได้กล่าวว่าชาวยิวออกพระนามพระเจ้าว่า เยโฮวาห์ มาตั้งแต่โบราณ ท่านกล่าวว่า พระนามนั้นคือ Yahweh ซึ่งถ้าคุณไปค้นใน wikipedia ก็จะพบว่า ทางนั้นอธิบายคำว่า Yahweh และ Yehowah ไว้ชัดเจนมาก และต่างจากที่คุณอธิบายมาแล้วค่ะ ***** ครับ  ที่นี่เรามาดูข้อเท็จจริงกัน  จะได้รู้ว่า  ท่านศ.เสฐียร  เขียนอธิบายจากความไม่รู้ประวัติศาสตร์ของพระคัมภีร์ครับ     ตอนที่พระเจ้าทรงเรียกโมเสสให้นำชนชาติอิสราเอลออกจากการเป็นทาสในประเทศอียิปต์นั้น โมเสสได้ถามพระเจ้าว่าพระองค์คือใคร พระองค์ตรัสแก่โมเสสจากพุ่มไม้ไฟซึ่งมีการบันทึกไว้ใน ภาษาฮีบรู ซึ่งเป็นภาษาของพระคัมภีร์เดิม ภาษาฮีบรูนี้มีเพียงพยัญชนะ แต่ไม่มีสระ คำตอบของพระเจ้า รวมกันแล้วเป็นพยัญชนะ 4 ตัว คือ Y H W H ซึ่งการมีพยัญชนะเพียงอย่างเดียว โดยไม่มีสระมาประกอบจะอ่านออกเป็นสำเนียงอักษรเท่านั้น Y H W H ต่อมามีคนแปลว่า I am Who I am "เราเป็นซึ่งเราเป็น" ถ้าจะให้ ้แปลความหมายตามนี้ ก็คงจะได้ความหมายว่า พระองค์ทรงเป็นผู้ทรงพระชนม์นิรันดรกาล และทรงเป็นพระองค์เอง ต่อมานักวิชาการชาวยิว พวกอาลักษณ์ได้สร้างสระขึ้นเพื่อให้ง่ายในการอ่านพระคัมภีร์ภาษา ฮีบรู ก็ได้เอาสระ a และสระ e ไปแทรก ก็เลยได้เป็นศัพท์ใหม่ว่า Yahweh ออกเสียงยาห์เวห์ คัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิมมีพระนามยาห์เวห์ ปรากฎอยู่ถึง 6 พันครั้ง ใครที่ได้อ่านพระคัมภีร์จนจบ ก็คงจะทราบได้ว่า ยาห์เวห์นั้นคือ พระเป็นเจ้า ผู้ซึ่ง 1.ทรงพระชนม์อยู่ 2.ทรงเป็นผู้กระทำ และ 3.ทรงเป็นเหตุให้เป็นไปตามแผนการของพระองค์ เรื่องอักษร 4 ตัว ที่เป็นพระนามของพระผู้เป็นเจ้า ซึ่งออกเสียงไม่ได้ ไม่รู้ว่าพระองค์ชื่ออะไรกันแน่ มีผลทำให้คนถอดภาษากันไปต่างๆนานา นักวิชาการจากยุโรปกลุ่มหนึ่งถอดอักษร Y H W H ออกเป็นภาษาโรมัน เมื่อถอดได้แล้วก็เอาไปผสมสระ ผลสุดท้ายก็ได้เป็นคำว่า Jehovah หรือ เยโฮวาห์ ผู้อ่านท่านที่ชอบอ่านตำราศาสนาที่เขียน ในยุโรป ไม่ว่าจะเป็นยุโรปประเทศไหนๆ ก็เรียกขานพระนามของพระ ผู้เป็นเจ้าว่าเยโฮวาห์ทั้งสิ้น พระนามพระเป็นเจ้าของชนชาติอิสราเอล เรียกได้หลายชื่อดังนี้ครับ 1. Adonai อโดนาย 2.Y H W H 3. Yahweh ยาเวห์ 4.Jehovah เยโฮวาห์ 5. Lord, องค์พระเป็นเจ้า ฉนั้น การที่คุณหนอนดาวเรืองบอกว่า "ท่านศ.เสฐียร มิได้กล่าวว่าชาวยิวออกพระนามพระเจ้าว่า เยโฮวาห์ มาตั้งแต่โบราณ ท่านกล่าวว่า พระนามนั้นคือ Yahweh" จึงเป็นข้อมุลที่บิดเบือน โดย ท่านศ.เสฐียร  เพราะข้อเท็จจริงแม้แต่ในยุคของโมเสส แม้แต่ชื่อ  Yahweh  หรือ Jehovah  ก็ไม่ได้ถูกเรียกเลยครับ ไม่ว่าจะเป็นยุคก่อนอับราฮัม หรือยุคหลังโมเสสก็ตามครับ คำถามคือ   ท่านศ.เสฐียร   ไปเอาข้อมูลและหลักฐานจากไหนมาเขียนครับ ขอให้คุณหนอนดาวเรือง   ช่วยยกหลักฐานมาประกอบเพื่อความชัดเจนด้วนครับ จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 18 ก.พ. 51 14:07:55 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เข้าใจคำว่า นิทาน มั๊ย เหมือน แฮรี่พอร็ตเตอร์ ไม่ต้องอ้างอิงที่มา เรื่อง พระเจ้า ทะเลาะกับงู ก็ไม่ต้องอ้างอิงที่มา เหมือนกัน เชื่อไปเลย...โลด ไม่มีอะไรเสียหาย เชื่อแล้วชาวบ้านไม่เดือดร้อนเชื่อไปเถอะ แต่ถ้าเชื่อแล้วไปวางระเบิด อันนั้นไม่ได้เรื่อง ตอบท่าน taiyo ไม่ต้อง งงหรอก พระพุทธองค์บอกไม่ต้องเชื่อ เห็นอันไหนมีเหตุมีผล ก็เอาไปใช้ ถ้าคิดว่าใช้แล้วชีวิตความเป็นอยูดีขึ้น จิตใจดีขึ้น ก็เอาไปใช้เลย ไม่สงวนลิขสิทธิ์ ไม่ต้องประกาศตนว่าเป็นชาวพุทธ ก็เอาไปใช้ได้ หาย งง ยัง? จากคุณ : ธิดามังกร (สุทธิกมล1) - [ 18 ก.พ. 51 14:26:50 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ความคิดเห็นที่ 6 จากคุณหนอนดาวเรือง ๒)ท่านศ.เสฐียรกล่าวไว้ด้วยค่ะว่า ในพระคัมภีร์เก่าตอน Judge บทที่ ๑๗,๑๘ เขียนว่ามีชายคนหนึ่งชื่อ Micah ขโมยเงินมรดาไปกว่าพันเซเกล ถูกมารดาสาปแช่ง ภายหลัง Micah นำเงินนั้นมาคืน สารภาพว่าตนเป็นคนขโมย มารดาเห็นลูกซื่อสัตย์ก็พอใจ ให้ลูกชายนำเงินเหล่านั้นไป "หล่อรูปพระเจ้า" และ "สร้างเครื่องบูชาอื่นๆ อุทิศต่อพระเจ้า Yahweh" Micah จึงได้สร้างเทวาลัยขึ้นหลังหนึ่ง "เป็นที่สถิตของพระเจ้าทั้งหลาย" แล้วให้ช่างสร้างรูปหล่อ จัดทำ Ephod คือเครื่องแต่งกายหัวหน้านักบวชผู้ทำพิธี และรูป Teraphim ได้แก่รูป "พระเจ้าประจำครอบครัว" และมอบให้ลูกชายทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลเทวาลัย ช่วยอธิบายในส่วนนี้ด้วยค่ะ จะได้เป็นหลักฐานที่ชัดเจนว่า ท่านศ.เสฐียร ใช้วิธีการเขียนตามความคาดเดา ในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง ****** ครับ ทีนี่เราลองมาดูในพระคัมภีร์บันทึกไว้ว่าอย่างไร ผู้วินิจฉัย 17 (Judge) รูปเคารพในเรือนของมีคาห์ 1 มีชายคนหนึ่งเป็นชาวแดนเทือกเขาเอฟราอิม ชื่อมีคาห์ 2 เขาพูดกับมารดาของเขาว่า "เงินหนึ่งพันหนึ่งร้อยแผ่น ซึ่งมีคนลักไปจากแม่และแม่ก็ได้สาปแช่ง และพูดเข้าหูฉันนั้น ดูเถิด เงินนั้นอยู่ที่ฉัน ฉันเอาไปเอง" มารดาของเขาจึงพูดว่า "ขอพระเยโฮวาห์ทรงอำนวยพระพรให้ลูกของแม่เถิด" 3 เขาจึงนำเงินพันหนึ่งร้อยแผ่นนั้นมาคืนให้แก่มารดา และมารดาของเขาพูดว่า "เงินรายนี้แม่ได้ถวายแล้วแด่พระเยโฮวาห์จากมือแม่เพื่อลูกให้ทำเป็นรูปแกะสลักและรูปหล่อ บัดนี้แม่จึงคืนให้แก่เจ้า" 4 เมื่อมีคาห์คืนเงินให้แก่มารดาแล้ว มารดาก็นำเงินสองร้อยแผ่นมอบให้กับช่างเงิน ทำเป็นรูปแกะสลักและรูปหล่อ รูปนั้นอยู่ในบ้านของมีคาห์ 5 มีคาห์คนนี้มีเรือนพระหลังหนึ่ง เขาทำรูปเอโฟด และรูปพระ และแต่งตั้งให้บุตรชายคนหนึ่งของเขาเป็นปุโรหิต 6 ในสมัยนั้นยังไม่มีกษัตริย์ในอิสราเอล ทุกคนทำตามอะไรก็ตามที่ถูกต้องในสายตาของตนเอง คำอธิบายอย่างง่ายๆ นะครับ มีคาห์ ไม่ใช่ชนชาวฮีบรู(อิสราเอล) ในเผ่าใดเผ่าหนึ่งเลยครับ มีคาห์เป็นชาวแดนเทือกเขาเอฟราอิม ในยุคนั้น เริ่มมีคนต่างชาติ (คนที่ไม่ได้เป็นอิสราเอล) มานับถือพระเจ้าของอิสราเอลในบางส่วน มีคาห์ ก็เป็นคนหนึงในชาวต่างชาตินั้นๆ การนับถือพระเจ้า ของมีคาห์ เป็นการนับถือแบบคนต่างๆ ในแถบนั้น คือ นับถือพระเจ้าหลายองค์ นับถือเทพเจ้าต่างๆ รวมกันไปด้วย โดยมีการสร้างรูปเคารพ เพื่อบูชา มีคาห์ นับรวมเอาพระเจ้าของอิสราเอลไปนับถือด้วย สาเหตุจากขาดความเข้าใจ เพราะคิดว่าเป็นเทพเจ้าต่างๆ ไปด้วยครับ เรื่องบันทึกใน ผู้วินิจฉัย (Judge) เป็นเรื่องราวประวัติศาสตร์นะครับ ไม่ใช่คำสอน ต้องแยกแยะให้ออกด้วย ว่าในช่วงเวลานั้นเกิดอะไรขึ้น กับชนชาติอิสราเอล และพวกเขาทำอย่างไรบ้าง ฉนั้นการที่ ศ.เสฐียร จะเขียนบทความอะไรที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อศาสนา ต้องเรียนรู้องค์ประกอบต่างๆ และเข้าใจ ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมในแต่ละช่วงให้ถ่องแท้ก่อน ไม่ใช่ไปจับประเด็นบางประเด็นมาได้ ก็ขยายความแบบผิดๆ ถูกๆ ครับ เหมือนตัวอย่างที่ผ่านมา เรียกได้ว่า ศ.เสฐียร ผิดพลาดไปเข้าขั้นทีเดียว (แก้เยอะหน่อย มันซ้ำครับ) แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 51 16:38:45 แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 51 15:10:45 แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 51 15:08:26 จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 18 ก.พ. 51 15:02:47 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ความคิดเห็นที่ 7  จากคุณหนอนดาวเรือง อ้อ, เราไม่ได้บอกไว้นะคะว่า ชนชาติฮีบรูที่นำโดยอับราฮัม มีการนับถือเทพเจ้าองค์อื่นควบคู่ไปกับการนับถือพระเจ้า (Yahweh) ในค.ห.๓ ที่คุณอ้างอิงข้อความของเรา (ซึ่งเราลอกจากท่านศ.เสฐียรอีกที) ข้อความนั้นอ้างไว้ด้วยซ้ำว่า "อับราฮัมยกย่อง Yahweh เป็นผู้คุ้มครองวงศ์ตระกูลและหมู่คณะของตน ซึ่งก็คือคนทั้งหมดที่เขาพาเร่ร่อนออกจากคาลเดีย (คัมภีร์เก่าเรียกว่า Kasdim) เข้าไปอาศัยอยู่ในปาเลสไตน์ จึงเป็นฐานของการนับถือ Yahweh เป็นพระเจ้าสูงสุดและเป็นพระเจ้าองค์เดียวในเวลาต่อมา" สรุป คือ ใครๆ ก็รู้ว่าอับราฮัมนับถือพระเจ้าองค์เดียว จนเป็นฐานของศาสนายิวที่นับถือพระเจ้าองค์เดียว (เอกเทวนิยม) มาโดยตลอด ****  ในส่วนนี้ผมได้ตอบไปแล้วนะครับ ว่า คำว่า Yahweh ไม่เคยมีการเรียกเลย  ใน คคห ที่ 13 ฉะนั้นการที่บอกว่า อับราฮัมยกย่อง  Yahweh  จึงเป็นการกล่าวบิดเบือนไปครับ (ในส่วนนี้ไม่ได้พูดถึงคุณหนอนดาวเรืองนะครับ พูดถึงคนเขียนข้อมูลนี้) ทีนี้ คุณศรัทธาพลังควรทำความเข้าใจ ในประเด็นของเรื่องนี้อีกครั้งนึงนะคะ ๑.อับราฮัมเป็นหนึ่งในหลายๆ เผ่าที่เข้าไปทำมาหาเลี้ยงชีพอยู่ในปาเลสไตน์ (อย่างน้อยก็ชั่วระยะเวลาหนึ่ง) **** OK ครับ ๒.ในดินแดนนั้น ขณะนั้น คุณบอกว่ามีการนับถือพระเจ้าองค์เดียว ขณะที่ศ.เสฐียรบอกว่ามีการนับถือเทพแห่งการเกษตรเป็นคณะ โดยมีคำเรียกรวมๆ ว่า Baals ****  ครับ ถ้าพูดถึงดินแดนนั้น  ที่ไม่ได้เกี่ยวกับความเชื่อของอับราฮัมกับชนเผ่าของเขา ๓.คุณอ้างหลักฐานจากพระคัมภีร์ ที่เขียนขึ้นในศาสนาที่นับถือพระเจ้าองค์เดียว หรืออย่างน้อย นับถือพระยะโฮวาห์เป็นเทพสูงสุด ซึ่งตีความได้ว่า "มีพระเจ้าองค์อื่น" เพราะขนาดข้อแรกในบัญญัติ ๑๐ ประการ(Exodus บทที่ ๓๔) ยังเขียนไว้ว่า "สูจะต้องไม่บูชาพระเจ้าองค์อื่น" แสดงให้เห็นได้มั้ยคะ ว่า มีพระเจ้าองค์อื่นนอกจากพระยะโฮวาห์ ทำให้พระยะโฮวาห์ตรัสห้ามไม่ให้ชาวยิวไปนับถือพระเจ้าเหล่านั้น? **** 555  ในเรื่องบัญญัติ 10 ประการ ใน Exodus  มันเป็นยุคของโมเสสแล้วละครับ เป็นยุคที่ ชาวฮีบรูอพยพออกมาจากอียิปต์  ซึ่งชาวฮีบรูบางกลุ่ม ก็รับอิทธิพลการไว้รูปเคารพ หรือเทพเจ้าต่างๆ มาจากวัฒนธรรมอียิปต์  จึงมีบัญญัติของพระเจ้าที่ให้กับโมเสส ห้ามเรื่องนี้ไว้ครับ      ส่วนเรื่อง ในยุคของอับราฮัม ชาวเมืองต่างๆ ก็มีการไหว้เทพเจ้าต่างๆ เช่นกัน ซึ่งถูกต้อง  แม้แต่ต้นกระกูลของอับราฮัม ก็กราบไว้ พวกเทพเจ้าดวงจันทร์ ดวงดาวเช่นกันครับ   แต่เมื่อพระเจ้าทรงเรียกอับราฮัมให้ออกมา และติดตามพระองค์ อับราฮัมก็เชื่อฟัง และติดตามพระเจ้าผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก    อับราฮัม จึงถูกยกย่องในหมู่ชาวยิว และคริสเตียน ว่าเป็น “บิดาแห่งความเชื่อ” ครับ จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 18 ก.พ. 51 15:57:24 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ความคิดเห็นที่ 7  จากคุณหนอนดาวเรือง ๔.ในโลกสมัยโบราณ ทุกชนชาติต่างมีการนับถือพระเจ้าเป็นของตนเอง บางเผ่าก็นับถือเทพองค์เดียว บางเผ่าก็นับถือเทพหลายองค์ เป็นธรรมดา แม้แต่ศาสนาอียิปต์โบราณ และศาสนาฮินดู ที่มีการนับถือเทพเจ้าหลายองค์ ก็เป็น "ผลรวม" ที่มาจากคติการนับถือเทพเจ้าองค์เดียวของแต่ละเผ่า ที่ถูกนำมาปริวรรต หรือรวมเข้าด้วยกันทั้งสิ้น ไม่แปลกอะไร *****  ในส่วนนี้ถูกต้องครับ   ๕.ในเมโสโปเตเมีย ยุคที่อับราฮัมพาผู้คนเร่ร่อนหาที่เลี้ยงสัตว์ ก็เต็มไปด้วยการนับถือเทพเจ้าหลายองค์ โดยคนต่างเผ่าพันธุ์กัน กระจายอยู่ทั่วภูมิภาค คนพวกนี้ไปรวมกันที่ไหน ก็นำเทพเจ้าของตนเองไปด้วย เกิดเป็นบ้านเมืองที่นับถือเทพเจ้าหลายองค์โดยมีเทพองค์ใดองค์หนึ่งเป็นเทพสูงสุด (คือเทพที่ชนชั้นปกครองนับถือ) เช่นเมือง อูร์ (Ur : ไม่ได้อ่านว่า เออร์) ที่เกี่ยวข้องกับบิดาของอับราฮัม ก็มีเทพเจ้าหลายองค์ ซึ่งคุณก็ทราบดีอยู่แล้ว ***** ในส่วนนี้ก็ถูกต้องเช่นกันครับ ๖.เช่นเดียวกัน ปาเลสไตน์ หรือคานาอัน ไม่ใช่ no man's land ที่อับราฮัมพาผู้คนไปตั้งถิ่นฐานเป็นพวกแรก แหล่งโบราณคดีที่เก่าที่สุดในปาเลสไตน์ มีอายุตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ ก่อนที่จะเกิดเมืองอูร์ขึ้นในเมโสโปเตเมีย ในพระคัมภีร์เอง ยังมีเรื่องเกี่ยวกับข้อพิพาทระหว่างคนที่อยู่ในปาเลสไตน์มาก่อน กับพวกเฮบรูว์ แย่งที่ทำกินกัน อับราฮัมเข้าไปตัดสิน คนทั้งหลายก็ยอมเชื่อ และมอบที่ดิน ๑ ใน ๑๐ ส่วนให้อับราฮัมเป็นการตอบแทน แม้กระทั่ง คำที่เรียกชาวยิวว่า เฮบรู เดิมก็เป็นคำที่คนที่อาศัยอยู่ในปาเลสไตน์เรียก มีความหมายว่า "คนต่างถิ่น" เพราะฉะนั้น อย่างน้อยมีคนอยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ก่อนอับราฮัมจะพาผู้คนอพยพเข้าไป ถ้าหากว่ามีการนับถือเทพเจ้าหลายองค์ หรือคณะเทพที่เกี่ยวข้องกับการเกษตรที่นั่นอยู่ก่อนแล้ว ก็ไม่แปลกอะไรนี่คะ ***** ถูกต้องครับ ๗.เพราะฉะนั้น คุณควรเข้าใจว่า อับราฮัม คือผู้นำเผ่าๆ นึงที่เดินทางอยู่ในเมโสโปเตเมีย ซึ่งมีคติการนับถือเทพเจ้าต่างๆ เป็นหลายสิบหลายร้อยองค์ แม้แต่ในปาเลสไตน์ คติการนับถือเทพเจ้าหลายองค์ก็มีอยู่ที่นั่น ***** ถูกต้องครับ  ในส่วนนี้เข้าใจตรงกัน จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 18 ก.พ. 51 16:00:08 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เพียงแต่ศ.เสฐียร กล่าวว่าตัวอับราฮัมเอง นับถือเทพที่ชาวยิวเรียกกันว่า Yahweh เพียงองค์เดียว และนั่นคือฐานของคติการบูชาพระเจ้าองค์เดียวในศาสนายิว คือพระยะโฮวาห์ ย้ำว่า อับราฮัมนับถือพระเจ้าองค์เดียวมาตั้งแต่แรก ทั้งศ.เสฐียร และเรา ไม่เคยบอกว่า อับราฮัมและคนของท่าน นับถือเทพเจ้าหลายองค์เลยค่ะ *****  ครับ ถูกต้องในส่วนหนึ่ง  ส่วนที่เรียกว่า  ว่า Yahweh  ได้อธิบายไปแล้วใน คคห 13  ครับ ] ดังนั้น ส่วนที่คุณแย้งเราว่า "ไม่มีการพบเห็นว่าชนชาติฮีบรูที่นำโดยอับราฮัม มีการนับถือเทพเจ้าองค์อื่นควบคู่ไปกับการนับถือพระเจ้าแม้แต่นิดเดียว" เราไม่ทราบว่า คุณอ้างอิงจากจุดไหน ***** ในส่วนที่ว่า “Yahweh ไม่ใช่เทพหรือพระเจ้าเพียงองค์เดียวของชาวยิวโบราณ ยังมีการนับถือเทพอื่นๆ อีก ดังมีคำเรียกรวมๆ ว่า Baals”   เพราะว่าตามหลักฐานทางโบราณคดี ต้นตระกูลของอับราฮัมสืบเชื้อสายมาจากชาวอารัมชนเผ่าโบราณมากเผ่าหนึ่ง  ไม่ใช่ยิว แม้แต่ในพระคัมภีร์ก็บันทึกไว้ว่า  "บิดาของข้าพระองค์เป็นชาวอารัมผู้หลงทางท่องเที่ยวไป" (ฉธบ. 26:5) เห็นได้ชัดว่าชาวฮีบรูเชื่อว่าชาติของตนสืบเชื้อสายมาจากชาวอารัมชนเผ่าโบราณมากเผ่าหนึ่ง ไม่ใช่ยิวโบราณครับ ๘.สิ่งที่ศ.เสฐียร กล่าว และเรานำมาอธิบาย คือ "...มีหลักฐานด้วยว่า Yahweh ไม่ใช่เทพหรือพระเจ้าเพียงองค์เดียวของชาวยิวโบราณ ยังมีการนับถือเทพอื่นๆ อีก ดังมีคำเรียกรวมๆ ว่า Baals ล้วนเป็นเทพแห่งแผ่นดินและการเกษตรทั้งสิ้น" ศ.เสฐียร ใช้คำว่า ชาวยิวโบราณ ไม่ได้ใช้คำว่า อับราฮัมและพวก ปัญหาก็คือ ถ้ายึดตามพระคัมภีร์ อับราฮัมเป็นบรรพบุรุษของ "ชาวยิวโบราณ" แต่ในทางโบราณคดี ไม่ใช่ค่ะ ในทางโบราณคดี กล่าวว่า อับราฮัมและคนของท่านที่อพยพเข้าไปอยู่ในปาเลสไตน์ เป็น "ชาวยิวโบราณพวกหนึ่ง" พวกนี้ถูกเรียกว่า เฮบรู หรือ ฮีบรู ดังกล่าวมาแล้ว แต่ยังมีร่องรอยวัฒนธรรมของชาวยิวในยุคเดียวกับอับราฮัมอยู่ในแหล่งโบราณคดีอื่นๆ ในเมโสโปเตเมียอีก เพราะทางโบราณคดี จะกำหนดคนที่มีรูปแบบภาษา วัฒนธรรม และลัทธิความเชื่อคล้ายกันหรือเหมือนกันไว้เป็นพวกเดียวกันอย่างคร่าวๆ ดังนั้น คำว่า ชาวยิวโบราณ ในทางโบราณคดี จึงต่างกับในพระคัมภีร์ พระคัมภีร์เรียกคนที่เป็นชาวยิว เฉพาะที่สืบสายมาจากอับราฮัม ในทางโบราณคดี ถือว่าคนที่สืบเชื้อสายจากอับราฮัม เป็นชาวยิวกลุ่มใหญ่ที่สุดที่เป็นรากฐานของอารยธรรมฮีบรูและศาสนายิวในเวลาต่อมา แต่ไม่ใช่ว่าเป็นชาวยิวแค่กลุ่มเดียวในสมัยนั้น ยังมีชาวยิวกลุ่มอื่น เผ่าอื่นอีกที่เร่ร่อนอยู่ในเมโสโปเตเมีย โดยกำหนดจากวัฒนธรรม ภาษา และคติความเชื่อที่คล้ายกัน ********ข้อเท็จจริงสำหรับคำว่า "ยิว" คำว่า”ยิว” มาจากนามของ "ยูดาห์" ลูกคนหนึ่งใน 12 คนของยาโคบซึ่งเป็นลูกของอิสอัค  ตอนแรกใช้เรียกเฉพาะกลุ่มชนเผ่าของยิวให้แตกต่างจากตระกูลอื่นๆ แต่ต่อมาเมื่อกษัตริย์โซโลมอน ในตระกูลยูดาห์ ปกครองอาณาจักรอิสราเอล คำว่า “ยิว” จึงถูกเรียกอย่างแพร่หลายในชนชาติอิสราเอลครับ   ฉะนั้นเมื่อเขียนบทความและกล่าวว่า ชาวยิวโบราณ  เราจะไม่นึกอับราฮัมหรือต้นตระกูลอับราฮัมนะครับ เราจะนึกถึง ยูดาห์   ลูกของยาโคบทันทีครับ คำว่า ชาวยิวโบราณ ในความหมายของท่านศ.เสฐียร เป็นความหมายทางโบราณคดี มิได้ยึดตามพระคัมภีร์เป็นหลัก และในส่วนของอับราฮัม ท่านกล่าวว่า นับถือพระเจ้าองค์เดียว ซึ่งท่านระบุไปว่า คือ Yahweh ไม่ใช่ Yahowah ********  ในส่วนนี้ ผมได้อธิบายไปหมดแล้วนะครับ   ทั้งคำว่า  “ยิว”  และ “Yahweh” ---------------------ขอบคุณครับ----------------------------- จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 18 ก.พ. 51 16:05:43 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เท่าที่คุณอธิบายมา เราถือว่าเคลียร์ในระดับนึงค่ะ แล้วคุณก็เห็นตรงกับเราในหลายๆ ส่วน ส่วนที่ไม่ตรงกัน ระหว่างคำอธิบายของคุณ กับท่านศ.เสฐียร ก็คือประเด็นในเรื่องของ Yahweh ซึ่ง ท่านศ.เสฐียร กล่าวว่าเป็นวรุณเทพ เป็นหนึ่งในคณะเทพแห่งการเกษตรซึ่งนับถือกันอยู่ในพวก Medianite-Kenite ขณะที่พระคัมภีร์ ไม่รับรองจุดนั้น ขณะเดียวกัน เมื่อเราขอให้คุณช่วยหาหลักฐานทางประวัติศาสตร์ โบราณคดีที่รับรองพระคัมภีร์ และสามารถหักล้างสิ่งที่ศ.เสฐียรกล่าวไว้ข้างต้น นั่นหมายความว่า จะต้องเป็นหลักฐานทางโบราณคดีที่ยืนยันเกี่ยวกับอับราฮัม (ที่ไม่ใช่พระคัมภีร์) และยืนยันว่า Yahweh ไม่เกี่ยวอะไรกับคณะเทพแห่งการเกษตร ซึ่งนับถือกันอยู่ในพวก Medianite-Kenite คุณกลับไปยกความคิดเห็น, ความประทับใจ, แรงบันดาลใจของนักวิทยาศาสตร์ และบุคคลสำคัญของโลกที่เกี่ยวกับพระคัมภีร์โดยรวม ซึ่งเรายอมรับว่าเป็นข้อมูลที่สำคัญมาก แต่ไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องที่คุณกล่าวว่า "ศ.เสฐียรใช้วิธีการเขียนตามความคาดเดา ในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง" นั่นคือ (ย้ำ) เรื่องเกี่ยวกับ Yahweh, วรุณเทพ, คณะเทพแห่งการเกษตรที่เรียกรวมๆ ว่า Baals ซึ่งนับถือกันอยู่ในพวก Medianite-Kenite อยากให้คุณช่วยยกหลักฐานทางประวัติศาสตร์ โบราณคดี และวิทยาศาสตร์ ที่สามารถหักล้างคำกล่าวของท่านศ.เสฐียร ในประเด็นนี้น่ะค่ะ เราจะได้ไปค้นอีกด้านนึงมาเทียบกัน ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 18 ก.พ. 51 23:30:19 ]

ความคิดเห็นที่ 20 Baal by Alan G. Hefner The antiquity of the worship of the god or gods of Baal extends back to the 14th century BCE among the ancient Semitic peoples, the descendants of Shem, the oldest son of Biblical Noah. Semitic is more of a linguistic classification than a racial one. Thus, people speaking the same or similar languages first worshiped Baal in his many forms. The word Baal means "master" or "owner". In ancient religions the name denoted sun, lord or god. Baal was common a name of small Syrian and Persian deities. Baal is still principally thought of as a Canaanite fertility deity. The Great Baal was of Canaan. He was the son of El, the high god of Canaan. The cult of Baal celebrated annually his death and resurrection as a part of the Canaanite fertility rituals. These ceremonies often included human sacrifice and temple prostitution. Baal, literal meaning is "lord," in the Canaanite pantheon was the local title of fertility gods. Baal never emerged as a rain god until later times when he assumed the special functions of each. Although there is no equivalent in Canaan of the sterile summer drought that occurs in Mesopotamia, the season cycle was marked enough to have caused a concentration on the disappearing fertility god, who took with him the autumn rain clouds into the neither world. After defeating the sea god Yam, and building a house on Mount Saphon, and taking possession of numerous cities, Baal announced that he would no longer acknowledge the authority of Mot, "death." Baal not only excluded Mot from his hospitality and friendship, but also told him that he could only visit the deserts of the earth. In response to this challenge, Mot invited Baal to his abode to taste his fare, mud. Being terrified and unable to avoid the dreadful summons to the land of the dead, Baal coupled with a calf in order to strengthen himself for the ordeal, and then set out. El and the other gods donned funeral garments, poured ashes on their heads, and mutilated their limbs, while Anat, aided by the sun goddess Shapash, brought the corpse back for burial. El placed Athtar, the irrigation god, on the vacant throne of Baal, but Anat bitterly missed her dead husband. She begged Mot to restore Baal to life, but her pleas went without avail, and Anat's attempts to interest the other gods in helping her were met with cautious indifference. Thus, Anat assaulted Mot, ripping him to pieces "with a sharp knife," scattering his members "with a winnowing fan," burning him "in a fire," grinding him "in a mill," and "over the fields strewing his remains." El, in the meantime, had a dream in which fertility returned, which suggested that Baal was not dead. Afterwards, he instructed Shapash to keep watch for him during her daily travels. In the due course of time Baal was restored, and Athtar fled from his throne. Yet Mot was able to arrange another attack, but on this occasion all of the gods supported Baal, and neither combatant could gain the victory. Finally El intervened and dismissed Mot, leaving Baal in possession of the field. The above myth, fragments of which are on the Ras Shamra tablets, relates to the alteration of the seasons. Baal is the god of rain, thunder, and lightening. "At the touch of his right hand, even colors wilt." Yam, the owner of salt water, gave place to Baal as the genius of rainfall and vegetation, a displacement that left Mot as sole contender under the mighty El. Torrid heat, sterility, the arid desert, death, the neither world: these were Mot's irresistible realm till Anat threshed, winnowed, and ground the harvested corn, the fecundity of Baal's land, just as the siding of El with the resurrected rain god ensured the continuation of the annual cycle. A parallel of the magical rites can be found in Psalms, where "they that sow in tears shall reap in joy. He that go forth and weepeth, bearing precious seed, shall doubtless come again with rejoicing, bearing sheaves with him." This is sympathetic magic the tears shed were expected to induce drops of rain. Baal was the son of El, or Dagon, an obscure deity linked by the Hebrews with the Philistine city of Ashdod. Dagon was perhaps associated with the sea, as a coin found in the vicinity portrays a god having a fish tail. Although Baal personally overcame Yam, it is uncertain whether or not he fought Lotan, the Leviathan of the Old Testament, but it is known that Anat "crushed the writhing serpent, the accused one of the seven heads." Another echo of the Mesopotamian thought patterns are nestled in these reasons advanced by Baal for needing a "house." His food offerings were too meager for a god "that rides on the clouds." As far apart as Carthage and Palmyra were temples dedicated to Baal-Hammon, "the lord of the altar of incense," whom the Greeks identified with Cronos. On Mount Carmel it was the prophet Elijah who discredited King Ahab's belief in the power of Baal, when at his request "the fire of the Lord fell, and consumed the burnt sacrifice," and the wood, and the stones, and the dust, and licked up the water that was in the trench. Afterwards Elijah had the people slay "the prophets of Baal," thereby assuring the survival of the worship of Yahweh in Israel. The worship of Baal extended from the Canaanites to the Phoenicians who also were partially an agricultural people. Both Baal and his cohort Ashtoreth, or Astarte, who is equivalent to the Greek goddess Aphrodite, were both Phoenician fertility symbols. Baal, the sun god, was fervently prayed to for the protection of livestock and crops. Priests instructed the people that Baal was responsible for droughts, plagues, and other calamities. People were often worked up into great frenzies at the prospects of displeasing Baal. In times of great turbulence human sacrifices, particularly children, were made to the great god Moloch. Since the Phoenicians also were superb ship builders the religion and cults of Baal spread throughout the Mediterranean world. The worship of Baal was found among the Moabites and their allies Midinites during Moses' time. It was also introduced to the Israelites. The religion of the god Baal was widely accepted among the ancient Jews, and although it was put down at times, it was never permanently stamped out. Kings and other royalty of the ten Biblical tribes worshiped the god. The ordinary people ardently worshipped this sun god too because their prosperity depended on the productivity of their crops and livestock. The god's images were erected on many buildings. Within the religion there appeared to be numerous priests and various classes of devotees. During the ceremonies they wore appropriate robes. The ceremonies included burning incense, and offering burnt sacrifices, occasionally consisting of human victims. The officiating priests danced around the altars, chanting frantically and cutting themselves with knives to inspire the attention and compassion of the god. In the Bible Baal is also called Beelzebub, or Baalzebub, one of the fallen angels of Satan. แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 51 10:33:21 แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 51 10:21:39 จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 10:11:20 ]

ความคิดเห็นที่ 21 El = Leader of the gods. The first Canaanite god, El dwelt on Mount Saphon, and it was under his aegis that Baal married Anat, defeated the sea god Yam and the death lord Mot, and was installed as the divine bestower of life-giving rain. Represented as an aged man, El wore bull's horns, the symbol of strength, and was usually depicted as seated. It is thought that he corresponded to the Hebrew god, Yahweh. He is also known as El 'Elyon, "God Most High." Yam = The Iranian primeval king who rules a realm where justice, order and abundance prevail. His name means "twin" and his wife and twin sister is Yimak. As king Yam he fulfils three social functions: he is pious as a priest, strong as a warrior, and rich as a large landowner. He was the favorite of the gods, but he fell from grace when he became disdain and mendacious, and he lost his immortality. Mot = The god of death and sterility, and the arch enemy of Baal. He fought Baal each year and slew his brother only to see Baal rise from the dead to rejuvenate the lands for cultivation. Shapash = The Ugaritic goddess of the sun. She was often called 'torch of the gods. Athtar = The Ugaritic god of irrigation, associated with the morning star. He was placed on the vacant throne of Baal by the god El. Dagon = Dagon, the name means "corn", is an ancient Mesopotamian vegetation god, father of Baal in his father's attributes. He is the god of crop fertility and the inventor of the plough. He passed this knowledge to mankind to let them better till the soil and produce food. Dagon's temples were in Philistine for about 2000 years, although Baal took over in most parts of the Middle East. Dagon is one of the old gods. The Ras Shamra texts describe Dagon as coeval with El, who is the most ancient and senior of all the Semitic gods. Dagon's temple at Ashdod still existed right up until the time of the Hasmoneans [who ruled parts of Palestine in Jesus' days]. Dagon was portrayed half man and half fish. Lotan = In Syro-Palestinian myth, a monstrous primeval serpent who was slain by Baal. In the Hebrew dialect of the Old Testament, he is referred to a Leviathan. จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 10:38:11 ]

ความคิดเห็นที่ 22 Cronus = Cronus, the son of Uranus and Gaia and the youngest of the twelve Titans. His wife was also one of the Titans, since he married his sister Rhea. Their offspring were Demeter, Hestia, Hera, Hades, Poseidon and Zeus. It is written that Uranus, who in one version, hid his children away in the bowels of the earth (Tartarus) as he was aghast at the sight of them, in reality he was fearful of their great strength and power. Gaia found her offspring uncomfortable and also painful and when she found the discomfort too much to bear she hatched a plan, which was to end the passions of Uranus, so no more offspring could be produced and that would be the ending of her hurt. But to achieve this she required the help from one of her children. She asked them all, but only her youngest child Cronus would heed her call. To help Cronus accomplish his task Gaia gave him a adamantine sickle to serve as his weapon. Cronus lay in wait hidden from view, and when Uranus came to lay with Gaia Cronus struck. With one mighty blow from the sickle Cronus severed the genitals from Uranus' body. From the blood which fell to the earth (Gaia) where born the Erinyes (Furies), the Giants and also the Meliae (Nymphs of the manna ash trees). In other versions Aphrodite was born from the foam created from the sex organs of Uranus, after they had been thrown into the sea by Cronus. Once Cronus had castrated Uranus, he and his wife Rhea took the throne. Under their power a time of harmony and prosperity began, which became known as the "Golden Age"; a time when it was said that people lived without greed or violence, and without toil or the need for laws. But not all was well for Cronus, as it was fated that he would be overthrown by one of his own children. To prevent this from happening he began to swallow his newborn, taking them at birth then swallowing them whole, retaining them inside his own body where they could do him no harm. Rhea did not like the thoughts of losing all her children, and with the help of Gaia she saved Zeus from this fate. Rhea wrapped a stone in Zeus' swaddling clothes which Cronus took and immediately swallowed thinking it was the child. Gaia and Rhea's plan worked well and the baby Zeus was taken to Crete, and there, in a cave on Mount Dicte, the divine goat Amaltheia suckled and raised the infant Zeus. When Zeus had grown into a young man he returned to his fathers domain, and with the help of Gaia, compelled Cronus to regurgitate the five children he had previously swallowed. (In some versions Zeus received help from Metis who gave Cronus an emetic potion, which made him vomit up Zeus' brothers and sisters). Zeus led the revolt against his father and the dynasty of the Titans, defeated and then banished them. The Romans compared Cronus with their Saturn, who was to the Romans a corn god. This is from the association of the "Golden Age". In Athens on the 12th day of the month Hekatombaion a festival was held in honour of Cronus, which was known as the "Kronia". It was a celebration of the harvest. In art, Cronus was depicted carrying a sickle used to gather the harvest, but this was also the weapon he used to castrate his father. The name may derive from the verb kreno, which means 'to exercise sway', 'to reign over', 'to govern'. Ashtoreth = Also Astarte or Ashtar. The supreme female divinity of the Phoenician nations, the goddess of love and fruitfulness. She symbolized the female principle, as Baal symbolized maleness. The Babylonian and Assyrian counterpart of Ashtoreth was Ishtar. Astarte = The Phoenician goddess of fertility and reproduction and the principal deity of the port city of Sidon. As Astarte she was worshipped as far west as Carthage, Sicily, Sardinia and Cyprus. She was also the sister and co-consort of Baal, sharing this role with their sister Anath. Astarte is also known as Istar in Akkadian and Athtar in Sabaean. Aphrodite = In Greek mythology, Aphrodite is the goddess of love, beauty and sexual rapture. According to Hesiod, she was born when Uranus (the father of the gods) was castrated by his son Cronus. Cronus threw the severed genitals into the ocean which began to churn and foam about them. From the aphros ("sea foam") arose Aphrodite, and the sea carried her to either Cyprus or Cythera. Hence she is often referred to as Kypris and Cytherea. Homer calls her a daughter of Zeus and Dione. After her birth, Zeus was afraid that the gods would fight over Aphrodite's hand in marriage so he married her off to the smith god Hephaestus, the steadiest of the gods. He could hardly believe his good luck and used all his skills to make the most lavish jewels for her. He made her a girdle of finely wrought gold and wove magic into the filigree work. That was not very wise of him, for when she wore her magic girdle no one could resist her, and she was all too irresistible already. She loved gaiety and glamour and was not at all pleased at being the wife of sooty, hard-working Hephaestus. Aphrodite loved and was loved by many gods and mortals. Among her mortal lovers, the most famous was perhaps Adonis. Some of her sons are Eros, Anteros, Hymenaios and Aeneas (with her Trojan lover Anchises). She is accompanied by the Graces. Her festival is the Aphrodisiac which was celebrated in various centers of Greece and especially in Athens and Corinth. Her priestesses were not prostitutes but women who represented the goddess and sexual intercourse with them was considered just one of the methods of worship. Aphrodite was originally an old-Asian goddess, similar to the Mesopotamian Ishtar and the Syro-Palestinian goddess Ashtart. Her attributes are a.o. the dolphin, the dove, the swan, the pomegranate and the lime tree. In Roman mythology Venus is the goddess of love and beauty and Cupid is love's messenger. Moloch = King". The sun god of the Canaanites (Ammonites?) in old Palestine and sometimes associated with the Sumerian Baal, although Moloch (or Molekh) was entirely malevolent. In the 8th-6th century BCE, firstborn children were sacrificed to him by the Israelites in the Valleye of Hinnom, south-east of Jerusalem (see also Gehenna). These sacrifices to the sun god were made to renew the strength of the sun fire. This ritual was probably borrowed from surrounding nations, and was also popular in ancient Carthage. Moloch was represented as a huge bronze statue with the head of a bull. The statue was hollow, and inside there burned a fire which colored the Moloch a glowing red. Children were placed on the hands of the statue. Through an ingenious system the hands were raised to the mouth (as if Moloch were eating) and the children fell into the fire where they were consumed by the flames. The people gathered before the Moloch were dancing on the sounds of flutes and tambourines to drown out the screams of the victims. According to some sources, the Moloch in the Old Testament is not a god, but a specific form of sacrifice. Beelzebub = Beelzebub is the patron god of the Philistines in ancient Palestine. He is also identified with the god of Ekron, Baal-Zebub. The term is a deliberate mocking perversion of the Canaanite Baal-Zebul ("Prince Baal"), one of the standard titles of the god Baal. In the Bible, Beelzebub is the prince of evil spirits and in Milton's 'Paradise Lost' he is Satan's chief lieutenant. He is also called 'Lord of the Flies', derived from the Hebrew "Baal-Zevuv". Satan = In medieval Judeo-Christian theology, Satan ("adversary") is the personified concept of evil, and the jealous enemy of mankind. He is the chief of the angels who rebelled against God and was cast out of heaven. The belief that Satan is in Hell is a likely product of cartoons and movies rather than what is portrayed in the Bible. The Bible states that he still roams heaven and earth. Job 1:6 states that Satan appeared with other angels "before the Lord." Presumably in heaven. When God asked Satan where he had been, Satan replied, "From roaming through the earth and going back and forth in it." 1 Peter 5:8 declares, "Your enemy the devil prowls around like a roaring lion looking for someone to devour." Satan will be cast into the lake of burning sulfur (Hell), but it is only after the battle involving Gog and Magog (which means the nations of the earth). When the enemies of God are defeated, "the devil, who deceived them, was thrown into the lake of burning sulfur, where the beast and the false prophet were thrown." Rev 20:7-10 (New International Version). In the Apocrypha, Satan represents the forces of evil. The rabbis taught that he was responsible for all the sins recorded in the Bible and, according to legend, the shofar is blown on Rosh Hashanah in order to confuse him. The name comes from Satanas, the Greek form of the Aramic satana. จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 10:42:22 ]

ความคิดเห็นที่ 23 Baal จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 10:44:26 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตอบจขกท.ค่ะ ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา ได้เคยกล่าวไว้ว่า มีหลักฐานทางโบราณคดีบ่งบอกว่าเมื่อพวกยิวโบราณเผ่าต่างๆ เข้าไปอาศัยอยู่ในปาเลสไตน์นั้นทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยเกษตรกรรม และนับถือเทพที่เกี่ยวข้องกับการเกษตร เทพองค์หนึ่งที่ได้รับการนับถือกันมาก มีพระนามว่า Yahweh มีหลักฐานการเคารพบูชาอยู่ในพวก Midianite-Kenite เป็นทั้งเทพแห่งฝน การกสิกรรม ความรัก และความเมตตา และมีการระบุว่ามีการสร้างเทวรูปของเทพองค์นี้ไว้บนภูเขาลูกหนึ่ง  แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นภูเขาเดียวกับที่โมเสสขึ้นไปรับบัญญัติ ๑๐ ประการหรือไม่ ------------------------------------------------------------------------------ ตกลง Yahweh เป็นองค์เดียวกับ Ashtoreth ด้วยไหมครับ เป็นองค์เดียวกับ Aphrodite ด้วยปะครับ เป็นองค์เดียวกับ Dagon ด้วยปะครับ(หยอกเล่น แก้เครียดนะ) แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 51 13:16:27 แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 51 11:00:56 แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 51 10:58:13 จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 10:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ^ ^ ^ ขอบคุณ คุณ taiyo  สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมครับ ฉนั้น การที่คุณหนอนดาวเรืองบอกว่า "ท่านศ.เสฐียร มิได้กล่าวว่าชาวยิวออกพระนามพระเจ้าว่า เยโฮวาห์ มาตั้งแต่โบราณ ท่านกล่าวว่า พระนามนั้นคือ Yahweh" จึงเป็นข้อมุลที่บิดเบือน โดย ท่านศ.เสฐียร  เพราะข้อเท็จจริงแม้แต่ในยุคของโมเสส แม้แต่ชื่อ  Yahweh  หรือ Jehovah  ก็ไม่ได้ถูกเรียกเลยครับ ไม่ว่าจะเป็นยุคก่อนอับราฮัม หรือยุคหลังโมเสสก็ตามครับ คำถามคือ   ท่านศ.เสฐียร   ไปเอาข้อมูลและหลักฐานจากไหนมาเขียนครับ ขอให้คุณหนอนดาวเรือง   ช่วยยกหลักฐานมาประกอบเพื่อความชัดเจนด้วยครับ ผมยังคอยข้อมูลอยู่นะครับ  แล้วจะได้พูดคุยกันต่อว่า  ศ.เสฐียร   บิดเบือนหรือไม่ครับ จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 19 ก.พ. 51 11:13:47 ]

ความคิดเห็นที่ 26 โทษที มัวแต่นังเล่น dotA แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 51 11:54:03 แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 51 11:53:39 จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 11:53:14 ]

ความคิดเห็นที่ 27 Dagon จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:02:49 ]

ความคิดเห็นที่ 28 Cronus จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:03:28 ]

ความคิดเห็นที่ 29 Who do we mean by 'Canaanites'? Linguisticly, the ancient Semites have been broadly classified into Eastern and Western groups. The Eastern group is represented most prominently by Akkadian, the language of the Assyrians and Babylonians, who inhabited the Tigris and Euphrates river valleys. The Western group is further broken down into the Southern and Northern groups. The South Western Semites inhabited Arabia and Ethiopia while the North Western Semites occupied the Levant - the regions that used to be Palestine as well as what is now Syria, Israel and Lebanon, the regions often referred to in the Bible as Canaan. Recent archaeological finds indicate that the inhabitants of the region themselves referred to the land as 'ca-na-na-um' as early as the mid-third millenium B.C.E. (Aubet p. 9) Variations on that name in reference to the country and its inhabitants continue through the first millenium B.C.E. The word appears to have two etymologies. On one end, represented by the Hebrew cana'ani the word meant merchant, an occupation for which the Canaanites were well known. On the other end, as represented by the Akkadian kinahhu, the word referred to the red-colored wool which was a key export of the region. When the Greeks encountered the Canaanites, it may have been this aspect of the term which they latched onto as they renamed the Canaanites the Phoenikes or Phoenicians, which may derive from a word meaning red or purple, and descriptive of the cloth for which the Greeks too traded. The Romans in turn transcribed the Greek phoinix to poenus, thus calling the descendants of the Canaanite emigres to Carthage 'Punic'. However, while both Phoenician and Canaanite refer to approximately the same culture, archaeologists and historians commonly refer to the pre-1200 or 1000 B.C.E. Levantines as Canaanites and their descendants, who left the bronze age for the iron, as Phoenicians. It has been somewhat frustrating that so little outside of the Bible and less than a handful of secondary and tertiary Greek sources (Lucian of Samosata's De Syria Dea (The Syrian Goddess), fragments of the Phoenician History of Philo of Byblos, and the writings of Damasacius) remain to describe the beliefs of the people of the area. Unlike in Mesopotamia, papyrus was readily available so that most of the records simply deteriorated. A cross-roads of foreign empires, the region never truly had the chance to unify under a single native rule; thus scattered statues and conflicting listings of deities carved in shrines of the neighboring city-states of Gubla (Byblos), Siduna (Sidon), and Zaaru (Tyre) were all the primary sources known until the uncovering of the city of Ugarit in 1928 and the digs there in the late 1930's. The Canaanite myth cycle recovered from the city of Ugarit in what is now Ras Sharma, Syria dates back to at least 1400 B.C.E. in its written form, while the deity lists and statues from other cities, particularly Gubla date back as far as the third millenium B.C.E. Gubla, during that time, maintained a thriving trade with Egypt and was described as the capital during the third millenium B.C.E. Despite this title, like Siduna (Sidon), and Zaaru (Tyre), the city and the whole region was lorded over and colonized by the Egyptians. Between 2300 and 1900 B.C.E., many of the coastal Canaanite cities were abandoned, sacked by the Amorites, with the inland cities of Allepo and Mari lost to them completely. The second millenium B.C.E. saw a resurgence of Canaanite activity and trade, particularly noticable in Gubla and Ugarit. By the 14th century B.C.E., their trade extended from Egypt, to Mesopotamia and to Crete. All of this was under the patronage and dominance of the 18th dynasty of Egypt. Zaaru managed to maintain an independent kingdom, but the rest of the soon fell into unrest, while Egypt lost power and interest. In 1230, the Israelites began their invasion and during this time the possibly Achaean "Sea Peoples" raided much of the Eastern Mediterranean, working their way from Anatolia to Egypt. They led to the abandonment of Ugarit in 1200 B.C.E., and in 1180, a group of them established the country of Philistia, i.e. Palestine, along Canaan's southern coast. Over the next three or four hundred years, the Canaanites gradually recovered. Now they occupied little more than a chain of cities along the coast, with rival city-states of Sidon and Tyre vying for control over larger sections of what the Greeks began to call Phoenicia. Tyre won out for a time and the unified state of Tyre-Sidon expanded its trade through the Mediterranean and was even able to establish colonies as far away as Spain. The most successful of these colonies was undoubtedly Carthage, said in the Tyrian annals to have been established in 814 B.C.E. by Pygmailion's sister Ellisa. She was named Dido, 'the wandering one', by the Lybian natives and escaped an unwelcome marriage to their king by immolating herself, a story which Virgil also recounts in the Aeneid. Her dramatic death brought about her deification while the colonists continued to practice the Canaanite religion, spreading it under Carthage's auspices while that state expanded during sixth and fifth centuries B.C.E. Carthage outlasted its patron state as Tyre and Sidon were crushed under Assyrian expansion beginning during the reign of Sennacherib around 724 B.C.E. and ending under Nebuchadnezar around 572 B.C.E. The Phoenician era saw a shift in Canaanite religion. The larger pantheon became pushed to the wayside in favor of previously less important, singular deities who became or, in the case of Baalat, already were the patron city-gods, born witness to by ruling priest-kings. จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:46:29 ]

ความคิดเห็นที่ 30 What Deities did they worship? As mentioned above, different cities had different concepts of not only which gods were ranked where in the pantheon, but also of which gods were included and what some of their basic attributes were. While El or Il, whose name means 'god', is commonly described as the creator of the earth, the Arameans ranked Hadad before him. Also, many city gods were named Baal, meaning 'lord'. Baal-Sidon, the city god of Sidon was thus an entirely different deity than Baal-Hadad, the storm god. Given the dearth of material from outside of Ugarit, if other cities or regions are not mentioned in the entry, the details can be assumed to be particular to Ugarit. จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:46:40 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ส่วนที่คุณหนอนดาวเรืองกล่าวว่า ขณะเดียวกัน เมื่อเราขอให้คุณช่วยหาหลักฐานทางประวัติศาสตร์ โบราณคดีที่รับรองพระคัมภีร์ และสามารถหักล้างสิ่งที่ศ.เสฐียรกล่าวไว้ข้างต้น นั่นหมายความว่า จะต้องเป็นหลักฐานทางโบราณคดีที่ยืนยันเกี่ยวกับอับราฮัม (ที่ไม่ใช่พระคัมภีร์) และยืนยันว่า Yahweh ไม่เกี่ยวอะไรกับคณะเทพแห่งการเกษตร ซึ่งนับถือกันอยู่ในพวก Medianite-Kenite คุณกลับไปยกความคิดเห็น, ความประทับใจ, แรงบันดาลใจของนักวิทยาศาสตร์ และบุคคลสำคัญของโลกที่เกี่ยวกับพระคัมภีร์โดยรวม ซึ่งเรายอมรับว่าเป็นข้อมูลที่สำคัญมาก แต่ไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องที่คุณกล่าว *****ครับ   เรื่องนี้ต้องรบกวน (หากมีความสนใจจริง)  ซื้อหนังสือเกี่ยวกับ เจาะโลกพระคัมภีร์ฉบับรวมเล่ม จัดพิมพ์จำหน่ายไปแล้วกว่าครึ่งล้านเล่ม ใน13ภาษาทั่วโลกเป็นสารานุกรมอ้างอิง พระคัมภีร์ที่อ่านเข้าใจง่าย สีสันสวยงาม เหมาะกับทั้งผู้ที่ต้องการศึกษา ซึ่งเป็นรายละเอียดต่างๆ ของ หลักฐานทางประวัติศาสตร์ โบราณคดีที่รับรองพระคัมภีร์ครับ  ต้องซื้อหามาอ่านเองนะครับ   บทความต่างๆ  ไม่สามารถลงได้เนื่องจากเป็นลิขสิทธิ์ ต้องขอหรือได้รับอนุญาตก่อนครับ  เราจึงไม่มีข้อมูลอยู่ในระบบ เน็ตเวิร์ด ครับ จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 19 ก.พ. 51 13:46:46 ]

ความคิดเห็นที่ 32 Primarily beneficent and non-hostile gods: El - (also called Latipan, and possibly Dagon) He is known as the Father of the gods, 'the father of mankind', the 'Bull', and 'the creator of creatures'. He is grey haired and bearded and lives at Mt. Lel. He is a heavy drinker and has gotten extremly drunk at his banquets. As a young god, he went out to the sea and, spying two ladies, one of whom is presumably Athirat, becomes aroused, roasts a bird and asks the two to choose between being his daughters or his wives. They become his wives and in due course they give birth to Shachar, Shalim, and possibly other gracious gods, who could be Athirat's seventy children and/or much of the rest of the pantheon. The new family raises a sanctuary in the desert and lived there for eight years.   He orders that Yam be given kingship and sets Kothar-and-Khasis to build the new king a throne. The gods warn that Yam has been shamed and may wreck destruction, so El ameliorates him by renaming him mddil - 'beloved of El' and throws a feast for him. El warns though that this is contingent on his driving out of Baal, who may fight back. Following Yam's demise, he favors the god Mot. While Baal is declared king and judge, he remains a resident of El and Athirat's palace as El refuses him permission to build an apropriate mansion, in spite of Shapash. When Baal-Hadad's monsters assail the handmaidens of Yarikh and Lady Athirat of the Sea, he advises them to give birth to beasts which will lure Baal-Hadad away on a hunt. He favors King Keret, who may be his son, offering him riches upon the death of his many spouses and eventually promising him the princess Huray and many children, provided he make the proper sacrifices and follow his instructions. After Keret takes ill, El eventually convenes an assembly of the gods in order to ask one of them to rid Keret of his illness. Eventually, El dispatches the demoness Sha'taqat who cures Keret. Anat brings her complaints of Aqhat before him and threatens to strike him in the head when he gives his response. He then replies that he knows how contemptuous she is and won't stand in her way. Athirat (Asherah, Ashtartian - 'the Lady of the Sea', Elat - 'the goddess') El's loving consort and is protective of her seventy children who may also be known as the gracious gods, to whom she is both mother and nursemaid. Her sons, unlike Baal initially, all have godly courts. She frequents the ocean shore. In the Syrian city of Qatra, she was considered Baal-Hadad's consort. While washing clothing with a female companion by the sea, she is spied by El, who roasts a bird and invites the two to choose between being his daughters or his wives. They choose to become his wives and in due course give birth to the gracious gods, the cleavers of the sea, including Shachar and Shalim. The new family builds a sanctuary in the desert and lives there for eight years.   Baal and Anat hope to use her to influence El on the issue of Baal's palace. Intially suspicious and fearful of them on behalf of her children, but she warms up when she see that they have brought gifts. She and Anat successfully intercede with El on Baal's behalf for permission for Baal to build a more suitable court. When Baal is found dead, she advocates her son Athtar be made king. Her sons, the "'pounders' of the sea", apparently colluded with Mot and were smited by Baal with sword and mace upon his return. Baal-Hadad's creatures devour her handmaidens, so she sends them to El. El tells them to go into the wilderness and there birth horned buffalo, which will distract Baal-Hadad. She and Anat serve as nursemaids for Keret's son Yassib, but reminds Keret of his pledge of wealth for Huray, perhaps causing his decline in health because of its lack of fulfillment. (See also Gwen Saylor's commentary on ver. 0.3 - Asherah) Qadshu A Syrian goddess, who has occasionally been tentatively identified with nude fertility goddess statues. Also spelled Qodesh, meaning 'holy', and used as an epithet of Athirat. She had been identified with the Egyptian Qetesh Qodesh-and-Amrur 'fisherman of Athirat' Baal's messenger to Kothar-and-Khasis. He is also Athirat's servant and dredges up provisions to entertain her guests from the sea with a net. It is interesting to note that in Dan 4:13(10) similar words appear to refer to an angel and have been translated as 'holy messenger' or 'holy sentinel'. จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:47:30 ]

ความคิดเห็นที่ 33 Kothar-and-Khasis ('skillful and clever', also called Chousor and Heyan (Ea) and identified with Ptah) He is the craftsman god and is identified with Memphis. He is ordered by El to build Yam's throne. He upbraids Yam for rising against Baal and threatens him with a magic weapon. He gives Baal the magic weapons Yagrush (Chaser) and Aymur (Driver). He crafts Baal's bribe for Athirat, a temple serving set of gold and silver. He build's Baal's second house and insists over Baal's objections on including a window. He constructs a bow and arrows set for Aqhat, presenting them first to Daniel and staying for a feast. Shachar 'Dawn' Shalim's twin twin and one of the first, if not only, pair of gracious gods, the children and cleavers of the sea. They were born of El and Athirat or her female companion. The new family builds a sanctuary in the desert and lives there for eight years. According to Isaiah 14:12, he is the father of Helel or Lucifer, the 'light-bringer', usually taken to mean the morning-star. Shalim 'Sunset/Dusk' Shachar's twin and one of the first, if not only, pair of gracious gods, the children and cleavers of the sea. They were born of El and Athirat or her female companion. The new family builds a sanctuary in the desert and lives there for eight years. Shamu (Baalshamem?) Not found in the Ugarit texts, this sky god was the chief of the pantheon at the Syrian city of Alalakh. Baal (also called Baal-Zephon(Saphon), Hadad, Pidar and Rapiu (Rapha?) - 'the shade') The son of El, the god of fertility, 'rider of the clouds', and god of lightning and thunder. He is 'the Prince, the lord of earth', 'the mightiest of warriors', 'lord of the sky and the earth' (Alalakh). He has a palace on Mt. Zephon. He has a feud with Yam. His voice is thunder, his ship is a snow bearing cloud. He is known as Rapiu during his summer stay in the underworld. He upbraids the gods for their cowardice when they intend to hand him over to Yam's messengers and attacks them but is restrained by Athtart and Anat. Kothar-and-Khasis gives him the magic weapons Yagrush (Chaser) and Aymur (Driver). He strikes Yam in chest and in the forehead, knocking him out. Athtart rebukes Baal and calls on him to 'scatter' his captive, which he does. In a alternate version of this episode, he slays Lotan (Leviathan), the seven-headed dragon. The battle may have been representative of rough winter sea-storms which calmed in the spring and which were preceded and accompanied by autumn rains which ended summer droughts and enabled crops to grow. After his victory he holds a feast and remarks on his lack of a proper palace, instead retaining residence with El and Athirat. He sends messengers to Anat to ask her to perform a peace-offering that he might tell her the word which is the power of lightning and seek lightning on the holy Mt Zephon. She does so and he welcomes her. Hearing his complaints Anat leaves to petition El for a new palace for Baal. Rejected, Baal dispatches Qodesh-and-Amrur to Kothar-and-Khasis with a request to make a silver temple set with which to bribe Athirat. He and Anat view Athirat with trepidation keeping in mind past insults which he has suffered at the hands of the other gods. He and Anat ask Athirat to ask El for permission to build a more extravagant house and Athirat's request is granted. Gathering cedar, gold, silver, gems, and lapis at Mt. Zephon, he calls Kothar-and-Khasis, feeding him and instructing him on how to build the palace. He doesn't want a window, for fear of Yam breaking through or his daughters escaping, but Kothar-and-Khasis convinces him to allow its inclusion so that he might lightning, thunder, and rain through it. At its completion he holds a feast, takes over scores of towns and allows the window to be built. He threatens to ask Mot to invite any of Baal's remaining enemies to come for a visit and at night, binds the lightning, snow and rains. He sends Gupn and Ugar to Mot to invite him to acknowledge his sovereignty at his new palace. He sends messengers to Mot to carry this message to him and they return with a message of such weight that Baal declares himself Mot's slave. He hopes to ameliorate Mot by having Sheger and Ithm supply live sheep and cattle for the god to feast upon. Fearing Mot he seeks Shapshu's advice and sires a substitute on a cow. He (or possibly his substitute) dies and remains in the underworld for seven years. El dreams that he is alive again but he is absent. Ashtar attempts to take Baal's place, but can not. Shapshu searches for him. Baal returns and fights Mot's allies, the sons of Athirat and the yellow ones. After seven years, Mot returns, demanding one of Baal's brothers lest he consume mankind. Baal rebuffs him and they fight tooth and nail. Shapshu separates the two declaring that Baal has El's favor and Baal resumes his throne.   As Baal-Hadad, he sends monstrous creatures to attack the handmaidens of Yarikh, and of Athirat of the Sea. He hunts the horned, buffalo-humped creatures which were birthed by the handmaidens at the advice of El. During the hunt he is stuck in a bog for seven years and things fall to pot. His kin recover him and there is much rejoicing. Once when he was out hunting, Anat followed him. He spotted her, fell in love and copulated with her in the form of a cow. She gave birth to 'a wild ox' or a 'buffalo', telling him of the event on Mt. Zephon. This is probably not their only affair. (See also Theology 100 Online Glossary - Baal, Encyclopedia Mystica - Baal) Gapn (vine) Baal's page and messenger to both Anat and Mot. Radmanu (Pradmanu) a minor servitor of Baal. Ugar (cultivated field?) Baal's other page and messenger to both Anat and Mot. He is possibly the patron city-god of Ugarit. Pidray 'daughter of the mist','daughter of light(ning)' Baal's daughter. She is sometimes a love interest of Athtar. Tallay ='she of dew', 'daughter of drizzle' Baal's daughter. Arsay = 'she of the earth', 'daughter of [ample flows]' Baal's daughter. Ybrdmy Baal's daughter. Athtart (Athtart-name-of-Baal, Astarte, Ashtoreth, Ashtart) She is a consort of Baal, and lesser goddess of war and the chase. Outside of Ugarit, many nude goddess statues have been tenuously identified with her as a goddess of fertility and sex. In Sidon she merited royal priests and priestesses. There she served as a goddess of fertility, love, war and sexual vitality and to that end had sacred prostitutes. She was the Phoenecian great goddess and was identified with Aphrodite by the Greeks. She restrains Baal when he intends to attack Yam's messengers. She rerebukes Baal for holding Yam captive and calls on him to 'scatter' Yam, which he does. Apparently she, along with Anat, is willing to become Baal's cupbearer once he achieves a proper palace. (See also Theology 100 Online Glossary - Astarte Anat (Anath, Rahmay - 'the merciful') She Baal's sister and the daughter of El. Goddess of war, the hunt, and savagery. She is an archer. Virgin, sister-in-law (progenitor?) of peoples (Li'mites'?). She and Athirat are nursemaids to the gracious gods. She restrains Baal when he intends to attack Yam's messengers. In missing texts, she killed Yam-Nahar, the dragon, the seven-headed serpent. She also destroyed Arsh, Atik, Ishat, and Zabib, all enemies of Baal จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:48:21 ]

ความคิดเห็นที่ 34 She holds a feast at Baal's palace to celebrate his victory over Yam. After the guests arrive, she departs her abode and adorns herself in rouge and henna, closes the doors and slaughters the inhabitant of two nearby towns, possibly Baal's enemies. She makes a belt of their heads and hands and wades through the blood. She lures the towns' warriors inside to sit and joyfully massacres them. She then makes a ritual peace offering and cleans up. This is possibly related to a seasonal fertility ritual welcoming the autumn rains. Anat receives messengers from Baal thinking that some new foe has arisen, but they assure her that he only wishes that she make a peace offering that he might tell her the secret of lightning and seek it on Mt. Zephon. She does so, demanding first to see the lightning, and is welcomed by Baal from afar. Hearing him complain of lack of a proper mansion, she storms off to El, creating tremors. She threatens to mangle his face lest he heed her and have Baal's court constructed, yet her plea is rejected. She is assisted in her petition, possibly by Athtart. She accompanies Baal to Athirat with a bribe and assists Athirat in her successful petition to El for Baal's court. After Baal dies, she searches for him and, finding his body goes into a violent fit of mourning. She has Shapash take his body to Mt. Zephon, where she buries it and holds a feast in his honor. After seven years of drought, she finds Mot, and cuts, winnows, and sows him like corn. She attends the feast where Daniel presents Aqhat with a bow and arrows set made by Kothar-and-Khasis. Desiring the bow, she offers Aqhat riches and immortality, for it. He refuses and so she promises vengeance upon him should he transgress and leaves for Mt. Lel to denounce him to El. Upset with El's response, she threatens to strike his head, sarcasticly suggesting that Aqhat might save him. El remarks that he won't hinder her revenge, so she finds Aqhat, and taking the form of a kinswoman, lures him off to Qart-Abilim. Unsuccessful with her first attempt there, she calls her attendant warrior Yatpan to take the form of an eagle, and with a flock of similar birds pray strike Aqhat as he sits on the mountain. They do so and Aqhat is slain, unfortunately, the bow falls into the waters and is lost and Anat laments that her actions and Aqhat's death were in vain. When Baal was out hunting, she followed after him and copulated with him in the form of a cow. She gave birth to 'a wild ox' or a 'buffalo', visiting Mt. Zephon to tell Baal of the good news. This is probably not their only affair. Baalat The 'mistress' of Gubla she was not found in Ugarit. This great fertility goddess was the foremost deity of that city. She served as protector of the city and of the royal dynasty. She was associated with Baal-Shamen and she assimilated the characteristics of the Egyptian goddesses Hathor and Ast (Isis). Tanit Known as the 'lady of Carthage' and the 'face of Baal', Tanit was the great goddess of the Carthaginians and, with Baal Hammon co-protector of that city. She is listed first of all deities in Carthage. Shapshu (Shapash) She is the sun-goddess (Akkadian Shamash, a male deity) and is known as the torch of the gods and pale Shapshu. She often acts as messenger or representative on El's behalf. She has some dominion over the shades and ghosts of the nether-world. Kothar-and-Khasis may be her companion and protector. She tells Athtar that he will loose kingship to Yam under El's auspice and rebuffs his complaints by recalling his lack of wife and children. She is said to be under Mot's influence when Baal is preoccupied with his lack of a palace and not raining. The weather then is particularly hot. When Mot's messenger seeks Baal, she advises the thunder-god to procure a substitute, to satisfy Mot and then take his servants and daughters and venture into the underworld. At the direction of Anat, she carries Baal's body back to Mt. Zephon. She is told by El that he dreamed Baal was alive and she searches for him. When Baal returns and fights with Mot, she separates them, declaring that Baal has El's favor. Yarikh He is the moon god. 'The illuminator of myriads (of stars)', 'lamp of heaven', possibly also the crescent moon and 'lord of the sickle' and thereby the father of the Kotharat. He is patron of the city Qart-Abilim. After sunset he embraces Nikkal-and-Ib and becomes determined to marry her. He seeks Khirkhib out to arbitrate the brideprice, but instead Khirkhib tries suggests other potential mates in the daughters of Baal. Undaunted, Yarikh presents a lavish brideprice to Nikkal-and-Ib's family and the two are wed. Baal-Hadad's creatures devour his handmaidens, so he sends them to El. El tells them to go into the wilderness and there birth horned buffalo, which will distract Baal-Hadad. Kotharat (was thought to be Kathirat) 'skillful' They are a group of goddesses associated with conception and childbirth. '...The swallow-like daughters of the crescent moon.' (Gibson p. 106). They are also associated with the new moon. They attend Daniel for seven days to aid in the conception of Aqhat and receive his sacrifice. Athtar (Ashtar, 'Athtar, Atra of the sky) 'the terrible' He is a son of Athirat, possibly a god of the desert or of artificial irrigation. He is sometimes a suitor of Pidray. As the great god of the Sabeans and Himyar (both South Arabian states), he was identified with Venus and was sired by the moon on the sun. He looses his kingship to Yam at the behest of El and is warned off from an attack on Yam by Shapshu. He complains to her of his lack of status, palace and court. He attempts to take Baal's place at his throne while Baal is dead, but he is too small for the seat and rejects it, becoming king of the earth instead. จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:48:49 ]

ความคิดเห็นที่ 35 แล้วก็อีกเล่มหนึง คู่มือพระคัมภีร์ฉบับสมบูรณ์รวมเล่ม คู่มืออธิบายพระคัมภีร์ทั้งเล่มศึกษาค้นคว้า เบื้องหลังเพื่อทำความเข้าใจพระคัมภีร์ อย่างลึกซึ้งรวบรวมข้อมูลเนื้อหาเชิงวิชาการ ข้ออ้างอิงพร้อมภาพประกอบแผนที่ ตาราง และแผนภูมิที่ชัดเจน แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 51 13:49:26 จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 19 ก.พ. 51 13:49:09 ]

ความคิดเห็นที่ 36 Sheger ('offspring of cattle') He is the god of cattle Ithm He is the god of sheep Hirgab He is the father of the eagles. S,umul She is the mother of the eagles. She ate the body of Aqhat. Elsh He is the steward (carpenter?) of El and of Baal's house. His wife is the stewardess (carpenter?) of the goddesses. Sha'taqat 'drives away' She is the flying demoness who drives away Keret's disease on behalf of El with a touch of her wand to his head. 'god(s) of the fathers' They are ancestral or clan deities, commonly associated with one family or another, outside of the main pantheon. Nikkal-and-Ib 'great lady and clear/bright/fruit' or 'Great goddess of fruit' (Ningal) She is possibly the daughter of Dagon of Tuttul, or else of Khirkhib. She is romanced by Yarikh and marries him after Yarikh arranges a brideprice with Khirkhib and pays it to her parents. Khirkhib (was thought to be Hiribi), king of summer, king of the raiding season (autumn) He is probably a Hurrian deity. He acts as a matchmaker between Yarikh and Nikkal-and-Ib, initially trying to dissuade Yarikh from pursuing her suggesting Pidray and Ybrdmy as alternative choices. Dagon of Tuttul He is a Syrian version of Dagon, and the probable father of Nikkal-and-Ib. Ugarit's Dagon was the father of Baal and may have been identified with El. There were also temples to Dagon in Mari and Emar. To the Phoenicians, he was a god of wheat and the inventor of the plow. The Philistines adopted him as their own and depicted him with the upper torso of a man and the back half of a fish. (See also the Assyro-Babylonian Dagan and the Hittite Kumarbi) Baal-Shamen (Baal-Shamain) 'lord of the skies' Lord of the Assembly of the gods at Gubla. He was the great god of the Aramaean kingdoms of Hama and Laash and the protector of their rulers. Milqart (Melqart, Baal Tsur, Milkashtart?) - 'king of the city', the hunter, 'fire of heaven'. Patron god of Tyre, he was the god of the Metropolis and of the monarchy at Tyre and Carthage. His cult spread throughout the Mediterranean region, but has not been found at second millenium sites. As with the Babylonian Nergal/Erra, he has been identified with Heracles archetypes. Greek sources imply that he was a dying and rising vegetation god, and that he was associated with the sacred marriage like the Sumerian god, Dumuzi. He was ritually immolated in an annual festival. He was also a god of the sea and was pictured mounted on a hippocampus. Eshmun 'the holy prince' He was a god of healing and the great god in Sidon. He was known in Tyre, Cyprus, and Carthage, but not in Ugarit. In the 5th century AD, Damascius identified him with the Greek god Asclepius. B. Chaos gods, death gods and baneful gods. Yam (Nahar, Yaw, Lotan?, Leviathan?) He is god of sea and rivers, he dwells in a palace under the sea. He carries a feud with Baal. He may have had in his following a dragon (tnn) which lives in the sea, a serpent (btn), and/or Lotan/Leviathan, or may have been all of those creatures. He is given kingship by El. He threatens vast destruction until El names him 'beloved of El' and sends him on his way to oust Baal. Upbraided by Kothar-and-Khasis, he dispatches messengers to El to demand the delivery of Baal. Baal strikes him with Yagrush and Chaser in the chest and forehead, knocking him down. He is slain and scattered at the urging of Athtart. The battle may have been representative of rough winter sea-storms which calmed in the spring and which were preceded and accompanied by autumn rains which ended summer droughts and enabled crops to grow. Arsh The 'darling of the gods', a monstrous attendant of Yam, slain by Anat. Arsh lives in the sea. Atik The 'calf of El', an enemy of Baal. Slain by Anat. Ishat (fire) The 'bitch of the gods', an enemy of Baal, slain by Anat. Zabib (flame? flies?) The daughter of El, an enemy of Baal, slain by Anat. Mot(-and-Shar) 'Death and Prince/Dissolution/Evil' 'the beloved one'- Mot is the god of sterility, death, and the underworld. In one hand he holds the scepter of bereavement, and in the other the scepter of widowhood. His jaws and throat are described in cosmic proportions and serve as a euphemism for death. When he has influence over Shapshu, it is unusually hot and dry. He sits on a pit for a throne in the city of Miry in the underworld. Prior to the conception of the gracious gods, he is pruned and felled like a vine by the vine dressers. He is favored by El following Baal's defeat of Yam and Baal refuses him tribute. When Baal's messengers deliver him an invitation to feast at Baal's new palace, he is insulted that he is offered bread and wine and not the flesh he hungers for. In fact, he threatens to defeat Baal as Baal did Leviathan, causing the sky to wilt and then eat Baal himself. Baal would then visit his palace in the underworld. He is pleased that Baal submits to him. Baal goes to the underworld and either he or his substitute is eaten by Mot. Presumably the sons of Athirat had some part in his death. After seven years of famine, Anat seizes Mot, splits, winnows, sows and grinds him like corn. Baal eventually returns and defeats Mot's allies. After seven years Mot returns and demands Baal's brother, lest he wipe out humanity. Baal rebuffs him and the two have a mighty battle, but are separated by Shapshu who declares Baal to have El's favor. 'The yellow ones of Mot' Mot's henchmen who are slain by Baal upon his return. Horon He is probably a cthonic deity. Resheph 'prince Resheph' is the god of pestilence. aklm - 'the devourers' These are some creatures who fought Baal-Hadad in the desert, they remind some of grasshoppers. Rephaim (Rpum) - 'shades' These are deities of the underworld whom Daniel meets in his journey there. They may have been involved in negotiations with him for the return of his son Aqhat. Eight of them led by Repu-Baal (Rapiu? Baal?) arrive at a feast given by El in chariots, on horseback, and on wild asses. Molech (Melech, Malik, Milcom?, Milqart?) Not explicitly found in the Ugarit texts, Molech is a bit of an enigma. He shows up in the Old Testament in Leviticus 18 and 20, 1 Kings 11, 2 Kings 23, and Jeremiah 32. From that he appears to be a god of the Ammonites - a region west of the Jordon - whose worshipers sacrificed children in fires at temples, some of which were in the Valley of Hinnom, i.e. Gehenna, just south of Jerusalem. The Old Testament also names the similarly spelt "Milcom" as a god of the Ammonites leading to the suspicion that they are the same god. Molech is probably not the original name of the deity. There has been a good deal of argument as to whether Molech could be identified with another foreign deity and which deity that would be, or whether molech was simply a term which referred to child sacrifice of any sort. The Canaanite gods Mot and Milqart of Tyre, and the Mesopotamian god Nergal, whom I believe is somewhere referred to as Malik=king, are a couple of the prime candidates for being Molech. For some online commentary on this check out Gwen Saylor's correspondence. For more in depth off-line discussion see: Day, John, Molech:A God of Human Sacrifice in the Old Testament, Cambridge University Press, New York, 1989. จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:49:40 ]

ความคิดเห็นที่ 37 C. Demi-gods and Heroes Keret Keret was a king (of Khubur?) and possibly the son of El (this may be an expression for a fortunate person) who lost his estate and his successive eight wives to death, disease, and accident before any one of them could produce an heir. Having fallen asleep in tears, he is visited by El in a dream and offered kingship and riches to assuage his sorrow. This is ineffective as Keret only desires sons and heirs. El directs him to make an animal and wine sacrifice to El and Baal on the tower and then muster an army to lay siege to the city of Udm. There, Keret is to refuse offers from the Udm's king Pabil and demand his daughter, the fair Huray. Keret does as instructed, vowing to himself to give Huray an enormous sum of wealth upon his success. Returning to his estate with Huray, Keret is blessed by El at Baal's behest and is promised eight sons, the first of which, Yassib, shall have Athirat and Anat as nursemaids. In addition, Huray will bear eight daughters all of whom as blessed as a first-born child. Athirat calls attention to Keret's promise of wealth to Huray which he has yet to fulfill. Later, Keret and Huray prepare a great feast for the lords of Khubur. Later still Keret has become deathly ill and Huray entreats guests at a feast to morn for him and make sacrifices on his behalf. The household is tense and Keret's son Elhu, despondently visits his father. Keret tells him not to sorrow, but to send for his sympathetic sister, Keret's daughter Thitmanat ('the eighth one'). Her sympathy, heighted Keret expects from her surprise at his state will evoke the attention of the gods during a sacrifice he intends to perform. Indeed she weeps readily when the truth is revealed. Meanwhile, the rains have ceased with Keret's illness, but return after a ceremony on Mt. Zephon. El convenes an assembly of the gods and dispatches the demoness Sha'taqat who cures Keret. Keret's son and heir Yassib, unaware of his father's cure entreats him to surrender his throne as he has been remiss in his duties, but Yassib is rebuffed and cursed. Daniel 'He of Harnan', a devotee of Rapiu (Baal) and a patriarchal king. Like Keret, Daniel is in mourning because unlike his brothers he had no sons. So, for several days he sacrificed food and drink to the gods. On the seventh day, Baal takes notice and successfully petitions El to allow Daniel and his wife, Danatay, to have a child, citing, among other reasons, that the child will be able to continue the contributions and sacrifices to their temples. El informs Daniel of his impending change of fortune. He rejoices and slaughters an ox for the Kotharat, pouring sacrifices to them for six days and watching them depart on the seventh. During some missing columns, Danatay gives birth to Aqhat. Later, Kothar-and-Khasis arrives with a specially crafted bow and arrows set for Aqhat. Daniel and Danatay hold a feast, inviting the god, and Daniel presents Aqhat with the bow reminding him to sacrifice the choices game to the gods. When Aqhat is slain, Daniel's daughter Pughat notices the eagles and the drought and becomes upset. Daniel prays that Baal might return the rains and travels among the fields coaxing the few living plants to grow and wishing that Aqhat were there to help harvest them. Pughat informs him of Aqhat's demise. Daniel then swears vengeance upon his son's slayer. In succession he spies some eagles, Hirgab, and Sumul. He calls upon Baal to break their wings and breast-bones, then he searches their insides for Aqhat's remains. Initially not finding them, he asks Baal to restore the eagles and Hirgab. Finding Aqhat's remains within Sumul, he buries him and calls upon Baal to break the bones of any eagle that my disturb them and curses the lands near which his son was slain. His court goes into mourning for seven years, at which time Daniel dismisses the mourners and burns incense in sacrifice to the gods. Pughat prays to the gods to bless her in her venture and disguises herself as Anat, intending to wreck vengeance upon those who slew Aqhat. Aqhat The much anticipated child of Daniel and Danatay, Aqhat is presented with a bow and arrows set made by Kothar-and-Khasis early in his life by his father at a feast. Daniel reminds him to take the best of his kills to the temple for the gods. At the feast Anat offers Aqhat riches and eternal life if he would give her the bow. When he refuses, she promises to deliver vengeance upon him should he ever transgress. Presumably he fails to offer his best kills to the gods. Later he follows a disguised Anat to Qart-Abilim but presumably thwarts her new scheme to acquire his bow and lives there for a time, possibly under the favor of Yarikh. He is left on a mountain and while sitting for a meal is attacked by Anat's attendant Yatpan in the form of an eagle, along with other birds of prey, and is slain. Following his death, the land is poisoned and there is a period of famine and drought. Daniel recovers his son's remains from the eagle S,umul. Later, Daniel visits the underworld, probably in hopes of recovering Aqhat, and there encounters the Rephaim. Pughat She is one of Daniel and Danatay's daughters. When Aqhat is slain, She notices the eagles and the drought and becomes upset. Daniel prays that Baal might return the rains and travels among the fields coaxing the few living plants to grow and wishing that Aqhat were there to help harvest them. Pughat encounters Aqhat's servants and learns of his demise. After seven years of Daniel's court mourning, Daniel dismisses the mourners and burns incense in sacrifice to the gods. Pughat prays to the gods to bless her in her venture and disguises herself as Anat, intending to wreck vengeance upon those who slew Aqhat. She arrives and meets Yatpan, accepting his wine, and the rest is missing. Men in general from a side note (Gibson p. 68) men are considered made of 'clay' จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:50:16 ]

ความคิดเห็นที่ 38 What about their cosmology? (Divine geography) Little is certain about the cosmology of the Canaanites. While the Ugaritic texts tell us of El, Athirat, and Rahmay's creation of the gracious gods, for the creation of the universe we must rely on the Greek sources of Philo of Byblos, Athenaeus, and Damascius, which are thoroughly drenched in Greek cosmology. In general they relate that from gods like chaos, ether, air, wind and desire was produced the egg Mot, which was probably not the same Mot as found in Ugarit. The egg was populated with creatures who remained motionless until it was opened, whence the sky and heavenly bodies were formed. Later the waters were separated from the sky, and gods of El's generation were formed. Additional hints about the divine geography gathered from the Ugarit texts are included below: Mt. Lel Where the assembly of the gods meet. It is El's abode and the source of the rivers and two oceans, as well as where those waters meet those of the firmament. It lies 'two layers beneath the wells of the earth, three spans beneath its marshes.' It had been thought to be a field and not a mountain. The mansion there has eight entrances and seven chambers. hmry 'Miry' Mot's city in the underworld, "where a pit is the throne on which he sits, filth the land of his heritage." (Gibson p. 66) the underworld 'the place of freedom'. The Aramaeans believed that the souls of the blessed dead ate with Baal-Hadad. Targhizizi and Tharumagi These are the twin mountains which hold the firmament up above the earth-circling ocean, thereby bounding the earth. The entrance to the underworld and Shapshu's 'grave'. It is entered by lifting up a rock to a wooded height. The entrance is bounded by a river-shore land of pasture and fields known ironicly as "Pleasure" or "Delight". Ughar or Inbab This is the location of Anat's mansion. Mt. Zephon Either the mountain is deified and holy, godlike in proportion, or El has a pavilion there. It has recesses within which Baal holds his feast. Baal had his first house of cedar and brick there, as well as his second house of gold, silver, and lapis-lazuli. IV. Source material: Aubet, Maria E., The Phoenicians and the West, Cambridge University Press, New York, 1987, 1993. S. H. Hooke Middle Eastern Mythology , Penguin Books, New York, 1963. John C. L. Gibson Canaanite Myths and Legends, T & T Clark Ltd., Edinburgh, 1977. Moscoty, Sabatino, The World of the Phoenicians, Frederick A. Praeger, Publishers, New York, 1968. Ancient Near Eastern Texts Relating to the Old Testament, ed. James Pritchard, Princeton University Press, Princeton, 1955. Szneycer, Maurice articles in Mythologies Volume One compiled by Bonnefoy, Yves, The University of Chicago Press, Chicago, 1991. Sykes, Edgerton Who's Who in Non-Classical Mythology, Oxford University Press, New York, 1993. V. Additional material of interest. I've been corresponding with Gwen Saylor about this FAQ and other matters and she has been kind enough to allow me to reproduce her commentary on version 0.3. The first section of the e-letter is part of our discussion about Helel, and the commentary on this FAQ begins with the line "Second Topic -- Phoenician FAQ --". M. Coogan Stories From Ancient Canaan Day, John, Molech:A God of Human Sacrifice in the Old Testament, Cambridge University Press, New York, 1989. C.H. Gordon Ugaritic Literature, Rome, 1949. Hall, H. R., The Ancient History of the Near East, Methuan & Co. Ltd, London, 1950. The Ancient Near East: Supplementary Texts and Pictures Relating to the Old Testament, ed. James Pritchard, Princeton University Press, Princeton, 1969. While our server setup prevents a direct count, there have been over 101,502 hits on this page since its inception in November of 1995 with the last assessment on December 1st 2000. It has also been the recipient of a couple of awards. Copyright 1995, 1996, 1998, 1999. จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:50:41 ]

ความคิดเห็นที่ 39 http://ancienthistory.about.com/gi/dynamic/offsite.htm?zi=1/XJ/Ya&sdn=ancienthistory&cdn=education&tm=267&gps=245_266_1020_599&f=00&tt=14&bt=1&bts=1&zu=http%3A//home.comcast.net/%7Echris.s/canaanite-faq.html แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 51 14:05:22 จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:53:14 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ตอบจขกท.ค่ะ ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา ได้เคยกล่าวไว้ว่า มีหลักฐานทางโบราณคดีบ่งบอกว่าเมื่อพวกยิวโบราณเผ่าต่างๆ เข้าไปอาศัยอยู่ในปาเลสไตน์นั้นทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยเกษตรกรรม และนับถือเทพที่เกี่ยวข้องกับการเกษตร เทพองค์หนึ่งที่ได้รับการนับถือกันมาก มีพระนามว่า Yahweh มีหลักฐานการเคารพบูชาอยู่ในพวก Midianite-Kenite เป็นทั้งเทพแห่งฝน การกสิกรรม ความรัก และความเมตตา และมีการระบุว่ามีการสร้างเทวรูปของเทพองค์นี้ไว้บนภูเขาลูกหนึ่ง  แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นภูเขาเดียวกับที่โมเสสขึ้นไปรับบัญญัติ ๑๐ ประการหรือไม่ --------------------------------------------------------------------- แล้วตกลงองค์ไหนเป็น Yahweh จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:55:41 ]

ความคิดเห็นที่ 41 วันนี้แค่นี้ก่อนนะครับ (นั่งหน้าคอมจนเหนื่อยแล้ว เล่นเกมส์รอจนเบื่อแล้วครับ ถ้าวันพรุ่งนี้มีโอกาสจะแวะมาครับ ถ้าไม่มีโอกาส รอหลายวันหน่อย จากคุณ : taiyo - [ 19 ก.พ. 51 13:58:01 ]

ความคิดเห็นที่ 42 คุณ taiyo ค้นเรื่อง Baal มาได้เยอะดีค่ะ การที่ท่านศ.เสฐียร กล่าวถึงความเกี่ยวข้องระหว่าง Yahweh กับ Baal เพราะท่านอ้างอิงจากงานค้นคว้าของนักวิชาการคนหนึ่ง ซึ่งท่านอ้างอิงเพียงนามสกุลว่า Barton ทีนี้จากข้อมูลที่คุณนำมาโพสต์ แม้จะไม่มีข้อยืนยันเช่นนั้น แต่เราก็มีข้อมูลจากฝ่ายที่กล่าวคล้ายๆ กับที่ศ.เสฐียรกล่าวไว้ในเรื่องนี้น่ะค่ะ เริ่มจากเว็บนี้ค่ะ www.mystae.com In Biblical Canaan "on the hillsides are grown vines and lives, which, with natural pine and cedar forests in the Lebanon and Amanus, were the main products of the land. Moreover, soil which is eroded builds up fertile pockets of earth and even considerable plains. Such cultivable land was regarded as 'Baal's land', that is to say, land where cultivation depends on the activity of the god manifest in the autumn and winter rains. These rains are heralded by thunder, and 'the lord' (Baal) was known to the Canaanites by his proper name Hadad, 'the Thunderer', or Rimmon, which means the same. The term 'Baal-land' as distinct from irrigated land has survived down to the present day in Muslim law when making tax assessment for poor relief."     - John Gray, Near Eastern Mythology "Baal, one of the sons of El [the chief god of the Canaanites], was the executive god of the pantheon, the god of thunder and winter storms, the dynamic warrior god who champions the divine order against the menacing forces of chaos. He is also identified with vegetation and the seasonal fertility cycle. There is little evidence in the Ras Shamra texts of the sexual license, the sympathetic magic aspects of the cult to secure the productivity of Nature, that the Bible writers found so abhorrent. On the contrary there is ample evidence that some of the aspects of Yahweh reflected aspects of Baal as the Divine King, in the destruction of the sea-serpent Leviathan and the concept of everlasting kingly dominion; even some of the liturgical language is strikingly similar, like the wording of Psalm 68: 'To him that rideth upon the heavens of heavens, 'his strength in the clouds', and so on. "Baal is sometimes called the 'son of Dagon'. Dagon was also a god of vegetation, specifically corn, which is what his name means....As the summer drew to an end and the rains were due, the peasants would suffer a crisis of anxiety - would the rains come? By calling upon Baal, the rain god, and encouraging his intervention by rituals of imitative magic involving sexual union, their tensions were released and purged."     - Magnus Magnusson, BC - The Archaeology of the Bible Lands จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 19 ก.พ. 51 22:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 43 แล้วก็เว็บนี้ http://witcombe.sbc.edu It is important to understand that the story told in Genesis about Eve and the serpent has a larger religious and political context which is the real historical struggle waged by the prophets of Yahweh and the indigenous Canaanite cult of Baal. Baal, who appears to have arrived in Canaan with the Phoenicians, was the son and consort of the Mother Goddess Asherah. Baal was primarily a fertility god and appears not only in the form of a man and a bull (like his father 'El), but also in the form of a serpent. By stressing through these forms his potency and virility, Baal represents the masculine element, and serves as the fertilizing, life-giving, and life-renewing aspect through whom the Mother Goddess fulfills her functions. The name Baal (ba'al in Hebrew) means "lord" and was an appellation applied to various manifestations of the god which were referred to in the plural as Baalim. It is apparent that in early times the Israelites worshipped Baal as the true God. Initially the association was with Baal's father, the Canaanite god 'El, with whom Yahweh was closely related. It is has even been suggested that like 'El, Yahweh, too, had as a consort the goddess Asherah. As the cult of Yahweh developed, it drew on the myths of Baal. For example, the language used in the earliest poetic sources in which Yahweh is depicted as a divine warrior manifest is borrowed almost directly from Canaanite descriptions of the theophany of Baal as storm god. However, as the adherents of the Yahwist sect (or the "Yahweh-alone party" as one scholar has called them) engaged in the struggle to establish Yahweh as the one true God, Baal became the enemy of Israel. Baal and the Baalim were represented as false pagan gods and the cult associated with idolatry. However, it is clear from the Old Testament that the cult of Baal remained popular and was not easily suppressed. The overarching narrative of the Old Testament is the struggle of the Yahwists against Baal for religious dominance in Israel. Time and again the preexilic biblical prophets admonish the Israelites for worshipping Baal จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 19 ก.พ. 51 22:54:21 ]

ความคิดเห็นที่ 44 จาก www.thirteen.org BAAL WORSHIP Baal is the usual designation of the great fertility- and weather-god of the Western Semites. The bulk of the Ugaritic mythological texts is concerned with his activities. The worship of Baal in Syria-Palestine was inextricably bound to the economy of the land, which depended on the regularity and adequacy of the rains. The allure of Baal worship seduced the Israelites even before they reached the Promised Land. At Shittim they attached themselves to Baal-Peor, ate sacrifices for the dead, and indulged in sacred sexual orgies (Num. 25:1-11; Ps. 106:28). The horrendous and repulsive aspects of the worship sexual excesses and perversions (Isa. 57:3-10) are indicted in the prophetic tirades. The conflict of Yahwism and Baalism reached a crisis with Elijah's challenge to Baal's prophets to settle the question whether it was Baal or YHWH who really supplied the rain (I Kings 18). The spectacular victory for Yahwism did not have a lasting effect: There was a flourishing Baal cult at Samaria in the ninth and eighth centuries b.c.e.; and in Judah, the murder of the queen mother Athaliah, a Baal worshipper, and of Mattan, priest of Baal, along with the smashing of the altars and cult images in the Baal temple (II Kings 11:18), did not wipe out the cult (II Kings 12:3-4), nor did Hezekiah's efforts succeed against cults of idol worshippers (II Kings 18:3-4). The continued worship of Baal was given as one of the causes for the destruction of Judah (Jer. 19:5ff.). จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 19 ก.พ. 51 22:56:20 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เอาสั้นๆ มั่งค่ะ เริ่มตาลายเหมือนกัน จาก http://lexicorient.com In the early stages of Hebrew religion, Baal is mentioned many times, reflected in his name being used for names, i.e. King Saul named a son Ishbaal. But with the Hebrews, Baal may have been used as a synonym for Yahweh. As a matter of fact, the attempt of Queen Jezebel of Israel in the 9th century BCE to introduce the cult of Baal met so strong opposition, that from this time on, the term baal was no longer used with positive connotations จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 19 ก.พ. 51 22:58:26 ]

ความคิดเห็นที่ 46 พักสายตาหน่อยค่ะ รูปเทพ Baal จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 19 ก.พ. 51 22:59:48 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อันนี้เป็นเทวาลัยเทพบาอัลที่ Palmyra ปัจจุบันอยู่ในซีเรียค่ะ จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 19 ก.พ. 51 23:01:37 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คราวนี้มาดู http://en.wikipedia.com มั่งค่ะ มีการอธิบายเรื่อง Baal และ Yaweh รวมทั้งความเกี่ยวข้องอื่นๆ ไว้เยอะพอสมควร ขอยกตัวอย่างมาสั้นๆ เฉพาะที่เกี่ยวกับหัวข้อกระทู้นี้ค่ะ ส่วนเรื่องเทวีอัชทาร็อธ, เทวีอัสตาร์เต, เทวีอโฟรไดตี หรือเทพบิดรโครนุส ของกรีก ไม่ค่อยเกี่ยวกับสิ่งที่เราคุยกับคุณศรัทธาพลังเท่าไหร่นะคะ คุณ taiyo เราไม่ได้อยากรู้ไปถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ^ ^ Because more than one god bore the title "Ba'al" and more than one goddess bore the title "Ba'alat" or "Ba``alah," only the context of a text can indicate which Ba'al 'lord' or Ba'alath 'Lady' a particular inscription or text is speaking of. Though the god Hadad (or Adad) was especially likely to be called Ba'al, Hadad was far from the only god to have that title. The Ugaritic texts (mainly preserved in the Ba'al cycle) place the dwelling of Baal on Mount Saphon,[1] so references to Baal Zephon in the Tanach and in inscriptions and tablets referring to the Baal of Mount Saphon may indicate the storm-god Hadad. It is said[citation needed] that Ba'al Pe’or, the lord of Mount Pe’or, whom Israelites were forbidden from worshipping (Numbers 25:3) was also Hadad. In the Canaanite pantheon, Hadad was the son of El, who had once been the primary god of the Canaanite pantheon, and whose name was also used interchangeably with that of the Hebrew God, Yahweh. จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 19 ก.พ. 51 23:07:05 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เราไม่ได้อยากจะฟันธง ว่าข้อมูลฝ่ายไหนถูก ฝ่ายไหนผิดนะคะ คุณศรัทธาพลัง และคุณ taiyo เพียงแต่เรามีความเห็นว่า ๑) ถ้าคุณศรัทธาพลังเห็นว่า "ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา  ใช้วิธีการเขียนตามความคาดเดา ในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง" เราคิดว่า ยังเร็วเกินไปที่จะลงความเห็นเช่นนั้น ๒) ถ้าคุณศรัทธาพลังเห็นว่า "ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา  ใช้วิธีการเขียนตามความคาดเดา ในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง" เราคิดว่า ถ้าจะมีใครคาดเดา หรือบิดเบือนข้อเท็จจริง อย่างน้อยศ.เสฐียรไม่ได้เป็นคนเริ่ม ๓) คุณ taiyo ไปค้นข้อมูลจากเว็บไซต์เรื่อง Baal มาได้ตั้งมากมาย ทำไมไม่เห็นเว็บที่เรายกมานี้ล่ะคะ ทั้งๆ ที่เรา serch ด้วย yahoo ง่ายๆ เจอเป็นกะตั้ก ต้องขอโทษคุณ taiyo ด้วยค่ะ ที่ทำให้คุณต้องนั่งเล่นเกมส์รอจนเบื่อ แล้วเล่นได้กี่ level แล้วล่ะคะ เราเป็นไกด์ค่ะ ทำงานทุกวัน กว่าจะว่างในแต่ละวันคือประมาณห้าทุ่มไปแล้ว มีวันนี้แหละค่ะที่เสร็จเร็วหน่อย ถ้าคุณดูจากเวลาที่เราโพสต์ทุกครั้ง ก็จะเห็นชัดค่ะ คุณโพสต์ตอนบ่ายโมงเกือบๆ บ่ายสอง ถ้าเล่นเกมส์รอเราถึงเที่ยงคืน แย่แน่ค่ะ ไปทานข้าว ทำอย่างอื่นตามสบายแล้วดึกๆ ค่อยกลับมาดู หรือมาดูอีกวันเลย จะดีกว่าค่ะ^ ^ จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 19 ก.พ. 51 23:19:08 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ๑) ถ้าคุณศรัทธาพลังเห็นว่า "ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา  ใช้วิธีการเขียนตามความคาดเดา ในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง" เราคิดว่า ยังเร็วเกินไปที่จะลงความเห็นเช่นนั้น อันนี้ เห็นด้วยครับ ผมก็ไม่กล้าลงความเห็นตัดสินท่านแบบนั้นเท่าไร (เพราะดูจากข้อมูลเรื่อง baal ว่า Yahweh เกี่ยวข้องกับ Baal หรือ Yahweh ไม่เกี่ยวกับ Baalแล้ว มันไม่ค่อยชัดเจนเท่าไรครับ อ่านดูข้อมูลของคุณก็ยังมีให้เห็น Baal may have been used as a synonym for Yahweh (แสดงว่าผู้เขียนก็คงจะได้ข้อมูลหลายๆข้อมูลที่หลายหลาย หรือไม่ได้ชี้ชัดอย่างชัดเจนว่า มีความเกี่ยวข้องกันหรือ ไม่เกี่ยวข้องกัน ๒) ถ้าคุณศรัทธาพลังเห็นว่า "ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา  ใช้วิธีการเขียนตามความคาดเดา ในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง" เราคิดว่า ถ้าจะมีใครคาดเดา หรือบิดเบือนข้อเท็จจริง อย่างน้อยศ.เสฐียรไม่ได้เป็นคนเริ่ม อันนี้ผมคงไม่มีวันรู้ เพราะผมก็ไม่รู้ว่าท่าน ศ. ไปเอาข้อมูลมาจากไหน ข้อมูลนั้นเป็นยังไง ดังนั้น ผมไม่ค่อยมีความเห็นในเรื่องนี้(สมมตินะครับ สมมติว่า ถ้าเกิดท่าน ศ. หาข้อมูลแล้วพอว่า ข้อมูลมีความหลายหลาย หรือไม่ชี้ชัดอย่างชัดเจน ท่าน ศ. ก็ไม่น่าจะชี้ชัดในบทความของท่านนะ (แต่ผมไม่รู้นะครับ ว่าข้อมูลของท่าน ศใ นั้นเป็นแบบไหน ดังนั้น ไม่ขอวิจารณ์นะครับ))สรรพนามท่านนั้น หมายถึง ศ.เสฐียร พันธรังสี นะครับ ๓) คุณ taiyo ไปค้นข้อมูลจากเว็บไซต์เรื่อง Baal มาได้ตั้งมากมาย ทำไมไม่เห็นเว็บที่เรายกมานี้ล่ะคะ ทั้งๆ ที่เรา serch ด้วย yahoo ง่ายๆ เจอเป็นกะตั้ก พอดีคุณใช้ yahoo แต่ผมใช้ google ครับ ผมชอบใช้ google มากกว่า เพราะเวลาผม Search หาใน google มันเจอข้อมูลเยอะกว่า และหลากหลายดี (yahoo เข้ายากด้วยครับ หลุดบ่อยอีกต่างหาก เวลากดหา พอเปลี่ยนไปดูอย่างอื่นปุ๊บ มันก็หยุดโหลดดื้อๆซะอย่างนั้น) ดังนั้น ในเรื่องที่ Yahweh ว่าจะเกี่ยวข้องกับ Baal หรือไม่นั้น ผมไม่ขอทำตัวเป็นผู้ทรงสติปัญญาเหนือนักวิจัยเหล่านั้นแล้วกันครับ โดยผมไม่ขอชี้ขาดแล้วกันนะครับ แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 51 21:16:39 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 51 09:22:34 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 51 09:12:52 จากคุณ : taiyo - [ 20 ก.พ. 51 09:11:58 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ๓) คุณ taiyo ไปค้นข้อมูลจากเว็บไซต์เรื่อง Baal มาได้ตั้งมากมาย ทำไมไม่เห็นเว็บที่เรายกมานี้ล่ะคะ ทั้งๆ ที่เรา serch ด้วย yahoo ง่ายๆ เจอเป็นกะตั้ก --------------------------------------------------------------------------- โดนหัก 1 คะแนน โทษฐาน สะกดคำว่า Search ผิด แก้เครียดครับ แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 51 09:18:10 จากคุณ : taiyo - [ 20 ก.พ. 51 09:15:24 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ข้าน้อยขอทูลลา ไปเล่นเกมส์ก่อนนะครับ ส่วนเรื่องที่ถามว่า level เท่าไรแล้ว คือว่า เกมส์ DotAนี้(แบบ online) ถ้าจบแล้วมาเล่นใหม่ ก็จะเริ่มใหม่ทั้งตัวละครครับ (level ก็เริ่มใหม่หมดครับผม) จากคุณ : taiyo - [ 20 ก.พ. 51 09:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ความคิดเห็นที่ 49   เราไม่ได้อยากจะฟันธง ว่าข้อมูลฝ่ายไหนถูก ฝ่ายไหนผิดนะคะ คุณศรัทธาพลัง และคุณ taiyo เพียงแต่เรามีความเห็นว่า ๑) ถ้าคุณศรัทธาพลังเห็นว่า "ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา  ใช้วิธีการเขียนตามความคาดเดา ในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง" เราคิดว่า ยังเร็วเกินไปที่จะลงความเห็นเช่นนั้น ***** อืมม  ครับ ก็อาจจะใช่อย่างที่คุณหนอนดาวเรืองบอก ผมอาจจะฟันธงเร็วไปครับ โดยส่วนตัวผมเอง เป็นนักศาสนศาสตร์ครับ  พออ่าน ก็เลยอดติดใจไม่ได้ เกี่ยวกับเรื่อง ของบรรพชนของอับราฮัมเป็นยิวโบราณ  กับพระนาม Yahweh ครับ เพราะทางด้านโบราณคดีของเรา   อับราฮัม   เป็น ฮีบรู  สืบเชื้อสายมาจาก อารัมชนเผ่าโบราณ อิสอัคลูกของอับราฮัม  เป็น  ฮีบรู ยาโคบ ลูกของอิสอัค  เป็น  ฮีบรู และเป็นอิสราเอล  คำว่าอิสราเอล ก็ถูกเรียกเริ่มต้นที่ยาโคบครับ ลูกของยาโคบ 12  คน ที่แบ่งเป็นเผ่าอิสราเอล 12 เผ่า  เป็น ฮีบรูและอิสราเอล   แต่มีอยู่เผ่าหนึ่ง  คือ  ยูดาห์  ที่เรียกนามตนเองว่า  ยิว  คำว่ายิว จึงเพิ่งเริ่มต้นถูกเรียก ในกลุ่มเผ่ายูดาห์   ก็เท่ากับว่า  ยูดาห์ เป็น ทั้ง ฮีบรู  อิสราเอล และยิว ครับ   ต่อมาเมื่ออิสราเอล ตั้งประเทศได้แล้ว และมีกษัตริย์ปกครอง โดยมาจากเผ่ายูดาห์  ถึงมีการเรียกว่า ยิว กันอย่างแพร่หลายครับ และถ้าถามว่า อับราฮัม  อิสอัค ยาโคบ  เป็นยิวหรือเปล่า  ก็ต้องบอกว่า บรรพบรุษ 3 ท่านนี้ ไม่ได้เป็นยิวครับ และถ้าถามต่อว่า  แล้วชาวอิสราเอล หรือยิว ในปัจจุบันนี่เป็นพวกฮีบรูหรือเปล่า  ก็ต้องบอกว่า  เป็นพวกฮีบรู ที่สืบเชื้อสายมาจากอับราฮัมครับ สำหรับพระนาม Yahweh    มาถูกเรียกเมื่อนักวิชาการยิว พวกอาลักษณ์ผุ้คัดลอกพระคัมภีร์ ได้คิดสระในภาษาฮีบรู และเติมเข้าไปใน YHWH จึงเริ่มมีคนเรียกพระนาม ยาเวห์  เป็นครั้งแรก ซึ่งอยู่ในยุคที่อิสราเอลตั้งเป็นประเทศแล้วครับ ซึ่งข้อมูลนี้ ตรงกัน ระหว่างของ อิสราเอล และคริสเตียนครับ ผมก็เลยติงไปตามระเบียบของนักศาสนศาสตร์ครับ คงไม่ว่ากันนะครับ ๒) ถ้าคุณศรัทธาพลังเห็นว่า "ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา  ใช้วิธีการเขียนตามความคาดเดา ในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง" เราคิดว่า ถ้าจะมีใครคาดเดา หรือบิดเบือนข้อเท็จจริง อย่างน้อยศ.เสฐียรไม่ได้เป็นคนเริ่ม *****  ครับ  ก็อาจเป็นไปได้ว่า  ศ.เสฐียร ไปได้ข้อมูลจากแหล่งอื่นที่ไม่เข้าใจระบบศาสนศาสตร์ของทั้ง ยิวและคริสเตียน จริงๆ แล้ว ถ้าท่าน  ศ.เสฐียร พันธรังสี เป็นราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา ยิ่งต้องศึกษาค้นคว้าในเชิงลึกและกว้างกว่านี้อีก ก็จะได้ข้อมูลที่ถูกต้องและชัดเจนครับ   และหวังว่าโอกาสหน้าคงได้พูดคุยกันอีก เกี่ยวกับเนื้อหาสาระในส่วนอื่นที่อาจจะเกี่ยวกับศาสนา หรือเรื่องอื่นๆ  ที่เป็นประโยชน์ทั้งทางตรงและทางอ้อมนะครับ -----------ขอบคุณครับ ---------------- จากคุณ : หนอนดาวเรือง  - [ 19 ก.พ. 51 23:19:08 ] แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 51 12:59:53 จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 20 ก.พ. 51 12:43:20 ]

ความคิดเห็นที่ 54 และขอขอบคุณ  คุณ  taiyo ด้วยครับ ที่ร่วมแบ่งปันข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อกันครับ พระเจ้าอวยพรครับ จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 20 ก.พ. 51 12:47:29 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ขอบคุณเช่นกันค่ะคุณ taiyo และยอมให้หักคะแนนด้วยความเต็มใจ โอ๊ย...แต่คุณมาทุบหัวเรานี่ คุณมาทุบหัวผู้หญิงที่อ่อนแอ ไม่มีทางสู้อย่างเราได้ไงนะ ไม่น่าเชื่อเลย จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ วันมาฆบูชา 00:18:39 ]

ความคิดเห็นที่ 56 สำหรับคุณศรัทธาพลัง เรามีความเห็นว่า ในฐานะที่คุณเป็นนักศาสนศาสตร์ และเป็นคริสเตียน คุณติงวิธีการอธิบายของท่านศ.เสฐียร พันธรังสี ด้วยถ้อยคำและท่าทีที่ "แรง" มากค่ะ คือ "ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา  ใช้วิธีการเขียนตามความคาดเดา ในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง" เราเห็นว่า มันไม่ใช่การ "ติงไปตามระเบียบของนักศาสนศาสตร์" แต่ว่ามันเป็นการ "ประณาม" เลยน่ะค่ะ เรา ในฐานะผู้นำบทความของท่านมาอ้าง จึงต้องมีความรับผิดชอบโดยตรง ที่ทำให้ท่านศ.ซึ่งไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร ต้องมาถูกประณามในลักษณะที่เสื่อมเสีย ทั้งในฐานะของนักวิชาการศาสนศาสตร์ และในฐานะของราชบัณฑิต โดยที่ท่านไม่อาจมาโต้แย้งใดๆ ได้ ซึ่งเราแน่ใจว่า การอ้างอิงบทความนั้น เป็นการอ้างงานวิชาการของนักศาสนศาสตร์ในอีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งมิได้ยึดตามพระคัมภีร์ในศาสนาใดศาสนาหนึ่ง และเป็นบทความที่หาอ่านได้ง่าย เพราะพิมพ์เป็นหนังสือเผยแพร่อยู่ทั่วไป และบทความนั้น มิได้เป็นการล่วงละเมิดสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรือสรณะของศาสนาใดศาสนาหนึ่ง จนทำให้ท่านจำต้องถูกตำหนิ ถูกประณาม เพราะสมมุติว่า (ย้ำว่าสมมุตินะคะ) Yahweh เป็นหนึ่งคณะเทพที่ถูกเรียกว่า Baals มาก่อนจริง เราก็ไม่เห็นว่านั่นเป็นการลดความศักดิ์สิทธิ์ หรือทิพยภาวะของ Yahweh แต่อย่างใดเลยค่ะ ในเมื่อคำว่า Baals นั้น ถ้าคุณไปดูในเว็บไซต์ที่เรายกมา แม้ว่าแรกเริ่มอาจจะหมายถึงเทพองค์เดียว แต่ต่อมากลายเป็นคำที่ใช้กันทั่วๆ ไป กับเทพหลายองค์มากในตะวันออกกลาง จนเกือบจะกลายเป็นคำกลางๆ เช่นเดียวกับคำว่า "พระเจ้า" ในภาษาไทย และสำหรับ "พระเจ้า" องค์ใดก็ตาม ไม่น่าแปลกใจ หรือเสียใจเลย ถ้าคนสมัยนึงรู้จักพระองค์แค่ในคุณสมบัติส่วนน้อย เช่น เป็นผู้ประทานความอุดมสมบูรณ์ แล้วในสมัยต่อมา คนอีกเผ่าหนึ่ง จะรู้จักพระองค์ว่าทรงเป็นยิ่งกว่านั้นมากมายนัก ถ้าเรานับถือคริสต์นะคะ เราจะรู้สึกชื่นชมยินดีเป็นอันมาก เมื่อได้รู้ว่า เรารู้จัก "พระเจ้า" ดีกว่าคนในตะวันออกกลางเมื่อหลายพันปีมาแล้ว และเราจะมองข้อมูลทางศาสนศาสตร์ และโบราณคดี จากฝ่ายที่ไม่ยึดถือพระคัมภีร์ฉบับเดียวกับเรา ด้วยความสุขที่อย่างน้อยเราก็แน่ใจว่า เรารู้เรื่องของเรามากกว่าเขาเหล่านั้น และเราจะไม่มีความคิดแม้สักน้อยหนึ่งว่า เขาเหล่านั้นล่วงเกินพระเจ้า และความเชื่อของเรา เพราะถ้าเราคิดว่า เขาเหล่านั้นไม่รู้ เราจะประณาม หรือหาความผิดอันใดจากเขาได้ล่ะคะ? สำหรับท่านศ.เสฐียร เราแน่ใจว่า ในฐานะราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนาย่อมต้องศึกษามากกว่าข้อมูลที่เรายกมา และข้อมูลที่คุณ taiyo ยกมา มากมายนักค่ะ ท่านจึงสรุปว่า Yahweh เกี่ยวข้องกับ Baals บางที ข้อมูลในสมัยของท่าน คือในพ.ศ.๒๕๒๐-๒๕๒๑ อาจชี้นำไปในแง่นั้นก็เป็นได้ สิ่งที่ท่านเขียน จนถึงปัจจุบันนี้ จึงไม่ใช่ว่าจะถูกต้องไปทั้งหมด บางส่วน หรือหลายส่วน จำเป็นต้องได้รับการอธิบายใหม่ และแก้ไขปรับปรุง เป็นธรรมดาค่ะ ไม่ว่าจะในแง่ศาสนศาสตร์ ประวัติศาสตร์ หรือโบราณคดี แต่คุณและเรา ซึ่งอยู่ในยุคสมัยของข้อมูลที่ใหม่กว่า update กว่าพ.ศ.๒๕๒๐-๒๑ ควรหรือคะ ที่จะสรุปว่า ""ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา  ใช้วิธีการเขียนตามความคาดเดา ในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง" คุณหรือเรา หรือนักศาสนศาสตร์ท่านใดในปัจจุบันนี้ โดยเฉพาะนักศาสนศาสตร์ที่เป็นคริสเตียน ไม่ควรแก้ไข และอธิบายสิ่งที่เห็นว่าคลาดเคลื่อน ด้วยท่าทีที่นุ่มนวล และเป็นธรรมกว่านี้หรอกเหรอคะ? แน่นอนหละค่ะ เราเองต้องมีความรับผิดชอบ ในการที่ไปเอาข้อมูลเก่าสมัยพ.ศ.๒๕๒๑ มาอ้าง แต่เราได้ผ่านตาเรื่องนี้มาพอสมควร เห็นว่าข้อมูลในเอกสารภาษาไทยเกี่ยวกับประเด็นนี้ ไม่มีใครเขียนได้ดี และหาอ่านง่ายไปกว่าท่านศ.เสฐียร และงานของท่าน ยังคงได้รับการยอมรับ เป็นหนังสืออ้างอิงในวงการศาสนศาสตร์ของไทยเราในปัจจุบัน โดยใช้กันอยู่ในสถาบันการศึกษาชั้นนำทั่วไป ประการสำคัญ มีข้อมูลต่างประเทศที่รองรับงานเขียนของท่านอยู่ด้วย ดังที่คุณได้เห็นมาแล้วน่ะคะ นี่แหละค่ะ ที่เรายังติดใจ และก็นี่แหละค่ะ ที่คุณยังไม่ได้ตอบคำถามเราในกระทู้นี้ จริงมั้ยคะ? จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ วันมาฆบูชา 01:01:19 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ครับ ขอบคุณครับ คุณหนอนดาวเรือง จริงๆ แล้ว ถ้า ศ.เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา   เป็นผู้เชี่ยวชาญจริงๆ  และการจะเขียนเรื่องใด ที่เกี่ยงข้องกับความเชื่อ หรือศาสนานั้นๆ   ที่อยังมีอยู่ในปัจจุบัน  เช่น  ศาสนายิว ศาสนาคริสต์   ยิ่งต้องควรระวัง และรอบคอบกว่านี้   เรืองศาสนาความเชื่อ เป็นเรื่องระเอียดอ่อน  ถ้าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา จริง ยิ่งต้องตระหนักให้มากๆ นะครับ   เพราะข้อมูลที่บิดเบือน ไม่ถูกต้อง  ผลของมันก็คือ   ตัวอย่าง คุณหนอนฯ เอง ก็ยังเข้าใจผิดไปเลย   และคิดว่า  พระนาม Yahweh  มีมาตั้งแต่สมัยก่อนอับราฮัมอีก   ทั้งข้อเท็จจริง  พระนาม Yahweh   เพิ่งถูกสร้างสระใสไป และถูกเรียกเป็นครั้งแรกในช่วงที่ยิวเป็นประเทศแล้ว   และเนื่องจากบทความมีผลกระทบต่อ ข้อเท็จจริงกับศาสนาของเรา โดยเฉพาะนำออกมาสื่อในโลกอินเตอร์เน็ต อย่างเช่นพันทิพ  ซึ่งมีชาวคริสต์เล่นอยู่ด้วย   ถ้าผมไม่ได้นับถือศาสนาคริสต์   ผมก็คงไม่ใส่ใจ และไม่แย้งอย่างแน่นอน  และก็คงคิดเหมือนคุณ  คงไม่เป็นอะไรหรอก ทำนองนั้น   ไม่ต้องอะไร  ดูตัวอย่าง  เรื่อง  นิพพาน  เป็นอัตตา หรืออนัตตา  อยังเกิดข้อโต้แย้งอย่างรุนแรง  ที่เห็นๆ กันอยู่   ฉนั้น  ถ้า ศ.เสฐียร  มีความรับผิดชอบจริงๆ  ตามที่เป็นราชบัณฑิตผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนา   ควรจะแสดงความรับผิดยิ่งกว่าคุณด้วยครับ เพราะเขียนบทความของศาสนาอื่น ที่ไม่ตรงตามข้อเท็จจริง   และการที่ผมเป็นนักศาสนศาสตร์ จึงโต้แย้งอย่างรุนแรง เป็นเรื่องปรกติดครับ  ไม่จำเป็นต้อง เป็น ศ.เสฐียร  เพียงคนเดียว   แม้ลัทธิสอนผิดอื่นๆ   เราก็โต้แย้งอย่างรุนแรงเช่นกัน   เพราะมันเป็นเรื่องของความจริง  ไม่เทพนิยาย  หรือนิทาน  ที่ไปประดิษเรื่องกันเอาเองได้   ผมเป็นนักศาสนศาสตร์นะครับ  ไม่ใช่นักบวช   จึงไม่มีข้อจำกัดอะไรครับ และที่คุณกล่าวว่า เพราะสมมุติว่า (ย้ำว่าสมมุตินะคะ) Yahweh เป็นหนึ่งคณะเทพที่ถูกเรียกว่า Baals มาก่อนจริง เราก็ไม่เห็นว่านั่นเป็นการลดความศักดิ์สิทธิ์ หรือทิพยภาวะของ Yahweh แต่อย่างใดเลยค่ะ สำหรับทัศนคติของชาวพุทธแบบคุณ  อาจจะมองว่าไม่เห็นจะน่าเป็นอะไร แต่สำหรับศาสยิว  คริสต์  หรืออิสลาม   มันเป็นเรื่องสำคัญเป็นอย่างมาก เรื่องโต้แย้ง มันไม่ได้อยู่ที่ ลดความศักดิ์สิทธ์หรือไม่  ตรงนั้นเราไม่ได้ใส่ใจครับ สิ่งที่เราใส่ใจ คือ  ข้อเท็จจริงที่ถูกต้อง ฉนั้นต้องเรียนรู้ความสำคัญของศาสนาอื่นๆ ด้วยเช่นกันครับ แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 51 12:16:07 จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ วันมาฆบูชา 11:54:05 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เพราะสมมุติว่า (ย้ำว่าสมมุตินะคะ) Yahweh เป็นหนึ่งคณะเทพที่ถูกเรียกว่า Baals มาก่อนจริง เราก็ไม่เห็นว่านั่นเป็นการลดความศักดิ์สิทธิ์ หรือทิพยภาวะของ Yahweh แต่อย่างใดเลยค่ะ -------------------------------------------- ขอตอบตรงนี้หน่อยนะครับ ในกรณีของผู้อื่น(ที่ไม่ใช่ผม) อาจจะมีความรู้เกี่ยวกับเรื่อง Baal ในมุมของศาสนาคริสต์เพียงส่วนเดียว ซึ่งอาจจะทำให้เกิดความเข้าใจผิด ต่อ ศ. หรือคุณหนอนดาวเรืองว่าดูหมิ่นได้นะครับ  ซึ่งเรื่อง  Baal ในมุมของศาสนาคริสต์  Baal คือ In the Bible Baal is also called Beelzebub, or Baalzebub, one of the fallen angels of Satan.(บรรทัดสุดท้าย ของ คคห.20 บอกไว้แล้ว) คนๆอื่น ที่มีความรู้เพียงส่วนหนึ่งอาจจะเข้าใจผิดไปได้ว่า ท่าน ศ. บอกว่า Yahweh เป็นหนึ่งใน สมุนซาตาน ก็มีความเป็นไปได้นะครับ (แต่สำหรับผม ไม่ใช่ เพราะผมรู้ว่า Baal มีในความหมายอย่างอื่นด้วย แต่กังวลคนที่มีความรู้เรื่องนี้ในมุมๆเดียว จะเข้าใจผิดครับ) ขอแก้คำสะกดผิดหน่อยนะ เดี๋ยวโดนคุณหนอนดาวเรืองหักคะแนน ส่วนรูปไอคอน ที่เป็นรูปตีหัวนั้น หารูปอื่นที่มีความหมายว่า หยอกล้อ ไม่ได้ครับ ในพันทิพย์ มีรูปไอคอน//  หยอกเย้าครับ แต่มันให้ภาพเป็นภาพทุบหัว แต่สิ่งที่ผมจะสื่อคือ หยอกเย้าครับ (อย่าเข้าใจผิดนะครับ) แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 51 13:30:24 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 51 13:29:09 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 51 13:27:04 จากคุณ : taiyo - [ วันมาฆบูชา 13:22:52 ]

ความคิดเห็นที่ 59 แกล้งแซวคุณเล่นน่ะค่ะ คุณ taiyo เรื่องไอคอนนั่นเราก็เห็นค่ะ อยู่ใน pantip toy ^ ^ สำหรับคุณศรัทธาพลังนะคะ ในทรรศนะของเรา ถ้าใครมาว่าสรณะที่เรานับถือ เป็นอะไรต่อมิอะไร เราคงไม่แค่คิดว่า "คงไม่เป็นอะไรหรอก" หรอกค่ะ หากเรามีโอกาสที่จะชี้แจง ยังไงก็ต้องชี้แจง ความสำคัญ จึงควรอยู่ที่ท่าที และถ้อยคำที่ใช้ในการชี้แจง จริงมั้ยคะ คุณศรัทธาพลัง? ยิ่งชี้แจงในฐานะที่เป็นคริสเตียน ยิ่งมีอีกสิ่งหนึ่งที่ควรคำนึงถึง คือคริสเตียนมี image ในการชี้แจงและอธิบายอย่างสุภาพ ไม่ใช่สรุปแล้วประณาม (อันนี้คือเท่าที่เราเห็นมาตลอดนะคะ ถ้าเข้าใจผิดก็ขออภัย) ส่วนที่คุณศรัทธาพลัง เห็นว่าศ.เสฐียร ควรแสดงความรับผิดชอบยิ่งกว่าเรา เห็นจะลำบากค่ะ เพราะเราได้ข่าวมาว่า ท่านถึงแก่กรรมไปแล้วก่อนหน้านี้ (หากผิดพลาด ต้องขออภัยอีกครั้งค่ะ) ถ้าสิ่งที่ท่านเขียน เป็นความเท็จอย่างที่คุณศรัทธาพลังคิดจริงๆ นะคะ ถ้าท่านยังมีชีวิตอยู่ในขณะนี้ และยังมีกำลังพอที่จะเขียนหนังสือได้ ท่านคง update ข้อมูลส่วนนี้ และเขียนใหม่ไปแล้วค่ะ ส่วนเรื่องที่ Baal มีพื้นฐานในทางประวัติศาสตร์อย่างนึง (และมีหลักฐานทางโบราณคดีรองรับ) แล้วไบเบิลไปให้คำนิยามไว้อีกอย่างนึง เราขอแสดงความเห็นตรงๆ นะคะ ว่า : มันเป็นปัญหาของศาสนาคริสต์เองมากกว่า เพราะเมื่อศาสนาคริสต์ มีหลักพื้นฐานเสียแล้วว่า "พระยะโฮวาเป็นพระเจ้าที่เที่ยงแท้เพียงพระองค์เดียว" พระเจ้าองค์อื่น หรือเทพองค์อื่นก็เลยต้องกลายเป็นพระเจ้าปลอม หรือผีมารซาตานกันไปหมด ไม่ต้องพูดเฉพาะ Baal หรือ Baalzebub หรอกค่ะ ทั้งคุณศรัทธาพลังและคุณ taiyo ก็รู้ดีอยู่แล้ว ไบเบิลเคยยกย่อง หรือให้เกียรติเทพในศาสนาอื่น เช่น อียิปต์ บาบิโลเนีย หรือแม้แต่ ฮินดู ดีกว่าพระเจ้าปลอม หรือผีมารซาตานมั้ยล่ะคะ? ถ้ามี ขอดูหน่อยเถอะค่ะ เพราะฉะนั้น พอมีใครมาเสนอข้อมูลที่แตกต่างจากพระคัมภีร์ และข้อมูลนั้นบอกว่า พระเจ้าของยิว ของคริสต์ เคยได้รับการนับถือปะปนกับสิ่งที่ไบเบิลเรียกว่าพระเจ้าปลอม หรือผีมารซาตานมาก่อน จึงเป็นหน้าที่ของนักศาสนศาสตร์ที่เป็นคริสเตียน ที่จะต้องออกมาประณามทันที ไม่ใช่แค่ชี้แจงเท่านั้น ถูกมั้ยคะ? คุณศรัทธาพลังคะ ถ้าคริสตชน เดือดร้อนกับการที่ Yahweh ถูกนำไปปะปนกับ Baal เพราะขณะที่หลักฐานทางประวัติศาสตร์ว่าไว้อย่าง ไบเบิลว่าไว้อีกอย่าง คริสตชน ก็ควรเดือดร้อนกับการใช้คำว่า "พระเจ้า" ในภาษาไทย เพื่อแทนความหมายของ God ด้วยค่ะ และสมควรจะต้องออกมาประณาม และรณรงค์ให้เลิกใช้คำคำนี้โดยด่วนค่ะ เพราะข้อเท็จจริงก็คือ คำว่า "พระเจ้า" ในภาษาไทยนั้น เดิมก็เป็นคำที่ใช้เรียกสิ่งอื่น ที่ความเชื่อของคริสตชนถือว่าเป็นพระเจ้าปลอม หรือผีมารซาตานด้วยเช่นกัน หรือคุณจะเถียงล่ะคะว่าไม่ใช่? เพราะฉะนั้น การที่คริสตชน นำคำว่า "พระเจ้า" ในภาษาไทย ซึ่งเดิมเป็นคำเรียกสิ่งอื่นๆ ที่คริสต์เห็นว่าเป็นผีมารซาตาน ไปแทน God ของคริสต์นั้น จะแตกต่างอะไรคะ กับที่คนพวกนึงเมื่อหลายพันปีก่อนใช้คำว่า Yahweh และ Baal ปะปนกัน (ตามค.ห.ที่เรายกมาแล้ว) "Baal may have been used as a synonym for Yahweh" ขอทราบความเห็นของคุณศรัทธาพลัง ในประเด็นนี้หน่อยนะคะ จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 22 ก.พ. 51 01:42:13 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ไม่ต้องพูดเฉพาะ Baal หรือ Baalzebub หรอกค่ะ ทั้งคุณศรัทธาพลังและคุณ taiyo ก็รู้ดีอยู่แล้ว ไบเบิลเคยยกย่อง หรือให้เกียรติเทพในศาสนาอื่น เช่น อียิปต์ บาบิโลเนีย หรือแม้แต่ ฮินดู ดีกว่าพระเจ้าปลอม หรือผีมารซาตานมั้ยล่ะคะ? ------------------------------------------------ เพราะเมื่อศาสนาคริสต์ มีหลักพื้นฐานเสียแล้วว่า "พระยะโฮวาเป็นพระเจ้าที่เที่ยงแท้เพียงพระองค์เดียว" พระเจ้าองค์อื่น หรือเทพองค์อื่นก็เลยต้องกลายเป็นพระเจ้าปลอม หรือผีมารซาตานกันไปหมด --------------------------------------------------------------------------------- ท่าทาง จะเข้าใจผิดไปยกใหญ่แล้วนะครับ ในเรื่องของมารซาตานของศาสนาคริสต์ มาร ซาตานของศาสนาคริสต์ไม่ได้หมายถึง เทพเจ้าของศาสนาอื่นครับผม (ท่าทางคุณหนอนดาวเรืองจะไม่ค่อยรู้เรื่องซาตานในศาสนาคริสต์นะครับ) คือว่า ซาตานในศาสนาคริสต์คือ เหล่าฑูตสววรค์ที่ทรยศครับ(รวมลูซิเฟอร์เข้าไปด้วยนะ)ได้ก่อกบฎในสวรรค์ครับ และ มีคาเอล(ฑูตสวรรค์อีกองค์ที่จงรักภักดีต่อพระเจ้า)ได้นำกองทัพขับไล่ฑูตสวรรค์ที่ก่อกบฎลงมาจากสวรรค์   Baal = one of the fallen angels of Satan จึงหมายถึงฑูตสวรรค์ที่ถูกผลักตกลงมาจากสวรรค์ครับ ไม่ได้หมายถึง เทพเจ้าศาสนาอื่นแต่อย่างได้ครับ คุณหนอนดาวเรือง -------------------------- แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 51 09:33:58 จากคุณ : taiyo - [ 22 ก.พ. 51 09:22:29 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ในพระคัมภีร์เดิม เอเสเคียล 28:14-15 14 เจ้าเป็นเครูบผู้พิทักษ์ที่ได้เจิมตั้งไว้ เราได้ตั้งเจ้าไว้ เจ้าเคยอยู่บนภูเขาบริสุทธิ์แห่งพระเจ้า และเจ้าเคยเดินอยู่ท่ามกลางศิลาเพลิง 15 เจ้าก็ปราศจากตำหนิในวิธีการทั้งหลายของเจ้า ตั้งแต่วันที่เจ้าได้ถูกสร้างขึ้นมาจนพบความชั่วช้าในตัวเจ้า และในพระคัมภีร์เดิม  อิสยาห์ 14:12 12 โอ ลูซีเฟอร์เอ๋ย โอรสแห่งรุ่งอรุณ เจ้าร่วงลงมาจากฟ้าสวรรค์แล้วซิ เจ้าถูกตัดลงมายังพื้นดินอย่างไรหนอ เจ้าผู้กระทำให้บรรดาประชาชาติตกต่ำน่ะ ความจริงผมก็น่าจะอธิบายเรื่องซาตาน มาร ในศาสนาคริสต์ไปตอนโพสด้วยเมื่อวาน แต่ไม่ได้โพส เพราะคิดว่า คุณหนอนดาวเรืองน่าจะรู้เรื่องพวกนี้ เลยทำให้คุณหนอนเข้าใจผิดเกี่ยวกับมารซาตานในศาสนาคริสต์เลย ย้ำนะครับ ไม่ได้หมายถึง พระเจ้าศาสนาอื่น แต่หมายถึงฑูตสรรค์ที่ก่อกบฎในสวรรค์ จนถูกขับไล่ตกลงมาจากสวรรค์ครับ (Baal(ในความหมายของคริสต์) ถูกใช้ถึง ฑุตสวรรค์พวกนั้นครับ ไม่ได้หมายถึง พระเจ้าศาสนาอื่นนะครับ) แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 51 09:35:29 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 51 09:32:17 จากคุณ : taiyo - [ 22 ก.พ. 51 09:26:27 ]

ความคิดเห็นที่ 62 คิดว่าจะจบแล้วเชียว ตอนแรกกะจะเลิกดูกระทู้นี่แหละ คิดว่าไม่มีอะไรซะแล้ว จะหนีไปทำอย่างอื่น(โรคแพ้ความยาว ของกระทู้ และแพ้ความยาวทางวิชาการ เนื้อหา เรื่องต่างๆ เจอเรื่องไหนยาว แล้วเซ็งเบื่อมากๆ) แต่คุณหนอนก็มีคำถามมาให้ต้องตอบทุกทีเลย 5555555 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 51 10:10:08 จากคุณ : taiyo - [ 22 ก.พ. 51 09:36:45 ]

ความคิดเห็นที่ 63 สำหรับคุณศรัทธาพลังนะคะ ในทรรศนะของเรา ถ้าใครมาว่าสรณะที่เรานับถือ เป็นอะไรต่อมิอะไร เราคงไม่แค่คิดว่า "คงไม่เป็นอะไรหรอก" หรอกค่ะ หากเรามีโอกาสที่จะชี้แจง ยังไงก็ต้องชี้แจง ความสำคัญ จึงควรอยู่ที่ท่าที และถ้อยคำที่ใช้ในการชี้แจง จริงมั้ยคะ คุณศรัทธาพลัง? ****  ครับ  ผมอาจจะใช้คำแรงไป  ก็ต้องขออภัยด้วย ถ้าทำให้ไม่สบายใจครับ ^^ ยิ่งชี้แจงในฐานะที่เป็นคริสเตียน ยิ่งมีอีกสิ่งหนึ่งที่ควรคำนึงถึง คือคริสเตียนมี image ในการชี้แจงและอธิบายอย่างสุภาพ ไม่ใช่สรุปแล้วประณาม (อันนี้คือเท่าที่เราเห็นมาตลอดนะคะ ถ้าเข้าใจผิดก็ขออภัย) ****555   ครับ คงเป็นอารมณ์ในช่วง ตอบ  คคห ในกระทู้นั้นอ่ะครับ  (เป็นแบบอารมณ์ ฉุนกึกขึ้นตาอะไรทำนองนี้อะครับ 555)  คงไม่ว่ากันนะครับ ส่วนที่คุณศรัทธาพลัง เห็นว่าศ.เสฐียร ควรแสดงความรับผิดชอบยิ่งกว่าเรา เห็นจะลำบากค่ะ เพราะเราได้ข่าวมาว่า ท่านถึงแก่กรรมไปแล้วก่อนหน้านี้ (หากผิดพลาด ต้องขออภัยอีกครั้งค่ะ) ****  อืมมม  ถ้าอย่างนั้นก็น่าเสียดาย  ที่ท่านไม่สามารถได้ทราบข้อเท็จจริง  จริงๆ  ของเรื่องที่ท่านเขียนครับ ถ้าสิ่งที่ท่านเขียน เป็นความเท็จอย่างที่คุณศรัทธาพลังคิดจริงๆ นะคะ ถ้าท่านยังมีชีวิตอยู่ในขณะนี้ และยังมีกำลังพอที่จะเขียนหนังสือได้ ท่านคง update ข้อมูลส่วนนี้ และเขียนใหม่ไปแล้วค่ะ ****  ครับ  ผมก็คาดหวังว่าเช่นนั้นเหมือนกัน ส่วนเรื่องที่ Baal มีพื้นฐานในทางประวัติศาสตร์อย่างนึง (และมีหลักฐานทางโบราณคดีรองรับ) แล้วไบเบิลไปให้คำนิยามไว้อีกอย่างนึง เราขอแสดงความเห็นตรงๆ นะคะ ว่า : มันเป็นปัญหาของศาสนาคริสต์เองมากกว่า ****  ตรงนี้ไม่ใช่ปัญหาของเราครับ  เพราะศาสนาของเราอยู่บนพื้นฐานของหลักข้อเท็จจริงครับ  แม้แต่พระคัมภีร์ของเราก็แบ่งเป็นหมวดหมู่   หมวดประวัติศาสตร์   หมวดคำสอน  หมวดวรรกรรม เป็นต้น แต่บุคคลอื่นๆ  ที่ไม่ได้ศึกษาแก่นแท้  หรือเข้าใจในหลักศาสนศาสตร์ ไปอ่านรวมๆ  ก็ตีความประเด็น ผิดเพี้ยนไป  มีเยอะและก็หลายคนด้วยครับ มันจึงไม่ได้เป็นปัญหาของเรา แต่คนที่ไม่รู้ข้อเท็จจริง มักเอาไปทำให้เกิดปัญหาตลอดครับ  ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดๆ   เช่น  แดนบราวน์   และที่คุณกล่าวว่า ส่วนเรื่องที่ Baal มีพื้นฐานในทางประวัติศาสตร์อย่างนึง (และมีหลักฐานทางโบราณคดีรองรับ) อยากถามว่า  ในทางประวัติศาสตร์ของใครที่ไหนครับ ??? และในทางโบราณคดี  มีบันทึก  คำว่า  Yahweh  ไว้ด้วยหรือเปล่าครับ ในยุคที่บอกว่า ก่อนบรรพชนของอับราฮัม  หรือหลังจากนั้น ???? เพราะคำ  Yahweh  เพิ่งเพิ่มสระฮีบรูเข้าไป และถูกเรียก ชื่อนามในหลังยุคของโมเสสอีกหลายร้อยปีทีเดียวครับ เพราะเมื่อศาสนาคริสต์ มีหลักพื้นฐานเสียแล้วว่า "พระยะโฮวาเป็นพระเจ้าที่เที่ยงแท้เพียงพระองค์เดียว" พระเจ้าองค์อื่น หรือเทพองค์อื่นก็เลยต้องกลายเป็นพระเจ้าปลอม หรือผีมารซาตานกันไปหมด **** เป็นความเข้าใจผิดของคุณหนอนดาวเรืองแล้วละครับ  พระเจ้าองค์อื่น หรือเทพเจ้าองค์อื่น  ก็เป็นของความเชื่ออื่นครับ  ไม่ได้เกี่ยวกับซาตาน ผีมารซาตาน  คือทูตสวรรค์ที่กบฏ  และถูกขับไล่ออกจากสวรรค์  และพระเจ้าทรงเรียก  นามมันใหม่ว่า "ซาตาน"  ครับ  (คำตอบเดียวกันกับคุณ  taiyo ) ไม่ต้องพูดเฉพาะ Baal หรือ Baalzebub หรอกค่ะ ทั้งคุณศรัทธาพลังและคุณ taiyo ก็รู้ดีอยู่แล้ว ไบเบิลเคยยกย่อง หรือให้เกียรติเทพในศาสนาอื่น เช่น อียิปต์ บาบิโลเนีย หรือแม้แต่ ฮินดู ดีกว่าพระเจ้าปลอม หรือผีมารซาตานมั้ยล่ะคะ? *****  ข้อนี้  ผมก็ไม่เห็นคัมภีร์ของศาสนาอื่นๆ ยกย่องเทพเจ้าของศาสนาอื่นๆ เช่นกันนะครับ   ดูตัวอย่าง  พระไตรปิฏก ก็ไม่เคยเห็นมีบันทึกยกย่อง พระเจ้าของฮินดูเลยนะครับ  ทั้งๆ ที่ศาสนาพุทธกำเนิดในแถบอินเดียน-เนปาล อ่ะครับ ถ้ามี ขอดูหน่อยเถอะค่ะ ****5555+   มีครับ  ศาสนาคริสต์  ยกย่อง รากฐานความเชื่อศาสนายิวงัยครับ  (หยอกนิดๆ)   เพราะฉะนั้น พอมีใครมาเสนอข้อมูลที่แตกต่างจากพระคัมภีร์ และข้อมูลนั้นบอกว่า พระเจ้าของยิว ของคริสต์ เคยได้รับการนับถือปะปนกับสิ่งที่ไบเบิลเรียกว่าพระเจ้าปลอม หรือผีมารซาตานมาก่อน ***** ข้อมูลเท็จจริงผมได้บอกไปแล้วนะครับ  ทางฝ่ายยิว ไม่เคยไปนับถือปะปน  แต่ถ้าเป็นชนพื้นเมืองในที่นั้นๆ   ที่มานับเอาพระเจ้าของยิวไปนับถือด้วย  อันนั้นก็อีกประเด็นหนึงครับ ส่วนการนำเสนอข้อมูลที่แตกต่าง  ถ้ากล้านำเสนอ ก็ต้องกล้ายอมรับ ข้อโต้แย้งด้วยนะครับ   เหมือนอย่าง แดนบราวน์   โดนหนักกว่านี้อีกครับ เพราะการนำเสนอ ข้อมูลที่แตกต่าง แต่เป็นข้อมูล ที่บิดเบือน เป็นอันตรายครับ  สำหรับเรื่องศาสนา  การเมือง  ประเทศชาติ  ประวัติศาสต์ สิ่งเหล่านี้ข้อมุลต้องอยู่บนพื้นฐานของข้อเท็จจริงครับ และเมื่อได้รับรู้ข้อเท็จจริงแล้ว ก็ควรที่จะเรียนรู้ในการยอมรับความจริงด้วยนะครับ จึงเป็นหน้าที่ของนักศาสนศาสตร์ที่เป็นคริสเตียน ที่จะต้องออกมาประณามทันที ไม่ใช่แค่ชี้แจงเท่านั้น ถูกมั้ยคะ? ****  ก็ขึ้นอยู่กับว่า เมื่อฝ่ายเราชี้แจงข้อเท็จจริงแล้ว ฝ่ายข้อมูลอื่นๆ ยังตะแบงอยู่หรือเปล่าเท่านั้นเองครับ ตัวอย่างของแดนบราวน์  ก็มีให้เห็นแล้วนะครับ  ทุกวันนี้ยังโดนฟ้องร้องไม่จบ ไม่สิ้นเลยครับ คุณศรัทธาพลังคะ ถ้าคริสตชน เดือดร้อนกับการที่ Yahweh ถูกนำไปปะปนกับ Baal เพราะขณะที่หลักฐานทางประวัติศาสตร์ว่าไว้อย่าง ไบเบิลว่าไว้อีกอย่าง คริสตชน ก็ควรเดือดร้อนกับการใช้คำว่า "พระเจ้า" ในภาษาไทย เพื่อแทนความหมายของ God ด้วยค่ะ ***** คุณหนอนดาวเรือง เข้าใจผิดแล้วครับ   พระนาม Yahweh  เป็นชื่อเฉพาะครับ ที่ภาษาฮีบรูใส่สระลงไป  ถ้า เยโฮวาห์  เป็นภาษาโรมัน   เหมือนชือพระนาม   Jesus  (พระเยซู)  ครับ  คนละคุณลักษณะครับ และสมควรจะต้องออกมาประณาม และรณรงค์ให้เลิกใช้คำคำนี้โดยด่วนค่ะ เพราะข้อเท็จจริงก็คือ คำว่า "พระเจ้า" ในภาษาไทยนั้น เดิมก็เป็นคำที่ใช้เรียกสิ่งอื่น ที่ความเชื่อของคริสตชนถือว่าเป็นพระเจ้าปลอม หรือผีมารซาตานด้วยเช่นกัน หรือคุณจะเถียงล่ะคะว่าไม่ใช่? *****  ครับ ก็คงต้องเถียง  ว่า  "ไม่ใช่ครับ"   คุณหนอนดาวเรือง สับสนไปนิดหน่อยแล้วละครับ God   แปลว่าพระเจ้า   ใช้เรียกในศาสนาไหนก็ได้ เพราะไม่ได้เป็นชื่อเฉพาะนะครับ  มีหรือเปล่าครับ ที่มีคนเรียกว่า  พระGod  คงไม่มีนะครับ Yahweh  เป็นชื่อเฉพาะของพระเจ้าครับ แปลว่า  "เราเป็น ผู้ซึ่งเราเป็น" ทั้งยิวและคริสต์  จึงใช้ทัพศัพท์งัยละครับ  เราจะเรียกว่า  พระยาเวห์ หรือ พระเยโฮวาห์  ครับ   คงไม่มีใครไปเรียก  God  ว่า พระGod หรอกนะครับ เพราะนั้นไม่ใช่ชื่อ เหมือนกับ  พระนารายน์  พระศิวะ  ก็เป็นชื่อเฉพาะ  คุณหนอนดาวเรือง คงแยกแยะออกนะครับ ระหว่า ชื่อเฉพาะ  กับคำว่า God เป็นคนละอันกัน เพราะฉะนั้น การที่คริสตชน นำคำว่า "พระเจ้า" ในภาษาไทย ซึ่งเดิมเป็นคำเรียกสิ่งอื่นๆ ที่คริสต์เห็นว่าเป็นผีมารซาตาน ไปแทน God ของคริสต์นั้น จะแตกต่างอะไรคะ กับที่คนพวกนึงเมื่อหลายพันปีก่อนใช้คำว่า Yahweh และ Baal ปะปนกัน (ตามค.ห.ที่เรายกมาแล้ว) "Baal may have been used as a synonym for Yahweh" ขอทราบความเห็นของคุณศรัทธาพลัง ในประเด็นนี้หน่อยนะคะ ****  อธิบายไปแล้วนะครับ  พระเจ้า  กับ  พระยาเวห์  เป็นคนละคุณลักษณะกัน   พระเจ้า ใช้เรียกได้ทุกศาสนา ขึ้นอยู่กับว่าพระเจ้าองค์ไหน มีนามว่าอย่างไร พระยาเวห์  เป็นชื่อเรียกเฉพาะของพระเจ้าของยิวและคริสเตียนครับ จากคุณ : หนอนดาวเรือง หนังสือ "เจาะโลกพระคัมภีร์" เล่มนี้เป็นหนังสือที่อธิบาย  ทั้งด้าน ประวัติศาสตร์  โบราณคดี  ศาสนศาสตร์  ด้านวิชาการ    โดย  นักประวัติศาสต์  นักโบราณคดี  นักศาสนศาสตร์  นักวิชาการ  ของยิว และคริสเตียน ที่ร่วมมือกัน  ถ่าอยากทราบข้อมูลเท็จจริง   เชิญหาซื้อมาไว้ศีกษาได้ครับ  เรียกได้ว่า หนังสือที่เล่าเรีองราวของประวัติศาสตร์โลกที่ดีที่สุดเล่มหนึงเลยดีเดียวครับ   ถูกแปล ใน13ภาษาทั่วโลกเป็นสารานุกรมอ้างอิงที่ถูกต้องชัดเจนครับ แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 51 14:44:15 จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 22 ก.พ. 51 14:30:39 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ขอบคุณ คุณ  taiyo  อีกครั้งครับ ที่ช่วยหาข้อมุลและอธิบายเพิ่มเติม ในส่วนต่างๆ ครับ พระเจ้าอวยพรครับ จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 22 ก.พ. 51 14:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ส่วนเรื่องที่ Baal มีพื้นฐานในทางประวัติศาสตร์อย่างนึง (และมีหลักฐานทางโบราณคดีรองรับ) แล้วไบเบิลไปให้คำนิยามไว้อีกอย่างนึง เราขอแสดงความเห็นตรงๆ นะคะ ว่า : มันเป็นปัญหาของศาสนาคริสต์เองมากกว่า ------------------------------------------------------- ขอเสริมตรงนี้หน่อยนะครับ เราไม่ได้ให้คำนิยามไว้อีกอย่างครับ มันมีที่มาครับ ในไบเบิล ตอน ที่พระเยซูขับผีออก พวกยิวกล่าวหาว่า พระองคืใช้ฤทธิ์อำนาจของนายผี( Beelzebub, or Baalzebub) อีกบทหนึ่ง(ก็อยู่บทไหนซะบทบทแหละครับ Matthew ,Mark , Luke ,John) กล่าวถึงตอนๆนี้ตอนเดียวกัน แต่เรียกชื่อผีนั้นเลยว่า เบเอเซบูล(สะกดถูกเปล่าว่า)แต่มีฟุตโน้ตขยายคำๆนี้ ว่า เป็นชื่อหนึ่งของมารครับ ถ้าจะมอง Baalในศาสนาคริสต์ เป็นชื่อที่ย่อมาจาก  Beelzebub, or Baalzebub ก็ไม่ผิดครับผม ไม่ได้ไปหมายถึง พระเจ้าที่ชื่อBaalของศาสนาอื่นนะครับ ย้ำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เปรียบเทียบตรงนี้หน่อยนะครับ ศาสนา ก. มีเทพองค์1 ชื่อวิษณุ และมีศาสนา ข. มีมารซาตานชื่อวิษณุ....เหมือนกัน แต่ถ้าคนศาสนา ข. จะพูดถึง ซาตานที่ชื่อวิษณุ ก็ไม่ได้หมายถึงเทพวิษณุศาสนา ก.นะครับ ก็เหมือน Baal ครับ ศาสนาคริสต์หมายถึง ทูตสวรรค์ที่ก่อกบฎครับ ไม่ได้ไปหมายถึง Baal ของพวก Medianite-Kenite นะครับ แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 51 02:19:43 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 51 21:36:56 จากคุณ : taiyo - [ 22 ก.พ. 51 21:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ขอบคุณค่ะ คุณศรัทธาพลัง การชี้แจงของคุณทำให้เรามองศาสนาคริสต์ดีขึ้นมากค่ะ ถ้ามีข้อความไหนที่เราล่วงเกินความเชื่อ หรือสรณะของคุณ ขอได้โปรดอภัยให้เราด้วยค่ะ ที่เราเข้าใจผิดว่า ศาสนาคริสต์มองพระเจ้าของศาสนาอื่นเป็นผีมารซาตานนั้น เพราะ Hope Place หรือคริสตจักรความหวัง สอนกันแบบนั้นค่ะ ที่เรายืนยันได้ เพราะแม่เรารับเชื่อในคริสตจักรความหวัง เพื่อนเราคนนึงก็เช่นกัน เมื่อแม่เรากลับบ้าน ก็ประณามการกราบไหว้บูชาพระพุทธรูปในบ้าน และประณามเทพเจ้าในสายวิชาที่เราศึกษาอยู่ว่า เป็นผีมารซาตาน หลังจากนั้น แม่เราขนเอาพระพุทธรูปไปทิ้ง และเชิญกลุ่มสมาชิกโบสถ์ความหวังประจำชุมชนไปร้องเพลงที่บ้าน ในโอกาสที่มีชัยชนะเหนือผีมารซาตาน และนำพระเจ้าองค์เดียวที่เป็นนิรันดร์มาสู่บ้าน เพื่อนเรา ทำแบบนั้นเช่นกันกับเจ้าแม่กวนอิม และเทพเจ้ารวมทั้งพระพุทธรูปในบ้านของเค้า เค้ายืนยันกับป๊าและม๊าของเค้าอย่างหัวชนฝาว่า นั่นคือลัทธิสอนผิด นั่นคือผีมารซาตาน พระเจ้าที่เที่ยงแท้ เป็นนิรันดร์ มีเพียงพระองค์เดียวเท่านั้น จงอย่าหลงบูชาผีมารซาตาน พวกมันจะทำให้ทุกคนตกนรก กลับไปหาพระเจ้า แล้วจะรอด ออกตัวไว้นิดนึงค่ะ ว่าไม่ใช่ปัญหาส่วนตัว แต่ขออธิบายตามประสบการณ์ที่ได้พบมากับตัวเราเองค่ะ อ้อ เท่าที่ทราบ อย่างน้อยเทพเจ้าของอียิปต์ ไบเบิลก็มองในแง่ไม่ดีเหมือนกัน เราเคยอ่านบทความของคริสเตียนท่านนึงที่วิจารณ์ตอนที่พระเจ้าทำให้เกิดภัยพิบัติ ๑๐ ประการในอียิปต์ ก็ไม่ทราบว่า เป็นคริสเตียนมาจากโบสถ์ไหนหรอกค่ะ เขาบิดเบือนเทววิทยาอียิปต์ได้มากทีเดียว เรื่องซาตาน ก็พอระแคะระคายบ้างค่ะ ตอนที่เราไปศึกษาโยคะในอินเดีย ก่อนกลับเราไปช่วยเล่นดนตรีในโบสถ์คริสต์ที่นั่น บาทหลวงที่นั่นสอนว่า ในบรรดาพรรคพวกของลูซิเฟอร์ที่ถูกขับออกจากสวรรค์นั้น ได้แยกย้ายกันล่อลวงชนชาติต่างๆ ให้ออกห่างจากพระเจ้า โดยพวกที่ทำงานนั้นในอินเดีย ได้ซ่อนความเป็นปีศาจไว้ภายใต้รูปลักษณ์ที่ดูน่าเชื่อถือของพระนารายณ์ พระศิวะ และปวงเทพฮินดู จะสังเกตได้ว่า เทพฮินดูบางองค์ มีเศียรเป็นสัตว์ เป็นสัญลักษณ์ของกองทัพซาตาน เช่นเดียวกับเทพเจ้าอียิปต์ ที่เชียงใหม่ เพื่อนชาวคริสต์ที่นั่นบอกว่า พระพุทธเจ้าเป็นหนึ่งในพรรคพวกของลูซิเฟอร์ที่มาล่อลวงมนุษย์ โอ้ย...เยอะแยะมากมายค่ะ จนยากที่จะแยกออกได้ว่า นั่นเป็นหลักการทางศาสนา หรือความเห็นส่วนบุคคลค่ะ ก็เพิ่งมารู้จากคุณศรัทธาพลังนี่แหละค่ะ ว่าในศาสนาคริสต์ สามารถพูดถึงความเชื่ออื่นในลักษณะที่เป็นกลางๆ ต่างคนต่างเชื่อได้ด้วย ว่าแต่นี่เป็นหลักการทางศาสนาจริงๆ หรือว่าเป็นความเห็นส่วนตัวที่เกิดจากความใจกว้างของคุณศรัทธาพลัง กับคุณ taiyo ล่ะคะ? ทีนี้จะขอเสริมข้อมูลให้คุณศรัทธาพลังนิดนึงนะคะ "ข้อนี้  ผมก็ไม่เห็นคัมภีร์ของศาสนาอื่นๆ ยกย่องเทพเจ้าของศาสนาอื่นๆ เช่นกันนะครับ   ดูตัวอย่าง  พระไตรปิฏก ก็ไม่เคยเห็นมีบันทึกยกย่อง พระเจ้าของฮินดูเลยนะครับ  ทั้งๆ ที่ศาสนาพุทธกำเนิดในแถบอินเดียน-เนปาล อ่ะครับ" มีเทพเจ้าของศาสนาพราหมณ์บางองค์ค่ะ ที่มีบทบาทสำคัญในพระไตรปิฎก เช่น พระอินทร์ และที่อยู่นอกพระไตรปิฎกแต่คนนับถือกันมาก เช่น พระแม่ธรณี ซึ่งก็คือ พระปฤถิวี (Prithivi) ในศาสนาพราหมณ์-ฮินดูนั่นเองค่ะ พระอินทร์และพระแม่ธรณี ได้ปรากฏมาแล้วในศิลปะต่างๆ ในศาสนาพุทธในประเทศอินเดีย ตั้งแต่ก่อนที่ศาสนาพราหมณ์จะแปรรูปไปเป็นศาสนาฮินดูอย่างสมบูรณ์ค่ะ ส่วนการที่ศาสนาพุทธไม่กล่าวถึงเทพฮินดูที่นับถือกันส่วนมากในขณะนี้ คงไม่ใช่เพราะความรังเกียจค่ะ แต่เทพเหล่านี้เพิ่งมาได้รับการนับถือกันจริงจังเมื่อหลังสมัยพุทธกาลไปมากแล้ว เป็นหลายร้อยปีเลยค่ะ ส่วนคุณ taiyo เราอ่านคำตอบของคุณแล้วก็เลยเกิดคำถามว่า แล้วทำไม พวกยิวถึงใช้คำว่า Baal ในความหมายของคำว่า ผี หรือ มาร ล่ะคะ เป็นวิธีคิดแบบเดียวกับที่ Hope Place สั่งสอนคนทั่วไป อย่างที่เราเจอมาหรือเปล่าคะ ไม่ใช่ว่าตะแบง หรือดันทุรังนะคะ เพียงแต่อยากทราบ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เพิ่งมาเจอนี่แหละ คริสเตียนที่ไม่ได้บอกว่าพระเจ้าของศาสนาอื่นเป็นผีมารซาตาน เราถือว่าเป็นโอกาสดีของเราที่เจอพวกคุณ จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 23 ก.พ. 51 02:22:44 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ^ ^ ^ อ๋อ  ครับ มีประสบการณ์ จาก คจ. ความหวังนี่เอง  พอจะเข้าใจครับว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง   คจ. ความหวัง  เป็น  กลุ่มของคาริสเมติก อ่ะ  กลุ่มนี้จะเน้น ฝ่ายวิญญาณจนมากเกินเหตุไปอะครับ  โดยไปขยายความเรื่องวิญญาณจนคำสอนบางอย่างก็สะเปะสะปะไปครับ   เอะอะ อะไร  ก็มอง  ศาสนาอื่นๆ  เป็นของมารไปหมด  ซึ่งจริงๆ แล้วไม่ใช่   มุมมองของคนกลุ่มนี้ค่อนข้างแคบครับ  เอ้อ พูดมากไปก็ไม่ดี เดี๋ยวมีคนความหวังมาอ่าน......ก็จะเป็นปัญหาอีก ^^  เอาเป็นว่า ใครทำสิ่งใด ก็ต้องรับผิดชอบสิ่งนั้นกันเอาเองครับ   OK  ในเมืองไทยมันก็มีพิธีกรรมบางอย่าง ที่เกี่ยวข้องกับผีมาร ซาตาน  เช่น  พวก ผีเข้า เจ้าทรง อะไรพวกนั้น   แต่ศาสนาไม่ได้เกี่ยวข้อง  คือ ผมหมายถึง คำสอนของพระพุทธองค์  หรือตัวของพระพุทธองค์นะครับ   เท่าที่ทราบ อย่างน้อยเทพเจ้าของอียิปต์ ไบเบิลก็มองในแง่ไม่ดีเหมือนกัน *****ในยุคนั้น เทพเจ้าของอียิปต์ ส่วนใหญ่ก็คือ ฟาโรห์ อ่ะครับ   เพราะฟาโรห์จะถูกยกย่องเป็นเทพเจ้า ที่ปกครองมนุษย์  โดยเฉพาะในยุคที่จับให้พวกฮีบรูเป็นทาส  ก็เกิดการต่อสู้กันทางความคิด  และยิ่งช่วงที่โมเสส มาปลดปล่อย พาชาวอิสราเอล ออกจากอียิปต์  ยิ่งเป็นช่วงที่ต่อสู้กันรุนแรง  จึงมีผลในการเขียนพระคัมภีร์ในยุคนั้นกล่าวถึงเทพเจ้าของอียิปต์ไปด้วยครับ ที่เชียงใหม่ เพื่อนชาวคริสต์ที่นั่นบอกว่า พระพุทธเจ้าเป็นหนึ่งในพรรคพวกของลูซิเฟอร์ที่มาล่อลวงมนุษย์ ****ก็ต้องถามเขาอ่ะครับ ว่าไปสู่รู้มาจากไหน  มีพระคัมภีร์ข้อไหนเขียนไว้หรือเปล่า  หรือคิดกันเอาเอง   อะไรประมาณนั้นอะครับ คนพวกนี้มีสมองแต่ขาดปัญญาในการพิจารณาครับ แม้แต่องค์พระเยซูคริสต์  พระองค์เองยังไม่เคยไปตำหนิ ติเตียน ความเชื่อหรือศาสนาอื่นเลย   แถมในทางตรงกันข้าม  พระองค์เองกับต่อว่า พวกนักศาสนาของยิวอย่างรุนแรงอีกต่างหาก  ที่เอาคำสอนของตัวเองมาสอนแล้วบอกว่าเป็นของพระเจ้า  หรือในพฤติกรรมอื่นๆ  อ่ะครับ และส่วนในพระคัมภีร์ในส่วนที่พูดถึง Baal ผมยังไม่เห็นที่พูดถึง พระ Baal เป็นผีมารนะครับ เห็นแต่พูดถึงว่า เป็นพระต่างชาติ  เป็นรูปเคารพ  ที่มีตาก็มองไม่เห็น มีหูก็ฟังไม่ได้ยิน  มีปากก็พูดไม่ได้  อะไรทำนองนี้ เหตุการณ์เกิดขึ้นจากพวกยิวบางเผ่า ละทิ้งพระเจ้าที่นำพาเขาออกมาจากอียิปต์  พอเดินทางผ่านบ้านเมืองไหน  เจอรูปเคารพ ก็เริ่มไปกราบไว้แทนพระเจ้า  และก็ในเหตุการณ์อื่นๆ  อีกค่อนข้างเยอะครับ  ที่ไปเกี่ยวข้อง กับ พระ Baal เหมือนกับ ชาวพุทธ  ไหว้พระพุทธองค์   แล้วก็ไหว้พระพรมห์ พระพิฆเนศ พระอื่นๆ ไปด้วยได้ ไม่เป็นปัญหาอะไร เพราะไม่ได้มีคำสั่งห้ามไว้ แต่ของศาสนายิว  ถือว่าเป็นปัญหาใหญ่มากเลย เพราะมีคำสั้งห้ามไว้แล้วใน พระบัญญัติ 10 ประการครับ เรื่องนี้เป็นประวัติศาสตร์ครับ  ต้องค่อยๆ ศึกษาในแต่ละช่วง แต่ละยุด ก็จะเข้าใจ   ส่วนในพระคัมภีร์ เป็นการบันทึก ผลที่สรุปแล้ว แบบย่อๆ อ่ะครับ  ผู้บันทึกก็จะบันทึกในประเด็นสำคัญๆ ไว้ ครับ การศึกษาพระคัมภีร์  ถ้าศึกษาแบบแยกแยะ ในแต่ละยุค ในแต่ละช่วง ก็จะเข้าใจ  ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง  เราก็จะเข้าใจว่าทำไมพระคัมภีร์ตอนนี้จึงบันทึกไว้อย่างนั้น  หรือทำไมจึงเลือกบันทึกเฉพาะเหตุการณ์ช่วงนั้น หรือในช่วงอื่นๆ บางช่วงครับ แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 51 12:27:47 จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 23 ก.พ. 51 12:17:59 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ส่วนคุณ taiyo เราอ่านคำตอบของคุณแล้วก็เลยเกิดคำถามว่า แล้วทำไม พวกยิวถึงใช้คำว่า Baal ในความหมายของคำว่า ผี หรือ มาร ล่ะคะ เป็นวิธีคิดแบบเดียวกับที่ Hope Place สั่งสอนคนทั่วไป อย่างที่เราเจอมาหรือเปล่าคะ ------------------------------------------------------ อ่านตรงนี้อีกรอบนะครับ ถ้าจะมอง Baalในศาสนาคริสต์ เป็นชื่อที่ย่อมาจาก  Beelzebub, or Baalzebub ก็ไม่ผิดครับผม(ผมมองว่า Baal มันย่อมาจากพยางค์ที่ขีดเส้นใต้) และไม่ได้หมายถึง เทพ Baal ไงครับ Beelzebub, or Baalzebub = ซาตาน มาร ในศาสนาคริสต์ Ba‘al Zebûb might mean 'Lord of Zebûb', referring to an unknown place called Zebûb, or 'Lord of things that fly' (zebûb being a Hebrew collective noun for 'fly', thus the common lay translation 'Lord of the Flies'). Thomas Kelly Cheyne suggested that it might be a derogatory corruption of Ba'al Zebul, 'Lord of the High Place', or 'Lord of Heaven'.[2] The SeptuagintA renders the name as Baalzeboub, SeptuagintB as Baal myîan 'Baal of flies', but Symmachus the Ebionite may have reflected a tradition of its offensive ancient name when he rendered it as Beelzeboul (Cath.Ency.). The source for the name Ba‘al Zebûb / Beelzebub is in 2 Kings 1.2–3,6,16 where King Ahaziah of Israel, after seriously injuring himself in a fall, sends messengers to inquire of Ba‘al Zebûb, the god of the Philistine city of Ekron, to learn if he will recover. Elijah the Prophet then condemns Ahaziah to die by Yahweh's words because Ahaziah sought council from Ba‘al Zebûb rather than from Yahweh. In Christianity, the name Beelzebub or Beelzebul may appear as an alternate name for Satan or else may appear to refer to the name of a lesser devil. As with several religions, the names of any earlier foreign or "pagan" deities often became synonymous with the concept of an adversarial entity. In Mark 3, verse 22, the Pharisees accuse Jesus of driving out demons by the power of Beelzeboul, prince of demons, the name also appearing in the expanded version in Matthew 12.24,27 and Luke 11.15,18–19. The name also occurs in Matthew 10.25. It is unknown whether Symmachus was correct in identifying these names or not since we otherwise know nothing about either of them. Zeboul might derive from a slurred pronunciation of zebûb; from 'zebel', a word used to mean 'dung' in the Targums; or from Hebrew zebûl found in 1 Kings 8.13 in the phrase bêt-zebûl 'lofty house' and used in Rabbinical writings to mean 'house' or 'temple' and also as the name for the fourth heaven. In any case the form Beelzebub was substituted for Belzebul in the Syriac translation and Latin Vulgate translation of the gospels and this substitution was repeated in the King James Version of the Bible, the result of which is the form Beelzebul was mostly unknown to western European and descendant cultures until some more recent translations restored it. In summary, it is unknown if either or both of these names were a title applied to persons, to divinities exclusively, or otherwise were a corruption of such a title, possibly as a denigration. เข้าใจไหมครับ แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 51 21:35:52 แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 51 21:23:36 แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 51 21:21:39 แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 51 21:20:09 จากคุณ : taiyo - [ 23 ก.พ. 51 21:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ถ้าผมจะพูด ถึง Beelzebub, or Baalzebub แต่ขี้เกียจเรียกคำเต็ม จะเรียกคำย่อ Baal ก็ได้ครับ และก็จะหมายถึง Beelzebub, or Baalzebub(ผมมองว่า Baal ย่อมาจากพยางค์ที่ขีดเส้นใต้) แต่ไม่ได้หมายถึง เทพ Baal ไง ตรงนี้ พอเข้าใจปะครับ ผมมองเป็นคำย่อครับ ฉะนั้น จึงหมายถึง Beelzebub, or Baalzebub  ไม่ได้ได้หมายถึงเทพ Baal ในศาสนาอื่น แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 51 21:28:04 จากคุณ : taiyo - [ 23 ก.พ. 51 21:19:32 ]

ความคิดเห็นที่ 70 โอ้ เหนื่อยจัง จากคุณ : taiyo - [ 23 ก.พ. 51 21:25:11 ]

ความคิดเห็นที่ 71 เปรียบเทียบตรงนี้หน่อยนะครับ ศาสนา ก. มีเทพองค์1 ชื่อวิษณุ และมีศาสนา ข. มีมารซาตานชื่อวิษณุ....เหมือนกัน แต่ถ้าคนศาสนา ข. จะพูดถึง ซาตานที่ชื่อวิษณุ ก็ไม่ได้หมายถึงเทพวิษณุศาสนา ก.นะครับ ------------------------------------------- ข้างบนอาจไม่เข้าใจ แก้ใหม่ๆ เปรียบเทียบตรงนี้หน่อยนะครับ ศาสนา ก. มีเทพองค์1 ชื่อวิษณุ และมีศาสนา ข. มีมารซาตานชื่อ วิษณุสายฝน (แต่ศาสนา ข.มีคำย่อของมารว่า วิษณุ ย่อมาจาก วิษณุสายฝน แต่ถ้าคนศาสนา ข. จะพูดถึง ซาตานที่ชื่อวิษณุ(ซึ่งเป็นคำย่อ) ก็ไม่ได้หมายถึง เทพวิษณุ ศาสนา ก.นะครับ จากคุณ : taiyo - [ 23 ก.พ. 51 21:38:26 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เหนื่อยกับกระทู้นี้จริงๆนะเนี่ย ไม่เคยตอบกระทู้ไหนใช้เวลาหลายวันเหมือนกระทู้นี้มาก่อนเลยในชีวิตนี้ จากคุณ : taiyo - [ 23 ก.พ. 51 21:41:19 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ขอบคุณค่ะ คุณศรัทธาพลัง คุณ taiyo สำหรับคุณ taiyo ขอขอบคุณเป็นพิเศษในความขยันค่ะ ปกติเอาแต่เล่นเกมล่ะสิ พอต้องมาตอบกระทู้ยาวๆ เลยเหนื่อย ฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 23 ก.พ. 51 23:19:51 ]

ความคิดเห็นที่ 74 รู้อีก กำลังเล่น DotA มันส์ๆ เดี๋ยวจะไปเล่น Sf ต่อ 55555 จากคุณ : taiyo - [ 24 ก.พ. 51 00:02:42 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ด้วยความยินดีครับ  คุณ หนอนดาวเรือง จากคุณ : ศรัทธาพลัง - [ 25 ก.พ. 51 15:18:55 ]