ความคิดเห็นที่ 1 มีพุทธพจน์ครั้งหนึ่งตรัสแก่พระภิกษุรูปหนึ่งที่มีความรักในพระองค์มาก  เฝ้าติดตามพระองค์เพื่อจะดูพระรูปพระโฉมชมพุทธลีลาได้แก่พระภิกษุที่ชื่อว่า “วักกลิ”  พระวักกลินี้หลังจากบวชมาแล้ว  พระพุทธเจ้าเสด็จไปไหนก็จะตามไปเสมอ  ต้องการที่จะเฝ้าดูความสง่างามของพระพุทธเจ้า จนกระทั่งถึงตอนหนึ่งพระพุทธเจ้าก็ได้ตรัสว่า                “วักกลิ  เธอจะดูไปทำไมร่างกายที่เปื่อยเน่าได้นี้  ผู้ใดเห็นธรรม  ผู้นั้นเห็นเรา”                พระพุทธเจ้าตรัสดังนี้  ซึ่งครั้งแรกก็ทำให้พระวักกลิเสียใจมากจะไปกระโดดภูเขาตาย พระพุทธเจ้าก็ต้องเสด็จไปโปรด แล้วในที่สุดพระวักกลิก็ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์                พุทธพจน์ตอนนี้  พระอรรถกถาจารย์ท่านได้อธิบายให้เห็นความต่างกันระหว่างรูปกายกับธรรมกาย  คือที่พระพุทธเจ้าตรัสว่าจะตามดูไปทำไมร่างกายที่เปื่อยเน่าได้นี้ คำว่ากายตอนนี้หมายถึงส่วนรูปกาย  รูปกายของพระพุทธเจ้าก็เป็นสังขารของปรุงแต่งเป็นไปตามหลักอนิจจัง  ทุกขัง  อนัตตา มีความเกิดขึ้น  ตั้งอยู่  ดับไป  เสื่อมสลายสิ้นไป  ส่วนอีกตอนที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า  ผู้ใดเห็นธรรม  ผู้นั้นเห็นเรา  ผู้ใดเห็นเราผู้นั้นเห็นธรรม คำว่า  “เห็นเรา”  อันนี้คือพระพุทธเจ้าตรัสถึงธรรมกาย ธรรมกายนั้นอย่างที่อาตมภาพเคยเล่าให้ฟังแล้วว่าเมื่อพระนางมหาปชาบดีโคตมีได้ทูลตอนหนึ่งว่า                “ดิฉันเป็นมารดาของพระองค์  พระองค์ก็เป็นบิดาของหม่อมฉันกล่าวคือ  พระรูปกายของพระองค์นั้นหม่อมฉันได้เลี้ยงดูให้เติบโตมา  ส่วนธรรมกายของหม่อมฉันพระองค์ก็ได้ทำให้เจริญเติบโตขึ้นมา”  ก็หมายความว่าต่างฝ่ายต่างได้เลี้ยงดู  หรือทำให้อีกฝ่ายหนึ่งเจริญเติบโต  รูปกายของพระพุทธเจ้านั้นพระนางปชาบดีโคตมีเป็นผู้เลี้ยงให้เติบโตแต่ว่าธรรมกายของพระนางมหาปชาบดีโคตรมีนั้นพระพุทธเจ้าเป็นผู้ทำให้เจริญเติบโตขึ้นมา จากคุณ : สมถะ - [ วันมาฆบูชา 19:27:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ธรรมกายนั้น  ได้แก่  โลกุตตรธรรมซึ่งจะเข้าถึงได้ด้วย  โพธิปักขิยธรรม  ๓๗  ประการ มีสติปัฎฐาน  ๔  เป็นต้น  ตลอดจนกระทั่งอริยธรรมมีองค์ ๘  ประการ  และความรู้ในอริยสัจ ๔  ประการ  เป็นธรรมกาย                โพธิ์ปักขิยธรรม  ๓๗  ประการ  เมื่อปฏิบัติได้ถูกต้องก็ย่อมนำไปสู่ความเข้าใจอริยสัจ  และการตรัสรู้  บุคคลที่เป็นชาวพุทธย่อมคำนึงรูปกายของพระพุทธเจ้า  กวีหลายท่านพากันพรรณนาพุทธลักษณ์  เช่น  เรื่องมหาปุริสลักษณะ  ๓๒  และเรื่องฉัพพรรณรังสี  เป็นต้น  ปรากฏอยู่ในวรรณคดีต่าง ๆ หลายเรื่อง  แต่เมื่อเกิดมาภายหลัง  เราก็ย่อมไม่สามารถเฝ้าพระพุทธเจ้าในด้านรูปกายได้  แม้กระนั้นก็ตาม  เราก็สามารถเฝ้าธรรมกายของพระองค์  ทำให้ธรรมกายปรากฏประจักษ์แก่ตัวเรา  แก่ใจของทุก ๆ คนได้                รูปกายเป็นสิ่งที่มองเห็นด้วยสายตาธรรมดา  หรือตาเนื้อเราอาจจะต้องเดินทางไปไกล ๆ  โดยพาหนะตามถนนหนทางที่เป็นวัตถุ  เป็นรูปธรรม  เพื่อดูรูปกาย  แม้ที่เราเดินทางมานี้ก็เพื่อดูสิ่งที่เกี่ยวข้องกับพระรูปกายของพระพุทธองค์  มาดูสถานที่ที่พระรูปกายของพระองค์เคยเสด็จมาเกี่ยวข้อง  มาประทับ หรือมาถูกพระเพลิงเผาผลาญในคราวถวายพระเพลิงพุทธสรีระ                แต่ว่าธรรมกายนั้น  เราจะเดินทางไปด้วยยานพาหนะที่เป็นรูปธรรมไม่ได้  แม้กระนั้น  ท่านก็ได้แสดงหนทางหรือมรรคาอันเป็นนามธรรมที่จะนำให้เดินทางเข้าสู่การเห็นธรรมกายได้  อย่างที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า  “ผู้ใดเห็นธรรม  ผู้นั้นเห็นเรา”  การเห็นในที่นี้  หมายถึงการเห็นด้วยดวงตาปัญญา และทางเดินที่จะไปเฝ้าพระธรรมกายนั้น  ก็คือทางเดินที่เรียกวา  มรรคมีองค์  ๘  ประการอันประเสริฐ  ได้แก่การปฏิบัติ  กล่าวคือการเจริญธรรมะให้เกิดขึ้นในตัวเรา  ในใจของเรา  พระพุทธเจ้าได้ตรัสทางอันนั้นไว้แล้ว  เป็นข้อปฏิบัติที่จะให้ถึงการเห็นซึ่งธรรมกาย จากคุณ : สมถะ - [ วันมาฆบูชา 19:36:07 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แม้แต่การที่ได้มายังสถานที่ที่พระพุทธเจ้าเคยเกี่ยวข้องเคยปรากฏรูปกายของพระองค์นั้น  เมื่อได้ทำใจให้ถูกต้องมีโยนิโสมนสิการแล้ว  ก็ย่อมเป็นเครื่องเกื้อหนุนแก่การที่จะปฏิบัติเพื่อการเห็นธรรมกายได้                เพราะว่าเมื่อได้เดินทางมายังสถานที่นี้แล้ว  บังเกิดความสังเวชตามหลักที่ถูกต้องที่ว่า  การกระตุ้นจิตสำนึกให้ได้เกิดความคิด  มีความไม่ประมาทก็ดี  หรือเป็นเครื่องเจริญศรัทธาในคำสอนของพระองค์แล้ว  มีฉันทะ  มีวิริยะ ในการที่จะบำเพ็ญปฏิบัติก็ดี  เกิดมีปีติมีความเอิบอิ่มปลาบปลื้มใจว่าได้มาเฝ้า  ณ  สถานที่พระองค์เคยประทับ  แล้วมีจิตใจผ่องใสเบิกบาน  เกิดความสุขสงบในใจจนถึงเกิดเป็นสมาธิก็ดี  อันนั้นล้วนเป็นเครื่องเกื้อหนุนให้เราสามารถเดินทางไปเฝ้าไปเห็นธรรมกายประจักษ์แจ้งในในของตนได้ทั้งนั้น                เพราะฉะนั้น  เมื่อเราได้มายังสถานที่นี้ด้วยกุศลเจตนาแล้ว  และเราก็เป็นผู้ปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า  เมื่อปรารถนาจะบำเพ็ญข้อปฏิบัติให้ถูกต้องตามโอวาทของพระองค์  ก็ควรจะได้พยายามดำเนินตามวิถีทางที่จะได้ประจักษ์แจ้งในธรรมกายด้วย  อย่างน้อยเมื่อเกิดศรัทธาขึ้น หรือมีปีติหรือใจสงบผ่องใส  ก็เป็นอันว่าได้เริ่มทำธรรมกายให้งอกงามขึ้นในตนแล้ว                อย่างที่อาตมภาพได้กล่าวแล้วว่าศรัทธานั้นก็เป็นธรรมข้อหนึ่งในโพธิปักขิยธรรม  ๓๗  ประการ  เป็นธรรมะข้อแรกในอินทรีย์  ๕  ซึ่งประกอบด้วย  ศรัทธา วิริยะ  สติ  สมาธิ  ปัญญา  ถ้าเราได้ศรัทธาที่ถูกต้องแล้วก็เป็นอันว่าได้อินทรีย์ ๕  ข้อที่ ๑  ก็เป็นองค์ธรรมข้อหนึ่งในโพธิปักขิยธรรม  ๓๗  ประการ  เป็นจุดเริ่มต้นในการก่อเกิดธรรมกาย                ทีนี้  ถ้าหากว่าเราเจริญธรรมะข้ออื่น ๆ  เช่นว่ามีศรัทธาแล้วเกิดฉันทะก็ดี หรือเกิดสังเวชขึ้นมาแล้ว  เกิดฉันทะในธรรมะ  มีความใส่ใจพอใจในธรรมะของพระพุทธเจ้าก็ดี  เมื่อเกิดฉันทะความพอใจแล้ว  ก็เกิดวิริยะคือความเพียรพยายามที่จะปฏิบัติธรรมให้ยิ่ง ๆ  ขึ้นไป  ฉันทะวิริยะนี้ก็เป็นองค์ธรรมในอิทธิบาท  ๔  ประการ  ก็เป็นหมวดธรรม  ๑  หมวดในโพธิปักขิยธรรม  ๓๗  ประการนั้น  หรือมาถึงแล้วเกิดมีปีติ  หรือใจสงบผ่องใส  ก็เป็นจุดเริ่มในการเจริญธรรมกายได้เช่นเดียวกัน จากคุณ : สมถะ - [ วันมาฆบูชา 19:42:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เพราะฉะนั้น  ในการมา ณ สถานที่นี้ในวันนี้  ถ้าในใจของโยมได้ประสบกับองค์ธรรมอย่างหนึ่งอย่างใดดังที่ได้กล่าวมานี้  ก็พูดได้ว่าโยมได้เข้ามาถึงในเขตที่เฝ้าพระพุทธเจ้าแล้วทั้งทางรูปกายและทางธรรมกาย คือ ทางรูปกายก็ได้เข้ามาถึงที่พระวรกายของพระองค์เคยประทับ  ทางนามกายก็ได้ประสบองค์ธรรมที่เป็นส่วนแห่งพระธรรมกาย  คุ้มค่าในการที่ได้เดินทางมา                อาตมาภาพขอทวนอีกทีว่า  โพธิปักขิยธรรม  ๓๗  ประการนั้นแบ่งเป็นธรรม  ๗  หมวด  หรือจัดเป็น  ๗  หมวด  ได้แก่                สติปัฏฐาน ๔  มีอะไรบ้าง  มี  กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน  เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน  จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐานธรรมานุปัสสนาสติปัฏฐาน                สัมมัปปธาน ๔ คือ  ๑.  สังวรปาน ความเพียรในการหลีกเลี่ยง ระมัดระวังบาปอกุศลที่ยังไม่เกิด มิให้เกิด  ๒.  ปหานปธาน ความเพียรพยายามในการละอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้วทำให้หมดสิ้นไป  ๓.  ภาวนาปธาน  ความเพียรพยายามในการเจริญหรือทำให้เกิดมี  หมายความว่าเพียรปฏิบัติธรรม หรือกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดมีให้เกิดมีขึ้น  ๔.  อนุรักขนาปธาน  ความเพียรพยายามในการรักษากุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว  ให้ตั้งมั่น  และเจริญยิ่งขึ้นไปจนไพบูลย์                ต่อไปก็มี อิทธิบาท  ๔  ได้แก่  ฉันทะ  ความพอใจความรัก  ความปรารถนาในธรรม  วิริยะ  ความเพียรพยายามความแกล้วกล้าในการที่จะปฏิบัติธรรมนั้น  ไม่ย่นระย่อไม่ทอดธุระ  จิตตะ  ความใส่ใจ  ความฝักใฝ่เอาใจใส่ในการปฏิบัติในปฏิทาที่ถูกต้อง  และวิมังสา ความพิจารณาไตร่ตรองตรวจสอบเพื่อจะได้ใช้ปัญญา  ดำรงรักษาข้อปฏิบัติให้เป็นไปในทางที่ถูกต้องตลอดสาย และก้าวหน้ายิ่งขึ้นไป                ลำดับต่อไปจากนี้โดยรวบรัดก็มี อินทรีย์  ๕  พละ  ๕  อินทรีย์ ๕ ก็คือองค์ธรรมที่เป็นเจ้าการในการที่จะกำจัดหรือข่มธรรมะที่เป็นกุศลฝ่ายตรงข้าม  และพละก็เป็นธรรมที่จะเป็นกำลังคุ้มกันต้านทานไม่ให้อกุศลธรรมเข้ามาครอบงำตัวเราได้  ก็มีศรัทธา  วิริยะ  สติ  สมาธิ  และปัญญา นี้เป็นอินทรีย์  ๕  และพละ  ๕                ต่อไปก็  โพชฌมค์ ๗  ได้แก่  สติ  ธรรมวิจยะ  วิริยะ  ปีติ  ปัสสัทธิ  สมาธิ  อุเบกขา                และองค์ธรรมหมวดสุดท้ายได้แก่  มรรคมีองค์  ๘  ประการ  มีสัมมาทิฏฐิ  ปัญญาอันเห็นชอบ  สัมมาสังกัปปะความดำริชอบ  สัมมาอาชีวะการเลี้ยงชีพชอบ  สัมมาวายามะการเพียรพยายามชอบ  สัมมาสติระลึกชอบ  สัมมาสมาธิตั้งจิตมั่นชอบ                นี้แหละคือองค์ธรรมที่เรียกว่า  โพธิปักขิยธรรม  ๓๗  ประการ  ท่านแสดงว่าเป็นเครื่องเข้าถึงธรรมกาย  เมื่อเราได้เจริญองค์ธรรมข้อไหนก็ตามเป็นจุดตั้งต้น  ก็จะเป็นเครื่องช่วยในการที่จะทำธรรมกายให้เจริญงอกงามขึ้นในตัวเราจนกระทั่งเมื่อใดธรรมกายได้งอกงามโดยสมบูรณ์แล้วก็คือการตรัสรู้ธรรม  หรือเข้าถึงธรรมะถือเป็นความหมายโดยการเปรียบเทียบว่า  ได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าในทางธรรมกาย หรือได้ประจักษ์แจ้งในธรรมกายของพระพุทธองค์นั่งเอง จากคุณ : สมถะ - [ วันมาฆบูชา 19:49:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 บัดนี้  คณะก็ได้เดินทางมายังสถานที่สำคัญปรารถนาแล้ว  ก็หวังว่าโยมทุกท่านคงจะได้เจริญศรัทธา  ได้เจริญปีติปราโมทย์และความสุขสงบใจ  ได้เจริญฉันทะ  วิริยะเป็นต้น  อันเป็นส่วนเบื้องแรก                ส่วนบุพภาคในการที่จะก้าวหน้าไปในธรรมกาย  ขอให้การที่ได้ข้ามาเกี่ยวข้องกับสถานที่อันเป็นที่เคยปรากฏแห่งพระรูปกายของพระพุทธเจ้านั้น จงเป็นเครื่องอุดหนุนส่งเสริมเกื้อกูลให้ญาติโยมทุกท่านได้เจริญก้าวหน้าไปในแนวทางมรรคาที่จะยังธรรมกายให้เจริญงอกงามขึ้นไปจนไพบูลย์ในจิตของตน ๆ  และขอให้ความเจริญงอกงามในธรรมกายนี้เป็นไปเพื่อประโยชน์สุขของทุกท่าน  นำมาซึ่งผลอันพึงปรารถนามีจตุรพิธพรชัยเป็นต้น  ตลอดกาลนานเทอญ จากคุณ : สมถะ - [ วันมาฆบูชา 19:52:29 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หนังสือ        :  ตามทางพุทธกิจ  (ปกแข็ง) ผู้แต่ง          :  พระธรรมปิฎก (ประยุทธ์  ปยุตฺโต) จำนวน         :  234  หน้า ขนาดรูปเล่ม  :  15 x 220 x 18 มม. น้ำหนัก        :  370  กรัม เนื้อในพิมพ์   :  ขาวดำ เดือน/ปี  ที่พิมพ์  :  --/2000 จากคุณ : สมถะ - [ วันมาฆบูชา 19:57:42 ]

ความคิดเห็นที่ 7 [ความคิดเห็นที่ 2] ธรรมกายนั้น  ได้แก่  โลกุตตรธรรม   ซึ่งจะเข้าถึงได้ด้วย  โพธิปักขิยธรรม  ๓๗  ประการ มีสติปัฎฐาน  ๔  เป็นต้น v v v โลกุตตรธรรม ธรรมอันมิใช่วิสัยของโลก, สภาวะพ้นโลก                     มี ๙ ได้แก่ มรรค ๔ ผล ๔ นิพพาน ๑;                     คู่กับ โลกิยธรรม จาก.. พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ [พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)]   http://www.84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=โลกุตตรธรรม ===============================================   ฉะนั้น ธรรมกาย ที่ท่านเจ้าคุณฯ กล่าวถึงย่อม.. ไม่ได้หมายถึง วิชชาธรรมกายหรือธรรมกายตามความหมายของวิชชานี้   แต่หมายความถึง โลกุตตรธรรม นะจ๊ะ   ธรรมกายนั้น  ได้แก่  โลกุตตรธรรม ธรรมกายนั้น  ได้แก่  โลกุตตรธรรม ธรรมกายนั้น  ได้แก่  โลกุตตรธรรม ธรรมกายนั้น  ได้แก่  โลกุตตรธรรม ธรรมกายนั้น  ได้แก่  โลกุตตรธรรม ทั้งนี้จะเข้าถึงได้ด้วย โพธิปักขิยธรรม ๓๗ ประการ มีสติปัฎฐาน ๔ เป็นต้น   ไม่ใช่เข้าถึงด้วย วิชชาธรรมกาย นะจ๊ะ [บอกให้ฟังเฉย ๆ เห็นขีดเส้นใต้ย้ำจริงย้ำจัง เลยขอขีดย้ำด้วยคนน่ะ ..นะ..นะ] .. แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 51 20:13:42 จากคุณ : /kd (@mantras) - [ วันมาฆบูชา 20:04:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณครับ... จากคุณ : สมถะ - [ วันมาฆบูชา 20:09:40 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ใครคิดแอบอ้างท่าน เพื่อหวังผลประโยชน์ในการบิดเบือนคำท่าน   จงรับผลกรรมที่ก่อไปนะจ๊ะ .. จากคุณ : /kd (@mantras) - [ วันมาฆบูชา 20:10:34 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นำเสนอจากต้นฉบับเดิมครับ  อย่าได้ระแวง  เพียงแต่ให้เห็นว่าเรื่องของธรรมกายนั้นเป็นภาคปฏิบัติ  จะบิดเบือนไปทำไม  อ่านด้วยใจที่ไม่บิดเบี้ยวซีครับ   เรื่องนรก-สวรรค์  ปฏิบัติเถิดครับ  เพราะนรก-สวรรค์ที่เป็นภพภูมิหลังตายมีอยู่จริงๆ ปฏิบัติให้รู้ให้เห็นก็จักหายสงสัย  แล้วไปดูกัน...ตายแล้วใครจะไปไหน...? ขอบคุณครับ  ขอบคุณในความหวังดีอย่างบริสุทธิ์ใจ  ผมทำหน้าที่นำเสนอ  ท่านอ่านแล้วเกิดอารมณ์อย่างไร  นั่นเป็นอายตนะรับกระทบตามผัสสะของท่านเถิดครับ... ละชั่ว  ประพฤติดี  ทำใจให้สะอาดบริสุทธิ์ผ่องใสในวันมาฆะบูชานะครับ.... จากคุณ : สมถะ - [ วันมาฆบูชา 20:31:14 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ธรรมกาย ................ จากคุณ : Ritti Janson - [ วันมาฆบูชา 20:46:41 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จ้า.. คุณจขกท. ก็อย่าลืม "ละชั่ว" ทั้งกายวาจา และทั้งใจ ด้วยนะจ๊ะ ละได้แล้วก็อย่าลืม "ทำดี" ทำใจให้ "บริสุทธิ์ผ่องใส" นะจ๊ะ   ทำให้ได้ทุกวันทุกเวลาเลยนะจ๊ะ.. ด้วยความหวังดีอย่างบริสุทธิ์ใจ [ความเห็นต่าง ๆ นั้น ..อย่าได้ระแวง ดิฉันทำหน้าที่นำเสนอ ท่านอ่านแล้วเกิดอารมณ์อย่างไร   นั่นเป็นอายตนะรับกระทบตามผัสสะของท่านเถิดค่ะ...]   .. จากคุณ : /kd (@mantras) - [ วันมาฆบูชา 20:53:49 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ได้ข้อมูลเพิ่ม  ขอบคุณค่ะ ธรรมกายเป็นสภาวธรรมหนึ่งของ พระพุทธเจ้าหรือพระอรหันต์ (โลกุตตระภูมิ) พบได้ไม่ง่ายเลย เข้าใจนะ  ว่ามีคนเอามาหากินมาก  อย่าเชื่อก็ดีกว่าเชื่อนะ  ของปลอมมาก พวกหลงก็มาก  พวกจินตนาการไปก็มาก แค่สติปํฏฐานสี่จะดีกว่า แต่ถ้าจะค้นคว้า   จากตำราอย่างเดียวคงไม่ดี  ต้องปฏิบัติดูจะดีกว่า แต่อย่าหลงแล้วกัน   เพราะแค่เรื่องนรกสวรรค์  พวกจินตนาการเองนี่  ก็ชวนปวดหัวมากแล้ว แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 51 21:18:53 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 51 21:04:25 จากคุณ : whitespace - [ วันมาฆบูชา 20:58:19 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เท่าที่อ่านดู   จะเป็นโลกุตระธรรมที่เข้าถึง  ไปหนักทางนั้นมากกว่า แต่จะเซฟไปอ่านละเอียดอีกทีค่ะ มีหลายข้อความต้องอ่านช้าๆ หน่อย  คงต้องอ่านหลายรอบ จากคุณ : whitespace - [ วันมาฆบูชา 21:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มีการบิดเบือนคำพูดของท่านพระธรรมปิฏก (ป.อ.ปยุตโต) หรือเปล่า จากการอ่านงานเขียนของท่านหลายต่อหลายเล่มท่านไม่น่าจะเขียนข้อความแบบนั้น ทำไมเข้าทางธรรมกายเหลือเกิน ผมมั่นใจว่าต้องมีการบิดเบือน คุณสมถะ ถ้าบริสุทธิ์ใจ กรุณาระบุเลขหน้าของหนังสือที่ท่านกล่าวอ้างด้วยครับ จากคุณ : wichaphon1 - [ วันมาฆบูชา 22:08:09 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณสมถะ กรุณาระบุข้อความแต่ละท่อนด้วยว่า ตรงไหนเป็นคำพูดคุณสมถะเอง  ตรงไหนเป็นข้อความที่ท่านยกมาจากหนังสือกรุณาระบุให้ชัดเจน อย่าทำคลุมเครือ จากคุณ : wichaphon1 - [ วันมาฆบูชา 22:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เวลาอ่านต้องอ่านให้จบครับ ว่า จริงๆแล้วท่านเจ้าคุณพระธรรมปิฏกท่านให้ความหมายพระธรรมกายไว้ว่าอย่างไร อย่าเอามาครึ่งเดียว แล้วบวกกับความเห็นของตน ยังไงลองพิมพ์ข้อความในหนังสือต่อจากที่พิมพ์ไว้ซัก 10 หน้านะครับ แล้วให้ทุกคนในนี้อ่านดู รับรองว่าจะไม่เหมือนกับที่คุณสมถะให้ความหมายไว้แน่นอน ให้ความเป็นธรรมกับท่านด้วยนะครับ ผมจะรออ่านนะครับ (แก้ไข) ขอlinkก็ได้นะครับ แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 51 22:35:59 จากคุณ : ทีทีเจเจ - [ วันมาฆบูชา 22:14:58 ]

ความคิดเห็นที่ 18 การบิดเบือน เรียกว่า การละชั่วหรือครับ การบิดเบือน เรียกว่า การทำดีหรือครับ การคิดมุ่งให้คนอื่นเข้าใจผิดพลาดจากความเป็นจริง เป็นการทำจิตใจให้บริสุทธิ์หรือครับ จากคุณ : wichaphon1 - [ วันมาฆบูชา 22:27:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ผมว่าตรงไหนมีคำว่า "ธรรม" คุณสมถะต้องแอบเติมคำว่า "กาย" ต่อท้ายแน่นอน จากคุณ : wichaphon1 - [ วันมาฆบูชา 22:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอเพิ่มเติมคำว่า "ธรรมกาย" อีกนิดครับ V V V แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 51 23:21:10 จากคุณ : Dhama Cyber - [ วันมาฆบูชา 23:17:44 ]

ความคิดเห็นที่ 21 พระธรรมปิฎก ท่าน ไม่เห็นด้วยกับความเชื่อหลายอย่างของวัดธรรมกาย แต่งหนังสือชี้แจงตั้งหลายเล่ม จากคุณ : ภูมิธรรม - [ วันมาฆบูชา 23:21:01 ]

ความคิดเห็นที่ 22 69 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 01:55:09 ]

ความคิดเห็นที่ 23 70 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 01:55:48 ]

ความคิดเห็นที่ 24 71 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 01:56:31 ]

ความคิดเห็นที่ 25 72 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 01:57:07 ]

ความคิดเห็นที่ 26 73 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 01:57:50 ]

ความคิดเห็นที่ 27 74 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 01:58:39 ]

ความคิดเห็นที่ 28 75 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:01:14 ]

ความคิดเห็นที่ 29 76 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:02:23 ]

ความคิดเห็นที่ 30 77 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:03:04 ]

ความคิดเห็นที่ 31 78 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:04:01 ]

ความคิดเห็นที่ 32 79 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:05:13 ]

ความคิดเห็นที่ 33 80 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:06:03 ]

ความคิดเห็นที่ 34 81 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:06:46 ]

ความคิดเห็นที่ 35 82 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:07:41 ]

ความคิดเห็นที่ 36 83 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:08:24 ]

ความคิดเห็นที่ 37 84 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:09:17 ]

ความคิดเห็นที่ 38 85 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:10:03 ]

ความคิดเห็นที่ 39 86 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:10:59 ]

ความคิดเห็นที่ 40 87 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:11:45 ]

ความคิดเห็นที่ 41 88 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:12:41 ]

ความคิดเห็นที่ 42 89 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:13:33 ]

ความคิดเห็นที่ 43 90 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:14:16 ]

ความคิดเห็นที่ 44 91 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:15:00 ]

ความคิดเห็นที่ 45 92 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:15:46 ]

ความคิดเห็นที่ 46 93 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:16:33 ]

ความคิดเห็นที่ 47 94 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:17:21 ]

ความคิดเห็นที่ 48 95 จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 02:17:57 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ยินดีด้วยกับข้อความว่า ถ้าอยากเห้นนรก สวรรค์ ให้ ปฎิบัติเถิด ขอเชิญสหายธรรม ร่วมกัน ร่วมใจ เจริญธรรม ศาสนาคริส ผู้นับถือย่อมมีความรัก ในพระเจ้าองเดียวกัน ย่อมรักกัน เราศาสนาพุทธก็เช่นกัน ย่อมมีความรักเคารพต่อพระพุทธเจ้า ย่อมต้องรักและเมตตากัน อย่างน้อยก็มีภูมิที่ไปในที่สุขคติ เหมือนกัน ส่วนใครจะบรรลุธรรมขั้นสูงก็แล้วแต่ ปัญญาของแต่ละท่านครับ ไม่อยากให้มีคนคิดแบบนี้อีกเลย http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y6353514/Y6353514.html แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 51 03:47:30 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 51 03:42:56 จากคุณ : เอก (aunemaek2) - [ 22 ก.พ. 51 03:40:31 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณคุณฤทธีค่ะ จากคุณ : oor_dt - [ 22 ก.พ. 51 08:33:40 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ร้อนเป็นไฟเลยที่นี่ ไม่ง่ายหรอกนะ  จะได้เห็นธรรมกายน่ะ  เป็นสภาวธรรมเท่านั้น ไม่ใช่ของจริง  แต่ถ้าไม่ปฏิเสธสมมุติ  ก็ลองศึกษาดู   http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=whitespace&month=22-02-2008&group=8&gblog=37 จากคุณ : whitespace - [ 22 ก.พ. 51 09:13:56 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ขอบคุณ คุณฤทธี ที่อุตสาห์สละเวลานำมาลงให้อ่าน ขอบคุณมากจริง ๆ ครับ ในกระทู้นี้ผมได้แสดงความโง่เขลา กล่าวหา คุณสมถะ ว่าได้บิดเบือนถ้อยคำในหนังสือ ซึ่งจริง ๆ คุณสมถะ ไม่ได้มีเจตนาเช่นนั้น ในความเป็นจริง กระผมควรจะขอบคุณ ที่คุณสมถะอุตสาห์พิมพ์มาให้อ่าน ขอกราบขอโทษคุณสมถะจากใจจริงครับ จากคุณ : wichaphon1 - [ 22 ก.พ. 51 09:48:29 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ขออภัยด้วยที่ท่านอาจจะเข้าใจในเจตนาของผมคลาดเคลื่อนไปสักหน่อย  ในบทความนี้  ท่านพระธรรมปิฎกท่านแสดงเรื่อง "ธรรมกาย"  ตามหลักของเถรวาทได้ตรงกับที่ชาวพุทธเถรวาทเข้าใจมากที่สุด  พอจะสรุปได้ดังนี้นะครับ ๑. ธรรมกาย  เป็นโลกุตตรธรรม ๒. ธรรมกาย  เป็นภาคปฏิบัติ ๓. ธรรมกาย  คือ ผลของการเข้าถึงธรรม ๔. ธรรมกาย  คือ ตัวพระธรรมทั้งหมด นี่คือข้อมูลที่ได้จากการอ่านบทความนี้  ชี้ใหเห็นในเบื้องต้นได้ว่า  เมื่อปฏิบัติตามพระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัสพุทธเจ้าเพื่อมุ่งสู่ความหลุดพ้นแล้ว  ทุกคนต้องเข้าถึงธรรมกาย  เพราะธรรมกายเป็นผลของการปฏิบัติ   เมื่อกล่าวถึงตรงนี้  เราจะกล่าวปริยัติของภาคปฏิบัติพอให้เข้าใจให้ตรงกันก่อน  และขอแสดงเหตุผลที่มาในส่วนของคำว่า  วิชชาธรรมกาย  ตามที่หลวงพ่อสด วัดปากน้ำท่านยกขึ้นมาเป็นชื่อวิธีปฏิบัติให้ถึงธรรมกายในสำนักวัดปากน้ำ  ดังนี้...   ผู้ฝึกวิชชาธรรมกาย  ซึ่งเป็นคำบัญญัติศัพท์ในภาษาไทย  คำว่า  วิชชา + ธรรมกาย  เป็นภาษาไทยไม่มีคำว่า วิชชาธรรมกายในบาลี  ในบาลีมีแต่คำว่า "ธรรมกาย"  เมื่อเราเข้าใจตรงกันเป็นเบื้องต้นได้ว่า  ธรรมกาย  เป็นภาคปฏิบัติ  เป็นโลกุตตรธรรม  เมื่อท่านปฏิบัติจนกระทั่งเข้าถึงธรรมกายได้แล้ว  ท่านก็จะเข้าถึงกรุวิชชา  เช่น  ได้วิชชา ๓  วิชชา ๖  วิชชา ๘  และธรรมกายเป็นที่รวมของพระธรรมทั้งปวง  จึงได้ชื่อว่าได้เข้าถึงกรุวิชชา  ดังนี้ แต่อย่าไปคิดว่า  วิชชาธรรมกาย  เป็นวิชาหนึ่ง  เหมือนวิชาคณิตศาสตร์  วิชาวิทยาศาสตร์  วิชาภาษาไทย  ไม่ใช่อย่างนั้น  คำว่า  "วิชชาธรรมกาย"  เป็นศัพท์บัญญัติของหลวงพ่อสดวัดปากน้ำภาษีเจริญหมายเอาผู้ฝึกให้เห็นให้เป็นธรรมกาย  เมื่อเป็นธรรมกายแล้วก็จะได้ถึงความรู้ทั้งในส่วนโลกุตตระและความรู้ในส่วนวิชชา ๓  วิชชา ๖  วิชชา ๘ ในพระพุทธศาสนา นั่นเอง ถ้าท่านกล่าวว่าพระพุทธเจ้าไม่เคยสอนวิชชาธรรมกาย  ก็ขอให้เข้าใจให้ถูกต้องก่อนว่า  พระพุทธเจ้า รวมถึงพระอรหันต์ทั้งหลายท่านทรงบรรลุหรืออุบัติแท้ด้วยธรรมกายผู้คงที่  ธรรมกายเป็นผลของการเข้าถึงธรรม  และเข้าถึงวิชชา ๓  วิชชา ๖  วิชชา ๘  และพระธรรมทั้งปวง  นั่นคือ  นิยามของ  "วิชชาธรรมกาย" แปลว่าพระพุทธเจ้าท่านสอนให้เราปฏิบัติให้เห็นธรรม  ให้เข้าถึงธรรมนะครับ  "ผู้ใดเห็นธรรม  ผู้นั้นเห็นเราตถคต  ตถาคต คือ ธรรมกาย"  ธรรมกายเป็นที่รวมแห่ง "วิชชา"  วิชชา + ธรรมกาย  จึงชื่อว่า  วิชชาธรรมกาย  ซึ่งเป็นศัพท์บัญญัติของผู้ฝึกให้เป็นธรรมกาย ส่วนท่านจะมีความเห็นเรื่องของธรรมกายลุ่มลึกแค่ไหนอย่างไร  หรือเข้าใจเรื่องของธรรมกายไปเพียงใด  แต่ความจริงที่ยอมรับได้ด้วยกันทุกฝ่ายนั่นก็คือ  ทุกท่านก็ต้องปฏิบัติให้เป็นให้เห็นธรรมกาย  ต้องบรรลุธรรมกายอันคือการบรรลุโลกุตตรธรรมเข้าสักวัน  ท่านจะคิดเห็นอย่างไร  ในเมื่อคำตอบก็คือ  ท่านก็ต้องปฏิบัติให้เป็นธรรมกายจึงจะชื่อว่าได้บรรลุธรรม... ขอขอบคุณที่ได้ติดตามอ่านครับ จากคุณ : สมถะ - [ 22 ก.พ. 51 10:24:13 ]

ความคิดเห็นที่ 54 1) ธรรมกายของแท้ คือ ..................... 1. พระนามของพระพุทธองค์ 2. หมายถึง กองธรรม 3. หมายถึง โลกุตตรธรรม มิได้หมายถึง วิชชาใดๆ ตามที่มีคนพยายามอ้างถึง !!!!! 2) ในส่วนที่กล่าวว่า เป็นพระนามของพระพุทธองค์นั่นไม่มีปัญหาอะไร ในส่วนที่กล่าวว่า เป็นโลกุตตรธรรมนั้น ต้องเข้าใจเอาใว้ด้วยว่า มีพุทธพจน์ตรัสเอาใว้อย่างชัดเจน ไม่ต่ำกว่า สี่ห้าครั้งว่า ........ โลกุตตรธรรมต้องประกอบไปด้วย สุญญตา คือว่างจากตน ฉนั้น จึงไม่มีใครสามารถแอบอ้างได้เลยว่า ธรรมกายคืออัตตา !!!!! 3) ที่กล่าวว่า ธรรมกายหมายถึง กองธรรม นั้น ท่านปยุตโตได้ชี้ตรงไปที่ โพธิปักขิยธรรม(ธรรมอันเป็นฝักฝ่ายแห่งความตรัสรู้) เลยทีเดียว โพธิปักขิยธรรม มี ๓๗ ประการ คือ - สติปัฏฐาน ๔ - สัมมัปปธาน ๔ - อิทธิบาท ๔ - อินทรีย์ ๕ - พละ ๕ -โพชฌงค์ ๗ - มรรคมีองค์ ๘ 4) เมื่อลงไปดูในรายละเอียดของ สติปัฏฐาน(ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งสติ) ก็จะพบข้อพิรุธได้อย่างชัดเจนว่า วิชชาธรรมกาย นั้นสอนผิดไปจาก สติปัฏฐาน !!!!!! 5) ในตำราชื่อ วิชชามรรคผลพิสดารเล่ม 1 ได้อธิบายถึงการพิจารณากายว่า มีสองอย่างคือ 1. ไตรลักษณ์ อนิจจัง-ทุกขัง-อนัตตา นี่ใช้กับกายทั่วไป โดยรวมหมายถึงขันธ์5 2. ตรงข้ามไตรลักษณ์ นิจจัง-สุขขัง-อัตตา นี่ใช้กับกายธรรม !!!!! กายธรรมในที่นี้เขาหมายถึง กายในโลกุตตระ สิ่งที่ผิดไปจากพุทธธรรมก็คือ 1. ไตรลักษณ์มีเพียงหนึ่งคือ อนิจจัง-ทุกขัง-อนัตตา การกล่าวว่ามี นิจจัง-สุขขัง-อัตตา เป็นการกล่าวตู่พุทธพจน์ มีหลักฐานเรื่องนี้อย่างชัดเจนใน คำอธิบายของอรรถกถาจารย์ !!!!!! 2. การกล่าวว่ามีกายในโลกุตตระ มีความหมายได้อย่างเดียวว่าคือ ธรรมกาย ซึ่งต้องเข้าใจเอาใว้ด้วยว่า โลกุตตรธรรมต้องประกอบไปด้วย สุญญตา คือว่างจากตน ฉนั้น ถ้ามากล่าวว่า กายธรรม คือ ธรรมกาย เป็นอัตตา นี่ก็ยังผิดอยู่ดี !!!!!! 6) สรุปแล้ว เรื่องนี้ต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับถ้อยคำข้อความที่ถูกนำเสนอโดยคนที่มีประวัติ ในการตัดต่อ-บิดเบือน-กล่าวตู่ พุทะพจน์ !!!!!!!! v v v v จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 10:27:44 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ขอให้สังเกตดูให้ดีด้วยว่า ถ้าพิจารณาผิด ...... ผลที่ได้ก็จะผิดตามไปด้วย !!!!!! v v จาก วิชชามรรคผลพิสดารเล่ม 1 กล่าวว่า นิพพาน ปรุงแต่งด้วย ธาตุธรรมแก้วกายสิทธิ์  (???) ซึ่งที่จริงแล้ว นิพพานเป็น อสังขตะ คือ ธรรมที่ปัจจัยมิได้ปรุงแต่ง ธรรมที่ไม่เกิดจากเหตุปัจจัย .......... หวังว่า ชาวพุทธทั้งหลาย จะพิจารณาอย่างรอบคอบถี่ถ้วน !!!!! v v v v จากคุณ : Ritti Janson - [ 22 ก.พ. 51 10:32:21 ]

ความคิดเห็นที่ 56 สรุปแล้วก็คือ ข้อความที่ยกมา ตรงกับในหนังสือนะครับ ประเด็นก็คือ ความหมายของคำว่าธรรมกายของคณสมถะกับของเจ้าคุณพระธรรมปิฏกเป็นอย่างเดียวกันหรือไม่ ตัวผมคิดว่าไม่ เพราะเท่าที่อ่าน ท่านพระธรรมปิฎกท่านหมายถึง แม้พระผู้มีพระภาคปรินิพานไปแล้ว แต่คำสอนยังอยู่ เราสามารถนำมาปฏิบัติได้ ไม่ได้มีความหมายว่า ธรรมกายคือดินแดน ซึ่งมีพระอรหันต์ซึ่งปรินิพานแล้วอยู่รวมกันเป็นจำนวนมาก ดังที่คุณสมถะเสนอมาตลอด อยากให้ท่านอื่นๆพิจารณาให้ดีๆ ลองอ่านความเห็นที่ 11 ของคุณฤทธีดูครับ แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 51 10:55:38 จากคุณ : ทีทีเจเจ - [ 22 ก.พ. 51 10:50:39 ]

ความคิดเห็นที่ 57 พิจารณาให้ดีครับ  ผมมิได้ต้องการยกว่าเหมือนหรือไม่เหมือนกัน  ผมแสดงข้อมูลสำหรับใช้ในการพิจารณา  จะให้ดี อ่านบทความนี้เพิ่มเติมนะครับ แนวคิดเรื่องกายของเถรวาท http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y6355820/Y6355820.html จากคุณ : สมถะ - [ 22 ก.พ. 51 11:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ตอบข้อสงสัยเล็กๆน้อยๆ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y6343569/Y6343569.html#29 จากคุณ : สมถะ - [ 22 ก.พ. 51 11:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ สงัดจากกาม ฯลฯ บรรลุปฐมฌาน เธอย่อม พิจารณาเห็นธรรมทั้งหลาย คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อันมี อยู่ในขณะแห่งปฐมฌานนั้น โดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นโรค เป็นดังหัวฝี เป็นดังลูกศร ไม่มีสุข เป็นอาพาธ เป็นของผู้อื่น เป็นของชำรุด ว่างเปล่า เป็นอนัตตา เธอย่อมยังจิตให้ตั้งอยู่ด้วยธรรมเหล่านั้น ครั้นแล้ว เธอ ย่อมโน้มจิตไปเพื่ออมตธาตุว่า นั่นสงบ นั่นประณีต คือ ธรรมเป็นที่สงบแห่ง สังขารทั้งปวง ความสละคืนอุปธิทั้งปวง ความสิ้นตัณหา ความคลายกำหนัด ความดับ นิพพาน เธอตั้งอยู่ในปฐมฌานนั้น ย่อมถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะ ทั้งหลาย ถ้ายังไม่ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย เธอย่อมเป็นอุปปาติกะ จักปรินิพพานในภพนั้น มีอันไม่กลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา เพราะโอรัมภาคิย- สังโยชน์ ๕ สิ้นไป ด้วยความยินดีเพลิดเพลินในธรรมนั้นๆ ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนนายขมังธนู หรือลูกมือของนายขมังธนู เพียรยิงรูปหุ่นที่ทำด้วย หญ้าหรือกองก้อนดิน ต่อมาเขาเป็นผู้ยิงได้ไกล ยิงไม่พลาด และทำลายร่างใหญ่ๆ ได้แม้ฉันใด ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุก็ฉันนั้นเหมือนกันแล สงัดจากกาม ฯลฯ บรรลุปฐมฌาน เธอย่อมพิจารณาเห็นธรรมทั้งหลาย คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อันมีอยู่ในขณะแห่งปฐมฌานนั้น โดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็น ทุกข์ ... ว่างเปล่าเป็นอนัตตา เธอย่อมยังจิตให้ตั้งอยู่ด้วยธรรมเหล่านั้น ครั้น แล้วย่อมน้อมจิตไปเพื่ออมตธาตุว่า นั่นสงบ นั่นประณีต คือ ธรรมเป็นที่สงบ แห่งสังขารทั้งปวง ... นิพพาน เธอตั้งอยู่ในปฐมฌานนั้น ย่อมถึงความสิ้นไป แห่งอาสวะทั้งหลาย ถ้ายังไม่ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย เธอย่อมเป็น อุปปาติกะ จักปรินิพพานในภพนั้น มีอันไม่กลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา เพราะ โอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ สิ้นไป ด้วยความยินดีเพลิดเพลินในธรรมนั้นๆ ข้อที่ เรากล่าวว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลายเพราะ อาศัยปฐมฌานบ้าง ดังนี้นั้น เราอาศัยข้อนี้กล่าวแล้ว ฯ     ก็ข้อที่เรากล่าวว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวความสิ้นไปแห่งอาสวะ ทั้งหลาย เพราะอาศัยทุติยฌานบ้าง ฯลฯ เพราะอาศัยตติยฌานบ้าง ฯลฯ เพราะ อาศัยจตุตถฌานบ้าง ดังนี้นั้น เราอาศัยอะไรกล่าวแล้ว ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุ ในธรรมวินัยนี้ บรรลุจตุตถฌาน ไม่มีทุกข์ไม่มีสุข เพราะละสุขละทุกข์และดับ โสมนัสโทมนัสก่อนๆ ได้ มีอุเบกขาเป็นเหตุให้สติบริสุทธิ์อยู่ เธอย่อมพิจารณา เห็นธรรมทั้งหลาย คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อันมีอยู่ในขณะ แห่งจตุตถฌานนั้น โดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ... ว่างเปล่า เป็น อนัตตา เธอย่อมยังจิตให้ตั้งอยู่ด้วยธรรมเหล่านั้น ครั้นแล้ว ย่อมน้อมจิตไปเพื่อ อมตธาตุว่า นั่นสงบ นั่นประณีต คือ ธรรมเป็นที่สงบแห่งสังขารทั้งปวง ... นิพพาน เธอตั้งอยู่ในจตุตถฌานนั้น ย่อมถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย ถ้า ยังไม่ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย เธอย่อมเป็นอุปปาติกะ จักปรินิพพาน ในภพนั้น มีอันไม่กลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา เพราะโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ สิ้นไป ด้วยความยินดีเพลิดเพลินในธรรมนั้นๆ ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบ เหมือนนายขมังธนู หรือลูกมือของนายขมังธนู เพียรยิงธนูไปยังรูปหุ่นที่ทำด้วย หญ้าหรือกองดิน ต่อมาเขาเป็นผู้ยิงได้ไกล ยิงไม่พลาด และทำลายร่างใหญ่ๆ ได้ แม้ฉันใด ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุก็ฉันนั้นเหมือนกันแล บรรลุจตุตถฌาน ฯลฯ เธอย่อมพิจารณาเห็นธรรมทั้งหลาย คือ รูป เวทนา ฯลฯ มีอันไม่กลับ มาจากโลกนั้นเป็นธรรมดา ข้อที่เรากล่าวว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวความ สิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย เพราะอาศัยจตุตถฌานบ้าง ดังนี้นั้น เราอาศัยข้อนี้ กล่าวแล้ว ฯ     ก็ข้อที่เรากล่าวว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวความสิ้นไปแห่งอาสวะ ทั้งหลาย เพราะอาศัยอากาสานัญจายตนฌานบ้าง ดังนี้นั้น เราอาศัยอะไรกล่าวแล้ว ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เพราะล่วงรูปสัญญาโดยประการทั้งปวง เพราะดับปฏิฆสัญญา และเพราะไม่ใส่ใจถึงนานัตตสัญญา บรรลุอากาสานัญจายตน- ฌาน โดยคำนึงเป็นอารมณ์ว่า อากาศไม่มีที่สุด เธอย่อมพิจารณาเห็นธรรม ทั้งหลาย คือ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อันมีอยู่ในขณะแห่งอากาสา- นัญจาตนฌานนั้น โดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ... ว่างเปล่า เป็นอนัตตา เธอย่อมยังจิตให้ตั้งอยู่ด้วยธรรมเหล่านั้น ครั้นแล้ว ย่อมน้อมจิตไปเพื่ออมตธาตุ ว่า นั่นสงบ นั่นประณีต คือ ธรรมเป็นที่สงบแห่งสังขารทั้งปวง ... นิพพาน เธอตั้งอยู่ในอากาสานัญจาตนฌานนั้น ย่อมถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย ถ้า ยังไม่ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย เธอย่อมเป็นอุปปาติกะ จักปรินิพพานใน ภพนั้น มีอันไม่กลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา เพราะโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ สิ้นไป ด้วยความยินดีเพลิดเพลินในธรรมนั้นๆ ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนนาย ขมังธนู หรือลูกมือของนายขมังธนู เพียรยิงธนูไปยังรูปหุ่นที่ทำด้วยหญ้าหรือ กองดิน ต่อมาเขาเป็นผู้ยิงได้ไกล ยิงไม่พลาด และทำลายร่างใหญ่ๆ ได้ แม้ ฉันใด ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุก็ฉันนั้นเหมือนกันแล เพราะล่วงรูปสัญญาโดย ประการทั้งปวง เพราะดับปฏิฆสัญญา เพราะไม่ใส่ใจถึงนานัตตสัญญา บรรลุ อากาสานัญจาตนฌาน ... เธอย่อมพิจารณาเห็นธรรมทั้งหลาย ฯลฯ มีอันไม่กลับ จากโลกนั้นเป็นธรรมดา ฯลฯ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ข้อที่เรากล่าวว่า เรากล่าวความ สิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย เพราะอาศัยอากาสานัญจายตนฌานบ้าง ดังนี้นั้น เรา อาศัยข้อนี้กล่าวแล้ว ฯ     ก็ข้อที่เรากล่าวว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวความสิ้นไปแห่งอาสวะ ทั้งหลาย เพราะอาศัยวิญญาณัญจายตนฌานบ้าง ฯลฯ อากิญจัญญายตนฌานบ้าง ดังนี้นั้น เราอาศัยอะไรกล่าวแล้ว ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เพราะ ล่วงวิญญาณัญจายตนฌานโดยประการทั้งปวง บรรลุอากิญจัญญายตนฌาน โดย คำนึงเป็นอารมณ์ว่า อะไรๆ หน่อยหนึ่งไม่มี เธอย่อมพิจารณาเห็นธรรมทั้งหลาย คือ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อันมีอยู่ในขณะแห่งอากิญจัญญายตนฌานนั้น โดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ... ว่างเปล่า เป็นอนัตตา เธอย่อมยังจิตให้ ตั้งอยู่ด้วยธรรมเหล่านั้น ครั้นแล้ว ย่อมน้อมจิตไปเพื่ออมตธาตุว่า นั่นสงบ นั่น ประณีต คือ ธรรมเป็นที่สงบแห่งสังขารทั้งปวง ... นิพพาน เธอตั้งอยู่ใน อากิญจัญญายตนะนั้น ย่อมถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย ถ้ายังไม่ถึงความ สิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย เธอย่อมเป็นอุปปาติกะ จักปรินิพพานในภพนั้น มีอัน ไม่กลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา เพราะโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ สิ้นไป ด้วยความ ยินดีเพลิดเพลินในธรรมนั้นๆ ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนนายขมังธนู หรือลูกมือของนายขมังธนู เพียรยิงธนูไปยังรูปหุ่นที่ทำด้วยหญ้าหรือกองดิน ต่อมา เขาเป็นผู้ยิงได้ไกล ยิงไม่พลาด  และทำลายร่างใหญ่ๆ ได้ แม้ฉันใด ดูกร ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุก็ฉันนั้นเหมือนกันแล เพราะล่วงวิญญาณัญจายตนฌานโดย ประการทั้งปวง บรรลุอากิญจัญญายตนฌาน โดยคำนึงเป็นอารมณ์ว่า อะไรๆ หน่อยหนึ่งไม่มี เธอย่อมพิจารณาเห็นธรรมทั้งหลาย คือ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อันมีอยู่ในขณะแห่งอากิญจัญญายตนฌานนั้น โดยความเป็น ของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ... ว่างเปล่า เป็นอนัตตา เธอย่อมยังจิตให้ตั้งอยู่ในธรรม เหล่านั้น ครั้นแล้ว ย่อมน้อมจิตไปเพื่ออมตธาตุว่า นั่นสงบ นั่นประณีต คือ ธรรมเป็นที่สงบสังขารทั้งปวง ... นิพพาน เธอตั้งอยู่ในอากิญจัญญายตนฌาน นั้น ย่อมถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย ถ้ายังไม่ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะ ทั้งหลาย เธอย่อมเป็นอุปปาติกะ จักปรินิพพานในภพนั้น มีอันไม่พึงกลับจากโลก นั้นเป็นธรรมดา เพราะโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ สิ้นไป ด้วยความยินดีเพลิดเพลิน ในธรรมนั้นๆ ข้อที่เรากล่าวว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวความสิ้นไปแห่ง อาสวะทั้งหลาย เพราะอาศัยอากิญจัญญายตนฌานบ้าง ดังนี้นั้น เราอาศัยข้อนี้ กล่าวแล้ว ดูกรภิกษุทั้งหลาย ด้วยประการดังนี้แล สัญญาสมาบัติมีเท่าใด สัญญา- ปฏิเวธก็มีเท่านั้น ดูกรภิกษุทั้งหลาย อายตนะ ๒ เหล่านี้ คือ เนวสัญญานา- สัญญายตนสมาบัติ ๑ สัญญาเวทยิตนิโรธ ๑ ต่างอาศัยกัน ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวว่า อายตนะ ๒ ประการนี้ อันภิกษุผู้เข้าฌานผู้ฉลาดในการเข้าสมาบัติ และฉลาดในการออกจากสมาบัติ เข้าแล้วออกแล้ว พึงกล่าวได้โดยชอบ ฯ http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/006393.htm แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 51 13:38:53 จากคุณ : เอก (aunemaek2) - [ 22 ก.พ. 51 14:38:49 ]

ความคิดเห็นที่ 60 สัปปายสูตรที่ ๔       [๒๓๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงปฏิปทาอันเป็นอุปการะแก่นิพพาน แก่เธอทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงฟัง ฯลฯ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปฏิปทาอันเป็นอุปการะ แก่นิพพานนั้นเป็นไฉน ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจักสำคัญความข้อนั้น เป็นไฉน จักษุเที่ยงหรือไม่เที่ยง ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ไม่เที่ยง พระเจ้าข้า ฯ      พ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์หรือเป็นสุขเล่า ฯ      ภิ. เป็นทุกข์ พระเจ้าข้า ฯ      พ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือ หนอที่จะตามเห็นสิ่งนั้นว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา ฯ      ภิ. ไม่ควรเห็นอย่างนั้น พระเจ้าข้า ฯ      พ. รูป... จักษุวิญญาณ... จักษุสัมผัส... แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะจักษุสัมผัสเป็นปัจจัย เที่ยงหรือไม่เที่ยง ฯ      ภิ. ไม่เที่ยง พระเจ้าข้า ฯ      พ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์หรือสุขเล่า ฯ      ภิ. เป็นทุกข์ พระเจ้าข้า ฯ      พ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือ หนอที่จะตามเห็นสิ่งนั้นว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา ฯ      ภิ. ไม่ควรเห็นอย่างนั้น พระเจ้าข้า ฯลฯ      พ. ใจเที่ยงหรือไม่เที่ยง ฯ      ภิ. ไม่เที่ยง พระเจ้าข้า ฯ      พ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์หรือเป็นสุขเล่า ฯ      ภิ. เป็นทุกข์ พระเจ้าข้า ฯ      พ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือ หนอที่จะตามเห็นสิ่งนั้นว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา ฯ      ภิ. ไม่ควรเห็นอย่างนั้น พระเจ้าข้า ฯ      พ. ธรรมารมณ์... มโนวิญญาณ... มโนสัมผัส... แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย เที่ยง หรือไม่เที่ยง ฯ      ภิ. ไม่เที่ยง พระเจ้าข้า ฯ      พ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์หรือเป็นสุขเล่า ฯ      ภิ. เป็นทุกข์ พระเจ้าข้า ฯ      พ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือ หนอที่จะตามเห็นสิ่งนั้นว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา ฯ      ภิ. ไม่ควรเห็นอย่างนั้น พระเจ้าข้า ฯ      พ. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ย่อม เบื่อหน่ายแม้ในจักษุ แม้ในรูป แม้ในจักษุวิญญาณ แม้ในจักษุสัมผัส แม้ใน สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะจักษุสัมผัสเป็นปัจจัย ฯลฯ ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในใจ แม้ในธรรมารมณ์ แม้ในมโนวิญญาณ แม้ใน มโนสัมผัส แม้ในสุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะ มโนสัมผัสเป็นปัจจัย เมื่อเบื่อหน่าย ย่อมคลายกำหนัด เพราะคลายกำหนัด http://larndham.net/cgi-bin/tread.pl?start_book=18&start_byte=224726 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 51 15:09:47 จากคุณ : เอก (aunemaek2) - [ 22 ก.พ. 51 15:05:01 ]

ความคิดเห็นที่ 61 คุณสมถะนี่มีความเพียรมากเลยนะครับ เพียงแต่ไม่ทราบว่าเคยอ่านงานที่พระพรหมคุณาพรเขียนเกี่ยวกับเรื่องธรรมกายมั้ยครับ จากคุณ : sirnitfi - [ 22 ก.พ. 51 17:29:57 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ขอบคุณและอนุโมทนา คุณฤทธี  ที่ได้นำข้อมูลมาแสดงไว้โดยครบถ้วน  ทั้งความหมายที่แท้จริง  ต้นฉบับงาน  ทั้งแนวความคิดแบบวิชชาธรรมกาย และสรุปพฤติกรรมที่ผ่านมาของคุณสมถะ จากคุณ : วงกลม - [ 22 ก.พ. 51 19:39:31 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เรียนคุณสมถะ ผมว่าอย่าใช้คำว่า "ธรรมกาย" พร่ำเพรื่อ ดีกว่าไหมครับ เรามีคำศัพท์ทางพระพุทธศาสนาที่ใช้แล้วไม่ต้องมาตีความอีก เช่น ประโยคที่คุณสมถะใช้ดังนี้ "นี่คือข้อมูลที่ได้จากการอ่านบทความนี้  ชี้ใหเห็นในเบื้องต้นได้ว่า  เมื่อปฏิบัติตามพระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อมุ่งสู่ความหลุดพ้นแล้ว  ทุกคนต้องเข้าถึงธรรมกาย  เพราะธรรมกายเป็นผลของการปฏิบัติ" เราสามารถเขียนว่า "นี่คือข้อมูลที่ได้จากการอ่านบทความนี้  ชี้ใหเห็นในเบื้องต้นได้ว่า  เมื่อปฏิบัติตามพระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อมุ่งสู่ความหลุดพ้นแล้ว  ทุกคนต้องเข้าถึง "มรรค ผล นิพพาน"  เพราะ "มรรค ผล นิพพาน" เป็นผลของการปฏิบัติ"   จะเห็นว่า ไม่ต้องมาตีความกันอีกว่า ในกรณีนี้ "ธรรมกาย" แปลว่าอะไร หรือ "เมื่อกล่าวถึงตรงนี้  เราจะกล่าวปริยัติของภาคปฏิบัติพอให้เข้าใจให้ตรงกันก่อน  และขอแสดงเหตุผลที่มาในส่วนของคำว่า  วิชชาธรรมกาย  ตามที่หลวงพ่อสด วัดปากน้ำท่านยกขึ้นมาเป็นชื่อวิธีปฏิบัติให้ถึงธรรมกายในสำนักวัดปากน้ำ  ดังนี้..." ก็เขียนเป็น "เมื่อกล่าวถึงตรงนี้  เราจะกล่าวปริยัติของภาคปฏิบัติพอให้เข้าใจให้ตรงกันก่อน  และขอแสดงเหตุผลที่มาในส่วนของคำว่า  วิชชาธรรมกาย  ตามที่หลวงพ่อสด วัดปากน้ำท่านยกขึ้นมาเป็นชื่อวิธีปฏิบัติให้ถึง "มรรค ผล นิพพาน" ในสำนักวัดปากน้ำ  ดังนี้...     คำว่า "วิชชาธรรมกาย" ก็จะหมายถึง ระเบียบวิธีปฏิบัติที่หลวงพ่อสด คิดขึ้น ไม่มีความหมายอื่นให้ต้องตีความ หรือ   "ถ้าท่านกล่าวว่าพระพุทธเจ้าไม่เคยสอนวิชชาธรรมกาย  ก็ขอให้เข้าใจให้ถูกต้องก่อนว่า  พระพุทธเจ้า รวมถึงพระอรหันต์ทั้งหลายท่านทรงบรรลุหรืออุบัติแท้ด้วยธรรมกายผู้คงที่  ธรรมกายเป็นผลของการเข้าถึงธรรม  และเข้าถึงวิชชา ๓  วิชชา ๖  วิชชา ๘  และพระธรรมทั้งปวง  นั่นคือ  นิยามของ  "วิชชาธรรมกาย" แปลว่าพระพุทธเจ้าท่านสอนให้เราปฏิบัติให้เห็นธรรม  ให้เข้าถึงธรรมนะครับ  "ผู้ใดเห็นธรรม  ผู้นั้นเห็นเราตถคต  ตถาคต คือ ธรรมกาย"  ธรรมกายเป็นที่รวมแห่ง "วิชชา"  วิชชา + ธรรมกาย  จึงชื่อว่า  วิชชาธรรมกาย  ซึ่งเป็นศัพท์บัญญัติของผู้ฝึกให้เป็นธรรมกาย" คำว่า "วิชชาธรรมกาย" = วิชชา + กองธรรม (โพธิปักขิยธรรม มี ๓๗ประการ) สังเกตว่า คำว่า "วิชชาธรรมกาย" เป็นศัพท์ที่บัญญัติขึ้นมาใหม่ มีความหมายเฉพาะเจาะจง รู้ได้เฉพาะลูกศิษย์หลวงพ่อสด ข้อความนี้ไม่สามารถเขียนเป็นอย่างอื่นได้ เพราะเป็นการนิยามคำว่า "วิชชาธรรมกาย" คำว่า "วิชชาธรรมกาย" ที่กินความหมายตามที่เราพูดกันในกระทู้นี้เป็นสิ่งที่สามารถยอมรับได้ แต่ก็ไม่เห็นด้วยที่จะนำคำว่า "วิชชาธรรมกาย" หรือ คำว่า "ธรรมกาย" มาแทนคำศัพท์ใด ๆ ทางพระพุทธศาสนา ควรเก็บไว้ใช้เฉพาะกลุ่ม การนำคำว่า "วิชชาธรรมกาย" มาเผยแพร่จะทำให้เกิดปัญหา เพราะต้องอธิบายกัน 2 ทอด คือ ครั้งแรกต้องอธิบายก่อน ว่า "วิชชาธรรมกาย" หมายถึง วิชชา + กองธรรม (โพธิปักขิยธรรม มี ๓๗ประการ) หลังจากนั้น ก็มาอธิบายกันต่อว่า วิชชาหมายถึงอะไร โพธิปักขิยธรรม มี ๓๗ประการ คืออะไร ไม่มีคำว่า "วิชชาธรรมกาย" ใช้เฉพาะคำศัพท์เท่าที่มี ก็สามารถทำให้ทุกคนเข้าถึงธรรมขององค์สัมมาสัมพุทธเจ้าได้ ฝากไว้ให้พิจารณา จากคุณ : wichaphon1 - [ 22 ก.พ. 51 21:25:55 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ยาวมาก ต้องเซฟไปอ่าน จากคุณ : Together In 80s Dream - [ 23 ก.พ. 51 12:49:14 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ขอบคุณนะครับที่ร่วมแสดงความเห็นเข้ามา...ผมเพียงแต่ชี้ให้เห็นว่า ธรรมกาย นั้นเป็นความเห็นของชาวพุทธทุกนิกาย  ส่วนจะเข้าใจได้มากน้อย  ตื้นลึกตรงกันแค่ไหนนั้น  เป็นเรื่องที่เราควรศึกษาด้วยใจเป็นกลางมุ่งที่ตัวสาระประโยชน์มิใช่อคติต่อกัน  ผมอ่านงานเขียนของท่านธรรมปิฎกเรื่องกรณีธรรมกายมาแล้ว  ไม่ต้องตกใจครับ  ผมมองว่าเราควรศึกษา  เรื่องเกี่ยวกับ ธรรมกาย  ด้วยใจเป็นกลางประกอบด้วยกุศลเจตนาดีต่อกัน  เพราะการฝึกแนวธรรมกายมาจากวัดปากน้ำ  วัดปากน้ำโดยหลวงพ่อสดท่านเป็นผู้สอน  วัดปากน้ำไม่เคยมีอะไรเสียหาย  ดังนั้นเราควรวางโทสะอคติลงก่อนในการศึกษาเรื่องของธรรมกายนะครับ ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นอีกครั้ง...ขอให้ได้รับประโยชน์จากข้อมูลที่นำเสนอไปในส่วนของการปฏิบัติธรรมให้สมควรแก่ธรรมเถิด... จากคุณ : สมถะ - [ 23 ก.พ. 51 19:48:27 ]

ความคิดเห็นที่ 66 #65### ...วัดปากน้ำโดยหลวงพ่อสดท่านเป็นผู้สอน  วัดปากน้ำไม่เคยมีอะไรเสียหาย  ดังนั้นเราควรวางโทสะอคติลงก่อนในการศึกษาเรื่องของธรรมกายนะครับ#### ....ดังนั้น ผมจึงแนะนำว่า อย่านำหลวงพ่อสด มาเป็นโลห์กำบัง.... ....ถ้าคุณ นำมากล่าวอ้างก็หลีกเลี่ยงไม่ได้....ที่จะกล่าวถึง.... ...ท่านคงเข้าใจว่า ไม่มีใครที่จะก้าวล่วงถึง ถ้าคุณไม่ยกมา... ......สิ่งที่ควรทำคือ ชำระ ในสำนัก ให้ชัดเจนถึงต้นเหตุ....... จากคุณ : Stalwart - [ 28 ก.พ. 51 11:18:12 ]

ความคิดเห็นที่ 67 คุณStalwart เข้าใจเจตนาผิดไปหรือเปล่า...? ผมเรียนมาจากสำนักวัดปากน้ำ  ดังนั้นผมเห็นว่าไม่มีอะไรต้องไปชำระ  อยู่ที่ท่านเองต่างหากที่ต้องชำระเหตุและผลให้แยกแยะเอาเองเสียก่อน  ถ้าท่านยังดื้อดึงกล่าววิจารณ์แบบเหวี่ยงแห  บาปก็ตกอยู่ที่ท่าน  มันอยู่ที่ท่านตั้งเจตนาไว้ชอบประกอบด้วยกุศลหรือเปล่าต่างหาก ผมมีหน้าที่เสนอในสิ่งที่เป็นต้นตำหรับท่านสั่งท่านสอนมา  ดังนั้นผมจึงเห็นว่า  อันตรายอยู่ที่พวกท่านผู้รู้น้อยกล่าววิจารณ์เหมือนเด็กเห็นถ่านเพลิงก็เอามือไปจับไม่สำคัญว่าร้อนนัก  ก็จักถูกถ่านเพลิงเผาไหม้  เพราะความไม่รู้เดียงสานั่นแล... จากคุณ : สมถะ - [ 28 ก.พ. 51 15:11:03 ]