"เบญจธรรม" ต้องควบคู่ไปกับการรักษาเบญจศีล
เบญจกัลยาณธรรม
กัลยาณธรรม แปลว่า ธรรมอันงาม เมื่อกล่าวโดยความก็คือ ข้อปฏิบัติพิเศษที่ยิ่งขึ้นไปกว่าศีลและเป็นคู่กับศีล ดังพระบาลีที่แสดงคุณของกัลยาณชนว่า เป็นผู้มีศีล มีกัลยาณธรรม
ศีลกับธรรมต้องคู่กัน ข้อนี้ต้องสันนิษฐานว่า ผู้เว้นจากข้อห้าม ๕ ข้อได้ชื่อว่าผู้มีศีล แต่ผู้มีศีลจะชื่อว่ามีกัลยาณธรรมทุกคนหามิได้ เช่น คนหนึ่งเป็นคนมีศีลไปทางเรือ พบเรือล่มคนกำลังว่ายน้ำอยู่ เขาสามารถที่จะช่วยได้แต่ไม่ช่วย จนคนนั้นจมน้ำตาย ศีลของเขาไม่ขาด แต่ปราศจากความกรุณา ยังเป็นที่น่าติเตียนเพราะส่วนนั้นจะจัดว่าเขามีกัลยาณธรรมไม่ได้ ถ้าเขาเห็นแล้วมีความกรุณาเตือนใจ หยุดช่วยคนนั้นให้พ้นอันตรายได้ จึงชื่อว่ามีทั้งศีล มีทั้งกัลยาณธรรม
กัลยาณธรรมนี้มี ๕ อย่าง จึงเรียกว่า เบญจกัลยาณธรรม ท่านจัดตามสิกขาบทในเบญจศีลนั่นเอง ดังนี้
๑. เมตตากับกรุณา จัดได้ในสิกขาบทที่ ๑
๒. สัมมาอาชีวะ จัดได้ในสิกขาบทที่ ๒
๓. ความสำรวมในกาม จัดได้ในสิกขาบทที่ ๓
๔. ความมีสัตย์ จัดได้ในสิกขาบทที่ ๔
๕. ความมีสติรอบครอบ จัดได้ในสิกขาบทที่ ๕
จากคุณ :
SpiritWithin_HolyStream
- [
3 พ.ค. 51 11:11:44
]