ความคิดเห็นที่ 1 ผมจะมีปัญหาก็ขาเป็นเหน็บชา ก็อาศัยรีบเข้าสู่ฌานให้ได้เร็วที่สุด ออกสมาธิมา แบบว่าโอดโอย เห็นดาวเห็นเดือนไปเลย แต่บางครั้ง ก็ไม่เป็นครับ เลยตั้งข้อสังเกตว่า น่าจะนั่งผิดรูปแบบ ลองจัดท่านั่งใหม่ ขยับนิด ๆ หน่อย ๆ ก็พอนะครับ เพราะบางที พวกเส้นเลือด เส้นเอ็น มันอาจจะถูกกดทับอยู่ ขยับนิด ๆ หน่อย ๆ (ก่อนนั่ง) แล้วจดจำท่าทางที่นั่งแล้วไม่ปวด ไม่เมื่อย ไม่ชา เอามาใช้ครับ จากคุณ : nickydogz - [ 22 เม.ย. 52 15:09:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขอตอบคุณ norapob ครับ เท่าที่บอกมาผมไม่แน่ใจว่าจะคล้ายๆ กับที่ผมเคยเป็นหรือเปล่า ลองสังเกตตัวเองว่ามีอาการเกร็งก้นมากหรือเปล่าเวลานั่ง หากเกร็งให้อย่าเกร็งนะครับ และอาจจะใช้การบริหารแบบโยคะไปทำตอนก่อนเริ่มนั่งก็ได้ครับ นำมาใช้เป็นประจำก่อนจะนั่งสมาธิ และนอนหลับประจำวัน ซึ่งจะทำให้ยืดเส้นบริเวณหลัง และเอวได้ดี จะช่วยให้อาการปวดหลัง ปวดไหล่ ปวดเอวดีขึ้นได้ครับ ลองไปหาดูตำรวพวกฤาษีดัดตน หรือโยคะดูเพิ่มเติมนะครับ นำมาใช้บางท่าก็พอ ขอให้พยายามไปนะครับ พยายามนั่งไปอย่าท้อครับ เพียงแต่ไม่ฝืนสังขาร หากเห็นว่าร่างกายบาดเจ็บ ไม่ไหวจริงๆ เราก็พักรักษาตัวก่อน แต่ระหว่างนั้นอาจจะใช้อิริยาบถอื่นฝึกไปก่อนก็ได้ครับ ขอให้เจริญในธรรมครับ จากคุณ : ศิรัสพล - [ 22 เม.ย. 52 15:12:31 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณครับ ระหว่างนั่งไม่มีปัญหาครับ นั่งได้ 40นาที+ สบายๆ และผมเล่นโยคะประจำ สัปดาห์ละ 2 ครั้ง ที่แย่คือ มันเจ็บเส้น ตลอดเวลา โดยเฉพาะวันนี้ ระบมไปหมด หมอนวดแก้อาการ ที่เคยรักษาอาการปวดไหล่ให้ บอกว่า ผมนั่งไม่เต็มก้นครับ จากคุณ : norapob - [ 22 เม.ย. 52 15:24:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมก็ยังแก้ไม่ได้ครับก็ปล่อยเลยตามเลยแต่อาจารย์ท่านให้พิจารณาเป็นเวทนาต่อไปเลย ทีนี้พอพิจารณาอารมณ์มันก็ติด คือกลายเป็นเพ่งที่เวทนานั้นดูว่ามัน้จ็บที่ไหน เนื้อ หนัง เอ็น...บางครั้งมันก็หายไปเอง บางครั้งมันก็จะติดเวทนาคือเจ็บ เจ็บมาก บางครั้งเจ็บไล่ จากก้นกบ หลัง จนถึงกระบังลม แหละครับ จนแทบหายใจไม่ออก อาจารย์บอกว่าถ้าทนได้ก็พิจารณาต่อไปถ้าไม่ไหวก็ถอนออกมาแล้วก็เริ่มใหม่ ส่วนตัวผมเรียกด่านเป็นตายครับ ถ้าพิจารณาจนผ่านเวทนาไปได้ล้ะก็ สงบครับ สงบนิ่งละเอียดมาก จนนึกว่าตัวเองไม่หายใจ จากคุณ : เวทนา (NotUndo) - [ 22 เม.ย. 52 15:32:58 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณ NotUndo ตอบได้ถูกใจมากครับ จากคุณ : norapob - [ 22 เม.ย. 52 16:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 6 นอนสมาธิได้รึป่าวครับ สงสัยน่ะครับ จากคุณ : นาคน้อยคอยรัก - [ 22 เม.ย. 52 16:16:44 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ นอนได้สิ แต่ถ้าสติไม่มั่นจริง จะหลับไปทั้ง ๆ แบบนั้นเลย แต่ก็จะตื่นได้อย่างสดใส แจ่มสุด กว่าการนอนไปเฉย ๆ จากคุณ : nickydogz - [ 22 เม.ย. 52 16:24:13 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ลองเอาความเจ็บปวดเป็นโอกาสซิครับ ลองทำเวทนานุปัสสนาสติปัฏฐานดูครับ น่าอนุโมทนายิ่งนัก สาธุ จากคุณ : นายพยายาม - [ 22 เม.ย. 52 16:38:51 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาเก็บข้อมูลครับ จากคุณ : แค่ใจละเมอ - [ 22 เม.ย. 52 18:24:12 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นอีกเหตุผลที่ทำให้ผมหันมา ดูจิต แต่...ไม่ทิ้งลมหายใจนะครับ คือว่า หากเผลอไปนานๆ จะเรียกสติมายากซักหน่อย ต้องคอยตั้งสติด้วย การตามดูลมหายใจ จะว่าขี้เกียจ ก็คงใช่ สนใจเรื่องนี้มาเป็นสิบปีไม่เคยนั่งเกินครึ่งชั่วโมงเลย แต่จริตถูกกับ วิปัสนา มากกว่า สมถะ ชอบดู ชอบสังเกตุการเปลี่ยนแปลงของสภาวะต่างๆ มากกว่าการนิ่งอยู่ สำหรับ จขกท.ที่อยากเปลี่ยนไปเดินบ้าง ผมขออ้างถึงคำครูบาอาจารย์หลายท่านกล่าวไว้ "การทำงานนั้นแหละ คือการปฏิบัติธรรม" หากทำความรู้จักกับ ตัวสติ ดีแล้ว คุ้นเคยกับมันแล้ว นี่สำคัญนะครับ ช่วงแรกๆหัดปฏิบัติตอนบวชเป็นพระ นั่งสมาธิไป อาศัยว่าทำให้ใจนิ่งไว้ก่อน แต่กลับไม่รู้จัก ตัวสติ เลย ต้องรู้จักมัน รู้จักทางมา ทางไปของมัน รู้จักลักษณะของมัน จนตอบตัวเองได้ สติคือสิ่งใด สัมผัสมันได้ยังไง เรียกให้มันมาได้ยังไง ตราวจสอบได้ว่า ว่าสติหรือยัง จะทำให้เรารู้กระบวนการทำงานภายในจิตใจอยู่เกือบตลอดเวลา ไม่ต้องห่วงว่าจะกระทบการทำงาน ตรงกันข้าม เราจะทำงานได้อยางมีประสิทธิภาพ ไม่ได้ให้ล้มเลิกการนั่งสมาธินะครับ ผมก็อยากจะนั่งเหมือนกัน แต่คงจะดีกว่า ถ้าเราสามารถเจริญสติต่อเนื่องหลังจากการนั่งสมาธิ จากคุณ : นายไวรัส - [ 22 เม.ย. 52 21:00:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เดินก็เหมือนตอนนั่งครับ เวลาที่เรานั่งเราก็ดูลมหายใจไป พอจิตไหลไปคิดเรื่องอื่น พอรู้ว่าเผลอ ก็รู้ แล้วก็ดูไปต่อเรื่อยๆพอไหลไปก็๋รู้อีก พอเป็นสมาธิแล้วก็จะรู้สึกถึงความเป็นก้อนธาตุของร่างกาย มีจิตที่เป็นผู้รู้ผู้ดูอยู่ พอนั่งไปสักพัก ได้จิตผู้รู้ได้ ผมก็จะลืมตาขึ้นมา แล้วก็จะสลับกับการสะบัดมือเป็นเลขแปด มืจะเป็นเพียงกิ่งก้านที่แยกออกจากเวทนารอบๆข้อมือ พอทำไปสักพักก็นั่งหลับตาใหม่เริ่มต้นใหม่ พอถึงเวลาเดินลมหายใจจะไม่ค่อยเด่นแล้ว  ก็ให้รู้อิริยาบถ รู้สบายไม่เพ่งไปที่อวัยวะ อวัยวะจะเดินท่าอะไรก็เรื่องของมัน บางครั้งจะช่วยคิดบ้างว่าเป็นก้อนธาตุที่ขยับได้โดยมีเวทนาประกอบที่เท้า คือจิตที่ช่วยคิดนี้จะเป็นแบบตอนนั่ง คือระลึกว่าร่างกายเป็นก้อนธาตุ จะไม่เพ่งเอาตัวรู้ให้ชัดเพราะถ้าตัวรู้ชัดก็แสดงว่าบังคับใจไป รู้จะสลับกับเผลอ เป็นไปเองโดยธรรมชาติ เราแค่รู้ความมีสติและความเผลอไปเกิดดับไปเรื่อยๆ เผลอคิดก็คือโมหะ กิเลสอื่นๆก็แทรกมาเรื่อยๆ แต่เราไม่ไหลไปตามอารมณ์เป็นแค่ผู้รู้ผู้ดู ตัวผมจะสลับกันเพราะถนัดเดินมากกว่า เดินจนเส้นที่ข้อเท้าปวดมากๆจึงลงไปนั่ง พอหายปวดแล้วก็มาเดินต่อทุกคืน ทุกเช้าพอลืมตาตื่นจะยกมือแล้วสะบัดดูกายสักพักแล้วนั่งสมาธิ เวลาลงจากเตียงจะเจ็บแปล็บที่ข้อเท้า ก็ทำๆไปนะครับ เป็นช่วงเวลาที่ดีของชีวิตหนึ่งจริงๆ อนุโมทนาความตั้งใจจริงด้วย จากคุณ : นพมาร - [ 22 เม.ย. 52 21:18:47 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ผมใช้ท่านอนครับ บางท่านบอกผมว่าเป็นการซ้อมตาย !! ขาผมไม่ใคร่จะปกติ เหตุเพราะเคยผ่าตัดเปลี่ยนหลอดเลือดหัวใจ ตั้งแต่หมอเอาเส้นเลือดดำที่ขาผมไปใช้  กล้ามเนื้อขามันจะเจ็บมากเวลานั่งสมาธินานๆ เลยนิมนต์ตัวเองเข้าสมาธิท่านอนซะเลย  ได้ผลไม่ต่างจากการนั่งขัดสมาธิ แต่จะแย่หน่อยตอนหัดนอนใหม่ ๆ  เพราะจะเผลอหลับบ่อย ๆ นาน ๆ ไปก็จะเริ่มทำได้ดีขึ้นเรื่อย ๆ   และอาการง่วงจะหายไปเอง จากคุณ : มหาชำร่วย (ยุคที่2..มหาReload) - [ 22 เม.ย. 52 22:20:26 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมเสนอว่า ให้ดูตัวเอง สังเกตุตัวเองน่ะครับ ค่อย ๆ แหย่ไปทีละนิดก็ได้ ลองดูว่าทนได้ไหม มีผลกระทบอะไรหรือป่าว เราต้องเรียนรู้และเราก็ควรจะรู้จักเรามากที่สุดครับ ใจมันก็ถึงดีน่ะครับแต่ถ้าไปยืนต่อหน้าทุกขเวทนาแบบจัง ๆจะเหลือตัวเท่ามดป่าวไม่รู้ ^^ แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 52 22:51:37 จากคุณ : ทำเป็นทำ - [ 22 เม.ย. 52 22:49:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณพ่อเรานั่งเก้าอี้ค่ะ จากคุณ : Yogi Playgirl - [ 22 เม.ย. 52 23:23:27 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ใช่ครับ ผ่านเวทนาเราก็พิจารณา เลยเวทนา เราก็สงบ ละเอียด ที่จริงเวทนาไม่หายไปใหนครับ  .....แต่จิตไม่เกาะกับเวทนา จิตจับอารมณ์ภวนาแทน (จิดเริ่มแยกการรับรู้จากเวทนา) อย่างนี้เข้าสู่อารมณ์ฌานมันหายเองครับ ตอนนี้ผมไม่ค่อยมีเวลา อาศัยว่างเมื่อไหร่ ก็เอามันตรงนั้น ถือเป็นการพักผ่อน 5-10นาทีก็เอาครับ อย่างดีครับ   เวลานอนก็ภวนาครับ ตื่นมาสบาย (คิดว่าตื่นกี่โมง ลืมตามาเป๊ะครับ) แต่บางคืนไม่ผ่านปิติ ก็แย่หน่อยครับ จิตมันโลดโผนตะเบงไปเรื่อย กว่าสงบได้ ปาไปรุ่งสางครับ แต่ตื่นมาก็แจ่มใสเช่าเดิม....     มีกำลังต่อสู้ชีวิตต่อไปครับ.... จากคุณ : ยุทธกิจART - [ 23 เม.ย. 52 14:02:11 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จากคุณ : norapob ปัจจุบันนั่ง สมาธิเอาของนุ่ม ๆ มารองที่ก้นกก  แต่ไม่ยอมให้หลังอิงอะไรทั้งนั้น จากคุณ : ดาญาณ - [ 24 เม.ย. 52 09:13:27 ]

ความคิดเห็นที่ 17 นั่งแล้วปวดเมื่อย ก็ปล่อยมัน ดีแล้วที่ยังรู้ตัวว่าเมื่อย เพราะอาการเมื่อยคือ การรับรู้อาการในปัจจุบัน โดยส่วนตัว เรียกว่ารู้สึกตัว ไม่เผลอกับไปการหมุน การลอย การเห็น ใด ๆ ทั้งสิ้น แล้วความเมื่อยทางกายมันจะหมดกำลังของมันไปเอง แล้วค่อยว่ากันต่อไป อ้อ แนะนำนะ ถ้าชอบนั่งสมาธิ ให้นั่งโดยไม่หลับตานะ จากคุณ : Thanks, for your Love - [ 24 เม.ย. 52 12:52:10 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผมเกิดอาการคล้ายกล้ามเนื้อบริเวณแก้มก้นฉีก หรือไม่ก็เส้นเอ็นพลิกครับ อาการนี้เกิดเพราะโยกตัวขณะนั่งภาวนาบนพรม ครับ มีผลทำให้ขาข้างหนึ่งชา เร็วมาก และจะเจ็บแปลบ ๆ ตั้งแต่แก้มก้น ลงไปยังต้นขาด้านหลัง จนเกือบถึงข้อพับของเข่าครับ ช่วงแรก ๆ ที่เป็นแทบจะยืนก้มไม่ได้เลยครับ เพราะปวดมาก ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมากแล้วครับ หลังจากที่ไปนวดคลายเส้นมา 2 - 3 ครั้ง และรู้สึกดีขึ้นเวลานั่งพับเพียบบนพื้นแข็ง ๆ ตอนทำวัตร โดยเอาข้างที่เจ็บนั่งลงไปกับพื้น เหมือนการกดจุดจะช่วยได้เยอะเลยครับ จากคุณ : ever rich - [ 25 เม.ย. 52 00:15:16 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จะต้องพิจารณา 2 แบบนะครับ อย่างนึงคือเหตุมาจากการนั่งที่ไม่เต็มน้ำหนัก ถ่ายเทน้ำหนักที่ก้นไม่เป็นไปตามธรรมชาติการนั่ง เรื่องนี้ควรแก้ เพราะว่าถ้านั่งไม่เต็มก้นมันจะเป็นอาการที่เกิดขึ้นได้ ส่วนใหญ่เป็นกับคนน้ำหนักตัวเยอะ ติดพุงติดก้น นั่งแล้วถ่ายน้ำหนักไปที่บางจุดมากกว่าปกติ   จุดนี้ต้องหมั่นพิจารณาสังเกตและปรับให้ตรงเหตุ อย่างที่สอง ถ้านั่งถูกท่าดีแล้ว มีอาการ เรื่องนี้เราน้อมมาเป็นเวทนานุปัสนาได้ ก็น้อมไปเลย เป็นกุสโลบายที่ดี ติง คห.4 ด้วยเรื่องความสงบนิ่ง ที่ละเอียดมากจนเหมือนไม่มีลมหายใจ เพราะอารมณ์นี้สุขมาก มันละเอียด นิ่ง สงบเป็นพิเศษ อย่าเผลอติดใจก็แล้วกัน ติดแล้วแย่ทีเดียวไม่ไปไหนต่อ ผมเองก็เคยเผลอติดอยู่แต่ตรงนี้แหละ เพราะมันนิ่ง สงบ ดีเหลือเกิน เหมือนสงบระงับดีแล้ว ที่จริงสมาธิจุดนี้ยังแค่เป็นฐาน ต้องน้อมมาสู่ วิปัสสนา จึงจะเป็นการปฏิบัติธรรมตามทางสายหลักครับ ประสบการณ์ธรรมต่อจากจุดนี้ยังมีอีกไกลเลยทีเดียว พอหลุดมาได้ยังคิดอยู่ว่าเสียเวลาไปตั้งนาน เจริญในธรรมครับ ถือว่ามาแลกเปลี่ยนกันนะ จากคุณ : granun - [ 25 เม.ย. 52 01:56:36 ]