ประสบการณ์แห่งการตื่นรู้......สู่ ธรรมชาติที่แท้ในตัวเรา
ดิฉันกราบขออภัยนะคะ อยากให้กระทู้นี้เป็นที่สำหรับน้องๆมาเขียนถึงประสบการณ์ในเข้าถึงธรรมชาติที่แท้ หรือ นิพพาน หากท่านใดไม่สบายใจ กรุณาไปตั้งกระทู้ใหม่แล้วฉันจะไปรองรับอารมณ์เองนั้นค่ะ แต่ที่ขอร้องเพราะต้องการเห็นน้องๆและเพื่อนๆด้วยกันมาเล่าประสบการณ์ แบบที่คุณรักดีเขียนมา ดิฉันขออนุญาตคุณรักดีแปะข้อความที่มีค่านี้ไว้.......
รักดีจะเล่าให้ฟังมีอยู่ช่วงหนึ่ง รักดีเป็นอะไรไม่รู้ ช่วงนั้น จิตแปลกมาก มันบอกไม่ถูก ไม่โกรธใครเลย ไม่รู้สึกอะไรกับใครเลย แต่ลึกๆก็ดีมากๆ ดีจนอยากให้เป็นแบบนั้นนานๆ และด้วยความจริงไม่เคยคิดว่าตัวเองจะบรรลุอะไรเลย และมองทุกอย่างว่างหมด ว่างคือ ไม่ยึดมั่นอะไรเลย ถือเงินในมือมากๆแต่กลับเฉยๆ ใครพูดว่าอะไรก็ไม่รู้สึกโกรธ หรือโกรธก็แป๊บเดียวแล้วหายเลย รักดียังงงตัวเองเลย และอาการนั้นก็หายไปแล้ว......
และดิฉันขออนุญาตอีกหนึ่งท่านที่ได้เขียนมาเล่าหลังไมค์ ……
จากนั้นผมก็พยายามครองสติในชีวิตประจำวันเรื่อยมา จนได้มาพบกับนิพพานน้อยอย่างที่คุณอังบอกอ่ะครับ ตอนนั้นผมได้ลากคอผู้ชายคนหนึ่งที่เพิ่งข่มขืนผู้หญิงคนนึงขึ้นโรงพัก โกรธจนเห็นกายสั่น จิตเป็นมารแทบจะฆ่าคนได้ แต่พอเห็นปุ๊บ มันหยุดเองของมันแบบไม่รู้ตัวเลยครับ (จิตเดิมแท้มันรักตัวมันเองครับ มันมีวิธีเลี่ยงความเจ็บปวดอย่างรุนแรง) สัมผัสได้ถึงความว่างแบบที่ไม่ใช่ความว่างที่เคยสัมผัสมาแล้ว มันเป็นความว่างแบบเต็ม รู้สึกถึงอากาศ ความชื้น เหมือนจะสัมผัสกับอนูของอากาศได้ ไม่รู้จะนิยามว่ายังไง บรรยายไม่ถูกครับ หลังจากนั้นผมก็เริ่มเข้าใจแล้วว่า นิพพานมันพยายามให้ถึงไม่ได้ เราจะเข้าถึงมันเองเมื่อเราเลิกคิด เมื่อเราไม่ได้เป็นตัวของเรา เมื่อเราไม่มีตัวตนคือแบบนี้นี่เอง แต่จนแล้วจนรอด ผมก็เคยได้สัมผัสเพียงแค่ครั้งเดียวเองครับ
และอีกประสบการณ์ของน้องคนหนึ่งที่เขียนมาหลังไมค์...ตอนที่มือจับราวตากผ้ามันรู้สึกเองอัตโนมัติค่ะว่าเรา จับราวตากผ้า ไม่เหมือนตอนที่กำหนดให้รู้สึกเองและบังคับให้พยายามให้มีความรู้สึกอะค่ะ พอเอื้อมไปจับกาละมังให้คว่ำมันก็รู้สึกเองค่ะ ระหว่างเดินเข้าบ้านเราก็รู้สึกค่ะ
แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 52 08:46:35
จากคุณ :
ต้นแมกโนเลีย 
- [
11 มิ.ย. 52 08:43:31
]
ประสบการณ์แห่งการตื่นรู้......สู่ ธรรมชาติที่แท้ในตัวเรา
