ความคิดเห็นที่ 1 อารัมภบทก่อน  จากหน้า 1-3 ------------- พุทธวิธีในการสอน พระนามอย่างหนึ่งของพระพุทธเจ้า ที่ปราชญ์ได้ขนานถวาย และพุทธศาสนิกชนนิยมกล่าวเรียกเสมอ คือคำว่า พระบรมศาสดา หรือ พระบรมครู ซึ่งแปลว่า พระศาสดาผู้ยอดเยี่ยม หรือ ผู้เป็นยอดของครู ในภาษาบาลีก็มีบทพุทธคุณถวายพระเกียรติว่า สตฺถาเทวมนุสฺสานํ แปลว่า พระศาสดาของทวยเทพและมนุษย์ทั้งหลาย และมีคำเสริมพระคุณว่า อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสารถิ แปลว่า เป็นสารถีฝึกคนได้ไม่มีใครยิ่งกว่า พระนามเหล่านี้ แสดงความหมายอยู่ในตัวว่า ปราชญ์และพุทธศาสนิกชนทั้งหลาย เคารพบูชาและยกย่องเทอดทูนพระองค์ ในฐานะทรงเป็นนักการสอนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ทรงมีพระปรีชาสามารถอย่างยอดเยี่ยมในการอบรมสั่งสอน และได้ทรงประสบความสำเร็จในงานนี้เป็นอย่างดี ความยิ่งใหญ่และพระปรีชาสามารถของพระพุทธเจ้าในด้าน การสอนนั้น ถ้าจะพูดให้เห็นด้วยอาศัยประจักษ์พยานภายนอก ก็เป็นเรื่องไม่ยาก เพราะเพียงพิจารณาเผินๆ จากเหตุผลง่ายๆ ต่อไปนี้ ก็จะนึกได้ทันที คือ:- ๑. พระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติในยุคที่ชมพูทวีปเป็นถิ่นนักปราชญ์ เต็มไปด้วยศาสดาจารย์เจ้าลัทธิต่างๆ เป็นอันมาก แต่ละท่านล้วนมีชื่อเสียงและมีความสามารถ ผู้ที่มาเผชิญพระองค์นั้น มีทั้งมาดีและมาร้าย มีทั้งที่แสวงหาความรู้ มาลองภูมิ และที่ต้องการมาข่มมาปราบ แต่พระองค์สามารถประสบชัยชนะในการสอน จนมีพระนามนำ เด่นมาถึงปัจจุบัน ๒. คำสอนของพระองค์ขัดแย้งกับคำสอนในศาสนาเดิม และแย้งกับความเชื่อถือความประพฤติปฏิบัติที่แพร่ หลายอยู่ในสังคมสมัยนั้น เช่น การทำลายความเชื่อถือเรื่องวรรณะ เป็นต้น ทรงจัดตั้งระบบคำสอนและความเชื่อถืออย่างใหม่ให้แก่สังคม การกระทำเช่นนี้ให้เป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวาง ย่อมเป็นงานยากอย่างยิ่ง ๓. ขอบเขตงานสอนของพระองค์กว้างขวางมาก ทั้งโดยเทศะและระดับชนในสังคม ต้องเสด็จไปสั่งสอนในหลายถิ่นแคว้น พบคนทุกชั้นในสังคม ซึ่งมีระดับความเป็นอยู่ ความเชื่อถือ การศึกษาอบรม นิสัยใจคอ และสติปัญญาแตกต่างกัน ทุกแบบทุกชนิด ทรงสามารถสอนคนเหล่านั้นให้เข้าใจได้ และยอมเป็นศิษย์ของพระองค์ นับแต่พระมหากษัตริย์ลงมาทีเดียว ๔. พระพุทธศาสนาที่เจริญมาได้ตลอดเวลานับพันๆ ปี แพร่หลายเป็นที่นับถืออยู่ในประเทศต่างๆ และคณะสงฆ์ผู้สืบต่อพระศาสนา ซึ่งเป็นสถาบันใหญ่และสำคัญในสังคม ดังที่ปรากฏอยู่ในปัจจุบัน เป็นผลงานยิ่งใหญ่ของพระองค์ ยืนยันถึงพระปรีชาสามารถอย่างประจักษ์ชัดโดยไม่ต้องอธิบาย ในเมื่อประจักษ์พยานภายนอกแสดงให้เห็นแล้วเช่นนี้ ย่อมชวนให้พิจารณาสืบค้นต่อไปถึงเนื้อธรรมคำสอน หลักการสอนและวิธีการสอนของพระองค์ว่าเป็นอย่างไร ยิ่งใหญ่และประเสริฐ สมจริงเพียงใด เนื้อพระธรรมคำสอน หลักการสอน และวิธีการสอนของพระพุทธองค์นั้น ปรากฏอยู่แล้วในพระไตรปิฎก และคัมภีร์อธิบายมีอรรถกถาเป็นต้นแล้ว แต่คัมภีร์เหล่านั้นมีเนื้อหามากมาย มีขนาดใหญ่โตเกินกว่าจะสำรวจเนื้อหา รวบรวมความ นำมาสรุปแสดงให้ครอบคลุมทั้งหมดในเวลาอันสั้น ในที่นี้จึงขอนำมาแสดงเพียงให้เห็นรูปลักษณะทั่วไปเท่านั้น. จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:37:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ข้ามไปหน้า 33 บทที่3 --------------------------- (ดันจำเลขหน้าผิด ต้องแก้ยาวเลย T T) แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 23:44:27 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:39:10 ]

ความคิดเห็นที่ 3 34 แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 23:44:48 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:39:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 35 แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 23:45:06 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:39:49 ]

ความคิดเห็นที่ 5 36 แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 23:45:29 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:40:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 37 แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 23:45:53 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:40:39 ]

ความคิดเห็นที่ 7 38 แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 23:46:20 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:41:14 ]

ความคิดเห็นที่ 8 39 แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 23:46:43 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 40 แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 23:47:06 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:41:57 ]

ความคิดเห็นที่ 10 41 แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 23:47:26 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:42:25 ]

ความคิดเห็นที่ 12 42 ผมด้วยครับ คุณwichaphon_me : ) จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:49:19 ]

ความคิดเห็นที่ 13 43 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:49:54 ]

ความคิดเห็นที่ 14 44 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:50:14 ]

ความคิดเห็นที่ 15 45 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:51:44 ]

ความคิดเห็นที่ 16 บทที่4  หน้า46 จากคุณ : ปล่อย - [ 27 มิ.ย. 52 23:53:29 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ปัญหา ที่น่าพิจารณา น่าจะมีว่า ปุถุชน หรือ อริยสวาก สมัยไหนก็ตาม จะสามารถ เอาอย่าง พุทธวิสัย ได้หรือไม่ ในกรณี...พุทธวิธีในการสอน (บางตอน) หรือว่า จะสามารถ เอาเยี่ยง พุทธวิสัย ได้หรือไม่ ในกรณี...พุทธวิธีในการสอน (บางตอน) หรือว่า เมื่อกำหนดได้ว่า พระพุทธองค์ ทรงมีศักดิ์ภาวะ (เช่น พุทธปฏิภาณปัญญาขั้นจอมศาสดา) เช่นนั้นแล้ว ตามที่พระพุรหมคุณาภรณ์..เสนอไว้ ตามที่ ท่าน จขกท นำมาอ้างอิง เสนอ... อนุพุทธสาวก ก็หันกลับมา ดู ศักดิ์ภาวะ แห่งอัตตภาพนี้ (ปฏิภาณปัญญา) ว่า "แค่ไหนอย่างไร?" + ไม่ประมาท.... หมายเหตุ กำหนดเช่นนี้ ไม่น่าจะเกี่ยวกับ "คิด อย่างถูกวิธี" กระมัง จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) - [ 28 มิ.ย. 52 08:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือเล่มโปรดของผมเล่มหนึ่งเลยครับ จากคุณ : wichaphon_me - [ 28 มิ.ย. 52 12:27:25 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ปัญหา ที่น่าพิจารณา น่าจะมีว่า ควรทำให้ดีเท่าที่ทำได้ แม้ว่าที่ได้จะไม่ดีเท่า : ) จากคุณ : ปล่อย - [ 28 มิ.ย. 52 14:23:56 ]

ความคิดเห็นที่ 20 .........อนุโมทนาด้วยนะคะ .........พุทธวิธีในการสอนที่ดิฉันน้อมเอาไว้ในใจอยู่เสมอ ถ้าไม่เผลอสติ คือองค์แห่งพระธรรมกถึก ตามหน้าที่ ๔๕ พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔ อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต ๙. อุทายิสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/sutta_line.php?B=22&A=4301 ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=159 .........ก็ทำตามเท่าที่ทำได้นะคะ จากคุณ : rtid - [ 28 มิ.ย. 52 21:46:31 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตอนแรกไม่ได้เข้ามาอ่าน เพราะหนังสือเล่มนี้มีอยู่แล้ว แต่คิดอีกที เข้ามาอนุโมทนากับคุณปล่อยดีกว่า เข้ามาแล้ว ก็ต้องสาธุกับเจ้าคุณประยุทธ์อีกครั้งค่ะ จากคุณ : oDaineo - [ 28 มิ.ย. 52 22:01:34 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คห.20 ไม่อยากบอกว่า ผมหลุดอยู่บ่อยๆ ครับเรื่องนี้ T T โดยเฉพาะเวลาทะเลาะกะคนอื่นในบอร์ด สมัยก่อนก็กะคุณหนูเล็กฯ จากคุณ : ปล่อย - [ 29 มิ.ย. 52 00:42:33 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ความคิดเห็นที่ 19.. ปัญหา ที่น่าพิจารณา น่าจะมีว่า ควรทำให้ดีเท่าที่ทำได้ แม้ว่าที่ได้จะไม่ดีเท่า : ) จบความนำ ..อ้างเพื่อปรารภธรรม ------------------------------------------------------------------------------ ประเด็น  "ทำ" เมื่อพิจารณา ตาม โอวาทปาฏิโมกข์ "เป็นผังดังนี้" ไม่ทำชั่วทั้งปวง (ด้วยเหตุใดๆ)  ------ตามด้วย------> ทำดีทั้งปวงให้ถึงพร้อม (ด้วยเหตุใดๆ)  ------ตามด้วย------> ทำจิตให้ขาวรอบ ตาม ที่ตรัส (ไม่ปฏิเสธ อะไรอื่น แต่ ไม่ประมาทในสิ่งนั้นๆ ด้วยเหตุใดๆ)  ------ตามด้วย------> ควรทำให้ดีเท่าที่ทำได้ แม้ว่าที่ได้จะไม่ดีเท่า : ปัญหามีอยู่ว่า (พิจาณณาตามผัง) ควร "ทำให้ดีเท่าที่ทำได้" แม้ว่าที่ได้จะไม่ดีเท่า :นั้น ขั้นตอนไหน ละ? ....หรือ ขั้นตอนไหนก็ได้ แต่ ไม่ประมาท เพราะ ไม่มีใคร "ทำ" อะไรๆ เกินไปจาก ทิฏฐิ ที่เนื่องกับ ปัญญา ตามที่บุคคลนั้น มีอยู่ ในเวลานั้น ได้ (เทียบกับ ที่ตรัสแก่ โปฏฐปาทะ ตาม โปฏฐปาทะสูตร) ถ้า เนื่องกับ ศรัทธา ความเชื่อ ฯลฯ หรือ "ฉันทะ" ก็ยังเนื่องกับ ทิฏฐิ อยู่นั่นเอง (เพราะบุคคลนั้น มิใช่ กุมาร ตาม ที่ตรัสในมหาตัณหาสังขยสูตร มิใช่หรือ?) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) - [ 29 มิ.ย. 52 09:05:30 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คนเราย่อมทำอะไรๆ ได้ไม่เกินปัญญาความสามารถของตน ในขณะนั้นๆ อยู่แล้วครับ อย่าว่าแต่ปุถุชนเลย แม้แต่พระอรหันต์ บางทีท่านก็ทำอะไรที่ถูกพระศาสดาติเตียนก็มี ดังเช่นกรณีพระปิณโฑลภารทวาชะกะบาตรปุ่มไม้จันทน์ เพราะงั้นไม่ใช่ว่า เห็นพระศาสดาทำอะไรได้แล้ว สาวกจะทำตามได้เป๊ะๆ เหมือนดังพระศาสดาทำเอง เพียงแต่ว่า เหมือนช่างภาพมือใหม่พยายามศึกษาเทคนิควิธีของช่างภาพชั้นครู เพื่อจะพัฒนาฝีมือการถ่ายรูปของตน อะไรทำนองนี้เท่านั้นแหละ ไม่ใช่ว่า เห็นเขาถ่ายได้อย่างนั้นๆ แล้วเราดูจะทำได้อย่างนั้นเป๊ะๆ แต่ว่าดูเป็นแนวทาง เพื่อทำให้ดีเท่าที่จะทำได้ เพื่อจะพัฒนาฝีมือขึ้นมา หมายเหตุ เอาคำของผมไปไว้ท้ายโอวาทปาติโมกข์ ผมเห็นว่าไม่เหมาะนะครับ -*- 1.มันไม่งาม นั่นคำของพระศาสดาที่ตรัสไว้ดีแล้ว ครบถ้วนแล้ว 2.มันออกจะผิดฝาผิดตัวไปหน่อยนะครับ สมมุติเปรียบโอวาทปาฏิโมกข์เป็นบันไดสามขั้น (เอาคำของผมไปเป็นขั้นที่สี่  ไม่เหมาะไม่ควรนะครับ ย้ำ!!!) การพยายามทำให้ดี ก็หมายได้แค่พยายามก้าวขึ้นไปให้ดี เท่านั้นแหละ ไม่ใช่บันไดขั้นที่สี่สักหน่อย แล้วการพยายามทำให้ดี ก็ไม่ได้จำกัดแค่เรื่องศาสนาด้วยนี่ครับ จากคุณ : ปล่อย - [ 29 มิ.ย. 52 20:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ผิดฝาผิดตัวอย่างไร อย่างเช่น สมมุติโอวาทปาฏิโมกข์เป็นผังอย่างที่คุณโชติอ้างถึง ผมขอเอาธรรมที่พระศาสดาตรัสมาเทียบแทน อันจะควรกว่า ปัญหามีอยู่ว่า (พิจาณณาตามผัง) สัมมาวายามะก็ดีั  ความไม่สันโดษในกุศลธรรมก็ดี :นั้น ขั้นตอนไหน ละ? ....หรือ ขั้นตอนไหนก็ได้ ------------------ ควรตอบว่าอยู่ขั้นตอนไหนล่ะครับ? จากคุณ : ปล่อย - [ 29 มิ.ย. 52 20:21:34 ]