ความคิดเห็นที่ 1 ประเด๋วจะมีคนคุ้นเคยตามคุณแมทท์มา... จากคุณ : เต๋านีโอ - [ วันอาสาฬหบูชา 18:51:46 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เรื่องนี้มันอาจจะต่างแนวคิดด้วยต่างชาติพันธุ์ก็ได้ละมังครับ แนวคิดว่าต้นไม้ต้องดัดถึงจะตรง กับเลี้ยงให้โดนแสงดีๆ ก็ตรง การเรียกใ้ช้กฏจึงอาจจะจำเป็นเมื่อสังคมนั้นๆ คนจิตใจไม่ดี และไม่จำเป็นใดๆเลยที่ต้องเรียกหาตำรวจ ก็ในเมื่อ ยอมกันได้ ไม่ละเมิดให้ติดหนี้ชีวิตใคร มีสันติ ดังนั้นคำเรียกร้องก็เป็นส่วนให้มองกลับไปหาผู้เรียกร้องเอง ว่าเมื่อไม่ถูกบังคับ จะรู้เองไม่ได้รึไงว่า สิ่งใดควรและไม่ควรทำ สิ่งใดฮาลาล หรือ ฮะรอม สิ่งใด สุหนัต สิ่งใด ฟัรตดู การศึำกษา เงินตรา ครอบครัว จึงไม่อาจช่วยเขาเหล่านั้นได้หรอก ในวันนั้น เฮ่อ ผมว่าคงกลับไปไม่พ้นเรื่องเดิมที่เคยอ่าน แง่บๆ จากคุณ : itoursab (itoursab) - [ วันอาสาฬหบูชา 20:19:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ให้คุณแครอทมาตอบดีกว่า มันดี ผมจองตั๋วแถวหน้าเลยครับ ^^ จากคุณ : ghanee.s - [ วันอาสาฬหบูชา 21:51:54 ]

ความคิดเห็นที่ 4 กระทู้มีข้อมูลน่าศึกษาครับ ตีตั๋วด้วยคน จากคุณ : ทิคัมพร (sueki) - [ วันอาสาฬหบูชา 22:46:07 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านดูผิวๆก็เหมือนจะดีอะนะ แต่มีนัยยะกระทบ กระเทียบแอบแฝง เฒ่าแม้นอะนะ อิอิ......เด็กๆ ยังมองออกเรยยยย......ฮา จากคุณ : คนแปลกหน้าในโลกดุนยา - [ วันเข้าพรรษา 01:33:21 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เมื่อมีรัฐ มีอำนาจรัฐ มีขอบเขตดินแดน มีคนในอาณัติ ก็เรียกว่าประเทศ มีประชาชนในประเทศซึ่งประชาชนมีหลากหลายเผ่าพันธุ์ หลากหลายความเชื่อ หลากหลายความศรัทธา หลากหลายศาสนา บนความหลากหลายมีการกำหนดกฎหมายมาเพื่อให้สังคมสันติสุข แบ่งกฎหมายอย่างหยาบๆ ได้สองกฎหมาย 1.กฎมายที่ใช้กับเอกชน ประชาชนทั่วไป มีหลักง่ายๆว่า รัฐควรจำกัดสิทธิ เสรีภาพของประชาชนน้อยที่สุด เท่าที่ไม่เกิดอันตรายต่อสังคมและประเทศ ในแง่นี้อะไรที่กฎหมายไม่ได้ห้าม ประชาชนสามารถทำได้ 2. กฎหมายที่ใช้กับรัฐ หรือกฎหมายที่ให้อำนาจรัฐ เนื่องจากรัฐมีผลประโยชน์มหาศาล มีอำนาจ ใครก็ตามที่เข้าไปในกระบวนการอำนาจ ใกล้ชิดอำนาจ อาจใช้อำนาจไปในทางที่ผิด ดังนั้น รัฐจะทำอะไรก็โดยที่กฎหมายให้อำนาจ กฎหมายไม่ให้อำนาจไว้รัฐทำไม่ได้  คำว่ารัฐ หมายถึงราชการนั่นแหละครับ นี้เป็นแนวคิดของการใช้กฎหมายในประเทศที่พัฒนาแล้ว ประชาชนมีอิสระ มีความรับผิดชอบสูง จากคุณ : nr (Narin-nar) - [ วันเข้าพรรษา 07:00:50 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมคิดถึงพี่แครอทๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : ghanee.s - [ วันเข้าพรรษา 16:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ((((ผู้ที่ยังลุ่มหลงอยู่ในประเพณีอรับและไม่เข้าใจหลักการของอิสลามเท่านั้นที่ จะเข้าใจว่า อิสลาม สามารถที่จะประยุกต์เอาข้อบังคับในอัลกุรอานมาบังคับเป็นกฏหมายของสังคมและตั้งเป็นรัฐอิสลามได้ )))))) ผมคิดว่าคุณแมทท์ลด ๆคำประเภทพวกนี้ไปบ้าง เอาเฉพาะเนื้อหาก็พอครับ ที่เหลือเห็นด้วยครับ ส่วนตัวไม่แสดงความคิดเห็นอะไรต่อแล้วครับ จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ วันเข้าพรรษา 17:22:52 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รัฐอิสลามที่มาดินะห์ เอาอะไรมาบังคับใช้กับประชาชนละคร้าบ ถ้าไม่ใช่อิสลามละคร้าบ พี่แครอทเมื่อไร่จะมาผมคิดถึงที่ซู้ด จากคุณ : ghanee.s - [ วันเข้าพรรษา 18:47:19 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ผมไม่ถนัดเรื่อง ฟิกซ์ หรอกครับ รอคนมาตอบเรื่องนี้เหมือนกัน แต่ที่แน่ๆอยากให้ลองอ่านนี่ดูนะครับ 24:2. หญิงมีชู้และชายมีชู้ พวกเจ้าจงโบยแต่ละคนในสองคนนั้นคนละหนึ่งร้อยที (*1*) และอย่าให้ความสงสารยับยั้งการกระทำของพวกเจ้าต่อคนทั้งสองนั้น ในบัญญัติของอัลลอฮฺเป็นอันขาด (*2*) หากพวกเจ้าศรัทธาต่ออัลลอฮฺและวันปรโลก และจงให้กลุ่มหนึ่งของบรรดาผู้ศรัทธาเป็นพยานในการลงโทษเขาทั้งสอง (*3*) (1)  สิ่งที่เราบัญญัติแก่พวกเจ้าคือ ให้โบยพวกทำชู้ (ทำซินา) ที่ยังมิได้แต่งงาน (หรือชายโสด หญิงโสด) คนละหนึ่งร้อยที เป็นการลงโทษแก่เขาทั้งสองที่กระทำอาชญากรรมที่น่ารังเกียจ (2)  คืออย่าให้ความสงสารและความเมตตาระงับการกระทำของพวกเจ้าในบัญญัติของอัลลอฮฺ คือโบยแต่เพียงเบา ๆ หรือลดจำนวนโบย พวกเจ้าจงโบยให้เจ็บจริงๆ (3)  การเป็นพยานในการลงโทษนั้นนับได้ว่าเป็นการประจาน เพื่อให้เป็นแบบฉบับและเป็นที่เข็ดหลาบ สาเหตุของการประทานโองการนี้คือ มีรายงานว่า สตรีผู้หนึ่งชื่อ “อุมมุมะฮ์ซูล" ซึ่งเป็นโสเภณี เธอจะร่วมประเวณีกับผู้ชายโดยตั้งเงื่อนไขว่า เธอจะเป็นผู้จ่ายเงินให้เขา ชายมุสลิมคนหนึ่งประสงค์จะแต่งงานกับเธอ เขาจึงได้ไปแจ้งต่อท่านร่อซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม อัลลอฮฺจึงได้ประทานโองการนี้ลงมาว่า   นี่เป็นคำสั่งให้ลงโทษครัย ตามกฎหมาย ชัดๆ นี่แสดงถึงกฎหมายอิสลามชัดเจนครับ ไม่ใช่ นี่อีก 24:4. และบรรดาผู้กล่าวโทษบรรดาหญิงบริสุทธิ์(*1*) แล้วพวกเขามิได้นำพยานสี่คนมา(*2*) พวกเจ้าจงโบยพวกเขาแปดสิบที และพวกเจ้าอย่ารับการเป็นพยานของพวกเขาเป็นอันขาด(*3*) ชนเหล่านั้นพวกเขาเป็นผู้ฝ่าฝืน(*4*)   (1)  กล่าวหาว่าเธอมีชู้หรือทำซินา (2)  คือมิได้นำพยานที่ยุติธรรมมาสี่คน เพื่อเป็นพยานต่อข้อกล่าวหาของพวกเขาดังกล่าว (3)  เพราะพวกเขากล่าวเท็จ ใส่ร้ายหญิงบริสุทธิ์ และเข้าไปยุ่งเกี่ยวทำลายเกียรติยศของผู้อื่น นอกจากนั้นพวกเจ้าอย่าได้รับการเป็นพยานของพวกเขาเป็นอันขาด ในเมื่อยังคงประพฤติปฏิบัติเช่นนั้น (4)  อิบนุกะษีรกล่าวว่า อัลลอฮ์ทรงบัญญัติโทษแก่ผู้กล่าวโทษ หากเขามิได้นำหลักฐานมายืนยันในสิ่งที่เขาได้กล่าวหา มี 3 ประการด้วยกันคือ หนึ่ง: โบยแปดสิบที สอง: ไม่รับการเป็นพยานของเขา สาม: เป็นผู้ฝ่าฝืนปราศจากความยุติธรรม ณ ที่อัลลอฮ์และมหาชน   เราจะพบว่าโองการ ที่ 24:2 นั้นเป็นการแสดงให้เห็นถึงการลงโทษนะครับ ดังนั้นคำกล่าวของแมทท์ที่ว่า กฏข้อบังคับของศาสนาอิสลามเป็นเรื่องของจริยาธรรมที่ มุ่งหมายการตอบแทนในปรโลกซึ่งถ้าปฏิบัติตามจะ ทำให้ผู้ที่ปฏิบัติเป็นสมาชิกของสังคมที่ดีและประสพความสุขในปรโลก, แต่ถ้าไม่ปฏิบัติตามวิถีทางของพระเจ้า มนุษย์ในโลกนี้ไม่มีสิทธิที่จะลงโทษบุคคลผู้ใด ในโลกนี้ได้ แม้แต่ท่านศาสดามูฮัมมมัดเอง จึงเป็นเรื่องที่ขัดกับกุรอ่าน อย่างชัดเจน เพราะไม่เพียงแต่ท่านนบีจะลงโทษได้เท่านั้น มุสลิมเองนี่แหละครับ มีคำสั่งจากกุรอ่านเองให้ลงโทษหญิงหรือชายที่ทำชู้ด้วยการโบย นี่กุรอ่านบอกเองนะครับ จะอ้างว่าเป็นการเปรียบเทียบอีกหรือเปล่า? และในโองการที่ 24:4 นั้นนะครับ แสดงให้เห็นถึงการเป็นพยานในการกล่าวหา ถ้าเป็นพยานเท็จก็จะโดนโบยเช่นกัน นั่นหมายความว่า กุรอ่านกล่าวถึงการ สืบพยาน การลงโทษ การกล่าวหาด้วยนะครับ ดังนั้นการที่แมทท์บอกว่า ซึ่งกฏข้อบังคับในอัลกุรอานนั้น เป็นการสอนและใช้บังคับมุสลิมแต่ละคนให้ยึดมั่นในกฏบัญญัติและจริยาธรรมเป็น ส่วนตัว เมื่อมุสลิมแต่ละคนที่เคร่งครัดปฏิบัติต่อกฏบัญญัติตามอัลกุรอานดังกล่าว แล้ว สังคมของมุสลิมก็จะเป็นสังคมที่ดีที่จะเกิดขึ้นตามมา, ถ้ามุสลิมเข้าใจอิสลามให้ถูกต้องแล้ว ไม่มีเหตุผลใดๆทั้งสิ้นที่จะต้อง มีกฏหมายใดๆ ในนามของ “อิสลาม” ก็ขัดกับกุรอ่านอีกนั่นแหละครับ อ่อและ เมื่อเราอ่านทั้งหมดแล้วว่า มีทั้งการกล่าวหา การมีพยาน การลงโทษ ในกุรอ่าน ดังนั้น คำพูดของแมทท์ที่ว่า แต่ถ้ามุสลิมกลุ่มที่เรียกร้อง กฏหมายอิสลามดังกล่าวแล้ว เข้าใจ ความรู้ เบื้องต้นของอัลกุรอาน แล้วจะ เห็นได้ว่า  อัลกุรอานและข้อบังคับในอัลกุร อานนั้น ชี้ให้เห็นว่า  “อิสลามที่แท้จริงนั้นเป็นคำสอนที่มุ่งถึงการสอนจริยาธรรมของผู้ศรัทธาเป็น ส่วนตัวโดยเฉพาะ” ก็เป็นการแสดงถึงความไม่รู้เรื่องกุรอ่านของแมทท์อีกนั่นแหละครัย และผมเซฟไว้เรียบร้อยแล้วด้วยสิ (ได้อีกเรื่องแล้วแฮะ ปล่อยเป็ดได้ทุกงานละมั๊งเนี่ย) เพราะว่า กุรอ่าน ไม่ได้มุ่งเรื่องส่วนตัวหรือปัจเจกโดยเฉพาะ แต่เน้นส่วนรวมด้วยครับ ดังจะเห็นได้จากโองการที่ผมยกมา จริงๆ ยังมีอีกนะครับ เดี๋ยวรอผู้รู้มาเสริม ผมเองไม่ใช่ผู้รู้ครับ ผมก็เอาคำตอบของผู้รู้มาโพสต์อีกทีนึง แต่พอดี แมทท์ ไม่มีความรู้เรื่องกุรอ่านเท่าไหร่ แต่ชอบอวดตัวว่ารู้เลย จับโกหกได้ง่ายเท่านั้นเอง จากคุณ : Carroth - [ วันเข้าพรรษา 20:02:43 ]

ความคิดเห็นที่ 11 และจริงๆ ผมไม่อยากให้มาเปิดประเด็นใหม่กับแมทท์มากเพราะจะเป็นช่องทางให้แมทท์เลี่ยงประเด็นไปได้เรื่อยๆ ตั้งแต่หินดำ ถึงการละหมาด แมทท์ตอบไม่ได้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่บอกว่าตัวเองรู้กุรอ่าน พอจับได้แมทท์ก็หนี แบบนี้แล้วถ้าเราคุยประเด็นอื่นเราจะมั่นใจได้อย่างไรว่าแมทท์ไม่หนีไปเปิดประเด็นใหม่เพื่อ ป่วนอิสลาม และมุสลิม อีก คือมุสลิมเรา น้อยคนจะเขวครับ แต่คนไม่รู้เรื่องนี่สิ จะพลอยโดนหลอกไปด้วย แต่ไม่เป็นไรผมเซฟกระทู้เรื่องละหมาดไว้เรื่อยๆ จะได้เอามาโชว์ความไม่รู้เรื่องของแมทท์ ประจานกันไปเลยว่า คนคนนี้ ไม่คู่ควรกับการสนทนาทางวิชาการ คนแบบนี้ถนัดแต่ใส่ร้าย แต่ไม่รับผิดชอบคำพูดตัวเอง คนแบบนี้ ไม่ควรหาสาระอะไรด้วย เพราะมีแต่ความไร้สาระครับ จากคุณ : Carroth - [ วันเข้าพรรษา 20:06:55 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณ Carroth..   ก่อนอื่นผมต้องขอเรียนตุณCarroth ก่อนครับว่า ผมจะไม่เล่นตีสำนวนกับคุณอีกต่อไปในเรื่องส่วนตัว เพื่อสนองความต้องการของผู้ที่ชอบเห็นการ แสดง ความคิดเห็นในรูปแบบของการ ปะทะคารมกัน สนทนา  และออกความเห็นเพื่อสนองความต้องการของผู้ที่มีทัศนคติเช่นเดียวกับคุณ  ถ้าคุยกันด้วยไม่มีเรื่องส่วนตัวแล้วผมยินดีที่ตะคุยด้วย  เชิญตามสบายครับ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 52 02:39:41 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 52 20:58:51 จากคุณ : แมทท์ - [ วันเข้าพรรษา 20:57:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 กลับมาเรื่องเดิมต่อครับ..    กฎหมายอิสลามเริ่มมาจากความคิดของนักปราชญ์อิสลามจากสมติฐานที่ว่า  สังคมมุสลิมควรจะกำเนิดขึ้นในรูปแบบของการปฏิบัติตาม  ความประพฤติที่ถูกต้องตามหลักการของอิสลาม, ซึ่ง การสร้างสมติฐานเช่นนี้จะมีปัญหาอยู่ที่ว่า  ใครจะเป็นผุ้ชี้ขาดว่า  ความประพฤติที่ถูก ต้องของมุสลิมนั้นจะต้องมีลักษณะเช่นไร? และความประพฤติเช่นใดที่ไม่ใช่อิสลาม?     มุสลิมส่วนมากจะลงความเห็นว่า  ความประพฤติของมุสลิม ที่ถูกต้องนั้นจะต้องมาจาก การกำหนดความหมายของอิสลามเมื่อหลายร้อยปีมาแล้ว ซึ่งกำหนดโดย   “การออกความคิดเห็นร่วมกันและเป็นที่ยอมรับของบรรดานักปราชญ์อิสลามในสมัยนั้น”การใช้เหตุผลเช่นนี้ไม่ถูกต้องทีเดียว ทั้งนี้เพราะว่า หลักการของศาสนาไม่ว่าจะเป็นศาสนาใดๆก็ตามมุ่งหวังจะปรับปรุงและเสริมสร้าง “จริยาธรรมส่วนบุคคลผู้ศรัทธา” ตัวอย่างการออกกฏหมายโดยใช้  “หลักการในการลงความเห็นร่วมกันของนักปราชญ์ทางอิสลาม” ที่ใช้ในบางประเภททางภาคตะวันออกกลาง เช่น,  “ผู้หญิงโสดมุสลิมจะอยู่ในที่สาธารณะร่วมกับกลุ่มชนที่มีชายอื่นไม่ได้ ถ้าเธอไม่มีญาติพี่น้องติดตามไปด้วย, หรือ จะต้องนุ่งห่มฮิญาบ หรือ นิกาบ เมื่อออกจากบ้าน และในที่สาธารณะ”    กฏหมายนี้จะใช้ได้เฉพาะท้องถิ่นและกาลเวลาของแต่ละชุมชน (แล้วแต่ละลัทธิ หรือแนวความคิดที่แตกแยกออกจากอิสลามแม่บท) แต่ไม่อาจจะนำมาใช้ในปัจจุบันได้ทุกๆ ท้องถิ่นและสถานที่     ถ้ามุสลิมจะนำกฏหมาย   “หลักการในการลงความเห็นร่วมกันของนักปราชญ์ทางอิสลาม” (อิจมา) มาใช้ในสมัยนี้แล้ว, จะไม่มีนักบินหญิง คนแรกของ ปากีสตาน, และนักบินหญิง คนปัจจุบัน ซึ่งจบหลักสูตร การบินพลเรือนเมื่อเร็วๆนี้ใน “ซาอุดิอารเบีย” ทั้งนี้เพราะว่า “นักบินหญิงมุสลิมผู้นี้จะต้องนั่งอยู่กับ นักบินชาย อย่างน้อย สองคน ซึ่งไม่ใช่ ญาติพี่น้องของเธอใน,  “cockpit”  ซึ่งเป็นห้องของนักบินทางส่วนหน้าสุดของเตรื่องบินเป็นและเป็นห้องที่ปิดมิดชิด โดยเฉพาะเครื่องบินโดยสารขนาดใหญ่  และจะต้องนุ่งห่มฮิญาบ หรือ นิกาบ ซึ่งไม่อาจจะให้ความสดวกในการควบคุมเครื่องบินได้”   จากตัวอย่างง่ายๆนี้ เราจะเห็นได้ว่า  การใช้  “ชาริอะ” หรือตัวบทของ “กฏหมายอิสลาม” มาใช้ควบคุมสังคมนั้นย่อมไม่ถุกต้องตามความมุ่งหมายของอิสลาม “และไม่อาจจะใช้ได้ทุกๆยุคและทุกๆสมัยทุกๆสถานที่ เนื่องจากอิสลาม อัลกุรอาน เป็นบัญญัติของพระเจ้า แต่ “ชาริอะ” หรือตัวบทของ “กฏหมายอิสลาม” นั้นเป็นสิ่งที่มนุษย์ประดิฐษ์ขึ้น โดยการอ้างอิงเพียงบางส่วนของบัญญัติจากพระเจ้า จาก ความคิดเห็นที่ 6 คุณ: nr (Narin-nar) ซึ่งแบ่งกฎหมายอย่างหยาบๆ อย่างย่อๆดังนี้  กฎมายที่ใช้กับเอกชน ประชาชนทั่วไป มีหลักง่ายๆว่า รัฐควรจำกัดสิทธิ เสรีภาพของประชาชนน้อยที่สุด เท่าที่ไม่เกิดอันตรายต่อสังคมและประเทศ ในแง่นี้อะไรที่กฎหมายไม่ได้ห้าม ประชาชนสามารถทำได้ รวมทั้ง กฎหมายที่ใช้กับรัฐ หรือกฎหมายที่ให้อำนาจรัฐ เนื่องจากรัฐมีผลประโยชน์มหาศาล มีอำนาจ ใครก็ตามที่เข้าไปในกระบวนการอำนาจ ใกล้ชิดอำนาจ อาจใช้อำนาจไปในทางที่ผิด ดังนั้น รัฐจะทำอะไรก็โดยที่กฎหมายให้อำนาจ กฎหมายไม่ให้อำนาจไว้รัฐทำไม่ได้  เราจะเห็นว่า คำจำกัดความดังกล่าวนี้  ใช้ในประเทศประชาธิปไตยทั่วไป โดยเฉพาะในประเทศทางยุโรปอเมริกา โดยที่แยก ศาสนาออกจากการควบคุมของรัฐ  ศาสนาเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละบุคคล รัฐมีหน้าที่ในการรักษาสิทธิส่วนบุคคล ในการเลือกถือและทำพิธีกรรมใดๆตามความศรัทธา ของประชาชนในสังคมเท่านั้น  สำหรับข้อบัญญัติในอัลกุรอานที่มีลักษณะเป็นกฏหมาย เช่นคำสั่งให้มีการโบยตี, และการตัดข้อมือ ขะโมย นั้น มีคำอธิบายที่ผมจะกล่าวต่อไปว่า บัญญัติเหล่านั้น เป็นหลักการ "จริยาธรรม" หรือ เป็น "กฏหมายสังคม"   ความเห็นของผมในเรื่อง "จริยาธรรม หรือ กฏหมาย", จาก บัญญัติอิสลามนี้ ผมเปิดโอกาสให้ผู้อ่านศึกษาและคัดค้านตามหลักวิชาได้ เนื่องจาก มุสลิม และ ผู้ศรัทธาในศาสนาต่างๆ  มีผลจากการ เรียกร้องในการ นำเอาข้อบังคับที่ขัดต่อหลักประชาธิปไตยมาบังคับสังคมส่วนรวม ซึ่ง ไม่ตรงทั้งหลักการศรัทธาและหลักการปกครองของประเทศที่เจริญแล้ว และไม่ใช่ความมุ่งหมายของ "อิสลาม" แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 52 21:20:55 จากคุณ : แมทท์ - [ วันเข้าพรรษา 21:01:24 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นมั๊ยล่่ะครับ ตอบไม่ได้ หมดปัญญา ที่จะสนทนาด้วยเหตุผล แมทท์ทำอย่างไร หนีไงครับ เหมือนกระทู้ที่ผ่านๆ มา แต่กลัวเสียหน้า กระทู้นี้ ก็ใช้ไล่แทน แล้วคนอย่างแมทท์ที่ ใช้ความหยาบคาย ด่าทอคนอื่น เรื่อยๆ หลักฐานมีเพียบเนี่ยน่ะเหรอ จะใช้ความเป็นผู้ดีได้ ถ้าเขาไม่จนตรอกจริงๆ และนี่แหละครับ มุสลิมถึงต้องมีฮะดีษ เพื่อกันการบิดเบือนและ เปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่ สมบูรณ์แล้วของอิสลามให้บิดเบี้ยวไปตามอารมณ์ฝ่ายต่ำ และความไม่เข้าใจกุรอ่าน ของคนบางคนเอง จากคุณ : Carroth - [ วันเข้าพรรษา 22:08:51 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อย่างแรกที่ต้องอธิบายและทำความเข้าใจ เพื่อไม่ให้เกิดการบิดเบือนอิสลามนั่นคือ กฎหมายอิสลามไม่ได้เริ่มจากความคิดของนักปราชญ์ครับ ไม่มีการตั้งสมมุติฐาน หรือการมารวมหัวกันคิดแล้วกำหนดรูปแบบของกฎหมายอิสลามกันเอง แต่กฎหมายอิสลาม มีรากฐานจากกุรอ่านดังที่ผมยกตัวอย่าง ซูเราะห์ เรื่องการ โบย ผู้ทำชู้ การสืบพยาน แล้วนั่นแหละครับ และอีกอย่างนั่นคือแบบอย่างของท่านศาสดา ซึ่งกุรอ่านเองกำชับให้เราทำตามท่านศาสดา หลายโองการด้วยการ และแบบอย่างของท่าน ถูกบันทึกไว้ในฮะดีษ อย่างละเอียด และมีการตรวจสอบที่มาที่ไปอย่างเข้มงวดตั้งแต่ ผู้รายงาน หรือระยะเวลาการรายงาน หรือจำนวนผู้รายงาน ด้วย ซึ่ง สิ่งเหล่านี้เป็นตัวกำหนดกฎหมายอิสลามครับว่า สิ่งใดต้องทำและสิ่งใดต้องไม่ทำ หรือสิ่งใดควรทำ สิ่งใดควรออกห่าง สิ่งใดอนุญาต ดังนั้นการที่จะอ้างว่าศาสนาใดๆ มุ่งหวังปรับปรุง จริยธรรมส่วนบุคคลผู้ศรัทธา แล้วมาอ้างว่า อิสลามต้องเป็นแบบนั้น จึงเป็นเรื่องที่ผิดครับ จะผิดพลาดหรือจงใจสรุปผิด แต่มันก็คือผิด เพราะอิสลาม ไม่ได้มุ่งเน้นแต่เพียงตัวบุคคลเท่านั้น แต่มุ่งเน้นไปถึงทั้งสังคมโดยรวมด้วย อย่างที่ยกตัวอย่างกฎหมายอิสลามในกุรอ่านไปแล้วนั่นแหละครับ และอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการห้ามอยู่ร่วมกันระหว่างชายหญิง การห้ามปะปนกันระหว่างชายหญิงที่ไม่ใช่ญาติ กันนั้น ก็เป็นกฎหมายอิสลาม ที่มีรากฐานมาจากกุรอ่าน และแบบอย่างของท่านศาสดาทั้งสิ้น สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องที่กำหนดเฉพาะถิ่นเท่านั้นแต่เป็นการกำหนด ให้กับมนุษยชาติทั่วโลก ที่สังคมนั้น ได้เอาอิสลามมาเป็นวิถีทางในการดำเนินชีวิต ไม่สามารถอ้างได้ว่าใช้เฉพาะ ถิ่นบางถิ่นนั่นเพราะ ไม่มีหลักฐานข้อไหนในกุรอ่านบอกว่า การโบยใช้ได้เฉพาะกับชาวอาหรับ หรือ การสืบพยานสี่คน ใช้ได้เฉพาะ วัฒนธรรมอาหรับ ไม่เช่นนั้นแล้ว การห้ามทานหมูดื่มเหล้า ก็จะอ้างว่า บังคับเฉพาะอาหรับด้วย หรืออย่างไร? ดังนั้น การกำหนด กฎเกณฑ์ หรือกฎหมายอิสลามนั้นจึงไม่ได้ใช้เฉพาะบางวัฒนธรรม บางกลุ่มเท่านั้น แต่ใช้ได้กับทุกกลุ่ม ทุกชาติพันธุ์ ทุกพื้นที่ ที่เอาอิสลาม มาเป็นหลักในการดำเนินชีวิต ซึ่งการมีนักบินหญิง หรือ มีอะไรหญิงๆ ก็ตาม ไม่ใช่ข้ออ้างที่จะมาบอกว่า คำสั่งใช้ คำสั่งห้าม และรูปแบบของกฎหมายอิสลาม ไม่สามารถใช้ได้ทุกที เนื่องจาก นักบินหญิง ไม่ใช่สิ่งจำเป็น ในการดำรงชีวิตมันเป็นเพียงอาชีพนึงที่ใครก็เป็นได้ แต่ถ้ามีความจำเป็น เรื่องเหล่านี้ สามารถอลุ่มอล่วยกันได้โดยไม่ก่อปัญหาใดๆ เลย และจริงๆ แล้ว ไม่ต้องมีนักบินหญิงเลยก็ได้ ถ้ามันไม่จำเป็น การยกตัวอย่างนี้ ยิ่งทำให้เราเห็นว่า ข้ออ้างที่ยกมา มันเป็นแค่ข้ออ้างที่ใช้อารมณ์เป็นหลัก ใช้ความต้องการตัวเองเป็นหลัก แต่ไม่ได้อิงอยู่บนพื้นฐานของเหตุผลอะไรเลย จากทั้ง โองการต่างๆ ที่นำมา และตัวอย่างที่ ให้มา ก็ไม่มีข้ออ้างได้ หรือเหตุผลใดที่จะมา บอกได้เลยว่า การใช้ชาริอะ หรือ กฎหมายอิสลามมาใช้ควบคุมสังคมนั้น ไม่ถูกต้องตามความมุ่งหมายของอิสลาม เพราะกุรอ่านเองก็แสดงให้เห็นถึงการลงโทษทางสังคม กับคนทำชู้แล้ว การไม่นำมาใช้ต่างหากจึง ขัดกับความมุ่งหมายของอิสลาม และถ้าเรา พิจารณาให้ดี เราจะยิ่งพบ เหตุผลของการพยายาม มุ่งโจมตีฮะดีษ หรือบิดเบือนคำสอนของอิสลาม ซึ่งเหตุผลที่ว่านั่นก็คือการพยายามแยกเอาศาสนาอิสลาม ซึ่งมีจุดมุ่งหมายคือการนำมาใช้กับมนุษยชาติทั่วโลก ทั้งทางสังคม และปัจเจกบุคคล ทั้งทางศาสนาและทางกฎหมาย ให้ออกไปจาก เรื่องของรัฐ เพื่อง่ายต่อการบิดเบือน และทำให้มุสลิมหลงออกไปจากหนทางที่ถูกต้อง เมื่อนั้น ความเน่าเฟะ และความเสื่อมโทรมทางจริยธรรมก็จะบังเกิดขึ้น เหมือนบรรดาประเทศตะวันตก ที่เริ่มมีการสมสู่กับออกทีวี เหมือนเดรัจฉาน นั่นแหละครับ ซึ่งถ้าใครเห็นด้วยกับการ แยกศาสนาออกจากเรื่องรัฐ แล้วบอกว่าศาสนาจะเน้นเฉพาะจริยธรรมส่วนบุคคลแล้วล่ะก็คนคนนั้นย่อมเป็นคนที่อ่อนต่อโลก และไม่รู้จักไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนเสียก่อน เนื่องจากมนุษย์เป็นผู้ที่ต้องการสังคม ต้องมีสังคมให้อยู่ อิทธิพลจากคนรอบข้างเป็นเรื่องสำคัญ การปล่อยปละให้มีการทำชั่วเกิดขึ้นอย่างดาษดื่น แล้วบอกว่า นั่นมันเรื่อง ส่วนบุคคล ไม่มีสิทธิไปลงโทษ เช่นการ สมสู่กันโดยไม่แต่งงาน การเปิดสิ่งสงวนให้คนอื่นดู การปะปนกันของชายหญิงที่ไม่ใช่ญาติ มันจะก่อให้เกิดวัฒนธรรม และกลืนกิน ผู้ที่มีจริยธรรมดีงาม คล้อยตามสังคม ที่เน่าเฟะไป เรื่องเหล่านี้เกิดขึ้นอยู่ ตัวอย่างเช่นการถ่ายคลิป วีดีโอ ขณะมีเพศสัมพันธ์ของวัยรุ่น เมื่อเกิด 1 มันก็ระบาดตามมาเป็นแฟชั่น ในปกติสังคมมนุษย์ มีทั้งคนดีและคนไม่ดีอยู่แล้ว และอารมณ์มนุษย์ก็มักจะคล้อยตามตัณหา ถ้ามีคนทำชั่วคนนึงแล้วไม่มีการห้ามหรือลงโทษให้เด็ดขาด มันก็จะเป็นการกระตุ้นให้มีการทำชั่วต่อไปเรื่อยๆ ซึ่งต่อให้มีการสอนศีลธรรมมากมายแค่ไหน แต่ถ้าไม่ใช้ศีลธรรมนั้นเป็นกฎหมาย คนบางคนที่สอนไม่ได้ หรือจิตใจอยากทำชั่วอยู่แล้ว มันก็จะหาช่องทางทำชั่วจนได้ แล้วมันก็จะแพร่หลายกลายเป็นความเคยชิน และสุดท้ายก็เป็นมาตรฐานของสังคม เช่นการดื่มเหล้า ในประเทศไทย ที่ศาสนาพุทธเองก็ห้ามอยู่แล้ว แต่ไม่มีการบังคับใช้ จึงต้องมีการรณรงค์งดดื่มเหล้า หรือโครงการเมาไม่ขับ แต่ถ้าเป็นประเทศอิสลาม ที่บังคับใช้กฎหมายอิสลาม การดื่มเหล้า อาจจะมีแต่ต้องแอบทำ ความชั่วจะไม่แพร่ขยายกลายเป็นเรื่องปกติ พบได้ดาษดื่น จนร้องรณรงค์งดเหล้าแบบนี้ นี่เป็นเพียงตัวอย่างง่ายๆ ของผลจากการ แยกศาสนาออกจากรัฐ ซึ่งเหตุผลที่อยากจะแยกศาสนาออกจากรัฐ มันก็ไม่ได้มี เหตุผลอะไรมากกว่า การอยากทำชั่วโดยเสรีไม่มีใครห้าม แล้วอ้างสิทธิส่วนบุคคลก็เท่านั้น ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นแต่อย่างใด แต่ผลเสียที่ตามมาเราก็จะเห็นอยู่ ตามหน้าหนังสือพิมพ์นั่นแหละครับ ดังนั้นการนำกฎหมายอิสลามมาใช้ จึงเป็นสิ่งที่ถูกต้องตามหลักศาสนาอิสลามอย่างแน่นอนทั้งจากกุรอ่านและการกระทำของท่านศาสนาเอง จากคุณ : Carroth - [ วันเข้าพรรษา 22:09:18 ]

ความคิดเห็นที่ 16 หลักการเบื้องต้นของอิสลามอีกประการหนึ่ง คือต้องการที่จะให้มุสลิมแต่ละคน มีความศรัทธาและยึดมั่น ต่อ ความจริงหรือสัจจธรรมที่บัญญัติไว้ในอัลกุรอาน,  แต่ว่า อัลกุรอานอาจจะถูกตีความไปต่างๆกันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด, แต่อย่างไรก็ตาม  ในความเข้าใจของมุสลิมทั่วๆไป  จะไม่มองอัลกุรอานในแง่ของ หลักตัวบทกฏหมายของสังคมมุสลิม แต่มองในรูปแบบของบัญญัติที่เป็นแนวทางในการดำ เนินชีวิต ของมุสลิม ที่พระเจ้าประทานให้     ถ้ามุสลิมให้ความเห็นว่าอัลกุรอานไม่ใช่ตัวบทกฏหมายแต่เป็นหลักจรรยาธรรม ส่วนบุคคลที่ศรัทธาต่ออิสลามแล้ว,  การใช้อิสลามเป็นตัวบทกฏหมายในสังคมจึงไม่ถูกต้องและความเข้าใจของมุสลิมส่วนใหญ่,   ทั้งนี้เมื่อใช้อัลกุรอานเป็นกฏหมายชุมชนแล้ว ก็จะเท่ากับว่า อิสลาม ได้ตัดสิทธิของมุสลิมในการที่จะเลือกการ ตีความหมายของอัลกุรอานไปในแนวทางที่เขาศรัทธา แต่การตีความหมายถูกจำกัดอยู่ในบุคคล เพียงกลุ่มเดียวที่ กลุ่มของผู้ที่ไม่เคยเข้าใจ เหตุการณ์ และความเปลี่ยนแปลงของสังคมในปัจจุบัน,   ดังนั้นกฏหมายอิสลามที่ ถูกบัญญัติ เพื่อความเหมาะสมในสังคม เมื่อ 1000 กว่าปีมาแล้ว จึงไม่อาจจะทำให้มุสลิมในปัจจุบันผู้ที่มีความรู้ทั้งทางศาสนาและวิทยาการ ยอมรับได้ เนื่องจาก เขาเหล่านั้นสามารถที่จะเข้าใจ ความหมายของอัลกุรอานด้วยตนเองได้   จากการแสดงความเห็นที่คัดค้าน  ความคิดเห็น ในเรื่อง “ไม่มีกฏหมายอิสลามสำหรับมุสลิม” ในกระทู้นี้ เป็นการคัดค้านของมุสลิม ที่มีความเชื่อตามประเพณี ที่มีความเชื่อว่า มุสลิมจะต้องสร้างสังคมเป็นส่วนตัว (รัฐมุสลิม) ของมุสลิมเอง เพื่อที่จะขจัดสิ่งที่ ลวงล่อจิตใจของ ของมุสลิมแต่ละคนและ สร้างระเบียบปฏิบัติที่ จะทำให้มุสลิมทุกๆคนในสังคม มีความเป็นอยู่อย่างผู้ที่มีศีลธรรมและจริยาธรรมที่สูงส่ง   ในความเห็นของผม การคัดค้านดังที่เห็นในความคิดเห็น ของ คุณ แคโรธท นั้น  มีข้อผิดพลาดอยู่ที่ว่า ,  ความศรัทธาต่อศาสนาของผู้ใดก็ตามไม่ได้ขึ้นอยู่ กับการเชื่อฟัง กฏข้อบังคับและหลักการจากภายนอกไม่ว่า จาก รัฐหรือผู้ใดก็ตาม,  แต่จะต้องเกิดขึ้นจากภายในตัวบุคคล ผู้ยอมรับศรัทธาต่อศาสนา ด้วยความเต็มใจและเข้าใจในหลักศรัทธาของศาสนานั้นๆ     ด้วยเหตุนี้มุสลิมในสังคม ที่อยู่ภายใต้ “กฏหมายอิสลาม” ดังกล่าว โดยเฉพาะผู้ที่ขาดความเข้าใจและความศรัทธาจากภายในจิตใจ ต่อหลักจริยาธรรมของอิสลาม คือไม่ใช่มุสลิมที่ดี, ซึ่งการออก กฏหมายบังคับบรรดามุสลิมเหล่านี้ให้ ปฏิบัติ ตามหลักจรรยาธรรมของอิสลาม จะไม่เกิดผลต่อความมุ่งหมายในการ “ตั้งกฏหมายอิสลามขึ้นมาเพื่อทำให้มุสลิมมีความเป็นอยู่อย่างผู้ที่มีศีลธรรมและจริยาธรรมที่สูงส่งได้”    ความมุ่งหมายของอิสลามที่แท้จริงจะต้องเปิดทางให้มุสลิมแต่ละคนเกิดมีความศรัทธาต่ออิสลาม ด้วยความมั่นคงและเจริญขึ้นในจิตใจของเขาเอง ไม่ใช่ว่า  ปฏิบัติตามหลักการของอิสลามจากภายนอก แต่ภายใจจิตใจว่างเปล่า และกลายเป็นสังคมของ “มูนาฟิกีน” หรือ สังคมของผู้หน้าไหว้หลังหลอกไป จากคุณ : แมทท์ - [ 9 ก.ค. 52 09:40:20 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เท่าที่อ่านมา คุณแมทท์ ยก 2:256 และ 2:286 เพื่อเป็นหลักฐาน ในการสรุปว่า  "ด้วยเหตุนี้การเอา”อิสลาม” มาเป็นกฏหมาย ใช้เป็นข้อบังคับต่อชุมชนในสังคมเป็นส่วนรวมจึงขัดต่อ หลักการของอิสลามโดยตรง"   กระผมอยากขอร้องให้คุณ ช่วยอธิบายให้ชัดเจนกว่านี้ ในคำว่า "ไม่มีการบังคับ" ว่าในเรื่องของการปฏิบัติศาสนกิจ หรืออะไรต่างๆก็พูดให้ชัดเจนไม่ใช่เหมารวม  เพราะว่าหลักนิตศาสตร์ไม่ได้มีแขนงแค่ เรื่องปัญหาครอบครัว มรดก แต่รวมถึงกระบวนควบคุมทางสังคม การลงโทษ และต่างๆอีกมากมาย  หากพิจารณาดูว่า ตามหลักการอิสลามแล้ว ในเรื่องการควบคุมทางสังคมจะเน้นหนักในเรื่องการส่งเสริมภาวะผู้นำมากกว่า เพราะฉะนั้นอาจจะกล่าวได้ว่า ทุกๆสังคมที่เป็นสังคมมุสลิมนั้นจะต้องมีผู้นำ ซึ่งไม่ว่าสังคมจะเล็กหรือ ใหญ่ บรรทัดฐานการควบคุมทางสังคมนั้น จะต้องยืนอยู่บนหลักการอิสลามทั้งสิ้น เพราะว่าเจ้าของสรรพสิ่งและการกำหนดบรรทัดฐานว่า "อะไรคือ ความดี หรือ ชั่ว" นั้นมาจากอัลเลาะห์ทั้งสิ้น พระองค์ส่งศาสดามาให้เป็นแบบอย่างในการดำรงชีวิต การควบคุมและสร้างบรรทัดฐานในสังคม และลบล้างบรรทัดฐานในสังคมญาฮิลียะห์   ฉะนั้น จะเห็นได้ว่า มุสลิมทุกคนไม่ว่าจะสังคมไหน จะมีกฏหมายเป็นทางการหรือไม่เป็นทางการ หรือจะเป็นหมู่บ้านมุสลิมเล็กๆ ก็จะต้องน้อมรับในคำตัดสิน และบรรทัดฐาน จากกิตาบุลลอฮ์และซุนนะห์ทั้งสิ้น หาใช่การสร้างบรรทัดฐานสร้างกฏหมาย ที่สนองตามตัณหาของมนุษย์ และเห็นดีเห็นงามมากกว่าบัญญัติของพระเจ้า และกล่าวว่านี่คือความล้ำสมัย แต่หาใช่อย่างนั้นไม่ มันก็คือ การกำหนดเพื่อสนองตัณหาความต้องการของสังคม ซึ่งมันไม่ได้ต่างอะไรกับ สังคมญาฮิลียะห์เลย    ตามที่ได้กล่าวไปในตอนต้นว่าอิสลามส่งเสริมภาวะผู้นำ และต้องเป็นผู้นำที่ทรงคุณธรรม ซึ่งผู้นำนี่เองที่เปรียบเสมือนตัวแทนในการใช้และเลือกข้อบังคับและ การตัดสินของสังคมนั้น ซึ่งก็จะแยกได้ดังนี้คือ ในสังคมที่อำนาจปกครอง หรือผู้นำนั้นเป็นของมุสลิม และที่ไม่ใช่ของมุสลิม ซึ่งแบบอย่างในกรณีที่อำนาจและผู้ปกครองเป็นมุสลิมมีอยู่มากมาย ทั้งในเรื่องการปฏิสัมพันธ์และ บังคับใช้ข้อตัดสินการควบคุมกับคนต่างศาสนา ที่เป็นรูปแบบของนบี หรือในสมัยคอลีฟะห์ มาจนอับบาซียะห์ ทำไมคุณแมทท์มองข้ามเรื่องนี้ และที่อยากให้มองอีกประเด็นหนึ่งคือ จำเป็นหรือ ที่คำว่ากฏหมายอิสลามนั้น มีไว้ใช้เฉพาะแค่การควบคุมสังคมขนาดใหญ่ระดับประเทศ ขอเปิดประเด็นตรงนี้ไว้แค่นี้ก่อนครับ ใน 2:286 คุณแมทท์ยกมาแล้วในเรื่องนี้ ก็อยากให้คุณอธิบายถึงคำว่าไม่บังคับด้วย ถ้าเข้าใจถึงสาเหตุการประทานลงมาของอายะห์นี้ รวมถึงการตีความในตัวบทนี้ด้วย ที่นี้มาดูหลักฐานของผม ครับ อัลเลาะห์(ซ.บ.) ตรัสว่า :     [5 : 44] แท้จริงเราได้ให้อัต-เตารอตลงมา โดยที่ในนั้นมีข้อแนะนำและแสงสว่าง ซึ่งบรรดานบีที่สวามิภักดิ์ได้ใช้อัต-เตารอตตัดสินบรรดาผู้ที่เป็นยิว และบรรดาผู้ที่รู้แล้วในอัลลอฮ์ และนักปราชญ์ทั้งหลายก็ได้ใช้อัต-เตารอต ตัดสิน(*1*)ด้วย เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขาได้รับมอบหมายให้รักษาไว้ (นั่นคือ) คัมภีร์ของอัลลอฮ์(*2*) และพวกเขาก็เป็นพยานยืนยันในคัมภีร์นั้นด้วย ดังนั้นพวกเจ้า(*3*) จงอย่ากลัวมนุษย์แต่จงกลัวข้าเถิด และจงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับราคาอันเล็กน้อย(*4*) และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา   (อัลมาอิดะห์ 5 : 44) ประโยคที่น่าสนใจคือส่วนที่ ว่า "และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา"   อยากให้คุณแมทท์ใช้ตรรกะในการทำความเข้าใจอัลกุรอาน(ของคุณ)ดูนะครับว่า สำหรับผู้ที่ปฏิเสธการใช้ข้อตัดสินของอัลเลาะห์ การปฏิเสธและเห็นดีเห็นงามอย่างอื่นดีไปกว่าข้อตัดสินของอัลเลาะห์(ซ.บ.) จะฮุก่มว่า เป็น "กาเฟร" ได้หรือไม่ อีกอายะห์หนึ่งอัลเลาะห์(ซ.บ.) ตรัสว่า :    [4 :60]เจ้า(มุฮัมหมัด) มิได้มองดูบรรดาผู้ที่อ้างตนว่าพวกเขาศรัทธาต่อสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้าและสิ่งที่ถูกประทานลงมาก่อนเจ้าดอกหรือ ? โดยที่เขาเหล่านั้นต้องการที่จะให้การแก่อัฏฏอฆูต  (หมายถึง กะอ์บ บินอัล-อัชร็อฟเพื่อให้เขาตัดสิน สาเหตุแห่งการลงมาของอายะฮ์นี้มีว่า มีชายชาวอันซอร์คนหนึ่งกับชาวยิวคนหนึ่งทะเลาะกันชาวยิวกล่าวว่าให้มุฮัมมัดตัดสินระหว่างฉันกับท่าน แล้วชาวอันซอรก็กล่าวว่า ให้กะอ์บ บิน อัล-อัชร็อฟ เป็นผู้ตัดสิน )  ทั้ง ๆ ที่พวกเขาถูกใช้ให้ปฏิเสธมันและชัยฏอนนั้นต้องการที่จะให้พวกเขาหลงทางที่ห่างไกล   (ซูเราะห์ อันนิซาอฺ 4 :60)     [4 :65] มิใช่เช่นนั้นดอก ข้าขอสาบานด้วยพระเจ้าของเจ้าว่า เขาเหล่านั้นจะยังไม่ศรัทธาจนกว่าพวกเขาจะให้เจ้าตัดสินในสิ่งที่ขัดแย้งกันระหว่างพวกเขาแล้วพวกเขาไม่พบความ คับใจใด ๆ ในจิตใจของพวกเขาจากสิ่งที่เจ้าได้ตัดสินใจ และพวกเขายอมจำนนด้วยดี  (คือดีใจเห็นชอบตามที่ท่านนะบีตัดสินทุกอย่าง เช่นนี้พวกเขาจึงจะอยู่ในฐานะผู้ศรัทธา ) (ซูเราะห์ อันนิซาอฺ 4 :65) คุณแมทท์ตอบด้วยนะครับ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 52 18:06:57 จากคุณ : ASTB - [ 9 ก.ค. 52 18:02:55 ]

ความคิดเห็นที่ 18 กฎหมายอิสลาม ไม่ได้เกิดขึ้นเพื่อบังคับให้ใครศรัทธานะครับ และการนำกฎหมายอิสลามมาใช้ก็ไม่ใช่การนำมาเพื่อบังคับให้ใครศรัทธา แต่กฎหมายอิสลามนั้นเป็นการบังคับใช้ให้สังคมโดยร่วมอยู่ในระเบียบเรียบร้อย อย่างที่ผมบอกไปแล้วครับว่า คนเรามีทั้งดีและไม่ดี มีทั้งสอนได้และสอนไม่ได้ ดังนั้น การกระทำต่างๆ ที่เป็นการละเมิดศีลธรรมอันดี ย่อมต้องถูกลงโทษ เช่นการทำชู้ กุรอ่าน ก็มีการกำหนด ให้ลงโทษ ซึ่งเหล่านี้ เป็นการแสดงให้เห็นแล้วว่าการนำกฎหมายอิสลามมาใช้จึงเป็นการกระทำที่ถูกต้องตามหลักศาสนา และหลักการของอิสลาม เพราะอิสลามไม่ได้เน้นเพียงแต่ตัวบุคคลเท่านั้นแต่เน้นถึงสังคมโดยรวมด้วย และเรื่องนี้ต้องไม่นำมาปนกับการบังคับให้ศรัทธาครับ แต่กฎหมายอิสลามเป็นประโยชน์ต่อการอยู่อย่างสงบ และห่างไกลจาก ค่านิยมผิดๆ อันจะทำให้คน จำนวนมากลุ่มหลงได้ บางคนจิตใจอาจจะอยากทำสิ่งชั่วๆ อยากทำชู้ อยากกินเหล้า อยากเปิดเผยสิ่งสงวนอวดคนอื่น แต่อิสลาม จะบังคับให้คนที่คิดชั่วเหล่านี้ ไม่สามารถทำสิ่งชั่วได้อย่างเปิดเผย ทำให้คนอื่นๆ ที่ไม่คิดชั่ว ต้องได้พบเจอสิ่งไม่ดี และไม่ทำให้การทำชั่ว แผ่กระจายกลายเป็นแฟชั่นไป และยังทำให้คนที่คิดอยากทำชั่ว ได้ออกห่างจากเรื่องไม่ดีบ้าง ได้มีโอกาสได้หยุดยั้งถึงแม้จะไม่เต็มใจก็ตาม เขาก็อาจจะมีโอกาสกลับตัวได้ ถ้าไม่ได้จมอยู่กับความชั่วตลอดเวลา ตัวอย่างก็เหมือนคนติดยานั่นแหละครับ ตอนอยากยามากๆ ตัวเองอาจจะควบคุมไม่อยู่ ต้องให้คนอื่นจับมัดไว้ หรือบังคับให้อยู่ห่างๆ จากยา จนอาการอยากยาหายไป ดังนั้น กฎหมายอิสลาม จึงเป็นสิ่งที่ ถูกต้องและตรงกับหลักการอิสลามครับ ทั้งจากการยืนยันโดยกุรอ่านเอง และด้วยเหตุผลทั้งหลาย จากคุณ : Carroth - [ 9 ก.ค. 52 21:24:09 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณสำหรับความรู้ในกระทู้นี้ค่ะ ด้วยความเคารพ จากคุณ : พาย (Pie in the sky) - [ 10 ก.ค. 52 02:01:51 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ต้องขออภัยด้วยครับที่ช้าในการตอบ เนื่องจาก ต้องทำงานมาไปหน่อย...     จาก ความคิดเห็นของคุณ ASTB และ คุณ Carroth   ผมไม่มีอะไรที่จะ คัดค้านนอกจากจะเห็นด้วยว่า ถ้าหากว่า เป็นสังคมของมุสลิม หรือของศาสนาใดๆก็ตาม ล้วนๆโดดเดี่ยว  และเป็นสังคมที่อยุ่ภายใต้อำนาจ เผด็จการ ซึ่ง การนำเอาหลักการของศาสนา มาตั้งเป็น กฏหมาย บังคับ ประชาชน ในสังคมนั้นๆ ย่อมเป็นไปได้  ตามอำนาจของผู้นำ      โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  ในสถานการณ์ ของท่านศาสนทูตมูฮัมมัด ซึ่งพยายามที่จะเลิกล้ม การกราบบูชารูปปั้นของมุชริกเมกกะ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้อง แยกความแตกต่าง ของสังคมทั้งสอง ระหว่างผู้ศรัทธา ต่อ อิสลาม จากสังคมบูชาเทวรูป โดย ออกกฏหมาย เฉพาะการณ์ เฉพาะท้องถิ่นในสมัยของท่าน  แต่ท่านศาสนทูตสิ้นชีวิตไปแล้ว และสังคมในปัจจุบัน ได้เปลี่ยนแปลงไป และผุ้ที่ศรัทธาต่ออิสลาม ก็มี อัลกุรอานเป็นแนวทางปฏิบัติอย่างสมบูรณ์แล้ว   ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด จากความเห็นของคุณทั้งสอง และมุสลิมที่ยังยึดติดอยู่กับ ประเพณีดั่งเดิม ในสมัยที่ ท่านศาสนทูตมูฮัมมัดยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งไม่มีอะไรที่เสียหาย ในการที่จะเข้าใจเช่นนั้น,   ทั้งนี้เพราะ ว่า  “มุสลิมที่ยังยึดติดอยู่กับ ประเพณีดั่งเดิม”   นั้น พยายามอย่างยิ่งที่จะ ปฏิบัติตามซุนนะห์ ของท่านรอซูลทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่าง, ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี, ถ้าการปฏิบัติตามท่านศาสนทูต อยู่ในขอบเขตของความศรัทธาซึ่ง ไม่ลบล้าง กฏบัญญัติหรือ อยู่เหนือ กฏบัญญัติ ของพระเจ้าที่บัญญัติไว้ในอัลกุรอาน   “พระเจ้ามีคำเตือนต่อศาสนทูตมูฮัมมัดว่า, สิ่งใดก็ตามที่เป็น “สิ่งดี” ที่ศาสทูตมูฮัมมัด ได้รับนั้น มาจาก พระเจ้า , และสิ่งใดที่เป็น “ความชั่วร้าย”  ที่บังเกิดต่อตัวท่านศาสนทูตนั้นเกิดจาก(ความประพฤติและความคิดอ่าน) ของ ตัวท่านศาสนทูตเอง, และเพียงพระเจ้าเท่านั้นก็เพียงพอต่อการเป็นพยานในการส่งท่านศานทูตมูฮัมมัด นำบัญญัติของพระเจ้า มาให้ต่อมนุษยชาติ     ผุ้ใดก็ตามที่เชื่อฟัง ท่านศาสนทูตมูฮัมมัด (ศรัทธาต่อบัญญัติในอัลกุรอาน และ การปฏิบัติของท่านศาสนทูตภายในขอบเขตของอัลกุรอาน), ก็เท่ากับว่าเชื่อฟังพระเจ้า , พระ เจ้าไม่ได้ส่งท่านศาสนทูตมาเพื่อเป็นผู้ควบคุมมวลมนุษย์ (เยี่ยงผู้คุมนักโทษ)”  (4:79-80)        เราจะเห็นว่า อัลกุรอานได้เน้นว่า การเชื่อฟังและปฏิบัติตาม ซุนนะห์ของท่านศาสนทูตมูฮัมมัดนั้น  ต้องเชื่อในสิ่งที่เป็นคำสั่งที่มาจากพระเจ้าเท่านั้น(อัลกุรอาน),  ส่วนในเรื่องความคิดเห็นส่วนตัวและการปฏิบัติส่วนของท่านศสนทูตนั้น  อาจจะเป็นไปตาม อารมณ์ของมนุษย์ธรรมดาได้ ในบางครั้ง,  และเราจะต้องเข้า ใจด้วยว่า ท่านศาสนทูตมูฮัมมัดนั้น  มีตำแหน่งที่ใหญ่ยิ่งอยู่ 2 ตำแหน่งคือ 1.ตำแหน่งศาสนทูตผู้รับบัญญัติจากพระเจ้า 2.ตำแหน่งแม่ทัพและผู้ปกครองชุมชน   ด้วยเหตุนี้ ท่านศาสนทูตจึงมีคำสั่งห้ามการจดบันทึก การกระทำหรือ คำพูดของท่าน นอกเหนือไปจากบัญญัติในอัลกุรอาน ทั้งนี้เพราะว่า ผู้ที่อยู่ในตำแหน่ง  แม่ทัพและ ผู้บริหาร ใน “ระบบเผด็จการ” นั้น บางครั้ง จะต้องทำการตัดสินใจ ตามเหตุการณ์ สถานที่ ให้เหมาะสม เพื่อแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ในยามขับขัน ซึ่ง อาจจะไม่เกี่ยวกับหลักศรัทธา หรือ บัญญัติจากพระเจ้า ไปทั้งหมด   ในระหว่าง สงครามนั้น อัลกุรอานยังไม่จบอย่างสมบูรณ์ ตัวอย่างเช่น การแต่งงานชั่วคราว “มุตตะ”  ก่อนสงคราม “ฆอยบัร” ท่านศาสนทูตมูฮัมมัด ในตำแหน่ง แม่ทัพ อนุญาต ให้กระทำได้  แต่มาถึง สงคราม “ฆอยบัร” ก็ออกคำสั่งยกเลิก (แต่ยังมีปฏิบัติอยู่ในอิหร่านภายใต้ “ชาริอะฮ์”)      การยึดถือประเพณีตามหลักศรัทธาในขอบเขตุของ อัลกุรอาน เป็นเรื่องส่วนตัวของ ผู้ศรัทธา(มุสลิม), อัลกุรอานได้เน้นให้เห็นว่า “ ท่านรอซุลมูฮัมมัดไม่มีอำนาจในการออกบัญญัติใดๆ หรือ ใช้บัญญัติของพระองค์ บังคับ มวลมนุษย์เยี่ยง นักโทษ ให้ปฏิบัติตาม  ทั้งนี้เพราะว่า ท่านศาสนทูต เพียงแต่เป็นผู้นำข่าวจากพระเจ้า มายังมวลมนุษย์เท่านั้น      กฎข้อบังคับในอัลกุรอาน เป็น กฏของจรรยาธรรม ซึ่ง พระเจ้าได้ แนะแนวทางไว้ให้ และ ไม่บังคับ จิตใจให้ผุ้ใดศรัทธา  แต่ระบุว่า ผลที่ไม่ใส่ใจ และปฏิบัติตามบัญญัติของพระเจ้า นั้น จะได้ผลตอบแทนอย่างใด ซึ่ง เป็นกฏที่วางแนวทางจรรยาธรรม สำหรับ การดำเนินชีวิต ในโลกนี้ เพื่อ ความสุข ทั้งในโลกมนุษย์และในปรโลก      จริงอยู่ซึ่งข้อบังคับบางอย่างของท่านศาสนทูตมูฮัมมัด อาจจะเป็นส่วนหนึ่ง ของความศรัทธา แต่ บัญญํติ ของท่านศาสนทูตมูฮัมมัด ไม่อาจจะ ล้มล้างบัญญัติ ในอัลกุรอานได้ เนื่องจาก บัญญัติในอัลกุรอาน เป็นบัญญัติของพระเจ้า แต่กฏบัญญัติที่กำหนดโดยท่านศาสนทูตมูฮัมมัด และ ของ ปราชญ์อิสลาม ในสมัย ของท่านนั้น เป็นกฏบัญญัติของ “มนุษย์”    ปล. ผมยังไม่อาจจะให้เหตุผลทั้งหมดได้ในวันนี้ เพระามีเวลาน้อยมาก  ขอต่อพรุ่งนี้แล้วกันครับ จากคุณ : แมทท์ - [ 12 ก.ค. 52 01:39:13 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ออกทะเล??? เรื่องกฏหมายผมอธิบายไว้ ณ ที่ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y8063020/Y8063020.html แต่คุณแค่บอก ว่า "ผมไม่มีอะไรที่จะ คัดค้านนอกจากจะเห็นด้วย" คุณแมทท์ก็คงจบเรื่องนี้ และสุดท้ายคุณก็เปลี่ยนประเด็นมานั่งถากถางซุนนะห์เหมือนที่คุณCarroth พูดไว้ไม่มีผิด ยกอายะห์กุรอานมา ก็คิดเองอธิบายเอง ทั้งๆที่หน้าที่นี้เป็นของท่านรอซูล(ซ.ล.) ทั้งยังกล่าวหาว่าท่านรอซูลได้สร้างแบบฉบับอันชั่วร้ายไว้ใหอีกด้วย ทั้งที่อัลลอฮ์นั้นทรงรับรองในทุกการกระทำของท่านรอซูล และคอยคุ้มครองท่านเสมอ ผมเองก็ไม่ค่อยมีเวลา แต่ก็เอาเหอะ เดี๋ยวคุณแครอทก็คงมาพิทักษ์สัจธรรมครับ จากคุณ : ASTB - [ 12 ก.ค. 52 22:03:16 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ก่อนอื่น ต้อง ทำความเข้าใจก่อนนะครับ เพื่อไม่ให้คนที่ไม่รู้เรื่องเข้าใจผิด ว่ามีมุสลิมที่ยึดติดกับประเพณีดั้งเดิม กับ มุสลิมที่ไม่ยึดติดกับประเพณีดั้งเดิม (ซึ่งจากคำพูดก็เข้าใจได้เลยว่า พยายามทำให้กลุ่มแรกดูล้าหลัง) จริงๆ แล้วอิสลามไม่มีคำว่าประเพณีดั้งเดิมหรือยึดติดประเพณีดั้งเดิมหรอกนะครับ แต่อิสลาม จะยึดเอาตาม หลักการในกุรอ่าน และหลักการจากแบบอย่างของท่านนบีมุฮัมมัด ซึ่งทั้งสองอย่างนี้ เป็นบัญญัติทางศาสนาครับ ไม่ใช่ประเพณี ซึ่งบัญญัติทางศาสนานี้ มุสลิมต้องปฏิบัติครับเพราะ มีหลักการชัดเจนแน่นอนทั้งจากกุรอ่านและแบบอย่างของท่านศาสดาเอง ไม่ใช่ทำตามๆกันมา หรืออ้างบรรพบุรุษ เหมือน คนในยุคก่อนอิสลาม ซึ่งเราเรียกกันว่ายุคป่าเถื่อน แบบนั้นต่างหากถึงจะเรียกว่าประเพณี และที่สำคัญเลยก็คือ มุสลิมจะต้องปฏิบัติตามหลักการเหล่านี้อย่างเคร่งครัด ผู้ได้ไม่ทำตาม ละเลยหรือฝ่าฝืน เขากำลังทำความผิดครับ แต่ถ้าผู้ใดบอกว่า นี่เป็นแค่ประเพณี ไม่ต้องปฏิบัติเพราะนั่นไม่ใช่หลักการศาสนา ก็แสดง คนคนนั้นไม่ใช่มุสลิมแล้วล่ะครับ ดังนั้นจึงไม่มีคำว่า มุสลิมที่ยึดติดหรือไม่ยึดติดกับประเพณีดั้งเดิม เพราะไม่มีคำว่าประเพณีที่ทำตามๆ กันมานะครับ นอกจากจะประดิษฐ์กันขึ้นมาใหม่เอง เช่น การกราบไหว้หลุมศพ คนดีๆ ต่างๆ หรือการละหมาด ตามบรรพบุรุษ แทนที่จะทำตามฮะดีษ เหล่านี้เป็นต้น ซึ่งบัญญัติเหล่านี้ ไม่ใช่หน้าที่ของผู้นำเผด็จการ หรือของใครคนใดคนนึงในการนำมาใช้ แต่เป็นหน้าที่ของมุสลิมทุกคน ที่ต้องนำมาใช้ และถ้าประเทศนั้นเป็นประเทศมุสลิมก็สมควรอย่างยิ่งที่ต้องนำ กฎหมายมาใช้ อย่างที่ท่าน ASTB ยก มา [5 : 44] แท้จริงเราได้ให้อัต-เตารอตลงมา โดยที่ในนั้นมีข้อแนะนำและแสงสว่าง ซึ่งบรรดานบีที่สวามิภักดิ์ได้ใช้อัต-เตารอตตัดสินบรรดาผู้ที่เป็นยิว และบรรดาผู้ที่รู้แล้วในอัลลอฮ์ และนักปราชญ์ทั้งหลายก็ได้ใช้อัต-เตารอต ตัดสิน(*1*)ด้วย เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขาได้รับมอบหมายให้รักษาไว้ (นั่นคือ) คัมภีร์ของอัลลอฮ์(*2*) และพวกเขาก็เป็นพยานยืนยันในคัมภีร์นั้นด้วย ดังนั้นพวกเจ้า(*3*) จงอย่ากลัวมนุษย์แต่จงกลัวข้าเถิด และจงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับราคาอันเล็กน้อย(*4*) และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา   (อัลมาอิดะห์ 5 : 44) จากคุณ : Carroth - [ 12 ก.ค. 52 22:57:45 ]

ความคิดเห็นที่ 23 จากที่ได้อ่านมา ทำให้ผม พบความพยายามที่จะแยกเอาฮะดีษหรือการปฏิบัติของท่านนบีออกจาก หลักการของศาสนานะครับ และยังแถมด้วยการพยายาม แยกเอาอิสลาม ออกจากเรื่องการปกครองบ้านเมืองอีกด้วย ซึ่งนี่ เป็นการบ่อนทำลายสังคมมุสลิมชัดๆ มีความพยายามทำให้เห็นว่า ท่านนบีนั้น มีการทำชั่ว หรือการทำผิด หรือแบบอย่างของท่านนบีใช้ไม่ได้เสมอไป ซึ่งนี่เป็นการพยายามบิดเบือนศาสนา และพยายามทำลายโครงสร้างของอิสลาม อีกเช่นกัน เพราะอะไร นั่นเพราะ แบบอย่างของท่านนบีนั้น เป็นรายละเอียดสำคัญในการปฏิบัติศาสนา ในเรื่องต่างๆ ซึ่งถ้าไม่มีแบบอย่างของท่านนบีแล้ว การปฏิบัติศาสนาต่างๆ จะยุ่งเหยิง และปั่นปั่น ไม่เป็นท่า ตั้งแต่การละหมาด ไปจนถึงการทำฮัจญ์ ท่านศาสดา คือผู้ที่เข้าใจอัลกุรอ่านมากที่สุด และได้รับความรู้เหล่านี้มาดังนั้น ถ้าเราจะเข้าใจกุรอ่าน หรือ เข้าใจรายละเอียดต่างๆ ในศาสนกิจจากกุรอ่าน ต้องใช้แบบอย่างของท่านศาสดาครับ เช่นการละหมาด ที่ เราจะพบว่า ใครที่ อ้างว่าเอาแต่กุรอ่าน ไม่เอาแบบอย่างท่านศาสดา จะไม่สามารถตอบเรื่องละหมาดได้เลย ดังนั้นเรื่องกฎหมายก็เช่นกัน กุรอ่านเองมี เรื่องการ ใช้กฎหมายอิสลาม บังคับใช้ อย่างชัดเจน ตั้งแต่เรื่องการโบย ไปจนถึงการตัดสิน ว่าให้ใช้อิสลามในการตัดสิน เหล่านี้ บ่งบอกชัดครับว่าต้องใช้ อิสลามในการตัดสิน ไม่ใช่ ไปใช้ กฎหมายที่มนุษย์บัญญัติขึ้น (นอกจากมุสลิมไม่ได้มีอำนาจเหนือดินแดนนั้นๆ) และการอ้าง เรื่อง ที่ว่า สิ่งดีที่ท่านนบีได้รับมาจากอัลลอฮฺ และสิ่งไม่ดี ที่บังเกิด ก็มาจากตัว "ท่านนบี" เองนั้น จริงๆ โองการนี้ กล่าวไว้ว่าอย่างไร 4:79. ความดีใด ๆ ที่ประสบแก่เจ้านั้นมาจากอัลลอฮฺ(*1*) และความชั่วใด ๆ ที่ประสบแก่เจ้านั้นมาจากตัวของเจ้าเอง(*2*) และเราได้ส่งเจ้าไปเป็นร่อซูลแก่มนุษย์ และเพียงพอแล้วที่อัลลอฮฺทรงเป็นพยาน(*3*) 4:80. ผู้ใดเชื่อฟังร่อซูล แน่นอนเขาก็เชื่อฟังอัลลอฮฺแล้ว และผู้ใดผินหลังให้ เราก็หาได้ส่งเจ้าไปในฐานะเป็นผุ้ควบคุม อ่าน เผินๆ อาจจะงง แต่อย่าคล้อยตามการบิดเบือนความหมายกุรอ่านนะครับ เพราะคนอ้าง เอามาไม่หมด เพราะ ก่อนหน้านี้ บอกไว้ชัดเจน และมีอรรถาธิบายด้วยครับว่า 78. ณ ที่ใดก็ตามที่พวกเจ้าปรากฏอยู่ ความตายก็ย่อมมาถึงพวกเจ้า และแม้ว่าพวกเจ้าจะอยู่ในป้อมปราการอันสูงตระหง่านก็ตาม และหากมีความดีใด ๆ ประสบแก่พวกเขา พวกเขาก็จะกล่าวว่าสิ่งนี้มาจากอัลลอฮฺและหากมีความชั่วใด ๆ ประสบแก่พวกเขา พวกเขาก็จะกล่าวว่า สิ่งนี้มาจากเจ้า(*1*) จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ทุกอย่างนั้นมาจากอัลลอฮฺทั้งสิ้น มีเหตุใดเกิดขึ้นแก่กลุ่มชนเหล่านี้ กระนั้นหรือ ที่พวกเขาห่างไกลที่จะเข้าใจคำพูด (1)  หมายถึงท่านนะบี มุฮัมมัด กล่าวคือเมื่อเกิดการแห้งแล้ง อาหารขาดแคลนก็กล่าวหาว่า ท่านนะบีเป็นต้นเหตุที่มาปดว่าตนเป็นร่อซูลของอัลลอฮฺทำให้เราเชื่อฟังพระองค์จึงได้ลงโทษพวกเรา 79. ความดีใด ๆ ที่ประสบแก่เจ้านั้นมาจากอัลลอฮฺ(*1*) และความชั่วใด ๆ ที่ประสบแก่เจ้านั้นมาจากตัวของเจ้าเอง(*2*) และเราได้ส่งเจ้าไปเป็นร่อซูลแก่มนุษย์ และเพียงพอแล้วที่อัลลอฮฺทรงเป็นพยาน(*3*)   (1)  เนื่องจากปฏิบัติตามที่พระองค์ทรงแนะนำไว้ (2)  เนื่องจากฝ่าฝืนคำแนะนำของพระองค์ (3)  คือเป็นพยานยืนยันในการกระทำของมนุษย์ เพราะพระองค์ทรงรู้เห็นทุกอย่างในสิ่งที่มนุษย์กระทำ   80. ผู้ใดเชื่อฟังร่อซูล แน่นอนเขาก็เชื่อฟังอัลลอฮฺแล้ว และผู้ใดผินหลังให้ เราก็หาได้ส่งเจ้าไปในฐานะเป็นผุ้ควบคุมพวกเขาไม่ และ 81. และพวกเขากล่าวว่า เชื่อฟัง(*1*) แต่เมื่อพวกเขาออกไปจากเจ้าแล้ว กลุ่มหนึ่งในพวกเขาก็ได้วางแผนในเวลากลางคืน อื่นจากสิ่งที่เจ้ากล่าว และอัลลอฮฺจะทรงบันทึกสิ่งที่พวกเขาวางแผนกันในเวลากลางคืน ดังนั้นจงเพิกเฉยต่อพวกเขาเสีย และจงมอบหมายแก่อัลลอฮฺเถิด(*2*) และพอเพียงแล้วที่อัลลอฮฺเป็นผู้ที่ได้รับมอบหมายให้คุ้มครองรักษา (1)  คือพวกมุนาฟิกนั้นเมื่อได้รับคำสั่งจากท่านนะบีให้ปฏิบัติอย่างนั้นอย่างนี้แล้ว พวกเขาก็จะกล่าวว่า พวกเราเชื่อฟังและจะปฏิบัติตาม (2)  มอบหมายให้อัลลอฮฺทรงจัดการแก่พวกเขาเอง อ่านแล้วจะพบว่า มีคนอ้างว่า เกิดการแห้งแล้ง นั้นเพราะท่านนบีอ้างตนว่าเป้น รอซู้ล โองการถัดมาก็บอกว่า ความดีใด ๆ ที่ประสบแก่เจ้านั้นมาจากอัลลอฮฺ(*1*) และความชั่วใด ๆ ที่ประสบแก่เจ้านั้นมาจากตัวของเจ้าเอง(*2*) และเราได้ส่งเจ้าไปเป็นร่อซูลแก่มนุษย์ และเพียงพอแล้วที่อัลลอฮฺทรงเป็นพยาน มันใช่ความหมาย ที่บอกว่า ความชั่วที่ประสบการท่านนบี เพราะตัวท่านเองอย่างนั้นเหรอครับ? และที่บอกถึง เรื่อง เราก็หาได้ส่งเจ้าไปในฐานะเป็นผุ้ควบคุมพวกเขาไม่ หมายถึง เรื่องอะไร เรื่องบังคับให้ศรัทธา ใช่หรือไม่? มันเกี่ยวอะไรกับกฎหมายอิสลามครับ เพราะผมบอกไปแล้วว่าอิสลามไม่ได้บังคับให้ศรัทธา แต่เรื่อง ความสงบสุขเรียบร้อยนั้น เป็นคนละเรื่องครับ โองการที่ 4:81 บอกให้เรารู้ว่าเป้นเรื่องเกี่ยวกับพวกมุนาฟิก กฎหมายอิสลามจึงเป็นสิ่งที่เป็นไปตามเจตนารมณ์ของอิสลาม และกุรอ่านดังที่เราจะเห็นได้จากเรื่องการ โบย พวกที่ชู้ นั่นแหละครับ ต้องแยกแยะนะครับ ไม่ใช่ว่า ยกมา แบบไม่หมด ยกมาแยยกำกวม ยกมาแบบไม่เข้าใจ มันจะทำให้คนอื่น ไขว้เขว และจากโองการที่ท่าน ASTB ได้นำมาว่า [5 : 44] แท้จริงเราได้ให้อัต-เตารอตลงมา โดยที่ในนั้นมีข้อแนะนำและแสงสว่าง ซึ่งบรรดานบีที่สวามิภักดิ์ได้ใช้อัต-เตารอตตัดสินบรรดาผู้ที่เป็นยิว และบรรดาผู้ที่รู้แล้วในอัลลอฮ์ และนักปราชญ์ทั้งหลายก็ได้ใช้อัต-เตารอต ตัดสิน(*1*)ด้วย เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขาได้รับมอบหมายให้รักษาไว้ (นั่นคือ) คัมภีร์ของอัลลอฮ์(*2*) และพวกเขาก็เป็นพยานยืนยันในคัมภีร์นั้นด้วย ดังนั้นพวกเจ้า(*3*) จงอย่ากลัวมนุษย์แต่จงกลัวข้าเถิด และจงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับราคาอันเล็กน้อย(*4*) และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา   (อัลมาอิดะห์ 5 : 44) ดังนั้น ไม่ว่า ท่านนบีจะอยู่ในตำแหน่ง ศาสนฑูต หรือ ตำแหน่งแม่ทัพ ก็ตามแต่ จะไม่มีการแยกออกจากกันครับ และไม่มีกุรอ่านบทไหน หรือหลักการอิสลาม ข้อไหนแยก การทำหน้าที่ทั้งสองอย่างนี้ออกจากกันเลย ครับ เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว ในการตัดสินของท่านไม่ว่าจะในสถานการณ์ไหนจึงล้วนอยู่ในหลักการอิสลาม ทั้งสิ้น ไม่มีการแยกว่า เป็นฐานะแม่ทัพหรือศาสนาฑูต เพราะอิสลาม ไม่มีการแยกครับระหว่าง การปกครองกับศาสนา เพราะการปกครอง จะต้องอยู่ภายใต้หลักการศาสนาเท่านั้น อย่างที่ผมเน้นไปแล้วว่า ท่านนบีคือผู้ที่เข้าใจกุรอ่านมากที่สุดและกุรอ่านก็ครอบคลุมการดำเนินชีวิตตามหลักการอิสลาม ไว้ ดังนั้น การกระทำของท่านนบีต่างๆ ไม่ว่าจะส่วนตัวหรือไม่ก็แล้วแต่ ล้วน เป็นสิ่งที่เป็นบรรทัดฐานของมุสลิม นอกจาก จะมีการบอกว่า สิ่งไหน ท่านทำเฉพาะของท่านเอง หรือคนอื่นไม่ต้องทำ จากคุณ : Carroth - [ 12 ก.ค. 52 23:28:04 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สรุปแล้ว กุรอ่านที่บอกว่า พระ เจ้าไม่ได้ส่งท่านศาสนทูตมาเพื่อเป็นผู้ควบคุมมวลมนุษย์ (เยี่ยงผู้คุมนักโทษ) จึงเป็นเรื่องของการศรัทธาครับ ไม่ใช่การปกครอง เพราะเรื่องการปกครองหรือตัดสินสิ่งต่างๆ กุรอ่านบอกแล้วว่าต้องตัดสินไปตามสิ่งที่อัลลอฮฺประทานให้ ไม่ใช่ตัดสินตามอำเภอใจ แล้วอ้างว่า นบีไม่ได้ถูกส่งมาเพื่อควบคุมมนุษย์เช่นนักโทษ ต้องแยกแยะครับว่ากรณีไหน และยก กุรอ่านมาให้ครบด้วยอย่าตัดตอน อ่อแล้วส่วนที่แอบวงเล็บเอาเองนี่ บอกด้วยครับว่า คิดเอาเอง ไม่งั้นคนอื่นจะสับสน คิดว่าเป็นอรรถาธิบายกุรอ่าน จากที่พิมพ์มาว่า ผุ้ใดก็ตามที่เชื่อฟัง ท่านศาสนทูตมูฮัมมัด (ศรัทธาต่อบัญญัติในอัลกุรอาน และ การปฏิบัติของท่านศาสนทูตภายในขอบเขตของอัลกุรอาน), ก็เท่ากับว่าเชื่อฟังพระเจ้า , พระ เจ้าไม่ได้ส่งท่านศาสนทูตมาเพื่อเป็นผู้ควบคุมมวลมนุษย์ (เยี่ยงผู้คุมนักโทษ)” ที่ขีดเส้นใต้ในวงเล็บนี่ผมจะบอกว่า ไม่มีในอรรถาธิบายนะครับ หรือถ้ามีจาก ภาษาอังกฤษ ช่วยบอกที่มาด้วย เพราะ การเชื่อฟังท่านนบีนั้นก็เท่ากับเชื่อฟังอัลลอฮฺ เพราะอัลลอฮฺ บอกแล้วว่า (3:132) " และพวกเจ้าจงเชื่อฟังอัลลอฮฺและร่อซูลของพระองค์ เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับความเมตตา " (4:80) " ผู้ใดเชื่อฟังรอซูล แน่นอนเขาก็เชื่อฟังอัลลอฮฺแล้ว และผู้ใดผินหลังให้ เราก็หาได้ส่งเจ้าไปในฐานะเป็นผู้ควบคุมพวกเขาไม่ " (24:56) " และพวกเจ้าจงดำรงละหมาด และจงบริจาคอัซซะกาฮ์ และจงเชื่อฟังปฏิบัติตามรอซูล เพื่อพวกเจ้าจะได้รับควาเมตตา " (26:108) " ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮฺ และเชื่อฟังฉัน" (นบีนุฮฺ) (4:59) " ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงเชื่อฟังอัลลอฮฺ และเชื่อฟังร่อซูลเถิด และผู้ปกครองในหมู่พวกเจ้าด้วย แต่ถ้าพวกเจ้าขัดแย้งกันในสิ่งใด ก็จงนำสิ่งนั่นกลับไปยังอัลลอฮฺ และร่อซูล หากพวกเจ้าศรัทธาต่ออัลลอฮฺและวันปรโลก นั่นแหละเป็นสิ่งที่ดียิ่งและเป็นการกลับไปที่สวยยิ่ง " (4:69) " และผู้ใดที่เชื่อฟังอัลลอฮฺ และรอซูลแล้วชนเหล่านี้จะอยู่ร่วมกับบรรดาผู้ที่อัลลอฮฺทรงกรุณาเมตตาแก่พวก เขา อันได้แก่บรรดานบี บรรดาผู้ที่เชื่อโดยดุษฏี บรรดาผู้ที่เสียชีวิตในสงคราม และบรรดาผู้ที่ประพฤติดี และชนเหล่านี้แหละเป็นเพื่อนที่ดี " (33:71) " พระองค์จะทรงปรับปรุงการงานของพวกเจ้าให้ดีขึ้นสำหรับพวกเจ้า และจะทรงอภัยโทษความผิดของพวกเจ้าให้แก่พวกเจ้าและผู้ใดเชื่อฟังปฏิบัติตาม อัลลอฮฺและรอซูลของพระองค์ แน่นอนเขาได้รับความสำเร็จใหญ่หลวง " ที่ผมขีดเส้นใต้ไว้ นั้นทำให้เรารู้ว่าเมื่อเกิดปัญหาก็ให้ ไปหา อัลลอฮ์ และรอซูล หรือท่านศาสดานั่นเอง ดังนั้น บทบัญญัติต่างๆ เราต้องถามท่านศาสดา และทำตามท่านครับ ไม่ใช่คิดเองเออเอง แล้วบอกว่า ท่านศาสดาไม่มีอำนาจบังคับผู้ใด เพราะ อำนาจในการบังคับใช้กฎหมาย กุรอ่านบอกชัดเจนแล้วครับ ตั้งแต่กการโบยไปจนถึงตัดสินเรื่องต่างๆ เหล่านี้ ไม่ใช่เฉพาะท่านศาสดาเท่านั้นที่มีอำนาจ แต่เป็นมุสลิม ทุกคนนั่นแหละครับ ที่มีอำนาจ ตามที่กุรอ่าน อนุมัติไว้ ซึ่งถ้าบังคับไม่ได้จริง แล้วโองการเรื่องการให้โบย หรืออื่นๆ จะปฏิบัติได้อย่างไร? และเป็นการให้ปฏิบัติโดยเข้มงวดด้วย นี่จึงไม่ใช่แค่กฎข้อบังคับ ที่แนะแนวทางนะครับ แต่นี่คือคำสั่งใช้ ให้มุสลิมต้องทำไม่ใช่ ทำก็ได้ไม่ทำก็ได้ และบัญญัติของท่านนบีหรือการกระทำของท่านนบีนั้น ไม่ใช่การล้มล้างบัญญัติของกุรอ่านแต่อย่างใด เพราะกุรอ่านบอกไว้เองว่า (4:59) " ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงเชื่อฟังอัลลอฮฺ และเชื่อฟังร่อซูลเถิด และผู้ปกครองในหมู่พวกเจ้าด้วย แต่ถ้าพวกเจ้าขัดแย้งกันในสิ่งใด ก็จงนำสิ่งนั่นกลับไปยังอัลลอฮฺ และร่อซูล หากพวกเจ้าศรัทธาต่ออัลลอฮฺและวันปรโลก นั่นแหละเป็นสิ่งที่ดียิ่งและเป็นการกลับไปที่สวยยิ่ง " ดังนั้นการกระทำและบัญญัติของท่านนบี จึงถูกรับรองไว้โดย อัลกุรอ่านซึ่งมากจากอัลลอฮฺ ครับ ไม่ใช่การกระทำ ที่ ไม่ต้องใส่ใจ โดยอ้างว่าเป็นบัญญัติของมนุษย์ เพราะบัญญัตินี้ อัลลอฮฺสั่งว่า จงเชื่อฟังแถมยัง สั่งอีกว่า (24:56) " และพวกเจ้าจงดำรงละหมาด และจงบริจาคอัซซะกาฮ์ และจงเชื่อฟังปฏิบัติตามรอซูล เพื่อพวกเจ้าจะได้รับควาเมตตา " สั่งให้ปฏิบัติตามครับ ชัดๆ ดังนั้น ด้วยคำสั่งในกุรอ่าน และ เหตุผลต่างๆ แล้ว มุสลิมจึงต้องนำเอากฎหมายอิสลาม ที่มีรากฐานมาจากกุรอ่านและแบบอย่างของท่านศาสดา มาปฏิบัติอย่างเคร่งครัด ถ้าไม่เช่นนั้นแล้ว ...และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา   (อัลมาอิดะห์ 5 : 44) กฎหมายอิสลามจึงเป็นสิ่งที่มุสลิมต้องนำมาใช้นะครับ ถ้าไม่พยายามนำมาใช้ เท่ากับ ผิดต่อเจตนารมย์ของอิสลาม จากคุณ : Carroth - [ 12 ก.ค. 52 23:51:26 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ผมตอบขัดตาทัพไปก่อน รอผู้รู้เรื่องกฎหมายอิสลามมาตอบ จากคุณ : Carroth - [ 12 ก.ค. 52 23:52:04 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คู่ปรับ ประจำซอย  เจอกันไม่ได้ มีเถียงตลอด จากคุณ : bawon - [ 13 ก.ค. 52 15:40:37 ]

ความคิดเห็นที่ 27 พอเจอกัน เหมือนดูหนังแอคชั่น มันเจงๆ จากคุณ : ghanee.s - [ 13 ก.ค. 52 15:55:39 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อย่าดูเอามันอย่างเดียวนะครับ ควรคิดไปด้วยว่าตอนนี้มีหลากหลายวิธีที่แฝงมาเพื่อจะบิดเบือนอิสลาม...... แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 52 19:42:15 จากคุณ : คนแปลกหน้าในโลกดุนยา - [ 13 ก.ค. 52 19:40:20 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ผมก็กำลังรอฟังคำตอบของผู้เชี่ยวชาญ ทางนิติศาสตร์อิสลามมาคัดค้านผมในเรื่องนี้ อยู่ เพราะว่าที่ อ่านความเห็นมา ก็ไม่แสดง ว่า มุสลิม ผู้แสดงความเห็นในที่นี้ มีความเข้าใจ อิสลามและอัลกุรอานว่าเป็นบัญญัติกฏหมายหรือหลักจรรยาธรรม, และกับทั้งยังไม่เข้าใจ ถึงสังคมมนุษย์ในปัจจุบันเลย      ผมมีความตั้งใจให้กระทู้นี้ เป็นการแสดงความคิดเห็น เพื่อความรู้ และเข้าใจถึง ความ เหมาะสม ว่า เป็นการเหมาะสมหรือไม่ว่า การจะใช้ประเพณีอรับ มาปกครองเป็นกฏหมาย การปกครอง ในสังคมไทยหรือสัง คม ประชาธิปไตย ในประเทศต่างๆนั้น จะสำเร็จหรือไม่? และบัญญัติ บังคับในอัลกุรอานนั้น เป็นกฏหมายหรือ หลักจรรยาธรรม  และบัฐญญัติที่ เป็นกฏหมายนั้น มีการบังคับหรือไม่?    กลับเข้ามา กระทู้นี้กลายเป็น เรื่องที่ไม่ถูกใจนักเลงประจำซอย หรือ วง ลำตัดไปแล้ว  มีการแจกพวงมาลัย จาก แม่ยก พ่อยก ที่ชอบใจคำคม  และ ความมัน(ศัพท์ที่ปราศจาก ความเห็นเป็นของตนเอง) มาเชียร์กัน  แต่ก้ไม่ได้ ช่วยให้เข้าใจอะไรมากขึ้นในเรื่องของหัวข้อกระทู้ อยากให้เฉพาะผู้ที่เข้ามาเชียร์ ที่ปราศจากความคิดเห็น  ใช้ความคิด แสดงความเห็นในคำถามต่อไปนี้  เพื่อฆ่าเวลา จนกว่าจะมีผู้เชี่ยวชาญทางนิติศาสตร์  อิสลาม (ถ้ามี)  มาอธิบายและคัดค้านความเห็นของผม   คำถามผมมีดังนี้   1. ท่านศาสนทูตมูฮัมมัดนั้น  มีตำแหน่งที่ใหญ่ยิ่งอยู่ 2 ตำแหน่งคือ 1.ตำแหน่งศาสนทูตผู้รับบัญญัติจากพระเจ้า 2.ตำแหน่งแม่ทัพและผู้ปกครองชุมชน  เมื่อใดที่มุสลิมสามารถที่จะแยกออกได้ อย่างไรว่าว่า อะไร เป็น ความคิดของ ตำแหน่งแม่ทัพและผู้ปกครองชุมชน และ อะไรคือ บัญญัติของพระเจ้า? ถ้าเราไม่ใช้เหตุผลและบัญญัติในอัลกุรอานอธิบาย 2. เพระเหตุใดเรื่องบอกเล่าของมนุษย์จึงสำคัญ กว่า บัญญัติของพระเจ้า? 3. ประเทศ มุสลิม ประเทศใดบ้างที่ใช้ "ซาริอะฮ์" ในการปกครองประเทศ? และ สังคมของประเทศเหล่านั้น มีศีลธรรมและจรรยาธรรมดีกว่าสังคม ของมุสลิมอื่นที่ไม่ได้ใช้  "ซาริอะฮ์" ในการปกครองประเทศหรือสังคมอื่นๆที่ มีหลายความศรัทธาอยู่ร่วมกัน? 4. อาชญากรรมในสังคม ที่ใช้ "ซาริอะฮ์" ในการปกครอง สูงหรือต่ำกว่า สังคมอื่นๆ  ในคำถามนี้ รวมทั้ง อาชญากรรม ในทุกๆทาง ตาม อัตราส่วนของประชาชนของประเทศ?   พวกกองเชียร์ (จากสำนักเรียนที่มีความคิดเดียวกัน) เอาคำถามเหล่านี้ ไปลองคิดดู ก่อนที่จะ แจกพวงมาลัยและของขวัญกัน อย่าง จ้าละหวั่น  โดยไม่มองดูโลกมุสลิมในปัจจุบัน ทั่วทุกๆมุมโลก แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 52 03:06:45 จากคุณ : แมทท์ - [ 16 ก.ค. 52 03:03:23 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ถ้าต้องการหาความรู้ ก็ลองเอาอายะห์นี้ไปศึกษาดูซิว่า ประเทศ “ซาอุดิอารเบีย” เอาอายะนี้ไปใช้เป็นกฏหมายอาญานั้นถูกต้องตามที่พระเจ้าประสงค์หรือไม่? “And We prescribed to them in it that life is for life, and eye for eye, and nose for nose, and ear for ear, and tooth for tooth, and (that there is) reprisal in wounds; but he who foregoes it, it shall be an expiation for him; and whoever did not judge by what Allah revealed, those are they that are the unjust.” (Shakir 5:45)    ถ้าคุณๆผู้รู้ทั้งหลายอธิบายอายะนี้ให้ถูกต้อง และผู้นั่งชมความมัน ก็จะเข้าใจได้ว่า  อัลกุรอานนั้น เป็นกฏหมายเพื่อบังคับใช้ในชุมชนในสังคม หรือเพื่อ สอนคุณธรรมและจริยาธรรม ต่อมุสลิมแต่ละบุคคล, ที่เป็นสมาชิกของสังคม เพื่อให้สังคมมุสลิมเป็นสังคมที่ดี และอยู่ร่วม กันกับสังคมมนุษย์ ได้อย่างสันติ โดยไม่มีการบังคับจากกฏภายนอก จากคุณ : แมทท์ - [ 16 ก.ค. 52 13:33:17 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ผมก็กำลังรอฟังคำตอบของผู้เชี่ยวชาญ ทางนิติศาสตร์อิสลามมาคัดค้านผมในเรื่องนี้ อยู่ เพราะว่าที่ อ่านความเห็นมา ก็ไม่แสดง ว่า มุสลิม ผู้แสดงความเห็นในที่นี้ มีความเข้าใจ อิสลามและอัลกุรอานว่าเป็นบัญญัติกฏหมายหรือหลักจรรยาธรรม, และกับทั้งยังไม่เข้าใจ ถึงสังคมมนุษย์ในปัจจุบันเลย   24:2. หญิงมีชู้และชายมีชู้ พวกเจ้าจงโบยแต่ละคนในสองคนนั้นคนละหนึ่งร้อยที (*1*) และอย่าให้ความสงสารยับยั้งการกระทำของพวกเจ้าต่อคนทั้งสองนั้น ในบัญญัติของอัลลอฮฺเป็นอันขาด (*2*) หากพวกเจ้าศรัทธาต่ออัลลอฮฺและวันปรโลก และจงให้กลุ่มหนึ่งของบรรดาผู้ศรัทธาเป็นพยานในการลงโทษเขาทั้งสอง (*3*) (1)  สิ่งที่เราบัญญัติแก่พวกเจ้าคือ ให้โบยพวกทำชู้ (ทำซินา) ที่ยังมิได้แต่งงาน (หรือชายโสด หญิงโสด) คนละหนึ่งร้อยที เป็นการลงโทษแก่เขาทั้งสองที่กระทำอาชญากรรมที่น่ารังเกียจ (2)  คืออย่าให้ความสงสารและความเมตตาระงับการกระทำของพวกเจ้าในบัญญัติของอัลลอฮฺ คือโบยแต่เพียงเบา ๆ หรือลดจำนวนโบย พวกเจ้าจงโบยให้เจ็บจริงๆ (3)  การเป็นพยานในการลงโทษนั้นนับได้ว่าเป็นการประจาน เพื่อให้เป็นแบบฉบับและเป็นที่เข็ดหลาบ สาเหตุของการประทานโองการนี้คือ มีรายงานว่า สตรีผู้หนึ่งชื่อ “อุมมุมะฮ์ซูล" ซึ่งเป็นโสเภณี เธอจะร่วมประเวณีกับผู้ชายโดยตั้งเงื่อนไขว่า เธอจะเป็นผู้จ่ายเงินให้เขา ชายมุสลิมคนหนึ่งประสงค์จะแต่งงานกับเธอ เขาจึงได้ไปแจ้งต่อท่านร่อซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม อัลลอฮฺจึงได้ประทานโองการนี้ลงมาว่า   นี่แสดงให้เราเห็นอย่างชัดเจนว่า กุรอ่าน เป็นทั้งหลักจริยธรรมและข้อบังคับครับ ใครที่บอกว่า เป็นเพียงหลักจริยธรรมนั่นแสดงว่า เขาไม่รู้จักกุรอ่าน แต่จะว่าไปแล้ว มุสลิมที่มาตอบในที่นี้จะเข้าใจกุรอ่านหรือไม่ นั้น คนตัดสินไม่น่าเป็นแมทท์ ผู้ที่ ไม่รู้เรื่องของอิสลาม และกุรอ่าน นี่ครับ เพราะอย่างน้อย มุสลิมในที่นี่ก็ต้องเข้าใจกุรอ่านมากกว่าแมทท์ที่บอกว่า กฏข้อบังคับของศาสนาอิสลามเป็นเรื่องของจริยาธรรมที่ มุ่งหมายการตอบแทนในปรโลกซึ่งถ้าปฏิบัติตามจะ ทำให้ผู้ที่ปฏิบัติเป็นสมาชิกของสังคมที่ดีและประสพความสุขในปรโลก, แต่ถ้าไม่ปฏิบัติตามวิถีทางของพระเจ้า มนุษย์ในโลกนี้ไม่มีสิทธิที่จะลงโทษบุคคลผู้ใด ในโลกนี้ได้ แม้แต่ท่านศาสดามูฮัมมมัดเอง เพราะที่แน่ๆ ในกุรอ่านมีทั้งการลงโทษ และการเป็นพยานให้เราอ่านกัน อยู่ มันน่าตลกตรงที่ คนตั้งกระทู้ ดุเหมือนพยายามจะแสดงตนเป็นผู้รู้ และเข้าใจกุรอ่านเป็นอย่างดี และกำลังหาคนที่มีความรู้เรื่องหลักการอิสลามอย่างถ่องแท้เพื่อมา สนทนา แต่พอเอาเข้าจริงแล้ว แม้แต่เรื่องกุรอ่าน ที่เปิดอ่านกันได้ทุกคน เรื่องง่ายๆ ที่ปฏิบัติเป็นประจำ เจ้าของกระทู้ยังไม่มีความรู้ แล้วจะให้คนมีความรู้ที่ไหนมาสนทนาด้วย แค่อ่านก็คงขำเป็นเวทนาแล้ว อ่อและที่สำคัญ ผมบอกแล้วว่า กุรอ่านไม่ใช่ประเพณีอาหรับ อิสลามไม่ใช่ประเพณีอาหรับ และกฎหมายอิสลาม ก็ไม่ใช่ประเพณีอาหรับด้วย เพราะ ประเพณีอาหรับสมัยก่อนอิสลามนั้น มีลักษณะ ประเภท ทำตามๆ กันมาจาก บรรพบุรุษ เหมือนที่มีคนอ้างว่า ตัวเองละหมาดตามบรรพบุรุษนั่นแหละครับ ดังนั้น กฎหมาย ชาริอะห์ จึงไม่ใช่ประเพณีอาหรับแต่เป็น หลักการอิสลาม ที่มีตัวบท มาจาก กุรอ่าน และแบบอย่างของท่านศาสดา ครับ และแบบอย่างของท่านศาสดานั้น ไม่แยก และไม่มีเหตุผลอะไรใดๆ ทั้งสิ้น ทั้งจากกุรอ่าน จากฮะดีษ หรือแม้แต่ด้วยเหตุผล ที่จะต้องแยก ระหว่างบทบาทของ ศาสนฑูตกับผู้ปกครอง เพราะอิสลามไม่มีการแยกระหว่างศาสนากับการปกครอง ศาสนากับชีวิตประจำวัน ดังนั้นจึงไม่ต้องใช้อะไรมาอธิบาย หรือพยายามแยกการกระทำของท่านศาสดาเป็นสองตำแหน่ง นะครับ เพราะ กุรอ่านสั่งใช้ไว้เอง โดยไม่ได้แบ่งว่าให้เลือกว่าตอนนั้นท่านศาสดาอยู่ในตำแหน่งใด แต่สั่งใช้ไปเลยว่า (24:56) " และพวกเจ้าจงดำรงละหมาด และจงบริจาคอัซซะกาฮ์ และจงเชื่อฟังปฏิบัติตามรอซูล เพื่อพวกเจ้าจะได้รับควาเมตตา " นี่เป็นคำสั่ง ที่ชัดเจนดังนั้ ไม่มีคำว่า คำบอกเล่าของมนุษย์ สำคัญ กว่าบัญญัตของพระเจ้า เพราะการ ที่มนุษย์ ใช้ฮะดีษเพื่อปฏิบัติศาสนา นั้น เป็นการทำตามคำสั่งของพระเจ้า เป็นการทำตามคำบัญญัติของพระเจ้าโดยตรงอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น นี่เป็นคำสั่งของพระเจ้า ยังไงก็ต้องทำตาม และนี่เป็นกุรอ่าน ดังนั้นกฎหมายอิสลาม จึงควรที่มุสลิมทุกคนต้องพยายามนำมาใช้ครับ จากคุณ : Carroth - [ 16 ก.ค. 52 14:01:29 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ดังนั้น ประเทศไหนจะนำกฎหมายไปใช้ได้ถูกต้องหรือไม่เกี่ยวครับ แต่ที่ต้องทำคือนำไปใช้ ดังกุรอ่านบทนี้ ...และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา   (อัลมาอิดะห์ 5 : 44) กุรอ่าน ไม่ใช่เพียงหลักจริยธรรมครับ แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 52 14:09:40 จากคุณ : Carroth - [ 16 ก.ค. 52 14:08:51 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อ่อแล้วเพื่อกันความเข้าใจผิด มุสลิมในที่นี้ เป็นผู้รู้ครับ พวกเขามีความรู้มากกว่าคุณเยอะ แต่คุณพิจารณาตัวเองหน่อยดีไหม ว่าคุณเหมาะให้เขาลดตัวลงมาคุยหรือเปล่าจะอ้างกุรอ่าน ก็ยัง ไม่ค่อยจะรู้เรื่องเลย คุยแล้วก็หนีคุยแล้วก็หนี เพราะงั้น แค่ให้คนทั่วไปอย่างผมถาม ก็พอแล้ว จากคุณ : Carroth - [ 16 ก.ค. 52 14:14:23 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ผมพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่กล่าวถึงเรื่องการเรียนหรือความรู้ไม่ว่า ในเรื่องใดๆก็ตาม ที่ผมกล่าวว่าผุ้รู้ในทางนิคิศาสตร์อิสลามนั้น เพราะว่า คุณว่าจะมีผู้รู้ในทางนี้มาตอบ...จาก "ความคิดเห็นที่ 25  ของคุณ" คุณกล่าวว่า "ผมตอบขัดตาทัพไปก่อน รอผู้รู้เรื่องกฎหมายอิสลามมาตอบ   จากคุณ : Carroth"  เมื่อคุณกล่าวเช่นนี้แสดงว่าคุณไม่มีความรู้ในเรื่อง "กฎหมายอิสลาม" แต่มากล่าวตอบแสดงความเห็น ซึ่งผมก็ไม่ได้ รังเกียจที่จะอ่าน เพราะ ถ้าจะเปรียบ  คุณก็เหมือน ตัวตลกสลับฉากการแสดง เท่านั้นเอง ซึ่งจะเห็นได้ว่า เวลาคุณออกมาแสดง กองเชียร์ของคุณ ก็ แจกของขวัญพวงมาลัย กัน ซึ่งผมก็ขอแสดง ความยินดีด้วยไปกับคุณ  แต่เมื่อคุณมาอ้างว่าคุณก็มีความรู้เพียงพอสามารถที่จะลดตัวมา ตอบคำถามผม  ผมก็ขอขอบคุณ เมื่อเป็นเช่นนั้น แล้ว คุณช่วย อธิบายและตอบคำถามผมเป็นข้อๆไป อย่าง ผู้ที่มีความรู้ ไม่ใช่นักเลงประจำซอย  ............. ผมจะอธิบายให้คุณเข้าใจ อย่างย่อๆที่สุด ว่า ตามความเรื่องราวในอัลกุรอาน และจากโองการที่ท่าน ASTB ได้นำมาว่า [5 : 44] แท้จริงเราได้ให้อัต-เตารอตลงมา โดยที่ในนั้นมีข้อแนะนำและแสงสว่าง ซึ่งบรรดานบีที่สวามิภักดิ์ได้ใช้อัต-เตารอตตัดสินบรรดาผู้ที่เป็นยิว และบรรดาผู้ที่รู้แล้วในอัลลอฮ์ และนักปราชญ์ทั้งหลายก็ได้ใช้อัต-เตารอต ตัดสิน(*1*)ด้วย เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขาได้รับมอบหมายให้รักษาไว้ (นั่นคือ) คัมภีร์ของอัลลอฮ์(*2*) และพวกเขาก็เป็นพยานยืนยันในคัมภีร์นั้นด้วย ดังนั้นพวกเจ้า(*3*) จงอย่ากลัวมนุษย์แต่จงกลัวข้าเถิด และจงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับราคาอันเล็กน้อย(*4*) และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา   (อัลมาอิดะห์ 5 : 44) จะยกมาแต่เพียง อายะเดียวไม่ได้       ถ้าคุณจะเรียนรู้อัลกุรอาน ซึ่งผมกล่าวมาหลายครั้งแล้วว่า ให้อ่านตั้งแต่ต้น ซูเราะห์ และซูเราะห์ต่างๆที่เกี่ยวข้องกัน กับเหตุผลในอายะที่อ้างอิงแล้วมันจึงจะมีความหมายที่ถูกต้อง, และ ถ้าจำเป็นจะต้องค้นคว้าถึงหลักฐานจาก เตารอดหรือ อินจิล, (หรือ คัมภีร์ จาก ยิว หรือ คริสเตียน) ก็จำเป็นต้องทำเพื่อ ให้ได้คำอธิบายได้ถูกต้อง     ในซูเราะห์นี้ ถ้าทำความเข้าใจให้ถูกต้อง จะเห็นว่าเป็นเรื่องราว ทีกล่าวถึง ข้อตกลงใน การล้างแค้นกัน ระหว่างชาวยิว แห่งกรุงมะดินะสอง เผ่า ซึ่งฆ่าล้างแค้นกันอย่างโหดเหี้ยม และไม่มีความยุติธรรม   เมื่อท่านศาสนทูตมูฮัมมัด มาถึงกรุงมะดินะ มีผู้นำกรณีพิพาทที่กล่าวนี้มาให้ท่านศาสนทูตตัดสิน  บัญญัติ ซึ่ง พระเจ้าได้ส่งหลักการในการตัดสินให้เหมาะสมกับ สังคมและสถานะการในสมัยนั้น เป็นการให้ความยุติธรรมระหว่าง “คู่พิพาทที่ฆ่าล้างโครตกันมาแต่ดึกดำบรรพ์”, ซึ่งไม่ใช้กฏหมายที่บังคับใช้ในสังคมมุสลิม ระหว่าง รัฐกับ ประชาชนมุสลิม ด้วยเหตุนี้ รัฐจะตั้งตัวเป็นคู่แค้นกับประชาชนในสังคมมุสลิมไม่ได้ การลงโทษโดยการล้างแค้น ในสมัยนั้น บัญญัติต้องการชี้ให้เห็นว่า ท่านได้มีบัญญัติ เหล่านี้มาก่อนแล้ว เช่น    Refer to: Exodus 21, vs. 23-26:   "Wherever hurt is done, you shall give life for life, eye for eye, tooth for tooth, hand for hand, foot for foot, burn for burn, bruise for bruise, wound for wound."     พระเจ้าได้บัญญัติไว้ในคัมภีร์ ของพระองค์ คือ เตารอด และอินจีล ว่า ให้ใช้โทษโดยการแก้แค้นให้สมกับการกระทำ ของผู้กระทำความผิด ให้สมกับ ความรุณแรง ของโทษที่เขากระทำ     โดยใช้การเปรียบเทียบ ดังนี้, “ชีวิตต่อชีวิต, นัยตาต่อนัยตา, จมูกต่อจมูก, ใบหูต่อใบหู และ ฟันต่อฟัน” ซึ่งในอัลกุรอานมีบัญญัติไว้ใน ซูเราะฮฺ อัล-มาอิดะ อายะที่ 45  ในอายะนี้ พระเจ้า มีบัญญัติสอนในการตัดสินการ แก้แค้นต่อการกระทำของ คู่กรณีใดก็ตามต้องกระทำให้ยุติธรรมให้สมกับความหนักเบา ของ การกระทำ ที่ถูกกระทำ, ไม่ให้เกินกว่า การถูกกระทำโดยการเปรียบเทียบ ความหนักเบา ในการทำร้ายร่างกายบุคคลเป็นส่วนๆไป เป็นการ อธิบาย ถึงกฏแห่งการแก้แค้น สำหรับชนเผ่าต่างๆในสมัยท่านศาสดามูฮัมมัด โดยอ้างอิงถึง บัญญัติเช่นเดียวกันนี้ ใน คัมภีร์เตารอดและ อินจิล   ไม่ได้หมายความถึง ถ้าผู้ใดฆ่าคนตาย เขาจะต้องถูกประหารชีวิตเสมอไป, ถ้าทำให้ใครตาบอดจะต้องถูกทำโทษโดยการ แกะลูกตาออกจากเบ้า ซึ่งเป็นการทารุณและโหดร้าย โดยที่ผู้กระทำความผิดพลาดไม่มีโอกาสได้ กลับเนื้อกลับตัว     คำไขปัญหาของอายะนี้ อยู่ในประโยดที่ว่า, “แต่ถ้าผู้ใดก็ตามให้อภัยในความผิดโดยไม่คิดแก้แค้น ต่อการกระทำของคู่แค้น จะเป็นความดีที่จะทำให้พระเจ้าเมตตาต่อเขา(ลบล้างความผิดที่ได้กระทำต่อกัน) ตามที่พระองค์เห็นสมควร” “บัญญัตินี้สอนให้เรารู้ว่าถึงคุณธรรมที่ดีที่มนุษย์พึงกระทำก็คือการให้อภัยต่อ คู่พิพาท ซึ่งการให้อภัย ถือเป็นคุณความดีที่จะลบล้างความผิดพลาดของเขาตามที่พระเจ้าทรงเห็นสมควร” เราจะเห็นว่า บัญญัติที่มีลักษณะเป็นกฏหมายในอัลกุรอานนั้น เป็นเรื่องของจริยาธรรมและคุณธรรมซึ่ง เราจะต้องอ่าน และทำความเข้าใจให้ถูกต้อง โดยการอ่านให้ตลอด ไม่ใช่ว่าอ้างเพียงแต่อายะห์เดียวว่า การกระทำของผู้ใดที่ทำให้ผู้อื่นตาบอด แล้วจะต้องถูกควักลูกตาออก ให้ตาบอดเช่นเดียวกัน โดยอ้างว่า พระเจ้ากำหนดบทลงโทษไว้ในอายะ5:45     อ่านให้จบซูเราะห์นี้ให้เข้าใจแล้วกลับมาคุยกับผมอีกครั้ง เพื่อให้ กองเชียร์ของคุณ ได้เข้าใจความลึกซึ้งของความรู้ในการเข้าใจอัลกุรอานและ เข้าใจกฏหมายอิสลามของคุณ จากคุณ : แมทท์ - [ 16 ก.ค. 52 21:35:25 ]

ความคิดเห็นที่ 35 มั่วนิ่มแล้วพี่แมทท์ [5 : 44] แท้จริงเราได้ให้อัต-เตารอตลงมา โดยที่ในนั้นมีข้อแนะนำและแสงสว่าง ซึ่งบรรดานบีที่สวามิภักดิ์ได้ใช้อัต-เตารอตตัดสินบรรดาผู้ที่เป็นยิว และบรรดาผู้ที่รู้แล้วในอัลลอฮ์ และนักปราชญ์ทั้งหลายก็ได้ใช้อัต-เตารอต ตัดสิน(*1*)ด้วย เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขาได้รับมอบหมายให้รักษาไว้ (นั่นคือ) คัมภีร์ของอัลลอฮ์(*2*) และพวกเขาก็เป็นพยานยืนยันในคัมภีร์นั้นด้วย ดังนั้นพวกเจ้า(*3*) จงอย่ากลัวมนุษย์แต่จงกลัวข้าเถิด และจงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับราคาอันเล็กน้อย(*4*) และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา   (อัลมาอิดะห์ 5 : 44) ......................................................................................... โองการนี้เป็นตัวอย่างอันดี เลยว่าอัลเลาะสั่งให้ปฏิบัติตามคำสั่งใช้ของพระองค์ ตัดสินด้วยคำสั่งของพระองค์ ดังนั้นคำสั่งให้โบย เมื่อมีมีการผิดประเวณี จะบิดพริ้วได้อย่างไร ต้องโบยครับ และนี้คือกฎหมาย และอัลเลาะห์ยังสั่งให้ทำตามร้อซู้ล ก็ต้องทำครับ เพราะนี่ คือกฏหมาย จะมาบอกว่า กรณ๊นั้นกรณีนี้ ใช้กับปัจจุบัน ไม่ได้ นั่น นะคิดเอาเองทั้งสิ้น ........................................................................................ ที่บอกว่า การลงโทษโดยการล้างแค้น ในสมัยนั้น บัญญัติต้องการชี้ให้เห็นว่า ท่านได้มีบัญญัติ เหล่านี้มาก่อนแล้ว เช่น   Refer to: Exodus 21, vs. 23-26:   "Wherever hurt is done, you shall give life for life, eye for eye, tooth for tooth, hand for hand, foot for foot, burn for burn, bruise for bruise, wound for wound."    พระเจ้าได้บัญญัติไว้ในคัมภีร์ ของพระองค์ คือ เตารอด และอินจีล ว่า ให้ใช้โทษโดยการแก้แค้นให้สมกับการกระทำ ของผู้กระทำความผิด ให้สมกับ ความรุณแรง ของโทษที่เขากระทำ ......................................................................................... รู้ได้ไงว่านี่คือเตารอด และอินญีน ผมไม่เคยเห็น คริส คนไหนยอมรับเลยว่าเตารอ และอินญีล คือ ไบเบิ้ล old and new treatment. .............................................................................................. แล้วที่บอกว่า โดยใช้การเปรียบเทียบ ดังนี้, “ชีวิตต่อชีวิต, นัยตาต่อนัยตา, จมูกต่อจมูก, ใบหูต่อใบหู และ ฟันต่อฟัน” ซึ่งในอัลกุรอานมีบัญญัติไว้ใน ซูเราะฮฺ อัล-มาอิดะ อายะที่ 45 ในอายะนี้ พระเจ้า มีบัญญัติสอนในการตัดสินการ แก้แค้นต่อการกระทำของ คู่กรณีใดก็ตามต้องกระทำให้ยุติธรรมให้สมกับความหนักเบา ของ การกระทำ ที่ถูกกระทำ, ไม่ให้เกินกว่า การถูกกระทำโดยการเปรียบเทียบ ความหนักเบา ในการทำร้ายร่างกายบุคคลเป็นส่วนๆไป เป็นการ อธิบาย ถึงกฏแห่งการแก้แค้น สำหรับชนเผ่าต่างๆในสมัยท่านศาสดามูฮัมมัด โดยอ้างอิงถึง บัญญัติเช่นเดียวกันนี้ ใน คัมภีร์เตารอดและ อินจิล  ไม่ได้หมายความถึง ถ้าผู้ใดฆ่าคนตาย เขาจะต้องถูกประหารชีวิตเสมอไป, ถ้าทำให้ใครตาบอดจะต้องถูกทำโทษโดยการ แกะลูกตาออกจากเบ้า ซึ่งเป็นการทารุณและโหดร้าย โดยที่ผู้กระทำความผิดพลาดไม่มีโอกาสได้ กลับเนื้อกลับตัว    คำไขปัญหาของอายะนี้ อยู่ในประโยดที่ว่า, “แต่ถ้าผู้ใดก็ตามให้อภัยในความผิดโดยไม่คิดแก้แค้น ต่อการกระทำของคู่แค้น จะเป็นความดีที่จะทำให้พระเจ้าเมตตาต่อเขา(ลบล้างความผิดที่ได้กระทำต่อกัน) ตามที่พระองค์เห็นสมควร” “บัญญัตินี้สอนให้เรารู้ว่าถึงคุณธรรมที่ดีที่มนุษย์พึงกระทำก็คือการให้อภัยต่อ คู่พิพาท ซึ่งการให้อภัย ถือเป็นคุณความดีที่จะลบล้างความผิดพลาดของเขาตามที่พระเจ้าทรงเห็นสมควร” เราจะเห็นว่า บัญญัติที่มีลักษณะเป็นกฏหมายในอัลกุรอานนั้น เป็นเรื่องของจริยาธรรมและคุณธรรมซึ่ง เราจะต้องอ่าน และทำความเข้าใจให้ถูกต้อง โดยการอ่านให้ตลอด ไม่ใช่ว่าอ้างเพียงแต่อายะห์เดียวว่า การกระทำของผู้ใดที่ทำให้ผู้อื่นตาบอด แล้วจะต้องถูกควักลูกตาออก ให้ตาบอดเช่นเดียวกัน โดยอ้างว่า พระเจ้ากำหนดบทลงโทษไว้ในอายะ5:45    อ่านให้จบซูเราะห์นี้ให้เข้าใจแล้วกลับมาคุยกับผมอีกครั้ง เพื่อให้ กองเชียร์ของคุณ ได้เข้าใจความลึกซึ้งของความรู้ในการเข้าใจอัลกุรอานและ เข้าใจกฏหมายอิสลามของคุณ .............................................................................................. อัลบกุรอ่าน นะมีทั้งกฎหมาย และจริยธรรม อ่านแค่นี้แยกไม่ออกหรือว่า การลงโทษ ผู้กระทำผิด โดยตาต่อตาฟันต่อฟัน นะเป็นกฎหมาย ซึ่งถ้าดูประวัติศาสตร์ผู้ตัดสินก็คือท่านศาสดา ไม่ได้หมายความว่าไครจะแก้แค้นไครได้ตามอำเภอใจ ทุกข้อพิพาทต้องผ่านการตัดสิน ดัวยกับผู้พิพากษา ซึ่งในสมัยนั้นคือท่านศาสดานั่นเอง ส่วนตอนหลังของอายะห์ ที่45 ว่า “แต่ถ้าผู้ใดก็ตามให้อภัยในความผิดโดยไม่คิดแก้แค้น ต่อการกระทำของคู่แค้น จะเป็นความดีที่จะทำให้พระเจ้าเมตตาต่อเขา(ลบล้างความผิดที่ได้กระทำต่อกัน) ตามที่พระองค์เห็นสมควร” อันนี้อ่านดูก็รู้ว่า สำหรับผู้ถูกละเมิด เป็นการดีที่จะให้อภัย ต่อผู้ละเมิด ส่วนอัลเลาะห์จะลงโทษอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับพระองค์ แยกไม่ออกนี่หว่า ว่าอันไหนบทบาทของพระเจ้า อันไหนบทบาทของมนุษย์ผู้เป็นผู้พิพากษาในโลกนี้ อันไหนบทบาทของมนุษย์ที่ถูกละเมิด  ถึงได้มั่วมาจนอายุปูนนี้ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 52 12:43:25 จากคุณ : ghanee.s - [ 17 ก.ค. 52 12:40:21 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ตามที่คุณghanee.s  อธิบายว่า "การลงโทษ ผู้กระทำผิด โดยตาต่อตาฟันต่อฟัน นะเป็นกฎหมาย"   ถ้าประโยคข้างบนนี้ไม่ใช่ เป็นการเปรียบเทียบความยุติธรรม ในความรุนแรง ของการ ลงโทษให้เหมาะสมกับโทษที่กระทำ ตามที่ผมกล่าวไว้แล้ว คุณghanee.s  กรุณา   ยกตัวอย่างให้ผมสัก 2 ตัวอย่างซิครับว่า   ในสองกรณีข้างล่างนี้จะลงโทษอย่างไร? จึงจะตรงกับบัญญัติกฏหมายอิสลามดังกล่าว     1. ในกรณีที่หมอฟันมุสลิมถอนฟันคนไข้ผิดซี่ด้วยความประมาทหรือเป็นการกลั่นแกล้ง,  หมอฟันจะถูกลงโทษตามกฏหมายอิสลามอย่างไรครับ? 2. ในกรณีที่เด็กหรือ หญิงถูกข่มขืน จะลงโทษผู้ต้องหาอย่างไร? อย่าลืมนะครับ"การลงโทษ ผู้กระทำผิด โดยตาต่อตาฟันต่อฟัน นะเป็นกฎหมาย" แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 52 15:37:23 จากคุณ : แมทท์ - [ 17 ก.ค. 52 15:35:33 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ที่เราคุยกัน นะ กุรอ่านมันเป็นกฏหมายหรือเปล่า เราไม่ได้คุยกันในประเด็นว่านำมาใช้อย่างไร เพราะฉะนั้นผมไม่ตอบครับ เพราะผิดประเด็น จากคุณ : ghanee.s - [ 17 ก.ค. 52 21:56:39 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ถ้าอ่าน คคหที่ 33 ของผมแล้วน่าจะ สำนึกได้นะครับว่า คำตอบที่คุณแสดงออกมา คำถามแต่ละคำถาม การยกกุรอ่านแต่ละโองการของคุณ มันแสดงให้เห็นแล้วว่า คนทั่วไปแบบผม ก็เพียงพอแล้ว ที่จะตอบ คนที่ไม่มีความรู้อย่างคุณ เพราะ คนที่มีความรู้ มาเจอโองการที่คุณยกมา เขาคงหัวเราะด้วยความขบขัน ปนสังเวชใจ เกินกกว่าจะลดตัวมาคุยกับคุณ ดังนั้นคำตอบของคนทั่วไป ที่ไม่ต้องมีความรู้ศาสนามาก นั้นน่ะ มันก็ทำให้คุณต้องหนีแล้วหนีอีกนั่นแหละครับ และมันน่า ตลก ยิ่งขึ้นไปอีกที่ ตลอด 5 ปี แมทท์ก็หนีแล้วหนีอีก หนี จนไม่มีศักดิ์ศรีอะไรเหลืออยู่แล้ว หนีจนคนต่างศาสนาก็รู้เช่นเห็นชาติกันหมดแล้วล่ะ ว่าคุณเป็นคนแบบไหน และ โองการที่แมทท์ยกมาแล้วพยายามอ้างว่าต้องอ่านตั้งแต่ต้นซูเราะห์ จะพบ อย่างแรกคือ เรื่องนี้ ไม่ได้เกี่ยวกับการ ฆ่าล้างโคตรกันของยิวครับ เรื่องนี้ แมทท์คงไปสับสนกับเรื่งอื่น เพราะต้นเรื่องคือ 5:43. และอย่างไรเล่าที่พวกเขาจะให้เจ้าตัดสินทั้ง ๆ ที่พวกเขามี อัต-เตารอตอยู่ ซึ่งในนั้นมีข้อตัดสินของอัลลอฮ์อยู่แล้วแล้วพวกเขาก็ผินหลังให้ หลังจากนั้น(*1*) ชนเหล่านี้หาใช่เป็นผู้ศรัทธาไม่   (1)  คือไม่ยอมปฏิบัติตามคำสั่งของท่านนะบีหลังจากที่ท่านได้ตัดสินลงโทษผู้ทำซินาโดยให้ขว้างด้วยหินจนตาย ซึ่งตรงกับข้อชี้ขาดในคัมภีร์ของพวกเขา นี่เรื่องแรกนะครับ ยิวมาขอให้ท่านนบีตัดสินให้ นี่ไม่ใช่เรื่องเฉพาะคัมภีร์ของยิวเท่านั้น แต่เป็นการที่ มีคนในเมืองมาขอให้ท่านตัดสินและ อัลลอฮฺให้อำนาจกับท่าน โองการต่อไปจึงเป็น 5:44. แท้จริงเราได้ให้อัต-เตารอตลงมา โดยที่ในนั้นมีข้อแนะนำและแสงสว่าง ซึ่งบรรดานบีที่สวามิภักดิ์ได้ใช้อัต-เตารอตตัดสินบรรดาผู้ที่เป็นยิว และบรรดาผู้ที่รู้แล้วในอัลลอฮ์ และนักปราชญ์ทั้งหลายก็ได้ใช้อัต-เตารอต ตัดสิน(*1*)ด้วย เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขาได้รับมอบหมายให้รักษาไว้ (นั่นคือ) คัมภีร์ของอัลลอฮ์(*2*) และพวกเขาก็เป็นพยานยืนยันในคัมภีร์นั้นด้วย ดังนั้นพวกเจ้า(*3*) จงอย่ากลัวมนุษย์แต่จงกลัวข้าเถิด และจงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับราคาอันเล็กน้อย(*4*) และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา นี่ครับ เรื่องนี้เป็นตัวอย่าง ที่เกี่ยวพันตั้งแต่ พวกยิวให้นบีตัดสิน พวกเขาแล้ว และพวกยิวก็ไม่ยอมปฏิบัติตามคำสั่งของท่านนบีครับ มุสลิมจึงยก โองการตรงนี้มาเพราะนี่ไม่ใช่บอกเฉพาะยิว แต่เป็นการบอกเลยว่า "...และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา 5:44 ซึ่งโองการ ที่ 5:43 ก็บอกแล้วว่า พวกนี้ไม่ใช่ผู้ศรัทธา ที่หลังจะยกโองการอะไร อ่านให้มันแตกซะก่อนนะครับ จะได้ไม่มั่วแล้วมั่วอีก อ่อแล้ว ต่อไปถึงเป็น 45. และเราได้บัญญัติแก่พวกเขาไว้ในคัมภีร์นั้นว่า ชีวิตด้วยชีวิต และตาด้วยตา และจมูกด้วยจมูก และหูด้วยหู และฟันด้วยฟัน(*1*) และบรรดาบาดแผลก็ให้มีการชดเชยเยี่ยงเดียวกัน(*2*) และผู้ใดให้การชดเชยนั้นเป็นทาน มันก็เป็นสิ่งลบล้างบาปของเขา(*3*) และผู้ใดมิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้อธรรม   (1)  คือถ้าทำร้ายคนอื่นจนถึงแก่ชีวิต ก็ให้ชดใช้ชีวิตนั้นด้วยชีวิตของตนเอง และตาก็ให้ชดใช้ด้วยตาจมูกด้วยจมูก หูก็ด้วยหู และฟันก็ด้วยฟัน (2)  คือเท่าที่สามารถจะทำให้เขามีบาดแผลเยี่ยงเดียวกันโดยไม่เกินเลย (3)  คือให้อภัยโดยไม่แก้แค้น ซึ่งการให้อภัยนี้ถือเป็นคุณความดีที่จะลบล้างบาปของเขาตามที่อัลลอฮ์ทรงเห็นสมควร   ซึ่งการยกโทษให้นั้น ก็ไม่ได้หมายความว่า นั่นไม่เกี่ยวกับกฎหมาย เพราะ ถ้าผู้เสียหายไม่ให้อภัย ก็ต้องโดนลงโทษอยู่ดี และถัดไปอีก คือ 5:48. และเราได้ให้คัมภีร์ลงมาแก่เจ้า(*1*)ด้วยความจริง(*2*)ในฐานะเป็นที่ยืนยันคัมภีร์ที่อยู่เบื้องหน้ามันและเป็นที่ควบคุมคัมภีร์(เบื้องหน้า) นั้น(*3*) ดังนั้นเจ้าจงตัดสินสินระหว่างพวกเขา(*4*) ด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงประทานลงมาเถิด(*5*) และจงอย่าปฏิบัติตามความใคร่ใฝ่ต่ำของพวกเขา โดยเขวออกจากความจริงที่ได้มายังเจ้า สำหรับแต่ละประชาชาติในหมู่พวกเจ้านั้น เราได้ให้มีบทบัญญัติและแนวทางไว้(*6*) และหากอัลลอฮ์ทรงประสงค์แล้วแน่นอนก็ทรงให้พวกเจ้าเป็นประชาชาติเดียวกันแล้ว(*7*) แต่ทว่าเพื่อที่จะทรงทดสอบพวกเจ้าในสิ่งที่พระองค์ได้ประทานแก่พวกเจ้า(*8*) ดังนั้นพวกเจ้าจงแข่งขันกันในความดีทั้งหลายเถิด(*9*) ยังอัลลอฮ์นั้นคือ การกลับไปของพวกเจ้าทั้งหมด แล้วพระองค์จะทรงแจ้งให้พวกเจ้าทราบในสิ่งที่พวกเจ้ากำลังขัดแย้งกันในสิ่งนั้น   (1)  หมายถึงท่านนะบีมุฮัมมัด (2)  คือเบื้องหน้าอัล-กุรอาน อันได้แก่คัมภีร์เตารอต และอินญีล (3)  คือควบคุมคัมภีร์เตารอตและอินญีลให้ตั้งอยู่ในความเป็นจริง กล่าวคือสิ่งใดที่แปลงปลอมเข้ามาก็จะแจ้งให้ทราบ และสิ่งที่ถูกตัดทอนออกไปหรือถูกบิดเบือน หรือถูกปกปิดไว้ ก็จะแจ้งให้ทราบเช่นเดียวกัน (4)  คือระหว่างพวกยิว (5)  หมายถึง อัล-กุรอาน (6)  คือบทบัญญัติและแนวทางในการดำเนินชีวิตของพวกเขา (7)  หมายถึงให้มีบัญญัติศาสนาและแนวดำเนินชีวิตอย่างเดียวกันด้วย จะได้ไม่ขัดแย้งกัน (8)  หมายถึงทดสอบแต่ละประชาชาติว่าประชาชาติใดจะปฏิบัติตามบัญญัติที่พระองคืทรงประทานได้ดีกว่ากัน (9)  คือให้แต่ละประชาชาติแข่งขันกันปฏิบัติสิ่งที่ดีงามทั้งหลาย และการตัดสินนั้น ไม่ได้ตามคัมภีร์ก่อนนะครับ แต่ตามกุรอ่าน ครับ และของมุสลิมก็มีแนวทาง และบัญญัติไว้ แล้ว ผมรู้ครับว่า ถ้าอยากจะแถ แมทท์จะแถว่า บัญญัติที่ว่า ไม่ใช่กฎหมาย แต่เป็น บัญญัติทางจริยธรรมเท่านั้น ไม่มีการบังคับ ถ้าบอกแบบนี้ก็ผิดเต็มๆครับ เพราะ ซูเราะห์เดียวกันนี่แหละ ก่อนหน้าเรื่องนี้ อัลลอฮฺได้บัญญัติในกุรอ่าน ไว้ชัดเจนว่า 5:38. และขโมยชายและขโมยหญิงนั้นจงตัดมือของเขา (*1*) ทั้งสองคน ทั้งนี้เพื่อเป็นการตอบแทนในสิ่งที่ทั้งสองนั้นได้แสวงหาไว้ (และ) เพื่อเป็นเยี่ยงอย่างการลงโทษ(*2*) จากอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์นั้นทรงเดชานุภาพ ทรงปรีชาญาณ   (1)  คือตัดมือขวาก่อนและถ้าขโมยอีกให้ตัดมือซ้าย (2)  คือเป็นเยี่ยงอย่างแก่ผู้คนอื่น ๆ เพื่อจะได้ไม่ประพฤติเช่นเดียวกับเขา อ่านซะนะครับ นี่คือบัญญัติในกุรอ่าน ซึ่งมุสลิมใช้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต และสิ่งที่บัญญัติไว้ ไม่สามารถอ้างได้เลยว่า ต้องทำโดยสมัครใจ หรือ ใครจะทำไม่ทำ ก็ลงโทษไม่ได้ เพราะนี่คือการลงโทษ เขียนชัดๆ นะครับว่า เป็นการลงโทษ เพื่อเป็นเยี่ยงอย่าง นี่ก่อน เรื่องเกี่ยวกับพวกยิว จะอ้างว่าเป็นเรื่องของพวกยิว หรือเป็นบัญญัติเฉพาะระหว่างยิวกับยิว คริสต์กับคริสต์ก็ไม่ได้ จริงๆ แล้ว เรื่องของพวกยิว ถ้าจะคิด ก็สามารถนำมาเป็นอุทาหรณ์ได้ชัดเจนว่า "...และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา 5:44 ไม่มีคำว่า และยิวผู้ใด หรือคริสต์ผู้ใด หรือพวกบูชาไฟผู้ใด แต่ใช้คำว่า ผู้ใดเลยครับ จะมาอ้างว่า เป็นคำพูดที่อ้างถึงยิวไม่ได้ เพราะทั้งก่อนหน้า โองการนี้ และหลังโองการนี้เป็น บทบัญญัติของอัลกุรอ่าน และ เป็น การตัดสินของท่านนบีทั้งสิ้น และท่านนบีก็ได้รับคำสั่งให้ตัดสินด้วยกุรอ่านครับ ไม่ใช่คัมภีร์เตารอตหรืออินญีล การอ้างว่า กุรอ่านเป็นของจริยธรรมและคุณธรรมเท่านั้นจึงเป็นเรื่องที่ผิดอย่างยิ่ง เพราะกุรอ่าน สอนทั้งจริยธรรมคุณธรรม และยังเป็นกฎหมาย เพื่อปรามแก่ผู้ที่ฝ่าฝืนอีกด้วย และนี่คือเจตนารมณ์ของอิสลาม ที่ใช้กุรอ่านในการตัดสินด้วย ดังนั้น ก่อนที่จะมาแสดงตัวว่าเป็นผู้รู้ เรื่องกุรอ่านแล้ว วิจารณ์ กันแบบมั่วนิ่มแบบนี้ คุณไปศึกษาอิสลามมาให้มากกว่านี้ดีกว่านะครับ เพราะแค่เรื่องละหมาด คุณหนี มุสลิมในนี้มา 5 ปี หนีแบบไม่มียางอาย หนีกันหน้าด้านๆ จนรู้กันทั่วแล้ว ยังมีหน้ามาวิจารณ์กุรอ่านอีก จะมาอ้างว่ารู้กุรอ่านๆ ทั้งๆที่ ยังไม่รู้จักตัวเองเลยด้วยซ้ำว่า ความรู้มีแค่ไหน ผมถึงบอกไงครับว่า คนอย่างคุณน่ะ ไม่จำเป็นต้องให้ผู้รู้ต่างๆ ลดตัวมาคุยด้วยหรอกครับ คนทั่วไปอย่างผม ก็ตอบคุณได้ ไล่คนจนตรอกมาเป็นปีปีแล้ว จากคุณ : Carroth - [ 17 ก.ค. 52 22:19:47 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เรื่อง การลงโทษอย่างไรนั้น ไม่ต้องดูอะไรมาก เพราะแค่นี้ นอกจากจะได้เห็น ความไม่รู้เรื่องของแมทท์ ที่เกี่ยวกับกุรอ่านแล้ว ยังแสดงถึง ความบกพร่องในการวิเคราะห์ด้วย เรามาดูนะครับ ไม่ว่าจะ หมอถอนฟันผิดซี่ เด็ก ถูกข่มขืนนั้น ตอบง่ายๆ ด้วยโองการนี้ 5:38. และขโมยชายและขโมยหญิงนั้นจงตัดมือของเขา (*1*) ทั้งสองคน ทั้งนี้เพื่อเป็นการตอบแทนในสิ่งที่ทั้งสองนั้นได้แสวงหาไว้ (และ) เพื่อเป็นเยี่ยงอย่างการลงโทษ(*2*) จากอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์นั้นทรงเดชานุภาพ ทรงปรีชาญาณ   (1)  คือตัดมือขวาก่อนและถ้าขโมยอีกให้ตัดมือซ้าย (2)  คือเป็นเยี่ยงอย่างแก่ผู้คนอื่น ๆ เพื่อจะได้ไม่ประพฤติเช่นเดียวกับเขา การตัดสินโทษ นั้น ไม่จำเป็นต้อง ตอบแทนกันแบบตรงตัว ด้วยการตีความ โง่ๆ หรือแกล้งโง่ เหมือนพวกยิวหรอกครับ ไม่งั้น การขโมยก็ต้องตอบแทนด้วยการถูกขโมยของจำนวนเท่ากัน ไม่ใช่ตัดมือ แต่กุรอ่านให้ตัดมือ แสดงว่า การลงโทษนั้นขึ้นอยู่กับ อัลลอฮฺ และการ ข่มขืน หรือถอนฟันผิดซี่นั้น เมื่อไม่ได้ มีในกุรอ่าน เราจะดูจากอะไร ก็ง่ายๆเลยครับคือ (3:132) " และพวกเจ้าจงเชื่อฟังอัลลอฮฺและร่อซูลของพระองค์ เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับความเมตตา " (4:80) " ผู้ใดเชื่อฟังรอซูล แน่นอนเขาก็เชื่อฟังอัลลอฮฺแล้ว และผู้ใดผินหลังให้ เราก็หาได้ส่งเจ้าไปในฐานะเป็นผู้ควบคุมพวกเขาไม่ " (24:56) " และพวกเจ้าจงดำรงละหมาด และจงบริจาคอัซซะกาฮ์ และจงเชื่อฟังปฏิบัติตามรอซูล เพื่อพวกเจ้าจะได้รับควาเมตตา " (26:108) " ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮฺ และเชื่อฟังฉัน" (นบีนุฮฺ) (4:59) " ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงเชื่อฟังอัลลอฮฺ และเชื่อฟังร่อซูลเถิด และผู้ปกครองในหมู่พวกเจ้าด้วย แต่ถ้าพวกเจ้าขัดแย้งกันในสิ่งใด ก็จงนำสิ่งนั่นกลับไปยังอัลลอฮฺ และร่อซูล หากพวกเจ้าศรัทธาต่ออัลลอฮฺและวันปรโลก นั่นแหละเป็นสิ่งที่ดียิ่งและเป็นการกลับไปที่สวยยิ่ง " (4:69) " และผู้ใดที่เชื่อฟังอัลลอฮฺ และรอซูลแล้วชนเหล่านี้จะอยู่ร่วมกับบรรดาผู้ที่อัลลอฮฺทรงกรุณาเมตตาแก่พวก เขา อันได้แก่บรรดานบี บรรดาผู้ที่เชื่อโดยดุษฏี บรรดาผู้ที่เสียชีวิตในสงคราม และบรรดาผู้ที่ประพฤติดี และชนเหล่านี้แหละเป็นเพื่อนที่ดี " (33:71) " พระองค์จะทรงปรับปรุงการงานของพวกเจ้าให้ดีขึ้นสำหรับพวกเจ้า และจะทรงอภัยโทษความผิดของพวกเจ้าให้แก่พวกเจ้าและผู้ใดเชื่อฟังปฏิบัติตาม อัลลอฮฺและรอซูลของพระองค์ แน่นอนเขาได้รับความสำเร็จใหญ่หลวง " นี่แหละครับ คือหลักในการตัดสิน จากคุณ : Carroth - [ 17 ก.ค. 52 22:33:02 ]

ความคิดเห็นที่ 40 และจริงๆ แล้ว ผมไม่อยากให้ มีการลากออกทะเลไป ว่า เป้นเรื่องของยิวหรือคริสต์ เพราะโองการสองโองการนี้ก็ตอบได้แล้วว่า แมทท์ ไม่รู้เรื่อง และกุรอ่านไม่ได้ ใช้เฉพาะเรื่อง จริยธรรมคุณธรรมเท่านั้น แต่ใช้ในเรื่องการตัดสิน ด้วย 24:1. นี่คือซูเราะฮ์หนึ่งที่เราได้ประทานมันลงมา และเราได้กำหนดเป็นข้อบังคับสิ่งที่มีอยู่ในมัน(*1*) และเราได้ประทานโองการต่าง ๆ (*2*) ที่มีอยู่ในนั้นให้เป็นบทบัญญัติอันชัดแจ้ง เพื่อพวกเจ้าจักได้รำลึกใคร่ครวญ   (1)  นี่คือซูเราะฮ์ที่มีความสำคัญยิ่งในบรรดาซูเราฮ์ต่างๆ ของอัลกุรอาน เราได้ประทานมันลงมาแก่เจ้าแล้วและเราได้กำหนดสิ่งที่มีอยู่ในนั้นเป็นข้อบังคับอย่างเด็ดขาด (2)  อายะฮ์นี้กล่าวถึง การประทานลงมา ซ้ำถึงสองครั้ง อันแสดงถึงการให้ความสำคัญเกี่ยวกับเรื่องนี้เสมือนกับจะกล่าวว่าเราได้ประทานมันลงมาแก่เจ้ามิใช่เพียงเพื่อการอ่านเท่านั้น แต่เราได้ประทานมันลงมาเพื่อการปฏิบัติให้เป็นไปตามเป้าหมาย   24:2. หญิงมีชู้และชายมีชู้ พวกเจ้าจงโบยแต่ละคนในสองคนนั้นคนละหนึ่งร้อยที (*1*) และอย่าให้ความสงสารยับยั้งการกระทำของพวกเจ้าต่อคนทั้งสองนั้น ในบัญญัติของอัลลอฮฺเป็นอันขาด (*2*) หากพวกเจ้าศรัทธาต่ออัลลอฮฺและวันปรโลก และจงให้กลุ่มหนึ่งของบรรดาผู้ศรัทธาเป็นพยานในการลงโทษเขาทั้งสอง (*3*)   (1)  สิ่งที่เราบัญญัติแก่พวกเจ้าคือ ให้โบยพวกทำชู้ (ทำซินา) ที่ยังมิได้แต่งงาน (หรือชายโสด หญิงโสด) คนละหนึ่งร้อยที เป็นการลงโทษแก่เขาทั้งสองที่กระทำอาชญากรรมที่น่ารังเกียจ (2)  คืออย่าให้ความสงสารและความเมตตาระงับการกระทำของพวกเจ้าในบัญญัติของอัลลอฮฺ คือโบยแต่เพียงเบา ๆ หรือลดจำนวนโบย พวกเจ้าจงโบยให้เจ็บจริงๆ (3)  การเป็นพยานในการลงโทษนั้นนับได้ว่าเป็นการประจาน เพื่อให้เป็นแบบฉบับและเป็นที่เข็ดหลาบ สาเหตุของการประทานโองการนี้คือ มีรายงานว่า สตรีผู้หนึ่งชื่อ “อุมมุมะฮ์ซูล" ซึ่งเป็นโสเภณี เธอจะร่วมประเวณีกับผู้ชายโดยตั้งเงื่อนไขว่า เธอจะเป็นผู้จ่ายเงินให้เขา ชายมุสลิมคนหนึ่งประสงค์จะแต่งงานกับเธอ เขาจึงได้ไปแจ้งต่อท่านร่อซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม อัลลอฮฺจึงได้ประทานโองการนี้ลงมาว่า ดังนั้นใครที่บอกว่า กฏข้อบังคับของศาสนาอิสลามเป็นเรื่องของจริยาธรรมที่ มุ่งหมายการตอบแทนในปรโลกซึ่งถ้าปฏิบัติตามจะ ทำให้ผู้ที่ปฏิบัติเป็นสมาชิกของสังคมที่ดีและประสพความสุขในปรโลก, แต่ถ้าไม่ปฏิบัติตามวิถีทางของพระเจ้า มนุษย์ในโลกนี้ไม่มีสิทธิที่จะลงโทษบุคคลผู้ใด ในโลกนี้ได้ แม้แต่ท่านศาสดามูฮัมมมัดเอง จึงเป็นการพูดที่ผิดจากหลักการอิสลามนะครับ เพราะขัดกับกุรอ่านชัดๆ อย่างที่ผมบอกนั่นแหละครับ โองกางการสองโองการนี้ก็สรุปได้แล้วล่ะครับ ไม่ต้องพาออกทะเล แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 52 22:42:48 แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 52 22:42:27 จากคุณ : Carroth - [ 17 ก.ค. 52 22:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 41 นี่ยังไม่รวมการประหารฆาตกร และมรดกนะครับ สรุปแล้ว กุรอ่าน ไม่ได้มีเฉพาะจริยธรรมเท่านั้น นะครับ แต่มีบทบัญญัติให้ต้องปฏิบัติตาม และการลงโทษไม่ใช่ เฉพาะในโลกหน้า แต่ มีการตัดสินลงโทษกันในโลกนี้โดยมนุษย์เลยครับ ลองอ่านกันดู เรื่องเหล่านี้เราเปิดหาอ่านได้ครับ จากคุณ : Carroth - [ 17 ก.ค. 52 23:02:37 ]

ความคิดเห็นที่ 42 คุณ Carroth : คุณลอกอัลกุรอานภาษาไทยและการตัฟซีรของเขามาลง ทั้งดุ้น ซึ่ง ผมก้อ่าน และ เห็น การตัฟซีรของเขาแล้ว ซึ่งยังต้องมีข้อแก้ไข อีกมาก ผมจะสรุปให้ฟัง  สังคมมุสลิมไทยเรา สงบร่มเย็นที่สุดและมีควาสมสุขกว่าสังคมมุสลิม ในประเทศต่างๆทั้งโลก  มุสลิมมีสิทธิ ทางศาสนา เหนือประชากรชาวไทย ที่นับถือศาสนาทุกๆ ศาสนา  เมื่อเวลามีกิจกรรมใดๆ ก็ตามมุสลิมไทยจะได้รับเกียรติจากเพื่อนฝูงชาวไทยและสังคมรอบด้าน  เข้าโรงเรียน นายทหาร นาย ตำรวจ ก็มีสิทะเหนือกว่า นักเรียนไทยทั่วๆไป เพราะ รัฐต้องการให้ นายทหารนายตำรวจ ดูแลความทุกข์ สุขของ มุสลิมด้วยกัน ใน หมู่บ้านเดียวกัน  การที่สังคมมุสลิมในประเทศไทยอยู่ภายใต้กฏหมายไทย อย่างไม่มีความยากลำบากนั้น ก็เพราะ ว่า มุสลิมไทยยึดมั่น ในอัลกุรอาน ซึ่งเป็นกฏบัญญัติ ในทางศีลธรรมและจรรยาธรรม และ เกรงกลัวอาญาที่จะได้รับในวัน ตัดสินจากพระเจ้า ซึ่งเป็นผลให้มุสลิมส่วนมาก ในสังคมมุสลิมไทย ไม่มีปัญหาในเรื่องอาชญากรรมมากนัก หรือ มีจำนวนน้อยมาก    มุสลิมไทยที่มีปัญหาเกี่ยวกับคววามสงบของสังคม ไทย คือ บรรดา พวกที่คิดว่า มุสลิมจะต้องมีรัฐและกฏหมายเป็นของตนเอง  มุสลิมพวกนี้ คือพวกที่ก่อความวุ่นวายในประเทศไทย  ไม่มีสังคมมุสลิมใดๆ ที่ใช้กฏหมาย ที่เรียกว่ากฏหมายอิสลาม (ซึ่งบัญญัติขึ้นจากกลุ่มชนที่ตี ความบัญญัติในอัลกุรอาน มาปกครองประชาชน) แล้วมีความสุขความเจริญกว่าสังคมอื่น ทั้งนี้เนื่องจากว่า  ผู้ตีความและวางหลัก การนั้น อาศัยประเพณีอรับและการปกครองประชาชนในอรับในขณะที่ กลุ่มชนนั้น ยัง ขาดความรู้ และ ไม่ อาจจะ จินตนาการ ถึงลักษณะของ สังคมปัจจุบันได้    กฏหมายอิสลามที่ใช้ในตะวันออกกลาง เช่นในประเทศอรับ ซาอุดิอารเบีย  ซึ่ง เป็นสังคม "มูนาฟิก"  คนรวยและคนจน มีฐานะและสิทธิแตกต่างกันมาก ยังมีระบบ เลี้ยงทาส  อยู่ (ซึ่งผิดหลักการของอิสลาม), ผู้หญิงไม่มีสิทธิเลยนอกจาก ผู้ที่อยู่ใน ตระกูลสูงส่ง และ ฐานะการเงินดี,  อาชญากรรมในครอบครัวสูงส่วนมาก เกิดจาก การ เอาเปรียบ ของเพศชาย ที่ใช้ บัญญัติในอัลกุรอาน มาบังคับใช้ ในทางที่บิดเบือน,    รัฐบาลซาอุดิอาเบียก้กิน และ จ่ายดอกเบี้ยในการกู้ยืม,  ธนาคารอิสลาม ก็กินดอกเบี้ย แต่ วิธีการ เก็บดอกเบี้ย สลับซับซ้อน และเปลี่ยนชื่อ "ดอกเบี้ย"  เป็นชื่อ อื่น   หลักเศรษกิจ ที่มุสลิมพยายามจะเรียกว่า ไศรษฐศาสตร์ อิสลามนั้น ไม่ได้ช่วยให้สังคม มุสลิมดีขึ้น   การที่ประเทศ "ซาอุดิอารเบีย"  ควบคุมประชชนให้สงบได้ นั้น มีสอง อย่าง   โดยการกดขี่บีบบังคับสิทธิของประชาชน  และ การ แจก เงิน ประชาชน ที่ยากจน จะ หมกมุ่นอยู่ในควาวมหวังของ สวรรค์ , แต่ ผุ้ร่ำรวย จะใช้ชีวิต สังคม เช่นเดียว กับ ชาวตะวันตก   สังคมมุสลิมที่เป็นเผด็จการในทวีปอาฟริกาและในตะวันออกกลางทุกๆประเทศ  จึงมีแต่ความยากจนและอดยาก และการทารุณกรรมประชาชนผู้ยากจน ทั้งนี้ เพราะว่า ผู้มีอำนาจที่นำกฏหมายอิสลามมาบังคับใช้นั้น อาศัยอำนาจพระเจ้ามาหลอกลวงประชาชน ให้หลงงมงายอยู่กับ ประเพนีอรับสมัยป่าเถื่อน ซึ่งเป็นระยะหัวเลียวหัวต่อ ของ การเปลี่ยนศาสนามาเป็นอิสลาม  ตัวอย่างสังคมที่ใช้กฏหมาย ที่ดัดแปลงมาจากอัลกุรอาน  โดยเอาหลักการที่ขาดความเข้าใจในการ "เปรียบเทียบ" เช่น ตามที่คุณghanee.s  อธิบายว่า "การลงโทษ ผู้กระทำผิด โดยตาต่อตาฟันต่อฟัน นะเป็นกฎหมาย" แต่เมื่อผมตั้งคำถามว่า, ถ้าประโยคข้างบนนี้ไม่ใช่ เป็นการเปรียบเทียบความยุติธรรม ในความรุนแรง ของการ ลงโทษให้เหมาะสมกับโทษที่กระทำ ตามที่ผมกล่าวไว้แล้ว คุณghanee.s  กรุณา   ยกตัวอย่างให้ผมสัก 2 ตัวอย่างซิครับว่า   ในสองกรณีข้างล่างนี้จะลงโทษอย่างไร? จึงจะตรงกับบัญญัติกฏหมายอิสลามดังกล่าว     1. ในกรณีที่หมอฟันมุสลิมถอนฟันคนไข้ผิดซี่ด้วยความประมาทหรือเป็นการกลั่นแกล้ง,  หมอฟันจะถูกลงโทษตามกฏหมายอิสลามอย่างไรครับ? 2. ในกรณีที่เด็กหรือ หญิงถูกข่มขืน จะลงโทษผู้ต้องหาอย่างไร? อย่าลืมนะครับ"การลงโทษ ผู้กระทำผิด โดยตาต่อตาฟันต่อฟัน นะเป็นกฎหมาย" แต่คุณghanee.s  ไม่อาจจะตอบได้จาก ความคิดเห็นที่ 37   โดยเลี่ยงการตอบอย่างไม่มีเหตุผล ความเป็นผู้รู้ และความเป็นนักเลง หายไปทันที..โดยอ้างว่า "ที่เราคุยกัน นะ กุรอ่านมันเป็นกฏหมายหรือเปล่า เราไม่ได้คุยกันในประเด็นว่านำมาใช้อย่างไร เพราะฉะนั้นผมไม่ตอบครับ เพราะผิดประเด็น" จากคุณ : ghanee.s  - [ 17 ก.ค. 52 21:56:39 ]" ซึ่งคุณจะเห็นว่า เมื่อเราอ้างว่าเราเข้าใจกฏหมาย เราก็ต้องเข้าใจว่า กฏหมายนั้นๆ ใช้บังคับอย่างไร?   เช่นอัลกุรอานบัญญัติว่า การฆ่าผู้ร้ายที่จะมาทำร้ายหรือทำลายชีวิตเราหรือบุคคลในครอบครัวเรานั้น พระเจ้าให้อภัย และกระทำได้ ซึ่งทุกๆคนที่มีเหตุผล จะเข้าใจได้  อย่างง่ายๆ ว่าการที่พระเจ้าบัญญัติเช่นนี้นั้น ก็เพื่อให้ เราเข้าใจว่า การกระทำนั้นๆ ไม่ขัดต่อจรรยาธรรมและศีลธรรมตามหลักการของอิสลาม ซึ่งเป็นผลมุงหวังในความสุขและความยุติธรรมในปรโลก   แต่การฆ่าคนตายในบ้านเรานั้นนั้น ไม่ว่าจะเป็นผู้ร้ายหรือผู้ดี จะอยู่ภายใต้กฏหมายอาญาทุกๆประเทศ  มุสลิมจะอ้างว่า ศาสนาสอนไว้เช่นนั้น  แต่กฏหมายอาญา จะต้องสอบสวนอย่างแน่ชัดว่า ผู้ร้ายนั้น มีเจตนาฆ่าหรือไม่  ถ้าผู้ร้ายพยายาม หนีเรากำลังปีนหน้าต่างออกจากบ้าน หันหลังให้เราไม่ได้แสดง อันตรายต่อเรา, เราไม่มีสิทธิที่จะฆ่าได้  ถ้าภรรยา ของมุสลิม มีชู้ใน กทม. ประเทศไทยเรา  และ เราจะจับเมียเรา ไปหลังบ้าน ฝังไว้ครึ่งตัว แล้วเรียกญาติพี่น้อง มารุม เอาหินขว้างปาร่างกาย ภรรยาทุกข์ทรมาณจนภรรยา ตาย ด้วยการถูกรุมล้อมขว้างปาด้วยก้อนหิน ของญาติพี่น้องสามีและชาวบ้านมุสลิม  ตำรวจจับเราขึ้นศาล  มุสลิมเราไม่อาจจะอ้างว่า "ท่านศาสดามูฮัมมัดเคยทำเช่นนี้มาก่อน โดยอ้าง ซอเฮี๊ยะฮาดีษในเรื่องนี้(ถ้าต้องการผมจะนำมาโพสต์ให้ดู)"   คุณคิดว่าศาลจะปล่อย ฆาตกรที่ฆ่ารุมหมู่เช่นนั้นให้หลุดออกจากการลงโทษหรือ?  และญาติพี่น้องของภรรยา (หรือว่าถ้าเป็น ญาติพี่น้องลูกสาวของคุณสมาชิกมุสลิมในห้องนี้ ) ที่เป็นมุสลิมจะยอมรับการลงโทษของมุสลิมเช่นนี้หรือ,   แต่ การฆ่าเช่นนี้ ในประเทศป่าเถื่อนยังยอมรับอยู่  เพราะเชื่อในประเพณีที่ป่าเถื่อนของอรับ     ผมจะเตือน ผู้หญิงต่างศาสนา ที่อยากจะแต่งงานหรือหลงรักชายมุสลิมให้คิดให้นาน จนกระทั่ง คุณๆสามารถที่จะยอมรับ หลักการประเพณีอรับในเรื่องต่างๆได้ ซึ่ง ปะปนอยู่ในสังคมมุสลิมไทยเราอย่างมากมาย ในปัจจุบันนี้ จากคุณ : แมทท์ - [ 18 ก.ค. 52 03:26:39 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ผมว่า ผมพูดชัดและไม่ได้พูดอะไรยากมากมายนะครับ ยังจะมาแถไปนอกประเด็นอีกตามนิสัยดั้งเดิมของคนอย่างแมทท์ ก่อนอื่นนะครับ ตีฟซีรนี้จะควรปรับปรุงหรือไม่ ผู้ที่ศึกษากุรอ่าน และภาษาอาหรับมาเป็นอย่างดีถึง ควรจะวิจารณ์ได้ คนที่ไม่ได้มีความรู้ ด้านภาษาอาหรับ คนที่ไม่รู้กุรอ่าน อย่างแมทท์ คนที่เรียกได้ว่า ปราศจากคุณค่าทางวิชาการโดยสิ้นเชิงอย่างแมทท์ อย่าว่าแต่วิจารณ์เลย แค่อ่านให้เข้าใจยังทำไม่ได้ เพราะฉะนั้นอย่า สะเออะ ไปวิจารณ์การตัฟซีร เพื่อที่จะดิสเครดิต และกลบเกลื่อนความมั่วของคุณเอง นี่แค่เรื่องกุรอ่านที่เกี่ยวกับท่านนบี และปัญหาในการฝ่าฝืนของยิว ซึ่งเป็นเรื่องการทำซินาแท้ๆ ยังมั่วไปว่าเกี่ยวกับการฆ่าล้างแค้นกันระหว่างยิวในมะดีนะห์ นี่มันมั่วชัดๆ คนแบบนี้ ยังหน้าด้านไปวิจารณ์ ตัฟซีรอีกต่างหาก จากคุณ : Carroth - [ 18 ก.ค. 52 06:39:23 ]

ความคิดเห็นที่ 44 แถอีกแล้ว ในกระทู้นี้ เราถกกันว่า กุรอ่านเป็นกฏหมายหรือไม่ซึ่งก็ดูได้จากความเห็นของคุณแครอทได้ชัดเจนว่าเป็นกฏหมาย การบังคับใช้กฏหมายอย่างไรนั้น ต้องยอมรับว่ามันเป็นกฏหมายเสียก่อน การที่จะยอมรับว่ามันเป็นกฏหมาย อายะห์ที่ลงมานะมันเป็นคำสั่งจากอัลเลาะห์ตะอาลาหรือเปล่า ถ้าเป็นคำสั่งใช้ก็จะกลายเป็นกฏหมายทันที ไม่ใช่พอเราใช้สติปัญญาอันอ่อนด้อยของตนเองแล้วหาทางบังคับใช้ไม่ได้ และไม่ถูกกับอารมณ์ตัวเอง ก็พยามหาทางปฏิเสธ ตัวพี่เองคือตัวอย่างอันดีของอายะห์นี้ ได้อย่างดี 5:44. แท้จริงเราได้ให้อัต-เตารอตลงมา โดยที่ในนั้นมีข้อแนะนำและแสงสว่าง ซึ่งบรรดานบีที่สวามิภักดิ์ได้ใช้อัต-เตารอตตัดสินบรรดาผู้ที่เป็นยิว และบรรดาผู้ที่รู้แล้วในอัลลอฮ์ และนักปราชญ์ทั้งหลายก็ได้ใช้อัต-เตารอต ตัดสิน(*1*)ด้วย เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขาได้รับมอบหมายให้รักษาไว้ (นั่นคือ) คัมภีร์ของอัลลอฮ์(*2*) และพวกเขาก็เป็นพยานยืนยันในคัมภีร์นั้นด้วย ดังนั้นพวกเจ้า(*3*) จงอย่ากลัวมนุษย์แต่จงกลัวข้าเถิด และจงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับราคาอันเล็กน้อย(*4*) และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา ย้ำนะครับ จงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับราคาอันเล็กน้อยและผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา จงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับราคาอันเล็กน้อยและผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา จงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับราคาอันเล็กน้อยและผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา เมื่อพี่แมทท์กำลังแลกเปลี่ยนอายะห์กุรอ่านด้วยกับราคาสมองและอารมณ์อันเล็กน้อยของพี่ สถานะของพี่ก็จะไม่ต่างกับผู้ปฏิเสธศรัทธาอย่างชัดเจนครับ จากคุณ : ghanee.s - [ 18 ก.ค. 52 07:00:02 ]

ความคิดเห็นที่ 45 และผมบอกไปแล้วหลายครั้ง ทั้งในกระทู้นี้และก่อนหน้านี้ว่า กุรอ่าน ไม่ใช่เพียงแค่บัญญัติทางจริยธรรม แต่เป็นบัญญัติทางกฎหมาย และอื่นๆ ด้วย ดังนั้นมุสลิม ถ้าไม่ได้อยู่ในรัฐอิสลามที่มุสลิมีอำนาจเต็มที่ มุสลิมก็ไม่มีศาลที่จะตัดสินตามกฎหมายชาริอะฮ์ และเมื่อไม่มีศาลตัดสินดังนั้น จึงไม่มีการนำคนมาลงโทษ ไม่ว่าจะฝังครึ่งตัวแล้วขว้าง หรือทำอย่างอื่น มุสลิมก็ใช้กุรอ่าน แบบอย่างนบี และหลักการศาสนา ตามที่ตัวเองใช้ได้ เช่น วิธีการละหมาด การให้ซะกาต ถือศีลอด ฮัจญ์ หรือ การแบ่งมรดก ถ้าไม่ทำ ตามนั้น เนื่องจากไม่มีศาลที่จะตัดสิน ความผิดก็อยู่ที่ตัวเอง ไม่ใช่ว่าต้องพยายามนำตัวไปลงโทษ ตามหลักชาริอะห์ให้ได้ เพราะไม่ได้อยู่ ในรัฐอิสลาม ซึ่งอย่างที่บอกไปแล้วว่า กุรอ่านไม่ใช่มีเพียงแค่หลักจริยธรรม นั่นหมายความว่า เรื่องจริยธรรม และคุณธรรม อิสลามมีสอนอยู่แล้ว แต่มีการบังคับใช้กฎหมายด้วย ดังนั้นเรื่องจริยธรรมจึงเป้นเรื่องที่มุสลิมปฏิบัติตามอยู่แล้วไม่ว่า จะสังคมไหน แต่ถ้า อยู่ในรัฐอิสลาม อิสลามก็สั่งใช้เต็มที่ให้มีการนำหลักการตัดสิน และกฎหมายอิสลามมาใช้ อย่างได้นำมาลงแล้วครับ ซึ่งกุรอ่านบอก และย้ำ ถึงข้อบังคับ ต่างๆ ด้วยเหตุนี้ การยกตัวอย่างความสงบสุขของมุสลิมในประเทศไทย หรือสิทธิที่มุสลิมได้รับ รวมทั้งความไม่สงบทางภาคใต้ จึงไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับประเด็นนี้ทั้งสิ้น นั่นเพราะ การอยู่ร่วมกับคนในสังคมที่มีศาสนาอื่นๆ อย่างสงบสุขนั้น เป็นเรื่องที่มุสลิมทำได้อยู่แล้วไม่ได้เกี่ยวกับความต้องการที่จะอยู่ภายใต้กฎหมายอิสลามเลย เนื่องจากปัญหาที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับความสงบทางภาคใต้ มันเป็นการเอาศาสนามาอ้าง ไม่ใช่เกิดเพราะอิสลาม หรือหลักการอิสลาม เกี่ยวกับกฎหมายแต่อย่างใด เพราะวิธีการ เรียกร้องสู่อิสลาม หรือการนำกฎหมายอิสลามมาใช้นั้น ไม่ใช่การก่อการร้าย และวิธีการเรียกร้องสู่อิสลามก็มีอยู่แล้ว โดยสันติ ดังนั้นการอ้างถึงพวกที่ฝ่าฝืนศาสนา แล้วใส่ร้ายว่ามีสาเหตุมาจากมุสลิที่คิดว่ามุสลิม จะต้องมีรัฐและกฎหมายเป็นของตัวเอง จึงเป็นการใส่ร้าย ที่ มั่วมากครับ เนื่องจากมุสลิม ทั้งหลาย ถ้าไม่ใช่มุนาฟิก หรือเป็นคนกาเฟรฺที่บ่อนทำหลายศาสนา หรือเป็นพวกที่ อ่อนศรัทธาและอ่อนความรู้ ก็ย่อมมีความต้องการจะอยู่ภายใต้กฎหมายอิสลาม อยู่แล้วทุกคน ทุกภาค ทุกที่ ทุกแห่ง แต่ทำไมปัญหา มันเกิดเฉพาะกันภาคใต้? นั่นก็เพราะมันไม่ได้เกี่ยวกับการอยากให้ มีอิสลามเป็นกฎหมาย แต่มันเป็นการนำศาสนามาอ้าง เพื่อหาผลประโยชน์ก็เท่านั้น และถ้า ไม่มีการนำศาสนามาอ้าง คนพวกนี้ก็จะอ้างเรื่องอื่นมาก่อปัญหาอยู่ดี ส่วนการอ้าง ว่า ไม่มีสังคมมุสลิมใดๆ ที่ใช้กฎหมายอิสลาม แล้วมีความสุขความเจริญกว่าสังคมอื่นนั้น เป็นการอ้างพล่อยๆ ที่โง่เขลา และแสดงถึงความเป็นมุนาฟิกในจิตใจผู้อ้างเป็นอย่างยิ่ง เพราะเราก็ได้รู้กันอยู่แล้วว่า กฎหมายอิสลาม คือเจตนารมณ์หนึ่งของอิสลาม และมีบอกในกุรอ่านถึงข้อบังคับต่างๆ และการลงโทษอย่างชัดเจน การอ้างถึงความเจริญ ซึ่งความเจริญ ของผู้อ้างก็ไม่ใช่อะไร นอกจากความเจริญทางวัตถุ ความอิสระในการทำชั่วอย่างเสรีโดยไม่มีใครห้าม การเปิดเผยเนื้อหนังมังสา การปะปันกันอย่างอิสระ ระหว่างหญิงชายเหมือนฝูงสัตว์ การสมสู่ไม่เลือก เหมือนเดรัจฉาน โดยไม่มีการควบคุม ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ไม่มีมุสลิมคนใดเรียกมันความเจริญ แต่มันเป็นความโสมมและสกปรก และการบอกว่า กุรอ่านเป็นเพียงบัญญัติทางจริยธรรมไม่ใช่กฎหมาย นั่นหมายความว่า ถ้ามีใครทำชั่ว ก็จะไม่มีการนำมาลงโทษ ไม่สามารถห้ามปรามได้ อยากจะสมสู่กัน แบบไหนก็ทำได้ นี่เป็นการเปิดช่องให้มีการทำชั่วอย่างเปิดเผยชัดๆ ซึ่งเราก็ทราบกันดีและเห็นตัวอย่างความเหลวแหลกต่างๆ อยู่แล้วว่า ถ้าปล่อยแล้วจะเกิดอะไรขึ้น การห้ามกินเหล้าแต่ปาก แต่ไม่มีกฎหมาย มันเกิดอะไรขึ้นกับประเทศต่างๆ การให้มีการแต่งงาน แต่ไม่ห้ามการมีเพศสัมพันธ์นอกการแต่งงาน มันส่งผลอะไรกับ ศีลธรรม ไม่มีกฎหมายห้าม แล้วบอกว่ามันคือความเจริญ คนบอกย่อมเป็นคนที่มีจิตใจสกปรกโสมมที่สุด ถ้าไม่เช่นนั้น ก็เป็นคนเขลาอย่างที่สุดถึงคิดว่า การมีบัญญัติทางจริยธรรมก็เพียงพอที่จะ ทำให้สังคมดีได้ และที่แน่ๆ การบอกแบบนี้ ผิดจากหลักการอิสลาม และขัดกับกุรอ่านอย่างชัดเจน ที่สำคัญนั้นก็คือ กฎหมายหรือ บทบัญญัติ ถ้าสมบูรณ์แบบแล้วแต่ คนนำมาใช้ นำมาใช้ผิด มีการฉ้อฉล มีการลำเอียง มีการทุจริตปัญหาก็ย่อมเกิด การยกตัวอย่าง บางประเทศ ที่ไม่ปกครองโดยใช้กฎหมายอิสลามอย่างสมบูรณแบบ แถมยัง เอนเอียงไปทาง อเมริกา มาอ้าง นั่นคือการอ้าง ที่ใช้ไม่ได้ครับ เพราะถ้าจะอ้างเรื่องนี้ ก็ต้องไปดูสังคมที่นำอิสลามมาใช้อย่างสมบูรณ์เช่นสังคมสมัยนบี ครับและเทียบกับสังคม ที่ไม่นำอิสลามมาใช้ ใช้แต่หลักจริยธรรมดูได้ครับ ก็ไม่ปรากฎว่า มีสังคมใดที่นำเฉพาะหลักจริยธรรมมาใช้ จะ สมบูรณ์แบบและดีงาม เท่าสังคมอิสลาม แบบสมัยนบีได้อีกแล้ว นอกจากนี้ ก็กรุณาอย่างมาอ้างว่า กฎหมายอิสลามนั้น อาศัยประเพณีอาหรับมาปกครองครับเพราะ การทำตามประเพณีนั้น คือคนที่อ้างว่าละหมาดตามบรรพบุรุษ หรือปฏิบัติตำคำสอนของอิสลาม ตามบรรพบุรุษต่างหาก นั่นคือการทำตามประเพณี แบบพวกป่าเถื่อน แต่กฎหมายอิสลาม ใช้กุรอ่าน และ แบบอย่างของท่านนบี มาใช้ครับ และพวกป่าเถื่อน ที่อาศัยประเพณีตามบรรพบุรุษ และละหมาดตามบรรพบุรุษนั่นต่างหาก ที่อาศัยประเพณีที่ขัดกับหลักการอิสลาม และกุรอ่าน ทั้งๆที่กุรอ่านบอกว่าจงโบย หรือจงลงโทษในแบบอื่นๆ แต่พวกมุนาฟิก พวกคนชั่วช้ายังกล้าบอกว่า แม้แต่นบียังไม่มีสิทธิลงโทษใคร คนที่อ้างแบบนี้ได้ ไม่ใช่แค่ต้องไม่มีความรู้อย่างเดียว ยังต้องหน้าด้านและไม่มียางอายด้วย จากคุณ : Carroth - [ 18 ก.ค. 52 07:12:26 ]

ความคิดเห็นที่ 46 และการยกตัวอย่างเรื่องการ ขว้างจนตายหรือการลงโทษอื่นๆ นั้นนะครับ ว่าเป็นการกระทำที่ป่าเถื่อน หรือประเทศป่าเถื่อน หรือ เป็นประเพณีอาหรับ หรือมีการยอมรับได้นั้น เป็นการอ้างพล่อยๆ และเป็นการอ้าง ที่ไม่มีความรู้อีกเช่นกัน เพราะ ไม่มีใครจะมาอ้าง การลงโทษ หรือการฆ่าคนตายในบ้านแล้วมาอ้างกฎหมายอิสลาม ในประเทศไทยครับ เนื่องจากการจะประหารฆาตกร และการลงโทษในแบบอื่นๆ ต้องมี ศาลในการตัดสิน ไม่ใช่มาตัดสินกันเอง หลังบ้าน แล้วลงโทษกันหลังบ้านแล้วมาบอกว่านี่คือกฎหมายอิสลาม ถ้ามีการทำกันเองลงโทษกันเอง ฆ่ากันเอง ล่ะก็ อย่ามาอ้างว่านั่นเกิดเพราะการเอาหลักการอิสลาม หรือกฎหมายอิสลามมาใช้ เพราะการนำมาใช้ ต้องมี ผู้ตัดสินครับ มีพยาน ไม่ใช่จะมาตั้งศาลกันเอง อย่างที่แมทท์เข้าใจแบบมั่วๆ ดังนั้น กฎหมายอิสลามจึงไม่ใช่ การทำตามประเพณีอาหรับแต่อย่างใด และไม่มีใครในประเทศไทยเขาอ้าง กฎหมายอิสลาม มาประหารคนกันหลังบ้าน ตามใจชอบ หรือจับคนมาแขวนคอ กันถ้านึกสนุก สิ่งเหล่านี้เป็นจิตนาการของแมทท์ เพื่ออ้างในการเลี่ยงประเด็นเท่านั้น แต่ผมไม่แปลกใจหรอกครับ ที่แมทท์ต้องมา พิมพ์ยืดยาวโดยมีแต่ความไร้สาระ คิดเองเออเอง ตรรกะมั่วๆ การเปรียบเทียบที่ไม่ได้เรื่อง นั่นเพราะ กุรอ่านบอกไว้ชัดเจนครับว่า อิสลามไม่ใช่แค่หลักจริยธรรม แต่มีกฎหมาย อยู่ด้วย จากคุณ : Carroth - [ 18 ก.ค. 52 07:25:58 ]

ความคิดเห็นที่ 47 และนี่เป็นสิ่งที่ใครก็ปฏิเสธไม่ได้หรอกนะครับ ว่าอิสลาม ไม่ใช่แค่หลักการทางจริยธรรมเท่านั้น 24:1. นี่คือซูเราะฮ์หนึ่งที่เราได้ประทานมันลงมา และเราได้กำหนดเป็นข้อบังคับสิ่งที่มีอยู่ในมัน(*1*) และเราได้ประทานโองการต่าง ๆ (*2*) ที่มีอยู่ในนั้นให้เป็นบทบัญญัติอันชัดแจ้ง เพื่อพวกเจ้าจักได้รำลึกใคร่ครวญ (1)  นี่คือซูเราะฮ์ที่มีความสำคัญยิ่งในบรรดาซูเราฮ์ต่างๆ ของอัลกุรอาน เราได้ประทานมันลงมาแก่เจ้าแล้วและเราได้กำหนดสิ่งที่มีอยู่ในนั้นเป็นข้อ บังคับอย่างเด็ดขาด (2)  อายะฮ์นี้กล่าวถึง การประทานลงมา ซ้ำถึงสองครั้ง อันแสดงถึงการให้ความสำคัญเกี่ยวกับเรื่องนี้เสมือนกับจะกล่าวว่าเราได้ ประทานมันลงมาแก่เจ้ามิใช่เพียงเพื่อการอ่านเท่านั้น แต่เราได้ประทานมันลงมาเพื่อการปฏิบัติให้เป็นไปตามเป้าหมาย   24:2. หญิงมีชู้และชายมีชู้ พวก เจ้าจงโบยแต่ละคนในสองคนนั้นคนละหนึ่งร้อยที (*1*) และอย่าให้ความสงสารยับยั้งการกระทำของพวกเจ้าต่อคนทั้งสองนั้น ในบัญญัติของอัลลอฮฺเป็นอันขาด (*2*) หากพวกเจ้าศรัทธาต่ออัลลอฮฺและวันปรโลก และจงให้กลุ่มหนึ่งของบรรดาผู้ศรัทธาเป็นพยานในการลงโทษเขาทั้งสอง (*3*) (1)  สิ่งที่เราบัญญัติแก่พวกเจ้าคือ ให้โบยพวกทำชู้ (ทำซินา) ที่ยังมิได้แต่งงาน (หรือชายโสด หญิงโสด) คนละหนึ่งร้อยที เป็นการลงโทษแก่เขาทั้งสองที่กระทำอาชญากรรมที่น่ารังเกียจ (2)  คืออย่าให้ความสงสารและความเมตตาระงับการกระทำของพวกเจ้าในบัญญัติของอัล ลอฮฺ คือโบยแต่เพียงเบา ๆ หรือลดจำนวนโบย พวกเจ้าจงโบยให้เจ็บจริงๆ (3)  การเป็นพยานในการลงโทษนั้นนับได้ว่าเป็นการประจาน เพื่อให้เป็นแบบฉบับและเป็นที่เข็ดหลาบ สาเหตุของการประทานโองการนี้คือ มีรายงานว่า สตรีผู้หนึ่งชื่อ “อุมมุมะฮ์ซูล" ซึ่งเป็นโสเภณี เธอจะร่วมประเวณีกับผู้ชายโดยตั้งเงื่อนไขว่า เธอจะเป็นผู้จ่ายเงินให้เขา ชายมุสลิมคนหนึ่งประสงค์จะแต่งงานกับเธอ เขาจึงได้ไปแจ้งต่อท่านร่อซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม อัลลอฮฺจึงได้ประทานโองการนี้ลงมาว่า ดังนั้นใครที่บอกว่า กฏข้อ บังคับของศาสนาอิสลามเป็นเรื่องของจริยาธรรมที่ มุ่งหมายการตอบแทนในปรโลกซึ่งถ้าปฏิบัติตามจะ ทำให้ผู้ที่ปฏิบัติเป็นสมาชิกของสังคมที่ดีและประสพความสุขในปรโลก, แต่ถ้าไม่ปฏิบัติตามวิถีทางของพระเจ้า มนุษย์ในโลกนี้ไม่มีสิทธิที่จะลงโทษบุคคลผู้ใด ในโลกนี้ได้ แม้แต่ท่านศาสดามูฮัมมมัดเอง จึงเป็นการพูดที่ผิดจากหลักการอิสลามนะครับ เพราะขัดกับกุรอ่านชัดๆ อย่างที่ผมบอกนั่นแหละครับ โองกางการสองโองการนี้ก็สรุปได้แล้วล่ะครับ ไม่ต้องพาออกทะเล และ ไม่ต้องไปอ้างประเทศไหน หรือการนำการฝ่าฝืนหลักศาสนามาใส่ร้ายกฎหมายอิสลามหรอกครับ เพราะ การอ้างพล่อยๆ ไร้สาระของคุณ มันบิดเบือนกุรอ่านไม่ได้ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 52 07:29:59 จากคุณ : Carroth - [ 18 ก.ค. 52 07:28:50 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คุณghanee.s และ คุณ Carroth  กรุณา   ยกตัวอย่างให้ผมสัก 2 ตัวอย่างซิครับว่า   ในสองกรณีข้างล่างนี้จะลงโทษอย่างไร? จึงจะตรงกับบัญญัติกฏหมายอิสลามดังกล่าว   1. ในกรณีที่หมอฟันมุสลิมถอนฟันคนไข้ผิดซี่ด้วยความประมาทหรือเป็นการกลั่นแกล้ง,  หมอฟันจะถูกลงโทษตามกฏหมายอิสลามอย่างไรครับ? 2. ในกรณีที่เด็กหรือ หญิงถูกข่มขืน จะลงโทษผู้ต้องหาอย่างไร? อย่าลืมนะครับ"การลงโทษ ผู้กระทำผิด โดยตาต่อตาฟันต่อฟัน นะเป็นกฎหมาย" จากคุณ : แมทท์ - [ 18 ก.ค. 52 11:03:05 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เห็นแล้วเหนื่อยเลยครับ ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหนดี หลายประเด็นเหลือเกิน อยากขอร้องว่าถ้าจะออกทะเลก็แตกประเด็นไปตั้งกระทู้ใหม่เหอะครับ ************************ คุณแมทท์ยังไม่ตอบเรื่อง ที่ คุณแมทท์ ยก 2:256 และ 2:286 เพื่อเป็นหลักฐาน ในการสรุปว่า "ด้วยเหตุนี้การเอา”อิสลาม” มาเป็นกฏหมาย ใช้เป็นข้อบังคับต่อชุมชนในสังคมเป็นส่วนรวมจึงขัดต่อ หลักการของอิสลามโดยตรง" บอกด้วยว่าคำว่าบังคับนั้นเจาะจงไปที่ใคร และบังคับเรื่องอะไรบ้าง ที่ผมยกอายะห์นี้ไว้ : [4 :59] ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงเชื่อฟังอัลลอฮฺ และเชื่อฟังร่อซูลเถิด และผู้ปกครองในหมู่พวกเจ้าด้วย (*1*) แต่ถ้าพวกเจ้าขัดแย้งกันในสิ่งใด ก็จงนำสิ่งนั่นกลับไปยังอัลลอฮฺ และร่อซูล (*2*) หากพวกเจ้าศรัทธาต่ออัลลอฮฺและวันปรโลก นั่นแหละเป็นสิ่งที่ดียิ่งและเป็นการกลับไป (*3*) ที่สวยยิ่ง [4 :60] เจ้า(มุฮัมหมัด) มิได้มองดูบรรดาผู้ที่อ้างตนว่าพวกเขาศรัทธาต่อสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้าและสิ่งที่ถูกประทานลงมาก่อนเจ้าดอกหรือ ? โดยที่เขาเหล่านั้นต้องการที่จะให้การแก่อัฏฏอฆูต ทั้ง ๆ ที่พวกเขาถูกใช้ให้ปฏิเสธมัน และชัยฏอนนั้นต้องการที่จะให้พวกเขาหลงทางที่ห่างไกล [4 :61] และเมื่อถูกล่าวแก่พวกเขาว่า ท่านทั้งหลายจงมายังสิ่งที่อัลลอฮฺได้ประทานลงมา (*1*) และยังร่อซูลเถิด (*2*) เจ้าก็ได้เห็นพวกมุนาฟิก (*3*)เหล่านั้นผินหลังให้แก่เจ้าจริง ๆ [4 :65] มิใช่เช่นนั้นดอก ข้าขอสาบานด้วยพระเจ้าของเจ้าว่า เขาเหล่านั้นจะยังไม่ศรัทธาจนกว่าพวกเขาจะให้เจ้าตัดสินในสิ่งที่ขัดแย้งกันระหว่างพวกเขาแล้วพวกเขาไม่พบความ คับใจใด ๆ ในจิตใจของพวกเขาจากสิ่งที่เจ้าได้ตัดสินใจ และพวกเขายอมจำนนด้วยดี จาก-- [4 :60]--- นี่เป็นอุทาหรณ์หนึ่งบอกถึงความจำเป็นที่มุสลิม*ทุกคน*ที่จะต้องเรียกร้องไปสู่คำตัดสินที่มาจากอัลเลาะห์(ซ.บ.) ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่ผู้ที่มีอำนาจในสังคมก็ตาม ซึ่งคำตัดสินของอัลเลาะห์นั้นไม่ใช่ประเพณีอาหรับตามที่เข้าใจ และทุกสังคมไม่ว่าจะเป็นสังคมขนาดเล็ก ตั้งแต่ภายในครอบครัว(ตัวอย่างเช่นเรื่องมรดก) ไปจนถึงระบบผู้นำและการควบคุมทางสังคมขนาดใหญ่ต้องใช้คำตัดสินของอัลเลาะห์(ซ.บ.)ทั้งสิ้น อัลเลาะห์(ซ.บ.)ตรัสว่า : [41:44] และมาตรว่า เราได้ประทานอัลกุรอานมาเป็นภาษาต่างชาติ แน่นอนพวกเขาจะกล่าวว่า ทำไมอายาตทั้งหลายของอัลกุรอานจึงไม่ชัดแจ้งเล่า ? (อัลกุรอาน) เป็นภาษาต่างชาติ และ (นะบี) เป็นคนอาหรับกระนั้นหรือ ? จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด อัลกุรอานนั้นเป็นแนวทางที่เที่ยงธรรม และเป็นการบำบัดแก่บรรดาผู้ศรัทธา ส่วนบรรดาผู้ไม่ศรัทธานั้น อัลกุรอานจะทำให้หูของพวกเขาหนวก และนัยตาของพวกเขาบอด ชนเหล่านี้จะถูกร้องเรียกจากสถานที่อันไกล (*1*) (44:58)  ดังนั้นแท้จริงเราได้ทำให้อัลกุรอานเป็นที่ง่ายดายในภาษาของเจ้า (อาหรับ) เพื่อพวกเขาจะได้ใคร่ครวญ นี่เป็นอีกตัวอย่างที่บอกว่า อิสลามไม่ใช่ประเพณีอาหรับ จากคุณ : ASTB - [ 18 ก.ค. 52 15:21:36 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ใน [5 : 43-45] คุณแครอทก็น่าจะอธิบายครอบคลุมแล้ว     ซึ่งจะขอเสริมว่า อีกจุดประสงค์หนึ่งของการส่งรอซูลนั้นก็เพื่อลบล้างบรรทัดฐานของญาฮิลียะห์ รวมถึงยกเลิกบัญญัติ ที่มีมาก่อนหน้านี้ ซึ่งตรงนี้ขออ้างถึงดำรัสที่ว่า : (2:106) โองการใดที่เรายกเลิก(*1*) หรือเราทำให้มันลืมเลือนไปนั้น เราจะนำสิ่งที่ดีกว่าโองการนั้นมา(*2*) หรือสิ่งที่เท่าเทียมกับโองการนั้น(*3*) เจ้ามิได้รู้ดอกหรือว่า แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงเดชานุภาพ เหนือทุกสิ่งทุกอย่าง (5: 15-16)บรรดาผู้ได้รับคัมภีร์ทั้งหลาย ! (*1*) แท้จริงร่อซูลของเรา(*2*)ได้มายังพวกเจ้าแล้ว โดยที่เขาจะแจกแจงแก่พวกเจ้า ซึ่งมากมายจากสิ่งที่พวกเจ้าปกปิดไว้จากคัมภีร์(*3*) และเขาจะระงับไว้มากมาย(*4*) แท้จริงแสงสว่างจากอัลลอฮ์ และคัมภีร์อันชัดแจ้งนั้นได้มายังพวกเจ้าแล้ว ด้วยคัมภีร์นั้นแหละ อัลลอฮ์จะทรงแนะนำผู้ที่ปฏิบัติตามความพึงพระทัยของพระองค์(*1*)ซึ่งบรรดาทางแห่งความปลอดภัย(*2*) และจะทรงให้พวกเขาออกจากความมืดไปสู่แสงสว่างด้วยอนุมัติของอัลลอฮ์ และจะทรงแนะนำพวกเขาสู่ทางอันเที่ยงตรง       เพราะฉะนั้นเมื่อนบีมูฮัมหมัดมาถึงกฏคำตัดสินต่างๆที่อัลเลาะห์ทรงบังคับใช่นั้นมาจากอัลกุรอานและซุนนะห์ทั้งสิ้น ซึ่งอายะห์ที่ (5:44)นั้นชัดเจนเลยว่า "และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว " ตรงนี้คือการตัดสินด้วยอัลกุรอานและซุนนะห์ ซึ่งพระองค์ทรงยกอุทาหรณ์จากบรรดาชาวคัมภีร์ในการใช้ดำรัสของพระองค์ตัดสิน   ไหนคุณแมทท์ลองบอกหน่อยสิครับ ว่า [4:79] เจาะจงไปที่ใคร และหาหลักฐานมาสนับสนุนด้วย     ที่น่าสังเหตุคือ คนที่ปฏิเสธฮะดีษและกล่าวหาว่าเป็นนิทาน แต่กลับยกฮะดีษมาอธิบายที่มาได้เป็นฉอดๆ โดยผมก็บอกไปแล้วว่าให้ลองใช้ตรรกะของคุณดู แต่สุดท้ายก็ยกสาเหตุมาก็ไม่ได้ช่วยไรเลย เพราะมันประจักษ์อยู่แล้ว แต่ตรงกันข้าม กลับไปอ้างอิงถึงในไบเบิล ซึ่งตรงนี้ก็น่าจะรู้อยู่ว่า ไม่สามารถนำมาใช้เพื่อขยายความอัลกุรอานได้ **********เมื่อพูดมาถึงตรงนี้จะขอตอบคำข้อที่ 1 ของในเรื่องตำแหน่งหน้าที่ของรอซูล**************     ถ้าเป็นตำแหน่งหน้าที่ทางการเมืองปกครอง มีหน้าที่ ตำแหน่งแม่ทัพและผู้ปกครองชุมชน เพราะตามหลักฐานที่นำเสนอ คือ การที่พระองค์ทรงรอซูลมาเพื่อเป็นแบบอย่างในการสร้างบรรทัดฐาน และควบคุมสังคม ให้เป็นไปตามสิ่งที่อัลเลาะห์บัญญัติเอาไว้       และอีกตำแหน่งคือ หน้าที่ของการเป็นรอซูล ซึ่งไม่ได้เป็นแค่เพียงผู้ที่รับบัญญัติจากพระเจ้าเพียงอย่างเดียวตามที่คุณกล่าว แต่จะขอเพิ่มดังนี้ เชิญชวนมนุษย์ไปสู่การภักดีอัลเลาะห์ ,ตักเตือน,ห้ามปรามความชั่ว, แสดงให้เห็นถึงหลักฐานอันชัดแจ้ง แจ้งเรื่องราวในวันกิยามะห์ ซึ่งหลักฐานมีมากมายซึ่งไปดูเองใน (62 : 2) , (16 : 36) , (22 : 49-51) และอีกสิ่งหนึ่งสำคัญมากจากอายะห์นี้ (16:44). ด้วยหลักฐานทั้งหลายที่ชัดแจ้ง และคัมภีร์ต่างๆ ที่ศักดิ์สิทธิ์ และเราได้ให้อัลกุรอานแก่เจ้าเพื่อเจ้าจะได้ชี้แจง(ให้กระจ่าง)แก่มนุษย์ซึ่งสิ่งที่ได้ถูกประทานมาแก่พวกเขา(*1*) และเพื่อพวกเขาจะได้ไตร่ตรอง (ดูเพิ่มใน 3: 164)           จากตรงนี้จะเห็นได้ว่า อัลเลาะห์(ซ.บ.) ได้ทรงส่งรอซูลมาเพื่อเป็นผู้ที่อธิบายคัมภีร์ ซึ่งตรงนี้เองทำให้เห็นว่าการอธิบายอัลกุรอานนั้น ต้องอ้างอิงจากซุนนะห์เท่านั้น หาใช่การอธิบายโดยใช้ตรรกะของมนุษย์ทั่วไป ซึ่งตัฟซีรที่ ผมและคุณแครอทยกมานั้น เป็นการตัฟซีรจากบรรดานักวิชาการมากมาย ซึ่งอ้างอิงจากซุนนะห์ และมติโดยสรุปของปวงปราชญ์ ซึ่งไม่ใช่การเอาตรรกะหรืออ้างอิงจากบัญญัติอื่นๆที่ไม่ได้มาจากอัลกุรอานของมนุษย์เข้ามาอธิบาย แล้วกล่าวหาว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ถูกต้องซึ่งอ้างอิงการที่คุณตัฟซีรเอาเอง ซึ่งหลายคำพูดที่คุณพูดออกมานั้นไม่ค่อยให้เกียรติในความรู้ของผู้อื่นบ้างเลย อัลเลาะห์(ซ.บ.) กล่าวว่า :      (7:3) พระองค์คือผู้ทรงประทานคัมภีร์ลงมาแก่เจ้า โดยที่ส่วนหนึ่งจากคัมภีร์นั้นมีบรรดาโองการที่มีข้อความรัดกุมชัดเจน(*1*) ซึ่งโองการเหล่านั้น คือรากฐานของคัมภีร์(*2*) และมีโองการอื่น ไ อีกที่มีข้อความเป็นนัย(*3*) ส่วนบรรดาผู้ที่ในหัวใจของพวกเขามีการเอนเอียงออกจากความจริงนั้น เขาจะติดตามโองการที่มีข้อความเป็นนัยจากคัมภีร์ ทั้งนี้ เพื่อแสวงหาความวุ่นวาย(*4*) และเพื่อแสวงหาการตีความในโองการนั้น(*5*) แลไม่มีใครรู้ในการตีความโองการนั้นได้นอกจากอัลลอฮ์ และบรรดาผู้ที่มั่นคงในความรู้เท่านั้น(*6*) โดยที่พวกเขาจะกล่าวว่า พวกเราศรัทธาต่อโองการนั้น ทั้งหมดนั้นมาจากที่ที่พระผู้เป็นเจ้าของเราทั้งสิ้น และไม่มีใครที่จะรับคำตักเตือนนอกจากบรรดาผู้ที่มีสติปัญญาเท่านั้น     (18:54) และเราได้ชี้แจงแก่มนุษย์ในอัลกรุอานนี้แต่ละตัวอย่าง(*1*) แต่มนุษย์นั้นชอบโต้เถียงในเรื่องต่างๆ เป็นส่วนใหญ่ ------------------------------ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 52 15:44:20 จากคุณ : ASTB - [ 18 ก.ค. 52 15:24:54 ]

ความคิดเห็นที่ 51 กลับมาเรื่องการปกครองอีกครั้งนะครับ คุณแมทท์อธิบายว่า .........พระเจ้ามีคำเตือนต่อศาสนทูตมูฮัมมัดว่า, สิ่งใดก็ตามที่เป็น “สิ่งดี” ที่ศาสทูตมูฮัมมัด ได้รับนั้น มาจาก พระเจ้า , และสิ่งใดที่เป็น “ความชั่วร้าย” ที่บังเกิดต่อตัวท่านศาสนทูตนั้นเกิดจาก(ความประพฤติและความคิดอ่าน) ของ ตัวท่านศาสนทูตเอง, และเพียงพระเจ้าเท่านั้นก็เพียงพอต่อการเป็นพยานในการส่งท่านศานทูตมูฮัมมัด นำบัญญัติของพระเจ้า มาให้ต่อมนุษยชาติ ผุ้ใดก็ตามที่เชื่อฟัง ท่านศาสนทูตมูฮัมมัด (ศรัทธาต่อบัญญัติในอัลกุรอาน และ การปฏิบัติของท่านศาสนทูตภายในขอบเขตของอัลกุรอาน), ก็เท่ากับว่าเชื่อฟังพระเจ้า , พระ เจ้าไม่ได้ส่งท่านศาสนทูตมาเพื่อเป็นผู้ควบคุมมวลมนุษย์ (เยี่ยงผู้คุมนักโทษ)” (4:79-80)........ ******นี่แหละการบิดเบือนขนานแท้เลยครับ ไม่ทราบว่าอ้างอิงจากตรรกะอะไรของคุณแมทท์กันแน่ ******* มาดูหลักฐานที่ผมจะนำมาค้าน (24: 51)แท้จริงคำกล่าวของบรรดาผู้ศรัทธา เมื่อพวกเขาถูกเรียกร้องไปสู่อัลลอฮ์และร่อซูลของพระองค์เพื่อให้ตัดสินระหว่างพวกเขา พวกเขาจะกล่าวว่า “เราได้ยินแล้ว และเราเชื่อฟังปฏิบัติตาม”(*1*) และชนเหล่านี้พวกเขาเป็นผู้ประสบความสำเร็จ (33:36)  ไม่บังควรแก่ผู้ศรัทธาชายและผู้ศรัทธาหญิง เมื่ออัลลอฮฺและ*ร่อซูลของพระองค์ได้กำหนดกิจการใดแล้ว*  (*1*)สำหรับพวกเขาไม่มีทางเลือกในเรื่องของพวกเขา (*2*) และผู้ใดไม่เชื่อฟังอัลลอฮฺและร่อซูลของพระองค์แล้ว(*3*) แน่นอนเขาได้หลงผิดอย่างชัดแจ้ง      (1) คือเมื่ออัลลอฮฺและร่อซูลของพระองค์ใช้ให้กระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใด      (2) คือมีความคิดเห็น หรือเลือกกระทำ แต่พวกเขาจะต้องยอมจำนนโดยดุษฏี สาเหตุของการประทานอายะฮฺนี้ลงมาก็คือ มีรายงานจากอิบนฺอับบาสว่า ท่านร่อซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้หมั้นไซหนับ บินติญะหฺชฺ ให้แก่บุตรบุญธรรมของท่านคือ เซด อิบนฺฮาริษะฮฺ ไซหนับได้ดูหมิ่น รังเกียจ และปฏิเสธที่จะรับหมั้นเขา อายะฮฺนี้จึงถูกประทานลงมา หลังจากนั้นไซหนับได้ยอมรับหมั้นและแต่งงานกับเซด และอีกริวายะฮฺหนึ่งกล่าวว่า ไซหนับได้ปฏิเสธและอัลดุลลอฮฺพี่ชายของนางก็ปฏิเสธที่จะเกี่ยวดองกับตระกูลกุเรช ครั้นเมื่ออายะฮฺถูกประทานลงมา พี่ชายของนางได้มาหาท่านร่อซูลุลลอฮฺแล้วกล่าวว่า โอ้ท่านร่อซูลุลลอฮฺ จงใช้ฉันตามที่ท่านปรารถนาเถิด ท่านร่อซูลได้กล่าวว่า จงแต่งงานเธอกับเซด อับดุลลอฮฺก็พอใจและจัดการแต่งงานไซหนับให้กับเซด      (3) คือฝ่าฝืนไม่ปฏิบัติตามข้อใช้และข้อห้ามของอัลลอฮฺและร่อซูลของพระองค์แล้ว เขาก็จะหันห่างออกจากแนวทางที่เที่ยงธรรม     ชัดเจนเลยครับ อะยะห์(33:36) นี้ชี้ให้เห็นเลยว่า อัลเลาะห์(ซ.บ.)รับรองในคำตัดสินของรอซูลในการกำหนดสิ่งต่างๆจากตัวของรอซูล แต่คุณตีความหมายว่า ....."และสิ่งใดที่เป็น “ความชั่วร้าย” ที่บังเกิดต่อตัวท่านศาสนทูตนั้นเกิดจาก(ความประพฤติและความคิดอ่าน) ของ ตัวท่านศาสนทูตเอง" ...... ****8แน่นอนเขาได้หลงผิดอย่างชัดแจ้ง***** อัลเลาะห์(ซ.บ.) ตรัสว่า : (33:71) " พระองค์จะทรงปรับปรุงการงานของพวกเจ้าให้ดีขึ้นสำหรับพวกเจ้า และจะทรงอภัยโทษความผิดของพวกเจ้าให้แก่พวกเจ้าและผู้ใด*เชื่อฟังปฏิบัติตาม อัลลอฮฺและรอซูลของพระองค์ แน่นอนเขาได้รับความสำเร็จใหญ่หลวง* " (24:56) " และพวกเจ้าจงดำรงละหมาด และจงบริจาคอัซซะกาฮ์ และ*จงเชื่อฟังปฏิบัติตามรอซูล เพื่อพวกเจ้าจะได้รับควาเมตตา* " และจากอายะห์นี้เองอัลเลาะห์(ซ.บ.) ทรงตรัสย้ำถึงสาเหตุของการส่งรอซูลลงมาอีกว่า : (21:107). และเรามิได้ส่งเจ้ามาเพื่ออื่นใดนอกจากเพื่อเป็น*ความเมตตา*แก่ประชาชาติทั้งหลาย(*1*)          (1) ในหะดีษ กล่าวว่า “แท้จริงฉันคือความเมตตาที่ถูกประทานลงมา” ดังนั้นผู้ใดรับเอาความเมตตานี้ไว้ และขอบคุณต่อความโปรดปรานนี้ เขาจะมีความสุขทั้งในดุนยา และอาคิเราะฮ์       การที่อัลเลาะห์ทรงรับรองในคำตัดสินและการกระทำของรอซูล ซึ่งนั่นหมายความว่าสิ่งนั้นกลายเป็นบรรทัดฐานในการกำหนดความดี อัลเลาะห์(ซ.บ.)ตรัสว่า :        (4:115) และผู้ใดที่ฝ่าฝืนร่อซูล หลังจากที่คำแนะนำอันถูกต้องได้ประจักษ์แก่เขาแล้ว และเขายังปฏิบัติตามที่มิใช่ทางของบรรดาผู้ศรัทธา(*1*)นั้น เราก็จะให้เขาหันไปตามที่เขาได้หันไป และเราจะให้เขาเข้านรกญะฮันนัม และมันเป็นกลับอันชั่วร้าย ------------------------------------------------- จะเห็นได้ว่าในอัลกุรอานนั้นไม่มีรายละเอียดของการละหมาดเลย มีเพียงคำสั่งว่า "จงดำรงละหมาด" เพราะฉะนั้นหน้าที่ ที่จะอธิบายรายละเอียดของการละหมาดนั้น คือหน้าที่ของรอซูล อัลเลาะห์(ซ.บ.)ตรัสว่า : (3:164.) แน่นอนยิ่ง อัลลอฮ์นั้นทรงมีพระคุณแก่ผู้ศรัทธาทั้งหลาย โดยที่พระองค์ได้ทรงส่งร่อซูลคนหนึ่งจากพวกเขาเองมาในหมู่พวกเขาโดดยที่เขาจะได้อ่านบรรดาโองการของพระองค์ให้พวกเขาฟัง และจะทำให้พวกเขาสะอาดและจะสอนคัมภีร์  *และความรู้เกี่ยวกับข้อปฏิบัติ* ในบัญญัติศาสนาแก่พวกเขาด้วย และแท้จริงเมื่อก่อนนั้นพวกเขาเคยอยู่ในความหลงผิดอันชัดแจ้ง     จากอายะห์นี้จะเห็นได้อีกว่า อีกสาเหตุหนึ่งของการส่งรอซูลคือ สอนความรู้เกี่ยวกับข้อปฏิบัติ อัลเลาะห์(ซ.บ.) ได้กำชับเรื่องนี้ไว้ดังนี้ (33:21) . โดยแน่นอน *ในร่อซูลของอัลลอฮฺมีแบบฉบับอันดีงาม*สำหรับพวกเจ้าแล้ว (*1*) สำหรับผู้ที่หวัง (จะพบ) อัลลอฮฺและวันปรโลกและรำลึกถึงอัลลอฮฺอย่างมาก           (1) คือแบบฉบับอันสูงส่งที่จำเป็นต้องปฏิบัติตามในทุกคำพูด การปฏิบัติ และสถานะ เพราะท่านมิได้พูดและปฏิบัติตามอารมณ์ หากแต่เป็นวะฮียฺและการประทานให้ลงมา ***นี่ก็เป็นอีกอายะห์หนึ่งที่รับรองในแบบฉบับของท่านรอซูลว่าทุกการกระทำคือสิ่งดีงาม****      หลักฐานอื่นๆมีมากมายครับ และคุณแครอทก็ยกไปเยอะแล้ว และยังมีอีกมากมายที่ผมยกไปแล้วในกระทู้อื่นๆ ไม่ทราบว่าคุณแมทท์อ่านหรือเปล่า      รายละเอียดการละหมาดนั้นต้องมาจากรอซูล ซึ่งตรงนี้รอซูลได้บอกไว้อย่างชัดเจนว่า  "จงละหมาดเหมือนดังที่พวกท่านเห็นฉันละหมาด" แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 52 15:42:12 จากคุณ : ASTB - [ 18 ก.ค. 52 15:27:15 ]

ความคิดเห็นที่ 52 คำถามข้อที่ 2 ของคุณแมทท์. เพระเหตุใดเรื่องบอกเล่าของมนุษย์จึงสำคัญ กว่า บัญญัติของพระเจ้า? .......ตรงนี้อธิบายให้ชัดเจน ว่าเรื่องบอกเล่าของมนุษย์นี้คืออะไรครับ คำพูดของศาสดา หรือว่า บรรพบุรุษ --------------------------------- ข้อ  3 . ประเทศ มุสลิม ประเทศใดบ้างที่ใช้ "ซาริอะฮ์" ในการปกครองประเทศ? และ สังคมของประเทศเหล่านั้น มีศีลธรรมและจรรยาธรรมดีกว่าสังคม ของมุสลิมอื่นที่ไม่ได้ใช้ "ซาริอะฮ์" ในการปกครองประเทศหรือสังคมอื่นๆที่ มีหลายความศรัทธาอยู่ร่วมกัน? ข้อ 4. อาชญากรรมในสังคม ที่ใช้ "ซาริอะฮ์" ในการปกครอง สูงหรือต่ำกว่า สังคมอื่นๆ ในคำถามนี้ รวมทั้ง อาชญากรรม ในทุกๆทาง ตาม อัตราส่วนของประชาชนของประเทศ?     ......คุณแมทท์ใช้มาตรฐานอะไร ที่มากำหนดว่า  ศีลธรรมและจรรยาธรรมของแต่ละสังคม อันไหนสูงส่งกว่ากัน ความเห็นของมนุษย์ หรือ พวกปฏิเสธที่ร่วมกันสร้างบรรทัดฐานขึ้นมากันเองและกำหนดมัน หรือว่าการกำหนดว่าอะไรคือ คุณธรรม ที่มาจากกิตาบุลลอฮ์และซุนนะห์       จริงๆ คำถามที่คุณถามมาข้อ 4 มันออกทะเลไม่ได้เกี่ยวกับการกฏหมายอิสลามมาใช้ครับ เพราะปัจจัยที่เป็นต้นเหตุของปัญหาอาชญากรรมนั้น ไม่ได้มีแค่กฏหมาย หรือหลักการศาสนา แต่ปัจจัยด้านอื่นๆอีกเยอะครับ ไม่ว่าความรู้ หรือ ฐานะ ก็เป็นสาเหตุ ---------------------------------- คุณแมทท์ถามว่า 1. ในกรณีที่หมอฟันมุสลิมถอนฟันคนไข้ผิดซี่ด้วยความประมาทหรือเป็นการกลั่นแกล้ง, หมอฟันจะถูกลงโทษตามกฏหมายอิสลามอย่างไรครับ? 2. ในกรณีที่เด็กหรือ หญิงถูกข่มขืน จะลงโทษผู้ต้องหาอย่างไร? จริงไม่ทราบว่าคุณแมทท์เข้าไปอ่านยังครับในนี้ บทลงโทษในอิสลาม http://www.islammore.com/main/content.php?page=sub&category=44&id=1039 สิทธิมนุษยชนในอิสลามยุคปัจจุบัน http://www.islammore.com/main/content.php?page=sub&category=44&id=1006  ความผิดฐานทำร้ายร่างกายโดยเจตนา     ความผิดฐานทำร้ายร่างกายหมายถึงการที่บุคคลหนึ่งทำให้ร่างกายผู้อื่นได้รับบาดเจ็บ ได้รับอันตราย ทำให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บ ทำให้อ่อนแอ หรือทำให้ผู้อื่นสูญเสียอวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย หรือทำให้พิการ กล่าวโดยสรุปคือ การทำให้ร่างกายผู้อื่นได้รับอันตราย แต่ไม่ถึงแก่ชีวิต บทลงโทษของความผิดฐานทำร้ายร่างกายโดยเจตนาคือกิศ๊อศ หรือการลงโทษผู้กระทำความผิดด้วยการทำให้เขาได้รับบาดเจ็บในส่วนอวัยวะเดียวกับที่เขากระทำต่อผู้เสียหาย ดังที่อัลกุรอานบัญญัติมีใจความว่า   “และตาด้วยตา และจมูกด้วยจมูก และหูด้วยหู และฟันด้วยฟัน และบรรดาบาดแผลก็ให้มีการชดเชยเยี่ยงเดียวกัน" (อัลกุรอาน5:45) สิทธิมนุษยชนในเรื่องนี้เราจะอธิบายด้วยอายะห์นี้ : (16:126) และหากพวกเจ้าจะลงโทษ (ฝ่ายปรปักษ์) ก็จงลงโทษเยี่ยงที่พวกเจ้าได้รับโทษ และหากพวกเจ้าอดทน แน่นอน มันเป็นการดียิ่งสำหรับบรรดาผู้อดทน (อัลกุรอาน16:126) ส่วนข้อสองผมยังไม่ขอตอบครับ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 52 15:46:23 จากคุณ : ASTB - [ 18 ก.ค. 52 15:29:10 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ตอบไปก็ไม่ใช่ประเด็น ประเด็นอยู่ที่ว่าเป็นคำสั่งใช้ของพระเจ้าหรือไม่ ถ้าเป็นนั่นคือกฏหมายบังคับ ไครก็ฝ่าฝืนไม่ได้ คนฝ่าฝืน คนที่แลกเปลี่ยนอายะห์กุรอ่านด้วยกับสติปัญญา และ อารมญ์อันต่ำต้อยของตัวเอง คือผู้ปฏิเสธศรัทธาฐานขัดคำสั่งพระเจ้า เคลียร์เรื่องนี้ให้ได้ก่อนครับ ไม่ต้องแถ จากคุณ : ghanee.s - [ 18 ก.ค. 52 16:25:03 ]

ความคิดเห็นที่ 54 อัสสลามุอะลัยกุม คุณ ASTB ขอตอบเรื่องส่วนตัวก่อนครับ ตามที่คุณกล่าวว่า "เห็นแล้วเหนื่อยเลยครับ ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหนดี หลายประเด็นเหลือเกิน อยากขอร้องว่าถ้าจะออกทะเลก็แตกประเด็นไปตั้งกระทู้ใหม่เหอะครับ" ผมว่าคุณเข้าใจผิดครับ คุณลองดูหัวข้อกระทู้ซิครับว่า ผมเป็น คนแสดงความคิดเห็น(จขกท)     ผมพยายามที่จะรักษาแนวความคิดให้อยู่ทางด้าน "จริยาธรรม" ที่อิสลามสอนให้ มุสลิมแต่ละบุคคลมีความเกรงกลัวต่อการกระทำความชั่ว, และกระทำความดีตามแนวทางของพระเจ้าที่ระบุไว้ในอัลกุรอาน" ซึ่งเป็นผลให้สังคมมุสลิมดีขึ้นโดยไม่ต้องดัดแปลงบัญญัติในอัลกุรอานมาบังคับใช้ประชาชนส่วนรวมซึ่งเป็นกฏหมายของรัฐ, ตามความคิดเห็นของผม คุณจะมาไล่ให้ผมออกไปจากกระทู้ของผม เอง, แล้วไปตั้งกระทู้ใหม่นั้น มันไม่เป็นการ "เผด็จการ" ไปหน่อยหรือครับ?     การเขียนกระทู้ของผมอยู่ภายใต้กฎหมายไทยและ หลักการเสมอภาคในความคิดเห็น  ตามหลักการของอิสลาม(โปรดอ่านกระทู้ "ประชาธิปไตยและสิทธิมนุษย์ชนในศาสนาอิสลาม" ที่คุณเขียนดูซิครับว่า มีอธิบายถึงความเสมอภาคในความคิดเห็นส่วนบุคคลหรือไม่?)     ผม เปิดอิสระให้ทุกๆท่านออกแสดงความคิดเห็นได้ อย่างกว้างขวาง  เพื่อว่า จะได้มองเห็นความเข้าใจที่หลากหลาย ตามที่  คุณๆกล่าวกันอยู่เสมอๆ ถึงความหลากหลาย ใน "มุสลิม" (เนื่องจาก อิสลามไม่มีความหลากหลาย นอกจากการยึดถืออัลกุรอาน และเข้าใจให้ถูกต้อง)  คุณไม่คิดว่า ตัวผมเองไม่เหนื่อยหรือครับ ในเมื่อต้องสนทนากับหลายๆท่านที่มีความคิดแตกต่างจากผม? และบางท่านไม่มีความสุภาพและความรู้เช่นคุณ     การที่ผมไม่เข้าไปสนทนาในกระทู้คุณนั้น เพราะเมื่อผมอ่านดูแล้ว จากส่วนมาก ของทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง ที่คุณเขียนผมเห็นด้วย  เพราะทุกๆเหตุผลในกระทู้ของคุณ มีความสวยงามในหลักการ ที่จะ ประยุกต์ใช้ได้กับ "สังคมมุสลิมบริสุทธิ์ มุสลิมล้วนๆเท่านั้น"  และถ้ามุสลิมทุกๆคน เข้าใจในความศรัทธาของพระเจ้าอย่างถูกต้อง,     คุณไม่ได้อ้างถึงฮาดีษที่ ท่านศาสนทูตปฏิบัติการลงโทษ หรือการบังคับ ที่ไม่มีหลักการในอัลกุรอาน, แต่ด้วยความตัดสินใจของท่านเอง มาประกอบด้วย  เช่นเมื่อท่านใช้ดาบจี้คอหอยบุคคลและบังคับให้รับ "ชะฮะดะห์" และ พยายามบังคับให้ลุงท่านรับ"ชะฮะดะห์" ก่อนที่ท่านจะสิ้นชีวิต ซึ่งทั้งสองอย่างเป็นการบังคับ และเป็นความคิดของท่านเอง ซึ่งไม่มีในอัลกุรอานให้ทำเช่นนั้น(ถ้า ฮาดีษ นั้นเป็นเรื่องจริง)    แต่หลักการที่สวยงามนั้น ไม่อาจจะนำมาใช้ ปกครองได้ในสังคมประชาธิปไตยได้ นอกจากสังคมเผด็จการ ในสมัยที่มีคอลีฟะปกครอง  แต่ไม่อาจจะนำมาใช้ในสังคม ที่มีหลายความศรัทธา หรือ แม้แต่สังคม มุสลิม เอง เช่นในประเทศอิร่าน และ ใน ซาอุดิอารเบีย, ใน วันนี้ ปัจจุบันนี้  โดยเฉพาะในอิร่าน (ถ้าคุณยอมรับว่า "ชิอะต์" เป็นมุสสลิม เช่นกัน, เช่นเดียวกับที่ผมคิด) ประชาชนพยายามเรียกร้องในสิทธิส่วนบุคคล      ผมจะตอบเรื่อง   2:256 และ 2:286 ที่คุณต้องการให้ผมอธิบายความเข้าใจของผม ในกระทู้ใหม่   เนื่องจาก ผมให้ความนับถือในความรู้และความคิดเห็น ของ เป็นส่วนตัว,  และคิดว่าการเขียนของคุณเป็นการเขียนที่มีเจตนาดี  และอาจจะนำประโยชน์มาสู่สังคมไทยเราได้  ผมจึงไม่แสดงความคิดเห็นที่อาจจะทำให้ เป็นการแตกกระทู้ของคุณไป ไม่ใช่ว่าผมจะไม่สนใจความคิดเห็นของคุณ     ตามที่ผมเขียนไว้ในกระทู้นี้ว่า สังมุสลิมไทยเราเป็นสังคมที่ดีที่สุดใน บรรดาสังคุมมุสลิมที่เห็นๆในภาคตะวันออกกลางและในอินโดนิเซีย,อาฟริ กา ฯลฯ โดยไม่ต้องใช้กฏหมายเฉพาะอิสลามมาบังคับใช้, ทั้งนี้เนื่องจาก อัลกุรอาน เป็นบัญญัติและแนวทางในการดำเนินชีวิตสำหรับมุสลิม บังคับใช้ส่วนบุคคล, ตามที่มุสลิมในสังคมไทยแต่ละบุคคลปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดด้วยความศรัทธาต่อพระเจ้าและเกรงกลัวโทษในวันตัดสิน จึงทำให้สังคมมุสลิมดีขึ้นจากภายใจจิตศรัทธาและฝังรากลึกกว่าการถูกบังคับจากภายนอก ถ้าจะเปรียบก็คือ..     การใช้กฏหมายบังคับคนให้ปฎิบัติตามอัลกุรอาน นั้นเหมือน "ต้นไม้จาก กิ่งตอน"  ซึ่งฝังรากไม่ลึก ไม่มีแก่นรากแก้ว, ส่วนการศรัทธาและการปฏิบัติตามบัญญัติจากอัลกุรอานนั้น เป็นการตามหลักจริยาธรรมและแนวปฏิบัติจากพระเจ้าจากจิตศรัทธาของแต่ละบุคคลนั้น, เปรียบเสมือน ต้นไม่ที่เจริญจาก "เมล็ด"  ซึ่งมีรากแก้วและฝังรากลึกกว่า ต้นไม่ที่เติบโตจากกิ่งตอน     ถ้าจะเปรียบเทียบกับ ลมพายุว่า, " เป็นความชั่วหรือ ไซตอน (ซาตาน)" ซึ่งพัดกระหน่ำต้นไม้ทั้งสองต้นดังกล่าวแล้ว, มัน ก็ไม่อาจจะพัดพาให้ ต้นไม้ที่มีรากแก้ว, ให้อ่อนไหวหรือ โค่นล้มได้ง่าย,  ส่วนต้นไม่จากกิ่งตอนที่ไม่มีรากแก้วฝังลึกนั้น จะโค่นล้มได้ง่ายที่สุด    นี่คือจุดที่ผมพยายามที่จะชี้ให้เห็นและอธิบายให้เข้าใจ ว่า หลักการของอิสลามนั้น เริ่มจากความศรัทธาจากจิตใจ ไม่ใช่จากการบังคับ ขู่เข็ญ หรือ อารมณ์ ใคร่ชั่วขณะจากภายนอก จึงจะมั่นคงถาวรและทำให้สังคมมุสลิมส่วนใหญ่อยู่ในกฏและแนวทางของพระเจ้า โดยไม่ต้องใช้กฏหมายบังคับ แต่เกิดขึ้นจากหลักบัญญัติทางจริยาธรรมตามอัลกุรอาน   ผมหวังว่าคุณคงเข้าใจว่า การทีจะไล่ให้ผมออกไปเปิดกระทู้ใหม่เพราะคุณเกิดความรำคาญ จขกท นั้น ไม่ถูกค้องครับ  คุณเป็นแขกเชิญของผม   ผมจะตั้งกระทู้ใหม่เพื่อ ตอบเรื่อง   2:256 และ 2:286  แก่คุณต่อไป วัสลาม จากคุณ : แมทท์ - [ 19 ก.ค. 52 00:57:01 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ก็ยังแถ อยู่เหมือนเดิม ไม่รู้ว่าตาบอด หูหนวก หรือเป็นใบ้ หลายๆท่านในนี้ก็ตอบไปหมดแล้ว กฏหมาย อิสลามจะสามารถบังคับใช้ได้ ก็จะต้องเป็นรัฐอิสลาม ซึ่งรัฐอิสลามที่แท้จริง ก็มีแต่ในสมัยท่านศาสดาเท่านั้น และต้องมีผู้พิพากษา ดังนั้นจึงนำมาบังคับใช้ไม่ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าบัญญัติทั้งหลายไม่ใช่กฏหมายมาตั้งแต่ต้น การที่จะดูว่าเป็นกฏหมายต้องดูว่าเป็นคำสั่งใช้จากพระผู้เป็นเจ้าหรือไม่? ตอบมาสิครับ เป็นคำสั่งใช้จากพระผู้เป็นเจ้าหรือไม่? ถ้าใช่ แล้วบอกว่าไม่จำเป็นนั้น คือผู้ปฏิเสธศรัทธาครับ จากคุณ : ghanee.s - [ 19 ก.ค. 52 07:20:48 ]

ความคิดเห็นที่ 56 จะบอกว่า กฏหมายอิสลาม ใช้ได้กับสังคมบริสุทธิ์มุสลิมล้วนๆ ก็ไม่ถูกต้อง เพราะในสมัยท่านศาสดา ก็มีทั้ง ชาวยิว ชาวคริสต์ และพวกบูชารูปปั้น ก็บังคับใช้ได้ เป็นตัวอย่างให้เห็นมาแล้ว จะอ้างซาอุ หรืออีหร่าน ก็ ไม่มี ความหมาย เพราะนั้น ไม่ได้นำกฎหมายอิสลามมาบังคับใช้อย่างเต็มรูปแบบ และนั่นก็ไม่ใช่สังคมมุสลิมที่ถูกต้อง เรื่องศรัทธา ตัวเจ้าของกระทู้เองศรัทธาใน อิสลามยังไง ยังมั่วอยู่เลย ปากบอกว่า อัลฮาดิษที่มีระบบการสอบกลับไปที่ท่านศาสดาได้อย่างชัดเจน ว่าใช้ไม่ได้ แต่ตัวเองกลับละหมาดตามบรรพบุรุษที่สอบกลับไม่ได้ เชื่อถือไม่ได้ เป็นไครก็ไม่รู้ ความจำดีหรือเปล่า ศีลธรรมจรรยาเป็นยังไงไม่รู้ ไม่รู้ ศรัทธาประเภทไหน Double Standard จริงๆ จากคุณ : ghanee.s - [ 19 ก.ค. 52 07:23:12 ]

ความคิดเห็นที่ 57 คุณ ghanee.s ตามที่คุณกล่าวว่า:   การที่จะดูว่าเป็นกฏหมายต้องดูว่าเป็นคำสั่งใช้จากพระผู้เป็นเจ้าหรือไม่? ตอบมาสิครับ เป็นคำสั่งใช้จากพระผู้เป็นเจ้าหรือไม่? ถ้าใช่ แล้วบอกว่าไม่จำเป็นนั้น คือผู้ปฏิเสธศรัทธาครับ (ความคิดเห็นที่ 55) ...... “และตาด้วยตา และจมูกด้วยจมูก และหูด้วยหู และฟันด้วยฟัน และบรรดาบาดแผลก็ให้มีการชดเชยเยี่ยงเดียวกัน" (อัลกุรอาน5:45) คุณ ghanee.s ตอบมาสิครับ (อัลกุรอาน5:45)  เป็นคำสั่งใช้จากพระผู้เป็นเจ้าหรือไม่? ถ้า เป็นคำสั่งใช้จากพระผู้เป็นเจ้า  คุณghanee.s  กรุณา   ยกตัวอย่างให้ผมสัก 2 ตัวอย่างซิครับว่า   ในสองกรณีข้างล่างนี้จะลงโทษอย่างไร? จึงจะตรงกับบัญญัติกฏหมายอิสลามดังกล่าว 1. ในกรณีที่หมอฟันมุสลิมถอนฟันคนไข้ผิดซี่ด้วยความประมาทหรือเป็นการกลั่นแกล้ง,  หมอฟันจะถูกลงโทษตามกฏหมายอิสลามอย่างไรครับ? 2. ในกรณีที่เด็กหรือ หญิงถูกข่มขืน จะลงโทษผู้ต้องหาอย่างไร?   อย่าลืมนะครับ"การลงโทษ ผู้กระทำผิด โดยตาต่อตาฟันต่อฟัน นะเป็นกฎหมาย" อย่าแถเหมือนเดิมสิครับ; ตอบมาสิครับ เป็นคำสั่งใช้จากพระผู้เป็นเจ้าหรือไม่? ถ้าใช่ แล้วบอกว่าตอบไม่ได้, ไม่ตอบ นั้น คือ .....??? จากคุณ : แมทท์ - [ 19 ก.ค. 52 11:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เอะ คุณนี่แปลก ผมถามคุณอยู่นะ ว่าเป็นคำสั่งใช้หรือไม่ เพราะคุณบอกว่าอิสลามเป็นแค่จริยธรรม กลับมาถามผมกลับซะนี่ บ๊องหรือเปล่า แล้วเรื่องบังคับใช้ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ใช่ประเด็น มันจะเป็นกฏหมายต่อเมื่อเป็นคำสั่งใช้จากพระเจ้าเท่านั้น นี่เราสนทนาอยู่กับคนติ่งต๋อง หรือเปล่าเนี้ยะ แล้วก็กลับไปดูความเห็น ที่ 38 ด้วยนะ พี่แครอทแกตอบไว้แล้ว ไม่อ่านเลยหรือไง ประสาทหรือเปล่า แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 52 16:24:10 จากคุณ : ghanee.s - [ 19 ก.ค. 52 16:15:36 ]

ความคิดเห็นที่ 59 แมทท์ไม่อ่าน เพราะถ้าอ่านแล้วแมทท์จะแถไม่ได้ เรื่อง การลงโทษอย่างไรนั้น ไม่ต้องดูอะไรมาก เพราะแค่นี้ นอกจากจะได้เห็น ความไม่รู้เรื่องของแมทท์ ที่เกี่ยวกับกุรอ่านแล้ว ยังแสดงถึง ความบกพร่องในการวิเคราะห์ด้วย เรามาดูนะครับ ไม่ว่าจะ หมอถอนฟันผิดซี่ เด็ก ถูกข่มขืนนั้น ตอบง่ายๆ ด้วยโองการนี้ 5:38. และขโมยชายและขโมยหญิงนั้นจงตัดมือของเขา (*1*) ทั้งสองคน ทั้งนี้เพื่อเป็นการตอบแทนในสิ่งที่ทั้งสองนั้นได้แสวงหาไว้ (และ) เพื่อเป็นเยี่ยงอย่างการลงโทษ(*2*) จากอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์นั้นทรงเดชานุภาพ ทรงปรีชาญาณ   (1)  คือตัดมือขวาก่อนและถ้าขโมยอีกให้ตัดมือซ้าย (2)  คือเป็นเยี่ยงอย่างแก่ผู้คนอื่น ๆ เพื่อจะได้ไม่ประพฤติเช่นเดียวกับเขา การตัดสินโทษ นั้น ไม่จำเป็นต้อง ตอบแทนกันแบบตรงตัว ด้วยการตีความ โง่ๆ หรือแกล้งโง่ เหมือนพวกยิวหรอกครับ ไม่ งั้น การขโมยก็ต้องตอบแทนด้วยการถูกขโมยของจำนวนเท่ากัน ไม่ใช่ตัดมือ แต่กุรอ่านให้ตัดมือ แสดงว่า การลงโทษนั้นขึ้นอยู่กับ อัลลอฮฺ จากคุณ : Carroth - [ 19 ก.ค. 52 19:59:09 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เพราะฉะนั้น การตัดสินแบบตาต่อตาฟันต่อฟันนั้น รายละเอียดมีครับว่า ด้วยเจตนาหรือไม่เจตนา และเกี่ยวกับเรื่องอะไร เช่นการตัดมือ ถ้าตาต่อตาฟันต่อฟัน ก็ต้องขโมยของกลับสิครับ แต่กุรอ่านใช้ให้ตัดมือแสดงว่า ไม่จำเป็นวว่าต้องตาต่อตาฟันต่อฟันในทุกเรื่อง แต่เป็นเรื่องที่กำหนดไว้โดยอัลลอฮฺ และมีเงื่อนไขที่ต่างกัน มันไม่ใช่เรื่องตอบยากอะไรเลย และนี่แหละครับเหตุผลว่าทำไม ผู้รู้ถึงไม่ยากลดตัวมาสนทนากับคุณ เพราะตอบไป ก็ไม่ยอมอ่าน พอจี้ให้อ่าน ก็หนี แบบนี้ใครจะอยากสนทนาด้วย เอาแค่เรื่องละหมาด ก็ตอบไม่ได้ หนีแล้วหนีอีกมา 5-6 ปี แล้ว ดันจะมาเรื่องอื่ร จากคุณ : Carroth - [ 19 ก.ค. 52 20:02:21 ]

ความคิดเห็นที่ 61 และขอหลักฐานเรื่องการที่ท่านรอซูล ใช้ดาบจี้บังคับ คนให้รับอิสลาม และ การบังคับให้ลุงของท่าน กล่าวคำชะฮะดะห์ ด้วยครับ ว่า บทไหน เล่มไหน เนื้อความว่าอย่างไร จากคุณ : Carroth - [ 19 ก.ค. 52 20:04:04 ]

ความคิดเห็นที่ 62 แต่ไม่ว่าแมทท์จะอ้างอย่างไร จะพาออกทะเลแค่ไหน จะมั่วไปแบบใด แต่ก็สรุปได้ดังนี้แบบไม่มีข้อโต้แย้งที่สมเหตุสมผลมากหักล้างได้นะครับว่า          1. อิสลาม เป็นศาสนาที่ไม่ได้สอนเพียงแค่หลักจริยธรรมคุณธรรมเท่านั้นแต่อิสลามยังมี ลักษณะเป็นข้อบังคับให้กระทำด้วย มีการลงโทษทางโลก มีบทลงโทษในแต่ละเรื่อง              ดังนั้นแล้วผู้ใดกล่าวว่า ศาสนาอิสลามสอนเพียงแค่หลักจริยธรรมคุณธรรม ไม่มีลักษณะเป็นข้อบังคับ หรือไม่มีสิทธิไปบังคับใครได้ จึงเป็นการสรุปที่ผิดหลักการอิสลาม และกุรอ่านครับ              ข้อสรุปที่ 1 ของผมนั้น มีโองการเหล่านี้มายืนยันครับ              24:1. นี่คือซูเราะฮ์หนึ่งที่เราได้ประทานมันลงมา และเราได้กำหนดเป็นข้อบังคับสิ่งที่มีอยู่ในมัน(*1*) และเราได้ประทานโองการต่าง ๆ (*2*) ที่มีอยู่ในนั้นให้เป็นบทบัญญัติอันชัดแจ้ง เพื่อพวกเจ้าจักได้รำลึกใคร่ครวญ                            24:2. หญิงมีชู้และชายมีชู้ พวกเจ้าจงโบยแต่ละ คนในสองคนนั้นคนละหนึ่งร้อยที (*1*) และอย่าให้ความสงสารยับยั้งการกระทำของพวกเจ้าต่อคนทั้งสองนั้น ในบัญญัติของอัลลอฮฺเป็นอันขาด (*2*) หากพวกเจ้าศรัทธาต่ออัลลอฮฺและวันปรโลก และจงให้กลุ่มหนึ่งของบรรดาผู้ศรัทธาเป็นพยานในการลงโทษเขาทั้งสอง (*3*)              5:38. และขโมยชายและขโมยหญิงนั้นจงตัดมือของเขา (*1*) ทั้งสองคน ทั้งนี้เพื่อเป็นการตอบแทนในสิ่งที่ทั้งสองนั้นได้แสวงหาไว้ (และ) เพื่อเป็นเยี่ยงอย่างการลงโทษ(*2*) จากอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์นั้นทรงเดชานุภาพ ทรงปรีชาญาณ              ดังนั้น ไม่ว่าจะพูดยังไง อ้างยังไง ก็บิดเบือนไม่ได้หรอกครับว่า กุรอ่านมีข้อบังคับ และกฎหมายอิสลามก็เป็นสิ่งที่อิสลามสอนไว้ ไม่ใช่ว่า มีแต่หลักจริยธรรม และคุณธรรมอย่างเดียว              เพราะเราก็เห็นกันชัดๆว่า กุรอ่านมีบทบัญญัติในเรื่องการ กล่าวหา การเป็นพยาน การลงโทษในเรื่องต่างๆ มาถึงบทสรุปอันที่2          2. กฎหมายอิสลามไม่ได้เกิดจากประเพณีอาหรับนะครับ และการมีกฎหมายอิสลาม ก็ไม่ได้เกิดมาจากประเพณีอาหรับ แต่กฎหมายอิสลามมีรากฐานมาจาก กุรอ่าน และแบบอย่างของท่านศาสดา                        อย่างแรกเลยที่เราจะพบว่ากฎหมายอิสลามไม่ได้มาจากประเพณีนั่นก็คือ กุรอ่านมีคำสั่งใช้ให้ลงโทษเมื่อมีผู้ฝ่าฝืนหลักศาสนาเกิดขึ้น เป็นการลงโทษในโลกนี้ ซึ่งถ้าใครบอกว่า มีการดัดแปลงกุรอ่านเพื่อบังคับใช้ จึงเป็นการพูดโกหก เพราะไม่จำเป็นต้องดัดแปลงอะไร กุรอ่านก็กำหนดบทลงโทษ กำหนดข้อบังคับมาให้อ่านกันชัดๆอยู่แล้ว              อย่างต่อมาก็คือ ประเพณีนั้นเป็นการทำต่อๆ กันมาโดยไม่ต้องสืบที่มาที่ไป เขาทำมายังไงก็ทำไปอย่างนั้น ไม่มีข้อกำหนดตายตัว สิ่งเหล่านี้คนละเรื่องกับกฎหมายอิสลาม ซึ่งมีที่มาที่ไปชัดเจนสืบค้นได้ ตรวจสอบได้ มีเหตุมีผลว่า ทำไมต้องทำ ทำไมไม่ต้องทำ ใครเป็นผู้บอก บอกในกรณีไหน เหตุการณ์ใด เหล่านี้ บันทึกไว้ อย่างละเอียด              และจริงๆแล้ว ผู้ที่บอกว่า กฎหมายอิสลามมาจากประเพณีอาหรับเองนั่นแหละครับ ที่อาศัยประเพณีในการปฏิบัติศาสนกิจ (ตามที่เขาชอบอ้าง) เช่นการทำละหมาด ถ้าถามว่าทำอย่างไรถ้าไม่ใช้แบบอย่างของท่านศาสดา ก็จะได้คำตอบว่า ทำตามบรรพบุรุษ ซึ่งนี่แหละครับที่เรียกว่าประเพณี และการทำแบบนี้ ก็เป็นการกระทำในยุคสมัยป่าเถื่อน ที่มุสลิมเรา ไม่เอามาปฏิบัติแล้ว          3. อิสลามเป็นคัมภีร์ที่สอนทั้งจริยธรรม คุณธรรม และยังมีบทบัญญัติข้อบังคับอีกด้วย ไม่ใช่ มีเฉพาะสองอย่างแรกเท่านั้น              ดังนั้นการสรุปว่า "..."จริยาธรรม" ที่อิสลามสอนให้ มุสลิมแต่ละบุคคลมีความเกรงกลัวต่อการกระทำความชั่ว, และกระทำความดีตามแนวทางของพระเจ้าที่ระบุไว้ในอัลกุรอาน" ซึ่งเป็นผลให้สังคมมุสลิมดีขึ้นโดยไม่ต้องดัดแปลงบัญญัติในอัลกุรอานมา บังคับใช้ประชาชนส่วนรวมซึ่งเป็นกฏหมายของรัฐ, ตามความคิดเห็นของผม..." จึงเป็นการสรุปที่ ไม่ถูกต้อง              เนื่องจากสังคมนั้นมีทั้งคนดี และคนไม่ดี คนที่สอนได้ และคนที่สอนไม่ได้ การที่มุ่งเน้นสอนแต่คุณธรรมจริยธรรมอย่างเดียว โดยไม่มีบทลงโทษ ก็เท่ากับเป็นการส่งเสริมให้พวกที่สอนไม่ได้ เกิดความหลงระเริง ทำชั่วโดยไม่สนใจใคร เมื่อความชั่วแพร่หลายไปแล้ว คนที่ อยู่ตรงกลาง ก็ถูกดึงด้วยสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายได้ง่าย              และไม่ปรากฎว่ามีสังคมใด ที่ใช้แต่ศาสนาโดยไม่มีการเอาศาสนามาเป็นกฎในการควบคุมจะสามารถทำให้สังคมสงบสุขได้เลย จะมีก็แต่อิสลามเท่านั้น ที่เอาศาสนามาใช้ และมีกฎหมายบังคับด้วย สังคมจึง ราบรื่น และมีความสงบสันติอย่างแท้จริง จนถึงขั้นในบางยุค หาคนจนรับซะกาต ไม่ได้เพราะประชาชนอยู่ดีกินดีกันหมด              และถ้าการสอนเฉพาะจริยธรรมคุณธรรมสามารถทำให้สังคมสุขได้จริงโดยไม่ต้องอาศัยกฎหมายอิสลาม ก็เท่ากับกุรอ่านสอนในสิ่งที่ไม่จำเป็น และไม่ต้องใช้หรืออย่างไร? ...อัสตัฆฟิรุลลอฮฺ มันย่อมเป็นไปไม่ได้ครับ              เมื่อกุรอ่านบัญญัติมาแล้วแสดงว่าบทบัญญัตินี้สำคัญและจำเป็นต่อมนุษย์              แต่บางคนกลับสรุปด้วยความเขลา ว่าไม่จำเป็นต้องบังคับใช้แสดงว่าเขาลืมไปถึงความวิบัติของประชาชาติต่างๆ ความเหลวแหลกในสังคมรอบตัว ความโสมม ของสิ่งแวดล้อมแบบตะวันตก ที่คนเริ่มสมสู่กับเหมือนเดรัจฉานเข้าไปทุกที อยู่กันโดยไม่ยอมแต่งงาน อวดโฉมกันแบบไร้ยางอาย ปะปนกันโดยไม่ตะขิดตะขวงใจเลยว่าควรหรือไม่ควร              แล้วมันก็นำพาไปสู่ความตกต่ำทางจริยธรรมในที่สุด ประชาชาติของท่านนบีลูฏถูกลงโทษเพราะอะไร อิสลามก็สอนแล้ว อ้างตัวว่าเป็นมุสลิม กลับไม่รู้จักคิด และไตร่ตรองให้ดี              ดังนั้น กฎหมายอิสลามจึงทั้งถูกต้องตามหลักการอิสลามและมีความจำเป็นอย่างยิ่งยวดที่ต้องถูกนำมาบังคับใช้ ถ้าทำได้ ครับ ส่วนประเด็นอื่นๆ นั้น มันก็ไม่ได้ทำให้อิสลามกลายเป็นศาสนาที่สอนเฉพาะจริยธรรมไปได้หรอกครับ เพราะมันนอกประเด็น และหักล้างกุรอ่านไม่ได้ด้วย ส่วนเรื่องการกระทำของท่านนบีนั้น ท่าน ASTB อธิบายด้วยกุรอ่านอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง หมดข้อสงสัยแล้วล่ะครับ เรียกได้ว่า ปิดประเด็นไปได้เลยเรื่องการกระทำของท่านรอซูล และจริงๆ อายะห์นี้ ที่ท่าน ASTB ยกมา ก็น่าจะเพียงพอแล้วด้วยซ้ำ ถึงความจำเป็นที่เราต้องทำตามท่านรอซูล โดยไม่มีความจำเป็นอะไรต้องมาแยกแยะว่า ตอนนั้น ท่านทำในฐานะอะไร ฐานะ รอซูล หรือ ผู้ปกครอง และจริงๆ แล้ว กุรอ่านก็ไม่เคยสั่งให้เราแยกด้วย อายะห์ที่ว่าคือ (33:36)  ไม่บังควรแก่ผู้ศรัทธาชายและผู้ศรัทธาหญิง เมื่ออัลลอฮฺและ*ร่อซูลของพระองค์ได้กำหนดกิจการใดแล้ว*  (*1*)สำหรับพวกเขาไม่มีทางเลือกในเรื่องของพวกเขา (*2*) และผู้ใดไม่เชื่อฟังอัลลอฮฺและร่อซูลของพระองค์แล้ว(*3*) แน่นอนเขาได้หลงผิดอย่างชัดแจ้ง ชัดๆ เลย ว่าไม่มีการแยกนะครับ จริงๆแล้ว อายะห์ต่างๆ ที่ท่าน ASTB นำมานั้นสามารถปิดประเด็นได้เลยไม่ใช่แค่เรื่อง กฎหมายอิสลาม หรือเรื่องละหมาด แต่ผมว่า ปิดประเด็นเรื่อง ฮะดีษนั้น จำเป็นหรือไม่? และถ้าปฏิเสธฮะดีษแล้ว จะเรียกว่ามุสลิมได้หรือไม่? เลยด้วยซ้ำ จากคุณ : Carroth - [ 19 ก.ค. 52 22:08:43 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ขอตอบกันไปที่ละท่านครับ.. ท่านแรก สำหรับ คุณghanee.s ถ้าคุณว่า "มันจะเป็นกฏหมายต่อเมื่อเป็นคำสั่งใช้จากพระเจ้าเท่านั้น" บัญญัตินี้เป็นคำสั่งจากพระเจ้าหรือไม่? “And We prescribed to them in it that life is for life, and eye for eye, and nose for nose, and ear for ear, and tooth for tooth, and (that there is) reprisal in wounds; but he who foregoes it, it shall be an expiation for him; and whoever did not judge by what Allah revealed, those are they that are the unjust.” (5:45) ถ้าเป็นคำสั่งจากพระเจ้า(และเป็นกฏหมายอย่างที่คุณว่า) และถ้าไม่ใช่ ข้อเปรียบเทียบความรุนแรงของการกระทำ กับบทลงโทษทีให้สมควรกับการกระทำ ตามที่ผมอธิบายแล้ว    ตามความเข้าใจของคุณ..  ข้อ 1.  หมอฟันจะต้องถูก ถอนฟันออก และจะถูกถอน กี่ซี่ ?  ข้อ 2.  คุณคิดหาคำตอบตามตรรกะของคุณได้หรือไม?   คำตอบก็คือตอบไม่ได้     ทั้งนี้เพราะว่า บัญญัติ 5:45 นี้ เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับการตัดสินข้อพิพาทเฉพาะการ ในชนสองเผ่าของชาวยิวในกรุงมะดินะ ในสมัย ท่านศาศนทูตมูฮัมมัด ซึ่งเป็นการปกครองอย่าง เผด็จการ   ตามที่ผู้เชี่ยวชาญของคุณอ้างบัญญัติ การทำโทษ ที่มีการ โบย หรือเฆี่ยนตีนั้น ไม่ใช่การลงโทษ ที่เรียกว่า, "และตาด้วยตา และจมูกด้วยจมูก และหูด้วยหู และฟันด้วยฟัน และบรรดาบาดแผลก็ให้มีการชดเชยเยี่ยงเดียวกัน" (อัลกุรอาน5:45)"  ถ้าการลงโทษไม่ตามกฏที่ เรียกว่า "ฟันต่อฟัน"  ไม่เรียกว่าฝ่าฝืน หรือ เป็นผู้ที่ไม่ศรัทธาหรือ?  "การลงโทษด้วยการเฆี่ยนตีนั้น ก็คือการ ประยุกต์ เอาข้อเปรียบเทียบ จากอัลกุรอาน5:45  มาใช้ลงโทษให้เหมาะสมกับการกระทำของผู้ต้องหา"    ถ้าตามที่คุณว่าแล้ว, "ตาด้วยตา และจมูกด้วยจมูก และหูด้วยหู และฟันด้วยฟัน และบรรดาบาดแผลก็ให้มีการชดเชยเยี่ยงเดียวกัน" การลงโทษในข้อ 2. ผู้ต้องหาก็จะต้องถูกลงโทษ โดยการข่มขืนเช่นเดียวกับการกระทำความผิดของเขา,  ซึ่งเป็นการ  "ชดเชยเยี่ยงเดียวกัน"  ซึ่งการลงโทษเช่นนี้ เป็นการผิดต่อหลักการของอิสลามอย่างแรง ใช่ไหมครับ?   เรื่องนี้ทำให้มุสลิมที่ไม่เข้าใจอัลกุรอาน อายะนี้ จนปัญญาไม่อาจจะตอบได้ เพราะมันเป็นเรื่องที่สกปรกโสมมไม่สิ้นสุด,  และถ้าทำตาม "ฟันต่อฟัน" ในกรณีหนึ่ง และ "หลีกเลี่ยง" การลงโทษในกรณี "ข่มขืน"  ไปทำโทษอีก อย่างหนึง ซึ่ง, "ไม่มีการชดเชยเยี่ยงเดียวกัน",   มันไม่เป็นการผิดหลักศรัทธาและ กลายเป็นผู้ ไม่ศรัทธาหรือ? จำคำกล่าวของคุณได้หรือไม่ที่คุณว่า.."ย้ำนะครับ" ถึง 3 ครั้ง"(ความคิดเห็นที่ 44) "จงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับราคาอันเล็กน้อยและผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา" เมื่อคุณกำลังแลกเปลี่ยนอายะห์กุรอ่านด้วยกับราคาสมองและอารมณ์อันเล็กน้อยของคุณ, โดยไม่ลงโทษผู้ข่มขืน "ฟันต่อฟัน" ซึ่ง, "ไม่มีการชดเชยเยี่ยงเดียวกัน" สถานะของ คุณๆ ก็จะไม่ต่างกับผู้ปฏิเสธศรัทธาอย่างชัดเจนใช่ไหม่ครับ?  คุณghanee.s เข้าใจไหมครับ?   ตามมรรยาท ถ้าตอบไม่ได้ก็บอกว่าตอบไม่ได้, ไม่ต้องแสดงมรรยาทเป็น "นักเลงโต" หรือ โมเมเลี่ยงไม่ตอบ   อย่างที่  คุณghanee.s   อธิบายนี้  เขาเรียกว่า "Put your foot in your mouth"  จำไว้ครับ   ปล.  ประวัติศาสตร์ ในเรื่องที่เกี่ยวกับ  5:45 นี้ จะพยายามหามาให้ จากคุณ : แมทท์ - [ 19 ก.ค. 52 23:56:35 ]

ความคิดเห็นที่ 64 คุณ Carroth: ผมอ่านข้อเขียนของคุณด้วยความสนใจทุกๆตัวอักษร และเข้าใจในความคิดเห็นของคุณและแหล่งทีมา ในการอธิบายอายะต่างๆ  คุณจะเห็นว่า ในการอธิบายของคุณนั้น  "แต่ละข้อมีเงื่อนไขในการใช้อัลกุรอานเป็นกฏหมาย"   ที่เข้ามาตอบคุณในเวลานี้ เพียงสั้นๆเพื่อให้คุณทราบว่า ผมได้รับทราบและอ่านข้อเขียนของคุณแล้ว  ไม่ว่าจะยาวเท่าใดก็ตาม ผมต้องการที่จะตอบคุณ โดยละเอียด ขอเวลาอีกนิดหนึ่ง ใจเย็นๆไว้ก่อน  เพราะคุณเป็นคนใจร้อน  ผมกำลังเขียนคำตอบสำหรับคุณASTB อยู่   วันนี้ บ่ายวันอาทิตย์ ใน US ผมมีเวลา 4-5 ชั่วโมง  หลังจากนั้นต้อง เตรียมงาน สำหรับ วันจันทร์ ผมทำงานวันละ 16-18 ชั่วโมง  เวลาเข้ามาตอบ มีน้อยมาก สำหรับนักวิชาการ เช่นคุณASTB นี้ ผมเรียนรู้ไปในการตอบและสนทนา ไปด้วยกับคุณASTB จึงต้องระวังในการเขียน เพื่อไม่ให้เกิดความเข้าใจผิด    หวังว่าคุณคงจะ ให้เวลาผมได้  ใจเย็นๆครับ  เราสนทนากันมาเป็นปีๆ แล้ว  คุณทำให้อายุผมยืนยาวไปอีกนานทีเดียว   ผมขอให้ "Gift" เป็นส่วนตัว ในที่นี้แล้วกัน จากคุณ : แมทท์ - [ 20 ก.ค. 52 00:22:04 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ประเด็นของกระทู้นี้ คือกุรอ่านเป็นหรือไม่เป็นกฏหมาย ซึ่งพิจารณาได้กรณีเดียวเท่านั้นคือเป็นคำสั่งใช้หรือไม่ เรื่องการบังคับใช้ จะตัดสินในกรณี 1. ในกรณีที่หมอฟันมุสลิมถอนฟันคนไข้ผิดซี่ด้วยความประมาทหรือเป็นการกลั่นแกล้ง,  หมอฟันจะถูกลงโทษตามกฏหมายอิสลามอย่างไรครับ? 2. ในกรณีที่เด็กหรือ หญิงถูกข่มขืน จะลงโทษผู้ต้องหาอย่างไร? มันเป็นการแถของคุณ เพราะการตัดสินอย่างไร มันต้องพิจารณา อายะห์อื่นประกอบ ต้องดูฮาดิษที่เข้ามาอรรถาธิบาย ต้องดูกรณีศึกษาที่เกิดขึ้นในสมัยท่านศาสดา ซึ่งกระบวนการพิจารณามีระบุไว้แล้วในวิชาว่าด้วยเรื่องนิติศาสตร์อิสลาม ซึ่งไม่ว่าผลของการตัดสินจะเป็นรูปแบบอย่างไร มันก็ต้องมาจากการยอมรับว่าอายะห์เหล่านั้นเป็นคำสั่งใช้เท่านั้น พิจารณาดูสิครับประโยคเป็นคำสั่งใช้หรือไม่ ดูสิครับว่าอายะห์นี้อัลเลาะห์สั่งใช้หรือเปล่า ดูรูปประโยคก็รู้แล้ว คงไม่ใช่คนสติไม่สมประกอบหรอกนะที่อ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง ผมตอบคำถามคุณได้หรือไม่ ไม่ใช่ประเด็น เพราะคำถามคุณผิดตั้งแต่แรกแล้ว เพราะ ไม่ว่าจะบังคับใช้ได้หรือไม่ บังคับใช้ยังไง จะมีคำตอบหรือไม่ ไม่สามารถเลี่ยงได้ว่า นี่คือคำสั่งจากอัลเลาะห์ตะอาลาซึ่งก็คือ "กฏหมาย" ผมไม่แลกอายะห์กุรอ่านด้วยสติปํญญา อันเล็กน้อยเหมือนที่พี่กำลังทำหรอกครับ ส่วนที่คุณแนะนำ "Put your foot in your mouth" เชิญทำไปคนเดียวเถอะครับ คุณมันก็แค่คนสติไม่สมประกอบคนหนึ่งเท่านั้น แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 52 11:49:58 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 52 11:44:30 จากคุณ : ghanee.s - [ 20 ก.ค. 52 11:42:15 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ขอชี้แจงประเด็นเรื่อง "เห็นแล้วเหนื่อยเลยครับ ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหนดี หลายประเด็นเหลือเกิน อยากขอร้องว่าถ้าจะออกทะเลก็แตกประเด็นไปตั้งกระทู้ใหม่เหอะครับ" ผมว่าคุณเข้าใจผิดครับ คุณลองดูหัวข้อกระทู้ซิครับว่า ผมเป็น คนแสดงความคิดเห็น(จขกท) คุณจะมาไล่ให้ผมออกไปจากกระทู้ของผม เอง, แล้วไปตั้งกระทู้ใหม่นั้น มันไม่เป็นการ "เผด็จการ" ไปหน่อยหรือครับ?...................   คุณแมทท์เข้าใจผิดครับ ถ้าอ่านอย่างไม่มีทิฐิ จะเห็นว่าผมไม่ได้ใช้ศัพท์ตรงไหนที่เป็นการบ่งบอกถึงการไล่คุณออกไป เพราะผมรู้ตัวดีครับว่าผมคงไม่มีอำนาจอะไรที่จะไล่คุณไปหรือระงับคำพูดของคุณ   ในหลายๆค.ห.ของคุณนั้นมีหลายประเด็นที่พูดเบี่ยงเบนประเด็น และบิดเบือนในสิ่งที่หลายๆคนได้ยึดถือไว้ ไม่ว่าจะเป็นการกล่าวหาว่าท่านรอซูลทิ้งแบบฉบับไม่ดีไว้ให้เป็นบรรทัดฐาน และในการกล่าวหาในความรู้ของคนอื่นๆ โดยยึดความรู้ของตนเองเป็นคนตัดสิน โดยเฉพาะใน ค.ห. ที่ 42 นั้น มีหลายประเด็นที่เคยคุยกันไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสิทธิสตรี รวมถึง คำพูดที่ว่า "มุสลิมจะต้องมีรัฐและกฏหมายเป็นของตนเอง  มุสลิมพวกนี้ คือพวกที่ก่อความวุ่นวายในประเทศไทย" ซึ่งประเด็นเหล่านี้ล้วนเป็นประเด็นใหญ่ๆ ซึ่งไม่น่าจะนำมาพูดกันให้ปะปนกัน  ผมขอยืนยันในความบริสุทธิ์ใจว่าผมไม่ได้พิมพ์เรื่องราวต่างๆเหล่านี้เพื่อที่จะเอาชนะ แต่ผมคิดว่าเป็นหน้าที่ของทุกคนที่จะต้องปกป้องสัจธรรมของอิสลามเอาไว้ คุณแมทท์กล่าวว่า : การใช้กฏหมายบังคับคนให้ปฎิบัติตามอัลกุรอาน นั้นเหมือน "ต้นไม้จาก กิ่งตอน"  ซึ่งฝังรากไม่ลึก ไม่มีแก่นรากแก้ว, ส่วนการศรัทธาและการปฏิบัติตามบัญญัติจากอัลกุรอานนั้น เป็นการตามหลักจริยาธรรมและแนวปฏิบัติจากพระเจ้าจากจิตศรัทธาของแต่ละบุคคลนั้น, เปรียบเสมือน ต้นไม่ที่เจริญจาก "เมล็ด"  ซึ่งมีรากแก้วและฝังรากลึกกว่า ต้นไม่ที่เติบโตจากกิ่งตอน.....  ผมจะตอบจาก*ความเข้าใจ*ของผมนะครับ ว่า : ถูกต้องแล้วว่าไม่มีคำสั่งใช้ให้บังคับผู้คนให้ปฏิบัติตามอัลกุรอานและบังคับให้หันมาน้อมรับในคำสั่งจากอัลกุรอาน แต่มีคำสั่งบังคับสำหรับมุสลิมทุกคนหากว่าเขาคิดว่าตนนั้น คือผู้ศรัทธา  ที่จะต้อง*ตัดสิน*ผู้คนจากสิ่งที่มาจากอัลกุรอานและซุนนะห์ และเป็นหน้าที่ของมุสลิมทุกคน *หากว่าเขาคิดที่จะเรียกตัวเองว่าผู้ศรัทธา* ที่จะต้องเรียกร้องในการตัดสินที่มาจากบรรทัดฐานของอัลเลาะห์(ซ.บ.)หากว่ามีความสามารถทำได้ ใครที่เป็น"ผู้ตัดสิน" ที่มีอำนาจทุกคนจึงจำเป็นที่ต้องตัดสินปกครอง"ผู้อยู่ใต้การปกครอง" ด้วยกฏหมายอิสลาม หากว่าผู้นั้นมีความสามารถ และยังจะเรียกตนเองว่าผู้ศรัทธา ซึ่งตรงนี้คนละเรื่องกับสิทธิมนุษยชนในเรื่องการเลือกศรัทธา และปฏิบัติ ตรงนี้จะเทียบเคียงได้จากการที่เมืองไทยกีดกันสิทธิเด็กอายุต่ำกว่า20ปีไม่ให้ไปเที่ยวผับ ทั้งๆที่ชีวิต เงินทอง เป็นสิทธิที่เขาควรจะเลือกใช้เอง  ซึ่งเรื่องสิทธิมนุษยชนนั้นผมยกตัวอย่างไปเยอะแล้ว จากหลักฐานที่ผมยกไปทุกอย่างนั้น จะเห็นได้ว่า "กฏหมายอิสลามที่บริสุทธิ์" มีรากฐานมาจากกิตาบุลลอฮ์และซุนนะห์เท่านั้น ส่วนประเทศไหนที่นำเอาประเพณีอาหรับเข้ามาผนวกไว้ด้วยก็เป็นเรื่องของเขาเหล่านั้นซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับการกำหนดของพระองค์ ""มุสลิมไทยที่มีปัญหาเกี่ยวกับคววามสงบของสังคม ไทย คือ บรรดา พวกที่คิดว่า มุสลิมจะต้องมีรัฐและกฏหมายเป็นของตนเอง  มุสลิมพวกนี้ คือพวกที่ก่อความวุ่นวายในประเทศไทย"" คำสอนไหนที่บ่งบอกถึงสิ่งที่ว่ามุสลิมต้องมีรัฐเป็นของตนเอง เพราะฉะนั้นจะมาอ้างอิงการกระทำของพวกนี้รวมในคำสอนของอิสลามไม่ได้ ส่วนการมีกฏหมายเป็นของตนเองนั้นเป็นสิ่งที่มุสลิมทุกคนต้องเรียกร้องหากมีความสามารถ ซึ่งตรงนี้จะเห็นว่าไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นระดับรัฐ แต่การเรียกร้องกฏหมายที่จะใช้เฉพาะ*มุสลิมเท่านั้น*ก็เป็นสิ่งที่ควรทำหากใครก็ตามที่ต้องการเรียกตนเองว่า*ผู้ศรัทธา* แต่แค่เพียงผู้นำครอบครัวก็ต้องนำกฏข้อตัดสินที่มาจากอัลเลาะห์(ซ.บ.) มาใช้กับคนในครอบครัว ส่วนในสังคมที่การกดขี่ทางชนชั้นหรือช่องว่างทางสังคมนั้น อิสลามได้วางรากฐานไว้อย่างยอดเยี่ยมอยู่แล้วในการลดช่องว่างทางสังคมนี้ ไม่ว่าจะเป็นระบบซะกาต หรือ การให้ความสำคัญกับคนจน เด็กกำพร้า หญิงหม้าย รวมถึงการปฏิสัมพันธ์กับกาเฟร ส่วนสังคมที่เกิดปัญหาช่องว่างทางสังคม หรือ การกดขี่ทางชนชั้นนั้น เกิดจากการไม่นำกฏหมายอิสลามมาบังคับใช้อย่างเด็ดขาด ไม่เฉพาะประเทศมุสลิมหรอกที่มีปัญหาใน #42 ที่คุณยกมา แต่ประเทศมุสลิมมักตกเป็นเป้าเพราะมีคนบางนำกฏหมายอิสลามไปตีความผิดเพี้ยน รวมประเพณีอาหรับ จนผิดเพี้ยนไปจาก "กฏหมายอิสลามที่บริสุทธิ์"  ผมคิดว่าผมคงจบการสนทนาในกระทู้นี้เพียงเท่านี้ เพราะผมคงไม่ค่อยได้มีเวลามานั่งเล่นคอมแล้ว และจากสิ่งต่างๆและหลักฐานที่ได้นำแสดงไปนั้น ผมคิดว่าเพียงพอต่อการที่มุสลิมทั้งหลายจะเข้ามาดูใช้วิจารณญาณของเขาเป็นผู้ตัดสินเอาเอง  ผมเองบริสุทธิ์ใจในการที่ปกป้องอิสลามตามความคิดของผม และหวังในการตอบแทนในโลกหน้า ส่วนใครจะรับได้แค่ไหนนั้นหรือคล้อยไปตามกระแสใดก็เป็นเรื่องราวของเขาที่จะต้องไปตอบกับอัลเลาะห์(ซ.บ.) ในวันกิยามะห์เอง ผมขอน้อมรับในคำพูดของคุณที่ว่า : "คุณไม่คิดว่า ตัวผมเองไม่เหนื่อยหรือครับ ในเมื่อต้องสนทนากับหลายๆท่านที่มีความคิดแตกต่างจากผม? และบางท่านไม่มีความสุภาพและความรู้เช่นคุณ"........ ก็ต้องขอมาอัฟไว้ด้วยเพราะทุกคำพูดนั้นผมต้องถูกสอบสวน หากว่าเกินเลยคุณไป และก็น้อมรับอีกเช่นกันว่าไม่มีความรู้ตามที่คุณบอก เพราะผมก็อ้างอิงมาจากผู้รู้คนอื่นๆ รวมถึงตัฟซีรที่นำมานั้นก็เกิดจากการตัฟซีรขึ้นมาจากนักตัฟซีรมากมายที่มีความรู้ความเข้าใจในอัลกุอานและฮะดีษ ขนาดแปลเป็นไทยแล้ว นักวิชาการก็ยังตรวจทานและทวนไม่รู้กี่รอบ แต่สุดท้ายเพียงแค่คนปลายแถวอย่างผมก็ไม่มีความสามารถพอที่จะสรุปว่าผิดพลาด และการที่ผมแจกพวงมาลัยนั้นมันเป็นสิทธิของผม เพราะผมคิดว่าอย่างน้อยก็เป็นกำลังใจให้กับผู้ที่ปกป้องป้องสัจธรรมครับ ****และอัลเลาะห์นั้นทรงรู้ดียิ่งถึงสิ่งที่อยู่ในจิตใจครับ**** จากคุณ : ASTB - [ 20 ก.ค. 52 11:48:54 ]

ความคิดเห็นที่ 67 หายไปอีกแล้วตามฟอร์มนะก้าบ จากคุณ : ghanee.s - [ 22 ก.ค. 52 15:21:16 ]