ความคิดเห็นที่ 1 2.จำเป็นไม้ครับว่าถ้าเราปฏิบัติธรรม เราไม่จำเป็นต้องกินเจก็ได้ ผมเคยได้ยินเรื่องพระเทวทัต   สอนให้งดเว้นจากการกินเนื้อสัตว์ (มิใช่คำสอนของพระพุทธเจ้า) ที่ว่าพระเทวทัต กับบริวารของตน เข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้า แล้วทูลขอให้พระพุทธเจ้าบัญญัติสิกขาบท ๕ ประการ โดยอ้างว่าเพื่อความเป็นผู้มักน้อย สันโดษ ความขัดเกลา ความจำกัดกิเลส การไม่สั่งสม เพื่ออาการที่น่าเลื่อมใส เรื่องที่พระเทวทัตทูลขอ ให้พระพุทธเจ้าบัญญัติสิกขาบทขึ้นใหม่ ๕ ข้อนั้น เรียกว่า วัตถุ ๕ ประการ คือ ๑. ภิกษุทั้งหลาย พึงถือการอยู่ป่าเป็นวัตรตลอดชีวิต รูปใดอาศัยบ้านอยู่รูปนั้นพึงต้องโทษ ๒. ภิกษุทั้งหลาย พึงถือเที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตรตลอดชีวิต รูปใดยินดีกิจนิมนต์รูปนั้นพึงต้องโทษ ๓. ภิกษุทั้งหลาย พึงถือผ้าบังสุกุลเป็นวัตรตลอดชีวิต รูปใดยินดีคหบดีจีวร รูปนั้นพึงต้องโทษ ๔. ภิกษุทั้งหลาย พึงถืออยู่โคนไม้เป็นวัตรตลอดชีวิต รูปใดเข้าอาศัยที่มุงที่บังรูปนั้นพึงต้องโทษ ๕. ภิกษุทั้งหลาย ไม่พึงฉันปลาและเนื้อตลอดชีวิต รูปใดฉันปลาและเนื้อ รูปนั้นพึงต้องโทษ แต่พระศาสดาทรงไม่อนุญาต ในเรื่องการกินเจนี้พระศาสดาทรงติเตียนหรือปล่าวครับ  กินเจแล้วได้บุญจริงหรือไม่?? จากคุณ : kekzo เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 22:15:42

ความคิดเห็นที่ 2 3.จริงหรือปล่าวครับที่บางคนยึดถือว่า การบริโภคอาหารมังสวิรัติได้บุญกุศล กายใจบริสุทธิ์จึงสรรเสริญผู้บริโภค ติเตียนผู้ไม่บริโภค เกิดทิฏฐิที่ว่าตนเองบริสุทธิ์ กว่าคนที่กินเนื้อ และนึกดูถูกคนที่กินเนื้อทำให้เกิดกิเลสขึ้นในใจ คือ คือ มานะ ถือตัว อติมานะ ดูหมิ่นท่าน , สาเถยยะ โอ้อวด  ในตอนปฏิบัติธรรมก็มี ขอบคุณทุกท่านที่มาให้คำตอบครับ จากคุณ : kekzo เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 22:22:03

ความคิดเห็นที่ 3 ในคห.ที่ ๒ ข้อที่ ๓ เป็นกันเยอะครับ ดูตัวอย่างจากที่นี่ก็ได้ จากคุณ : RadiS เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 22:34:25

ความคิดเห็นที่ 4 ตอบข้อ2.นะ ปฏิบัติธรรม กับ กินเจ เป็นคนละเรื่องกันครับ   และที่คุณยกเรื่องพระเทวทัตมาก็ถูกต้องครับ พระพุทธเจ้าไม่ทรงอนุณาตตามที่พระเทวทัตขอจริงๆแต่ทรงกล่าวว่า   อย่าเลย เทวทัต ภิกษุใดปรารถนา ภิกษุนั้น จงถือการอยู่ป่าเป็นวัตร รูปใดปรารถนา จงอยู่ในบ้าน รูปใดปรารถนา จงถือ เที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร รูปใดปรารถนา จงยินดีกิจนิมนต์ รูปใดปรารถนา จง ถือผ้าบังสุกุลเป็นวัตร รูปใดปรารถนา จงยินดีคหบดีจีวร เราอนุญาตโคนไม้เป็น เสนาสนะ ๘ เดือน เราอนุญาตปลาและเนื้อที่บริสุทธิ์โดยส่วนสาม คือ ไม่ได้เห็น ไม่ได้ยิน ไม่รังเกียจ และยังมีเนื้อที่ไม่ควรบริโภคอีก 10 ชนิด ถ้าไม่เข้าข้อห้ามพระยังฉันได้เลยครับ พระท่านก็ปรุงอาหารเองไม่ได้ชาวบ้านใส่บาตรยังไงมาก็ต้องฉันอย่างนั้น ตั้งแต่สมัยพุทธกาลจวบจนทุกวันนี้ยังมีพระที่บรรลุธรรมเกิดขึ้นไม่ขาดสาย ถ้าการกินเนื้อขัดขวางการปฏิบัติธรรมจริง  ก็คงไม่มีผู้ใดบรรลุธรรมจริงไหมครับ ปฏิบัติธรรม ปฏิบัติจริง ด้วยความเพียร รักษาศีลให้บริสุทธิ์  ได้ผลแน่นอนไม่เกี่ยวกับกินเจไม่กินเจ --------------------------------------------------------------------------- ในเรื่องการกินเจนี้พระศาสดาทรงติเตียนหรือปล่าวครับ  กินเจแล้วได้บุญจริงหรือไม่?? - ไม่มีนะครับว่าจะทรงติเตียน  เพียงแค่ไม่อนุญาตเท่านั้น   ส่วนบุญกิริยาวัตถุ 10 ไม่มีการกินเจ หรือมังสะวิรัติรวมอยู่แม้แต่น้อย แม้แต่ศีลก็ยังไม่กล่าวถึง ก็เอาเป็นว่าไม่มีพุทธพจน์ หรือหลักธรรมใดรับรองๆว่ากินเจแล้วได้บุญแล้วกันครับ จากคุณ : omeg เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 23:00:30

ความคิดเห็นที่ 5 การทานเจหรือมังสะวิรัตินั้น เป็นเรื่องดี หากแต่เป็นการเร่งบุญ ซึ่งโดยมากผู้เริ่มทานเจหรือมังสะวิรัติจะพบกับ "มารผจญ" เช่นเจ็บป่วย, อุบัติเหตุ ฯลฯ จนเลิกทาน ถ้าใจตั้งใจจะเลิกทานเนื้อสัตว์จริงๆ ขอให้หาคัมถีร์สัจจาคาถาเมตเตยยะ มาท่องบ่นด้วยทุกวันถึงจะดีครับ เป็นประสบการณ์ที่เจอกับตัวเองครับ ผมเคยทานมังสะวิรัติเป็นเวลาประมาณ 1 ปี ช่วงแรกๆก็ทั้งไม่สบาย รถคว่ำ ฯลฯ สารพัด เลยเข้าไปสมาคมกับคนที่เขาทานเจมาเป็นสิบๆปีและทานชั่วชีวิต (โดยปกติบ้านที่นับถือเจ้าแม่กวนอิม ถ้าจะให้ดี ต้องมีคนนึงทานเจตลอดชีวิตครับ) ก็เลยได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ว่า หลายคนที่เริ่มทานเจมักจะเจอเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นเช่นเดียวกับผม โดยเฉพาะคนที่มี "บาป/กรรมเก่ามาก" เหตุเพราะการทานเจเปนการ "หยุดกรรม" จากการกินเนื้อสัตว์/ชีวิตไปเลย เหมือนเราเลิกสร้างกรรมประเภทนี้ไป ซึ่งกายจะบริสุทธิ์ขึ้น รวมถึงทำให้กายเราหอมหวล วิญญาณเร่ร่อนหรือสัมภเวสีมักจะมาขอส่วนบุญจากเราด้วย ส่วนหนึ่งถ้าเราทานเจเพื่อเลิกกรรมจากการกินเนื้อสตว์( ตามความเชื่อของคนจีนบางกลุ่ม) และทำบุญอย่างอื่นไปด้วย จะทำให้บุญมีมากและเคราะห์กรรมเล็กๆน้อยๆตามไม่ทันบุญหรือเจือจางไป (กรรมหนักคงยังต้องเจออยู่) ชีวิตความเป็นอยู่ก็จะดีขึ้นเป็นลำดับตามไปด้วยครับ เค้าจึงให้คาถาดังกล่าวมาอ่ะครับ เริ่มสวดเมื่อท้องไม่มีเนื้อเสตว์แล้ว(คือทานเจมาอย่างน้อย 1-2 มื้อ) และควรสวดทุกวัน เป็นคาถาของจีน มีทั้งภาษาจีนกลางและแต้จิ๋ว (ผมจะท่องเป็นภาษาจีนกลาง) บทสวดดังกล่าว คำแปลจริงๆแล้วคล้ายๆกับชินบัญชรครับ เป็นการสวดสรรเสริญและอัญเชิญเทพเทวดามาปกป้องคุ้มครองเราเช่นกัน อาหารเจมีหลายประเภทคือ -ถ้าทานเจแล้วยังยึดติดเรื่องเนื้อสัตว์อยู่ ก็มีสิ่งแทนเนื้อสัตว์ดังนี้ครับ 1. แป้ง พวกนี้ตัวอ้วนเลยครับ แล้วนำมาซึ่งโรคภัยต่างๆด้วย กลายเป็นว่าทานเจแล้วสุขภาพย่ำแย่ไปซะอีก แต่คนจีนชอบใช้แป้งมาทำอหารเจเช่นผัดหมี่, ปอเปี๊ยะ, ลูกชิ้นเจ ฯลฯ ถ้าจะทานเจจริงๆงดพวกนี้หน่อยนะครับ 2. โปรตีนเกษตร พวกนี้กินแล้วไม่อ้วนครับ แต่ส่วนมากทำมาจากพืช NGO ก็ขอให้ระวังไว้สักนิดละกันครับ 3. ทำจากบุก พวกนี้ถือว่าโอเคที่สุดแล้วครับ ก็มีหลายยี่ห้อครับ ตามห้างจะมีมุมอาหารเจขายอยู่ ลองดูส่วนประกอบดีๆครับ ถ้าเป็นเนื้อเทียมที่ทำจากบุกซื้อทานได้เลยครับ ไม่อ้วน และผลกระทบ (น่าจะ) น้อยที่สุดแล้ว 4. เห็ด พวกนี้ก็ได้ประโยชน์ครับ มีหลายสายพันธุ์เหลือเกิน ผมก็ชอบทานอยู่ 2 ชนิดครับ โคนเห็นสีดำๆที่เค้าเอามาทำแทนเนื้อวัว และเห็ดชิตาเกะ (ถ้าผมจำชื่อไม่ผิดนะ) ที่เค้าเอามาทำแทนเนื้อปลาหมึกครับ อร่อยมั่กๆ :P ถ้าจะให้เจไปเลยก็ต้อง "ผัก ผลไม้" ครับไหวมั้ย? เพราะโดยปกติแล้วคนเปลี่ยนมาทานเจ ช่วง 1-2 สัปดาห์แรกจะทรมานมาก เนื่องจากปกติเราทานเนื้อสัตว์ กรดอะมิโนจะหลั่งลงกระเพาะมากกว่าอาหารเจถึง 3 เท่า จึงทำให้เราปวดท้องหรือหิวบ่อยได้ง่ายครับ ถ้าให้แนะนำช่วงแรกทานมังสะวิรัติไปก่อนก็ได้ครับ คือ -ทานไข่ได้ -ทานนมได้ -ผักผลไม้กลิ่นแรงหรือรสจัดๆได้ เช่นกระเทียม ( แต่ เจ ห้ามทานกระเทียมเพราะกระเทียมช่วยย่อยไขมัน แต่เนื่องจากอาหารเจมีไขมันน้อย กระเทียมจึงไม่มีประโยชน์ที่จะทานครับ อีกทั้งกระเทียมยังกระตุ้นอารมณืทางเพศ ซึ่งไม่เหมาะกับผู้ทานเจที่ส่วนมากถือศีลครับ) ทานมังสะวิรัติสัก 1 เดือนก่อนให้ปรับสภาพ แล้วค่อยเปลี่ยนมาเป็นอาหารเจจะดีกว่าครับ จริงๆพระพุทธเจ้าท่านก็ไม่ได้ห้ามทานเนื้อสัตว์หรอกครับ หากแต่ทานได้แค่พอประทังชีวิต ไม่ใช่กินเพราะลุ่มหลงในรสชาติอาหาร จากประสบการณ์ผม ผมทานมาประมาณ 1 ปีก็รู้สึกจิตตัวเองบริสุทธิ์ขึ้นครับ มีหลายเรื่องดีๆเกิดขึ้น เหตุที่เลิกทานเพราะน้ำหนักผมลดลงไปอย่างมาก จนมีคนหาว่าผมเป็น AIDS เพราะตัวแห้งลงไปมากจริงๆ (แต่พอเลิกทานตอนนี้หนักขึ้น 10 กิโลครับ ^_^) แล้วก็อาหารเจค่อนข้างหากินลำบากครับ (ถ้าเคร่งมากๆ) ไปร้านขายข้าวปกติสั่งผัดผักบุ้งต้องห้ามเค้าใส่น้ำมันหอยก่อนเลย ไม่ก็สั่งผัดผัก ซึ่งถ้าคนที่ไม่เคยทำอาหารเจขายบอกเลยว่า "รสชาติห่วยมาก" ขนาดสั่งในโรงแรมยังกินแทบไม่ลงเลย  โทษนะครับ...เหมือนเค้าทำให้หมูหมากินประมาณนั้นเลยอ่ะ ถ้าอยากทานเจอร่อยๆ ขอแนะนำตรงแถวๆ BTS อารีย์ครับ (ข้างๆปั้ม) สวนอาหารบ้านไผ่ ราคาขั้นต่ำจานละ 25-27 บาทครับเป็นอาหารไทยครับ มีทุกอย่างเลย ข้าวซอย, ปลาหมึกปิ้ง, เย็นตาโฟ อาหารสุขภาพอื่นๆที่เป็นแบบไทยๆ ไม่อ้วน (ไอติมก็มี รสน้อยหน่า, มังคุด,อัญชัญ,มะลิ  อะไรแบบนี้ครับ ก้อนละ 7-10 บาทเอง) ของพลตรีจำลอง ว่างๆผมก็ไปทานบ่อยครับ เพราะอร่อยหลายร้าน ผักผลไม้ก็สะอาด ส่วนมากจะปลูกเอง ไม่ใช่ยาฆ่าแมลง แม้แต่เส้นก๋วยเตี๋ยวยังใช้ข้าวกล้องทำเลยครับ น่าทานมากๆๆ และก็มีร้านขายอาหารเจสำเร็จรูปให้ซื้อไปทำกินเองที่บ้านด้วยครับ อย่างไรก็ดี การทานเจจะทำให้ร่างกายขาดสารอาหารบางจำพวก ซึ่งได้จากสัตว์ได้ง่ายๆ ดังนั้นควรหามาทดแทนให้พอเพียงกับความต้องการของร่างกายด้วยนะครับ ทานเจแล้ว ถือศีล ทำบุญ ทำทาน ฝึกสมาธิไปพร้อมๆกันจะดีมากๆเลยครับ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 03:46:41 จากคุณ : มิ้มเฒ่า เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 23:13:10

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณ คุณมิ้มเฒ่ามากนะครับ ผมไม่รู้จะตอบแทนความรู้อันนี้ยังไงดี พรุ่งเช้าตอนไปใส่บาตรผมจะอธิษฐานให้ คุณมิ้มเฒ่าได้รับส่วนบุญด้วยก็แล้วกันนะครับ ขอบคุณจากใจจริง ๆ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 23:28:41 จากคุณ : kekzo เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 23:28:20

ความคิดเห็นที่ 7 เค็กฯ จะเอาจริงเรื่องกินเจ เหรอ อยากให้เค็กฯสำรวจตัวเองก่อนกินนะ ว่าตามที่เค็กฯ เอามาลงใน คห. 2 เรื่องเกี่ยวกับ โมหะ และมานะทิฐิ ว่าตัวเองมีหรือไม่ กลัวมันหรือไม่ เพราะถ้าตัวเองมี มารตัวนี้มันจะได้ช่องเข้าครอบงำจิตได้ง่ายมาก ๆ เราก็รู้อยู่แล้วนี่ ว่ามารตัวนี้มันเป็นตัวที่น่ากลัวที่สุดแล้ว เพราะคนที่ปฏิบัติธรรม ทุกคนจะต้องเจอมารที่แตกต่างกัน สำหรับคนกินเจ มารขาประจำคือ โมหะ ทิฐิ เน้อ ส่วนตัวจะบอกว่า เค็กฯ ก็น่าจะรู้เหตุรู้ผลเกี่ยวกับเรื่องนี้ดีนี่ ดูจาก คห.1 ที่เราเอามาถามน่ะแหละ ที่ควรพิจารณาให้มาก ๆ จากคุณ : nickydogz เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 00:04:33

ความคิดเห็นที่ 8 ประวัติของการทานเจจริงๆ น่าจะมาสมัยฮ่องเต้หลี่ซือหมิงครับ ตอนนั้นเกิดโรคระบาดในสัตว์ ทำให้หมู่บ้านที่ทานแต่ผักนั้น ไม่ติดไปด้วย จึงเกิดข้อกำหนดให้ทานเจระยะเวลาหนึ่งเพื่อให้โรคระบาดหายไป แต่สำหรับชาวจีนแล้ว คนทำความดีมากๆกลายเป็นเทพได้ฉันใด เรื่องใดที่เป็นความดีก็เป็นมติของเทพได้ฉันนั้น จึงเป็นที่มาของประเพณีกินเจครับ สำหรับการทานเจเพื่อไม่ให้ขาดสารอาหารนี่ จริงๆตัวที่จะขาดจะมีแค่โปรตีนนะครับ ดังนั้น ก้ทานเต้าหู้เสริมเข้าไปเยอะๆหน่อยก็จะครบ แจ่ถ้าสูตรชีวจิตรอาจจะเพิ่มเนื้อปลาขาวเข้าไป เพราะเป็นโปรตีนที่หายากครับ สถานที่ทานเจอีกที่ คือ สวนจตุจักรครับ แต่ผมมักจะซื้อที่โรงพยาบาลมิชชัน แผนกอาหาร จะมีอาหารเจขายครับ (แต่โรงบาลคริสต์นะครับ) จากคุณ : the_architect เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 00:30:08

ความคิดเห็นที่ 9 ความคิดเห็นที่ 2     3.จริงหรือปล่าวครับที่บางคนยึดถือว่า การบริโภคอาหารมังสวิรัติได้บุญกุศล กายใจบริสุทธิ์จึงสรรเสริญผู้บริโภค ติเตียนผู้ไม่บริโภค เกิดทิฏฐิที่ว่าตนเองบริสุทธิ์ กว่าคนที่กินเนื้อ และนึกดูถูกคนที่กินเนื้อทำให้เกิดกิเลสขึ้นในใจ คือ คือ มานะ ถือตัว อติมานะ ดูหมิ่นท่าน , สาเถยยะ โอ้อวด  ในตอนปฏิบัติธรรมก็มี ขอบคุณทุกท่านที่มาให้คำตอบครับ --------------------------------------------------------------------------------- สิลัพพตุปาทาน เป็นไฉน             สมณพราหมณ์ภายนอกศาสนานี้ มีความเห็นว่า ความบริสุทธิ์ย่อมมีได้ ด้วยศีล ด้วยวัตร ด้วยศีลและวัตร ดังนี้ ทิฏฐิ ความเห็นไปข้างทิฏฐิ ฯลฯ การถือเอาโดยวิปลาส อันใด มีลักษณะเช่นว่านี้ นี้เรียกว่า สีลัพพตุปาทาน เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๕  บรรทัดที่ ๑๒๘๓๑ - ๑๒๘๕๖.  หน้าที่  ๕๕๑ - ๕๕๒. http://www.84000.org/tipitaka/read/v.php?B=35&A=12831&Z=12856&pagebreak=0 กินเจ = วัตรอย่างหนึ่ง ----------------------------------------------------------------------------- กินเจอย่างไร ให้เป็นการเจริญเมตตาอย่างเดียว ไม่ให้เกิดสิลัพพตุปาทาน? ฝากให้พิจารณาครับ จากคุณ : wichaphon_me เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 00:50:28

ความคิดเห็นที่ 10 คุณค่าทางโภชนาการของผลไม้เปลือกแข็ง พืชเมล็ด ถั่วเมล็ดแห้ง และผลิตภัณฑ์ (Pulses, nuts, seeds and products) กองโภชนาการ กรมอนามัย, http://nutrition.anamai.moph.go.th/FoodTable/Html/frame.html แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 01:02:21 จากคุณ : wichaphon_me เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 01:01:23

ความคิดเห็นที่ 11 บางคนถือมังสวิรัติ ก็ถือตัวว่าดีกว่า กินเนื้อ คิดเอาเองว่าตัวเองมีเมตตา แต่ที่แท้เป็นการเพิ่มมานะอัตตาเข้าไปอีก """"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""" ทำไมถึง     ชอบว่าคนไม่กินเนื้อ  ถือตัวว่าดีกว่า   เพื่อนผมมากมายรวมทั้งผู้ที่ผมนับถือหลายคนก็กินเนื้อ ผมก็ไม่เคยคิดว่าผมดีกว่า ได้แต่บอกว่าผมไม่กินเนื้อ เมื่อเวลาถูกชวนเชิญให้กินเนื้อ พร้อมทั้งขอบคุณที่ชวน ผมคิดว่าคนไม่กินเนื้อหลายๆคนรู้สึกอย่างผม ในชีวิตจริงผมแค่ปฏิเสธเมื่อถูกชวน ตอบเมื่อถูกถาม ในบอร์ดก็แค่แสดงความเห็นว่าไม่กินเนื้อดีอย่างไร ไม่เคยบอกว่าคนกินเนื้อชั่ว บาป    แต่รู้สึกเหมือนถูกกล่าวหาอยู่บ่อย และถ้า 2.จำเป็นไม้ครับว่าถ้าเราปฏิบัติธรรม เราไม่จำเป็นต้องกินเจก็ได้ ผมเคยได้ยินเรื่องพระเทวทัต   สอนให้งดเว้นจากการกินเนื้อสัตว์ (มิใช่คำสอนของพระพุทธเจ้า) ที่ว่าพระเทวทัต กับบริวารของตน เข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้า แล้วทูลขอให้พระพุทธเจ้าบัญญัติสิกขาบท ๕ ประการ โดยอ้างว่าเพื่อความเป็นผู้มักน้อย สันโดษ ความขัดเกลา ความจำกัดกิเลส การไม่สั่งสม เพื่ออาการที่น่าเลื่อมใส เรื่องที่พระเทวทัตทูลขอ ให้พระพุทธเจ้าบัญญัติสิกขาบทขึ้นใหม่ ๕ ข้อนั้น เรียกว่า วัตถุ ๕ ประการ คือ ๑. ภิกษุทั้งหลาย พึงถือการอยู่ป่าเป็นวัตรตลอดชีวิต รูปใดอาศัยบ้านอยู่รูปนั้นพึงต้องโทษ ๒. ภิกษุทั้งหลาย พึงถือเที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตรตลอดชีวิต รูปใดยินดีกิจนิมนต์รูปนั้นพึงต้องโทษ ๓. ภิกษุทั้งหลาย พึงถือผ้าบังสุกุลเป็นวัตรตลอดชีวิต รูปใดยินดีคหบดีจีวร รูปนั้นพึงต้องโทษ ๔. ภิกษุทั้งหลาย พึงถืออยู่โคนไม้เป็นวัตรตลอดชีวิต รูปใดเข้าอาศัยที่มุงที่บังรูปนั้นพึงต้องโทษ ๕. ภิกษุทั้งหลาย ไม่พึงฉันปลาและเนื้อตลอดชีวิต รูปใดฉันปลาและเนื้อ รูปนั้นพึงต้องโทษ แต่พระศาสดาทรงไม่อนุญาต ............................................................................... ถ้ารังเกียจคนไม่กินเนื้อ  ก็น่าจะรังเกียจคนอยู่ป่า อยู่โคนไม้  หรือพระที่บิณฑบาต ด้วยหรือไม่ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 02:22:06

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่ได้กินเจ คือยังทานพวกต้นหอม  กระเทียม  และก็ไม่ได้เป็นมังสะวิรัติแบบเคร่งๆ  คือไปกินเลี้ยงก็กินกับเขา แต่เลือกแต่ผัก  คือเขี่ยๆ  แต่ก็ไม่กินเนื่อสัตว์ทุกชนิด   ผมกินมา 19  ปี  แล้ว   กินจนร้านที่ขายอาหารประเภทนี้    ปิดกิจการไปหลายร้าน   สุขภาพทั่วไปก็ถือว่าดี  เป็นหวัดปีละครั้ง 2 ครั้งเอง   จนจำไม่ได้แล้วว่า  ไปหาหมอครั้งสุดท้ายเมื่อไร สาเหตุที่กิน  ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องศาสนา  หรือการปฏิบัติธรรมอะไร   แต่ตั้งแต่เด็กๆ  ถูกบังคับให้กินเจทุกปี   ที่นี้พอตอนเปลี่ยนจากเจ   กลับมาเป็นอาหารธรรมดา  จะท้องเสียบ่อย  ก็เลยกินมันแบบนี้แหละตลอดมา ตอนแรกพอหมดเทศกาลกินเจ  จะหาทานยาก   แต่ตอนนี้มีขายเยอะแยะ  อีกอย่างที่บ้านมีแม่ครัว   ก็เลยไม่รู้สึกลำบาก  เพราะเดี๋ยวป้าเขาก็ไปสรรหามาให้เอง     ตอนนี้มีเมนูมาให้เลือกด้วยว่าวันนี้อยากกินอะไร มีเพื่อนเป็นผู้พิพากษา   เขาก็กินเจตั้งแต่เด็กๆ  เลย   เพราะกินเนื้อแล้วจะอาเจียนออกมา     คิดว่าไม่กินเนื้อ  แล้วจะวิเศษกว่าคนอื่นไหม   อันนี้คงอยู่ที่คนและเหตุผลที่กินมากกว่า จากคุณ : ไกลมาก เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 07:59:17

ความคิดเห็นที่ 13 ดิฉันกินมังค่ะ แต่ไม่เคร่งเหมือนกัน แรกๆก็กินแค่สัตว์น้ำ ต่อๆมาก็ละๆออกไปเรื่อยๆ แล้วก็หาถั่ว งามากินด้วย นมกับไข่ก็ยังกินค่ะ สาเหตุทำแบบนี้ เพราะเสียใจที่เคยฆ่าสัตว์จำนวนมาก (ทำสัตว์ทดลองในงานวิจัย) ก็เลยมีแนวคิดที่อยากละชีวิตสัตว์ แม้ว่ามันชดเชยกันไม่ได้ก็ตาม ก็เขิินๆที่จะบอกคนอื่นๆว่าไม่กินเนื้อสัตว์ เพราะมันจะดูพิลึกและจู้จี้สำหรับเค้า ถ้ามีใครเอาเนื้อสัตว์มาให้กิน (คนที่เี่ี่ราเกรงใจ ไม่กล้าปฏิเสธ)  ก็กินได้ค่ะแล้วก็แผ่กุศลให้กับสัตว์ที่เป็นอาหาร ถ้าไม่มีใครเห็นก็จะกินมังของเราต่อ พอมากินแล้ว ก็รู้สึกดีเหมือนกันเพราะตัวเบาๆดี จากคุณ : arcadia square เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 11:31:58

ความคิดเห็นที่ 14 อนุโมทนา ครับ การกินเจ อย่างน้อย ผมว่า เรา สบายใจครับ ว่า ลด การฆ่าลงส่วนหนึ่ง แม้ จะไม่มากนักก็ตาม แต่ ที่สำคัญกว่า การกินเจ คือ การปฎิบัติ ครับ ง่ายๆ คือ ศีล 5 ให้ครบ ก็ดีกว่า ครับ จากคุณ : เทพพิสดาร เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 11:43:16

ความคิดเห็นที่ 15 อนุโมทนานะคะ เป็นความคิดที่ดีจังเลยค่ะ ใจจริงก็อยากกินมังฯ บ้างจัง เคยกินตอนเรียนอยู่เทอมนึง รู้สึกดีมากๆ แต่ตอนนี้คงทำยาก เพราะที่บ้าน พ่อแม่ทำกับข้าวให้กิน เนื้อๆ ทั้งน้านน แต่เราไม่กินวัว + หมู สองอย่าง หลังจากที่อ่านกระทู้นี้ ก็เริ่มมีความคิดว่า จะกินพวกสลัด หรือ ข้าวยำ ในช่วงมื้อเที่ยง ได้งดกินเนื้อสัตว์ 1 มื้อ ภายใน 1 วัน ทุกๆ วันก็ยังดีแหะ ขอบคุณมากนะคะ ที่กระทู้นี้ได้เป็นแรงผลักดันให้อยากกินมังฯ :) จากคุณ : snoopy21 เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 13:09:24

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณทุกคนที่ให้แนวคิดดี ๆ ครับ ตามปกติผมโสดอยู่บ้านคนเดียวก็มีความสุขกับการทำอาหารช่วงค่ำ ๆ นี่แหละครับ เพราะช่วงนี้ไม่ค่อยออกไปไหนแล้วครับ ตอนเช้าถ้าตื่นเช้าหน่อยถ้ามีเวลาพอก่อนไปทำงานก็จะทำกินเอง  แต่ตอนเที่ยงที่ทำงานไปทำงานอาจจะกินข้าวกับเพื่อน อาจจะมีอาหารพวกเนื้อสัตว์บ้างแต่คงไม่ซีเรียสอะไร ผมเป็นคนอยู่ง่ายกินง่ายมากเลยครับ   บางที่ทำข้าวต้มหยิบอะไรได้ก็ทิ้งลงไป  พอสุกก็กินได้หน้าตาเฉย ก็เลยอยากลองกินเจมั่งนะครับ  ตอนแรกอาจจะติด ๆ ขัด ๆ หรือมีเหตุให้ต้องกินบ้างแต่ก็ไม่ซีเรียส   นาน ๆ ไปคงจะลงตัวเอง  ขอบคุณทุกความเห็นครับ  จะนำไปปฏิบัติ ขอบคุณ คุณwichaphon_me เรื่องศีลพรตปรามาสด้วยนะครับ  และทุก ๆ ความเห็น  คิดว่าน่าจะไม่เป็นปัญหาครับ   เพราะจะพยายามไม่ยิดมั่นถือมั่นในเรื่องนี้ครับ จากคุณ : kekzo เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 14:07:01

ความคิดเห็นที่ 17 ถ้าท่านสนใจจริงๆ ผมมีข้อคิดและข้แนะนำมากมาย ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์กับท่าน ก็หลังไมค์ดีกว่า ที่ไม่โพสต์ตรงนี้เพราะ เมื่อมีเรื่องแบบนี้ทีไร จะเห็นได้ว่ามีคนคัดค้าน มากกว่าชื่นชมหรือสนับสนุน แล้วมันก็จะเป็นการทุ่มเถียงกันไป เสียเวลาไปเปล่าๆ คนที่กินเนื้อสัตว์ ก็ย่อมบอกว่าการกินเนื้อสัตว์เป็นเรื่องถูก เป็นเรื่องดี เป็นไปตามหลักการ พร้อมมีเหตุผลมาสนับสนุนมากมาย เพราะเขากิน.....เป็นปฐมเหตุ แต่คนที่เลิกกิน ก็มีเหตุผลของเขา ทั้งๆที่เขาเคยกินเนื้อสัตว์มาก่อนทั้งสิ้น เหตุใดจึงเลิก มันมีอะไรหรือ...น่าคิด แต่เมื่อมีกระทู้แบบนี้ก็เถียงกันอีก เถียงแบบเดิมๆ ด้วยเหตุผลเดิมๆ คุยกันที่อื่นอีกว่า แล้วตัดสินใจเอา บัวไม่ช้ำ น้ำไม่ขุ่น... จากคุณ : เตาเผาผี (เตาฟืน) เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 17:30:39

ความคิดเห็นที่ 18 จะเจหรือไม่เจ ก็ได้ทั้งนั้น เริ่มที่จะปฏิบัติธรรมจริงจัง ถือเป็นสิ่งที่ดีมากๆ แต่อย่าให้ความหลงลังเลอะไรต่อมิอะไร มาทำให้เราเริ่มต้นผิดก็แล้วกัน มีตัวอย่างที่ดีให้เรา ลอกการบ้าน ปฏิบัติตามอย่าง มากมายครับ เมื่อก่อนผมก็เป็น หลงลังเลอยู่ตั้งนานว่าจะทานเจหรือไม่ทานดี อย่างใหนจะดีกว่ากัน อย่างใหนจะทำให้เรามีบุญ มีตัวช่วยให้เราปฏิบัติได้ดีขึ้น ลองทานดูแล้วไม่ไหวก็เลิก แล้วก็ลังเลกับมาทานใหม่ แต่ตอนนี้ผมว่าผมชนะแล้วในเรื่องนี้ แต่ไม่ใช่การชนะที่จะทานเจหรือไม่ทาน แต่ชนะโดยการวางใจ ในเรื่องนี้ได้อย่างสนิท ไม่ลังเลหรือสงสัยในเรื่้อง เจหรือไม่เจอีกแล้ว แต่มุ่งหน้าปฏิบัติตามแนวทางที่วางไว้ต่อไป   ครับ จากคุณ : psvp เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 18:27:03

ความคิดเห็นที่ 19 หลังไมค์แล้วครับ คุณเตาฟืน จากคุณ : kekzo เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 19:51:00

ความคิดเห็นที่ 20 ขออนุโมทนาในความตั้งใจครับ เอาพระสูตรที่เกี่ยวกับการกินมาฝาก ปรับใช้ตามความเหมาะสมนะครับ -------------------------------------------------------------------------------------- ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราฉันอาหารในเวลาก่อนภัตครั้งเดียว เมื่อเราฉันอาหารในเวลาก่อนภัต ครั้งเดียว ย่อมรู้สึกคุณ คือความเป็นผู้มีอาพาธน้อย มีโรคเบาบาง กายเบา มีกำลัง และอยู่ สำราญ ดูกรภิกษุทั้งหลาย แม้เธอทั้งหลายจงมา จงฉันอาหารในเวลาก่อนภัตครั้งเดียวเถิด ด้วยว่า เมื่อเธอทั้งหลายฉันอาหารในเวลาก่อนภัตครั้งเดียว จักรู้สึกคุณคือความเป็นผู้มีอาพาธน้อย มี โรคเบาบาง กายเบา มีกำลัง และอยู่สำราญ. เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๓  บรรทัดที่ ๒๙๖๒ - ๓๒๕๒.  หน้าที่  ๑๒๙ - ๑๔๐. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=13&A=2962&Z=3252&pagebreak=0 ภิกษุในธรรมวินัยนี้ พิจารณาโดยแยบคายแล้ว ย่อมเสพบิณฑบาต มิใช่เพื่อเล่น มิใช่เพื่อมัวเมา มิใช่เพื่อประดับ มิใช่เพื่อตบแต่ง เพียงเพื่อความดำรงอยู่ เพื่อความเป็นไปแห่งกายนี้เพื่อบรรเทาความหิว เพื่ออนุเคราะห์พรหมจรรย์ ด้วยคิดว่า เราจะบรรเทาเวทนาเก่าเสีย จักไม่ให้เวทนาใหม่เกิดขึ้น ความเป็นไป แห่งร่างกายจักมีแก่เรา ความไม่มีโทษ และความอยู่สบายจักมีแก่เรา ด้วยการเสพบิณฑบาตนี้ เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒  บรรทัดที่ ๙๑๐๙ - ๙๒๐๐.  หน้าที่  ๓๙๗ - ๔๐๑. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=22&A=9109&Z=9200&pagebreak=0 กวฬีการาหาร = อาหารคือคำข้าวที่เรากินอยู่ทุกวันนี้ [๒๔๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาหาร ๔ อย่าง เพื่อความดำรงอยู่ ของสัตว์โลกที่เกิดมาแล้ว หรือเพื่ออนุเคราะห์แก่เหล่าสัตว์ผู้แสวงหาที่เกิด อาหาร ๔ อย่างนั้นคือ ๑. กวฬีการาหาร หยาบบ้าง ละเอียดบ้าง ๒. ผัสสาหาร ๓. มโนสัญเจตนาหาร ๔. วิญญาณาหาร [๒๔๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็กวฬีการาหารจะพึงเห็นได้อย่างไร ภิกษุ ทั้งหลาย เหมือนอย่างว่า ภรรยาสามี ๒ คน ถือเอาสะเบียงเดินทางเล็กน้อย แล้ว ออกเดินไปสู่ทางกันดาร เขาทั้งสองมีบุตรน้อยๆ น่ารักน่าพอใจอยู่คนหนึ่ง เมื่อ ขณะทั้งสองคนกำลังเดินไปในทางกันดารอยู่ สะเบียงเดินทางที่มีอยู่เพียงเล็กน้อย นั้นได้หมดสิ้นไป แต่ทางกันดารนั้นยังเหลืออยู่ เขาทั้งสองยังข้ามพ้นไปไม่ได้ ครั้งนั้น เขาทั้งสองคนคิดตกลงกันอย่างนี้ว่า สะเบียงเดินทางของเราทั้งสองอันใด แลมีอยู่เล็กน้อย สะเบียงเดินทางอันนั้นก็ได้หมดสิ้นไปแล้ว แต่ทางกันดารนี้ยัง เหลืออยู่ เรายังข้ามพ้นไปไม่ได้ อย่ากระนั้นเลย เราสองคนมาช่วยกันฆ่าบุตร น้อยๆ คนเดียว ผู้น่ารัก น่าพอใจคนนี้เสีย ทำให้เป็นเนื้อเค็มและเนื้อย่าง เมื่อได้ บริโภคเนื้อบุตร จะได้พากันเดินข้ามพ้นทางกันดารที่ยังเหลืออยู่นั้น ถ้าไม่เช่นนั้น เราทั้งสามคนต้องพากันพินาศหมดแน่ ครั้งนั้น ภรรยาสามีทั้งสองคนนั้น ก็ฆ่าบุตร น้อยๆ คนเดียวผู้น่ารัก น่าพอใจนั้นเสีย ทำให้เป็นเนื้อเค็ม และเนื้อย่าง เมื่อ บริโภคเนื้อบุตรเสร็จ ก็พากันเดินข้ามทางกันดารที่ยังเหลืออยู่นั้น เขาทั้งสองคน รับประทานเนื้อบุตรพลาง ค่อนอกพลางรำพันว่า ลูกชายน้อยๆ คนเดียวของ ฉันไปไหนเสีย ลูกชายน้อยๆ คนเดียวของฉันไปไหนเสีย ดังนี้ เธอทั้งหลาย จะเข้าใจความข้อนั้นเป็นอย่างไร คือว่าเขาได้บริโภคเนื้อบุตรที่เป็นอาหารเพื่อความ คะนองหรือเพื่อความมัวเมา หรือเพื่อความตบแต่ง หรือเพื่อความประดับประดา ร่างกายใช่ไหม ภิกษุเหล่านั้นกราบทูลว่า หามิได้ พระเจ้าข้า จึงตรัสต่อไปว่า ถ้า เช่นนั้น เขาพากันรับประทานเนื้อบุตรเป็นอาหารเพียงเพื่อข้ามพ้นทางกันดารใช่ ไหม ใช่ พระเจ้าข้า พระองค์จึงตรัสว่า ข้อนี้ฉันใด เรากล่าวว่า บุคคลควรเห็น กวฬีการาหารว่า [เปรียบด้วยเนื้อบุตร] ก็ฉันนั้นเหมือนกันแล เมื่ออริยสาวก กำหนดรู้กวฬีการาหารได้แล้ว ก็เป็นอันกำหนดรู้ความยินดีซึ่งเกิดแต่เบญจกามคุณ เมื่ออริยสาวกกำหนดรู้ความยินดีซึ่งเกิดแต่เบญจกามคุณได้แล้ว สังโยชน์อันเป็น เครื่องชักนำอริยสาวกให้มาสู่โลกนี้อีกก็ไม่มี ฯ เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๖  บรรทัดที่ ๒๖๒๐ - ๒๖๙๖.  หน้าที่  ๑๐๘ - ๑๑๑. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=16&A=2620&Z=2696&pagebreak=0 ๕. อนายุสสสูตรที่ ๑ [๑๒๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้ เป็นเหตุให้อายุสั้น ๕ ประการเป็นไฉน คือ        บุคคลไม่เป็นผู้ทำความสบายแก่ตนเอง ๑        ไม่รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย ๑        บริโภคสิ่งที่ย่อยยาก ๑        เป็นผู้เที่ยวในกาลไม่สมควร ๑        ไม่ประพฤติเพียงดังพรหม ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้แล เป็นเหตุให้อายุสั้น ฯ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้ เป็นเหตุให้อายุยืน ๕ ประการเป็นไฉน คือ         บุคคลเป็นผู้ทำความสบายแก่ตนเอง ๑ (พักผ่อนให้เพียงพอ)         รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย ๑ (ออกกำลังกายบ้าง)         บริโภคสิ่งที่ย่อยง่าย ๑ (บริโภคสิ่งที่มีคุณค่าทางโภชนาการ)         เป็นผู้เที่ยวในกาลสมควร ๑         เป็นผู้ประพฤตเพียงดังพรหม ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้แล เป็นเหตุให้อายุยืน ฯ ๖. อนายุสสสูตรที่ ๒ [๑๒๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้แล  เป็นเหตุให้อายุสั้น ๕ ประการเป็นไฉน คือ           บุคคลย่อมไม่กระทำความสบายแก่ตนเอง ๑          ไม่รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย ๑           บริโภคสิ่งที่ย่อยยาก ๑           เป็นคนทุศีล ๑           มีมิตรเลวทราม ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้แล เป็นเหตุให้อายุสั้น ฯ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้ เป็นเหตุให้อายุยืน ๕ ประการเป็นไฉน คือ         บุคคลย่อมเป็นผู้ทำความสบายแก่ตนเอง ๑         รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย ๑           บริโภคสิ่งที่ย่อยง่าย ๑         เป็นผู้มีศีล ๑         มีมิตรดีงาม ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้แล เป็นเหตุให้อายุยืน ฯ เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒  บรรทัดที่ ๓๓๘๔ - ๓๔๐๔.  หน้าที่  ๑๔๖ - ๑๔๗. http://www.84000.org/tipitaka/read/v.php?B=22&A=3384&Z=3404&pagebreak=0 เรื่องพระเจ้าปเสนทิโกศล พระราชาเสวยพระกระยาหารจุ                             ความพิสดารว่า ในสมัยหนึ่ง พระราชาเสวยพระกระยาหารตั้งทะนานแห่งข้าวสาร ด้วยสูปะและพยัญชนะอันสมควรแก่พระกระยาหารนั้น. วันหนึ่ง ท้าวเธอเสวยพระกระยาหารเช้าแล้ว ยังไม่บรรเทาความเมาเพราะภัตเลย เสด็จไปสู่สำนักของพระศาสดา มีพระรูปอึดอัด ทรงพลิกกลับไปมาข้างโน้นข้างนี้อยู่ แม้ถูกความหลับครอบงำ เมื่อไม่สามารถจะทรงผทมตรงได้ จึงประทับนั่ง ณ ส่วนข้างหนึ่ง.               ครั้งนั้น พระศาสดาตรัสกะท้าวเธอว่า "มหาบพิตร พระองค์ยังไม่ทันพักผ่อนเลย เสด็จมาแล้วหรือ?"               พระราชา. อย่างนั้น พระเจ้าข้า ตั้งแต่เวลาบริโภคแล้วหม่อมฉันมีทุกข์มาก.               อุบายแก้การบริโภคอาหารจุ                             ลำดับนั้น พระศาสดาตรัสกะท้าวเธอว่า "มหาบพิตร การบริโภคมากเกินไป เป็นทุกข์อย่างนี้" ดังนี้แล้ว ตรัสสอนด้วยพระคาถานี้ว่า :-                                   ในกาลใด บุคคลเป็นผู้กินจุ มักง่วง และ                          มักนอนหลับ กระสับกระส่าย เป็นดุจสุกรใหญ่                          ที่เขาเลี้ยงด้วยอาหาร, ในกาลนั้น เขาเป็นคน                          มึนซึม ย่อมเข้าห้องบ่อยๆ.               แล้วตรัสว่า "มหาบพิตร การบริโภคโภชนะแต่พอประมาณ จึงควร, เพราะผู้บริโภคพอประมาณ ย่อมมีความสุข"               เมื่อจะทรงโอวาทให้ยิ่ง จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :-                                    คนมีสติทุกเมื่อ รู้ประมาณในโภชนะที่                          ได้แล้วนั้น มีเวทนาเบาบาง, (อาหารที่บริโภค                          แล้ว) เลี้ยงอายุอยู่ ค่อยๆ ย่อยไป.๑- ____________________________ ๑- แปลกันมาอย่างนี้. คือเติม ภุตฺตาหาโร เป็นประธาน แต่น่าจะหมายความว่า...มีโรคภัยไข้เจ็บน้อย, เขาแก่ช้าอายุยืน.               พระราชาไม่อาจจะทรงเรียนพระคาถาได้ แต่ตรัสกะเจ้าหลานชื่อสุทัสนะ ซึ่งยืนอยู่ในที่ใกล้ว่า "พ่อ เธอจงเรียนคาถานี้." สุทัสนะนั้นทรงเรียนคาถานั้นแล้ว ทูลถามพระศาสดาว่า "ข้าพระองค์จะกระทำอย่างไร พระเจ้าข้า?"               ครั้งนั้น พระศาสดาตรัสกะเธอว่า "เมื่อพระราชาเสวยอยู่ ท่านพึงกล่าวคาถานี้ในกาลเสวยก้อนที่สุด พระราชาทรงกำหนดเนื้อความได้แล้ว จักทรงทิ้งก้อนข้าวนั้น ในการหุงภัตเพื่อพระราชา เธอพึงให้ลดข้าวสารมีประมาณเท่านั้น ด้วยอันนับเมล็ดข้าวในก้อนข้าวนั้น."               สุทัสนะนั้นทูลรับว่า "ดีละ พระเจ้าข้า เมื่อพระราชาเสวยเวลาเช้าก็ตาม เวลาเย็นก็ตาม ก็กล่าวคาถานั้นขึ้น ในการเสวยก้อนสุดท้าย แล้วให้ลดข้าวสาร ด้วยอันนับเมล็ด ในก้อนข้าวที่พระราชานั้นทรงทิ้ง."               แม้พระราชาทรงสดับคาถาของสุทัสนะนั้นแล้ว รับสั่งให้พระราชทานทรัพย์ครั้งละพัน.               พระราชาลดพระกระยาหารได้แล้ว                             โดยสมัยอื่นอีก พระราชานั้นทรงตั้งอยู่ในความเป็นผู้มีพระกระยาหารแห่งข้าวสารทะนานหนึ่งเป็นอย่างยิ่ง ทรงถึงความสุขแล้ว ได้มีพระสรีระอันเบา. อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท สุขวรรคที่ ๑๕ http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=25&p=6 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 21:04:59 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 20:57:36 จากคุณ : wichaphon_me เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 20:52:28

ความคิดเห็นที่ 21 จากคุณ : kekzo เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 21:36:57

ความคิดเห็นที่ 22 เพื่อนผมที่เป็นอินเดีย หรือเนปาล เจต้นตำหรับน่าจะมาจากที่นี่ เขาิกินนมวัว เลยไม่ขาดสารอาหาร  ผักก็กินแบบเขีียๆ เนื้อทิ้ง แล้วเขาก็จะพกอาหารกระป๋องในกรณีที่หากินไม่ได้เขาก็เปิดกระป๋องกินเลย ส่วนผมเคยกินมา 5 ปีเนื้องจากแถวๆที่ทำงานมีร้านขายอาหารเจเลยไม่ลำบาก ตอนนี้เลิกกินแล้ว 555 จากคุณ : Pu121 เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 52 01:00:52

ความคิดเห็นที่ 23 1 เราจะกินเจอย่างไรจึงจะไม่ขาดสารอาหารและไม่เป็นโทษแก่ตัวเรา กินให้ครบหมู่สารอาหารค่ะ คนที่ไม่กินเนื้อสัตว์ จะมีโอกาสขาดวิตามินบี 12 มากกว่าคนที่กินเนื้อสัตว์ แต่ว่าในนมถั่วเหลืองสำเร็จรูปสมัยนี้ ก็จะผสมวิตามินบี 12 (รวมทั้งบีหนึ่งบีหกแคลเซี่ยมด้วย)ให้ไปแล้วจึงไม่น่าเป็นห่วง หรือหากจะกินน้ำเต้าหู้สดจากตลาดอย่างเดียว ก็ควรซื้อวิตามินบี12 มาทานเสริมเป็นครั้งคราวค่ะ อีกตัวที่อาจจะต่ำก็คือธาตุเหล็ก แต่แก้ไขไม่ยากด้วยการกินผักใบเขียวมากๆ หรือกินธาตุเหล็กเสริม(แบบเม็ดเหมือนที่สภากาชาดแจกหลังบริจาคเลือดนั่นล่ะค่ะ) บ้าง โปรตีน ได้จากเต้าหู้ควรจะกินเต้าหู้ให้ได้อย่างน้อยวันละหนึ่งฝ่ามือ เห็ด ส่วนโปรตีนเกษตรหรือเนื้อเจปลอมต่างๆนั้นจะมีโปรตีน50% ของปริมาณค่ะ คาร์โบ ควรเลือกกินไม่ขัดสี และกินธัญพืชอื่นผสมด้วย เช่น จมูกข้าว งาผง จะเสริมในเรื่องแคลเซี่ยมได้ดีค่ะ กินผักผลไม้เยอะๆหลากหลายสีโดยเฉพาะผักใบเขียวค่ะ ควรพยายามหลีกเลี่ยงอาหารเจแบบทอดๆ ไม่กินบ่อยๆก็จะไม่อ้วนค่ะ แนะนำให้ตรวจร่างกายตรวจเลือดชุดใหญ่ประจำปีทุกปี เพื่อที่จะได้ทราบค่ะว่าร่างกายเราขาดอะไรไปหรือเปล่าค่ะ เนื่องจากสามีเราทานเจ ปกติเราจะไปซื้ออาหารเจจากซอยตรงข้าม อตก จะเป็นชมรมมังสวิรัติ เปิดทุกวันยกเว้นวันจันทร์ทั้งแต่เช้าจนบ่ายๆก็หมดค่ะ จะมีอาหารเจหลากหลายทั้งของสดของแห้ง เครื่องดื่ม ไอศครีม ขายกันเหมือนโรงอาหารเลย ลองไปดูค่ะ ร้านอาหารเจตามย่านต่างๆ เช่น ร้านตรงสามย่าน สะพานควาย อารีย์ หรือร้านของ SPA food ก็มีแถวซอยหลังการบินไทย ร้านคุณเชิญกาญจนาภิเศก ก๊วยเตี๋ยวเป็ดเจตรงราชพฤกษ์ หรืออย่างร้านฟูจิก็สั่งเจได้นะคะ ถ้าทานร้านอื่นๆ ปกติก็จะมีแต่ผัดผัก ส้มตำ เสียส่วนมาก เราจะพกอาหารเจกระป๋องไปด้วยค่ะ ปล. หากคุณ จขกท ยังไม่เคร่งก็อาจจะกินเจเขี่ยๆเอาเพื่อความสะดวกในการกินกับผู้อื่นไปก่อน ควรจะค่อยๆลดการกินเนื้อสัตว์ลง อาจจะทีละชนิดหรือรวมๆไปเลย ใช้เวลาประมาณหกเดือนหรือปีนึงก็น่าจะเริ่มชินค่ะ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 52 15:48:17 จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 52 15:40:06

ความคิดเห็นที่ 24 2.จำเป็นไม้ครับว่าถ้าเราปฏิบัติธรรม เราไม่จำเป็นต้องกินเจก็ได้ คิดว่าไม่จำเป็นต้องกินเจเพื่อที่จะปฏิบัติธรรมค่ะ 3.จริงหรือปล่าวครับที่บางคนยึดถือว่า การบริโภคอาหารมังสวิรัติได้บุญกุศล กายใจบริสุทธิ์จึงสรรเสริญผู้บริโภค ติเตียนผู้ไม่บริโภค เกิดทิฏฐิที่ว่าตนเองบริสุทธิ์ กว่าคนที่กินเนื้อ และนึกดูถูกคนที่กินเนื้อทำให้เกิดกิเลสขึ้นในใจ คือ คือ มานะ ถือตัว อติมานะ ดูหมิ่นท่าน , สาเถยยะ โอ้อวด  ในตอนปฏิบัติธรรมก็มี ก็อาจจะเป็นไปได้นะคะสำหรับบางคน แต่เราเชื่อว่าเป็นเรื่องของแต่ละบุคคลมากกว่า อย่างสามีเราเขาจะเฉยๆเรื่องคนอื่นจะกินหรือไม่กินเนื้อสัตว์ อาจจะเป็นเพราะเขากินเพื่อสุขภาพและเพื่อตัวเองไม่ได้กินเพื่อหวังบุญอะไรจึงไม่ได้มีจิตคิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่น แต่คนอื่นๆนั่นล่ะค่ะบางทีเจอคนกินเจแล้วจะอึดอัด ด้วยคิดไปเองว่าคนกินเจจะคิดว่าตัวเขาไม่ดี ยังกินเนื้ออยู่ อันนี้เราเคยเจอคนอื่นที่ไปกินข้าวกับสามีเราแล้วรู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่คนดี คิดไปแบบนั้นเองก็มีค่ะ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 52 15:46:49 จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 52 15:46:27

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณ คุณยุ้ยหัดเขียนครับ จากคุณ : kekzo เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 52 18:21:47

ความคิดเห็นที่ 26 มาให้กำลังใจค่ะ ท่านข้างบนตอบได้ดีมาก เราก็ถือปฏิบัติตามเหมือนกัน เราก็พยายามละ  ลด เลิก อยู่นะคะ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ไม่หักดิบ เริ่มสัตว์ใหญ่ก่อน วันพระแปดค่ำ วันเกิด แล้วค่อยๆมาดู สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม มันก็เลยน้อยลงทุกวัน กินเมื่อจำเป้นจริงๆ ส่วนไปไหนกับใครก็เขี่ยๆเอาค่ะ หรืออาหารตามสั่งก็บอกว่าไม่ใส่เนื้อสัตว์ แล้วมันก็ชินไปเอง จากคุณ : แม่อ๊บ (obst) เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 52 19:33:14