ความคิดเห็นที่ 1 อิ๊กคิวซัง" Ikkyu-san  มีตัวตนจริงๆครับ        ท่านมีชื่อในวัยเด็กว่า "เซนงิกามารุ" เกิดเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ.1349 (พ.ศ.1892) เมืองซะกะโน ใกล้เมืองเกียวโต        "อิ๊คคิวซัง" มีพ่อเป็นจักรพรรดิฝ่ายเหนือ ส่วนมารดา ที่การ์ตูนเรียก"ท่านแม่"ของเณรน้อย เป็นเจ้าหญิงในราชวงศ์ฝ่ายใต้ และถูกขับจากวังตั้งแต่อิ๊กคิวซังยังไม่คลอด        สาเหตุที่"ท่านแม่" ที่เป็นเจ้าหญิงถูกขับออกจากวัง เพราะถูกฝ่ายตรงข้ามใส่ร้ายป้ายสี "ท่านแม่"ทรงให้"อิ๊กคิวซัง"บวชที่วัดอังโกะกุจิ เมื่ออายุ 6 ขวบ เพื่อหนีภัยการเมือง        ซึ่งเณรน้อยได้ฉายาตอนนั้นว่า "ชูเคน" จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 22:51:59

ความคิดเห็นที่ 2 วัดอังโคะคูจิ (Ankokuji) ที่อิคคิวซังเคยจำพรรษาในวัยเด็ก ถูกเพลิงไหม้หมดในช่วงสงคราม Onin สมัยมุโรมาจิครับ (เมื่อราวๆ 500 กว่าปีก่อน) ยุคนั้นกรุงเกียวโตพินาศไปมาก วัดวาอารามถูกทำลายมากมายเพราะสงครามกลางเมือง   อย่างไรก็ตาม ยังมีชิ้นส่วนสถาปัตยกรรมจากวัดอังโคะคูจิ ถูกนำไปสร้างวัดอีกแห่งนึงชื่อว่า Kenninji อยู่แถวๆย่าน Gion ของเมืองเกียวโตจนถึงทุกวันนี้...สามารถไปชมและรำลึกถึงวัดเก่าของท่านอิ๊คคิวได้ครับ ข้อมูลจากจากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) เผื่อพี่จักรแก้วตอนนี้ไปญี่ปุ่นจะแวะไปชม จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 22:57:24

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อบวชเป็นเณร อิ๊คคิววังตั้งอกตั้งใจศึกษาพระธรรม และฉายแวว"คนเจ้าปัญญา" มากขึ้นตามอายุ        เมื่ออายุประมาณ 10 ขวบ อิ๊กคิวซังแต่งกลอนวิพากษ์วิจารณ์ความประพฤติที่ไม่เหมาะสมของพระภิกษุนิกายหนึ่ง ที่มีพฤติกรรมกอบโกยทรัพย์สิน หลงไหลยศฐาบรรดาศักดิ์บนความทุกข์ยากของชาวบ้าน         กระทั่งอายุได้ 13 ปี "อิ๊คคิวซัง" จึงมีโอกาสเข้าพบแม่ทัพใหญ่ในยุคนั้น คือ"อาซิคะงะโยชิมิสึ"        เป็นแม่ทัพคนเดียวกับที่ปรากฎในการ์ตูนคือ"ท่านโชกุน"นั่นเอง        เมื่ออายุได้ 17 ปี "อิ๊กคิวซัง" ออกจากวัดอังโกะกุจิแล้วไปฝากตัวเป็นศิษย์ของ "หลวงพ่อเคนโอ"ที่วัดไซกอนจิ พร้อมได้ฉายา"โชจุน"        ที่วัดแห่งนี้ หลวงพ่อเคนโอ เน้นการปฏิบัติธรรม โดยพระและเณรในวัด ต้องทำงานหนัก และอยู่กับสิ่งสกปรกเสียส่วนใหญ่        เมื่อหลวงพ่อเคนโอมรณภาพ        "อิ๊กคิวซัง" จึงเดินทางไปวัดอิชิยามา และปฏิบัติธรรมด้วยการอดอาหาร 7 วัน 7 คืน พร้อมสวดมนต์อุทิศส่วนบุญส่วนกศลให้อาจารย์ต่อหน้าพระโพธิสัตว์        มีเรื่องเล่ากันว่า การมรณภาพของหลวงพ่อเคนโอ ทำให้อิ๊คคิวซังเสียใจมาก ถึงขั้นคิดฆ่าตัวตาย        "อิ๊คคิวซัง" ตัดสินใจฆ่าตัวตายด้วยการเดินลงไปในแม่น้ำเซตะ พร้อมตั้งจิตอธิษฐานจิตว่า        "ถ้าพระโพธิสัตว์ต้องการให้ข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่ ก็ขอให้ข้าพเจ้าฆ่าตัวตายไม่สำเร็จ แต่หากชีวิตข้าพเจ้าไร้ซึ่งคุณค่าเสียแล้ว ข้าพเจ้าขออุทิศสังขารให้เป็นอาหารของปลาและสัตว์น้ำ"        ระหว่างที่ดำดิ่งลงในท้องน้ำ "อิ๊กคิวซัง" พลันนึกถึงใบหน้า"ท่านแม่" และรำลึกถึงคำสอนของท่านขึ้นมา        คำสอนนั้นคือ "เป็นลูกผู้ชายต้องไม่ย่อท้อ"        "อิ๊กคิวซัง" จึงตะเกียกตะกายกลับขึ้นฝั่ง จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 22:59:08

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อท่านอายุได้ 23 ปี "อิ๊คคิวซัง" จึงไปฝากตัวเป็นศิษย์ของหลวงพ่อคะโซ แห่งวัดโคอัน พร้อมได้ฉายาใหม่เป็น"พระโซจุน"        หลวงพ่อคะโซ เป็นพระสงฆ์ทรงสมณศักดิ์ แต่พอใจที่จะใช้ชีวิตอย่างสมถะและพอใจในวัตรปฏิบัติอย่างเคร่งครัดและหนักหน่วง        ดังนั้น เมื่อมาอยู่ที่วัดแห่งนี้ อิ๊กคิวซังจึงต้องทำงานทั้งวัน และปฏิบัติธรรมอย่างหนักหน่วง        นอกจากใช้แรงงานในวัดแล้ว อิ๊กคิวซังยังต้องสานรองเท้า เย็บเสื้อผ้าตุ๊กตาผู้หญิง รวมทั้งออกไปขายแรงงานในหมู่บ้านละแวกนั้น        ที่สำคัญคือ อิ๊คคัวซังโดนพระรุ่นพี่ที่ไม่ชอบหน้ากลั่นแกล้ง ทำร้าย เตะต่อยอยู่เสมอ แต่ท่านก็อดทน        ในที่สุด ความเพียรพยายามที่จะค้นหาสัจธรรมของท่านอิ๊คคิววังก็สำเร็จ        โดยสามารถแก้ปริศนาธรรมที่หลวงพ่อคะโซตั้งไว้ได้ขณะมีวัยเพียง 25 ปีเท่านั้น        และ"พระโชจุน"ก็ได้รับฉายาใหม่ว่า "อิ๊กคิว โซจุน" ซึ่งหมายความว่า "รู้พ้นจากโลกสมมติตามบัญญัติของลัทธิเซน" จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:00:51

ความคิดเห็นที่ 5 ตำนานญี่ปุ่นระบุว่า "อิ๊กคิวซัง" น่าจะเป็นพระภิกษุที่บรรลุธรรมเมื่ออายุยังน้อยที่สุดรูปหนึ่งในพระพุทธศาสนา        เพราะท่านสามารถบรรลุธรรมในขณะที่นั่งสมาธิบนเรือริมฝั่งทะเลสาบ        "เหตุแห่งความทุกข์และความเศร้าหมองที่เกิดขึ้นในชีวิต ล้วนเกิดจากจิตที่เต็มไปด้วยอัตตา"        นี่คือคือแก่นธรรมที่ท่านอิคคิวค้นพบ !!! (ช่วงต้นฤดูร้อนปี พ.ศ. 1963 ตอนกลางคืนท่านอิคคิวล่องเรือ ไปนั่งสมาธิ ทะเลสาบบิวาโก ตั้งอยู่ใกล้เมืองเกียวโต ท่านอิคคิวชอบนั่งทำสมาธิบนเรือที่ลอยอยู่บนทะเลยามเช้ามืด  ทันใดนั้นก็มีอีกาบินผ่านแล้วส่งเสียงทำให้ท่านเกิดบรรลุธรรมขึ้นมาอย่างฉับพลัน (ซาโตริ)  ซึ่งเป็นไปตามแนวคิดของศาสนาพุทธมหายาน นิกายเซน สัจธรรมที่ท่านอิคคิวค้นพบคือ เหตุแห่งทุกข์ และ เศร้าหมองแห่งชีวิต ล้วนเกิดจากจิตผูกพันธนาการโดยอัตตา - ebu)          ในหนังสือ"ปล่อยวางอย่างเซน" ของคุณละเอียด ศิลาน้อย ได้กล่าวถึงการสอนธรรมของท่านอิ๊คคิวซังไว้        โดยกล่าวถึงเหตุการณ์ที่ท่านนินากาวะจะจากไป (ตาย) ซึ่ง"อิ๊กคิวซัง"ได้แวะมาเยี่ยมแล้วถาม "จะให้ผมนำทางให้ไหม?"        นินากาวะตอบ "ฉันมาที่นี่แต่เพียงลำพังคนเดียว และฉันก็จะไปคนเดียว คุณจะช่วยอะไรฉันได้?"        อิ๊กคิวซังจึงตอบกลับไปว่า "ถ้าคุณคิดว่าคุณมาและไปจริงๆ แล้วนั่นเป็นโมหะ (ความหลงผิด) ของท่านละ ขอให้ผมได้แสดงทางซึ่งไม่มีการมาและไม่มีการไปให้ท่านดูสักหน่อยเถิด"        ด้วยคำพูดเพียงเท่านี้ "อิ๊กคิวซัง" ก็ได้ช่วยเปิดเผยเส้นทาง (แห่งธรรม) ให้แก่นินากาวะ ทำให้นินากาวะยิ้มแล้วจากไปอย่างสงบ        ความเรื่อง"อิ๊กคิวซัง"บรรลุแก่นธรรมทราบถึง"หลวงพ่อคะโซ" ทำให้ท่านประสงค์จะมอบใบสำเร็จเปรียญธรรม และตำแหน่งเจ้าอาวาสให้อิ๊กคิวซังสืบทอด        แต่"อิ๊กคิวซัง"ปฏิเสธ !!!        ท่านให้เหตุผลว่า "ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นสิ่งสมมติ"        ท่านจึงออกธุดงค์   รูปนี้ วัด Ikkyuji ครับ มีรูปปั้นของท่านด้วย กำลังกวาดลานวัดอยู่ เผื่อพี่จักรแก้วผ่านไปอย่าลืมไปกราบท่านครับ แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 23:27:42 จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:03:31

ความคิดเห็นที่ 6 กระทั่งอายุ 34 ปี "อิ๊กคิวซัง" จึงมีโอกาสเข้าเฝ้าท่านพ่อ ซึ่งเป็นองค์จักรพรรดิ        และเป็นช่วงที่ท่านถูกกล่าวถึง และเป็นที่ขยาดหวาดกลัวและเกลียดชังจากภิกษุด้วยกัน        เพราะท่านไม่พอใจกับการ"ยึดติด"ของบรรดาพระทุกรูป        จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:06:18

ความคิดเห็นที่ 7 กระทั่งเมื่อท่านอายุได้ 75 พรรษา ระหว่างที่ธุดงค์เร่ร่อนหลบภัยสงครามในประเทศไปอยู่ที่เมืองซึมิโยชิ        ท่านได้พบกับ"โมริ" ศิลปินขอทานตาบอด และท่านได้รับนางเป็นภรรยา        ทั้งคู่ได้ใช้ชีวิตร่วมกันคืนเดียว "โมริ" ก็หนีไปเพราะเกิดความอับอายและเกรงว่าตนจะทำให้ท่านอิ๊กคิวซังเสื่อมเสียชื่อเสียง        แต่นางก็กลับมาหาอิ๊กคิวอีกหน เพราะไม่สามารถดำรงชีวิตลำพังได้ในสภาวะสงคราม   ท่านประพันธ์โคลง "Calling My Hand Mori's Hand" ไว้ครับ  My hand, how it resembles Mori's hand. I believe the lady is the master of loveplay; If I get ill, she can cure the jeweled stem. And then they rejoice, the monks at my meeting.   เมื่ออายุได้ 85 ปี จักรพรรดิทรงแต่งตั้งให้"อิ๊กคิวซัง" เป็นเจ้าอาวาสวัดไดโตะกุจิ ซึ่งเป็นวัดหลวงที่สำคัญที่สุดในสมัยนั้น เมื่อไม่สามารถขัดพระราชประสงค์ได้ อิ๊กคิวซังจึงยอมรับตำแหน่ง        แต่ท่านรับตำแหน่งเพียงแค่วันเดียวก็ลาออก และกลับไปอยู่วัดเมียวโชจิ ที่ท่านสร้าง        "อิ๊คคิวซัง" มรณภาพหลังจากกลับมาอยู่วัดเมียวโชจิได้เพียง 2 ปี        โดยท่านป่วยเป็นมาลาเรีย และละสังขารในท่านั่งสมาธิในอ้อมกอดของโมริ ภรรยาของท่าน        ในเวลา 21 พฤศจิกายน ค.ศ.1481(พ.ศ.2024)        "อิ๊คคิวซัง" มรณภาพเมื่ออายุ 88 ปี รูปวัดไดโตะกุจิ  Daitoku-ji  ตามข้อมูลว่าเป็นวัดใหญ่ที่สุดทางตะวันออกเฉียงเหนือเกียวโต แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 23:46:30 จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:10:02

ความคิดเห็นที่ 8 เปรียบเทียบการ์ตูน กับเรื่องจริง การ์ตูน 1.เซงิกุมารุ วัย 6 ปี เข้าพิธีบวชเป็นเณร กับ หลวงพ่อคะโซ จากนั้นจึงไปอยู่ วัดอังโคะคุจิ กับ หลวงพ่อไกคัง 2.เรื่องราวของการ์ตูน เกิดในช่วงโชกุน  อะชิคางะ โยชิมิทสุเป็นผู้ปกครอง 3.โชกุนอะชิคะงะ ทะกะโมจิ ลูกชายดชกุนอาชิคางะ โยชิมิทสุ ยังเป็นทารกแบเบาะ 4.โชกุนโยชิมิทสุกำจัดจักรพรรดิดกะโกะมัทสุ(พระบิดาของ อิคคิวซัง) และกับบริเวณพระมารดาของอิคคิวซัง เป็นตัวประกัน 5.อิคคิวซัง พบท่านโชกุนโยชิมิทสุ ที่ตำหนักคินคาคุจิ ได้บ่อยๆ บางครั้งท่านโชกุนก็ไปเที่ยวเล่ที่วัดอังโคะคุจิ 6.วัดอังโคะคุจิเป็นวัดเล็กๆ ที่ยากจนในแถบชนบทของเมืองเกียวโต 7.อิคคิวซัง มักถูกท่านโชกุน คิเคียวยะ และ ยาโยอิ แกล้งประลองปัญญาอยู่เป็นประจำ 8.ซาโยจัง เป็นเพื่อนหญิงที่สนิทที่สุด ของอิคคิวซังในวัดอังโคะคุจิ 9.อิกคิวซังมีความสามารถนการแต่งกลอนญี่ปุ่น เป็น อันมาก ตั้งแต่เล็กๆเคยถูกโจรเรียกค่าไถ่ลักพาตัวไปแต่สามารถเขียนจดหมายมาหาหลวงพ่อเป็นกลอนปริศนาโจรอ่านไม่เข้าใจ 10.ของโปรดของอิกคิว คือ โมจิ 11.ชินเอมอนซังคือ เพื่อนสนิทต่างวัยและตั้งตนเป็น ลูกศิษย์ เรียนความเจ้าปัญญาจากอิคคิวซัง 12.ชินเอมอนซังเป็นทหารรับใช้ของท่านโชกุนอาชิคางะ โยชิมิทสุ(โชกุนลำดับที่ 3 ของรัฐบาลมุโรมาจิ) มีหน้าที่ดูแลวัดและ ศาลเจ้า 13.ความสามารถที่โดดเด่นของ ชินเอมอนซัง คือ ฝีดาบที่ไม่เป็นรองใคร 14.ชินเอมอนซังแอบชอบท่านหญิงสุเอะ แห่ง ตระกูล ทะกะอุจิ 15.หลวงพ่อไกคังแห่งวัดอังโคะคุจิเป็นพระผู้เคร่งครัด ที่อิคคิวซัง ให้ความเคารพยำเกรงมาก 16.อิกคิวซังเป็นโรคแพ้เจ้าหญิงจอมแก่นกับเจ้าหนูจำไม 17.อิคคิวซังได้แอบดู ท่านแม่อยู่ห่างๆ หลายครั้ง และท่านแม่ก้คอยเฝ้าดูอยู่ในบางครั้ง 18.อิคคิวซังไม่เคยพบ พระบิดาเลย 19.สัตว์เลี้ยงในวัดอังโคะคุจิ คือ "ทามะจัง" แมวของซาโยจัง 20.การ์ตูนจบตอนที่อิคคิวซัง ออกจากวัด อังโคะคุจิ ภาพวัด Daitoku-ji  จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:12:37

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องจริง 1.เซนงิกุมารุวัย 6 ขวบออกบวชเป็นเณรอยู่วัดอังโคะคุจิ ในเมืองเกียวโต 2.เรื่องราวชีวิตของ พระอิคคิวซัง เริ่มขึ้นในสมัยโชกุน อะชิคางะ โยชิมิทสุออกบวชเป็นพระ กุมอำนาจทางการเมืองอยู่เบื้องหลัง 3.โชกุนอะชิคะงะ ทะกะโมจิเป็นผู้ปกครอง รัฐบาลมุโรมะจิ 4.พระจักรพรรดิโกะโกะมัทสุแห่งราชวงค์เหนือได้รับสถาปนาเป็นพระจักรพรรดิ ตามนโยบายรวมราชวงค์เหนือใต้ของโชกุน โยชิมิทสุ 5.อิกคิวซังเคยพบท่านโชกุนโยชิมิทสุ ครั้งเดียว ในสมัยที่เป็นเณรอยู่วัดอังโคะคุจิ 6.วัดอังโคะคุจิโหญ่โตและ มั่งคั่ง มีฐานะเป็น 1 ใน 10 วัดหลวงที่สำคัญในโตเกียว 7.อิกคิวสมัยเป็นเณร มักถูกรุ่นพี่ในวัดรังแก ด่าว่าถากถางตั้งแต่สมัยอยุ่วัดอังโคะคุจิ เพราะความฉาดเกินหน้า 8.ซาโยจังไม่มีตัวตนอยู่จริง และ ในวัดอังโคะคุจิไม่ปรากฎว่า มีผู้หญิงอาศัยอยู่ 9.อิกคิวเริ่มการศึกษาแต่งกลอนเมื่อ อายุ 13 ปี ถนัดการแต่งกลอนแบบจีน(คัมบุง)เป็นพิเศษเคยแต่งกลอนคัมบุง วิพากษ์วิจารณ์พุทธศาสนาสมัยนั้นอย่างรุนแรง 10.อิกคิวซังโปรดปรานการดื่ม สุราและปลาสดๆ ที่จับได้ตามลำธาร 11.นินะกะวะ ชินเอมอนจิกะมะสะ รู้จักกับอิกคิวตอนอายุ 30 ปีจากการถามตอบ ปุจฉา-วิสัจฉนา และ ออกติดตามเป็นลูกศิษย์อิกคิวในช่วงบั้นปลายชีวิตเพื่อศึกษาพระธรรม 12.นินะกะวะ ชินเอมอนจิกะมะสะ เป็นทหารรับใช้ท่านโชกุน เป็นทหารรับใช้ท่านโชกุนอาชิคางะ โยชิโนริ(โชกุนลำดับที่ 6 ในรัฐบาลมุโรมะจิ) ทำหน้าที่ดูแลการเงินของรัฐบาล 13.นินะกะวะ ชินเอมอนจิกะมะสะ มีพรสวรรค์ในการแต่งโครงกลอนเป็นเลิศ 14..นินะกะวะ ชินเอมอนจิกะมะสะ มีภรรยาชื่อทัสสุ เป็นหญิงสามัญชน 15.สำหรับอิกคิวซัง หลวงพ่อเคนโอ และหลวงพ่อคะโซ คืออาจารย์ที่เขาให้ความเคารพนับถือมากที่สุด 16.เจ้าหญิงจอมแก่น กับเจ้าหนูจำไม ไม่มีตัวตนอยู่จริง 17.ตั้งแต่ออกบวชพระอิกคิวได้พบพระมารดา 2 ครั้ง คือก่อนจะไปหาหลวงพ่อคะโซก่อน พระมารดาสิ้นพระชนม์ 18.อิกคิวพบพระบิดาครั้งแรกและ ครั้งเดียวตอนอายุ 40ปี 19.อิกคิวเคยเลี้ยงนกกระจอกไว้ตัวหนึ่ง เขาตั้งชื่อให้มันว่า "ซอนริน" 20.อิกคิวมรณภาพด้วยโรคไข้มาลาเรีย ตอน อายุ 88 ปี วัด Daitoku-ji  สถานที่ท่องเที่ยวสำคัญประจำเมืองเกียวโต จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:16:03

ความคิดเห็นที่ 10 ในด้านเพลงประกอบการ์ตูนตอนเปิดมีความร่าเริง สนุกสนาน เพลงตอนจบก็มีความไพเราะมากดังนี้ครับ ท่านแม่ครับ สบายดีหรือเปล่า เมื่อคืนผมเห็นดาวดวงหนึ่งส่องแสงสุกใสงอยู่บนปลายยอดไม้ซีด้า เมื่อจ้องมองดาวดวงนั้นผมรู้สึกถึงความอ่อนโยนของท่านแม่ ผมคุยกับดวงดาวนั้นว่าผมเป็นลูกผู้ชายจะไม่ท้อแท้ ถ้าเมื่อใดที่ผมเหงาผมจะมาคุยด้วยอีก แค่นี้นะครับ แล้วจะเขียนจดหมายไปหาท่านแม่อีก อิ๊กคิว ท่านแม่ครับ สบายดีหรือเปล่า เมื่อวานนี้ที่วัดของเรามีคนจากหมู่บ้านข้างๆเอาลูกแมวตัวน้อยมาให้ เจ้าแมวน้อยร้องไห้เพราะว่ายังติดแม่ของมันอยู่ ผมบอกกับมันว่าอย่าร้องไห้ไปเจ้าจะไม่เหงาหรอก เป็นลูกผู้ชายใช่ไหม แล้ววันหนึ่งเจ้าจะได้เจอแม่เอง แค่นี้นะครับ แล้วจะเขียนจดหมายไปหาท่านแม่อีก อิ๊กคิว จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:17:42

ความคิดเห็นที่ 11 อ้างอิงเรื่องและภาพบางส่วนจากเวบเจแปนคิกขุ พันทิป อินเตอร์เน็ต ผลกระทบของภาพยนตร์การ์ตูนญี่ปุ่นทางโทรทัศน์เรื่อง “เณรน้อยเจ้าปัญญา”ที่มีต่อผู้ชม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปิดท้ายเล่าเรื่องตุ๊กตาไล่ฝนให้ฟังนะครับ ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า เท-รุ-เท-รุ-โบ-ซุ เป็นตุ๊กตาที่ทำมาจากกระดาษ ซึ่งเด็กๆ มักจะทำขึ้นมา เพื่ออธิษฐานให้อากาศแจ่มใสนั้นเอง คำว่า เท-รุ แปลว่า ส่องแสง (ใช้กับพระอาทิตย์ หรือ พระจันทร์) ส่วนคำว่า โบ-ซุ แปลว่าพระสงฆ์ ในสมัยก่อนมีความเชื่อว่า ถ้าเอาตุ๊กตาไล่ฝนที่พระสงฆ์ทำให้ไปแขวนไว้หน้าบ้าน ที่หน้าต่าง หรือตามต้นไม้ แล้วจะทำให้อากาศในวันรุ่งขึ้นแจ่มใส ก็เลยน่าจะเป็นที่มาของคำว่าเท-รุ-เท-รุ-โบ-ซุ ครับ จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:22:05

ความคิดเห็นที่ 12 . จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:23:24

ความคิดเห็นที่ 13 กระทู้สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดครับ พี่อีบียู เป็ดพะโล้ขอคารวะ จากคุณ : เป็ดพะโล้ (เป็ดน้อยสีขาว) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:29:03

ความคิดเห็นที่ 14 เพิ่มภาพทะเลสาบบิวา Lake Biwa ครับ คศ 1414, เมื่อตอนท่านมีอายุ 21 เคยจะฆ่าตัวตายที่ทะเลสาบบิวาแห่งนี้ แต่ด้วยบุญท่านเปลี่ยนใจ คศ 1420 หกปีต่อมา เลยบรรลุธรรมแบบซาโตริที่แห่งนี้นี่เองครับ (อ้างอิง http://en.wikipedia.org/wiki/Ikky%C5%AB)  จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:52:21

ความคิดเห็นที่ 15 อ้างอิงจากวิกิ บอกว่าเมื่อท่านอายุ 13 ปี ท่านได้เข้ามาศึกษาเซ็นที่วัด  Kennin-ji ตอนนี้ถูกจัดเป็นวัดหนึ่งในห้าวัดเซนที่สำคัญของเกียวโต จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 00:01:35

ความคิดเห็นที่ 16 (ข้อความนี้ผมวิเคราะห์ดวงท่านอิคคิว เพื่อสรรเสริญในคุณความดีท่าน หาได้เป็นอื่นครับ) . . . 1. ดวงอาทิตย์ไปอยู่ในราศรีธนู ถึงชั้นไส้ชะตา และอยู่รวมกับดาวพุธดาวแห่งปัญหา ซึ่งราศรีธนูนั้นเป็นราศรีแห่งปัญญาการรู้แจ้งอยู่แล้ว จึงทำให้ท่านอิคคิวเป็นคนฉลาด มีปัญหาในเชิงคุณธรรมครับ (แก้วสามประการตีตามหลักโหราศาสตร์คือ สิงห์=ศีล, เมษ=สมาธิ, ธนู=ปัญญา) 2. ดาวพฤหัสบดี ดาวแห่งคุณธรรมของท่านฯก็เป็นมหาอุจจ์ในชั้นไส้ชะตา(นวางค์จักร) บ่งถึงเป็นคนที่ไดรับความเอินดูจากผู้ใหญ่(โชกุน) และมีชื่อเสียง ผู้คนสรรเสริญมากอีกด้วยครับ 3. ดาวศุกร์ท่านฯ อยู่ราศรีมิถุนในชั้นไส้ชะตา(นวางค์จักร) บางถึงท่านเป็นคนมีเสน่ห์ พูดจามีคนหลงเส่ห์ท่านได้ มีวาจาไพเราะครับ 4. พระเกตุเป็นเกษตรในราศรีมิถุนทำให้ท่านฯดวงชะตาแข็งรอดพ้นจากภัยต่างๆ แต่ก็ทำให้ท่านฯพลัดพรากจากคนท่ตนรักด้วยเช่นกัน ทั้งนี้พระเกตุยังหมายถึงบุญแต่เก่าก่อนที่สั่งสมมา รวมถึงศาสนาได้ด้วยครับ ไม่แปลกที่มาเป็นพระ 5. ดาวอังคารเป็นอุจจ์ในชั้นผิวชะตา(จักราศรี)ส และเป็นเกษตร(แบบเก่า)ในชั้นไส้ชะตา(นวางค์จักร) ส่งผลให้ท่านเป็นคนมีชื่อเสียงมาก รวมถึงเป็นคนขยัน เป็นคนกล้สพูดกล้าทำในสิ่งที่ถูกต้อง 6. ดวงจันทร์ท่านฯอยู่ที่กลุ่มดาวคนจำศีล(22-Shravana) บ่งถึงท่านเป็นคนมีจิตใจเมตตากรุณา ใจดี มีศีลธรรมในตัวเองมากครับ) 7. พระราหูตัวกิเลสลุ่มหลงมัวเมาต่างๆ มาอยู่ตรงกลุ่มดาวปุยฝ้าย(8-Pusya) ซึ่งเป็นราชาฤกษ์(ฤกษ์ดาวพฤหัสบดี-ดาวคุณธรรม) จึงสลายควาร้ายไปหมด ทั้งในชั้นไส้ชะตา(นวางค์จักร) พระราหูยังเป็นอุจจาวิลาสให้คุณกับดวงชะตาอีกดวงนึงครับ ส่งผลเรื่องนายทุน ผู้ช่วยเหลือ ศัตรูมักแพ้ภัยต่อกรไม่ได้ ผมเองก็ดูอิคคิวซังมาหลายรอบแล้ว และการ์ตูนเรื่องนี้ก็เป็นหนึ่งในเรื่องที่อยู่ในดวงใจผม จึงขอกล่าวสรรเสริญท่านอิคคิว(ตัวจริง)ในทางโหราศาสตร์ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ.... จากคุณ : มิ้มเฒ่า (ภะวันตุเม) เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 00:56:03

ความคิดเห็นที่ 17 มาแว๊วๆๆๆๆ (ตามคำขอ)ผมเปิดดูกระทู้ดูปุ๊บดีใจหัวใจพองโตคับอกคับใจขึ้นมาทันทีครับ เป็นการ์ตูนที่ดูตอนสมัยเด็กๆ(โข่ง)ชอบมากๆๆครับ(ต้องดูก่อนค่อยทานข้าวทีหลัง) ได้ข้อคิดและคติธรรมมากมายเป็นการปลูกฝังสิ่งที่ดีๆมากๆให้แก่เด็กๆไม่เว้นผู้ใหญ่ตัวโตๆด้วยครับ ขอขอบคุณท่าน อีบียู มากๆครับที่นำสิ่งดีๆในอดีตมาให้ชมให้ฟัง สู๊ดดดดยอดดดดดครับ(โดยเฉพาะคลิปเพลง เพราะมากๆๆๆขออนุญาตเอาไปลงFace Bookด้วยนะครับ) ข้าฯน้อยขอคารวะท่าน ด้วยใจอีก30จอก(น้ำชา)โปรดน้อมรับด้วยครับ จะรีบไปไหนๆๆๆๆๆ อิอิ ขออนุโมทนาในความเพียรด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ จากคุณ : กอคิวซัง (กอบัวทอง) เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 02:22:23

ความคิดเห็นที่ 18 ลงชื่อไว้ก่อน ยังอ่านไม่จบ อิอิ ชอบดูมากเลย ขอบคุณพี่ ebusiness มากนะคะสำหรับกระทู้และความรู้ดีๆ ค่ะ จากคุณ : De affodil เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 03:54:30

ความคิดเห็นที่ 19 ยอดเยี่ยมเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : ยางมะตอยต้อยตีวิด เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 12:54:29

ความคิดเห็นที่ 20 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 53 16:34:30 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 53 16:28:42 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 53 16:27:54 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 53 16:23:24 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 53 16:22:59 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 53 16:07:58 จากคุณ : ThomasAnderson เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 16:07:12

ความคิดเห็นที่ 21 ความหมายเพลงอิคคิวซังตอนจบ จากคุณ : ThomasAnderson เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 16:36:24