ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อวานครอบครัวน้องชาย เดินทางไปเยี่ยมตากับยายของหลาน ๆ ที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ตั้งแต่เช้า และไปหลายวัน เค้าทั้งหมดก็ไม่ได้สั่งความอะไรไว้ เราก็ดำเนินชีวิตประจำวันไปตามปกติ พอตอนบ่าย ๆ เห็นเจ้าสองตัว ไปนอนอยู่หลังบ้าน เอาละซิ ข้าวก็ไม่ได้หุง มีเฉพาะที่ซื้อหามาเป็นส่วนตัวเท่านั้น และไม่ได้ซื้อเผื่อน้องหมาไว้ด้วย เลยต้องแบ่งปันไปเลี้ยงเจ้าสองตัว เพราะกว่าเจ้าของจะกลับมา มันคงแย่แน่ ๆ ระหว่างเดินถือชามข้าวไปให้เจ้าสองตัว เกิดปิติขนลุกซู่เหมือนครั้งทำบุญใหญ่ ๆ สงสัยว่า แค่เพียงนำข้าวไปให้น้องหมาธรรมดา ๆ นี่นะ ทำไมปิติอย่างนี้ ทบทวนแล้ว คงเป็นเพราะส่วนที่แบ่งปันไปให้เจ้าน้องหมาทั้งสอง เป็นส่วนใหญ่ของมื้อนั้น จิตที่นำไปให้ก็เป็นจิตที่ระลึกถึงเจ้าสองตัวล้วน ๆ แถมเจ้าบอลหมาแก่ เล่นตัวอีกต่างหาก ไม่ยอมกินข้าวชามแรก กระบิดกระบวนอยู่นั่นแล้ว ก็เลยต้องไปเอาข้าวชามที่แบ่งไว้กินเองมื้อเย็น มาให้เค้าอีกครั้ง คงเป็นข้อพิสูจน์ยืนยันได้ว่าบุญ ทาน ที่เราทำทุกครั้ง ไม่จำเป็นต้องมากด้วยจำนวน หากทำด้วยจิตที่ตั้งมั่น ปิติ ซาบซ่าน บุญนั้น บารมีนั้น จะเกิดกับเราทุกครั้งเช่นกัน ขออนุโมทนาบุญสงกรานต์กับทุกท่านค่ะ จากคุณ : แจ้งธรรม เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 17:44:54

ความคิดเห็นที่ 2 ทำบุญทำทานด้วยใจก็จะเกิดปีติในใจในทันทีทันใดเช่นนั้นแหละครับคุณตาเจ้าขา ผมก็เคยครั้งหนึ่งมีเงินติดตัวไม่กี่บาท กำลังจะซื้อข้าวกินระหว่างที่รอรถเมล์จะกลับบ้านที่ร้านข้าวแกงข้างๆทางแถวๆป้ายรถเมล์ ก็มีขอทานอุ้มลูกกระเตงมาขอเงินกินข้าวเราก็อดสงสารไม่ได้เลยเอาเงินให้หมดเหลือไว้แต่ค่ารถเมล์ คิดว่ากลับมาถึงบ้านค่อยหาอะไรในตู้กับข้าวที่พอจะกินได้ก็คงจะช่วยให้หายหิวได้ พอเราให้เงินเสร็จขอทานแม่ลูกอ่อนก็ได้ซื้อข้าวที่ร้านข้าวแกงร้านนั้นกินทันทีด้วยความเอร็ดอร่อย เราก็พลอยจะชำเลืองมองดูไม่ได้พอเห็นภาพนั้นผมนี่ขนลุกซู่เลยครับ มันปีติยินดีตื้นตันอิ่มอกอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก คงจะคล้ายๆความรู้สึกของคุณตาขณะที่จะนำข้าวไปให้น้องหมาเช่นกันนะครับ พอผมกลับมาถึงบ้าน อิ่มครับอิ่มมากๆกินอะไรไม่ลงเลยครับ มันตื้อไปหมด พอตอนจะเข้านอนก็นอนไปยิ้มไป มีความสุขที่เราได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆแค่ข้าวจานเดียวครับ อนุโมทนากับคุณตาด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ. แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 02:21:38 จากคุณ : กอบัวทอง เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 20:59:02

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีค่ะ คุณตา อ่านแล้วยิ้มไปด้วยเลยค่ะ คุณกอแอบมีซีนน่ารักแบบนี้ด้วยน๊า คิดถึงนะคะ ขอให้ไม่เจ็บไข้แล้วก็แข็งแรงๆนะคะ สุขสันต์วันหยุดยาวค่ะทุกท่าน แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 54 23:16:31 จากคุณ : รักลูกเมีย เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 22:54:11

ความคิดเห็นที่ 4 ขออนุโมทนาในทานที่ได้เผื่อแผ่แบ่งปันให้แก่สัตว์ผู้ร่วมโลกกับเราด้วยนะคะ จิตที่เบิกบาน ในการกุศล ย่อมส่งผลดีต่อสุขภาพกายเป็นแน่แท้ค่ะ ขอให้พี่ตา มีสุขภาพกายใจที่แข็งแรงยิ่งขึ้นไป ขอชื่นชมกับน้ำใจดี งดงามของคุณกอบัวทองด้วยนะคะ ความสุขของการให้ อิ่มใจกว่าการเป็นผู้รับจริงๆค่ะ จากคุณ : มด2002 เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 00:25:01

ความคิดเห็นที่ 5 น่ารักทั้งหลาน ทั้งหมา และพี่ตาค่ะ..  น่ารักทุกคนเลย... จากคุณ : chaosy เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 00:37:10

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณสำหรับเรื่องบุญนะครับ ทำให้ผมนึกไปถึงบุญที่ช่วยชีวิตนกที่เขาตกลงไปในเสาเหล็ก ต้องเลื่อยเสาเหล็กเพื่อเปิดช่องให้เจ้าตัวน้อยบินออกมา นี่คือเรื่องยืนยัน องค์ประกอบบุญที่สำคัญคือจิต ไม่ใช่จำนวนเลย สาธุครับ คุณแจ้งธรรม และ คุณกอ จากคุณ : ปันน้ำใจ เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 01:01:45

ความคิดเห็นที่ 7 อนุโมทนาครับ เป็นการให้ด้วยจิตใจที่ยิ่งใหญ่   เวลาเราทำบุญ เราไม่ต้องหวังบุญอะไร ให้มันมากมายมากเรื่องไปเลย แต่นี้ให้เพราะเมตตากรุณา แท้ๆ จึงมีอานิสงส์มากไปเองครับ เป็นเรื่องที่ดีทุกขั้นตอนเลย ขออนุโมทนานะครับ ดีใจ ที่เห็นคุณ แจ้งธรรม ตั้งกระทู้ครับ จากคุณ : จักรแก้ว เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 04:27:13

ความคิดเห็นที่ 8 อย่าลืม รีบไปเล่น face book นะครับ จะรับเป็นเพื่อนในนั้นมีพวกเราเป็นกลุ่มเลยครับ จากคุณ : จักรแก้ว เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 04:28:18

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นบ้านที่ร่มเย็นจริง ๆ ค่ะ    เต็มไปด้วยผู้คน และ น้องหมาที่จิตใจดีงาม อ่านแล้วพลอยปลื้มไปด้วยค่ะ จากคุณ : แม่กุ๊บกั๊บกับเก๋ากี้ เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 11:39:28

ความคิดเห็นที่ 10 อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ อ่านแล้วก้อเข้าใจดีถึงคนรักน้องหมานะคะ  นึกถึงตัวเอง เป็นคนที่ขยันสรรหาน้องหมามาเลี้ยงตั้งแต่ตัวเองเป็นเด็ก เคยมีอยู่ตัวนึงที่ทำให้ทุกคนในบ้านและเพื่อนบ้านต้องไปฉีดยาที่สถานเสาวภาหน่ะค่ะ (30 กว่าปีก่อน) เพราะเป็นสุนัขติดเชื้อพิษสุนัขบ้ามาเป็นของแถม เลี้ยงไปเลี้ยงมาชักจะดุไล่งับไปทั่วทั้ง ๆ ที่ยังเป็นน้องหมาน้อย มารู้อีกทีต้องฉีดยากันหล่ะค่ะ และสมัยก่อนต้องฉีดสิบกว่าเข็ม ไม่มีเข็มรวม เข็ดไปไม่นาน... ก้อเอามาเลี้ยงอีก... อิ อิ อิ มีตัวนึงที่รักมากเหมือนกันค่ะ เป็นตัวที่ลูกน้องเอามาให้เลี้ยงเพราะเห็นว่าอยู่คนเดียวจะได้มีเพื่อนแก้เหงา.... เรามารู้ทีหลังว่าเค้าเป็นตัวที่ขี้เหร่สุดดด แต่เมื่ออยู่กับเรา เค้าเหมือนหมาคุณนายค่ะ สวยไปหมดทุกอย่าง เค้าชื่อ คุณนายริชชี่ค่ะ ตอนนี้ไม่อยู่แล้วน่าจะไปเกิดหล่ะค่ะ หลังจากไม่มีคุณนายริชชี่ก้อไม่ได้ดิ้นรนไปซื้อค่ะ ถึงแม้ว่าอยากได้ใจจะขาดดดดดดด ตั้งชื่อรอไว้แล้วด้วย จากคุณ : richy1 (richy1) เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 14:39:01

ความคิดเห็นที่ 11 อนุโมทนาบุญ กับทุก ๆ บุญ ครับ..... _/\_ จากคุณ : ซำเหมาพเนจร เขียนเมื่อ : วันเนา 54 23:23:29