ความคิดเห็นที่ 1 วิธีการดับทุกข์เพราะ...เพื่อน           สมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้า ประทับอยู่ ณ นิคมของชาวศักยะ ในแคว้นสักกะ ครั้งนั้น ท่านพระอานนท์ ได้เข้าไปเฝ้าแล้วกราบทูลพระพุทธองค์ว่า         "ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญ ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี และมีเพื่อนที่ดีนั้น นับ ว่าเป็นครึ่งหนึ่ง ของพราหมจรรย์ทีเดียวนะ พระเจ้าข้า"          พระพุทธองค์ ได้ตรัสค้านขึ้นว่า  "พระอานนท์ ! เธออย่าได้พูดอย่างนั้น เธออย่าได้กล่าวอย่างนั้น  ก็ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี และมีเพื่อนที่ดีนั้น นับว่าเป็นพราหมจรรย์หมดทั้งสิ้นทีเดียว          อานนท์ ! อันภิกษุผู้มีมิตรดี มีสหายดี และมีเพื่อนที่ดีก็เป็นอันหวังได้แน่นอนว่า   จะได้เจริญอริยมรรคประกอบ ด้วยองค์ ๘ จะกระทำให้มากซึ่งอริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ ." (อุ ปัฑฒสูตร ๑๙/๒)              ได้ยกเอาพระสูตรสำคัญที่สุด ที่พระพุทธองค์ได้ตรัสคัดค้านพระอานนท์ ที่ กราบทูลว่า การมีเพื่อนดี เป็นเพียงครึ่งหนึ่งของพรหมจรรย์เท่านั้น แต่ พระพุทธองค์ทรงเห็นว่าเป็นทั้งหมดที่เดียว              ข้อนี้เป็นที่รับรองของ ท่านผู้รู้ อย่างชนิดไม่ต้องสงสัยเลย เพราะมีสุภาษิตรับรองอยู่ทั่วไป เช่น คนคนเช่นใด ย่อมเป็นเช่นคนนั้น คบคนเลวย่อมเลวตาม และคบคนดีย่อมดีขึ้นในทันที เป็นต้น             ในมงคล ๓๘ ท่านจึงได้วาง หรือจัดวางไม่คบคนพาล ไว้เป็นข้อแรก และ จัดการคบกับบัณฑิตไว้เป็นข้อที่ ๒ ทั้งนี้ก็เพราะการคบเพื่อนเหมือนกับ การเริ่มต้นของการเดินทาง การคบเพื่อนที่ไม่ดี ก็เหมือนการเดินทางผิด ยิ่งเดินก็ยิ่งผิด ทางที่ถูกก็คือ ต้องตั้งต้นเดินใหม่ นั่นคือการเลือกคบแต่คนดี             ปัญหา มีต่อไปว่า เราจะรู้ได้อย่างไรว่า เพื่อนคนไหนดีหรือไม่ดี ? การคบกัน ใหม่ ๆ ย่อมจะดูยาก ไม่เหมือนการดูสัตว์บางประเภท เช่น เสือมันก็ยังมีลายหรือสีที่ขนพอให้แยกได้ว่า เป็นเสือหรือสัตว์ประเภท อะไร ? เป็นต้น การดูคนดี หรือชั่ว เรามีจุดที่จะดูอยู่ ๓ จุด คือ ที่กาย วาจา และที่ใจ ของเขา โดย มีศีลและธรรม เป็นมาตรวัดดังนี้ ทาง กาย ๔ คือ – ไม่ฆ่าสัตว์ – ไม่ลักทรัพย์ – ไม่ประพฤติผิดในกาม และ – ไม่ดื่มสุราเมรัย ทาง วาจา ๔ คือ - ไม่พูดปด – ไม่พูดคำหยาบ – ไม่พูดส่อเสียด และ – ไม่พูดเพ้อเจ้อ ทาง ใจ ๓ คือ – ไม่โลภอยากได้ในทางที่ผิด - มีจิตเมตตาไม่ปองร้ายหรือพยาบาท และ – มีความเห็นชอบและถูกต้องตามทำนองคลองธรรม       มีข้อที่ดูยากก็คือ ทางใจ แต่ก็พอจะดูได้ เพราะเมื่อใจคิดแล้ว มักก็ต้องพูดหรือทำ ไม่ช้าก็เร็วออกมาจนได้ การคบกันนาน ๆ จึงจะรู้ธาตุแท้หรือสันดานของคนได้แท้จริง ในอกิตติชาดก (๒๗/๓๓๗) ท่านแนะให้ดูคนพาล หรือ คนชั่วที่ ๕ จุด นับว่าเข้าทีและเป็นไปได้ คือ - คนพาลชอบชักแนะนำในทางที่ผิด - คนพาลมักชอบทำในสิ่งที่ไม่ใช่ธุระหน้าที่ของตน - คนพาลมักจะเห็นผิดเป็นชอบ - คนพาลแม้เราหรือใคร ๆ พูดดี ๆ ก็โกรธ - คนพาลไม่ยอมรับรู้ระเบียบวินัยหรือกฎหมาย           เป็นอันว่า เราได้ทั้งหลัก และแนวทางของการดูคน ว่าดีหรือชั่วแล้ว ทีนี้ก็อยู่ที่ว่า เราจะเลือกคบกันคนดี หรือคนชั่ว           ถ้าเราเลือกคบคนดี และนึกรังเกียจคนชั่ว ก็แสดงว่าพื้นจิตของเรามีสัมมาทิฐิ           แต่ถ้าจิต ของเรา เกิดเห็นกงจักรเป็นดอกบัว คือเห็นผิดเป็นชอบ รังเกียจคนดี แส่เที่ยวหาคบแต่คนชั่ว           ก็แสดงว่าพื้นจิตของเราเป็นมิจฉาทิฐิ นับว่าเป็นอันตรายมาก ควรรีบแก้ไขเสียโดยด่วน ถ้าขืนปล่อยไปตามนั้น อนาคต ที่มองเห็นก็คือ ไม่ตายตอนแก่แน่ ๆ ขนาดเบาก็มีคุกเป็นบ้านถาวร          คนเราเป็นสัตว์สังคม จึงจำเป็นต้องคบหาเพื่อนฝูง ไม่มีเพื่อนมากก็ต้องมี น้อย เพราะไม่มีใครจะอยู่คนเดียวในโลกได้         การคบเพื่อนที่ดี ย่อมจะนำแต่ความสุข และความเจริญมาให้ ในทางตรงข้าม ถ้าคบเพื่อนชั่วหรือพาล ย่อมจะนำแต่ความทุกข์เดือดร้อน และความเสื่อมนานาประการมาให้       ดังนั้น ใครมีเพื่อนที่ดีอยู่แล้ว ก็ควรจะถนอมน้ำใจ ด้วยการปฏิบัติตาม "สังคหวัตถุ ๔" อย่างสม่ำเสมอ ก็ ย่อมจะผูกน้ำใจเพื่อนที่ดี ไว้ได้ตลอดกาล ที่มา (คุณสติง อักษรศาสตร์ ธรรมะ) จากคุณ : Sandy ^_^ (Zand) เขียนเมื่อ : 14 พ.ค. 54 12:50:08

ความคิดเห็นที่ 2  เพื่อนที่แสนดีส่งสิ่งดีดีมาให้สม่ำเสมอค่ะ...น่ารักจริงๆ จากคุณ : Sandy ^_^ (Zand) เขียนเมื่อ : 14 พ.ค. 54 12:52:55

ความคิดเห็นที่ 3 จากคุณ : Sandy ^_^ (Zand) เขียนเมื่อ : 14 พ.ค. 54 12:53:47

ความคิดเห็นที่ 4 จากคุณ : Sandy ^_^ (Zand) เขียนเมื่อ : 14 พ.ค. 54 12:54:21

ความคิดเห็นที่ 5 ความทุกข์เกิดจากใจที่ยึดติด ไปคิดเอาเองว่าเราดีกับเพื่อน เพื่อนจะดีกับเรา ถ้าอยากไม่มีทุกข์เพราะเพื่อน อย่ายึดติดเรื่องการทำดีเพื่อหวังผล คิดว่าทำดีเพราะอยากทำ สงสารเค้า เวลาเค้าไม่ดีกับเราเราจะใด้ปล่อยวางเค้าได้ จากคุณ : Lamelez เขียนเมื่อ : 14 พ.ค. 54 13:29:29