ความคิดเห็นที่ 1 เคยมั้ยครับ เรื่องบางเรื่องมากระทบเรา แล้วเราไม่โกรธ นั่นเป็นเพราะอะไร บางทีลองคิดดู มันเป็นแบบนี้มั้ยครับ เราไม่ได้เอาอะไรกับมัน เราเลยไม่โกรธ การมีสติรู้ตัวว่าโกรธนั้นมันก็ดี ไม่ใช่ว่าไม่ดี แต่อย่าประมาทว่าถึงที่สุดแห่งดีแล้ว เพราะผมเองเคยนึกว่าดีแล้วนี่แหละ เลยโง่อยู่ปีหนึ่งเต็มๆ ไปไม่ถึงไหนเลย ทำยังไงให้ไม่โกรธ กรรมฐานมี ๔๐ กองก็สมาทานกันซะ อย่างน้อยก็มรณานุสสติกรรมฐาน เอาให้ซึ้งจนรู้สึกว่าไม่มีเวลาจะมาโกรธใครอยู่ ไม่นานก็ตายแล้ว ปล่อยให้โกรธเพียงรู้ยังไม่พ้นนรกนะครับ นิวรณ์เบื้องต้นถ้าระงับไม่ได้ อย่าเพิ่งเงยหน้ามองฟ้า จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 54 23:37:33

ความคิดเห็นที่ 2 _/\_ จากคุณ : ใจขึ้น เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 54 23:53:54

ความคิดเห็นที่ 3 จากคุณ : kingkiev เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 54 00:10:10

ความคิดเห็นที่ 4 จากคุณ : แสนดีเหมือนทราย เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 54 04:42:17

ความคิดเห็นที่ 5 อนุโมทนาสาธุค่ะ เรื่องนี้ เป็นการตั้งคำถามจริงๆ ของเราเลย การที่จะข้าม ตรงนี้ไปได้ ต้องรู้เขารู้เรา รู้จักทางหนีทีไล่ หาก กำลังสติกล้าแข็งก็ดูมันไป สภาวะโกรธ ก็มีเหมือนกันที่ดับแดดิ้นไปต่อหน้าต่อตา แต่หาก กำลังสติมีไม่มาก เหนื่อยล้าเต็มที่ ไม่เหมือนมีดดาบที่คมกริบ และโทสะตัวนี้ ใหญ่นัก รู้ว่า แค่สติ เอาไม่อยู่   จวนตัวแล้ว เหลือวิสัยที่จะเห็นมันเกิดดับได้ ก็จับโทสะตัวนี้ ยัดมันใส่ตุ่มใส่ไห ทำสมถะเลย ตัวที่ ตรงกันข้ามกับโทสะ จริงๆแล้วเอาโทสะอยู่คือ เจริญเมตตา ก่อนอื่นก็ต้องสงสาร สมเพชเวทนาตัวเองเสียก่อน ที่ต้องทุกข์เพราะโทสะ จากนั้นก็แผ่เมตตาให้พ่อแม่ บุพการี ญาติสนิทมิตรสหาย แล้วก็เจริญเมตตาต่อทุกสรรพสิ่งบนโลกใบนี้ แล้วก็แผ่ต่อคนที่เป็นอริ ศัตรูกันค่ะ รับรองผลได้ ดีจริงๆ ต้องรู้จักแบ่งรับแบ่งสู้ มีทางหนีทีไล่ด้วยค่ะ อย่าประมาทเป็นดีที่สุดค่ะ จำไว้ว่า สมถะ ก็ต้องทำ ทุกๆ วันก็ต้องทำในรูปแบบ สมถะ ยังไงก็ทิ้งไม่ได้ สมถะ วิปัสสนา เป็นดั่งขาซ้ายและขวา การเดินด้วยขา ข้างใดข้างหนึ่ง ย่อมไม่ถึงจุดหมาย ไปไม่ได้จริง ต้องใช้ทั้งสองขาเดินค่ะ ถึงจะถูกทาง จากคุณ : รุ่งฟ้าสาง เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 54 09:21:46

ความคิดเห็นที่ 6 " แต่ถ้าไปกัดฟันสะกดอารมณ์ข่มใจ รู้สึกว่ามีภาพของ นักเจริญสติผู้สูงส่ง ไม่ควรโกรธ อันนั้นคือคุณให้มิ่งมหามิตรของโทสะ เข้าไปเสริมกำลัง เพราะการกัดฟันข่มนั้น ก็คือภาคหนึ่งของโทสะ และ เป็นอาหารเลี้ยงชีวิตให้โทสะยืนยาว ดูเท่าไหร่ก็ไม่เห็นความตายไปของมัน ได้ " ไม่เห็นด้วยครับ การกัดฟันข่มใจไม่ใช่ทำเพื่อไม่ให้โกรธนะ แต่ทำเพื่อจะได้ไม่ตอบสนองความโกรธไปในทางที่เป็นอกุศล ด้วยการปล่อยระเบิดเต็มพิกัด อยากด่าก็ด่า อยากลงมือลงไม้ก็ลงมือลงไม้ จึงต้องกดฟันข่มใจ การที่รู้ว่าจิตมีโทสะ ก็รู้ว่าจิตมีโทสะ ยังไม่เพียงพอครับ เป็นเพียงแค่เริ่มต้น เมื่อเรารู้ว่าจิตมีโทสะ ควรทำอย่างไรให้โทสะนั้นมอดไหม้ไป ถ้ารู้แล้วมันมอดไปในทันทีก็ดีครับ แต่ถ้ารู้แล้วมันไม่มอดไปเอง ก็ต้องใช้หนทางที่จะทำให้มอด เช่น เจริญเมตตา หากไม่สำเร็จก็ต้องกัดฟันข่มใจไม่ให้กระทำการใดๆอันผิดศีลผิดธรรม จนกระทั่งความโกรธนั้นคลายลงไปเนื่องจากความอนิจจัง แก้ไขเพิ่มคำว่า  ไม่เห็นด้วยครับ แก้ไขเมื่อ 08 มิ.ย. 54 12:32:11 จากคุณ : Garcinia เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 54 12:30:55

ความคิดเห็นที่ 7 อนุโมทนาสาธุ คุณดังตฤณให้แง่คิดดีๆ ที่เข้าใจง่ายได้ตลอด อ่านแล้วชอบเสมอ เป็นบุญของเราจริงๆ ที่ได้อ่านงานเขียนคุณดังตฤณ จากคุณ : snoopy21 เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 54 13:30:48