ความคิดเห็นที่ 1 รวมแบบตัวหายหมด  เหลือแต่ตัวรู้  คิดก้ไม่มี ค่อยๆถอนออกมาดูร่างกายใหม่  กลับมาพิจารณาอาการ32 ถ้าตัดหลับก็มีนะ ปล.  คนทำได้ไม่ว่างมาตอบ ลองไปฟังmp3 ของหลวงพ่อพุทธแล้วจะหายสงสัย  ไม่มีก็บอกค่ะ จากคุณ : ป้ามีมี่ เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 54 10:00:50

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนผมมีอาการคล้ายๆอย่างนี้มีความรู้สึกดังนี้คือ หลังจากกำหนดลมหายใจได้ไม่กี่ครั้ง มีความเป็นเรารวมอยู่ที่จุดๆ เดียว แต่มีความชัดแจ้งกว่าความรู้ความคิดที่เคยมีเคยเป็น ความคิดอะไรๆ หายไปหมด เหลือแต่ความรู้เพียงอย่างเดียว เมื่อตัวรู้นี้เคลื่อนไปรู้ที่กาย ก็หาความเป็นเราในกายไม่ได้เลย คือปกติๆ เมื่อเรากำหนดไปที่กายของเรา เราจะรู้ว่านี่คือกายเรา แต่ตอนที่มันรวมลงตอนนั้น ความเป็นเราในกายไม่มีเหลืออยู่ กายที่เคยเป็นเราเป็นสิ่งอื่นไม่ใช่เรา ไม่มีเรา แต่ตัวรู้นั้น ยังมีความเป็นเราอยู่ นี่จากประสบการณ์ของผมเองนะครับ จากคุณ : สายลมเหงาแห่งขุนเขา เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 54 10:10:48

ความคิดเห็นที่ 3 จมลงแต่มีสติ ตัวว่างครับ ว่าง นิ่ง ดิ่ง ลึก ดับ อารมณ์สมถะ ครับ จากคุณ : 17247c เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 54 10:16:32

ความคิดเห็นที่ 4 คำว่า -- ขอถามความรู้สึก และ อาการที่ "จิตรวม" ครับ สอบทาน กับ พระพุทธวจนะ (ใดนั้น) ไหมครับ (หาเองก่อน นะครับ) เช่น ที่ตรัส ใน "มหาจัตตารีสักกสูตร" ---- จากความจำ   อาการ ตามที่ตรัสว่า --- อริยสัมมาสมาธิ ที่แวดล้อมด้วย บริวาร (มรรค์ทั้ง ๗ ) ฯ  -- เช่นนี้ ใครว่า ไม่ = ความรู้สึก และ อาการที่ "จิตรวม" ครับ                                             หมายเหตุ อาการ  ที่ ต่ำว่า - อริยสัมมาสมาธิ ที่แวดล้อมด้วย บริวาร (มรรค์ทั้ง ๗ ) ฯ  ก็ มี ครับ เช่น ที่ตรัสว่า (จากความจำ) ผู้ ศีลสมบูรณ์ สมาธิพอประมาณ ปัญญาพอประมาณ คือ พระโสดาบัน (และ เนื่องกับ  อริยสัมมาสมาธิ ที่แวดล้อมด้วย บริวาร (มรรค์ทั้ง ๗ ) ฯ ด้วย "มั๊ง") ผู้ ศีลสมบูรณ์ สมาธิสมบูรณ์ ปัญญาพอประมาณ คือ พระอนาคามี (และ เนื่องกับ  อริยสัมมาสมาธิ ที่แวดล้อมด้วย บริวาร (มรรค์ทั้ง ๗ ) ฯ ด้วย "มั๊ง") ตามหมายเหตุนี้ ก็ ยัง ชื่อว่า หรือ = ความรู้สึก และ อาการที่ "จิตรวม" ครับ อ้อ แล้วก็ -- ไม่เว้น "มิจฉาสมาธิ + มิจฉาทิฏฐิ  หรือ มิจฉามรรค" ด้วย ก็ ยัง ชื่อว่า หรือ = ความรู้สึก และ อาการที่ "จิตรวม" ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 54 10:18:30

ความคิดเห็นที่ 5 เวลาจิตรวม  ให้สังเกตอันนี้  ง่ายและชัดกว่าตัวอื่นๆที่สุด  คือ  สุข    ... จะเจอสุขมากๆๆมากมายมหาศาลบานเบอะ ..  ความสุขในองค์ฌานตอนนั้น  ถ้าใครเอาสวรรค์วิมานทุกๆชั้นมาแลก  เอานางฟ้าเทพธิดาทั้งหมดมาให้ครอบครอง  ก็ไม่เอา  จะปฏิเสธทันที จุดสังเกตสำคัญอีกอย่าง  คือ  เวลา...  ตอนที่จิตรวมลงเป็นอัปปนาฯ  จะรู้สึกว่าเวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่ง   มีแต่เวลาปัจจุบันเท่านั้น  ไม่มีอดีตอนาคต  จิตรวมลงไปนาน  แต่รู้สึกเหมือนแว๊บเดียว   เช่น ถ้าจิตรวมลงตอนหัวค่ำ  แต่ถอนออกสว่างหรือสายของวันรุ่งขึ้น ซึ่งรวมไปนานเป็นสิบกว่าชั่วโมง  แต่จะรู้สึกคล้ายรวมไปแค่อึดใจเดียว  ๒-๓ นาทีเท่านั้น  ... เมื่อถอนออกมา  จะเห็นว่าจิตมีพลังมากๆ  มีเมตตามากๆ  มีคุณธรรมต่างๆผุดออกมามากมาย  รู้สึกเหมือนสำเร็จเป็นพระอรหันต์  เพราะจะไม่มีกิเลสใดๆออกมาเลย ในตอนนั้น  เพราะจิตเป็นมหากุศลจิตอย่างดีเยี่ยม แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 54 03:44:53 จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 54 11:27:10

ความคิดเห็นที่ 6 ตัวเอง จะมีความรู้สึกคล้าย จมลงไปในที่ว่างเปล่า เหมือนกับตอนที่จะหลับ จะค่อย ๆ จมหายไป แต่ยังมีสติ และสัมปชัญญะ ครบ เมื่อจมลงไปสุด มันก็ จะคล้าย ๆ ปรากฎอยู่ที่เดิม ----------------- อ่านข้อความแล้วนึกถึงคำว่าคือเข้าถึงฐานจิต เหมือนเราดำน้ำ ให้ดำดิ่งลงไปเรื่อยๆ จนถึงก้นสระ แล้วอึดอยู่ตรงนั้นนานๆ เป็นลักษณะของสมาธิที่ลึกลงไปจนถึงที่สุด (อาจารย์เคยสอนว่าให้อึดนานๆ เดี๋ยวเขารวมของเขาเอง  ยิ่งอึดได้นานเท่าไหร่ยิ่งมั่นคง) แต่เราเข้าใจว่าอาการที่เล่ามา จิตยังไม่รวมเต็มที่ (อาจจะผิดก็ได้นะ ลองพิจารณาเอาเอง) เราเข้าใจว่าเวลาจิตรวม อาการมันจะลอยขึ้นแล้วเบ่งบานออก ก่อนจะบานออกมันจะรวมเป็นอะไรที่ทรงพลัง มั่นคง ชัดเจน สติคมชัด สุข เบา ว่างและนิ่ง  อันนี้พูดแบบเปรียบเทียบ อารมณ์ ประมาณๆ นะ เหมือนกับเราดำน้ำดิ่งๆๆๆ ไป จนถึงจุดหนึ่ง ตัวเราก็ลอยขึ้นสู่ผิวน้ำ ขึ้นสู่อากาศและทรงอยู่ในสภาวะที่ว่าง นิ่ง แต่เต็มไปด้วยพลัง ส่วนเรื่องภาวะจิตรวม เขียนไปเยอะที่กระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y10687914/Y10687914.html ตามไปอ่านในนี้นะคะ ว่าจะไม่เข้ามาเขียนตอบคำถามสภาวะตามกระทู้ต่างๆ แต่อันนี้กระทู้ญาติ ก็เข้ามาทำหน้าที่ตอบตามประสาญาติธรรมกันนะ เผื่อจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย จากคุณ : chaosy เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 54 12:07:07

ความคิดเห็นที่ 7 กำลังคิดถึง chaosy ว่า พักนี้ไม่เห็นมีตอบกระทู้ ก็ปรากฎให้เห็น ก็ดีใจ ขอบคุณที่นับเป็น ญาติ(ธรรม) _/\_ แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 54 12:30:58 จากคุณ : นายจองชัย เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 54 12:29:10

ความคิดเห็นที่ 8 ป้ามีมี่ ครับ รบกวนขอลิงค์ ลพ.พุทธ หน่อยสิครับ จากคุณ : นายจองชัย เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 54 12:49:31

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนที่จิตรวมเป็นอุปจารสมาธิ จิตจะตั้งมั่นหน่อยหนึ่ง แต่ไม่มาก ทำให้เจริญสมาธิได้ทนหน่อย แต่พอจิตรวมลงเป็นอัปปนาสมาธิครั้งแรกในชีวิต จะรู้สึกเหมือนลิฟต์ตก หรือรู้สึกวูบตกจากที่สูง หรือรู้สึกคล้ายกับว่าล้มไปข้างหน้าอย่างแรง แต่กายไม่ได้เอนหรือหวั่นไหวแม้แต่น้อย ในชั่วพริบตาก็จะรู้สึกว่ายังนั่งตัวตรงดำรงกายอยู่ แต่กิเลสดับราบคาบ นิวรณ์ 5 หายไปสิ้น รู้สึกว่าจิตผ่องใสไพโรจน์ สะอาด สว่างกระจ่างแจ้ง มีผรณาปีติไหลเอิบอาบสบายกายสบายใจตลอดตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ไม่มีความสุขใดในชีวิตนี้จะเทียบเท่า ความปีติที่เกิดจากการกราบพ่อกราบแม่ ความปลาบปลื้มเวลาที่ประสบความสำเร็จหรือได้ในสิ่งที่หวังที่ตั้งใจ ความสุขจากคนที่รักเรา และเรารัก ก็ยังไม่สุขเท่าความสุขในฌาน เวลาจิตยกระดับขึ้นสู่ทุติยฌาน ตติยฌาน นั้น ก็จะรู้สึกจิตรวมทุกครั้งไป แต่ฌานยิ่งสูง ปีติสุขยิ่งน้อยลง แต่ความสงบ ความตั้งมั่น และความมีสติ กลับมากมายมหาศาลขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเวลาที่จิตรวม หรือตั้งมั่นเป็นจตุตถฌานนั้น จิตจะนิ่งมาก ตั้งมั่นมาก มีสติมาก ดิ่งลึกมาก ลึก ลึก ลึก ทั้งเงียบ ทั้งสงบ ทั้งเยือกเย็น ไร้สุข ไร้ทุกข์ ไม่ยินดีในสิ่งใด ไม่ยินร้ายในสิ่งใด เป็นกลาง อย่างแท้จริง ความรู้สึกจะเหมือนกับอยู่ท่ามกลางจักรวาลอันกว้างใหญ่เวิ้งว้างกว้างไกล เหมือนจะอยู่ได้นานเท่านาน ลมหายใจดับสนิท ไม่ต้องหายใจก็มีชีวิตอยู่ได้ และไม่รู้สึกดิ้นรนที่จะต้องหายใจ ไม่ทรมาน ไม่อึดอัด เสียงรอบตัวหายไปสิ้น แม้ได้ยินเสียงดังๆก็เหมือนกับแว่วแผ่วเบามาจากปลายสุดขอบจักรวาล เหมือนโลกภายนอกรอบกายหายไปหมด เหมือนโลกนี้ดับสนิท เหมือนทุกสิ่งรอบตัวเป็นอากาศธาตุ จากคุณ : ปริญญาบ้าเกมส์ เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 54 13:16:59

ความคิดเห็นที่ 10 เหมือนความรู้สึกจากทั่วตัวทั่วกาย หดวูบรวมเข้ามาเป็นก้อน ก้อนหนึ่ง เป็นก้อนที่ สงบ นิ่ง แต่คิดได้ จากคุณ : กันดั้มตัวนี้สีชมพู เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 54 20:03:59

ความคิดเห็นที่ 11 บอกไปหลังไมล์แล้วนะคะ จากคุณ : ป้ามีมี่ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 12:00:21

ความคิดเห็นที่ 12 ของผมเหมือนเล่นไสลเดอร์ที่เป็นอุโมงค์ครับ ความรู้สึกมันดิ่งลงๆๆๆๆรูมันก็เล็กลงๆๆๆๆไปเรื่อยๆ ก็เอาสติตามมันไปเรื่อยๆว่ามันจะไปถึงไหน สุดท้ายมันก็ไปโผล่อีกด้านครับ ตอนนั้นไม่รู้สึกว่ามีกายอยู่ มีแต่ความรู้สึกเป็นอันหนึ่งอันเดียว เสียงดังๆจากโทรทัศน์ที่ข้างห้องเปิดอยู่ก็ได้ยินเบามากๆ และก็ไม่ไปใส่ใจว่าเป็นเสียงอะไร อยู่ในนั้นแป๊ปเดียว พอถอนออกมาดูนาฬิกา ล่อไปสามสี่ชั่วโมง จากนั้นใจเป็นสุขต่อเนื่องอยู่สองสามวัน เดินไปไหนรู้สึกหน้าเราผ่องมาก มีแต่คนมองตาม จนบางครั้งต้องเข้าห้องน้ำสำรวจว่าอะไรติดหน้ามาเปล่า ขนาดคนไม่ถูกกัน เค้ายังยิ้มให้เรา แต่พอสุขมากก็ติดครับ กลับบ้านมาข้าวปลาไม่กิน อยากจะนั่งแต่สมาธิให้จิตรวมใหม่ แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 54 23:09:33 แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 54 18:51:54 จากคุณ : อย่ามารู้จัก เดี๋ยวจะหลงรักผม เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 18:49:48

ความคิดเห็นที่ 13 ป้ามีมี่ขาอยากได้ mp 3 ของหลวงพ่อพุธค่ะ จากคุณ : notenook เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 20:33:22

ความคิดเห็นที่ 14 หลังไมล์มาบอกที่อยู่นะคะ จากคุณ : ป้ามีมี่ เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 54 07:46:48