ความคิดเห็นที่ 1 ๑. เปรียบเทียบบุคคลที่เคยเป็นแม่ของภิกษุทั้งหลายว่า ถ้ามีคนตัดหญ้า ท่อนไม้ กิ่งไม้ ใบไม้ ในชมพูทวีปนี้แล้วรวมเป็นกองเดียวกัน ครั้นรวมกันแล้ว จึงมัด ๆ ละ ๔ นิ้ว วางไว้ สมมติว่า นี้เป็นมารดาของเรา นี้เป็นมารดาของมารดาของเรา มารดาของมารดาแห่งบุรุษนั้น ไม่พึงสิ้นสุด ส่วนหญ้า ท่อนไม้ กิ่งไม้ ใบไม้ ในชมพูทวีปนี้พึงหมดสิ้นไปก่อน จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 10:34:38

ความคิดเห็นที่ 2 ๒. เปรียบเทียบบุคคลที่เคยเป็นพ่อของภิกษุทั้งหลายว่า ถ้ามีคนปั้นแผ่นดินนี้ให้เป็นก้อน แต่ละก้อนเท่าเมล็ดกระเบาแล้ว วางไว้ สมมติว่า นี้เป็นบิดาของเรา นี้เป็นบิดาของบิดาของเรา บิดาของบิดาแห่งบุรุษนั้นไม่พึงสิ้นสุด ส่วนมหาปฐพีนี้ พึงหมดสิ้นไปก่อน จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 10:34:56

ความคิดเห็นที่ 3 ๓. เปรียบเทียบน้ำตากับมหาสมุทรทั้ง ๔ ว่า น้ำตาที่ไหลออก เพราะร้องไห้เสียใจจากการตายของพี่สาว ของน้องสาว ของบุตร ของธิดา ความเสื่อมของญาติ ความเสื่อมแห่งทรัพย์สินเงินทอง ความเสื่อมเพราะโรค เพราะได้ประสบกับสิ่งที่ไม่พอใจ ของภิกษุทั้งหลาย โดยกาลนานนี้ มีจำนวนมากกว่าน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ เสียอีก ส่วนน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากเท่าไร จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 10:35:18

ความคิดเห็นที่ 4 ๔. เปรียบเทียบน้ำนมกับมหาสมุทรทั้ง ๔ ว่า น้ำนมที่ภิกษุทั้งหลาย ผู้วนเวียนท่องเที่ยวไปสิ้นกาลนานได้ดื่มจากมารดานี้ มีจำนวนมากกว่าน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ เสียอีก ส่วนน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากเท่าไร จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 10:40:57

ความคิดเห็นที่ 5 ๕. เปรียบเทียบการเกิดกับจำนวนกัปว่า การเกิดของภิกษุทั้งหลายนั้น มีจำนวนกัป ที่นับไม่ถ้วน ภิกษุแต่ละรูปได้ท่องเที่ยวไป มิใช่ ๑ กัป มิใช่ ๑๐๐ กัป มิใช่ ๑,๐๐๐ กัป มิใช่ ๑๐๐,๐๐๐ กัป แต่มีจำนวนกัปที่นับประมาณไม่ได้ ความยาวนานของกัป พระพุทธองค์ทรงเปรียบเทียบว่า มีภูเขาศิลาแท่งทึบลูกใหญ่ มีความยาว ๑ โยชน์ กว้าง ๑ โยชน์ สูง ๑ โยชน์ ไม่มีช่อง ไม่มีโพรง บุรุษพึงเอาผ้าแคว้นกาสีลูบภูเขานั้น ๑๐๐ ปีต่อครั้ง ภูเขาศิลาลูกใหญ่นั้น พึงหมดสิ้นไป เพราะความพยายามนี้ แต่กัปยังเร็วกว่า ส่วนกัปหนึ่งยังไม่หมดสิ้นไป จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 10:42:14

ความคิดเห็นที่ 6 ๖. เปรียบเทียบการระลึกชาติได้ของพระสาวก ๔ รูปกับการเกิดว่า ถ้ามีพระสาวก ๔ รูป มีอายุ ๑๐๐ ปี มีชีวิตอยู่ ๑๐๐ ปี หากว่าเธอเหล่านั้น สามารถระลึกชาติย้อนหลังไปได้ วันละ ๑๐๐,๐๐๐ กัป กัปที่เธอเหล่านั้นระลึกไปไม่ถึงยังมีอยู่ ต่อมาสาวก ๔ รูป มีอายุ ๑๐๐ ปี มีชีวิตอยู่ ๑๐๐ ปี พึงมรณภาพไปก่อนที่จะระลึกชาติได้หมด จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 10:42:27

ความคิดเห็นที่ 7 ๗. เปรียบเทียบกองกระดูกกับการเกิด ๑ กัปว่า กองกระดูกของบุคคลคนหนึ่ง ผู้วนเวียนท่องเที่ยวไปตลอด ๑ กัป ถ้ามีผู้นำกองกระดูกนั้น มากองรวมกันได้ และกระดูกที่กองรวมกันไว้ ไม่สูญหายไปจะใหญ่เท่ากับภูเขาเวปุลละ แต่ถ้าเมื่อใด เห็นอริยสัจจ์ ๔ ก็สามารถพ้นทุกข์ได้ มีการเกิดอย่างมากเพียง ๗ ชาติเท่านั้น จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 10:45:39

ความคิดเห็นที่ 8 อ้างอิง มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ภาพประกอบ กูเกิ้ล นอกจากนี้ ยังทรงสอนให้เรามีเมตตาต่อกัน ทรงสอนว่า เมื่อเราพบคนที่มีมือ มีเท้าไม่สมประกอบ หรือพบคนที่มีความสุข มีบริวารคอยรับใช้ ก็ให้คิดว่า แม้เราเองก็เคยได้รับความทุกข์ความสุขเช่นนี้หมือนกัน พบใครในโลกนี้ ก็ให้คิดว่า ทุกคนล้วนแต่เคยเกิดเป็นแม่ เป็นพ่อ เป็นลูกชาย เป็นลูกสาวของเรามาแล้ว ในสังสารวัฎฎอันยาวนาน เราจึงควรมีเมตตาต่อกัน ไม่ทำร้ายกันครับ จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 10:49:02

ความคิดเห็นที่ 9 อนุโมทนา สาธุ... จากคุณ : pa-o-toi-uan เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 11:30:51

ความคิดเห็นที่ 10 น่าเสียดายครับว่า ยิ่งเราห่างไกลจาก พวกนี้ มุ่งหน้าเข้าสู่โลกอนาคตที่เต็มไปด้วยสิ่งลวงตา ก็จะมองไม่เห็นความเป็นจริงพวกนี้ได้ ซึ่งเป็นการยากทีเดียว หากว่ายังไม่ขวนขวาย พยายามทำเสียเมื่อเกิดเป็นมนุษย์ แต่กลับพากันแสวงหาความสุขแค่ ชาตินี้ กินของเก่าไปเรื่อยๆ แล้วก็ตายไปอีก และไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้กลับเป็นมนุษย์อีก อนุโมทนา สาธุครับ เตือนสติได้ดีมาก จากคุณ : Kikuanona เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 12:14:33

ความคิดเห็นที่ 11 ดีมากเลย โมทนาด้วยค่ะ จากคุณ : ใจขึ้น เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 12:32:37

ความคิดเห็นที่ 12 สาธุกับกระทู้ดีๆครับ จากคุณ : ปันน้ำใจ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 13:33:31

ความคิดเห็นที่ 13 ความยากที่จะได้ความเป็นมนุษย์ ภิกษุ ท. ! เธอทั้งหลายจะสำคัญความข้อนี้ว่าอย่างไร ฝุ่นนิดหนึ่งที่เราช้อนขึ้นด้วยปลายเล็บนี้ กับ มหาปฐพีนี้ ข้างไหนจะมากกว่ากัน ? “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! มหาปฐพีนั่นแหละเป็นดินที่มากกว่า ฝุ่นนิดหนึ่งเท่าที่ทรงช้อนขึ้นด้วยปลายพระนขานี้ เป็นของมีประมาณน้อย ฝุ่นนั้น เมื่อนำเข้าไปเทียบกับมหาปฐพี ย่อมไม่ถึงซึ่งการคำนวณได้  เปรียบเทียบได้ ไม่เข้าถึงแม้ซึ่งกะละภาค (ส่วนเสี้ยว)” ภิกษุ ท. ! อุปมานี้ฉันใด อุปไมยก็ฉันนั้น : สัตว์ที่เกิดกลับมาสู่หมู่มนุษย์ มีน้อย สัตว์ที่เกิดกลับมาเป็นอย่างอื่นจากหมู่มนุษย์ มีมากกว่าโดยแท้ ข้อนั้นเพราะเหตุไรเล่า ? ภิกษุ ท. ! ข้อนั้น เพราะความที่สัตว์เหล่านั้นไม่เห็นอริยสัจทั้งสี่ อริยสัจสี่ อย่างไรเล่า ? สี่อย่าง คือ อริยสัจคือทุกข์ อริยสัจคือเหตุให้เกิดขึ้นแห่งทุกข์ อริยสัจคือความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ อริยสัจคือทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ ภิกษุ ท. ! เพราะเหตุนั้น ในเรื่องนี้ เธอพึงประกอบโยคกรรม อันเป็นเครื่องกระทำให้รู้ว่า  ทุกข์เป็นอย่างนี้ เหตุเกิดขึ้นแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้ ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้ ทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้ ดังนี้ มหาวาร. สํ. ๑๙/๕๗๘/๑๗๕๗. เรื่องที่เป็นไปได้ยากสำหรับ... ภิกษุ ท. ! ถ้าสมมติว่า มหาปฐพีอันใหญ่หลวงนี้มีน้ำท่วมถึงเป็นอันเดียวกันทั้งหมด บุรุษคนหนึ่ง ทิ้งแอก(ไม้ไผ่ ?) ซึ่งมีรูเจาะได้เพียงรูเดียว ลงไปในน้ำนั้น ลมตะวันออกพัดให้ลอยไปทางทิศตะวันตก, ลมตะวันตกพัดให้ลอยไปทางทิศตะวันออก,  ลมทิศเหนือพัดให้ลอยไปทางทิศใต้, ลมทิศใต้พัดให้ลอยไปทางทิศเหนือ, อยู่ดังนี้ ในน้ำนั้น มีเต่าตัวหนึ่ง ตาบอด ล่วงไปร้อย ๆ ปี มันจะผุดขึ้นมาครั้งหนึ่ง ๆ ภิกษุ ท. ! เธอทั้งหลาย จะสำคัญความข้อนี้ว่าอย่างไร  จะเป็นไปได้ไหม ที่เต่าตาบอด ร้อยปีจึงจะผุดขึ้นสักครั้งหนึ่ง  จะพึงยื่นคอเข้าไปในรูซึ่งมีอยู่เพียงรูเดียวในแอกนั้น ? “ข้อนี้ยากที่จะเป็นไปได้ พระเจ้าข้า ! ที่เต่าตาบอดนั้น ร้อยปี  ผุดขึ้นเพียงครั้งเดียว จะพึงยื่นคอเข้าไปในรูซึ่งมีอยู่เพียงรูเดียวในแอกนั้น” ภิกษุ ท. ! ยากที่จะเป็นไปได้ ฉันเดียวกัน ที่ใคร ๆ จะพึงได้ความเป็นมนุษย์ ที่ตถาคตผู้อรหันตสัมมาสัมพุทธะ จะเกิดขึ้นในโลก ที่ธรรมวินัยอันตถาคตประกาศแล้วจะรุ่งเรืองไปทั่วโลก ภิกษุ ท. ! แต่ว่า บัดนี้ ความเป็นมนุษย์ ก็ได้แล้ว; ตถาคตผู้อรหันตสัมมาสัมพุทธะก็บังเกิดขึ้นในโลกแล้ว; และธรรมวินัยอันตถาคตประกาศแล้ว ก็รุ่งเรืองไปทั่วโลกแล้ว ภิกษุ ท. ! เพราะเหตุนั้น ในกรณีนี้ พวกเธอพึงกระทำโยคกรรม เพื่อให้รู้ว่า นี้ ทุกข์ นี้ เหตุให้เกิดทุกข์ นี้ ความดับแห่งทุกข์ นี้ หนทางให้ถึงความดับแห่งทุกข์ ดังนี้ เถิด มหาวาร. สํ. ๑๙/๕๖๘/๑๗๔๔ นำทั้ง ๒ พระสูตรนี้มาฝาก ท่าน ท. พึงเป็นผู้มีความไม่ประมาทในการใช้ชีวิตอยู่เถิด... จากคุณ : ไม้มณฑารพ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 14:08:53

ความคิดเห็นที่ 14 อีก ๑ พระสูตรที่สอดรับกับ จขกท. ภิกษุ ท. ! กัปหนึ่งนานแล มิใช่ง่ายที่จะนับกัปนั้นว่า เท่านี้ปี เท่านี้ร้อยปี เท่านี้พันปี หรือว่าเท่านี้แสนปีฯ ภิกษุ ท. ! เหมือนอย่างว่า ภูเขาหินลูกใหญ่ยาวโยชน์หนึ่ง กว้างโยชน์หนึ่ง สูงโยชน์หนึ่ง  ไม่มีช่อง ไม่มีโพรง เป็นแท่งทึบ บุรุษพึงเอาผ้าแคว้นกาสีมาแล้วปัดภูเขานั้น ๑๐๐ ปีต่อครั้ง  ภูเขาหินลูกใหญ่นั้น พึงถึงการหมดไปสิ้นไป เพราะความพยายามนี้ ยังเร็วกว่าแล ส่วนกัปหนึ่งยังไม่ถึงการหมดไปสิ้นไป กัปนานอย่างนี้ แล บรรดากัปที่นานอย่างนี้พวกเธอท่องเที่ยวไปแล้วมิใช่หนึ่งกัป มิใช่ร้อยกัป มิใช่พันกัป มิใช่แสนกัป ข้อนั้นเพราะเหตุไร ? เพราะว่า สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้  เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาเป็นที่กางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ ท่องเที่ยวไปมาอยู่ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ ภิกษุ ท. ! ก็เหตุเพียงเท่านี้ พอทีเดียว เพื่อจะเบื่อหน่ายในสังขารทั้งปวง  พอเพื่อจะคลายกำหนัด พอเพื่อจะหลุดพ้น ดังนี้ นิทาน. สํ. ๑๖/๒๑๕/๔๒๙-๓๐ จากคุณ : ไม้มณฑารพ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 14:19:25

ความคิดเห็นที่ 15 - สาธุครับ จากคุณ : ฮ่ายเหล็ง เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 16:02:50

ความคิดเห็นที่ 16 อนุโมทนาค่ะ จากคุณ : โมงยามแห่งความสุข เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 16:44:24

ความคิดเห็นที่ 17 สาธุ สาธุ อนุโมทามิ จากคุณ : เม่าน้อย ณ ดอยสูง เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 17:07:44

ความคิดเห็นที่ 18 งดงามทั้งเนื้อหาและภาพประกอบค่ะ :) ขอบคุณและอนุโมทนาสาธุในธรรมทานค่ะ จากคุณ : หมาชายหาด เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 18:22:27

ความคิดเห็นที่ 19 __/\__ จากคุณ : กันดั้มตัวนี้สีชมพู เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 19:13:18

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณท่านที่แวะมาแสดงความคิดเห็นและให้กิ๊ฟ ท่านtripper 95, goodfriday, วิเศษน้อย, pa-o-toi-uan, ยัยก้อย, goodsthailand, บุษยมาศ, ปันน้ำใจ, เนตังมม, Rovivta, ringside, mabot, daiewdai, นายอิ่ม, Kikuanona, ใจขึ้น. ไม้มณฑารพ, ฮ่ายเหล็ง, โมงยามแห่งความสุข,  เม่าน้อย ณ ดอยสูง, หมาชายหาด และกันดั้มตัวนี้สีชมพู ครับ จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 21:13:18

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบพระคุณท่านเจ้าของกระทู้ และคุณไม้มณฑารพ ด้วยครับ ขออนุโมทนาในเจตนาอันเป็นกุศลยิ่ง จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 54 14:43:59

ความคิดเห็นที่ 22 สาธุครับ เตือนสติให้เร่งปฎิบัติได้อย่างดีเลย จากคุณ : tanakeme เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 54 16:10:47

ความคิดเห็นที่ 23 อนุโมทนาสาธุค่ะ คนสมัยนี้เค้าไม่กลัวหรอกค่ะ โปรดได้เท่าที่ทำได้เถอะค่ะไม่เหนื่อยด้วยค่ะ จากคุณ : anumotanasatu เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 17:16:17

ความคิดเห็นที่ 24 อนุโมทนาสาธุค่ะ คนสมัยนี้เค้าไม่กลัวหรอกค่ะ โปรดได้เท่าที่ทำได้เถอะค่ะไม่เหนื่อยด้วยค่ะ จากคุณ : anumotanasatu เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 17:16:30

ความคิดเห็นที่ 25 อนุโมทนาบุญด้วยครับ จากคุณ : semplice เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 01:00:10

ความคิดเห็นที่ 26 ...สาธุ...สาธุ...สาธุ...... จากคุณ : toytoytoy เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 01:38:44

ความคิดเห็นที่ 27 เรียนถามท่านจขกทว่าจุดเริ่มต้นของชาติแรกแต่ละดวงจิตในทรรศนะของท่านครับ จากคุณ : โชติช่วงชัชวาล เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 11:39:47

ความคิดเห็นที่ 28 [๔๔๗] พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ เมื่อเหล่าสัตว์ผู้ยังมีอวิชชาเป็นที่กางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ พวกเธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน โลหิตที่หลั่งไหลออกของพวกเธอผู้ท่องเที่ยวไปมาซึ่งถูกตัดศีรษะโดยกาลนานนี้ กับน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ สิ่งไหนจะมากกว่ากัน              ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ทั้งหลายย่อมทราบธรรมตามที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงแล้วว่า โลหิตที่หลั่งไหลออกของพวกข้าพระองค์ผู้ท่องเที่ยวไปมา ซึ่งถูกตัดศีรษะโดยกาลนานนี้แหละมากกว่า ส่วนน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากกว่าเลย ดังนี้ ฯ             [๔๔๘] พ. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ถูกละๆ พวกเธอทราบธรรมที่เราแสดงแล้วอย่างนี้ ถูกแล้ว โลหิตที่หลั่งไหลออกของพวกเธอ ผู้ท่องเที่ยวไปมาซึ่งถูกตัดศีรษะโดยกาลนานนี้ นี้แหละมากกว่า ส่วนน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากกว่าเลยเมื่อเธอทั้งหลายเกิดเป็นโค ซึ่งถูกตัดศีรษะตลอดกาลนาน โลหิตที่หลั่งไหลออก นั่นแหละมากกว่า ส่วนน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากกว่าเลย เมื่อเธอทั้งหลายเกิดเป็นกระบือ ซึ่งถูกตัดศีรษะตลอดกาลนาน โลหิตที่หลั่งไหลออกนั่นแหละมากกว่า ... เมื่อเธอทั้งหลายเกิดเป็นแกะ ... เกิดเป็นแพะ ... เกิดเป็นเนื้อ ... เกิดเป็นสุกร ... เกิดเป็นไก่ ... เมื่อพวกเธอถูกจับตัดศีรษะโดยข้อหาว่า เป็นโจรฆ่า ชาวบ้านตลอดกาลนาน โลหิตที่หลั่งไหลออกนั่นแหละมากกว่า ... ถูกจับตัดศีรษะโดยข้อหาว่าเป็นโจรคิดปล้น ... ถูกจับตัดศีรษะ โดยข้อหาว่าเป็นโจรประพฤติผิดในภรรยาของผู้อื่น ตลอดกาลนาน โลหิตที่หลั่งไหลออกนั่นแหละมากกว่า น้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากกว่าเลย ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะว่าสงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ ... พอเพื่อจะหลุดพ้น ดังนี้ ฯ             [๔๔๙] พระผู้มีพระภาคได้ตรัสดังนี้แล้ว ภิกษุเหล่านั้นต่างพอใจชื่นชมภาษิตของพระผู้มีพระภาค เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสไวยากรณภาษิตนี้อยู่ จิตของภิกษุชาวเมืองปาวาประมาณ ๓๐ รูป พ้นจากอาสวะเพราะไม่ถือมั่น ฯ (ติงสมัตตาสูตร) http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=16&A=4961&Z=4999&pagebreak=0 อรรถกถานี้ http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=16&i=445 จากคุณ : Nina_AnGeLic เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 13:08:10

ความคิดเห็นที่ 29 [๔๔๔] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตพระนครสาวัตถี ณ ที่นั้นแล พระผู้มีพระภาคตรัสเรียกภิกษุทั้งหลาย ... แล้วได้ตรัสว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาเป็นที่กางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ ... เธอทั้งหลายเห็นบุคคลผู้เพียบพร้อมด้วยความสุข มีบริวารคอยรับใช้ พึงลงสันนิษฐานในบุคคลนี้ว่า เราทั้งหลายก็เคยเสวยสุขเห็นปานนี้มาแล้วโดยกาลนานนี้ ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะว่า สงสารกำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ ฯลฯ พอเพื่อจะหลุดพ้น ดังนี้ ฯ (สุขิตสูตร) http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=16&A=4950&Z=4960&pagebreak=0 จากคุณ : Nina_AnGeLic เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 13:13:23

ความคิดเห็นที่ 30 [๔๔๓] ... ดูกรภิกษุทั้งหลาย สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาเป็นที่กางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ เธอทั้งหลายเห็นทุคตบุรุษผู้มีมือและเท้าไม่สมประกอบ พึงลงสันนิษฐานในบุคคลนี้ว่า เราทั้งหลายก็เคยเสวยทุกข์เห็นปานนี้มาแล้ว โดยกาลนานนี้ ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะว่าสงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ ฯลฯ พอเพื่อจะหลุดพ้น ดังนี้ ฯ (ทุคคตสูตร) http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=16&A=4939&Z=4949&pagebreak=0 จากคุณ : Nina_AnGeLic เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 13:14:50

ความคิดเห็นที่ 31 อนุโมทนาค่ะ สำหรับสิ่งดี ๆ จากคุณ : จีน่าเฟรช (จีน่าเฟรช) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 16:35:25

ความคิดเห็นที่ 32 อนุโมทนาสาธุค่ะ อยากให้กิ๊ฟจังแต่หมดแล้ว จากคุณ : Ms.Browneyes เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 19:33:28

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : PrincessPam เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 54 18:08:34

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณค่ะ อนุโมทนาด้วยค่ะ จากคุณ : Rule of Thumb เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 02:35:06

ความคิดเห็นที่ 35 น่ากลัว ..แต่กลับไม่น่าเบื่อหน่าย ภัยที่น่ากลัวกว่าสังสารวัฏคือตัณหานี้เอง สาธุ... สาธุ... จากคุณ : ใจพรานธรรม เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 23:20:26