ผมชอบความเห็นที่ 9 ของคุณWindows X มาก พูดสั้น ๆ แต่กินความได้มากและลึกซึ้ง...
**************
คนที่พูดว่าสุนัขอาจจะตายแทนนั้น อาจจะไม่ใช่หมอดูก็ได้ แต่เห็นได้ชัดว่า เขาพูดด้วยเจตนาที่ดี และมีจิตวิทยายอดเยี่ยมทีเดียว
ความรักความผู้พันธ์ ระหว่างคนและสัตว์เลี้ยงนั้น มีมานานแต่โบราณ โดยเฉพาะสุนัขนั้น การตายแทนเจ้านาย ไม่ใช่เรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้น
และหากให้มองอย่างพิเคราะห์ ก็เห็นว่า สุนัขสามารถตายแทนเจ้านายได้จริง ๆ ด้วยความรักเจ้านาย สุนัขสามารถปกป้องเจ้านายของมันจนตัวตายก็เป็นเรื่องที่เป็นไปได้แน่นอน
ส่วนในเรื่องของเจ้าของกระทู้ แม้ว่า ในความเป็นจริง จะใช่หรือไม่ใช่ แต่หากเป็นกุศโลบาย ให้เจ้านายได้คลายทุกข์ ได้เห็นคุณค่าทางจิตใจ ระหว่างมนุษย์และสัตว์เลี้ยงที่แสนจะซื่อสัตว์เช่นสุนัขแล้ว ผมก็เห็นว่าไม่แปลกอะไรครับ
แม้แต่พระพุทธองค์ เมื่อจะทรงแสดงธรรม พระองค์ก็จะทรงเล็งด้วยพระญาณว่า จะทรงแสดงพระธรรมเทศนากับบุคคลนั้น ๆ ด้วยธรรมะข้อใด
บางครั้ง ทรงยกคตินิทานชาดกก็มี ทรงเล่าเรื่องประกอบก็มี ทรงใช้กุศโลบายก็มี เพื่อให้บุคคลนั้นได้มีจิตใจแช่มชื่น เหมาะแก่การฟังธรรมในระดับที่สูง ๆ ขึ้นไป จนในที่สุดสามารถละได้ทุกสิ่ง ทั้งเรื่องจริง ทั้งเรื่องเล่า ทั้งหมดเป็นสิ่งที่ ไม่เที่ยงแท้ และรู้ได้ด้วยตนเองในที่สุด ก็นับว่าสำเร็จประโยชน์อยู่นั่นเอง
สำหรับผมแล้ว ผมมองว่า หากคุณแม่ท่านจะคิดเช่นนั้น ก็ไม่แปลกนะครับ ทำให้ท่านสบายใจ และท่านก็จะระลึกถึงมัน ทำบุญกุศลอุทิศถึงมัน และในใจลึก ๆ แล้วท่านก็จะเชื่อว่า บัดนี้ มันได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดีๆ แล้ว
ผมก็เชื่อเหลือเกินว่า คุณแม่ของท่านเจ้าของกระทู้ ก็เป็นคนมีปัญญา ท่านจะพิจารณาได้เอง
ความอาลัยอาวรณ์ ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ กับทุก ๆ คน ที่ยังอยู่ในโลกที่ฉาบทาด้วยโลกธรรม ทั้ง 8 นี้
พระพุทธองค์ ตรัสว่า...ปิยโต ชายเต โสโก..... ความโศกเศรา ย่อมเกิดจากสิ่งที่เป็นที่รัก หรือ มีรักที่ไหน มีทุกข์ที่นั่น
แต่ในความทุกข์ ความโศกนั้น ยังมีความอาลัย ด้วยการให้คุณค่าแก่ผู้นั้น หรือสิ่งนั้น ก็สามารถบรรเทาความทุกข์โศกลงได้มาก
เช่นในงานศพของบุคคลต่าง ๆ นั้น ส่วนใหญ่แล้ว ผู้อยู่เบื้องหลัง ก็จะพรรณาถึงคุณงามความดี ของผู้ที่จากไป
การพรรณาถึงคุณความดี ของผู้ที่ล่วงลับไป ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผู้ที่ยังอยู่เบื้องหลัง ได้คลายทุกข์โศกลงได้บ้าง
สุนัข เป็นสัตว์เลี้ยงที่เป็นเพื่อนมนุษย์มาช้านาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้สูงอายุ ทั้งผู้ที่ว้าเหว่ทางใจ ทั้งผู้ที่เลี้ยงด้วยเมตตา ก็ตาม ต่างก็ได้รับความสุข มีจิตใจที่อ่อนโยน เพราะการมีมันอยู่ใกล้ ๆ และครั้นเมื่อมันตายไป ก็จะเสียอกเสียใจ หากจะมีสิ่งใดที่เป็นความดีที่พอจะพรรณา หรือแม้แต่การอุปโลกน์ ให้เห็นถึงความผูกพัน ที่มีคุณค่าทางใจอย่างสูงอยู่บ้าง ผมก็เชื่อว่า ยังเป็นกุศโลบาย ที่มีผลในทางบุญกุศล อยู่นั่นเองครับ
ขอให้คุณแม่ของท่านเจ้าของกระทู้มีสุขภาพแข็งแรงนะครับ