30 และจงรำลึกถึงขณะที่พระเจ้าของเจ้าได้ตรัสแก่มะลาอิกะฮฺว่า แท้จริงข้าจะให้มีผู้แทนคนหนึ่ง[1] ในพิภพ มะลาอิกะฮฺได้ทูลขึ้นว่า พระองค์จะทรงให้มีขึ้นในพิภพซึ่งผู้ที่บ่อนทำลาย และก่อการนองเลือด ในพิภพกระนั้นหรือ[2]? ทั้ง ๆ ที่พวกข้าพระองค์ให้ความบริสุทธิ์ พร้อมด้วยการสรรเสริญพระองค์ และเทิดทูนความบริสุทธิ์ในพระองค์ พระองค์ตรัสว่า แท้จริงข้ารู้ยิ่งในสิ่งที่พวกเจ้าไม่รู้[3]
[1] คือนบีอาดัม ซึ่งเป็นมนุษย์คนแรก และเป็นบิดาของมนุษย์ชาติ
[2] การที่มะลาอิกะฮฺกล่าวเช่นนั้น อาจเข้าใจได้ว่าเมื่อก่อนโน้นอัลลอฮฺเคยบังเกิดสิ่งที่มีชีวิต และมีปัญญามาในโลก แล้วพวกเขาเหล่านั้นประหัตประหารกัน จนกระทั่งสูญพันธุ์ ทั้งนี้ด้วยพระประสงค์ของพระองค์แล้วพระองค์ก็ทรงบังเกิดอาดัมขึ้นมาใหม่จากเดิม เพื่อเป็นผู้แทนของพระองค์ในพิภพ ซึ่งจะมีลูกหลานแพร่สะพัดไปทั่วโลกในการนี้ให้มะลาอิกะฮฺเข้าใจว่า ลูกหลานของอาดัมจะประหัตประหารกัน และหลั่งเลือด จึงได้ถามพระองค์เพื่อต้องการทราบ ใช่ว่าเป็นการคัดค้านแต่อย่างใดไม่
[3] อัลลอฮฺทรงรู้ดียิ่ง ถึงเป้าหมายในการบังเกิดท่านนะบีอาดัม แต่มลาอิกะฮฺไม่รู้
31 และพระองค์ได้ทรงสอนบรรดานามของทั้งปวงให้แก่อาดัม[1] ภายหลังได้ทรงแสดงสิ่งเหล่านั้นแก่มะลาอิกะฮฺ แล้วตรัสว่า จงบอกบรรดาชื่อของสิ่งเหล่านั้นแก่ข้า หากพวกเจ้าเป็นผู้พูดจริง
[1] อัลลอฮฺทรงสอนบรรดาชื่อทั้งปวงของสิ่งที่พระองค์ได้ทรงสร้างไว้ในพิภพ ให้แก่นบีอาดัมทราบ
32 พวกเขา(บรรดามะลาอิกะฮฺ)ทูลว่า มหาบริสุทธิ์พระองค์ท่านไม่มีความรู้ใด ๆ แก่พวกข้าพระองค์นอกจากสิ่งที่พระองค์ได้ทรงสอนพวกข้าพระองค์เท่านั้น แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงปรีชาญาณ
33 พระองค์ตรัสว่า โอ้อาดัม! จงบอกบรรดาชื่อของสิ่งเหล่านั้นแก่พวกเขาที (บรรดามะลาอิกะฮฺ) ครั้นเมื่ออาดัมได้บอกชื่อของสิ่งเหล่านั้นแก่พวกเขาแล้ว พระองค์จึงตรัสว่า ข้ามิได้บอกแก่พวกเจ้าดอกหรือว่า แท้จริงข้าเป็นผู้รู้ยิ่งซึ่งความเร้นลับแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และเป็นผู้รู้ยิ่งในสิ่งที่พวกเจ้าเปิดเผยและสิ่งที่พวกเจ้าปกปิด
34 และจงรำลึกถึง ขณะที่เราได้กล่าวแก่มะลาอิกะฮฺว่า พวกเจ้าจงสุยูด[1] แก่อาดัมเถิด แล้วพวกเขาก็สุยูดกัน นอกจากอิบลีส[2] โดยที่มันไม่ยอมสุยูด และแสดงโอหัง และมันจึงได้กลายเป็นผู้สิ้นสภาพแห่งการศรัทธา (กาฟิรฺ)
[1] หมายถึงการโน้มศรีษะลงด้วยความนอบน้อม เป็นการคารวะและเคารพนับถือ มิใช่หมายถึงการวางใบหน้าลงบนพื้นแต่อย่างใด เพราะปฏิบัติการดังกล่าวนี้ จะกระทำได้เฉพาะอัลลอฮฺเท่านั้น
[2] เป็นต้นตอแห่งเชื้อสายของชัยฏอน และชัยฏอนนั้นคือผู้ที่ฝ่าฝืนและดื้อดึงจากพวกญิน
35 และเราได้กล่าว่า โอ้ อาดัม ! เจ้าและคู่ครองของเจ้าจงพำนักอยู่ในสวนสวรรค์นั้นเถิดและเจ้าทั้งสองจงบริโภคจากสวนนั้นอย่างกว้างขวาง ณ ที่ที่เจ้าทั้งสองปรารถนา และอย่าเข้าใกล้ต้นไม้ต้นนี้[1] (มิเช่นนั้นแล้ว) เจ้าทั้งสองจะกลายเป็นผู้อธรรมแก่ตัวเอง
[1] ต้นไม้ต้นหนึ่งในสวนสวรรค์ ซึ่งพระองค์ทรงชี้ให้อาดัมและเฮาวาดู
36 ภายหลังจากชัยฎอนได้ทำให้ทั้งสองนั้นพลั้งพลาดไป เนื่องจากต้นไม้ต้นนั้น[1] แล้วได้ทำให้ทั้งสองออกจากที่ที่เคยพำนักอยู่[2] และเราได้กล่าวว่า พวกเจ้าจงออกไป โดยที่บางส่วนของพวกเจ้าต่างเป็นศัตรูต่อกัน[3] และ(สำหรับพวกเจ้าในผืนแผ่นดินนั้น) มีที่พำนัก และมีสิ่งอำนวยประโยชน์จนถึงระยะเวลาหนึ่ง[4]
[1] เนื่องจากเข้าใกล้ต้นไม้ต้นนั้น และบริโภคผลของมัน
[2] ออกจากสวนสวรรค์
[3] บางส่วนของลุกหลานอาดัม กับผู้ที่สืบเชื้อสายจากอิบลีสที่จะมีต่อไป
[4] จนกว่าจะถึงวาระแห่งการสิ้นชีวิต
37 ภายหลังอาดัมได้เรียนรู้คำวิงวอนจากพระเจ้าของเขา[1] แล้วพระองค์อภัยโทษแก่เขา แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
[1] แล้วได้วิงวอนขออภัยโทษต่อพระองค์
38 เราได้กล่าว่า พวกเจ้าจงออกไปทั้งหมด[1] จากสวนนั้น แล้วหากมีคำแนะนำจากข้ามายังพวกเจ้าแล้ว ผู้ใดที่ปฏิบัติตามคำแนะนำของข้า ก็ไม่มีความกลัวใด ๆ แก่พวกเขา[1] และทั้งพวกเขาก็จะไม่เสียใจ
[1] เมื่อพวกเขาฟื้นคืนชีพในวันปรโลก พวกเขาจะไม่มีความกลัวใด ๆ ที่จะถูกลงโทษ และจะไม่เสียใจในสิ่งตอบแทนที่พวกเขาจะได้รับ
39 และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา และไม่เชื่อบรรดาโองการของเรานั้น ชนเหล่านี้คือชาวนรก โดยที่พวกเขาจะอยู่ในนรกนั้นตลอดกาล
( กุรอาน 2 : 30 - 39 )
จากนั้นมนุษย์ก็แพร่เผ่าพันธุ์บนโลกนี้มารุ่นแล้วรุ่นเล่า เช่นเดียวกับชัยฏอนที่ทำหน้าที่อย่างแข็งขัน มนุษย์บางส่วนก็สามารถยึดเหนี่ยวทางนำที่พระเจ้าประทานลงมาผ่านศาสดาท่านต่างๆในแต่ละยุค แต่ละสมัย แต่ละประชาชาติได้ อีกบางส่วนก็ปฏิเสธ และคิดค้น แสวงหาศาสนาใหม่ขึ้นมานับถือแทนที่ครั้งแล้วครั้งเล่าเช่นกัน อัลลอฮ์ประทานศาสนาที่แนวทางเดียวกันมาเป็นสายธารแห่งศรัทธาเดียวกัน คือกลับไปสู่พระองค์เพียงพระองค์เดียวแก่มนุษยชาติ แต่มนุษย์ก็พยายามสร้างเทพ สร้างที่ยึดเหนี่ยวจิตใจต่างๆขึ้นมาสักการะมากมาย อธิบายเส้นทางการเดินทางของชีวิต และเป้าหมายการเดินทางของวิญญานมนุษย์ไปตามจินตนาการตนเอง ร่วมแต่งแต้มกันไปตามกาลเวลา ศาสดาที่พระเจ้าส่งลงมามีกว่าแสนท่าน โดยศาสดาท่านสูดท้ายที่ถูกส่งลงมาสำหรับประชาชาติยุดสุดท้ายจนถึงวันสิ้นโลกก็คือศาสดามุฮัมมัด ที่ผู้ไม่รู้เข้าใจไปเองว่าเป็นศาสดาท่านแรกของอิสลามที่มาเป็นคนสุดท้ายหลังเพื่อนนั่นเอง
แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 54 11:20:49
แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 54 11:01:03
ใครสร้างพระเจ้าครับ
....ตถตา
เข้ามาเก็บความรู้ครับ
