ความคิดเห็นที่ 1 "๑.ถามว่าเวลาที่ท่านเดินข้ามถนน ท่านเอาสติ ไปไว้ตรงไหนมั้งครับ"..... ระลึกรู้ว่าเรากำลังข้ามถนน..ครับ "๒.เวลาเดินข้ามถนน มีธรรมใด เกิดขึ้นบ้างในตัวของท่าน"..... แล้วแต่เหตุปัจจัยรอบๆข้าง...ครับ แต่ก็พยายามปฎิบัติธรรมอยู่..โดยหากมีอกุศลจิตเกิดขึ้นก็พยายามดับอกุศลนั้นๆครับ แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 54 08:20:43 จากคุณ : โกวิทย์ (โกวิทย์) เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 07:51:31

ความคิดเห็นที่ 2 1. ดูรถวิ่งไปมาค่ะ 2. จิตส่งออกนอกค่ะ จากคุณ : Tiger Bood เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 08:06:32

ความคิดเห็นที่ 3 1. สติอยู่ที่ตา+หู... 2. ข้ามถนนตรงทางม้าลาย/มีสะพานลอยก็เดินขึ้น/ไม่มีสะพานลอย+ทางม้าลาย ก็ไม่ประมาท... จากคุณ : zenzen เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 08:18:30

ความคิดเห็นที่ 4 เวลาที่ควรปฏิบัติธรรมก็มี ที่ไม่เหมาะก็มี เช่น ในเวลาทำนวกรรม เช่น การก่อสร้าง การทำงานของสงฆ์ เป็นต้น เวลานี้ จะส่งจิตไปใน กาย เวทนา จิต ธรรม ถามว่า ส่งได้ไหม ส่งได้ แต่งานเสร็จไหม ไม่ เพราะจิตถูกนำมาพิจารณาว่าจะเติมอิฐตรงไหน  ก่อสร้างมุมใด ในเวลานั้น จิตจึงจดจ่ออยู่ที่งาน เวลาข้ามถนน หากพิจารณารถ จะไม่ได้พิจารณาธรรม หากพิจารณาธรรม จะไม่ได้มองรถ ใช้สติให้เหมาะสมกับกิจ จากคุณ : Nina_AnGeLic เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 08:36:20

ความคิดเห็นที่ 5 ๑.ถามว่าเวลาที่ท่านเดินข้ามถนน ท่านเอาสติ ไปไว้ตรงไหนมั้งครับ สติ เป็นโสภณเจตสิก ย่อมเกิดกับโสภณจิตเท่านั้น ขอตอบว่าเอาไว้กับโสภณจิตครับ (จิตที่เป็นกุศล) ถ้าเมื่อใดจิตเป็นอโสภณจิต (จิตที่เป็นอกุศล) สติย่อมเกิดขึ้นไม่ได้ ส่วนความใส่ใจตั้งใจในการรู้อารมณ์ทั้งหลาย คือ มนสิการ นั้น จะพยายามมนสิการไว้ที่ตา เพื่อดูไฟแดง ไฟเขียว และจะพยายามมนสิการไว้ที่หู เพื่อฟังเสียงแตรรถ หรือเสียงเตือนของผู้อื่น จะพยายามมนสิการไว้ที่เท้าขณะกำลังเดินข้ามถนนครับ ๒.เวลาเดินข้ามถนน มีธรรมใด เกิดขึ้นบ้างในตัวของท่าน มีเยอะครับ เช่น จักขุวิญญาณ โสตวิญญาณ  กายวิญญาณ และมโนธาตุ (ทั้งหมดนี้เป็นอเหตุกจิต) ตัวอย่าง จักขุวิญญาณ เกิดขึ้นโดยอาศัย จักขุประสาท (มีประสาทตาที่ดี) อาศัยรูปารมณ์ (มีรูปต่างๆมาสู่ประสาทตา)  อาศัยแสงสว่าง  (มีแสงสว่างมาสู่ตา)  อาศัยมนสิการ (มีความตั้งใจที่จะดู) อาศัยสิ่งต่างๆเหล่านี้จึงทำให้ผมเห็นทุกอย่างขณะก้าวเดินข้ามถนนครับ ถ้าหากขาดเหตุใดเหตุหนึ่งก็คงลำบาก เช่น ถ้าจักขุประสาทตาไม่ดี ตาบอดหรือสายตาสั้น ตาบอดสี ก็ข้ามถนนลำบาก ถ้าขาดรูปารมณ์ เช่นผมหลับตา หรือผงเข้าตาจนต้องปิดตา ก็จะไม่เห็นรูปารมณ์มาให้เห็นขณะเดินข้ามถนน ถ้าขาดแสงสว่าง เช่น เป็นเวลากลางคืน ไร้แสงไฟ แสงไฟน้อย หรือหลับตาขณะข้ามถนน ก็ลำบาก ไม่เห็นภาพ ที่สำคัญที่สุดคือ ถ้าขาดมนสิการ ความตั้งใจดู แม้ข้ามถนนโดยมองเห็นทุกอย่างแต่ก็จะข้ามถนนเหมือนคนเหม่อลอย แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 54 08:46:02 จากคุณ : คืนวันอันแสนดี เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 08:41:41

ความคิดเห็นที่ 7 กายคตาสติสูตร [๒๙๕]  ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ประการอื่นยังมีอีก   ภิกษุเดินอยู่  ก็รู้ชัดว่ากำลังเดิน  หรือยืนอยู่  ก็รู้ชัดว่ากำลังยืน   หรือนั่งอยู่  ก็รู้ชัดว่ากำลังนั่ง  หรือนอนอยู่  ก็รู้ชัดว่ากำลังนอน หรือเธอทรงกายโดยอาการใดๆ  อยู่  ก็รู้ชัดว่า  กำลังทรงกายโดยอาการนั้นๆ   เมื่อภิกษุนั้นไม่ประมาท  มีความเพียร  ส่งตนไปใน  ธรรมอยู่อย่างนี้   ย่อมละความดำริพล่านที่อาศัยเรือนเสียได้  เพราะละความดำริพล่านนั้นได้   จิตอันเป็นไปภายในเท่านั้น  ย่อมคงที่  แน่นิ่ง  เป็นธรรมเอกผุดขึ้น  ตั้งมั่น   ดูกรภิกษุทั้งหลาย  แม้อย่างนี้  ภิกษุก็ชื่อว่า เจริญกายคตาสติ  ฯ อุปริ.ม. ๑๔/๑๖๒/๒๙๕ [๒๙๖]  ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ประการอื่นยังมีอีก   ภิกษุย่อมเป็นผู้ทำความ  รู้สึกตัวในเวลาก้าวไปและถอยกลับ   ในเวลาแลดู  และเหลียวดู  ในเวลางอแขนและเหยียดแขน   ในเวลาทรงผ้าสังฆาฏิ  บาตร  และจีวร  ในเวลา  ฉัน  ดื่ม  เคี้ยว  และลิ้ม   ในเวลาถ่ายอุจจาระและปัสสาวะ  ในเวลา  เดิน  ยืน  นั่งนอนหลับ  ตื่น  พูด  และนิ่ง   เมื่อภิกษุนั้นไม่ประมาทมีความเพียร  ส่งตนไปในธรรมอยู่อย่างนี้   ย่อมละความดำริพล่านที่อาศัยเรือนเสียได้  เพราะละความดำริพล่านนั้นได้   จิตอันเป็นไปภายในเท่านั้น  ย่อมคงที่  แน่นิ่ง  เป็นธรรมเอกผุดขึ้น  ตั้งมั่น   ดูกรภิกษุทั้งหลาย  แม้อย่างนี้  ภิกษุก็ชื่อว่า เจริญกายคตาสติ  ฯ อุปริ.ม. ๑๔/๑๖๒/๒๙๖ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ... กายคตาสติ อันชนเหล่าใดหลงลืม อมตะ ชื่อว่าอันชนเหล่านั้นหลงลืม ฯ กายคตาสติ อันชนเหล่าใดไม่หลงลืม อมตะ ชื่อว่าอันชนเหล่านั้นไม่หลงลืม ฯ กายคตาสติ อันชนเหล่าใดไม่ซ่องเสพแล้ว  อมตะ ชื่อว่าอันชนเหล่านั้นไม่ซ่องเสพแล้ว ฯ กายคตาสติ อันชนเหล่าใดทำให้มากแล้ว อมตะ ชื่อว่าอันชนเหล่านั้นทำให้มากแล้ว ฯ เอก.อํ. ๑๒/๔๔/๒๓๕ *กายคตาสติสูตร http://www.etipitaka.com/read?language=thai&number=161&volume=14 *อานิสงส์กายคตสติ http://www.etipitaka.com/read?language=thai&number=169&volume=14 อานาปานสติ ก็ชื่อว่า กายคตาสติ https://sites.google.com/site/bwajana/kay-kh-ta-sti-1/xanapanstikchuxwakaykhtasti รู้ชัดทุกอิริยาบถ ก็ชื่อว่า เจริญกายคตาสติ https://sites.google.com/site/bwajana/kay-kh-ta-sti-1/ruchadthukxiriyabthkchuxwaceriykaykhtasti มีสติ-สัมปัชชัญญะ ก็ชื่อว่า เจริญกายคตาสติ https://sites.google.com/site/bwajana/kay-kh-ta-sti-1/misti-sampachchayyakchuxwaceriykaykhtasti พิจารณากาย ก็ชื่อว่า เจริญกายคตาสติ https://sites.google.com/site/bwajana/kay-kh-ta-sti-1/phicarnakaykchuxwaceriykaykhtasti พิจารณากายเป็นธาตุ ก็ชื่อว่า เจริญกายคตาสติ https://sites.google.com/site/bwajana/kay-kh-ta-sti-1/phicarnakaypenthatukchuxwaceriykaykhtasti พิจารณาศพ ก็ชื่อว่า เจริญกายคตาสติ https://sites.google.com/site/bwajana/kay-kh-ta-sti-1/phicarnasphkchuxwaceriykaykhtasti สมาธิอันวิเวก ก็ชื่อว่า เจริญกายคตาสติ https://sites.google.com/site/bwajana/kay-kh-ta-sti-1/smathixanwiwekkchuxwaceriykaykhtasti *เพิ่มเติม อานาปานสติ ก็เป็นกายหนึ่งๆในกายทั้งหลาย ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุในธรรมวินัยนี้  อยู่ในป่าก็ดี  อยู่ที่โคนไม้ก็ดี   อยู่ในเรือนว่างก็ดี  นั่งคู้บัลลังก์  ตั้งกายตรงดำรงสติมั่นเฉพาะหน้า   เธอย่อมมีสติหายใจออกมีสติหายใจเข้า   เมื่อหายใจออกยาว  ก็รู้ชัดว่าหายใจออกยาว  หรือเมื่อหายใจเข้ายาว  ก็รู้ชัดว่าหายใจเข้ายาว   เมื่อหายใจออกสั้น  ก็รู้ชัดว่าหายใจออกสั้น หรือเมื่อหายใจเข้าสั้น  ก็รู้ชัดว่า หายใจเข้าสั้น   ทำความศึกษาอยู่  ว่าเราจักเป็นผู้กำหนดรู้กองลมทั้งปวง  หายใจออก   ทำความศึกษาอยู่  ว่าเราจักเป็นผู้กำหนดรู้กองลมทั้งปวง  หายใจเข้า ทำความศึกษาอยู่  ว่าเราจักระงับกายสังขาร  หายใจออก ทำความศึกษาอยู่  ว่าเราจักระงับกายสังขาร  หายใจเข้า เมื่อภิกษุนั้นไม่ประมาท  มีความเพียร  ส่งตนไปในธรรมอยู่  อย่างนี้   ย่อมละความดำริพล่านที่ อาศัยเรือนเสียได้  เพราะละความดำริพล่านนั้นได้   จิตอันเป็นไปภายในเท่านั้น  ย่อมคงที่  แน่นิ่ง เป็นธรรมเอกผุดขึ้น  ตั้งมั่น ดูกรภิกษุทั้งหลาย  แม้อย่างนี้ภิกษุก็ชื่อว่า เจริญกายคตาสติ  ฯ อุปริ.ม. ๑๔/๑๖๑/๒๙๔ อานาปานสติ มีผลใหญ่ มีอานิสงส์ใหญ่ ภิกษุ ท. ! อานาปานสติ อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว อย่างนี้แล ย่อมมีผลใหญ่ มีอานิสงส์ใหญ่. ภิกษุ ท. ! เมื่ออานาปานสติ อันบุคคลเจริญทำให้มากแล้วอยู่อย่างนี้  ผลอานิสงส์อย่างใดอย่างหนึ่ง ในบรรดาผล ๒ ประการ เป็นสิ่งที่หวังได้ คือ อรหัตตผลในปัจจุบัน หรือว่าถ้ายังมีอุปาทิเหลืออยู่ก็จักเป็น อนาคามี. มหาวาร. สํ. ๑๙/๓๙๖ - ๓๙๗/๑๓๑๑ - ๑๓๑๓ *เจริญแล้วอย่างไร กระทำให้มากแล้วอย่างไร : http://www.etipitaka.com/read?language=thai&number=318&volume=19 จากคุณ : ไม้มณฑารพ เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 10:06:52

ความคิดเห็นที่ 8 ผมอาจจะไม่มีคำตอบให้ว่าเดินเช่นไร แต่....ผมอยากจะขอวิงวอนนักปฏิบัติทุกท่านว่า... กรุณาอย่าเดินจงกรม ..ซ้ายย่างหนอ ยกหนอ เหยียบหนอ ...ขวาย่างหนอ  ยกหนอ เหยียบหนอ...ฯลฯ  .ในขณะที่ท่านกำลังเดินข้ามถนน นะครับ เพราะหากท่านเดินเช่นนั้น ผมเชื่อว่า กว่าท่านจะข้ามถนนได้ คงต้องใช้เวลา ประมาณ 30 นาที รถคงติดกันวินาศ สันตะโร แน่ ๆ แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 54 11:10:51 จากคุณ : รถเรณู เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 11:09:52

ความคิดเห็นที่ 9 ๑.ถามว่าเวลาที่ท่านเดินข้ามถนน ท่านเอาสติ ไปไว้ตรงไหนมั้งครับ - สติอยู่ที่ไหนขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของถนนด้วย ถ้าถนนปลอดภัย ก็อยู่ที่ถนนด้านหน้า ถ้าไม่ปลอดภัย ก็ต้องสลับมาที่ ด้านข้างบ้าง แน่นอนว่าจิตจับที่เท้าด้วย ๒.เวลาเดินข้ามถนน มีธรรมใด เกิดขึ้นบ้างในตัวของท่าน - ผมใช้มรณานุสสติควบด้วยนะ เอาจริงๆแล้วเวลาเดิน บางทีผมก็อานาฯบ้าง กายคตา(เท้า)บ้าง ส่วนใหญ่จะอานาฯ ทุกอย่างมีอานาฯเป็นบาทใหญ่ จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 13:24:34

ความคิดเห็นที่ 10 ปกติ ชอบเดินท่องพุทโธแล้วรู้ทันจิตที่ส่งออก แต่ถ้าต้องข้ามถนน จะหยุดทันที เดี๋ยวรถชนเอา เพราะตอนเดินท่องพุทโธ จิตจะจ่อที่พุทโธเป็นขณะๆ ถ้าเป็นช่วงข้ามถนน ต้องดูรถครับ จากคุณ : norapob เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 54 09:04:16