Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
กรรมทันตา ปิดทองหลังพระ ติดต่อทีมงาน

ปิดทองหลังพระ

เพลง : ฝันมีชีวิต
ศิลปิน : อริสมันต์

โลกเราที่เวียนหมุนอยู่...ล้วนมีเกิดแก่เจ็บตาย
แพ้ตัว-แพ้ใจไม่ได้...แม้ร่างกายมาไม่เต็ม
หัวใจรับเลือดแดงฉีด...หายใจไม่ขาดตอน
เนื้อตัวผิวกายที่อ่อน...ร้อนเย็นเจ็บเศร้าเป็น
*อยากจะเห็น..คน..อยากตะโกนร้องเพลง
อยากฟังเสียงตัวเอง...อยากจะวิ่ง-อยากเดิน
..อยากจะมีสองมือ...ไว้คอย...สร้างสิ่งฝัน..
**แ ต่ ยั ง แ ข็ ง ขั น . . .ยื น ยั น สู้ อี ก
..ไม่ได้หลีกไกล...จะฝันแม้แค่มีสิทธิ์...
..หากชีวิต..นั้น..เลือกในที่เกิด...
ทุกคนเกิดมา...อยากพร้อมมีครบกาย
..แต่ในทาง...ของคนตรงข้ามกัน...
..แต่ละคน..ที่เป็น..ใครให้เป็น...
..แต่ละคน...โถใครกำหนดมา...
แม้มีไม่เท่าคนอื่น...ขาไม่อาจยืน...มือชูไม่ไหว
หรือตาที่ปิด...หูฟังไม่ได้...ก้อมีความหมายคำว่าคน
ไ ม่ ไ ด้ เ ลื อ ก เ กิ ด ม า เ ป็ น ภ า ร ะ สั ง ค ม


เมื่อครั้งที่แล้ว ผมเล่าเรื่องไปทำบุญที่บ้านเด็กพิการซ้ำซ้อน
สถานสงเคราะห์เด็กพิการสมอง และปัญญา...
ไปทั้ง บ้านเฟื่องฟ้า ที่รับเด็กอ่อน จนถึง 7 ขวบ
และ บ้านราชาวดี ที่รับเด็กตั้งแต่ 7 ขวบขึ้นไป
ผมโชคดีอย่างมาก ได้ท่านผู้อำนวยการ...พัชราภรณ์ เอ็นดู
หรือที่เรียกกันว่า...แม่ใหญ่...พาเดินดูและเล่าเรื่องให้ฟังมากมาย
เด็กที่นี่แบ่งใหญ่ๆ ได้ 3 ประเภท
1. ปัญญาอ่อน...
พวกนี้สติปัญญา การเรียนรู้ช้ามาก..ก อายุเยอะแต่สมองเท่ากับเด็กเล็กๆ ไม่กี่ขวบ

2. พิการสมอง...
พวกนี้มีสติปัญญาปรกติ เรียนรู้ ฉลาดเฉลียวเหมือนเด็กทั่วๆ ไป
แต่สมองไม่สามารถสั่งการ หรือควบคุมการเคลื่อนไหวแขน ขา ร่างกายได้
เลยพาลทำให้ แขนขาลีบเล็ก บิดงอไปหมด

3. จิตประสาท...
เด็กพวกนี้อาจจะมีอาการลมชัก ก้าวร้าว ...... ทั้งๆ ที่บางคนก็มีสติปัญญาปรกติด้วยซ้ำ

แต่...ที่สุดสลด คือพวกพิการซ้ำซ้อน เอาทุกแบบมาไว้หมด

ผมเคยมาที่นี่ครั้งแรก เมื่อปี 2545
มาอีกครั้งก็เมื่อประมาณปีที่แล้ว มาอีกทีก็ครั้งนี้
สิ่งที่เห็นชัดเจน คือ...ความเปลี่ยนแปลง
สถานที่เต็มไปด้วยต้นไม้ ร่มรื่น ทางเดินสดวกสบาย
สิ่งก่อสร้าง ตัวอาคารที่ถึงแม้จะดูธรรมดา แต่ดูแลอย่างดีเยี่ยม
ทาสีสัน สดใส เป็นระเบียบสวยงาม
มีสิ่งอำนวยความสดวก สำหรับคนพิการครบถ้วน ทั้งทางลาด ราวเกาะยึด อื่น ๆ อีกมากมาย
แต่ที่สำคัญ...สะอาด สะอ้านไปทุกจุด
โปรดเข้าใจนะครับ ปัญหาใหญ่ของเด็กพิการ คือ...การขับถ่าย
จำนวนกว่าครึ่ง ปัญญาอ่อน อายุมากแต่สติปัญญาน้อย.ย...นิด
ขี้ เยี่ยว เรี่ยราดเละเทะ คนเดียวก็แย่แล้ว
แต่นี่...หลายร้อยคน
พวกที่สติปัญญาดี แต่ก็พิการสมอง
ควบคุมร่างกายอย่าง...ลำบากลำบนเต็มที
แต่...ทุกที่ทาง มันกลับสะอาดเอี่ยม เศษผงเศษขยะไม่มีให้เห็น
สะท้อนถึงความเอาใจใส่อย่างแข็งขันของ...ผู้นำ
ตามมาด้วยความร่วมมือของ ผู้ตาม คือเจ้าหน้าที่ พี่เลี้ยง ทู๊ก.ก..คน

พูดถึงคนที่นี่แล้ว มีทั้งข้าราชการ เจ้าหน้าที่ธุรการ และคนที่ทำหน้าที่ต่างๆ กันไป
คุณหมอ...ที่ต้องคอยดูประวัติเด็กทั้งหมด คอยตามดูแลสุขภาพ
คุณเคยจัดยาให้คนป่วยซักคนมั๊ย มันช่างยุ่งยาก และต้องระวังอย่างถี่ถ้วน
แต่คุณหมอ ที่นี่ต้องจัดยาให้กับเด็กทั้งหมดกว่าพันคน ทุกมื้อ ทุกวัน
ที่ยุ่งยากยิ่งกว่า ก็เพราะเด็กที่นี่มีอวัยวะภายนอก ภายในก็ไม่เหมือนคนทั่วไป
สภาพจิตใจก็ทั้งอ่อนแอ ซับซ้อน และอ่อนไหวมาก
เห็นเด็กที่นอนป่วย อยู่ในเรือนพยาบาลแล้วสุดแสนเศร้า
มีนอนอยู่เกือบ 30 คน ปรกติก็พูดไม่ได้ สื่อสารก็ลำบากอยู่แล้ว
พอป่วย ได้แต่นอนนิ่ง.ง..ง...ไม่ขยับเขยื้อน
มีแต่ตาที่กลอกไปมาเท่านั้น ที่ยังแสดงความมีชีวิตอยู่
คุณหมอ คุณพยาบาล ต้องคอยเดินไปสัมผัสเนื้อตัว พูดคุยให้กำลังใจ
ผมเห็นกับตา ได้ยินกับหู พวกท่านคอยพูดไปเรื่อยๆ...เป็นไงลูก เดี๋ยวก็หาย สู้นะลูก
รู้สึกถึงความห่วงใย ความรักความผูกพันธ์จากหัวใจ
ดั่งกับ...แม่ที่ห่วงใยลูกของตัวเอง
วันนั้นคุณแม่ใหญ่ บอกผมว่า เด็กในห้องนี้กว่าครึ่ง
...นอนรอความตาย
ไม่รู้คุณหมอ กับพยาบาล หัวใจทำด้วยอะไรนะ

เจ้าหน้าที่ กายภาพ
ไม่ว่าเด็กที่ปัญญาอ่อน หรือสมองพิการ สั่งงานร่างกายไม่ได้
แขนขา แต่ละคนมันผิดรูปร่าง บิดเบี้ยวไปหมด
แต่ก็จะได้รับการทำ กายภาพบำบัด อย่างจริงจัง
เพื่อฟื้นฟู-ปรับสภาพกล้ามเนื้อเช่น แขน ขา ลำตัว ศีรษะ การทรงตัว
ยืดกล้ามเนื้อ เพื่อช่วยคลายอาการเกร็ง ไม่ให้เกิดกล้ามเนื้อหดสั้น
และข้อติดโดยการงอ-เหยียดข้อต่อแขน-ขา
พวกที่เกิดมาแล้วยืนไม่ได้ ก็ต้องมาฝึกกลิ้งตัว ฝึกนั่ง ฝีกคลาน
ให้ค่อยๆ ยืนได้ เดินได้ทีละนิด ทีละหน่อย

พี่เลี้ยง หรือที่เรียกว่า...แม่
คนเหล่านี้คือ ที่สุดของที่สุด
อดทนที่สุด ใจเย็นที่สุด รักพวกเค้ามากที่สุด
ประคบประหงมมาตั้งแต่แบเบาะ พ่อแม่แท้ ๆ ยังทิ้ง
คนอื่นไม่รัก ก็ไม่เป็นไร...แม่ คนนี้จะให้ความรักเอง
คอยประคับประคองหัดให้ช่วยเหลือตัวเอง ไม่ต้องพึ่งพาคนอื่น
พร่ำสอนทั้งเรื่องเข้าส้วมขับถ่าย ล้างตูดล้างก้น
ทั้งหัดแต่งตัว อาบน้ำ ดื่มน้ำ ตักข้าวเข้าปาก
หัดให้จำชื่อตัวเองได้ สื่อสารกับคนอื่นได้
ฝีกหัดกันทู๊ก..ก วัน อยู่อย่างนี้หลายๆ ปี
ก็เพื่อให้พวกเค้าสามารถกลับไปอยู่ในสังคม อยู่ร่วมกับคนปรกติได้

ที่นี่ไม่ได้เลี้ยงเด็กพิการแบบตามมีตามเกิด หรือซังกะตายไปวันๆ
พวกท่านพยายามอย่างที่สุดให้เด็กทั้งหลายมีการพัฒนาในทุกด้าน
มีห้องเรียนเหมือน ร.ร.อนุบาลทั้งหลาย
ต่างกันก็คือ คุณครูที่นี่สุดยอดจะอดทน
แหม...ไม่รู้จะอธิบายสิ่งที่เห็นเป็นคำพูดได้ยังไง
เด็กคนไหนที่มีพัฒนาการดี ปัญญาอ่อนไม่มาก
หรือพวกสติปัญญาดี แต่ควบคุมร่างกายได้ลำบาก
ก็พยายามผลักดัน เตรียมความพร้อมให้ไปต่อสู้กับโลกภายนอก
มีการฝึกอาชีพ ที่พอจะทำได้ ทำพรม ทอเสื่อ สร้างงานศิลปะ
หัดให้ทำกับข้าว ทำอาหารง่ายๆ ได้ด้วยตัวเอง

ผมแอบไปคุยกับท่านเหล่านั้นหลายคน
ทำให้รู้ว่า พี่เลี้ยง 1 คน รับผิดชอบเด็กประมาณ 20 คน
พอถามว่ามาทำงานอย่างนี้ทำไม ความอดทน เอามาจากไหน
คำตอบก็คือ...เห็นแล้วสงสาร ยิ่งพอเลี้ยงแล้วก็รัก
คิดว่าคงเป็น กรรมผูกพันกันมาแต่ชาติก่อน
อยู่ด้วยกัน มันก็เหมือนกลายเป็นแม่ เป็นลูกกันไปแล้ว
เด็กพวกนี้ถึงจะพิการ แต่ก็มีหัวใจนะ
จะไปทำอาชีพอื่น ก็กลัวคนที่มาแทนจะไม่รัก ไม่เอาใจใส่เหมือนอย่างเรา
เห็นเค้าเติบโต มีพัฒนาการที่ดีขึ้น...แค่นี้ก็เป็นสุขแล้ว

ผมฟังแล้ว...อึ้ง คิดได้อย่างเดียว
เอ๊ะ...คนพวกนี้เค้าปฏิบัติธรรมกันทุกวัน ทุกขณะจิต
ธรรมะข้อ...พรหมวิหาร 4
เมตตา...กรุณา...มุทิตา........อุเบกขา
พวกท่านเป็น...พระพรหม ที่ยังหายใจ

ตลอดเวลา ทุกจุดทุกที่ ทุกประเภท
ที่ท่าน ผอ.แม่ใหญ่ ได้พาไป...เห็นแล้วเหนื่อยแทน อธิบายเป็นคำพูดไม่ได้
แต่ แม่ใหญ่ ท่านรู้จักเด็กทู๊ก.ก...คน
รู้ประวัติที่มาที่ไป รู้รายละเอียด
สถานที่ทุกแห่ง ตึกทุกตึก ทุกเรือน ต้นไม้ทุกต้น...ท่านคุ้นเคย
เหมือนเป็นร่างกายส่วนหนึ่งของท่านเลย
อากัปกริยาไม่ได้บ่งบอกถึงการอวดเอาดี หรือเบื่อหน่าย
แต่กลับแสดงให้เห็นถึงความรัก ความเอาใจใส่กับสิ่งที่ทำ
ไม่มีการโฆษณาอวดอ้าง หรือเรียกร้องอะไรทั้งนั้น
ผมออกจะสงสัย...มีคนอย่างนี้จริงๆ ด้วยเหรอ
คนที่ ในหลวง พ่อหลวงของเรา ทรงบอกไว้...
....ให้ปิดทองหลังพระ...

...ที่ให้ปิดทองหลังพระก็เพื่อเตือนตัวเองว่าการทำความดีไม่จำเป็นต้องอวดใคร
หรือประกาศให้ใครรู้ ให้ทำหน้าที่เพื่อหน้าที่
และถือว่าความสำเร็จในการทำหน้าที่เป็นบำเหน็จรางวัลที่สมบูรณ์แล้ว.....

คุณ พัชราภรณ์ เอ็นดู
แม่ใหญ่ เจ้าหน้าที่ พี่เลี้ยง...ผู้ทำหน้าที่ ด้วยหัวใจ
...ผู้ปิดทองหลังพระ


อนณ 089-995-9377
tobeteam@yahoo.com

แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 54 16:28:11

จากคุณ : tobeteam
เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 23:57:55




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com