|
สัญญาทำงานแล้วครับ ไม่อย่างนั้นคงจะจำไม่ได้ว่านี่คือเสียง เพียงแต่ขาด "มนสิการ" คือขาดความตั้งใจฟังเพื่อให้รู้เรื่องเท่านั้น
การจะฟังเสียงได้อย่างรู้เรื่องนั้น มีองค์ประกอบคือ
1. มีประสาทหูดี ประสาทหูไม่พิการ ใช้งานได้ ไม่หูตึง (มีโสตประสาท)
2. มีเสียงต่างๆให้ได้ยิน (มีสัททารมณ์)
3. มีช่องว่างของหู ให้เสียงสามารถเข้าไปสุ่โพรงประสาทได้ (มีวิวรากาส)
4. มีความตั้งใจฟัง (มีมนสิการ)
การสักแต่ว่าได้ยินที่พระพุทธเจ้าทรงสอนพวกเรานั้น ประกอบด้วยโยนิโสมนสิการ ฟังแล้วได้ยินชัดเจน รู้เรื่อง เข้าใจความหมาย และมีการพิจารณาใคร่ครวญด้วยปัญญาเพื่อไม่ให้เกิดความยึดมั่นถือมั่น (อุปาทาน)
ส่วนเรื่องเห็นจิตดิ้นไปดิ้นมา ลองพิจารณาใคร่ครวญดูว่า เป็นจิตจริงหรือ หรือว่าเป็นกิเลสตัณหาความทะยานอยาก โดยมาก โทสะจะเกิดเพราะไม่ชอบ ไม่พอใจ ไม่ถูกใจในอารมณ์ปัจจุบัน ตัณหามันอยากได้อารมณ์ใหม่ๆ ในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัสที่น่าใคร่ที่น่าพอใจ ที่ถูกใจ และสบอารมณ์
ลองฝึกให้จิตอยู่แต่กับสิ่งที่เป็นกุศลนะครับ อนุโมทนาสาธุการด้วยครับ
| จากคุณ |
:
คืนวันอันแสนดี 
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 ก.ค. 54 09:31:11
|
|
|
|
ฝึกฟังภาษาอังกฤษแบบได้ยินสักแต่ว่าได้ยิน
