ความคิดเห็นที่ 1 (1) เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ผู้ที่ไม่เข้าคอกแกะทางประตู แต่ปีนเข้าทางอื่น ก็เป็นขโมยและโจร   (2) ผู้ที่เข้าทางประตูก็เป็นผู้เลี้ยงแกะ   (3) คนเฝ้าประตูย่อมเปิดประตูให้เขาเข้าไป บรรดาแกะก็ฟังเสียงเขา เขาเรียกชื่อแกะของตนทีละตัว และพาออกไปข้างนอก   (4) เมื่อเขาพาแกะออกไปหมดแล้ว เขาจะเดินนำหน้า และแกะก็ตามไปเพราะจำเสียงของเขาได้   (5) แกะจะไม่ตามคนแปลกหน้าเลย แต่จะหนีจากเขา เพราะไม่รู้จักเสียงของคนแปลกหน้า (6) พระเยซูเจ้าตรัสอุปมาเรื่องนี้ให้คนเหล่านั้นฟัง แต่เขาไม่เข้าใจว่าสิ่งที่พระองค์ตรัสนั้นหมายถึงสิ่งใด (7) พระเยซูเจ้ายังตรัสกับเขาอีกว่า เราบอกความจริงกับท่านทั้งหลายว่า เราเป็นประตูคอกแกะ (8) ทุกคนที่มาก่อนหน้าเราเป็นขโมยและโจร แต่แกะมิได้ฟังเสียงของเขาเหล่านั้น (9) เราเป็นประตู ผู้ที่เข้ามาทางเราก็จะรอดพ้น เขาจะเข้าจะออกและจะพบทุ่งหญ้า (10) ขโมยย่อมมาเพื่อขโมย ฆ่าและทำลาย เรามาเพื่อให้แกะมีชีวิตและมีชีวิตอย่างสมบูรณ์ จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 54 16:28:14

ความคิดเห็นที่ 2 ภูมิประเทศของปาเลสไตน์ประกอบด้วยที่ราบสูงแคบ ๆ เป็นแนวยาวจากเหนือจรดใต้   ในแคว้นยูเดีย ที่ราบสูงจากเมืองเบธเอล ถึงเมืองเฮโบรน มีความยาวประมาณ 56 กม. กว้าง 22 - 27 กม. พ้นจากที่ราบสูง ก็เป็นหน้าผาสูงชัน และถิ่นทุรกันดารในทะเลทราย พื้นที่ส่วนใหญ่บนที่ราบสูงเป็นหินขรุขระ จึงเหมาะแก่การเลี้ยงสัตว์ มากกว่าการเพาะปลูก ภาพของ “คนเลี้ยงแกะ” จึงเป็นที่คุ้นเคยของผู้คน บนดินแดนที่ราบสูงแห่งนี้ คนเลี้ยงแกะ มีหน้าที่รับผิดชอบแกะทุกตัวในฝูง ถ้าแกะหาย เขาต้องตามหาจนพบ   ถ้าแกะตาย เขาต้องนำซากแกะกลับบ้าน เพื่อยืนยันว่าแกะตายและตายอย่างไร   เพื่อป้องกันฝูงแกะจากเหตุร้าย คนเลี้ยงแกะจึงต้องยืนพิงไม้เท้า อดตาหลับขับตานอน ตากแดดตากฝน เพ่งตาเฝ้ามองฝูงแกะ มิให้พลัดหลง หรือตกลงไปในซอกหินตามหน้าผา อีกทั้งต้องพร้อมเสี่ยงชีวิต ป้องกันแกะจากขโมยและฝูงสุนัขป่า การตื่นเฝ้าระวังอยู่เสมอ ความกล้าหาญไม่หวั่นเกรงอันตราย ตลอดจนความรัก และอดทนต่อฝูงแกะ เหล่านี้คือ คุณสมบัติที่จำเป็นของคนเลี้ยงแกะ ด้วยภาพพจน์ที่ดีเลิศเช่นนี้เอง คนเลี้ยงแกะ จึงมีบทบาทสำคัญยิ่ง ในประวัติศาสตร์ของชนชาติยิว จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 54 16:33:17

ความคิดเห็นที่ 3 ในพระธรรมเก่า พระเจ้าได้รับการวาดภาพว่าเป็น “ผู้เลี้ยงแกะ” และชาวยิวคือฝูงแกะของพระองค์ “พระยาห์เวห์ทรงเลี้ยงดูข้าพเจ้าอย่างผู้เลี้ยงแกะ  ข้าพเจ้าจึงไม่ขาดสิ่งใด” (สดด 23:1) "ข้าพเจ้าทั้งหลาย ผู้เป็นประชากรของพระองค์ และเป็นฝูงแกะที่ทรงเลี้ยงดู จะขอบพระคุณพระองค์ตลอดไป" (สดด 79:13) ประกาศก ทำนายถึงพระเมสสิยาห์ว่า จะเป็นดั่งผู้เลี้ยงแกะด้วยเช่นกัน “พระองค์ทรงเลี้ยงดูฝูงแกะของพระองค์ดั่งคนเลี้ยงแกะ พระองค์ทรงรวบรวมบรรดาลูกแกะไว้ในอ้อมพระกร โอบอุ้มไว้แนบพระทรวง พระองค์ทรงนำแม่แกะที่มีลูกอย่างอ่อนสุภาพ” (อสย 40:11) บรรดากษัตริย์ของชาวยิวก็เป็นดังผู้เลี้ยงแกะของพระเจ้า เพียงแต่ว่าส่วนใหญ่เป็นผู้เลี้ยงแกะที่ไม่ดี “วิบัติแก่บรรดาคนเลี้ยงแกะ ซึ่งผลาญทำลาย และทำให้ลูกแกะในท้องทุ่งของเรากระจัดกระจายไป ! ...เนื่องจากเจ้าขับไล่ไสส่งและไม่ได้ดูแลเอาใจใส่พวกเขา” (ยรม 23:1-4) จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 54 16:36:42

ความคิดเห็นที่ 4 ในพระธรรมใหม่ พระเยซูเจ้าเองทรงเป็น “ผู้เลี้ยงแกะที่ดี”   พระองค์ทรงพร้อมจะเสี่ยงชีวิตตามหาและช่วยลูกแกะที่พลัดหลงให้ปลอดภัย “ถ้าชายคนหนึ่งมีแกะอยู่ร้อยตัว แล้วแกะตัวหนึ่งบังเอิญหลงทาง เขาจะไม่ปล่อยแกะเก้าสิบเก้าตัวไว้บนภูเขา เพื่อค้นหาแกะตัวที่หลงไปหรือ” (มธ 18:12; ลก 15:4) พระองค์ทรงสงสารประชาชน “เพราะเขาเหล่านั้นเหน็ดเหนื่อยและท้อแท้ประดุจฝูงแกะที่ไม่มีคนเลี้ยง” (มธ 9:36; มก 6:34) นอกจากนั้น พระองค์ยังตรัสกับเปโตรว่า “จงเลี้ยงดูแกะของเราเถิด” (ยน 21:15-19) และเปโตรได้ขอร้องบรรดาผู้นำของพระศาสนจักรต่อมาว่า “จงเลี้ยงดูฝูงแกะของพระเจ้าที่อยู่ในความดูแลของท่าน จงดูแลด้วยความเต็มใจตามพระประสงค์ของพระเจ้า มิใช่ดูแลด้วยจำใจ จงดูแลด้วยความสมัครใจ มิใช่ดูแลเพราะเห็นแก่อามิสสินจ้าง   จงเป็นแบบอย่างแก่ฝูงแกะ มิใช่เป็นเหมือนเจ้านายเหนือผู้ที่อยู่ใต้ปกครอง” (1 ปต 5:2-3) จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 54 16:38:03

ความคิดเห็นที่ 5 นอกจากภาพพจน์ที่ดีเลิศของคนเลี้ยงแกะแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่าง “คนเลี้ยง” กับ “แกะ” ก็ดีเยี่ยมด้วย สาเหตุเป็นเพราะชาวยิวนิยมเลี้ยงแกะไว้เพื่อตัดขนมิใช่เพื่อฆ่ากินเนื้อ แกะจึงมีอายุยืนยาว และมีโอกาสอยู่กับคนเลี้ยงเป็นเวลานานหลายปี จนคนเลี้ยงจำแกะของตนได้ทุกตัว และแกะก็จำเสียงของคนเลี้ยงได้เป็นอย่างดี   พวกเขามักตั้งชื่อให้แกะแต่ละตัวตามลักษณะของมัน เช่น ไอ้ “ขาน้ำตาล”  นัง “หูดำ” ฯลฯ   ปกติคนเลี้ยงแกะ จะเดินนำหน้าฝูงแกะเพื่อดูว่า หนทางปลอดภัยหรือไม่ และส่งเสียงร้องดัง ๆ เป็นครั้งคราว เพื่อให้แกะรู้ว่าตนอยู่ที่ใด   หากเป็นเสียงที่ไม่คุ้นเคย แกะจะหยุดอยู่กับที่ ถ้าเสียงนั้นดังซ้ำอีก พวกมันจะหันกลับแล้ววิ่งหนี กลับมาที่ “คอกแกะ” ! จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 54 16:40:07

ความคิดเห็นที่ 6 คอกแกะมี 2 ประเภท   ประเภทแรก เป็นคอกแกะประจำหมู่บ้าน สำหรับให้แกะทุกฝูงของหมู่บ้าน เข้าพักพิงยามค่ำคืนหลังกลับจากทุ่งหญ้า  คอกประเภทนี้มีประตูแข็งแรงแน่นหนา   มีคนเฝ้าประตู ถือกุญแจคอย เปิดปิดประตู เมื่อคนเลี้ยงแกะนำฝูงแกะเข้าออกจากคอก เมื่อตรัสว่า “ผู้ที่เข้าทางประตูก็เป็นผู้เลี้ยงแกะ คนเฝ้าประตูย่อมเปิดประตูให้เขาเข้าไป” (ยน 10:2, 3) พระองค์กำลังหมายถึงประตูคอกแกะประจำหมู่บ้าน คอกแกะประเภทที่สอง อยู่ตามทุ่งหญ้า มีไว้ให้แกะพักพิง เวลาไม่กลับหมู่บ้านในช่วงอากาศอบอุ่น (ประมาณเดือนมีนาคมถึงเดือนกันยายน) คอกแกะประเภทนี้อยู่ในที่โล่งแจ้ง มีกำแพงล้อมรอบ โดยเว้นช่องว่างไว้หนึ่งช่องสำหรับแกะผ่านเข้าออก ช่องว่างนี้ไม่มีประตู เวลากลางคืน คนเลี้ยงแกะจึงต้องนอนขวางช่องว่างนี้ไว้ จนไม่มีทางใดเลย ที่แกะจะผ่านเข้าออกจากคอกได้ เว้นแต่ จะเดินข้ามร่างของคนเลี้ยงแกะ   โดยทางพฤตินัยจึงเป็น “คนเลี้ยงแกะ” นั่นเองที่เป็น “ประตู” นี่คือเบื้องหลังที่ทำให้พระเยซูเจ้าตรัสว่า “เราเป็นประตู” (ยน 10:9) ความหมายของพระองค์คือ จำเป็นต้องผ่านทางพระองค์ และผ่านทางพระองค์แต่เพียงผู้เดียว เราจึงเข้าถึงพระเจ้าได้   ดังที่นักบุญเปาโลกล่าวไว้ว่า “เดชะพระองค์เราทั้งสองฝ่าย (ผู้ที่เข้าสุหนัตและมิได้เข้าสุหนัต)จึงเข้าไปเฝ้าพระบิดาเจ้าได้” (อฟ 2:18) พระองค์ทรงเป็น “ทางใหม่ที่ให้ชีวิต” (ฮบ 10:20) นอกจากตรัสว่า “เราเป็นประตู” แล้วพระองค์ยังเสริมอีกว่า “ผู้ที่เข้ามาทางเราก็จะรอดพ้น เขาจะเข้าจะออก และจะพบทุ่งหญ้า” (ยน 10:9) การ “เข้า-ออก” โดยไม่ได้รับอันตรายเป็นสำนวนพูดของชาวยิว หมายถึง “ชีวิตที่มั่นคงปลอดภัยสูงสุด” หากประชาชนสามารถเข้าออกประตูเมืองได้โดยไม่หวาดหวั่น ย่อมหมายความว่าเมืองนั้นปลอดภัย มีขื่อมีแป มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย และมีสันติสุข   ผู้นำชาวอิสราเอล จึงมีหน้าที่ นำประชาชนออกไปและกลับเข้ามา (กดว 27:17) จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 54 16:45:01

ความคิดเห็นที่ 7 นอกจากนั้น ผู้ที่นบนอบเชื่อฟังพระเจ้ายังจะได้รับพระพร “ทั้งเมื่อเข้ามาและเมื่อออกไป” (ฉธบ 28:6)   พระองค์ “จะทรงพิทักษ์ท่านทั้งเมื่อออกไปและเข้ามา บัดนี้และตลอดไป” (สดด 121:8) เท่ากับพระเยซูเจ้าต้องการบอกเราว่า เมื่อใดก็ตามที่เราเข้าถึงพระเจ้าโดยผ่านทางพระองค์ เราจะรับรู้ได้ทันทีว่า ความมั่นคงปลอดภัยสูงสุดได้เข้ามาสู่ชีวิตของเรา เพราะบัดนี้ ชีวิตของเราอยู่ในอ้อมพระหัตถ์ของพระเจ้า ผู้เปี่ยมด้วยความรักและความเมตตา ความหวาดกลัวและวิตกกังวลทั้งปวงจึงมลายสูญหายไปสิ้น ! ส่วนผู้ที่มาก่อนหน้าพระองค์ทุกคนล้วน “เป็นขโมยและโจร แต่แกะมิได้ฟังเสียงของเขาเหล่านั้น” (ยน 10:8) ผู้ที่มาก่อนหน้าพระองค์ ไม่ได้หมายถึงบรรดาประกาศก แต่ทรงหมายถึงพวกกระหายเลือด ! โยเซฟุสเล่าว่า เกิดความโกลาหลวุ่นวายในแคว้นยูเดียถึงหนึ่งหมื่นครั้ง ส่วนใหญ่ชักนำโดยผู้ที่อ้างตัวว่ามาจากพระเจ้า แต่จริงๆแล้วคือพวกกบฏ   พวกเขาเชื่อว่า ยุคทองของชาวยิวจะได้มา ก็โดยการนองเลือดและสงครามกับกองทัพโรมันเท่านั้น   พวกเขาพร้อมจะฆ่าทุกคน ไม่เว้นแม้แต่คนรักและตัวเอง หากว่ามันจะช่วยให้ความหวังของพวกเขาเป็นจริงขึ้นมา พวกเขามา “เพื่อขโมย ฆ่าและทำลาย” แต่พระองค์เสด็จมา “เพื่อให้แกะมีชีวิตและมีชีวิตอย่างสมบูรณ์” (ยน 10:10) ราวกับพระองค์กำลังตรัสว่า “มีคนมาก่อนหน้าเราและอ้างตัวเป็นผู้นำที่พระเจ้าทรงส่งมา   พวกเขาเลือกหนทาง ของสงครามและการฆ่าฟัน ซึ่งมีแต่จะชักนำมนุษย์ให้ยิ่งออกห่างจากพระเจ้า   แต่หนทางของเรา คือหนทางแห่งสันติสุข ความรัก และชีวิต   หากพวกท่านเลือกหนทางนี้ มันจะนำท่านเข้าใกล้ชิดพระเจ้า ยิ่งวันยิ่งมากขึ้น” มีเรื่องเล่าว่า ทหารโรมันผู้ท้อแท้สิ้นหวังและหมดอาลัยตายอยากในชีวิตคนหนึ่ง ได้มาหาจูเลียส ซีซาร์ เพื่อขออนุญาตฆ่าตัวตาย   ซีซาร์มองเขาแล้วถามว่า “เจ้าเคยมีชีวิตด้วยหรือ ?” นั่นเป็นเพราะเมื่อเราดำเนินชีวิตตามลำพัง ชีวิตย่อมมืดมนและท้อแท้ แต่เมื่อเราดำเนินชีวิตพร้อมกับพระคริสตเจ้า เรากลับมีชีวิตชีวา และมีอย่างสมบูรณ์เหลือเฟือ ทุกสิ่งกลับมีความหมาย มีคุณค่า และมีสันติสุข !! ขอพระสถิตกับท่าน คุณพ่อธีระ  กิจบำรุง (บทความคัดลอกจากคณะกรรมการคาทอลิกเพื่อพระคัมภีร์) เขียนโดย สารวัดเซนต์จอห์น ที่ 2:45 สารวัด วันอาทิตย์ที่ 15 พฤษภาคม 2011 สัปดาห์ที่ 4 เทศกาลปัสกา จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 54 16:51:36

ความคิดเห็นที่ 8 ดีครับ จากคุณ : Youth In Asia เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 05:24:06

ความคิดเห็นที่ 9 เออ.......แต่ว่า ยังกินเนื้อแกะ หรือเนื้อสัตว์ทั้งหลายอยู่หรือเปล่า? จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 08:51:08

ความคิดเห็นที่ 10 ตรรกะนี้......เหมือนยังไม่ค่อยครบอ่ะครับ พระเยซูเป็นประตู  พวกกระหายเลือดเป็นขโมย ชาวบ้านเป็นแกะ แล้วใครเป็นคนเลี้ยงแกะ ?? จากคุณ : นกแคปหมู เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 11:13:27

ความคิดเห็นที่ 11 บาทหลวง พี่เลี้ยง นักเทศน์ และ พระเยซูเป็นผู้เลี้ยงแกะด้วยครับ ตามข้อความที่ 6 ...โดยทางพฤตินัยจึงเป็น “คนเลี้ยงแกะ” นั่นเองที่เป็น “ประตู” นี่คือเบื้องหลังที่ทำให้พระเยซูเจ้าตรัสว่า “เราเป็นประตู” (ยน 10:9)... แต่ก็เห็นด้วยในบางส่วน เนื่องจากการอุปมาอุปมัย ย่อมมีข้อจำกัดที่จะอธิบายให้ครบถ้วน แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 54 18:06:10 จากคุณ : Mahasati Neo เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 18:05:02

ความคิดเห็นที่ 12 เรียนคุณนกแคปหมู จากรายละเอีนดใน ความเห็นที่ 6 คอกแกะ มี 2 ประเภท คือ 1 มีประตู และ 2 ไม่มีประตู คอกแกะที่ไม่มีประตู มีแต่ทางผ่านเข้าออก คนเลี้ยงแกะ จะนอนขวางทางเข้าออก ทำหน้าที่เป็นประตูด้วย ครับ เมื่อขวางทางเข้าออกไว้ ไม่ว่าแกะ จะเข้าหรือจะออก ก็จะต้องข้ามคนเลี้ยงไปครับ คนที่มาขโมยแกะหรือสัตว์อื่นที่จะทำร้ายแกะก็เหมือนกัน ต้องผ่านคนเลี้ยงนี้ไป จึงจะขโมยทำร้ายแกะได้ครับ จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 01:12:52

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณ คุณ Mahasati Neo ครับที่ช่วยอธิบายเพิ่มเติมให้ครับ เรียนคุณ ไม่คิดมาก เรื่องกินเนื้อแกะและเนื้อสัตว์ ชาวยิวในสมัยพระเยซูเจ้า เลือกกินเนื้อสัตว์บางประเภท ไม่กินบางประเภท ถ้าชนิดไหนห้ามแล้วไปกินเข้า จะมีมลทิน ก็ต้องไปขอให้ สมณะ/ปุโรหิต ประจำวิหารแก้บาป ล้างมลทินให้ครับ แต่ชาวคริสต์ ไม่ถือเรื่องหยุมหยิมพวกนี้ครับ ถ้าใครคิดว่า การงดกินเนื้อสัตว์ดี ก็งดต่อไปได้ ถ้าใครถือว่า ทุกอย่างกินได้ ก็กินต่อไป เราไม่ห้าม แต่อย่าเป็นเหตุให้ผู้อื่นสะดุดก็พอ สะดุด หมายความว่า ถือต่อไปไม่ได้ รักษาความเชื่อต่อไปไม่ได้ หรือ ไปผิดทาง เช่นคนที่คิดว่า ไม่ควรกินเนื้อ เราก็ไม่กินเนื้อเวลาทานอาหารร่วมกันกับเขา ไม่เช่นนั้น เขาจะไม่สะดวกใจที่จะรักษาศีลของเขาต่อไป หรือศีลเขาจะไม่บริสุทธิ์ตามความเชื่อของเขา เท่ากับเราไปทำให้ความเชื่อเขาสะดุดลงครับ จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 01:32:07