ความคิดเห็นที่ 1 ใครตั้งบรรทัดฐานในสังคมหรอคะ...ว่าเกิดมาต้องขยายครอบครัว :) จากคุณ : ฟากฟ้าฝั่งฝัน เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 22:00:10

ความคิดเห็นที่ 2 จะอยู่คนเดียวหรือมีคู่ก็ทุกข์ค่ะ แต่ทุกข์คนละแบบ อย่างหลังน่าจะมากกว่า เพราะความรักของปุถุชนอย่างเรามักจะปนกับความยึดถือเสมอ และจะทุกข์ตามระดับแรงยึด ส่วนตัวเห็นว่าสิ่งประเสริฐที่สุดในชีวิตของมนุษย์ไม่ใช่การขยายครอบครัว แต่คือการได้ก้าวเดินไปตามหนทางที่พ้นจากทุกข์อย่างถาวร ในเวลาที่พระธรรมยังบริสุทธิ์อยู่ เพราะไม่รู้ว่าต่อไปหากยังต้องเกิดอีก จะได้พบหนทางนี้อีกมั้ย สรุปไม่ว่าจะมีคู่หรืออยู่คนเดียว ก็ควรรักษาใจให้เป็นอิสระบ้าง เพื่อเตรียมพร้อมรับกับความเปลี่ยนแปลงและความพลัดพราก ที่ต้องเกิดขึ้นแน่ในวันใดวันหนึ่ง ป.ล.บางทีชีวิตมนุษย์อาจไม่ได้ต้องการความสุขเสมอไป ความทุกข์ที่ได้รับอาจเป็นเพื่อนพาเราไปพ้นจากมันได้ เพียงเราอย่าปล่อยโอกาสที่จะให้จิตได้เรียนรู้มันนะคะ แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 54 22:15:05 จากคุณ : ฟ้าอิงจันทร์ เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 22:06:15

ความคิดเห็นที่ 3 ผมศึกษาธรรม(แบบคลั่งศาสนา)มาก่อน ที่จะมีแฟน และแต่งงานกัน โดยส่วนตัวคิดว่า น่าจะใช้ชีวิตแบบฆราวาสให้ถึงที่สุดก่อน ตอนนั้นก็ตัดสินใจอยู่ว่า ถ้าต้องการปฏิบัติอย่างจริงจังก็ควรจะบวช(แบบไม่สึก) แต่....ก็ยังที่สิ่งที่คาใจอยู่อย่างหนึ่งคือ(การมีเมีย) ผมเลยต้องการท้าทายและพิสูนจ์สติปัญญาของผมว่าธรรมที่ศึกษามาแน่จริงหรือไม่ ผมเลยตัดสินใจมีแฟนและแต่งงาน ความรักแบบคู่ครอง คู่แต่งงาน ให้มีสุข เราต้องไม่ไปยึดที่ตัวเขา หากเขาทำให้เราเสียใจ เราทำไงดีล่ะคะ เช่น นอกใจ ในความเป็นจริง ของคนที่มีอุปาทานขันธ์อย่างเต็มคือผม+แฟนของผม=อุปาทานขันธ์X2 คิดเอาเองครับ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น   .....ทุกข์เพิ่มขึ้นสองเท่า555.... แล้วคราวนี้เท่ายังไง  พึ่งพรหมวิหาร4 ครับ มีปัญหาอย่างใจร้อน ค่อยคิดแก้ไปเรื่อยๆ ผมกับแฟนใจร้อนทั้งคู่? คนทุกคนย่อมมีข้อดี ข้อเสียในตัวเอง ต้องยอมรับในจุดนี้ก่อน ต้องมีเหตุ มีผลครับ จะอยู่คนเดียวก็ต้องเก่งนะครับ ไม่ยังงั้นก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน  สรุป ไม่ว่าจะอยู่คนเดียวหรืออยู่หลายคน จะสุข,ทุกข์,ดี,เลว อยู่ที่ตัวของเราว่าจะปฏิบัติตัวให้สอดคล้องกับธรรมได้แค่ไหน อย่างไร รู้ว่าอะไรเป็นอะไรครับ.... จากคุณ : นิยมวัตถุ เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 22:13:21

ความคิดเห็นที่ 4 คือตอนแรกจะใช้คำว่า สืบพันธุ์ หรือ แพร่พันธุ์ แต่ว่าให้มันดูสุภาพหน่อยเลยใช้คำว่าขยายครอบครัวคะ ^_^ หากเราใช้พรหมวิหาร 4 ในการครองเรือน ก็จะช่วยให้แก้ปัญหาได้ดีขึ้นใช่ไหมคะ ตอนนี้เจอปัญหา แต่ว่าสามีไม่ร่วมมือด้วยในการพูดคุย ก็เลยยังไม่รู้ว่าจะรักษาครอบครัวไว้ได้หรือไม่ พยายามใช้ความอดทน และ อภัยในสิ่งที่เกิดขึ้น แต่คำว่าอภัยนี่แหละค่ะ ยังให้ไม่สุด เพราะเกิดความระแวง เลยคิดว่า เราจะทำยังไงดีนะ จะกลับมาแก้ไข หรือว่า ยอมจากไปตามที่เค้าต้องการดี หันมามองทางธรรม ก็มีบอกว่า ตัวเขา ตัวเรา เลยคิดว่าอย่างนั้นก็จากกันน่าจะง่ายกว่า แต่พอจะจาก ก็เสียใจและเสียดาย หากว่าเราต้องไปเริ่มใหม่ ก็กลัวว่าจะเจอคนไม่ดี หรือ หากอยู่คนเดียวก็ทุกข์ จากคุณ : Victory-ka เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 22:27:36

ความคิดเห็นที่ 5 ร่างกายเราไม่ใช่ของเรา ร่างกายเขาก็ไม่ใช่ของเรา เราทำวันนี้ปัจจุบันนี้ให้ดีที่สุดที่หน้าที่ของตนเองพึงมี จากคุณ : ลิงพญาไท (artpom99) เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 22:34:42

ความคิดเห็นที่ 6 คือตอนแรกจะใช้คำว่า สืบพันธุ์ หรือ แพร่พันธุ์ แต่ว่าให้มันดูสุภาพหน่อยเลยใช้คำว่าขยายครอบครัวคะ ^_^  ถูกต้องนะครับ! ซึ่งต้องยอมรับว่าเกี่ยวข้องกับกามด้วยนะครับ หากเราใช้พรหมวิหาร 4 ในการครองเรือน ก็จะช่วยให้แก้ปัญหาได้ดีขึ้นใช่ไหมคะ แน่นอนครับ แต่ ต้องระวังด้วยว่าจะกลายเป็นโง่ด้วยนะครับ ตอนนี้เจอปัญหา แต่ว่าสามีไม่ร่วมมือด้วยในการพูดคุย ก็เลยยังไม่รู้ว่าจะรักษาครอบครัวไว้ได้หรือไม่ พยายามใช้ความอดทน และ อภัยในสิ่งที่เกิดขึ้น แต่คำว่าอภัยนี่แหละค่ะ ยังให้ไม่สุด เพราะเกิดความระแวง ต้องดูด้วยว่าเรื่องอะไร ถ้าเป็นเรื่องนอกใจ ก็ทำใจไว้ได้เลยนะคร๊าาาบ ว่าผู้ชายส่วนใหญ่เคยนอกใจแฟนของตัวเองแทบทุกคน!!!!! เลยคิดว่า เราจะทำยังไงดีนะ จะกลับมาแก้ไข หรือว่า ยอมจากไปตามที่เค้าต้องการดี ต้องหาทางแก้ไขให้ถึงที่สุดก่อนครับ โดยทั้งสองฝ่ายลงตกเจรจา ร่วมมือกัน(ด้วยเหตุผล) ถ้ามันไปไม่ได้จริงๆ ก้ทางใครทางมันครับ จากคุณ : นิยมวัตถุ เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 22:36:47

ความคิดเห็นที่ 7 เมื่อก่อน ผมเอง ก็คิดว่า ถ้าหากจะปฏิบัติธรรม ก็ไม่ควร ที่จะมี ลูก มีเมีย จะบอกว่า ตอนนี้ คิดได้แล้วว่า การมีลูก เท่ากับว่า คุณ เปิดโอกาส ให้ชีวิต ๆ หนึ่ง มาเกิดบนโลกนี้ แล้ว คุณก็จะต้องมีหน้าที่นำพาเขา เข้าสู่ทาง ธรรม เพื่อที่จะบรรลุ สู่จุดมุ่งหมายสูงสุดของ ชีวิต ให้ได้ .. ดังนั้น จึงไม่แปลก นะ ถ้า คุณจะมีลูกมีเมีย เสียก่อน แล้วจึง ไปสู่จุดมุ่งหมายของชีวิต... ( นิพพาน )   อย่างที่บอกไว้ตอนต้น เพราะเท่ากับว่า คุณเปิดโอกาสให้ชีวิต ๆ หนึ่ง มีโอกาสได้ เกิดเป็นมนุษย์ ... ขืน ไม่ยอมแต่งงาน แล้วไม่มีลูก กัน แล้ว จะเอาโอกาสที่ไหน เกิดมาเพื่อ พบพระธรรม กัน ล่ะ .... และเท่าที่รู้มา ก็คือ โลกมนุษย์ เหมาะแก่การ ปฏิบัติธรรม เป็นที่สุด เสียด้วยซิ .... จากคุณ : trialuck เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 22:55:28

ความคิดเห็นที่ 8 บารมี = กำลังใจ กำลังใจ แต่ละคนไม่เท่ากัน  ถ้ากำลังใจมีมาก การอยู่คนเดียวก็ไม่ได้ทุกข์อะไร  จากคุณ : phutakun เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 23:37:34

ความคิดเห็นที่ 9 ความรักแบบคู่ครอง คู่แต่งงาน ให้มีสุข เราต้องไม่ไปยึดที่ตัวเขา หากเขาทำให้เราเสียใจ เราทำไงดีล่ะคะ เช่น นอกใจ - อือม.. ลองห้ามขี้สักเดือนหนึ่งดูสิ ห้ามร่างกายตัวเองไหวมั้ย อย่าว่าแต่เดือนเดียวเลย วันเดียว ถ้ามันปวดขี้จริงๆเราก็ห้ามไม่อยู่ มันเป็นอย่างนี้นะ อย่างแรกเราต้องรักตัวเองก่อน รักตัวเองก็คือไม่ทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ ด้วยการคบหาคนเลว คนพาล คนอารมณ์ร้อน คนโลภ คนโง่เกินไป นี่เราไม่คบเป็นแฟน จากนั้นก็ดูว่าเขาพอจะมีศีล๕มั้ย แน่นอนดูยาก ถ้าเราไม่มีเองด้วยเราจะดูยาก ดีหรือเลวนั้น ดูออกหรือไม่ออก มันขึ้นอยู่กับเราด้วยว่าดีเลวขนาดไหนนะ ดังนั้นทำตัวให้ดีมีศีลธรรมด้วย แล้วเราก็ถามตัวเองว่า ชอบให้ใครมาบังคับจัดการให้เราทำโน่นทำนี่มั้ย คนอื่นเขาก็เหมือนกัน เขาจะทำอะไรก็อยากทำตามใจตัวเองทั้งนั้น ถ้าเราคิดอย่างนี้บ่อยๆ กับทุกๆคนที่เรารู้จักเพื่อนหรือญาติพี่น้อง เราก็จะมีอารมณ์ชินกับความธรรมดาของการแตกต่างของแต่ละคน การยึดติดพี่น้องกลุ่มเครือญาติเพื่อนฝูงและคนรักก็จะน้อยลง คือไม่ติดว่าเขาต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ ทุกอย่างเป็นของนอกกาย จะยึดไว้ก็ไม่ได้ - คำว่ายึดนี่หมายถึงเอาตามใจเราไม่ได้ หน้าเราก็เหี่ยวลงทุกวันจริงมั้ย ไม่ล้างหน้าสักวันเป็นยังไงละ สวยปิ๊งมั้ย? นี่หน้าเราเองยังเอาไม่อยู่เลย คิดดีๆนะครับ คิดดีๆ เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องปัญญา ต้องค่อยๆคิด คิดทุกวันวันละนิดวันละหน่อย หรือ  อยู่ตัวคนเดียว จะดีกว่า ไม่สร้างทุกข์ - อันนี้มันชัวร์อยู่แล้ว อย่าหาเรื่องเลย แบกขันธ์๕ ก็เหนื่อยอยู่แล้ว ถ้าล่อ ขันธ์ ๑๐ ขันธ์ ๑๕ แบบไร้ปัญญาไม่เหนื่อยหรอก ตายเลย แต่แล้วเราก็เป็นมนุษย์ที่ต้องใช้ชีวิต ขยายครอบครัว จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 08:02:16

ความคิดเห็นที่ 10 มีหรือไม่มีคู่ แล้วคู่จะเป็นแบบไหน จะสร้างทุกข์หรือสุขให้ เราคิดว่าเป็นการรับผลของอดีต ที่นี้ถ้ามีคู่แล้วคู่ไม่ดี  ก็คือรับผล ลองสังเกตุดู เราจะไปเปลี่ยนแปลงอะไรเค้ามากไม่ได้ เค้าก็ต้องเป็นอย่างที่เค้าเป็น และเราก็ได้รับผลที่เราก็ไม่รู้ว่าทำกรรมอะไรกับเค้ามา  ถ้าเข้าใจและยอมรับตรงนี้แล้วจะกลัวสังสารวัฏ  รีบขวนขวายตัวเองให้ความทุกข์และความโง่เบาบางลงจนถึงจุดนึง เราจะคลายความยึดถือทั้งหลายลง กลายเป็นความเมตตาว่าเราจะช่วยเค้ายังไงหรือช่วยไม่ได้ก็ปล่อยวาง จากคุณ : moomanow2 เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 08:35:52

ความคิดเห็นที่ 11 หลายท่านตอบไว้ดีแล้ว ขอให้คุณค่อยๆคิด ค่อยๆใช้สติพินิจพิจารณา หากสติยังอ่อน การแก้ปัญหาก็จะเห็นได้ไม่ชัด เลือนลาง ฝึกสติให้เข้มแข็งมากๆ ปัญญา การเห็นตามจริง จะเกิดตามขึ้นมาเป็นลำดับ จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 09:06:22

ความคิดเห็นที่ 12 ว้าว....... ตื่นเช้ามา กลับมาอ่าน ได้กำลังใจและแง่คิดมากๆเลยค่ะ ขอบคุณทุกท่านจริงๆ เรื่องความรักเป็นเรื่องปัญหาโลกแตก อยู่ที่ใจเราจริงๆเลย มีคนบอกว่า ก็คิดซะว่าเป็น DNA ของผู้ชายที่เกิดมาเพื่อล่า ต้องทำใจ แต่ก็ทำใจไม่ได้จริงๆ เรื่องนี้ Y_Y หวังว่าอนาคตจะทำใจได้ ตอนนี้พยายามรักตัวเอง และคิดว่า ตัวเขา คือ ตัวเขา อย่าเอาใจเราไปผูกกับตัวเขา ช่วยได้เยอะขึ้นเลยค่ะ ต่อไปก็ขอเวลาให้ใจเราเข้มเข็งขึ้น กำลังพยายามฝึกการทำสมาธิ อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรที่ตามจองล้างจองผลาญเรื่องชีวิตคู่ จากคุณ : Victory-ka เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 09:19:54

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านความเห็นของคุณนิยมวัตถุแล้วนึกได้ว่าเคยฟังธรรมจากแม่ชีท่านนึงที่วัดอัมพวัน ท่านบอกว่า ขันธ์ 5 นี้เป็นกองทุกข์  มีอยู่กันทุกคน แค่นี้ก็ทุกข์เท่าไหร่แล้ว แต่เราๆ ไม่เห็น วันนึงรู้สึกยังไม่เต็มในชีวิตเลยหาคู่  อยากสร้างครอบครัว คิดว่าจะทำให้สุข จากขันธ์ 5   คราวนี้รวมกันเป็น 10 อยู่ๆ กันไป รู้สึกว่ายังไม่เต็ม  สงสัยต้องมีลูกสักคน  ใครๆ ก็มีกัน จาก 10 มาเป็น 15 ซักพักคิดว่าลูกคนเดียวเดี๋ยวลูกเหงา  ต้องมีน้องเพิ่มจะได้มีเพื่อนเล่น จาก 15 มาเป็น 20 แค่ขันธ์ 5 ของเราเองก็ทุกข์พอแล้ว คราวนี้เพิ่มมาเป็นขนาดนี้  ยิ่งทำให้หลุดพ้นยากขึ้นไปอีกเท่าไหร่ เหมือนยิ่งมีห่วงมาผูกมือ  ผูกคอ ผมฟังแล้วก็คิดได้เลยว่า ถ้าตอนนี้ยังไม่มีแฟน  งั้นไม่มีน่าจะดีกว่า ถ้าตอนนี้ยังไม่มีลูก   อันนี้ไม่ควรมีเป็นอย่างยิ่ง ความเห็นส่วนตัวนะครับ จากคุณ : pop_ssc เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 09:51:11

ความคิดเห็นที่ 14 เจ็บปวดเพราะความรัก หันมาคิดพิจารณาว่า ทุกอย่างเรายึดติดไปก็มีแต่ความทุกข์ เพราะทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลง ไม่เว้นแม้ใจคุณเอง วันนี้อยากกินผัดกระเพรา พรุ่งนี้ไม่อยากกินแล้ว เบื่อแล้ว แล้วจะเอาอะไรกับใจคนอื่น ก็มีเปลี่ยนแปลงเหมือนกัน เมื่อเห็นทุกข์แล้วก็ยอมรับมัน เกิดความปลง คนเราเท่านี้เองหนอ ยังไงก็ตายอยู่ดี จะเอาอะไรกับมันมาก ชีวิตตะเกียกตะกายไป สุดท้ายก็ลงสู่อบายภูมิ สู้ปฏิบัติธรรมหนีอบายภูมิดีกว่า เห็นทุกข์ก็เข้าใจธรรมะง่ายขึ้น จากคุณ : . (expha) เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 10:25:19

ความคิดเห็นที่ 15 ท้ายสุดแล้วมนุษย์ย่อมเป็นไปตามกรรม. สิ่งที่เรา ศีกษา ปฎิบัติ ยึดเหนี่ยวไว้ เพียงเพื่อให้เราอยู่กับความทุกข์และความสุขให้เป็น ก็แค่นั้น จากคุณ : ท้องฟ้าน้ำทะล เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 10:28:56

ความคิดเห็นที่ 16 มีคู่ครองดี มันก็โชคดีค่ะ มีเพื่อนร่วมทางมุ่งไปนิพพานด้วยกัน แต่พอระยะนึงก็ต้องแยกกันอยู่ดีค่ะ ตัวใครตัวมัน ไม่ต้องมีห่วง ถ้าเข้มแข็งอยู่คนเดียวได้ก็ดีค่ะ น่าจะปฏิบัติได้ง่ายกว่านะ อย่างเรามีคู่ ถึงไม่มีลูก เราก็ต้องห่วงความรู้สึกสามีอยู่น่ะนะ เดี๋ยวเค้าจะนึกว่าแต่งงานกับแม่ชี จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 10:50:41

ความคิดเห็นที่ 17 สติ สติ สติ จากคุณ : romporn เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 54 13:39:55