ความคิดเห็นที่ 1 ข่าวดี มัทธิว 25:14-30 หรือ 25:14-15, 19-21 อุปมาเรื่องเงินตะลันต์ (14) “อาณาจักรสวรรค์ยังจะเปรียบได้กับบุรุษผู้หนึ่งกำลังจะเดินทางไกล เรียกผู้รับใช้มามอบทรัพย์สินให้ (15) ให้คนที่หนึ่งห้าตะลันต์ ให้คนที่สองสองตะลันต์ ให้คนที่สามหนึ่งตะลันต์ ตามความสามารถของแต่ละคน แล้วจึงออกเดินทางไป (16) คนที่รับห้าตะลันต์รีบนำเงินนั้นไปลงทุน ได้กำไรมาอีกห้าตะลันต์   (17) คนที่รับสองตะลันต์ก็ได้กำไรมาอีกสองตะลันต์เช่นเดียวกัน   (18) แต่คนที่รับหนึ่งตะลันต์ไปขุดหลุมซ่อนเงินของนายไว้   (19) หลังจากนั้นอีกนาน นายของผู้รับใช้พวกนี้ก็กลับมาและตรวจบัญชีของพวกเขา จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 07:16:45

ความคิดเห็นที่ 2 (20) คนที่รับห้าตะลันต์เข้ามา นำกำไรอีกห้าตะลันต์มาด้วย กล่าวว่า ‘นายขอรับ ท่านให้ข้าพเจ้าห้าตะลันต์ นี่คือเงินอีกห้าตะลันต์ที่ข้าพเจ้าทำกำไรได้’ (21) นายพูดว่า ‘ดีมาก ผู้รับใช้ที่ดีและซื่อสัตย์ เจ้าซื่อสัตย์ในสิ่งเล็กน้อย เราจะให้เจ้าจัดการในเรื่องใหญ่ ๆ จงมาร่วมยินดีกับนายของเจ้าเถิด’   (22) คนที่รับสองตะลันต์เข้ามารายงานว่า ‘นายขอรับ ท่านให้ข้าพเจ้าสองตะลันต์ นี่คือเงินอีกสองตะลันต์ที่ข้าพเจ้าทำกำไรได้’   (23) นายพูดว่า ‘ดีมาก ผู้รับใช้ที่ดีและซื่อสัตย์ เจ้าซื่อสัตย์ในสิ่งเล็กน้อย เราจะให้เจ้าจัดการในเรื่องใหญ่ ๆ จงมาร่วมยินดีกับนายของเจ้าเถิด’   (24) คนที่รับหนึ่งตะลันต์เข้ามารายงานว่า   ‘นายขอรับ ข้าพเจ้ารู้ว่าท่านเป็นคนเข้มงวด เก็บเกี่ยวในที่ที่ท่านไม่ได้หว่าน เก็บรวบรวมในที่ที่ท่านไม่ได้โปรย   (25) ข้าพเจ้ามีความกลัว จึงนำเงินของท่านไปฝังดินซ่อนไว้ นี่คือเงินของท่าน’   (26) นายจึงตอบว่า ‘ผู้รับใช้เลวและเกียจคร้าน เจ้ารู้ว่าข้าเก็บเกี่ยวในที่ที่ข้ามิได้หว่าน เก็บรวบรวมในที่ที่ข้ามิได้โปรย   (27) เจ้าก็ควรนำเงินของข้าไปฝากธนาคารไว้ เมื่อข้ากลับมาจะได้ถอนเงินของข้าพร้อมกับดอกเบี้ย   (28) จงนำเงินหนึ่งตะลันต์จากเขาไปให้แก่ผู้ที่มีสิบตะลันต์   (29) เพราะผู้ที่มีมาก จะได้รับมากขึ้น และเขาจะมีเหลือเฟือ แต่ผู้ที่มีน้อย สิ่งเล็กน้อยที่เขามีก็จะถูกริบไปด้วย   (30) ส่วนผู้รับใช้ที่ไร้ประโยชน์นี้ จงนำไปทิ้งในที่มืดข้างนอก ที่นั่นจะมีแต่การร่ำไห้คร่ำครวญ และขบฟันด้วยความขุ่นเคือง’ แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 54 07:19:15 จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 07:18:28

ความคิดเห็นที่ 3 ตะลันต์ (Talent) ในความหมายดั้งเดิมนั้น เป็นหน่วยวัดน้ำหนัก หนึ่งตะลันต์ของกรีกมีน้ำหนัก 20.4 กิโลกรัม ส่วนตะลันต์ของฮีบรูหนักกว่าคือ 34.2 กิโลกรัม   มูลค่าของหนึ่งตะลันต์ จึงขึ้นอยู่กับว่าเป็นน้ำหนักของ เหรียญทอง เหรียญเงิน หรือเหรียญทองแดง จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 07:21:12

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตัวละครเอกในนิทานเปรียบเทียบเรื่องนี้อยู่ที่ “ผู้รับใช้ที่ไร้ประโยชน์” ซึ่งพระเยซูเจ้าต้องการหมายถึง บรรดาคัมภีราจารย์และฟาริสี พวกคัมภีราจารย์และฟาริสี นำบัญญัติที่พระเจ้าประทานให้โดยผ่านทางโมเสส และนำคำสอนของพระองค์ ที่ทรงไขแสดงผ่านทางบรรดาประกาศก ไปฝังดินไว้ โดยหวังว่าจะนำทั้งบัญญัติ และคำสอนของพระเจ้า ส่งคืนพระองค์ในสภาพเหมือนเดิม ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงพยายามสร้างกำแพงป้องกัน บัญญัติและคำสอนต่าง ๆ ด้วยการห้ามเปลี่ยนแปลง แก้ไข หรือพัฒนาปรับปรุงใด ๆ ทั้งสิ้น พวกเขาทำให้ “ศาสนา” เป็นอัมพาต  ประชาชนถูกปิดกั้นให้จมอยู่ในความมืดมน ไม่รู้จักพระเจ้าและความรักของพระองค์ ! พระองค์จึงต้องการสอนว่า “ไม่มีศาสนาใดที่ไม่ต้องเสี่ยง”   เราทุกคนต้องเสี่ยง มุ่งหน้าสู่ชีวิตที่ดีกว่าเสมอ   ไม่ใช่ทนอุดอู้อยู่ในหลุมหลบภัย ระหว่างรอการเสด็จกลับมาอย่างรุ่งโรจน์ของพระองค์ จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 07:24:03

ความคิดเห็นที่ 5 นอกจากนี้ พระเยซูเจ้ายังต้องการสอนเราทุกคนอีกว่า 1. พระเจ้าประทานพระพรแก่เราแตกต่างกัน บางคนอาจได้ห้าตะลันต์ บางคนสอง บางคนหนึ่ง แต่นี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นสำคัญอยู่ที่เรา “ใช้อย่างไร” ไม่ใช่ “ได้เท่าไร” พระเจ้าไม่เคยเรียกร้องให้เรา ทำสิ่งที่เราไม่มีความสามารถ    แต่สิ่งใดที่เรามีความสามารถ พระองค์ต้องการให้เราใช้ความสามารถนั้นอย่างเต็มที่  เพื่อรับใช้พระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ เราอาจได้รับไม่เท่ากัน แต่ทุกคน “พยายามเท่ากัน” ได้ ! และพระเจ้าทรงประทาน รางวัลแห่งความพยายามที่เท่ากัน  ของผู้รับใช้ที่ดีและซื่อสัตย์ทั้งสองคนด้วยคำชื่นชมเดียวกัน  ดังที่ปรากฏในข้อ 21 และข้อ 23 คือ  “ดีมาก ผู้รับใช้ที่ดีและซื่อสัตย์ เจ้าซื่อสัตย์ในสิ่งเล็กน้อย เราจะให้เจ้าจัดการในเรื่องใหญ่ ๆ”  แม้ว่าจำนวนเงินตะลันต์ ที่คนทั้งสองนำมาคืนจะต่างกันมากถึงสองเท่าครึ่งก็ตาม จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 07:26:41

ความคิดเห็นที่ 6 2. รางวัลคืองานที่มากขึ้น ดังที่ทรงตรัสกับผู้รับใช้ที่ดีและซื่อสัตย์ว่า “เราจะให้เจ้าจัดการในเรื่องใหญ่ ๆ” (ข้อ 21 และ 23) ฟังดูเหมือนพระเจ้าไม่มีเหตุผล  ทำไมพระองค์ไม่ให้พวกเขาพักเหนื่อย ? ใช่... ฟังเผิน ๆ เหมือนไม่มีเหตุผล แต่ในชีวิตจริงของเรา เราต่างต้องการแบบนี้ด้วยกันทุกคนมิใช่หรือ   เรามิได้ทุ่มเททำงานหนักเพื่อให้จำนวนนักเรียนเพิ่มขึ้น  ลูกค้าเพิ่มขึ้น   ใบสั่งสินค้าเพิ่มขึ้น  สัญญาจ้างงานเพิ่มขึ้นดอกหรือ ? เพราะฉะนั้น งานที่เพิ่มขึ้นและความรับผิดชอบที่มากขึ้น จึงเป็นรางวัลอันยิ่งใหญ่จริง ๆ ที่พระเจ้าทรงประทานแก่เรา จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 07:28:59

ความคิดเห็นที่ 7 3. โทษเกิดจากการไม่พยายาม ผู้รับใช้ที่ไร้ประโยชน์ถูกลงโทษ ไม่ใช่เพราะทำเงินหนึ่งตะลันต์สูญหาย แต่เพราะเขาไม่พยายามนำเงินนั้นมาใช้ต่างหาก หากเขาเสี่ยงนำเงินจำนวนนี้ไปลงทุน แล้วขาดทุนไม่มีเงินคืนนาย   นายคงไม่โกรธและลงโทษเขาหนักเท่านี้ เพราะฉะนั้น คนที่ชอบหลีกเลี่ยง “ความพยายาม” ด้วยการออกตัวว่า “ผมมีความสามารถนิดเดียว”, “ผมจน”, “ไปหาคนโน้นดีกว่า” ฯลฯ คงต้องหันกลับมาทบทวนความคิดและบทบาทของตนเองกันใหม่ หาไม่แล้วเราจะถูก “นำไปทิ้งในที่มืดข้างนอก” (ข้อ 30) แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 54 07:31:51 จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 07:31:26

ความคิดเห็นที่ 8 4. “ผู้ที่ทำมากจะได้รับมากขึ้น แต่ผู้ที่ทำน้อย สิ่งเล็กน้อยที่เขามีก็จะถูกริบไปด้วย” หลักการนี้ดูเหมือนโหดร้าย แต่ชีวิตของเราก็เป็นอย่างนี้จริง ๆ ! ถ้าเรามีความสามารถในการเลี้ยงหมู จับปลา ถักอวน เย็บเสื้อ  ปรุงอาหาร    สอน เรียน เล่นกีฬา พูดภาษาต่างประเทศ ใช้คอมพิวเตอร์ ฯลฯ  แล้วใช้ความสามารถนี้มากเท่าไร เราจะยิ่งมีความเชี่ยวชาญเพิ่มพูนมากขึ้นเท่านั้น ตรงกันข้าม หากเราไม่ได้ใช้หรือไม่ได้ฝึกความสามารถเหล่านี้เลย    คนที่เคยพูดภาษาอังกฤษคล่องปรื๋อ ก็จะเริ่มพูดตะกุกตะกัก    คนที่เคยเป็นดาวยิงฟุตบอล ก็จะเริ่มยิงลูกโทษหน้าประตูไม่เข้า จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 07:33:55

ความคิดเห็นที่ 9 เราอาจสรุปเป็นบทเรียนชีวิตของเราได้ว่า “หนทางเดียวในการรักษาพระพรของพระเจ้าไว้คือ ใช้พระพรนั้นเพื่อพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์” ! Catholic.or.th จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 07:34:46

ความคิดเห็นที่ 10 ตะลันต์ (Talent) ยังมีใช้ในปัจจุบันในความหมายของ พรสวรรค์ (gift) ซึ่งอาจจะหมายถึง สิ่งที่พระเจ้ามอบให้เราติดตัวมาตั้งแต่วันที่เราเกิด บางคนมีพรสวรรค์มาก มีของประทานมาก มีโอกาสมาก มีต้นทุนมามาก บางคนได้รับมาปานกลาง บางคนได้รับมาน้อย พระเจ้าประทาน โอกาสและพรสวรรค์ตามธรรมชาติ และเหนือธรรมชาติ แก่เราแต่ละคนโดยไม่เท่ากัน เราจะต้องทำให้เกิดประโยชน์ ผลิดอกออกผลสุดกำลังความสามารถ ถวายพระองค์ในวันตายของเรา พระคุณแห่งความเชื่อ กระแสเรียกและพระพรต่าง ๆ ที่เราได้รับ เราได้ทำให้เกิดประโยชน์อย่างไรบ้าง ทั้งแก่ตัวเอง ผู้อื่น สังคม และงานของพระเจ้า หรือเราเอาไปฝังดินไว้เฉย ๆ จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 07:37:05

ความคิดเห็นที่ 11 คนที่เกิดมาร่ำรวย มีโอกาสมากกว่าคนอื่น แต่ไม่ได้ใช้พระพรที่ได้มาให้เกิดประโยชน์แก่คนทั่วไป คนที่เกิดมาก็ได้รับศีลล้างบาป อยู่ในครอบครัวที่ดีมีศรัทธา แต่ไม่ได้บ่มเพาะความเชื่อ รักษาความเชื่อ เพิ่มพูน และเผื่อแผ่ความเชื่อ ไม่ได้เป็นตัวอย่างที่ดีแก่คนทั่วไปเลย ท่านกำลังทำให้พระพรที่ได้รับสิ้นเปลืองไป เมื่อวันที่เจ้านายกลับมา ท่านจะตอบพระองค์ว่า ท่านเอาเงินตะลันต์ที่ได้มา ไปทำอะไร จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 07:38:29

ความคิดเห็นที่ 12 ดีใจที่ได้อ่านบทความนี้ เพราะทำให้เข้าใจอะไรๆ ในชีวิตได้ดีมากขึ้นทีเดียว เดิมทีตอนเรียนคำสอนสมัยเด็กๆ ก็ยังไม่เข้าใจคำสอนบทนี้เท่าไหร่นัก เพิ่งจะเข้าใจตอนที่ จขกท   อธิบายเนี่ยแหละ แต่เรากลับคิดว่าต้นทุนชีวิตที่พระเจ้าให้ทุกคนนั้นเท่าเทียมกันนะ เช่นตัวเราเอง ที่มีต้นทุนทางครอบครัวที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ครอบครัวมีปัญหา ครอบครัวแตกแยก ยากจนเกือบไม่ได้เรียนหนังสือ พ่อก็ป่วยด้วยโรคร้ายแรง น้องก็เกเร แต่เราก็ได้ความอดทนที่มากกว่าคนอื่น สติปัญญาในการแก้ปัญหา จิตใจที่เข้มแข็ง และการมองโลกในแง่ดี จนเดี๋ยวนี้ปัญหาต่างๆก็ค่อยๆคลี่คลาย หรือในกรณีพวกพิการทางตา แต่เค้าก็มีความสามารถในการร้องเพลง ที่เพราะมากๆ ในความคิดเรา พระเจ้ายุติธรรมนะ ถึงเราจะได้อะไรน้อยกว่าคนอื่น แต่เราก็จะได้สิ่งอื่นทดแทน ขึ้นอยู่กับว่าเราจะสามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้หรือปล่าวเท่านั้นเอง จากคุณ : เกณหลง เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 08:04:13

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณที่แบ่งปันนะครับคุณเกณหลง ในแง่มุมหนึ่งก็จริงนะครับ เราได้สิ่งหนึ่งน้อย เราก็ได้สิ่งอื่นมาชดเชย ผมคิดว่า พระเจ้ารักเราทุกคนครับ เรื่องทรัพย์สมบัตินั้น บางคนได้มาก บางคนได้เร็ว บางคนก็ได้น้อย ๆ ค่อย ๆ ได้ ค่อย ๆ เพิ่มพูน ดีกว่าเราได้มามาก ๆ แล้วไม่รู้ค่า รักษาไว้ไม่อยู่นะครับ ที่สำคัญ พระองค์ประทานความเชื่อแก่เราครับ เราทุกคน มีชีวิตบนโลกที่ไม่สมบูรณ์ใบนี้เพียงชั่วคราวครับ พระองค์ให้เรามาปรับตัว เพื่อให้เราเป็นคนดี เป็นคนที่เหมาะสมกับอาณาจักรสวรรค์ เมื่อเราดีพอ พระเจ้าก็ให้เราก็บอกลาโลกใบนี้ได้ ทรัพย์สมบัติ พระพรต่าง ๆ พระองค์ให้เรามาเพื่อแบ่งปัน มากกว่า เพื่อสะสมครับ วันหนึ่ง ที่พระเจ้าเมตตาเรา เราก็กลับไปอยู่กับพระองค์แล้ว ไม่ต้องอาศัยสิ่งของเหล่านี้อีกแล้วครับ ผมดีใจครับ ที่คุณเกณหลงชอบ ผมกลัวแต่บทความจะยาวเกินไป แต่เป็นเรื่องที่งดงามมากเรื่องหนึ่งที่พระองค์ทรงสอนพวกเราครับ จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 10:08:07

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นเรื่องที่ดีค่ะ คนที่มีความพยายาม ความสำเร็จจะเข้าข้างเสมอ ยิ่งพยายามเท่าไหร่ ความเก่งก็เพิ่มพูนค่ะ เป็นข้อเท็จจริง ไม่มีใครทำอะไรเป็นมาตั้งแต่ต้น ทุกอย่างเกิดได้เมื่อเราพยายาม ส่วนคนขี้เกียจ บทลงโทษก็ต้องมีมั่งล่ะน้า ไม่โดยทางตรงก็ทางอ้อม เหมือนคนที่คอยเอาเปรียบเพื่อนร่วมงาน แต่สามารถเก่งภาษาคุยกับเจ้านายได้ แต่สิ่งที่เขาจะไม่มี คือเพื่อนร่วมงาน และทีมเวิร์ค ผิดกับคนที่ลงมือทำ เขาจะได้เพื่อนร่วมงานที่ดี และทีมที่ดีค่ะ จากคุณ : unitan เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 10:20:46

ความคิดเห็นที่ 15 เห็นด้วยกับคุณ Unitan ครับ คนที่มีความพยายาม ความสำเร็จจะเข้าข้างเสมอ ยิ่งพยายามเท่าไหร่ ความเก่งก็เพิ่มพูนค่ะ ขอบคุณครับ จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 12:54:54