สืบเนื่องจาก มีการนำ "วาทกรรม" อันได้กล่าวแสดงความเห็น จากกระทู้นี้
ไปใช้ในการแสดงออกซึ่ง "เจตนา" อันเกี่ยวเนื่องด้วย "มิจฉา" วาจา
เป็นเกียรติ ที่ได้รับความสนใจ ใคร่รู้ ในวาระนี้
จึงขอยกประมวล "วาทกรรม" อันสอดคล้องกับ ประเด็น ที่เกี่ยวข้อง
เพิ่มเติมไว้ในกระทู้นี้ เพื่อเป็น อีก ทางเลือก ทางเห็น ทางผ่าน
เป็นกรณีศึกษา แก่ผู้ศึกษา พุทธศาสนา ในลำดับต่อไป
- ๐ - - - - - P - U - R - P - O - S - E - - - - - ๐ -
ขอแสดง เจตนารมณ์ อีกครั้ง
ในการศึกษา พระพุทธศาสนา จำเป็นอย่างยิ่ง
ที่จะต้องมี "ความเห็นถูก" มาอันดับแรก
มิฉะนั้นแล้ว จักนำพาวิบัติ
ก่อความเสียหาย ทำร้าย ทำลาย ศาสนาพุทธ
ให้เสื่อมไป ก่อนกาลอันสมควร
ธรรมะ เป็นของแหลมคม
ผู้ศึกษา ต้องมี ปัญญา พิจารณา
ศึกษา ไตร่ตรอง อย่างถ่องแท้
และไม่ประมาท ในแง่ใดๆ ก็ตาม
มิฉะนั้น จักบาด ผู้ที่เห็นผิดเป็นชอบ
หนำซ้ำ ยังถ่อยทอด ผ่านไปยัง สาวก
ผู้มี ปัญญา ในระดับ ที่แตกต่างกัน
ดังที่เห็นได้ชัด จนเป็น "ปรากฏการณ์" ทางสังคม
ปูขาเก จะสอนลูกปู เดินตรง ได้อย่างไร
แหวกตำรา ฉีกอรรถกถา ไม่เคารพ ครูบาอาจารย์ แล้วไซร้
จะมีหน้า มาห่มครองจีวร ของเถรวาทนิกาย.. ละอายบ้างหรือไม่
สมควร ไม่สมควร ถูกผิด คิดเห็น เช่นไร ..
ตรรกะส่วนไหน จึงแปลงร่าง กลายพันธุ์ เช่นนี้
- ๐ - - ๐ - - - ๐ - - - -

- - - - ๐ - - - ๐ - - ๐ -
: หยุด ทำร้าย พระพุทธศาสนา :
: : อย่า เดินทางผิด เพื่อเพิ่มภพภูมิ ก่อกรรมเวร : :
: : : เห็น ตรง เดินในทาง อริยมรรค นั้นแน่แท้ : : :
อนึ่ง ผู้เห็นธรรมะ ที่ถูกทางนั้น จะหลีกเลี่ยง "ความดัง"
ยึดถือ ความสันโดษ เป็นทรัพย์อันประเสริฐ
ไม่ฟุ้งเฟ้อ หลงใหล ใน ลาภ ยศ สรรเสริญ
ไม่นิยม ดิ้นรน ค้นหา สักการะ จากผู้คน
เนื่องด้วย "ท่าน" เหล่านั้น ได้พบ ความจริง อันมีค่ายิ่งแล้ว
จักไม่แสวงหา ทางแห่งการ เวียนว่ายตายเกิดอีก
"นิพพาน" เป็นจุดมุ่งหมาย อันสมควร ของพุทธบริษัท
ขอพึงตระหนัก ให้มาก ในความมี "บุญ"
อันได้เกิดมาพบพระพุทธศาสนา
= ศึกษา ปฏิบัติ ปริยัติ ปฏิเวธ เพื่อไปให้ถึงซึ่งทางพ้นทุกข์ =
- ๐ - - - - - - - C - A - S - E - - S - T - U - D - Y - - - - - - - ๐ -
ใน "กรณีนี้" เป็นอีก " หนึ่งตัวอย่าง " ที่เห็นได้ชัด
ขอผู้อ่าน ถึงพร้อมด้วย วิจารณญาณ
วางใจในการอ่านอย่างถูกทาง
ลด ละ การใช้อารมณ์
ละ ลด การยึดถือ อัตตา
พระพุทธศาสนา จะธำรงค์อยู่ได้
ด้วยความร่วมมือ ร่วมใจ จากพุทธศาสนิกชน
ผู้มุ่งแสวงหาทางหลุดพ้น ตามหลัก อริยมรรค มีองค์แปด
พระธรรมวินัย อันบัญญัติเป็นระเบียบไว้อย่างถูกต้อง
สงฆ์ มีหน้าที่ ต้องรักษา ยึดถือ อย่างมั่นคง
การแสดงออกซึ่ง "ทำร้าย" พระพุทธศาสนา
มีตั้งแต่ระดับ ศีล สมาธิ ปัญญา
หากผิด แม้เพียง ในระดับ ศีล
หมายรวมถึง "พระธรรมวินัย"
อันเกี่ยวข้องด้วย การสวดพระปาฏิโมกข์
ซึ่งหมู่สงฆ์ บัญญัติไว้ดีแล้ว คือ 227 ข้อ
"ผลกระทบ" พบเห็นได้ "ดังที่แสดงออก"
หากผิด ระดับขั้นที่สูงขึ้นไป
ใน "สมาธิ" และ "ปัญญา" แล้ว
จักก่อตัว อันตราย น่ากลัว สักเพียงใด
= ขอปัญญา พึงประจักษ์ ตระหนักมี แก่พุทธศาสนิกชน ทุกท่าน เทอญ =