มารายงานตัวค่ะคุณเคออส (คงไม่ช้าไปมั้ง) อิอิ 
วันสารทก็โดนตามฟอร์มค่ะ แต่เหมือนจะเริ่มชินไงไม่รู้ เหอ ๆ
ก่อนโดนยังมีขเม่นตาขวามาอีกแน่ะ เอากะเค้าซิ 
เหมือนเค้าจะสื่อสารอะไรสักอย่าง แต่เราจับใจความไม่ได้ ก็ยอม ๆ เค้าไปตามระเบียบ
สามีเคยเล่าให้ฟังว่าตอนเด็กเห็นคุณผีบ่อย ๆ จนทุกวันนี้บางทียังติดนอนคลุมโปงอยู่เลย พอโตมาก็โดนอำมาเรื่อย ๆ มาช่วงหลังที่เรามาอยู่ด้วย กลายเป็นเราโดนแทน เค้าไม่โดนอีกเลย เป็นงั้นไป 
หลัง ๆ มาเค้าเริ่มทำสมาธิบ่อย
ก็เหมือนจะเจอนั่นนี่ ก็เป๋ไปเลย หยุดไปช่วงหนึ่ง พยายามชวนก็ไม่เป็นผล
ขอบายตาหลอด สวดมนต์ด้วยกันก็หาวอยู่นั่นหละ ชวนเราง่วงไปด้วย
ตอนนี้ชวดสวดมนต์ก็บ่ายเบี่ยงอีก เอาไงล่ะเนี่ย ต้องเข็นตลอด
อยากจะบอกว่า ช้านเริ่มเซงกับเธอแล้วนะ 
เรื่องสมาธิคุงสามีนี่ บางที เค้านั่งทำนั่นนี่อยู่เฉย ๆ ก็หลุดวูบเข้าสมาธิได้ง่าย ๆ
แต่เหมือนเค้าจะติดปีติ เลยไปต่อยาก ส่วนเรา หลังจากหายป่วย ก็ไปบวช คือเหมือนต้องเริ่มต้นใหม่ ฝึกใหม่หมด ฝึกสติยังยากมาก ๆ ท้อเลย แม่ชีคนอื่นคงงง ว่าเราเป็นอะไร เราก็พยายามไม่สนใจ ปล่อยเขา จะคิดยังไงก็ช่างเขา
คือการไม่แคร์สายตาคนอื่นนี่ เริ่มตั้งแต่ไปทำจิตอาสา คาดว่าที่โดนจัดหนัก คือโดนทั้งเจ้ากรรมนายเวรตัวเอง และเจ้ากรรมนายเวรคนอื่นด้วยน่ะ ทั้งช่วงหลัง ๆ มา ไม่ค่อยได้ไหว้บรรพบุรุษน่ะ ญาติตัวเองยังลืม หึหึ
ปฏิบัติธรรมโต้ลม.. (ต่อจากโต้คลื่นนะ..)
เป็นกำลังใจให้ค่ะ หนูก็ชอบน้องหมามากๆ ถ้าเรียนจบก็อยากเลี้ยงหมาปอมซักตัวหนึ่ง เพราะเลิฟมาก อาศัยเป็นไปแม่ยกหมาชาวบ้านเค้าก่อน คนข้างๆก็เตือนว่า ไปศึกษามาดีๆว่าเลี้ยงหมามีทุกข์ยังไงบ้าง แหม หนูก็รู้ดี แต่ก็อยากเลี้ยงมากๆ >_<"
กราบพระอาจารย์ด้วยเศียรเกล้า
