เคยดูสารคดี ทางช่องดิสคัพเวอรี่นะ เป็นชื่อของหมู่บ้านเล็ก ๆ หมูบ้านหนึ่งในปัจจุบัน (สารคดีบรรยายว่า ในอดีตเป็นเมืองรุ่งเรื่อง อย่างที่คุณโขตานบอกนั่นแหล่ะ)
แต่ในปัจจุบัน กลายเป็นหมู่บ้านของชาวมุสลิมที่เคร่งครัด และคนในหมู่บ้านนี้เกือบทั้งหมด เป็นชาวมุสลิมที่ มีอาชีพทำกระดาษ ตามภูมิปัญญาท้องถิ่น โดยทำมือ ทุกขั้นตอน สืบทอดมายาวนานตั้งแน่อดีตนับพันปี
เขาบรรยายว่า บางครั้งก็ออกเสียงว่า "โคฏาน"
...................................
ซ้อ Rinta ครับ ...ไอ้ตัวห้อย ๆ โหน ๆ อยู่ในวรรณกรรมอินเดียน่ะ ไม่ใช่ "เวตาล" หรอกรึ ! เอ๊ะ ..รึว่าคนละเรื่อง อิอิ ใช่เรื่องนิทานเวลตาล ป่าวอ่ะ
..........................................
เห็นลุงโข แกชอบตั้งชื่อเป็นสถานที่แบบนี้ แล้วพาลให้คิดหวาดเสียวแทน หากวันหนึ่งข้างหน้า ลุงแกอยากจะลองหันมาตั้งชื่อสถานที่ในประเทศไทย ในเขตดินแดนชายแดน ๆ เขมรบ้างล่ะก็ มีหวังคงต้องได้ให้ผู้เชี่ยวชาญ หลากหลายสาขา มาพินิจพิเคราะห์ ถึงคำแปล และความหมายกันให้วุ่นแน่ๆ เช่น สถานที่ดังต่อไปนี้
- เนิน หัมหด (ใช้สระ อำ ไม่ได้แฮะ เวปมาสเตอร์ บอกว่า..มิสุภาพ)
- ช่องโดนเอาว์
ชื่อสถานที่ ในประเทศไทยนั้น ทุกภูมิภาค มักมีทั้ง ช่องเขา มีทั้งเนินเขา มีทั้ง โนนเขา สารพัดแหล่ะครับ ที่มีชื่อ ชวนให้พินิจพิเคราะห์ ด้วยความ งงงวย พอประมาณ
-เนินพิศวง ก็มี โนนสะอาด ก็มี.... แถมยังมี ร่องขุ่น ร่องแคบ อ่าวลึก ภูชี้ฟ้า อมก๋อย และ หินตา หินยาย ฯลฯ
ก็ได้แต่หวังว่า วันหนึ่งข้างหน้า ลุงโข แกอาจจะหันมานิยมไทย เข้าสักวันแหล่ะน่า
แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 54 19:20:05