พระพุทธเจ้าทรงไม่พยากรณ์ปัญหาที่ทำให้เกิดการถกเถียงและเก็งผลในด้านปรัชญา
เช่น
......โลกเที่ยง โลกไม่เที่ยง โลกมีที่สุด โลกไม่มีที่สุด....สัตว์เบื้องหน้าแต่ตายไปมีอยู่ สัตว์เบื้องหน้าแต่ตายไปไม่มีอยู่สัตว์เบื้องหน้าแต่ตายไปมีอยู่ก็มี ไม่มีอยู่ก็มี สัตว์เบื้องหน้าแต่ตายไป มีอยู่ก็หามิได้ ไม่มีอยู่ก็หามิได้.....
( ตัวอย่าง ตอนหนึ่งของ "จูฬมาลุงโกยวาทสูตร"
"ปัญหาที่พระพุทธเจ้าทรงพยากรณ์และไม่ทรงพยากรณ์"
http://www.84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=13&item=152&items=1&preline=0&pagebreak=0
-----------------
เนื้อหาบางตอนในพระไตรปิฎก พระองค์ทรงเปรียบกับผู้ที่ต้องการคำตอบในปรัชญาทั้งหลายก่อนที่จะประพฤติปฏิบัติตามคำสอนพระองค์ ทรงเปรีียบได้กับคนที่ถูกลูกศรอาบพิษยิงเข้าไป แต่บุคคลผู้นี้กลับไม่สนใจจะรักษาแผลของตนแต่เที่ยวไปถามใครต่อใครว่าใครเป็นผู้ที่ยิงศรใส่ตนหรืออยากจะรู้ว่าศรเป็นประเภทไหน ในที่สุดเขาก็ไม่ได้รับประโยชน์อะไรกับปัญหาเฉพาะหน้าที่สำคัญที่สุด(คือการรักษาแผลตนเอง) และตายในที่สุด (เรื่องบางเรื่องเขาไม่สามารถที่จะรู้ได้จริงๆ เขาควรหันกลับมามองปัญหาในชีวิตตนเองและแก้ปัญหาให้ได้ก่อน โดยเฉพาะเรื่องทุกข์ และการดับทุกข์)
แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 54 20:42:52
แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 54 20:35:46
แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 54 13:18:01
แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 54 13:16:43
พุทธธรรม ฉบับปรับปรุงและขยายความ.. ความนำ สิ่งที่ควรเข้าใจก่อน ตอน 8 "ศาสนาแห่งการกระทำ" & "ความเพียร "
