PANTIP.COM : Y11426268 ทำไม บ.ค้าขายเหล้า บ.ค้าขายเนื้อสัตว์ ร่ำรวย ขึ้นทุกวัน []

ความคิดเห็นที่ 1

เวลาผู้ใหญ่จะสอนเด็ก เคยสังเกตไหมว่า สิ่งที่ผู้ใหญ่สอนนั้น เป็นสิ่งที่ดี
แต่เด็กมักไม่เชื่อ เพราะว่าเด็กมองไม่เห็นสิ่งที่ผู้ใหญ่กำลังสอน
เช่น อย่าใช้เงินเปลือง เขาก็ไม่เข้าใจ เพราะว่าเขามีเงินใช้ไม่ต้องทำงาน
อยากได้เงินก็ขอเอา เขามองไม่เห็นว่าเงินมันมีหมดได้

สอนให้เรียนหนังสือ ไม่งั้นจะไม่มีงานทำ เขายิ่งมองไม่เห็นเข้าไปใหญ่
เพราะว่าทำไมต้องทำงาน เล่นสนุกอย่างเดียว มีข้าวกิน มีเงินใช้
ไม่เห็นต้องทำงาน แล้วเรียนหนังสือมันไม่สนุก ไม่เรียนก็ไม่เห็นเป็นอะไร

นี่แค่สิ่งที่มองเห็นกันได้ภายในชั่วอายุคน หรือแค่ช่วงเปลี่ยนวัย
เมื่อโตขึ้น เด็กหลาย ๆ คนจะเข้าใจว่าสิ่งที่ผู้ใหญ่สอนคืออะไร
ในขณะที่ก็มีอีกหลาย ๆ คนที่ไม่เข้าใจและดำเนินชีวิตผิดพลาด

แต่ชีวิตในสังสารวัฎนั้นยิ่งกว่านี้ คือ เรามองไม่เห็นหรอกว่าสิ่งที่เขาทำ
มันส่งผลผิดพลาดให้กับตัวเขาแค่ไหน มันเหมือนกับเด็กหรือวัยรุ่น
ที่มองแค่ปัจจุบัน ไม่ได้คำนึงถึงอนาคต แต่ว่าอนาคตมันเกิดจากการกระทำในปัจจุบัน
คนที่กินเหล้าตั้งแต่หนุ่ม ๆ พออายุมากก็เป็นตับแข็ง นี่ก็เพราะมองไม่เห็นผลการกระทำเช่นกัน
แต่ว่าผลการกระทำมันไม่หายไหน มันรอสะสมจนร่างกายอ่อนแอเต็มที่
แล้วจึงแสดงผลให้ปรากฏ แน่นอนว่า ถ้าร่างกายแข็งแรงมาก อาการก็ยังปรากฏไม่ชัดเจน

คนที่รวยในปัจจุบัน ก็เพราะยังมีบุญเก่าหนุนอยู่ บุญยังแข็งแรงอยู่
เพราะฉะนั้น บาปต่าง ๆ จึงยังไม่ส่งผลให้เห็น เหมือนคนที่แข็งแรงดี
กินเหล้าเข้าไปเท่าไรก็ไม่มีอาการ แต่ว่าถ้ายังไม่เลิก มันจะสะสมไปเรื่อย ๆ
และจะแสดงออกมาสักวันหนึ่ง

เราอยู่ในโลกนี้เราอาจจะคิดว่า เวลา 100 ปีนี่มันนานแสนนาน
แต่ถ้าเทียบกับระยะเวลาที่โลกนี้ตั้งขึ้นมาแล้ว มันเป็นเวลาที่น้อยมาก
เหมือนเรามองรอบตัว เราก็เห็นแค่สิ่งรอบตัวกว้างใหญ่ แต่หากเราบินไปบนท้องฟ้า
เราจะเห็นที่ ๆ เราเคยยืนนั้น ต่างออกไป เราจะเห็นว่าจุดที่เราเคยอยู่นั้น
มันเล็กเสียจนแทบไม่มีความหมาย ยิ่งบินออกไปในอวกาศ
จุดที่เราเคยยืนอยู่แทบจะหายไปเลย

เพราะฉะนั้น เวลา 100 ปีที่เราคิดว่ามันนานในชีวิตหนึ่งนั้น
สำหรับผู้มีสายตากว้างไกลแล้ว ระยะเวลาแค่นี้ถือว่าสั้นมาก
สั้นจนเรียกว่าเหมือนไม่มีความหมาย เมื่อเทียบกับระยะเวลา
ที่ทุก ๆ คนต่างเวียนว่ายตายเกิดมาบนโลกใบนี้

เสวยสุขก็แค่ 100 ปี เสวยทุกข์ก็แค่ 100 ปี แต่ว่าผลบุญผลบาปที่เราทำไว้นั้น
จะส่งผลให้เราสบายหรือลำบากไปอีกหลายล้าน ๆ ปีไม่ถ้วนเลยทีเดียว
เพราะฉะนั้น การเห็นว่าความสำเร็จในโลกคือจุดสูงสุด เป็นความเห็นที่อันตรายมาก
หากเราได้มีโอกาสฝึกปฏิบัติธรรมจนเห็นความเป็นจริงของโลกแล้ว
เราจะไม่มีอารมณ์อยากจะเสียเวลาไปทำเรื่องอย่างนั้นเลย เพราะมันไม่คุ้มกัน

นักธุรกิจที่เก่ง ๆ อาจคาดการณ์แผนธุรกิจให้เจริญรุ่งเรืองได้ภายใน 10 ปี 20 ปี
หรือแม้ตลอดชีวิต แต่เขาก็มิอาจคาดการณ์ได้เลยว่า หลังจากนั้นแล้วเป็นอย่างไรต่อ
เพราะฉะนั้น วิชาทำมาหากินก็เรียนกันไป แต่ถ้าไม่เรียนวิชาชีวิตนับว่าผิดอย่างแรง

จากคุณ : พักผ่อน

เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 00:37:33