อย่าทำสิ่งไม่ดีกับคนที่เคยช่วยเหลือเรา

"ยสฺส รุกฺขสฺส ฉายาย นิสีเทยฺย สเยยฺย วา
น ตสฺส สาขํ ภญฺเชยฺย มิตฺตทุพฺโพ หิ ปาปโก

บุคคลนั่งหรือนอน อาศัยที่ร่มเงาตันไม้ใด
ไม่ควรหักรานกิ่งต้นไม้นั้น เพราะคนที่ทำร้ายมิตรสหาย เป็นคนเลวทราม"



ในพระชาติที่ทรงบำเพ็ญเนกขัมมาปรมัตถบารมี พระโพธิสัตว์ทรงสอนว่า การไม่ทำร้ายมิตรสหาย ทำให้สิ่งดี ๆ ในชีวิตเข้ามา ดังต่อไปนี้


๑. บุคคลผู้ใดมิได้ทำร้ายมิตรสหาย ชนเป็นอันมากอาศัยบุคคลผู้นั้นเลี้ยงชีพ บุคคลผู้นั้นจากเรือนของตนไปที่ไหนๆ ย่อมมีภักษาหารมากมาย.

๒. บุคคลผู้ใดมิได้ทำร้ายมิตรสหาย บุคคลผู้นั้นไปสู่ชนบท นิคม ราชธานีใดๆ ย่อมเป็นผู้อันหมู่ชนในที่นั้นๆ ทั้งหมดบูชา.

๓. บุคคลผู้ใดมิได้ทำร้ายมิตรสหาย โจรทั้งหลายไม่ข่มเหงบุคคลผู้นั้น กษัตริย์ก็มิได้ดูหมิ่นบุคคลผู้นั้น บุคคลผู้นั้นย่อมข้ามพ้นหมู่อมิตรทั้งปวง.

๔. บุคคลผู้ใดมิได้ทำร้ายมิตรสหาย บุคคลผู้นั้นจะมาสู่เรือนของตนด้วย มิได้โกรธเคืองใครๆ มาได้ความยินดีปรีดาในสภาที่ประชุม เป็นผู้สูงสุดของหมู่ญาติ.

๕. บุคคลผู้ใดมิได้ทำร้ายมิตรสหาย บุคคลผู้นั้นสักการะคนอื่น ก็จะเป็นผู้อันคนอื่นสักการะตน เคารพคนอื่น ก็จะเป็นผู้อันคนอื่น เคารพตน ย่อมเป็นผู้ได้รับความยกย่องและเกียรติคุณ.

๖. บุคคลผู้ใดมิได้ประทุษร้ายเหลามิตร บุคคลผู้นั้นบูชาผู้อื่น ก็ย่อมได้บูชาตอบ ไหว้ผู้อื่น ก็ย่อมได้ไหว้ตอบ และย่อมถึงยศและเกียรติ.

๗. บุคคลผู้ใดมิได้ทำร้ายมิตรสหาย บุคคลผู้นั้นย่อมรุ่งเรืองดุจกองเพลิง ย่อมไพโรจน์ดุจเทวดา มีสิริประจำตัว.

๘. บุคคลผู้ใดมิได้ทำร้ายมิตรสหาย โคทั้งหลายของบุคคลผู้นั้นย่อมเกิด พืชที่หว่านไว้ในนาย่อมงอกงาม บุคคลผู้นั้นย่อมได้บริโภคผลของพืชที่หว่านไว้.

๙. บุคคลผู้ใดมิได้ทำร้ายมิตรสหาย บุคคลผู้นั้นตกเหว ตกภูเขา หรือตกต้นไม้ ย่อมได้ที่พึ่งอาศัยไม่เป็นอันตราย.

๑๐. บุคคลผู้ใดมิได้ทำร้ายมิตรสหาย เหล่าอมิตร(ศัตรู)ย่อมย่ำยีบุคคลผู้นั้นไม่ได้ ดุจต้นไทรมีรากและย่านงอกงาม พายุไม่อาจพัดพานให้ล้มได้ ฉะนั้น.



ศึกษาเรื่องทั้งหมดได้จาก
อรรถกถา เตมิยชาดก
ว่าด้วย พระเจ้าเตมีย์ทรงบำเพ็ญเนกขัมมบารมี
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=28.0&i=394&p=1

แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 13:05:56

จากคุณ	: Serene_Angelic
เขียนเมื่อ	: 7 ธ.ค. 54 13:05:28