PANTIP.COM : Y11454433 เก็บเศษอาหารมาเลี้ยงสุนัข-แมวไร้เจ้าของ ได้บุญหรือบาปคะ []

ความคิดเห็นที่ 11

ตามความเข้าใจผม ได้บุญหรือไม่ได้บุญอยู่ที่จิตใจของผู้ที่ทำบุญครับ

ตอนเด็กๆผมสงสัยว่าทำไมเค้าถึงสอนว่าก่อนนอนถึงต้องอ่านหนังสือธรรมะ ทำไมหนังสือธรรมะเป็นหนังสือที่อ่านแล้วจรรโลงจิตใจ

แล้วจรรโลงจิตใจมันเป็นยังไง?

ตอนนั้นได้คำตอบว่า จรรโลงใจ คือยกระดับจิตใจ..... แต่ก็ยังสงสัยนิดๆว่า ยกระดับจิตใจนี่เป็นยังไง

พอได้ฟังธรรมะเกี่ยวกับ บุญกิริยาวัตถุ 10 ก็เริ่มสงสัยว่ามีวิธีอย่างอื่นที่ไม่ต้องให้เงินก็ได้บุญแล้วหรอ นั่งฟังธรรมก็ได้บุญด้วยหรอ นอบน้อมตนก็ได้บุญแล้วหรอ

อีกข้อคือ ทำไมพระถึงชอบพูดว่า ทำความดี ละเว้นความชั่ว ทำจิดใจให้ผ่องใส ผมก็สงสัยอีกว่า ทำไมต้องทำจิตใจให้ผ่องใสด้วย

พอได้รู้ว่าเวลาคนเราตาย หากใครมีใจหม่นหมอง แล้วจะมีโอกาสไปสู่ทุคติแม้ว่าจะทำดีมากกว่าทำชั่วก็ตาม ผมก็สงสัยว่า อ้าว ทำความดีมาตั้งเยอะ พอใจเผลอหม่นหมองแล้วตายไปก็ไปทุคติเลยหรอ

และพอได้รู้ว่าเวลาคนเราตอนจะตาย จะเห็นเหมือนหนังฉายภาพชีวิตที่เคยทำมาตั้งแต่เด็กจนโต

ผมก็คิดว่า จุดที่จะชี้นเป็นชี้ตายก็คือตอนนึกถึงบุญกับบาปแหละ

คิดไปคิดมา ปรุงแต่งไปเรื่อยๆก็พอจะเข้าใจว่า ถ้าทำดีอะไรแล้วทำให้จิตใจดีขึ้น รู้สึกอิ่มเิอิบใจ จะน้อยจะมากก็เรียกว่าบุญ

พิมพ์มาซะยาว(อีกแล้ว) สรุป คือแค่อยากจะบอกว่า ให้ข้าวหมาจรจัดแม้จะเป็นเศษอาหาร ถ้ามันกิน และถ้าให้แล้วคุณมีจิตใจอิ่มเิอิ่ม คุณดีใจที่ได้เห็นมันอิ่ม อันนั้นก็เรียกว่าบุญแล้วครับ

แต่ถ้าไม่สบายใจกลัวว่าจะเป็นการให้สิ่งไม่ดีกับมัน ทำให้คุณไม่ค่อยรู้สึกอิ่มเอิบใจหรือสบายใจทั้งก่อน ขณะ และหลังให้อาหารมัน ผมแนะว่าลองให้ข้าวใหม่ๆมันดูก็ได้ครับ ถ้ารู้สึกดีที่ได้ทำ มีความสุขเพิ่มขึ้น ผมว่าก็ถือว่าได้บุญเพิ่มขึ้น

ปล.ข้อความก่อนถึงสรุปนี่อย่าเชื่อผมมากนะ ผมชอบเอาโน่นนี่ันั่นมายำรวมกัน :D

จากคุณ : เส้นขอบฟ้าเวลาพระอาทิตย์ตกดิน

เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 21:30:29