เอาเป็นว่า....
ทุกอย่างที่ ที่คุณหนูยิ้ม คิด และทำ ตั้งแต่คำถามแรก จนถึงคำถามสุดท้าย (หนูน้อยจำไม !!!) ในกระทู้นี้...ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องของ การทำบุญ และการ "ได้บุญ" ทั้งนั้นครับ
เพียงแต่ว่า มีระบบการเปรียบเทียบการได้บุญน้อย ได้บุญมาก ก็เลยต้องว่ากันไปตามนั้น แต่สรุปว่า คุณหนูยิ้ม ทำบุญ ก็เป็นบุญแน่นอนครับ ขอแสดงความยินดีด้วย (บางคนเขาพูดกันว่า อนุโมทนาด้วย..ประะมาณนั้น ๆ )
ผมเองกลับมองว่า เรื่องนี้ ก็ขึ้นอยู่กับความสะดวกนะครับ หากเราไม่สะดวก เราก็หาวิธีอื่น ๆ ที่ฉลาดกว่า และเหมาะกับเรามากกว่า เช่น วิธีของคุณBitter Coffee เป็นต้น พระได้ฉันทีเดียวพร้อม ๆ กันทั้งวัดเลย เชียวนา
ผมเองก็ใช้วิธีนี้บ่อย ๆ เช่นกัน
..อย่างไรก็ตาม ผมก็ทำหลาย ๆ วิธีครับ ทั้งตักบาตรบ้าง ไปถวายสังฆทานบ้าง นิมนต์พระมาฉันภัตตาหารที่บ้านบ้าง ชำระเงินให้พระบ้าง หากเห็นว่าท่านกำลังฉันอยู่ในร้านอาหาร ในขณะที่ีท่านเดินทาง
และแน่นอน เวลารัฐบาล สนับสนุนเงินงบประมาณ จัดสร้างสิ่งต่าง ๆ แก่พระศาสนา หรืออุดหนุนพระภิกษุสามเณร ในด้านการศึกษา - นิตยภัต หรืออื่นใดก็ตามที่รัฐ จัดสรรงบประมาณถวาย ผมก็จะรับรู้ได้ถึงบุญทุกครั้งเช่นกัน เพราะผมเชื่อว่า ในงบของรัฐบาลก้อนนั้น มีเงินของผมรวมอยู่ด้วย เพราะผมเสียภาษีให้รัฐทุกปี
เราสามารถทำบุญ สร้างกุศลได้มากมายครับ คงไม่เจาะจงเฉพาะ ตักบาตร...แต่การได้ตักบาตร ก็ถือเป็นเรื่องที่ดีทีเดียว
อีกวิธีที่ง่าย ๆ ก็คือ คุณหนูยิ้ม ก็ลอง หาทางให้ตัวเอง ติดซีรี่ส์หนังเกาหลี ซักเรื่องสิครับ เลือกเอาตอนที่มันมาซัก ประมาณ ตี 5 น่ะ จะได้ลุกขึ้นมาดู แล้วจะมีผลพลอยได้ที่เป็นกุศลมหาศาล คือการได้ทำกับข้าวใส่บาตรตอนเช้าไง๊
หากวิธีนี้ ยังไม่เวิร์ค ก็อาจจะต้องเลี้ยงกุมารทองสักตัว แล้วบอกว่า ให้ช่วยปลุกแม่ ตอนตีห้านะลูกนะ แล้วลูกเองก็จะได้ตื่นเช้าด้วยเลยนะ เด็กดี ฯลฯ
มีวิธีอีกตั้งเยอะน่ะ...
หากพยายามทุกวิธีแล้ว ก็ยังตื่นไม่ไหว แต่ใจมันอยากตื่น ก็ลองวิธีสุดท้าย...
ขอร้องให้ลุงโข ส่งหมอผีวูดู เพื่อนของแกน่ะ เป่าคาถาข้ามทวีปมา ให้กริ่งที่บ้านดังลั่นตอนตีห้า...ผมเองก็จะสมทบด้วยการส่งควายธนู ไปช่วยขวิด รั้วประตูบ้านอีกแรงนึง...(ที่สวนหลังบ้านผม มีความธนู ที่ถูกใช้มาจนเกษียณแล้ว บางคนเขาเอามาให้ทำลาย แต่ผมก็เหลือ ๆ เอาไว้บ้าง ให้มันยืนเฝ้ากระถางบอนไซ น่ะ)
หวังว่า คงจะพอปลุกให้หนูยิ้มตื่นได้.....มั้ง
แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 54 13:03:57