เมื่อข้าพเจ้าได้รู้จักเยาวชนชาวมุสลิม
|
 |
ก่อนอื่นต้องบอกว่าข้าพเจ้านับถือศาสนาพุทธ
ข้าพเจ้าเป็นอาจารย์ ในภาคเรียนนี้ได้มีโอกาสสอนนักศึกษากลุ่มหนึ่งจำนวนเกือบ 40 คน ในจำนวนนี้เป็นชาวมุสลิม 5 คนซึ่งเป็นหญิงทั้งหมด
มาจากภาคใต้ 4 คนคือจากจังหวัดปัตตานี อีกคนเป็นอยู่ในพื้นที่เองคือจังหวัดทางภาคอีสาน ย้ายมาพร้อมพ่อและแม่ตั้งแต่เป็นเด็ก
เด็กชาวมุสลิมกลุ่มนี้มีระเบียบวินัย แต่งกายตามหลักของศาสนาอิสลาม
คือแต่งกายมิดชิด สวมผ้าฮิญาบคลุมผม พวกเธอเรียกว่า ผ้าดะห์วะฮ์
สวมเสื้อแขนยาวสีขาว กระโปรงสีดำคลุมขาถึงข้อเท้า
จากการสอบถาม พวกเธอจะทำละหมาด 5 ครั้งในหนึ่งวัน
คือ เวลา ตี 5 เที่ยง บ่ายสาม หกโมงเย็น และ 2 ทุ่ม
เด็กกลุ่มนี้จะมีความอดทน อาหารการกินค่อนข้างไม่สะดวก
เพราะต้องซื้อจากชาวมุสลิมด้วยกัน เนื่องจากสถานศึกษาไม่ได้จัดแม่ครัวให้เป็นพิเศษเพราะมีจำนวนทั้งหมดมหาวิทยาลัย 10 คนเท่านั้น
เลยขี่รถจักรยานยนต์ไปซื้อที่มัสยิด ซึ่งห่างออกไปประมาณ 1กิโลเมตร
หรือทำอาหารเอง ตอนเย็นเลิกเรียนค่อยสบายหน่อยหาที่รับประทานได้ง่าย
ข้าพเจ้ามักจะถามไถ่เสมอว่า ทานข้าวแล้วหรือยัง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ถามถึงทางบ้านของเด็ก บางคนก็มีฐานะค่อนข้างดี
บางคนก็ค่อนข้างยากจนพ่อเสียชีวิตแล้ว
แม่มีลูก 5 คน แต่แม่ยังไม่แต่งงานใหม่ เพราะห่วงและรักลูก
ข้าพเจ้ารักและเมตตาลูกศิษย์กลุ่มนี้ แม้จะต่างศาสนากัน
อยากให้เขาได้รับความรู้เต็มที่เพื่อกลับไปพัฒนาหมู่บ้านของเขา
เขาบอกว่า พวกหนูโชคดีที่ได้มาเรียนที่นี่ ทำให้ได้รู้จักอาจารย์ อาจารย์ใจดี
วันนี้หนู "อาซียะ" เอาลูกหยี( ที่คุณแม่ของเธอ ส่งมาให้จากปัตตานี )มาฝากข้าพเจ้า 1ห่อ ข้าพเจ้าประทับใจมากค่ะ
แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 54 16:28:57
| จากคุณ |
:
จางปาง 
|
| เขียนเมื่อ |
:
19 ธ.ค. 54 16:25:57
|
|
|
| 
