ความคิดเห็นที่ 1 คนที่มีบุญมากพอ จะแจ้งในกรรมและผลกรรมของตน คนที่บาปมาก มัก ไม่เคยเห็นในกรรมและผลของกรรมของตน ถ้ากรรมชั่ว ทำแล้วไม่ส่งผล หรือส่งผลช้า คนนั้นก็ย่อมไม่ค่อยเห็น ผลวิบากของมัน ก็ย่อมทำต่อไปมากขึ้นๆ จากคุณ : สายลมเหงาแห่งขุนเขา เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 12:43:32

ความคิดเห็นที่ 2 ก็ร่างกายมันไม่เคยชินนี่ครับ คนทานมังมาตลอด ดันเปลี่ยนอาหารกะทันหัน สรุปก็เป็นไปตามกรรม(การกระทำ) จริงๆนั่นแหล่ะครับ - -!!!a แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 54 13:21:04 จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 13:20:44

ความคิดเห็นที่ 3 ก็ทำนิดเดียวเองคุณ ทุกวันจันทร์กับวันพระ ทำไปเถอะ   ไม่คิดมั่งเหรอ ว่าดีแล้วที่มีการเตือน จะได้ไม่ผิดอีก ไม่หย่อนยาน ไม่ตกกระแส และอย่ากลัวไปเลยเถิดเลย  ไม่เกิดอะไรในแบบที่กังวลหรอก คุณมีแต่จะเจริญเมื่อทำในสิ่งที่เป็นกุศล และมีวินัยกับตัวเอง เล่าอะไรให้ฟังเล็กน้อย คนหนึ่งตกปลาที่เดียวกันกับอีกคน ใช้เหยื่อเหมือนกัน เครื่องมือก็คล้ายกัน คนหนึ่งตกไม่เคยติด ส่วนอีกคนตกเมื่อไหร่ก็ติด ต้องได้บ้างในวันที่ตก คนหนึ่งดวงจู๋ ตกไม่เคยได้ หรือ เค้าทำบาปไม่ขึ้นกันแน่  คุณคิดอย่างไร? ตอบคำถาม กำลังจะบอกว่า จากประสบการณ์ของตนเอง บอกได้ว่าก็มีส่วนสำหรับบางคน แต่ก็เห็นว่าเป็นเรื่องดี จากคุณ : saengdaed เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 13:31:21

ความคิดเห็นที่ 4 เราว่าดีนะคะ ถ้าเค้ามาเตือนให้เราทำความดี ตอนที่เราออกจากวัดหลังปฏิบัติธรรม พระอ.เราท่านก็มีพูดไว้เหมือนกันว่าให้ปฏิบัติทุกวัน อย่าได้ขาด เพราะเจ้ากรรมนายเวรบางทีเค้าก็รออยู่เค้าเคยได้ทุกวัน พอขาดก็อาจจะมีผลได้ จากคุณ : I know who am i เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 14:06:09

ความคิดเห็นที่ 5 ท้องไส้ไม่ชินและความรู้สึกผิดทำให้เกิดอุปทานไปเองมั้งคะ ดิฉันเป็นมังสวิรัติแบบฝรั่งคือทานปลาบ้าง แต่ไม่ทานเนื้อสัตว์บกใดๆมาเป็นยี่สิบปีแล้ว(นอกจากไม่รู้ตัว) เคยเป็นมังสวิรัติแบบเต็มตัวอยู่สองปีคือไม่แตะปลาเลย แต่เพราะมีปัญหาสุขภาพต้องกลับมาทานปลาบ้างนานๆทีเหมือนเดิม และเข้าพรรษาก็เป็นมังสวิรัติเต็มตัวอีกที สวดมนต์นี่สวดประจำและสวดหลายบท ทำทุกเช้าเย็นนอกจากว่าไม่สบายเจ็บป่วยมาก หรือเกิดอาการขี้เกียจมากๆอาจจะมีปีหนึ่งสักสองสามวันที่ไม่สวด ก็ไม่เคยฝันไม่เคยมีปัญหาใดๆทั้งสิ้น จากคุณ : Rinta เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 14:47:21

ความคิดเห็นที่ 6 ตามความเข้าใจของเรา กินมังสวิรัติ  ไม่ได้ทำไปเพื่อได้บุญ เหมือนการทำทานนะคะ การมีเมตตาต่อเพื่อนร่วมโลก โดยเลือกไม่กินพวกเขา เท่ากับคุณได้เจริญเมตตา  และการเจริญเมตตานั้น เป็นหนึ่งในกรรมฐานสี่สิบกอง เมื่อใด ใจคุณ ตรึก ถึงความเมตตาที่ได้ทำไป นั่นเท่ากับคุณได้เจริญเมตตา ได้กุศล น่าจะจากตรงนี้ (สงสัยต้องไปตามคุณชาวมหาวิหาร มาอธิบายตามอภิธรรม เราจะได้ความรู้จริงๆด้วยนะ) เพราะถ้าได้บุญ จากเหตุไม่กินเนื้อสัตว์   วัว ควาย กระต่าย สัตว์ทั้งหลาย คงได้บุญท่วมไปแล้ว พระพุทธเจ้าท่านตรัส ว่ากรรมเกิดจาก สั่งฆ่า มีส่วนรู้เห็นในการฆ่า ยินดีในการฆ่า ถ้าเราไม่ได้ทำเหตุนั้น ย่อมไม่มีบาปโทษเวรภัย   ดังนั้นเหตุ ช่วงที่คุณไม่กินมังสวิรัติ  ก็ไม่ได้มีบาป บุญ อะไรเกิดมากกว่าปกติคะ นึกถึงความเมตตาที่คุณตั้งใจทำไปบ่อยๆต่างหาก น่าจะได้กุศล เพิ่มขึ้น ที่พูดอย่างนี้ ไม่ใช่เราแอนตี้การกินมังนะ เราเองก็กินมังเป็นระยะๆคะ หลักๆคือ เพื่อสุขภาพ และ เจริญเมตตาต่อสัตว์ใหญ่บ้าง ช่วงหยุดกินก็ปกติ  โดนกระทบนู๊นนี่ ไม่ต่าง แต่เราคิดว่า การหยุดสวดมนตร์ของคุณต่างหาก ใจที่สงบ สุข จากการสวดมนตร์ ตรงนี้เป็นบุญ กุศล เคยทำบุญ กุศล หนีกรรมที่ตามมา พอหยุดทำ กรรมที่ตามมา ก็อาจจะตามทัน (ถ้าไม่นับว่า วันนั้น เวลานั้น ยังไงเหตุการณ์นี้ก็จะต้องเกิดอยู่แล้ว) เรื่องกรรมเป็นอจินไตย มีแต่พระพุทธองค์ ที่มองได้ทะลุปรุโปร่ง เราก็ได้แค่คาดเดาเอาเหมือนกัน  ในความคิดส่วนตัว ไม่ได้รับกรรมมากกว่าปกติ เพียงแต่ช่วงปฎิบัติอย่างต่อเนื่อง  บุญกุศลที่เกิดทำให้กรรมตามถึงตัวไม่ค่อยทัน หรือ ผ่อนจากหนักเป็นเบา แต่พอหยุดทำกรรมฐาน มันก็รับกรรมไปตามปกติชาวโลกคะ จากคุณ : น้องต๋าว เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 16:29:32

ความคิดเห็นที่ 7 อ๋อเราก็เป็นนะ ไม่นานนี่เอง เราโกรธแฟนแบบระงับไม่ได้เลย เลยใช้วาจาไม่ดี+จิตอกุศล (ปกติไม่ทำ)..ซึ่งวันนั้นรู้สึกตัวตลอดว่า คิดไม่ดีและใช้วาจาไม่ดีซะแล้ว..และเราก็รู้สึกผิด พอคืนนั้นฝันว่ามีคนมาบอกว่า ถ้าพูดจาไม่ดีจะไม่มาหาอีกเลย เหมือนกับมาเตือนว่าเราใช้วาจาไม่ถูกต้อง...จะไม่ดีกับตัวเราเอง ตามความคิดเรา เราว่ามันเป็นสิ่งที่คุณคิดว่ามันผิดในใจค่ะ อาจจะเป็นเพราะเรายึดติดว่าเราทำประจำมั้งคะ พอไม่ได้ทำเลยคิดว่ามันต้องทำ จำเป็นและรู้สึกไม่สบายใจ เลยเก็บมาฝันลึกๆในใจ ส่วนเรื่องว่า คนที่ปฏิบัติรับกรรมมากกว่า เราว่าคงอาจจะเป็ยเพราะ เรารู้ดีรู้ชั่วพอทำสิ่งไม่ดีมันเลยกระทบจิตใจได้มากกว่า พวกที่ปิดหูปิดตา ไม่รู้ดีชั่วซะมากกว่า จากคุณ : clear_blue เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 17:12:58

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณทุกความคิดเห็น หลายวันที่ผ่านมาผมว่าผลกรรมก็คงตามทันในสิ่งที่ผมละเลยไว้ หลังจากป่วยเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ผมก็ยังไม่ได้สวดมนต์อีกเลย จนวันนี้เข้ามาห้องศาสนาอีกครั้ง จนพบว่า นอกจากกรรมที่ป่วยแล้วยังมีอย่างอื่นอีก - ผมเริ่มรู้สึกขี้เกียจ จิตใจหดหู่ - บ้านเรือนสกปรก รกรุงรัง - มีปากเสียงกับคนที่บ้าน - ตื่นสาย ทำงานสาย และยังผิดพลาด ผมว่าน่าจะมาจากสิ่งที่ผมได้ละเลยปฎิบัติไป วันนี้มีกำลังใจและข้อคิดดีๆจากเพื่้อน จะกลับไปสวดมนต์และปฎิบัติเหมือนเดิม ครับ ปล. ปีหน้าผมอยากจะเพิ่มการปฎิบัติิีิีิอีกวันแต่้ยังไม่รู้วันไหนดี ไม่อยากเร่งรีบครับ ค่อยๆไป จากคุณ : siambc031 เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 17:20:52

ความคิดเห็นที่ 9 ในตำรา(พระไตรปิฎก)ที่เคยอ่านผ่านๆมามีกล่าวถึงเรื่องคนทำบุญมาก ได้รับผลกรรมต่างจากคนทำบุญน้อยครับ คือคนที่ทำบุญมากสั่งสมบุญมามาก พอทำบาป บาปจะให้ผลทันที แต่ตัวเองไม่ต้องไปเสวยผลกรรมในนรกอีก ส่วนคนทำบุญมาน้อย ทำบาปเท่าไหร่ ก็เฉยๆ ไม่ได้รับผลอะไรเลย ต่อเมื่อตายแล้วย่อมเข้าสู่นรก เปรต เดรัจฉานทันที เรื่องนี้ท่านเปรียบเหมือนคนมีเรือ เมื่อหย่อนก้อนหินลงในเรือ ไม่สามารถทำให้เรือจม ส่วนคนไม่มีบุญ ก็คล้ายคนไม่มีเรือ แม้เศษหินก้อนเล็ก เมื่อไม่มีอะไรรองรับ หย่อนลงน้ำย่อมจมไปสู่ก้นแม่น้ำฉันนั้นครับ (รอคุณฐานาฐานะยกพระสูตรมาอธิบายครับ) เรื่องนี้ผมก็เป็นครับ ชาติก่อนคงเคยทำบุญไว้มาก ชาตินี้ผมทำบาปไม่เคยขึ้นเลย ทำแล้วเห็นผลทันตา (ไม่ล้มป่วยก็ถูกเปิดโปงความเลวหรือถูกจับได้คาหนังคาเขา) จนเข็ดขยาดที่จะทำบาปกรรมแม้เล็กน้อย อีกประเด็นหนึ่งในกรณีของ จขกท. ผม(เดา)ว่าเทวดาที่เป็นญาติท่านคงรออนุโมทนานะครับ จากคุณ : สติ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 17:23:29

ความคิดเห็นที่ 10 ...       อยากให้ท่าน จขกท. ทำความเข้าใจเกี่ยวกับศาสนาพุทธอีกสักครั้งหนึ่งครับ ที่ท่านเข้าใจมานั้น "ไม่ใช่ศาสนาพุทธ" ครับ จะเป็นลัทธิหรือความเชื่ออะไรก็แล้วแต่ เกรงว่าที่ทำอยู่นั้น ท่านไม่เคยได้ก่อบุญกุศลใดๆในพุทธศาสนาเลยครับ ลองอ่านเรื่อง สีลพรตปรามาส ดูครับ จากคุณ : สองนิ้วชี้ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:23:44

ความคิดเห็นที่ 11 ...เพิ่มเติมให้ครับ ทำทานแก่สัตว์เดรัจฉาน 100 ครั้ง ผลบุญยังน้อยกว่าทำทานกับคนไม่มีศีลแม้เพียงครั้งเดียว ทำทานกับคนไม่มีศีล 100 ครั้ง ผลบุญยังน้อยกว่าทำทานกับผู้มีศีล 5 แม้เพียงครั้งเดียว ให้ทานผู้มีศีล 5 มากถึง 100 ครั้ง ผลบุญยังน้อยกว่าให้ทานผู้มีศีล 8 แม้เพียงครั้งเดียว ให้ทานผู้มีศีล 8 มากถึง 100 ครั้ง ผลบุญยังน้อยกว่าถวายทานผู้มีศีล 10 แม้เพียงครั้งเดียว ถวายทานผู้มีศีล 10 มากถึง 100 ครั้ง ผลบุญยังน้อยกว่าถวายทานแด่สมมุติสงฆ์แม้เพียงครั้งเดียว ถวายทานแด่สมมติสงฆ์ 100 ครั้ง ผลบุญยังน้อยกว่าถวายทานแก่พระโสดาบันแม้เพียงครั้งเดียว ถวายทานแด่พระโสดาบัน 100 ครั้ง ผลบุญยังน้อยกว่าถวายทานแก่พระสกิทาคามี แม้เพียงครั้งเดียว ถวายทานพระสกิทาคามี 100 ครั้ง ผลบุญยังน้อยกว่าถวายทานพระอานาคามีแม้เพียงครั้งเดียว ถวายทานพระอนาคามี 100 ครั้ง ผลบุญยังน้อยกว่าถวายทานให้พระอรหันต์ แม้เพียงครั้งเดียว ถวายทานแก่พระอรหันต์ 100 ครั้ง ผลบุญยังได้น้อยกว่าถวายทานแก่พระปัจเจกพุทธเจ้า แม้เพียงครั้งเดียว ถวายทานแก่พระปัจเจกพุทธเจ้า 100 ครั้ง ผลบุญยังได้น้อยกว่าถวายทานแด่พระสมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้เพียงครั้งเดียว ถวายทานแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า 100 ครั้ง ยังได้บุญน้อยกว่าการถวายสังฆทานที่มีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน แม้จะถวายเพียงครั้งเดียว ถวายสังฆทานที่มีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน 100 ครั้ง ยังได้บุญน้อยกว่าถวายวิหารทานครั้งเดียว ถวายวิหารทาน 100 หลัง ยังได้บุญน้อยกว่าให้ธรรมทานครั้งเดียว ให้ธรรมทาน 100 ครั้ง ยังได้บุญน้อยกว่าการให้อภัยทานครั้งเดียว อภัยทาน 100 ครั้ง บุญยังน้อยกว่าการถือศีล 5 แม้เพียงครั้งเดียว ถือศีล 5 มากถึง 100 ครั้ง บุญยังน้อยกว่าถือศีล 8 แม้เพียงครั้งเดียว ถือศีล 8 มากถึง 100 ครั้ง บุญยังน้อยกว่าการถือศีล 10 ครั้งเดียว ( ถือศีล 10 คือบวชเป็นสามเณร) บวชเป็นสามเณร รักษาศีลไม่ด่างพร้อย 100 ปี บุญยังน้อยกว่าผู้อุปสมบทเป็นพระ แม้บวชเพียงวันเดียว พระพุทธเจ้าตรัสในเบื้องปลายว่า“แม้จะได้อุปสมบทเป็นภิกษุ รักษาศีลครบ 227 ข้อ ไม่เคยขาด ไม่ด่างพร้อย 100 ปี บุญกุศลยังน้อยกว่าผู้ที่ทำสมาธิให้จิตสงบ(ฌาน) แม้นานเพียงไก่กระพือปีก” “ผู้ใดเข้าฌาน นาน 100 ปีและไม่เสื่อม บุญยังน้อยกว่าผู้ที่มองเห็นความเป็นจริงว่า สรรพสิ่งทั้งหลายไม่เที่ยง มาจากการปรุงแต่ง เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แม้จะเห็นเพียงชั่วขณะจิตก็ตาม” จากคุณ : สองนิ้วชี้ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:27:43

ความคิดเห็นที่ 13 จริงไหมครับ ที่ว่าคนที่ปฎิบัติอยู่ เวลาทำผิด ก็จะรับกรรมมากกว่าปกติ             ตามหัวข้อเลยครับ       จริงไหมครับ ที่ว่าคนที่ปฎิบัติอยู่ เวลาทำผิด ก็จะรับกรรมมากกว่าปกติ       เนื่องจากเกิดเหตุการผิดปกติกับตัวเอง       ตัวเองจะ ถือศีล กินมังสาวรัส และสวดมนต์ ทุกๆวันจันทร์ (วันเกิด) และวันพระ มาเกือบ 3 ปีแล้วครับ *** มิได้แก้บ่นอะไรนะครับ ตั้งใจทำเองครับ       เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว มีเหตุจำเป็นที่ทำให้ผมไม่ได้ทานมังสาวรัส และสวดมนต์ในจันทร์ จึงตั้งจิตไว้ว่าวันอังคารจะชดเชย และพอถึงวันอังคาร ก็ดันลืมครับทั้งทานมังและสวดมนต์ครับ พอตกเย็นวันอังคารเกิด อาการอาหารเป็นพิษ ท้องเสียอย่างหนัก โดยมิทราบสาเหตุ ซึ่งถามเพื่อนที่ทานอาหารเหมือนกันก็ไม่เห็นใครเป็นอะไรเลย ไปหาหมอก็ไม่หาย เป็นแบบนี้อยู่ 3 วัน ก็คืนที่ 3 ก็ฝันว่า มีคนมาบอกว่าตัวเอปวดท้อง     เพราะไม่ทานมังสาวิรัสและสวดมนต์       ณ ตอนนี้เลยเริ่มรู้สึกกลัวไม่ใช่กลัวว่าทำไม่ได้นะครับ กลัวว่าถ้าทำไปเรื่อยๆ แล้วมีทำผิดอีก จะเกิดอะไรไม่ดีกับตัวเองที่ร้ายแรงกว่านี้อีกนะครับ จากคุณ : siambc031     เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 12:18:42 ความคิดเห็นที่ 9 ...       (รอคุณฐานาฐานะยกพระสูตรมาอธิบายครับ) จากคุณ : สติ     เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 17:23:29              คำถามว่า                    จริงไหมครับ ที่ว่าคนที่ปฎิบัติธรรมอยู่ เวลาทำผิด                    ก็จะรับกรรมมากกว่าปกติ              เติมคำว่า ปฎิบัติอยู่ เป็นคำว่า ปฎิบัติธรรมอยู่.              ตอบว่า ไม่จริงครับ อุปมาให้เห็นง่ายๆ ว่า              น้ำเย็น เปรียบกุศลธรรม, ไฟ เปรียบอกุศลธรรม,              ความรู้สึกเย็น เปรียบความสุขความเจริญที่มีกุศลธรรมเป็นปัจจัย              ความรู้สึกแสบร้อน เปรียบความทุกข์ความเสื่อมที่มีอกุศลธรรมเป็นปัจจัย              คนที่ประพฤติปฎิบัติธรรมเป็นนิจ เปรียบเหมือนคนชุ่มด้วยน้ำ              การจับไฟด้วยมือเปล่า จะแสบร้อนกว่า การจับไฟด้วยมือที่ชุ่มน้ำเย็น และหากไฟเล็กๆ เช่นสะเก็ดไม้ขีดไฟ ปะทะน้ำเย็นที่ชุ่มบนฝ่ามือ อาจจะไม่ปรากฎ ความร้อนหรือความรู้สึกร้อนอะไรเลย เพราะไฟนั้นดับไปก่อนแล้ว              อุปมานี้ เทียบบุคคลต่อบุคคล.              ในกรณีของคุณ siambc031 เจ้าของกระทู้นั้น              อาการต่างๆ เหล่านั้น อาจเกิดจาก              1. การปรับตัวไม่ทันของร่างกาย, การเคี้ยวอาหารที่ไม่ละเอียด หรืออาหารนั้นบูดเสีย หรือมีสารแปลกปลอม ฯลฯ              2. ความเดือดเนื้อร้อนใจว่า เราไม่ได้ทำในสิ่งที่เราคิดว่าเป็นบุญกุศล              ความเดือดเนื้อร้อนใจนี้ เกิดจากความคิดว่า              เราได้ไม่ดีแล้วหนอ เพราะเราไม่ได้ทำสิ่งที่คิดว่าเป็นบุญกุศล              เราได้ไม่ดีแล้วหนอ เพราะเราได้ทำในสิ่งที่คิดว่าเป็นบาปกรรม              สิ่งที่คิดว่าเชื่อว่าเป็นกุศลธรรมนั้น อาจจะเป็นหรือไม่เป็นกุศลธรรม ก็ได้ แต่ความเดือดเนื้อร้อนใจก็สามารถเกิดขึ้นได้ในทั้งสองกรณี.              ก็การทานมังสวิรัติ หากคุณเจ้าของกระทู้คิดว่าเป็นบุญกุศล              หากคุณเจ้าของกระทู้คิดว่า การไม่ทานมังสวิรัติ เป็นบาปกรรม              คุณเจ้าของกระทู้ควรศึกษาพระสูตรชื่อว่าอามคันธสูตร              พระพุทธพจน์ :-              ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำบาปกรรมแม้เล็กน้อย บาปกรรมนั้นก็นำเขาเข้านรก ส่วนบุคคลบางคนในโลกนี้ ทำบาปกรรมเพียง เล็กน้อย เช่นนั้นแหละ บาปกรรมนั้นย่อมให้ผลทันตาเห็น แต่ส่วนน้อย ไม่ปรากฏ ปรากฏเฉพาะส่วนที่มาก              บุคคลเช่นไร ทำบาปกรรมแม้เล็กน้อย บาปกรรมนั้นก็นำเขาเข้านรก              ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นผู้ไม่อบรมกาย ไม่อบรมศีล ไม่อบรมจิต ไม่อบรมปัญญา มีคุณน้อย มีอัตภาพเล็ก มีปรกติ อยู่เป็นทุกข์ เพราะวิบากเล็กน้อย              บุคคลเห็นปานนี้ ทำบาปกรรมแม้เล็กน้อย บาปกรรมนั้นก็นำเขาเข้านรก              ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลเช่นไรเล่า ทำบาปกรรมเล็กน้อยเช่นนั้น เหมือนกัน บาปกรรมนั้นให้ผลทันตาเห็น แต่ส่วนน้อยไม่ปรากฏ ปรากฏ เฉพาะส่วนมาก              ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลบางคนในโลกนี้เป็นผู้อบรมกาย อบรมศีล อบรมจิต อบรมปัญญา มีคุณไม่น้อย มีอัตภาพใหญ่ มีธรรมเป็นเครื่องอยู่ หาประมาณมิได้              บุคคลเช่นนี้ทำบาปกรรมเล็กน้อยเช่นนั้นเหมือนกัน บาปกรรมนั้น ให้ผลทันตาเห็น แต่ส่วนน้อยไม่ปรากฏ ปรากฏเฉพาะแต่ส่วนมาก              ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนบุรุษพึงใส่ก้อนเกลือลงในขันใบน้อย     เธอทั้งหลายจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน น้ำในขันเพียงเล็กน้อยนั้น พึงเค็มดื่มกินไม่ได้ เพราะก้อนเกลือโน้นใช่ไหม              ภิกษุเหล่านั้นกราบทูลว่า ใช่ พระเจ้าข้า ฯ - - - - - - - - - - - - ควรศึกษาทั้งพระสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=20&A=6566&Z=6646                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=540              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗              ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต              อามคันธสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/sutta_line.php?B=25&A=7747              ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=315              หมวดหนังสือธรรมะ              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html     แนะนำ :-              อ่านและค้นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม              อรรถกถาชาดกทั้งหมด ๕๔๗ เรื่อง              พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม     http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                สารบัญประเภทธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/d_type_index.php?                   หมวดหนังสือธรรมะ http://84000.org/tipitaka/book/              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html              เรื่อง สิ่งที่เป็นมงคล (มงคล ๓๘) http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html              เรื่อง ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 17:53:18

ความคิดเห็นที่ 14 จริงแท้แน่นอน เพราะเหมือนตำรวจทำผิดเองโทษหนักกว่าคนทั่วไป เพราะรู้ผิดชอบชั่วดีอยู่แล้ว อีกอย่างคนทำดีเบื้องบนเขาดูแลเอาใจใส่อยู่ ทำผิดทำพลาดเขาไม่อยากให้ทำหรือเสียคนที่ดีๆไปก็เลยลงโทษทันทีไม่อยากให้ผิดอีก คนไหนที่ไม่ดีเป็นปกติอยู่แล้วสอนยังไงก็ไม่ได้เรื่อง เขาก็ไม่อยากเสียเวลามาดูแล ปล่อยไปตามกรรม ผมเข้าใจอย่างนี้ร่ะครับ จากคุณ : พุงหมึก เขียนเมื่อ : วันปีใหม่ 55 10:42:44