ไม่ทราบว่า ทำไปหรือเปล่าคุณเจ้าของกระทู้ ... น่าสงสารพ่อแม่และพี่น้องที่เป็นห่วง
มีรุ่นน้องคนนหนึ่ง เธอเกิดมาพร้อมความสามารถส่วนตัว คือมองเห็น "วิญญาณ" เรื่องนี้ไม่สงสัยเพราะผ่านการพิสูจน์มาแล้ว มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่ง ติต๊างว่า เธอชื่อ "ปู" นี่คือประสบการณ์จริง
คุณปู สาวออฟฟิศทำงานด้านเทคโนโลยี่อาร์เอฟไอดี กำลังนั่งเรือล่องน้ำเจ้าพระยาเพื่อกลับบ้านตอนเย็นพร้อมพี่สาว เย็นวันนี้ดูเหมือนผู้โดยสารไม่ค่อยแน่น พระอาทิตย์เริ่มจะลับฟ้า ระหว่างทางคุณปูเพิ่งจะสังเกตว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างๆ แต่ตามมารยาท ปูไม่ได้หันไปมองดูหน้าตาตรงๆ
จู่ๆสาวแปลกหน้าที่นั่งข้างๆก็หันมาชวนพูดคุยด้วยข้อหัวประหลาดว่า “คุณรู้ไหมว่า การตายไม่ใช่การสิ้นสุดของชีวิต”
สาวปูที่นั่ง ก็หันหน้ามามอง รู้สึกแปลกใจหัวข้อสนทนา อึ้งจนตอบไม่ถูก สาวแปลกหน้าจึงชวนคุยต่อ “บางคนคิดว่าถ้าตายไปแล้ว ปัญหาก็จบแค่นั้น แล้วฆ่าตัวตายเพื่อจบปัญหา แต่นั้นไม่จริง ”
สาวปู ชักเริ่มไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น สาวแปลกหน้านี้ เป็น “ผี” หรือคนที่มีปัญหาชีวิต ปูเริ่มหันซ้ายหันขวา เพื่อมองหาพี่สาวที่นั่งมาด้วยกัน ปรากฏว่าพี่สาวเขยิบไปนั่งข้างๆชิดกราบเรือ เท่านั้นล่ะ ปูเริ่มรู้ทันทีว่าสาวแปลกหน้าที่คุยด้วยนั้นไม่ใช่คน แม้จะเห็น “วิญญาณ” มาทั้งชีวิต แต่สาวปูกลัวขึ้นมาจับใจค่อยๆรวบรวมความกล้า เลื่อนสายตาค่อยๆมองขึ้น ภาพที่เห็นเบื้องหน้าคือ
หญิงสาววัยรุ่น คล้ายนักศึกษามหาวิทยาลัยหรือดูเหมือนเพิ่งเริ่มต้นทำงาน เมื่อจ้องมองที่ใบหน้ากลับเห็นไม่ชัดเจน ภาพของใบหน้าเลือนรางดูหม่นหมอง ร่างกายดูเปียกน้ำและซ่อมซ่อมัวๆไม่ชัดเจน สาวแปลกหน้ามองแล้วเล่าต่อว่า “ช่วยบอกคนอื่นด้วยว่า ไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไร อย่าคิดฆ่าตัวตายเด็ดขาด เพราะชีวิตไม่ได้จบสิ้นแค่นั้น ดูอย่างฉันเป็นตัวอย่าง พ่อแม่ไม่รู้เลยว่าฉันฆ่าตัวตาย และฉันทรมานมาก จะต้องวนเวียนกับความทุกข์ทีต้องวนเวียนกับการฆ่าตัวตายหลายรอบแล้ว ถ้าเจอใคร ช่วยบอกเล่าเรื่องราวเหล่านี้ ผลบุญกุศลจะได้ช่วยเหลือฉันบ้าง” แล้วภาพของสาวแปลกหน้าหายไปจากสายตา นับตั้งแต่วันนั้น ทุกครั้งที่มีโอกาสที่จะเล่าเรื่องสาวแปลหน้าในเรือ คุณปูจะต้องเล่าให้คนอื่นได้ฟังเพื่อหวังว่าผลบุญกุศลนั้นจะส่งผลช่วยดวงวิญญาณนั้นให้พ้นทุกข์จากสภาพนั้นและนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ เธอเห็นวิญญาณที่ล่องลอยติดอยู่ระหว่างโลกมนุษย์กับการไปเกิดใหม่ในภพภูมิอื่น
“ปู เห็นพวกนี้” เธอหมายถึงดวงวิญญาณของคนที่ตายไปแล้ว “มาตั้งแต่ปูจำความได้ ตอนแรกเลยนั้น ปูไม่รู้หรอกว่าพวกเขาเป็นผี เพราะปูเด็กเกินไปที่จะเข้าใจเรื่องพวกผี วิญญาณ เพราะปูเห็นพวกเขาก็เหมือนคนเรานี่ล่ะ สมัยเด็กๆปูก็นั่งคุย หรือเล่นกับพวกเขาเพราะคิดว่าเป็นมนุษย์ จนในที่สุดเพื่อนๆหรือพ่อแม่ก็เข้ามาถามว่าเราคุยกับใคร
หรือมีครั้งหนึ่ง กลางวันเสกๆ ระหว่างเดินผ่านทาง เรามักจะเห็นมีกระทงใบตองเล็กใส่อาหาร วางไว้ข้างๆทางหรือเสาไฟฟ้า วันนั้นปูเห็นเหมือนขอทานกำลังทานอาหารเหล่านั้น ปูก็คิดในใจน่าสงสารจัง แล้วก็หันไปถามเพื่อนที่เดินมาด้วยกันว่าว่า เห็นขอทานหรือเปล่า เขาทานอาหารแค่นั้นจะอิ่มหรือ”
ปรากฏว่าพอเพื่อนมองไปตามที่คุณปูบอก เห็นแต่เสาไฟฟ้าว่างๆกับกระทงใส่อาหารที่ให้พวกเหล่าผีไม่มีญาติได้กิน พร้อมกับถามว่า “ไม่เห็นมีอะไรหรือใครเลย ไม่มีคนหรือขอทาน เธอมองเห็นอะไร อย่าบอกนะว่ามองเห็น...” เพื่อนพูดแค่นั้นแล้วหยุด จากนั้นทั้งคู่ก็รีบเดินไปให้พ้นๆเสาไฟฟ้า
เมื่อถามว่าทำไมถึงเห็นผี ปูจะตอบว่า “ไม่ทราบ มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่จำความได้ แต่ก็ไม่ได้เห็นทุกครั้งนะค่ะ”
จากคุณ |
:
พยัคฆ์น้อย
|
เขียนเมื่อ |
:
23 ธ.ค. 54 09:56:48
|
|
|
|