ความคิดเห็นที่ 1 คำสอนอาจไม่ใช่จากพระพุทธเจ้าทั้งหมด แต่ทุกบททั้งหมด ก็สอนให้เรา "ประพฤติและปฏิบัติดี" ก็น่าจะเพียงพอแล้ว จากคุณ : เด็กชายอนามัย เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 10:12:36

ความคิดเห็นที่ 2 #1 อันนั้นคนละประเด็นครับ พระไตรปิฏกสอนให้เราเป็นคนดีอยู่แล้ว อันนี้ผมมั่นใจ แต่ประเด็นคือ ใช่เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าล้วนๆหรือไม่ หรือ ถูกตัดทอน และแต่งเติมเข้าไป จากคุณ : อุราฮาร่า เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 10:29:21

ความคิดเห็นที่ 3 แล้ว คำสอนของ สาวก  สมัยนี้  " ท่าน  จขกท แน่ใจด้วย อะไร ว่า จะตรงตาม ที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษา พระพุทธวจนะมา" ตรัส  กาลามสูตรไว้ ตรัส  มหาปเทสสี่ไว้ ฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 10:42:35

ความคิดเห็นที่ 4 พระไตรปิฎก ไม่ได้เป็นคำกล่าวของพระพุืทธเจ้า 100% ในการสังคายนาครั้งแรก ๆ ยังไม่มีการเพิ่มเติม ก็มีทั้งคำกล่าวเพื่อสอนทั้งหมดของพระพุทธเจ้า และคำกล่าวเพื่อสอนบางส่วนของพระเถระยุคพุทธกาล ที่สำคัญ ๆ บางรูป เช่นพระสารีบุตร แล้วการสังคายนาในภายหลัง ก็มีการเพิ่มเติมหลาย ๆ อย่าง เช่นคัมภีร์ปริวาร ในพระวินัยปิฎก และคัมภีร์กถาวัตถุ ในพระอภิธรรมปิฎก ก็เป็นการเรียบเรียงของพระเถระยุคหลังพุทธกาลที่เพิ่มขึ้นมาในตอนหลัง พระไตรปิฎกปัจจุบันนี้ จึงไม่ได้เป็นคำกล่าวของพระพุทธเจ้า 100% แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 12:11:20 จากคุณ : ABP@BDZ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 10:44:38

ความคิดเห็นที่ 5 พระธรรม เป็น อกาลิโก แปลว่า ไม่ขึ้นกับกาล สาเหตุที่พระไตรปิฎกยังคงความน่าเชื่อถือมาจนบัดนี้ก็เพราะ ทุกสิ่งในนั้น ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติ คนที่ปฏิบัติดีแล้ว ชอบแล้ว ตรงแล้ว ถูกแล้ว ย่อมเห็นตรงกันกับที่จารึก ไว้ในพระไตรปิฎกทั้งสิ้น เมื่อส่วนที่สำคัญที่สุดเป็นความจริงเสียอย่างเดียว ส่วนที่ทำให้พ้นทุกข์ได้สิ้นเชิง มีอยู่จริงเสียอย่างเดียว ส่วนที่เหลือมันก็เป็นเหมือนแค่ไม้ประดับเท่านั้นแหล่ะครับ จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 10:57:46

ความคิดเห็นที่ 6 จขกท.รู้หรือเปล่าครับว่าเขารักษาพระไตรปิฏกกันมายังไง และการสังคายนานั้นเขาทำกันยังไง จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 11:05:49

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่รู้เหมือนกัน เพราะอ่านก็ยังไม่จบ ปฏิบัติก็ยังไม่ถึง แต่ความสงสัยลักษณะนี้ น่าจะเป็น วิจิกิจฉา จากคุณ : klateekla เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 11:19:37

ความคิดเห็นที่ 8 คำสอนในพระไตรปิฎก เราไม่ต้องใช้ทั้งหมดนี่ครับ คัดมาที่เราพอจะมีปัญญาใช้ได้ก็พอ จากคุณ : สระนาฬิเกร์ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 11:20:03

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่ใช่ 100% ชัวร์ ตอนแรกยึดแนวทางว่าอันไหนเป็นไปเพื่อหลุดพ้นอันนั้นใช่ คุณปฏิบัติตามคำสอนท่าน ปรึกษาครูอาจารย์ เมื่อจิตคุณสงบสว่างจะรู้ที่ละเอียดเองว่าอันไหนใช่ไม่ใช่ ถ้ามัวแต่สงสัยก้อคงไม่ได้ลงมือทำซะที จากคุณ : Nine Cats เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 11:28:24

ความคิดเห็นที่ 10 สังคายนาไม่ได้แปลว่าแต่งใหม่  แต่แปลว่าเช็ค เช็คยิ่งมากยิ่งชัวร์ จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 11:34:53

ความคิดเห็นที่ 11 คำว่าสังคายนา. สังคายนา “การสวดพร้อมกัน”, การร้อยกรองพระธรรมวินัย, การประชุมตรวจชำระสอบทานและจัดหมวดหมู่คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าวางลงเป็นแบบแผนอันหนึ่งอันเดียว จะเป้นไปได้อย่างไร  ที่เมื่อมีการตรวจบ่อย ๆ จะยิ่งมีสิ่งปลอมแปลง การไม่สังคายนาต่างหากที่จะทำให้เกิดการปลอมแปลง และการสังคายนานั้น  มีพระผู้ทรงพระไตรปิฎกคอยตรวจสอบอยู่  การสังคายนาไม่ได้ทำด้วยคณะบุคคลเพียงคณะเดียว  แต่ทำกันในระดับชาติ หากมีการแทรกเนื้อหาปลอมเข้ามา จะต้องเป็นการวางแผนครั้งใหญ่มาก ในการสังคายนาพระไตรปิฎก 1 ครั้ง  ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ ที่ใครจะทำ จะเอาอะไรใส่เข้าไปก้ได้ ยกตัวอย่าง  สมมุติว่าพระเทศไทยจะทำสังคายนาพระไตรปิฎกของโลกกันอีกครั้ง  คงเป้นไปไมไ่ด้แน่ ที่จะนิมนต์พระอาจารย์สี่ห้าวัดมาทำกัน  แต่ต้องเป็นการเชิญพระที่มีคุณวุฒิัชั้นสูง เช่น พระผู้ทรงพระไตรปิฎกประเทศพม่าจำนวนเก้ารูป  พระผู้ทรงพระไตรปิฎกประเทศศรีลังกาจำนวนสามรูป  พระอธิการมูลนิธินั้นแห่งชาติ  พระมหานี่มหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนา  องค์กรเครือข่ายชาวพุทธ เป็นต้น  ในการสังคายนาพระไตรปิฎก   จะเห็นได้ว่า  การ "ตรวจและรวม"  พระไตรปิฎกใหม่นั้น  หรือที่เรียกว่าสังคายนา  ไม่ใ่ช่สิ่งที่่จะแทรกอะไรเข้าไปปลอมปนง่าย  ๆ ยกตัวอย่างการสังคายนาพระไตรปิฎในครั้งที่สาม (วิกิพีเดีย) การทำสังคายนาครั้งที่สามเกิดขึ้นเมื่อ พ.ศ. 235 ที่อโศการาม กรุงปาฏลีบุตร ประเทศอินเดีย โดยมีพระโมคคลีบุตร ติสสเถระ เป็นประธาน การทำสังคายนาครั้งนี้มีพระสงฆ์มาประชุมร่วมกัน 1,000 รูป ดำเนินการอยู่เป็นเวลา 9 เดือน จึงเสร็จสิ้น ข้อปรารภในการทำสังคายนาครั้งนี้เกิดขึ้นเมื่อ มีพวกเดียรถีย์ หรือนักบวชศาสนาอื่นมาปลอมบวช แล้วแสดงลัทธิศาสนาและความเห็นของตนว่าเป็นพระพุทธศาสนา พระโมคคลีบุตร ติสสเถระ จึงได้ขอความอุปถัมภ์จากพระเจ้าอโศกมหาราชสังคายนาพระธรรมวินัยเพื่อกำจัดความเห็นของพวกเดียรถีย์ออกไป จากข้อมูลการสังคายนาครั้งที่สาม จะเห็นได้ว่า  คำสอนนั้นถูกปลอมแปลงจากลัทธิอื่น  จึงมีการสังคายนาคือตรวจสอบกันใหม่   มีพระสงฆ์หนึ่งพันรูปเข้าร่วม  และสงฆ์หนึ่งพันรูปนั้น  ไ่ม่ใช่เป็นใครก็ได้  ต้องมีการคัดเลือก แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 11:49:17 จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 11:45:08

ความคิดเห็นที่ 12 ตอบว่า ไม่ทราบ ............ แต่ขอถาม จขกท หน่อย ทำไมคุณถึงเลือกถามอย่างนี้ ?  ว่า แน่ใจได้ไง...........  (ตามที่ตั้งกระทู้) แทนที่จะถามว่า ควรเรียนธรรมของพระพุทธเจ้า บทไหนดี ถ้าถามแบบนี้ คุณอาจตอบตัวเองได้เลยว่า  ท่านสอน " อริยสัจสี่ "  ใบไม้หนึ่งกำมือ " อันเป็นไปเพื่อความหลุดพ้น เป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง " แค่นี้ เราว่า ก็เหลือรับประทานแล้ว หรือคุณว่าไง จากคุณ : saengdaed เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 12:01:48

ความคิดเห็นที่ 13 ห้องสมุดห้องหนึ่ง มีหนังสือกระจัดกระจายมากมาย บางเล่มก็อยู่นอกห้องสมุด ไปอยู่บ้านของผู้ดูแลห้องสมุดคนนั้นคนนี้บ้าง ถึงเวลาหนึ่ง ก็มีผู้ดูแลห้องสมุดระดับสูงท่านหนึ่ง บอกว่า "เอ้อ  อาจารย์ที่มอบหนังสือให้กับพวกเราท่านก็จากเราไปแล้วนะ  เพื่อให้หนังสือและการสอนที่ท่านให้ไว้ เป็นประโยชน์ต่อการศึกษา พวกเราก็มาร่วมกันตรวจเช๊คหนังสือที่มี หนังสือเล่มนั้นอยู่ที่บ้านคนนั้นก็ไปเอามา แล้วเอามาจัดเข้าหมู่เข้ากลุ่มกันให้เรียบร้อยถูกต้อง หนังสือเล่มไหนมีเนื้อหายาวมาก ก็เอาไว้ชุดหนึ่ง หนังสือเล่มไหนขนาดกลางก็เอาไว้ชุดหนึ่ง จัดเข้าหมู่เข้ากลุ่มกันนะ  ต่อไปถ้ามีใครอยากอ่านหนังสือ จะได้สามารถศึกษาได้ง่าย แล้วหนังสือก็จะไม่สูญหายด้วย" ----------------------------------- เนื้อความสมมติข้างบนนั้นแหละครับ คือการสังคายนา สังคายนา ตัวเนื้อแท้ก็คือ การมาร่วมกัน รวบรวมและประมวลคำสอนของพระพุทธเจ้า และคำสอนของพระสาวกองค์สำคัญๆ รวมถึงข้อธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงรับรอง ที่มีปรากฏในครั้งพุทธกาล เอามารวมเข้าชุดกันให้เป็นหมวดหมู่ ถ้าพูดกันตามจริง สังคายนามีเพียงครั้งเดียว คือครั้งแรก ที่มีพระมหากัสสปะเป็นประธาน ส่วนครั้งที่ ๒ - ๓ เป็นช่วงประมวลเหตุการณ์เพิ่มเติม  จนถึงในครั้งที่ ๓ การสังคายนารวบรวมพระธรรมวินัย จนเป็นพระไตรปิฎกครบสมบูรณ์ ก็มาลงในครั้งที่ ๓ นี่เอง พึงเข้าใจว่า เนื้อความในพระไตรปิฎกทั้งหมด ครบสมบูรณ์แล้วตั้งแต่ครั้งที่ ๑ เพียงแต่ในการสังคายนาครั้งที่ ๓ มีคัมภีร์ที่เรียบเรียงขึ้นโดยพระโมคคัลลีบุตรติสสะเถระ คือ คัมภีร์กถาัวัตถุ  มีการประมวลข้อคิดของคณะนิกายต่างๆซึ่งแตกออกจากพระพุทธศาสนา ในรูปโจทย์  และประมวลความเห็นตามหลักพระพุทธศาสนาของนิกายเถรวาทเอาไว้เพื่อใช้ตอบความเห็นของนิกายอื่น  (อรรถกถาท่านอธิบายว่า คัมภีร์กถาวัตถุแม้จะรจนาโดยพระโมคคัลลีบุตรติสสะ  แต่ก็ยังถือว่าเป็นพุทธพจน์  เพราะพระพุทธเจ้าทรงแสดงมาติกา (ตัวบท) เอาไว้แล้ว  พระโมคคัลลีบุตรเพียงมาอธิบายตัวมาติกา ในภายหลังเท่านั้น) ส่วนการสังคายนาในครั้งต่อ ๆ มา ไม่ใช่การมาปรับปรุงแก้ไขอะไร  แต่เป็นการตรวจสอบและรวบรวมคัมภีร์ที่มีอยู่ในขณะนั้น  แล้วก็ตรวจเช๊ค แต่ที่ตรวจเช๊คนี้ ไม่ใช่เอามาดูว่า "นี่ตรงนี้ สงสัยจะผิดแล้ว ไม่ถูก แก้ใหม่ๆ"  ไม่ใช่อย่างนั้น  แต่เป็นการมาตรวจความให้ลงกัน พูดกันง่าย ๆ ก็คือ การสังคายนาในสมัยหลังๆ เป็นเพียงการตรวจทานเท่านั้น  แล้วก็จะเอาพระไตรปิฎกที่มีในแต่ละที่ มาตรวจสอบให้ลงกัน   เมื่อตรวจสอบแล้ว เนื้อความไหนลงกันตรงกัน  ก็แสดงว่าถูก ถ้าตรงไหนไม่ลงกันได้ อาจจะผิดแค่ ตัว จ  ตัว ว  ท่านก็ไม่ได้ยัดพรวดลงไปในพระไตรปิฎกเลย  แต่จะลงเชิงอรรถไว้ แล้วก็จะบอกว่า นี่ ฉบับนั้น ๆ นะ เป็นอักษรนั้น ส่วนฉบับนี้ เป็นอักษรนี้ ดังนั้นการสังคายนาพระไตรปิฎกในสมัยหลัง จึงมักจะเชิญปราชญ์นานาประเทศพุทธศาสนาในพื้นที่ใกล้เคียง มาร่วมกันตรวจทาน ตรวจสอบ ทำนองว่า "เอ้า ของท่านน่ะ พระไตรปิฎก วรรคนั้นนะ ขาดไป ไม่ลงกันกับฉบับนั้นๆ นี่ ฉบับอื่นๆท่านเป็นอย่างนี้แทบทั้งนั้น"  พอเห็นตามนั้น ก็ลงเชิงอรรถไว้ (ไม่แก้ในตัวพระไตรปิฎก) ยกตัวอย่างเช่นการสังคายนาพระไตรปิฎกของพม่า เมื่อปี ๒๕๐๐ (ซึ่งปีนั้นของเราเป็น ๒๔๙๙)   ซึ่งเรียกกันว่า ฉบับฉัฏฐสังคีติ   พม่าก็เชิญชาวพุทธนานาประเทศไปร่วมกัน สอบทาน ตรวจสอบ เดี๋ยวนี้ถือกันในโลกพระพุทธศาสนาเถรวาท ว่า พระไตรปิฎกฉบับฉัฏฐสังคีติ ของพม่า เป็นพระไตรปิฎกที่มีความสมบูรณ์มากที่สุด แม้แต่การจัดทำพระไตรปิฎกชุดใหม่ ๆ ในไทย ก็ยังใช้ฉบับฉัฏฐสังคีติเป็นที่อ้างอิงสำคัญ   ทีนี้ที่คุณถามว่า จะเชื่อได้อย่างไรว่าเป็นของพระพุทธเจ้า ๑๐๐%  ก็บอกได้ว่า   เชื่อหรือไม่เืชื่อนั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญ  สิ่งสำคัญอยู่ที่ปฏิบัติได้ผลสัมฤทธิ์จริงไหม เพราะเมื่อใดที่ได้สัมผัสผลแห่งการปฏิบัติแล้ว คุณจะไม่ต้องอาศัยความเชื่ออะไรเลย แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 12:10:41 แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 12:10:26 จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 12:06:55

ความคิดเห็นที่ 14 http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/item.php?book=23&item=80&items=2&preline=1 " ดูก่อนอุบาลี เธอพึงรู้ธรรมเหล่าใดแลว่า ธรรมเหล่านี้ไม่เป็นไป - เพื่อความเบื่อหน่าย - เพื่อคลายกำหนัด - เพื่อความดับ - เพื่อความสงบ - เพื่อความรู้ยิ่ง - เพื่อตรัสรู้ - เพื่อนิพพานโดยส่วนเดียว เธอพึงทรงธรรมเหล่านั้นไว้โดยส่วนหนึ่งว่า นี้ไม่ใช่ธรรม ไม่ใช่วินัย ไม่เป็นคำสั่งสอนของพระศาสนา ส่วนธรรมเหล่าใด.... - เป็นไปเพื่อความเบื่อหน่าย - เพื่อคลายกำหนัด - เพื่อความดับ - เพื่อความสงบ - เพื่อความรู้ยิ่ง - เพื่อตรัสรู้ - เพื่อนิพพานโดยส่วนเดียว เธอพึงทรงธรรมเหล่านั้นไว้โดยส่วนหนึ่งว่านี้เป็นธรรม นี้เป็นวินัย นี้เป็นคำสั่งสอนของพระศาสดา” จากคุณ : Nirvanastream.com (สวรรค์รำไร) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 12:21:08

ความคิดเห็นที่ 15 สึนามิปี49ที่ภูเก๊ต....เดี๋ยวก็ลืม โรงงานนิวเคลียร์ที่ญี่ปุ่นวิกฤติ....เดี๋ยวก็ลืม นำท่วมใหญ่ประเทศไทยปี54.....เดี๋ยวก็ลืม แต่ศาสนาพระธรรมคำสอนบาปบุญคุณโทษผีสางเทวดา.....สืบต่อกันมาเป็นพันปี...ทำไมไม่ลืม....สิ่งไหนเป็นสิ่งจริงแท้.....มนุยษ์ไม่มีวันลืมแม้ว่าจะผ่านไปเป็นพันปี....เมื่อเป็นสิ่งจริงแท้....ก็คือสิ่งจริงแท้....จะเขียนโดยใครแก้โดยใครก็ช่าง....แม้แต่พุทธองค์....ท่านเคยมีพระชนม์ชีพอยู่จริงหรือไม่....ทุกล๊อคอินในที่นี้ก็ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่...เรื่องอย่างนี้อยู่ที่ศรัทธาครับ....ศรัทธาคือพลัง....ผู้ที่มีศรัทธาจะรอด...(คหสต) แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 12:26:57 จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 12:26:40

ความคิดเห็นที่ 16 สังคายนา ที่มีข้อพิพาทกันแล้วต้องมาเทียบเคียงตรวจสอบกัน ส่วนใหญ่เป็นข้อพิพาทเรื่องของ วินัยครับ ว่าสิ่งใดที่พระพุทธเจ้าให้ทำหรือไม่ให้ทำในส่วนวินัยของพระภิกษุ เพราะมักมีนักบวชปลอมปนเข้ามาหากินกับผ้าเหลืองเสมอ ๆ แต่สังคายนาเท่าที่เคยอ่านประวัติมา ไม่ได้เป็นเรื่องเข้าไปแก้ไขหลักการสำคัญในเรื่องคำสอนหรือประวัติต่าง ๆ พระพุทธเจ้า  เพียงแต่ส่วนที่เริ่มจะแตกต่างกันมากขึ้น คือทางมหายานที่จะเสริมเรื่องการบำเพ็ญบารมีและมีพระโพธิสัตว์ ซึ่งเขาก็แยกไปต่างหากแล้ว   สรุปก็คือมหายานยอมรับการรวบรวมพระไตรปิฎกของเถรวาทที่สังคายนาครั้งแรก  แต่มหายานจะขอเติมของตนเองตามสาวกอีกฝ่ายเข้าไปด้วยแล้วก็แยกไป  ประเด็นที่แยกไปไม่ใช่ประเด็นเรื่องคำสอน แต่เป็นประเด็นเรื่องวินัยนี่เอง ซึ่งครั้งต่อ ๆ มาก็เป็นเรื่องวินัยอีก แต่พอมหายานแยกไปเขาถือว่าคำสอนของอาจารย์รุ่นหลัง ๆ ต่อ ๆ มาก็ยอมรับได้ด้วย ตรงนี้ทำให้มีการแตกแขนงออกไปมากมายโดยเฉพาะในเรื่องพระโพธิสัตว์กับการจัดการจักรวาลไม่ด่วนนิพพานจะขนถ่ายสรรพสัตว์ ดังนั้นจึงเริ่มแปลกจากเถรวาทเข้าไปทุกทีเพราะเถรวาทมุ่งดับทุกข์หรือเร่งนิพพานเป็นสำคัญ คำภีร์มหายานรวมไปถึงวัชรยานต่าง ๆ ก็เริ่มมากมาย พิสดารแตกแขนงไปมากส่วนจะจริงหรือไม่ก็คงไม่อาจทราบได้ ซึ่งคำสอนในชั้นหลังของมหายานนี้เถรวาทก็ไม่ได้ยอมรับแล้ว เถรวาทจึงมุ่งรักษา ฉบับสังคายนาครั้งแรกที่ทำหลังพระพุทธเจ้าปรินิพพานโดยพระอรหันต์ชั้นแรกสุดที่อยู่ทันพระพุทธเจ้าและมหายานเองก็ยอมรับครั้งแรกนี้ แล้วก็รักษากันมาเรื่อย ๆ โดยมติไม่ให้ตัดส่วนใดออกไปและไม่ให้เพิ่มสิ่งใดเข้ามา   ฉบับที่ตกมาถึงเราใจความสำคัญเพื่อปฏิบัติถึงมรรคถึงผล ควรจะเป็นไปได้จริงหรือไม่ ก็อยู่ที่ว่าเราเชื่อไหมว่าในยุคเราหรือก่อนหน้าเราเล็กน้อยมีพระอริยะบุคคลเกิดขึ้น ถ้าเรามั่นใจก็อุ่นใจได้ว่า พวกท่านเหล่านี้นี่เองที่ล้วนสืบทอดต่อกันมารุ่นแล้วรุ่นเล่าด้วยสัจจะด้วยชีวิต  แต่ร้อยเปอร์เซนต์ไหม ตามความเห็นของผมว่า ก็คงจะไม่ถึงร้อยเป๊ะหรอกอาจมีเคลื่อนเรื่องเวลาสถานที่  แต่70-80% ขึ้นไปนี่ได้แน่ และจากความเชื่อของผมอีกว่าพระอรหันต์ในสมัยเรามีจริง และพวกท่านก็ล้วนอยู่ภายใต้พระไตรปิฎกฉบับที่มาถึงเรานี้ ดังนั้นพระไตรปิฎกฉบับนี้ก็เป็นฉบับที่ไว้ใจได้ครับ เพราะสามารถผลิตพระอรหันต์ออกมาได้ แล้วจะไปแก้ไขดัดแปลง หรือสงสัยลังเลอะไรอีก   ส่วนพวกที่คิดว่าพระอรหันต์ไม่มีจริง  หรือพวกปฏิบัิติธรรมอะไรก็ไม่เคย เอาแต่นั่งสงสัยแล้วก็ยิ่งสงสัย แล้วก็ถอยตัวออกห่างไปเรื่อย ๆ หรือพวกเอาแต่ความถูกใจตัวเองเป็นที่ตั้ง แล้วก็ใช้ความไม่รู้ของตนเที่ยวชี้ว่าสิ่งนั้นควรมีสิ่งนี้ไม่ควรมี อันนี้ผมก็ได้แต่เห็นใจเขาครับ จากคุณ : TaraLek เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 12:41:44

ความคิดเห็นที่ 17 ลองเข้าไปเวบนาป่าพง ดูนะคะ  วัดนั้นเขาเขาสืบค้นคำสอน เฉพาะที่เป็นพุทธวัจนะล้วนๆ มารวบรวมไว้ ท่านอาจารย์คึกฤทธิ์ ท่านให้ผู้รู้ช่วยเขียนโปรแกรมเพื่อสะดวกในการสืบค้น จะทราบได้ทันทีว่า คำสอนใดมาจากพระโอษฐ์พระพุทธเจ้าจริง ใดไม่จริง และจริงๆแล้วท่านสอนเรื่องนั้นว่าอย่างไร โดยอาศัยหลักฐานเอกสารซึ่งเป็นที่ยอมรับกันในหมู่ชาวพุทธทั่วโลก จากคุณ : anthurium เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 13:33:39

ความคิดเห็นที่ 18 พระพุทธเจ้าเท่านั้นครับที่จะรับรองได้ว่าถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่เท่าที่มีอยู่ก็ใช้ได้แล้วครับ จะร้อยหรือไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ก็คงไม่ค่อยสำคัญเท่าไหร่ สำคัญที่ว่าคุณได้มีโอกาสได้ศึกษาและปฏิบัติตามหรือไม่มากกว่า จากคุณ : นิแรน เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 13:59:26

ความคิดเห็นที่ 19 ....           วันนี้จะมาไม้ไหนอีกครับ ท่าน จขกท. หลอกคนไว้ทั่วพันทิป คนเขา ทะเลาะกันก็เพราะท่านแต่งเรื่องขึ้นมา วันนี้จะมายุให้คนห้องนี้ทะเลาะกันอีก หรือเปล่าครับ ขอร้องนะครับ หยุดเถอะครับ เพราะคนห้องนี้ส่วนใหญ่อยู่ใน ศีลในธรรมครับ ท่านจะเชื่อเรื่องกรรมหรือไม่ ลองพิจารณาผลงานวิจัยเรื่องนี้ http://en.wikipedia.org/wiki/Life_Before_Life และนี่ประวัติคนทำงานวิจัย http://en.wikipedia.org/wiki/Ian_Stevenson สำหรับภาคภาษาไทยที่นี่ http://tamroiphrabuddhabat.com/xmb/viewthread.php?tid=391 http://sites.google.com/site/reincarnationthailand/xalay-dr-xeiyn-sti-wen-san    ดังนั้น ไม่ต้องถามว่า พระไตรปิฏก มีจริงหรือไม่ เพราะถึงบอกว่าจริงท่านก็ยังไม่ เชื่ออยู่ดี นั้นอ่านงานวิจัยดีกว่าครับ เพราะมีข้อมูล เหตุการณ์ หลักฐานชัดเจน แล้วสิ่งที่ทำให้คนเกิดโทสะอาฆาตแค้นทะเลาะเบาะแว้ง มันจะส่งผลกับท่านขนาดไหน เพราะมันได้เกิดเพียงแค่จิตดวงเดียวเท่านั้น แต่มันเกิดขึ้นเป็นร้อยๆดวง ไม่อยากนึก เลยครับว่าท่านจะต้องเจอกับอะไรที่กำลังจะมา                                                                                                              ++ จากคุณ : สองนิ้วชี้ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 15:24:27

ความคิดเห็นที่ 20 ผมว่ามีภิกษุบางรูปมาทำการกลั่นกรองแยกพระธรรมจากพระโอษฐ์ ออกจากพระไตรปิฎกแล้วเหมารวมเอาว่าสิ่งที่พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนมีแค่นี้ นอกนั้นเป็นสิ่งแปลกปลอมที่ก็เท่ากับว่าการทำสังคยนาครั้งที่สามเมื่อพศ.235 สมัยพระเจ้าอโศกมหาราชถูกนักบวชรุ่นหลังปฏิเสธแล้วสมัยนั้นมีพระอรหันต์ ที่ทรงรอบรู้กว่าสมัยนี้เพราะท่านมีอายุหลังพุทธกาลแค่สองร้อยกว่าปี แค่สมัยยอร์ชวอชิงตันประธานาธิปดีอเมริกากับวันเวลาปัจจุบันนี้เท่านั้น สำนวนลีลาภาษายังใชฟังกันรู้เรื่องพระอรหันต์เหล่านั้นท่านยังเก็บรักษาไว้ แต่พอมาวันนี้สมัยหลังพุทธกาลเกือบสามพันปีกลับมีภิกษุบางรูปไม่กี่องค์ มาทำการคัดแยกพระธรรมจากพระโอษฐ์ออกจากพระไตรปิฎก โดยสมัยหลวงพ่อพุทธทาสนี้ได้แรงกระแสวิทยาศาสตร์แบบเก่าของนิวตัน เป็นแรงส่งจะเห็นว่ามันคล้ายมีธงมีความเชื่ออยู่แล้วว่า การเวียนว่ายตายเกิดหลายพบชาติไม่มีก็มีแค่ชาตินี้แหล่ะ ส่วนของท่านคึกฤทธิ์ได้ยินว่าก็ไม่เบาอยากบอกว่าพระพุทธองค์ท่านประทาน พระรัตนตรัยให้เป็นที่พึ่งของชาวโลกการไม่นับถือพระสงฆ์ที่ท่านทำสังคยนาไว้ ก็เท่ากับเข้าไม่ถึงพระรัตนตรัยเลยทำให้ปัญญาญาณไม่บังเกิดขึ้นได้แต่ ท่องบ่นพระธรรมไปตามความคิดปรุงตนของตนเอง ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าการแยกพระธรรมจากพระโอษฐ์ออกมาจากพระไตรปิฎก นี่คล้ายกับการทำสังคยานาตามลำพังเชียวนาเพราะมันเท่ากับเจตนาจะบอกว่า ส่วนที่เหลือในพระไตรปิฎกไม่ใช่คำสอนของพระพุทธองค์แล้ว ถามจริงๆเถอะคนสมัยรัชกาลที่สี่เจอศิลาจารึกสมัยสุโขทัยยังอ่านกันไม่ออก ต้องไปเชิญศาสตราจารย์ชาวฝรั่งเศสมาอ่านให้ฟังแบบถูกบ้างผิดบ้างใครจะรู้ แล้วทำไมจึงมีผู้หาญกล้าแยกพระธรรมออกจากพระไตรปิฎก ที่มีต้นกำเนิดมาจากปีพ.ศ.235แล้วผลเสียมันก็ออกมาเห็นแล้ว กับลูกศิษย์หลวงพ่อที่ไม่เชื่อการเวียนวายตายเกิด จากคุณ : คนกรุงธน เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 15:28:58

ความคิดเห็นที่ 21 เพียงเพราะเห็นปริยัติ(พระไตรปิฎก = พุทธพจน์+อรรถกถา) แล้วเกิดข้อสงสัย  ก็สอบทานตัวเองได้แล้วว่า.. เคลือบแคลงสงสัยในพระรัตนตรัย หรือไม่ ? ตถาคตเกิดขึ้นในโลกนี้ เป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบโดยพระองค์เอง ฯ #ม. อุปริ. ๑๔/๑๗/๑๖ ภิกษุทั้งหลาย ! พวกเธอทั้งหลายเป็นผู้ที่เรานำไปแล้วด้วยธรรมนี้  อันเป็นธรรมที่บุคคลจะพึงเห็นได้ด้วยตนเอง (สนฺทิฏฐิโก), ฯ #สํ. มหาวาร. ๑๙/๔๒๗/๑๔๑๒ สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว... ได้แก่บุคคลเหล่านี้ คือ คู่แห่งบุรุษสี่คู่ นับเรียงตัวได้แปดบุรุษ นั่นแหละ คือสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ฯ #สํ. มหาวาร. ๑๙/๔๒๗/๑๔๑๒ ปริยัติ+ปฏิบัติ แล้วจะแจ้งเอง เห็นเอง ฯ พระพุทธเจ้าตรัสการบรรลุธรรมขึ้นกับ อินทรีย์ ๕ ด้วย จาก ศรัทธาสูตร อินทรีย์เต็มรอบ เริ่มจากศรัทธา ศรัทธาอะไร ? ในศรัทธาสูตรตรัสไว้เพียง ไม่พึงเคลือบแคลงหรือสงสัย ในพระตถาคตหรือในศาสนาของพระตถาคต แต่ในหลายๆพระสูตรที่ตรัสว่าพ้นจากอบาย ก็ศรัทธาไม่หวั่นไหวในพระรัตนตรัย+ศีล ผมจึงนึกถึงท่านพาหิยะ ที่พระองค์สรรเสริญว่าตรัสรู้เร็ว เพียงแค่ธรรมบทสักแต่ว่า ฯ ผมเข้าใจว่า ท่านพาหิยะ ไม่ได้สงสัยหรือเคลือบแคลงใน พพจ และคำสอน เพราะ...เมื่อฟังทำก็ใคร่ครวญตามเลย ไม่ได้มานั่งสงสัยว่า  ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ หรือ ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ ? เมื่อใคร่ครวญตามปัญญาจึงเกิดขึ้นทันที+อินทรีย์ ๕ มีมาก ? ผมเลยนำมาเทียบกัน ถ้าอ่านปริยัติ แล้วปฏิบัติตามเลย ต้องเนื่องด้วย ไม่สงสัยหรือเคลือบแคลงในพระรัตนตรัย ฯ จึงจะเห็นแจ้งเองว่า ทุกข์ดับไปได้จริงหรือไม่ ? ถ้ามัวแต่สงสัยอยู่ว่าใช่หรือไม่ ก็คงไปไม่ถึงไหน และไม่อาจรู้ได้เลยว่า เป็นพุทธพจน์จริงหรือไม่ ? ------------------------------ " ดูก่อนอุบาลี เธอพึงรู้ธรรมเหล่าใดแลว่า ธรรมเหล่านี้ไม่เป็นไป เพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อความดับ เพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อตรัสรู้ เพื่อนิพพานโดยส่วนเดียว เธอพึงทรงธรรมเหล่านั้นไว้โดยส่วนหนึ่งว่า นี้ไม่ใช่ธรรม ไม่ใช่วินัย  ไม่เป็นคำสั่งสอนของพระศาสนา ส่วนธรรมเหล่าใด... เป็นไปเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อความดับ  เพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อตรัสรู้ เพื่อนิพพานโดยส่วนเดียว เธอพึงทรงธรรมเหล่านั้นไว้โดยส่วนหนึ่งว่านี้เป็นธรรม นี้เป็นวินัย  นี้เป็นคำสั่งสอนของพระศาสดา” จากคุณ : ไม้มณฑารพ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 15:41:21

ความคิดเห็นที่ 22 เพื่อแก้ไขและป้องกันความเข้าใจผิดในหลายๆประการ เกี่ยวกับพระไตรปิฎกและการสังคายนา ..ขอแนะนำ พระไตรปิฎก : สิ่งที่ชาวพุทธต้องรู้ โดย พระพรหมคุณาภรณ์ http://www.watnyanaves.net/uploads/File/books/pdf/the_pali_canon_what_a_buddhist_must_know_(thai).pdf จากคุณ : He-Who-Must-Not-Be-Named เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 20:19:19

ความคิดเห็นที่ 23 คห  14 ชัดเจนแล้ว   ต่างเกิดไม่ทันกันทั้งนั้น เอาอะไรมาวัด นอกจาากหลักตัดสินพระธรรมวินัย ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นอนิจจังตามพุทธพจน์ ผู้ปฏิบัติไม่มีเวลาพูด ........ผู้พูดไม่มีเวลาปฏิบัติ จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 22:46:13

ความคิดเห็นที่ 24 ถึง อุราฮารา ก่อนจะตอบกระทู้ที่ยกมา ถามก่อนว่าคุณเป็นใคร เป็นชาวพุทธหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่ นับถือศาสนาอะไร หรือไม่นับถืออะไร จะถามในเชิงศาสนา หรือประวัติศาสตร์ หรือโบราณคดี หรือแค่ก่อกวน หรือยกมาเพื่อดูแคลนศาสนาอื่น มาไม้ไหน ชัดเจนก่อนแล้วจะตอบกัน เอาให้ชัดเจน ขอบคุณ หมายเหตุ ถ้าถามด้วยความบริสุทธิ์ใจ ความคิดเห็นที่ 11 ตอบได้ชัดเจนดีแล้วครับ จากคุณ : เมฆหลากสี เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 54 01:25:27

ความคิดเห็นที่ 25 การเปรียบเทียบ ประมาณว่า ...ห้องสมุดกระจัดกระจายไปด้วยหนังสือมากมาย แต่มีคนกลุ่มหนึ่ง ที่เป็นผู็รู้เรื่องการจัดหนังสืออย่างดี มาจัดเรียงเสียใหม่ให้หยิบจับ หาอ่านได้ง่ายขึ้น ฯลฯ อันนี้ผมเห็นด้วยนะ.... แต่...ที่น่าฉงน ก็ตรงที่ ผู้อ่านส่วนใหญ่ ไปออกันอยู่แต่ชั้นวางหนังสือหมวดที่ชื่อว่า....นิทานชาดก...  ทั้ง ๆ ที่ ผู้เล่าเอง และผู้จัดหนังสือ ต่างก็ได้แยกหมวดหมู่เอาไว้ชัดเจนแล้ว ว่า อันไหนเป็นชาดก อันไหนเป็นหลักธรรมแท้   แถมได้อธิบายเอาไว้แล้วว่า ..คนนั้น มีพฤติกรรมแบบนั้น ในชาดกนั้น มันช่างเหมือนกับคนคนนี้ ในขณะนี้  (ขณะที่กำลังเล่าเรื่องเปรียบเทียบ) แล้วก็เปรียบเทียบสอนให้ได้ทั้งประโยชน์ และได้ทั้งบันเทิง  แต่ผู้อ่าน ส่วนใหญ่ ขอเลือกเฉพาะบันเทิงเริงรมย์ และถือเอาตัวละครในนิทานชาดก ว่ามีตัวมีตนจริง ๆ เป็นเรื่องเป็นราวจริง ๆ โดยไม่สนใจด้วยซ้ำว่า  ...แท้จริง ผู้เล่าเรื่อง  ต้องการสื่อให้เข้าใจอะไร?                       ............................................................ สำหรับผม พระไตรปิฎก จะมีสักกี่พันล้านตัวอักษร  นั่นหาใช่สารัตถะสำหรับผมไม่  ผมจะเลือกเอาเฉพาะที่เป็นประโยชน์ มาใช้สอยเท่านั้น และแน่นอน เป็นสิทธิ์ ของผมที่จะเลือกเชื่อ เลือกรับเฉพาะที่เราเห็นว่า เกิดประโยชน์ ไม่เกิดโทษ  ส่วนที่เหลือ อื่น ๆ ทั้งที่เป็นประโยชน์ และมิใช่ประโยชน์ ..ในเมื่อเราไม่เลือก ก็ไม่มีความสำคัญอะไร  ต่อเมื่อเราเลือกมาปรับใช้เมื่อไหร่นั่นแหล่ะ จึงจะเกิดประโยชน์  ดังนั้น ไม่สำคัญว่า เป็นคำสอนทั้ง 100% หรือไม่  สำคัญตรงที่เราเลือกที่จะนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ได้หรือไม่..เท่านั้น    ผมเองก็ไม่เชื่อว่า ในพระไตรปิฎก จะเป็นพุทธพจน์ทั้ง 100% แต่ผมก็เคารพพระไตรปิฎก ทั้ง ๆ ที่มีสิ่งแปลกปลอมเข้ามา ...ก็ในเมื่อสิ่งแปลกได้เข้ามานานแล้ว และเราเอาออกไม่ได้ ทางที่ดีที่สุด ที่เราทำได้ ก็คือ วางเฉยกับส่วนที่เราไม่เชื่อว่าเป็นพุทธพจน์ซะ  แล้วจงเลือกเอา เฉพาะที่คิดว่าเป็นพุทธพจน์ หรือ เลือกเอาเฉพาะที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ต่อวิถีชีวิตเราเอง จากคุณ : รถเรณู เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 54 03:00:18

ความคิดเห็นที่ 26 เห็นด้วยกับคุณ chohokun การสังคายนาพระไตรปิฎกเป็นสิ่งที่ยากมากที่จะเติมข้อความผิด ๆ ตามความเห็นของใครเพิ่มเข้าไป ปรกติ การใส่คำสอนที่ผิดลงไปนั้น จะเกิดขึ้นเมื่อมีสงฆ์บางส่วนแตกออกไปตั้งนิกายใหม่ และสร้างพระสูตรปลอมขึ้นมาเอง เช่น นิกายมหายาน จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 54 05:09:48

ความคิดเห็นที่ 27 อุราฮาร่า รู้ใหมว่าเขาสังคายนาเพื่ออะไร ลองศึกษาดูครับแค่นี้ก็จะรู้เรื่องแล้ว จากคุณ : เวย์คุง เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 54 00:40:30

ความคิดเห็นที่ 28 วิํ๊ธีการแบบนี้คุ้นๆ จากคุณ : มุมม่วง เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 54 01:40:17

ความคิดเห็นที่ 29 แล้วเรื่อง บินได้ มองเห็นอนาคต(โดยไม่ต้องใช้ข้อมูล เหตุและผล) อ่านใจ เป็นแค่เพียง แรงจูงใจ หรือ การเปรียบเปรย แล้วทำไมคนรุ่นหลังถึงเชื่อกันเป็นจริงเป็นจัง แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 54 08:57:50 จากคุณ : ต.ตั้ม กินแต่หญ้า เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 54 08:54:09

ความคิดเห็นที่ 30 กาลามสูตร... จากคุณ : Nirvanastream.com (สวรรค์รำไร) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 54 03:07:33

ความคิดเห็นที่ 31 เราว่า.. ตามหลักธรรมชาติแล้ว มันก็ไม่น่าจะยัง original อยู่หรอกค่ะ --' แต่.. พวกเนื้อหาเกี่ยวกับการปฏิบัติ มักจะไม่ผิดเพี้ยน เพราะพวกเราก็ปฏิบัติกัน เห็นกัน พิสูจน์กันได้.. แต่พวกที่เป็นเรื่องเล่าต่างๆ อาจจะมีเพี้ยนไปบ้าง(เพราะมันเป็นเรื่องเล่า พิสูจน์ไม่ได้ นอกจากจะถอดกายทิพย์ไปดูอดีตอ่ะ) ดังจะเห็นได้จาก มีคำศัพท์ต่างๆที่ยังตีความกันไปต่างๆนาๆ แต่ส่วนเนื้อหาเกี่ยวกับการปฏิบัติ น่าจะ.. เหมือนเดิม original แน่แท้ 100% เหอๆๆ ^^ จากคุณ : mooesha เขียนเมื่อ : 27 ธ.ค. 54 03:12:24

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ  ^^ จากคุณ : Zenmaster_T เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 03:18:53