PANTIP.COM : Y11498304 ถามเพื่อนๆในห้องศาสนาว่า ท่าน.......??? []

ความคิดเห็นที่ 7

- มีครอบครัวแล้วครับ

- ทำที่บ้านให้เป็นสัปปายะในการปฏิบัติธรรม และอันที่จริง ผมถือว่า การทำหน้าที่ทุก ๆ วันให้ถูกต้องดีงาม คือการปฏิบัติธรรมอยู่แล้ว เช่น ทำหน้าที่เป็นสามีที่ดี เป็นพ่อที่ดี เป็นนายจ้างที่ดี ฯลฯ

- คู่ครอง ไม่ใช่อุปสรรคใด ๆ ในการปฏิบัติธรรม เราทั้งคู่ต่างสนับสนุน ซึ่งกันและกันให้เอาใจใส่ในการปฏิบัติธรรม ตามสมควรแก่ธรรม ในฆราวาสวิสัยอยู่แล้ว โดย

     * ทำบุญ-ตักบาตร ตามโอกาสและเวลาอำนวย
     * ไปวัดบ้าง เช่น วัดบวรฯ วัดราชนัดดา วัดเทพธิดา วัดสระเกศ วัดปากน้ำ วัดชนะสงคราม วัดญาณเวศกวัน ฯลฯ ส่วนในต่างจังหวัด ก็ไปหลาย ๆ วัด ทั้งสายวัดป่า และวัดเมือง
     * ถวายปัจจัยพิมพ์หนังสือ (โดยเฉพาะกับวัดญาณเวศกวัน ของท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์)

     * ไปสถานปฏิบัติธรรม ที่ไม่ใช่วัดบ้าง เช่นบ้านของเจ้าของสำนักพิมพ์ธรรมสภา และบ้านของเพื่อน ๆ ผมเองบางคน ที่จัดสถานที่บ้านตนเองเป็นสัปปายะ สวยงาม และสะดวกต่อการฟังธรรม และเจริญภาวนา โดยจะมีพระภิกษุมาแสดงธรรมและและสอนการบริหารจิต เจริญภาวนา

     * อาสารับใช้พระสงฆ์ ในกิจการต่าง ๆ เช่น อาสาทำธุระให้ท่านบ้าง หรือบางครั้งพระผู้ใหญ่ระดับ เจ้าคณะภาค (ควบคุมพระสงฆ์ในหลาย ๆ จังหวัด เป็นกลุ่ม ๆ จังหวัด ) เจ้าคณะหน (ควบคุมดูแลพระสงฆ์ทั้งภาค เช่น ภาคเหนือ เรียกว่า หนเหนือ ภาคใต้ เรียกว่า หนใต้ เป็นต้น) ท่านก็เมตตา ชักชวนเป็นผู้ติดตาม ในยามที่ท่านออกตรวจตราพระสงฆ์ในปกครองของท่านบ้าง ก็ร่วมคณะท่านไป ตามแต่เวลาและโอกาสอำนวย

    * นิมนต์พระที่ครอบครัวเราเป็นอุปฐาก มาที่บ้านบ้าง เพื่อสนทนาธรรม หรือถวายสังฆทาน ถวายปัจจัย ฯลฯ และบางครั้ง พระรูปอื่น ๆ ที่สนิทสนมคุ้นเคย ท่านก็ประสงค์จะมาเอง ท่านก็โทรมา นัดแนะเวลาที่สะดวก ท่านก็มาเยี่ยมเยือนที่บ้าน เพื่อสนทนาธรรมบ้าง ก็อิ่มเอิบใจดีครับ ที่มีเพื่อนเป็นพระ หรืออาจจะเรียกว่า "สหายธรรม"

    * เข้าคอร์สปฏิบัติธรรม ๓ วันบ้าง ๗ วันบ้าง ในวัดที่เราศรัทธา โดยผมและภรรยา สลับกันไป แต่ไม่บ่อยนัก

    * สนับสนุนการศึกษาพระสงฆ์สามเณร ด้วยวิธีต่าง ๆ เช่น หากไปวัดไหน เห็นว่ามีตู้บริจาค ค่าน้ำค่าไฟ หรือบริจาคเพื่อการศึกษาพระปริยัติธรรม ผมก็จะเลือกที่จะหยอดตู้ เพื่อการศึกษาพระปริยัติธรรมก่อนเสมอ

   * สนับสนุนพระธรรมทูต ไปเผยแผ่ธรรมในต่างประเทศ โดยการถวายค่าเครื่องบิน แก่ท่านในบางครั้ง ที่ท่านเดินทาง ไป หรือกลับ เช่นมีพระธรรมทูตรูปหนึ่ง ที่คุ้นเคยกับครอบครัวผมมาก ปัจจุบันท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดไทยเล็ก ๆ วัดหนึ่ง ในประเทศสหรัฐอเมริกา หากกลับประเทศไทยเมื่อไหร่ ท่านก็จะมาหาที่บ้าน เกือบทุกครั้ง

* ขอร้องให้ผู้บริหารมหาวิทยาลัยสงฆ์ ได้จัดพระหนุ่ม หรือสามเณร ผู้ศึกษา อยู่ในมหาวิทยาลัยสงฆ์ มาแสดงธรรมให้ผมและครอบครัวและเพื่อนบ้านฟัง (บางครั้ง แสดงให้ผมฟังเพียงคนเดียว) เพื่อได้มีโอกาสถวายทุนการศึกษา (คล้าย ๆ กับการสอบชิงทุนนั่นแหล่ะ) โดยผมเป็นผู้ตั้งหัวข้อการแสดงธรรมเสนอไปก่อน เพื่อให้ท่านพิจารณา จัดส่งพระหรือสามเณร ที่ท่านเห็นว่าควรจะได้รับทุน หรือมีความสามารถในการแสดงธรรมในหัวข้อนั้น เมื่อแสดงจบ ไม่มีการให้คะแนนครับ ถวายทุนทันที ไม่มีเงื่อนไขใดอีก เพราะถือว่า พระผู้บริหารสถานศึกษา ท่านก็ได้เลือกเฟ้นมาแล้ว ก่อนที่จะจัดส่งมาแสดงธรรม

* ทั้ง ๆที่ผมเป็นผู้ที่ไม่ค่อยชอบหมอดู แต่กรณีนี้ต้องขอยกเว้น เพราะทุก ๆ ปี พระหลวงพ่อที่เคารพนับถือมาก ๆ ท่านหนึ่ง ในต่างจังหวัด ก็จะโทรมาบอกให้ช่วยหาซื้อหนังสือ ปฏิทินฤกษ์ล่าง ฤกษ์บน ของ อ.จำรัส ศิริ ส่งไปถวาย เพราะท่านหาซื้อยากในต่างจังหวัด (ท่านสงเคราะห์ญาติโยม ในฐานะที่ท่านเป็นสมภารวัด ที่ประชาชนมาขอฤกษ์อยู่เสมอ ๆ) ผมก็ถือเป็นธรรมเนียมว่า จะต้องจัดส่งถวายท่าน ทุกปี และส่งถวายมา เกือบ ๆ สิบปีแล้ว ในปีนี้กะว่าจะไปกราบท่านด้วยตนเอง ถวายหนังสือด้วย รับพรปีใหม่ด้วย จองตั๋วเครื่องบินเรียบร้อยแล้ว พาครอบครัวไปเที่ยวปีใหม่ จะเดินทางวันที่ ๑ มกราคม ๕๕ พอดีวัดท่านอยู่ในจังหวัดที่เป็นเมืองท่องเที่ยว

* สนับสนุนให้ลูกน้อง ลูกจ้าง พนักงานในบริษัท ได้ทำบุญ ในหลากหลายโอกาส เช่น นิมนต์พระมาเทศน์ ที่บริษัท หรือมีงานมงคลใด ๆ ที่บ้าน หรือที่บริษัท ก็จะบอกให้ลูกน้องมาร่วมงาน ในช่วงพิธีสงฆ์เสมอ

สุดท้าย ท่านเจ้าของกระทู้ถามว่า "คนมีครอบครัว มีปัญหาบ้างไหมคะ เช่นจะนั่งสมาธิ แต่แฟนสะกิด ๆ จัง"

* ผมไม่มีปัญหาครับ เพราะไม่นั่งสมาธิในห้องนอน ที่บ้านมีห้องพระ และห้องอ่านหนังสือ ผมก็จะเลือกห้องใดห้องหนึ่ง ในการนั่งสมาธิ หรืออ่านหนังสือธรรมะ หรือสวดมนต์ ฯลฯ เพราะหากผมอยู่ในสองห้องนี้ ห้องใดห้องหนึ่ง ก็จะไม่มีใครมารบกวนเลย สรุปว่า ไม่มีปัญหา หากจะปฏิบัติ หรือนั่งสมาธิ ภรรยาก็สนับสนุนอยู่แล้ว

     ตอบมาคร่าว ๆ (เอ...แต่ ยาวนะ) ก็ไม่ได้หวังว่าจะให้ใครหมั่นใส้หรอกนะครับ และไม่ได้หวังว่า มีใครอนุโมทนาหรือไม่ เพราะนั่นเป็น วจีกรรม มโนกรรม ของผู้อ่านเอง แต่ไหน ๆ ก็เห็นว่า เจ้าของกระทู้ถาม และให้เลือกโหวต แต่เนื่องจาก รายละเอียดต่าง ๆ ที่ถามนอกการโหวต ก็มีอยู่ และพอดี ว่าง ๆ ก็เลย เข้ามาร่วมกระทู้กับคุณannyfatgirl น่ะครับ

แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 54 10:28:32

จากคุณ : รถเรณู

เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 54 10:22:29

ความคิดเห็นที่ 9

เอางี้เลยใช่ไหม ตอบให้ก็ได้ ตอนแรกแต่งงานคะ
ก็ตามปกตินะคะ ไม่ได้ตั้งใจว่าต้องอย่างนั้นอย่างนี้มากน้อยอะไร
แถมยังอยากมีลูกตามปกติคนแต่งงานด้วย ส่วนแฟนก็เป็นฝรั่ง
เค้าไม่ค่อยเข้าใจหรอกคะว่า ถือศีลรักษาพรหมจรรย์คืออะไร
แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรแบบนี้ ดำเนินชีวิตตามปกติไป แต่....

เรื่องมันมีตรงนี้ คือเราเริ่มมีชีวิตสมบูรณ์เลยต้องการเติมเต็มด้วย
การปฏิบัติธรรม ก็แอบดำเนินในหนทางของการรักษาศีล ปฏิบัติวิปัสสนา
(แบบแอบทำ คือ แอบทำทางใจ ไม่มีใครรู้กับเรา)
ตามรู้รูปนาม มาแบบชิว ชิว วันหนึ่งก็พบความทุกข์ของการพยายามมีลูก
ความอยากมีลูกมากๆก่อนแต่ง ตกไป หายไปได้อย่างไรไม่ทราบได้
จากที่อยากมีมากๆ ก็เห็นโทษมากมาย ตกลงขอไม่มีลูกกับสามี

พอไม่อยากมีลูก รู้สึกเหตุผลของการหลับนอนเริ่มมองว่าสนองกามคุณ
โดยส่วนเดียว แต่ไม่เลิกนะคะ แต่ไม่ได้รู้สึกร่วมอีกต่อไป ไม่ได้พยายาม
ให้เป็นอย่างนั้น เพราะในเบื้องแรกต้องการรักษาชีวิตครอบครัวและสังคม
แต่การปฏิบัตินี้เริ่มทำให้ลดกามคุณอารมณ์ไปแบบไม่ได้ทุกข์ร้อน
ไม่ได้เสียใจที่มีมันลดลง หรือจ้องจับแต่ว่าจะสนใจตัดเรื่องนี้ เราก็แค่
ลดละตัดกิเลสในทุกๆเรื่องไป แต่ มันเป็นผลสะท้อนมาในเรื่องบนเตียงนี้ก่อน
สำหรับเรา คือ เราไม่มีอารมณ์ทางเพศเลย (ไม่ใช่อนาคามี) เพราะกามคูณอารมณ์
ทางรูป รส กลิ่น เสียง ยังมีแต่เบาบางกว่าเมื่อก่อน แต่เฉพาะเรื่องนี้หายไป
ตอนแรกเราทำงานด้านให้คำปรึกษาเหมือนกัน เลยคิดว่าตนเองนี่ จะเลื่อม
สมรรถภาพทางเพศหรือเปล่า มันหยุดจริงๆ ไม่มีอาการใดๆ แปลกมาก
ไม่รู้สึกใดๆ ไม่ได้พยายามวางใจจะเป็นด้วย อีกทั้งพยายามบิวอารมณ์ร่วม
ก็ยังไม่ เล่าเป็นวิทยาทานว่า มันเกิดขึ้นได้กับผู้ปฏิบัติ มันมีจริงนะ
ว่าไม่มีอารมณ์ทางเพศนี่ ไม่ต้องกดข่ม บังคับ จับวาง หรือพยายาม

แต่ก็ต้องปฏิบัติธรรมให้ถึงธรรมนะ ทุกสิ่งตรงตามที่พระพุทธองค์สอน
วันหนึ่งกามคุณอารมณ์ การมีเพศสัมพันธ์จะหายไป แล้วก็ไม่รู้สึกเก็บกด
ฟุ้งซ่านนะ แต่จะเบิกบาน จิตใจแจ่มใส ปลอดโปร่งโล่งเบา ในหัวไม่เคยมีจินตนาการ
ถึงเร่องทางเพศเลย แม้แต่มองผู้ชายหน้าตาดี ที่ยั่วอารมณ์ทางเพศแต่เราจะไม่
ไม่รู้สึกว่าหล่อ เข้าใจว่าหน้าตาดี แต่ไม่เลยไปถึงอารมณ์ทางเพศเลย
สามีเริ่มจับได้ถึงความเปลี่ยนแปลง แรกๆเราจะไม่เลิกมีเพศสัมพันธ์
เออออไปกับเขา แต่.... มันมีแต่ แปลกมากที่เรารู้สึกแปลกที่ไม่เคยเกิดใน
ชีวิตมาก่อนเลย ทั้งๆที่กับสามีคนเดียวกัน แต่ไม่ไม่รู้สึกอะไรเลย
ตลอดระยะทาง ตั้งแต่ต้นยันจบ ไม่เสียวซ่านอะไรก็ไม่แม้แต่น้อย
รู้สึกเหมือนร่างกายก็แค่กระทบสิ่งหนึ่งแค่นั้น อาการเหมือนมือสองข้างกระทบกัน
แล้ว ก็จบไป ยังรู้สึกเลยว่า สามีร่วมเพศกับศพหรอนี่ เรารู้สึกว่าเราเป็นศพ
เราไม่ได้นอนนิ่งเฉยนะ ก็แกล้งๆไป แต่เรารู้สึกว่าร่างกายเราเป็นอีกส่วนหนึ่ง
ไม่ได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับใจ อยู่แยกกัน และทั้งกายและใจไม่ได้มีอารมณ์ร่วมกับ
การมีเพศสัมพันธ์ และร่างกายเราเหมือนศพเคลื่อนไหวได้เลย

สามีเริ่มรู้แล้วว่าเราเปลี่ยนไป เริ่มเข้าใจว่าอย่างอื่น เช่นไม่รัก มีคนใหม่
อะไรก็แล้วแต่ เค้าน้อยใจ แต่ไม่พูด เริ่มเข้าใจตนเอง และเข้าใจสามี
จนใจที่เราจะอธิบายและให้เขาเดินไปในหนทางเดียวกับเรา เพราะ
ประเมินสถานการณ์แล้วว่า สามีเดินไปด้วยไม่ได้แน่ เริ่มตัดสินใจด้วยตนเอง
ว่าหนทางที่เราเดินร่วมกันมา ถึงทางแยกแล้วต้องเลือกปล่อยสามีไป
โดยที่ไม่อธิบายอะไร เพียงแต่สนบสนุนให้เค้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง
ผู้หญิ่งคนนี้มาถึงบ้าน นอนกับสามีเราในห้องเรา เตียงเรา
แต่ไม่เป็นไร เราก็รักเขานะ เราหวังดีกับเขาจริงๆ อยากให้เขามีความสุข
เท่าที่เขาเข้าใจว่า ความสุขในชีวิตคืออะไร

แต่สำหรับเราความสุข คือ ความสุขสงบจากกิเลส เพราะนั่น สงบดิ่งลึก ซาบซึ้ง
และมีสันติ ไม่ถูกกระทบจากอารมณ์ ไม่ต้องให้จิตได้กระเพื่อมหวั่นไหว
ไม่เป็นทาสต่อกิเลส ทั้งทาสอารมณ์ของตนเองและผู้อื่น ช่างเป็นอิสระจริงๆ

เราเล่าเพราะคุณอยากรู้ เราอยากแบ่งประสบการณ์ จากการเกิดขึ้นจริงของเรา
เพื่อเป็นประโยชน์กับผู้อื่นบ้าง เราไม่ได้ไม่ทำอะไรเลยแล้วจะลดละตัดกิเลสได้นะ
แต่ผ่านหยาดเหงื่อแรงงาน ความตั้งใจจริงที่จะลดละตัดกิเลส บางวันเหนื่อยไสตัวแทบขาดที่จะเอาชนะใจตนเอง ขอยืนยันว่าชนะใจตนเองแสนยาก เราเลือกที่จะ
ลดละตัดกิเลสในเรื่องเล็กๆเท่าที่มีกำลังทำได้ไปก่อน แล้วเมื่อมีกำลังมากพอ
กิเลสที่ว่ายากจะมีกำลังทำได้ในภายหลัง เรารู้ดีว่าเรื่องแบบนี้ผู้ชาย
อาจจะยากกว่า แต่เราเชื่อว่ามันเกิดขึ้นได้ ทำได้จริงๆ ในการที่จะทำให้
ตนเองหลุดพ้นจากพันธนาการทางอารมณ์ โดยเฉพาะอารมณ์ทางเพศ
และเมื่อทำได้ คุณจะคือผู้รักษา พรหมจรรย์อย่างแท้จริง

ถ้าตอบคำถามคุณ ไม่รู้จะข้อไหนดี เอาตอนนี้ โสด ก็แล้วกัน

เจริญในธรรมคะ

จากคุณ : goodsthailand

เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 54 11:14:27