มีแต่คำว่า "ใช่"

..


            [๓๘๒] โคอาชาไนยที่ดี อันเขาเทียมแล้วที่แอกเกวียน ย่อมอาจนำแอกเกวียน
                         ไปได้ ไม่ย่อท้อต่อภาระอันหนัก ไม่ทอดทิ้งเกวียนอันเขาเทียมแล้ว
                         แม้ฉันใด

                         บุคคลเหล่าใดบริบูรณ์ด้วยปัญญา เหมือนมหาสมุทรอันเต็ม
                         ด้วยน้ำ บุคคลเหล่านั้นย่อมไม่ดูหมิ่นผู้อื่น ฉันนั้น ย่อมเป็นดังอริยธรรม
                         ของสัตว์ทั้งหลาย


                         นรชนผู้ตกอยู่ในอำนาจของเวลา ตกอยู่ในอำนาจของ
                         ภพน้อยภพใหญ่ ย่อมเข้าถึงความทุกข์และต้องเศร้าโศก


                         คนพาลไม่
                         พิจารณาเห็นตามความเป็นจริง ย่อมเดือดร้อนด้วยเหตุ ๒ อย่าง คือ
                         มีใจฟูขึ้นเพราะเหตุแห่งสุข ๑ มีใจฟุบลงเพราะเหตุแห่งทุกข์ ๑


                         ชนเหล่าใดก้าวล่วงตัณหาเครื่องร้อยรัดในทุกขเวทนา ในสุขเวทนา และ
                         ในอทุกขมสุขเวทนา ชนเหล่านั้นเป็นผู้ตั้งมั่นไม่หวั่นไหวเหมือนเสา
                         เขื่อน เป็นผู้ไม่ฟูขึ้นและไม่ฟุบลง ชนเหล่านั้นย่อมไม่ติดอยู่ในลาภ
                         ความเสื่อมลาภ ยศ ความเสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข และ
                         ทุกข์ทั้งหมด ดังหยาดน้ำไม่ติดอยู่บนใบบัว ฉะนั้น นักปราชญ์ทั้งหลาย
                         มีความสุขและได้ชัยชนะในที่ทุกแห่งไป


                         การไม่ได้ลาภโดยชอบธรรมกับ
                         การได้ลาภโดยไม่ชอบธรรมทั้งสองอย่างนี้
                         การไม่ได้ลาภอันชอบธรรมประเสริฐกว่า
                         การได้ลาภอันไม่ชอบธรรมจะประเสริฐอะไร


                         คนไม่มีความรู้ มียศ กับ
                         คนมีความรู้แต่ไม่มียศ
                         คนมีความรู้ไม่มียศประเสริฐกว่า
                         คนไม่มีความรู้มียศจะประเสริฐอะไร


                        การสรรเสริญจากคนพาลกับการติเตียนจากนักปราชญ์              
                        การติเตียนจากนักปราชญ์ประเสริฐกว่า
                        การสรรเสริญจากคนพาลจะประเสริฐอะไร


                        ความสุขอันเกิดจากกามคุณกับความทุกข์อันเกิดจากวิเวก
                        ความทุกข์อันเกิดจากวิเวกประเสริฐกว่า
                        ความสุขอันเกิดจากกามคุณจะประเสริฐอะไร


                        ความเป็นอยู่โดยไม่ชอบธรรมกับความตายโดยธรรม        
                        ความตายโดยธรรมประเสริฐกว่า ความเป็นอยู่โดยไม่ชอบธรรมจะประเสริฐอะไร


                        ชนเหล่าใดละกามและความโกรธได้แล้ว มีจิตสงบระงับเที่ยวไปในภพน้อยภพใหญ่ ไม่ติดอยู่ในโลก
                        ชนเหล่านั้นไม่มีความรักความชัง


                        บุคคลเจริญโพชฌงค์ ๗ อินทรีย์ ๕ และพละ ๕ แล้วบรรลุถึงความสงบอันยอดเยี่ยม หาอาสวะมิได้ ย่อมปรินิพพาน.




************************

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๖  
ขุททกนิกาย เถรคาถา
๒. โคทัตตเถรคาถา
คาถาสุภาษิตของพระโคทัตตเถระ
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=26&A=7242&Z=7277&pagebreak=0
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=382

แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 54 14:21:28

จากคุณ	: Serene_Angelic
เขียนเมื่อ	: 25 ธ.ค. 54 14:20:04