เมื่อ ๒๐ ปีก่อน ผมไปบวชที่วัดป่าแห่งหนึ่งที่ภาคเหนือ
มีอยู่วันหนึ่งขณะพระทั้งหลายนั่งฉันภัตตาหารกันอย่างสำรวม
คือท่านฉันในบาตร นั่งเรียงกันตามลำดับพรรษา วันนั้นมีพระประมาณ ๑๐-๑๒ รูป
นั่งเป็นตัว L ผมนั่งอยู่เกือบท้ายสุด
มีงูตัวหนึ่งสีดำมันขลับตัวใหญ่ประมาณต้นแขนผู้ชาย ยาวประมาณ ๒เมตร
เลื้อยช้าๆอ้อมมาทางด้านหลังพระเถระรูปแรก
ไม่มีใครทันสังเกตเห็น นอกจากหลวงพ่อที่คงรู้สึกว่ามีอะไรมาอยู่บนตัก
มันเลื้อยผ่านตักท่านมาสู่องค์ที่ ๒ พระองค์ที่ ๒ ท่านก็สมาธิดี
ปล่อยให้มันเลื้อยผ่านต่อไปองค์ที่ ๓
องค์ที่ ๓ ก็ไม่เบา เพราะบวชมาหลายพรรษา ท่านก็นิ่งเฉย (หรือตัวแข็งไปแล้วก็ไม่ทราบ)
ผมนั่งอยู่ท้ายสุด เริ่มมองเห็นเหตุการณ์ เลยหยุดฉัน เอาแต่มองอย่างเดียว
หลวงพี่รูปที่ ๔ เห็นแล้ว แต่ไม่กล้าลุก ปล่อยมันผ่านไปอีกรูป
รูปที่ ๕ ตัวแข็งไปเลย นั่งนิ่งเชียว
ส่วนหลวงพี่องค์ที่ ๖ และ ๗ อยู่หัวมุมหลังหักแถวเลี้ยวพอดี (ถ้างูจะผ่านตักองค์ที่ ๖ ต้องเลี้ยวขวา ๙๐ องศา)
เลยเห็นเหตุการณ์ใจไม่นิ่งพอ เลยพร้อมใจลงทุนลุกขึ้นโกยอ้าวทั้งๆที่ไม่อยู่ในแถวซักหน่อย
ตอนลุกขึ้นหนียังทำบาตรตกจากฐานรองบาตรดังโครม !!!
งูเลยตกใจเร่งสปีดการเลื้อย
ปล่อยหลวงพ่อ หลวงพี่๕ รูปแรกให้นั่งตัวแข็งทื่อจนงูเลื้อยไปสุดหาง (ตัวมันยาวจริงๆ)
ตอนฉันเสร็จต่างก็คุยกันยกใหญ่ หลวงพี่องค์ ที่ ๖ แทบจะถูกเขกกระโหลกฐานทำให้พระเถระตกอยู่ในความเสี่ยง
แต่ในที่สุดก็ผ่านไปด้วยดี
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ฝึกนานย่อมนิ่งกว่ามือใหม่ ๕๕๕๕
จากคุณ |
:
สติ
|
เขียนเมื่อ |
:
30 ธ.ค. 54 11:24:20
|
|
|
|