ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อจิตเป็นสมาธิแน่วแน่  แล้วถอนออกมาพิจารณา นั่นแหละ จะพิจารณาได้อย่างกระจ่างชัดเจน  เพราะจิตมีฐานกำลังของสมาธิหนุนอย่างดียิ่ง   ..จะไปว่าไม่เห็นแจ่มแจ้งได้ไงกัน ?   แสดงว่าฝึกผิดทางไปแล้ว ... แล้วจะไปเห็นภพพรหมอะไรกันอีก?  การพิจารณาคือพิจารณาในวิปัสสนาภูมิต่างๆ เช่น  ขันธ์  อายตนะ  เป็นต้น   ไม่ใช่ไปดูภพพรหมที่ไหนกัน  นั่นเป็นบ้าไปแล้วละ ? ฝึกเลอะเทอะผิดทาง  เดี๋ยวจะวิปลาสไปใหญ่ไปโต จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 06:51:05

ความคิดเห็นที่ 2 สองพระสูตร ที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา ว่าไว้ฯ กาลามสูตร. ฯ กับ จิตนี้ประภัสสรฯ ปุถุชนผู้ไม่มีการสดับ ย่อมไม่รู้ชัดเรื่องจิตประภัสสรเข้าถึงความเศร้าหมองแล้ว เพราะอุปกิเลสคือนิวรณ์ทั้ง ๕ฯ เพราะฉนั้น จิตตภาวนา (โพธิปักขิยธรรม ๓๗).  ย่อม ไม่มี แก่ปุถุชนผู้ไม่มีการสดับ (ส่วนอริยสาวกในธรรมวินัยนี้. ย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริงจิตประภัสสร พ้นวิเศษ (ไม่ใช่ข่มไว้ได้). จากอุปกิเลส คือราคะ โทะ โมหะ และหรือ นิวรณ์ทั้ง ๕ เพราะฉนั้น. จิตตภาวนา. " ตามพุทธบัญญัติ".  ย่อมมีแก่ อริยสาวก เมื่อพิจารณา ๒ พระสูตร. ข้างบน (จากความจำ). เป็น พุทธยันต์ และความไม่ประมาท ในธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้ดีแล้ว และพระเถระครั้งปฐมสังคายนา ท่านรักษามา คำว่า "ทุกขณะจิตคือการภาวนา".  ควร ต้อง สอบทานกับ พระพุทธภาษิตฯ หลาย พระสูตรเพื่อความไม่ประมาทโดยประการทั้งปวงฯ อีกพระสูตร ภิกษุทั้งหลาย ฯเมื่อเขาเจริญอริยมรรคอยู่ด้วยอาการอย่างนี้. (ดูเอง). ธรรมสองของเขา. คือ สมถะด้วยวิปัสสนาด้วย.  ย่อมเคียงคู่กันไป.  (จากนั้นตรัสว่า. ดูเอง) ฯ พระสูตรนี้น่าจะ.  คือ " ปัจจุบันแห่ง ขณะเจตสิกที่ประกอบจิต". คือ การภาวนา ชนิดสอดคล้องตามที่ตรัสไว้ ตามที่พระ้ถระครั้งปฐมสังคายนารักษามา อื่นจาก ๒ บรรทัดบนนั้น.   อย่ารีบรับ รีบปฏิเสธ.  อาศัย กาลามสูตร เป็นต้น.  ใช้เป็น พุทธยันต์ เพื่อความไม่ประมาทฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 06:55:55

ความคิดเห็นที่ 3 ยังหาไม่พบ (หามานานแล้ว). ว่า พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษา ตามที่ พระพุทธเจ้าตรัส ตรงกับคำว่า "เมื่อจิตเป็นสมาธิแน่วแน่. ก็ถอนออกมาพิจารณา" (สาวกสมัยไหนเสนอไว้หรืออย่างไร?) ในฐานนะนักอานาปานสติสมาธิ. สอบทานกับพระบาลีพุทธภาษิตแปลไทยฯ เมื่อ มี "สาสวาสัมมาทิฏิฐิ" แล้ว สามารถ ทำให้เกิด "สติในสมาธิที่ พ้นวิเศษ จาก นิวรณ์ทั้ง ๕ อันเป็นอุปกิเลส (อุปกิเลสสูตร) และ พ้นวิเศษ (ไม่ใช่ข่มไว้ได้).อุปกิเลส ราคะ โทสะ โมหะ ตามจูฬทุกขันทสูตร(ผิดตกยกเว้น)" ไ่ม่ เป็นไป ตาม คำว่า "เมื่อจิตเป็นสมาธิแน่วแน่. (แบบไหนหนอ? ) แล้วถอนออกมาพิจารณา" สติในสมาธิ ที่เนื่องกับ สัมมาทิฏฐิ ในองค์มรรค์และมรรคองค์อื่นๆ. ของ พระสัทธานุสารี. พระธรรมานุสารี (กลุ่มพระโสดาบัน กำหนด ตาม อัสสุตวตาสูตร. ที่เนื่องที่จริงจิตนี้ประภัสสรฯ นั้น จะเนื่องกับ "ธรรมสองของเขาคือ สมถะด้วยวิปัสสนาด้วย ย่อมเคียงคู่กันไป".  (จากนั้น). น้อมไปยังฯ.  (หาพระสูตรนี้เอง) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 07:10:16

ความคิดเห็นที่ 4 ขอทราบรายละเอียดวิธีการปฏิบัติด้วยครับ จากคุณ : bodymind เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 08:39:17

ความคิดเห็นที่ 5 บุคคลที่ยังไม่พร้อมย่อมติดอยู่ในสภาวะที่ละเอียดกว่าระดับสติฯและปัญญาของตนเสมอๆ ไม่ใช่เพราะเขาทำสมาธิจึงไม่เห็นสภาวะธรรมหรืออย่างใด อันที่จริงผมระลึกถึงคำสอนของหลวงปู่บุญฤิทธิ์ท่านเสมอว่าให้ "รู้ไม่ติดรู้ รู้ไม่ติดอะไรๆ"  แต่ข้อเท็จจริงคือใจที่ขาดสัมมาสติ-สัมมาสมาธินั้น ยังถูกยางเหนียวของตัณหาเคลือบไว้ ทำให้รู้อะไรก็ติดสิ่งนั้น จึงเป็นการยากที่จะรู้โดยหมดจดอย่างแท้จริง หากสติฯและปัญญาไม่เพียงพอ ดังนั้นไม่จำเป็นต้องรีบร้อน ทำให้เหมือนการลอกกาบกล้วย แกะออกทีละชั้นมันจะไม่หนักหนาและวุ่นวายเกินไป ปล. เราจะไปดูแคลนทางเดินของผู้อื่นไม่ได้ เพราะแต่ละท่านก็มีทางเฉพาะตน บางท่านสมาธิเกิดขึ้นได้เพราะมีสุขจากการสวดมนต์+กราบพระพุทธรูป ถ้าเราไปปรามหรือเยียดหยามเขาโดยที่เราไม่รู้จริง ก็อาจเป็นผลเสียต่อเขามากกว่าก็ได้ จากคุณ : 44SFA1 เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 09:50:42

ความคิดเห็นที่ 6 จขกท. คงจะหมายถึง "ช่วงเวลา" ที่จิตถอนออกมาจากสมาธิ แล้วสติระลึกรู้ไม่ทัน จึงไม่เห็นการทำงานตรงนั้นกระมังครับ จากคุณ : msdossys เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 10:24:36

ความคิดเห็นที่ 7 ก็ยังคงวนเวียนอยู่กับปัญหาเรื่อง "นิมิต", "ผู้รู้", "สติ" แต่ขั้นตอนวิธีปฏิบัติมีรายละเอียดอย่างไร  ไม่กล้าแจกแจงออกมาให้ละเอียด จากคุณ : bodymind เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 10:53:46

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าไม่มีเทวดาประจำตัว ยากที่ได้ของจริง เพราะมนุษย์ไม่สามารถแยกออก มารมันเหนือกว่ามากครอบงำโดยไม่รู้ตัว ท่านจะมาสอนหลังจาก เราได้อัปปนาสมาธิ(จริงๆ)แล้ว......อย่าลืมว่า มีโลกของวิญญาณซ้อนกับโลกมนุษย์ ซึ่งเป็นที่ๆเราต้องเดินทางไกลหลังจากสิ้นจากโลกนี้แล้ว เทวดาประจำตัว ท่านจะช่วยประคับประคองจิตขณะออกจากร่างในตอนตาย ไม่ให้ไปทางอบายภูมิได้ง่าย แต่ต้องสวดมนต์ช่วยตัวเองด้วยนะ ไม่ใช่อยู่เฉยๆ สนใจเทวดาประจำตัว หลังไมค์มาถามได้ ลึกลับเกินที่จะพูดในที่นี้ จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 12:09:14

ความคิดเห็นที่ 9 ภาวนา อะไรน่ะ ติดข้อง อยู่ตลอดกาลเวลา จากคุณ : saengdaed เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 12:39:55

ความคิดเห็นที่ 10 หากผมพูดว่าให้ดำรงสัมมาสติ สัมมาสมาธิ รวมถึงมรรคมีองค์ 8 ทั้งหมดให้อยู่ตลอดทุกขณะจิต บรรดาท่านบนๆเค้าจะโพสเหมือนเดิมหรือเปล่าน้า จากคุณ : Windows X เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 16:41:32

ความคิดเห็นที่ 11 คุณ bodymind ครับ วิธีปฏิบัติอย่างละเอียดอ่านได้ในพระไตรปิฎกครับ แต่ถ้าขี้เกียจก็เริ่มจากการศึกษาเรื่องศีล สมาธิ ปัญญา ในมรรค์ 8 รวมถึงธรรมของผู้ครองเรือนมาปรับใช้กับชีวิตให้เจริญในธรรมครับ ส่วนเรื่องการฝึกสมาธิ การนั่งวิปัสสนา ถ้าใจไม่เป็นศีล จิตไม่เป็นธรรมไปฝืนทำก็จะกลายเป็นแบบบางคนที่เห็นในบอร์ดนี้แหละครับ เริ่มจากพื้นฐานง่ายๆอย่างธรรมของฆราวาสเช่น อิทธิบาท 4 บุญกิริยาวัตถุ 10 พรหมวิหาร 4 ทิศ 6 หิริโอตตัปปะ ขันติโสรัจจะ ศีล 5 ซึ่งเรื่องพวกนี้เค้าสอนกันมาตั้งแต่อยู่ประถมแล้ว ทำได้หมดเมื่อไหร่ค่อยมาฝึกจิตวิปัสสนาครับ แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 54 17:29:59 จากคุณ : Windows X เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 17:25:51

ความคิดเห็นที่ 12 ความคิดเห็นที่ 10     หากผมพูดว่าให้ดำรงสัมมาสติ สัมมาสมาธิ รวมถึงมรรคมีองค์ 8 ทั้งหมดให้อยู่ตลอดทุกขณะจิต บรรดาท่านบนๆเค้าจะโพสเหมือนเดิมหรือเปล่าน้า (๑) คำว่า "อยู่ตลอดทุก ขณะจิต". ตามข้อความเหล่านั้น ไม่ทราบว่า"ตรงกับที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษา ตามที่ตรัสไว้". ไหม? (๒).  ถ้าหาไม่พบ "พระพุทธภาษิต"ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลาย จงเพ่งอย่างแน่วแน่ เพื่อ.  ให้ดำรงสัมมาสติ สัมมาสมาธิ รวมถึงมรรคมีองค์ 8 ทั้งหมดให้อยู่ตลอดทุกขณะจิตไม่ว่าตื่นหรือหลับ เถิด. นี้เป็น "คำสอนของเราตถาคต". ฯ ท่าน จขกท.   ยังจะ เสนอข้อความ. ตาม ความคิดเห็นที่ 10     หากผมพูดว่าให้ดำรงสัมมาสติ สัมมาสมาธิ รวมถึงมรรคมีองค์ 8 ทั้งหมดให้อยู่ตลอดทุกขณะจิต บรรดาท่านบนๆเค้าจะโพสเหมือนเดิมหรือเปล่าน้า.   อยู่อีกหรือไม่ครับ? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : วันปีใหม่ 55 19:04:53