ความคิดเห็นที่ 1 มีประสบการณ์จากการเดินทางไปแสวงบุญในดินแดนพุทธภูมิ ที่ประเทศอินเดีย มาฝากเพื่อเป็นข้อมูล(ด้านมืด) เป็นอุทาหรณ์ สำหรับพี่น้องชาวไทยที่สนใจอยากจะไปอินเดียกัน  โดยเฉพาะชาวไทยพุทธจะนิยมไปนมัสการสังเวชนียสถานกันเป็นจำนวนมาก จะได้รู้ว่าคนอินเดีย(บางคน)เขาทำไงกับคนไทยบ้าง ซึ่งในแต่ละปีคนไทยนำเงินตราเข้าประเทศอินเดียเป็นจำนวนมาก น่าจะเป็นอันดับต้น ๆ เลยทีเดียว ประสบด้านลบที่ได้ประสบมาด้วยตัวเองนี้  ไม่อยากให้คนไทยไปเป็นเหยื่อกันอีกและเท่ากับไปส่งเสริมให้เกิดมิจฉาชีพแบบนี้กันอีกต่อไป จึงควรมีข้อมูลเพื่อจะได้รู้เท่าทันกลโกงของแขกที่นิสัยไม่ดีเหล่านี้กันไว้บ้าง อาจเป็นโชดดีที่คณะของเราได้พระไทยที่เดินทางไปศึกษาต่อในอินเดียและใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นนานหลายปีแล้วเป็นไกด์นำทัวร์ครั้งนี้  ท่านจึงสามารถให้ข้อมูลเชิงลึกในฐานะที่อยู่ รู้เห็น เบื้องหน้าเบื้องหลังการกระทำเหล่านี้เป็นอย่างดี  เพราะท่านพูดเตือนตั้งแต่แรกเลยว่าคนไทยกลายเป็นหมูให้คนอินเดียหลอกกินตับ ให้เขาทำมาหากินบนความศรัทธาของคนไทย ตามหลักพุทธศาสนาแล้วจะมีศรัทธยาอย่างเดียวไม่ได้ ต้องจะมีปัญญากำกับด้วย ซึ่งที่ผ่านมาในสายตาคนอินเดียเหล่านี้ เขาอาจมองว่าเราโง่ก็ได้ที่หลอกได้ง่าย ๆ (ควักเงินให้เขาได้ง่ายๆ) อาจด้วยเขาไม่ได้นับถือพุทธศาสนาเหมือนเรา เขาเป็นฮินดูที่อาจเห็นว่าเราเป็นคนต่างศาสนา ไม่ใช่พวกเดียวกัน ก็เลยไม่บาป แต่สังเกตว่าเขาไม่กล้าทำอย่างนี้ กับคนชาติอื่นเหมือนคนไทยเลย  ไม่ค่อยกล้าไปยุ่งกับคนจีน ทิเบต เกาหลี ฝรั่ง ฯลฯ  หรือแม้กระทั่งคนอินเดียด้วยกันที่ดูแต่งตัวดีมีฐานะก็ไม่เห็นไปขอเงินแต่พอเห็นคนไทยบุ๊ปรีบเข้ามาขอทันทีเลย  เคยเห็นกับตาว่าเด็กขอทานที่มาตื้อเราไปขอฝรั่งทีเดียวไม่ได้ก็ไม่กล้าไปตื้ออีกเดินออกมาเลย จากคุณ : Envier เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 17:53:56

ความคิดเห็นที่ 2 พระอาจารย์บอกว่าเป็นเพราะ”คนไทยให้ง่าย” คิดต่อเอาเองว่าคนไทยใจดี ขี้สงสารและถือว่าตั้งใจไปแสวงบุญอยู่แล้ว ทำให้คนอินเดียทั้งที่เป็นขอทานและไม่เป็นขอทาน(ขอแจมเพราะเห็นโอกาส) ต่างพากันรีบเข้ามาสูบเงินจากตู้เอทีเอ็ม(คนไทย)  ด้วยสารพัดวิธีที่จะพอคิดได้ นอกจากแบมือขอกันดื้อ ๆ   จะมีเด็กที่ใส่เสื้อผ้าแต่งตัวดี ไม่สกปรกมอมแมมเหมือนพวกขอทาน  ไม่ได้ผอมแห้ง ดูก็รู้ว่ามีกินไม่ได้อดอยาก  หรือแม้กระทั่งเจ้าหน้าที่ที่ดูแลตามสถานที่ต่าง ๆ ที่พวกเราไปเยี่ยมชม  ซึ่งสถานที่เหล่านี้ดูแลรักษาด้วยงบประมาณของรัฐบาลอินเดียอยู่แล้ว บางที่ก็จะมีการซื้อบัตรเข้าชมด้วย และเขาก็ได้เงินเดือน แต่ยังมาทำตัวเป็นมิจฉาชีพ ซึ่งที่เจอกับตัวคือ ตอนจะปิดทองที่สารนาถเจ้าหน้าที่ที่ดูแลตรงนั้นทำเป็นมาชี้นิ้วว่าให้ปิดทองตรงนี้ซิ พอเราปิดทองเสร็จ ก็แบมือพร้อมพูดว่า “มันนี่/รูปี” หน้าตาเฉยเลย.. พระอาจารย์เล่าว่าขอทานอินเดียนั้นเป็นอาชีพหนึ่งในอินเดีย  คือเขาไม่ยอมทำงานทำการอะไร อยากได้อะไรก็ขอเอาง่ายดี  (แต่ไม่รู้ว่าหางานทำไม่ได้เพราะถูกกีดกันทางวรรณะด้วยหรือเปล่านะ อันนี้คิดต่อเองพระอาจารย์ไม่ได้พูด) และเห็น มีการฝึกสอนวิชาขอทานถ่ายทอดให้กับเด็กรุ่นใหม่ๆ จากรุ่นสู่รุ่น อยู่ตลอดเวลา ที่เจอกับตัวเลย คือเจอเด็กขอทานคนโตกว่า ส่งเด็กขอทานคนเล็กกว่ามาขอพอเราไม่ให้ พอหันหลังกลับ ก็พูดสอนให้มาสะกิดที่มือเราเลย และเด็กตัวโตกว่าเห็นเราถืออะไรก็ชี้บอกว่าจะเอาอันนี้ มีพูดบอกว่าจะเอาแชมพูด้วย (แชมพูสระผม)  และสังเกตว่าที่อินเดียมีเด็กเยอะมาก ๆ ไม่ว่าจะไปที่ไหน ๆ ก็จะเห็นเด็กจำนวนมากตลอด ซึ่งผิดกับประเทศไทย หรือประเทศอื่น ๆ ที่มักไม่ค่อยเห็นเด็กเยอะแยะมากมายขนาดนี้ในทุกที่ที่ไปกันเลยทีเดียว เข้าใจว่าเขาไม่มีการคุมกำเนิดกัน ทั้ง ๆ ที่ยากจน  แต่ก็ยังขยันผลิตลูกกันเต็มไปหมด  น่าจะแซงหน้าจีนจากที่ 2 เป็นที่1 ของโลกในไม่ช้านี้ จากคุณ : Envier เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 17:55:01

ความคิดเห็นที่ 3 บริเวณหน้านาลันทา ตรงทางเข้าจะมีห้องน้ำสาธารณะ (ซึ่งหายากยิ่งกว่าทอง)พอเห็นคนไทยเดินมาเข้ามาก็รีบบอกว่าคนละ 10 บาททันที ทั้ง ๆ ที่คนอินเดียเดินเข้า-ออก กับไม่เก็บให้เห็นกันต่อหน้าต่อตาเราเลย พระอาจารย์พูดเป็นภาษาอินเดียว่า 10 บาทแพงไป เขาจึงบอกงั้นแค่ 5 บาทก็ได้ พระอาจารย์เล่าให้ฟังว่า พระพุทธรูปที่รอดจากการเผาทำลายตอนที่นาลันทาถูกเผา ทำลายจากคนอิสลาม นั้นจริง ๆ มีอยู่หลายองค์ แต่ปัจจุบันไปอยู่ตามบ้านคนซึ่งเป็นคนฮินดูทั้งหมด แต่มีองค์หนึ่งที่คนไทยรู้จักกันดี ที่นิยมเรียกกันว่าหลวงพ่อดำนั้น เจ้าของบ้านพอเห็นเป็นที่นิยมของคนไทย  จึงเห็นเป็นโอกาส  แทนที่จะเก็บไว้เฉย ๆ ก็เปิดบ้านเอามาตั้งให้คนไทยได้กราบไหว้ และทำบุญดีกว่า ซึ่งก็เข้ากระเป๋าแขกอีกตามเคย..ฮา เดินตามตื้อชนิดไปไหนไปด้วยจนกว่าจะขึ้นรถ หรือเดินตามเข้ามาถึงในที่พัก เช่นมานั่งรอหน้าประตูวัดไทยตั้งแต่ยังไม่ได้เดินออกไป จนเดินกลับเข้ามาในวัดไทย จนกว่าจะถูกคนอินเดียที่เป็นคนงานที่วัดจ้างมาทำงานไล่ออกไป  สารพัดมุกที่จะใช้เช่นทั้งสะกิด ดึง ชี้นิ้วบ้าง เอ่ยปากบอกขอว่าจะเอาอันนี้ พูดว่าจะเอาเงินรูปีเลย   บางทีก็ไปขอยืมลูกชาวบ้านมาอุ้มให้ดูน่าสงสารมากขึ้นซึ่งตอนหลังนี้พระอาจารย์บอกว่าทำกันมากขึ้น  ทำเป็นสวดมนต์เช่น สวดอิติปิโสท่อนแรก ๆ วนซ้ำไปซ้ำมา แล้วเดินตามตื้อ มาบอกว่า “ฉันเป็นชาวพุทธนะ”  พระปลอมพอเห็นคนไทยเดินมาก็ทำเป็นมานั่งสมาธิให้เห็น อยู่ตรงไหนก็ตามมานั่งสมาธิให้เห็น  พวกนี้พอพระอาจารย์แกล้งลองถามว่ารู้จักเบญจศีลไหม ก็จะตอบไม่ได้  ที่เป็นพระก็อ้างว่าเพิ่งบวชใหม่ หลาย ๆ แห่งก็ทำเป็นเอาเงินไทยมาวางตรงพระพุทธรูปหรือสิ่งที่คนไทยเคารพกราบไหว้นำให้เราทำบุญตาม  โดยเฉพาะมีลุงคนหนึ่งที่เฝ้าอยู่ตรงมูลคันธกุฏีที่พระพุทธเจ้าเสด็จประทับบำเพ็ญกัมมัฏฐานบนยอดเขาคิชกูฏ  เขาจะเอาพระพุทธรูปองค์เล็กมวางพร้อมมีเงินวางอยู่ด้วยกัน  จะพูดว่า”ทำบุญ” พร้อมทั้งชื้นิ้วไปที่เงินที่วางไว้  ถ้ายังไม่ทำก็จะพูดซ้ำหลายครั้งจนกว่าจะทำกัน(เข้ากระเป๋ามันหมดแหละ) แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 54 18:28:35 จากคุณ : Envier เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 17:56:08

ความคิดเห็นที่ 4 ณ บ้านนางสุชาดา อีกสถานที่ยอดฮิตของคนไทย ก็จะมีคนมาบอกว่าเป็นครูในโรงเรียนที่อยู่ใกล้ ๆ แถวนี้ ซึ่งก็จะมีเด็กมาขอเงินเป็นจำนวนด้วยเช่นกัน แต่พระอาจารย์บอกก่อนแล้วว่าตรงนี้ไม่มีโรงเรียน ลองบอกให้มันพาไปดูโรงเรียนที่ว่าหน่อยซิ อีกจุดไฮไลต์คือ การล่องเรือชมพิธีเผาศพริมแม่น้ำคงคา ซึ่งตอนที่ไปหมอกลงจัดมากจนมองไม่เห็นอะไรเลย นอกจากเจอคนอินเดียเอาของมาขาย ซึ่งเขารู้ว่าคนไทยชอบปล่อยนก ปล่อยปลา ลอยกระทงก็หามาขายคนไทย  ซึ่งเขาจะฮั้วกันกับคนพายเรือนำเที่ยวคือพอพายเรือไปอยู่กลางแม่น้ำคงคา พอคนเหล่านี้พายเรือเข้ามาขายของ คนพายเรือลำของเราจะหยุดพายให้พวกเราซื้อของกันเป็นตลาดนัดกลางแม่น้ำเลย  ซึ่งมีเกือบทุกอย่าง ทั้งซีดีที่เขาบอกว่าถ่ายทำเอง(ไม่รู้ว่าจะมีแค่ที่เปิดให้ดูเป็นตัวอย่างหรือเปล่าเพราะเปิดวนไปวนมาแค่ตรงนี้เท่านั้น) เครื่องประดับ เช่น สร้อย แหวน ฯลฯ สรุปว่าคณะของเราก็เลยไม่ได้เห็นพิธีเผาศพอะไรเลยนอกจากหมอกกับคนมาอาบน้ำ(กำลังจะเน่า) ริมตลิ่งนิดหน่อย และได้ช้อปปิ้งกันอยู่กลางแม่น้ำ (เงินเข้ากระเป๋าแขกอีกตามเคย) แถมคนพายเรือยังพายไปขโมยท่อนฟืนบนเรือที่จอดไว้รอขายเพื่อใช้เผาศพ ต่อหน้าต่อตาพวกเราอีกต่างหาก และพระอาจารย์พูดเตือนก่อนแล้วว่า นกที่มันเอามาให้เราปล่อย ถ้าเป็นนกพิราบนะ ปกตินกพิราบมันจะบินกลับที่เดิมเสมอ สุดท้ายมันก็บินกลับไปกินข้าวบ้านเจ้าของ ส่วนปลามันก็ไปเอาลูกปลามาให้ปล่อย ซึ่งการเอาลูกปลาไปปล่อยกลางแม่น้ำใหญ่ขนาดนี้สุดท้ายจะกลายเป็นอาหารของปลาตัวใหญ่มากกว่าช่วยชีวิตพวกมันนะ แทนที่จะทำบุญเลยกลายเป็นทำบาปไปแทน แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 54 18:42:21 จากคุณ : Envier เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 17:57:08

ความคิดเห็นที่ 5 ที่เด็ดสุดเลย คือ จองตั๋วรถไฟรอบ 11.00 น. เราอุตส่าห์ไปรอก่อนเวลา 10.00 น. แต่รถไฟออกจริงเวลา 24.45 น...ได้ตำแหน่งรถไฟที่ดีเลย์ที่สุดในโลกไปครองทันที  ระหว่างรอนานไปไหนก็ไม่ได้ หิวข้าว จึงเดินออกไปซื้อโรตีกิน เพราะไม่กล้ากินอย่างอื่นกลัวท้องเสีย  (ก่อนหน้านี้พระอาจารย์เล่าว่าเคยดื่มน้ำจากตู้น้ำในมหาลัยแล้วป่วยเป็นโรคไวรัสตับอักเสบ ตัวเหลืองเลย) แต่ถูกหรอกขายจาก 3 อัน 10 รูปี เป็นอันละ 10 รูปี ซื้อมา 3 อัน จ่ายไป 30 รูป..สุดท้ายก็ไม่ได้กินต้องทิ้งไปเพราะมันเล่นใส่ในกระดาษหนังสือพิมพ์แล้วน้ำมันที่ทอดก็ไปทำปฏิกิริยากับหมึกพิมพ์เรียบร้อยโรงเรียนแขก.. พระอาจารย์เล่าว่า เขาเคยใช้มุกมานอนบนถนนขวางรถบัสทัวร์ไทยไว้เเลย บอกว่าถ้าไม่ให้ 500 บาทก็ไม่ลุกไปไหน สุดท้ายก็ต้องให้มันไปเพราะไม่อยากเสียเวลา  มันเลยได้ใจมีทำอย่างนี้อีกกับทัวร์ไทย และเคยมีไกด์บอกว่าอย่าให้เงินขอทาน แต่มีคนไทยที่ยังฝืนคำเตือนโดยการโยนเงินให้ทางหน้าต่าง สุดท้ายเลยออกรถไปไหนไม่ได้เพราะเขาแห่กันมารุมล้อมรถเต็มไปหมด จึงมีคำเตือนกันออกมาว่าอย่าไปยุ่งกับพวกเขาเลยเป็นดีที่สุด ยังไม่หมด มีครั้งหนึ่งรถทัวร์ของเราแวะไปนั่งกินข้าวกัน โดยสั่งน้ำชากับโรตี ของร้านเขามากินกันด้วย โดยขอเข้าห้องน้ำ(เพื่อถ่ายทุกข์)ในฐานะเป็นลูกค้า ในขณะที่พวกเรากำลังยืนต่อแถวอยู่หน้าห้องน้ำและกำลังมีคนอยู่ในห้องน้ำ  อยู่ดี ๆ เจ้าของร้านก็เดินถือกุญแจมาล็อกประตูหน้าตาเฉย พอเราไม่ยอมเพราะยังมีคนอยู่ข้างใน เขาก็ให้เด็กของเขามาแย่งเข้าก่อนพอออกมาก็ล็อกประตูทันที โดยไม่สนใจคนที่ยังยืนรอไม่ได้เข้า...เหลือเชื่อ อีกอันที่เด็ดไม่แพ้กัน คือ ระหว่างดินเนอร์ในโรงแรมแห่งหนึ่งที่อยู่ในตัวเมือง เขาเห็นว่าพวกเรากินเสร็จแล้วแต่ยังนั่งคุยกัน  อยู่ดี ๆ หัวหน้าเด็กเสริฟ์ก็เดินมาบอกว่า”พวกคุณกินเสร็จควรจะลุกไปได้แล้ว จะได้ให้แขกคนอื่น ๆ มานั่งแทน “ ตอนเดินเข้าห้องพักในโรงแรงนี้ก็ได้กลิ่นยาฆ่าแมลง  เช้าวันรุ่งขึ้นเพื่อนห้องอื่นเล่าว่าเมื่อคืนลุกไปเข้าห้องน้ำตอนตี 2 เจอแมลงสาบวิ่งอยู่บนหัวเตียงด้วยอะ..และมีเพื่อนมาเล่าว่าเมื่อคืนนี้เขารวมกลุ่มกันเหมารถตุ๊ก ๆ (มีคนบอกว่าเลียนแบบมาจากเมืองไทย) จะไปช็อปปิ้งกัน กลุ่มแรกได้ในราคา 50 รุปี อีกกลุ่มได้ราคา 100 รูปีแถมไปไม่ถึงที่อีกด้วย..ฮา แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 54 18:27:53 จากคุณ : Envier เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 17:57:51

ความคิดเห็นที่ 6 จากตัวอย่างที่เล่าให้ฟัง ก็อยากแนะนำคนไทยที่คิดจะไปแสวงบุญที่อินเดียกันว่า ไปนอนที่วัดไทยดีกว่านอนที่โรงแรม เพราะมีคนบอกว่าห้องนอนในโรงแรมก็ไม่ได้ดีไปกว่าที่วัดสักเท่าไหร่  ที่สำคัญที่วัดไทยจะมีแม่ชีที่ทำอาหารไทยมาเลี้ยงดูปูเสื่อคนไทยด้วยกันเป็นอย่างดี ไม่ต้องทนกินอาหารอินเดียตลอดทริปทุกมื้อ  และที่สำคัญเรายังได้ถือโอกาสทำบุญถวายปัจจัยให้กับวัดไทย พระไทยที่น่าสงสารเหล่านี้  ท่านเสียสละกันมาก เพราะขนาดเราไปอยู่แค่ไม่กี่วันเดี๋ยวก็กลับแล้ว ยังทนก็ไม่ไหว กับความสกปรก เต็มไปด้วยเชื้อโรค ระบบสาธาณูปโภคไม่ดีเลย ไฟฟ้าดับเป็นปกติ น้ำก๊อกไม่ปลอดภัย ไม่มีระบบน้ำประปา ทิ้งขยะกันตรงไหนก็ได้  ฝุ่นแยอะมาก  โดยเฉพาะตรงพุทธคยา ขนาดใส่หน้ากากปิดจมูกแล้ว ยังแสบตาเลย จมูกดำ เล็บมือดำมากทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ไปจับอะไรมา และตอนกลางวันไม่สงบเลยคนพลุ่กพล่านมาก แถมถูกพระลามะทิเบตมายึดกันจนเต็มพื้นที่ แถมสวดมนต์ออกลำโพง ดังลั่นวัดอีก ต้องมาตอนกลางคืนแทนจึงจะเงียบและมีพื้นที่ให้นั่งสมาธิ เดินเวียนเทียนได้ ซึ่งจะปิดตอน 3 ทุ่ม แขกบางคนที่นิสัยไม่ดี ไม่มีน้ำใจ (ตอนอยู่ที่สนามบินเพื่อนที่เป็นผู้หญิงตัวผอม ๆ เข็นรถขนกระเป๋าที่ล้อเสีย บอกเจ้าหน้าที่สนามบินที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ มันก็ไม่ช่วยเหลืออะไรเลย  ตรงกันข้ามตอนกลับเมืองไทย รปภที่แอร์พอร์ตลิงค์เห็นพวกเราเข็นกระเป๋าใหญ่ ๆ มา รีบกุลีกุจอเข้ามาช่วยเข็น ยกให้โดยไม่ได้ร้องขอ ยังแนะนำว่าให้เดินไปตรงนี้ซิจะมีลิฟท์ด้วย) ส่วนอาหารแขกก็ไม่คุ้นเคยและอร่อยเหมือนอาหารไทย ผักที่อินเดียก็มีน้อยชนิด กินอยู่แค่ 2 อย่างเป็นหลักคือ กระหล่ำปลี และดอกกระกล่ำปลีที่กินอยู่ทุกวัน เกือบทุกมื้อ  อากาศที่อินเดียหน้าหนาวจะหนาวสุด ๆ เวลาหน้าร้อนจะ ร้อน สุด ๆ เกือบถึง 50 องศาเลย  พระจะไปบิณฑบาตรก็ไม่ได้ เพราะเขาเป็นฮินดูกันไม่ใช่พุทธ ต้องใช้เงินซื้อทุกอย่าง อยู่ได้โดยอาศัยเงินทำบุญจากคนไทยทั้งนั้น  ที่จะจัดทอดผ้าป่า ทอดกฐินไปช่วยกัน แถมวัดไทยที่อยู่ห่างไกลชุมชนยังเคยถูกปล้นเงินผ้าป่ากันมาแล้ว เจ้าอาวาสถูกมีดแทงท้องจนไส้ไหลออกมาเลย ท่านเล่าว่าต้องเดินเอามือกุมท้องไปหาพระที่วัดไทยที่อยู่ไกล้เคียงที่สุดให้ช่วย  เพราะหลังจากโจรอินเดียมันเห็นรถบัสนำทัวร์คนไทยเข้ามาในวัด ซึ่งจะต้องมีการทำบุญทอดผ้าป่ากันอยู่แล้ว วันนี้ทางวัดจะต้องได้เงินก้อนใหญ่และเงินนั้นยังอยู่ในวัด จึงรีบมาปล้นตอนกลางคืน แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 54 18:27:04 แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 54 18:18:14 จากคุณ : Envier เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 17:58:43

ความคิดเห็นที่ 7 ### จบแล้วค่ะ ### จากคุณ : Envier เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 18:13:51

ความคิดเห็นที่ 8 55555 ขอบคุณครับ จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 18:31:53

ความคิดเห็นที่ 9 ผมไปมา 11 วัน ตลอดเวลาที่อยู่อินเดีย ผมมีความสุขมากๆๆๆ คิดอยู่เสมอว่า ได้อยู่ใกล้พระบาทของพระพุทธองค์มากที่สุด เรื่องขอทาน วิธีแก้ของผมก็คือ เค้ามาขอ ผมไม่ให้ ผมเฉยๆ ไม่พูดด้วย ไม่ไล่ ไม่ตวาด ไม่สนใจ ทนสักพักเค้าก็ไปเอง คนใหม่มา ผมก็ทำแบบนี้เช่นกัน ปีหน้าอยากไปอีกจังเลย ยิ่งได้ดูภาพเก่าๆที่ตัวเองถ่ายไว้ในคลิปข้างล่างนี้แล้ว อยากไปวันนี้ พรุ่งนี้เลยจริงๆ... จากคุณ : นัยนะ เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 18:42:45

ความคิดเห็นที่ 10 อันนี้คือไปเที่ยวกันใช่ไหมครับ ถ้าจะแสวงบุญจริงๆเขตปริมณทลในบ้านเรามีที่ให้แสวงบุญมากมายทำไมไม่ไปครับ ช่วยเหลือค้ำจุนคนที่เดือดร้อนใกล้ตัวเราก่อนจะง่ายกว่าไหมครับ ทำไมต้องไปถึงอินเดีย ไปตามหารอยเท้าพระพุทธเจ้าที่เป็นแค่รอยเดินบนฝุ่นดิน จากคุณ : Windows X เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 19:03:09

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณจขกท. สำหรับข้อมูลครับ และขอขอบคุณคุณนัยนะ สำหรับคลิปสวยๆครับ จากคุณ : จันทร์สะท้อนเงา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 19:10:35

ความคิดเห็นที่ 12 ส่วนตัวคิดว่า ถ้าจัดอันดับความเห็นแก่ตัวในเอเชีย อินเดียมาอันดับหนึ่งแน่นอนครับ จากคุณ : boots on the ground เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 19:54:58

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแล้วไม่อยากไปเหยียบที่นั่นเลย จากคุณ : เส้นขอบฟ้าเวลาพระอาทิตย์ตกดิน เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 19:56:20

ความคิดเห็นที่ 14 ไม่เคยไปแสวงบุญเลยค่ะแต่เคยไปอินเดียสองรอบ รอบแรกไปเที่ยวเพราะเห็นรูปแล้วมันสวยแปลก ไปครั้งที่สองจำใจต้องไปเพราะงาน มันสกปรกมากๆจนไม่ไหวทุกที่ที่เคยไปเหยียบ คงไม่คิดจะกลับไปอีกแล้วค่ะ จากคุณ : Rinta เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 20:26:07

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ แล้วเรื่องเสียงบีบแตรรถล่ะครับ ดังขนาดไหน??? จากคุณ : Nirvanastream.com (สวรรค์รำไร) เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 20:28:55

ความคิดเห็นที่ 16 ถึง #คห.10   "ดูก่อนอานนท์  สังเวชนียสถาน  ๔ แห่งเหล่านี้      เป็นที่ควรเห็นของ กุลบุตรผู้มีศรัทธา.  สังเวชนียสถาน ๔ เป็นไฉน.     สังเวชนียสถานเป็นที่ควรเห็นของกุลบุตรผู้มีศรัทธาด้วยระลึกว่า  พระตถาคตประสูติในที่นี่  ๑ สังเวชนียสถานเป็นที่ควรเห็นของกุลบุตรผู้มีศรัทธาด้วยระลึกว่า  พระตถาคตตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณในที่นี้   ๑    สังเวชนียสถานเป็นที่ควรเห็นของกุลบุตรผู้มีศรัทธาด้วยระลึกว่า  พระตถาคตยังธรรมจักรอันยวดยิ่งให้เป็นไปแล้วในที่นี้  ๑  สังเวชนียสถานเป็นที่ควรเห็นของกุลบุตรผู้มีศรัทธาด้วยระลึกว่า    พระตถาคตเสด็จปรินิพพานด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุในที่นี้  ๑  อานนท์ สังเวชนียสถาน๔ แห่งเหล่านั้นแล     เป็นที่ควรเห็นของกุลบุตรผู้มีศรัทธา     ภิกษุ   ภิกษุณีอุบาสก  อุบาสิกา  ผู้มีศรัทธาจักมาด้วยระลึกถึงว่า    พระตถาคตประสูติในที่นี้บ้าง    พระตถาคตตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณในที่นี้บ้าง    พระตถาคตยังธรรมจักรอันยวดยิ่งให้เป็นไปในที่นี้บ้าง   พระตถาคตเสร็จปรินิพพานแล้วด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุในที่นี้บ้าง  ดูก่อนอานนท์  ชนเหล่าใดเที่ยวจาริกไปยังเจดีย์มีจิตเลื่อมใส     จักกระทำกาละ     ชนเหล่านั้นทั้งหมดเบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก   จักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์." (มหาปรินิพพานสูตร พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค ข้อที่ ๑๓๑) ----------------- สังเวชนียสถาน บางท่านอธิบายว่า "สถานที่ทำให้เกิดความสลดใจ เช่น เห็นว่าพระพุทธเจ้าทรงปรินิพพานที่นี่ จะได้เกิดความไม่ประมาท"  แต่คงต้องบอกว่า คนอธิบายอย่างนี้ อธิบายผิดและไม่ถูกหลักพระพุทธศาสนา สังเวช แปลว่า "เกิดกำลังพรั่งพร้อม" หมายถึงการเกิดความตั้งใจมุ่งมั่นที่จะทำความดี หรือตั้งใจพัีฒนาในกุศลธรรม เจริญในกุศลธรรมให้มากยิ่งขึ้น ไม่ใช่ทำให้เกิดความสลดใจ ซึ่งเป็นความรู้สึกในทางอกุศล ขออนุโมทนาจขกท.ที่เอาประสบการณ์และข้อควรระวังมาบอกเล่าให้ฟังนะครับ  ผมยังหวังอยู่ว่า สักวันหนึ่งจะได้ไปกราบพระบาทของพระศาสดาสักครั้ง แต่ยังคงติดขัดด้วยทุนทรัพย์อยู่ดี  ตอนนี้จึงทำได้เพียง "สักกาเร ปุรโต" (กราบจากที่ไกล) จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 20:48:54

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณมากที่แบ่งปันความรู้นะครับ มีโอกาสคงได้ไปสักที   สำหรับผม ถ้ามีก็ให้ไปเถิด.. ถ้าให้แล้วอย่าไปคิดมากเลยครับ.. จากคุณ : จันปราชญ์ เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 20:52:15

ความคิดเห็นที่ 18 หกโมงเช้าที่แม่น้ำคงคา หมอกลงหนา อากาศเย็นสบาย... จากคุณ : นัยนะ เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 21:27:35

ความคิดเห็นที่ 19 ทุกๆที่ มีอย่างที่คุณ Envier บอกครับ คือพวกหากินกับนักท่องเที่ยว อินเดียขึ้นชื่ออยู่แล้วครับ แต่ไม่ได้หมายความว่าคนอินเดียไม่ดี คนดีๆมีน้ำใจก็มีครับ เรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องจริง ที่คนจะไปอินเดียมักจะทราบดี เวลาไปท่องเที่ยวประเทศใหนๆก็มีเหลือบทั้งนั้ัน ไม่เว้นแม้แต่ประเทศไทย ทริปอินเดียที่เราไปปฏิบัตินั้ัน เราพบเกือบทุกอย่างที่คุณกล่าวมาครับ เราศึกษาก่อน และเตรียมตัว และ เตือนทุกๆคนในทริป   แต่คุณเชื่อไหม ตอนไปอินเดียผมพบกับเหลือบที่น่ากลัวกว่าคนอินเดียอีก คือเหลือบคนไทยนี่เอง   ที่อินเดีย เขารู้คนไทยใจดีเขาเลยชอบ เวลาไปก็ต้องมีภูมิคุ้มกันคือ วางอุเบกขา ไม่ควรให้เพราะจะถูกรุมครับ รู้ทันไว้ป้องกันตัวเองครับ อย่างไรก็ตาม ... ทุกอย่างขึ้นอยู่กับว่า คุณไปทำไม ? ไปเที่ยว หรือ ไปจาริกบุญ   รู้แล้ว เห็นแล้ว ก็ปล่อยวาง ขึ้นอยู่กับว่าเราจะนำอะไรกลับมา จะนำเรื่องเหลือบมาเป็นสิ่งรกให้หมองใจ  หรือ... นำบุญนำศรัทธา นำกำลังใจกลับมาปฏิบัติตามรอยพระบาท ตามพระธรรมขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้สมกับเดินทางไปดินแดนพุทธภูมิ ... จากคุณ : ปันน้ำใจ เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 22:34:48

ความคิดเห็นที่ 20 ผมไปอินเดีย ผมไปด้วยศรัทธา ผมได้สิ่งล้ำค่าที่สุดกลับมา ผมกับภรรยาไปมาสามรอบแล้วครับ ทุกครั้งที่ไป ปิติ อิ่มเอม และมีความสุขอิ่มเอิบอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการได้ไปปฏิบัติธรรมในสังเวชนียสถานต่างๆ มีโอกาส มีเวลา ทุกอย่างอำนวยจะไปอีกครับ เป็นทริปที่มีค่ามากที่สุดในชิวิตทีเดียว ... จากคุณ : ปันน้ำใจ เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 22:36:20

ความคิดเห็นที่ 21 หนุ่ยอ่านกระทู้นี้แล้วคิดอยู่นาน ว่าจะเขียนดีหรือไม่ แต่ก้ออยากขอแสดงความเห็นเพิ่มเติมด้วยความเคารพ จขกท.จริง ๆ นะคะ หนุ่ยไม่มีเจตนาอื่นใด ที่จะขัดแย้ง เพราะเป็นเรื่องของมุมมองจริง ๆ ค่ะ และหนุ่ยเองไม่ใช่ผู้สันทัดกรณีเรื่องอินเดีย แต่คิดว่าประสบการณ์กว่า 15 ครั้งของการเดินทางไปอินเดีย ได้ทำให้หนุ่ยมีมุมมองแปลกไปจากคนอื่น และมีความสุขที่ได้ไปทุกครั้ง และก้อยังตั้งความปรารถนาเอาไว้ว่า จะต้องไปทุกปีจนกว่าทุกอย่างจะไม่เอื้ออำนวย หนุ่ยอยู่อินเดียทริปสั้น ๆ เพียง 7 วัน ยาวที่สุดก้อ 38 วัน บางปีหนุ่ยไปอินเดียถึง 3-4 ครั้ง (ไปเมืองอื่นด้วย) แต่ไม่ประทับใจเท่าการไป 4 สังเวชค่ะ เป็นสถานที่เดิม ๆ แม้บรรยากาศแตกต่างกันไปบ้างตามฤดูกาล ทุกข้อที่เขียนมา คือ ความจริงค่ะ แต่ไม่ได้มีอะไรเลวร้ายเลยนะคะ ถ้าเราตั้งใจทำในสิ่งที่อยากทำมากกว่า ชอบคห.ที่ 16 หนุ่ยเคยเจอคำถามมากมายว่า เราจะไปทำไม ที่เมืองไทยก้อมีสถานที่ที่ให้เราได้ทำอะไรมากมาย แถมเราทำได้ไม่ทั่วถึงอยู่แล้ว จริงค่ะ แต่ไม่เหมือนกันค่ะ ทุกอย่างที่เกิดขึ้น โดยเฉพาะสภาวะธรรม หนุ่ยรับรองว่า ไม่มีที่ไหนสอนเราได้มากเท่ากับที่อินเดีย อินเดีย เหมือนตำราเล่มโตให้หนุ่ยได้เรียนรู้ ไม่เคยเบื่อ ไม่เคยรู้สึกไม่อยากไปเลย ไปทุกครั้งหัวใจมีแต่ความสุข ไม่เคยรู้สึกลำบากหรือทุกข์กับสิ่งต่าง ๆ ที่คุณเล่ามาเลย ทั้ง ๆ ที่หนุ่ยไม่ชอบความสกปรก ไม่ชอบอาหารแขก ไม่ชอบอะไรอีกมากมาย แต่หนุ่ยคิดว่า ถ้าเราจะไปเอาประโยชน์ เราต้องละที่ใจเราก่อนตั้งแต่เริ่มต้น มองทุกอย่างด้วยจิตเป็นธรรม เราว่าเขาสกปรก นั่งอึริมถนน ขอทานมากมาย ทุกคนพยายามเอาเปรียบ เอาประโยชน์จากเรา ทุกอย่างเป็นเงิน เป็นทิป และอีกมากมายกว่าที่จขกท.เอามาเล่าไว้ แต่อยากบอกว่า ตราบใดที่เราไม่ได้ไปเห็นด้วยตาเราเอง ไม่ได้ชั่งตวงวัดด้วยความรู้สึกเราก่อน อย่าเพิ่งเชื่อในสิ่งที่คนอื่นเล่ามาทั้งหมดค่ะ หนุ่ยไม่เถียงนะคะ ว่าทุกเรื่องไม่จริง จริงค่ะ แต่ไม่ทั้งหมดนะคะ ที่สำคัญ ขนบประเพณีวัฒนธรรมเค้าสืบทอดกันมาอย่างเหนียวแน่น ทำกันมาอย่างคงเส้นคงวานับพันปี เราไปเพียงไม่กี่ครั้ง ไปเปลี่ยนเขาไม่ได้หรอกค่ะ หนุ่ยมีไกด์มัคคุเทศน์ เป็นพระก้อมี เป็นฆราวาสก้อมี เป็นคนท้องถิ่นก้อมี แต่ไม่เห็นมีใครพูด คิด มองมุมเดียวกันเลย การเล่าเรื่องก้อแตกต่างกันไป หนุยว่า ไม่น่าเอาสิ่งเหล่านี้มาเป็นสาระมากไปกว่ากายใจที่เราน้อมนำไปกราบ ไปแสดงตน ไปปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าในสถานที่ท่านเคยประทับ เคยแสดงธรรม ฯลฯ เพียงแค่นี้ก้อเหนือสิ่งอื่นใดแล้ว อูย...เขียนยาวไปแล้วล่ะ พอก่อนดีกว่านะคะ ขอโทษจขกท.ด้วยนะคะ หนุ่ยไม่มีเจตนาจะขัดแย้งนะคะ และขออนุโมทนากับทุกท่าน ที่ไปแล้วอยากไปอีก และขอให้ท่านที่ยังไม่เคยไป ได้ไปดังใจในเร็ววันด้วยนะคะ จากคุณ : nui (อรื) เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 22:51:52

ความคิดเห็นที่ 22 ได้เคยไปอินเดียมาหลายรอบ   ทั้งเคยไปเข้าเรียนที่   B H U  Banaras Hindu  University  ที่เมือง  พาราณสี  ริมแม่น้ำคงคา  ไม่ไกลจากตำบลที่เมื่อ 2500  กว่าปีพระพุทธองค์เคยแสดงปฐมเทศนา ..................มาแล้ว เข้าใจแจ้ง  และเห็นจริงในสิ่งที่ท่านเจ้าของกระทู้บรรยายมาเป็นอย่างดี * * * และเข้าใจว่า  ยุคนี้....สมัยนี้......คงจะพ้นยุคการไปแสวงบุญทางพระพุทธศาสนาถึงในดินแดนพุทธภูมิ ......... อินเดีย  แล้วนะ จำเป็นอะไร  ถึงขนาดไหน? ? ?  ........ ที่หากจะได้บุญ  ต้องไปทำถึงอินเดีย   ถึงพุทธภูมิ  ? ? ? ถามคำเดียว  แล้วตอบด้วย...............ท่านพุทธศาสานิกชน การทำบุญที่ดีๆ   ทำด้วยใจสละให้สมบูรณ์  ตั้งใจปฎิบัติธรรมให้ดี  ในประเทศไทย.........มันไม่ดีพอหรือ  ? ? ? ได้ผลบุญน้อยไปหรือ ?????????????????????????????????????????? ต้องไปทนทุกข์ทรมานสารพัดถึงในอินเดีย.........  ซึ่งเป็นแค่เพียงประวัติศาสตร์ขององค์พระพุทธเจ้า...........................................ซึ่งในปัจจุบัน  มีเหลือเพียงแค่  ทราก  หรือซาก............  ท่ามกลางผู้คนแปลกศาสนาที่จ้องเอาเปรียบด้วยพฤติการณ์พิเรนทร์  ๆ  เท่านั้น หรือเพียงต้องการอุดหนุนบริษัททัวร์ที่แข่งขันกันมากมาย ขณะนี้ ท่าน   ของดีจริงอยู่ในเมืองไทยนี่เอง,............พระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์  จะปฎิบัติที่ไหน  ก็ดีทั้งนั้น  อยู่ที่ตัวเอง คนพุทธ  ( จะนวนมากมายมหาศาล ) ที่ไม่เคยไปนมัสการสังเวชนียสถาน  4  ตำบล.....จะเป็นคนพุทธที่ไม่สมบูรณ์   หรือได้บุญน้อยกว่าผู้ที่เคยไป   กระนั้น  หรือ  ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? หากไม่อยากคิด ... ก็ลองคิดดู แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 54 10:58:39 จากคุณ : Detente เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 23:07:06

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่เคยไปหรอกครับ  แต่อ่านคิดว่า ทนได้ไม่แปลกอะไร สภาวะ ที่น่าอึดอัดใจ ในไทยหลายๆแห่งมีมากกว่านี้ มากมาย จากคุณ : Panda-baker เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 23:12:42

ความคิดเห็นที่ 24 ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นเลยนะคะ ดีใจที่มีคนเข้ามาให้ข้อคิดจากหลายๆมุมมองค่ะ จุดประสงค์ที่นำเรื่องมาแชร์คือ อยากให้คนที่จะไปได้รู้ไว้จะได้เตรียมตัวเตรียมใจว่าต้องเจอสิ่งเหล่านี้ แล้วจะได้ทำตัวถูกไม่เป็นหมูให้เค้าหลอก เรื่องที่ว่าชาวพุทธเราจำเป็นต้องไปอินเดียกันหรือเปล่า อันนี้ก็แล้วแต่แต่ละคนว่ามีความพร้อมมีศรัทธาอย่างไร เห็นด้วยว่าในประเทศไทยมีที่ดีๆให้ไปมากมายอยู่ที่ไหนก็ปฏิบัติธรรมได้ ไม่จำเป็นต้องไปถึงอินเดียก็ได้ แต่ถ้าใครมีโอกาสได้ไปจริงๆเราก็ไม่ขัดขวางและอนุโมทนาที่เค้าได้ทำในสิ่งที่ดีค่ะ เรื่องที่โพสต์ในนี้อาจจะมีแต่ส่วนแย่ๆ แต่จริงๆคุณพี่เจ้าของเรื่องเค้าก็ได้เล่าให้ฟังถึงเรื่องดีๆที่เกิดความปลื้มปิติและอิ่มเอมใจในสถานที่ต่างๆเช่นกัน ไว้จะขอให้พี่เค้าเขียนเพิ่มแล้วเอามาแชร์อีกทีค่ะ จากคุณ : Envier เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 00:57:29

ความคิดเห็นที่ 25 ธรรมดา ตือเซียม ทั้งหลาย  ไปเที่ยวยุโรป ก็โดนโจรฝรั่งหลอกหมดตัวบ่อยๆเหมือนกัน จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 01:12:41

ความคิดเห็นที่ 26 ผมจะไปแดนพุทธภูมิ ตามรอยบาทพระศาสดาทุกปีครับ ถ้ามีเงินพอ55+ ข้างล่างเป็นลิ้งที่ผมเขียนกระทู้ไว้ในลานธรรมครับ อ่านจบแล้ว ท่านจะอยากไปอินเดียครับ^^ http://larndham.org/index.php?/topic/42407-%e0%b8%88%e0%b8%b2%e0%b8%a3%e0%b8%b4%e0%b8%81%e0%b8%98%e0%b8%a3%e0%b8%a3%e0%b8%a1-%e0%b8%95%e0%b8%b2%e0%b8%a1%e0%b8%a3%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%9a%e0%b8%b2%e0%b8%97%e0%b8%9e%e0%b8%a3%e0%b8%b0%e0%b8%a8%e0%b8%b2%e0%b8%aa%e0%b8%94%e0%b8%b2-%e0%b8%93/ แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 54 06:31:14 จากคุณ : คุณหมูน้อยตัวขาว เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 06:24:39

ความคิดเห็นที่ 27 กลัวอินเดียมาก เคยไปทำงานสองวัน กินอะไรไม่ค่อยได้ เพราะแพ้เครื่องเทศ เลยทำให้ทนกลิ่นรอบๆตัวไม่ค่อยได้ไปด้วย. แต่ยังไงก็ตาม ชีวิตนี้อยากไปกราบพระพุทธเจ้าที่สังเวชนียสถานสักครั้ง. จากคุณ : แม่น้องปัน เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 09:29:32

ความคิดเห็นที่ 28 จริงๆ ไป ไม่ไป มันก็ขึ้นกับความพร้อมของแต่ละคน ใครอ่านแล้วจิตตก ไม่ไป ก็แสดงว่ายังไม่พร้อมทั้งใจและกาย รอพร้อมก่อนแล้วค่อยไปก็ได้   สองคนยลตามช่องคนหนึ่งมองเห็นโคลนตม อีกคนตาแหลมคม เห็นดวงดาวอยู่แพรวพราว ส่วนตัว...ก่อนไปเราก็กังวล กลัวลำบากเหมือนกัน แต่หลังจากไปมาแล้ว มันอิ่มใจ อิ่มบุญ อย่างบอกไม่ถูก จากคุณ : rights เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 09:35:32

ความคิดเห็นที่ 29 อยากไปซักครั้งในชีวิต ทราบว่าพระพุทธเจ้าทุกพระองค์พระสูตร ตรัสรู้ ปรินิพพานที่เดียวกันจริงรึปล่าวครับ จากคุณ : by iPhone (Vees) เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 10:11:48

ความคิดเห็นที่ 30 หลายคน พอพูดถึงอินเดียแล้วต้องอกสั่นขวัญแขวนไว้ก่อน ใช่ว่าเขาไม่อยากมาอินเดีย แต่ได้สะสมข้อมูลเน่าๆ เอาไว้มากจนออกฤทธิ์ทางเบื่อเมืองแขกเป็นกำลัง เช่น อินเดียยากจน! อินเดียเดินทางลำบาก! อินเดียอดอยาก ไม่มีอะไรกิน! อินเดียถ่ายทุกข์ข้างถนน! แค่นี้แทบจะหมดอารมณ์แล้วล่ะ โถ! ดูให้ดีให้เป็นธรรม ไม่เห็นเกี่ยวอะไรกับเราเลย ไปแบกทุกข์เขาไว้ทำไม เราจะไปไหว้พระ ถือธูปถือเทียนก็พอแล้ว จะไปถือบ้าน ถือเมือง ถือขอทานให้หนักเปล่าๆ เพียงรู้จักจัดการความรู้สึกนึกคิดให้ดีๆ ก็พอแล้ว อย่าไปกังวลสนใจกับความลำบากของเขา เพราะเราเองก็ยังช่วยอะไรให้เขาพ้นทุกข์ไม่ได้ในขณะนี้ ตถตา เขาเป็นเช่นนั้นเอง เราเองก็เป็นเช่นนั้น ถ้าตามองเห็นจิตคิดเข้าไปแบกสิ่งต่างๆ เราก็เป็นเพียงคนที่เที่ยวแบกทุกข์ของชาวบ้านหนักเปล่าๆ จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 11:22:16

ความคิดเห็นที่ 31 สื่อการเข้าถึงพระรัตนตรัย โดย พระราชรัตนรังษี (ว.ป.วีรยุทโธ) “...ผู้เดินทางมาบูชากราบไหว้พระพุทธเจ้า ตามพุทธสถานในพุทธภูมิ ล้วนมากันด้วยพลังศรัทธาอันเกิดจากพุทธวจนะ ที่ทรงชี้นำทางเหมือนว่าเชื้อเชิญหรือกวักพระหัตถ์ให้โอกาสทองมาได้รับสิ่งดีๆ แก่ชีวิต โดยนำสังเวชนียสถาน ๔ แห่งมาเป็นสื่อการเข้าถึงพระรัตนตรัยตามที่พระอานนท์ทูลถามก่อนเสด็จปรินิพพาน ณ ที่สาลวโนทยานในกรุงกุสินาราว่า             “เมื่อกาลก่อน พุทธบริษัทในทิศทั้งหลาย ต่างพากันมาเพื่อเฝ้าพระตถาคต ย่อมได้เห็นได้เข้าไปนั่งใกล้ภิกษุผู้ใหญ่ เจริญใจเหล่านั้น ก็แต่ว่าเมื่อกาลล่วงไปแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้า จักไม่ได้เห็น ไม่ได้เข้าไปนั่งใกล้ภิกษุผู้ใหญ่เจริญใจเหล่านั้นอีก”             พระพุทธเจ้าตรัสว่า “ดูก่อนอานนท์ สังเวชนียสถาน ๔ แห่ง เป็นที่ควรเห็นของกุลบุตรผู้มีศรัทธา ด้วยระลึกว่า พระตถาคตประสูติในที่นี้ ๑ พระตถาคตตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณในที่นี้ ๑ พระตถาคตยังธรรมจักรให้เป็นไปแล้วในที่นี้ ๑ พระตถาคตเสด็จปรินิพานด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุในที่นี้ ๑ ดูก่อนอานนท์ ชนเหล่าใด เที่ยวจาริกไปยังเจติยสถานเหล่านั้นแล้ว มีจิตเลื่อมใส ชนเหล่านั้นทั้งหมด เบื้องหน้าแต่ตายมลายไป จักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์”             นี้เป็นคำที่พระพุทธองค์ ทรงสอนในมหาปรินิพพานสูตร ให้วิถีแก่เราได้เข้าใกล้พระองค์ ทั้งกายและใจ เหมือนอย่างเมื่อทรงยังดำรงพระชนม์อยู่ โดยอาศัยสังเวชนนียสถาน เป็นสื่อนำเข้าถึงสิ่งควรที่จะดู ควรจะเห็น ควรให้เกิดสังเวช แก่ผู้ศรัทธาทั้งหลาย และพึงนมัสการด้วยความเคารพต่อที่ประสูติ ตรัสรู้ ประทานปฐมเทศนาและปรินิพพาน...”  มาอินเดียทำไม             “...ผู้มาจาริกแดนพุทธภูมิมากันหลายหลากมากประเภท มีความประสงค์เป็นของตัวเองค่อนข้างสูง ด้วยศรัทธาต่อพระบรมศาสดาเป็นหลักในความเลื่อมใสที่แตกต่างกัน พอจะสรุปเป็นวัตถุประสงค์ที่คล้ายๆ กันของการเดินทางมาอินเดีย ดังนี้             ๑. มาไหว้พระ... เป็นเมืองกำเนิดพระและเจ้า             ๒. มาพบปะสิ่งต่างๆ... เป็นศูนย์รวมแห่งความหลากหลาย             ๓. มาเปิดกว้างทางความคิด... เป็นตะกร้าแห่งความคิด             ๔. มาตั้งจิตปฏิบัติธรรม... เป็นโรงเรียนเตรียมอริยะ             ๕. มาน้อมนำสิ่งที่ดีกลับไป... เป็นที่ให้โอกาสแก่ผู้แสวงหา             ๖. มาทำใจให้ถึงพระนิพพาน... เป็นที่พบบรมธรรม...” จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 11:29:54

ความคิดเห็นที่ 32 --------------------  ขอบคุณท่านเจ้าของกระทู้ ที่ได้กรุณาบอกข้อมูลเพื่อป้องกันตัวเอง และปฏิบัติตัวเมื่อไป ได้บรรลุวัตถุประสงค์ในการไป -----------------------  สถานที่ที่พระพุทธองค์ ทรงแสดงไว้แล้วว่า  กุลบุตรผู้มีศรัทธาควรได้เห็น                             การได้ไป ณ สถานที่นั้น  ผมคิดว่าความรู้สึกจะลึกซึ้ง คล้ายการได้ไปยืนอยู่หน้าพระราชวังอยุธยา ได้เห็นว่าวังนั้นใหญ่เล็กแค่ไหน สถานที่นี้คือที่ที่ปกครองความเป็นไปของชาวไทในยุคนั้น   สถานที่นี้คือที่ได้ถูกทำลายไปเพราะสงคราม                    ความรู้สึกมันจะลึกซึ้ง ฝังตรึง ยิ่งกว่าความทรงจำ ----------------------------------- ความคิดเห็นที่ 16     ถึง #คห.10 "ดูก่อนอานนท์  สังเวชนียสถาน  ๔ แห่งเหล่านี้      เป็นที่ควรเห็นของ กุลบุตรผู้มีศรัทธา. สังเวชนียสถาน ๔ เป็นไฉน.     สังเวชนียสถานเป็นที่ควรเห็นของกุลบุตรผู้มีศรัทธาด้วยระลึกว่า  พระตถาคตประสูติในที่นี่  ๑ สังเวชนียสถานเป็นที่ควรเห็นของกุลบุตรผู้มีศรัทธาด้วยระลึกว่า  พระตถาคตตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณในที่นี้   ๑     สังเวชนียสถานเป็นที่ควรเห็นของกุลบุตรผู้มีศรัทธาด้วยระลึกว่า  พระตถาคตยังธรรมจักรอันยวดยิ่งให้เป็นไปแล้วในที่นี้  ๑   สังเวชนียสถานเป็นที่ควรเห็นของกุลบุตรผู้มีศรัทธาด้วยระลึกว่า    พระตถาคตเสด็จปรินิพพานด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุในที่นี้  ๑   อานนท์ สังเวชนียสถาน๔ แห่งเหล่านั้นแล     เป็นที่ควรเห็นของกุลบุตรผู้มีศรัทธา     ภิกษุ   ภิกษุณีอุบาสก  อุบาสิกา  ผู้มีศรัทธาจักมาด้วยระลึกถึงว่า    พระตถาคตประสูติในที่นี้บ้าง    พระตถาคตตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณในที่นี้บ้าง    พระตถาคตยังธรรมจักรอันยวดยิ่งให้เป็นไปในที่นี้บ้าง   พระตถาคตเสร็จปรินิพพานแล้วด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุในที่นี้บ้าง   ดูก่อนอานนท์  ชนเหล่าใดเที่ยวจาริกไปยังเจดีย์มีจิตเลื่อมใส     จักกระทำกาละ     ชนเหล่านั้นทั้งหมดเบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก   จักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์." (มหาปรินิพพานสูตร พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค ข้อที่ ๑๓๑) ----------------- สังเวชนียสถาน บางท่านอธิบายว่า "สถานที่ทำให้เกิดความสลดใจ เช่น เห็นว่าพระพุทธเจ้าทรงปรินิพพานที่นี่ จะได้เกิดความไม่ประมาท"  แต่คงต้องบอกว่า คนอธิบายอย่างนี้ อธิบายผิดและไม่ถูกหลักพระพุทธศาสนา สังเวช แปลว่า "เกิดกำลังพรั่งพร้อม" หมายถึงการเกิดความตั้งใจมุ่งมั่นที่จะทำความดี หรือตั้งใจพัีฒนาในกุศลธรรม เจริญในกุศลธรรมให้มากยิ่งขึ้น ไม่ใช่ทำให้เกิดความสลดใจ ซึ่งเป็นความรู้สึกในทางอกุศล ขออนุโมทนาจขกท.ที่เอาประสบการณ์และข้อควรระวังมาบอกเล่าให้ฟังนะครับ  ผมยังหวังอยู่ว่า สักวันหนึ่งจะได้ไปกราบพระบาทของพระศาสดาสักครั้ง แต่ยังคงติดขัดด้วยทุนทรัพย์อยู่ดี  ตอนนี้จึงทำได้เพียง "สักกาเร ปุรโต" (กราบจากที่ไกล) จากคุณ : chohokun     เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 20:48:54     ------------------------------------- จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 11:38:07

ความคิดเห็นที่ 33 ไปมาแล้ว สนุกมาก แต่จะไปกับชุดที่สนิทกัน มี อยู่5คน นอกนั้นก็เป็นคนรู้จักกันประมาณ 100 คน ทัวรฺเหมาเครื่องบินไป พระอาจารย์เดียวกัน อีกกลุ่มหนึ่งเป็นกลุ่มคุณหญิง คุณนายก็อาจจะเรื่องมากหน่อย ไป 13 วัน เกือบครึ่งเดือนเลยนะ มีปัญหาแค่อากาศกับสุขภาพ ปรับตัวเข้ากับภมิประเทศไม่ได้ น้ำมูกไหลตลอด แต่พอไปถึงโพตาล อากาศคล้ายประเทศไทย ปรากฎว่าทุกคนหายป่วยหมด รวมทั้งเราด้วย คราวหน้าไปอีกจะพยายามพกยา แก้แพ้อากาศ วิตามินไปเยอะๆ เผื่อเพื่อนๆด้วย แต่ละคนไปถึงนั่น อีป้ออีแป้ ไม่ค่อยไหวกัน เดินทางจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่ง ก็..รถเต้นระบำไปตลอดทาง จากคุณ : นาราลา (nokbin) เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 13:30:59

ความคิดเห็นที่ 34 ไปมาแล้ว 2 ครั้ง ถ้ามีโอกาสอยากไปอีกค่ะ จากคุณ : ธรรมในใจ เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 15:01:12

ความคิดเห็นที่ 35 ไปมาแล้วสองครั้ง..............แค่ไปครั้งแรกก็เปลี่ยนชีวิตผมไปเลยจากไม่เคยสนใจในพระพุทธศาสนาอย่างจริงจังเหมือนคนส่วนใหญ่ของประเทศไทย   ก็เข้ามาเรียน เข้ามาปฏิบัติ จนถึงที่สุดได้ตัดสินใจบวชหนึ่งพรรษา  และทุกวันนี้ก็ยังปฎิบัติต่อไปไม่หยุด ตั้งใจไว้ว่าก่อนตายต้องไปอีกเป็นครั้งที่สามแน่ ๆ จากคุณ : จิตสิกขา เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 19:44:19

ความคิดเห็นที่ 36 เคยไปอินเดียแต่ไปเมืองอื่น อยากไปสังเว ดูสักครั้งเหมือนกันค่ะ การไปอินเดียสิ่งที่เจอคือ ขอทาน (ไม่มองไม่พูดไม่ให้ ) คนเอาเปรียบ( แต่เฉยๆเพราะว่ามีทั่วโลก ดังนั้นขึ้นอยู่กับตัวเราว่าจะทันมากน้อยแค่ไหน) ความสกปรก ( ไม่มากยังรับไหว ไม่ได้รู้สึกว่าแย่มากมายอะไร) อาหารการกิน  ( กินอาหารแขกทุกมื้อเลยค่ะ อร่อยดี ) เนื่องจากเราไปเองกับเพื่อนอังกฤษอีกคนไปทำงานกันอยู่กันเป็นอาทิตย์ สิ่งที่คนทั่วไปเจอเราก็เจอกันแต่เราตั้งรับทันมันก็เป็นประสบการณ์อย่างหนึ่ง แต่สิ่งดี ๆ ที่ได้จากการไปอินเดีย ซึ่งตรงกันข้ามกับสิ่งไม่ดีก็มีมากเท่า ๆ กันค่ะ ไปอินเดียเจอคนอินเดียใจดีมากมาย ทั้งพนักงานโรงแรมที่ใจดีดูแลเราดีมาก ๆ ทั้งๆ ที่เป็นแค่โรงแรมเล็ก ๆ ให้เราเล่นเนทฟรี หลายครั้ง ( จริงๆ ก่อนหน้านั้นซื้อชั่วโมงเค้านะคะ) หากิโลมาชั่งกระเป๋าให้เราทั้งๆที่เชคเอ๊าแล้ว (มันเป็นน้ำใจนะคะ) ซื้อน้ำเป็ปซี่แถมลูกอม ฮาทบีทให้ (เห็นว่าเราเพลียร้อนมากให้ลูกอมฟรีแถมไป) เห็นว่าเราข้ามถนนไม่ได้ มาเดินกันรถพาข้ามเลย ( หลังจากนั้นไม่ได้พาไปร้านใดๆต่อนะคะเค้าแค่เห็นเรา ยืน งก ๆ เงิ่น ๆ อยู่เกาะกลางนานแล้วพาเสร็จเค้าก็เดินจากไป) รถแท็กซี่ไปส่งสนามบิน จ่ายค่าเช่ารถในราคาไม่เปิดแอร์แต่เค้าเปิดแอร์ให้ฟรีไม่คิดเงิน เห็นว่าเราร้อนและเป็นภูมิแพ้(เพราะเค้าบอกว่าถูกชะตา วันหลังจะได้กลับมาใหม่แถมบอก เราว่า เข้าสนามบินแล้วถ้าเข็นรถเองได้ไม่ต้องให้คนที่นั่นเข็นนะเดี๋ยวต้องเสียเงินให้ทิปอีก) ไปติดต่อการค้า เราไม่ดื่มชาเค้าอยากดื่มกระทิงแดง(เพลียไร้กำลังนะคะ) จริงๆเค้าไม่มี เราก็ไม่ได้ว่าอะไรค่อยไปหาซื้อที่อื่นได้เค้าก็วิ่งรถออกไปซื้อให้ตั้งไกลกลับมาก็ไม่เอาเงิน ทั้งๆที่เราก็ซื้อของเค้าไม่เยอะ (ซึ้งใจที่วิ่งรถออกไปซื้อให้นี่แหละค่ะ) ซื้อขนมที่ร้านท้องถิ่น ซื้อน้ำ เราขอหลอด เค้าไปหาถ้วนพลาสติกใหม่เอี่ยมมา ให้เลย บอกว่าใช้แบบนี้ดีกว่า ( แอบกระซิบเราว่าปกติเค้าขายนะถ้วยนี่ แต่นี่ ให้ฟรี จะได้ไม่ต้องดื่มน้ำจากปากขวด) ปล.ไม่ได้รู้สึกดีที่ได้ของฟรีนะคะแต่ไม่คิดว่าจะได้ เรื่องเล็ก ๆ บางอย่างมันก็ทำให้ยิ้มได้ ชอบอินเดียมาก ๆ เลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 01 ม.ค. 55 15:25:01 จากคุณ : ไม้ยมก&แหนมมัด เขียนเมื่อ : วันปีใหม่ 55 15:23:14

ความคิดเห็นที่ 37 ในฐานะคนต่างชาติ ประเทศไทยไม่ได้น่ากลัวน้อยกว่าอินเดียเลย ผมอยู่วงการท่องเที่ยวยืนยันได้ อาจจะน่ากลัวกว่าตรงที่คนไทยถนัดเรื่องการซ่อนดาบในรอยยิ้ม ส่วนคนอินเดีย โกงตรงไปตรงมาดี ผมรู้สึกสบายใจกว่าด้วย ไปอินเดียมาหลายรอบ ชอบหลายอย่างและยังอยากไปอีก ก็คงเหมือนคนต่างชาติหลายคนที่ชอบหรือรักเมืองไทย ทั้งที่เห็นด้านลบของไทยอย่างชัดแจ้งเช่นกัน จากคุณ : พูเก็จ เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 22:26:51

ความคิดเห็นที่ 38 แนะนำให้ไปกับมูลนิธิดวงแก้วค่ะ ทีมงานชำนาญมาก  ไม่ต้องห่วงเรื่องกิน-นอน ระหว่างทัวร์ก็ได้ถวายภัตตาหารพระด้วย และยังได้ถวายผ้าป่าแทบทุกวัด จำได้ว่าถวายไป 11 วัด ส่วนตัวชอบอินเดียมาก  ถ้ามีโอกาสจะไปอีก จากคุณ : ป้ามีมี่ เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 13:38:02

ความคิดเห็นที่ 39 ### พี่เจ้าของเรื่องเขียนตอน2 มาแล้ว ตามนี้ค่ะ ### การไปแสวงบุญที่อินเดีย 12 วัน ในทริปนี้ไม่ได้เจอแต่สิ่งที่เลวร้ายเพียงด้านเดียวเท่านั้น  และการหากินกับนักท่องเที่ยวนี้ก็ไม่ได้มีแต่เฉพาะในอินเดียเท่านั้น เชื่อว่าที่อื่นๆก็มีเหมือนกัน แม้แต่ในเมืองไทยของเราเอง อยู่ที่ว่าที่ไหนจะมากน้อยแค่ไหน ที่ไหนจะทำได้น่าเกลียดกว่ากัน  เป็นเพียงการให้ข้อมูลที่บางคนอาจจะยังไม่เคยรับรู้มาก่อน  จะได้เป็นประโยชน์กับคนไทยรุ่นหลัง ๆ จะได้ไม่ต้องไปเป็นหมูให้เขาหลอกกินตับเอาง่าย ๆ  ยิ่งถ้ารู้แล้วว่าตรงไหนเป็นการหลอกลวง  เป็นมิจฉาชีพก็จะได้หลีกเลี่ยงกัน  อย่างตอนที่ตัวเองเดินอยู่เป็นกลุ่มกับเพื่อนที่ถ้ำเอลโลล่าเจ้าหน้าที่ที่สวมเครื่องแบบมีเดินมากระซิบข้างหูว่า 100 รูปี(หรือบาทจำไม่ได้) หน้าตาเฉย พระอาจารย์เตือนที่ถ้ำอจันต้าว่าถ้ามีใครมาถามว่ามาจากไหนและชื่ออะไรอย่าบอก เขาจะมาหรอกเอาชื่อไปแอบอ้าง หรือเพื่อนที่เคยไปอินเดียเล่าให้ฟังว่ากำลังจะถ่ายรูปอยู่ก็มาทำเป็นชี้บอกว่าถ่ายต้องนี้ซิ พอถ่ายเสร็จก็แบมือขอเงินเป็นค่าชี้บอก อีกคนก็เจอว่ามาแกล้งทำโมเดลทัชมาฮาลหินอ่อนตกตรงหน้าเราแล้วบอกว่าเราเป็นคนทำตก จากคุณ : Envier เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 17:18:07

ความคิดเห็นที่ 40 การไปอินเดียครั้งนี้จุดประสงค์หลักคือการไปตามรอยพระบาทพระศาสดา ณ สังเวนียสถาน 4 ตำบล ซึ่งตัวเองและเพื่อนๆ ที่ไปด้วยกัน รู้สึกตรงกันว่า ใน 4 ที่นี้ชอบที่กุสินาราย์ กับที่สารนาถ มากที่สุด อาจเพราะสภาพแวดล้อมที่ไม่พลุ่กพล่านจนหาความสงบได้ยากในเวลากลางวันเหมือนพุทธคยา ทั้ง ๆ ที่เป็นจุดไฮโลต์ที่สุดใน 4 ที่เพราะเป็นสถานที่ตรัสรู้  และตัวเองเป็นคนแพ้ฝุ่นที่พุทธคยามีฝุ่นเยอะมากจนแสบตา แถมมีขอทานมารบกวนสมาธิแบบตามตื้อสุด ๆ จำนวนมาก แต่พอไปอีกครั้งในตอนกลางคืนจะรู้สึกดีมากกว่าเพราะไม่ค่อยมีคน  เงียบ สงบ มีการประดับไฟสวยงามไปอีกแบบ เสียดายที่มีเวลาน้อย ตัวเองรู้สึกปิติจนน้ำตาไหลเมื่อได้ปิดทองที่ฝ่าพระบาทของพระพุทธรูปปางปรินิพพาน และน้ำตาไหลอีกครั้งตอนเดินเวียน 3 รอบพระพุทธรูปคนเดียวพร้อมสวดบทอิติปิโส ภายในถ้ำอจันต้าซึ่งเป็นสิ่งปลูกสร้างที่มาจากศรัทธาอันยิ่งใหญ่ ของชาวพุทธในอดีต จนได้เป็นสิ่งมหัศจรรย์อันดับ 8 ของโลก สิ่งมหัศจรรย์ของโลกอื่น ๆ ล้วนแล้วแต่ถูกสร้างขึ้นมาโดยความต้องการของผู้มีอำนาจในขณะนั้นซึ่งนอกจากจุดประสงค์อื่นๆ ตามลักษณะการใช้งานแล้วน่าจะแฝงการแสดงถึงอำนาจและความยิ่งใหญ่ของตนอยู่ด้วย  คนลงมือสร้างจริง ๆ อาจไม่ได้ศรัทธาหรืออยากจะสร้างเองโดยเฉพาะแรงงานทาสหรือคนงานจำนวนมาก ซึ่งกว่าจะสร้างเสร็จน่าจะต้องมีคนบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก ถ้าแรงงานเหล่านี้ถูกบังคับให้สร้างอย่างทารุนโหดร้าย ก็เท่ากับว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่มาจากหยาดเหงื่อ คราบน้ำตา เลือดเนื้อและชีวิตของผู้คนจำนวนมากในการสนองตัณหาของผู้มีอำนาจเพียงไม่กี่คน แต่ถ้ำอจันต้านี้แตกต่างจากที่อื่นๆ ตรงที่ถูกสร้างขึ้นมาด้วย 2มือของพระสงฆ์ในพ.ศ 300- 500 ไม่มีใครมาบังคับท่าน ท่านสร้างขึ้นมาจากความศรัทธาจริง ๆ ถ้ำอจันต้าถือเป็นสิ่งมหัศจรรย์หนึ่งเดียวที่เป็นพุทธศาสนาล้วนๆ  (ตัวอย่างเช่น ทัชมาฮาล ก็เป็นศาสนาอิสลาม ถ้ำเอลโลล่าเป็นพุทธผสมฮินดูที่มาสร้างทีหลังถ้ำอจันต้าและไม่สวยงามอลังการเท่า)  ดังนั้นถ้าใครคิดและวางแผนไปอินเดียอยู่แล้ว ขอแนะนำให้หาโอกาสไปถ้ำอจันต้าด้วยจะดีมาก จากคุณ : Envier เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 17:19:33

ความคิดเห็นที่ 41 เคยถามคำถามกับพระอาจารย์ที่นับถือว่า “ชาวพุทธจำเป็นจะต้องไปสักการะสังเวชนียฯ ที่ อินเดีย ไหม?”  (คล้าย ๆ กับที่ชาวอิสลามจะต้องไปเมกกะให้ได้อย่างน้อย 1 ครั้งในชีวิตนี้) ท่านตอบว่า “ที่มีพุทธพจน์ กล่าวว่าถ้าไปสักการะแล้วจะได้ไปสวรรค์ไม่ตกไปอบายภูมินั้น หมายถึงถ้าได้ไปสักการะขณะกำลังจะตายต่างหาก (คิดเอาเองว่าน่าจะหมายถึงได้เป็นพุทธานุสติขณะกำลังจะตาย)  ไม่ใช่แค่เคยไปมาแล้วก็ได้หมด (คิดต่อเองว่า งั้นถ้าใครไม่อยากไปอบายภูมิแค่มีเงินไปอินเดียได้ก็รอดกันหมดซิ ง่ายดีด้วย) และท่านยังกล่าวต่อว่า พวกเราทำยังกับพระพุทธเจ้าท่านจะมานั่งรอเราที่อินเดียกัน  งั้นก็เท่ากับว่าคนอินเดียก็ผูกขาดพระพุทธเจ้าไว้เลยซิ”   ดังนั้นโดยความคิดเห็นส่วนตัวแล้ว ถ้ามีโอกาสไปได้ก็ดี  เป็นบุญเป็นกุศล ดีกว่าไปทัวร์ท่องเที่ยวทั่วไป เพราะถ้าจะไปให้ครบทั้ง 4 ที่จะต้องใช้เวลาหลายวันและใช้เงินหลายหมื่นบาท แต่ก็ไม่ใช่เป็นสิ่งที่จำเป็นว่าจะต้องไปให้ได้ ประมาณว่าถ้าไม่ได้ไปแล้วจะไม่ใช่ชาวพุทธที่ดี   จะภาวนาไม่ดี หรือจะไม่สามารถบรรลุธรรมได้ในชาตินี้  คนที่ภาวนาดี  อยู่ที่ไหนก็ภาวนาดี  และพวกเราควรจะฝึกฝนให้ภาวนาได้โดยไม่เลือกเวลาและสถานที่  ถ้าเราสามารถบริกรรม”พุทโธ”  หรือนึกถึงคุณงามความดี นึกถึงพระคุณอันยิ่งใหญ่ของพระพุทธเจ้าในเวลาใด ณ สถานที่ใด เราก็จะได้พุทธานุสติขึ้นมาทันที ซึ่งถ้าตายไปตอนนั้นก็ไม่ตกอบายภูมิเช่นกัน จากคุณ : Envier เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 17:25:10

ความคิดเห็นที่ 42 คนที่ตั้งใจไปโดยไม่ได้คิดว่าจะไปท่องเที่ยว  ไปด้วยความศรัทธา เวลาไปแล้วจึงทำให้รู้สึกดี  รู้สึกปิติ นึกถึงครั้งใดก็รู้สึกดี ทำให้อยากไปซ้ำอีกหลายครั้ง ซึ่งขณะที่กำลังจะตายถ้าสามารถนึกถึงตรงนี้ได้ก็จะได้พุทธานุสติ ไม่ตกอบายภูมิเช่นเดียวกัน ครูบาอาจารย์หลายท่านหลายองค์ที่อยู่ในเมืองไทยและไม่เคยไปอินเดียเลยแม้แต่ครั้งเดียวในชีวิตท่านก็บรรลุธรรมได้มากมาย ตัวอย่างเช่น หลวงปู่มั่น เป็นต้น ส่วนเรื่องที่มีคนพูดกันมากว่า “พระพุทธเจ้าทุกพระองค์จะต้องอุบัติที่อินเดีย?” นั้น ตนเองเคยอ่านเจอในหนังสือประวัติหลวงปู่จาม ผู้มากมีบุญ  ที่พิมพ์โดยชมรมพุทธฯ กฟผ ในช่วงท้าย ๆ เล่ม ท่านกล่าวไว้อย่างละเอียดว่าพระพุทธเจ้าในอดีต และในอนาคต จะมีพระนามอะไรบ้าง ซึ่งมีหลายสิบพระองค์ แต่ละพระองค์ จะตรัสรู้ที่ไหน และ ปรินิพพานที่ไหน  ซึ่งจะเห็นเลยว่าไม่ใช่แค่เฉพาะที่ประเทศอินเดียเท่านั้น  มีในไทย  จีน (ลาวไม่แน่ใจ) ด้วย ท่านระบุชื่อเมืองไว้อย่างละเอียด เช่น ในเมืองไทย ก็มี พิษณุโลก เชียงใหม่ (เท่าที่นึกออกตอนนี้) ลองไปหาอ่านกันดูได้ จากคุณ : Envier เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 17:25:53